Ministerstwo wyjaśnia jak interpretować pojęcie „inne zbiorniki wodne” z ustawy o ochronie przyrody

W przepisach art. 17 ust. 1 pkt 7 oraz w art. 24 ust. 1 pkt 8 ustawy o ochronie przyrody (Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1220) określono zakaz budowania nowych obiektów budowlanych w pasie szerokości 100 m od linii brzegów rzek, jezior i innych zbiorników wodnych, który może być wprowadzony przepisami prawa miejscowego na obszarze parku krajobrazowego lub obszarze chronionego krajobrazu.

Poseł Łukasz Zbonikowski wystąpił z interpelacją do Ministra Środowiska wskazując na problemy wynikające z braku ustawowego zdefiniowania pojęcia „innych zbiorników wodnych” i pojawiające się znaczne rozbieżności w orzecznictwie administracyjnym w przedmiocie lokalizacji inwestycji na wymienionych obszarach form ochrony przyrody.

Janusz Zaleski podsekretarz stanu w Ministerstwie Środowiska wyjaśnia, że pod pojęciem „inne zbiorniki wodne” należy rozumieć inne niż rzeki i jeziora zbiorniki wodne, zarówno naturalne, jak i sztuczne, powstałe zarówno na wodach płynących, jak i istniejące w zagłębieniach terenu, czyli wszystkie mające linię brzegu – bez względu na ich funkcję, pochodzenie, wielkość i klasyfikację prawną. Zatem do innych zbiorników wodnych należy zaliczyć również zbiorniki o charakterze okresowym (wysychającym), jak również obiekty, które w ewidencji gruntów mogą być oznaczone jako np. nieużytki czy użytki ekologiczne, a które de facto w terenie stanowią małe obiekty hydrograficzne z ukształtowaną linią brzegową.

Pełna treść odpowiedzi na interpelację w sprawie wykładni pojęcia „inne zbiorniki wodne” w świetle art. 17 ust. 1 pkt 7 oraz art. 24 ust. 1 pkt 8 ustawy o ochronie przyrody dostępna jest na stronie orka.sejm.gov.pl/izo7.nsf/www1/i08909o0/$File/i08909o0.pdf

Opracowanie: Łukasz Matłacz

Źródło: www.sejm.gov.pl, stan z dnia 9 listopada 2012 r.

Data publikacji: 9 listopada 2012 r.