Decyzja wykonawcza 2017/1256 w sprawie wzorów i procedur na potrzeby wymiany informacji o krajowych programach prac sieci EURES na poziomie unijnym

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2017/1256
z dnia 11 lipca 2017 r.
w sprawie wzorów i procedur na potrzeby wymiany informacji o krajowych programach prac sieci EURES na poziomie unijnym
(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/589 z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie europejskiej sieci służb zatrudnienia (EURES), dostępu pracowników do usług w zakresie mobilności i dalszej integracji rynków pracy oraz zmiany rozporządzeń (UE) nr 492/2011 i (UE) nr 1296/2013 1 , a w szczególności jego art. 31 ust. 5,

po konsultacji z Komitetem ds. EURES,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (UE) 2016/589 przewiduje ustanowienie pomiędzy Komisją i państwami członkowskimi efektywnego unijnego systemu wymiany informacji na temat podaży pracy i popytu na pracę na poziomie krajowym, regionalnym i sektorowym oraz wykorzystywanie tego systemu przez państwa członkowskie do celów praktycznej współpracy w ramach sieci EURES.

(2) Przepis art. 30 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/589 nakłada na państwa członkowskie wymóg gromadzenia i analizy segregowanych ze względu na płeć informacji dotyczących niedoborów i nadwyżek siły roboczej na krajowych i sektorowych rynkach pracy, ze szczególnym uwzględnieniem najsłabszych grup na rynku pracy oraz regionów najbardziej dotkniętych bezrobociem, a także działań sieci EURES na poziomie krajowym oraz, w stosownych przypadkach, na poziomie transgranicznym.

(3) Przepis art. 31 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/589 nakłada na krajowe urzędy koordynacji wymóg sporządzania rocznych krajowych programów prac dotyczących działalności sieci EURES w ich państwach członkowskich. Wymiana pomiędzy państwami członkowskimi krajowych programów prac w ramach cyklu programowania powinna umożliwiać krajowym urzędom koordynacji ukierunkowywanie zasobów sieci EURES na odpowiednie działania i projekty, a tym samym kierować rozwojem tej sieci, aby była narzędziem w większym stopniu zorientowanym na wyniki i reagującym na potrzeby pracowników i pracodawców zgodnie z dynamiką rynków pracy.

(4) Wymiana pomiędzy krajowymi urzędami koordynacji i Europejskim Urzędem Koordynacji programów prac oraz wspólna analiza projektów tych programów usprawni funkcjonowanie sieci, zwiększy przejrzystość i rozszerzy możliwości współpracy w obrębie sieci.

(5) Aby nadać skuteczność art. 31 rozporządzenia (UE) 2016/589, krajowe urzędy koordynacji powinny w ramach przygotowywania krajowych programów prac gromadzić i analizować dostępne na poziomie krajowym informacje, o których mowa w tym przepisie; zachęca się je również do uwzględniania wszelkich istotnych sprawozdań i dokumentów dostępnych na poziomie Unii.

(6) Zgodnie z art. 31 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2016/589 krajowe programy prac sporządzane przez krajowe urzędy koordynacji powinny być opracowywane co roku i powinny określać główne działania, które mają zostać zrealizowane w ramach sieci EURES, całkowite zasoby ludzkie i finansowe przydzielone na ich wykonanie oraz ustalenia dotyczące monitorowania i oceny planowanych działań.

(7) Komisja Europejska ustanawia wspólny wzór krajowych programów prac, których struktura odzwierciedla ogólny cel rozporządzenia (UE) 2016/589, a mianowicie zapewnienie, aby wszystkie państwa członkowskie wskazały główne działania realizowane w ramach usług wsparcia dla pracowników i pracodawców, o których mowa w art. 21-28 rozporządzenia (UE) 2016/589.

(8) Należy ustanowić wspólny harmonogram przygotowywania krajowych programów prac, uwzględniający doświadczenia zdobyte podczas współpracy krajowych urzędów koordynacji dotyczącej wspólnego programowania na mocy decyzji wykonawczej Komisji 2012/733/UE 2  oraz zapewniający wystarczającą elastyczność z uwagi na różne krajowe struktury.

