a także mając na uwadze, co następuje:1. WPROWADZENIE
(1) Rozporządzeniem (WE) nr 1005/2008 ("rozporządzenie w sprawie połowów NNN") ustanowiono unijny system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom (połowom NNN) oraz ich powstrzymywania i eliminowania.
(2) W rozdziale VI rozporządzenia w sprawie połowów NNN określono procedury dotyczące uznawania państw trzecich za niewspółpracujące, działań podejmowanych w odniesieniu do państw uznanych za niewspółpracujące państwa trzecie, sporządzania wykazu niewspółpracujących państw trzecich, usunięcia z wykazu niewspółpracujących państw trzecich, publicznego dostępu do wykazu niewspółpracujących państw trzecich i wszelkich środków nadzwyczajnych.
(3) Zgodnie z art. 31 rozporządzenia w sprawie połowów NNN Komisja powinna wskazać państwa trzecie, które uznaje za niewspółpracujące w zakresie zwalczania połowów NNN. Państwo trzecie może zostać uznane za niewspółpracujące państwo trzecie, jeżeli nie wypełnia obowiązków spoczywających na nim na mocy prawa międzynarodowego jako na państwie bandery, państwie portu, państwie nadbrzeżnym lub państwie zbytu, polegających na podejmowaniu działań w celu zapobiegania połowom NNN oraz ich powstrzymywania i eliminowania.
(4) Wskazanie niewspółpracujących państw trzecich następuje na podstawie przeglądu wszelkich informacji określonych w art. 31 ust. 2 rozporządzenia w sprawie połowów NNN.
(5) Zgodnie z art. 33 rozporządzenia w sprawie połowów NNN Rada powinna sporządzić wykaz niewspółpracujących państw trzecich. W odniesieniu do tych państw mają zastosowanie środki określone w art. 38 rozporządzenia w sprawie połowów NNN.
(6) Zgodnie z art. 12 ust. 2 rozporządzenia w sprawie połowów NNN produkty rybołówstwa wolno wwozić do Unii jedynie wówczas, gdy towarzyszy im świadectwo połowowe zgodne z przepisami tego rozporządzenia.
(7) Zgodnie z art. 20 ust. 1 lit. a) rozporządzenia w sprawie połowów NNN świadectwa połowowe uznane przez dane państwo bandery mogą być przyjmowane jedynie wówczas, jeżeli państwo to powiadomi Komisję o rozwiązaniach dotyczących wdrożenia, kontroli i egzekwowania przepisów ustawowych i wykonawczych oraz środków ochrony i zarządzania, do których muszą stosować się jego statki rybackie.
(8) Związek Komorów (zwany dalej "Komorami") nie przedstawił Komisji swojego powiadomienia jako państwo bandery zgodnie z art. 20 rozporządzenia w sprawie połowów NNN.
(9) Zgodnie z art. 20 ust. 4 rozporządzenia w sprawie połowów NNN Komisja prowadzi współpracę administracyjną z państwami trzecimi w obszarach związanych z wdrożeniem przepisów tego rozporządzenia dotyczących świadectw połowowych.
(10) W oparciu o informacje, o których mowa w art. 31 ust. 2 rozporządzenia w sprawie połowów NNN, Komisja uznała, że istnieją silne przesłanki wskazujące na to, że Związek Komorów nie wywiązał się z obowiązków spoczywających na nim na mocy prawa międzynarodowego jako na państwie bandery, państwie portu, państwie nadbrzeżnym lub państwie zbytu w zakresie zapobiegania połowom NNN oraz ich powstrzymywania i eliminowania.
(11) Zgodnie z art. 32 rozporządzenia w sprawie połowów NNN Komisja decyzją z dnia 1 października 2015 r. 2 zdecydowała zatem o powiadomieniu Komorów o możliwości uznania ich za niewspółpracujące państwo trzecie zgodnie z rozporządzeniem w sprawie połowów NNN.
(12) W decyzji z dnia 1 października 2015 r. Komisja uwzględniła informacje dotyczące najważniejszych faktów oraz analizy, które stanowiły podstawę możliwości takiego uznania.
(13) O decyzji powiadomiono Komory, którym przekazano jednocześnie pismo zachęcające to państwo do wdrożenia we współpracy z Komisją planu działania w celu naprawienia stwierdzonych niedociągnięć.
(14) W szczególności Komisja zachęciła Komory (i) do przyjęcia wszelkich niezbędnych środków na rzecz realizacji działań zawartych w planie działania zalecanym przez Komisję; (ii) do dokonania oceny realizacji działań zawartych w planie działania zalecanym przez Komisję; oraz (iii) do przesyłania Komisji co sześć miesięcy szczegółowych sprawozdań, zawierających ocenę realizacji każdego działania w odniesieniu do, między innymi, jego jednostkowej lub ogólnej skuteczności zapewnienia systemu kontroli rybołówstwa zgodnego z obowiązkami spoczywającymi na nich na mocy prawa międzynarodowego jako na państwie bandery, państwie portu, państwie nadbrzeżnym lub państwie zbytu w zakresie zapobiegania połowom NNN oraz ich powstrzymywania i eliminowania.
(15) Komory uzyskały możliwość udzielenia pisemnej lub ustnej odpowiedzi na kwestie wyraźnie wskazane w decyzji z dnia 1 października 2015 r., a także odniesienia się do innych istotnych informacji przekazanych przez Komisję, co pozwoliło na przesłanie materiału dowodowego służącego do odparcia zarzutów lub uzupełnienia faktów przywołanych w decyzji z dnia 1 października 2015 r. Komorom zapewniono prawo do zwrócenia się o dodatkowe informacje lub do ich udzielenia.
(16) Swoją decyzją i pismem z dnia 1 października 2015 r. Komisja zainicjowała proces dialogu z Komorami i wskazała, że w jej opinii okres sześciu miesięcy jest zasadniczo wystarczający do osiągnięcia porozumienia.
(17) Komisja nadal poszukiwała wszelkich informacji, jakie uważała za niezbędne, i poddawała je weryfikacji. Uwagi ustne i pisemne przedłożone przez Komory w następstwie decyzji z dnia 1 października 2015 r. zostały przeanalizowane i wzięte pod uwagę. Komory były na bieżąco, ustnie lub pisemnie, informowane o rozważaniach Komisji.
(18) W świetle zebranych elementów, przedstawionych w motywach 37-93, Komisja uważa, że Komory nie zareagowały w sposób wystarczający na niepokojące kwestie i niedociągnięcia opisane w decyzji z dnia 1 października 2015 r. Komory nie wdrożyły też w pełni środków proponowanych w załączonym planie działania.
2. POSTĘPOWANIE DOTYCZĄCE KOMORÓW
(19) W dniu 1 października 2015 r. Komisja powiadomiła Komory, że na podstawie art. 32 rozporządzenia w sprawie połowów NNN rozważa możliwość uznania ich za niewspółpracujące państwo trzecie 3 .
(20) Komisja zachęciła Komory, by w ścisłej współpracy z jej służbami wdrożyły plan działania na rzecz usunięcia niedociągnięć określonych w decyzji Komisji z dnia 1 października 2015 r.
