(notyfikowana jako dokument nr C(2020) 6574)(Dz.U.UE L z dnia 7 października 2020 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej 1 ("rozporządzenie podstawowe"), w szczególności jego art. 13,
uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/1379 z dnia 28 sierpnia 2019 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz rowerów pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej rozszerzone na przywóz rowerów wysyłanych z Indonezji, z Malezji, ze Sri Lanki, z Tunezji, z Kambodży, z Pakistanu i z Filipin, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z tych państw, w następstwie przeglądu wygaśnięcia na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2016/1036 2 ,
po poinformowaniu państw członkowskich,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Do przywozu do Unii niektórych podstawowych części rowerowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej ("ChRL") ma zastosowanie cło antydumpingowe będące wynikiem rozszerzenia cła antydumpingowego, nałożonego na przywóz rowerów pochodzących z ChRL rozporządzeniem Rady (WE) nr 71/97 3 .
(2) Zgodnie z art. 3 rozporządzenia (WE) nr 71/97 Komisja jest upoważniona do wprowadzenia niezbędnych środków zezwalających na zwolnienie z cła przywozu podstawowych części rowerowych, które nie stanowią obejścia cła antydumpingowego.
(3) Przedmiotowe środki wykonawcze określono w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 88/97 4 ustanawiającym szczególny system zwolnień.
(4) Na tej podstawie Komisja zwolniła szereg podmiotów zajmujących się montażem rowerów z płatności rozszerzonego cła.
(5) Jak określono w art. 16 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 88/97, Komisja publikowała w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej kolejne wykazy zwolnionych stron 5 .
(6) Ostatnią decyzję wykonawczą Komisji (UE) 2020/676 6 dotyczącą zwolnień na mocy rozporządzenia (WE) nr 88/97 przyjęto w dniu 18 maja 2020 r.
(7) Do celów niniejszej decyzji stosuje się definicje zawarte w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 88/97.
(8) Dnia 20 marca 2017 r. Komisja otrzymała od niemieckiego przedsiębiorstwa Kenstone Metal Company GmbH ("Kenstone") wniosek o zwolnienie wraz z informacjami wymaganymi do ustalenia dopuszczalności tego wniosku zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 88/97 ("rozporządzenie zwalniające").
(9) Zgodnie z art. 5 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 88/97, począwszy od daty otrzymania przez Komisję wniosku o zwolnienie do czasu wydania decyzji co do zasadności wniosku, płatność rozszerzonego cła w odniesieniu do wszelkiego przywozu podstawowych części rowerowych zgłaszanych do swobodnego obrotu przez Kenstone została zawieszona.
(10) W celu określenia przywozu podstawowych części rowerowych zgłaszanych do swobodnego obrotu i podlegających zawieszeniu płatności rozszerzonego cła stronie wymienionej w tabeli przypisano dodatkowy kod TARIC C207.
Tabela
| Dodatkowy kod TARIC |
Nazwa |
Adres |
Data wejścia w życie |
| C207 |
Kenstone Metal Company GmbH |
Am Maikamp 8-12, 32 107 Bad Salzuflen, Niemcy |
20.3.2017 |
(11) W sierpniu 2018 r. przedsiębiorstwo Kenstone poinformowało Komisję, że w okresie zawieszenia płatności rozszerzonego cła, tj. w okresie od dnia 1 kwietnia 2017 r. do dnia 31 marca 2018 r. ("okres objęty dochodzeniem"), nie było w stanie spełnić jednego z warunków określonych w art. 4 rozporządzenia zwalniającego. W szczególności Kenstone nie wykorzystywało podstawowych części rowerowych do montażu rowerów w liczbie przekraczającej próg 299 sztuk dla jednego typu podstawowych części rowerowych w ujęciu miesięcznym (zasada de minimis).
