Określenie obowiązków inwestorów w zakresie ustalania zasobów złóż kopalin przed podjęciem działalności inwestycyjnej związanej z eksploatacją złoża kopaliny lub jej przeróbki.

UCHWAŁA Nr 66

RADY MINISTRÓW

z dnia 4 kwietnia 1975 r.

w sprawie określenia obowiązków inwestorów w zakresie ustalania zasobów złóż kopalin przed podjęciem działalności inwestycyjnej związanej z eksploatacją złoża kopaliny lub jej przeróbką.

Na podstawie art. 26 ustawy z dnia 16 listopada 1960 r. o prawie geologicznym (Dz. U. Nr 52, poz. 303) Rada Ministrów uchwala, co następuje:

Rozdział  1

Ustalanie zasobów złóż kopalin stałych.

§ 1. Planowanie budowy lub rozbudowy, sporządzenie założeń techniczno-ekonomicznych i projektu technicznego zakładu eksploatacji złoża kopaliny stałej lub zakładu, którego produkcja oparta jest na zaopatrzeniu z określonego złoża kopaliny stałej, a także realizacja inwestycji mogą być przedsięwzięte po uprzednim rozpoznaniu złoża i jeżeli uchwała nie stanowi inaczej, po zatwierdzeniu dokumentacji zawierającej ustalenie geologicznych zasobów złoża kopaliny oraz po zatwierdzeniu zasobów przemysłowych (§ 8 ust. 1 pkt 1).

§  2.

1. Przez geologiczne zasoby złoża kopaliny stałej rozumie się całkowitą ilość kopaliny w złożu.

2. Ustalając geologiczne zasoby złoża kopaliny stałej należy dokonać podziału zasobów na:

1) bilansowe, do których zalicza się zasoby spełniające warunki określone w kryteriach bilansowości zasobów,

2) pozabilansowe, do których zalicza się zasoby nie spełniające warunków określonych w kryteriach bilansowości zasobów, lecz które mogą być ewentualnie wykorzystane w przyszłości przy uwzględnieniu postępu technicznego, zmiany warunków ekonomicznych lub potrzeb gospodarki narodowej.

3. Przez kryteria bilansowości zasobów geologicznych rozumie się zespół cech przyrodniczych, wskaźników technicznych i ekonomicznych ogólnie charakteryzujących warunki, jakie powinny spełniać zasoby, aby nadawały się do wykorzystania. Kryteria te powinny umożliwiać podział zasobów na bilansowe i pozabilansowe oraz skały płonne.

§ 3. Ustala się cztery kategorie dokładności rozpoznania geologicznych zasobów złóż kopalin stałych: C₂, C₁, B i A.

§ 4. Ustalenie zasobów geologicznych złoża kopaliny stałej w poszczególnych kategoriach obejmuje rozpoznanie złoża i określenie w dokumentacji geologicznej:

1) formy i budowy złoża,

2) granic złoża lub obszaru udokumentowanego,

3) rodzaju i jakości kopaliny,

4) ilości kopaliny z podziałem na zasoby bilansowe i pozabilansowe,

5) geologicznych i górniczych warunków wydobycia kopaliny,

6) występowania kopalin towarzyszących.

§ 5. Warunkiem zaliczenia geologicznych zasobów złoża kopaliny stałej do:

1) kategorii C₂ - jest wstępne ustalenie danych wymienionych w § 4 na podstawie wyników badań uzyskanych z odosobnionych wyrobisk lub odsłonięć naturalnych,

2) kategorii C₁ - jest ustalenie danych wymienionych w § 4, przy czym zakres wykonanych badań powinien zapewnić rozpoznanie głównych elementów formy i budowy złoża, warunków geologiczno-górniczych jego występowania w zakresie umożliwiającym wybór sposobu udostępnienia i eksploatacji złoża, metody wzbogacania przeróbki kopaliny oraz ocenę wielkości produkcji możliwej do uzyskania ze złoża,

3) kategorii B - jest ustalenie danych wymienionych w § 4, przy czym zakres wykonanych badań powinien zapewnić rozpoznanie złoża w stopniu umożliwiającym projektowanie prac udostępniających i eksploatacyjnych, procesów wzbogacania i przeróbki kopaliny, a także sporządzenie projektu technicznego zakładu górniczego oraz zakładu wzbogacania i przeróbki kopalin,

4) kategorii A - jest ustalenie danych wymienionych w § 4, przy czym zakres wykonanych badań powinien zapewnić możliwość szczegółowego projektowania pól eksploatacyjnych i prowadzenie eksploatacji poszczególnych części złoża.

