a także mając na uwadze, co następuje:1. PROCEDURA
1.1. Środki tymczasowe
(1) W dniu 10 sierpnia 2017 r. Komisja Europejska (zwana dalej "Komisją") rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2017/1444 2 ("rozporządzenie w sprawie ceł tymczasowych") na podstawie art. 7 rozporządzenia (UE) 2016/1036 ("rozporządzenie podstawowe") nałożyła tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz do Unii niektórych stali odpornych na korozję ("CRS") pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej ("ChRL" lub "państwo, którego dotyczy postępowanie").
(2) W dniu 9 grudnia 2016 r. 3 wszczęto dochodzenie w rezultacie złożenia przez Europejskie Stowarzyszenie Hutnictwa Stali ("Eurofer" lub "skarżący") w dniu 25 października 2016 r. skargi w imieniu producentów reprezentujących ponad 53 % całkowitej produkcji unijnej niektórych stali odpornych na korozję.
(3) Jak wskazano w motywie 30 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, dochodzenie dotyczące dumpingu i powstałej szkody objęło okres od dnia 1 października 2015 r. do dnia 30 września 2016 r. ("okres objęty dochodzeniem" lub "OD"). Badanie tendencji umożliwiających właściwe oszacowanie szkody objęło okres od dnia 1 stycznia 2013 r. do końca okresu objętego dochodzeniem ("okres badany").
1.2. Rejestracja
(4) Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2017/1238 4 Komisja poddała rejestracji przywóz produktu objętego postępowaniem pochodzącego i wysyłanego z ChRL. Rejestracja przywozu ustała wraz z wprowadzeniem środków tymczasowych w dniu 11 sierpnia 2017 r.
1.3. Dalsze postępowanie
(5) Po ujawnieniu istotnych faktów i ustaleń, na podstawie których nałożono tymczasowe cło antydumpingowe ("ujawnienie tymczasowych ustaleń"), szereg zainteresowanych stron przedłożyło pisemne oświadczenia przedstawiające ich opinie w sprawie tymczasowych ustaleń. Stronom, które wystąpiły z takim wnioskiem, umożliwiono wypowiedzenie się w formie ustnej.
(6) W końcowym etapie postępowania odbyły się spotkania wyjaśniające: w dniu 13 listopada 2017 r. z udziałem International Steel Trade Association ("ISTA") oraz w dniu 17 listopada 2017 r. z udziałem Chińskiego Stowarzyszenia Żelaza i Stali ("CISA").
(7) Komisja kontynuowała poszukiwanie i weryfikowanie wszelkich informacji uznanych za konieczne do sformułowania ostatecznych ustaleń. Aby uzyskać informacje dotyczące rejestracji przywozu, producentów unijnych objętych próbą, Eurofer i wszystkich znanych importerów poproszono o dostarczenie dodatkowych danych. Producenci unijni objęci próbą, Eurofer i sześciu importerów przedłożyło odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.
(8) W celu weryfikacji odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, o których mowa w motywie 7 powyżej, przeprowadzono wizyty weryfikacyjne na miejscu dotyczące danych przedłożonych przez:
- Eurofer, Bruksela, Belgia,
- Vergalle NV, Oudenaarde, Belgia.
(9) Jak zapowiedziano w motywie 22 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, w końcowym etapie postępowania przeprowadzono wizyty weryfikacyjne w siedzibach następujących przedsiębiorstw handlowy- ch/importerów, związane z objętymi próbą producentami eksportującymi w ChRL:
Hebei Iron and Steel Group ("HBIS"):
- Duferco Deutschland GmbH, Ratingen (Niemcy),
- Duferco SA, Lugano, Szwajcaria.
(10) Komisja poinformowała wszystkie strony o istotnych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierzała nałożyć ostateczne cło antydumpingowe na przywóz do Unii stali odpornej na korozję pochodzącej z ChRL, a także ostatecznie pobrać kwoty zabezpieczone w postaci cła tymczasowego ("ujawnienie ostatecznych ustaleń"). Wszystkim stronom wyznaczono okres, w którym mogły zgłaszać uwagi na temat ujawnienia ostatecznych ustaleń. Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń jedna ze stron zwróciła się o dodatkowe wyjaśnienia dotyczące konkretnego przedsiębiorstwa i uzyskała te wyjaśnienia. Komisja nie otrzymała żadnych uwag w odniesieniu do tych dodatkowych wyjaśnień.
(11) Uwagi przedstawione przez zainteresowane strony zostały rozpatrzone i w stosownych przypadkach uwzględnione.
1.4. Indywidualne traktowanie
(12) W motywie 21 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych Komisja stwierdziła, że trzy grupy producentów eksportujących w ChRL złożyły wniosek o indywidualne traktowanie na podstawie art. 17 ust. 3 rozporządzenia podstawowego. W motywie 22 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych wyjaśniono powody, dla których rozpatrzenie takich wniosków nie było możliwe na etapie tymczasowym.
(13) W następstwie nałożenia tymczasowych środków antydumpingowych grupa przedsiębiorstw, o której mowa w motywie 23 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, stwierdziła, że jej wniosek o indywidualne traktowanie powinien zostać rozpatrzony w końcowym etapie (i) ze względu na to, że był to jedyny chiński producent eksportujący dostarczający niektóre produkty na rynek unijny; (ii) ze względu na szczególne cechy jego produktów, co stanowi powtórzenie - bez podania nowych elementów na jego poparcie - wcześniejszego wniosku, o którym mowa w motywie 23 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych oraz (iii) ze względu na to, że w przepisach WTO ustanowiono obowiązek ustalenia indywidualnych marginesów dumpingu dla każdego znanego producenta (chyba że jednocześnie wystąpiła ograniczona liczba wyjątków). Strona ta stwierdziła również, że ogółem liczba eksporterów nie mogła zostać uznana za "tak dużą", aby określenie indywidualnych marginesów dumpingu było niewykonalne w praktyce.
(14) Jeżeli chodzi o dwa pierwsze stwierdzenia, potwierdza się, że asortyment produktów już objętych próbą uznaje się za reprezentatywny, gdyż próbę uznaje się za reprezentatywną, obejmującą prawie połowę łącznego chińskiego przywozu do Unii.
(15) W odniesieniu do trzeciego stwierdzenia Komisja potwierdza wniosek wyciągnięty na etapie tymczasowym, że liczba wniosków o indywidualne traktowanie (złożonych przez trzy grupy producentów eksportujących w ChRL, składające się z kilku indywidualnych przedsiębiorstw) była tak duża, że indywidualne rozpatrzenie ich byłoby nadmiernie uciążliwe i uniemożliwiłoby zakończenie dochodzenia w odpowiednim czasie. W istocie, po oszacowaniu obciążenia pracą, jakie wiązałoby się z tymi wnioskami, Komisja zdecydowała, że w końcowym etapie nie jest możliwe przyznanie indywidualnego traktowania w żadnym przypadku, ponieważ liczba podmiotów, które należałoby dodatkowo zbadać, oraz liczba różnych miejsc, w których byłoby konieczne przeprowadzenie wizyt kontrolnych, byłaby tak duża, iż byłoby to nadmiernie uciążliwe i uniemożliwiłoby zakończenie dochodzenia w odpowiednim czasie, biorąc pod uwagę ramy czasowe dochodzenia oraz dostępne Komisji zasoby. W ramach próby Komisja zbadała już 22 podmioty w siedmiu miejscach.
(16) Ponadto, jak wspomniano w motywie 9 powyżej, ważne weryfikacje, które są zwykle przeprowadzane na wstępnym etapie dochodzenia, musiały już zostać przełożone na końcowy etap dochodzenia ze względu na wielkość sprawy i liczbę zainteresowanych stron, które należało zbadać w ramach tej sprawy, co stanowiło tym samym dodatkowe obciążenie dla dochodzenia.
(17) Przypomina się również, że próba producentów eksportujących stanowi ponad połowę całkowitej wielkości chińskiego przywozu do Unii produktu objętego postępowaniem w okresie objętym dochodzeniem. Grupy wnioskujące o indywidualne traktowanie odpowiadałyby łącznie za mniej niż 5 % całkowitej wielkości przywozu.
(18) Wreszcie, Komisja odwołuje się również do zasady niedyskryminacji, która mogłaby zostać naruszona, gdyby tylko jedna dodatkowa grupa została zbadana indywidualnie, z pominięciem pozostałych dwóch przedsię- biorstw/grup spoza próby, które również wnioskowały o indywidualne badanie.
(19) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń grupa przedsiębiorstw, o których mowa w motywie 13 powyżej, ponowiła swój wniosek o indywidualne badanie, jako powody podając, że (i) jest niezintegrowanym producentem produktu objętego postępowaniem, o odmiennej strukturze kosztów i zysku względem producentów eksportujących objętych próbą; (ii) Komisja rzekomo nie zamierzała podjąć wcześniejszej decyzji w sprawie indywidualnego badania w celu pozbawienia zainteresowanych stron możliwości przedstawienia uwag na ten temat; (iii) zgodnie z prawem WTO odrzucanie wniosków o indywidualne badanie powinno być wyjątkiem; (iv) Komisja dokonała weryfikacji wszystkich producentów eksportujących objętych próbą do kwietnia 2017 r. oraz (v) zasada niedyskryminacji nie jest przeszkodą, ponieważ zgodnie z orzecznictwem Komisja powinna była ocenić wnioski o MET od pozostałych dwóch przedsiębiorstw/grup nieobjętych próbą, które również wnioskowały o indywidualne badanie.
