a także mając na uwadze, co następuje:1. PROCEDURA
1.1. OBOWIĄZUJĄCE ŚRODKI
(1) W następstwie dochodzenia antydumpingowego zgodnie z art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1225/2009 ("rozporządzenie podstawowe") w odniesieniu do przywozu kwasu winowego pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej ("ChRL" lub "państwo, którego dotyczy postępowanie"), zostały wprowadzone środki antydumpingowe rozporządzeniem Rady (WE) nr 130/2006 2 ("pierwotne dochodzenie"). Środki zastosowano wobec wszystkich producentów eksportujących kwasu winowego pochodzącego z ChRL, z wyjątkiem Hangzhou Bioking Biochemical Engineering Co. Ltd, dla którego zastosowano zerową stawkę celną.
(2) Zgodnie ze sprawozdaniem Organu Apelacyjnego WTO w sprawie Meksyk - ostateczne środki antydumpingowe wprowadzone w odniesieniu do wołowiny i ryżu ("sprawozdanie Organu Apelacyjnego WTO") 3 , rozporządzeniem (UE) nr 332/2012 chiński producent eksportujący Hangzhou Bioking Biochemical Engineering Co. Ltd został wykluczony z kolejnych przeglądów środków 4 nałożonych rozporządzeniem Rady (WE) nr 130/2006.
(3) Pierwotne środki zostały następnie poddane różnym dochodzeniom przeglądowym 5 . W efekcie obowiązujące środki to cło ogólnokrajowe w wysokości 34,9 % i dwie indywidualne stawki celne dla dwóch chińskich producentów eksportujących, odpowiednio, 4,7 % i 10,1 % 6 .
(4) Wcześniejsze dochodzenie, ograniczone do przedsiębiorstwa Hangzhou Bioking Biochemical Engineering Co. Ltd, wszczęte zostało w dniu 29 lipca 2011 r. 7 . W następstwie wycofania skargi postępowanie zostało zakończone decyzją Komisji z dnia 4 czerwca 2012 r. 8 , bez nałożenia środków.
1.2. WSZCZĘCIE POSTĘPOWANIA WYJAŚNIAJĄCEGO
(5) W dniu 4 grudnia 2014 r. Komisja Europejska ("Komisja") wszczęła na podstawie art. 5 rozporządzenia podstawowego dochodzenie antydumpingowe w odniesieniu do przywozu do Unii kwasu winowego pochodzącego z Chin, ograniczone do przedsiębiorstwa Hangzhou Bioking Biochemical Engineering Co., Ltd. ("Bioking" lub "producent eksportujący"). Komisja opublikowała zawiadomienie o wszczęciu postępowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej 9 ("zawiadomienie o wszczęciu postępowania").
(6) Komisja wszczęła dochodzenie w następstwie skargi złożonej w dniu 21 października 2014 r. przez czterech unijnych producentów kwasu winowego, Distillerie Bonollo S.r.l., Caviro Distillerie S.r.l., Industria Chimica Valenzana S.p.a. i Distilleries Mazzari S.p.a. ("skarżący"), reprezentujących więcej niż 25 % ogólnej produkcji unijnej kwasu winowego. Skarga zawierała dowody wskazujące na dumping i wynikającą z niego istotną szkodę, które uznano za wystarczające uzasadnienie wszczęcia dochodzenia.
(7) Po wszczęciu dochodzenia wspomniany producent eksportujący złożył wniosek o przesłuchanie z udziałem rzecznika praw stron w postępowaniach w sprawie handlu. Producent eksportujący twierdził, że Komisja naruszyła ogólną zasadę zawartą w art. VI GATT oraz w art. 5.8 Porozumienia antydumpingowego WTO ("ADA") 10 poprzez wszczęcie nowego dochodzenia antydumpingowego w oparciu o art. 5 rozporządzenia podstawowego przeciwko jednemu przedsiębiorstwu, ponieważ postępowanie antydumpingowe powinno być prowadzone przeciwko państwom trzecim jako całości. Producent ten argumentował w szczególności, że obecne postępowanie miało skutek przeglądu okresowego i w związku z tym było sprzeczne ze sprawozdaniem Organu Apelacyjnego WTO, o którym mowa w motywie 2 powyżej.
(8) Dochodzenia w sprawie ochrony handlu prowadzi się rzeczywiście wobec państw trzecich jako całości, a nie przeciwko poszczególnym przedsiębiorstwom. Niniejsze dochodzenie jest wyjątkowo wszczęte w stosunku do jednego przedsiębiorstwa, na mocy art. 5 rozporządzenia podstawowego, a nie na podstawie art. 11 ust. 3 tego rozporządzenia, przy czym jest ono zgodne ze sprawozdaniem Organu Apelacyjnego WTO, a nie przeciwnie. W sprawozdaniu Organu Apelacyjnego wyjaśniono, że producent eksportujący, co do którego w trakcie dochodzenia pierwotnego stwierdzono, że nie stosuje dumpingu, musi zostać wykluczony z zakresu ostatecznych środków nałożonych w wyniku takiego dochodzenia i nie może być poddawany kolejnym przeglądom początkowo nałożonych środków. Ze sprawozdania nie wynika, że takiego producenta eksportującego i jego przywozu nie można ponownie objąć dochodzeniem do celów ochrony przed przywozem dumpingowym i że nie można nałożyć środków, w przypadku gdy spełnione są odpowiednie warunki.
(9) Prawodawstwo Unii należy, na tyle, na ile to możliwe, interpretować w sposób zgodny z prawem międzynarodowym, w szczególności tam gdzie przedmiotowe przepisy mają zapewnić wykonanie porozumienia międzynarodowego zawartego przez Unię. Jako że ADA z jednej strony pozwala na nakładanie cła, aby przeciwdziałać szkodliwemu dumpingowi, z drugiej jednak strony według interpretacji Organu Apelacyjnego WTO nie pozwala na dokonywanie przeglądów przedsiębiorstw, w przypadku których w dochodzeniu pierwotnym nie stwierdzono dumpingu, rozporządzenie podstawowe należy więc interpretować jako pozwalające Unii na otwarcie dochodzenia na mocy art. 5 rozporządzenia podstawowego w przypadku takim jak niniejszy, w którym istnieją dowody prima facie na występowanie wyrządzającego szkodę dumpingu.
(10) W każdym razie z orzecznictwa sądów Unii wynika, że żaden przepis rozporządzenia podstawowego nie uniemożliwia nowego postępowania antydumpingowego zgodnie z art. 5 rozporządzenia podstawowego, ograniczonego do jednego przedsiębiorstwa, co do którego nie stwierdzono dumpingu w innym postępowaniu, ale w odniesieniu do którego istnieją obecnie dowody prima facie na wyrządzający szkodę dumping 11 . Dlatego też argumenty producenta eksportującego zostały odrzucone.