(9) Należy wykorzystać wszystkie możliwe synergie wynikające z ustaleń i procedur dotyczących gromadzenia i analizy danych na temat różnych obszarów działań EURES realizowanych na poziomie krajowym na podstawie art. 32 rozporządzenia (UE) 2016/589, w szczególności tak, aby w krajowych programach prac stosowano wskaźniki, które uwzględniają istniejące praktyki publicznych służb zatrudnienia oraz są spójne i przyczyniają się do procesu gromadzenia danych, o którym mowa w aktach wykonawczych, które mają zostać przyjęte na podstawie art. 32 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2016/589.

(10) Personel członków i partnerów EURES powinien mieć dostęp do właściwych informacji dotyczących krajowych programów pracy, aby lepiej przyczyniać się do osiągnięcia celów sieci EURES, określonych w art. 6 rozporządzenia (UE) 2016/589.

(11) Gromadzone w ramach krajowych programów prac informacje dotyczące działań i rezultatów mogą stanowić istotny wkład w przygotowanie sprawozdania z działalności EURES, które Komisja ma obowiązek przedkładać co dwa lata - na podstawie art. 33 rozporządzenia (UE) 2016/589 - Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu i Komitetowi Regionów; z tego względu konieczne jest zbadanie, które elementy programów prac mogą zostać udostępnione do tego celu,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Przedmiot

W niniejszej decyzji określa się ustalenia konieczne do wymiany informacji w obrębie sieci EURES na temat programowania jej działań.

W tym celu ustanawia się wzór, który ma być stosowany przez krajowe urzędy koordynacji podczas sporządzania krajowych programów prac na podstawie art. 31 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2016/589, oraz określa się procedury wymiany informacji dotyczących krajowych programów prac na poziomie unijnym.

Artykuł  2

Organizacja cyklu programowania

1. 
Każdy krajowy urząd koordynacji co roku sporządza krajowy program prac dotyczący działalności sieci EURES w jego państwie członkowskim zgodnie ze wzorem określonym w załączniku I.
2. 
Projekty krajowych programów prac są udostępniane wszystkim krajowym urzędom koordynacji, które będą miały możliwość zgłaszania pytań na temat planowanych działań oraz sugestii dotyczących współpracy i wymiany informacji związanych z tymi działaniami.
3. 
Przedstawicielom partnerów społecznych na poziomie Unii, uczestniczącym w grupie koordynacyjnej, zapewnia się możliwość zgłaszania uwag do projektów krajowych programów prac.
4. 
Po okresie przewidzianym na zgłaszanie uwag ostateczne krajowe programy prac udostępnia się wszystkim krajowym urzędom koordynacji.
5. 
W krajowych programach prac stosuje się w możliwie największym stopniu wskaźniki i cele mające zastosowanie do aktów wykonawczych, które mają zostać przyjęte na podstawie art. 32 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2016/589
6. 
W krajowych programach prac można wykorzystywać inne dodatkowe wskaźniki.
7. 
Krajowe urzędy koordynacji co roku składają sprawozdanie z realizacji rocznego programu prac, w którym wskazują wyniki planowanych działań.
Artykuł  3

Rola i obowiązki krajowych urzędów koordynacji

Krajowe urzędy koordynacji są w swoich państwach członkowskich odpowiedzialne za:

a)
gromadzenie, analizowanie i udostępnianie niezbędnych informacji na podstawie art. 30 rozporządzenia (UE) 2016/589 w celu przygotowania projektu krajowego programu prac;
b)
sporządzenie krajowego programu prac z użyciem wzoru określonego w załączniku I;
c)
dotrzymanie terminów określonych w załączniku II, dotyczących składania projektów krajowych programów prac;
d)
udostępnienie sieci swojego projektu krajowego programu prac za pomocą środków zapewnionych przez Europejski Urząd Koordynacji;
e)
udział we wspólnym przeglądzie projektów krajowych programów prac w celu sfinalizowania tych programów i zwiększenia praktycznej współpracy w zakresie świadczenia usług wsparcia pracownikom i pracodawcom;
f)
sfinalizowanie krajowego programu prac po wspólnym przeglądzie;
g)
aktualizację krajowego programu prac w razie potrzeby oraz udostępnienie w sieci tych aktualizacji za pomocą środków zapewnionych przez Europejski Urząd Koordynacji;
h)
składanie sprawozdań z realizacji działań określonych w krajowym programie prac, z zachowaniem terminów wyznaczonych w załączniku II.
Artykuł  4

