Ustalenie wysokości i trybu pobierania opłat za korzystanie z urządzeń handlowych na targowiskach.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA HANDLU WEWNĘTRZNEGO ORAZ PREZESA PAŃSTWOWEJ KOMISJI CEN
z dnia 29 lipca 1955 r.
w sprawie ustalenia wysokości i trybu pobierania opłat za korzystanie z urządzeń handlowych na targowiskach.

Na podstawie art. 7 dekretu z dnia 3 czerwca 1953 r. o ustalaniu cen, opłat i stawek taryfowych (Dz. U. Nr 31, poz. 122), § 2 ust. 3 pkt 1 uchwały nr 406 Rady Ministrów z dnia 3 czerwca 1953 r. w sprawie właściwości organów do ustalania niektórych cen, opłat i stawek taryfowych oraz w sprawie zasad i trybu składania wniosków o ustalenie cen, opłat i stawek taryfowych oraz określenie wytycznych do ich ustalenia (Monitor Polski z 1953 r. Nr A-57, poz. 722, Nr A-96, poz. 1336 i Nr A-115, poz. 1495 oraz z 1954 r. Nr A-50, poz. 683) i § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 lutego 1949 r. w sprawie zakresu działania Ministra Handlu Wewnętrznego (Dz. U. Nr 10, poz. 62) zarządza się, co następuje:
§  1.
1.
Upoważnia się prezydia wojewódzkich rad narodowych oraz Rad Narodowych w m.st. Warszawie i m. Łodzi do ustalania wysokości opłat za korzystanie z urządzeń handlowych na targowiskach.
2.
Wysokość opłat za korzystanie z urządzeń handlowych na targowiskach, ustalana przez prezydia wojewódzkich rad narodowych oraz Rad Narodowych w m.st. Warszawie i m. Łodzi, nie może przewyższać stawek maksymalnych określonych w cenniku stanowiącym załącznik do niniejszego zarządzenia.
3.
Jeżeli dotychczasowe opłaty, pobierane na poszczególnych targowiskach, są niższe od stawek maksymalnych, podwyższenie opłat wymaga zgody Państwowej Komisji Cen.
§  2.
Prezydia wojewódzkich rad narodowych ustalają wysokość opłat za korzystanie z urządzeń handlowych w oparciu o opinie prezydiów powiatowych (miejskich) rad narodowych właściwych ze względu na położenie targowisk, dla których opłaty mają być ustalane.
§  3.
1.
Opłaty pobiera się za stałe lub okresowe korzystanie z urządzeń handlowych targowiska bądź placu pod urządzenia handlowe na targowiskach krytych i otwartych.
2.
Za urządzenia handlowe, o których mowa w ust. 1, uważa się zainstalowane na targowisku:
1)
boksy - punkty sprzedaży stanowiące zamknięte pomieszczenie (siatkowane, oszklone) z wnętrzem niedostępnym dla nabywców, wyposażone w specjalne urządzenia do prowadzenia sprzedaży takich artykułów, jak mięso, drób, ryby itp.,
2)
kioski - punkty sprzedaży stanowiące zamknięte pomieszczenie wolno stojące lub wbudowane z wnętrzem niedostępnym dla nabywców; wyposażenie stanowią lada i półki, dostosowane do rodzaju sprzedawanych artykułów,
3)
stragany - punkty sprzedaży skonstruowane z elementów przenośnych, z nakryciem brezentowym lub drewnianym,
4)
stoiska - punkty sprzedaży nie posiadające charakteru stałego urządzenia; wyposażenie: lada lub stół oraz ewentualnie półki do rozmieszczania towaru.
§  4.
1.
Podstawą do korzystania z urządzeń handlowych lub placu powinna być umowa zawarta przez użytkownika z administracją targowiska.
2.
Umowy z jednostkami targowiskowymi na korzystanie z urządzeń handlowych lub placu dla sieci stałej i ajencyjnej zawierają jednostki handlu uspołecznionego, w których imieniu ajent dokonuje sprzedaży.
3.
Zajmowanie urządzeń handlowych lub placu pod własne urządzenia handlowe na targowisku bez uprzednio zawartej umowy jest niedozwolone.
§  5.
1.
Za jednostkę podlegającą opłacie przyjmuje się 1 m2.
2.
Przy obliczaniu powierzchni urządzenia lub placu zajętego pod urządzenia handlowe na targowisku, części metrów kwadratowych poniżej 0,5 m2 zaokrągla się w dół, a od 0,5 m2 zaokrągla się wzwyż do pełnych metrów.
3.
Za powierzchnię podlegającą opłacie uważa się powierzchnię danego urządzenia handlowego (stoiska, kiosku) oraz faktycznie zajmowaną powierzchnię poza urządzeniem na towar, opakowanie itp.
§  6.
Obowiązek ponoszenia opłat powstaje z dniem oznaczonym umową o korzystaniu z urządzeń handlowych lub placu bez względu na to, czy czynności handlowe zostały rozpoczęte.
§  7.
Za urządzenia posiadające wyposażenia specjalne, np. masarskie i rzeźnicze, baseny rybne itp., stawki opłat maksymalnych mogą być podwyższone o 20%. Przepis powyższy nie ma zastosowania do boksów.
§  8.
1.
Opłaty za korzystanie z urządzeń handlowych lub placu na targowiskach z handlem niecodziennym (np. 2 lub 3 razy w tygodniu) należy obliczać według stawek ustalonych przez prezydia wojewódzkich rad narodowych (w ramach stawek maksymalnych), stosując 1/24 stawki miesięcznej za każdy dzień korzystania z urządzenia.
2.
Ilość dni korzystania z urządzeń nie może być mniejsza od ilości dni targowych, ustalonych przez prezydia właściwych terenowo rad narodowych.
3.
Za handel codzienny należy uważać handel, odbywający się co najmniej 5 dni w tygodniu.
§  9.
Od jednostek występujących jednorazowo na targowiskach, np. na czas otwarcia jarmarku lub kiermaszu, z którymi nie zawarto umów na korzystanie z urządzeń handlowych lub placu za ten okres, należy pobierać opłaty ustalone przez prezydia rad narodowych oraz Rad Narodowych w m.st. Warszawie i m. Łodzi zgodnie z dekretem z dnia 20 maja 1955 r. o podatkach i opłatach terenowych (Dz. U. Nr 21, poz. 136).
§  10.
Jednostki handlu nie uspołecznionego obowiązane są przy zawieraniu umów na korzystanie z urządzeń handlowych lub placu na targowiskach do wpłacenia administracji targowiska kaucji zwrotnej w wysokości 2-miesięcznej opłaty, z której mogą być pokryte wszelkie należności z tytułu świadczonych przez targowisko usług w chwili zaprzestania wykonywania czynności handlowych.
§  11.
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIK  1