1.3. ZAINTERESOWANE STRONY
(11) W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja wezwała zainteresowane strony do skontaktowania się z nią w celu wzięcia udziału w dochodzeniu. Ponadto Komisja wyraźnie poinformowała skarżących, innych znanych producentów unijnych, stowarzyszenie producentów unijnych, producenta eksportującego i władze Chińskiej Republiki Ludowej oraz znanych niepowiązanych importerów, dostawców i użytkowników o wszczęciu dochodzenia, zapraszając wszystkich do uczestnictwa.
(12) Zainteresowanym stronom dano możliwość przedstawienia uwag na temat wszczęcia dochodzenia oraz zgłoszenia wniosku o przesłuchanie przed Komisją lub rzecznikiem praw stron w postępowaniach handlowych.
1.4. PRODUCENCI Z PAŃSTWA ANALOGICZNEGO
(13) Komisja powiadomiła również producentów w Argentynie, Australii, Brazylii, Chile i Indiach o wszczęciu postępowania i zaprosiła ich do uczestnictwa. W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja poinformowała zainteresowane strony, że zamierza wybrać Argentynę jako państwo trzecie o gospodarce rynkowej ("państwo analogiczne") w rozumieniu art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego.
1.5. KONTROLA WYRYWKOWA
(14) W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja oznajmiła, że może dokonać doboru próby zainteresowanych stron zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.
1.5.1. Dobór próby producentów unijnych
(15) Komisja ogłosiła w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania, że dokonała tymczasowego doboru próby producentów unijnych. Komisja dokonała doboru próby na podstawie największej wielkości sprzedaży w Unii, przy jednoczesnym zapewnieniu, że oba produkujące kwas winny państwa członkowskie, Włochy i Hiszpania, będą reprezentowane w próbie. Komisja oparła się na wszystkich dostępnych informacjach dotyczących przemysłu unijnego, takich jak skarga, informacje uzyskane od krajowego stowarzyszenia gorzelni przemysłowych i napojów spirytusowych we Włoszech (Assodistil) i innych znanych producentów unijnych uczestniczących w postępowaniu na podstawie art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. Tymczasowa próba objęła trzech producentów unijnych. Produkcja producentów unijnych objętych próbą stanowiła około 56 % całkowitej produkcji unijnej podobnego produktu.
(16) Komisja zwróciła się do zainteresowanych stron o przedstawienie opinii w sprawie wstępnie dobranej próby.
(17) Jeden z producentów unijnych, niewłączony do tymczasowej próby, twierdził, że próba nie odzwierciedla w wystarczającym stopniu sytuacji mniejszych producentów unijnych. Twierdził on, że powinien on zostać włączony do ostatecznej próby, ponieważ wyrządzający szkodę dumpingowy przywóz pochodzący od Bioking ma głównie wpływ na sytuację mniejszych przedsiębiorstw. Włoskie krajowe stowarzyszenie gorzelni przemysłowych i napojów spirytusowych (Assodistil) wysunęło ten sam argument.
(18) Wszyscy unijni producenci kwasu winnego to MŚP. Dodanie mniejszych producentów unijnych do próby nie zmieniłoby zasadniczo jej reprezentatywności i nie miałoby znaczącego wpływu na wskaźniki szkody obliczone na podstawie danych z próby. Wskaźniki makroekonomiczne takie jak wolumen sprzedaży (opisany w motywie 109) opierają się w każdym razie na danych dotyczących przemysłu unijnego jako całości, tj. wszystkich producentów unijnych, w tym wspomnianego producenta unijnego.
(19) Ponadto istnieją inni producenci unijni nieobjęci próbą, wszyscy z nich będący MŚP, mający większy udział w sprzedaży, i którzy wyrazili chęć włączenia do próby. Przedmiotowy producent unijny nie przedstawił żadnego innego powodu przemawiającego za pominięciem tych producentów i wyborem w ich miejsce jego przedsiębiorstwa.
(20) Nie otrzymano żadnych dalszych uwag. Próba tymczasowa została więc potwierdzona. Jest ona reprezentatywna dla danej gałęzi przemysłu unijnego.
1.5.2. Dobór próby importerów
(21) Aby podjąć decyzję, czy dobór próby jest konieczny, i ewentualnie dokonać odpowiedniego wyboru, Komisja zwróciła się do niepowiązanych importerów o udzielenie informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.
(22) Dziesięć przedsiębiorstw dostarczyło wymagane informacje. Jednakże tylko jedno z nich było niepowiązanym importerem/przedsiębiorstwem handlowym prowadzącym handel produktem objętym postępowaniem. Pozostałych dziewięć przedsiębiorstw uznano za użytkowników i otrzymały one odpowiednie kwestionariusze.
(23) Ze względu na małą liczbę współpracujących niepowiązanych importerów/przedsiębiorstw handlowych Komisja zdecydowała, że dobór próby nie jest konieczny.
1.6. FORMULARZE WNIOSKU O TRAKTOWANIE NA ZASADACH RYNKOWYCH ("MET")
(24) Do celów art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego Komisja przesłała formularz wniosku o MET do producenta eksportującego w ChRL, zgodnie z otrzymanym wnioskiem.
1.7. ODPOWIEDZI NA PYTANIA ZAWARTE W KWESTIONARIUSZU
(25) Komisja przesłała kwestionariusze do trzech objętych próbą producentów unijnych, do współpracującego niepowiązanego importera/przedsiębiorcy handlowego, do dziewięciu użytkowników, do trzynastu dostawców, do producenta eksportującego w ChRL i do producentów w pięciu potencjalnych państwach analogicznych, czyli w Argentynie, Australii, Brazylii, Chile i Indiach. Ponadto skontaktowano się telefonicznie z potencjalnymi producentami w USA. Kontakty te potwierdziły jednak, że w USA nie produkuje się kwasu winowego.
(26) Odpowiedzi na kwestionariusz otrzymano od trzech objętych próbą producentów unijnych, jednego niepowiązanego importera, ośmiu współpracujących użytkowników, czterech dostawców unijnych, producenta eksportującego w ChRL i od jednego producenta w Australii.