(21) Główne niedociągnięcia stwierdzone przez Komisję dotyczyły kilku sytuacji niewypełnienia obowiązków wynikających z prawa międzynarodowego, związanych w szczególności z nieprzyjęciem odpowiednich ram prawnych oraz procedur rejestrowania i udzielania zezwoleń; zarządzaniem rejestrem statków Komorów, brakiem współpracy i wymiany informacji w obrębie administracji Komorów oraz z państwami trzecimi, na których terytorium prowadzą działalność statki Komorów; brakiem odpowiedniego i skutecznego systemu monitoringu; brakiem systemu obecności obserwatorów oraz brakiem systemu odstraszających sankcji. Inne stwierdzone niedociągnięcia odnoszą się w bardziej ogólnym wymiarze do przestrzegania zobowiązań międzynarodowych, w tym zaleceń i rezolucji regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem. Stwierdzono również brak spójności z zaleceniami i rezolucjami odpowiednich organów, na przykład międzynarodowym planem działania Organizacji Narodów Zjednoczonych na rzecz zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom (MPD-NNN) oraz dobrowolnymi wytycznymi FAO w sprawie funkcjonowania państwa bandery. Brak spójności z niewiążącymi zaleceniami i rezolucjami wzięto jednak pod uwagę jedynie jako dowody pomocnicze, a nie jako podstawę do uznania za niewspółpracujące państwo trzecie.
(22) W dniu 5 stycznia 2016 r. Komisja zorganizowała konferencję z władzami Komorów, aby podkreślić jak ważne jest, aby Komory zareagowały na decyzję z dnia 1 października 2015 r.
(23) Za pomocą pisma z datą 6 stycznia 2016 r. przekazanego Komisji w dniu 29 stycznia 2016 r. Komory poinformowały Komisję o uzgodnieniach instytucjonalnych przyjętych w celu naprawy niedociągnięć wskazanych w decyzji z dnia 1 października 2015 r. Do pisma dołączono dokumenty potwierdzające.
(24) Konsultacje między Komisją a Komorami odbyły się w Brukseli w dniu 16 marca 2016 r. Podczas tego posiedzenia Komory w szczególności zobowiązały się do rozwiązania kwestii związanych z zarządzaniem rejestrem statków Komorów. Podczas posiedzenia Komory przedłożyły wykaz statków rybackich i statków związanych z rybołówstwem, co do których istnieje domniemanie, iż pływają pod banderą Komorów.
(25) Władze Komorów przedłożyły w dniu 31 marca 2016 r. zarządzenie ministerialne ustanawiające wspólny komitet z udziałem organów odpowiedzialnych za rejestrację statków i organów odpowiedzialnych za rybołówstwo. Komory przedstawiły w dniu 2 kwietnia 2016 r. projekt pisma obiegowego w sprawie zarządzania rejestrem statków Komorów, na które Komisja odpowiedziała pismem z dnia 13 kwietnia 2016 r.
(26) W dniach 30 kwietnia 2016 r. i 2 maja 2016 r. Komory przesłały drogą elektroniczną następujące dokumenty: (i) pismo przedstawiające wstępne działania podjęte odnośnie do zarządzania rejestrem statków Komorów oraz komorską flotą statków rybackich i statków związanych z rybołówstwem; (ii) zmienione pismo okólne podpisane dnia 25 kwietnia 2016 r. zawieszające rejestrowanie statków rybackich i statków związanych z rybołówstwem pod banderą Komorów; (iii) wykaz statków rybackich i statków związanych z rybołówstwem, co do których istnieje domniemanie, iż pływają pod banderą Komorów, o treści innej niż wykaz przedłożony w dniu 16 marca 2016 r.; (iv) kopie pism skierowanych do trzech regionalnych organów ds. rybołówstwa, obejmujących obszary, na których prowadzą działalność statki rybackie Komorów i statki Komorów związane z rybołówstwem; oraz (v) kopię listu w sprawie pomocy prawnej wysłanego do państwa trzeciego. Papierowe wersje niektórych spośród tych dokumentów otrzymano w dniu 18 maja 2016 r. Przesyłka ta zawierała również następujące dokumenty: (i) pismo przewodnie i pismo wyjaśniające; (ii) nowy wykaz statków rybackich i statków związanych z rybołówstwem, co do których istnieje domniemanie, iż pływają pod banderą Komorów, o treści innej niż wyżej wspomniane wykazy; oraz (iii) niepodpisany tymczasowy dowód rejestracyjny. Komisja zareagowała na te wnioski za pośrednictwem poczty elektronicznej w dniu 31 maja 2016 r. oraz pismem z dnia 13 czerwca 2016 r. W swojej korespondencji Komisja wyraźnie podkreśliła konieczność zastosowania przez Komory odpowiednich dodatkowych środków w odniesieniu do komorskiej floty statków rybackich i statków związanych z rybołówstwem, w szczególności w zakresie środków egzekwowania i współpracy z państwami członkowskimi, właściwymi organami ochrony wybrzeża i organami portowymi państw trzecich oraz regionalnymi organami ds. rybołówstwa. Komisja zwróciła również uwagę na fakt, że pewna liczba statków rybackich i statków związanych z rybołówstwem mogła zostać uprawniona do pływania pod banderą Komorów po zawieszeniu rejestracji wprowadzonej pismem okólnym podpisanym w dniu 25 kwietnia 2016 r.
(27) W dniu 31 maja 2016 r. Komory dostarczyły następujące dokumenty: (i) plan działania oparty na planie działania zaproponowanym przez Komisję; (ii) projekt zmian ram prawnych regulujących połowy, uwzględniający system sankcji; oraz (iii) zestawienie obowiązków spoczywających na mocy prawa międzynarodowego na Komorach jako na państwie bandery.
(28) Komisja wielokrotnie, zarówno ustnie, jak i pisemnie, w szczególności w dniu 8 czerwca 2016 r., 21 czerwca 2016 r., 28 czerwca 2016 r. i 29 czerwca 2016 r., wyjaśniała Komorom, jak ważne jest, aby uzyskała odpowiedź na swoje pisma z dnia 31 maja 2016 r. i 13 czerwca 2016 r.
(29) Komisja została również poinformowana przez Komory o dalszej wymianie informacji pomiędzy władzami Komorów a regionalnym organem ds. rybołówstwa na temat sytuacji komorskiej floty rybackiej i floty statków związanych z rybołówstwem w dniach 7 lipca 2016 r. i 11 lipca 2016 r. Przy tej okazji Komory dostarczyły nowy wykaz statków rybackich i statków związanych z rybołówstwem, co do których istnieje domniemanie, iż pływają pod banderą Komorów, o treści innej niż wyżej wspomniane wykazy.
(30) Pismem z dnia 20 lipca 2016 r. Komisja zaproponowała władzom Komorów przeprowadzenie na Komorach wizytacji.
