a także mając na uwadze, co następuje:1. PROCEDURA
1.1. Obowiązujące środki
(1) Rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 1331/2011 2 ("rozporządzenie pierwotne") Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe w wysokości 71,9 % na przywóz niektórych przewodów rurowych i rur, bez szwu, ze stali nierdzewnej ("SSSPT") z Chińskiej Republiki Ludowej ("ChRL") w odniesieniu do wszystkich innych przedsiębiorstw niż te wymienione w art. 1 ust. 2 oraz w załączniku 1 do tego rozporządzenia.
(2) Środki te będą zwane "obowiązującymi środkami", a dochodzenie, które doprowadziło do wprowadzenia środków rozporządzeniem pierwotnym, będzie zwane "dochodzeniem pierwotnym".
1.2. Wszczęcie dochodzenia na wniosek
(3) W dniu 3 stycznia 2017 r. Komitet Ochrony Przemysłu Stalowych Rur Bez Szwu Unii Europejskiej (Defence Committee of the Seamless Stainless Steel Tubes Industry of the European Union) ("wnioskodawca") złożył wniosek do Komisji Europejskiej w sprawie dochodzenia dotyczącego obejścia środków, wskazując, że środki antydumpingowe wprowadzone wobec przywozu niektórych przewodów rurowych i rur, bez szwu, ze stali nierdzewnej pochodzących z ChRL były obchodzone poprzez przeładunek w Indiach.
(4) We wniosku przedstawiono dowody prima jadę potwierdzające, że w następstwie wprowadzenia obowiązujących środków nastąpiła istotna zmiana w strukturze handlu obejmującego wywóz z ChRL i Indii do Unii, której przyczyną wydaje się wprowadzenie obowiązujących środków. Rzekomo nie było innej wystarczającej racjonalnej przyczyny ani uzasadnienia tej zmiany niż wprowadzenie obowiązujących środków.
(5) Ponadto z dowodów wynika, że skutki naprawcze obowiązujących środków zostały osłabione zarówno pod względem ilości, jak i ceny. Dowody wskazują, że zwiększenie przywozu z Indii nastąpiło po cenach niższych od ceny niewyrządzającej szkody ustalonej w dochodzeniu pierwotnym.
(6) Istnieją również dowody wskazujące, że SSSPT wysyłane z Indii były sprzedawane po cenach dumpingowych w odniesieniu do wartości normalnej ustalonej w dochodzeniu pierwotnym dla produktu podobnego.
(7) Ustaliwszy, po poinformowaniu państw członkowskich, że istnieją wystarczające dowody prima jadę pozwalające na wszczęcie dochodzenia na podstawie art. 13 rozporządzenia podstawowego, Komisja Europejska ("Komisja") wszczęła dochodzenie rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2017/272 3 ("rozporządzenie wszczynające").
(8) Zgodnie z art. 13 ust. 3 i art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, w rozporządzeniu wszczynającym nakazano również organom celnym w Unii rejestrowanie przywozu SSSPT wysyłanych z Indii.
1.3. Dochodzenie
(9) Komisja oficjalnie poinformowała o wszczęciu dochodzenia władze ChRL i Indii, producentów eksportujących i przedsiębiorstwa handlowe w tych państwach oraz znanych zainteresowanych importerów unijnych i przedstawicieli przemysłu unijnego. Kwestionariusze rozesłano do producentów/eksporterów w ChRL i Indiach, którzy są znani Komisji lub którzy zgłosili się w terminie określonym w motywie 15 rozporządzenia wszczynającego. Kwestionariusze wysłano również do importerów w Unii.
(10) Zainteresowanym stronom dano możliwość przedstawienia uwag na piśmie oraz zgłoszenia wniosku o przesłuchanie w terminie określonym w rozporządzeniu wszczynającym. Odbyło się kilka przesłuchań z udziałem wnioskodawcy, w tym jedno przesłuchanie z udziałem rzecznika praw stron w postępowaniach w sprawie handlu.
(11) Zgłosiło się dwadzieścia dziewięć przedsiębiorstw z Indii, jedno przedsiębiorstwo z ChRL, dziewięciu niepowiązanych importerów, dwóch powiązanych importerów, jeden pośrednik i pięciu producentów unijnych.
(12) Dwadzieścia jeden przedsiębiorstw indyjskich przesłało odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i złożyło wnioski o przyznanie zwolnienia z możliwych rozszerzonych środków zgodnie z art. 13 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.
(13) Komisja przeanalizowała osobno wszystkie wnioski o zwolnienie. Wizyty weryfikacyjne zostały przeprowadzone na terenie czternastu przedsiębiorstw, które były znaczącymi eksporterami do Unii lub które, w oparciu o wstępną analizę ich odpowiedzi, spełniały warunki kwalifikowalności do możliwego zwolnienia na podstawie art. 13 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.