(12) Kenstone uzasadniło niezgodność z zasadą de minimis faktem, że siedziba przedsiębiorstwa wraz z linią montażową rowerów została przeniesiona z Flensburga do Bad Salzuflen. Ponadto ze względu na zmianę łańcucha dostaw opóźniona została dostawa zakupionych części rowerowych.
(13) Kenstone stwierdziło, że po włączeniu nowych aktywów linia montażowa rowerów stała się w pełni operacyjna, w związku z czym wyżej wymieniony próg zostałby osiągnięty w 2018 r. W związku z tym Kenstone złożyło wniosek o wydłużenie okresu objętego dochodzeniem na cały rok kalendarzowy 2018 ("wydłużony okres objęty dochodzeniem"). Wydłużenie to zostało przyznane i w związku z tym wydłużony okres objęty dochodzeniem obejmował okres od dnia 1 kwietnia 2017 r. do dnia 31 grudnia 2018 r.
(14) W marcu 2019 r. Kenstone poinformowało Komisję, że również w wydłużonym okresie objętym dochodzeniem przedsiębiorstwo nabywało co miesiąc mniej niż 300 sztuk dla jednego typu podstawowych części rowerowych objętych zawieszeniem płatności rozszerzonego cła.
(15) W lipcu 2019 r. Komisja przeprowadziła wizytę na terenie przedsiębiorstwa w celu zbadania zasadności wniosku o zwolnienie. Wyniki badania można streścić następująco:
a) prawie połowa rowerów zgłoszonych jako montowana podczas wydłużonego okresu objętego dochodzeniem była w rzeczywistości rowerami wyposażonymi w silniki pomocnicze ("rowery o napędzie elektrycznym"), które w związku z tym nie wchodziły w zakres rozporządzenia zwalniającego;
b) główna działalność przedsiębiorstwa polegała na świadczeniu na rzecz klientów wyłącznie usług montażu, czyli montowaniu części rowerowych będących własnością innych stron w zamian za opłaty za usługę uiszczane przez tych klientów;
c) system rachunkowości Kenstone nie umożliwiał uwzględnienia w rejestrach więcej niż jednego miejsca pochodzenia dla każdej części rowerowej, nawet w przypadku, gdy dana część pochodziła od różnych dostawców i z różnych miejsc (z Chin lub spoza Chin). Przedsiębiorstwo Kenstone nie było zatem w stanie wykazać zgodności z przepisami dotyczącymi obchodzenia środków, ponieważ nie mogło udokumentować odsetka wykorzystywanych części pochodzących z Chin.
(16) Analiza wniosku o zwolnienie wykazała, że w wydłużonym okresie objętym dochodzeniem Kenstone nie spełniało warunków określonych w rozporządzeniu (WE) nr 88/97. Chociaż nie stwierdzono przypadków naruszenia przepisów dotyczących obchodzenia środków, zakres działalności montażowej Kenstone był w sposób oczywisty niewystarczający do celów zastosowania rozporządzenia (WE) nr 88/97. Ponadto Kenstone prowadziło niewłaściwy system ewidencjonowania.
(17) W maju 2020 r. Komisja otrzymała od Kenstone uwagi dotyczące analizy wniosku o zwolnienie. Kenstone stwierdziło, że:
a) w wydłużonym okresie objętym dochodzeniem dokonywało montażu ponad 300 sztuk podstawowych części rowerowych, licząc na podstawie miesięcznej średniej ważonej;
b) od stycznia 2020 r. działalność montażowa przedsiębiorstwa znacząco wzrosła, w związku z czym w każdym miesiącu dokonywano montażu ponad 300 sztuk części rowerowych;
c) choć prawdą jest, że system ewidencjonowania umożliwiał uwzględnienie w rejestrach tylko jednego miejsca pochodzenia dla każdej części rowerowej, nawet w przypadku, gdy dana część pochodziła od różnych dostawców i z różnych miejsc, rozporządzenie (WE) nr 88/97 nie nakłada warunku wstępnego, by w systemie tym były odnotowywane te informacje;
d) badanie zasadności wniosku o zwolnienie zostało przeprowadzone przez Komisję w sposób niewystarczający.