(31) Władze Komorów zareagowały na korespondencję Komisji z dnia 31 maja 2016 r. oraz z dnia 13 czerwca 2016 r. pismem z dnia 20 lipca 2016 r., w którym przypomniały, że zgodnie z przepisami kodeksu rybołówstwa i akwakultury ustanowionego ustawą nr 07-011/AU z dnia 29 sierpnia 2007 r. oraz dekretem nr 15-050/PR z dnia 15 kwietnia 2015 r. statkom komorskim nie wolno prowadzić działalności poza wyłączną strefą ekonomiczną (w.s.e.) Komorów oraz że statkom komorskim nie wolno prowadzić działalności połowowej i działalności związanej z rybołówstwem poza obszarem kompetencji Komisji ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim (IOTC). Komory poprosiły też między innymi Komisję o pomoc w poinformowaniu właściwych organów państw członkowskich o statusie komorskiej floty rybackiej i floty statków związanych z rybołówstwem oraz w wystąpieniu do nich o przekazanie organom Komorów wszelkich istotnych posiadanych przez nie informacji na temat działalności tych statków. Komisja udzieliła Komorom odpowiedzi w dniach 27 lipca 2016 r. i 28 lipca 2016 r. i przekazała żądane informacje, a także poprosiła o wyjaśnienia. W dniu 5 sierpnia 2016 r. Komisja przekazała także na piśmie informacje dostarczone przez Komory właściwym organom państw członkowskich.
(32) Komory przedłożyły w dniu 11 sierpnia 2016 r. protokół pierwszego posiedzenia wspólnego komitetu z udziałem organów odpowiedzialnych za rejestrację statków i organów odpowiedzialnych za rybołówstwo, które odbyło się w dniu 2 sierpnia 2016 r. Głównym zaleceniem z tego posiedzenia było przyznanie sześciomiesięcznego okresu karencji w odniesieniu do statków rybackich i statków związanych z rybołówstwem pod banderą Komorów, które prowadzą działalność poza w.s.e. tego państwa bez zezwolenia władz Komorów, a także poza obszarem kompetencji IOTC. Celem przyznania okresu karencji było powiadomienie operatorów tych statków o ich obowiązkach na mocy prawa Komorów dotyczącego rybołówstwa.
(33) Właściwe organy państwa członkowskiego poinformowały także Komisję w dniu 18 sierpnia 2016 r. o istnieniu pisma okólnego podpisanego w dniu 8 sierpnia 2016 r. przez organ administracji Komorów odpowiedzialny za rejestrację statków. Wspomniane pismo okólne znosiło zawieszenie rejestracji statków rybackich i statków związanych z rybołówstwem pod banderą Komorów.
(34) Począwszy od maja 2016 r., Komisja była również w pełni informowana o wnioskach o pomoc wzajemną kierowanych w ramach art. 51 rozporządzenia w sprawie połowów NNN przez właściwe organy państw członkowskich do władz Komorów i innych państw trzecich w odniesieniu do statusu i działalności komorskich statków rybackich i statków związanych z rybołówstwem oraz odpowiedziach od tych organów. Komisja otrzymała również informacje na temat statusu i działalności tej floty z innych źródeł, w tym od państw trzecich. Informacje te uznano za dowody uzupełniające.
(35) Od dnia 23 do 26 sierpnia 2016 r. Komisja spotykała się z przedstawicielami właściwych organów Komorów. Podczas wizyty Komisji władze Komorów miały możliwość poinformowania Komisji o aktualnej sytuacji. W dniach 30 sierpnia 2016 r. i 2 września 2016 r. Komisja przesłała władzom Komorów informacje podsumowujące oraz dodatkowe wnioski o udzielenie informacji i przekazanie dokumentów. Władze Komorów potwierdziły otrzymanie tej korespondencji odpowiednio w dniach 2 i 4 września 2016 r.
(36) Pismem z dnia 28 października 2016 r. Komisja przekazała władzom Komorów informacje na temat nawet 21 operacji przeładunku na morzu z udziałem komorskich statków rybackich i statków związanych z rybołówstwem, które to operacje odbyły się między kwietniem a czerwcem 2016 r. u wybrzeży Afryki Zachodniej. W korespondencji tej Komisja przywołała swoje wątpliwości w odniesieniu do kwestii związanych z zarządzaniem rejestrem statków Komorów.
3. UZNANIE KOMORÓW ZA NIEWSPÓŁPRACUJĄCE PAŃSTWO TRZECIE
(37) Zgodnie z art. 31 ust. 3 rozporządzenia w sprawie połowów NNN Komisja dokonała przeglądu przestrzegania przez Komory ich zobowiązań międzynarodowych jako państwa bandery, państwa portu, państwa nadbrzeżnego lub państwa zbytu, zgodnie z ustaleniami w decyzji z dnia 1 października 2015 r. i istotnymi informacjami dostarczonymi przez Komory, z proponowanym planem działania, a także ze środkami przyjętymi w celu naprawy sytuacji. Do celów tego przeglądu Komisja wzięła pod uwagę parametry określone w art. 31 ust. 4-7 rozporządzenia w sprawie połowów NNN.
3.1. Środki zastosowane w odniesieniu do powtarzających się przypadków prowadzenia przez statki połowów NNN oraz przepływów handlowych produktów pochodzących z połowów NNN (art. 31 ust. 4 rozporządzenia w sprawie połowów NNN)
(38) Jak podkreślono w motywie 36 decyzji z dnia 1 października 2015 r., Komisja stwierdziła, że Komory nie wywiązały się z obowiązków spoczywających na nich na mocy prawa międzynarodowego jako na państwie bandery, państwie portu, państwie nadbrzeżnym i państwie zbytu w odniesieniu do statków NNN i połowów NNN prowadzonych lub wspieranych przez statki rybackie pływające pod ich banderą bądź przez komorskie podmioty krajowe, a także w zakresie uniemożliwienia dostępu produktów rybołówstwa pochodzących z połowów NNN do rynku tego państwa.
(39) W motywach 20-23 decyzji z dnia 1 października 2015 r. stwierdzono, że około 20 komorskich statków rybackich i statków związanych z rybołówstwem brało udział w połowach NNN w okresie od 2010 do 2015 roku. Komisja stwierdziła zwłaszcza że statki prowadziły działalność poza w.s.e. Komorów bez upoważnienia ze strony władz Komorów i poza kontrolą ich organów, a także obszarem kompetencji IOTC, w szczególności na wschodnim Atlantyku. Sytuacja ta jest sprzeczna z zaleceniami określonymi w pkt 45 międzynarodowego planu działania na rzecz zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania (MPD-NNN) oraz art. 8 ust. 2 pkt 2 Kodeksu odpowiedzialnego rybołówstwa FAO, w których określono, że państwa bandery powinny zapewnić, aby każdy statek upoważniony do pływania pod ich banderą i prowadzący działalność poza ich wodami posiadał ważne upoważnienie. Oznacza to również nieprzestrzeganie zaleceń pkt 29 i 30 dobrowolnych wytycznych FAO w sprawie funkcjonowania państwa bandery. Jak wyjaśniono w motywie 31, władze Komorów przyznały, że żadnym statkom komorskim nie wolno prowadzić działalności poza w.s.e. tego państwa bez upoważnienia wydanego przez organy Komorów, a żadne komorskie statki rybackie ani statki związane z rybołówstwem nie mogą prowadzić połowów lub działań związanych z połowami poza obszarem kompetencji IOTC.
