Rozporządzenie wykonawcze 2019/566 nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych łączników rur i przewodów rurowych pochodzących z Federacji Rosyjskiej, Republiki Korei i Malezji w następstwie przeglądu wygaśnięcia na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 oraz kończące dochodzenie w sprawie przywozu tego samego produktu pochodzącego z Republiki Turcji

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2019/566
z dnia 9 kwietnia 2019 r.
nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych łączników rur i przewodów rurowych pochodzących z Federacji Rosyjskiej, Republiki Korei i Malezji w następstwie przeglądu wygaśnięcia na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 oraz kończące dochodzenie w sprawie przywozu tego samego produktu pochodzącego z Republiki Turcji

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej 1  ("rozporządzenie podstawowe"), w szczególności jego art. 11 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

1. PROCEDURA

1.1. Obowiązujące środki

a) Republika Korei i Malezja

(1) W następstwie dochodzenia antydumpingowego Rada nałożyła rozporządzeniem (WE) nr 778/2003 2  ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych łączników rur i przewodów rurowych pochodzących z Republiki Korei ("Korea") i Malezji ("pierwotne dochodzenie"). W następstwie pierwszego przeglądu wygaśnięcia środków antydumpingowych zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Rada w drodze rozporządzenia wykonawczego (WE) nr 1001/2008 3  ponownie nałożyła środki antydumpingowe. W następstwie drugiego przeglądu wygaśnięcia środków antydumpingowych zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja w drodze rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1283/2014 4  ponownie nałożyła środki antydumpingowe. W następstwie częściowego przeglądu okresowego, który wszczęto zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego i którego zakres ograniczono do zbadania dumpingu w odniesieniu do koreańskiego producenta eksportującego TK Corporation, Komisja rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2016/306 5  zmieniła rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 1283/2014.

(2) Obowiązujące obecnie środki antydumpingowe stosowane w odniesieniu do przywozu niektórych łączników rur i przewodów rurowych pochodzących z Republiki Korei przyjęły formę stawki celnej ad valorem, którą ustalono na poziomie marginesu dumpingu wynoszącego 32,4 % w odniesieniu do przywozu pochodzącego od konkretnie wskazanego eksportera (TK Corporation), przy czym stawkę cła rezydualnego wynoszącą 44,0 % ustalono na poziomie marginesu szkody.

(3) Obowiązujące obecnie środki antydumpingowe stosowane w odniesieniu do przywozu niektórych łączników rur i przewodów rurowych pochodzących z Malezji przyjęły formę stawki celnej ad valorem, którą ustalono na poziomie marginesu dumpingu wynoszącego 49,9 % oraz 59,2 % w odniesieniu do przywozu pochodzącego od konkretnie wskazanych eksporterów, przy czym stawka cła rezydualnego wynosiła 75,0 %.

b) Republika Turcji i Federacja Rosyjska

(4) W następstwie dochodzenia antydumpingowego Rada nałożyła rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 78/2013 6  ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych łączników rur i przewodów rurowych pochodzących z Republiki Turcji ("Turcja") i Federacji Rosyjskiej ("Rosja").

(5) Obowiązujące obecnie środki antydumpingowe w odniesieniu do Rosji przyjęły formę stawki cła rezydualnego ad valorem, którą ustalono na poziomie marginesu dumpingu wynoszącego 23,8 %. W odniesieniu do Turcji stawki celne ad valorem zostały ustalone na poziomie marginesu dumpingu w wysokości 2,9 %, 9,6 % i 12,1 % na przywóz od konkretnie wskazanych eksporterów, ze stawką cła rezydualnego wynoszącą 16,7 %.

c) Inne państwa trzecie nieobjęte niniejszym przeglądem

(6) Środki antydumpingowe obowiązują obecnie w odniesieniu do przywozu niektórych łączników rur i przewodów rurowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej ("Chiny"), które to środki rozszerzono na Tajwan, Indonezję, Sri Lankę oraz Filipiny 7 .

1.2. Wniosek o dokonanie przeglądu wygaśnięcia

(7) W następstwie opublikowania zawiadomienia w sprawie zbliżającego się wygaśnięcia 8  środków antydumpingowych obowiązujących w odniesieniu do przywozu niektórych łączników rur i przewodów rurowych pochodzących z Turcji, Rosji, Korei oraz Malezji ("państwa, których dotyczy postępowanie") Komisja otrzymała wniosek o dokonanie przeglądu zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(8) Wniosek został złożony przez Komitet Obrony Przemysłu Stalowych Łączników Rur Spawanych Doczołowo ("wnioskodawca") w imieniu producentów unijnych reprezentujących około 51 % łącznej produkcji unijnej niektórych łączników rur i przewodów rurowych.

(9) W uzasadnieniu wniosku podano, że w związku z wygaśnięciem środków istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody dla przemysłu Unii.

1.3. Wszczęcie postępowania

(10) Po konsultacji z Komitetem ustanowionym w art. 15 ust. 1 rozporządzenia podstawowego Komisja ustaliła, że istnieją wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie przeglądu wygaśnięcia, i w dniu 27 stycznia 2018 r. w drodze zawiadomienia opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej 9  ("zawiadomienie o wszczęciu przeglądu") ogłosiła wszczęcie przeglądu wygaśnięcia zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

1.4. Okres objęty dochodzeniem przeglądowym i okres badany

(11) Dochodzenie w sprawie kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu obejmowało rok 2017 ("okres objęty dochodzeniem przeglądowym" lub "ODP"). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody obejmowało okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do końca okresu objętego dochodzeniem przeglądowym ("okres badany").

1.5. Zainteresowane strony

(12) W zawiadomieniu o wszczęciu przeglądu Komisja wezwała wszystkie zainteresowane strony do udziału w dochodzeniu. Ponadto Komisja poinformowała w szczególności wnioskodawcę, pozostałych znanych producentów unijnych, zainteresowanych producentów eksportujących, importerów i użytkowników w Unii oraz władze w Turcji, Rosji, Korei i Malezji o wszczęciu przeglądu wygaśnięcia i wezwała wymienione podmioty do współpracy.

(13) Wszystkie zainteresowane strony wezwano do przedstawienia swoich opinii i informacji oraz do dostarczenia dowodów potwierdzających zgłaszane fakty w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu przeglądu. Zainteresowane strony miały również możliwość złożenia pisemnego wniosku o przesłuchanie przez służby Komisji prowadzące dochodzenie lub rzecznika praw stron w postępowaniach w sprawie handlu.

1.5.1. Kontrola wyrywkowa

(14) W zawiadomieniu o wszczęciu przeglądu Komisja oznajmiła, że może dokonać kontroli wyrywkowej zainteresowanych stron zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

1.5.2. Kontrola wyrywkowa producentów unijnych

(15) W zawiadomieniu o wszczęciu przeglądu Komisja ogłosiła, że dokonała wstępnego doboru próby producentów unijnych. Zgodnie z art. 17 ust. 1 rozporządzenia podstawowego Komisja dokonała doboru próby na podstawie największej reprezentatywnej wielkości produkcji, która może zostać właściwie zbadana w dostępnym czasie, biorąc również pod uwagę położenie geograficzne. Próba ta składała się z czterech producentów unijnych. Producenci unijni objęci próbą stanowili ponad 54 % łącznej produkcji unijnej. Komisja zwróciła się do zainteresowanych stron o przedstawienie uwag na temat wstępnego doboru próby. W wyznaczonym terminie nie otrzymano żadnych uwag, w związku z czym próba została potwierdzona. Próbę uznano za reprezentatywną dla przemysłu Unii.

1.5.3. Kontrola wyrywkowa importerów niepowiązanych

(16) Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby umożliwić dobór próby, wszystkich importerów/użytkowników niepowiązanych wezwano do udziału w niniejszym dochodzeniu. Strony te wezwano do zgłoszenia się do Komisji przez dostarczenie informacji na temat ich przedsiębiorstw wymaganych w załączniku II do zawiadomienia o wszczęciu przeglądu. Zgłosiło się dwóch importerów. Zaproszono ich do współpracy polegającej na wypełnieniu kwestionariusza. Żaden z tych dwóch podmiotów nie udzielił jednak odpowiedzi.

1.5.4. Kontrola wyrywkowa producentów eksportujących

(17) Z uwagi na dużą liczbę producentów eksportujących w czterech państwach, których dotyczy niniejszy przegląd wygaśnięcia, w zawiadomieniu o wszczęciu przeglądu przewidziano kontrolę wyrywkową.

(18) Aby zdecydować, czy kontrola wyrywkowa jest konieczna, a jeżeli tak, aby dokonać doboru próby, Komisja wezwała wszystkich znanych producentów eksportujących w państwach, których dotyczy postępowanie, do udzielenia informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu przeglądu. Wymagane informacje obejmowały wielkość i wartość sprzedaży, wielkość produkcji i moce produkcyjne. Ponadto Komisja zwróciła się do misji państw, których dotyczy postępowanie, przy Unii Europejskiej o wskazanie pozostałych producentów eksportujących, którzy mogliby być zainteresowani udziałem w dochodzeniu, lub skontaktowanie się z nimi, jeżeli tacy producenci istnieją.

(19) Kwestionariusze kontroli wyrywkowej wysłano do czterdziestu znanych potencjalnych producentów eksportujących: jedenastu w Turcji, pięciu w Malezji, dziesięciu w Korei Południowej i czternastu w Rosji. Trzy przedsiębiorstwa tureckie udzieliły odpowiedzi na kwestionariusz kontroli wyrywkowej, po czym jedno z nich wycofało się ze współpracy. Jedno przedsiębiorstwo z Rosji udzieliło odpowiedzi na kwestionariusz kontroli wyrywkowej, ale później wycofało się ze współpracy. Żaden z producentów z Malezji lub Korei, z którymi się skontaktowano, ani też żaden inny producent z Malezji lub Korei nie zgłosił się, ani nie dostarczył żądanych informacji.

1.5.5. Kwestionariusze i wizyty weryfikacyjne

(20) Komisja przesłała kwestionariusze do czterech producentów unijnych objętych próbą, czterech producentów eksportujących, o których wspomniano w motywie 18, oraz dwóch importerów, którzy zgłosili się po wszczęciu przeglądu.

(21) Odpowiedzi na kwestionariusz udzieliło czterech producentów unijnych objętych próbą oraz dwóch producentów eksportujących z Turcji. Nie otrzymano odpowiedzi od importerów.

(22) Komisja prowadziła dalsze badanie i weryfikację informacji uważanych za niezbędne do ustalenia prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody oraz do określenia interesu Unii. Wizyty weryfikacyjne na podstawie art. 16 rozporządzenia podstawowego odbyły się na terenie następujących przedsiębiorstw:

a) producenci unijni:

- Erne Fittings GmbH Group, Austria

- Lindemann, Niemcy

- Vallourec Fittings S.A., Francja

- Virgilio CENA& Figli S.p.A., Włochy

b) producenci eksportujący:

- Sardogan Industry and Trade - Mehmet Sardogan, Turcja;

- RSA Tesisat Malzemeleri San. Tic. A.S., Turcja.

2. PRODUKT OBJĘTY PRZEGLĄDEM I PRODUKT PODOBNY

2.1. Produkt objęty przeglądem

(23) Produkt objęty niniejszym przeglądem jest taki sam jak w przypadku dochodzenia pierwotnego, a mianowicie są to łączniki rur lub przewodów rurowych (inne niż łączniki odlewane, kołnierze i łączniki gwintowane), z żeliwa lub stali (z wyłączeniem stali nierdzewnej), o największej średnicy zewnętrznej nieprzekraczającej 609,6 mm, rodzaju stosowanego do spawania doczołowego lub do innych celów, obecnie objęte kodami CN ex 7307 93 11, ex 7307 93 19 i ex 7307 99 80 (kody TARIC 7307 93 11 91, 7307 93 11 93, 7307 93 11 94, 7307 93 11 95, 7307 93 11 99, 7307 93 19 91, 7307 93 19 93, 7307 93 19 94, 7307 93 19 95, 7307 93 19 99, 7307 99 80 92, 7307 99 80 93, 7307 99 80 94, 7307 99 80 95 i 7307 99 80 98) ("łączniki rur i przewodów rurowych" lub "produkt objęty przeglądem").

2.2. Produkt podobny

(24) Uznano, że produkt objęty przeglądem produkowany w czterech państwach, których dotyczy postępowanie, i wywożony do Unii oraz produkt produkowany i sprzedawany w Unii przez przemysł Unii mają te same podstawowe właściwości fizyczne i chemiczne oraz te same podstawowe zastosowania. Produkty te uznano zatem za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

3. PRAWDOPODOBIEŃSTWO KONTYNUACJI LUB PONOWNEGO WYSTĄPIENIA DUMPINGU

(25) Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy wygaśnięcie obowiązujących środków prowadziłoby do kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu w przypadku państw, których dotyczy postępowanie.

3.1. Uwagi wstępne

(26) Żaden z producentów z Rosji, Malezji ani Korei nie współpracował w ramach dochodzenia. Ponadto dwóch współpracujących tureckich producentów eksportujących odpowiadało za około 50 % całkowitego wywozu łączników rur i przewodów rurowych z Turcji do Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Odpowiadali oni za około 40 % łącznej produkcji unijnej ustalonej dla Turcji w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Poziom współpracy ze strony Turcji uznano zatem za niski.

(27) Komisja poinformowała władze wszystkich czterech państw, których dotyczy postępowanie, że ze względu na brak współpracy Komisja może zastosować art. 18 rozporządzenia podstawowego w odniesieniu do ustaleń dotyczących Turcji, Rosji, Malezji i Korei. W tym zakresie Komisja nie otrzymała ze strony władz czterech państw żadnych uwag ani wniosków o interwencję rzecznika praw stron.