1.8. WIZYTY WERYFIKACYJNE
(27) Komisja zgromadziła i zweryfikowała wszelkie informacje uznane za niezbędne do stwierdzenia dumpingu, wynikającej z niego szkody oraz interesu Unii. Wizyty weryfikacyjne przeprowadzone na podstawie art. 16 rozporządzenia podstawowego miały miejsce w siedzibach następujących przedsiębiorstw:
Producenci unijni
- Caviro Distillerie S.r.l, Faenza, Włochy,
- Comercial Quimica Sarasa s.l., "Tydsa", Girona, Hiszpania,
- Distillerie Mazzari S.p.a., Ravenna, Włochy. Niepowiązany importer
- RFI Food Ingredients Handelsgesellschaft mbH, Düsseldorf, Niemcy. Użytkownicy
- DuPont Nutrition Biosciences ApS, Aarhus, Dania,
- VG-Orth GmbH & Co. KG, Stadtoldendorf, Niemcy.
Producent eksportujący z ChRL
- Hangzhou Bioking Biochemical Engineering Co. Ltd, Tangqi industrial park, Yuhang District, Hangzhou, Zhejiang, Chiny.
Producent w państwie analogicznym
- Australian Tartaric Products Pty Ltd, Colignan, Victoria, Australia.
1.9. OKRES OBJĘTY DOCHODZENIEM I OKRES BADANY
(28) Dochodzenie w sprawie dumpingu i powstałej szkody dotyczyło okresu od dnia 1 października 2013 r. do dnia 30 września 2014 r. ("okres objęty dochodzeniem"). Analiza tendencji mających znaczenie dla oceny szkody objęła okres od dnia 1 stycznia 2011 r. do końca okresu objętego dochodzeniem ("okres badany").
2. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY
2.1. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM
(29) Produktem objętym postępowaniem jest kwas winowy, pochodzący z Chińskiej Republiki Ludowej, z wyłączeniem kwasu D-(-)-winowego, skręcający płaszczyznę światła spolaryzowanego w lewo o co najmniej 12,0 stopni, mierzoną w roztworze wodnym zgodnie z metodą opisaną w Farmakopei Europejskiej, obecnie objęty kodem CN ex 2918 12 00 (kod TARIC 2918 12 00 90) ("produkt objęty postępowaniem").
(30) Kwas winowy wykorzystywany jest jako składnik w produktach końcowych, takich jak wino i inne napoje, żywność i produkty farmaceutyczne, lub jako dodatek przyspieszający lub spowalniający procesy chemiczne, np. w tynkach, w których stosowany jest jako opóźniacz.
(31) Produkt objęty postępowaniem można uzyskać albo z produktów ubocznych produkcji wina, zwłaszcza osadów winiarskich, tak jak jest to w przypadku wszystkich producentów unijnych ("naturalny kwas winowy"), lub w procesie syntezy chemicznej benzenu i bezwodnika maleinowego - ta ostatnia substancja jest głównym surowcem stosowanym przez Bioking ("syntetyczny kwas winowy").
2.2. PRODUKT PODOBNY
(32) W toku dochodzenia wykazano, że następujące produkty mają takie same podstawowe właściwości fizyczne i chemiczne oraz podstawowe zastosowania:
- produkt objęty postępowaniem,
- produkt wytwarzany i sprzedawany przez producentów eksportujących na rynku krajowym ChRL,
- produkt wytwarzany i sprzedawany na rynku krajowym w państwie analogicznym wybranym zgodnie z motywami 63-68 poniżej, oraz
- produkt produkowany i sprzedawany w Unii przez przemysł unijny.
(33) Komisja stwierdziła, że wymienione produkty są zatem produktami podobnymi w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.
2.3. ARGUMENTY DOTYCZĄCE ZAKRESU DEFINICJI PRODUKTU
(34) Jedna z zainteresowanych stron twierdziła, że syntetyczny i naturalny kwas winowy nie są produktami podobnymi. Według tej zainteresowanej strony te dwa typy kwasu winowego różnią się pod względem surowców, procesu produkcji, kosztów produkcji, uregulowań, postrzegania przez konsumentów, cech fizycznych i zastosowania końcowego. Zdaniem tej strony różnice te nie pozwalają na rzetelne porównanie między syntetycznym kwasem winowym produkowanym przez Bioking oraz naturalnym kwasem winowym produkowanym przez przemysł unijny.
(35) Twierdzono również, że jeśli wziąć pod uwagę jego różne cechy, syntetyczny kwas winowy lepiej zaspokaja niektóre potrzeby użytkowników. Syntetyczny kwas winowy produkowany jest z bezwodnika maleinowego, którego dostępność nie jest uzależniona od warunków klimatycznych, podczas gdy naturalny kwas winowy produkowany jest z winianu wapnia uzyskiwanego z osadu winnego z drożdży, a zatem jego dostępność jest różna, w zależności od jakości zbiorów winogron, czyli od warunków klimatycznych. Ze względu na bezpieczeństwo dostaw i stabilność cen możliwości konkurowania między tymi dwoma typami kwasu winowego przedstawiono jako ograniczone.
(36) Artykuł 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego stanowi, że do celów dochodzenia antydumpingowego produkty uznaje się za podobne, jeżeli są one identyczne lub podobne pod każdym względem lub mają zbliżone właściwości. Można wziąć pod uwagę kilka czynników, takich jak cechy fizyczne, techniczne i chemiczne produktów, ich wykorzystanie, zamienność, percepcję konsumentów, kanały dystrybucji, proces wytwarzania, koszty produkcji oraz jakość.
(37) W ramach dochodzenia ustalono, że kwas winowy produkowany przez Bioking, przez producenta z kraju analogicznego i przez przemysł unijny mają taki sam wzór chemiczny i że mają one takie same właściwości techniczne i fizyczne, pomimo różnicy surowców, procesu produkcji i kosztów produkcji. Takie różnice w zakresie produkcji nie mogą podważać podobieństwa produktów końcowych, ponieważ podobieństwo ustalane jest w oparciu o identyczny wzór chemiczny i takie same parametry techniczne i fizyczne. Ponadto produkty sprzedawane są w podobnych klasach, mają podobne zastosowanie końcowe i są zamienne. Jedyny wyjątek dotyczy sektora produkcji wina w UE, gdzie stosowanie syntetycznego kwasu winowego nie jest dozwolone przez unijne środki regulacyjne 12 , jednakże wyjątek taki nie eliminuje pozostałych istotnych podobieństw. We wszystkich innych segmentach rynku istnieje otwarta i bezpośrednia konkurencja. Dochodzenie wykazało rzeczywiście, że użytkownicy w sektorach żywnościowym, budowlanym i farmaceutycznym nabywali i syntetyczny, i naturalny kwas winowy. W związku z tym powyższe argumenty były sprzeczne z ustaleniami dochodzenia i potwierdzono, że produkty były podobne.