(14) Czterech niepowiązanych importerów w Unii i jeden chiński producent eksportujący niepowiązany z żadnym z producentów indyjskich przedłożyli odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.
(15) Wizyty weryfikacyjne odbyły się na terenie następujących przedsiębiorstw w Indiach:
- Arvind Pipes & Fittings Industries Private Limited,
- ASR Mettech Private Limited,
- Chandan Steel Limited,
- Heavy Metal and Tubes Limited,
- Krystal Steel Manufacturing Private Limited,
- Maxim Tubes Company Private Limited,
- MBM Tubes Private Limited,
- Patels Airflow Limited,
- Ratnamani Metals & Tubes Limited,
- Remi Edelstahl Tubulars Limited,
- Sandvik Asia Private Limited,
- Suraj Limited,
- Tubacex Prakash India Private Limited,
- Universal Stainless.
1.4. Okres objęty dochodzeniem
(16) Dochodzenie objęło okres od dnia 1 kwietnia 2009 r. do dnia 30 września 2016 r. (zwany dalej "okresem objęty dochodzeniem"). Za okres od dnia 1 października 2015 r. do dnia 30 września 2016 r. ("okres sprawozdawczy") zgromadzono bardziej szczegółowe dane w celu zbadania ewentualnego osłabienia skutków naprawczych obowiązujących środków i występowania dumpingu.
2. WYNIKI DOCHODZENIA
2.1. Uwagi ogólne
(17) Zgodnie z art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego ocenę występowania obchodzenia środków przeprowadzono, poddając kolejno analizie:
- ewentualne zmiany w strukturze handlu między państwami trzecimi (Indie i ChRL) a Unią,
- wynikanie tych zmian z praktyki, procesu lub prac niemających innych racjonalnych przyczyn ani ekonomicznego uzasadnienia, poza nałożonym cłem,
- istnienie dowodów szkody lub osłabienia skutków naprawczych cła pod względem cen lub ilości produktu podobnego, oraz
- istnienie dowodów występowania dumpingu w odniesieniu do wartości normalnych uprzednio ustalonych dla produktu podobnego, w razie potrzeby zgodnie z przepisami art. 2 rozporządzenia podstawowego.
2.2. Produkt objęty postępowaniem i produkt podobny
(18) Produktem, którego dotyczy możliwe obchodzenie środków, jest SSSPT: niektóre przewody rurowe i rury, bez szwu, ze stali nierdzewnej (inne niż z zamocowanymi łącznikami, odpowiednie do przesyłania gazów lub cieczy, do stosowania w cywilnych statkach powietrznych), pochodzące z Chińskiej Republiki Ludowej ("produkt objęty postępowaniem"). Jest on obecnie objęty kodami CN ex 7304 1100, ex 7304 22 00, ex 7304 24 00, ex 7304 41 00, ex 7304 49 10, ex 7304 49 93, ex 7304 49 95, ex 7304 49 99 i ex 7304 90 00. Jest to produkt, w odniesieniu do którego obecnie obowiązujące środki mają zastosowanie.
(19) Produkt objęty dochodzeniem jest taki sam jak produkt objęty postępowaniem określony w poprzednim motywie, ale wysyłany z Indii, zgłoszony lub niezgłoszony jako pochodzący z Indii, objęty obecnie tymi samymi kodami CN, co produkt objęty postępowaniem.
(20) Dochodzenie wykazało, że SSSPT wywożone do Unii z ChRL oraz SSSPT wysyłane z Indii do Unii posiadają te same podstawowe właściwości fizyczne i techniczne oraz te same zastosowania, a zatem należy je uważać za produkty podobne w znaczeniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.
2.3. Poziom współpracy
(21) Poziom współpracy ze strony eksportujących producentów w Indiach był bardzo wysoki. 21 współpracujących producentów reprezentowało 92 % łącznego przywozu SSSPT z Indii do Unii w okresie sprawozdawczym.
(22) Czternaście zweryfikowanych przedsiębiorstw reprezentowało 91 % łącznego wywozu przedsiębiorstw współpracujących i 84 % łącznego przywozu SSSPT z Indii do Unii.
(23) Art. 18 ust. 1 rozporządzenia podstawowego zastosowano do jednego współpracującego producenta eksportującego z Indii w zakresie, w jakim nie dostarczył on informacji koniecznych do wiarygodnej oceny działalności jego przedsiębiorstw powiązanych. W związku z powyższym wykorzystano najlepsze dostępne fakty w celu uzupełnienia danych przedłożonych przez to przedsiębiorstwo, aby Komisja dysponowała wiarygodnymi danymi niezbędnymi do oceny jego przywozu i wywozu do Unii.
(24) W ChRL poziom współpracy producentów/eksporterów był niski, ponieważ tylko jeden producent eksportujący przedstawił odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Ustalenia dotyczące wywozu SSSPT z ChRL do Unii i z ChRL do Indii musiały zatem zostać poczynione na podstawie danych Eurostatu i chińskich statystyk handlowych.
