Odpowiedź: spółka jawna rozpoczynająca prowadzenie działalności w 2014 r., której wspólnik posiada już status przedsiębiorcy nie może w roku rozpoczęcia działalności skorzystać z możliwości dokonania jednorazowej amortyzacji.
Uzasadnienie: jak wynika z przepisu art. 22k ust. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - dalej u.p.d.o.f., z możliwości dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego mogą skorzystać:
1) mali podatnicy lub
2) podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11.
Zgodnie z tym zastrzeżeniem możliwość jednorazowej amortyzacji środków trwałych nie dotyczy podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej, który w roku rozpoczęcia tej działalności, a także w okresie dwóch lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia, prowadził działalność gospodarczą samodzielnie lub jako wspólnik spółki niemającej osobowości prawnej lub działalność taką prowadził małżonek tej osoby, jeżeli między małżonkami istniała w tym czasie wspólność majątkowa (art. 22k ust. 11 u.p.d.o.f.).
Określenie "mały podatnik" zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 20 u.p.d.o.f. Zgodnie z jego treścią jest to podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.
W mojej ocenie do spółki jawnej będzie miało zastosowanie wyłączenie od jednorazowej amortyzacji, o którym mowa art. 22k ust. 11 u.p.d.o.f. Spółka jawna rozpoczynająca prowadzenie działalności w 2014 r., której wspólnik posiada już status przedsiębiorcy nie może w roku rozpoczęcia działalności skorzystać z możliwości dokonania jednorazowej amortyzacji.
Niezależnie od powyższego wskazać należy, że ogólna kwota pomocy de minimis przyznana podmiotowi gospodarczemu nie może przekraczać 200.000 euro w ustalonym okresie 3 lat podatkowych, a dla podatników z sektora transportu drogowego kwota ta ustalona została na poziomie 100.000 euro. Limity te dotyczą kwoty brutto udzielonej pomocy. Jeśli pułap ten zostanie przekroczony, pomoc traktowana jest jako niespełniająca warunków pomocy de minimis. W konsekwencji zwrotowi podlega wartość przyznanej pomocy wraz z odsetkami jak dla zaległości podatkowych, płatnymi od dnia, w którym pomoc została udostępniona, do dnia, w którym dokonano zwrotu.