(38) Zwraca się uwagę na fakt, że produkty uznano za podobne we wszystkich poprzednich dochodzeniach, o których mowa w motywach 1-4 powyżej.
3. DUMPING
3.1. WARTOŚĆ NORMALNA
3.1.1. Traktowanie na zasadach rynkowych ("MET")
(39) Komisja oceniła wniosek o MET producenta eksportującego i przeprowadziła również wizyty kontrolne na miejscu w jego siedzibie.
(40) Następnie Komisja ujawniła ustalenia w sprawie MET producentowi eksportującemu, władzom państwa, którego dotyczy postępowanie, i przemysłowi unijnemu. Zainteresowane strony miały możliwość skomentowania ustaleń oraz złożenia wniosku o przesłuchanie przed Komisją lub rzecznikiem praw stron w postępowaniach handlowych. Komisja uwzględniła przedstawione poglądy. Komisja poinformowała zainteresowane strony o ostatecznych ustaleniach w sprawie MET.
(41) W toku dochodzenia ustalono, że jakkolwiek producent eksportujący spełniał pozostałe kryteria określone w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego, to nie spełniał on wymogów pierwszego kryterium ("kryterium 1"), ponieważ cena krajowa podstawowego surowca, odpowiadająca za istotną część kosztów, cena bezwodnika maleinowego, którą płacił w okresie objętym dochodzeniem, utrzymywała się systematycznie poniżej poziomu międzynarodowych cen i nie odzwierciedlała wartości rynkowych. Ponadto niskie ceny zakupu bezwodnika maleinowego płacone przez Bioking odpowiadały cenie krajowej bezwodnika maleinowego na chińskim rynku, która również utrzymywała się systematycznie poniżej poziomu międzynarodowych cen. Średnia różnica cenowa ustalona dla Bioking w okresie objętym dochodzeniem wynosiła 14 %.
(42) Różnica cenowa, o której mowa w motywie 41 powyżej, wynikała z porównania cen krajowych bezwodnika maleinowego, płaconych przez Bioking w ChRL w okresie objętym dochodzeniem, i cen krajowych na innych rynkach. W celu dokonania takiego porównania cen Komisja sprawdziła najpierw krajowe ceny bezwodnika maleinowego (wynikające z sił rynkowych) w poszczególnych państwach i porównywalnych rodzajów bezwodnika maleinowego stosowanego przez Bioking oraz bezwodnika maleinowego na krajowym rynku w ChRL jako całości. Komisja uznała, że ze względu na koszty transportu porównywalny rynek powinien znajdować się na tym samym obszarze geograficznym. W związku z tym Komisja ustaliła, że cechy charakterystyczne rynku krajowego na Tajwanie, który jest geograficznie najbliżej położonym rynkiem względem ChRL, umożliwiły jej dokonanie odpowiedniej analizy porównawczej cen płaconych przez Bioking i cen na rynku krajowym za bezwodnik maleinowy w ChRL w ogólnym ujęciu.
(43) Dane wykorzystane do analizy porównawczej cen krajowych w ChRL i w państwach trzecich, użyte do celów analizy, uzyskano od niezależnego dostawcy danych rynkowych 13 . Porównano ceny zakupu bezwodnika maleinowego przez Bioking (na podstawie sprawdzonych danych uzyskanych od Bioking), cenę krajową bezwodnika maleinowego na rynku chińskim (obliczoną bez VAT) i cenę krajową na Tajwanie (bez VAT) zgodnie z danymi uzyskanymi od niezależnego dostawcy. Komisja przeanalizowała również dane dotyczące krajowych cen bezwodnika maleinowego na innych rynkach (USA i Unia) i wyniki analizy krajowych cen w ChRL i odpowiednio krajowych cen w USA i w Unii pokazały, że średnia różnica cenowa była nawet znacznie wyższa niż ta ustalona dla Tajwanu.
(44) Różnice między cenami krajowymi w ChRL i w innych państwach trzecich można tłumaczyć tym, że chiński system podatku VAT nie zezwala na całkowity zwrot naliczonego podatku VAT w przypadku wywozu bezwodnika maleinowego. System ten zniechęca tym samym do wywozu bezwodnika maleinowego z ChRL. W świetle prawa chińskiego przedsiębiorstwa zajmujące się wywozem bezwodnika maleinowego z ChRL muszą płacić podatek od wartości dodanej równy 17 %. Tylko część takiego naliczonego podatku VAT jest jednak zwracana. W okresie objętym dochodzeniem zwrócono 9 % naliczonego podatku VAT. Polityka realizowana przez ChRL, np. ustanowienie niekorzystnych warunków związanych z podatkiem VAT na wywóz danych surowców 14 skutkowało, po pierwsze, obniżeniem cen eksportowych (netto) takich surowców z ChRL (gdyż eksporterzy z ChRL muszą współzawodniczyć na międzynarodowych rynkach z przedsiębiorstwami, które zasadniczo nie płacą podatku VAT od sprzedaży eksportowej), po drugie, zachętą, by skierować sprzedaż na rynek krajowy, obniżając tym samym ceny krajowe poniżej cen międzynarodowych.
(45) Dochodzenie wykazało też, że bezwodnik maleinowy produkowany jest z benzenu lub butanu, które odpowiadają za 90 % całkowitych kosztów produkcji. Stwierdzono również, że notowania cen dla bezwodnika maleinowego w ChRL są na tym samym poziomie, niezależnie od tego, czy jest on wytwarzany z benzenu czy z butanu. Wywóz benzenu z ChRL podlega 40-procentowemu podatkowi wywozowemu, a zapłacony podatek VAT nie podlega w przypadku wywozu zwrotowi. Dlatego można zasadnie wywnioskować, że rynek benzenu w ChRL ma pośredni wpływ na rynek bezwodnika maleinowego wyprodukowanego z butanu, jak ten stosowany przez Bioking, a ponadto przyczynia się do ogólnego zniekształcenia rynku bezwodnika maleinowego w ChRL.
(46) Ponadto dochodzenie wykazało, że wiele przedsiębiorstw produkujących bezwodnik maleinowy w ChRL było własnością państwa oraz że na rynku chińskim występowały znaczne nadwyżki. Można zasadnie wywnioskować, że utrzymywanie się nadmiernej zdolności produkcyjnej związane jest z chronionym statusem spółek państwowych, uniemożliwiającym działanie normalnych mechanizmów rynkowych, takich jak konsolidacja i zamknięcia spowodowane takimi nadwyżkami mocy produkcyjnych.
(47) W związku z powyższym uznaje się cały rynek krajowy bezwodnika maleinowego w Chinach za zakłócony.
