a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzenie (UE) nr 1380/2013 ma na celu stopniowe wyeliminowanie odrzutów w unijnych połowach poprzez wprowadzenie obowiązku wyładunku w odniesieniu do połowów gatunków podlegających limitom połowowym, a w Morzu Śródziemnym również połowów gatunków podlegających wymogom dotyczącym minimalnych rozmiarów, określonym w załączniku IX do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1241 2 .
(2) Zgodnie z art. 15 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 w przypadku połowów gatunków dennych w Morzu Śródziemnym obowiązek wyładunku stosuje się w odniesieniu do gatunków określających połowy najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r. i nie później niż od dnia 1 stycznia 2019 r. w odniesieniu do wszystkich pozostałych gatunków.
(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1022 3 ustanawia plan w zakresie odrzutów w odniesieniu do niektórych połowów małych gatunków dennych w Morzu Śródziemnym Francja, Włochy i Hiszpania przedłożyły wspólną rekomendację wnioskującą o wyłączenie de minimis dla połowów dokonanych z użyciem włoków dennych. Wniosek ten dotyczy jednak grupy trzynastu gatunków łącznie, z których tylko jeden wchodzi w zakres planu wieloletniego. Wspólna rekomendacja wnioskuje również o wyłączenie dla przyłowów gatunków pelagicznych dokonanych przy użyciu włoków dennych. Wniosek ten ma jednak zastosowanie do połowów eksploatujących stada denne, które nie są ograniczone do połowów objętych planem wieloletnim.
(4) Nie przyjęto żadnych planów wieloletnich w odniesieniu do Morza Adriatyckiego i południowowschodniej części Morza Śródziemnego.
(5) W celu wdrożenia obowiązku wyładunku w art. 15 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 upoważniono Komisję do przyjęcia planów w zakresie odrzutów w drodze aktu delegowanego na okres nieprzekraczający trzech lat, który może zostać przedłużony na okres kolejnych trzech lat, na podstawie wspólnych rekomendacji opracowanych przez państwa członkowskie w porozumieniu z odpowiednimi komitetami doradczymi.
(6) W następstwie trzech wspólnych rekomendacji przedstawionych Komisji w 2016 r. przez szereg państw członkowskich mających bezpośredni interes w zarządzaniu Morzem Śródziemnym (Grecja, Hiszpania, Francja, Chorwacja, Włochy, Cypr, Malta i Słowenia) rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2017/86 4 ustanowiono plan w zakresie odrzutów w odniesieniu do niektórych połowów małych gatunków dennych w wodach Morza Śródziemnego, mający zastosowanie od dnia 1 stycznia 2017 r. do dnia 31 grudnia 2019 r. Te trzy wspólne rekomendacje dotyczyły odpowiednio zachodniej części Morza Śródziemnego, Morza Adriatyckiego i południowowschodniej części Morza Śródziemnego.
(7) Rozporządzenie delegowane (UE) 2017/86 zmieniono rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2018/153 5 i rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2018/2036 6 w następstwie dwóch wspólnych rekomendacji przedłożonych przez odpowiednie państwa członkowskie mające bezpośredni interes w zarządzaniu i dotyczących zachodniej części Morza Śródziemnego oraz Morza Adriatyckiego.
(8) W maju 2019 r., po przeprowadzeniu konsultacji w ramach regionalnej grupy wysokiego szczebla PESCAMED, Francja, Włochy i Hiszpania przedstawiły Komisji wspólną rekomendację dotyczącą planu w zakresie odrzutów w odniesieniu do połowów gatunków dennych w zachodniej części Morza Śródziemnego.
(9) W maju 2019 r., po przeprowadzeniu konsultacji w ramach regionalnej grupy wysokiego szczebla SUDESTMED, Cypr, Grecja, Włochy i Malta przedstawiły Komisji wspólną rekomendację dotyczącą planu w zakresie odrzutów w odniesieniu do połowów gatunków dennych w południowowschodniej części Morza Śródziemnego.
(10) W maju 2019 r., po przeprowadzeniu konsultacji w ramach regionalnej grupy wysokiego szczebla ADRIATICA, Chorwacja, Włochy i Słowenia przedstawiły Komisji wspólną rekomendację dotyczącą planu w zakresie odrzutów w odniesieniu do połowów gatunków dennych w Morzu Adriatyckim.
(11) Te trzy wspólne rekomendacje zostały ocenione przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF) na posiedzeniu plenarnym w dniach 1-5 lipca 2019 r. 7
(12) W lipcu 2019 r. wspomniane trzy grupy wysokiego szczebla państw członkowskich przedstawiły zaktualizowane wspólne rekomendacje, które zostały dostosowane do opinii naukowych.
