Decyzja 2020/1464 w sprawie propagowania skutecznych kontroli wywozu broni

DECYZJA RADY (WPZiB) 2020/1464

z dnia 12 października 2020 r.

w sprawie propagowania skutecznych kontroli wywozu broni

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 28 ust. 1 i art. 31 ust. 1,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W europejskiej strategii bezpieczeństwa, którą Rada Europejska przyjęła w dniu 12 grudnia 2003 r., przedstawiono pięć kluczowych wyzwań, które stoją przed Unią: terroryzm, rozprzestrzenianie broni masowego rażenia, konflikty regionalne, niewydolność państwa i przestępczość zorganizowana. Skutki niekontrolowanego przepływu broni konwencjonalnej mają zasadnicze znaczenie w przypadku czterech z tych pięciu wyzwań. W strategii tej podkreślono znaczenie, jakie dla ograniczenia rozprzestrzenia broni ma kontrola jej wywozu. Globalna strategia na rzecz polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Unii zatytułowana "Wspólna wizja, wspólne działanie: silniejsza Europa", która została przedstawiona przez Wysokiego Przedstawiciela w dniu 28 czerwca 2016 r., potwierdza poparcie Unii dla upowszechniania, pełnego wdrożenia i egzekwowania traktatów i systemów dotyczących wielostronnego rozbrojenia, nieproliferacji i kontroli zbrojeń.

(2) W dniu 5 czerwca 1998 r. Unia przyjęła politycznie wiążący Kodeks postępowania w sprawie wywozu uzbrojenia, w którym określono wspólne kryteria regulujące legalny handel bronią konwencjonalną.

(3) W dniu 19 listopada 2018 r. Rada przyjęła strategię UE na rzecz zwalczania nielegalnej broni palnej, broni strzeleckiej i lekkiej oraz amunicji do tych rodzajów broni ("Zabezpieczanie broni, ochrona obywateli"). Głównym celem tej strategii jest pełna i skuteczna realizacja programu działania Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) z 2001 r. na rzecz zapobiegania nielegalnemu handlowi bronią strzelecką i lekką, zwalczania i eliminowania go we wszystkich aspektach. W strategii tej stwierdza się, że Unia nadal będzie propagować odpowiedzialną i skuteczną kontrolę wywozu broni oraz wspierać upowszechnianie i wdrażanie Traktatu o handlu bronią. W strategii tej stwierdza się też, że Unia nadal będzie wspierać działania Unii Afrykańskiej i stosownych regionalnych wspólnot gospodarczych mające na celu zwalczanie nielegalnego handlu bronią strzelecką i lekką oraz amunicją do tych rodzajów broni.

(4) W dniu 8 grudnia 2008 r. Kodeks postępowania w sprawie wywozu uzbrojenia zastąpiono wspólnym stanowiskiem Rady 2008/944/WPZiB ¹ , w którym ustanawia się osiem kryteriów, według których należy oceniać wnioski o wydanie zezwolenia na wywóz broni konwencjonalnej. Wspólne stanowisko przewiduje również mechanizm powiadamiania i konsultacji w odniesieniu do odmowy wydania zezwolenia na wywóz broni, a także środki w zakresie przejrzystości, takie jak publikacja rocznego sprawozdania UE w sprawie wywozu broni. Do wspólnego stanowiska 2008/944/WPZiB przyłączyło się kilka państw trzecich. W wyniku przeprowadzonego w 2019 r. przeglądu tego wspólnego stanowiska przyjęto decyzję Rady (WPZiB) 2019/1560 ² .

(5) Art. 11 wspólnego stanowiska 2008/944/WPZiB stanowi, że państwa członkowskie mają dokładać wszelkich starań w celu zachęcenia innych państw dokonujących wywozu technologii wojskowych lub sprzętu wojskowego do stosowania kryteriów określonych w tym wspólnym stanowisku.

(6) W kwietniu 2013 r. Zgromadzenie Ogólne ONZ przyjęło Traktat o handlu bronią, który wszedł w życie w dniu 24 grudnia 2014 r. Celem Traktatu o handlu bronią jest zwiększenie przejrzystości i odpowiedzialności w dziedzinie handlu bronią. Podobnie jak we wspólnym stanowisku 2008/944/WPZiB, w Traktacie o handlu bronią określa się kilka kryteriów oceny ryzyka, według których należy dokonywać oceny wywozu broni. Unia popiera- za pośrednictwem specjalnych programów przyjętych na mocy decyzji Rady 2013/768/WPZiB ³  i (WPZiB) 2017/915 ⁴  - skuteczne wdrażanie i upowszechnianie Traktatu o handlu bronią. W ramach tych programów kilku państwom trzecim, które o to wystąpiły, udzielana jest pomoc w zakresie wzmocnienia ich systemów kontroli transferu broni zgodnie z wymogami Traktatu o handlu bronią.

(7) Należy zatem zapewnić, aby działania informacyjne i pomocowe przewidziane w niniejszej decyzji oraz tego rodzaju działania przewidziane w decyzji (WPZiB) 2017/915 wzajemnie się uzupełniały. W tym celu powinna mieć miejsce regularna wymiana informacji między agencjami wykonawczymi Unii prowadzącymi działania informacyjne w dziedzinie kontroli wywozu broni, a także z Europejską Służbą Działań Zewnętrznych. Mechanizm koordynacji będzie sprzyjał, w stosownych przypadkach, udziałowi ekspertów z innych państw członkowskich.

