a także mając na uwadze, co następuje:(1) W rozporządzeniu (WE) nr 999/2001 ustanowiono zasady dotyczące zapobiegania pasażowalnym gąbczastym encefalopatiom (TSE) u zwierząt oraz kontroli i zwalczania tychże encefalopatii.
(2) W rozdziale B załącznika VII do tego rozporządzenia ustanowiono środki, które należy wprowadzić w następstwie potwierdzenia wystąpienia przypadku TSE u bydła, owiec i kóz. Jeżeli potwierdzony zostanie przypadek trzęsawki klasycznej u owcy lub kozy, gospodarstwo ma podlegać warunkom określonym w jednym z trzech wariantów przewidzianych w załączniku VII rozdział B pkt 2.2.2.
(3) Wariant 2 wymaga uśmiercenia i całkowitego zniszczenia wszystkich owiec i kóz należących do gospodarstwa z wyjątkiem owiec posiadających genotyp białka prionowego, który jest odporny na trzęsawkę klasyczną.
(4) W dniu 5 lipca 2017 r. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) przyjął opinię naukową 2 dotyczącą odporności genetycznej na TSE u kóz. Zgodnie z opinią EFSA dane terenowe i doświadczalne są wystarczająco solidne, aby stwierdzić, że allele K222, D146 i S146 nadają odporność genetyczną na szczepy trzęsawki klasycznej, o których wiadomo, że występują naturalnie w populacji kóz w UE. W opinii EFSA stwierdzono, że zarządzanie ogniskami trzęsawki klasycznej w stadach kóz może opierać się na wyborze zwierząt genetycznie odpornych, w podobny sposób, jak to określono obecnie w rozporządzeniu (WE) nr 999/2001 w odniesieniu do owiec.
(5) Należy zatem odpowiednio zmienić rozdział B załącznika VII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001, aby wprowadzić możliwość ograniczenia uśmiercania i niszczenia kóz jedynie do tych, które są podatne na trzęsawkę klasyczną. Państwa członkowskie powinny określić w każdym przypadku, które zwierzęta nie powinny zostać objęte uśmiercaniem i niszczeniem zgodnie z ich genetyczną odpornością na chorobę.
(6) W opinii EFSA podkreślono, że chociaż hodowla w celu uzyskania odporności może być skutecznym narzędziem kontroli trzęsawki klasycznej u kóz, to - biorąc pod uwagę niewielką częstotliwość występowania tych alleli u większości ras - duża presja selekcyjna prawdopodobnie miałaby negatywny wpływ na różnorodność genetyczną. W opinii zaleca się zatem, by środki służące wzmacnianiu odporności genetycznej w populacji kóz były przyjmowane na poziomie państw członkowskich w zależności od rasy 3 . Państwa członkowskie powinny zatem być w stanie opracować swoją strategię hodowli w oparciu o częstotliwość występowania alleli nadających odporność genetyczną na trzęsawkę klasyczną w swojej populacji kóz.
(7) Zgodnie z zaleceniem EFSA w przypadku wystąpienia ogniska trzęsawki w gospodarstwie utrzymującym kozy państwa członkowskie powinny podjąć decyzję, w oparciu o strategię hodowli, o konkretnych środkach, które należy wdrożyć w celu wzmocnienia odporności genetycznej kóz w tym gospodarstwie.
(8) Dyrektywa Rady 89/361/EWG 4 została uchylona rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1012 5 z dniem 1 listopada 2018 r. W art. 2 pkt 24 tego rozporządzenia ustanowiono definicję "rasy zagrożonej", która oznacza lokalną rasę uznaną przez państwo członkowskie za zagrożoną, genetycznie dostosowaną do jednego lub kilku tradycyjnych systemów produkcji lub środowisk w tym państwie członkowskim, której status zagrożenia został naukowo potwierdzony przez organ posiadający niezbędne umiejętności i wiedzę w dziedzinie ras zagrożonych.
(9) Należy zatem odpowiednio zmienić pkt 1 w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 i zastąpić w rozdziale B załącznika VII i rozdziale A załącznika VIII do tego rozporządzenia odniesienia do dyrektywy 89/361/EWG odniesieniami do rozporządzenia (UE) 2016/1012, a określenie "rasa lokalna zagrożona wyginięciem" zgodnie z art. 7 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 807/2014 6 należy zastąpić określeniem "rasa zagrożona" zgodnie z definicją w art. 2 pkt 24 rozporządzenia (UE) 2016/1012.
(10) Należy zatem odpowiednio zmienić załączniki I, VII i VIII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001.
(11) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
1 Dz.U. L 147 z 31.5.2001, s. 1.
2 Dziennik EFSA 2017; 15(8):4962.
3 Dziennik EFSA 2017; 15(8):4962, s. 4.
4 Dyrektywa Rady 89/361/EWG z dnia 30 maja 1989 r. dotycząca owiec i kóz hodowlanych czystorasowych (Dz.U. L 153 z 6.6.1989, s. 30).
5 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1012 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie zootechnicznych i genealogicznych warunków dotyczących hodowli zwierząt hodowlanych czystorasowych i mieszańców świni, handlu nimi i wprowadzania ich na terytorium Unii oraz handlu ich materiałem biologicznym wykorzystywanym do rozrodu i jego wprowadzania na terytorium Unii oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 652/2014, dyrektywy Rady 89/608/EWG i 90/425/eWg i uchylające niektóre akty w dziedzinie hodowli zwierząt ("rozporządzenie w sprawie hodowli zwierząt") (Dz.U. L 171 z 29.6.2016, s. 66).
6 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 807/2014 z dnia 11 marca 2014 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1305/2013 w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) i wprowadzające przepisy przejściowe (Dz.U. L 227 z 31.7.2014, s. 1).
* Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określające przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego) (Dz.U. L 300 z 14.11.2009, s. 1).
** Rozporządzenie Komisji (UE) nr 142/2011 z dnia 25 lutego 2011 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 określającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, oraz w sprawie wykonania dyrektywy Rady 97/78/WE w odniesieniu do niektórych próbek i przedmiotów zwolnionych z kontroli weterynaryjnych na granicach w myśl tej dyrektywy (Dz.U. L 54 z 26.2.2011, s. 1).
*** Rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1).
**** Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie wprowadzania na rynek i stosowania pasz, zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady i uchylające dyrektywę Rady 79/373/EWG, dyrektywę Komisji 80/511/EWG, dyrektywy Rady 82/471/EWG, 83/228/EWG, 93/74/EWG, 93/113/WE i 96/25/WE oraz decyzję Komisji 2004/217/WE (Dz.U. L 229 z 1.9.2009, s. 1).
***** Dyrektywa Rady 2006/88/WE z dnia 24 października 2006 r. w sprawie wymogów w zakresie zdrowia zwierząt akwakultury i produktów akwakultury oraz zapobiegania niektórym chorobom zwierząt wodnych i zwalczania tych chorób (Dz.U. L 328 z 24.11.2006, s. 14).
****** Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1012 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie zootechnicznych i genealogicznych warunków dotyczących hodowli zwierząt hodowlanych czystorasowych i mieszańców świni, handlu nimi i wprowadzania ich na terytorium Unii oraz handlu ich materiałem biologicznym wykorzystywanym do rozrodu i jego wprowadzania na terytorium Unii oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 652/2014, dyrektywy Rady 89/608/EWG i 90/425/EWG i uchylające niektóre akty w dziedzinie hodowli zwierząt (»rozporządzenie w sprawie hodowli zwierząt«) (Dz.U. L 171 z 29.6.2016, s. 66);