Ustawa o odnawialnych źródłach energii, ustawa Prawo energetyczne i ustawa Prawo gazowe nie gwarantują także w opinii Izby wypełnienia ciążącego na Polsce obowiązku pełnej transpozycji do polskiego systemu prawnego dyrektywy nr 2009/28/WE.

Do najważniejszych zarzutów należą:

- rezygnacja z obowiązku zakupu energii wytwarzanej w źródłach odnawialnych;

- nadmierne skomplikowanie zasad udzielania wsparcia, co uniemożliwia racjonalne szacowanie przyszłych przychodów, a tym samym planowanie inwestycji;

- nadmierne skomplikowania i zbiurokratyzowania zasad dla funkcjonowania mikroźródeł, co eliminuje jakikolwiek efekt zachęty w tym zakresie;

- zastosowania zmienionych zasad udzielania wsparcia, bez żadnych okresów przejściowych, również do inwestycji zrealizowanych w ubiegłej dekadzie lub znajdujących się w trakcie realizacji;

- pominięcie szeregu kwestii stanowiących treść dyrektywy nr 2009/28/WE tak kluczowych, jak rola i udział samorządów lokalnych w rozwoju OZE, jak i szczegółowych, jak np. zagadnienie samochodów elektrycznych nierozerwalnie związane z ideą SMART GRID, sprzeczności zapisów uzasadnienia i OSR z rzeczywistymi danymi dotyczącymi funkcjonowania poszczególnych sektorów energetyki korzystających ze źródeł odnawialnych, a także oczywistych rozbieżności z zapisami projektów ustaw.

Źródło: www.pigeo.org.pl, stan z dnia 13 lutego 2012 r.