(28) W związku z tym zgodnie z art. 18 ust. 1 rozporządzenia podstawowego ustalenia dotyczące prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu oparto na dostępnych faktach, a w szczególności na ogólnodostępnych źródłach, takich jak oficjalne strony internetowe przedsiębiorstw, informacje zawarte we wniosku o dokonanie przeglądu oraz informacje uzyskane od stron współpracujących w toku dochodzenia przeglądowego (tj. wnioskodawców, producentów unijnych objętych próbą oraz dwóch współpracujących producentów eksportujących). Komisja skorzystała także z szeregu danych statystycznych dotyczących przywozu, w tym danych statystycznych dotyczących przywozu zebranych zgodnie z art. 14 ust. 6 rozporządzenia podstawowego ("baza danych utworzona na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6"). Wykorzystała również bazę danych Global Trade Atlas ("GTA") 10  oraz amerykańską bazę danych dotyczących przywozu.

3.2. Turcja

3.2.1. Dumping w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym

(29) Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała najpierw na podstawie danych dostarczonych przez współpracujących producentów eksportujących, czy przywóz łączników rur i przewodów rurowych z Turcji do Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym odbywał się po cenach dumpingowych. Dla pełności wywodu zbadano również - w oparciu o dostępne fakty, a w szczególności dane z bazy danych utworzonej na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6, dostosowane w celu uwzględnienia frachtu i ubezpieczenia, mając na względzie odpowiedzi udzielone przez współpracujących producentów eksportujących - dumping dokonywany przez niewspółpracujących producentów eksportujących w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

3.2.1.1. Ukierunkowany dumping

(30) W pierwotnym dochodzeniu Komisja stwierdziła, że niektórzy producenci eksportujący, którzy współpracowali w tym dochodzeniu, prowadzili ukierunkowany dumping w rozumieniu art. 2 ust. 11 rozporządzenia podstawowego. W toku dochodzenia przeglądowego Komisja przeanalizowała sprzedaż eksportową do Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, aby zbadać, czy ukierunkowany dumping występował przez cały okres, tj. czy istniała wyraźna struktura cen eksportowych, która znacząco różniła się w zależności od poszczególnych nabywców, regionów lub okresów. W ramach przeglądu wygaśnięcia nie stwierdzono przesłanek stosowania takich praktyk.

3.2.1.2. Współpracujący producenci eksportujący Wartość normalna

(31) Komisja zbadała w pierwszej kolejności, czy łączna wielkość sprzedaży krajowej dla poszczególnych współpracujących producentów eksportujących była reprezentatywna, zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Sprzedaż krajową uznaje się za reprezentatywną, jeżeli łączna wielkość sprzedaży krajowej produktu podobnego niezależnym klientom na rynku krajowym przypadająca na jednego producenta eksportującego stanowi co najmniej 5 % jego łącznej wielkości sprzedaży eksportowej produktu objętego przeglądem do Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(32) Następnie Komisja określiła te rodzaje produktu sprzedawane na rynku krajowym, które były identyczne lub porównywalne z rodzajami produktu sprzedawanymi na wywóz do Unii, oraz przeanalizowała, czy sprzedaż krajowa dokonywana przez każdego współpracującego producenta eksportującego w odniesieniu do każdego rodzaju produktu jest reprezentatywna zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Sprzedaż krajowa danego rodzaju produktu jest reprezentatywna, jeżeli łączna wielkość sprzedaży krajowej tego rodzaju produktu niezależnym klientom w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym stanowi co najmniej 5 % łącznej wielkości sprzedaży eksportowej identycznego lub porównywalnego rodzaju produktu do Unii.

(33) Następnie Komisja określiła w odniesieniu do każdego rodzaju produktu udział sprzedaży z zyskiem niezależnym klientom na rynku krajowym w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, aby zdecydować, czy do obliczenia wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia podstawowego należy zastosować rzeczywiste ceny sprzedaży krajowej.

(34) Wartość normalną oparto na rzeczywistej cenie krajowej każdego rodzaju produktu niezależnie od tego, czy sprzedaż ta jest dokonywana z zyskiem, jeżeli:

a) wielkość sprzedaży danego rodzaju produktu, sprzedawanego po cenie sprzedaży netto równej obliczonym kosztom produkcji lub wyższej od nich, stanowiła ponad 80 % łącznej wielkości sprzedaży tego rodzaju produktu; oraz

b) średnia ważona cena sprzedaży tego rodzaju produktu jest równa jednostkowym kosztom produkcji lub od nich wyższa.

(35) W tych przypadkach wartość normalna została określona jako średnia ważona cen całej sprzedaży krajowej tego rodzaju produktu w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(36) Wartość normalna opierała się na rzeczywistej cenie krajowej każdego rodzaju produktu wyłącznie w sprzedaży krajowej z zyskiem tych rodzajów produktów w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, jeżeli:

a) wielkość sprzedaży z zyskiem tego rodzaju produktu odpowiada nie więcej niż 80 % łącznej wielkości sprzedaży tego rodzaju; lub

b) średnia ważona cena tego rodzaju produktu jest niższa od jednostkowych kosztów produkcji.

(37) Ponieważ sprzedaż danego rodzaju produktu podobnego w zwykłym obrocie handlowym nie miała miejsca lub była niedostateczna, bądź gdy danego rodzaju produktu nie sprzedawano w reprezentatywnych ilościach na rynku krajowym, Komisja konstruowała wartość normalną zgodnie z art. 2 ust. 3 i 6 rozporządzenia podstawowego.

(38) Wartość normalną skonstruowano, dodając do średniego kosztu produkcji produktu podobnego wytwarzanego przez każdego współpracującego producenta eksportującego w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym następujące elementy:

a) średnią ważoną kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych ponoszonych przez każdego współpracującego producenta eksportującego przy sprzedaży krajowej produktu podobnego w zwykłym obrocie handlowym w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym; oraz

b) średnią ważoną zysku osiąganego przez każdego współpracującego producenta eksportującego z tytułu sprzedaży krajowej produktu podobnego w zwykłym obrocie handlowym w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

Cena eksportowa

(39) W każdym przypadku, gdy produkt objęty przeglądem był wywożony do niezależnych klientów w Unii, cena eksportowa była ustalana zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego, mianowicie na podstawie faktycznie zapłaconych lub należnych cen eksportowych.

Porównanie

(40) Komisja porównała wartość normalną ceny eksportowej producentów eksportujących, jak ustalono powyżej, na podstawie ceny ex-works.

(41) W przypadkach uzasadnionych potrzebą zapewnienia rzetelnego porównania Komisja dostosowała wartość normalną lub cenę eksportową, uwzględniając różnice mające wpływ na ceny i ich porównywalność, zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. Wartość normalną dostosowano z uwzględnieniem przewozu i kosztu kredytu, natomiast cenę eksportową dostosowano z uwzględnieniem frachtu, ubezpieczenia i kosztu kredytu.

Dumping dokonywany przez współpracujących producentów eksportujących w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym

(42) W odniesieniu do współpracujących producentów eksportujących Komisja porównała średnią ważoną wartość normalną każdego rodzaju produktu podobnego ze średnią ważoną ceną eksportową odpowiedniego rodzaju produktu objętego przeglądem zgodnie z art. 2 ust. 11 i 12 rozporządzenia podstawowego.

(43) W przypadku dwóch współpracujących producentów eksportujących porównanie wartości normalnej z ceną eksportową wykazało brak dumpingu w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

3.2.1.3. Brak współpracy ze strony eksporterów/producentów

(44) Komisja poddała ocenie dumping dokonywany przez niewspółpracujących producentów eksportujących, wykorzystując przy tym dostępne fakty, o których mowa w art. 18 rozporządzenia podstawowego.

Wartość normalna

(45) Komisja nie mogła wykorzystać średniej ważonej wartości normalnej ustalonej dla współpracujących producentów eksportujących, ponieważ podstawą jej obliczenia była sztuka odnośnego produktu, podczas gdy podstawą obliczenia ceny eksportowej zaczerpniętej z bazy danych utworzonej na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6, była tona. Komisja wykorzystała zatem wartość normalną przedstawioną przez wnioskodawcę jako znacznie bardziej reprezentatywną dla całego państwa. W każdym przypadku, jak wspomniano poniżej, wykorzystanie średniej ważonej wartości normalnej współpracujących producentów eksportujących nie zmieniłoby ustaleń Komisji dotyczących braku dumpingu w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

Cena eksportowa

(46) Aby ustalić cenę eksportową dla niewspółpracujących producentów eksportujących w Turcji, Komisja wykorzystała dane zaczerpnięte z bazy danych utworzonej na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6, z wyłączeniem danych liczbowych dotyczących przywozu dokonanego przez współpracujących producentów eksportujących.

Porównanie

(47) Komisja porównała wartość normalną ceny eksportowej producentów eksportujących, jak ustalono powyżej, na podstawie ceny ex-works.

(48) W uzasadnionych przypadkach Komisja dostosowała wartość normalną lub cenę eksportową, uwzględniając różnice mające wpływ na ceny i ich porównywalność, zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. Wartość normalną i cenę eksportową dostosowano z uwzględnieniem frachtu, ubezpieczenia i kosztu kredytu, obliczonych na podstawie danych dostarczonych przez współpracujących producentów eksportujących.

Dumping dokonany przez niewspółpracujących producentów eksportujących w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym

(49) Komisja nie stwierdziła stosowania dumpingu, jako że cena eksportowa znacznie przekraczała wartość normalną. Ponadto średnia cena eksportowa niewspółpracujących producentów eksportujących przekraczała średnią cenę eksportową współpracujących producentów eksportujących. Wobec tego, jeśli wykorzystano by średnią ważoną wartość normalną współpracujących producentów eksportujących, również nie wykryto by dumpingu.

3.2.2. Prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu

(50) Ponieważ w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym nie stwierdzono wystąpienia jakiegokolwiek dumpingu, Komisja przeanalizowała prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu w przypadku wygaśnięcia środków dotyczących przywozu łączników rur i przewodów rurowych z Turcji. W tym celu przeanalizowano następujące czynniki: cenę eksportową do innych miejsc przeznaczenia, moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne w Turcji, a także atrakcyjność rynku unijnego.

3.2.2.1. Wywóz do innych państw trzecich

(51) Komisja zbadała praktyki cenowe tureckich eksporterów w przypadku wywozu do innych państw trzecich, na podstawie tureckich statystyk dotyczących wywozu, które są na poziomie ośmiocyfrowego kodu 11 . Komisja zapoznała się z tymi statystykami, ponieważ żaden z obu współpracujących producentów eksportujących nie eksportował do państw trzecich w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(52) Jak wynika ze statystyk z GTA dotyczących wywozu, chociaż Unia jest najistotniejszym rynkiem wywozowym dla tureckich producentów, wywóz ten odpowiadał jedynie za około 13 % szacowanej produkcji łączników rur i przewodów rurowych w Turcji, jak opisano poniżej w motywie 53. Dlatego działania tureckich producentów łączników rur i przewodów rurowych koncentrują się przede wszystkim na tureckim rynku krajowym. Przeprowadzona przez Komisję analiza tureckich statystyk dotyczących wywozu wykazała również, że wywóz do państw trzecich był nieznaczny 12 , a różnice cen w obrębie rodzaju produktu były na tyle znaczące, że średnia cena jednostkowa w tych państwach trzecich oraz wszelkie porównania ze średnią ceną jednostkową na rynku unijnym były niereprezentatywne i bezcelowe.

3.2.2.2. Tureckie moce produkcyjne

(53) Na podstawie wniosku, odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielonych przez przedsiębiorstwa współpracujące oraz opinii tureckiego Stowarzyszenia Eksporterów Produktów Stalowych Komisja oszacowała turecką zdolność produkcyjną na około 35 000 ton. Na podstawie tego samego zbioru danych Komisja ustaliła, że wolne moce produkcyjne w zakresie łączników rur i przewodów rurowych w Turcji wynoszą około 23 000 ton. Chociaż wartość ta jest w dalszym ciągu zbliżona do wartości połowy konsumpcji łączników rur i przewodów rurowych w Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym (53 000 ton), jak ustalono w motywach 54-55, jest mało prawdopodobne, aby w przypadku wygaśnięcia środków te wolne moce produkcyjne zostały w dużych ilościach ukierunkowane na rynek unijny. Zauważono także, że wolne moce produkcyjne w Turcji znajdują się znacznie poniżej poziomu, jaki można zaobserwować w państwach, których dotyczy postępowanie, a który oceniono na 50 000 ton w Rosji, 112 000 ton w Korei oraz 44 000 ton w Malezji.

3.2.2.3. Atrakcyjność rynku unijnego

(54) Mimo że na tureckich producentów łączników rur i przewodów rurowych nałożono zdecydowanie najniższe cła w porównaniu z cłami antydumpingowymi na przywóz produktów objętych przeglądem z innych krajów objętych środkami 13 , nie wykorzystali oni tej względnej przewagi, co potwierdzają stosunkowo niewielkie wolumeny wywożone do Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Dlatego, chociaż tureccy producenci łączników rur i przewodów rurowych są w dalszym ciągu obecni na rynku unijnym, jego atrakcyjność dla tych producentów jest ograniczona.

(55) Powyższe względy zdaje się potwierdzać zachowanie jednego z największych producentów łączników rur i przewodów rurowych w Turcji, którego sytuację uznano za dobry wskaźnik tego, co miałoby miejsce, gdyby zaprzestano stosowania środków wobec Turcji. Na przedsiębiorstwo nałożono najniższe cło antydumpingowe (2,9 %). Pomimo tego stosunkowo niskiego cła, szczególnie w porównaniu z konkurentami, nie zwiększyło ono wielkości swojej sprzedaży eksportowej w Unii; sprzedaż ta była nawet niższa w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym niż w okresie pierwotnego dochodzenia. Jednocześnie jego sprzedaż krajowa pozostała w przybliżeniu na takim samym poziomie jak przed nałożeniem ostatecznych środków antydumpingowych.