Rola i obowiązki Europejskiego Urzędu Koordynacji

Europejski Urząd Koordynacji jest odpowiedzialny za wspieranie wymiany informacji na temat krajowych programów prac między państwami członkowskimi oraz za proces wspólnego przeglądu, w szczególności przez:

a)
dzielenie się informacjami istotnymi w świetle art. 30 rozporządzenia (UE) 2016/589, które są dostępne na poziomie Unii, z krajowymi urzędami koordynacji, aby pomóc im w przygotowaniu projektów krajowych programów prac;
b)
opracowanie i utrzymywanie w ekstranecie portalu EURES narzędzia, które udostępnia krajowym urzędom koordynacji wzór, o którym mowa w art. 7, oraz wszelkie powiązane informacje dotyczące sposobu jego wypełniania i składania, oraz zapewnia krajowym urzędom koordynacji możliwość przeglądania wzajemnie swoich krajowych programów prac i zgłaszania do nich uwag;
c)
nadzorowanie przestrzegania terminów określonych w załączniku II i dotyczących składania projektów krajowych programów prac, procesu wspólnego przeglądu oraz sprawozdawczości z realizacji krajowych programów prac;
d)
zapewnianie wszelkich innych narzędzi, szkoleń i wsparcia koniecznych, aby ułatwić wymianę informacji i wzajemne uczenie się dotyczące cyklu programowania;
e)
udostępnianie dla całej sieci EURES za pośrednictwem specjalnej sekcji ekstranetu portalu EURES istotnych elementów cyklu programowania w celu zwiększenia przejrzystości i wsparcia procesu wzajemnego uczenia się;
f)
zachęcanie krajowych urzędów koordynacji do zapewnienia spójności między stosowaniem art. 31 i 32 rozporządzenia (UE) 2016/589;
g)
regularne informowanie grupy koordynacyjnej o funkcjonowaniu cyklu programowania oraz, w razie potrzeby, proponowanie zmian do wzoru i procedur.
Artykuł  5

Rola i obowiązki członków i partnerów EURES

Członkowie i partnerzy EURES przyczyniają się do cyklu programowania przez:

a)
dostarczanie danych na temat swoich dostępnych zasobów ludzkich i finansowych oraz planowanych działań, które zostaną wykorzystane w krajowym programie prac;
b)
realizację odpowiednich działań przewidzianych w krajowym programie prac;
c)
dostarczanie danych dotyczących realizacji działań, które zostaną wykorzystane w krajowym sprawozdaniu z działalności.
Artykuł  6

Rola i obowiązki grupy koordynacyjnej

1. 
Grupa koordynacyjna ściśle monitoruje stosowanie art. 31 rozporządzenia (UE) 2016/589 i służy jako forum wymiany opinii i najlepszych praktyk w celu usprawnienia funkcjonowania cyklu programowania EURES.
2. 
Grupa koordynacyjna raz w roku przeprowadza przegląd stosowania niniejszej decyzji, który stanowić będzie wkład grupy koordynacyjnej EURES w sprawozdania z działalności i z oceny ex post, składane przez Komisję zgodnie z art. 33 i 35 rozporządzenia (UE) 2016/589.
3. 
Grupa koordynacyjna decyduje, które elementy krajowych programów prac i krajowych sprawozdań z działalności są istotne dla całego personelu EURES i powinny być w związku z tym dostępne w ekstranecie portalu EURES, aby zapewnić właściwe wykonanie cyklu programowania EURES i osiągnięcie celów sieci EURES określonych w art. 6 rozporządzenia (UE) 2016/589.
4. 
Grupa koordynacyjna decyduje, jakie informacje pochodzące z cyklu programowania EURES są istotne i mogą być wykorzystane do sporządzania sprawozdań z działalności EURES w zastosowaniu art. 33 rozporządzenia (UE) 2016/589.
Artykuł  7

Wzór

1. 
Krajowe urzędy koordynacji stosują elektroniczną wersję wzoru przedstawionego w załączniku I, sporządzając swoje krajowe programy prac.
2. 
W każdej sekcji wzoru przedstawionego w załączniku I krajowe urzędy koordynacji mogą wpisać tyle działań, ile potrzeba.
3. 
Jeżeli narzędzie, o którym mowa w art. 4 lit. b), lub jakiekolwiek informacje bądź dokumentacja z nim związane wymagają dostosowania lub zmiany, Europejski Urząd Koordynacji przed przyjęciem nowej wersji konsultuje się z grupą koordynacyjną zgodnie z art. 14 rozporządzenia (UE) 2016/589.
Artykuł  8