(48) Po ujawnieniu ustaleń producent eksportujący twierdził, że analiza porównawcza cen bezwodnika maleinowego, o której mowa w motywach 41-44, opiera się na cenach krajowych i dlatego nie jest właściwa. Zasugerował on natomiast, że należało porównać ceny eksportowe z rynków trzecich i ceny krajowe na chińskim rynku. Producent eksportujący przedstawił alternatywne analizy, w których porównane zostały międzynarodowe ceny eksportowe i chińskie ceny krajowe. Producent eksportujący zasugerował ponadto, że analiza porównawcza jego cen zakupu i amerykańskich cen eksportowych na podstawie amerykańskiej bazy danych obejmującej statystykę celną wykazałaby, że jego cena zakupu była systematycznie wyższa niż amerykańskie ceny wywozu na różne rynki państw trzecich. Producent eksportujący twierdził ponadto, że koszt surowców bezwodnika maleinowego (cena butanu) na Tajwanie jest wyższy niż w ChRL lub USA i że z tych powodów porównanie z cenami tajwańskimi jest niestosowne.
(49) Alternatywne porównania międzynarodowych cen eksportowych przedstawione przez producenta eksportującego nie były stosowne. Jak wyjaśniono w motywie 42, porównywalne ceny krajowe o podobnych warunkach dostaw uznano za stosowną podstawę porównania. Należy również zauważyć, że Bioking nie przedstawiło żadnych argumentów na uzasadnienie twierdzenia, że użycie cen krajowych do celów samego porównania nie byłoby właściwe. Ponadto, jak wyjaśniono w motywie 42, w toku dochodzenia stwierdzono, że z uwagi na koszty transportu położony najbliżej rynek prawdopodobnie jest najbardziej uzasadnioną podstawą analizy porównawczej. W związku z tym odrzucono twierdzenie, że Tajwan nie stanowi stosownej podstawy porównania lub że bardziej stosowną podstawą byłyby dane dotyczące cen eksportowych przekazane przez Bioking lub amerykańskie statystyki celne.
(50) Producent eksportowy twierdził ponadto, że wszelki ewentualny wpływ na cenę eksportową (netto) i w konsekwencji na cenę krajową bezwodnika maleinowego w ChRL w rezultacie systemu podatku VAT, o którym mowa w motywie 44, został przeszacowany i byłby jedynie minimalny. Twierdzenie to nie było jednak poparte żadnymi udokumentowanymi informacjami. W każdym razie na podstawie informacji dostępnych w trakcie dochodzenia i, jak pokazały również różnice cenowe wyjaśnione w motywach 41-44, różnica byłaby znaczna i wyższa, niż twierdził producent eksportujący. W związku z powyższym argument ten został odrzucony.
(51) Producent eksportujący twierdził ponadto, że ewentualne zakłócenia wynikające z ingerencji państwa w ceny benzenu nie będą miały znaczenia, ponieważ głównym wyznacznikiem cen rynkowych staje się butan, który stopniowo zastąpi na rynku benzen jako surowiec do produkcji bezwodnika maleinowego. Jak to wyjaśniono w motywie 45 powyżej, ceny dla bezwodnika maleinowego z ChRL są na tym samym poziomie, niezależnie od tego, czy jest on wytwarzany z benzenu czy z butanu. To oznacza, że rynek benzenu w ChRL ma pośredni wpływ na bezwodnik maleinowy wyprodukowany z butanu, jak ten stosowany przez Bioking, a ponadto przyczynia się do ogólnego zniekształcenia rynku bezwodnika maleinowego. W każdym razie ustalenie, że istotna część kosztów przedsiębiorstwa Bioking nie odzwierciedla cen rynkowych, dokonane zostało na podstawie danych dostarczonych przez producenta eksportującego. Wreszcie producent eksportujący nie poparł dowodami swojego twierdzenia dotyczącego domniemanego występowania w tym zakresie znaczących systematycznych różnic. Argument ten został zatem odrzucony.
(52) Producent eksportujący twierdził również, że status ochronny przyznany państwowym przedsiębiorstwom produkującym bezwodnik maleinowy, jak to zostało potwierdzone w przeprowadzonym przez Komisję dochodzeniu w sprawie przyznania MET i w ujawnionych producentowi eksportującemu dokonanych w tym dochodzeniu ustaleń, nie miałby żadnego znaczenia, ponieważ producent eksportujący nabywał bezwodnik maleinowy głównie od prywatnych dostawców. Odnośnie do tego argumentu uznano, że nawet gdyby wśród dostawców przeważały przedsiębiorstwa prywatne, w dalszym ciągu mogliby oni podlegać presji cenowej wynikającej z poważnej nadwyżki zdolności produkcyjnych i statusu chronionego przedsiębiorstw państwowych produkujących bezwodnik maleinowy. Ponadto Bioking nie wykazał, że było odwrotnie. W każdym razie z porównania cen zakupu płaconych przez Bioking i cen międzynarodowych wynika, że ceny płacone przez Bioking były faktycznie zakłócone, co odpowiadało ogólnym zakłóceniom na rynku chińskim. W związku z powyższym argument ten został odrzucony.
(53) Producent eksportujący twierdził, że ustalenie dotyczące braku spełnienia kryterium 1 z powodu chińskiego systemu podatku VAT byłoby niezgodne z zasadami GATT/WTO, gdyż zasady te dopuszczały istnienie różnych systemów zwrotu podatku VAT i nie stwierdzono, by systemy te zakłócały ceny rynkowe. Potwierdzałby to fakt, że ChRL nie podjęła szczególnego zobowiązania dotyczącego systemu zwrotu podatku VAT w ramach protokołu przystąpienia do WTO. Producent eksportujący twierdził również, że wniosek o MET nie został odrzucony z powodu chińskiego systemu zwrotu podatku VAT w toku żadnych wcześniejszych dochodzeń i dlatego mogło to stanowić powód odrzucenia wniosku o MET w tym dochodzeniu.
(54) Niezależnie od faktu, że zasady GATT/WTO dopuszczają różne systemy zwrotu VAT, w tym przypadku stwierdzono, że chiński system podatku VAT faktycznie spowodował wyhamowanie chińskich cen eksportowych (netto) i był czynnikiem zniechęcającym do wywozu bezwodnika maleinowego z ChRL. W rezultacie, tak jak to opisano w motywie 43 powyżej, ustalono, że wyhamowaniu uległy również ceny krajowe na rynku chińskim, co spowodowało zakłócenie na rynku. W związku z tym powyższe argumenty zostały odrzucone.