(40) Dowody zgromadzone przez Komisję od momentu wydania decyzji z dnia 1 października 2015 r. wskazują, że sytuacja opisana w motywie 39 nie uległa zmianie.
(41) Na podstawie zgromadzonych przez siebie informacji, zwłaszcza od państw członkowskich oraz właściwych organów ochrony wybrzeża i organów portowych państw trzecich oraz regionalnych organów ds. rybołówstwa, Komisja stwierdziła kilka przypadków przeładunku na morzu z udziałem statków, o których mowa w motywie 39, podczas gdy, jak opisano w motywie 60, Komory przedłożyły pisemne oświadczenia potwierdzające, że władze tego państwa zakazały operacji przeładunku na morzu. Działania te odbyły się zatem bez upoważnienia ze strony władz Komorów. Narusza to postanowienia pkt 49 MPD-NNN, który stanowi, że państwa bandery powinny zapewnić, aby wszystkie ich statki biorące udział w przeładunkach posiadały upoważnienie uprzednio wydane przez państwo bandery oraz aby informowały o tych operacjach organy krajowe.
(42) Zgodnie z art. 31 ust. 4 lit. b) rozporządzenia w sprawie połowów NNN Komisja zbadała również środki zastosowane przez Komory w odniesieniu do dostępu produktów rybnych pochodzących z połowów NNN do ich rynku. MPD-NNN zawiera wytyczne dotyczące uzgodnionych na szczeblu międzynarodowym środków rynkowych, które służą do ograniczenia lub wyeliminowania handlu rybami i produktami rybołówstwa pozyskanymi z połowów NNN. W punkcie 71 planu zaleca się ponadto, aby państwa podjęły kroki w celu poprawy przejrzystości swoich rynków, aby umożliwić identyfikowalność ryb lub produktów rybołówstwa. Podobnie w Kodeksie odpowiedzialnego rybołówstwa, w szczególności w art. 11, zarysowano dobre praktyki w zakresie zagospodarowania połowu oraz odpowiedzialnego handlu międzynarodowego. W art. 11.1.11 Kodeksu odpowiedzialnego rybołówstwa wzywa się państwa do zagwarantowania, aby międzynarodowy i wewnętrzny handel rybami i produktami rybołówstwa odbywał się w zgodzie ze zdrowymi praktykami ochrony i zarządzania, dzięki udoskonaleniu identyfikacji pochodzenia ryb i produktów rybołówstwa.
(43) Jak stwierdzono w motywie 23 decyzji z dnia 1 października 2015 r., Komory nie są w stanie przedstawić informacji na temat gatunków poławianych przez flotę rybacką tego państwa i przepływów handlowych złowionych produktów. Na podstawie informacji uzyskanych od władz Komorów Komisja uznała, że nie poczyniono postępów w odniesieniu do faktów opisanych w motywach 23 i 33 decyzji z dnia 1 października 2015 r., odnoszących się do braku kontroli ze strony władz Komorów nad komorskimi statkami prowadzącymi działalność poza w.s.e. tego państwa w zakresie połowów, wyładunków i przeładunków. Dlatego Komory nie były w stanie zagwarantować przejrzystości swoich rynków, która umożliwiłaby identyfikowalność ryb lub produktów rybołówstwa, jak określono w pkt 71 MPD-NNN.
(44) W odniesieniu do tej kwestii zauważono, że przeszkodami dla identyfikowalności produktów są również brak przejrzystości w ramach komorskich procedur rejestracji i udzielania upoważnień do połowów oraz brak międzynarodowej współpracy i wymiany informacji, jak opisano w motywie 24 decyzji z dnia 1 października 2015 r.
(45) Ten brak danych po stronie Komorów nie pozwala na zapewnienie odpowiedniej identyfikowalności produktów rybołówstwa oraz zmniejsza zdolność tego kraju do zapobiegania handlowi produktami pochodzącymi z połowów NNN. Biorąc pod uwagę ustalony brak identyfikowalności i brak informacji dostępnych dla władz Komorów na temat ryb wyładowanych lub przeładowywanych przez statki pływające pod banderą tego państwa, Komory nie zdołały zapobiec wyładunkom produktów rybołówstwa pochodzących z połowów NNN w swoich portach, czego konsekwencją jest ryzyko, że produkty te uzyskają dostęp do rynku. Komisja nie może zatem zagwarantować, że produkty rybołówstwa będące przedmiotem handlu w tym państwie nie pochodzą z połowów NNN. W odniesieniu do tej kwestii Komory nie uwzględniły też zaleceń zawartych w punkcie 24 MPD-NNN, w którym zaleca się państwom bandery, aby zapewniły kompleksowe i skuteczne monitorowanie, kontrolę i nadzór od momentu połowu, przez miejsce wyładunku, po ostateczne miejsce przeznaczenia.
(46) Od decyzji z dnia 1 października 2015 r. Komory nie wprowadziły żadnych właściwych środków naprawczych w celu poprawy opisanej powyżej sytuacji. Dlatego Komory nie są w stanie zagwarantować przejrzystości swoich rynków w sposób, który umożliwiałby identyfikowalność ryb lub produktów rybołówstwa, jak określono w pkt 71 MPD-NNN oraz art. 11.1.11 Kodeksu odpowiedzialnego rybołówstwa.
(47) W świetle motywów 20-35 decyzji z dnia 1 października 2015 r. oraz przebiegu wydarzeń po dniu 1 października 2015 r. Komisja uważa, zgodnie z art. 31 ust. 3 i art. 31 ust. 4 lit. a) i b) rozporządzenia w sprawie połowów NNN, że Komory nie wypełniły obowiązków spoczywających na nich na mocy prawa międzynarodowego jako na państwie bandery, państwie portu, państwie nadbrzeżnym i państwie zbytu w odniesieniu do statków NNN i połowów NNN prowadzonych lub wspieranych przez statki pływające pod ich banderą lub przez ich podmioty krajowe oraz że nie podjęły one wystarczających działań w celu przeciwdziałania dostępowi do swojego rynku produktów rybołówstwa pochodzących z połowów NNN.
3.2. Niewypełnienie obowiązku współpracy i egzekwowania prawa (art. 31 ust. 5 rozporządzenia w sprawie połowów NNN)
(48) Jak określono w motywach 37-41 decyzji z dnia 1 października 2015 r., Komisja zbadała, czy Komory skutecznie współpracowały z Komisją przy prowadzeniu dochodzenia i związanych z nim działań.
(49) Po decyzji z dnia 1 października 2015 r. Komisja napotkała trudności w nawiązaniu współpracy z władzami Komorów. Wiarygodność ich odpowiedzi została również podważona przez przekazywanie częściowych odpowiedzi zawierających sprzeczne informacje, a także demonstrujących niski poziom zdolności reagowania.