(8) Od 2008 r. Unia rozwija działania w zakresie propagowania skutecznych i przejrzystych kontroli wywozu broni: w ramach wspólnego działania Rady 2008/230/WPZiB ⁵  oraz decyzji Rady 2009/1012/WPZiB ⁶ , 2012/711/ WPZiB ⁷ , (WPZiB) 2015/2309 ⁸  i (WPZiB) 2018/101 ⁹ . Prowadzone działania pomogły zwłaszcza w dalszym zacieśnianiu współpracy regionalnej oraz zwiększaniu przejrzystości i odpowiedzialności zgodnie z zasadami i kryteriami oceny ryzyka określonymi we wspólnym stanowisku 2008/944/WPZiB. Działania te tradycyjnie dotyczyły państw trzecich leżących we wschodnim i południowym sąsiedztwie Unii.

(9) W ostatnich latach Unia udzielała również pomocy w usprawnianiu kontroli wywozu produktów podwójnego zastosowania w państwach trzecich. Należy zapewnić skuteczną koordynację z działaniami dotyczącymi kontroli wywozu produktów podwójnego zastosowania.

(10) Techniczne aspekty wykonania decyzji 2009/1012/WPZiB, 2012/711/WPZiB, (WPZiB) 2015/2309 i (WPZiB) 2018/101 Rada powierzyła niemieckiemu Federalnemu Urzędowi Gospodarki i Kontroli Eksportu ("Bundesamt für Wirtschaft und Ausfuhrkontrolle - BAFA"). Na mocy decyzji 2013/768/WPZiB i decyzji (WPZiB) 2017/915 BAFA jest również agencją wykonawczą dla projektów wspierających skuteczne wdrażanie Traktatu o handlu bronią. Od 2005 r. BAFA jest zaangażowana w realizację szeregu projektów współpracy Unii w dziedzinie kontroli wywozu produktów podwójnego zastosowania. BAFA jest organem właściwym w dziedzinie kontroli wywozu w Niemczech; urząd ten zgromadził duży zasób wiedzy ogólnej i fachowej w zakresie działań informacyjnych, ponadto dzieli się swoimi głównymi kompetencjami z innymi państwami.

(11) W dniu 28 maja 2018 r. Sekretarz Generalny ONZ przedstawił swój program na rzecz rozbrojenia zatytułowany "Zabezpieczenie naszej wspólnej przyszłości". Przejrzystość działań wojskowych, polegająca na między innymi sprawozdawczości na temat przywozu i wywozu broni, sprzyja demokratycznej rozliczalności i odpowiedzialnemu sprawowaniu rządów. Działania wspierane niniejszą decyzją przyczyniają się do realizacji celów tego programu, jak również celu zrównoważonego rozwoju nr 16 Agendy ONZ na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

1. Aby propagować pokój i bezpieczeństwo, oraz zgodnie z europejską strategią bezpieczeństwa i z globalną strategią na rzecz polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Unii, Unia dąży do realizacji następujących celów:

a) propagowanie skutecznych kontroli wywozu broni przez państwa trzecie zgodnie z zasadami ustanowionymi we wspólnym stanowisku 2008/944/WPZiB i w Traktacie o handlu bronią oraz dążenie, w stosownych przypadkach, do komplementarności i synergii z unijnymi projektami pomocowymi w dziedzinie kontroli wywozu produktów podwójnego zastosowania; oraz

b) wspieranie wysiłków podejmowanych przez państwa trzecie - na poziomie krajowym i regionalnym - na rzecz zwiększenia odpowiedzialności i przejrzystości w ramach handlu bronią konwencjonalną oraz ograniczenia ryzyka przenikania broni do nieuprawnionych użytkowników.

2. Unia dąży do realizacji celów, o których mowa w ust. 1, przy pomocy następujących działań prowadzonych w ramach projektu:

a) dalsze propagowanie wśród państw trzecich kryteriów i zasad ustanowionych we wspólnym stanowisku 2008/944/ WPZiB oraz w Traktacie o handlu bronią, na podstawie wyników uzyskanych za pomocą wykonywania wspólnego działania 2008/230/WPZiB oraz decyzji 2009/1012/WPZiB, 2012/711/WPZiB, (WPZiB) 2015/2309 i (WPZiB) 2018/ 101;

b) pomoc państwom trzecim w, odpowiednio, opracowywaniu, uaktualnianiu i wdrażaniu stosownych środków ustawodawczych i administracyjnych, których celem jest utworzenie skutecznego systemu kontroli wywozu broni konwencjonalnej;

c) pomoc państwom beneficjentom w szkoleniu urzędników wydających zezwolenia i urzędników egzekwujących przepisy, tak aby zapewnić odpowiednie przeprowadzanie i egzekwowanie kontroli wywozu broni;

d) pomoc państwom beneficjentom w działaniach informacyjnych ukierunkowanych na krajowy przemysł obronny tych państw, z myślą o zapewnieniu zgodności z przepisami regulującymi kontrolę wywozu;

e) propagowanie przejrzystości i odpowiedzialności w ramach międzynarodowego handlu bronią, także poprzez wspieranie krajowych i regionalnych środków propagujących przejrzystość i odpowiednią kontrolę w odniesieniu do wywozu broni konwencjonalnej;

f) zachęcanie tych państw beneficjentów, które nie podjęły żadnych kroków w celu przystąpienie do Traktatu o handlu bronią, by to uczyniły, oraz zachęcanie sygnatariuszy tego traktatu do jego ratyfikowania; oraz

g) propagowanie dalszej analizy ryzyka przenikania broni i ograniczania tego ryzyka, zarówno z perspektywy przywozu, jak i wywozu broni.