Proces

1. 
Podczas sporządzania krajowych programów prac krajowe urzędy koordynacji przestrzegają harmonogramu przedstawionego w załączniku II.
2. 
Po przyjęciu krajowych programów prac można je udostępnić - w całości lub w części - w sieci EURES w ekstranecie portalu EURES.
Artykuł  9

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 11 lipca 2017 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

WZÓR, KTÓRY MA BYĆ STOSOWANY PRZEZ KRAJOWE URZĘDY KOORDYNACJI DO SPORZĄDZANIA ROCZNYCH PROGRAMÓW PRAC

Krajowe urzędy koordynacji będą miały dostęp do elektronicznej wersji tego wzoru i wszelkich skonsolidowanych późniejszych jego wersji ze zmianami w portalu EURES.

Działania wymienione poniżej w różnych sekcjach wzoru mają charakter orientacyjny, a ich wykaz nie jest wyczerpujący.

1.
STRESZCZENIE

Ta sekcja zawiera krótki przegląd priorytetów i najważniejszych działań objętych programem prac w okresie odniesienia.

2.
OGÓLNE USŁUGI WSPARCIA
2.1.
Usługi wsparcia dla pracowników

Ta sekcja zawiera przegląd działań wspierających pracowników, takich jak:

-
dopasowywanie ofert zatrudnienia i wniosków o zatrudnienie oraz pośrednictwo pracy (w tym pomoc w sporządzaniu wniosków o zatrudnienie i życiorysów)
-
organizacja wydarzeń rekrutacyjnych
-
zapewnianie ogólnych informacji i wytycznych
-
zapewnianie szczegółowych informacji i wytycznych (np. na temat warunków życia i pracy w państwie docelowym)
-
inne działania, w stosownych przypadkach
2.2.
Usługi wsparcia dla pracodawców

Ta sekcja zawiera przegląd działań wspierających pracodawców, w tym specjalnego wsparcia dla MŚP, takich jak:

-
działania w zakresie dopasowywania ofert zatrudnienia i wniosków o zatrudnienie oraz pośrednictwa pracy (w tym pomoc w sporządzaniu ofert zatrudnienia i określaniu wymagań, jakie mają spełniać kandydaci)
-
organizacja wydarzeń rekrutacyjnych
-
zapewnianie ogólnych informacji i wytycznych
-
zapewnianie informacji na temat szczegółowych przepisów dotyczących rekrutacji pracowników z innego państwa członkowskiego oraz na temat czynników, które mogą taką rekrutację ułatwić
-
inne działania, w stosownych przypadkach
3.
SZCZEGÓŁOWE USŁUGI WSPARCIA
3.1.
Wsparcie w zakresie przyuczania do zawodu i praktyk zawodowych
3.2.
Usługi wsparcia w regionach transgranicznych

Ta sekcja zawiera przegląd działań wspierających pracowników przygranicznych oraz pracodawców na rynkach pracy w regionach przygranicznych, takich jak:

-
dopasowywanie ofert pracy i wniosków o zatrudnienie oraz pośrednictwo pracy
-
zapewnianie informacji istotnych dla specyficznej sytuacji przygranicznych pracowników i pracodawców
-
opracowywanie rozwiązań w formie punktu kompleksowej obsługi celem wsparcia przygranicznych pracowników i pracodawców
-
inne działania, w stosownych przypadkach
3.3.
Pomoc po rekrutacji

Ta sekcja zawiera przegląd działań podejmowanych w celu zapewnienia lepszej integracji mobilnych pracowników na ich nowych stanowiskach, takich jak:

-
działania służące upowszechnianiu wśród pracodawców ogólnych informacji i wiedzy na temat integracji zrekrutowanych pracowników
-
upowszechnianie informacji na temat dostępnych szkoleń, które są istotne dla integracji pracowników (np. kursy językowe)
-
inne działania, w stosownych przypadkach
3.4.
Pozostałe działania i wkład w realizację innych programów

Ta sekcja zawiera informacje na temat uczestnictwa w specjalnych programach mobilności pracowników wspieranych finansowo z budżetu UE lub środków krajowych, uczestnictwa w dwustronnych lub wielostronnych projektach poświęconych mobilności pracowników oraz wszelkich innych działań, które nie są objęte żadną z powyższych kategorii.