(50) Ponadto Komisja skorzystała z okazji swojej wizyty na Komorach w sierpniu 2016 r., aby zachęcić władze Komorów do przedstawienia szeregu dokumentów. Do momentu wydania niniejszej decyzji, mimo późniejszego wystąpienia o informacje do władz Komorów w dniu 2 września 2016 r., Komisja nie otrzymała tych dokumentów.
(51) Ponadto dokumenty przekazane Komisji w odniesieniu do planu działania w następstwie decyzji z dnia 1 października 2015 r. nie przekładały się na żadne konkretne działania.
(52) W świetle sytuacji opisanej w motywach 33, 34 i 50 Komisja stwierdziła również, że nie przekazano jej informacji o kluczowym znaczeniu.
(53) Ten brak współpracy jest pogłębiony poprzez brak wewnętrznej koordynacji w obrębie administracji Komorów, między organem odpowiedzialnym za rejestrację statków a organami odpowiedzialnymi za rybołówstwo, co władze Komorów potwierdziły podczas wizyty Komisji w sierpniu 2016 r. W odniesieniu do tej kwestii Komisja stwierdziła, że w zakresie tego uchybienia o krytycznym znaczeniu od momentu wydania decyzji z dnia 1 października 2015 r. odnotowano tylko nieznaczny bądź nie odnotowano żadnego postępu i że w obrębie administracji Komorów nie prowadzono wymiany informacji o kluczowym znaczeniu.
(54) Ponadto, w ramach ogólnej oceny realizacji przez Komory obowiązków jako państwa bandery, państwa portu, państwa nadbrzeżnego i państwa zbytu, Komisja, jak stwierdzono w motywie 42 decyzji z dnia 1 października 2015 r., przeanalizowała, czy Komory współpracują z innymi państwami w zwalczaniu połowów NNN.
(55) Jak podkreślono w motywach 39-41, Komisja stwierdziła, że statki rybackie i statki związane z rybołówstwem pływające pod banderą Komorów prowadzą działalność poza w.s.e. Komorów i poza obszarem kompetencji IOTC, zwłaszcza na wschodnim Atlantyku. Komisja docenia starania Komorów o ustanowienie kanałów współpracy z państwami wschodniej części basenu Oceanu Atlantyckiego za pośrednictwem regionalnych organów ds. rybołówstwa, których zakres kompetencji obejmuje obszary, na których prowadzą działalność statki pod bandera Komorów. Komory wyjaśniły, że podjęto inicjatywy zmierzające do nawiązania bezpośredniego kontaktu z państwami trzecimi, na których terytorium działają statki Komorów, a Komisja zaproponowała rozwiązania na rzecz ułatwienia takich kontaktów. Komisja nie otrzymała jeszcze jednak żadnych informacji o ewentualnych kontaktach.
(56) Przypomniano, że w motywie 34 wyjaśniono, iż właściwe organy państw członkowskich skierowały do władz Komorów wniosek o wzajemną pomoc dotyczący statusu i działalności komorskich statków rybackich i statków związanych z rybołówstwem. Komisja została również poinformowana o podjęciu podobnych inicjatyw przez państwa trzecie. Komisja uznała jednak, że niewystarczający poziom współpracy ze strony władz Komorów w kontaktach z Komisją wywarł również negatywny wpływ na te wnioski o udzielenie wzajemnej pomocy. Sytuacja ta podważyła działania zainicjowane przez właściwe organy zainteresowanych państw na podstawie informacji dostarczonych przez organy Komorów w odniesieniu do pewnej liczby statków pływających pod banderą tego państwa.
(57) Sytuacja opisana w motywach 54-56 wskazuje, że Komory nie współpracowały skutecznie i nie koordynowały swoich działań z państwami, na których terytorium statki komorskie prowadziły działalność, w celu zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania zgodnie z pkt 28 MPD-NNN. W szczególności, jak ustalono w pkt 31 MPD-NNN, Komory jako państwo bandery powinny zawierać umowy lub porozumienia z innymi państwami oraz współpracować z nimi na inne sposoby w zakresie egzekwowania obowiązujących przepisów, środków ochrony i zarządzania lub przepisów przyjętych na szczeblu krajowym, regionalnym lub globalnym.
(58) Jak podkreślono w motywie 44 decyzji z dnia 1 października 2015 r., Komisja zbadała również, czy Komory podjęły skuteczne działania egzekucyjne w stosunku do podmiotów odpowiedzialnych za połowy NNN i czy stosowano wystarczająco surowe sankcje w celu pozbawienia sprawców korzyści uzyskanych w wyniku połowów NNN.
(59) Dostępne dowody potwierdzają, że Komory nie wypełniły obowiązków spoczywających na nich na mocy prawa międzynarodowego w odniesieniu do skutecznych środków egzekucyjnych.
(60) Jak wyjaśniono w motywie 31, władze Komorów przyznały, że żadnym statkom komorskim nie wolno prowadzić działalności poza w.s.e. tego państwa bez zezwolenia wydanego przez organy Komorów, a żadne komorskie statki rybackie ani statki związane z rybołówstwem nie mogą prowadzić połowów lub działań związanych z połowami poza obszarem kompetencji IOTC. Odnotowano również, że w toku korespondencji, którą prowadzono w związku z prośbami o pomoc dotyczącymi nawet 12 statków komorskich uczestniczących w przeładunkach na morzu i wspólnych operacjach, władze Komorów dostarczyły Komisji i państwom członkowskim pisemne oświadczenia potwierdzające, że organy Komorów zakazały przeładunków na morzu i w konsekwencji statki te prowadzą działalność połowową NNN.
(61) Komisja ustaliła jednak, że po wydaniu decyzji z dnia 1 października 2015 r. władze Komorów nie powiadomiły o podjęciu działań egzekucyjnych w stosunku do statków działających poza w.s.e. Komorów bez zezwolenia organów tego państwa, a także poza obszarem kompetencji IOTC.
(62) Ponadto, jak opisano w motywie 32, stwierdzono, że statkom rybackim i statkom związanym z rybołówstwem pływającym pod banderą Komorów, a działającym z naruszeniem prawa Komorów i określonych przez to państwo wymogów, faktycznie przyznano sześciomiesięczny okres karencji, począwszy od sierpnia 2016 r. Decyzja ta wraz z sytuacją opisaną w motywie 56 podważyła działania zainicjowane przez właściwe organy państw członkowskich w odniesieniu do pewnej liczby statków pływających pod banderą Komorów na podstawie informacji dostarczonych przez organy tego państwa. Władze Komorów poinformowały Komisję o możliwości wyrejestrowania statków, które nie uregulują swojej sytuacji przed upływem sześciomiesięcznego okresu karencji. Zauważono jednak, że wyrejestrowanie statków nie gwarantuje, że sprawcy naruszeń prawa zostaną odpowiednio surowo ukarani i pozbawieni korzyści płynących z nielegalnej działalności.