3.2.2.4. Wniosek dotyczący ponownego wystąpienia dumpingu

(56) Chociaż Turcja posiada wolne moce produkcyjne w odniesieniu do łączników rur i przewodów rurowych, Komisja stwierdziła, że nic nie wskazuje na to, aby te wolne moce produkcyjne zostały wykorzystane do wywozu znacznych ilości towaru do Unii, również ze względu na brak zainteresowania rynkiem unijnym przez tureckich producentów w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, pomimo ich relatywnej przewagi pod względem dostępu do rynku unijnego. Kolejnym argumentem uzasadniającym to ustalenie jest fakt, że tureccy producenci, którzy czerpią korzyści z niskich ceł antydumpingowych w Unii, dających im względną przewagę komparatywną w porównaniu z innymi producentami eksportującymi, nie skorzystali z tej szansy, by zwiększyć swój udział w rynku. Jest ponadto mało prawdopodobne, by jakikolwiek wywóz do Unii był dokonywany po cenach dumpingowych, ponieważ w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym nie dokonywano wywozu po cenach dumpingowych. W opinii Komisji nic nie wskazuje na to, by w przyszłości dokonywano wywozu po cenach dumpingowych. Na tej podstawie oczekuje się, że nawet jeśli turecki wywóz wzrośnie w przypadku zniesienia środka, wzrost ten nie będzie dotyczył znaczących ilości i w żadnym wypadku nie będzie dotyczył wywozu po cenach dumpingowych.

(57) Z uwagi na powyższe Komisja stwierdziła, że ponowne wystąpienie dumpingu ze strony Turcji nie jest prawdopodobne w przypadku wygaśnięcia środków.

3.3. Rosja

(58) Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu po wygaśnięciu obowiązujących środków.

3.3.1. Dumping w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym

3.3.1.1. Uwagi wstępne

(59) Żaden z rosyjskich producentów eksportujących nie współpracował w trakcie dochodzenia. Dlatego też Komisja w swoich ustaleniach dotyczących kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu oparła się na dostępnych faktach, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. W tej kwestii Komisja skorzystała z danych statystycznych (tj. bazy danych utworzonej na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6 i statystyk dotyczących wywozu zawartych w GTA), jak również z informacji przedstawionych przez wnioskodawcę we wniosku o dokonanie przeglądu.

(60) W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia rząd rosyjski twierdził, że informacje wykorzystane przez Komisję do obliczenia marginesu dumpingu opierały się wyłącznie na wniosku o dokonanie przeglądu, nie zostały sprawdzone w sposób prawidłowy i nie odzwierciedlają rzeczywistej sytuacji na rynku rosyjskim. Jak stwierdzono w motywie 59, żaden z rosyjskich producentów eksportujących nie współpracował w dochodzeniu przeglądowym, mimo że zostali oni do tego zaproszeni. Ponadto wbrew temu, co twierdzi rząd rosyjski, korzystając z dostępnych faktów, Komisja nie tylko wykorzystała informacje dostarczone przez wnioskodawcę, ale również oparła się na innych danych statystycznych pochodzących z niezależnych źródeł. Argument ten zostaje więc odrzucony.

3.3.1.2. Kontynuacja dumpingu w Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym Wartość normalna

(61) Wobec braku innych dostępnych informacji wartość normalna została określona w oparciu o dane dostarczone przez wnioskodawcę we wniosku o dokonanie przeglądu, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

Cena eksportowa

(62) Ze względu na brak współpracy średnią cenę eksportową do Unii ustalono w oparciu o bazę danych utworzoną na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6. Nie było dostępnych informacji umożliwiających rozróżnienie rodzajów produktu w bazie danych utworzonej na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6. W związku z tym zastosowano średnią cenę eksportową wszystkich rodzajów produktu.

(63) W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia rząd rosyjski utrzymywał, że cenę eksportową obliczono w sposób selektywny na podstawie danych dotyczących wywozu z Rosji jedynie do Republiki Czeskiej. Jest to niezgodne z prawdą. Przy ustalaniu ceny eksportowej Komisja wykorzystała wywóz produktu objętego przeglądem do wszystkich państw członkowskich w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, zgodnie z bazą danych utworzoną na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6, a nie tylko do Republiki Czeskiej. Argument ten zostaje więc odrzucony.

Porównanie

(64) Dokonano porównania średniej ważonej wartości normalnej ze średnią ważoną ceną eksportową zgodnie z art. 2 ust. 11 rozporządzenia podstawowego.

(65) Aby zapewnić obiektywne porównanie między wartością normalną a ceną eksportową, uwzględniono różnice w czynnikach mających wpływ na ceny i ich porównywalność, zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. Z tego względu od ceny eksportowej odliczono koszt transportu i ubezpieczenie, które ustalono na podstawie informacji dostarczonych przez wnioskodawcę we wniosku o dokonanie przeglądu.

Margines dumpingu

(66) W wyniku porównania średniej wartości normalnej i średniej ceny eksportowej, odpowiednio dostosowanych do poziomu ex-works w sposób opisany powyżej, wyrażonych jako wartość procentowa ceny CIF na granicy Unii, margines dumpingu ustalono na poziomie 41,8 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Dlatego też Komisja ustaliła, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym dumping nadal miał miejsce. Poziom przywozu w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym był jednak stosunkowo ograniczony i stanowił 0,9 % łącznej konsumpcji w Unii w tym okresie zgodnie z bazą danych utworzoną na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6. Komisja uznała jednak te informacje za najlepsze dostępne informacje umożliwiające stwierdzenie, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym dumping nadal miał miejsce.

3.3.1.3. Prawdopodobieństwo kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu w przypadku uchylenia środków na przywóz z Rosji

(67) Jak ustalono powyżej, w odniesieniu do przywozu łączników rur i przewodów rurowych z Rosji stwierdzono dumping w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Komisja przeanalizowała następnie, czy w przypadku wygaśnięcia obecnych środków antydumpingowych na przywóz łączników rur i przewodów rurowych z Rosji istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu stwierdzonego w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Dla pełności wywodu Komisja przeanalizowała również, czy w przypadku wygaśnięcia obecnych środków antydumpingowych na przywóz łączników rur i przewodów rurowych z Rosji istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu. W tym celu przeanalizowano następujące czynniki: cenę eksportową do innych miejsc przeznaczenia, moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne w Rosji, a także atrakcyjność rynku unijnego.

3.3.1.4. Wywóz do państw trzecich

(68) Jak wynika ze statystyk dotyczących wywozu zawartych w GTA, tylko dwa rynki wywozowe - obok rynku unijnego (odpowiadającego za około 12 % wywozu) - mają znaczenie dla rosyjskich producentów łączników rur i przewodów rurowych. Są to Kazachstan (około 46 % łącznego wywozu) oraz Białoruś (około 26 % łącznego wywozu). Informacje na temat sprzedaży eksportowej do tych państw są jednak dostępne tylko na poziomie sześciocyfrowych kodów i obejmują tym samym również produkty inne niż produkt objęty przeglądem. Wnioski dotyczące wielkości wywozu do innych państw trzecich, oparte na statystykach dotyczących wywozu zawartych w GTA, można zatem uznać jedynie za orientacyjne. Podobnie średnie ceny ustalone na tej podstawie uwzględniałyby również produkty inne niż produkt objęty przeglądem, który może mieć inne wartości jednostkowe, a wszelkie oparte na nich wnioski należałoby także uznać za orientacyjne.

(69) W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia rząd rosyjski twierdził, że dumping nie miałby miejsca, gdyby Komisja wykorzystała sprzedaż rosyjskich producentów łączników rur i przewodów rurowych do państw trzecich, a nie wywóz z Rosji do Unii, zgodnie z bazą danych utworzoną na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6. Wobec braku współpracy ze strony producentów eksportujących Komisja nie mogła zbadać rzeczywistych danych liczbowych dotyczących wywozu do państw trzecich. Ponadto dane liczbowe przywołane przez rząd rosyjski na uzasadnienie swojego twierdzenia opierają się na kodzie sześciocyfrowym (który obejmuje produkty inne niż produkt objęty przeglądem, jak wyjaśniono w motywie 68 powyżej). Analiza przedstawiona przez Komisję w motywie 66 opiera się na bazie danych utworzonej na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6, która - mimo że nie zapewnia rozróżnienia rodzajów produktu - zawiera dokładne dane dotyczące przywozu produktu objętego przeglądem. Argument ten zostaje więc odrzucony.

3.3.1.5. Moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne

(70) Jak wynika z dostępnych faktów zawartych we wniosku o dokonanie przeglądu, Rosja posiada szacowane moce produkcyjne wynoszące 90 000 ton oraz szacowane wolne moce produkcyjne wynoszące 50 000 ton. Wolne moce produkcyjne Rosji są zatem zbliżone do łącznej konsumpcji łączników rur i przewodów rurowych w Unii.

3.3.1.6. Atrakcyjność rynku unijnego

(71) Łączniki rur i przewodów rurowych stosuje się głównie w przemyśle naftowym i gazowym, budownictwie, energetyce, przemyśle stoczniowym i instalacjach przemysłowych. Dostępne fakty nie wskazują na możliwość znacznego rozwoju lub kurczenia się tych sektorów w Rosji, w związku z czym uznaje się, że rosyjski rynek krajowy łączników rur i przewodów rurowych pozostanie raczej stabilny w nadchodzących latach i że jest mało prawdopodobne, iż zaoferuje on jakiekolwiek znaczne możliwości ekspansji w zakresie produkcji wspomnianych wyrobów. Oprócz Rosji głównymi rynkami wywozowymi dla tych gałęzi przemysłu są Unia, Kazachstan i Białoruś. Żadne z dostępnych informacji nie wskazują na znaczny wzrost lub spadek popytu na którymkolwiek z wymienionych rynków w nadchodzących latach. Zgodnie z informacjami przekazanymi przez wnioskodawcę na świecie występuje nadwyżka mocy produkcyjnych w zakresie łączników rur i przewodów rurowych, a rynek unijny jest jednym z największych rynków na świecie, stanowiąc atrakcyjne miejsce przeznaczenia wywozu.

(72) W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia rząd rosyjski stwierdził, że rosyjska konsumpcja krajowa oraz prognozowany popyt na łączniki rur i przewodów rurowych wykazują umiarkowaną tendencję zwyżkową (odpowiednio 2 % i 2,4-2,8 %). Należy zauważyć, że rząd rosyjski nie przedstawił na poparcie tych danych liczbowych możliwego do zweryfikowania zbioru danych. W każdym razie nawet przy założeniu, że wspomniane dane liczbowe są prawdziwe, wskazują one w sposób spójny na ustalenia Komisji, zgodnie z którymi sytuacja na rosyjskim rynku produktu objętego przeglądem jest raczej stabilna i mało prawdopodobne jest, aby istniały jakiekolwiek znaczne możliwości ekspansji w zakresie rosyjskich łączników rur i przewodów rurowych. Argument ten zostaje więc odrzucony.

(73) Rosyjscy producenci eksportujący łączniki rur i przewodów rurowych nie współpracowali w niniejszym dochodzeniu. Ponadto nie są dostępne jakiekolwiek wiążące informacje statystyczne na temat cen dostępnych w ramach sprzedaży rosyjskich łączników rur i przewodów rurowych na inne rynki państw trzecich lub na rosyjski rynek krajowy. W toku dochodzenia nie można było zatem ustalić poziomu cen w odniesieniu do tych rynków.

(74) Z uwagi na poziom obowiązujących ceł antydumpingowych producenci rosyjscy prawie zaprzestali wywozu do Unii. Dochodzenie wykazało, że w latach 2014-2015 na rynku unijnym praktycznie nie odnotowano przywozu z Rosji. Rosja wznowiła wywóz do Unii (który mimo obowiązujących wysokich ceł był ponadto dokonywany po cenach dumpingowych) już w 2016 r. oraz zwiększyła następnie jego poziom w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(75) W przypadku wygaśnięcia ceł rosyjski wywóz będzie mieć dostęp do rynku unijnego bez żadnych przeszkód. Z uwagi na duże wolne moce produkcyjne Rosji oraz globalną nadwyżkę mocy produkcyjnych Komisja uznała, że nie można wykluczyć, iż doprowadzi to do znacznego wzrostu wywozu z Rosji do Unii, która z uwagi na swoją bliskość geograficzną jest ważnym potencjalnym rynkiem wywozowym dla tego państwa. Ponadto jest prawdopodobne, że rosyjski wywóz do Unii będzie dokonywany po cenach dumpingowych, jak ustalono w motywie 66.

3.3.1.7. Wniosek dotyczący prawdopodobieństwa kontynuacji lub w każdym razie ponownego wystąpienia dumpingu

(76) W związku z tym Komisja stwierdziła, że w przypadku wygaśnięcia środków istniałoby prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu w przyszłości. Komisja uznała również, że istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu. Z uwagi na brak współpracy Komisja mogła przeanalizować dane dotyczące wywozu do państw trzecich tylko na poziomie kodu sześciocyfrowego. Z powodów wyjaśnionych w motywie 68 wspomnianej analizy nie można było uznać za jednoznaczną. Biorąc jednak pod uwagę duże wolne moce produkcyjne w Rosji, poziomy cen dumpingowych w odniesieniu do łączników rur i przewodów rurowych wywożonych do Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, a także atrakcyjność rynku unijnego dla rosyjskich producentów łączników rur i przewodów rurowych, który stanowi główny potencjalny rynek wywozowy dla Rosji, Komisja stwierdziła ponadto, że jest prawdopodobne, iż w przypadku wygaśnięcia środków na rynek unijny wprowadzone zostaną po cenach dumpingowych znaczne ilości łączników rur i przewodów rurowych z Rosji.

(77) W związku z tym w oparciu o dostępne fakty Komisja stwierdziła, że wygaśnięcie środków antydumpingowych dotyczących łączników rur i przewodów rurowych z Rosji prawdopodobnie doprowadziłoby do kontynuacji, a w każdym razie ponownego wystąpienia dumpingu.

3.4. Korea

(78) Żaden koreański producent nie współpracował w toku dochodzenia. Prawdopodobieństwo kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu opierało się zatem na dostępnych faktach, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. W tym względzie Komisja wykorzystała wniosek, statystyki dotyczące wywozu zawarte w GTA oraz amerykańskie statystyki dotyczące przywozu.