(20) Żaden z wyżej wymienionych powodów nie podważa ogólnego wniosku, że nie było możliwe rozpatrzenie wniosków o indywidualne badanie. Po pierwsze, rzekoma różnica w strukturze kosztów i zysku nie jest wystarczającym powodem uzasadniającym wniosek o indywidualne badanie. Przeciwnie, wszystkie przedsiębiorstwa, które zwróciły się o indywidualne badanie, znajdują się w takiej samej sytuacji faktycznej i prawnej. Ponadto przedsiębiorstwa zawsze mogą ubiegać się o zwrot lub przegląd okresowy, jeśli spełnione są odpowiednie warunki. Po drugie, Komisja nigdy nie uniemożliwiała zainteresowanym stronom zgłaszania uwag w tej sprawie. Po trzecie, Komisja przypomina, że w przepisach WTO wyraźnie stwierdza się w art. 6.10 Porozumienia antydumpingowego, iż w przypadkach gdy liczba objętych postępowaniem [eksporterów] jest na tyle duża, że przeprowadzenie [indywidualnego badania] jest niewykonalne w praktyce, władze mogą ograniczyć badanie do rozsądnej liczby zainteresowanych stron, wykorzystując próby. Stosowanie tej zasady nie zniechęca do dobrowolnych odpowiedzi. Po czwarte, Komisja dopiero w październiku 2017 r. ukończyła weryfikację grup objętych próbą. Ponadto Komisja zwraca uwagę, że kwestia obciążenia związanego z przeprowadzeniem analizy wniosków trzech dodatkowych przedsiębiorstw/grup została obszernie rozwinięta w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych oraz powyżej w motywach 15-17.
(21) Wobec braku jakichkolwiek dalszych uwag odnośnie do badania indywidualnego potwierdza się tymczasowe ustalenia w motywach 21-24 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.
1.5. Traktowanie na zasadach rynkowych ("MET")
(22) W motywie 25 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zauważono, że dwie grupy producentów współpracujących w ChRL nieobjętych próbą złożyły formularze wniosków o MET w ramach złożonych przez nie wniosków o indywidualne traktowanie. Ponieważ Komisja postanowiła nie przyznać tym grupom indywidualnego traktowania, ich wnioski o przyznanie MET nie zostały poddane ocenie.
(23) Wobec braku jakichkolwiek uwag odnośnie do MET potwierdza się tymczasowe ustalenia w motywie 25 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.
1.6. Produkt objęty postępowaniem i produkt podobny
(24) W motywie 31 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych przedstawiono definicję produktu objętego postępowaniem. Potwierdza się ostatecznie tę definicję. Jak wspomniano w motywie 34 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych niektóre strony nadal żądały wyjaśnienia definicji produktu objętego postępowaniem. Takie wyjaśnienia zostały udzielone indywidualnie dla każdego przypadku.
(25) Wyjaśnia się, że kod TARIC 7225 99 00 35, który podano w motywie 31 i w art. 1 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych należy skreślić, ponieważ został on tam umieszczony omyłkowo, gdyż został on już przydzielony innemu produktowi objętemu środkami. Kod ten nie był wykorzystywany przez importerów na rynek unijny produktu objętego postępowaniem.
(26) Wobec braku jakichkolwiek uwag dotyczących produktu objętego postępowaniem i produktu podobnego potwierdza się wnioski przedstawione w motywach 31-39 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.
2. DUMPING
2.1. Wartość normalna
(27) Szczegóły dotyczące obliczenia wartości normalnej przedstawiono w motywach 40-51 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.
(28) Po nałożeniu środków tymczasowych CISA stwierdziła, że różnice między szkodą a marginesami dumpingu budzą wątpliwości co do dokładności ustaleń i obliczeń Komisji bądź co do wyboru państwa analogicznego. CISA oszacowała, że wartość normalna w państwie analogicznym była o 21 % wyższa niż cena docelowa dla przemysłu Unii oraz że średnia cena sprzedaży producenta z państwa analogicznego była wyższa niż (już wysokie) ceny w Brazylii. Według CISA fakt, że wartość normalną skonstruowano dla większości sprzedaży producentów eksportujących objętych próbą również podaje w wątpliwość kwestię wyboru państwa analogicznego lub jakości danych uzyskanych w Brazylii. Ponadto CISA zwróciła się do Komisji o unieważnienie wyboru Brazylii jako państwa analogicznego.
(29) Ten ostatni argument wydaje się być sprzeczny z oświadczeniem CISA z dnia 24 marca 2017 r., że Brazylia jest prawdopodobnie "najlepszym wyborem spośród kilku rozpatrywanych państw, tj. Kanady, Australii i Brazylii, a zwłaszcza po porównaniu wielkości każdego z tych rynków i siły rynkowej współpracujących producentów".
(30) Co do istoty sprawy, Brazylia jest konkurencyjnym rynkiem, na którym działa trzech producentów krajowych i występuje znaczący przywóz, głównie z Chin, stanowiący około 15 % brazylijskiego rynku krajowego. Na rynku tym nie obowiązują żadne środki antydumpingowe i wyrównawcze, a tamtejsze przedsiębiorstwa mogą prowadzić działalność w normalnych warunkach konkurencji. W związku z tym Brazylia jest właściwym wyborem.
(31) Jeśli chodzi o jakość danych i obliczeń, dane producenta z państwa analogicznego były weryfikowane pod względem dokładności i stwierdzono, że są one rzetelne. Obliczenia są przeprowadzane zgodnie z obowiązującymi przepisami rozporządzenia podstawowego. Są one prawidłowe pod względem faktycznym.
(32) W następstwie ujawnienia tymczasowych ustaleń jedna grupa producentów eksportujących objęta próbą stwierdziła, że wartość normalna musiała zostać skonstruowana w odniesieniu do ponad 75 % jej wielkości sprzedaży do Unii, i stwierdziła, że stwarza to poważne wątpliwości, jeśli chodzi o porównywalność rodzajów produktu sprzedawanych na rynku krajowym państwa analogicznego.
(33) W tym względzie należy zauważyć, że zakres produktu obejmuje szeroki zakres rodzajów produktu o różnych właściwościach. Fakt, że niektóre brazylijskie rodzaje produktu nie były sprzedawane w wystarczających ilościach lub nie można było ich odnieść do chińskich rodzajów produktu wywożonych do Unii, nie oznacza, że brazylijskie rodzaje produktu nie były porównywalne. W istocie rodzaje produktu wytwarzane przez producenta brazylijskiego należą do tej samej grupy produktów i do pewnego stopnia można je odnieść do tych wywożonych do Unii przez chińskich producentów eksportujących objętych próbą. Ponadto w odniesieniu do wywożonych produktów, których nie można było bezpośrednio odnieść do brazylijskich wartości normalnych, wartość normalną skorygowano tak, aby uwzględnić wszystkie różnice fizyczne (w szczególności w odniesieniu do szerokości, jakości powierzchni i masy powłoki), na podstawie cennika producenta z państwa analogicznego, w którym rzeczywiście przewidziano takie różnice. Oznacza to również, że te rodzaje produktu, dla których skonstruowano wartość normalną, należały w istocie do asortymentu produktów producenta z państwa analogicznego, podobnie jak były również w przypadku stron z ChRL objętych próbą. Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń strona poszła dalej i zwróciła się o podanie dokładnej wartości każdej z korekt dokonanych ze względu na różnice fizyczne. Do twierdzenia tego odniesiono się w motywie 35 poniżej.
(34) Ta sama strona twierdziła także, że nie ujawniono żadnych wiarygodnych danych dotyczących wartości normalnej. Strona poprosiła o dostęp do całości danych za pośrednictwem swoich prawników, argumentując że zgodnie z zasadą prawa do obrony adresaci decyzji, które w sposób odczuwalny oddziałują na ich interesy, powinni mieć możliwość skutecznego przedstawienia swych stanowisk w sprawie dowodów, na których opiera się zaskarżana decyzja.
(35) Obliczenia wartości normalnej opierają się na danych dotyczących sprzedaży i kosztów producenta z państwa analogicznego. Producent z państwa analogicznego zwrócił się z uzasadnionym wnioskiem o utajnienie do celów niniejszego dochodzenia danych dotyczących jego sprzedaży i kosztów, ponieważ ujawnienie tych danych mogłoby zaszkodzić jego pozycji konkurencyjnej. Ponadto ujawnienie wartości normalnej mogłoby umożliwić jego konkurentom skonstruowanie cen i kosztów producenta z państwa analogicznego. W związku z tym obliczenia wartości normalnej zostały potraktowane jako poufne. W motywie 50 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych podano przedziały liczbowe w celu ujawnienia danych dotyczących zysku oraz kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych producenta z państwa analogicznego w ujęciu procentowym. Ponadto producenci eksportujący otrzymali szczegółowe dane dotyczące wartości normalnej według rodzaju produktu w postaci przedziałów liczbowych. Wreszcie, w przedmiotowej kwestii zainteresowana strona została poinformowana, że może odwołać się do rzecznika praw stron w postępowaniach w sprawie handlu zgodnie z art. 15 jego statutu 5 . Strona nie zwróciła się do rzecznika praw stron w tej sprawie.
(36) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń strona wskazała, że w pełni rozumie poufność odnośnych danych w kontekście ustalenia wartości normalnej i że uznaje obawy producenta z państwa analogicznego związane z ujawnieniem jego danych bez ochrony ich poufności. W związku z tym za pośrednictwem swojego radcy prawnego powtórzyła żądanie dostępu do obliczeń wartości normalnej "w ramach środków ochronnych" lub w ramach "wszelkich innych konstruktywnych rozwiązań". Komisja zauważa, że w rozporządzeniu podstawowym nie ma przepisów, które umożliwiałyby, w trakcie dochodzenia, dostęp do informacji, w odniesieniu do których osoba je dostarczająca zwróciła się o zachowanie poufności.
(37) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń strona stwierdziła, że przedziały liczbowe ujawnione w ramach szczegółowych danych obejmujących wartość normalną według rodzajów produktu są bez znaczenia. Komisja zauważa, że strona nie dokonała tego stwierdzenia w momencie ujawnienia tymczasowych ustaleń, mimo że odnośne przedziały były dokładnie takie same w ustaleniach tymczasowych i ostatecznych. W każdym razie Komisja jest zdania, że zastosowanie przedziałów liczbowych jest konieczne w celu ochrony poufności danych podanych przez producenta z państwa analogicznego oraz że zapewnia wystarczające zrozumienie informacji dostarczonych z zachowaniem poufności.
(38) Ze względu na brak innych uwag dotyczących określenia wartości normalnej niniejszym potwierdza się ustalenia przedstawione w motywach 40-51 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.
2.2. Cena eksportowa
(39) Szczegóły dotyczące obliczenia ceny eksportowej przedstawiono w motywach 52-53 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.
(40) Grupa Shagang stwierdziła, że Komisja nie wykazała podstawy prawnej odliczenia kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku powiązanych z nią przedsiębiorstw handlowych w Hong Kongu i Singapurze. Ponadto grupa Shagang stwierdziła, że powinna być traktowana jak jeden podmiot gospodarczy wspólnie z powiązanymi z nią przedsiębiorstwami, w związku z czym zakwestionowała wspomniane powyżej korekty. Strona stwierdziła, że powiązane z nią przedsiębiorstwa handlowe zlokalizowane w Hong Kongu i Singapurze odgrywają marginalną rolę w całym procesie sprzedaży i po prostu wykonują polecenia innego podmiotu prawnego.
(41) Komisja wyjaśniła, że podstawę prawną przedmiotowych korekt stanowi art. 2 ust. 10 lit. i) rozporządzenia podstawowego, który dotyczy narzutu uzyskiwanego przez przedsiębiorstwo powiązane pełniące funkcje podobne do funkcji przedstawiciela pracującego na zasadzie prowizji.
(42) Zgodnie z art. 2 ust. 10 lit. i) Komisja przeanalizowała różne czynniki i stwierdziła m.in., że: (i) w świetle pisemnych umów jedno z powiązanych przedsiębiorstw w ChRL pobierało od powiązanych przedsiębiorstw handlowych za granicą stałą marżę; (ii) te umowy pisemne wskazywały, że przedsiębiorstwa handlowe biorą na siebie ryzyko niewykonania zobowiązania przez klienta; (iii) główna działalność prowadzona przez powiązane przedsiębiorstwa handlowe, obejmująca ponad 95 % ich obrotu, polegała na handlu produktami innymi niż produkt objęty postępowaniem, w tym na prowadzeniu wymiany handlowej ze stronami niepowiązanymi; (iv) przedsiębiorstwa handlowe wypłacały odszkodowania z tytułu roszczeń jakościowych wnoszonych przez klientów; (v) przedsiębiorstwa handlowe opłacały fracht morski i opłaty bankowe w sprzedaży eksportowej do Unii produktu objętego postępowaniem; (vi) w zezwoleniu na prowadzenie działalności jednego z tych powiązanych przedsiębiorstw handlowych stwierdzono, że główna działalność tego przedsiębiorstwa polega na "prowadzeniu sprzedaży hurtowej na zasadzie odpłatności lub na podstawie umowy, np. umowy agencyjnej"; (vii) w oparciu o zweryfikowany rachunek zysków i strat własny zysk powiązanych przedsiębiorstw handlowych pokrywał istotne wydatki biurowe; (viii) przedsiębiorstwa handlowe nie były zlokalizowane w siedzibie lub w pobliżu producentów i swoją dokumentację księgową prowadziły w swoich siedzibach. Komisja stwierdziła zatem, że powiązane przedsiębiorstwa handlowe wykonywały funkcje podobne do tych, jakie wykonuje agent pracujący na zasadzie prowizji. W konsekwencji korekty zgodnie z art. 2 ust. 10 lit. i) rozporządzenia podstawowego zostały utrzymane.
(43) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń strona zakwestionowała ustalenie, że dwa powiązane przedsiębiorstwa handlowe z Hong Kongu i Singapuru oraz producent eksportujący nie stanowią jednego podmiotu gospodarczego. Zakwestionowała ona elementy wymienione powyżej i stwierdziła, że nie są one istotne dla ustalenia, że funkcje obu powiązanych przedsiębiorstw handlowych są podobne do funkcji wykonywanych przez agentów otrzymujących prowizję.
(44) Komisja uznała, że żaden z argumentów podniesionych przez stronę nie mógłby doprowadzić do innego wniosku niż ten, jaki przedstawiono w motywie 42 powyżej. Z kolei strona potwierdziła w swoim piśmie następujące fakty:
- oba przedsiębiorstwa handlowe zatrzymały marżę, kiedy dokonywały zakupów od powiązanego przedsiębiorstwa w ChRL,
- ponad 95 % obrotów powiązanych przedsiębiorstw handlowych dotyczyło handlu produktami innymi niż produkt objęty postępowaniem, w tym prowadzenia wymiany handlowej ze stronami niepowiązanymi,
- oba przedsiębiorstwa handlowe wypłacały odszkodowania z tytułu roszczeń jakościowych wnoszonych przez klientów i ponosiły koszty frachtu morskiego i opłaty bankowe,
- oba przedsiębiorstwa handlowe były fizycznie oddalone od producenta eksportującego i prowadziły swoją własną dokumentację księgową,
- w zezwoleniu na prowadzenie działalności jednego z tych powiązanych przedsiębiorstw handlowych stwierdzono, że główna działalność tego przedsiębiorstwa polega na "prowadzeniu sprzedaży hurtowej na zasadzie odpłatności lub na podstawie umowy, np. umowy agencyjnej". W szczególności, strona nie zakwestionowała charakteru samej działalności gospodarczej, a fakt, że opis działalności nie jest konkretnie związany z produktem objętym postępowaniem jest w każdym razie nieistotny,
- zysk powiązanych przedsiębiorstw handlowych obejmował istotne wydatki biurowe.
(45) Ponadto w toku dochodzenia wykazano, że Jiangsu Shagang International Trade Co. Ltd prowadzi sprzedaż bezpośrednio na rynkach państw trzecich i na chińskim rynku krajowym. Potwierdza to, że grupa Shagang ma swój własny dział sprzedaży, w tym do celów sprzedaży eksportowej. W związku z powyższym powiązane przedsiębiorstwa handlowe w Hongkongu i Singapurze działają jako agenci pracujący na zasadzie prowizji.
(46) W związku z tym zgodnie z utrwalonym orzecznictwem 6 , ze względu na to, że nie zastosowano takiej prowizji ani marży w odniesieniu do wartości normalnej, korekta ceny eksportowej była uzasadniona zgodnie z art. 2 ust. 10 lit. i) rozporządzenia podstawowego.
(47) Ze względu na brak innych uwag dotyczących ceny eksportowej potwierdza się ustalenia przedstawione w motywach 52 i 53 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.
2.3. Porównanie
(48) W motywach 54-56 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych wyjaśniono, w jaki sposób dokonano porównania między wartością normalną i ceną eksportową.
(49) Grupa Shagang zakwestionowała metodykę obliczenia korekty VAT opisaną w motywie 56 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. Ponieważ wartość normalna jest wyższa od ceny eksportowej, strona twierdziła, że Komisja powinna skorygować cenę eksportową o zgłoszoną utraconą kwotę VAT.
(50) Zgodnie z art. 2 ust. 10 lit. b) rozporządzenia podstawowego w odniesieniu do różnicy w zakresie podatków pośrednich, w tym przypadku VAT, który jest częściowo zwracany w odniesieniu do sprzedaży eksportowej, Komisja mogła odpowiednio skorygować tylko wartość normalną, a nie cenę eksportową. W związku z tym powyższy argument został odrzucony.
(51) Motyw 56 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych wyjaśnia się w następujący sposób. Komisja wykorzystała wartości normalne i ceny eksportowe z uwzględnieniem podatku VAT i skorygowała wartość normalną, tak aby dopasować ją do stawki VAT mającej zastosowanie do wywozu po uwzględnieniu zwrotu (w stosownych przypadkach).
(52) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń grupa Shagang zakwestionowała metodykę obliczenia korekty VAT opisaną w motywie 56 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. Zdaniem strony art. 2 ust. 10 lit. b) rozporządzenia podstawowego ma zastosowanie w sytuacji, gdy produkt podobny zawierał podatek VAT na rynku krajowym, w przeciwieństwie do produktów wywożonych do Unii. Strona powtórzyła swoje stwierdzenie, że należy skorygować nie wartość normalną, lecz cenę eksportową, i alternatywnie zaproponowała korektę wartości normalnej poprzez dodanie podatku VAT, obliczanego jako kwota na tonę według rodzajów produktu. Twierdzenie to zostało odrzucone. Komisja uważa, że metodyka zastosowana w jej obliczeniach jest zgodna z wymogami rozporządzenia podstawowego zgodnie z wykładnią zawartą w orzecznictwie.
(53) Wobec braku innych uwag dotyczących porównania niniejszym potwierdza się ustalenia zawarte w motywach 54-55 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, a ustalenia zawarte w motywie 56 uznaje się za wyjaśnione.
2.4. Marginesy dumpingu
(54) Szczegóły dotyczące obliczania dumpingu przedstawiono w motywach 57-61 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.
(55) Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń grupa Shagang stwierdziła, że obliczenia marginesu dumpingu powinny być przeprowadzone w ujęciu miesięcznym z uwagi na znaczne wahania ceny rudy żelaza (według przytoczonego źródła 61,9 % w okresie od grudnia 2015 r. do sierpnia 2016 r.), co miało wpływ na cenę eksportową produktu objętego postępowaniem.
(56) Komisja obliczyła margines dumpingu poprzez porównanie średniej ważonej wartości normalnej ze średnią ważoną ceną eksportową dla całego okresu objętego dochodzeniem. W niniejszej sprawie sprzedaż eksportowa nie jest ograniczona wyłącznie do określonego krótkiego okresu objętego dochodzeniem. Ewentualny wpływ wahań cen rudy żelaza byłby równomiernie rozłożony na przestrzeni całego okresu objętego dochodzeniem. W związku z tym nie uzasadnia to obliczeń w ujęciu miesięcznym. Ponadto z uwagi na późny etap, w którym wystąpiono z tym wnioskiem, na różny poziom integracji producentów eksportujących, na fakt, że inne źródła wskazują na inne wahania oraz że żadna inna strona nie zgłosiła podobnych zastrzeżeń, argument ten został odrzucony. Należy również zauważyć, że w konkretnych przykładach podanych przez stronę wahania cen produktów końcowych były znacznie niższe niż wahania cen rudy żelaza w omawianym zakresie.
(57) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń grupa Shagang powtórzyła, że obliczenia marginesu dumpingu powinny były zostać przeprowadzone w ujęciu miesięcznym. Do wniosku nie dołączono jednak żadnych nowych elementów, które mogłyby uzasadniać obliczenia w ujęciu miesięcznym, dlatego nie mógł on zostać przyjęty.
(58) W następstwie wizyt weryfikacyjnych w Duferco Deutschland GmbH i Duferco SA konieczne było dokonanie przeglądu niektórych informacji dotyczących sprzedaży i kosztów w Unii.
(59) Po dokonaniu przeglądu i korekcie jednego błędu pisarskiego ostateczne marginesy dumpingu, wyrażone jako odsetek ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem, są następujące:
Tabela 1
Marginesy dumpingu, ChRL
| Grupa i przedsiębiorstwo |
Ostateczny margines dumpingu (%) |
|
HBIS: - Hesteel Co., Ltd, Oddział w Handan
- Handan Iron & Steel Group Han-Bao Co., Ltd.
- Hesteel Co., Ltd, Oddział w Tangshan
- Tangshan Iron & Steel Group High Strength Automotive Strip Co., Ltd
|
62,9 |
|
Shougang Group: - Beijing Shougang Cold Rolling Co. Ltd
- Shougang Jingtang United Iron and Steel Co. Ltd
|
46,2 |
|
Shougang Group: - Zhangjiagang Shagang Dongshin Galvanized Steel Sheet Co., Ltd
- Zhangjiagang Yangtze River Cold Rolled Sheet Co., Ltd
|
56,4 |
| Pozostałe przedsiębiorstwa współpracujące |
58,7 |
| Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa |
62,9 |
3. SZKODA
3.1. Definicja przemysłu Unii i produkcji unijnej
(60) Wobec braku jakichkolwiek uwag dotyczących definicji przemysłu Unii i produkcji unijnej potwierdza się wnioski zawarte w motywach 62-64 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.
3.2. Konsumpcja w Unii
(61) Dane dotyczące konsumpcji w Unii zostały nieco skorygowane w dół w wyniku korekty wielkości przywozu z kraju, którego dotyczy postępowanie, co wyjaśniono poniżej w motywach 64-66. Na tej podstawie sporządzono następujące zestawienie, obrazujące unijną konsumpcję na wolnym rynku:
Tabela 2
Konsumpcja na wolnym rynku (w tonach)
|
2013 |
2014 |
2015 |
OD |
| Konsumpcja na wolnym rynku |
7 430 649 |
7 525 627 |
8 250 580 |
9 302 838 |
| Indeks (2013 = 100) |
100 |
101 |
111 |
125 |
| Źródło: Odpowiedzi udzielone przez Eurofer na pytania zawarte w kwestionariuszu oraz dane Eurostatu z korektą w wysokości 15 %. |
(62) W okresie badanym unijna konsumpcja na wolnym rynku wzrosła o 25 %. Wzrost wynika głównie ze wzrostu popytu w najważniejszych sektorach przemysłu przetwórczego.
(63) Wobec braku dalszych uwag w odniesieniu do konsumpcji w Unii potwierdza się wnioski zawarte w motywach 65-72 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.
3.3. Przywóz z państwa, którego dotyczy postępowanie
3.3.1. Wielkość, udział w rynku i cena przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie
(64) W następstwie ujawnienia tymczasowych ustaleń w piśmie z dnia 20 października 2017 r. Eurofer przedstawił dowody w postaci badania rynkowego, które obejmowało wszystkie najważniejsze rynki CRS, zgodnie z którymi przywóz z ChRL został przeszacowany w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych nawet o 15 % w okresie badanym. Eurofer zapytał swoich członków, będących przedsiębiorstwami obecnymi na wszystkich najważniejszych rynkach w Unii, o wielkość przywozu na rynek Unii produktów, które nie są produktem objętym postępowaniem, ale były zgłaszane w ramach tych samych kodów CN. Wszyscy skarżący zgodzili się z zastosowaną metodyką i uzyskanymi wnioskami: zgodnie z najlepszym oszacowaniem 15 % przywozu z Chin należało uznać za niedotyczące produktu objętego postępowaniem. Nie było dowodów na to, że miało to wpływ na przywóz z innych krajów. CISA w swoim piśmie również wskazała, że statystyki dotyczące przywozu CRS mogą być zawyżone.
(65) Na etapie tymczasowym Komisja nie dysponowała wystarczającymi dowodami umożliwiającymi jej stwierdzenie, że przywóz był zawyżony, ani ustalenie zakresu tego zawyżenia, co przedstawiono w motywie 74 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.
(66) W świetle tych nowych dowodów w aktach sprawy Komisja zaakceptowała ten argument jako uzasadniony i zastosowała korektę w wysokości 15 % w odniesieniu do przywozu z ChRL. Komisja uznała, że korekta w wysokości 15 % jest rozsądna, gdyż stanowi ona odpowiednie oszacowanie na podstawie dogłębnej analizy rynku przywozu. Komisja wzięła również pod uwagę poufne dane statystyczne, które zostały zgromadzone w końcowym etapie dochodzenia, które ponownie potwierdziły, że nie cały przywóz dokonany w ramach wyżej wymienionego kodu CN dotyczył produktu objętego postępowaniem. Strony zostały poinformowane o korekcie i umożliwiono im zgłoszenie uwag. Nie otrzymano żadnych uwag.
(67) Przywóz do Unii z ChRL kształtował się zatem następująco:
Tabela 3
Wielkość przywozu (w tonach) i udział w rynku
|
2013 |
2014 |
2015 |
OD |
| Wielkość przywozu z ChRL |
755 238 |
907 320 |
1 176 071 |
1 857 490 |
| Indeks (2013 = 100) |
100 |
120 |
156 |
246 |
| Udział ChRL w rynku |
10,2 % |
12,1 % |
14,3 % |
20,0 % |
| Indeks (2013 = 100) |
100 |
119 |
140 |
196 |
| Źródło: Statystyki Eurostatu z korektą w wysokości 15 %. |
(68) Z powyższej tabeli wynika, że w badanym okresie przywóz z ChRL wzrósł o 146 % w liczbach bezwzględnych. Jednocześnie w okresie badanym odnotowano wzrost całkowitego udziału w rynku przywozu towarów po cenach dumpingowych do Unii o 9,8 pkt proc.
(69) Skorygowane dane statystyczne dotyczące przywozu nadal wykazują znaczący wzrost przywozu zarówno w wartościach bezwzględnych, jak i pod względem udziału w rynku. W istocie, nawet gdyby nie dokonano korekty przywozu w latach 2013-2015 przeprowadzona symulacja wykazała, że wielkość przywozu wzrosłaby o 109 %, a udział w rynku o 70 %.
(70) W odniesieniu do podcięcia cenowego wartość importowa CIF dwóch z trzech producentów eksportujących objętych próbą została obliczona ponownie po wizytach weryfikacyjnych u powiązanych importerów. Zmiany tych wartości CIF zostały również dokonane w wyniku uwag otrzymanych od producenta eksportującego po ujawnieniu tymczasowych ustaleń (jak wyjaśniono powyżej w pkt 2.2). Ostateczne marginesy podcięcia zostały tym samym zmienione i wynoszą od 8,1 % do 15,1 % w odniesieniu do ChRL.
(71) Wobec braku dalszych uwag w odniesieniu do przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie, potwierdza się wnioski zawarte w motywach 73-81 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.
3.4. Sytuacja gospodarcza przemysłu Unii
3.4.1. Uwagi ogólne
(72) Jedna z zainteresowanych stron twierdziła, że jej prawa do obrony zostały naruszone ze względu na wykorzystanie zindeksowanych danych liczbowych dotyczących wskaźników mikroekonomicznych. Indeksacja została zastosowana, jak wyjaśniono w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych, w celu ochrony poufności producentów unijnych objętych próbą, którzy należą do dwóch grup. Zainteresowanej stronie przekazano dodatkowe informacje, które mogły zostać ujawnione w formie przedziałów liczbowych bez naruszania poufności. W każdym razie indeksację uznaje się za właściwe podejście, ponieważ zapewnia ona ochronę danych, ale także przekazanie istotnych informacji zainteresowanym stronom. Ponadto podejście to zostało zastosowane tylko w niezbędnym zakresie, mianowicie tylko w odniesieniu do wskaźników mikroekonomicznych. W związku z powyższym Komisja odrzuca ten argument.
(73) W odpowiedzi na ujawnienie ostatecznych ustaleń zainteresowana strona (CISA) zakwestionowała formę ujawnionych danych mikroekonomicznych. CISA stwierdziła, że nadal nie rozumie, dlaczego dane mikroekonomiczne są poufne, gdyż odnoszą się one do czterech producentów unijnych objętych próbą. Jak wyjaśniono powyżej w motywie 72, dane te, mimo że są skonsolidowanymi danymi czterech producentów objętych próbą, w rzeczywistości odnoszą się do producentów, którzy należą jedynie do dwóch grup. Gdyby dane te zostały opublikowane, każda z grup byłaby w stanie obliczyć dane dotyczące drugiej grupy. Odrzuca się zatem argument, że ujawnienie tych danych naruszyło prawo CISA do obrony.
3.4.2. Wskaźniki makroekonomiczne i mikroekonomiczne
(74) Udział przemysłu Unii w wolnym rynku kształtował się w następujący sposób w wyniku wspomnianej powyżej korekty przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie.
Tabela 4
Udział w wolnym rynku
|
2013 |
2014 |
2015 |
OD |
| Udział w rynku |
80,2 % |
78,8 % |
74,7 % |
67,5 % |
| Indeks (2013 = 100) |
100 |
98 |
93 |
84 |
| Źródło: Odpowiedzi udzielone przez Eurofer na pytania zawarte w kwestionariuszu oraz dane Eurostatu z korektą w wysokości 15 %. |
(75) Należy zauważyć, że mimo iż udział w rynku przemysłu Unii został ponownie oszacowany na nieco wyższym poziomie w okresie badanym po skorygowaniu wielkości przywozu z ChRL, udziały w rynku nadal spadły o niemal 13 punktów procentowych lub 16 %.
(76) Jeden producent eksportujący stwierdził, że przemysł Unii zainwestował w nowe moce produkcyjne, co jest oznaką dobrej kondycji, a nie szkody. Kwestia ta została już omówiona w motywie 117 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. Przypomina się, że aby przetrwać, przemysł Unii musiał utrzymać swoją wydajność i produktywność w kontekście zmniejszonych mocy produkcyjnych. Należy wyjaśnić, że większość inwestycji w linie produkcyjne dotyczyło wymiany istniejących linii. W związku z powyższym argument ten odrzuca się jako nieuzasadniony.
(77) CISA stwierdziła, że ceny przywozu unijnego z ChRL w okresie następującym po okresie objętym dochodzeniem znacznie wzrosły. CISA porównała okres od maja do czerwca 2017 r. z OD i stwierdziła wzrost o 35 %. Uznała, że taka tendencja oznacza, iż środki nie są już potrzebne. Eurofer wyjaśnił, że ceny surowców (rudy żelaza, złomu i węgla koksowego) również wzrosły o 10-100 %, co ograniczyło jakąkolwiek poprawę rentowności przemysłu Unii. Eurofer stwierdził, że przemysł Unii nie odnotował zysku od 2008 r.
(78) Jak wskazano w motywie 30 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych i potwierdzono w motywie 3 powyżej, dochodzenie dotyczące szkody dotyczyło okresu objętego dochodzeniem od dnia 1 października 2015 r. do dnia 30 września 2016 r., a badanie trendów istotnych dla oceny szkody obejmowało okres od dnia 1 stycznia 2013 r. do końca okresu objętego dochodzeniem. Zgodnie z art. 6 ust. 1 rozporządzenia podstawowego informacje dotyczące okresu następującego po okresie objętym dochodzeniem nie są zazwyczaj brane pod uwagę przy dokonywaniu ustaleń. Dochodzenie nie ujawniło żadnych okoliczności, które uzasadniałyby odstąpienie od tego podejścia. Zmian cen nie uznaje się w tym przypadku za takie uzasadnienie, ponieważ nic nie wskazuje na przykład na ich długotrwałe skutki. W związku z powyższym argument ten również zostaje odrzucony. W każdym razie rozporządzenie podstawowe przewiduje możliwość wszczęcia przeglądu okresowego, o ile uzasadnia to zasadnicza zmiana okoliczności.
3.4.3. Wnioski dotyczące szkody
(79) Biorąc pod uwagę skorygowane dane liczbowe dotyczące przywozu dla państwa, którego dotyczy postępowanie, i ich wpływ na konsumpcję i udziały w rynku, wnioski na temat szkody zostały poddane ponownej ocenie na ostatecznym etapie postępowania.
(80) Tendencje, jeśli chodzi o wielkości przywozu, wykazują wzrost o prawie 150 %. Udział tego przywozu w rynku wzrósł o 9,8 pkt proc. lub o ponad 100 % w okresie badanym. Udział przemysłu Unii w rynku również wykazał bardzo niekorzystną tendencję.
(81) Niektóre zainteresowane strony twierdziły, że analiza szkody była błędna, ponieważ wiele wskaźników wykazuje korzystne zmiany, a także twierdzono, że Komisja opiera się jedynie na dwóch wskaźnikach przy dochodzeniu do swoich wniosków.
(82) Argument ten musi zostać odrzucony, ponieważ wniosek, że przemysł Unii poniósł istotną szkodę, został wyciągnięty w oparciu o ocenę wszystkich wskaźników i niekoniecznie któryś z tych wskaźników odegrał decydującą rolę. Podczas gdy niektóre wskaźniki mikro- i makroekonomiczne faktycznie wykazują pozytywną tendencję, uzasadniono wystarczająco, w jaki sposób przyjęto ustalenie, że występuje istotna szkoda.
(83) Ponadto strona ta stwierdziła, że niektóre wskaźniki ilościowe wykazują pozytywne tendencje (np. produkcja, wykorzystanie mocy produkcyjnych i wielkość sprzedaży), a przy ustalaniu szkody nie nadano tym tendencjom odpowiedniej wagi. Jednakże tendencje te zostały w pełni uwzględnione w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych (w motywie 121) wraz z wszystkimi wskaźnikami szkody i zostały przeanalizowane w odpowiednim dla nich kontekście. W tej kwestii należy zauważyć, że wielkości te były sprzedawane w kontekście spadających i przynoszących straty cen, co w istocie spowodowało spadek udziału w rynku. W związku z powyższym argument ten odrzuca się jako nieuzasadniony.
(84) Uwzględniając te fakty wraz z niezmienionymi wskaźnikami szkody podanymi w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych, ostatecznie potwierdzono, że przemysł Unii poniósł istotną szkodę w okresie objętym dochodzeniem.
(85) Na podstawie powyższego i wobec braku innych uwag w tym zakresie potwierdza się wniosek na temat sytuacji przemysłu Unii, który opisano w motywach 82-122 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.
4. ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY
4.1. Skutki przywozu towarów po cenach dumpingowych
(86) Skutki przywozu towarów po cenach dumpingowych opisano w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych w sekcji 5.1. Kilka zainteresowanych stron stwierdziło, że wyrządzona szkoda nie mogła wynikać z przywozu po cenach dumpingowych z państwa, którego dotyczy postępowanie, oraz że inne czynniki naruszały związek przyczynowy. Niektóre argumenty były jedynie powtórzeniem uwag omówionych już w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych i nie zawierały żadnych nowych elementów. Uwagi wcześniej nieprzedstawione zostały przeanalizowane poniżej wraz z oceną dodatkowych danych zebranych po ujawnieniu tymczasowych ustaleń (w stosownych przypadkach).
(87) W wyniku korekty przywozu z ChRL, którą opisano w motywach 64-66 powyżej, dokonano przeglądu udziału w rynku przemysłu Unii i przywozu z ChRL. Chiński udział w rynku wzrósł z 10,2 do 20,0 % (zamiast z 11,7 % do 22,7 %, jak podano w motywie 125 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych), natomiast udział przemysłu Unii w wolnym rynku spadł z 80,2 do 67,5 % (zamiast z 78,8 % do 65,2 %, jak podano w tym samym motywie). W konsekwencji motyw 125 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych uznaje się za odpowiednio zmieniony. Zmiany te były stosunkowo niewielkie (jak wyjaśniono powyżej), a ich wpływ na analizę tendencji był jeszcze mniejszy. Wynika to z faktu, że tendencja w wielkości przywozu z ChRL pozostaje niezmieniona, a tendencja pod względem udziału tego przywozu w rynku wciąż wykazuje wzrost o ponad 90 %. Zmiany te nie miały istotnego wpływu na analizę związku przyczynowego opisaną w motywach 124-128 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.
4.2. Wpływ innych czynników
4.2.1. Przywóz z państw trzecich
Tabela 5
Udział w rynku przywozu z innych państw
|
2013 |
2014 |
2015 |
OD |
| Całość przywozu z państw trzecich (%) |
9,6 |
9,1 |
11,0 |
12,5 |
| Republika Korei (%) |
4,6 |
5,4 |
6,4 |
6,2 |
| Indie (%) |
1,1 |
0,6 |
0,7 |
1,7 |
| Inne państwa trzecie (%) |
3,9 |
3,1 |
3,9 |
4,6 |
| Źródło: Statystyki Eurostatu wraz z korektą w wysokości 15 % (tylko dla ChRL). |
(88) Wielkości przywozu z krajów trzecich nie zmieniły się w wartościach bezwzględnych, lecz ich udział w rynku zmienił się nieznacznie w wyniku korekty przywozu z ChRL, którą opisano w motywach 64-66 powyżej. Zmiany te były niewielkie, a ich wpływ na analizę tendencji był jeszcze mniejszy. Wynika to z faktu, że po korekcie udział państw trzecich w rynku wzrósł z 9,6 % do 12,5 % (a nie z 9,5 % do 12,1 %, jak podano w motywie 129 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych). Zmiany te nie miały istotnego wpływu na analizę związku przyczynowego opisaną w motywach 129-134 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.
(89) Jeden chiński producent eksportujący stwierdził, że przywóz z państw trzecich nie został właściwie oceniony w rozporządzeniu w sprawie ceł tymczasowych. Strona ta kwestionuje wstępną ocenę cen koreańskich (na podstawie średnich cen Eurostatu) z uwagi na to, że nie podano dokładnie rodzaju przywożonych produktów. Analiza w ramach dochodzenia jest w istocie oparta na średnich cenach, gdyż dane na takim poziomie były dostępne w statystykach Eurostatu.
(90) W każdym razie producent eksportujący nie przedstawił żadnych informacji dotyczących rodzajów produktu lub asortymentu produktów przywożonych z Korei i nie wyjaśnił, dlaczego podejście oparte na średnich cenach jest błędne. Argument ten odrzuca się jako nieuzasadniony.
4.2.2. Ceny surowców
(91) CISA stwierdziła, że Komisja nie dokonała właściwej oceny wpływu spadku kosztów surowców w ramach analizy związku przyczynowego. Jak wyjaśniono w motywach 103-105 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, koszty produkcji przemysłu Unii spadły w okresie badanym o 20 %. Spadek cen surowców był najważniejszym czynnikiem mającym wpływ na tę tendencję. CISA twierdzi, że spadek kosztów surowców spowodował spadek cen przemysłu Unii o 18 %. Należy jednak zauważyć, że chińskie ceny importowe spadły o 22 %, jak wyjaśniono w motywie 77 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. Należy również przypomnieć, że w motywach 111 i 71 wyjaśniono kontekst wyżej wymienionych tendencji, tzn. że przemysł Unii ponosił straty w okresie badanym, a unijna konsumpcja na wolnym rynku wzrosła o 27 %.
(92) Oczywiste jest, że przemysł Unii w całym okresie analizy dążył do podniesienia swoich cen w celu przywrócenia rentowności. Nie udało mu się tego osiągnąć, mimo że konsumpcja wzrosła o 27 %. Jest to spowodowane przywozem z Chin po cenach dumpingowych, którego wielkość wzrosła o niemal 150 %, a udział w rynku o 96 %, jak wyjaśniono w motywie 67 powyżej. Pod względem cen przywóz ten spadł o 22 % więcej w stosunku do spadku kosztów.
(93) Jako że spadek chińskich cen importowych przekroczył spadek kosztów surowców, jasne jest, że główną przyczyną szkody była presja cenowa wywierana przez przywóz z ChRL. Mimo że spadek kosztów surowców powinien był przyczynić się do odzyskania rentowności przez przemysł Unii, ponosił on straty w całym okresie badanym. Straty w OD nie były tak wysokie, jak w latach 2013-2015, ale - co oczywiste - straty poniesione w OD sprawiły, że jego sytuacja pogarszała się zamiast się polepszać. Argument ten został zatem odrzucony.
4.2.3. Rentowność przemysłu Unii pod koniec okresu badanego
(94) Tendencja w zakresie rentowności w okresie badanym przedstawiona w motywie 111 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych wskazuje, że straty są mniejsze pod koniec okresu badanego, kiedy wielkości przywozu z Chin są największe. CISA twierdzi, że tendencja ta podważa związek przyczynowy między przywozem produktów po cenach dumpingowych a szkodą. Jednakże straty występowały w całym okresie badanym, a niewielka poprawa w całym tym okresie nie była w stanie złagodzić ponoszonej szkody. Ponadto, z analizy dokonanej przez Komisję wynika jasno, że rynek unijny był osłabiony w całym okresie badanym (jak stwierdzono w motywie 113) rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. Argument ten musi zatem zostać odrzucony jako nieuzasadniony.
4.3. Wnioski w sprawie związku przyczynowego
(95) Korekta wielkości przywozu z ChRL oznaczała, że wnioski w sprawie związku przyczynowego będą musiały zostać poddane ponownej ocenie na ostatecznym etapie dochodzenia. Zmienione wielkości przywozu i udziały w rynku unijnym opisane powyżej były stosunkowo niewielkie, a ich wpływ był jeszcze mniejszy w ramach analizy tendencji.
(96) Ponadto żadna z uwag przedstawionych przez zainteresowane strony nie spowodowała zmiany oceny czynników dokonanej na etapie tymczasowym.
(97) Na podstawie powyższego i wobec braku innych uwag wnioski zawarte w motywach 138-140 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają potwierdzone.
5. INTERES UNII
5.1. Interes przemysłu Unii
(98) Ze względu na brak uwag dotyczących interesu przemysłu Unii potwierdza się ustalenia przedstawione w motywach 142-147 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.
5.2. Interes importerów niepowiązanych i użytkowników
(99) Po ujawnieniu ustaleń tymczasowych importerzy i użytkownicy przedstawili dodatkowe informacje. Poziom współpracy ze strony importerów i użytkowników nadal uważa się za niski.
(100) Dokładniej rzecz biorąc, sześciu importerów odpowiedziało na kwestionariusze dotyczące rejestrowania przywożonych towarów. Weryfikację przeprowadzono w jednym z centrum usług stalowych. W dniu 13 listopada 2017 r. odbyło się przesłuchanie z udziałem przedstawicieli ISTA, na którymi przedstawili oni swoje uwagi, ponadto uwagi na piśmie przedstawił również jeden znaczący użytkownik w sektorze artykułów gospodarstwa domowego.
(101) Centra usług stalowych sprzedają zazwyczaj CRS w nieco innej postaci niż w przypadku przywozu do Unii (tj. zwoje i arkusze są przycinane do kształtów wymaganych przez mniejszych klientów). Wyjaśniono jednak, że ten ważny segment użytkowników jest w stanie zmieniać swoje źródła dostaw i przenosić wszelkie dodatkowe koszty na swoich klientów. W związku z tym środki nie są istotnym zagrożeniem dla ich obrotów, rentowności i zatrudnienia.
(102) Na przesłuchaniu w dniu 17 listopada 2017 r. CISA stwierdziła, że Komisja badała tendencje w strukturze przemysłu Unii w okresie późniejszym niż okres objęty dochodzeniem. CISA wskazała na protokół ustaleń między ThyssenKrupp i Tata Steel oraz między Ilva i ArcelorMittal jako dowód na to, że nałożenie ceł na przywóz z Chin nie leży w interesie Unii. Mimo że można oczekiwać, że w wyniku takiej koncentracji pozycja negocjacyjna największych producentów unijnych wzmocni się, w momencie przyjmowania tego rozporządzenia nie przyjęto jeszcze decyzji w sprawie rozliczenia w odniesieniu do tych ustaleń, co umożliwiłoby Komisji ocenę ich znaczenia na potrzeby niniejszej sprawy. W każdym razie rozporządzenie podstawowe przewiduje w uzasadnionych przypadkach możliwość reakcji na zmiany okoliczności i wszczęcie w związku z tym przeglądów okresowych.
(103) W odpowiedzi na ujawnienie ostatecznych ustaleń CISA powtórzyła swój argument dotyczący zmian w zakresie konkurencji na rynku unijnym. Komisja podtrzymuje jednak swoje stanowisko, że w uzasadnionych przypadkach rozporządzenie podstawowe zapewnia możliwość reakcji na zmiany okoliczności, lecz że w tym konkretnym przypadku nie otrzymała żadnych dowodów wskazujących na to, że konieczne jest wszczęcie przeglądu.
(104) CISA stwierdziła ponadto, że ponieważ od czasu ustalenia okresu objętego dochodzeniem sytuacja na rynku uległa zmianie, obecnie ma miejsce sytuacja, która uzasadniałaby zawieszenie środków zgodnie z art. 14 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. Jako powody CISA podała wzrost cen produktu objętego postępowaniem, domniemany niedobór dostaw i toczące się postępowanie Komisji w sprawie połączenia przedsiębiorstw. Po pierwsze, Komisja nie posiada dowodów na to, że wzrost cen znacząco zmienił sytuację przemysłu Unii. Po drugie, stwierdzenie o niedoborze dostaw nie jest przekonujące, co wyjaśniono w motywie 111. Po trzecie, Komisja nie dysponuje dowodami na to, że warunki konkurencji na rynku unijnym uległy zmianie, a jeśli tak, to w jakim stopniu. Ponadto nie ma dowodów na to, że szkoda nie wystąpiłaby ponownie w wyniku takiego zawieszenia. W związku z tym Komisja uważa, że zawieszenie środków nie byłoby uzasadnione.
(105) CISA stwierdziła również, że ostateczne cła antydumpingowe powinny być nałożone w formie ceny minimalnej zamiast cła ad valorem nałożonego rozporządzeniem w sprawie ceł tymczasowych, z uwagi na domniemany znaczący negatywny wpływ na importerów i użytkowników. Zwrócono uwagę na fakt, że w dwóch niedawnych sprawach stwierdzono, że jest to uzasadnione. Zmiana formy środków została również zaproponowana przez ISTA, która reprezentuje importerów unijnych. W tym konkretnym przypadku Eurofer wyraził sprzeciw wobec wprowadzenia cen minimalnych ze względu na potencjał tego sektora rynkowego w zakresie porozumień wyrównawczych.
(106) Należy zauważyć, że forma środków jest określana indywidualnie dla każdego przypadku. W niniejszym przypadku Komisja nie zgodziła się z argumentem CISA, że nałożenie cła ad valorem miałoby znaczący negatywny wpływ na importerów i użytkowników. W rzeczywistości w motywach 148-156 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych wykazano, że importerzy byli w stanie przenieść cła antydumpingowe na swoich klientów oraz dysponowali innymi źródłami zaopatrzenia. Również w przypadku głównych sektorów przemysłu wykorzystujących produkt objęty postępowaniem wprowadzenie ceny minimalnej nie zmniejszyłoby ich kosztów, ponieważ skutek ceny minimalnej i cła ad valorem byłby taki sam.
(107) W odpowiedzi na ujawnienie ostatecznych ustaleń CISA powtórzyła swój argument dotyczący formy środków, stwierdzając, że niektóre systemy cen minimalnych lub stałej stawki cła powinny zostać wprowadzone w interesie unijnych użytkowników i importerów. Użytkownicy unijni zostali opisani przez CISA jako będący w "delikatnej sytuacji" z powodu domniemanej koncentracji pozycji negocjacyjnej na poziomie przemysłu Unii.
