7 sierpnia 2015 r. do Sejmu wpłynął przygotowany przez grupę posłów PO projekt nowelizacji ustawy o praktykach absolwenckich oraz niektórych innych ustaw. Realizuje on Zalecenie Rady UE z 10 marca 2014 r. w sprawie ram jakości dla staży (Dz. UE C Nr 88 z dnia 27 marca 2014 r., s. 1). Chodzi o poprawę jakości staży funkcjonujących na wolnym rynku, w szczególności w zakresie treści dydaktycznych i warunków pracy, w celu ułatwienia przechodzenia młodych osób z etapu kształcenia do etapu pracy zawodowej.
Większość postulatów z Zalecenia Rady w polskim porządku prawnym wypełnia już ustawa z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich. Zauważone braki uzupełnia właśnie poselski projekt, w którym proponuje się zachować funkcjonującą już w polskim porządku prawnym nazwę „praktyki absolwenckie” na określenie staży i praktyk, o których mowa w Zaleceniu Rady. Pozwoli to odróżnić staże i praktyki, o których mowa w Zaleceniu, od staży realizowanych przez urzędy pracy, staży wymaganych do zdobycia kwalifikacji w tzw. Zawodach regulowanych, a także praktyk będących częścią programu nauczania, których Zalecenie nie obejmuje. Spod regulacji ustawy wyłączone są praktyki odbywane na podstawie przepisów ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i praktyki lub staże określone w odrębnych przepisach, wymagane do wykonywania niektórych zawodów.
Nowelizacja przewiduje, że praktyka absolwencka może być odbywana tylko odpłatnie i określa minimalną wysokość świadczenia pieniężnego, jakie powinien otrzymać praktykant, tj. co najmniej 20% minimalnego wynagrodzenia za pracę. W obowiązującym stanie prawnym wskazana jest tylko maksymalna wysokość świadczenia, jaka może być wypłacana praktykantowi. W związku z faktem rezygnacji z nieodpłatnej praktyki absolwenckiej konieczne stało się określenie również kwoty minimalnej. Ma to na celu uniknięcie sytuacji obchodzenia przepisów przez podmiot przyjmujący na praktykę poprzez wypłacanie praktykantowi świadczenia pieniężnego w kwocie symbolicznej. Jednocześnie wskazana minimalna wysokość świadczenia została określona na takim poziomie, by nie zniechęcić do przyjmowania osób na praktykę.
Projektowane przepisy stanowią, że za okres nieobecności w trakcie odbywania praktyki, niezależnie czy będzie to nieobecność usprawiedliwiona czy też nie, praktykantowi nie przysługuje świadczenie pieniężne. Wyjątkiem będzie tu nieobecność w okresie przysługujących praktykantowi 3 dni wolnych (w całym okresie odbywania praktyki absolwenckiej).
Podmiot przyjmujący na praktykę będzie zobowiązany do wyznaczenia osoby, która będzie pełnić funkcję opiekuna praktykanta. Opiekun ma kierować wykonywaniem zadań przez praktykanta oraz monitorować i oceniać jego postępy. Jednocześnie, w celu prawidłowego wykonywania obowiązków przez opiekuna, wprowadzone zostało ograniczenie, że nie może on jednocześnie sprawować opieki nad więcej niż 3 praktykantami.
Ponadto podmiot przyjmujący na praktykę będzie zobowiązany, niezależnie od tego, czy praktykant wystąpi z takim wnioskiem, do wystawienia mu pisemnego zaświadczenia o odbyciu praktyki, w którym wskazane zostanie: nazwa stanowiska pracy, w ramach którego praktykant uzyskiwał doświadczenie i nabywał umiejętności praktyczne, zakres zadań przez niego realizowanych, kwalifikacje i umiejętności, które uzyskał oraz okres odbywania praktyki.
Projekt określa co powinna zawierać umowa o praktykę absolwencką: nazwę stanowiska pracy, w ramach którego praktykant ma uzyskiwać doświadczenie i nabywać umiejętności praktyczne, zakres zadań przewidzianych do realizacji przez praktykanta, kwalifikacje i umiejętności, które praktykant ma uzyskać, okres odbywania praktyki i wysokość świadczenia pieniężnego. Umowy zawarte przed dniem wejścia w życie nowelizacji będą realizowane na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów.
Posłowie proponują, aby projektowana ustawa weszła w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Opracowanie: Agnieszka Zatyka-Szlachcic
Źródło: www.sejm.gov.pl, stan z dnia 12 sierpnia 2015 r.