§ 6. Ustala się podział złóż kopalin stałych na 3 grupy w zależności od ich budowy, a mianowicie:

1) grupę I - do której zalicza się złoża lub ich części o prostej budowie geologicznej i miąższości kopaliny w znacznym stopniu przekraczającym przyjęte granice bilansowości oraz o nieznacznej zmienności jakości kopaliny w złożu,

2) grupę II - do której zalicza się złoża lub ich części o zróżnicowanej budowie geologicznej, zmiennej miąższości kopaliny oraz o znacznej zmienności zawartości głównych składników użytecznych w złożu,

3) grupę III - do której zalicza się złoża lub ich części o bardzo zróżnicowanej i skomplikowanej budowie geologicznej i bardzo dużej zmienności miąższości i jakości kopaliny.

§  7.

1. Zasady ustalania i tryb zatwierdzania geologicznych zasobów złóż kopalin oraz warunki, jakie muszą być spełnione dla ustalenia odpowiedniej kategorii ich rozpoznania, określają szczegółowe przepisy.

2. Zakres i metodykę badań jakości kopalin oraz ich przydatność dla określonej produkcji ustala właściwy minister (kierownik urzędu centralnego) w porozumieniu z Prezesem Centralnego Urzędu Geologii.

§  8.

1. Z zatwierdzonych geologicznych zasobów bilansowych złoża kopaliny wydziela się i zatwierdza:

1) zasoby przemysłowe, przez które rozumie się część geologicznych zasobów bilansowych przewidywaną do eksploatacji oraz określoną na podstawie optymalnej z punktu widzenia technicznego i ekonomicznego koncepcji wykorzystania złoża kopaliny,

2) zasoby nieprzemysłowe, przez które rozumie się nie zaliczoną do zasobów przemysłowych część geologicznych zasobów bilansowych złoża, które mimo spełniania geologiczno-górniczych i jakościowych parametrów kryteriów bilansowości nie są aktualnie przewidywane do wykorzystania ze względów technicznych i ekonomicznych, ale mogą nadawać się do eksploatacji w przyszłości.

2. Przemysłowe i nieprzemysłowe zasoby złoża wydziela się oddzielnie w każdej kategorii zasobów geologicznych.

§ 9. Różnica między zatwierdzonymi geologicznymi zasobami bilansowymi a zasobami wydobytymi ze złoża stanowi straty; straty dzielą się na:

1) straty zasobów przemysłowych, przez które rozumie się różnicę między zatwierdzonymi zasobami przemysłowymi a zasobami wydobytymi ze złoża; na straty te składają się zarówno straty powstające w wyniku zastosowania określonego systemu eksploatacji zasobów przemysłowych, jak i inne straty w tych zasobach, powstające z innych przyczyn w czasie eksploatacji złoża,

2) straty zasobów nieprzemysłowych, przez które rozumie się straty w zasobach nieprzemysłowych, powstające wskutek zniszczenia tych zasobów lub uniemożliwienia ich późniejszego wydobycia w wyniku eksploatacji zasobów przemysłowych.

§  10.

1. Zdolność produkcyjną zakładu eksploatującego złoże kopaliny i okres jego żywotności określa się przy projektowaniu zakładu przez pomniejszenie zasobów przemysłowych o straty przewidywane przy przyjętym systemie eksploatacji złoża oraz przy przyjętych procesach przeróbki kopaliny.

2. Właściwy minister (kierownik urzędu centralnego) określa w porozumieniu z Prezesem Wyższego Urzędu Górniczego zasady ustalania i normatywy strat w zasobach.

§  11.

1. Podziału zatwierdzonych geologicznych zasobów bilansowych na zasoby przemysłowe i nieprzemysłowe dokonuje się w projekcie zagospodarowania złoża, uwzględniającym kompleksowe wykorzystanie kopaliny głównej oraz kopalin towarzyszących i odpadów, a także przedsięwzięcia zapewniające ochronę środowiska.

2. Jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, projekt zagospodarowania złoża kopaliny sporządza się w ramach założeń techniczno-ekonomicznych inwestycji.

3. Ministrowie (kierownicy urzędów centralnych) określają w porozumieniu z Prezesem Centralnego Urzędu Geologii i Prezesem Wyższego Urzędu Górniczego zasady ustalania i tryb zatwierdzania zasobów przemysłowych.