3.4.1. Kontynuacja dumpingu w Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym

(79) W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym wywóz z Korei był nieznaczny (poniżej 40 ton), w związku z czym nie uznano go za reprezentatywny. W analizie skupiono się na ponownym wystąpieniu dumpingu z Korei na podstawie dostępnych faktów, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

3.4.2. Dowody wskazujące na prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu

(80) Komisja przeanalizowała prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu w przypadku wygaśnięcia środków. W tym celu przeanalizowano następujące czynniki: koreańskie ceny eksportowe do innych miejsc przeznaczenia, moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne w Korei, a także atrakcyjność rynku unijnego.

3.4.2.1. Wywóz do państw trzecich

(81) Aby zbadać prawdopodobną politykę producentów łączników rur i przewodów rurowych w Korei w porównaniu z ich polityką na rynku unijnym w przypadku wygaśnięcia środków, Komisja rozpatrzyła koreańską politykę eksportową w odniesieniu do rynku amerykańskiego. Komisja wybrała Stany Zjednoczone, ponieważ w przeciwieństwie do innych miejsc przeznaczenia koreańskiego wywozu jest to rynek podobnej wielkości co unijny, charakteryzujący się dużą liczbą producentów krajowych, jak również znacznym odsetkiem przywożonych towarów oraz niskimi stawkami ceł przywozowych, co sprawia, że jest on bardzo konkurencyjny. Co więcej, Stany Zjednoczone są pierwszym miejscem przeznaczenia wywozu z Korei, odpowiadając za około 27 % wywożonych łączników rur i przewodów rurowych w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym 14 , o czym świadczą stosunkowo szczegółowe dane statystyczne 15 . Zastosowane podejście jest identyczne z podejściem przyjętym na potrzeby poprzedniego przeglądu wygaśnięcia w odniesieniu do Korei, o którym mowa w motywie 1.

Wartość normalna

(82) Wobec braku innych dostępnych informacji wartość normalna została określona w oparciu o dane dostarczone przez wnioskodawcę we wniosku o dokonanie przeglądu, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

(83) Dla pełności wywodu Komisja wykorzystała także krajową tabelę cen przekazaną przez wnioskodawcę we wniosku o dokonanie przeglądu jako alternatywną metodę określenia wartości normalnej. Niezależnie od zastosowanej wartości normalnej wynik badań Komisji dotyczących dumpingu był dodatni. W praktyce zastosowanie krajowej tabeli cen umożliwiło stwierdzenie wyższych marginesów dumpingu.

Cena eksportowa

(84) Ceny eksportowe w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym ustalono w oparciu o publicznie dostępne dane, tj. amerykańskie statystyki celne. W oparciu o metodykę opracowaną przez wnioskodawcę we wniosku o dokonanie przeglądu Komisja dostosowała statystyki w taki sposób, aby wykluczyć rodzaje produktu, których nie uwzględniono w skonstruowanej wartości normalnej opisanej powyżej, mając na względzie lepszą porównywalność.

Porównanie

(85) Dokonano porównania średniej ważonej wartości normalnej ze średnią ważoną ceną eksportową ustaloną powyżej, zgodnie z art. 2 ust. 11 rozporządzenia podstawowego, przyjmując obie ceny na poziomie ex-works.

(86) Aby zapewnić obiektywne porównanie między wartością normalną a ceną eksportową, uwzględniono różnice w czynnikach mających wpływ na ceny i ich porównywalność, zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. Cenę eksportową dostosowano zatem, uwzględniając koszty transportu, ubezpieczenia i pakowania, oszacowane przez wnioskodawcę we wniosku o dokonanie przeglądu, aby doprowadzić wartości pochodzące z amerykańskich statystyk dotyczących przywozu - ustalone na podstawie CIF - do poziomu ex-works.

Margines dumpingu w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym

(87) W wyniku porównania średniej wartości normalnej i średniej ceny eksportowej, odpowiednio dostosowanych do poziomu ex-works w sposób opisany powyżej, wyrażonych jako wartość procentowa ceny CIF na granicy Stanów Zjednoczonych, margines dumpingu ustalono na poziomie 7,2 % dla skonstruowanej wartości normalnej i 9,1 % dla okresu, w którym wykorzystano krajową tabelę cen. Ponadto, jak wyjaśniono bardziej szczegółowo w motywie 90 poniżej, niedawno stwierdzono, że koreańscy producenci niektórych łączników rur i przewodów rurowych (łączników spawanych doczołowo ze stali węglowej) stosują dumping swojego produktu w Japonii.

3.4.2.2. Moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne

(88) Jak wynika z faktów dostępnych we wniosku o dokonanie przeglądu, Korea posiada moce produkcyjne wynoszące 160 000 ton oraz wolne moce produkcyjne wynoszące 112 000 ton. Wspomniane wolne moce produkcyjne są równe dwukrotności łącznej konsumpcji w Unii. Jak wynika z wniosku, od wprowadzenia ostatecznych ceł antydumpingowych w 2002 r. koreańskie moce produkcyjne w zakresie łączników rur i przewodów rurowych znacznie się zwiększyły - z szacowanych 10 000 ton do szacowanych 160 000 ton w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

3.4.2.3. Atrakcyjność rynku unijnego

(89) Dostępne fakty nie wskazują na możliwość znacznego rozwoju lub kurczenia się sektorów korzystających z łączników rur i przewodów rurowych w Korei, w związku z czym uznaje się, że koreański rynek krajowy łączników rur i przewodów rurowych pozostanie raczej stabilny w nadchodzących latach i że nie oferuje zatem żadnych znacznych możliwości ekspansji dla producentów wspomnianych wyrobów. Oprócz Stanów Zjednoczonych główne inne rynki wywozowe dla koreańskich producentów łączników rur i przewodów rurowych to Bliski Wschód i Azja Południowo-Wschodnia. Żadne z informacji dostępnych w trakcie dochodzenia nie wskazują na znaczny wzrost popytu na którymkolwiek z wymienionych rynków w nadchodzących latach.

(90) Ponadto w dniu 31 marca 2018 r. Japonia nałożyła ostateczne cła antydumpingowe na przywóz łączników spawanych doczołowo ze stali węglowej pochodzących z Korei, wynoszące od 41,8 % do 63,2 %. Otwarty rynek unijny byłby idealnym miejscem w celu przekierowania wspomnianego wywozu.

(91) W toku dochodzenia wykazano, że unijny rynek łączników rur i przewodów rurowych jest atrakcyjny dla koreańskiego wywozu, ponieważ nie jest jeszcze w pełni eksploatowany w tym zakresie, zważywszy na wysoki poziom obowiązujących ceł (od 32,4 % w odniesieniu do jednego producenta do 44 % w odniesieniu do innych producentów). Chociaż po wprowadzeniu środków w 2002 r. wywóz ustał, koreański przemysł łączników rur i przewodów rurowych jest nadal w dużym stopniu zależny od wywozu. Biorąc pod uwagę nadwyżkę mocy produkcyjnych w Azji Południowo-Wschodniej, cła antydumpingowe w Japonii oraz już znaczny wywóz do Stanów Zjednoczonych, w przypadku wygaśnięcia środków rynek unijny stanowiłby kolejny główny potencjalny rynek wywozowy dla koreańskiej nadwyżki mocy produkcyjnych.

3.4.2.4. Wniosek dotyczący prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia dumpingu

(92) Biorąc pod uwagę moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne, praktyki cenowe koreańskich producentów na rynku amerykańskim oraz atrakcyjność rynku unijnego dla koreańskich producentów łączników rur i przewodów rurowych, jest wysoce prawdopodobne, że w przypadku wygaśnięcia środków wspomniani producenci dokonywaliby wywozu znacznych ilości łączników rur i przewodów rurowych do Unii po cenach dumpingowych. Uwzględniając wzrost mocy produkcyjnych i wolnych mocy produkcyjnych od pierwotnego wprowadzenia środków, poziom przywozu towarów po cenach dumpingowych mógłby być znacznie wyższy niż przed nałożeniem ostatecznych środków antydumpingowych. Komisja stwierdziła zatem, że w przypadku wygaśnięcia środków istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu.

3.5. Malezja

(93) Żaden malezyjski producent nie współpracował w toku dochodzenia. Prawdopodobieństwo kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu opierało się zatem na dostępnych faktach, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. W tym względzie Komisja wykorzystała wniosek, statystyki dotyczące wywozu zawarte w GTA oraz amerykańskie statystyki dotyczące przywozu.

3.5.1. Kontynuacja dumpingu w Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym

(94) Zgodnie z bazą danych utworzoną na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6 w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym przywóz z Malezji był nieznaczny (poniżej 10 ton), w związku z czym nie uznano go za reprezentatywny. W analizie skupiono się na ponownym wystąpieniu dumpingu z Malezji na podstawie faktów dostępnych zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

3.5.2. Dowody wskazujące na prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu

(95) Komisja przeanalizowała prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu w przypadku wygaśnięcia środków. W tym celu przeanalizowano następujące czynniki: Malezyjskie ceny eksportowe do innych miejsc przeznaczenia, moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne w Malezji, a także atrakcyjność rynku unijnego.

3.5.2.1. Wywóz do państw trzecich

(96) Aby zbadać prawdopodobną politykę producentów łączników rur i przewodów rurowych w Malezji, Komisja przeanalizowała wywóz z Malezji do Stanów Zjednoczonych. Zastosowane podejście jest identyczne z podejściem przyjętym na potrzeby poprzedniego przeglądu wygaśnięcia w odniesieniu do Malezji, o którym mowa w motywie 1. Komisja wybrała Stany Zjednoczone, ponieważ rynek amerykański to rynek podobnej wielkości co unijny, charakteryzujący się dużą liczbą producentów krajowych, jak również znacznym odsetkiem przywożonych towarów oraz niskimi stawkami ceł przywozowych, co sprawia, że jest on bardzo konkurencyjny. Ponadto rynek amerykański jest bez wątpienia najważniejszym rynkiem wywozowym dla Malezji. Jak wynika ze statystyk dotyczących wywozu zawartych w GTA, wielkość wywozu do Stanów Zjednoczonych wynosiła

w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym prawie 19 000 ton, co stanowi około 90 % łącznego malezyjskiego wywozu łączników rur i przewodów rurowych w tym okresie. Wielkość wywozu do Stanów Zjednoczonych jest również większa od szacowanej łącznej produkcji Malezji 16 . Pozostałe główne rynki wywozowe dla malezyjskich producentów łączników rur i przewodów rurowych to Meksyk, Turcja i Kanada, na które przypada odpowiednio 4 %, 3 % i 1 % malezyjskiego wywozu łączników rur i przewodów rurowych.

Wartość normalna

(97) Wobec braku innych dostępnych informacji wartość normalna została określona w oparciu o dane dostarczone przez wnioskodawcę we wniosku o dokonanie przeglądu, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

Cena eksportowa

(98) Ceny eksportowe w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym ustalono w oparciu o publicznie dostępne dane, tj. amerykańskie statystyki celne. W oparciu o metodykę opracowaną przez wnioskodawcę we wniosku o dokonanie przeglądu Komisja dostosowała statystyki w taki sposób, aby wykluczyć rodzaje produktu, których nie uwzględniono w skonstruowanej wartości normalnej opisanej powyżej, mając na względzie lepszą porównywalność.

Porównanie

(99) Dokonano porównania średniej ważonej wartości normalnej ze średnią ważoną ceną eksportową łączników rur i przewodów rurowych, zgodnie z art. 2 ust. 11 rozporządzenia podstawowego, przyjmując obie ceny na poziomie ex-works.

(100) Aby zapewnić obiektywne porównanie między wartością normalną a ceną eksportową, uwzględniono różnice w czynnikach mających wpływ na ceny i ich porównywalność, zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. Cenę eksportową dostosowano zatem, uwzględniając koszty transportu, ubezpieczenia i pakowania, oszacowane przez wnioskodawcę we wniosku o dokonanie przeglądu, aby doprowadzić wartości pochodzące z amerykańskich statystyk dotyczących przywozu - ustalone na podstawie CIF - do poziomu ex-works.

Margines dumpingu w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym

(101) W wyniku porównania średniej wartości normalnej i średniej ceny eksportowej, odpowiednio dostosowanych do poziomu ex-works w sposób opisany powyżej, wyrażonych jako wartość procentowa ceny CIF na granicy Stanów Zjednoczonych, margines dumpingu ustalono we wszystkich przypadkach na poziomie powyżej 86,7 %. W istocie, jak wyjaśniono w motywie 105 poniżej, władze Stanów Zjednoczonych stwierdziły, że Malezja jest wykorzystywana w celu obejścia ceł antydumpingowych nałożonych na chińskich producentów łączników rur i przewodów rurowych. Cła te rozszerzono na malezyjskich eksporterów łączników rur i przewodów rurowych.

3.5.2.2. Moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne

(102) Zgodnie z wnioskiem Malezja posiada moce produkcyjne wynoszące 59 000 ton, a wolne moce produkcyjne na poziomie 44 000 ton, tj. na poziomie zbliżonym do łącznej konsumpcji łączników rur i przewodów rurowych w Unii. Jak wynika ponadto z wniosku o dokonanie przeglądu, od wprowadzenia ostatecznych środków antydumpingowych w 2002 r. malezyjskie moce produkcyjne w zakresie łączników rur i przewodów rurowych znacznie się zwiększyły - z szacowanych 10 000 ton do szacowanych 59 000 ton w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

3.5.2.3. Atrakcyjność rynku unijnego

(103) Dostępne fakty nie wskazują na możliwość znacznego rozwoju lub kurczenia się sektorów korzystających z łączników rur i przewodów rurowych w Malezji, w związku z czym uznaje się, że malezyjski rynek krajowy łączników rur i przewodów rurowych pozostanie raczej stabilny w nadchodzących latach i że nie oferuje on żadnych znacznych możliwości ekspansji dla wspomnianych wyrobów malezyjskich.

(104) W toku dochodzenia wykazano, że unijny rynek łączników rur i przewodów rurowych jest atrakcyjny dla malezyjskiego wywozu. Wynika to głównie z potencjału oferowanego malezyjskim producentom łączników rur i przewodów rurowych, którego nie są oni w stanie wykorzystać z powodu poziomu ceł antydumpingowych. Chociaż po wprowadzeniu ostatecznych środków antydumpingowych w 2002 r. wywóz praktycznie ustał, malezyjski przemysł łączników rur i przewodów rurowych jest w dużym stopniu zależny od wywozu, przy czym głównym rynkiem wywozowym są Stany Zjednoczone.