(13) Zgodnie z art. 18 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 Komisja przeanalizowała zarówno ocenę STECF, jak i potrzebę zapewnienia przez państwa członkowskie pełnego wdrożenia obowiązku wyładunku.
(14) W zaktualizowanej wspólnej rekomendacji dla zachodniej części regionu śródziemnomorskiego proponuje się stosowanie do dnia 31 grudnia 2021 r. wyłączenia z uwagi na przeżywalność, zgodnie z art. 15 ust. 5 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, w odniesieniu do morlesza bogara (Pagellus bogaraveo) złowionego w ramach połowów haczykowych (LHP, LHM, LLS, LLD, LL, LTL, LX). STECF uznał, że niektóre dowody na poparcie tego wyłączenia zostały przedstawione w 2018 r. Dalsze dane dostarczone w 2019 r. dodatkowo uzasadniają ten wniosek. Stosowanie tego wyłączenia należy zatem przedłużyć do dnia 31 grudnia 2021 r.
(15) W trzech zaktualizowanych wspólnych rekomendacjach zaproponowano stosowanie do dnia 31 grudnia 2021 r. wyłączenia z uwagi na przeżywalność w odniesieniu do homara europejskiego (Homarus gammarus) i langustowatych (Palinuridae spp.), złowionych przy użyciu sieci (GNS, GN, GND, GNC, GTN, GTR, GEN) oraz więcierzy i pułapek (FPO, FIX) w zachodniej części Morza Śródziemnego, Morzu Adriatyckim i w południowowschodniej części Morza Śródziemnego. STECF uznał, że metoda zastosowana na potrzeby przedstawienia dodatkowych dowodów była rzetelna i że wskaźnik przeżywalności jest wysoki (64 %). W świetle powyższego należy przedłużyć stosowanie tych wyłączeń do dnia 31 grudnia 2021 r.
(16) W zaktualizowanej wspólnej rekomendacji dla zachodniej części Morza Śródziemnego proponuje się stosowanie wyłączenia de minimis, zgodnie z art. 15 ust. 5 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, do labraksa (Dicentrarchus labrax), prażmy (Diplodus annularis), dubiela (Diplodus puntazzo), sargusa (Diplodus sargus), amarela (Diplodus vulgaris), graników (Epinephelus spp.), morlesza pręgowanego (Lithognathus mormyrus), morlesza krwistego (Pagellus acarne), morlesza bogara (Pagellus bogaraveo), morlesza szkarłatnego (Pagellus erythrinus), pagrusa karaibskiego (Pagrus pagrus), wrakonia (Polyprion americanus), soli (Solea solea), dorady (Sparus aurata) i krewetki głębokowodnej różowej (Parapenaeus longirostris), w latach 2020 i 2021 - maksymalnie 5 % całkowitych rocznych połowów tych gatunków dokonanych przez statki używające włoków dennych (OTB, OTT, PTB, TBN, TBS, TB, OT, PT, TX); w latach 2020 i 2021 - maksymalnie 3 % całkowitych rocznych połowów tych gatunków, z wyjątkiem krewetki głębokowodnej różowej, złowionych przez statki używające sieci skrzelowych i drygawic (GNS, GN, GND, GNC, GTN, GTR, GEN); oraz w latach 2020 i 2021 - maksymalnie 1 % całkowitych rocznych połowów tych gatunków, z wyjątkiem morlesza bogara i krewetki głębokowodnej różowej, złowionych przez statki w ramach połowów haczykowych (LHP, LHM, LLS, LLD, LL, LTL, LX). STECF stwierdził, że istnieją dowody na zwiększone koszty wynikające z dodatkowych okresów obsługi i sortowania na statku. STECF odnotował ponadto dowody dotyczące kosztów postępowania z niezamierzonymi połowami na lądzie, co jest trudne na wybrzeżu Morza Śródziemnego, ponieważ flota składa się głównie z małych statków wyładowujących swoje połowy w wielu portach rozmieszczonych wzdłuż wybrzeża. STECF stwierdził, że ze względu na niewielkie ilości i bardzo dużą liczbę miejsc wyładunku nawet w przypadku, w którym można było dokonać sprzedaży niezamierzonych połowów, dowody wskazują, że koszty odbioru byłyby nieproporcjonalne.
