a także mając na uwadze, co następuje:(1) W art. 5 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1060/2009 upoważniono Komisję do przyjęcia decyzji w sprawie równoważności, w przypadku gdy ramy prawne i nadzorcze państwa trzeciego gwarantują, że agencje ratingowe, które uzyskały zezwolenie lub zostały zarejestrowane w tym państwie trzecim, spełniają prawnie wiążące wymogi wynikające z tego rozporządzenia oraz podlegają skutecznemu nadzorowi i egzekwowaniu wymogów w tym państwie trzecim.
(2) Niniejsza decyzja w sprawie równoważności ma na celu umożliwienie agencjom ratingowym z Japonii - o ile nie mają one znaczenia systemowego dla stabilności finansowej lub integralności rynków finansowych w jednym państwie członkowskim lub większej ich liczbie - ubiegania się o certyfikację w Europejskim Urzędzie Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA). Niniejsza decyzja w sprawie równoważności daje ESMA możliwość oceny tych agencji ratingowych indywidualnie w każdym przypadku oraz przyznania im zwolnienia z niektórych wymogów organizacyjnych mających zastosowanie do agencji ratingowych działających w Unii Europejskiej, w tym z wymogu fizycznej obecności w Unii Europejskiej.
(3) Aby ramy prawne i nadzorcze państwa trzeciego można było uznać za równoważne, muszą one spełniać co najmniej trzy warunki określone w art. 5 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1060/2009.
(4) W dniu 28 września 2010 r. Komisja przyjęła decyzję 2010/578/UE 2 , w której stwierdziła, że te trzy warunki są spełnione, i uznała ramy prawne i nadzorcze Japonii dotyczące agencji ratingowych za równoważne z wymogami rozporządzenia (WE) nr 1060/2009 w obowiązującym wówczas brzmieniu.
(5) Zgodnie z pierwszym warunkiem określonym w art. 5 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1060/2009 agencje ratingowe w państwie trzecim muszą podlegać wymogowi uzyskania zezwolenia lub rejestracji oraz muszą również podlegać skutecznemu bieżącemu nadzorowi i egzekwowaniu wymogów. Ramy prawne i nadzorcze Japonii przewidują wymóg, zgodnie z którym agencja ratingowa musi zarejestrować się w Japońskiej Agencji ds. Usług Finansowych (JFSA), aby wystawiane przez nią ratingi kredytowe mogły być stosowane do celów regulacyjnych w Japonii. JFSA nakłada na agencje ratingowe prawnie wiążące obowiązki i na bieżąco nadzoruje te agencje. JFSA posiada szeroki i kompleksowy zakres uprawnień i może stosować wobec agencji ratingowych szereg środków, w tym sankcje, za naruszenie przepisów ustawy o instrumentach finansowych i giełdach papierów wartościowych w związku z rozporządzeniem w sprawie agencji ratingowych.
(6) Zgodnie z drugim warunkiem określonym w art. 5 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1060/2009 agencje ratingowe w państwie trzecim muszą podlegać prawnie wiążącym przepisom, które są równoważne z przepisami określonymi w art. 6-12 rozporządzenia (WE) nr 1060/2009 i w załączniku I do tego rozporządzenia. Ramy prawne i nadzorcze Japonii opierają się na obowiązku działania w dobrej wierze. Agencja ratingowa jest zobowiązana do utworzenia systemu kontroli operacyjnej na potrzeby uczciwego i odpowiedniego wykonywania działalności ratingowej, czemu służą liczne szczegółowe i nakazowe wymogi, szczegółowe przepisy dotyczące unikania konfliktów interesów, zarządzania nimi i ujawniania ich oraz obowiązek ewidencjonowania i ujawniania informacji JFSA oraz podawania ich do wiadomości publicznej. Ramy prawne i nadzorcze Japonii uznaje się za równoważne z wymogami rozporządzenia (WE) nr 1060/2009 w odniesieniu do zarządzania konfliktami interesów, wymogów organizacyjnych, gwarancji zapewniających jakość ratingów i metod ratingowych, obowiązku ujawniania ratingów kredytowych oraz obowiązku powszechnego i okresowego ujawniania informacji na temat działalności w zakresie ratingu kredytowego. Ramy prawne i nadzorcze Japonii przewidują zatem równoważną ochronę, jeśli chodzi o rzetelność i przejrzystość agencji ratingowych, prawidłowe zarządzanie agencjami ratingowymi oraz wiarygodność ich działalności w zakresie ratingu kredytowego.
(7) Zgodnie z trzecim warunkiem określonym w art. 5 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1060/2009 system regulacyjny państwa trzeciego musi zapobiegać ingerencji organów nadzoru i innych organów publicznych w tym państwie w treść ratingów kredytowych i w metody ratingowe. W tym względzie prawo zakazuje JFSA ingerowania w treść ratingów kredytowych i metod ratingowych.
