Inwentaryzacja za pomocą weryfikacji
Jedną z trzech metod inwentaryzacji jest weryfikacja, która polega na porównaniu stanu określonego składnika aktywów lub pasywów wynikającego z ksiąg rachunkowych z odpowiednimi dokumentami księgowymi.
- nie mogą być inwentaryzowane poprzez spis z natury,
- nie mogą być inwentaryzowane przez wzajemne potwierdzenie sald,
- nie muszą być, zgodnie z przepisami prawa bilansowego, inwentaryzowane co roku, np. środki trwałe na terenie strzeżonym, zapasy na strzeżonych składowiskach.
- wartości niematerialne i prawne,
- grunty i środki trwałe, do których dostęp jest znacznie utrudniony,
- prawa zakwalifikowane do nieruchomości,
- środki trwałe w budowie,
- udziały i akcje w spółkach kapitałowych,
- grunty i wartości niematerialne i prawne traktowane jako inwestycje,
- należności sporne i wątpliwe,
- zobowiązania z tytułu dostaw i usług,
- rozrachunki z pracownikami oraz z budżetami,
- materiały i towary w drodze oraz dostawy niefakturowane,
- środki pieniężne w drodze,
- rozliczenia międzyokresowe czynne i bierne,
- kapitały (fundusze) własne i specjalne,
- rezerwy,
- rozliczenia międzyokresowe przychodów.
- wyszczególnieniu poniesionych kosztów według dowodów księgowych,
- weryfikacji poszczególnych pozycji kosztowych pod kątem kompletności ujęcia, prawidłowości wyceny, wydzielenia przedsięwzięć niepełnowartościowych a także kosztów, które nie powinny być zaliczone do tej grupy aktywów (np. koszty remontów).
- specyfikacji dowodów ich nabycia,
- rozważeniu konieczności dokonania odpisu aktualizującego ich wartość.