4. Inwestor przekazuje do Centralnego Urzędu Geologii w terminie jednego miesiąca od daty wydania odpis decyzji w sprawie zatwierdzenia zasobów przemysłowych kopaliny z podaniem ilości tych zasobów.

§  12.

1. Podjęcie działalności inwestycyjnej, o której mowa w § 1, związanej z eksploatacją złoża kopaliny stałej zaliczonego do:

1) grupy I lub II może nastąpić po uprzednim zatwierdzeniu geologicznych bilansowych zasobów złoża oraz zasobów przemysłowych, z tym że:

a) zatwierdzenie zasobów geologicznych w kategorii C₂ może stanowić podstawę do prowadzenia wstępnych prac studialnych nad sposobem zagospodarowania złoża i nad zagospodarowaniem przestrzennym rejonu występowania złoża oraz do sporządzania wieloletnich planów rozwoju wydobycia surowców mineralnych oraz projektowania geologicznych prac rozpoznawczych,

b) zatwierdzenie zasobów geologicznych w kategorii C₁ może stanowić podstawę do prowadzenia prac studialnych nad sposobem zagospodarowania i wykorzystania złoża oraz do wyboru części złoża przeznaczonych do rozpoznania w kategorii B,

c) zatwierdzenie zasobów geologicznych w kategorii C₁ + B uprawnia do planowania i sporządzania założeń techniczno-ekonomicznych budowy (rozbudowy) zakładu, a zatwierdzenie zasobów przemysłowych w kategorii C₁ + B do zatwierdzenia założeń techniczno-ekonomicznych oraz do sporządzania projektu i budowy zakładu pod warunkiem, że ilość zatwierdzonych zasobów przemysłowych obliczona w sposób określony w § 10 ust. 1 zapewnia wydobycie kopaliny co najmniej przez okres amortyzacji projektowanej inwestycji,

2) do grupy III - może nastąpić po uprzednim zatwierdzeniu zasobów geologicznych i przemysłowych, z tym że:

a) zatwierdzenie zasobów geologicznych w kategorii C₂ może stanowić podstawę do sporządzania wieloletnich planów rozwoju wydobycia surowców mineralnych, do prowadzenia prac studialnych nad zagospodarowaniem przestrzennym rejonu występowania złoża oraz nad sposobem zagospodarowania i wykorzystania złoża oraz do wyboru części złoża przeznaczonej do rozpoznania w kategorii C₁,

b) zatwierdzenie zasobów geologicznych w kategorii C₁ uprawnia do sporządzenia założeń techniczno-ekonomicznych budowy (rozbudowy) zakładu,

c) zatwierdzenie zasobów przemysłowych w kategorii C₁ uprawnia do sporządzenia projektu i budowy (rozbudowy) zakładu pod warunkiem, że ilość zatwierdzonych zasobów przemysłowych obliczona w sposób określony w § 10 ust. 1 zapewnia wydobycie kopaliny co najmniej przez okres amortyzacji projektowanej inwestycji.

2. Wyboru części złoża przeznaczonej do udokumentowania określonej ilości jego zasobów w kategorii B (ust. 1 pkt 1 lit. c) bądź wyboru części złoża przeznaczonej do udokumentowania zasobów w kategorii C₁ (ust. 1 pkt 2 lit. c) oraz określenia rozmiarów niezbędnych robót i badań dokonuje jednostka projektująca zakład w uzgodnieniu z inwestorem.

§ 13. Podjęcie działalności inwestycyjnej, o której mowa w § 1, związanej z budową lub rozbudową zakładów eksploatujących złoża:

1) kredy jeziornej, surowców krzemionkowych, farb ziemnych i bentonitu, jeżeli wartość nakładów inwestycyjnych nie przekracza 20 mln zł,

2) kruszywa naturalnego, piasków kwarcowych, surowców do produkcji kruszyw łamanych, surowców ilastych ceramiki budowlanej i surowców do produkcji kruszyw lekkich oraz kwarcytów ogniotrwałych, jeżeli wartość nakładów inwestycyjnych nie przekracza 150 mln zł,

może nastąpić po uprzednim zatwierdzeniu zasobów złoża, z tym że zatwierdzenie bilansowych zasobów geologicznych w kategorii C₁, przy ustaleniu jakości kopaliny w kategorii B, uprawnia do sporządzania założeń techniczno-ekonomicznych i projektu budowy zakładu, a zatwierdzenie zasobów przemysłowych uprawnia do zatwierdzenia projektu budowy (rozbudowy) zakładu oraz budowy (rozbudowy) zakładu pod warunkiem, że ilość zasobów przemysłowych w kategorii C₁ zapewnia wydobycie kopaliny przez okres amortyzacji projektowanej inwestycji.