2.4. Charakter rzekomej praktyki, procesu lub prac związanych z obchodzeniem środków
(25) Rzekome obchodzenie środków opisane we wniosku pojawia się na etapie produkcji. Produkcja SSSPT charakteryzuje się dwoma istotnymi etapami: formowanie na gorąco i formowanie na zimno.
(26) Pierwszy etap jest zazwyczaj realizowany na dwa sposoby: albo poprzez wyciskanie albo dziurowanie na gorąco.
(27) W wyniku tego procesu uzyskiwana jest rura formowana na gorąco, będąca produktem pośrednim, który wymaga dalszej obróbki przed końcowym zastosowaniem, z wyjątkiem niektórych rur formowanych na gorąco wytwarzanych w procesie wyciskania na gorąco.
(28) Wnioskodawca stwierdził, że SSSPT wywożone przez ChRL do Indii były rurami formowanymi na zimno. To twierdzenie zostało poparte chińskimi statystykami eksportowymi oraz założeniem, zgodnie z którym producenci w ChRL stosują proces dziurowania na gorąco, po którym rury muszą niezwłocznie i obowiązkowo przejść obróbkę na zimno.
(29) Chińskie statystyki eksportowe faktycznie wykazały, ze prawie wszystkie wywożone SSSPT zostały zgłoszone jako formowane na zimno, jednak przy przywozie do Indii tylko 2 % tych produktów zgłoszono jako formowane na zimno.
(30) Ta rozbieżność może zostać wyjaśniona systemem zwrotu VAT stosowanym przez ChRL, w którym SSSPT formowane na zimno korzystają z 13 % zwrotu VAT w porównaniu z 9 % zwrotem w przypadku rur formowanych na gorąco.
(31) Weryfikacja potwierdziła, ze indyjscy producenci kupowali prawie wyłącznie rury formowane na gorąco i przeprowadzali formowanie na zimno w Indiach.
(32) W toku dochodzenia potwierdzono także, iż rury formowane na gorąco mogą być łatwo transportowane przed przeprowadzeniem formowania na zimno.
(33) W dochodzeniu wykazano, że formowanie na zimno dokonywane w Indiach znacząco modyfikuje produkt i nieodwracalnie zmienia jego podstawowe właściwości. Podczas tego procesu zmianie ulega rozmiar produktu oraz jego fizyczne, mechaniczne i metalurgiczne właściwości.
2.5. Zmiana struktury handlu
(34) W tabeli 1 przedstawiono rozwój przywozu SSSPT z ChRL i Indii do Unii oraz rozwój indyjskiego przywozu z ChRL w okresie objętym dochodzeniem:
Tabela 1
Przywóz SSSPT w okresie objętym dochodzeniem (tony metryczne)
|
Rok kalendarzowy |
|
2009 |
2010 |
2011 |
2012 |
2013 |
2014 |
2015 |
Okres sprawozdawczy |
| Unijny przywóz z ChRL |
17 094 |
20 841 |
15 279 |
4 181 |
2 437 |
1 804 |
1 951 |
2 317 |
| Unijny przywóz z Indii |
5 173 |
6 401 |
7 601 |
11 572 |
13 531 |
17 230 |
18 911 |
19 845 |
| Chiński wywóz do Indii |
23 555 |
35 454 |
37 824 |
41 505 |
40 146 |
49 039 |
43 364 |
44 129 |
| Źródło: Eurostat (COMEXT), chińskie statystyki handlowe. |
(35) Przywóz produktu objętego postępowaniem z ChRL do Unii znacząco zmniejszył się w okresie objętym dochodzeniem i wykazał gwałtowny spadek po wprowadzeniu środków w 2011 r.
(36) Ten spadek przywozu z ChRL po wprowadzeniu środków został skompensowany przez wzrost przywozu z Indii w kolejnych latach.
(37) Zmiany te odzwierciedlają zmianę w strukturze handlu między wyżej wymienionymi państwami i Unią. Indyjski przywóz z ChRL stopniowo zwiększał się w okresie objętym dochodzeniem, a jego największy wzrost nastąpił jeszcze przed wprowadzeniem środków.
(38) Powyższe dane wskazują, że po wszczęciu pierwotnego dochodzenia w 2010 r. oraz po wprowadzeniu środków w grudniu 2011 r. przywóz SSSPT z Indii w dużym stopniu zastąpił przywóz produktu objętego postępowaniem z ChRL do Unii.
2.6. Niewystarczająca racjonalna przyczyna lub ekonomiczne uzasadnienie inne niż nałożenie cła anty dumpingowego
(39) Komisja zbadała czy powyższa zmiana struktury handlu wynika z praktyki, procesu lub prac niemających innych racjonalnych przyczyn ani ekonomicznego uzasadnienia, poza nałożonym cłem.
2.6.1. Analiza przywozu z ChRL do Indii
(40) W poniższej tabeli wskazano przywóz indyjskich współpracujących przedsiębiorstw z ChRL w porównaniu z ich łączną sprzedażą i wywozem do Unii. Komisja zauważa, że dane te dotyczą przedsiębiorstw reprezentujących większość indyjskiego wywozu SSSPT do Unii, jak wyjaśniono w powyższym motywie 21.
(41) Komisja uznała zatem te dane za w wystarczającym stopniu odzwierciedlające działalność właściwego przemysłu indyjskiego w zakresie wywozu do Unii.
Tabela 2
Indyjski przywóz z ChRL (przedsiębiorstwa współpracujące) wobec łącznej indyjskiej sprzedaży (tony metryczne)
|
Rok obrotowy w Indiach |
|
2009 |
2010 |
2011 |
2012 |
2013 |
2014 |
2015 |
Okres sprawozdawczy |
| Łączna indyjska sprzedaż (A) |
19 367 |
27 431 |
32 684 |
32 547 |
36 881 |
42 217 |
36 245 |
39 061 |
| Indyjski przywóz z ChRL (B) |
7 852 |
15 146 |
14 284 |
17 465 |
18 246 |
21 914 |
17 313 |
19 640 |
| Stosunek indyjskiego przywozu z ChRL do łącznej indyjskiej sprzedaży (C = B/A) |
41 % |
55 % |
44% |
54% |
49% |
52% |
48% |
50% |
| Indyjski wywóz do Unii (D) |
4 252 |
6 631 |
9 697 |
12 759 |
14 715 |
19 090 |
16 825 |
18 581 |
| Źródło: Odpowiedzi przedsiębiorstw współpracujących na pytania zawarte w kwestionariuszu. |
(42) Wzrost indyjskiego przywozu z ChRL był znacząco niższy od wzrostu unijnego przywozu z Indii. Między wszczęciem pierwotnego dochodzenia w 2010 r. a okresem sprawozdawczym, współpracujący indyjscy producenci eksportujący zwiększyli swój przywóz z ChRL z 15,1 do 19,6 tys. ton (+ 29 %) oraz swój wywóz do Unii z 6,6 do 18,6 tys. ton (+ 180 %).
(43) W toku dochodzenia wykazano, że zmiany przywozu z ChRL były bliżej powiązane ze zmianami łącznej sprzedaży niż ze zmianami indyjskiego wywozu do Unii.
(44) Gdy indyjski wywóz do Unii zaczął być główną siłą napędową sprzedaży, wywóz ten w sposób logiczny skorelowano ze wzrostem chińskiego przywozu. Ta sama sytuacja nastąpiłaby, gdyby sprzedaż zwiększyła się na rynku krajowym lub innym rynku eksportowym.
(45) Pomimo tego, że udział wywozu do Unii w łącznej sprzedaży wzrósł z 25 % do 51 % w latach 2009-2010 (w okresie sprawozdawczym), stosunek chińskiego przywozu do łącznej indyjskiej sprzedaży utrzymywał się na niezmienionym poziomie wynoszącym około 50 %.
(46) Sytuacja ta wyraźnie wskazuje, że indyjscy producenci stale korzystali z produktów pochodzących z ChRL oraz z innych źródeł, a nałożenie pierwotnych ceł nie miało na to żadnego znaczącego wpływu.
2.6.2. Analiza modelu biznesu
(47) Model biznesu przedsiębiorstw reprezentujących większość wywozu do Unii nie zmienił się od czasu wprowadzenia ceł. Praktyka stosowana przez nie rozpoczęła się przed wszczęciem pierwotnego dochodzenia wobec ChRL we wrześniu 2010 r.
(48) Wystarczające ekonomiczne uzasadnienie tej praktyki istniało w okresie objętym dochodzeniem, a wskazywał na to fakt, iż wspomniane przedsiębiorstwa były rentowne przed wszczęciem pierwotnego dochodzenia i pozostały rentowne do okresu sprawozdawczego oraz przez cały ten czas.
(49) Ważne jest, by zauważyć, iż zdolność do produkowania rur formowanych na zimno wymaga znaczących inwestycji w aktywa trwałe, które podlegają amortyzacji przez wiele lat. Większość przedsiębiorstw było wyposażonych w niezbędne aktywa trwałe już przed wszczęciem pierwotnego dochodzenia.
2.6.3. Wpływ środków obowiązujących w stosunku do chińskiego wywozu na indyjski wywóz do Unii
(50) Średnia cena indyjskich SSSPT przywożonych do Unii przed wszczęciem pierwotnego dochodzenia była 10 % niższa od ceny SSSPT przywożonych z ChRL. Po nałożeniu cła w wyniku pierwotnego dochodzenia, przywóz z Indii pozostał najtańszym źródłem przywozu na rynku unijnym. Komisja zauważa, że z uwagi na prawdopodobnie odmienną strukturę asortymentu produktów średnie ceny nie są bezpośrednio porównywalne. Dobrze odzwierciedlają one jednak poziom cen.
(51) Po wprowadzeniu środków i znaczącym wzroście cen przywozu z ChRL popyt unijny stworzył naturalnie możliwości dla innych państw wywozu, z czego mogły skorzystać konkurencyjnie wycenione produkty indyjskie.
(52) Nawet jeżeli udział wywozu do Unii wzrósł w okresie objętym dochodzeniem, rynek unijny był już przed wszczęciem pierwotnego dochodzenia ważnym celem dla wywozu producentów indyjskich.
(53) W związku z tym stwierdzono, że zmiana w strukturze handlu, o której mowa w rozdziale 2.3.3 powyżej, była podyktowana uzasadnionymi względami ekonomicznymi, innymi niż nałożenie ceł na przywóz SSSPT pochodzących z ChRL.
3. UJAWNIENIE USTALEŃ
(54) Wszystkie zainteresowane strony zostały poinformowane o najważniejszych faktach i względach prowadzących do powyższych wniosków oraz zaproszone do przedstawienia swoich uwag. Wnioskodawca przedstawił dodatkowe informacje w swoich uwagach do ujawnienia ostatecznych ustaleń.
(55) Wnioskodawca zakwestionował decyzję Komisji, by nie obejmować kontrolą jedynego współpracującego producenta chińskiego. Komisja nie sprawdziła danych dostarczonych przez współpracującego chińskiego producenta, ponieważ jego wywóz do Indii stanowił nieznaczną część wywozu z ChRL do Indii i nie wniósłby żadnej wartości dodanej do prowadzonego dochodzenia. Argument ten został zatem odrzucony.
(56) Wnioskodawca twierdził, że Komisja pominęła fakt, że większość chińskiego wywozu do USA była zgłaszana jako produkty formowane na zimno. Komisja potwierdziła, że chiński wywóz do USA nie był objęty zakresem dochodzenia i że nie dostrzegła żadnego znaczenia chińskiego wywozu do USA dla bieżącej sprawy. W związku z powyższym Komisja odrzuciła ten argument.
(57) W dalszej części wniosku wnioskodawca twierdził, że urządzenia produkcyjne używane przez niektórych producentów indyjskich umożliwiają im wytwarzanie produktów objętych dochodzeniem jedynie z wykorzystaniem rur formowanych na zimno. Kontrola zakładów produkcyjnych indyjskich producentów eksportujących wykazała, że są one w stanie produkować SSSPT wywożone do Unii z rur formowanych na gorąco. Argument ten został zatem odrzucony.
(58) Wnioskodawca zakwestionował również wnioski Komisji dotyczące niezmienionego modelu biznesowego producentów eksportujących odpowiedzialnych za zdecydowaną większość wywozu do Unii. Komisja odrzuciła ten argument, ponieważ wszystkie skontrolowane przedsiębiorstwa prowadzące wywóz do Unii w okresie sprawozdawczym (z wyjątkiem jednego producenta, który sprzedał niewielkie ilości produktu do Unii) rozpoczęły przedmiotową praktykę, a mianowicie przywóz rur formowanych na gorąco z ChRL i produkcję oraz sprzedaż SSSPT na rynku krajowym oraz z przeznaczeniem na wywóz, przed wszczęciem dochodzenia pierwotnego.
(59) Wnioskodawca stwierdził również, że Komisja oparła swoje ustalenia na klasyfikacji przywozu z ChRL do Indii, przedstawionej z danymi dotyczącymi przywozu z Indii, a nie uwzględniając klasyfikację przedstawioną w danych statystycznych dotyczących chińskiego wywozu. Jak wskazano powyżej, chińskie statystyki przedstawiają wywóz rur formowanych na zimno, podczas gdy indyjskie statystyki przedstawiają przywóz rur formowanych na gorąco. Wnioskodawca stwierdził ponadto, że jeżeli Komisja powoływała się w swoich wnioskach na dane statystyczne dotyczące przywozu z Indii, powinna była stwierdzić obejście obowiązujących środków, ponieważ 45 % produktów podobnych przywożonych z ChRL do Indii w 2015 r. zostało zgłoszone jako rury przewodowe. Według wnioskodawcy żaden sposób przetwarzania, które mogłoby być prowadzone w Indiach, nie mógłby zmienić miejsca pochodzenia tych rur na inne niż Chiny. Wreszcie wnioskodawca zauważył, że nie przeprowadzono dalszych badań, ani nie wyciągnięto wniosków w odniesieniu do dokładności danych w statystykach dotyczących indyjskiego przywozu.
