Pytanie
Firma polska zawarła umowę z firmą fińską na dostawy materiałów i towarów. Towary maja być dostarczane do Polski z krajów UE. Kontrakt zawiera harmonogram fakturowania, zgodnie z którym faktury mają być wystawiane za etapy dostaw (nie będzie to odzwierciedleniem rzeczywistych dostaw). Spółka fińska chce ponadto wystawiać faktury po-forma po rzeczywistych dostawach, które będą w Finlandii podstawą do ujęcia dla celów VAT i Intrastat. Natomiast faktury wystawiane zgodnie z harmonogramem będą przez spółkę fińską rozpoznawane dla celów podatku dochodowego i będą stanowiły podstawę do płatności.
Czy firma polska może również w ten sam sposób kwalifikować faktury, tj. faktury wystawiane zgodnie z harmonogramem ujmować w księgach rachunkowych dla celów podatku dochodowego, natomiast obowiązek podatkowy z tytułu WNT rozpoznawać zgodnie z wystawianymi fakturami pro-forma?
Jakie ryzyko podatkowe może wyniknąć z takiego sposobu ujmowania faktur?