Szczegółowy opis prowadzonych w ramach projektu działań, o których mowa w niniejszym ustępie, przedstawiono w załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł  2

1. Za wykonanie niniejszej decyzji odpowiada Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (zwany dalej "Wysokim Przedstawicielem").

2. Realizacja prowadzonych w ramach projektu działań, o których mowa w art. 1 ust. 2, jest przeprowadzana przez niemiecki Federalny Urząd Gospodarki i Kontroli Eksportu ("Bundesamt für Wirtschaft und Ausfuhrkontrolle -BAFA"). Wybór BAFA uzasadniony jest sprawdzonym doświadczeniem, kwalifikacjami i konieczną wiedzą fachową tego urzędu w odniesieniu do całego przekroju unijnych działań w zakresie kontroli wywozu broni.

3. BAFA wykonuje swoje zadania pod kierownictwem Wysokiego Przedstawiciela. W tym celu Wysoki Przedstawiciel dokonuje niezbędnych ustaleń z BAFA.

Artykuł  3

1. Finansowa kwota odniesienia na realizację prowadzonych w ramach projektu działań, o których mowa w art. 1 ust. 2, wynosi 1 377 542,73 EUR.

2. Wydatkami pokrywanymi z finansowej kwoty odniesienia określonej w ust. 1 zarządza się zgodnie z procedurami i zasadami mającymi zastosowanie do budżetu Unii.

3. Komisja nadzoruje należyte zarządzanie finansową kwotą odniesienia określoną w ust. 1. W tym celu Komisja zawiera z BAFA umowę w sprawie finansowania. Umowa w sprawie finansowania musi zawierać postanowienie, zgodnie z którym BAFA zapewnia wyeksponowanie wkładu Unii stosownie do jego wielkości.

4. Komisja dokłada starań, aby umowę w sprawie finansowania, o której mowa w ust. 3, zawarto jak najszybciej po wejściu w życie niniejszej decyzji. Komisja informuje Radę o wszelkich związanych z tym trudnościach oraz o dacie zawarcia umowy w sprawie finansowania.

Artykuł  4

Wysoki Przedstawiciel składa Radzie sprawozdania z wykonania niniejszej decyzji na podstawie regularnych sprawozdań przygotowywanych przez BAFA. Sprawozdania te stanowią podstawę oceny dokonywanej przez Radę. Komisja składa sprawozdania na temat aspektów finansowych realizacji prowadzonych w ramach projektu działań, o których mowa w art. 1 ust. 2.

Artykuł  5  ¹⁰  

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia i traci moc w dniu 30 listopada 2023 r.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 12 października 2020 r.

	W imieniu Rady
	J. BORRELL FONTELLES
	Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK ¹¹  

PROJEKT NA RZECZ PROPAGOWANIA SKUTECZNYCH KONTROLI WYWOZU BRONI

1. Cele

Celem niniejszej decyzji jest promowanie rozliczalności i odpowiedzialności w odniesieniu do legalnego handlu bronią zgodnie ze wspólnym stanowiskiem 2008/944/WPZiB, a tym samym przyczynianie się do pokoju, bezpieczeństwa i stabilności w krajach sąsiadujących z Unii. Niniejsza decyzja ma propagować skuteczniejsze kontrole transferu broni przez państwa trzecie oraz wspierać wysiłki, które państwa trzecie podejmują na poziomie krajowym i regionalnym w celu sprawienia, by międzynarodowy handel bronią konwencjonalną stał się bardziej odpowiedzialny i przejrzysty oraz ograniczenia ryzyka przenikania broni do nieuprawnionych użytkowników. Cele te należy osiągnąć poprzez propagowanie zasad i kryteriów ustanowionych we wspólnym stanowisku 2008/944/ WPZiB oraz w Traktacie o handlu bronią. Wyniki powinny mieć na celu zwiększenie skuteczności krajowych systemów wywozu broni w państwach objętych działaniami: agencja wykonawcza będzie składać sprawozdania na temat zmian prawnych, instytucjonalnych i innych istotnych zmian oraz na temat dostosowania się tych państw do wspólnego stanowiska 2008/944/WPZiB i, w stosownych przypadkach, do Traktatu o handlu bronią. Dążąc do osiągnięcia tych wyników, należy starać się zapewnić komplementarność i synergię z obecnymi unijnymi projektami pomocowymi na rzecz wdrożenia Traktatu o handlu bronią, jak również w dziedzinie kontroli wywozu produktów podwójnego zastosowania. Zakres beneficjentów na mocy niniejszej decyzji nie powinien pokrywać się z beneficjentami objętymi decyzją (WPZiB) 2017/915.

Aby zrealizować powyższe cele, Unia powinna nadal propagować normy ustanowione we wspólnym stanowisku 2008/944/WPZiB, opierając się na osiągnięciach zrealizowanych za pomocą wykonywania wspólnego działania 2008/230/WPZiB i decyzji 2009/1012/WPZiB, 2012/711/WPZiB, (WPZiB) 2015/2309 i (WPZiB) 2018/101. W tym celu państwa trzecie będące beneficjentami powinny otrzymać pomoc w, odpowiednio, opracowywaniu, uaktualnianiu i wdrażaniu stosownych środków ustawodawczych, administracyjnych i instytucjonalnych, które wspierają skuteczny system kontroli transferu broni konwencjonalnej.