§  14.

1. 1 Podjęcie działalności inwestycyjnej związanej z rozwojem produkcji lokalnej i ubocznej materiałów budowlanych może nastąpić po zatwierdzeniu karty rejestracyjnej złoża kopaliny.

2. Kartę rejestracyjną złoża kopaliny zatwierdza organ administracji państwowej stopnia wojewódzkiego.

3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do zespołów produkcji materiałów budowlanych organizowanych w drodze umowy osób mających zamiar produkować materiały budowlane z surowców miejscowych przede wszystkim na własne potrzeby.

4. Prezes Centralnego Urzędu Geologii ustala zasady i sposób sporządzania oraz tryb zatwierdzania karty rejestracyjnej złoża kopaliny.

§  15.

1. Założenia techniczno-ekonomiczne i projekt budowy kopalni (zakładu) powinny uwzględniać nakłady inwestycyjne konieczne dla kompleksowego wykorzystania surowców występujących w złożu, kopalin towarzyszących oraz odpadów powstających przy eksploatacji złoża.

2. Ustalenie zasobów kopaliny towarzyszącej w złożu kopaliny głównej upoważnia w zależności od stopnia dokładności ich rozpoznania do podjęcia czynności, określonych w § 12 ust. 1 pkt 2.

Rozdział  2

Ustalanie zasobów złóż ropy naftowej i gazu ziemnego.

§  16.

1. Planowanie wydobycia ropy naftowej lub gazu ziemnego oraz budowa lub rozbudowa, sporządzenie założeń techniczno-ekonomicznych i projektu zakładu eksploatacji złoża ropy naftowej lub gazu ziemnego może być przedsięwzięte po uprzednim rozpoznaniu złoża i po zatwierdzeniu dokumentacji zawierającej ustalenie geologicznych i wydobywalnych zasobów złoża.

2. Przez zasoby:

a) geologiczne - rozumie się całkowitą ilość węglowodorów zawartą w złożu,

b) wydobywalne - rozumie się część zasobów geologicznych możliwą do wydobycia ze złoża w procesie jego eksploatacji.

§ 17. Zasoby złóż ropy naftowej i gazu ziemnego dzielą się na zasoby rozpoznane oraz na zasoby perspektywiczne i prognostyczne.

§  18.

1. Ustala się trzy kategorie dokładności rozpoznania zasobów złóż ropy naftowej i gazu ziemnego: C, B i A.

2. Ustalenie rozpoznanych zasobów złoża w poszczególnych kategoriach obejmuje rozpoznanie złoża i określenie w dokumentacji geologicznej:

1) formy i budowy złoża,

2) granic złoża lub obszaru udokumentowanego,

3) rodzaju i jakości kopaliny,

4) ilości kopaliny z uwzględnieniem zasobów geologicznych i wydobywalnych,

5) geologicznych i górniczych warunków wydobycia kopaliny,

6) występowania kopalin towarzyszących.

§ 19. Warunkiem zaliczenia zasobów złoża ropy naftowej lub gazu ziemnego do:

1) kategorii C - jest wstępne ustalenie danych wymienionych w § 18 ust. 2 w stopniu umożliwiającym zaprojektowanie prac niezbędnych do dalszego rozpoznania złoża lub jego zagospodarowania,

2) kategorii B - jest ustalenie danych wymienionych w § 18 ust. 2 w stopniu wystarczającym do zaprojektowania zagospodarowania złoża,

3) kategorii A - jest ustalenie danych wymienionych w § 18 ust. 2 w stopniu umożliwiającym prawidłową eksploatację złoża.

§ 20. Perspektywiczne zasoby złóż ropy naftowej i gazu ziemnego są to określone na podstawie danych geologicznych i geofizycznych wielkości liczbowe, wyrażające możliwą zasobność nagromadzeń spodziewanych w słabiej zbadanych częściach struktur roponośnych lub gazonośnych, a także w nowych strukturach położonych w strefach ropogazonośnych w utworach o korzystnych własnościach zbiornikowych stwierdzonych wierceniami lub przyjętych na podstawie analogii.