(55) Co się tyczy twierdzenia, że wniosek o przyznanie MET nie został odrzucony z powodu chińskiego systemu zwrotu podatku VAT w żadnym z wcześniejszych dochodzeń, należy przypomnieć, że we wcześniejszym dochodzeniu 15 brak zwrotu podatku VAT stanowił argument dla negatywnej oceny wniosku o MET. W związku z powyższym argument ten został odrzucony.
(56) W toku bieżącego dochodzenia ustalono, że ceny bezwodnika maleinowego płacone przez Bioking, jak również w całej ChRL, nie odzwierciedlały wartości rynkowych, ponieważ regularnie kształtowały się poniżej cen międzynarodowych. Chiński system zwrotu podatku VAT był postrzegany jako wyjaśnienie tego zakłócenia. W przypadku każdego dochodzenia decyzja w sprawie MET podejmowana jest niezależnie na podstawie szczególnych okoliczności mających związek z danym dochodzeniem. W toku bieżącego dochodzenia ustalono, że kryterium 1 określone w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego nie zostało spełnione na podstawie szczególnych okoliczności opisanych powyżej. Argument ten został zatem odrzucony.
(57) W następstwie ujawnienia informacji skarżący powtórzyli, że wątpliwe jest, by inwestycje producenta eksportującego w okresie objętym dochodzeniem, w tym prawa do użytkowania gruntu, mogły być finansowane wyłącznie z zysków zatrzymanych przedsiębiorstwa, zwłaszcza że przedsiębiorstwo wypłaciło również dywidendy w roku budżetowym 2013. Skarżący twierdzili ponadto, że zyski zatrzymane mogły zostać wypracowane w wyniku wcześniejszych preferencyjnych stawek podatkowych za sprawą programu promującego chińskie branże przemysłu związane z zaawansowaną technologią. Powyższe twierdzenia dotyczące drugiego kryterium zawartego w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego nie zostały jednak poparte żadnymi dowodami. Argumenty te zostały zatem odrzucone.
(58) Skarżący twierdzili również, że producent eksportujący nie przestrzegał międzynarodowych standardów rachunkowości określonych w art. 2 ust. 7 lit. c) tiret drugie rozporządzenia podstawowego, ponieważ nie zaksięgował wzrostu ani utraty wartości w transakcji wymiany aktywów, w przypadku której uprzednio nabyte prawo do użytkowania gruntu wymieniono na bardziej odpowiednie prawo. Wycena składnika aktywów nabytego w transakcji wymiany aktywów według wartości bilansowej przekazanego składnika aktywów (zamiast wartości godziwej) stanowi ujęcie księgowe, które jest również przyjęte w międzynarodowych standardach rachunkowości. Argument ten został zatem odrzucony.
(59) Ponadto skarżący argumentowali, że warunki zawarte w przepisach art. 2 ust. 7 lit. c) tiret drugie rozporządzenia podstawowego nie zostałyby spełnione, gdyż księgi rachunkowe producenta eksportującego zostały sporządzone i skontrolowane przez audytora zgodnie z chińskimi standardami rachunkowości, które różniły się od międzynarodowych standardów rachunkowości w rozumieniu art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego. Dochodzenie wykazało jednak, że niezależnie od prawnego odniesienia wyłącznie do chińskich standardów rachunkowości, stosowane przez producenta eksportującego standardy rachunkowości były zgodne z międzynarodowymi standardami. Argument ten został zatem odrzucony.
(60) Skarżący twierdzili również, że Komisja nie powinna była oszacowywać ceny uiszczonej za prawa do użytkowania gruntów na podstawie cen referencyjnych w ChRL, lecz na podstawie cen gruntów w państwach trzecich takich jak Tajwan, Indonezja i Indie. Skarżący twierdzili, że ceny zapłacone za prawa do użytkowania gruntów mogły być poniżej cen gospodarki rynkowej. Argument, że prawa do użytkowania gruntów kształtowały się poniżej cen gospodarki rynkowej, nie został jednak poparty dowodami i nie był też zgodny z ustaleniami dochodzenia, w toku którego ustalono wręcz, że ceny odzwierciedlały zasadne ceny rynkowe powszechnie obowiązujące w ChRL, a także pokrywały się z niezależnym sprawozdaniem z wyceny. Jeśli chodzi o sugerowanie przez skarżących, że prawa do użytkowania gruntów należało wycenić według cen w państwach trzecich, przypomina się, że ocena zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego może, ale nie musi, opierać się na cenach w państwach trzecich. W każdym razie skarżący nie przedstawili żadnego argumentu podważającego zasadność wykorzystania niezależnego sprawozdania z wyceny. Argument ten został zatem odrzucony.
(61) Biorąc pod uwagę czynniki przedstawione powyżej i w specjalnym dokumencie ujawniającym informacje przekazanym producentowi eksportującemu, producentowi eksportującemu nie można było w bieżącym dochodzeniu przyznać MET.
3.1.2. Państwo analogiczne
(62) Zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego wartość normalną należy określić na podstawie ceny lub wartości konstruowanej dla państwa trzeciego o gospodarce rynkowej dla producentów eksportujących, którym nie przyznano MET. W tym celu należało wybrać państwo trzecie o gospodarce rynkowej ("państwo analogiczne").
(63) W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja poinformowała zainteresowane strony, że planuje wybrać Argentynę jako odpowiednie państwo analogiczne i wezwała zainteresowane strony do zgłaszania uwag.
(64) Komisja skontaktowała się z władzami pięciu potencjalnych państw analogicznych (Argentyna, Australia, Brazylia, Chile i Indie). W wyniku kontaktów z potencjalnymi producentami w USA potwierdziło się jednak, że w USA nie produkuje się kwasu winowego. Na podstawie otrzymanych informacji Komisja zwróciła się o informacje do 26 potencjalnych producentów produktu podobnego w Argentynie, Australii, Brazylii, Chile i Indiach.
(65) Tylko jeden producent z Australii zareagował i udzielił Komisji żądanych informacji.
(66) Dochodzenie wykazało, że produkcja krajowa w Australii konkuruje przynajmniej z przywozem kwasu winowego z ChRL. Nie obowiązywały żadne cła na przywóz kwasu winowego. Jak wspomniano w motywach 36 i 37, ustalono, że, pomimo różnic w procesie produkcji, kwas winowy produkowany przez jedynego producenta współpracującego w Australii jest produktem podobnym do produktu wytwarzanego i wywożonego z ChRL. Na podstawie dostępnych informacji uznano, że krajowy rynek australijski jest właściwy do ustalenia wartości normalnej.
