KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych) 1 , w szczególności jego art. 19 ust. 3 lit. a) i b),
a także mając na uwadze, co następuje:(1) W rozporządzeniu (UE) 2017/625 ustanowiono przepisy dotyczące przeprowadzania kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przez właściwe organy państw członkowskich w celu sprawdzenia zgodności z przepisami Unii dotyczącymi żywności i bezpieczeństwa żywności. Art. 109 tego rozporządzenia nakłada na państwa członkowskie obowiązek zapewnienia, aby właściwe organy przeprowadzały kontrole urzędowe na podstawie wieloletniego krajowego planu kontroli ("WKPK"). W rozporządzeniu (UE) 2017/625 określono ponadto ogólną treść WKPK, zobowiązano państwa członkowskie do uwzględnienia w WKPK urzędowych kontroli zanieczyszczeń w żywności i w związku z tym uprawniono Komisję do określenia szczególnych treści dodatkowych w WKPK i szczególnych dodatkowych rozwiązań w celu jego przygotowania, a także jednolitej minimalnej częstotliwości kontroli urzędowych, z uwzględnieniem zagrożeń i ryzyka związanych z substancjami, o których mowa w art. 19 ust. 1 wspomnianego rozporządzenia.
(2) Rozporządzeniem (UE) 2017/625 uchylono dyrektywę Rady 96/23/WE 2 , w której przewidziano środki monitorowania niektórych substancji, w tym zanieczyszczeń, u żywych zwierząt i w produktach pochodzenia zwierzęcego, oraz określono w szczególności wymogi dotyczące planów monitorowania państw członkowskich do celów wykrywania pozostałości lub substancji objętych jej zakresem. Rozporządzenie (UE) 2017/625 nie uwzględnia jednak wszystkich środków zawartych w tej dyrektywie lub w aktach przyjętych przez Komisję na jej podstawie. W związku z tym, aby zapewnić płynne przejście, w rozporządzeniu (UE) 2017/625 przewidziano, że właściwe organy będą nadal przeprowadzać kontrole urzędowe zgodnie z załącznikami do dyrektywy 96/23/WE do dnia 14 grudnia 2022 r. lub do dnia rozpoczęcia stosowania odpowiednich przepisów, które mają zostać przyjęte przez Komisję. Niniejsze rozporządzenie wraz z rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2022/931 3 ma zatem na celu zapewnienie ciągłości przepisów dyrektywy 96/23/WE dotyczących treści WKPK i jego przygotowania, a także minimalnej częstotliwości kontroli urzędowych w odniesieniu do zanieczyszczeń w żywności, w ramach rozporządzenia (UE) 2017/625.
(3) W świetle przepisów szczególnych dotyczących kontroli urzędowych żywności pochodzenia zwierzęcego wprowadzanej do Unii z państw trzecich, określonych w art. 47 rozporządzenia (UE) 2017/625, należy zobowiązać państwa członkowskie do uwzględnienia w swoich WKPK dwóch różnych planów kontroli zanieczyszczeń w żywności: planu kontroli zanieczyszczeń w żywności pochodzenia zwierzęcego wprowadzanej do Unii oraz planu kontroli zanieczyszczeń we wszelkiej innej żywności wprowadzanej do obrotu w Unii.
(4) Plan dotyczący żywności pochodzenia zwierzęcego wprowadzanej do Unii powinien obejmować kontrole urzędowe wszelkiej takiej żywności przeznaczonej do wprowadzenia do obrotu w Unii, ale także kontrole urzędowe produktów rybołówstwa, które należy przeprowadzać na statkach zawijających do portu w państwie członkowskim, zgodnie z art. 68 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/627 4 , ponieważ statki te należy uznać za podobne do punktów kontroli granicznej, niezależnie od bandery.
(5) Plan dotyczący żywności wprowadzanej do obrotu w Unii powinien dotyczyć wszelkiej innej żywności, a mianowicie krajowej produkcji żywności każdego państwa członkowskiego, żywności wprowadzanej z innych państw członkowskich oraz żywności niepochodzącej od zwierząt wprowadzanej do Unii. Powinien on również dotyczyć produktów złożonych w rozumieniu rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/625 5 , nawet tych wprowadzanych do Unii z państw trzecich, ponieważ niektóre z tych produktów nie muszą być kontrolowane w punktach kontroli granicznej zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2017/625.