(105) W dniu 25 lipca 2018 r. władze Stanów Zjednoczonych tymczasowo rozszerzyły cło antydumpingowe wynoszące 182,9 %, nałożone na przywóz łączników przewodów rurowych spawanych doczołowo ze stali węglowej pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, na przywóz tego produktu z Malezji, ponieważ stwierdziły, że Malezja jest wykorzystywana w celu obejścia wspomnianych środków. Chociaż faktyczni producenci łączników rur i przewodów rurowych z Malezji mogą zostać zwolnieni z wspomnianego cła, ze względu na obowiązkową certyfikację sprzedaż produktów w Stanach Zjednoczonych byłaby dla nich bardziej uciążliwa i tym samym mniej atrakcyjna.

(106) Powyższe fakty w połączeniu z nadwyżką mocy produkcyjnych w Azji Południowo-Wschodniej, o której mowa w motywie 91, sprawiają, że w przypadku wygaśnięcia środków rynek unijny będzie rynkiem docelowym dla malezyjskiej nadwyżki mocy produkcyjnych i produktów wcześniej sprzedawanych do Stanów Zjednoczonych.

3.5.2.4. Wniosek dotyczący prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia dumpingu

(107) Biorąc pod uwagę wolne moce produkcyjne, praktyki cenowe w Stanach Zjednoczonych oraz cła antydumpingowe rozszerzone na Malezję na tym rynku, a także atrakcyjność rynku unijnego dla malezyjskich producentów łączników rur i przewodów rurowych, jest wysoce prawdopodobne, że w przypadku wygaśnięcia środków wspomniani producenci dokonywaliby wywozu znacznych ilości łączników rur i przewodów rurowych do Unii po cenach dumpingowych. Uwzględniając wzrost mocy produkcyjnych i wolnych mocy produkcyjnych od wprowadzenia ostatecznych środków antydumpingowych w 2002 r., poziom przywozu towarów po cenach dumpingowych mógłby być znacznie wyższy niż przed nałożeniem ostatecznych środków antydumpingowych. Komisja stwierdziła zatem, że w przypadku wygaśnięcia środków istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu.

3.6. Wniosek

3.6.1. Turcja

(108) Jak stwierdzono w motywach 43 i 49, w toku dochodzenia nie wykazano dumpingu w odniesieniu do żadnego z producentów eksportujących z Turcji w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym oraz nie stwierdzono jakiegokolwiek prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia dumpingu w przypadku wygaśnięcia środków.

(109) Należy zatem zakończyć dochodzenie dotyczące Turcji i uchylić środki w odniesieniu do tego państwa.

3.6.2. Rosja, Korea i Malezja

(110) W odniesieniu do Rosji Komisja stwierdziła na podstawie informacji dostępnych w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, że dumping z Rosji nadal miał miejsce. Biorąc ponadto pod uwagę duże wolne moce produkcyjne w Rosji, ceny eksportowe do państw trzecich, poziomy cen dumpingowych w odniesieniu do łączników rur i przewodów rurowych wywożonych do Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, a także atrakcyjność rynku unijnego dla rosyjskich producentów łączników rur i przewodów rurowych, który stanowi główny potencjalny rynek wywozowy dla Rosji, Komisja stwierdziła ponadto, że jest prawdopodobne, iż w przypadku wygaśnięcia środków na rynek unijny wprowadzone zostaną po cenach dumpingowych znaczne ilości łączników rur i przewodów rurowych z Rosji. Komisja uznała zatem, że istnieją dowody na ponowne wystąpienie dumpingu.

(111) W odniesieniu do Malezji i Korei, biorąc pod uwagę istotną nadwyżkę mocy produkcyjnych w tych państwach, ograniczony potencjał wzrostu gospodarczego na poszczególnych rynkach krajowych oraz atrakcyjność rynku unijnego dla producentów łączników rur i przewodów rurowych z tych państw, stwierdzono, że w przypadku wygaśnięcia środków antydumpingowych przywóz produktu objętego przeglądem z tych państw do Unii wzrósłby w znacznym stopniu. Komisja stwierdziła ponadto, że przywóz byłby prawdopodobnie dokonywany po cenach dumpingowych. Komisja uznała zatem, że wygaśnięcie środków dotyczących łączników rur i przewodów rurowych prawdopodobnie doprowadziłoby do ponownego wystąpienia dumpingu w odniesieniu do Korei i Malezji.

4. PRAWDOPODOBIEŃSTWO KONTYNUACJI LUB PONOWNEGO WYSTĄPIENIA SZKODY

4.1. Definicja przemysłu Unii i produkcji unijnej

(112) W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym produkt podobny wytwarzany był przez 21 producentów unijnych. Trzech z nich jest reprezentowanych przez wnioskodawcę. Tych 21 producentów unijnych reprezentuje "przemysł Unii" w rozumieniu art. 4 ust. 1 i art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. Próbą objęto czterech producentów unijnych, jak opisano w motywach 14-15. Próba obejmuje ponad 54 % łącznej produkcji i wielkości sprzedaży w Unii, jak opisano w motywie 15.

4.2. Konsumpcja w Unii

(113) Komisja określiła konsumpcję w Unii, sumując:

(i) sprzedaż objętych próbą producentów unijnych, uzyskaną po weryfikacji odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu;

(ii) sprzedaż nieobjętych próbą współpracujących producentów unijnych, uzyskaną z wniosku o dokonanie przeglądu oraz dalszych informacji przekazanych przez wnioskodawcę;

(iii) przywóz z państw, których dotyczy postępowanie, oraz z wszystkich innych państw trzecich na podstawie danych Eurostatu (poziom TARIC).

(114) Na tej podstawie sporządzono następujące zestawienie, obrazujące konsumpcję w Unii:

Tabela 1

Konsumpcja w Unii

2014 2015 2016 ODP
Konsumpcja w Unii (w tonach) 59 864 51 151 56 722 52 535
Wskaźnik (2014 = 100) 100 85 95 88
Źródło: Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielone przez producentów unijnych objętych próbą, wniosek o dokonanie przeglądu, Eurostat (poziom TARIC).

(115) W okresie badanym łączna konsumpcja w Unii zmniejszyła się o 12 %. Mówiąc dokładniej, konsumpcja w Unii zmniejszyła się o 15 % w 2015 r., wzrosła między 2015 r. a 2016 r., a następnie ponownie spadła między 2016 r. a okresem objętym dochodzeniem przeglądowym.

4.3. Przywóz z państw, których dotyczy postępowanie

4.3.1. Uwaga wstępna

(116) Jak wspomniano w motywach 43, 49 i 57, jeżeli chodzi o przywóz produktu objętego przeglądem pochodzącego z Turcji, nie stwierdzono dumpingu w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym ani prawdopodobieństwa jego ponownego wystąpienia. Należy zatem zakończyć stosowanie środków w odniesieniu do Turcji. Aby zbadać kontynuację lub ponowne wystąpienie szkody, Komisja przeanalizuje zatem przywóz z Turcji oraz przywóz z innych państw trzecich. Dla pełności wywodu dane liczbowe dotyczące Turcji zostaną podane także oddzielnie w sekcji 4.3.5.

4.3.2. Przywóz z Malezji

(117) Wielkość przywozu z Malezji ustalono w oparciu o statystyki Eurostatu (poziom TARIC). Komisja ustaliła udział przywozu w rynku na podstawie konsumpcji w Unii określonej w motywie 113.

a) Wielkość i udział w rynku

Tabela 2

Wielkość przywozu i udział w rynku

2014 2015 2016 ODP
Malezja Wielkość przywozu (w tonach) 0,1 0,6 0,4 1,3
Wskaźnik (2014 = 100) 100 600 400 1 300
Udział w rynku (%) 0,0 0,0 0,0 0,0
Źródło: Eurostat (poziom TARIC).

(118) Wielkość przywozu z Malezji była bliska zeru w całym okresie badanym i utrzymywała się na podobnym poziomie od momentu nałożenia ostatecznych środków antydumpingowych w 2002 r. Udziały w rynku były nieznaczne w całym okresie badanym.

b) Ceny i podcięcie cenowe

(119) Mając na uwadze bardzo niską wielkość przywozu z Malezji oraz bardzo wiele rodzajów produktu objętego przeglądem (obejmujących różnorodne parametry, takie jak normy specyfikacyjne, gatunek materiału, podstawowy surowiec, rodzaj (kolana, trójniki lub reduktory), średnica zewnętrzna i grubość ścian), niemożliwe było przeanalizowanie cen dla wspomnianego przywozu w sposób miarodajny.

4.3.3. Przywóz z Korei

(120) Wielkości przywozu z Korei ustalono w oparciu o statystyki Eurostatu (poziom TARIC). Komisja ustaliła udział przywozu w rynku na podstawie konsumpcji w Unii określonej w motywie 113.

a) Wielkość i udział w rynku

Tabela 3

Wielkość przywozu i udział w rynku

2014 2015 2016 ODP
Korea Wielkość przywozu (w tonach) 405 89 346 36
Wskaźnik (2014 = 100) 100 22 85 9
Udział w rynku (%) 0,7 0,2 0,6 0,1
Wskaźnik (2014 = 100) 100 26 90 10
Źródło: Eurostat (poziom TARIC).

(121) Wielkość przywozu z Korei była nieznaczna w całym okresie badanym i spadła do poziomu 0,1 % udziału w rynku w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Pozostała ona na podobnym poziomie od momentu nałożenia ostatecznych środków antydumpingowych w 2002 r. Udziały w rynku zmniejszyły się z 0,7 % w 2014 r. do 0,1 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

b) Ceny i podcięcie cenowe

(122) Mając na uwadze bardzo niską wielkość przywozu z Korei oraz bardzo wiele rodzajów produktu objętego przeglądem, niemożliwe było przeanalizowanie cen dla wspomnianego przywozu w sposób miarodajny.

4.3.4. Przywóz z Rosji

(123) Wielkość przywozu i średnią cenę importową dla Rosji ustalono w oparciu o statystyki Eurostatu (poziom TARIC). Komisja ustaliła udział przywozu w rynku na podstawie konsumpcji w Unii określonej w motywie 113.

a) Wielkość i udział w rynku

Tabela 4

Wielkość przywozu i udział w rynku

2014 2015 2016 ODP
Rosja Wielkość przywozu (w tonach) 18 21 431 468
Wskaźnik (2014 = 100) 100 119 2 448 2 657
Udział w rynku (%) 0,0 0,0 0,8 0,9
Wskaźnik (2014 = 100) 100 139 2 584 3 027
Źródło: Eurostat (poziom TARIC).

(124) W całym okresie badanym wielkość przywozu z Rosji była na niskim poziomie. Wzrosła ona z 18 ton w 2014 r. i 2015 r. do 431 ton w 2016 r. i do 468 ton w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, co odpowiadało wzrostowi udziału w rynku z 0 % w 2014 r. i 2015 r. do 0,9 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

b) Ceny i podcięcie cenowe

(125) Średnia cena importowa do Unii z Rosji kształtowała się następująco:

Tabela 5

Cena importowa

2014 2015 2016 ODP
Rosja Ceny importowe (w EUR/t) 9 706 7 088 1 126 980
Wskaźnik (2014 = 100) 100 73 12 10
Źródło: Eurostat (poziom TARIC).

(126) W 2014 r. i 2015 r. średnia cena importowa z Rosji osiągnęła bardzo wysoki poziom, ale od 2015 r. do 2016 r. spadła o 84 %, a w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym - o dalsze 13 %. Ogółem w okresie badanym ceny importowe spadły o 90 %.

(127) Jak określono w motywie 124, chociaż wielkości przywozu były zbyt niskie, aby można je było uznać za reprezentatywne, stwierdzono, że w przypadku wygaśnięcia środków ceny tego przywozu można wciąż uznać za dobry wskaźnik przyszłych praktyk cenowych.

(128) Wobec braku współpracy ze strony rosyjskich eksporterów lub producentów, jak wspomniano w motywie 58, Komisja musiała opierać się na dostępnych faktach, aby określić poziom podcięcia cenowego zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. W tym przypadku Komisja określiła podcięcie cenowe w odniesieniu do przywozu pochodzącego z Rosji w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym przez porównanie (i) średnich ważonych cen sprzedaży stosowanych przez producentów unijnych objętych próbą wobec klientów niepowiązanych w Unii, dostosowanych do poziomu cen ex-works; ze (ii) średnią ceną przywozu z Rosji na rzecz pierwszego niezależnego klienta na rynku Unii, ustaloną na podstawie CIF według danych Eurostatu, z dostosowaniami uwzględniającymi koszty ponoszone po przywozie. Wobec braku jakichkolwiek innych informacji wspomniane koszty oszacowano na poziomie 1 % wartości CIF.

(129) Z powodu braku współpracy nie można było określić rodzajów produktu wywożonych z Rosji. W związku z tym porównanie według rodzaju produktu nie było możliwe. Wynik porównania wyrażono jako odsetek obrotów objętych próbą producentów unijnych w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(130) Porównanie wykazało, że w odniesieniu do Rosji średni ważony margines podcięcia cenowego na rynku unijnym wynosił 49,8 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

4.3.5. Przywóz z innych państw trzecich

(131) Wielkość przywozu i średnią cenę importową dla wszystkich innych państw trzecich ustalono w oparciu o statystyki Eurostatu (poziom TARIC). Komisja ustaliła udział przywozu w rynku na podstawie konsumpcji w Unii określonej w motywie 113.