Wskazana jest także pomoc w szkoleniu urzędników wydających zezwolenia i urzędników egzekwujących przepisy, którzy są odpowiedzialni za przeprowadzanie i egzekwowanie kontroli transferu broni; należy także udzielić wsparcia na rzecz krajowych i regionalnych środków, które propagują przejrzystość i odpowiednią kontrolę wywozu broni konwencjonalnej. Należy ponadto propagować kontakty z sektorem prywatnym (w tym z przemysłem, instytutami badawczymi i środowiskiem akademickim), aby zapewnić zgodność z przepisami ustawowymi i wykonawczymi dotyczącymi kontroli transferu broni, ze szczególnym uwzględnieniem wewnętrznych programów na rzecz zgodności.

2. Wybór agencji wykonawczej

Wykonanie niniejszej decyzji powierza się BAFA. W stosownych przypadkach BAFA będzie współpracować z agencjami kontroli wywozu działającymi w państwach członkowskich, właściwymi organizacjami regionalnymi i międzynarodowymi, ośrodkami analitycznymi, instytutami badawczymi oraz organizacjami pozarządowymi.

BAFA ma najwięcej doświadczenia w zapewnianiu pomocy związanej z kontrolą wywozu i w prowadzeniu działań informacyjnych. Zgromadziła takie doświadczenie we wszystkich właściwych obszarach kontroli wywozu o znaczeniu strategicznym, zajmując się produktami podwójnego zastosowania związanymi z sektorem CBRN i produktami wojskowymi. Dzięki tym programom i działaniom BAFA zdobyła szczegółową wiedzę na temat systemów kontroli wywozu obowiązujących w większości państw uwzględnionych w niniejszej decyzji.

W odniesieniu do pomocy w zakresie kontroli wywozu broni i działań informacyjnych, BAFA pomyślnie zakończyła wykonywanie decyzji 2009/1012/WPZiB, 2012/711/WPZiB, (WPZiB) 2015/2309 i (WPZiB) 2018/101. BAFA jest również odpowiedzialna za techniczną realizację programu wspierającego wdrożenie Traktatu o handlu bronią, który to program ustanowiono na mocy decyzji 2013/768/WPZiB i (WPZiB) 2017/915.

BAFA jest zatem wyjątkowo dobrze przygotowana do rozpoznawania mocnych i słabych punktów systemów kontroli wywozu obowiązujących w państwach, które staną się beneficjentami działań przewidzianych w niniejszej decyzji. Urząd ten może też w najbardziej skuteczny sposób doprowadzić do synergii między różnymi programami pomocowymi w zakresie kontroli wywozu broni i programami informacyjnymi, jednocześnie pomagając unikać powielania działań. Ma to szczególne znaczenie w przypadku państw-beneficjentów, które otrzymały wsparcie w ramach poprzednich unijnych programów współpracy na rzecz wzmocnienia lokalnych zdolności w zakresie stosowania i aktualizacji krajowego systemu kontroli handlu bronią zgodnie z międzynarodowymi standardami i najnowszymi wydarzeniami.

3. Koordynacja z innymi projektami pomocowymi Unii w dziedzinie kontroli wywozu

Opierając się na doświadczeniach płynących z działań informacyjnych, które Unia prowadziła do tej pory w dziedzinie kontroli wywozu, obejmujących zarówno produkty podwójnego zastosowania, jak i broń konwencjonalną, należy dążyć do osiągnięcia synergii i komplementarności. W tym celu działania, o których mowa w pkt 5, powinny być prowadzone wyłącznie w państwach, które nie są jeszcze objęte projektem pomocowym na rzecz działań informacyjnych w ramach Traktatu o handlu bronią. W stosownych przypadkach można dążyć do synergii w powiązaniu z innymi działaniami finansowanymi z budżetu WPZiB lub innymi działaniami dotyczącymi kontroli wywozu produktów podwójnego zastosowania finansowanymi z instrumentów finansowych Unii innych niż budżet WPZiB. Działania powinny być prowadzone w pełnej zgodzie z ograniczeniami prawnymi i finansowymi dotyczącymi korzystania z odpowiednich instrumentów finansowych Unii.

W tym celu będzie miała miejsce regularna wymiana informacji między agencjami wykonawczymi prowadzącymi działania informacyjne Unii w dziedzinie kontroli wywozu, a także z Europejską Służbą Działań Zewnętrznych. Ten mechanizm koordynacji powinien zostać sformalizowany; należy również, w stosownych przypadkach, zachęcać do udziału ekspertów z innych państw członkowskich.

4. Koordynacja z projektami pomocowymi innych darczyńców w dziedzinie kontroli wywozu

W stosownych przypadkach należy dążyć do osiągnięcia synergii i komplementarności z projektami pomocowymi innych darczyńców obejmującymi działania informacyjne dotyczące kontroli wywozu. Zgodnie z pkt 3 koordynacja z innymi darczyńcami powinna być prowadzona przede wszystkim w odniesieniu do działań, o których mowa w pkt 5.2.1-5.2.3 i 5.2.6.