(18) W odniesieniu do uwag podsumowanych w motywie 17 lit. a) Komisja pragnie podkreślić, że zgodnie z art. 2 rozporządzenia (WE) nr 88/97 przywóz podstawowych części rowerowych jest zwolniony z cła rozszerzonego w przypadku, gdy są one zgłaszane do swobodnego obrotu przez stronę zwolnioną lub w jej imieniu.
(19) Ponadto zgodnie z art. 4 tego rozporządzenia wniosek jest dopuszczalny, jeżeli zawiera dowody na to, że wnioskodawca używa podstawowych części rowerowych do produkcji lub montażu rowerów w liczbie przekraczającej próg określony w art. 14 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 88/97.
(20) Ponadto, jak stwierdzono w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 512/2013 7 , części rowerowe wykorzystywane do montażu rowerów o napędzie elektrycznym nie podlegają środkom antydumpingowym i w związku z tym nie wchodzą w zakres rozporządzenia zwalniającego.
(21) Komisja zauważa, że przedsiębiorstwo Kenstone było świadome braku zgodności z zasadą de minimis i poinformowało Komisję o tym fakcie w marcu 2019 r., jak wspomniano w motywie 14 powyżej.
(22) Części rowerowe zmontowane przez Kenstone, ale niezakupione przez to przedsiębiorstwo, ani nie będące jego własnością, a także części, których przedsiębiorstwo to używało do montażu rowerów o napędzie elektrycznym, nie mogą być brane pod uwagę w celu ustalenia zgodności z zasadą de minimis.
(23) Kenstone twierdziło ponadto, że w 2018 r. w ujęciu miesięcznym wykorzystywało ponad 300 podstawowych części rowerowych. Liczbę podstawowych części rowerowych przekraczającą 300 uzyskano jednak poprzez dodanie wszystkich dziewięciu podstawowych części rowerowych. W tym względzie należy zauważyć, że zgodnie z art. 14 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 88/97 próg 300 sztuk jest wyraźnie zdefiniowany "dla jednego typu podstawowych części rowerowych", a nie łącznie dla wszystkich dziewięciu podstawowych części rowerowych.
(24) Kenstone twierdziło również, że przy badaniu przywozu podstawowych części rowerowych według typu, przekroczenie progu 300 sztuk miało miejsce w styczniu 2018 r. dla niektórych części oraz w lutym 2018 r. dla innych części, ale nie częściej niż raz w roku w odniesieniu do danej podstawowej części. Kenstone twierdziło, że montaż rowerów stanowi działalność sezonową, w związku z czym nieproporcjonalny byłby wymóg przekraczania wspomnianego progu przez podmiot dokonujący montażu w każdym miesiącu.
(25) W tym względzie rozporządzenie (WE) nr 88/97 przewiduje pewną elastyczność, jako że próg, który musi przekroczyć strona zwolniona, określany jest "miesięcznie". Przekroczenie progu tylko raz w ciągu kolejnych 12 miesięcy w odniesieniu do danej części jest jednak niewystarczające, aby można było uznać, że próg został przekroczony w ujęciu miesięcznym.
(26) W związku z tym podczas wydłużonego okresu objętego dochodzeniem, zgodnie z zakresem zastosowania rozporządzenia zwalniającego, Kenstone nabywało co miesiąc mniej niż 300 sztuk jednego typu podstawowych części rowerowych objętych zawieszeniem płatności rozszerzonego cła. Ponadto Kenstone używało podstawowych części rowerowych, objętych zawieszeniem z tytułu produkcji lub montażu rowerów, w liczbie poniżej progu określonego w art. 14 lit. c) rozporządzenia zwalniającego.