Tabela 6

Wielkość przywozu i udział w rynku

Państwo 2014 2015 2016 ODP
Wszystkie pozostałe państwa trzecie Przywóz (w tonach) 21 906 17 812 23 062 20 865
Wskaźnik (2014 = 100) 100 81 105 95
Udział w rynku (%) 36,6 34,8 40,7 39,7
Cena (w EUR/t) 1 879 2 202 1 907 1 686
Wskaźnik (2014 = 100) 100 117 102 90
Chiny Przywóz (w tonach) 8 915 7 239 10 054 8 086
Wskaźnik (2014 = 100) 100 81 113 91
Udział w rynku (%) 14,9 14,2 17,7 15,4
Cena (w EUR/t) 1 232 1 474 1 285 1 233
Wskaźnik (2014 = 100) 100 120 104 100
Kambodża Przywóz (w tonach) 1 151 1 137 2 899 3 403
Wskaźnik (2014 = 100) 100 99 252 296
Udział w rynku (%) 1,9 2,2 5,1 6,5
Cena (w EUR/t) 1 301 1 486 1 280 1 322
Wskaźnik (2014 = 100) 100 114 98 102
Wietnam Przywóz (w tonach) 2 954 2 377 2 348 2 803
Wskaźnik (2014 = 100) 100 80 79 95
Udział w rynku (%) 4,9 4,6 4,1 5,3
Cena (w EUR/t) 1 696 1 883 1 473 1 501
Wskaźnik (2014 = 100) 100 111 87 88
Turcja Wielkość przywozu (w tonach) 1 147 1 316 1 745 1 509
Wskaźnik (2014 = 100) 100 115 152 132
Udział w rynku (%) 1,9 2,6 3,1 2,9
Wskaźnik (2014 = 100) 100 134 161 150
Ceny importowe (w EUR/t) 1 924 1 915 1 824 1 782
Wskaźnik (2014 = 100) 100 100 95 93
Pozostałe państwa trzecie Przywóz (w tonach) 7 739 5 743 6 016 5 065
Wskaźnik (2014 = 100) 100 74 78 65
Udział w rynku (%) 12,9 11,2 10,6 9,6
Cena (w EUR/t) 2 773 3 460 3 443 2 729
Wskaźnik (2014 = 100) 100 125 124 98
Źródło: Eurostat (poziom TARIC).

(132) Równolegle ze spadkiem konsumpcji wielkość przywozu z wszystkich innych państw trzecich zmniejszyła się o 5 % między 2014 r. a okresem objętym dochodzeniem przeglądowym. Udział w rynku przywozu ze wszystkich innych państw trzecich pozostał w przedziale 34,8-40,7 % w okresie badanym. Największa część przywozu pochodziła z Chin, Kambodży i Wietnamu, które były jedynymi państwami posiadającymi indywidualne udziały w rynku wyższe niż 5 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(133) Jak wspomniano w motywie 6, środki antydumpingowe obowiązują obecnie w odniesieniu do przywozu łączników rur i przewodów rurowych pochodzących z Chin. Chociaż wielkości przywozu spadły (o 9 % w okresie badanym), z uwagi na zmniejszenie się konsumpcji w Unii udział chińskiego przywozu w rynku w tym samym okresie uległ nieznacznemu wzrostowi (o 0,5 %). W okresie badanym udział w rynku mieścił się w przedziale 14,2-17,7 %. Ceny importowe z Chin w okresie badanym utrzymywały się na stałym poziomie. Były one średnio niższe niż ceny producentów unijnych, a także niższe niż ceny importowe z innych państw trzecich.

(134) W okresie badanym wielkość przywozu z Kambodży wzrosła w ujęciu bezwzględnym, natomiast udział w rynku wzrósł o 4,6 punktu procentowego, tj. z 1,9 % w 2014 do 6,5 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Wielkość przywozu z Wietnamu spadła (o 5 %), co w przypadku Chin oznaczało jednak wzrost udziału w rynku (o 0,4 punktu procentowego) z powodu zmniejszenia się konsumpcji w Unii. Udział Wietnamu w rynku zwiększył się zatem z 4,9 % w 2014 r. do 5,3 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Ceny importowe z Wietnamu i Kambodży były średnio niższe niż ceny producentów unijnych, a także niższe niż ceny importowe z innych państw trzecich.

(135) Ponadto wielkości przywozu w przypadku pozostałych państw trzecich niewymienionych powyżej znacznie spadły o 35 % między 2014 r. a okresem objętym dochodzeniem przeglądowym. Udział tych państw w rynku w okresie badanym zmniejszył się o 3,3 punktu procentowego, tj. z 12,9 % w 2014 r. do 9,6 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Ceny importowe z tych państw były średnio znacznie wyższe niż ceny producentów unijnych. Były one również znacznie wyższe niż ceny importowe z Chin, Kambodży i Wietnamu.

4.4. Sytuacja gospodarcza przemysłu Unii

4.4.1. Uwagi ogólne

(136) Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała wszystkie istotne czynniki gospodarcze i wskaźniki mające znaczenie dla sytuacji przemysłu Unii w okresie badanym.

(137) Jak wspomniano w motywie 15, w celu ustalenia ewentualnej szkody poniesionej przez przemysł Unii dokonano doboru próby.

(138) W celu określenia szkody Komisja wprowadziła rozróżnienie między makroekonomicznymi i mikroekonomicznymi wskaźnikami szkody. Komisja oceniła wskaźniki makroekonomiczne dotyczące całego przemysłu Unii na podstawie danych pozyskanych od wnioskodawcy, które skontrolowała krzyżowo z informacjami dostarczonymi przez licznych producentów unijnych na etapie poprzedzającym wszczęcie dochodzenia i ze zweryfikowanymi odpowiedziami na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielonymi przez producentów unijnych objętych próbą. Komisja oceniła wskaźniki mikroekonomiczne na podstawie danych przedstawionych w odpowiedziach na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielonych przez objętych próbą producentów unijnych, które to dane zostały zweryfikowane. Oba zestawy danych uznano za reprezentatywne dla sytuacji gospodarczej przemysłu Unii.

(139) Do wskaźników makroekonomicznych zalicza się: produkcję, moce produkcyjne, wykorzystanie mocy produkcyjnych, wielkość sprzedaży, udział w rynku, wzrost, zatrudnienie, wydajność, wielkość marginesu dumpingu oraz poprawę sytuacji po wcześniejszym dumpingu.

(140) Do wskaźników mikroekonomicznych zalicza się: średnie ceny jednostkowe, koszt jednostkowy, koszty pracy, zapasy, rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje, zwrot z inwestycji i zdolność do pozyskania kapitału.

4.4.2. Wskaźniki makroekonomiczne

c) Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych

(141) Całkowita produkcja unijna, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 7

Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych producentów unijnych

2014 2015 2016 ODP
Wielkość produkcji (w tonach) 48 385 44 428 40 008 41 350
Wskaźnik (2014 = 100) 100 92 83 85
Moce produkcyjne (w tonach) 165 181 165 181 164 003 150 202
Wskaźnik (2014 = 100) 100 100 99 91
Wykorzystanie mocy produkcyjnych (%) 29,3 26,9 24,4 27,5
Źródło: Wniosek o dokonanie przeglądu, informacje przedstawione przez wnioskodawcę, zweryfikowane odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielone przez producentów unijnych objętych próbą.

(142) W okresie badanym wielkość produkcji spadła o 15 %. Mówiąc dokładniej, zaczęła ona spadać w 2015 r., spadła jeszcze bardziej w 2016 r., a następnie lekko wzrosła w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(143) Moce produkcyjne wzrosły w okresie badanym o 9 %. Należy zauważyć, że zakład produkcyjny jednego z producentów unijnych zaprzestał działalności i został zlikwidowany w sierpniu 2017 r., tj. w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(144) Ponieważ wielkość produkcji spadła w większym stopniu niż moce produkcyjne, w okresie badanym wykorzystanie mocy produkcyjnych zmalało o 1,8 punktu procentowego.

d) Wielkość sprzedaży i udział w rynku

(145) Wielkość sprzedaży i udział przemysłu Unii w rynku kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 8

Wielkość sprzedaży i udział w rynku producentów unijnych

2014 2015 2016 ODP
Wielkość sprzedaży w Unii (w tonach) 37 535 33 228 32 882 31 165
Wskaźnik (2012 = 100) 100 89 88 83
Udział w rynku (%) 62,7 65,0 58,0 59,3
Źródło: Wniosek o dokonanie przeglądu, informacje przedstawione przez wnioskodawcę, zweryfikowane odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielone przez producentów unijnych objętych próbą.

(146) Łączna sprzedaż przemysłu Unii na rynku unijnym spadła w okresie badanym o 17 %, tj. w nieco szybszym tempie niż konsumpcja w tym samym okresie (- 12 %). Udział produkcji przemysłu Unii spadł w okresie badanym o 3,4 punku procentowego. W ujęciu rocznym wielkość sprzedaży przemysłu Unii spadła głównie między 2014 r. a 2015 r. (o 11 %), pozostała stosunkowo stabilna w 2016 r. oraz spadła o dalsze 6 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. W okresie badanym skutkowało to zmiennym udziałem w rynku, który wzrósł o 2,3 punktu procentowego w 2015 r., zmalał o 7 punktów procentowych w 2016 r., a następnie ponownie wzrósł o 1,3 punktu procentowego w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

e) Wzrost

(147) Między 2014 r. a okresem objętym dochodzeniem przeglądowym konsumpcja w Unii spadła o 12 %. Wielkość sprzedaży przemysłu Unii zmalała o 17 %, co przełożyło się na spadek udziału w rynku o 3,4 punktu procentowego.

f) Zatrudnienie i wydajność

(148) Zatrudnienie i wydajność kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 9

Zatrudnienie i wydajność producentów unijnych

2014 2015 2016 ODP
Liczba pracowników 1 312 1 314 1 250 924
Wskaźnik (2014 = 100) 100 100 95 70
Wydajność (w tonach na pracownika) 37 34 32 45
Wskaźnik (2014 = 100) 100 92 87 121
Źródło: Wniosek o dokonanie przeglądu, informacje przedstawione przez wnioskodawcę, zweryfikowane odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielone przez producentów unijnych objętych próbą.

(149) W okresie badanym zatrudnienie w przemyśle Unii zmalało o 30 %. Główny spadek nastąpił w 2017 r., częściowo z powodu zamknięcia zakładu produkcyjnego jednego z producentów unijnych.

(150) Ze względu na spadek produkcji i jeszcze większy spadek zatrudnienia (spadek odpowiednio o 14 % i 30 % w okresie badanym) wydajność w tym samym okresie wzrosła o 21 %.

g) Wielkość marginesu dumpingu i poprawa sytuacji po wcześniejszym dumpingu

(151) Margines dumpingu ustalony w odniesieniu do przywozu łączników rur i przewodów rurowych z Rosji do Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym znacznie przekraczał poziom de minimis. Jednocześnie poziom przywozu z Rosji w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym był bardzo ograniczony, stanowiąc tylko 0,9 % konsumpcji w Unii. Dlatego też wpływ wielkości rzeczywistego marginesu dumpingu z Rosji na przemysł Unii był dość ograniczony.

(152) Jak wyjaśniono w motywach 118 i 121, w okresie badanym przywóz z Malezji i Korei był nieznaczny. Nie można było zatem potwierdzić dumpingu w odniesieniu do tych dwóch państw. W dochodzeniu skupiono się zatem na prawdopodobieństwie ponownego wystąpienia dumpingu w przypadku uchylenia środków antydumpingowych.

4.4.3. Wskaźniki mikroekonomiczne

a) Ceny i czynniki wpływające na ceny

(153) Średnie ceny sprzedaży stosowane przez przemysł Unii wobec klientów niepowiązanych w Unii kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 10

Średnie ceny sprzedaży w Unii i koszt jednostkowy

2014 2015 2016 ODP
Średnia jednostkowa cena sprzedaży na rynku unijnym (w EUR/t) 2 784 2 865 2 628 2 552
Wskaźnik (2014 = 100) 100 103 94 92
Jednostkowy koszt produkcji (w EUR/t) 3 175 3 303 3 185 2 999
Wskaźnik (2014 = 100) 100 104 100 94
Źródło: Zweryfikowane odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielone przez producentów unijnych objętych próbą.

(154) Średnia jednostkowa cena sprzedaży naliczana przez przemysł Unii klientom niepowiązanym w Unii spadła o 8 %, osiągając w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym poziom 2 553 EUR/t. Przemysł Unii musiał obniżyć swoje ceny, dostosowując je do ogólnego spadku cen sprzedaży na rynku łączników rur i przewodów rurowych wynikającego ze zmniejszonego popytu.

(155) Średni koszt produkcji w przemyśle Unii obniżył się w mniejszym stopniu - o 6 % w okresie badanym. Głównym czynnikiem mającym wpływ na spadek jednostkowych kosztów produkcji był spadek cen surowców.

b) Koszty pracy

(156) Średnie koszty pracy w okresie badanym kształtowały się następująco:

Tabela 11

Średnie koszty pracy na pracownika

2014 2015 2016 ODP
Średnie koszty pracy na pracownika (w EUR/pra-cownika) 55 163 54 443 53 850 54 988
Wskaźnik (2014 = 100) 100 99 98 100
Źródło: Zweryfikowane odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielone przez producentów unijnych objętych próbą.

(157) Średnie koszty pracy na pracownika utrzymały się na stałym poziomie w okresie badanym.

c) Zapasy

(158) Poziom zapasów w okresie badanym kształtował się następująco:

Tabela 12

Zapasy

2014 2015 2016 ODP
Stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego 5 857 6 213 7 495 7 098
Wskaźnik (2014 = 100) 100 106 128 121
Stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego jako odsetek produkcji (%) 23 28 38 32
Źródło: Zweryfikowane odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielone przez producentów unijnych objętych próbą.

(159) Poziom zapasów na koniec okresu sprawozdawczego w przypadku producentów unijnych objętych próbą wzrósł w okresie badanym o 21 %. W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym poziom zapasów stanowił około 32 % produkcji przemysłu unijnego.

d) Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje, zwrot z inwestycji i zdolność do pozyskania kapitału

(160) Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje i zwrot z inwestycji kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 13

Rentowność, przepływy pieniężne, inwestycje i zwrot z inwestycji

2014 2015 2016 Okres objęty dochodzeniem przeglądowym
Rentowność sprzedaży klientom niepowiązanym w Unii (w % obrotu ze sprzedaży) - 12,3 - 13,3 - 17,5 - 14,9
Przepływy pieniężne (EUR) - 3 572 396 - 3 040 537 - 2 134 815 1 100 439
Wskaźnik (2014 = 100) - 100 - 85 - 60 31
Inwestycje (EUR) 2 606 076 1 644 753 1 691 602 3 550 772
Wskaźnik (2012 = 100) 100 63 65 136
Zwrot z inwestycji (%) - 20,0 - 20,3 - 25,7 - 18,5
Źródło: Zweryfikowane odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielone przez producentów unijnych objętych próbą.