5. Opis działań prowadzonych w ramach projektu

5.1. Cele projektu

Głównym celem jest udzielenie pomocy technicznej państwom-beneficjentom, które wykazały wolę poprawy swoich norm i usprawnienia praktyk dotyczących kontroli wywozu broni. Aby osiągnąć ten cel, w podejmowanych działaniach trzeba będzie uwzględnić status państw-beneficjentów, w szczególności:

– ich ewentualne członkostwo lub wniosek o członkostwo w międzynarodowych systemach kontroli wywozu dotyczących transferu broni konwencjonalnej oraz produktów i technologii podwójnego zastosowania,

– ich kandydaturę do członkostwa w Unii, z uwzględnieniem tego, czy dane państwo-beneficjent jest oficjalnym bądź potencjalnym kandydatem,

– ich zdolności jako producenta, importera lub ośrodka handlowego dotyczące handlu konwencjonalnym sprzętem wojskowym i technologiami wojskowymi,

– poziom dojrzałości istniejącego krajowego systemu kontroli wywozu, ze szczególnym uwzględnieniem postępów poczynionych w wyniku wsparcia otrzymanego w ramach poprzednich programów współpracy w zakresie kontroli wywozu broni finansowanych przez Unię, oraz

– ich stanowisko w odniesieniu do Traktatu o handlu bronią.

Jeżeli państwa-beneficjenci objęte pomocą są tylko sygnatariuszami Traktatu o handlu bronią, działania powinny się skupić - o ile jest to możliwe - na skuteczniejszym określeniu rodzaju przeszkód stojących na drodze do ratyfikacji Traktatu o handlu bronią, w szczególności jeśli są to przeszkody natury prawnej lub regulacyjnej i mają związek z brakami lub potrzebami w zakresie zdolności wdrożeniowych. Jeżeli państwa objęte pomocą nie podjęły żadnych kroków w związku z Traktatem o handlu bronią (nie podpisały go, nie ratyfikowały ani do niego nie przystąpiły), działania powinny skupić się na propagowaniu przystąpienia do Traktatu o handlu bronią, o ile to możliwe - przy wsparciu innych państw-beneficjentów, które już go ratyfikowały.

5.2. Opis projektu

5.2.1. Warsztaty regionalne

W ramach projektu odbędzie się maksymalnie osiem dwudniowych warsztatów regionalnych, które obejmą szkolenia teoretyczne i praktyczne, jak również będą stanowić okazję do dialogu służącego scaleniu podejść regionalnych w odpowiednich dziedzinach kontroli wywozu broni konwencjonalnej.

W warsztatach (maksymalnie 35-osobowych) uczestniczyć będą m.in. urzędnicy rządowi z odnośnych państw- beneficjentów. W stosownych przypadkach można również zapraszać m.in. przedstawicieli parlamentów narodowych, przemysłu i społeczeństwa obywatelskiego.

Szkolenie będą prowadzić eksperci (w tym byli urzędnicy) z krajowych administracji państw członkowskich, przedstawiciele państw, które dostosowały się do wspólnego stanowiska 2008/944/WPZiB, oraz przedstawiciele sektora prywatnego i społeczeństwa obywatelskiego.

Warsztaty mogą odbywać się w państwie będącym beneficjentem lub w innym miejscu, które zostanie określone przez Wysokiego Przedstawiciela po konsultacjach z Grupą Roboczą ds. Wywozu Broni Konwencjonalnej (COARM).

Warsztaty regionalne zostaną zorganizowane, jak następuje:

a) maksymalnie dwa warsztaty dla państw z Europy Południowo-Wschodniej;

b) maksymalnie dwa warsztaty dla państw z Europy Wschodniej i Kaukazu uczestniczących w europejskiej polityce sąsiedztwa;

c) maksymalnie dwa warsztaty dla państw z Afryki Północnej położonych nad Morzem Śródziemnym uczestniczących w europejskiej polityce sąsiedztwa; oraz

d) maksymalnie dwa warsztaty dla państw z Azji Środkowej.

Aby wspierać współpracę międzyregionalną, do udziału w co najmniej jednym z warsztatów dla każdego regionu zostaną zaproszone kraje partnerskie z innych regionów.

Ten podział regionalny zakładający zorganizowanie dwóch warsztatów w danym regionie może zostać niezrealizowany w przypadku wystąpienia niesprzyjających okoliczności (na przykład w przypadku niespodziewanie małej liczby uczestników, braku poważnej oferty zorganizowania warsztatów ze strony któregokolwiek z państw-benefi- cjentów z danego regionu lub powielania działań z innymi działaniami innych podmiotów organizujących działania informacyjne). Jeżeli nie dojdzie do zorganizowania jednego lub większej liczby tych warsztatów, można zwiększyć liczbę warsztatów dla któregoś lub którychś z pozostałych wyżej wspomnianych regionów, z zachowaniem ogólnej górnej granicy dwunastu warsztatów.

5.2.2. Wizyty studyjne

W ramach projektu odbędzie się maksymalnie siedem dwu- lub trzydniowych wizyt studyjnych z udziałem urzędników rządowych; celem tych wizyt będą odpowiednie organy państw członkowskich UE lub innych państw-benefi- cjentów.

Wizyty studyjne powinny objąć od dwóch do czterech państw-beneficjentów. Państwa-beneficjenci wizyt studyjnych nie muszą być położone w tym samym regionie.