§ 21. Prognostyczne zasoby złóż ropy naftowej i gazu ziemnego są to określone na podstawie danych geologicznych i geofizycznych wielkości liczbowe, wyrażające łączną ilościową prognostyczną ocenę możliwości odkrycia tych kopalin w nagromadzeniach spodziewanych w utworach budujących poszczególne regiony geologiczne.

§  22.

1. Zasady ustalania i tryb zatwierdzania rozpoznanych zasobów złóż ropy naftowej i gazu ziemnego oraz warunki, jakie muszą być spełnione dla ustalenia odpowiedniego stopnia ich rozpoznania, a także sposób określania zasobów prognostycznych i perspektywicznych ustalają szczegółowe przepisy.

2. Minister Górnictwa i Energetyki ustala współczynnik, jaki powinien być stosowany przy wydzielaniu z geologicznych zasobów złoża zasobów wydobywalnych.

§  23.

1. Podjęcie działalności, o której mowa w § 16 ust. 1, może nastąpić po uprzednim zatwierdzeniu geologicznych i wydobywalnych zasobów złoża, z tym że zatwierdzenie zasobów w:

1) kategorii C - stanowi podstawę do sporządzania:

a) rocznych i pięcioletnich planów wydobycia ropy naftowej lub gazu ziemnego w rozmiarach wynikających z realizowanej bądź projektowanej próbnej eksploatacji złoża lub z eksploatacji podjętej przy rozpoznaniu zasobów złoża w kategorii C, stosownie do przepisów ust. 2,

b) projektu i realizacji inwestycji związanych z próbną eksploatacją złoża z istniejących otworów, odwierconych w czasie prac poszukiwawczych i rozpoznawczych,

2) kategoriach C, B i A - jeżeli ilość zasobów zatwierdzonych w kategoriach B i A wynosi łącznie nie mniej niż 30% sumy zasobów zatwierdzonych w kategoriach C, B i A - stanowi podstawę do sporządzania:

a) rocznych i pięcioletnich planów wydobycia ropy naftowej lub gazu ziemnego,

b) projektu i budowy zakładu przeznaczonego do eksploatacji złoża oraz projektów i realizacji inwestycji związanych z zagospodarowaniem tego złoża.

2. Podjęcie działalności inwestycyjnej, o której mowa w ust. 1 pkt 2 lit. b), może nastąpić również po zatwierdzeniu zasobów złoża ropy naftowej lub gazu ziemnego w kategorii C, jeżeli ustalenie zasobów w wyższej kategorii byłoby niecelowe ze względów ekonomicznych lub geologicznych wobec małej ilości zasobów kopaliny w złożu; w tym wypadku decyzję podejmuje właściwy minister, z uwzględnieniem opinii Prezesa Centralnego Urzędu Geologii.

§ 24. Pozytywne zaopiniowanie przez Prezesa Centralnego Urzędu Geologii zasobów:

1) perspektywicznych - upoważnia do ustalania kierunków i planowania rozmiaru prac geologicznych, których wykonanie umożliwi ustalenie zasobów złóż ropy naftowej lub gazu ziemnego w kategorii C, do planowania przyrostu zasobów tych kopalin w kategorii C oraz do opracowania prognoz w zakresie rozwoju gospodarczego poszczególnych regionów kraju,

2) prognostycznych - upoważnia do ustalania kierunków i planowania rozmiaru prac geologicznych, których wykonanie umożliwi określenie perspektywicznych zasobów ropy naftowej lub gazu ziemnego oraz do opracowywania prognoz w zakresie rozwoju gospodarczego kraju.

§ 25. Wydobycie ropy naftowej można planować w planach rocznych i pięcioletnich:

1) ze złóż zagospodarowanych, opierając się na zdolnościach wydobywczych istniejących otworów,

2) ze złóż o zasobach w kategorii C i B, na których prowadzone są wiercenia eksploatacyjne,

3) na nowych złożach z otworów poszukiwawczych, z których uzyskano przypływy ropy naftowej i gazu ziemnego uzasadniające wydobycie tych surowców w ramach próbnej eksploatacji przed podjęciem pełnego zagospodarowania inwestycyjnego złoża.

§ 26. Przy planowaniu wydobycia gazu ziemnego należy uwzględniać okres czasu niezbędny na:

1) rozpoznanie i udokumentowanie zasobów złoża,

2) zagospodarowanie złoża,

3) przygotowanie inwestycji dotyczącej przesyłania oraz odbioru gazu przez użytkowników.

