Zgodnie z art. 7 ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi - dalej u.g.o.o.o., zwolnienie z obowiązku odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych stanowi pomoc de minimis. W związku z tym przedsiębiorca będzie miał obowiązek złożenia marszałkowi województwa w terminie do dnia 15 marca każdego roku zaświadczenia lub oświadczenie o pomocy de minimis w zakresie, o którym mowa w art. 37 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej - dalej u.p.s.p.p.
W systemie LEX znajdziesz zagadnienie powiązane z tym artykułem:
Czytaj więcej w systemie informacji prawnej LEX
To zagadnienie zawiera:
{"dataValues":[1889,43,29,20,18,3],"dataValuesNormalized":[19,1,1,1,1,1],"labels":["Pytania i odpowiedzi","Akty prawne","Komentarze i publikacje","Wzory i narz\u0119dzia","Orzeczenia i pisma urz\u0119dowe","Procedury"],"colors":["#940C72","#85BC20","#007AC3","#232323","#EA8F00","#E5202E"],"maxValue":2002,"maxValueNormalized":20}
Czytaj więcej w systemie informacji prawnej LEX
Czy zwolnienie z obowiązku, o którym mowa wyżej, dotyczy również opakowań wielomateriałowych i po środkach niebezpiecznych?
Jak ma w praktyce wyglądać pomoc de minimis w przypadku przedsiębiorcy wprowadzającego na rynek opakowania o łącznej masie nieprzekraczającej 1 tony?
Czy sam fakt ustawowego zwolnienia przedsiębiorcy z obowiązku zapewnienia odpowiednich poziomów odzysku i recyklingu jest już pomocą de minimis?
Kto ma wydać zaświadczenie lub oświadczenie, o którym mowa w art. 7 ust. 3 pkt 1 u.g.o.o.o.?