Dla przedsięwzięcia wymagającego pozwolenia IPPC wydano decyzję środowiskową, w której szczegółowo wpisano wielkości surowców, emisji zanieczyszczeń oraz ilości odprowadzanych ścieków powstających w związku z jego eksploatacją, jak i parametry urządzeń, w tym wysokości kominów. W trakcie dalszych prac projektowych zmieniono założenia, zgodnie z którymi nastąpi zmniejszenie ilości odprowadzanych ścieków, ale obniżono wysokości kominów, co może spowodować zwiększenie emisji zanieczyszczeń.
Czy przed uzyskaniem pozwolenia zintegrowanego należy zmienić decyzję środowiskową i czy przed pozwoleniem na budowę Inwestor powinien ubiegać się o przeprowadzenie ponownej oceny oddziaływania na środowisko?
Brak jest bezpośredniego powiązania pomiędzy zapisami warunków realizacji przedsięwzięcia w decyzji środowiskowej i warunków prowadzenia instalacji w decyzji udzielającej pozwolenia zintegrowanego (są to odrębne postępowania).
Łączy je jednak art. 208 ust. 4 pkt 3 p.o.ś., stanowiący, że do wniosku dołącza się kopię wniosku o wydanie decyzji albo decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach, o której mowa w art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, jeżeli została, jeżeli została wydana.
Decyzja środowiskowa jest zgodą na realizację przedsięwzięcia w odniesieniu do uwarunkowań środowiskowych i uwzględnia wariant rozwiązań najkorzystniejszy dla środowiska. W oparciu o zawarte w niej warunki realizowane jest całe przedsięwzięcie.
W tej części nie może być sprzeczności z decyzją udzielającą pozwolenia zintegrowanego, której podstawą wydania jest tzw. BAT (najlepsze dostępne techniki), czyli również najkorzystniejsze rozwiązania dla środowiska.
Nie ma problemów (nie trzeba zmieniać decyzji środowiskowej), jeżeli wprowadzone po uzyskaniu decyzji środowiskowej zmiany spowodują ograniczenie ilości (i jakości ścieków).
W przypadku emitorów to ich obniżenie samo w sobie nie zwiększy emisji do środowiska, a tylko może zwiększyć oddziaływanie na środowisko w zakresie stężeń substancji zanieczyszczających w powietrzu, chyba że zwiększa się emisja z poszczególnych emitorów.
Tu należy szczegółowo sprawdzić, czy zmienią się istotnie stężenia substancji w powietrzu w wyniku obniżenia emitorów.
Na zmiany ma nie tylko wpływ wysokość emitorów, ale głównie wielkości emisji i warunki jej wprowadzania np. prędkości wylotu gazów. Przy niższych emitorach, ale znacznie wyższej prędkości wylotowej stężenie mogą nie wzrosnąć.
I tak, stosowne obliczenia dla nowych warunków emisji, wielkości emisji i emitorów muszą się znaleźć we wniosku o wydanie pozwolenia zintegrowanego.
Moim zdaniem, nawet wzrost stężeń do 20% w stosunku do wersji pierwotnej, o ile nie przekraczają one wartości dopuszczalnych lub odniesienia w powietrzu, nie wymaga zmiany decyzji środowiskowej.
W przypadku konieczności zmiany decyzji środowiskowej, podobnie jak dla jej uzyskania, wymagana jest procedura przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko. Zakład nie musi się o taką procedurę ubiegać, ponieważ zobowiązany jest do jej przeprowadzenia organ wydający decyzję środowiskową.
Czy przed uzyskaniem pozwolenia zintegrowanego należy zmienić decyzję środowiskową i czy przed pozwoleniem na budowę Inwestor powinien ubiegać się o przeprowadzenie ponownej oceny oddziaływania na środowisko?
Brak jest bezpośredniego powiązania pomiędzy zapisami warunków realizacji przedsięwzięcia w decyzji środowiskowej i warunków prowadzenia instalacji w decyzji udzielającej pozwolenia zintegrowanego (są to odrębne postępowania).
Łączy je jednak art. 208 ust. 4 pkt 3 p.o.ś., stanowiący, że do wniosku dołącza się kopię wniosku o wydanie decyzji albo decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach, o której mowa w art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, jeżeli została, jeżeli została wydana.
Decyzja środowiskowa jest zgodą na realizację przedsięwzięcia w odniesieniu do uwarunkowań środowiskowych i uwzględnia wariant rozwiązań najkorzystniejszy dla środowiska. W oparciu o zawarte w niej warunki realizowane jest całe przedsięwzięcie.
W tej części nie może być sprzeczności z decyzją udzielającą pozwolenia zintegrowanego, której podstawą wydania jest tzw. BAT (najlepsze dostępne techniki), czyli również najkorzystniejsze rozwiązania dla środowiska.
Nie ma problemów (nie trzeba zmieniać decyzji środowiskowej), jeżeli wprowadzone po uzyskaniu decyzji środowiskowej zmiany spowodują ograniczenie ilości (i jakości ścieków).
W przypadku emitorów to ich obniżenie samo w sobie nie zwiększy emisji do środowiska, a tylko może zwiększyć oddziaływanie na środowisko w zakresie stężeń substancji zanieczyszczających w powietrzu, chyba że zwiększa się emisja z poszczególnych emitorów.
Tu należy szczegółowo sprawdzić, czy zmienią się istotnie stężenia substancji w powietrzu w wyniku obniżenia emitorów.
Na zmiany ma nie tylko wpływ wysokość emitorów, ale głównie wielkości emisji i warunki jej wprowadzania np. prędkości wylotu gazów. Przy niższych emitorach, ale znacznie wyższej prędkości wylotowej stężenie mogą nie wzrosnąć.
I tak, stosowne obliczenia dla nowych warunków emisji, wielkości emisji i emitorów muszą się znaleźć we wniosku o wydanie pozwolenia zintegrowanego.
Moim zdaniem, nawet wzrost stężeń do 20% w stosunku do wersji pierwotnej, o ile nie przekraczają one wartości dopuszczalnych lub odniesienia w powietrzu, nie wymaga zmiany decyzji środowiskowej.
W przypadku konieczności zmiany decyzji środowiskowej, podobnie jak dla jej uzyskania, wymagana jest procedura przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko. Zakład nie musi się o taką procedurę ubiegać, ponieważ zobowiązany jest do jej przeprowadzenia organ wydający decyzję środowiskową.