(8) Ramy prawne i nadzorcze Japonii nadal spełniają trzy warunki określone pierwotnie w art. 5 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1060/2009. Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 462/2013 3 wprowadzono jednak dodatkowe wymogi dla agencji ratingowych zarejestrowanych w Unii, zaostrzając tym samym ramy prawne i nadzorcze, którym podlegają. Te dodatkowe wymogi obejmują przepisy dotyczące perspektyw ratingowych, zarządzania konfliktami interesów, wymogów w zakresie poufności, jakości metod ratingowych oraz prezentacji i ujawniania ratingów kredytowych.
(9) Zgodnie z art. 2 akapit drugi pkt 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 462/2013 te dodatkowe wymogi mają zastosowanie do celów oceny równoważności ram prawnych i nadzorczych państwa trzeciego od dnia 1 czerwca 2018 r.
(10) W tym kontekście w dniu 13 lipca 2017 r. Komisja zwróciła się o poradę do ESMA w sprawie równoważności ram prawnych i nadzorczych między innymi Japonii z tymi dodatkowymi wymogami wprowadzonymi rozporządzeniem (UE) nr 462/2013 oraz o jego opinię co do istotności ewentualnych różnic.
(11) W swojej opinii technicznej z dnia 17 listopada 2017 r. ESMA stwierdził, że ramy prawne i nadzorcze Japonii dotyczące agencji ratingowych zawierają wystarczające przepisy, które spełniają dodatkowe wymogi wprowadzone rozporządzeniem (UE) nr 462/2013.
(12) Rozporządzeniem (UE) nr 462/2013 wprowadzono - w art. 3 ust. 1 lit. w) rozporządzenia (WE) nr 1060/2009 - definicję "perspektywy ratingowej" i rozszerzono zakres stosowania niektórych wymogów mających zastosowanie do ratingów kredytowych na perspektywy ratingowe. Ramy prawne i nadzorcze Japonii zasadniczo uwzględniają perspektywy ratingowe. Ramy te traktują perspektywę ratingową jako część ratingu kredytowego i przewidują uprawnienia dla JFSA do monitorowania adekwatności perspektyw ratingowych w powiązaniu z odnośnymi ratingami kredytowymi.
(13) W celu wzmocnienia postrzegania niezależności agencji ratingowych wobec ocenianych podmiotów rozporządzeniem (UE) nr 462/2013 rozszerzono - w art. 6 ust. 4, art. 6a i art. 6b rozporządzenia (WE) nr 1060/2009 -zakres stosowania przepisów dotyczących konfliktów interesów na konflikty powodowane przez akcjonariuszy lub wspólników posiadających znaczący udział w kapitale agencji ratingowej. Ramy prawne i nadzorcze Japonii zobowiązują agencje ratingowe do wprowadzenia środków mających zapewnić, aby w procesie ustalania ratingu kredytowego agencja ratingowa nie narażała na szkodę interesów inwestorów, w szczególności w przypadku gdy oceniany podmiot posiada co najmniej 5 % udziałów w danej agencji ratingowej. Ponadto agencja ratingowa ma całkowity zakaz przeprowadzania oceny ratingowej, jeżeli posiada udziały w ocenianym podmiocie.
(14) Rozporządzeniem (UE) nr 462/2013 wprowadzono nowe przepisy mające na celu zapewnienie, aby informacje poufne wykorzystywano wyłącznie do celów związanych z działalnością w zakresie ratingu kredytowego i chroniono przed oszustwem, kradzieżą lub niewłaściwym wykorzystaniem. W tym celu w art. 10 ust. 2a rozporządzenia (WE) nr 1060/2009 zobowiązano agencje ratingowe do traktowania wszystkich ratingów kredytowych, perspektyw ratingowych i dotyczących ich informacji jako informacji wewnętrznych do czasu ich upublicznienia. W ramach prawnych i nadzorczych Japonii określono szczegółowe wymogi dotyczące działań, które agencje ratingowe muszą podejmować w celu ochrony informacji poufnych na temat emitentów. Wdrożono zatem wiarygodne ramy służące ochronie przed niewłaściwym wykorzystaniem informacji poufnych.