(6) Oprócz przepisów dotyczących kombinacji zanieczyszczeń lub grup zanieczyszczeń i grup towarów, do celów pobierania próbek przez państwa członkowskie, oraz strategii pobierania próbek, w tym kryteriów, które państwa członkowskie mają stosować przy określaniu treści swoich planów i przeprowadzaniu powiązanych kontroli urzędowych określonych w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2022/931, w niniejszym rozporządzeniu należy ustanowić minimalne częstotliwości kontroli dla każdego z tych planów, aby zapewnić - przynajmniej w pewnym zakresie - przeprowadzanie kontroli wszystkich produktów w całej Unii. Aby zapewnić proporcjonalność, te minimalne roczne częstotliwości kontroli należy jednak ustalić - w zależności od tego, o jaki produkt chodzi - biorąc pod uwagę dane dotyczące produkcji i liczbę ludności w poszczególnych państwach członkowskich (przy zachowaniu rozsądnej minimalnej liczby kontroli) oraz liczbę przywożonych przesyłek. Z tego samego powodu, a w szczególności w celu uniknięcia nadmiernych obciążeń i kosztów, należy zezwolić państwom członkowskim, aby nie musiały co roku przeprowadzać kontroli urzędowych w odniesieniu do niektórych kombinacji zanieczyszczeń/ towarów, pod warunkiem że WKPK uzasadniają ten wybór. Jeśli chodzi o przesyłki przywożone, produkty spożywcze przywożone z państw trzecich wymienionych w załączniku II do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/2129 6 , z którymi Unia zawarła umowy o równoważności w odniesieniu do kontroli bezpośrednich, nie powinny być wliczane do liczby przywożonych przesyłek, ponieważ państwa członkowskie muszą przeprowadzać ich kontrole z częstotliwością określoną w tych umowach.
(7) Aby zapewnić kompleksowość treści WKPK w zakresie obecności zanieczyszczeń w żywności, należy określić, jakie informacje muszą zawrzeć w swoich WKPK państwa członkowskie na temat wyborów, jakich dokonały w swoich planach.
(8) Aby zapewnić jednolite wdrażanie niniejszego rozporządzenia, należy zobowiązać państwa członkowskie do corocznego przedkładania planów kontroli do oceny przez Komisję oraz ustanowić procedurę takiej oceny.
(9) Zgodnie z art. 33 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 7 Parlamentu Europejskiego i Rady dane zebrane przez państwa członkowskie w ramach kontroli urzędowych dotyczących obecności zanieczyszczeń w żywności muszą być również przekazywane Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności ("EFSA"). Aby umożliwić monitorowanie najnowszych danych dotyczących występowania, wszystkie państwa członkowskie powinny przekazywać dane regularnie i w tym samym terminie.
(10) W art. 150 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2017/625 ustanowiono okres przejściowy zobowiązujący państwa członkowskie do przeprowadzania kontroli urzędowych zgodnie z dyrektywą 96/23/WE do dnia 14 grudnia 2022 r. Art. 19 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2017/625 stanowi, że kontrole urzędowe mające na celu weryfikację zgodności z przepisami dotyczącymi żywności i bezpieczeństwa żywności oraz pasz i bezpieczeństwa pasz obejmują kontrole urzędowe określonych substancji, w tym substancji, które mają być stosowane w materiałach przeznaczonych do kontaktu z żywnością, zanieczyszczeń, niedozwolonych, zakazanych i niepożądanych substancji, których stosowanie lub obecność na uprawach lub zwierzętach lub w celu produkcji lub przetwarzania żywności lub paszy może skutkować pozostałościami tych substancji w żywności lub paszy. Ponieważ jednak ostatnie plany monitorowania przyjęte przez państwa członkowskie na podstawie dyrektywy 96/23/WE będą miały zastosowanie do 2022 r., a zatem po dniu 14 grudnia 2022 r., niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie od dnia 1 stycznia 2023 r.
(11) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: