Zdaniem BCC po zmianach przepisy dotyczące czasu pracy pozwolą przedsiębiorcom zarządzać czasem pracy w znacznie bardziej elastyczny sposób. Pozwoli to z całą pewnością wyregulować odpowiedni poziom produkcji lub usług w zależności od zapotrzebowania rynku na pracę i usługi. Zdecydowanie dobrym pomysłem jest wprowadzenie tzw. „ruchomego czasu pracy”, co zdecydowanie przyczyni się znacznie lepszego zarządzania zatrudnionymi osobami. To z kolei przełoży się z pewnością na utrzymanie niezmienionego poziomu zatrudnienia, czego prostą implikacją będzie skuteczna walka z bezrobociem, a przynajmniej zdecydowane przeciwdziałanie jego wzrostowi.
Business Centre Club sugeruje jednak większe doprecyzowanie definicji ustawowych w zakresie przedstawionych propozycji legislacyjnych oraz zwraca uwagę na wątpliwości co do braku spójności art. 135 § 1 z propozycjami art. 129 § 2 i § 3. Art. 135 § 1 mówi o możliwości przedłużenia dobowego wymiaru czasu pracy w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 1 miesiąca, podczas gdy zapisy art. 129 § 2 i § 3 zezwalają na przedłużenie okresu rozliczeniowego powyżej 4 miesięcy, nie więcej jednak niż 12 miesięcy. Tutaj, co zasady, nie widać problemów, gdyż art. 135 odnosi się wyłącznie do systemu równoważnego czasu pracy, zaś art. 129 wprowadza ogólne zasady przedłużania okresu rozliczeniowego. Nie jest to zatem niespójność tylko lex specialis, tzn. art. 129 stanowi przepis szczególny wobec art. 135, który wyraża tylko ogólną zasadę przy równoważnym czasie pracy.