Pytanie pochodzi z publikacji Serwis BHP

Czy podczas pracy na wysokości należy stosować kask ochronny tylko przy pracach powyżej 2 m?

Odpowiedź:

Kask (hełm) ochronny powinien być stosowany tam, gdzie istnieje zagrożenie doznania przez pracownika urazu głowy na skutek uderzenia głową o przedmioty stałe i ruchome (np. ściany, maszyny) lub o inne przedmioty; uderzenia w głowę przez spadające przedmioty; uderzenia głową podczas upadku, w tym upadku z wysokości. O tym, przy jakich pracach w zakładzie pracy i w jakich miejscach zakładu powinien być używany przez pracownika kask (hełm) ochronny decyduje pracodawca, po konsultacji z pracownikami lub ich przedstawicielami, na podstawie oceny ryzyka zawodowego.

Uzasadnienie:

Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 z późn. zm.) - dalej r.b.h.p. w § 110 ust. 1 pkt 3 stanowi, iż przy pracach na: słupach, masztach, konstrukcjach wieżowych, kominach, konstrukcjach budowlanych bez stropów, a także przy ustawianiu lub rozbiórce rusztowań oraz przy pracach na drabinach i klamrach na wysokości powyżej 2 m nad poziomem terenu zewnętrznego lub podłogi pracodawca powinien zapewnić stosowanie przez pracowników hełmów ochronnych. Takie postanowienie oznacza, że powyżej 2 m nad poziomem terenu lub podłogi przy określonych przez r.b.h.p. pracach hełm (kask) ochronny powinien być bezwzględnie stosowany, ale nie oznacza jednocześnie, że do 2 m nie musi być stosowany. Pracodawca, w przypadku zagrożenia urazu głowy, spowodowanego uderzeniem głową o przedmioty, spadającymi przedmiotami, upadkiem pracownika z wysokości powinien nakazać stosowanie hełmu również na wysokości do 2 m nad poziomem terenu lub podłogi. W załączniku nr 2 do r.b.h.p. „Szczegółowe zasady stosowania środków ochrony indywidualnej”, w tabeli nr 1 „Zagrożenia, przy których wymagane jest stosowanie środków ochrony indywidualnej” r.b.h.p. nakazane jest stosowanie ochrony głowy w przypadkach zagrożeń spowodowanych: upadkiem z wysokości, wybuchem, uderzeniem, wstrząsem, zgnieceniem, a także w przypadku zagrożeń elektrycznych.

Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 z późn. zm.) - dalej k.p. w art. 237(8) § 1 stanowi m.in.: pracodawca ustala rodzaje środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, których stosowanie na określonych stanowiskach jest niezbędne. Z kolei, art. 237(11a) § 1 pkt 4 k.p. stanowi, iż pracodawca konsultuje z pracownikami lub ich przedstawicielami wszystkie działania związane z bhp, w tym przydzielanie pracownikom środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego.

Kazimierz Kościukiewicz, autor współpracuje z publikacją Serwis BHP.

Odpowiedzi udzielono: 24 stycznia 2016 r.