Pytanie
Pracownik jest zatrudniony na umowę o pracę w spółce z o.o. z siedzibą w Szczecinie. W umowie o pracę wskazano, że miejscem świadczenia pracy jest główna siedziba pracodawcy w Polsce. Od tego wynagrodzenia odprowadzane są składki do ZUS i podatek dochodowy od osób fizycznych w Polsce. Jednocześnie w czasie trwania ww. umowy z tym samym pracownikiem i z tą samą spółką, są zawierane umowy o pracę na czas określony na jeden miesiąc, z wynagrodzeniem za godzinę i miejscem świadczenia pracy w Norwegii. Spółka posiada swój oddział w Norwegii umożliwiający wykonywanie pracy przez pracowników na terytorium Norwegii. Pracownicy wykonują prace pod nadzorem przedstawicieli Zleceniodawcy (podmiotu norweskiego). Płace są naliczane wg przepisów norweskich, składki na ubezpieczenie oraz podatek są opłacane tylko w Norwegii z konta bankowego polskiego pracodawcy. Wynagrodzenia dla pracowników są wypłacane z konta bankowego polskiego pracodawcy i wykazane w PIT-11 jako dochody zwolnione.
1) Czy prawidłowe jest postępowanie spółki, że wynagrodzenie uzyskiwane z tytułu umowy o pracę z miejscem świadczenia pracy w Norwegii, jest opodatkowane i oskładkowane tylko w Norwegii, a zwolnione z opodatkowania i oskładkowania w Polsce?
2) Czy prawidłowe jest uznanie przez Spółkę, że w związku ze świadczeniem pracy w Norwegii i zawarciem odpowiedniej umowy o pracę, pracownik jest oddelegowany i nie przysługuje mu prawo do diet i innych świadczeń związanych z podróżą służbową?
3) Czy warunkiem niezbędnym do uznania, że pracownik jest oddelegowany do pracy w Norwegii, jest każdorazowa zmiana określonego w umowie o pracę miejsca świadczenia pracy na mocy porozumienia stron (aneksu) lub w trybie wypowiedzenia zmieniającego? Czy wystarczy wyżej wspomniana umowa "norweska"?
4) Czy prawidłowe jest postępowanie Spółki, że umowa terminowa z miejscem świadczenia pracy w Norwegii nie rodzi konieczności wyrejestrowania z ZUS z tytułu umowy o pracę z miejscem świadczenia pracy w Polsce?