5.2.3. Pomoc indywidualna i zdalna udzielana państwom-beneficjentom

W ramach projektu odbędą się warsztaty dla indywidualnych państw-beneficjentów, na ich wniosek, których łączny czas trwania nie może przekroczyć 10 dni.; W warsztatach tych wezmą udział urzędnicy państwowi z państw-beneficjentów, w tym urzędnicy administracji rządowej, urzędnicy wydający zezwolenia i urzędnicy egzekwujący przepisy; najlepiej byłoby, gdyby warsztaty te zostały zorganizowane w odpowiednich państwach-beneficjentach. W zależności od konkretnych potrzeb i dostępności ekspertów z państw-beneficjentów i z państw członkowskich ogólna dostępna liczba 10 dni zostanie podzielona na poszczególne szkolenia trwające co najmniej dwa dni.

Warsztaty w ramach pomocy indywidualnej będą organizowane przede wszystkim na wniosek państw-beneficjentów. Ich celem jest zajęcie się konkretną kwestią związaną z kontrolą wywozu broni, którą zasygnalizowało państwo-beneficjent na przykład przy okazji warsztatów regionalnych lub w ramach regularnych kontaktów z unijnymi ekspertami i z BAFA. Podczas warsztatów można będzie omówić kwestie oraz propozycje państw-beneficjentów dotyczące kontroli wywozu broni, m.in. ukierunkowanych krajowych środków budowania zdolności, kontaktów z przemysłem lub środowiskiem akademickim oraz krajowych strategii szkoleniowych w dziedzinie kontroli wywozu broni.

Ponadto maksymalnie 20 dni zostanie przeznaczonych na wsparcie indywidualne udzielane w ramach pomocy zdalnej (np. przeglądy prawne; konsultacje dotyczące konkretnych przypadków, w tym wsparcie dla oceny technicznej danego produktu; itp.).

Szkolenia będą prowadzić eksperci (w tym byli urzędnicy) z krajowych administracji państw członkowskich, przedstawiciele państw, które dostosowały się do wspólnego stanowiska 2008/944/WPZiB, oraz przedstawiciele sektora prywatnego.

5.2.4. Budowanie zdolności instytucjonalnych i imprezy informacyjne na poziomie zaawansowanym

Projekt przybierze formę maksymalnie trzech warsztatów, każdy trwających nie dłużej niż cztery dni; warsztaty te będą miały na celu zapewnienie wsparcia państwom-beneficjentom dysponującym zaawansowanymi systemami kontroli wywozu broni w celu rozbudowywania własnych zdolności krajowych. Podjęte środki obejmą zastosowanie podejścia polegającego na szkoleniu instruktorów, z położeniem nacisku m.in. na dydaktykę, transfer wiedzy i pamięć instytucjonalną w państwie-beneficjencie. Budowanie krajowych zdolności instytucjonalnych powinno obejmować takie kwestie jak zgodność wewnętrzna, zarządzanie ryzykiem oraz powiązania między ograniczeniem zagrożeń hybrydowych a kontrolą wywozu broni.

5.2.5. Konferencje dla krajów partnerskich dysponujących zaawansowanymi systemami kontroli wywozu broni

Projekt przybierze formę dwóch konferencji w Brukseli, z których każda będzie trwać nie dłużej niż dwa dni. Każda konferencja będzie stanowić forum dla dyskusji na poziomie zaawansowanym między unijnymi ekspertami a przedstawicielami wysokiego szczebla (w obszarach polityki, wydawania zezwoleń i egzekwowania przepisów) państw-beneficjentów dysponujących zaawansowanymi systemami kontroli wywozu broni.

Każda konferencja umożliwi uczestniczącym państwom-beneficjentom:

a) uzyskanie informacji na temat najnowszych wydarzeń związanych z handlem bronią (np. obecnych kanałów dostaw, wpływu nowych technologii i kwestii związanych z polityką bezpieczeństwa, takich jak zagrożenia hybrydowe); oraz

b) omówienie, w jaki sposób ostatnie zmiany i usprawnienia w zakresie kontroli handlu bronią mogą zostać wdrożone w ramach ich własnego krajowego systemu kontroli wywozu broni, jak również wymianę poglądów na ten temat..

5.2.6. Spotkania oceniające

Aby ocenić wpływ działań prowadzonych na mocy niniejszej decyzji i dokonać jego przeglądu, w Brukseli zostaną zorganizowane trzy spotkania poświęcone ocenie (dwa poświęcone ocenie śródokresowej i jedno - ocenie końcowej), najlepiej równolegle ze zwykłym posiedzeniem grupy COARM.

Dwa spotkania poświęcone ocenie śródokresowej będą mieć charakter warsztatów z udziałem państw członkowskich. Warsztaty te mogą trwać maksymalnie jeden dzień.

Spotkanie poświęcone ocenie końcowej odbędzie się w Brukseli z udziałem państw-beneficjentów i państw członkowskich. Na spotkanie poświęcone ocenie końcowej zostanie zaproszonych maksymalnie dwóch przedstawicieli (stosownych urzędników rządowych) każdego z państw-beneficjentów.