(161) Komisja określiła rentowność przemysłu Unii wyrażając zysk netto przed opodatkowaniem ze sprzedaży produktu podobnego klientom niepowiązanym w Unii jako odsetek obrotów z tej sprzedaży. Straty poniesione przez przemysł Unii wzrosły z -12,3 % w 2014 r. do -14,9 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, co stanowi wzrost o 2,6 punktu procentowego.

(162) Przepływy środków pieniężnych netto odzwierciedlają zdolność producenta unijnego do samofinansowania swojej działalności. Przepływy środków pieniężnych netto wzrosły i osiągnęły wartości dodatnie w okresie badanym. Największy wpływ na nie miał zysk uzyskany ze sprzedaży eksportowej. W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym sprzedaż eksportowa stanowiła 32 % łącznej sprzedaży dokonywanej przez producentów objętych próbą na rzecz klientów niepowiązanych oraz umożliwiła producentom unijnym objętym próbą osiągnięcie w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym wyniku finansowego zbliżonego do progu rentowności.

(163) W okresie badanym roczne inwestycje w produkt objęty przeglądem dokonane przez przemysł Unii wzrosły z 2,6 mln EUR w 2014 r. do 3,6 mln EUR w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Aby producenci unijni mogli utrzymać poziom swojej produkcji, niezbędne były inwestycje - głównie w utrzymanie i wymianę starych maszyn - które należy postrzegać jako część trwającego procesu restrukturyzacji przemysłu Unii.

(164) Zwrot z inwestycji to procentowy stosunek zysku do wartości księgowej netto inwestycji. Zwrot z inwestycji w przypadku produkcji i sprzedaży produktu podobnego był zmienny i osiągnął poziom -18,5 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

4.4.4. Wniosek dotyczący sytuacji przemysłu Unii

(165) Dochodzenie wykazało, że mimo obowiązujących środków w przypadku większości wskaźników szkody odnotowano negatywne zmiany, a sytuacja gospodarcza i finansowa przemysłu Unii pogorszyła się w okresie badanym.

(166) Uwzględniając opisany wyżej rozwój sytuacji, można stwierdzić, że przemysł Unii poniósł istotną szkodę w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(167) Negatywne zmiany dotyczące przemysłu Unii wynikają głównie ze spadku konsumpcji o 12 % w okresie badanym oraz z obecności przywozu z innych państw trzecich, przede wszystkim z Chin, Kambodży i Wietnamu, które odpowiadały za 67 % całkowitego przywozu do Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Z powodu braku współpracy ze strony importerów lub użytkowników oraz z uwagi na fakt, że dane dostępne w statystykach Eurostatu nie zawierają rozróżnienia między poszczególnymi rodzajami produktu, nie można było przeprowadzić wiarygodnego porównania cen według rodzaju produktu ani wyraźnie ustalić wpływu przywozu ze wspomnianych państw trzecich.

4.4.5. Wniosek

(168) W motywie 166 Komisja stwierdziła, że przemysł Unii poniósł istotną szkodę w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. W motywie 167 Komisja stwierdziła ponadto, że szkoda poniesiona przez przemysł Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym nie mogła zostać spowodowana przywozem z Malezji, Korei i Rosji z powodu jego bardzo ograniczonej wielkości.

(169) Z tego względu Komisja zbadała następnie prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody w przypadku uchylenia środków, spowodowanej pierwotnie przez przywóz towarów po cenach dumpingowych z Malezji, Korei i Rosji.

4.5. Prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody

4.5.1. Uwaga wstępna

(170) W celu ustalenia prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia szkody, w przypadku gdyby środki zostały uchylone, przeanalizowano następujące elementy: a) moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne w Malezji, Korei i Rosji; b) możliwe poziomy cen przywozu z tych państw w przypadku wygaśnięcia środków oraz ich wpływ na sytuację przemysłu Unii; c) istnienie środków ograniczających handel w innych państwach trzecich w odniesieniu do wywozu łączników rur i przewodów rurowych z Malezji, Korei i Rosji.

(171) Wobec całkowitego braku współpracy ze strony producentów eksportujących ustalenia oparto na dostępnych faktach, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. Wykorzystano zatem informacje pochodzące z wniosku o dokonanie przeglądu, statystyk Eurostatu (poziom TARIC) i amerykańskich statystyk handlowych.

a) Moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne dostępne w Malezji, Korei i Rosji

(172) Jak ustalono w motywach 70, 88 i 102, wolne moce produkcyjne w Rosji, Malezji i Korei oszacowano na około 251 000 ton w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, co stanowi liczbę ponad czterokrotnie większą niż konsumpcja w Unii w tym samym okresie.

(173) Ponadto nie stwierdzono żadnych elementów, które wskazywałyby w najbliższej przyszłości na jakikolwiek znaczny wzrost popytu krajowego na łączniki rur i przewodów rurowych w Malezji, Korei lub Rosji ani na rynkach jakichkolwiek innych państw trzecich. Biorąc pod uwagę spadek konsumpcji łączników rur i przewodów rurowych w Unii w okresie badanym, Komisja stwierdziła, że popyt krajowy w Malezji, Korei lub Rosji bądź na rynkach innych państw trzecich nie byłby w stanie wchłonąć dostępnych wolnych mocy produkcyjnych.

b) Możliwe poziomy cen przywozu z Malezji, Korei i Rosji

(174) Nie było współpracy ze strony producentów eksportujących z Malezji, Korei i Rosji. Ponadto, biorąc pod uwagę bardzo niewielkie ilości przywożone do Unii z Malezji i Korei, nie można było ustalić wiarygodnych cen importowych dla tych państw w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(175) W tych okolicznościach i zgodnie z metodyką stosowaną w ostatnim przeglądzie wygaśnięcia środków antydumpingowych na przywóz pochodzący z Malezji i Korei jako wskaźnik zastępczy na potrzeby ustalenia prawdopodobnego poziomu cen przywozu z Malezji i Korei w przypadku uchylenia środków wykorzystano ceny eksportowe z tych państw do Stanów Zjednoczonych. Należy zatem zauważyć, że wielkości przywozu z Korei i Malezji do Stanów Zjednoczonych stanowiły 63 % konsumpcji w Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Co więcej, jak ustalono w motywie 96, stwierdzono, że rynek amerykański jest rynkiem porównywalnym z rynkiem Unii. Na tej podstawie Komisja obliczyła marginesy podcięcia cenowego - z wyłączeniem ceł antydumpingowych - dla wspomnianego przywozu do Stanów Zjednoczonych. Jak wykazały obliczenia, ceny importowe z Malezji i Korei prawdopodobnie spowodowałyby podcięcie cen sprzedaży w Unii odpowiednio o 53 % i 20 %.

(176) Jeżeli chodzi o Rosję, wielkość przywozu do Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym była niska, ale uznano, że jest wystarczająca, aby w przypadku wygaśnięcia środków mogła być dobrym wskaźnikiem przyszłych praktyk cenowych. Jak wykazały zatem obliczenia z wyłączeniem ceł antydumpingowych, ceny importowe z Rosji prawdopodobnie spowodowałyby podcięcie unijnych cen sprzedaży o 59 %.

(177) Dlatego też w przypadku uchylenia środków przemysł Unii znalazłby się pod znaczną presją cenową ze strony Malezji, Korei i Rosji, co jeszcze bardziej pogorszyłoby jego sytuację gospodarczą.

c) Środki ograniczające handel dotyczące wywozu z Malezji, Korei i Rosji oraz atrakcyjność rynku unijnego

(178) Jak wskazano w motywie 90, w marcu 2018 r. Japonia nałożyła ostateczne cła antydumpingowe na przywóz łączników rur i przewodów rurowych z Korei. Dodatkowo, jak wskazano w motywie 98, od lipca 2018 r. środki antydumpingowe na przywóz łączników rur i przewodów rurowych do Stanów Zjednoczonych rozszerzono na przywóz z Malezji. Dlatego też dostęp do trzecich pod względem wielkości rynków wywozowych dla koreańskich i malezyjskich producentów eksportujących jest ograniczony oraz - z uwagi na atrakcyjność rynku unijnego dla koreańskich i malezyjskich eksporterów opisaną w częściach 3.4.2.3 i 3.5.2.3, jak również bliskość geograficzną rynku unijnego dla rosyjskich eksporterów opisaną w części 3.3.1.6 - istnieje duże prawdopodobieństwo, iż wspomniani producenci eksportujący skierują/przekierują swój przywóz produktu objętego przeglądem na rynek unijny.

4.5.2. Wpływ na przemysł Unii

(179) Istnieją podstawy, aby spodziewać się, że w związku z atrakcyjnością rynku unijnego opisaną w częściach 3.3.1.6, 3.4.2.3 i 3.5.2.3 w przypadku uchylenia środków co najmniej część wolnych mocy produkcyjnych zostanie najprawdopodobniej skierowana/przekierowana na rynek unijny.

(180) W motywach 76, 92 i 107 stwierdzono, że istnieje prawdopodobieństwo, iż w przypadku wygaśnięcia środków producenci eksportujący z Malezji, Korei i Rosji będą wywozić znaczne ilości produktu objętego przeglądem do Unii oraz że możliwe jest, iż wywóz będzie prowadzony po cenach dumpingowych.

(181) Pod względem wielkości oraz z uwagi na znaczne wolne moce produkcyjne istnieje duże prawdopodobieństwo, że producenci eksportujący z Malezji, Korei i Rosji wznowią przywóz do Unii oraz zwiększą swoje udziały w rynku unijnym. W związku z obecną tendencją malejącej konsumpcji oczekuje się, że zwiększenie udziału w rynku będzie miało jeszcze istotniejsze znaczenie. W rozważanym scenariuszu przemysł Unii doświadczyłby natychmiastowego spadku swoich wielkości sprzedaży i udziałów w rynku. Spowodowałoby to również dalszy spadek wskaźnika wykorzystania mocy produkcyjnych, którego poziom już teraz jest bardzo niski, oraz doprowadziłoby do dalszego wzrostu strat.

(182) Ponadto z powodu już ujemnych marż zysku przemysłu Unii nie będzie on w stanie dalej obniżyć swoich cen w ramach dążenia do dostosowania cen importowych i utrzymania wielkości sprzedaży w Unii. Zmniejszenie poziomów cen spowodowałoby natychmiast dalsze pogorszenie sytuacji przemysłu Unii, który poniósł już istotną szkodę w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, oraz z dużym prawdopodobieństwem zagroziłoby przemysłowi Unii jako całości, włączając w to zmniejszenie liczby lub nawet zamknięcie zakładów produkcyjnych.

(183) Na podstawie powyższych ustaleń Komisja stwierdziła, że w przypadku uchylenia środków istnieje duże prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody wynikającej z przywozu z Malezji, Korei i Rosji.

(184) W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia rząd rosyjski stwierdził, że nie istnieje związek przyczynowy między przywozem z Rosji a istotną szkodą poniesioną przez przemysł Unii. Stwierdzenie to nie uwzględnia analizy elementów i wniosków wymienionych w motywach 170-183, które wskazują na duże prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody wynikającej z przywozu z Malezji, Korei i Rosji w przypadku uchylenia środków, i w związku z tym należało wspomniane stwierdzenie odrzucić. Dlatego też utrzymuje się wnioski przedstawione w motywie 183.

5. INTERES UNII

(185) Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy utrzymanie obowiązujących środków antydumpingowych wobec Malezji, Korei i Rosji zaszkodzi interesowi Unii jako całości. Interes Unii określono na podstawie oceny wszystkich różnych interesów, których sprawa dotyczy, w tym interesów przemysłu Unii, importerów i użytkowników.

(186) Należy przypomnieć, że w ramach pierwotnych dochodzeń uznano, że przyjęcie środków nie jest sprzeczne z interesem Unii.

(187) Wszystkim zainteresowanym stronom umożliwiono wyrażenie uwag zgodnie z art. 21 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(188) Na tej podstawie Komisja zbadała, czy mimo wniosków dotyczących prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia dumpingu i szkody istnieją szczególnie ważne wskazania mogące prowadzić do wniosku, że utrzymanie obowiązujących środków nie leży w interesie Unii.

5.1. Interes przemysłu Unii

(189) Jak stwierdzono w motywie 166, przemysł Unii poniósł istotną szkodę w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, co znalazło potwierdzenie w negatywnych tendencjach wykazywanych przez większość wskaźników szkody. Jednocześnie w motywie 183 stwierdzono, że w przypadku wygaśnięcia środków antydumpingowych wprowadzonych wobec Malezji, Korei i Rosji prawdopodobnie nastąpiłoby dalsze pogorszenie sytuacji przemysłu Unii.

(190) Ogólnie rzecz ujmując, mimo szkodliwej sytuacji przemysłu Unii na rynku unijnym Komisja uznała, że przemysł ten pozostaje rentowny. Twierdzenie to oparto na fakcie, że - jak wspomniano w motywie 162 - sprzedaż eksportowa przemysłu Unii stanowi znaczną część wielkości sprzedaży i umożliwiła przemysłowi Unii osiągnięcie w okresie badanym wyniku finansowego zbliżonego do progu rentowności. Mimo to przemysł Unii nadal charakteryzuje się bardzo niskim poziomem wykorzystania mocy produkcyjnych i podejmuje próby poprawy swojej sytuacji gospodarczej dzięki trwającym inwestycjom, które mają umożliwić dokonanie procesu restrukturyzacji.