(63) Komisja stwierdziła w trakcie wizyty w sierpniu 2016 r., że władze nie podjęły żadnych konkretnych decyzji w sprawie wyrejestrowania statków. W każdym razie takie teoretyczne wyrejestrowanie nie obejmowałoby przeprowadzenia dochodzenia w sprawie działalności połowowej NNN przedmiotowych statków ani nałożenia sankcji za stwierdzone naruszenia przepisów.
(64) W oparciu o informacje zgromadzone podczas wizyty w sierpniu 2016 r. Komisja uznała, że organy Komorów odpowiedzialne za rybołówstwo opracowały listę kontrolną dotyczącą warunków przyznawania upoważnień do połowów w celu wspierania legalizacji w sześciomiesięcznym okresie karencji, o którym mowa w motywie 62. Dokument ten został przekazany organom Komorów odpowiedzialnym za rejestrację statków. Celem było przekazanie tego dokumentu prywatnym osobom prawnym z siedzibą poza terytorium Komorów, na które delegowano częściowo zarządzanie rejestrem komorskiej floty statków rybackich i statków związanych z rybołówstwem. Tym prywatnym osobom prawnym powierzono zadanie przesłania tego dokumentu podmiotom gospodarczym. Komisja ustaliła, że dokument ten ma bardzo teoretyczny charakter i nie odzwierciedla niezbędnych elementów technicznych, które umożliwiałyby podmiotom gospodarczym przestrzeganie prawa Komorów, a władzom Komorów monitorowanie działalności odnośnych statków komorskich.
(65) W świetle sytuacji opisanej w motywach 62-64 Komisja stwierdziła, że władze Komorów nie podjęły żadnych odpowiednich działań zapobiegawczych w odniesieniu do statków rybackich i statków związanych z rybołówstwem pływających pod banderą Komorów z naruszeniem prawa tego państwa i ustanowionych przez nie wymogów.
(66) Ponadto należy przypomnieć, że - jak wskazano w motywie 46 decyzji z dnia 1 października 2015 r. - władze Komorów już przed wydaniem tej decyzji zdawały sobie sprawę z faktu, że statki pływające pod ich banderą naruszały prawo tego państwa i ustanowione przez nie wymogi, prowadząc działalność poza w.s.e. Komorów, a nie podjęły środków egzekucyjnych w odniesieniu do tych statków.
(67) Sytuacja opisana w motywach 58-66 jest sprzeczna z postanowieniami art. 94 konwencji UNCLOS w odniesieniu do obowiązków skutecznego sprawowania przez państwo bandery jurysdykcji i kontroli nad statkami pływającymi pod jego banderą i ich kapitanami, oficerami oraz załogami. Narusza to także zalecenia dotyczące podejmowania środków egzekucyjnych w stosunku do połowów NNN i dostatecznie surowego karania takiej działalności, aby skutecznie zapobiegać połowom NNN, powstrzymywać i eliminować je oraz aby pozbawić winnych korzyści płynących z takich połowów, jak określono w art. 8 ust. 2 pkt 7 Kodeksu odpowiedzialnego rybołówstwa FAO; pkt 21 MPD-NNN oraz pkt 31-33, 35 i 38 dobrowolnych wytycznych FAO w sprawie funkcjonowania państwa bandery.
(68) Zauważono, że podstawę ram prawnych komorskiego rybołówstwa w dalszym ciągu stanowi Kodeks rybołówstwa i akwakultury ustanowiony ustawą nr 07-011/AU z dnia 29 sierpnia 2007 r. oraz rozporządzenie nr 15-050/PR z dnia 15 kwietnia 2015 r., obowiązujące w momencie przyjęcia decyzji z dnia 1 października 2015 r. Przypomina się także, iż w motywach 49 i 50 tej decyzji ustalono, że: (i) władze Komorów uznały, że należy opracować dalsze przepisy wykonawcze kodeksu rybołówstwa i akwakultury w celu zapewnienia spójności między obowiązującymi przepisami krajowymi, międzynarodowymi i regionalnymi; (ii) komorski Kodeks rybołówstwa i akwakultury nie uwzględnia w definicji statku rybackiego statków prowadzących działalność związaną z połowami; (iii) ramy prawne Komorów obejmują wprawdzie poważne naruszenia przepisów określonych w prawie międzynarodowym, nie zawarto w nich jednak wyraźnej definicji połowów NNN i nie przewidziano wyraźnie środków egzekucyjnych oraz sankcji wobec podmiotów krajowych wspierających lub prowadzących połowy NNN zgodnie z pkt 18 i 21 MPD-NNN.
(69) Przypomina się również, że w motywie 50 decyzji z dnia 1 października 2015 r. określono, iż w odniesieniu do systemu sankcji, grzywny przewidziane w odniesieniu do połowów na skalę przemysłową opierają się na wartości opłat za licencje połowowe. Niemniej jednak kategorie licencji połowowych określone w obowiązujących przepisach prawa Komorów ograniczają się wyłącznie do gatunków tuńczyka. W rezultacie w przypadkach naruszeń przez flotę prowadzącą połowy na skalę przemysłową w odniesieniu do gatunków pelagicznych i przydennych brak jest odpowiednich grzywien z uwagi na brak odpowiednich opłat licencyjnych. Stan taki ogranicza odstraszający charakter systemu sankcji Komorów i nie pozwala władzom Komorów na wystarczająco surowe karanie za działalność połowową NNN, aby skutecznie zapobiegać tej działalności, powstrzymywać ją i eliminować oraz pozbawiać sprawców naruszeń prawa korzyści uzyskanych w wyniku nielegalnej działalności.
(70) Odnotowano, że komorskie organy odpowiedzialne za rybołówstwo przedstawiły Komisji projekt zmian w przepisach Kodeksu rybołówstwa i akwakultury, ustanowionego ustawą nr 07-011/AU z dnia 29 sierpnia 2007 r. oraz dekretem nr 15-050/PR z dnia 15 kwietnia 2015 r. Podczas swojej wizyty w sierpniu 2016 r. Komisja ustaliła jednak, że wpływ na proces przeglądu ma brak odpowiedniego otoczenia administracyjnego. Komisja stwierdziła również, że część administracji Komorów uznaje proces przeglądu za okazję do wzmocnienia polityki taniej bandery prowadzonej przez to państwo. Dlatego Komisja jest zdania, że ramy prawne są nadal niewystarczające pod względem zgodności z mającymi zastosowanie przepisami międzynarodowymi i regionalnymi.
(71) W oparciu o informacje uzyskane od władz Komorów oraz zgromadzone podczas wizyty w sierpniu 2016 r. Komisja stwierdziła, że wiele obowiązków określonych w przepisach komorskiego prawa nadal pozostaje niewdrożonych i nie są one egzekwowane przez Komory (np. obowiązek przekazywania informacji z systemu monitorowania statków i danych z raportów połowowych, ograniczenia dotyczące obszaru działalności komorskich statków itp.). Jak stwierdzono w motywie 47 decyzji z dnia 1 października 2015 r., sytuacja ta stanowi dowód na niezdolność władz do monitorowania działalności statków komorskich i podważa zdolność tych władz do skutecznego egzekwowania przepisów mających zastosowanie do różnych odnośnych obszarów.