(17) W zaktualizowanej wspólnej rekomendacji dla Morza Adriatyckiego proponuje się stosowanie wyłączenia de minimis do labraksa (Dicentrarchus labrax), prażmy (Diplodus annularis), dubiela (Diplodus puntazzo), sargusa (Diplodus sargus), amarela (Diplodus vulgaris), graników (Epinephelus spp.), morlesza pręgowanego (Lithognathus mormyrus), morlesza krwistego (Pagellus acarne), morlesza bogara (Pagellus bogaraveo), morlesza szkarłatnego (Pagellus erythrinus), pagrusa karaibskiego (Pagrus pagrus), wrakonia (Polyprion americanus), dorady (Sparus aurata) i krewetki głębokowodnej różowej (Parapenaeus longirostris), w latach 2020 i 2021 - maksymalnie 5 % całkowitych rocznych połowów tych gatunków dokonanych przez statki używające włoków dennych (OTB, OTT, PTB, TBN, TBS, TB, OT, PT, TX); w latach 2020 i 2021 - maksymalnie 3 % całkowitych rocznych połowów tych gatunków, z wyjątkiem krewetki głębokowodnej różowej, lecz z uwzględnieniem soli, złowionych przez statki używające sieci skrzelowych i drygawic (GNS, GN, GND, GNC, GTN, GTR, GEN); oraz w latach 2020 i 2021 - maksymalnie 1 % całkowitych rocznych połowów tych gatunków, z wyjątkiem morlesza bogara i krewetki głębokowodnej różowej, lecz z uwzględnieniem soli, złowionych przez statki w ramach połowów haczykowych (LHP, LHM, LLS, LLD, LL, LTL, LX). STECF stwierdził, że istnieją dowody na zwiększone koszty wynikające z dodatkowych okresów obsługi i sortowania na statku. STECF odnotował ponadto dowody dotyczące kosztów postępowania z niezamierzonymi połowami na lądzie, co jest trudne na wybrzeżu Morza Śródziemnego, ponieważ flota składa się głównie z małych statków wyładowujących swoje połowy w wielu portach rozmieszczonych wzdłuż wybrzeża. STECF stwierdził, że ze względu na niewielkie ilości i bardzo dużą liczbę miejsc wyładunku nawet w przypadku, w którym można było dokonać sprzedaży niezamierzonych połowów, dowody wskazują, że koszty odbioru byłyby nieproporcjonalne.
(18) W zaktualizowanej wspólnej rekomendacji dla południowowschodniej części Morza Śródziemnego proponuje się stosowanie wyłączenia de minimis do labraksa (Dicentrarchus labrax), prażmy (Diplodus annularis), dubiela (Diplodus puntazzo), sargusa (Diplodus sargus), amarela (Diplodus vulgaris), graników (Epinephelus spp.), morlesza pręgowanego (Lithognathus mormyrus), morlesza krwistego (Pagellus acarne), morlesza bogara (Pagellus bogaraveo), morlesza szkarłatnego (Pagellus erythrinus), pagrusa karaibskiego (Pagrus pagrus), wrakonia (Polyprion americanus), soli (Solea solea) i dorady (Sparus aurata), w latach 2020 i 2021 - maksymalnie 5 % całkowitych rocznych połowów tych gatunków dokonanych przez statki używające włoków dennych (OTB, OTT, PTB, TBN, TBS, TB, OT, PT, TX); w latach 2020 i 2021 - maksymalnie 3 % całkowitych rocznych połowów tych gatunków, złowionych przez statki używające sieci skrzelowych i drygawic (GNS, GN, GND, GNC, GTN, GTR, GEN); oraz w latach 2020 i 2021 - maksymalnie 1 % całkowitych rocznych połowów tych gatunków, z wyjątkiem morlesza bogara, lecz z uwzględnieniem morszczuka europejskiego, złowionych przez statki prowadzące połowy haczykowe (LHP, LHM, LLS, LLD, LL, LTL, LX). STECF stwierdził, że istnieją dowody na zwiększone koszty wynikające z dodatkowych okresów obsługi i sortowania na statku. STECF odnotował ponadto dowody dotyczące kosztów postępowania z niezamierzonymi połowami na lądzie, co jest trudne na wybrzeżu Morza Śródziemnego, ponieważ flota składa się głównie z małych statków wyładowujących swoje połowy w wielu portach rozmieszczonych wzdłuż wybrzeża. STECF stwierdził, że ze względu na niewielkie ilości i bardzo dużą liczbę miejsc wyładunku nawet w przypadku, w którym można było dokonać sprzedaży niezamierzonych połowów, dowody wskazują, że koszty odbioru byłyby nieproporcjonalne.