(191) Jakiekolwiek dalsze pogorszenie sytuacji miałoby wpływ na ogólną sytuację przemysłu unijnego, powodując ryzyko zmniejszenia liczby lub nawet całkowitego zamknięcia zakładów produkcyjnych w Unii. Można zatem stwierdzić, że kontynuacja obowiązujących środków wobec Malezji, Korei i Rosji leżałaby w interesie przemysłu Unii.

5.2. Interes importerów, handlowców i użytkowników

(192) Przy wszczęciu dochodzenia skontaktowano się z 61 importerami i użytkownikami, zapraszając ich do współpracy. Żaden z nich nie współpracował jednak w obecnym dochodzeniu. Należy przypomnieć, że w poprzednich dochodzeniach w sprawie łączników rur i przewodów rurowych ustalono, iż nałożenie środków raczej nie będzie miało poważnego negatywnego wpływu na sytuację importerów i użytkowników w Unii.

(193) Użytkownicy nie przedstawili żadnych informacji wskazujących, że wystąpiły jakiekolwiek trudności w znalezieniu innych źródeł dostaw, a w toku dochodzenia również nie wykazano takich informacji.

(194) W poprzednich dochodzeniach analiza interesu Unii nie wykazała żadnego negatywnego wpływu środków na importerów i użytkowników, którzy byli w stanie przenieść wzrost cen. W toku przeglądu wygaśnięcia nie stwierdzono żadnych elementów, które byłyby sprzeczne z tym wnioskiem. Użytkownicy łączników rur i przewodów rurowych prowadzą działalność głównie w branżach przemysłu petrochemicznego oraz branżach przemysłu w sektorze budownictwa. Produkt objęty przeglądem stosuje się do łączenia rur lub przewodów rurowych. O ile rury i przewody rurowe stanowią bardziej znaczącą część ogólnego kosztu projektów, o tyle łączniki rur i przewodów rurowych odpowiadają na ogół jedynie za niewielką część ich ogólnego kosztu.

(195) Ponadto, biorąc pod uwagę zakończenie stosowania środków wobec Turcji, około 60 % przywozu łączników rur i przewodów rurowych mogłoby odbywać się bez ceł antydumpingowych w Unii, co pozwoliłoby zachować odpowiedni wybór dostawców.

(196) Na tej podstawie i zgodnie z wnioskami wynikającymi z poprzednich dochodzeń oczekuje się, że utrzymanie środków nie wywrze znaczącego negatywnego wpływu na użytkowników i że nie ma zatem istotnych powodów, by stwierdzić, że przedłużenie obowiązywania istniejących środków wobec Malezji, Korei i Rosji nie leży w interesie Unii.

5.3. Wnioski dotyczące interesu Unii

(197) W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że nie ma szczególnie ważnych wskazań z perspektywy interesu Unii przemawiających przeciwko przedłużeniu obowiązywania obecnych środków antydumpingowych na przywóz z Malezji, Korei i Rosji.

6. ŚRODKI ANTYDUMPINGOWE

(198) Wszystkie zainteresowane strony zostały poinformowane o istotnych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierzano utrzymać obowiązujące środki antydumpingowe wobec Malezji, Korei i Rosji, a także o uchyleniu obowiązujących środków mających zastosowanie do przywozu produktu objętego przeglądem pochodzącego z Turcji. Oprócz tego zainteresowanym stronom wyznaczono okres, w którym mogły przedstawić uwagi związane z ujawnieniem tych informacji. Przedstawione uwagi i komentarze zostały należycie uwzględnione.

(199) Z powyższych ustaleń wynika, że zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego środki antydumpingowe stosowane względem przywozu łączników rur i przewodów rurowych pochodzących z Malezji, Korei i Rosji, nałożone rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 78/2013 i rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 1283/2014 zmienionym rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2016/306, powinny zostać utrzymane, natomiast środki antydumpingowe stosowane względem przywozu łączników rur i przewodów rurowych pochodzących z Turcji powinny wygasnąć.

(200) Indywidualne stawki ceł antydumpingowych dla przedsiębiorstw określone w niniejszym rozporządzeniu mają zastosowanie wyłącznie do przywozu produktu objętego przeglądem wytworzonego przez te przedsiębiorstwa, a zatem przez konkretnie wymienione osoby prawne. Przywóz produktu objętego przeglądem wytwarzanego przez inne przedsiębiorstwa, których nazwa i adres nie zostały wymienione w części normatywnej niniejszego rozporządzenia, w tym przez podmioty powiązane z konkretnie wymienionymi przedsiębiorstwami, nie może korzystać z tych stawek i stosowane są wobec niego stawki mające zastosowanie do "wszystkich innych przedsiębiorstw".

(201) Wszelkie wnioski o zastosowanie wspomnianych indywidualnych stawek cła antydumpingowego (np. po zmianie nazwy podmiotu lub po utworzeniu nowych podmiotów zajmujących się produkcją lub sprzedażą) należy kierować do Komisji 17  wraz z wszystkimi odpowiednimi informacjami, w szczególności dotyczącymi wszelkich zmian w zakresie działalności przedsiębiorstwa związanej z produkcją, sprzedażą krajową i eksportową, wynikających np. z wyżej wspomnianej zmiany nazwy lub zmiany podmiotu zajmującego się produkcją lub sprzedażą. W razie potrzeby rozporządzenie zostanie odpowiednio zmienione poprzez aktualizację wykazu przedsiębiorstw korzystających z indywidualnych stawek cła.

(202) W świetle art. 109 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 18 , gdy kwotę należy zwrócić w następstwie wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, do obliczenia należnych odsetek wykorzystuje się stopę procentową stosowaną przez Europejski Bank Centralny w odniesieniu do jego podstawowych operacji refinansujących, opublikowaną w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej, obowiązującą pierwszego kalendarzowego dnia każdego miesiąca.

(203) Komitet ustanowiony na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1036 nie wydał opinii,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1
1. 
Niniejszym nakłada się ostateczne cło antydumpingowe na przywóz łączników rur lub przewodów rurowych (innych niż łączniki odlewane, kołnierze i łączniki gwintowane), z żeliwa lub stali (z wyłączeniem stali nierdzewnej), o największej średnicy zewnętrznej nieprzekraczającej 609,6 mm, rodzaju stosowanego do spawania doczołowego lub do innych celów, obecnie objętych kodami CN ex 7307 93 11, ex 7307 93 19 i ex 7307 99 80 (kody TARIC 7307 93 11 91, 7307 93 11 93, 7307 93 11 94, 7307 93 11 95, 7307 93 11 99, 7307 93 19 91, 7307 93 19 93, 7307 93 19 94, 7307 93 19 95, 7307 93 19 99, 7307 99 80 92, 7307 99 80 93, 7307 99 80 94, 7307 99 80 95 i 7307 99 80 98), pochodzących z Malezji, Federacji Rosyjskiej i Republiki Korei.
2. 
Stawka ostatecznego cła antydumpingowego mająca zastosowanie do ceny netto na granicy Unii, przed ocleniem, dla produktów opisanych w ust. 1 i wytwarzanych przez wymienione przedsiębiorstwa, jest następująca:
Państwo Przedsiębiorstwo Stawka celna Dodatkowy kod TARIC
Malezja Anggerik Laksana Sdn Bhd, Selangor Darul Ehsan 59,2 % A324
Pantech Steel Industries Sdn Bhd 49,9 % A961
Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa 75,0 % A999
Federacja Rosyjska Wszystkie przedsiębiorstwa 23,8 % -
Republika Korei TK Corporation, 1499-1, Songjeong-Dong, Gang-seo-Gu, Pusan 32,4 % C066
Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa 44,0 % C999
3. 
O ile nie określono inaczej, zastosowanie mają obowiązujące przepisy dotyczące należności celnych.
Artykuł  2

Ostateczne cła antydumpingowe na przywóz łączników rur lub przewodów rurowych (innych niż łączniki odlewane, kołnierze i łączniki gwintowane), z żeliwa lub stali (z wyłączeniem stali nierdzewnej), o największej średnicy zewnętrznej nieprzekraczającej 609,6 mm, rodzaju stosowanego do spawania doczołowego lub do innych celów, obecnie objętych kodami CN ex 7307 93 11, ex 7307 93 19 i ex 7307 99 80 (kody TARIC 7307 93 11 91, 7307 93 11 93, 7307 93 11 94, 7307 93 11 95, 7307 93 11 99, 7307 93 19 91, 7307 93 19 93, 7307 93 19 94, 7307 93 19 95, 7307 93 19 99, 7307 99 80 92, 7307 99 80 93, 7307 99 80 94, 7307 99 80 95 i 7307 99 80 98), pochodzące z Republiki Turcji, zostają niniejszym uchylone, a postępowanie dotyczące tego przywozu zostaje zakończone.

Artykuł  3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 9 kwietnia 2019 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
1 Dz.U. L 176 z 30.6.2016, s. 21.
2 Rozporządzenie Rady (WE) nr 778/2003 z dnia 6 maja 2003 r. zmieniające decyzję Komisji nr 283/2000/EWWiS i rozporządzenia Rady (WE) nr 584/96, (WE) nr 763/2000 oraz (WE) nr 1514/2002 w odniesieniu do środków antydumpingowych stosowanych do niektórych zwojów walcowanych na gorąco oraz niektórych rur i kształtek rurowych z żelaza lub stali (Dz.U. L 114 z 8.5.2003, s. 1).
3 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1001/2008 z dnia 13 października 2008 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych łączników rur i przewodów rurowych z żeliwa lub stali, pochodzących z Republiki Korei i Malezji w następstwie przeglądu wygaśnięcia zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 384/96 (Dz.U. L 275 z 16.10.2008, s. 18).
4 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1283/2014 z dnia 2 grudnia 2014 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych łączników rur i przewodów rurowych z żeliwa lub stali, pochodzących z Republiki Korei i Malezji w następstwie przeglądu wygaśnięcia na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 (Dz.U. L 347 z 3.12.2014, s. 17).
5 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/306 z dnia 3 marca 2016 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 1283/2014 nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych łączników rur i przewodów rurowych z żeliwa lub stali pochodzących z Republiki Korei i Malezji, w następstwie przeglądu wygaśnięcia na podstawie art. 11 ust. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 (Dz.U. L 58 z 4.3.2016, s. 38).
6 Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 78/2013 z dnia 17 stycznia 2013 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe i stanowiące o ostatecznym pobraniu tymczasowego cła nałożonego na przywóz niektórych łączników rur i przewodów rurowych z żeliwa lub ze stali pochodzących z Rosji i Turcji (Dz.U. L 27 z 29.1.2013, s. 1).
7 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/1934 z dnia 27 października 2015 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych łączników rur i przewodów rurowych z żeliwa lub stali pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej w następstwie przeglądu wygaśnięcia na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1225/2009 (Dz.U. L 282 z 28.10.2015, s. 14).
8) Dz.U. C 214 z 4.7.2017, s. 8 oraz Dz.U. C 146 z 11.5.2017, s. 9.
9 Zawiadomienie o wszczęciu przeglądu wygaśnięcia środków antydumpingowych stosowanych względem przywozu niektórych łączników rur i przewodów rurowych pochodzących z Turcji, Rosji, Korei i Malezji (Dz.U. C 31 z 27.1.2018, s. 16).
11 Ośmiocyfrowe kody umożliwiają dokładniejsze zawężenie statystyk handlowych do produktu objętego przeglądem niż kody sześcio-cyfrowe. Liczby oparte na ośmiocyfrowych kodach są w związku z tym bliższe wartości i wolumenowi obrotu produktu objętego przeglądem.
12 Trzy największe z tych państw to Turkmenistan, Gruzja i Azerbejdżan, które odpowiadały odpowiednio za około 0,7 %, 0,5 % oraz 0,3 % całej szacowanej tureckiej produkcji łączników rur i przewodów rurowych w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.
13 Na przywóz łączników rur i przewodów rurowych pochodzących z Chin nałożono cła antydumpingowe na poziomie 58,6 % (rozszerzone na Tajwan, Indonezję, Sri Lankę i Filipiny), podczas gdy cła antydumpingowe nałożone na przywóz łączników rur i przewodów rurowych pochodzących z Korei Południowej, Malezji i Rosji wahają się od 23,8 % do 75 %. Dla porównania cła antydumpingowe nałożone na przywóz łączników rur i przewodów rurowych pochodzących z Turcji wahają się od 2,9 % do 16,7 %.
14 Inne główne miejsca przeznaczenia w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym to Arabia Saudyjska, Zjednoczone Emiraty Arabskie i Chiny, na które przypada odpowiednio 16 %, 5 % i 4 % koreańskiego wywozu łączników rur i przewodów rurowych.
15 Amerykańskie statystyki dotyczące przywozu oparte są na ośmiocyfrowych kodach, które umożliwiają dokładniejsze - niż sześcio-cyfrowe kody - zawężenie statystyk handlowych do produktu objętego przeglądem. Liczby oparte na ośmiocyfrowych kodach są w związku z tym bliższe wartości i wolumenowi obrotu produktu objętego przeglądem.
16 W decyzji z dnia 25 lipca 2018 r. władze Stanów Zjednoczonych tymczasowo rozszerzyły na przywóz z Malezji - z powodu obejścia środków - cła wynoszące 182,9 %, nałożone na łączniki przewodów rurowych spawanych doczołowo ze stali węglowej z Chińskiej Republiki Ludowej (83 FR 35205-35208).
17 European Commission, Directorate-General for Trade, Directorate H, B-1049 Bruxelles/Brussel, Belgia.
18 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014, (UE) nr 283/2014 i decyzję nr 541/2014/UE oraz uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (Dz.U. L 193 z 30.7.2018, s. 1).

Zmiany w prawie

Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.UE.L.2019.99.9

Rodzaj: Rozporządzenie
Tytuł: Rozporządzenie wykonawcze 2019/566 nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych łączników rur i przewodów rurowych pochodzących z Federacji Rosyjskiej, Republiki Korei i Malezji w następstwie przeglądu wygaśnięcia na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 oraz kończące dochodzenie w sprawie przywozu tego samego produktu pochodzącego z Republiki Turcji
Data aktu: 09/04/2019
Data ogłoszenia: 10/04/2019
Data wejścia w życie: 11/04/2019