(72) Ponadto nie poczyniono żadnych postępów w odniesieniu do faktów opisanych w motywie 51 decyzji z dnia 1 października 2015 r., odnoszących się do braku krajowego planu kontroli, który zapewniłby spójną politykę w zakresie kontroli działalności floty Komorów, oraz braku wystarczającej liczby obserwatorów.
(73) Podczas swojej wizyty w sierpniu 2016 r. Komisja stwierdziła, że mimo przyznania przez władze Komorów, iż nie są one zdolne do monitorowania i kontroli działalności połowowej i związanej z rybołówstwem prowadzonej przez flotę Komorów bez względu na obszar, na którym ta działalność jest prowadzona, oraz działalności prowadzonej przez flotę zagraniczną w wyłącznej strefie ekonomicznej Komorów, istnieje zamiar kontynuowania strategii rozbudowy floty.
(74) Jak podkreślono w motywach 67-72 decyzji z dnia 1 października 2015 r., poziomu rozwoju Komorów nie można uznać za czynnik osłabiający zdolność właściwych organów do współpracy z innymi państwami i do prowadzenia działań w zakresie egzekwowania prawa. Ocena poszczególnych ograniczeń wynikających z poziomu rozwoju Komorów została opisana szczegółowo w motywach 88-93 niniejszej decyzji.
(75) Biorąc pod uwagę motywy 37-54 decyzji z dnia 1 października 2015 r. oraz przebieg wydarzeń po dniu 1 października 2015 r., Komisja uważa, zgodnie z art. 31 ust. 3 i art. 31 ust. 5 lit. a), b), c) i d) rozporządzenia w sprawie połowów NNN, że Komory nie wypełniły obowiązków spoczywających na nich na mocy prawa międzynarodowego jako na państwie bandery w odniesieniu do współpracy i środków egzekwowania prawa.
3.3. Niewdrożenie przepisów międzynarodowych (art. 31 ust. 6 rozporządzenia w sprawie połowów NNN)
(76) Jak opisano w motywach 57-60 decyzji z dnia 1 października 2015 r., Komisja przeanalizowała informacje uznane za istotne, pochodzące z dostępnych danych opublikowanych przez regionalne organizacje ds. zarządzania rybołówstwem (RFMO), w szczególności przez IOTC oraz Komisję ds. Rybołówstwa Południowo-Zachodniego Oceanu Indyjskiego (SWIOFC). Ponadto Komisja dokonała analizy informacji uznanych za istotne w odniesieniu do statusu Komorów jako umawiającej się strony IOTC i SWIOFC, zgodnie z decyzją z dnia 1 października 2015 r.
(77) Przypomina się, że w motywach 57 i 58 decyzji z dnia 1 października 2015 r. opisano zarówno powtarzające się jak i jednostkowe kwestie związane z przestrzeganiem przez Komory rezolucji IOTC wskazane w odniesieniu do 2014 r. w dotyczącym Komorów sprawozdaniu IOTC w sprawie zgodności, sporządzonym w dniu 25 marca 2015 r. 4 .
(78) Według informacji pochodzących ze sporządzonego w dniu 16 kwietnia 2016 r. i dotyczącego Komorów sprawozdania IOTC w sprawie przestrzegania przepisów 5 , w 2015 r. pojawiło się kilka powtarzających się kwestii dotyczących zgodności z przepisami. W szczególności Komory jedynie częściowo przestrzegały wymogów dotyczących: (i) dostarczania zbiorczych danych statystycznych dotyczących nominalnych połowów na rekiny, czego wymaga rezolucja 05/05; (ii) dostarczania zbiorczych danych statystycznych dotyczących połowów na rekiny i nakładów połowowych, czego wymaga rezolucja 05/05; oraz (iii) dostarczania zbiorczych danych statystycznych dotyczących częstotliwości występowania określonej wielkości osobników rekinów, czego wymaga rezolucja 05/05. Komory nie przekazały też żadnych informacji na temat rozkładu narzędzi w odniesieniu do tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego, czego wymaga rezolucja 11/04.
(79) W tym samym sprawozdaniu wskazano też kwestie jednostkowego nieprzestrzegania przepisów. Komory nie przekazały żadnych informacji na temat zakazu dotyczącego żarłaczy białopłetwych, czego wymaga rezolucja 13/06, ani nie przekazały żadnych informacji na temat stosowania wytycznych FAO dotyczących żółwi morskich, czego wymaga rezolucja 12/04.
(80) Problemy ze zgodnością z rezolucjami IOTC w przypadku Komorów wskazują, że Komory nie wypełniły swoich obowiązków jako państwa bandery określonych w art. 94 UNCLOS. Problemy te wskazują również na fakt, że Komory nie przestrzegają zaleceń pkt 31-33, 35 i 38 dobrowolnych wytycznych FAO w sprawie funkcjonowania państwa bandery ani pkt 24 MPD-NNN.
(81) Z wyjątkiem IOTC i SWIOFC, Komory nie są umawiającą się stroną innych regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem. Biorąc pod uwagę strukturę floty Komorów, która prowadzi działalność nie tylko w regionie Oceanu Indyjskiego, ustalenia te podważają wysiłki Komorów zmierzające do wypełnienia zobowiązań wynikających z UNCLOS, w szczególności jej art. 117 i 118.
(82) Co więcej, poza UNCLOS Komory nie ratyfikowały innych międzynarodowych instrumentów prawnych związanych z zarządzaniem rybołówstwem. Biorąc pod uwagę znaczenie dla Komorów międzystrefowych i daleko migrujących stad ryb, ustalenie to podważa wysiłki Komorów podejmowane w celu wywiązania się ze swoich obowiązków jako państwa bandery, państwa nadbrzeżnego, państwa portu i państwa zbytu w ramach UNCLOS, w szczególności jej art. 63 i 64.
(83) Wyniki Komorów w zakresie wdrażania instrumentów międzynarodowych nie są również zgodne z zaleceniami zawartymi w pkt 11 MPD-NNN, w którym zachęca się państwa, aby potraktowały jako kwestię priorytetową ratyfikację, przyjęcie lub przystąpienie do Porozumienia w sprawie wykonania postanowień Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, odnoszących się do ochrony międzystrefowych zasobów rybnych i zasobów rybnych masowo migrujących i zarządzania nimi (UNFSA) oraz Porozumienia Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa o wspieraniu przestrzegania przez statki rybackie międzynarodowych środków ochrony i zarządzania na pełnym morzu. Ponadto Komory nie stosują się do pkt 14, który stanowi, że państwa powinny w pełni i skutecznie wdrożyć Kodeks odpowiedzialnego rybołówstwa i związane z nim międzynarodowe plany działania.
(84) Komory nie ratyfikowały również umowy FAO o środkach stosowanych przez państwo portu z 2009 r.
(85) Wbrew zaleceniom zawartym w pkt 25-27 MPD-NNN Komory nie opracowały jak dotąd krajowego planu działania na rzecz zwalczania połowów NNN.