4.
ZASOBY I ZARZĄDZANIE
4.1.
Zasoby ludzkie

Szacowana łączna liczba ekwiwalentów pełnego czasu pracy personelu pracującego na rzecz EURES (krajowe urzędy koordynacji, członkowie i partnerzy EURES)

4.2.
Zasoby finansowe

Szacowana alokacja zasobów (w euro) dostępnych dla tych organizacji członkowskich w podziale według źródeł: źródła krajowe, budżet UE (w stosownych przypadkach) i inne (w stosownych przypadkach)

4.3.
Infrastruktura/IT

Narzędzia informatyczne i infrastruktura służące działalności EURES, jak również dostęp do innych narzędzi wykorzystywanych wspólnie z członkami (np. ogólna infrastruktura publicznych służb zatrudnienia) i partnerami EURES

4.4.
Zarządzanie

Ta sekcja zawiera przegląd działań wspierających funkcjonowanie krajowych sieci, takich jak:

-
działania upowszechniające wiedzę skierowane do sieci krajowej
-
interoperacyjność i współpraca krajowego urzędu koordynacji oraz członków i partnerów EURES należących do sieci krajowej
-
wykorzystanie nowych innowacyjnych podejść do świadczenia usług
-
współpraca z innymi zainteresowanymi stronami, takimi jak partnerzy społeczni, inne sieci, służby poradnictwa zawodowego, izby handlowe, organy odpowiedzialne za zabezpieczenie społeczne i opodatkowanie itp.
4.5.
Szkolenia

Ta sekcja zawiera informacje na temat szkoleń (w tym szkoleń wstępnych) na poziomie krajowym, regionalnym i lokalnym, a także - w stosownych przypadkach - wszelkich innych działań w zakresie uczenia się, które przyczyniają się do zwiększenia umiejętności i wiedzy w obrębie sieci

4.6.
Komunikacja

W tej sekcji wymienia się konkretne działania wynikające z krajowych planów komunikacji lub strategii EURES w zakresie komunikacji oraz - w stosownych przypadkach - inne ważne działania w zakresie komunikacji i upowszechniania wiedzy, których realizację zaplanowano na okres odniesienia i które są istotne dla usług wsparcia wymienionych w sekcjach 2 i 3 powyżej

4.7.
Monitorowanie i ocena działań

W tej sekcji wymienia się narzędzia stosowane do oceny wyników i rezultatów działalności EURES na poziomie krajowym.

ZAŁĄCZNIK  II

HARMONOGRAM PRZYGOTOWYWANIA ROCZNYCH KRAJOWYCH PROGRAMÓW PRAC

1.
ETAP PRZYGOTOWAWCZY

Krajowe urzędy koordynacji zapewniają gromadzenie, analizę i wymianę informacji dotyczących niedoborów i nadwyżek siły roboczej na krajowych i sektorowych rynkach pracy, ze szczególnym uwzględnieniem najsłabszych grup na rynku pracy oraz regionów najbardziej dotkniętych bezrobociem, a także z uwzględnieniem danych na temat przepływów i wzorców mobilności.

2.
ETAP SPORZĄDZANIA PROJEKTÓW

Do dnia 31 października roku N - 1 krajowe urzędy koordynacji sporządzają pierwszą wersję projektów krajowych programów prac z wykorzystaniem informacji zgromadzonych podczas etapu przygotowawczego. Projekty te są dostępne w specjalnej sekcji ekstranetu portalu EURES.

3.
ETAP WSPÓLNEGO PRZEGLĄDU

Do dnia 31 grudnia roku N - 1 krajowe urzędy koordynacji wspólnie dokonują przeglądu projektów rocznych krajowych programów prac.

4.
ETAP PRZYJĘCIA

Do dnia 31 stycznia roku N krajowe urzędy koordynacji finalizują krajowe programy prac, uwzględniając uwagi otrzymane podczas etapu przeglądu.

5.
ETAP REALIZACJI

Roczne krajowe programy prac są realizowane od stycznia do grudnia roku N.

6.
ETAP SPRAWOZDAWCZOŚCI

Do dnia 31 marca roku N + 1 krajowe urzędy koordynacji gromadzą informacje na temat rezultatów i składają sprawozdanie z realizacji krajowych programów prac.

1 Dz.U. L 107 z 22.4.2016, s. 1.
2 Decyzja wykonawcza Komisji 2012/733/UE z dnia 26 listopada 2012 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 492/2011 odnośnie do kojarzenia ofert zatrudnienia i wniosków o zatrudnienie oraz ich równoważenia oraz ponownego ustanowienia EURES (Dz.U. L 328 z 28.11.2012, s. 21).

Zmiany w prawie

Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024