(108) Jednakże jak wyjaśniono powyżej w motywie 100 i w sekcji 6.2 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, poziom współpracy użytkowników i importerów w niniejszym dochodzeniu jest niski. W rzeczywistości tylko jeden użytkownik lub importer unijny przekazał żądane dane dotyczące okresu objętego dochodzeniem. Komisja nie była zatem w stanie określić dokładnie sytuacji tych sektorów, jednak dostępne informacje nie wskazują na delikatną sytuację, o której mówi CISA. Ponadto CISA nie przedstawiła żadnego uzasadnienia, jeśli chodzi o sytuację finansową importerów/użytkowników oraz wpływ domniemanej koncentracji. W związku z tym Komisja nie mogła stwierdzić, że istnieją dowody potwierdzające potrzebę zmiany formy środków w interesie użytkowników i importerów. Argument ten został zatem odrzucony.
(109) W związku z tym stwierdzono, że nie ma przekonujących dowodów potwierdzających potrzebę zmiany formy środków.
(110) ISTA, reprezentująca importerów unijnych, stwierdziła, że z nałożeniem środków wiązałyby się problemy z zaopatrzeniem na rynku, gdyż producenci unijni nie byliby w stanie zwiększyć produkcji. Następnie argumentowali, że środki uczyniłyby chiński przywóz niekonkurencyjnym. Mając na uwadze, że w okresie objętym dochodzeniem przemysł Unii miał wskaźnik wykorzystania mocy produkcyjnych jedynie na poziomie 79 % i że istnieje wiele źródeł przywozu, użytkownicy dysponują różnymi dostępnymi im źródłami zaopatrzenia i nie ma powodów, by sądzić, że nie mogą zmienić dostawcy. Chociaż nie można wykluczyć tymczasowych problemów z zaopatrzeniem, jest mało prawdopodobne, by środki spowodowały ogólny niedobór, ponieważ przemysł Unii nie wykorzystuje w pełni mocy produkcyjnych i w przypadku wzrostu liczby zamówień może zwiększyć produkcję.
(111) ISTA i Electrolux stwierdziły, że koszty ponoszone przez użytkowników wzrosłyby, gdyby środki zostały wprowadzone. Jednak główne sektory przemysłu wykorzystujące produkt objęty postępowaniem nie podjęły współpracy w ramach dochodzenia. W rzeczywistości żadne przedsiębiorstwo nie przekazało danych wykazujących, że cła nałożone na produkt objęty postępowaniem zwiększyłyby znacznie koszty ich wyrobów gotowych lub spowodowałyby istotne obniżenie zysków. W związku z powyższym argument ten odrzuca się jako nieuzasadniony.
(112) Electrolux twierdził również, że jakikolwiek wzrost ceny produktu objętego postępowaniem/produktu podobnego spowodowany niniejszym dochodzeniem obniżyłby jego konkurencyjność w stosunku do pozostałych producentów artykułów gospodarstwa domowego z państw trzecich. Jednakże wzrost cen rozpoczął się w okresie objętym dochodzeniem i ma miejsce na całym świecie oraz nie jest związany wyłącznie z niniejszym dochodzeniem. Niemniej jednak nie można wykluczyć, że część utraty konkurencyjności może wynikać z nałożenia ceł. Jednakże jak wyjaśniono powyżej, ani Electrolux, ani żaden inny producent artykułów gospodarstwa domowego nie przekazał odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu ani jakichkolwiek informacji dotyczących znaczenia CRS w ostatecznych kosztach swoich produktów. W związku z tym argument ten został odrzucony, gdyż nie został uzasadniony. W każdym razie, jak wspomniano powyżej, istnieją różne źródła zaopatrzenia w odniesieniu do produktu objętego postępowaniem.
(113) Na podstawie powyższego i wobec braku innych uwag, niniejszym potwierdza się wniosek, że nie ma jakichkolwiek istotnych powodów stanowiących dowód, że w interesie Unii nie leży wprowadzenie środków, o których mowa w motywach 157-160 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.
6. ROZPATRZENIE KWESTII WPROWADZENIA ŚRODKÓW Z MOCĄ WSTECZNĄ
(114) Jak wspomniano w motywie 4 powyżej, przywóz produktu objętego postępowaniem podlegał rejestracji od dnia 8 lipca 2017 r. do momentu nałożenia środków tymczasowych w dniu 11 sierpnia 2017 r. w celu ewentualnego nałożenia środków z mocą wsteczną w odniesieniu do zarejestrowanego przywozu.
(115) Na ostatecznym etapie dochodzenia dane zebrane w ramach rejestracji oceniono i przeanalizowano, czy spełnione zostały kryteria dotyczące wprowadzenia środków z mocą wsteczną określone w art. 10 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.
(116) W momencie rejestracji przywozu dostępne dane na poziomie kodu CN wskazują, że miał miejsce znaczny wzrost przywozu. Jednakże później Komisji zostały udostępnione dane na poziomie TARIC, które wykazały, że w okresie objętym dochodzeniem nie nastąpił dalszy znaczny wzrost poziomu przywozu. W związku z tym warunek ten, określony w art. 10 ust. 4 lit. d), nie został spełniony.
(117) Ponadto analiza czynników szkody dla przemysłu Unii nie wykazała żadnych dowodów na to, że skutek naprawczy środków został osłabiony w okresie po OD. W związku z tym stwierdzono, że kryterium to nie zostało spełnione.
(118) Na podstawie powyższych ustaleń Komisja stwierdziła, że w niniejszym przypadku nałożenie środków z mocą wsteczną nie jest uzasadnione.
7. OSTATECZNE ŚRODKI ANTYDUMPINGOWE
7.1. Poziom usuwający szkodę
(119) Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń niektóre strony sprzeciwiły się wykorzystaniu poziomu 7,4 % jako docelowego zysku przy obliczaniu marginesu szkody na etapie tymczasowym. Był to zysk faktycznie osiągnięty przez przemysł Unii w 2008 r., jak wyjaśniono w motywie 164 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.
(120) Eurofer uznał ten docelowy zysk za zbyt niski, ponieważ ostatni kwartał 2008 r. był początkiem kryzysu finansowego. Chińscy producenci eksportujący twierdzili, że 7,4 % to zbyt wysoki poziom i że należało wykorzystać informacje z innych źródeł, na przykład z poprzednich spraw antydumpingowych lub z bazy danych BACH.
(121) Uznaje się, że jakiekolwiek pogorszenie rentowności w ostatnim kwartale 2008 r. było odczuwalne głównie w 2009 r. Ponadto, mając na uwadze, że poziom ten opiera się na faktycznych danych dotyczących rentowności dla produktu objętego postępowaniem, stanowi on najlepszą dostępną podstawę do tego celu. Nie było dostępnych żadnych innych informacji, które podważyłyby analizę i wnioski przyjęte w motywie 164 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. Ponadto konsultacje w bazie danych BACH (lub innym zewnętrznym źródle) nie były konieczne, ponieważ w ramach dochodzenia dostępne były zweryfikowane dane dotyczące ściśle przemysłu Unii. W związku z powyższym rentowność w wysokości 7,4 % osiągnięta w 2008 r. pozostaje reprezentatywna na potrzeby niniejszego dochodzenia i niniejszym potwierdza się ustalenia zawarte w motywach 162-165 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.
(122) W odpowiedzi na ujawnienie ostatecznych ustaleń jeden z producentów eksportujących przedstawił uwagi dotyczące zysku docelowego. Stwierdził, że rok 2008 nie był reprezentatywny dla określenia zysku docelowego, ponieważ po tym roku nastąpił szereg lat, w trakcie których przemysł Unii ucierpiał z powodu różnych czynników powodujących szkodę. Ponieważ sytuacja z 2008 r. nie powtórzyła się później, wybór zysku docelowego na podstawie 2008 r. uznał za niereprezentatywny, a wykorzystanie go stwarza podejrzenie, że Komisja przypisała przywozowi po cenach dumpingowych szkodę spowodowaną innymi czynnikami.
(123) Ponieważ rok 2008 był pierwszym rokiem przed kryzysem gospodarczym, Komisja uznała go za reprezentatywny, a zysk za ten rok można uznać za zysk ustalony w sytuacji braku przywozu po cenach dumpingowych i przy braku innych czynników, takich jak kryzys gospodarczy. Wykorzystanie tego zysku docelowego nie powoduje zatem przypisania szkody wywołanej kryzysem przywozowi po cenach dumpingowych, a wręcz przeciwnie. Argument ten został zatem odrzucony.
(124) Eurofer dostarczył dodatkowe dane na poparcie argumentu, że rok 2008 nie był reprezentatywny, ponieważ rentowność w ostatnim kwartale została zniekształcona przez kryzys finansowy. Chodziło o dane makroekonomiczne na początku kryzysu finansowego i dane przekazane przez niemiecką federację stalową oraz sprawozdanie greckiego producenta. Komisja wykorzystała jednak rok 2008 jako reprezentatywny w poprzednich sprawach antydumpingowych, w tym dotyczących płaskich wyrobów ze stali walcowanych na zimno, które stanowią produkt wyższego szczebla w stosunku do CRS 7 . Komisja przyjęła stanowisko, że wpływ kryzysu finansowego na rentowność byłby odczuwalny głównie w 2009 r. Chociaż pod koniec 2008 r. można było odczuć pewien wpływ na rentowność, Komisja doszła do przekonania, że rok 2008 jako całość jest reprezentatywny.
(125) Kilku producentów eksportujących zakwestionowało zastosowanie art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego przy obliczaniu szkody, stwierdzając, że przepis ten znajduje się w części rozporządzenia podstawowego zawierającej przepisy antydumpingowe i nie mógł być zastosowany przez analogię do obliczania wielkości szkody. Podnieśli oni, że odpowiednia cena, którą należało wykorzystać, powinna opierać się na cenie faktycznie naliczanej pierwszym niezależnym klientom w Unii przez importerów powiązanych w Unii.
(126) Jak wyjaśniono w motywie 166 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, obliczenia marginesu szkody oparte są na cenie importowej na poziomie granicy Unii sprowadzonej do poziomu porównywalnego z ceną ex-works przemysłu Unii. W przypadku sprzedaży za pośrednictwem powiązanych importerów cena importowa musi być skonstruowana na podstawie ceny odsprzedaży pierwszemu niezależnemu klientowi, należycie skorygowanej, tak aby odpowiednio wykluczyć wszelkie koszty przywozu oraz koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk powiązanych importerów, i aby cena była wiarygodna. Jest to w istocie uzasadnienie do skonstruowania ceny eksportowej zgodnie z art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego. Nie ma powodu, dla którego to samo uzasadnienie do skonstruowania ceny eksportowej w przypadku sprzedaży za pośrednictwem powiązanych importerów nie byłoby zasadne w odniesieniu do ceny importowej w przypadku powiązanej sprzedaży dla celów obliczenia szkody. Ostatecznie marginesy dumpingu i szkody są porównywane w celu zastosowania zasady niższego cła na podstawie art. 7 ust. 2 i art. 9 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.
(127) Ponadto, jeżeli cena importowa w przypadku powiązanej sprzedaży dla celów obliczenia szkody jest oparta na cenie faktycznie naliczonej przez powiązanych importerów w Unii pierwszym niezależnym klientom w Unii, jak sugerowała strona, cena ta obejmowałaby koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk z tytułu odsprzedaży w Unii po odprawie celnej, natomiast w przypadku sprzedaży przez producenta eksportującego bezpośrednio niezależnym importerom cena nie obejmowałaby tych kosztów. Prowadziłoby to do nierównego traktowania producentów eksportujących prowadzących sprzedaż za pośrednictwem powiązanych importerów w stosunku do producentów eksportujących prowadzących sprzedaż bezpośrednio niezależnym importerom, co byłoby nieuzasadnione. W związku z powyższym argument ten odrzuca się jako nieuzasadniony.
(128) Jeden z producentów eksportujących argumentował, że nie ujawniono źródła kosztów ponoszonych po przywozie i zakwestionował zastosowaną kwotę 7 EUR za tonę. Kwota ta oparta jest na innym dochodzeniu 8 ze względu na podobieństwa produktów należących do tej samej branży i brak innych dostępnych danych. Po nałożeniu środków tymczasowych i nieco lepszej współpracy ze strony importerów kwota ta została zweryfikowana u niepowiązanego importera i w oparciu o dane tego importera stwierdzono, że jest ona rozsądna. Nie podaje się tu dokładnej kwoty kosztów ponoszonych przez importera po przywozie ze względu na poufny charakter tych danych. Argument ten zostaje odrzucony.
(129) Producent eksportujący, którego dotyczy postępowanie, stwierdził, że nadal nie rozumie charakteru kosztów ponoszonych po przywozie i zwrócił się o przedstawienie zestawienia tych kosztów. Koszty poniesione po przywozie stanowią dodatek przyznany na rzecz producentów eksportujących w celu wprowadzenia sprawiedliwego porównania ich cen eksportowych z cenami ex-works przemysłu Unii. Dotyczą one zwykłego przeładunku, składowania i opłat związanych z dokumentami w porcie wejścia na rynek unijny (z wyłączeniem dalszego transportu). Koszty te występują w przypadku każdego przywozu i są podobne dla wszystkich rodzajów przywożonych wyrobów stalowych. Kwota 7 EUR za tonę została zaproponowana przez chińskiego producenta eksportującego w wyżej wspomnianej sprawie. Komisja jest zatem usatysfakcjonowana faktem, że podana powyżej kwota jest rozsądna, szczególnie biorąc pod uwagę wyżej wspomnianą kontrolę krzyżową u importera produktu objętego postępowaniem przeprowadzoną w ramach obecnego dochodzenia. Wreszcie należy podkreślić, że 7 EUR za tonę odpowiada około 1 % ceny importowej CIF produktu objętego postępowaniem. W niniejszym dochodzeniu współpracę z Komisją nawiązał tylko jeden tradycyjny niepowiązany importer, który ze względu na poufność nie jest w stanie podać szczegółowego zestawienia kosztów, o które zwrócił się producent eksportujący. Odrzuca się zatem argument, że podejście Komisji narusza prawo tej strony do obrony.
(130) Wprowadzono pewne korekty w odniesieniu do cen CIF niektórych producentów eksportujących. Zweryfikowane ceny CIF zostały ujawnione producentom eksportującym objętym postępowaniem na ostatecznym etapie dochodzenia.
(131) Wobec braku jakichkolwiek dalszych uwag dotyczących poziomu usuwającego szkodę potwierdza się niniejszym motywy 162-166 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.
Środki ostateczne
(132) W odniesieniu do przywozu produktu objętego postępowaniem pochodzącego z państwa, którego dotyczy postępowanie, należy wprowadzić ostateczne środki antydumpingowe zgodnie z zasadą niższego cła określoną w art. 7 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Komisja porównała marginesy szkody z marginesami dumpingu. Kwota ceł powinna być ustalona na poziomie marginesu dumpingu albo marginesu szkody, zależnie od tego, który z nich jest niższy.
(133) Na podstawie powyższych ustaleń ostateczne marginesy szkody i dumpingu wyrażone jako odsetek ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem, i ostateczne stawki celne wynikające z zasady niższego cła są następujące.
Tabela 6
Ostateczne marginesy i stawki celne
| Grupa i przedsiębiorstwo |
Ostateczny margines dumpingu (%) |
Ostateczny margines szkody (%) |
Ostateczna stawka celna (%) |
|
HBIS: - Hesteel Co., Ltd, Oddział w Handan
- Handan Iron & Steel Group Han-Bao Co., Ltd.
- Hesteel Co., Ltd, Oddział w Tangshan
- Tangshan Iron & Steel Group High Strength Automotive Strip Co., Ltd
|
62,9 |
27,8 |
27,8 |
|
Shougang Group: - Beijing Shougang Cold Rolling Co. Ltd
- Shougang Jingtang United Iron and Steel Co. Ltd
|
46,2 |
17,2 |
17,2 |
|
Shougang Group: - Zhangjiagang Shagang Dongshin Galvanized Steel Sheet Co., Ltd
- Zhangjiagang Yangtze River Cold Rolled Sheet Co., Ltd
|
56,4 |
27,9 |
27,9 |
| Pozostałe przedsiębiorstwa współpracujące |
58,7 |
26,1 |
26,1 |
| Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa |
62,9 |
27,9 |
27,9 |
(134) Indywidualne stawki cła antydumpingowego w odniesieniu do poszczególnych przedsiębiorstw określone w niniejszym rozporządzeniu zostały ustanowione na podstawie ustaleń niniejszego dochodzenia. W związku z tym odzwierciedlają one sytuację tych przedsiębiorstw, jaka miała miejsce podczas dochodzenia. Wspomniane stawki celne (w odróżnieniu od ogólnokrajowego cła stosowanego do "wszystkich pozostałych przedsiębiorstw") mają więc zastosowanie wyłącznie do przywozu produktu objętego postępowaniem pochodzącego z państwa, którego dotyczy postępowanie, i wyprodukowanego przez wymienione przedsiębiorstwa, tj. konkretne podmioty prawne. Przywożony produkt objęty postępowaniem wyprodukowany przez jakiekolwiek inne przedsiębiorstwo, którego nazwa nie została wyraźnie wymieniona w części normatywnej niniejszego rozporządzenia, w tym przez podmioty powiązane z przedsiębiorstwami wyraźnie wymienionymi, nie może korzystać z tych stawek i podlega stawce celnej mającej zastosowanie do "wszystkich pozostałych przedsiębiorstw".
(135) Wszelkie wnioski o zastosowanie wspomnianych indywidualnych stawek cła antydumpingowego dla przedsiębiorstw (np. po zmianie nazwy podmiotu lub po utworzeniu nowych podmiotów zajmujących się produkcją lub sprzedażą) należy kierować do Komisji 9 wraz ze wszystkimi odpowiednimi informacjami, w szczególności dotyczącymi wszelkich zmian w zakresie działalności przedsiębiorstwa związanej z produkcją, sprzedażą krajową i eksportową, wynikających np. z wyżej wspomnianej zmiany nazwy lub zmiany podmiotu zajmującego się produkcją lub sprzedażą. W stosownych przypadkach niniejsze rozporządzenie zostanie odpowiednio zmienione poprzez aktualizację wykazu przedsiębiorstw korzystających z indywidualnych stawek celnych.
(136) W celu zminimalizowania ryzyka obchodzenia środków uznaje się, że w tym przypadku potrzebne są specjalne środki, aby zapewnić odpowiednie stosowanie środków antydumpingowych. Te specjalne środki obejmują: przedstawienie organom celnym państw członkowskich ważnej faktury handlowej, która musi być zgodna z wymogami określonymi w art. 1 ust. 3 niniejszego rozporządzenia. Przywóz, któremu nie towarzyszy taka faktura, podlega stawce celnej mającej zastosowanie do wszystkich pozostałych przedsiębiorstw.
(137) W świetle niedawnego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości 10 właściwe jest ustalenie wysokości odsetek należnych w przypadku zwrotu ceł ostatecznych, ponieważ obowiązujące przepisy dotyczące należności celnych nie określają wysokości takich odsetek, a stosowanie przepisów krajowych prowadziłoby do nieuzasadnionych zakłóceń konkurencji między przedsiębiorstwami w zależności od państwa członkowskiego, w którym dokonywana byłaby odprawa celna.
7.2. Ostateczne pobranie cła tymczasowego
(138) Ze względu na ustaloną wysokość marginesów dumpingu oraz zważywszy na poziom szkody, jaką poniósł przemysł Unii, należy dokonać ostatecznego poboru kwot zabezpieczonych w formie tymczasowego cła antydumpingowego nałożonego rozporządzeniem w sprawie ceł tymczasowych.
7.3. Egzekwowanie środków
(139) Niniejsze rozporządzenie jest zgodne z opinią Komitetu ustanowionego na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