(60) Z powodu sprzecznych danych zawartych w chińskich statystykach wywozu i indyjskich statystykach przywozu Komisja nie oparła swoich ustaleń na tych danych statystycznych. W istocie, z uwagi na bardzo wysoki poziom współpracy, wnioski Komisji były oparte na zweryfikowanych informacjach przekazanych przez współpracujących producentów indyjskich. W dochodzeniu skupiono się na rzeczywistych danych dotyczących przedsiębiorstwa, potwierdzających charakter półproduktów, które docierają do indyjskich walcowni, stopień ich przetwarzania w tych walcowniach i ekonomiczne uzasadnienie dla tego rodzaju działalności.
(61) W odniesieniu do przepisów prawa celnego dotyczących reguł pochodzenia Komisja zauważyła, że w dochodzeniu w sprawie obejścia środków uwzględniono prawo celne - choć nie oparto się wyłącznie na nim -w celu ustalenia, czy dochodzi do obchodzenia obowiązujących środków. Ponadto, wnioskodawca odnosi się wyłącznie do przywozu rur przewodowych z ChRL do Indii. Faktycznie, wielkość wywozu rur przewodowych z Indii do Unii jest o niemal 90 % niższa niż przywóz rur przewodowych z ChRL do Indii podawany przez wnioskodawcę. Jednakże w toku dochodzenia nie znaleziono żadnych dowodów na to, że ten ograniczony wywóz rur przewodowych z Indii do Unii był obchodzony w rozumieniu art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. W związku z tym wymienione wnioski zostały odrzucone.
(62) Wnioskodawca zasugerował, że wniosek Komisji, iż indyjscy producenci kupowali prawie wyłącznie rury formowane na gorąco został wyciągnięty jedynie na podstawie ich zamówień. Komisja odrzuciła ten argument, ponieważ wyciągnęła swoje wnioski w oparciu o wszystkie dostępne jej informacje, a nie tylko na podstawie zamówień. Podczas wizyty weryfikacyjnej w Indiach Komisja zbadała półfabrykaty materiałów wsadowych, a także proces produkcji i produkt gotowy każdego kontrolowanego producenta indyjskiego. Argument ten został zatem odrzucony.
(63) Ponadto wnioskodawca zasugerował, że Komisja nie znalazła żadnego dowodu na to, że chińscy producenci nie dostarczali rur dziurawionych na gorąco, które były objęte pierwszym etapem formowania na zimno w ChRL, przy czym wnioskodawca utrzymuje, że kolejne przetworzenie w Indiach byłoby niewystarczające do nadania statusu pochodzenia. Z uwagi na niemal całkowity brak współpracy ze strony chińskich producentów eksportujących Komisja poczyniła swoje ustalenia dotyczące etapu wykończenia półproduktów zakupionych w ChRL przez indyjskich producentów w oparciu o zweryfikowane informacje pochodzące od producentów indyjskich. Komisja nie znalazła dowodów na to, że zostały już one przetworzone na zimno w ChRL. Co więcej, charakter skontrolowanego indyjskiego procesu produkcji (w tym zdolności do formowania na zimno) i gotowość chińskich producentów do dostarczania formowanych na gorąco rur stanowiących półprodukt do Indii, przeczą tezie stawianej przez wnioskodawcę.
(64) Ponadto, nawet gdyby uzasadnione było twierdzenie wnioskodawcy, że niektóre rury stanowiące półprodukty dostarczone do Indii zostały poddane ograniczonemu przetworzeniu na zimno w ChRL, to takie przetwarzanie miałoby ograniczony wpływ na prace prowadzone w Indiach. W istocie, jak wskazano powyżej, Komisja stwierdziła, że wszyscy skontrolowani producenci eksportujący w Indiach dokonywali znaczącego przetworzenia w Indiach, i ustaliła uzasadnienie ekonomiczne dla takiej działalności. W związku z tym Komisja odrzuciła powyższe argumenty.
(65) Ponadto wnioskodawca dostarczył sprawozdanie dotyczące jednego producenta indyjskiego, w którym stwierdzono, że niektóre rury przywożone przez tego producenta z ChRL jako formowane na gorąco musiały być formowane na zimno, ponieważ nie mogą być wytwarzane w procesie walcowania na gorąco w poprzecznej walcarce dziurującej. Sprawozdanie opiera się na szczegółowym sprawozdaniu dotyczącym przywozu z ChRL tego jednego producenta indyjskiego.
(66) Komisja zauważyła, że twierdzenie ogranicza się do rur otrzymanych w procesie dziurawienia na gorąco. Producenci chińscy stosują jednak zarówno proces dziurawienia na gorąco, jak i proces wyciskania na gorąco. Ponadto w toku dochodzenia ustalono, że indyjscy producenci eksportujący dokonują przywozu zarówno rur dziurawionych, jak i wyciskanych. W związku z tym twierdzenie to nie odnosi się do możliwości, że rury przywożone przez tę konkretną indyjską walcownię były wyciskane na gorąco. Ponadto dane statystyczne dotyczące przywozu dokonywanego przez tego konkretnego producenta zostały przedłożone Komisji dopiero po ujawnieniu ostatecznych ustaleń, nie mogły więc zostać zweryfikowane. Argument ten został zatem odrzucony.