(67) Producent eksportujący twierdził, że ceny eksportowe kwasu winowego w Argentynie, Australii i USA są dużo niższe niż ceny eksportowe stosowane przez Bioking i dlatego stosowanie tych cen potwierdzałoby brak dumpingu. Twierdzenie to jest bez znaczenia, ponieważ wybór państwa analogicznego nie był uzależniony od poziomu cen eksportowych. Ponadto tylko jeden producent z jednego potencjalnego państwa analogicznego współpracował w niezbędnym zakresie. Producent eksportujący przedstawił dalsze argumenty dotyczące zakresu produktu. Zostały one omówione w motywach 34-38 powyżej.
(68) Zważywszy na fakt, że tylko jeden producent w jednym potencjalnym państwie analogicznym współpracował i że Australia uznawana jest za odpowiedni rynek analogiczny, zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego Komisja wybrała Australię jako państwo analogiczne.
3.1.3. Wartość normalna
(69) Podczas ostatniego przeglądu okresowego obowiązujących środków stosowanych w odniesieniu do ChRL, z wyjątkiem Bioking 16 , jako państwo analogiczne wybrana została Argentyna. Wartość normalną oparto na wartości skonstruowanej odpowiadającej obiektywnym różnicom pomiędzy metodami produkcji stosowanymi w Argentynie i w ChRL, które miały znaczny wpływ na ceny i koszty. W omawianym przypadku również występują różnice pomiędzy metodami produkcji w Australii i w ChRL. Dochodzenie nie ujawniło żadnych okoliczności, które mogłyby uzasadnić inne podejście niż to przyjęte w ramach przeglądu okresowego. Zainteresowane strony również nie przedstawiły w tym względzie żadnych uwag. Uznaje się więc, że wartość normalna powinna być oparta na konstruowanej wartości normalnej w Australii, odzwierciedlającej obiektywne różnice w metodach produkcji między Australią a ChRL.
(70) W tym celu Komisja wykorzystała jako punkt wyjścia swojej kalkulacji kosztów produkcji cenę bezwodnika maleinowego ustaloną dla Tajwanu do celów ustaleń w sprawie MET (zob. motyw 42). W oparciu o faktyczne dane producenta z państwa analogicznego ustalono rozsądną kwotę kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych ("SG &A") oraz zysku.
(71) Jedyny współpracujący producent z Australii produkował i sprzedawał tylko jeden rodzaj produktu, który był taki sam jak jeden z rodzajów produktu sprzedawanych na wywóz do Unii przez producenta eksportującego. Komisja zastosowała skonstruowaną wartość normalną rodzaju kwasu winowego produkowanego i sprzedawanego w Australii jako odpowiadającego wszystkim rodzajom kwasu winowego sprzedawanego i wywożonego przez Bioking do Unii w okresie objętym dochodzeniem. Takie podejście uznano w tym przypadku za prawidłowe, gdyż proces produkcji wszystkich rodzajów kwasu winowego sprzedawanego i wywożonego przez Bioking do Unii w okresie objętym dochodzeniem był zasadniczo taki sam, a analiza procesu produkcji wykazała, że nie występowały praktycznie żadne różnice w kosztach produkcji.
3.1.4. Cena eksportowa
(72) Producent eksportujący prowadził wywóz bezpośrednio do niezależnych klientów w Unii. Dlatego też cena eksportowa została ustalona na podstawie ceny faktycznie zapłaconej lub należnej za produkt objęty postępowaniem przy jego sprzedaży na wywóz do Unii zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego.
3.1.5. Porównanie
(73) Komisja porównała wartość normalną z ceną eksportową producenta eksportującego na podstawie ceny ex-works.
(74) W przypadkach uzasadnionych potrzebą zapewnienia obiektywnego porównania Komisja dostosowała wartość normalną lub cenę eksportową, uwzględniając różnice mające wpływ na ceny i ich porównywalność, zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. Dostosowano niepodlegający zwrotowi podatek VAT przy wywozie, koszty przeładunku, załadunku, frachtu i nieprzewidziane wydatki, koszty przewozu drogą morską, ubezpieczenia morskiego, kredytu, pakowania, rękojmi i gwarancji oraz opłaty bankowe.
(75) Jeśli chodzi o dostosowanie niepodlegającego zwrotowi podatku VAT przy wywozie, ustalono, że na chińskim rynku krajowym w przypadku sprzedaży eksportowej poziom zwrotu VAT był niższy niż w przypadku sprzedaży krajowej. Na tej podstawie ustalono wartość normalną w Australii, dodając stawkę niepodlegającego zwrotowi podatku VAT mającą zastosowanie do sprzedaży eksportowej z ChRL.
3.1.6. Komentarze po ujawnieniu od zainteresowanych stron dotyczące dumpingu
(76) Po ostatecznym ujawnieniu otrzymano od producenta eksportującego i od skarżących komentarze dotyczące dumpingu.
(77) Producent eksportujący powtórzył swoje wcześniejsze twierdzenie, że przedsiębiorstwu Bioking powinno zostać przyznane MET.
(78) Po pierwsze twierdził on, że wybór Tajwanu do celów porównania chińskich cen krajowych na bezwodnik maleinowy nie jest właściwy, ponieważ ceny bezwodnika maleinowego na Tajwanie są zbyt wysokie w porównaniu z innymi państwami trzecimi. Jednakże jak to wspomniano w motywach 42 i 43, Tajwan uważany jest za najbardziej właściwy wybór, a także, jak to wyjaśniono w motywie 43, badane przez Komisję alternatywne rynki wykazały jeszcze większe różnice ceny, niż to miało miejsce w przypadku rynku tajwańskiego. Ze względu na brak dobrze uzasadnionych powodów dla odrzucenia Tajwanu i brak istotnej propozycji lepszej alternatywy, twierdzenie to zostało odrzucone.
(79) Bioking twierdził również, że geograficzna bliskość nie może być decydującym czynnikiem wyboru porównywalnego rynku i że dane mogą być zniekształcone przez bezpośrednią lub pośrednią interwencję rządu. Bioking nie dostarczyło jednak żadnego dowodu na żadną rzekomą interwencję tajwańskiego rządu i dlatego twierdzenie to zostało odrzucone.
(80) Po drugie producent eksportujący powtórzył swoje argumenty na poparcie wykorzystania cen eksportowych bezwodnika maleinowego zamiast cen krajowych, nie przedstawiając innych argumentów poza tymi, o których mowa w motywach 48 i 49. Argument ten został zatem odrzucony.