6. Beneficjenci

6.1. Państwa-beneficjenci na mocy niniejszej decyzji

Zakres beneficjentów na mocy niniejszej decyzji nie powinien pokrywać się z beneficjentami objętymi decyzją (WPZiB) 2017/915. Beneficjentami na mocy niniejszej decyzji są:

a) kraje kandydujące lub potencjalne kraje kandydujące z Europy Południowo-Wschodniej (Albania, Bośnia i Hercegowina, Republika Macedonii Północnej, Czarnogóra, Serbia i Kosowo ^* );

b) państwa z Europy Wschodniej i Kaukazu objęte europejską polityką sąsiedztwa (Armenia, Azerbejdżan, Białoruś, Gruzja, Republika Mołdawii i Ukraina);

c) państwa z Afryki Północnej położone nad Morzem Śródziemnym i objęte europejską polityką sąsiedztwa (Algieria, Egipt, Maroko, Tunezja, Jordania i Liban); oraz

d) państwa Azji Środkowej (Kazachstan, Tadżykistan, Uzbekistan, Kirgistan i Turkmenistan).

6.2. Zmiana w wykazie państw-beneficjentów

COARM może, po konsultacjach z mechanizmem koordynacji, o którym mowa w pkt 3, podjąć decyzję o dodaniu państw do wykazu beneficjentów, o ile nie są one beneficjentami na mocy decyzji (WPZiB) 2017/915. W wyjątkowych przypadkach, gdy zostanie to uznane za istotne, mechanizm koordynacji może również uzgodnić zaangażowanie się we współpracę z beneficjentami objętymi decyzją (WPZiB) 2017/915. Informacje o zmianach powinny być przekazywane w sposób formalny między BAFA a UE za pośrednictwem przewodniczącego COARM.

7. Wskaźniki rezultatu i realizacji projektów

Obok oceny końcowej, o której mowa w pkt 5.2.6, w ocenie wyników projektu uwzględnia się następujące kwestie:

7.1. Indywidualna ocena państw-beneficjentów

Po zakończeniu przewidzianych działań BAFA przedstawi Komisji i Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych sprawozdanie z postępu prac w odniesieniu do każdego z państw-beneficjentów, o których mowa w pkt 6.1. Sprawozdanie będzie zawierać podsumowanie działań, które przeprowadzono w państwie-beneficjencie w czasie obowiązywania przedmiotowej decyzji, oraz ocenę i opis zdolności państwa-beneficjenta w zakresie kontroli transferu broni na podstawie informacji dostępnych BAFA. Podstawą oceny będzie stosowanie przez państwo-beneficjenta instrumentów kontroli określonych we wspólnym stanowisku 2008/944/WPZiB, o ile nie mają one zastosowania wyłącznie do państw członkowskich.

7.2. Ocena skutków i wskaźniki realizacji

Skutki działań przewidzianych w niniejszej decyzji w odniesieniu do państw-beneficjentów należy ocenić po przeprowadzeniu działań. Ocenę skutków przeprowadzi Wysoki Przedstawiciel, we współpracy z COARM oraz - w stosownych przypadkach - z delegaturami Unii w państwach-beneficjentach i z innymi właściwymi zainteresowanymi podmiotami.

Do tego celu użyte zostaną następujące wskaźniki realizacji:

– czy obowiązują odpowiednie krajowe uregulowania dotyczące kontroli transferu broni oraz czy lub w jakim zakresie są one zgodne z przepisami wspólnego stanowiska 2008/944/WPZiB (w tym stosowanie kryteriów oceny, wdrażanie wspólnego wykazu uzbrojenia UE i sprawozdawczość),

– informacje na temat egzekwowania przepisów, jeśli informacje takie są dostępne,

– czy państwa-beneficjenci są w stanie przedstawiać sprawozdania na temat wywozu lub przywozu broni (np. rejestr ONZ, doroczne sprawozdania przewidziane w Traktacie o handlu bronią, porozumienie z Wassenaar, OBWE i sprawozdania dla parlamentów narodowych), oraz

– czy dane państwo-beneficjent dostosowało się lub zamierza oficjalnie dostosować się do wspólnego stanowiska 2008/944/WPZiB.

W sprawozdaniach dotyczących oceny indywidualnej, o których mowa w pkt 7.1, należy odpowiednio uwzględniać powyższe wskaźniki realizacji.

8. Propagowanie korzystania z portalu internetowego EU P2P ¹²

Portal internetowy EU P2P przewidziany w decyzji 2012/711/WPZiB utworzono jako zasób własny Unii. Działa on jako wspólna platforma dla wszystkich programów informacyjnych Unii (dotyczących podwójnego zastosowania i broni). Podczas realizacji działań wymienionych w pkt 5.2.1-5.2.6 należy upowszechniać wiedzę na temat tego portalu i propagować korzystanie z niego. Uczestników działań informacyjnych należy informować o tym, że portal zawiera część prywatną, która oferuje stały dostęp do zasobów, dokumentów i kontaktów. Korzystanie z portalu należy również propagować wśród innych urzędników, którzy nie mogą uczestniczyć bezpośrednio w działaniach pomocowych i informacyjnych. Ponadto działania te powinny być propagowane za pomocą biuletynu (newslettera) EU P2P.

9. Wyeksponowanie działań Unii

BAFA podejmie wszelkie stosowne środki w celu wyeksponowania faktu, że działanie jest finansowane przez Unię. Środki takie będą wdrażane zgodnie z opublikowanym przez Komisję Europejską podręcznikiem "Informowanie o działaniach zewnętrznych Unii i ich eksponowanie". BAFA zapewni zatem wyeksponowanie wkładu Unii poprzez odpowiednie logo i działania promocyjne, podkreślając rolę odgrywaną przez Unię i popularyzując informacje na temat przyczyn przyjęcia niniejszej decyzji oraz wspierania niniejszej decyzji przez Unię, a także rezultatów tego wsparcia. Na materiałach przygotowywanych w ramach projektu w widocznym miejscu umieszczana będzie flaga Unii zgodnie z odpowiednimi unijnymi wytycznymi, a także logo "Program EU P2P w zakresie kontroli wywozu" ("EU P2P export control programme"). W spotkaniach organizowanych w państwach trzecich powinny brać udział delegatury Unii, aby zwiększyć polityczne działania następcze i wyeksponowanie wkładu.