(67) Wnioskodawca przedstawił potwierdzenie przesłane pocztą elektroniczną od dwóch wybranych producentów eksportujących w ChRL, którzy odmówili dostarczenia rur dziurawionych na gorąco i byli gotowi zaoferować jedynie rury formowane na zimno.
(68) Po pierwsze, biorąc pod uwagę dużą liczbę producentów eksportujących w ChRL (w toku pierwotnego dochodzenia współpracowało 31 grup producentów eksportujących), nie można wyciągać wniosków z informacji dostarczonych przez dwóch z nich. Po drugie, Komisja zauważyła, że nie ma to związku z pytaniem, czy indyjscy producenci eksportujący są zdolni do wytwarzania produktu, który wywożą do Unii, lecz jedynie ujawnia politykę sprzedaży tych dwóch chińskich producentów eksportujących. W związku z powyższym Komisja odrzuciła ten argument.
(69) Wnioskodawca stwierdził, że nie ma w Indiach walcarki dziurującej zdolnej do produkcji rur dziurawionych na gorąco o średnicy ponad 4 cali oraz zauważył, że kwestia ta nie została zbadana przez Komisję.
(70) Komisja zauważyła, że SSSPT wywożone przez indyjskich producentów eksportujących do Unii mogą być produkowane z rur formowanych na gorąco pochodzących zarówno z Indii, jak i z ChRL. Sprzęt dostępny indyjskim producentom eksportującym pozwala im na obrabianie na zimno formowanych na gorąco rur z Chin
0 średnicy powyżej 4 cali. Argument ten został zatem odrzucony.
(71) Wnioskodawca podważył wniosek Komisji dotyczący znaczącego przetworzenia w motywie 33 powyżej, w którym Komisja opisała w jaki sposób formowanie na zimno powoduje nieodwracalne zmiany zasadniczych charakterystyk wyrobu i stwierdził, że koszt przetworzenia nie jest znaczący.
(72) Komisja w pierwszej kolejności zauważyła, że wnioskodawca nie zakwestionował, że w trakcie procesu formowania na zimno produkt zmienia swoje wymiary oraz właściwości fizyczne, mechaniczne i metalurgiczne. W swojej ocenie Komisja stwierdziła, że ustalenie nieobchodzenia środków na podstawie art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego opierało się w niniejszej sprawie na istnieniu wystarczającej racjonalnej przyczyny i ekonomicznego uzasadnienia dla działalności związanej z przetwarzaniem prowadzonej w Indiach. W związku z tym nie było konieczne dokonanie oceny ilościowej kosztów przetworzenia. Argument ten został zatem odrzucony.
(73) Wnioskodawca wskazał, że Komisja nie wzięła pod uwagę, że większość przywozu do Unii z Indii przed wprowadzeniem środków wobec ChRL była dokonywana przez spółkę zależną jednego z producentów unijnych i zaproponował, aby Komisja dostosowała tabelę 1 poprzez odliczenie tego przywozu, co doprowadziłoby do wykazania gwałtowniejszego wzrostu przywozu z Indii po wprowadzeniu środków. Wnioskodawca stwierdził również, że gdyby Komisja wyłączyła ten wywóz, Unia nie mogłaby być uznana za ważny rynek eksportowy dla indyjskich producentów eksportujących przed wszczęciem pierwotnego dochodzenia.
(74) Nawet gdyby wywóz do Unii zrealizowany przez wspomnianą spółkę zależną unijnego producenta w Indiach, który był zasadniczo stabilny w okresie objętym dochodzeniem, został wyłączony, nie zmieniłoby to oceny wzrostu wywozu z Indii do Unii. Istotnie, wywóz z Indii do Unii utrzymywał się na wysokim poziomie, co spowodowało zmiany w strukturze handlu wyjaśnione w motywach 36 i 37 powyżej. W odniesieniu do atrakcyjności rynku unijnego, Komisja odsyła do analizy, która miała miejsce podczas pierwotnego dochodzenia.
(75) Wnioskodawca stwierdził ponadto, że w przeciwieństwie do ustalenia Komisji, że większość wzrostu indyjskiego przywozu z ChRL miała miejsce przed wprowadzeniem środków, wzrost indyjskiego przywozu z ChRL zbiegł się w czasie ze wszczęciem dochodzenia.