(27) W odniesieniu do uwagi streszczonej w motywie 17 lit. b) Komisja pragnie podkreślić, że zgodnie z art. 6 rozporządzenia zwalniającego ustalono, że okres, który należy zbadać w celu podjęcia decyzji w sprawie przyznania zwolnienia, to okres od dnia 1 kwietnia 2017 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. W związku z tym badanie działalności montażowej Kenstone w innych okresach wykracza poza zakres niniejszej decyzji, która dotyczy wydłużonego okresu objętego dochodzeniem.
(28) W odniesieniu do uwagi streszczonej w motywie 17 lit. c) Komisja pragnie zwrócić uwagę, że w kwietniu 2017 r. przedsiębiorstwo Kenstone zostało powiadomione, że jego wniosek o zwolnienie został uznany za dopuszczalny. Kenstone zostało również poinformowane o przyznanym mu statusie zawieszonego przedsiębiorstwa oraz o jego obowiązkach jako strony objętej badaniem; przekazano mu m.in. szczegółowe instrukcje dotyczące prowadzenia rejestrów w celu wykazania zgodności z przepisami dotyczącymi obchodzenia środków. Instrukcje te przekazano ponownie w styczniu 2019 r., pod koniec wydłużonego okresu objętego dochodzeniem, oraz w lipcu 2019 r., przed wizytą weryfikacyjną na terenie przedsiębiorstwa.
(29) Ponadto w art. 6 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 88/97 wymieniono obowiązki stron zawieszonych, m.in. wymóg, by strona taka "prowadzi[ła] rejestry dostarczonych jej podstawowych części rowerowych i ich wykorzystania". Strona taka musi również wykazać, że jej działalność montażowa nie wchodzi w zakres art. 13 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Aby wykazać, że działalność montażowa nie wchodzi w zakres art. 13 ust. 2 lit. b) tego rozporządzenia 8 , przedsiębiorstwo Kenstone powinno było wykazać, że chińskie części nie przekraczają 60 % całkowitej wartości części zmontowanego produktu. Pochodzenie części musi być odnotowane w rejestrach przechowywanych przez przedsiębiorstwo, w przeciwnym razie nie jest możliwe wykazanie zgodności.
(30) W odniesieniu do uwag podsumowanych w motywie 17 lit. d) Komisja pragnie zwrócić uwagę, że podczas badania zasadności wniosku o zwolnienie przestrzegano w pełni standardowej praktyki. Komisja dokonała należytej oceny wszystkich dokumentów, danych i informacji uzyskanych przed wizytą weryfikacyjną na terenie przedsiębiorstwa, w trakcie tej wizyty i po niej, które są niezbędne do ustalenia dopuszczalności wniosku o zwolnienie. W związku z tym Komisja jest w posiadaniu wszystkich elementów niezbędnych do podjęcia decyzji.
(31) Kenstone twierdziło ponadto, że chociaż wizyta weryfikacyjna została zaplanowana na półtora dnia, została ona zakończona po kilku godzinach. Twierdzenie to jest błędne. Wizyta weryfikacyjna na terenie przedsiębiorstwa trwała cały dzień. W ciągu tego dnia Kenstone nie przedstawiło żadnych możliwych do zweryfikowania informacji dotyczących pochodzenia zmontowanych części ani zgodności z warunkami określonymi w art. 13 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Ze względu na brak postępów w tym dniu zakończono wizytę weryfikacyjną o pół dnia wcześniej niż było to pierwotnie przewidziane.
(32) Służby Komisji zakończyły rozpatrywanie wniosku o zwolnienie przedstawionego przez stronę wymienioną w tabeli powyżej i stwierdziły, że podczas badania strona nie spełniała kryteriów zwolnienia.
(33) Na tej podstawie i zgodnie z art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 88/97 należy odrzucić wniosek o zwolnienie oraz uchylić zawieszenie płatności cła rozszerzonego, o którym mowa w art. 5 tego rozporządzenia.
(34) W związku z powyższym rozszerzone cło należy zatem pobrać od daty otrzymania wniosku o zwolnienie złożonego przez tę stronę, tj. od dnia, w którym zawieszenie zaczęło obowiązywać, to jest od dnia 20 marca 2017 r.