(15) Rozporządzenie (UE) nr 462/2013 ma na celu zwiększenie poziomu przejrzystości i jakości metod ratingowych. Rozporządzeniem tym wprowadzono - w sekcji D podsekcja I pkt 3 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 1060/2009 - obowiązek, zgodnie z którym agencje ratingowe muszą zapewnić ocenianemu podmiotowi możliwość wskazania ewentualnych błędów merytorycznych przed publikacją ratingu kredytowego lub perspektywy ratingowej. Ramy prawne i nadzorcze Japonii zawierają wymóg, zgodnie z którym agencje ratingowe muszą ustanowić politykę ratingową określającą metodę formułowania i ujawniania swoich ratingów kredytowych. Polityka ratingowa powinna określać wytyczne i metody umożliwiające ocenianemu podmiotowi sprawdzenie przed publikacją ratingu kredytowego, czy w ratingu kredytowym nie przedstawiono błędnie stanu faktycznego, oraz wyrażenie swojej opinii na temat ratingu kredytowego w rozsądnym terminie.
(16) Rozporządzeniem (UE) nr 462/2013 wprowadzono - w art. 8 ust. 5a, ust. 6 lit. aa) i ab) i ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 1060/2009 - odpowiednie gwarancje mające zapewnić, by jakiekolwiek zmiany metod ratingowych nie skutkowały mniej rygorystycznymi metodami. Podobnie w ramach prawnych i nadzorczych Japonii przewidziano wymóg, zgodnie z którym agencja ratingowa musi wprowadzić środki, które gwarantują, że informacje wykorzystywane przy formułowaniu ratingu kredytowego są wystarczającej jakości oraz że metody ratingowe są rygorystyczne i systematyczne.
(17) Rozporządzeniem (UE) nr 462/2013 zaostrzono wymogi dotyczące prezentacji i ujawniania ratingów kredytowych. Zgodnie z art. 8 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1060/2009 i sekcją D podsekcja I pkt 2a w załączniku I do tego rozporządzenia do ujawnionych metod ratingowych, modeli i podstawowych założeń ratingowych agencja ratingowa dołącza jasne i łatwo zrozumiałe wytyczne wyjaśniające założenia, parametry, ograniczenia i niewiadome dotyczące modeli i metod ratingowych stosowanych w ratingach kredytowych. Ramy prawne i nadzorcze Japonii zawierają wymogi mające zagwarantować, że agencje ratingowe przekazują wystarczające wytyczne, aby umożliwić użytkownikom ratingów kredytowych ich zrozumienie. Istnieją także wymogi mające zapewnić, aby agencje ratingowe dbały o dokładność informacji ujawnianych zainteresowanym stronom.
(18) W celu wzmocnienia konkurencji i ograniczenia zakresu konfliktów interesów w sektorze agencji ratingowych rozporządzeniem (UE) nr 462/2013 wprowadzono - w sekcji E podsekcja II załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 1060/2009 - wymóg, zgodnie z którym opłaty pobierane przez agencje ratingowe za ratingi kredytowe i usługi dodatkowe powinny być niedyskryminujące i oparte na rzeczywistych kosztach. Agencje ratingowe zobowiązano w nim do ujawniania niektórych informacji finansowych. Jeżeli chodzi o ochronę klientów agencji ratingowych i wymóg, aby opłaty były oparte na kosztach i niedyskryminujące, ramy prawne i nadzorcze Japonii zawierają podobne wymogi mające zapewnić, by agencje ratingowe prowadziły swoją działalność w uczciwy i rzetelny sposób. Ramy te zobowiązują agencje ratingowe do sporządzania dla organu nadzoru - za każdy rok obrotowy - sprawozdania zawierającego wykaz 20 największych klientów i opłat uiszczonych przez każdego z nich w ciągu roku obrotowego oraz przyznają organowi nadzoru uprawnienie do występowania o odpowiednie informacje dotyczące polityki cenowej agencji ratingowych i konkretnych pobieranych przez nie opłat.
(19) W ocenie systemu regulacyjnego państwa trzeciego Komisja kieruje się zasadą proporcjonalności i podejściem opartym na analizie ryzyka. W świetle przeanalizowanych czynników ramy prawne i nadzorcze Japonii dotyczące agencji ratingowych spełniają warunki określone w art. 5 ust. 6 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1060/2009 i nadal należy je uznawać za równoważne z ramami prawnymi i nadzorczymi ustanowionymi tym rozporządzeniem.
(20) Ze względu na pewność prawa należy przyjąć nową decyzję wykonawczą i w związku z tym należy uchylić decyzję 2010/578/UE.
(21) Komisja, wspomagana przez ESMA, powinna nadal regularnie monitorować zmiany ram prawnych i nadzorczych mających zastosowanie do agencji ratingowych, zmiany na rynku oraz skuteczność współpracy w zakresie nadzoru w odniesieniu do monitorowania i egzekwowania przepisów w Japonii w celu zapewnienia stałego przestrzegania odnośnych wymogów.
(22) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Europejskiego Komitetu Papierów Wartościowych,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: