Stowarzyszenie wystąpiło do WSA ze skargą na decyzję wojewody utrzymującą w mocy decyzję starosty zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą spółce pozwolenia na budowę elektrowni węglowej. Skarżący wskazał, że realizacja inwestycji spowoduje całkowite przekwalifikowanie terenu dotychczas rolniczego i rekreacyjnego w teren intensywnie przemysłowy. Spowoduje to zniszczenie pierwotnej przyrody dotychczas nietkniętej ingerencją i dewastacją. Według strony skarżącej realizacja inwestycji doprowadzi do naruszenia zasady zrównoważonego rozwoju. Doprowadzi do wycinki drzew na dużą skalę, wpłynie na awifaunę i ichtiofaunę, spowoduje diametralne przekształcenie krajobrazu w sposób trwały i nieodwracalny. Prognozowane emisje pyłów, wzmożona emisja hałasu, intensywniejszy ruch samochodowy, promieniowanie elektromagnetyczne doprowadzą do zmiany krajobrazu, zmiany istniejącego mikroklimatu oraz wpłyną na warunki życia wokół terenu budowy i eksploatacji elektrowni. Wszystkie przewidywane, negatywne skutki oddziaływania inwestycji mają charakter trwały i nieodwracalny.

W odpowiedzi spółka wniosła o oddalenie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji bądź ewentualnie o uzależnienie wstrzymania wykonania decyzji wojewody od złożenia przez skarżącego kaucji na zabezpieczenie roszczeń inwestora z powodu wstrzymania wykonania decyzji. Opóźnienie w oddaniu elektrowni do użytku narazi inwestora na utratę korzyści z planowanej działalności.

WSA rozpatrując sprawę uznał, iż wykonanie decyzji starosty zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę elektrowni może spowodować niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody oraz trudne do odwrócenia skutki. Planowana inwestycja jest inwestycją o bardzo dużym rozmiarze, jej realizacja niewątpliwie wiąże się z dokonaniem znacznych przekształceń przeznaczonego pod inwestycję terenu, znacznymi zmianami w środowisku oraz poniesieniem wysokich kosztów. Podniesione w złożonych wnioskach argumenty uznać należy zatem za przekonywujące. Skutki związane z ewentualnym przywróceniem stanu poprzedniego w przypadku zrealizowania takiej inwestycji niewątpliwie będą trudne do odwrócenia i wiązać się będą z poniesieniem znacznych nakładów. Realizacja inwestycji wywoła także daleko idące skutki w środowisku naturalnym, których odwrócenie wiązać się będzie z dużymi trudnościami.

Sąd rozpatrujący sprawę nie zastosował również instytucji kaucji na zabezpieczenie. Wnioski o wstrzymanie wykonania decyzji zostały złożone przez organizacje ekologiczne, występujące w celu ochrony środowiska naturalnego. WSA przypomniał, iż zgodnie z art. 9 Konwencji o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do wymiaru sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska (Dz.U.UE.L.2005.124.4) procedury zapewniające dostęp do wymiaru sprawiedliwości w celu kontroli działań ingerujących w środowisko, w tym wstrzymanie wykonania działania, winny być środkami niedyskryminującymi ze względu na koszty. Unormowanie to odnosi się m.in. do postępowania w sprawie pozwolenia na budowę. Warunek złożenia wysokiej kaucji, żądanej przez inwestora jest niezgodny z unormowaniem art. 9 ust. 4 Konwencji, bowiem organizacja ekologiczne dopuszczona do udziału w postępowaniu w sprawie pozwolenia na budowę, ze względu na wysokości kaucji mogłaby być faktycznie pozbawiona możliwości wnioskowania o wstrzymanie wykonania kwestionowanej decyzji – podkreślił WSA.

Na podstawie: Postanowienie WSA w Gdańsku z 13 sierpnia 2012 r., sygn. akt II SA/Gd 58/12