(19) STECF odnotował również, że wyłączenia, o których mowa w motywach 16, 17 i 18, obejmują szeroką grupę gatunków o szerokim zakresie wskaźników odrzutów, ale uznał taki szeroki zakres za zasadny ze względu na złożoność przedmiotowych połowów. Wreszcie STECF uznał, że indywidualne wyłączenia de minimis obejmujące pojedyncze gatunki mogłyby prowadzić do wielu odrębnych wyłączeń, które byłyby równie trudne do monitorowania. Proponowane wyłączenia mają zastosowanie do grup gatunków obejmujących pozostałe gatunki podlegające wymogom dotyczącym minimalnych rozmiarów, określonym w załączniku IX do rozporządzenia (UE) 2019/1241, które na tym etapie nie podlegają limitom połowowym, w związku z tym przepisy art. 15 ust. 8 i 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 nie mają zastosowania. Ponadto gatunki te są łowione są w tym samym czasie, w bardzo różnych ilościach, co sprawia, że stosowanie podejścia opartego na pojedynczym stadzie staje się trudne. Gatunki te są ponadto poławiane w ramach rybołówstwa łodziowego i wyładowywane w wielu miejscach wyładunku rozmieszczonych geograficznie wzdłuż wybrzeża.
(20) W trzech zaktualizowanych wspólnych rekomendacjach proponuje się ponadto zastosowanie wyłączenia de minimis do sardeli europejskiej (Engraulis encrasicolus), sardynki europejskiej (Sardina pilchardus), makreli (Scomber spp.) i ostroboków (Trachurus spp.), w latach 2020 i 2021 - maksymalnie 5 % całkowitych rocznych przyłowów tych gatunków dokonanych przez statki używające włoków dennych (OTB, OTT, PTB, TBN, TBS, TB, OT, PT, TX) w zachodniej części Morza Śródziemnego, Morzu Adriatyckim i południowowschodniej części Morza Śródziemnego. STECF stwierdził, że istnieją dowody na zwiększone koszty wynikające z dodatkowych okresów obsługi i sortowania na statku. STECF odnotował ponadto dowody dotyczące kosztów postępowania z niezamierzonymi połowami na lądzie, co jest trudne na Morzu Śródziemnym. STECF stwierdził, że ze względu na niewielkie ilości i bardzo dużą liczbę miejsc wyładunku nawet w przypadku, w którym można było dokonać sprzedaży niezamierzonych połowów, dowody wskazują, że koszty odbioru byłyby nieproporcjonalne.
(21) W świetle powyższego należy stosować wyłączenia de minimis wspomniane w motywach 16, 17, 18 i 20 do dnia 31 grudnia 2021 r. zgodnie z poziomami procentowymi zaproponowanymi we wspólnych rekomendacjach i na poziomach nieprzekraczających poziomów dozwolonych na podstawie art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.
(22) Ponadto w zaktualizowanej wspólnej rekomendacji dla południowowschodniej części Morza Śródziemnego proponuje się rozszerzenie zakresu geograficznego planu w zakresie odrzutów na podobszary geograficzne (GSA) 14, 21, 24, 26 i 27. STECF odniósł się do tej propozycji, ale nie przedstawił dalszych uwag. Rozszerzenie zakresu planu w celu objęcia nim całego południowowschodniego basenu Morza Śródziemnego zwiększy spójność i pozwoli na lepsze wdrożenie obowiązku wyładunku. W związku z tym wydaje się, że takie rozszerzenie zasięgu geograficznego jest pożądane.
(23) Państwa członkowskie ponowiły swoje zobowiązanie do zwiększenia selektywności narzędzi połowowych zgodnie z wynikami obecnych programów badawczych, aby ograniczyć przypadkowe połowy, a w szczególności połowy osobników o rozmiarach poniżej minimalnych rozmiarów odniesienia do celów ochrony.
(24) Ponadto państwa członkowskie zobowiązują się do wyznaczenia dalszych obszarów dojrzewania narybku, aby ograniczyć śmiertelność młodych osobników.
(25) Zgodnie ze wspólną rekomendacją dla zachodniej części Morza Śródziemnego państwa członkowskie, których to dotyczy, zachęcają do stosowania worków włoka lub przedłużeń worka włoka wyposażonych w sieć typu T90 o rozmiarze oczek 50 mm oraz do kontynuowania prób zamykania łowisk w czasie rzeczywistym.
(26) Środki zaproponowane w zaktualizowanych wspólnych rekomendacjach są zgodne z art. 15 ust. 4, art. 15 ust. 5 lit. c) oraz art. 18 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 i mogą być włączone do planu w zakresie odrzutów ustanowionego rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2017/86.
(27) Wyłączenie de minimis dla małych gatunków pelagicznych w połowach ukierunkowanych na te gatunki określono w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2018/161 8 . Natomiast w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2017/86 należy uwzględnić wyłączenia de minimis dotyczące przyłowów małych gatunków pelagicznych dokonanych w ramach połowów dennych.
(28) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/86.
(29) W związku z tym, że środki określone w niniejszym rozporządzeniu mają bezpośredni wpływ na planowanie okresu połowu statków unijnych oraz na powiązaną działalność gospodarczą, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie natychmiast po jego opublikowaniu. Niniejsze rozporządzenie powinno stosować się od dnia 1 sty cznia 2020 r.,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