CENNIK MAKSYMALNYCH STAWEK OPŁAT ZA KORZYSTANIE Z URZĄDZEŃ HANDLOWYCH LUB PLACU PRZY HANDLU CODZIENNYM

Rodzaj urządzenia Wysokość opłaty za 1 m2 za okres jednego miesiąca w złotych dla osób prywatnych
w miastach wojewódzkich (m. st. Warszawie i m. Łodzi) w pozostałych miejscowościach
1. Na targowisku krytym:
1) boks 120 70
2) kiosk 110 60
3) stoisko 95 50
4) powierzchnia pod urządzenia handlowe 90 40
2. Na targowisku otwartym (placu):
1) kiosk 100 55
2) stragan 90 45
3) stoisko 85 35
4) powierzchnia pod urządzenia handlowe, na złożenie towaru, opakowań itp. 80 30
1 Załącznik zmieniony przez § 1 zarządzenia z dnia 29 września 1955 r. (M.P.55.92.1192) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 20 października 1955 r.

Zmiany w prawie

Lekarze i pielęgniarki na kontraktach „uratują” firmy przed przekształcaniem umów?

4 grudnia Komitet Stały Rady Ministrów przyjął projekt zmian w ustawie o PIP - przekazało w czwartek MRPiPS. Nie wiadomo jednak, jaki jest jego ostateczny kształt. Jeszcze w środę Ministerstwo Zdrowia informowało Komitet, że zgadza się na propozycję, by skutki rozstrzygnięć PIP i ich zakres działał na przyszłość, a skutkiem polecenia inspektora pracy nie było ustalenie istnienia stosunku pracy między stronami umowy B2B, ale ustalenie zgodności jej z prawem. Zdaniem prawników, to byłaby kontrrewolucja w stosunku do projektu resortu pracy.