(76) Pierwotne dochodzenie zostało wszczęte w dniu 30 września 2010 r. Ponieważ SSSPT są zwykle produkowane na zamówienie i nie są sprzedawane z magazynów, a także biorąc pod uwagę czas potrzebny na przesyłanie towarów z ChRL do Indii drogą morską, jest mało prawdopodobne, by wzrost chińskiego wywozu do Indii w latach 2009 i 2010 miał miejsce po wszczęciu dochodzenia. W każdym razie nie ma to wpływu na wniosek Komisji, że wzrost indyjskiego przywozu z Chin miał miejsce na długo przed wprowadzeniem środków, ani na wnioski wyciągnięte w motywach 37 i 38, że nastąpiła zmiana w strukturze handlu, co do której Komisja zgadza się z wnioskodawcą.
(77) Wnioskodawca stwierdził również, że stosunek wywozu z Indii do Unii do przywozu z ChRL do Indii wzrósł w okresie objętym dochodzeniem. Odnosząc się do informacji zawartych w tabeli 2 powyżej, rzeczywiście należy stwierdzić, że wskaźnik ten (D/B) wzrósł z 54 % do 95 %. Jednakże przeciwnie do tego, co stwierdził wnioskodawca, nie świadczy to o zmianie w modelu działalności producentów indyjskich, a jedynie wskazuje na rosnące znaczenie rynku unijnego dla producentów indyjskich.
(78) W celu ustalenia, czy model biznesu producentów indyjskich się zmienił, konieczne było przeanalizowanie ich działalności jako całości, a nie ograniczenie analizy do ich sprzedaży do Unii. Do celów takiej analizy Komisja wykorzystała porównanie indyjskiego przywozu z ChRL z całkowitą sprzedażą w Indiach współpracujących przedsiębiorstw indyjskich. Komisja odrzuciła zatem ten argument.
(79) Wnioskodawca stwierdził również, że ciągnienie na zimno nie jest procesem wymagającym znacznych inwestycji w aktywa trwałe i zwrócił się do Komisji z pytaniem, czy skontrolowała wykorzystanie zdolności produkcyjnych przed rozpoczęciem okresu objętego dochodzeniem aż do okresu sprawozdawczego.
(80) Komisja faktycznie sprawdziła stopień wykorzystania mocy produkcyjnych przez współpracujących indyjskich producentów eksportujących, stwierdzając, że zdolność produkcyjna zasadniczo przekraczała rzeczywistą wielkość produkcji w całym okresie objętym dochodzeniem. Potwierdza to ustalenie, że większość przedsiębiorstw było wyposażonych w niezbędne aktywa trwałe już przed wszczęciem pierwotnego dochodzenia, jak wskazano w motywie 49 powyżej. Ponadto Komisja stwierdziła, że wszyscy skontrolowani producenci eksportujący, którzy prowadzili wywóz do Unii w okresie sprawozdawczym, byli wyposażeni w walcarkę pielgrzymową i ją wykorzystywali. W związku z tym Komisja odrzuciła ten argument i podtrzymała swój wniosek w sprawie wymogu dotyczącego znaczących inwestycji, wskazany w motywie 49 powyżej.
(81) W swoich uwagach dotyczących ustaleń zawartych w motywie 50, wnioskodawca porównał dane Eurostatu i odkrył, że średnia indyjska cena przywozu z Indii była wyższa od ceny wywozu z ChRL do 2014 r.
(82) W motywie 50 Komisja dokonała porównania średnich cen w 2009 r. w oparciu o statystyki opublikowane w tabelach 4 i 17 rozporządzenia Komisji (UE) nr 627/2011 4 , które wskazywały niższą cenę dla Indii. W każdym razie wnioskodawca nie kwestionuje, że indyjski przywóz stał się najtańszym źródłem przywozu na rynku unijnym po nałożeniu cła antydumpingowego na ChRL. W rezultacie wniosek ten również odrzucono.
4. ZAKOŃCZENIE DOCHODZENIA
(83) W świetle powyższych ustaleń należy zakończyć obecne dochodzenie w sprawie obejścia środków.
(84) W toku dochodzenia wykazano, że obróbka na zimno stanowi znaczące przetworzenie produktu oraz, że istnieje racjonalna przyczyna i ekonomiczne uzasadnienie inne niż unikanie cła w przypadku zmiany struktury handlu między ChRL, Indiami i Unią.
(85) Warunki ustanowione w art. 13 ust. 1 odnoszące się do rozpatrzenia czy ma miejsce obchodzenie cła nie są zatem spełnione, a środki obowiązujące względem przywozu produktu objętego postępowaniem pochodzącego z ChRL nie powinny być rozszerzone na przywóz tego samego produktu wysyłanego z Indii, niezależnie od tego, czy produkt ten jest zgłoszony lub niezgłoszony jako pochodzący z Indii.
(86) Rejestracja przywozu produktu objętego dochodzeniem, wysyłanego z Indii, zgłoszonego lub niezgłoszonego jako pochodzący z Indii, wprowadzona rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2017/272, powinna zostać zniesiona.
(87) Komitet ustanowiony na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1036 nie wydał opinii,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