(35) Komisja poinformowała przedsiębiorstwo Kenstone o swoich ustaleniach co do zasadności jego wniosku o zwolnienie i dała mu możliwość przedstawienia uwag na ten temat.
(36) Po ujawnieniu ustaleń w dniu 1 września 2020 r. przedsiębiorstwo Kenstone twierdziło, że podczas wizyty weryfikacyjnej na miejscu Komisja nie zażądała ani rachunków za materiały, ani żadnego innego dowodu pochodzenia. Zarzut ten jest jednak błędny. Komisja zwróciła się o przekazanie tych informacji w dniu 2 lipca 2019 r., przed wizytą weryfikacyjną na miejscu, w piśmie Ares(2019)4173972 informującym Kenstone o celu wizyty weryfikacyjnej. Do pisma tego Komisja załączyła wykaz dokumentów, które powinny zostać udostępnione w pomieszczeniach przedsiębiorstwa, w tym rachunki za materiały i świadectwa pochodzenia. Nie zostały one jednak przedstawione przez Kenstone ani podczas wizyty weryfikacyjnej, ani w uwagach dotyczących ujawnionych informacji.
(37) Kenstone powtórzyło powyższą uwagę z maja 2020 r., jak zaznaczono w motywie 17 lit. c). W szczególności przedsiębiorstwo Kenstone stwierdziło, że rozporządzenie zwalniające nie określa, w jaki sposób system dokumentacji musi być zorganizowany w celu prowadzenia ewidencji pochodzenia zakupionych części rowerowych.
(38) Komisja odniosła się już do tej kwestii w motywach 28 i 29. Ponadto Komisja zauważa, że przedsiębiorstwo Kenstone zostało poinformowane o tym, w jaki sposób prowadzić dokumentację w celu udowodnienia zgodności z zasadą przeciwdziałającą obejściu ceł i nie zgłosiło zastrzeżeń, ani nie skorzystało z możliwości materialnego udowodnienia zgodności w inny sposób podczas wizyty weryfikacyjnej lub w odpowiedzi na ujawnienie ustaleń. W związku z tym Kenstone nie przedstawiło żadnych ważnych dowodów w celu wykazania, że jego działalność montażowa nie wchodzi w zakres art. 13 ust. 2 lit. b) rozporządzenia podstawowego. W tym względzie przypomina się, że ciężar dowodu przestrzegania przepisów spoczywa na stronach wnioskujących o zwolnienie.
(39) Kenstone twierdziło ponadto, że nie uzyskało pełnego dostępu do akt administracyjnych. Chociaż akty te były już w posiadaniu przedsiębiorstwa, dodatkowa kopia została przekazana przez służby Komisji. Kenstone twierdziło następnie, że akta administracyjne są niekompletne, ponieważ w dokumencie Ares(2020)4002648 z dnia 29 lipca 2020 r. wskazano, że pismo o numerze referencyjnym Ares(2017)SN2161027 zostało wysłane do Kenstone w dniu 12 kwietnia 2017 r. Pismo to rzekomo nie zostało uwzględnione w ujawnionych aktach. W tym względzie należy zauważyć, że numer referencyjny zawarty w dokumencie Ares(2020)4002648 zawiera błąd pisarski. Prawidłowy numer referencyjny to SN2160934 (zamiast Ares(2017)SN2161027), i dokument ten jest zawarty w aktach administracyjnych.
(40) Kenstone zwróciło się ponadto o dostęp do rejestru dokumentów zgodnie z art. 11 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady 9 . Wniosek i odpowiedź są zgodne z przepisami tego rozporządzenia. W każdym razie Komisja potwierdziła, że wskaźnik akt dochodzenia został przekazany Kenstone.
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli dnia 29 września 2020 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Valdis DOMBROVSKIS |
|
Członek Komisji |