Grażyna J. Leśniak 05.12.2025
Klub parlamentarny PSL-TD przeciwko projektowi ustawy o PIP

Przygotowany przez ministerstwo pracy projekt zmian w ustawie o PIP, przyznający inspektorom pracy uprawnienie do przekształcania umów cywilnoprawnych i B2B w umowy o pracę, łamie konstytucję i szkodzi polskiej gospodarce – ogłosili posłowie PSL na zorganizowanej w czwartek w Sejmie konferencji prasowej. I zażądali zdjęcia tego projektu z dzisiejszego porządku posiedzenia Komitetu Stałego Rady Ministrów.

Grażyna J. Leśniak 04.12.2025
Prezydent podpisał zakaz hodowli zwierząt na futra, ale tzw. ustawę łańcuchową zawetował

Prezydent Karol Nawrocki podpisał we wtorek ustawę z 7 listopada 2025 r. o zmianie ustawy o ochronie zwierząt. Jej celem jest wprowadzenie zakazu chowu i hodowli zwierząt futerkowych w celach komercyjnych, z wyjątkiem królika, w szczególności w celu pozyskania z nich futer lub innych części zwierząt. Zawetowana została jednak ustawa zakazująca trzymania psów na łańcuchach. Prezydent ma w tym zakresie złożyć własny projekt.

Krzysztof Koślicki 02.12.2025
Przekształcanie umów B2B dołoży pracy sądom

Resort pracy nie podjął nawet próby oszacowania, jak reklasyfikacja umów cywilnoprawnych i B2B na umowy o pracę wpłynie na obciążenie sądów pracy i długość postępowań sądowych. Tymczasem eksperci wyliczyli, że w wariancie skrajnym, zakładającym 150 tys. nowych spraw rocznie, skala powstałych zaległości rośnie do ponad 31 miesięcy dodatkowej pracy lub koniecznego zwiększenia zasobów sądów o 259 proc. Sprawa jest o tyle ważna, że na podobnym etapie prac są dwa projekty ustaw, które – jak twierdzą prawnicy – mogą zwiększyć obciążenie sądów.

Grażyna J. Leśniak 25.11.2025
MZ znosi limit tzw. nadwykonań świadczeń udzielanych osobom do 18. roku życia - projekt przyjęty przez rząd

Rada Ministrów przyjęła projekt nowelizacji ustawy o Funduszu Medycznym - poinformował w środę rzecznik rządu Adam Szłapka. Przygotowana przez resort zdrowia propozycja zakłada, że Narodowy Fundusz Zdrowia będzie mógł w 2025 r. otrzymać dodatkowo około 3,6 mld zł z Funduszu Medycznego. MZ chce również, by programy inwestycyjne dla projektów strategicznych były zatwierdzane przez ministra zdrowia, a nie jak dotychczas, ustanawiane przez Radę Ministrów. Zamierza też umożliwić dofinansowanie programów polityki zdrowotnej realizowanych przez gminy w całości ze środków Funduszu Medycznego.

Grażyna J. Leśniak 19.11.2025
Środowisko psychologów i psychoterapeutów bez prawa do opiniowania projektu ustawy?

Przedstawiciele środowiska psychologów i psychoterapeutów wskazują na ograniczanie możliwości przedstawiania przez nich opinii do rządowego projektu ustawy o zawodzie psychologa oraz samorządzie zawodowym psychologów, nad którym pracuje sejmowa podkomisja nadzwyczajna. Może to wywoływać poczucie deficytu demokracji, zwłaszcza gdy procedowane regulacje dotyczą konkretnych zawodów i grup społecznych, a tym samym także praw i obowiązków osób do nich należących.

Grażyna J. Leśniak 19.11.2025
Metryka aktu
Identyfikator:

M.P.1955.74.921

Rodzaj: Zarządzenie
Tytuł: Ustalenie wysokości i trybu pobierania opłat za korzystanie z urządzeń handlowych na targowiskach.
Data aktu: 29/07/1955
Data ogłoszenia: 23/08/1955
Data wejścia w życie: 23/08/1955