Z uwagi na fakt, że planowane działania znacznie różnią się zakresem i charakterem, zastosowany zostanie zestaw narzędzi promocyjnych obejmujących: tradycyjne media, strony internetowe, media społecznościowe, materiały informacyjne i promocyjne (w tym, w stosownych przypadkach, infografiki, ulotki, biuletyny, komunikaty prasowe i inne materiały). Realizowane w ramach projektu publikacje i spotkania o charakterze publicznym będą odpowiednio oznaczane logiem.

10. Okres obowiązywania

Projekt zakończy się w dniu 30 listopada 2023 r.

11. Sprawozdawczość

Podmiot wdrażający będzie regularnie przygotowywał kwartalne sprawozdania wyszczególniające w zwięzłej formie postępy w realizacji projektu, a także sprawozdania z misji po zakończeniu każdego działania. Sprawozdania te będą przedkładane Wysokiemu Przedstawicielowi nie później niż w terminie sześciu tygodni po zakończeniu odnośnych działań.

12. Szacunkowy całkowity koszt projektu i wkład finansowy Unii

Całkowity szacunkowy koszt projektu wynosi 1 538 292,73 EUR wraz ze współfinansowaniem zapewnionym przez rząd Republiki Federalnej Niemiec. Całkowity szacunkowy koszt projektu finansowanego przez Unię wynosi 1 377 542,73 EUR.

1 Wspólne stanowisko Rady 2008/944/WPZiB z dnia 8 grudnia 2008 r. określające wspólne zasady kontroli wywozu technologii wojskowych i sprzętu wojskowego (Dz.U. L 335 z 13.12.2008, s. 99).

2 Decyzja Rady (WPZiB) 2019/1560 z dnia 16 września 2019 r. zmieniająca wspólne stanowisko 2008/944/WPZiB określające wspólne zasady kontroli wywozu technologii wojskowych i sprzętu wojskowego (Dz. L 239 z 17.9.2019, s. 16).

3 Decyzja Rady 2013/768/WPZiB z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie działań UE wspierających wdrożenie traktatu o handlu bronią w ramach europejskiej strategii bezpieczeństwa (Dz.U. L 341 z 18.12.2013, s. 56).

4 Decyzja Rady (WPZiB) 2017/915 z dnia 29 maja 2017 r. w sprawie działań informacyjnych Unii wspierających wdrożenie Traktatu o handlu bronią (Dz.U. L 139 z 30.5.2017, s. 38).

5 Wspólne działanie Rady 2008/230/WPZiB z dnia 17 marca 2008 r. w sprawie wspierania działań UE mających na celu propagowanie wśród państw trzecich kontroli wywozu (Dz.U. L 75 z 18.3.2008, s. 81).

6 Decyzja Rady 2009/1012/WPZiB z dnia 22 grudnia 2009 r. w sprawie wspierania działań UE mających na celu propagowanie wśród państw trzecich kontroli wywozu uzbrojenia oraz zasad i kryteriów wspólnego stanowiska 2008/944/WPZiB (Dz.U. L 348 z 29.12.2009, s. 16).

7 Decyzja Rady 2012/711/WPZiB z dnia 19 listopada 2012 r. w sprawie wsparcia dla działań Unii mających na celu propagowanie wśród państw trzecich kontroli wywozu uzbrojenia oraz zasad i kryteriów wspólnego stanowiska 2008/944/WPZiB (Dz.U. L 321 z 20.11.2012, s. 62).

8 Decyzja Rady (WPZiB) 2015/2309 z dnia 10 grudnia 2015 r. w sprawie propagowania skutecznych kontroli wywozu broni (Dz.U. L 326 z 11.12.2015, s. 56).

9 Decyzja Rady (WPZiB) 2018/101 z dnia 22 stycznia 2018 r. w sprawie propagowania skutecznych kontroli wywozu broni (Dz.U. L 17 z 23.1.2018, s. 40).

10 Art. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 1 decyzji nr 2022/848 z dnia 30 maja 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.148.50) zmieniającej nin. decyzję z dniem 30 maja 2022 r.

11 Załącznik zmieniony przez art. 1 pkt 2 decyzji nr 2022/848 z dnia 30 maja 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.148.50) zmieniającej nin. decyzję z dniem 30 maja 2022 r.

* Użycie tej nazwy nie wpływa na stanowiska w sprawie statusu Kosowa i jest zgodne z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ 1244/ 1999 oraz z opinią Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie Deklaracji niepodległości Kosowa.

12 https://ec.europa.eu/jrc/en/research-topic/chemical-biological-radiological-and-nuclear-hazards/eu-p2p-outreach-programmes-export-control oraz https://circabc.europa.eu/

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2020.335.3
• Rodzaj: Decyzja
• Tytuł: Decyzja 2020/1464 w sprawie propagowania skutecznych kontroli wywozu broni
• Data aktu: 12/10/2020
• Data ogłoszenia: 13/10/2020
• Data wejścia w życie: 12/10/2020