Rozdział  3

Przepisy przejściowe i końcowe.

§ 27. Przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów może na wniosek właściwego ministra (kierownika urzędu centralnego), po zasięgnięciu opinii Prezesa Centralnego Urzędu Geologii, zezwolić na projektowanie i realizację inwestycji, w szczególności nowych kopalń podziemnych, w razie gdy stopień rozpoznania zasobów złoża kopaliny nie został określony przy pomocy robót wiertniczych z dokładnością wymaganą w niniejszej uchwale.

§ 28. Dokumentacje geologiczne, których sporządzanie rozpoczęto przed dniem wejścia w życie niniejszej uchwały, sporządza się według przepisów dotychczasowych pod warunkiem, że zostaną one przedstawione do zatwierdzenia najpóźniej w terminie do dnia 31 grudnia 1975 r.

§ 29. Przedsiębiorstwa prowadzące w dniu wejścia w życie niniejszej uchwały eksploatację złoża kopaliny, której wydobywanie podlega prawu górniczemu, obowiązane są ustalić zasoby przemysłowe złoża kopaliny i przedstawić je do zatwierdzenia w terminach ustalonych przez właściwych ministrów w porozumieniu z Centralnym Urzędem Geologii.

§ 30. Zasoby geologiczne i przemysłowe w czynnych zakładach ustalone stosownie do przepisów niniejszej uchwały podlegają aktualizacji co pięć lat.

§ 31. Jednostki organizacyjne, z wyjątkiem wymienionych w § 14 ust. 3, prowadzące w dniu wejścia w życie niniejszej uchwały eksploatację surowców miejscowych stosownie do przepisu § 6 uchwały nr 98 Rady Ministrów z dnia 14 kwietnia 1972 r. w sprawie rozwoju produkcji lokalnej i ubocznej materiałów budowlanych (Monitor Polski z 1972 r. Nr 28, poz. 153 i z 1974 r. Nr 40, poz. 233), obowiązane są sporządzić kartę rejestracyjną złoża kopaliny i przedstawić ją do zatwierdzenia w terminie do dnia 30 czerwca 1976 r.

§ 32. Przepisów uchwały nie stosuje się do działalności inwestycyjnej związanej z eksploatacją złóż torfu nie uznanego za leczniczy, zwałów po robotach górniczych i surowców odpadowych powstałych w czasie eksploatacji złoża lub w procesie przeróbki kopaliny, jak również do działalności związanej z rozpoznawaniem złóż kopalin stałych.

§ 33. Zadania ministrów wymienione w § 7 ust. 2, § 10 ust. 2, § 27 i 29 uchwały wykonują w stosunku do jednostek spółdzielczych zarządy właściwych centralnych związków spółdzielni.

§  34.

1. Tracą moc:

1) uchwała nr 91 Rady Ministrów z dnia 16 marca 1962 r. w sprawie ustalania zasobów złóż kopalin dla podjęcia działalności inwestycyjnej związanej z eksploatacją złoża kopaliny lub jej przeróbką (Monitor Polski z 1962 r. Nr 28, poz. 116 i z 1969 r. Nr 51, poz. 392),

2) § 6 uchwały nr 98 Rady Ministrów z dnia 14 kwietnia 1972 r. w sprawie rozwoju produkcji lokalnej i ubocznej materiałów budowlanych (Monitor Polski z 1972 r. Nr 28, poz. 153 i z 1974 r. Nr 40, poz. 233).

2. Przepisy wydane na podstawie uchwały wymienionej w ust. 1 pkt 1 zachowują moc do czasu zastąpienia ich przepisami wydanymi na podstawie niniejszej uchwały, jeżeli nie są z nią sprzeczne.

§ 35. Uchwała wchodzi w życie z dniem 1 maja 1975 r.

1 § 14 ust. 1 zmieniony przez § 1 uchwały nr 142 z dnia 8 lipca 1982 r. (M.P.82.17.142) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 21 lipca 1982 r.

• Identyfikator: M.P.1975.12.67
• Rodzaj: Uchwała
• Tytuł: Określenie obowiązków inwestorów w zakresie ustalania zasobów złóż kopalin przed podjęciem działalności inwestycyjnej związanej z eksploatacją złoża kopaliny lub jej przeróbki.
• Data aktu: 04/04/1975
• Data ogłoszenia: 16/04/1975
• Data wejścia w życie: 01/05/1975