(86) Na podstawie informacji uzyskanych od władz Komorów Komisja stwierdziła, że zarządzanie komorskim rejestrem floty statków rybackich i statków związanych z rybołówstwem pozostaje częściowo delegowane na prywatne osoby prawne z siedzibą poza terytorium Komorów. Na podstawie informacji zgromadzonych przez Komisję i oświadczeń wydanych przez Komory ustalono, że Komory nie zdołały zapewnić, aby statki pływające pod ich banderą były rzeczywiście związane z tym państwem. Stanowi to naruszenie art. 91 UNCLOS, który stanowi, że między państwem bandery a jego statkami powinien istnieć rzeczywisty związek.
(87) W świetle motywów 55-65 decyzji z dnia 1 października 2015 r. oraz przebiegu wydarzeń po dniu 1 października 2015 r. Komisja uważa, zgodnie z art. 31 ust. 3 i 6 rozporządzenia w sprawie połowów NNN, że Komory nie wypełniły obowiązków spoczywających na nich na mocy prawa międzynarodowego w odniesieniu do międzynarodowych przepisów, uregulowań oraz środków ochrony i zarządzania.
3.4. Szczególne ograniczenia krajów rozwijających się (art. 31 ust. 7 rozporządzenia w sprawie połowów NNN)
(88) Przypomina się, że Komory mają niski wskaźnik rozwoju społecznego i znalazły się w 2014 r. na 159. miejscu spośród 188 państw 6 zgodnie ze wskaźnikiem rozwoju społecznego ONZ. Należy również podkreślić, że zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1905/2006 7 Komory zostały wymienione w kategorii krajów najsłabiej rozwiniętych 8 .
(89) Nie znaleziono bezpośredniego dowodu na to, że niewypełnienie przez Komory obowiązków spoczywających na nich na mocy prawa międzynarodowego jest spowodowane ograniczeniami rozwojowymi tego państwa. Pomimo szczególnych ograniczeń możliwości, które mogą zasadniczo istnieć w zakresie monitorowania, kontroli i nadzoru, szczególne ograniczenia Komorów związane z ich poziomem rozwoju nie mogą uzasadniać braków opisanych w poprzednich sekcjach. Dotyczy to zwłaszcza statusu rejestru statków Komorów oraz braku kontroli nad częścią floty Komorów.
(90) Jak wskazano w motywie 69 decyzji z dnia 1 października 2015 r., wydaje się, że stwierdzone niedociągnięcia wynikają przede wszystkim z braku niezbędnego otoczenia administracyjnego i braku współpracy oraz wymiany informacji w ramach administracji Komorów, które zapewniłyby sprawne i skuteczne wykonywanie przez Komory ich obowiązków jako państwa bandery, państwa nadbrzeżnego, państwa portu i państwa zbytu. Sytuację pogarsza brak równowagi pomiędzy wielkością komorskiej floty statków rybackich i statków związanych z rybołówstwem a jej obszarem działalności.
(91) Należy także zauważyć, że Unia Europejska i Związek Komorów podpisały umowę o partnerstwie w sprawie połowów 9 . Najnowszy protokół 10 do tej umowy obejmuje sektorowe wsparcie finansowe w formie wkładu finansowego wypłacanego Komorom. Finansowe wsparcie sektorowe miało służyć promowaniu zrównoważonego rybołówstwa poprzez wzmocnienie zarządzania nim oraz stymulowanie badań naukowych. Nacisk położono na zrównoważone zarządzanie połowami, monitorowanie, kontrolę i nadzór. Powinno to było wspomóc Komory w wypełnianiu obowiązków spoczywających na nich na mocy prawa międzynarodowego jako na państwie bandery, państwie portu, państwie nadbrzeżnym lub państwie zbytu oraz w zwalczaniu połowów NNN.
(92) Ponadto Komory otrzymują również wsparcie ze strony inicjatyw regionalnych, takich jak projekt SmartFish, finansowany przez Unię Europejską i realizowany przez Komisję Oceanu Indyjskiego (IOC), którego celem jest między innymi zwalczanie połowów NNN dzięki wspólnym zasobom; wymianie informacji; szkoleniom i opracowywaniu operacyjnych systemów monitorowania, kontroli i nadzoru; a także pierwszy program zarządzania połowami w południowozachodnim Oceanie Indyjskim i wspólnego wzrostu prowadzony przez Bank Światowy, którego celem jest poprawa skuteczności zarządzania wybranymi priorytetowymi połowami na poziomie regionalnym, krajowym i wspólnotowym.
(93) W świetle rozważań przedstawionych w niniejszej części, opartych na wszystkich faktach ustalonych przez Komisję oraz informacjach przekazanych przez Komory, Komisja stwierdziła, że zgodnie z art. 31 ust. 7 rozporządzenia w sprawie połowów NNN właściwe wydaje się uwzględnienie w stosunku do Komorów szczególnych ograniczeń związanych z ich poziomem rozwoju, które mogą wywierać negatywny wpływ na ogólne wyniki Komorów w zarządzaniu rybołówstwem. Biorąc jednak pod uwagę charakter stwierdzonych na Komorach uchybień, ustalono, że poziom rozwoju tego państwa nie może całkowicie usprawiedliwiać ani w inny sposób uzasadniać ogólnych wyników działalności Komorów jako państwa bandery, państwa portu, państwa nadbrzeżnego lub państwa zbytu w odniesieniu do rybołówstwa bądź niepodjęcia wystarczających działań służących zapobieganiu połowom NNN, ich powstrzymywaniu i eliminowaniu.
4. KONKLUZJE W SPRAWIE UZNANIA PAŃSTWA TRZECIEGO ZA NIEWSPÓŁPRACUJĄCE
(94) Mając na uwadze wnioski dotyczące niewypełnienia przez Komory obowiązków spoczywających na nich na mocy prawa międzynarodowego jako na państwie bandery, państwie portu, państwie nadbrzeżnym lub państwie zbytu oraz obowiązku podjęcia działań służących zapobieganiu połowom NNN oraz ich powstrzymywaniu i eliminowaniu, państwo to należy wskazać, zgodnie z art. 31 rozporządzenia w sprawie połowów NNN, jako państwo, które Komisja uznaje za niewspółpracujące państwo trzecie w zakresie zwalczania połowów NNN.
(95) Mając na uwadze art. 18 ust. 1 lit. g) rozporządzenia w sprawie połowów NNN, właściwe organy państw członkowskich mają obowiązek zakazać przywozu produktów rybołówstwa do Unii bez konieczności żądania przedstawienia dodatkowych dowodów ani zwrócenia się z wnioskiem o pomoc do państw bandery, jeżeli stwierdzą, że świadectwo połowowe zostało zatwierdzone przez organy państwa bandery uznanego za państwo niewspółpracujące zgodnie z art. 31 tego rozporządzenia.
(96) Należy stwierdzić, że wskazanie Komorów jako państwa, które Komisja uznaje za niewspółpracujące nie wyklucza podjęcia dalszych kroków przez Komisję lub Radę do celów ustanowienia wykazu państw niewspółpracujących.
5. PROCEDURA KOMITETOWA
(97) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Rybołówstwa i Akwakultury,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