(81) Po trzecie stwierdzono ponownie, że obliczony przez Komisję wpływ podatku VAT był przesadzony i, jeśli byłby inaczej obliczony, różnica między krajowymi chińskimi i tajwańskimi cenami bezwodnika maleinowego byłaby nieznaczna. Jednakże ze względu na brak nowych, uzasadnionych argumentów wyjaśnienie podane w motywie 50 jest w dalszym ciągu aktualne i w konsekwencji argument ten został odrzucony.
(82) Po czwarte spowodowane interwencją państwa zakłócenie cen benzenu zostało jeszcze raz zakwestionowane. Jako że, jak to już stwierdzono w motywach 50-52, nie przedstawiono żadnych nowych faktów, argument ten został odrzucony.
(83) Ponadto, jeśli chodzi o wniosek w sprawie MET, jak już stwierdzono w motywach 53-55, producent eksportujący potwierdził zgodność chińskiego systemu zwrotu podatku VAT z rozporządzeniem Rady (WE) nr 597/2009 z dnia 11 czerwca 2009 r. oraz z Porozumieniem WTO w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych, nie przedstawiając nowych argumentów. Argument ten został zatem odrzucony i Komisja powtórzyła swoją konkluzję przedstawioną w motywie 61, że producentowi eksportującemu w niniejszym dochodzeniu nie może być przyznane MET.
(84) Ta sama strona ponownie powtórzyła swój argument, że cena bezwodnika maleinowego na Tajwanie nie jest właściwa do określenia konstruowanej wartości normalnej i że cena eksportowa z USA do Meksyku stanowiłaby do tego lepszą podstawę. Jak już stwierdzono w motywie 49 powyżej, porównanie cen zostało przeprowadzone z wykorzystaniem najbardziej porównywalnej podstawy, to znaczy porównano ceny krajowe przy podobnych warunkach dostawy na podobnych i najbliższych geograficznie rynkach. Eksporter nie przedstawił dowodów na poparcie swojego twierdzenia, jakoby ceny wywozu z USA do Meksyku stanowiły lepszą podstawę dla porównania. Argument ten został zatem odrzucony.
(85) Skarżący przedstawił uwagi w odniesieniu do domniemanej rozbudowy przez Bioking swoich zdolności produkcyjnych po okresie objętym dochodzeniem. Po pierwsze należy zauważyć, że wydarzenia, które miały miejsce po okresie objętym dochodzeniem, nie są zwykle brane pod uwagę. Ponadto, ponieważ budowa nowego zakładu produkcyjnego w celu zastąpienia istniejącej fabryki miała miejsce w trakcie dochodzenia, nie było danych dotyczących całkowitej zdolności produkcyjnej Bioking po jej zakończeniu. Argument ten nie mógł być zatem wzięty pod uwagę i został odrzucony.
(86) Skarżący zakwestionowali metodologię zastosowaną do obliczenia marginesu dumpingu dla Hangzhou Bioking, która była taka sama jak ta, którą zastosowano w ostatnim przeglądzie okresowym, i obejmowała raczej konstruowanie wartości normalnej niż wykorzystanie rzeczywistych cen. Twierdzili oni również, że gdyby wykorzystane zostały rzeczywiste ceny stosowane przez producenta z państwa analogicznego, można się spodziewać, że poziom antydumpingowej stawki celnej ustalonej dla Hangzhou Bioking byłby jeszcze wyższy. Jak wyjaśniono w motywie 69, dochodzenie nie ujawniło żadnych okoliczności, które mogłyby uzasadnić inne podejście niż to przyjęte w ramach przeglądu okresowego. Zainteresowane strony nie przedstawiły w tym względzie żadnych argumentów. Podtrzymuje się więc twierdzenie, że wartość normalna powinna być oparta na konstruowanej wartości normalnej w Australii odzwierciedlającej obiektywne różnice w metodach produkcji między Australią a ChRL.
3.1.7. Margines dumpingu
(87) Komisja porównała średnią ważoną wartość normalną ze średnią ważoną ceną eksportową, jak podano powyżej, zgodnie z art. 2 ust. 11 i 12 rozporządzenia podstawowego.
(88) Na tej podstawie średni ważony margines dumpingu, wyrażony jako wartość procentowa ceny CIF (koszt, ubezpieczenie i fracht) na granicy Unii przed ocleniem, jest następujący:
| Przedsiębiorstwo |
Ostateczny margines dumpingu |
| Hangzhou Bioking Biochemical Engineering Co. Ltd |
42,8 % |
4. SZKODA
4.1. UWAGA WSTĘPNA
(89) Jak wspomniano w motywie 1 powyżej, w okresie badanym cła antydumpingowe obowiązywały w odniesieniu do przywozu kwasu winowego z ChRL, z wyjątkiem przywozu pochodzącego od Bioking, który podlegał zerowej stawce celnej. Obowiązujące środki zostały ostatnio utrzymane w następstwie przeglądu wygaśnięcia w 2012 r., o którym mowa w motywie 3 powyżej. W toku przeglądu wygaśnięcia ustalono, że obowiązujące środki chroniły w znacznym stopniu przemysł unijny przed skutkami przywozu towarów po cenach dumpingowych i wyciągnięto wniosek, że istniało prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody w przypadku wygaśnięcia środków.
(90) Bieżące dochodzenie dotyczy wyłącznie przywozu towarów po cenach dumpingowych pochodzącego od Bioking i jego wielkości oraz wpływu na ceny na rynku unijnym i na przemysł unijny. Jednak wpływ przywozu dokonywanego przez Bioking oceniono w kontekście skutków obowiązujących środków ochrony przemysłu unijnego przed szkodliwymi skutkami przywozu towarów po cenach dumpingowych od innych dostawców w ChRL.
(91) Biorąc pod uwagę fakt, że tylko jeden producent eksportujący został objęty obecnym dochodzeniem, wszystkie dane liczbowe odnoszące się do poufnych danych handlowych należało zindeksować z powodu poufności danych.
4.2. DEFINICJA PRZEMYSŁU UNIJNEGO I PRODUKCJI UNIJNEJ
(92) Produkt podobny był wytwarzany w okresie objętym dochodzeniem przez dziewięciu producentów w Unii. Z informacji zawartych w skardze wynika, że w Unii nie ma innych producentów unijnych wytwarzających produkt objęty postępowaniem. W związku z tym dziewięciu producentów stanowi przemysł unijny w rozumieniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.
(93) Zgodnie z ustaleniami całkowita produkcja unijna w okresie objętym dochodzeniem wyniosła około 23 000 ton. Komisja ustaliła całkowitą wielkość produkcji unijnej na podstawie informacji przekazanych przez skarżących, które zostały ponownie sprawdzone w oparciu o informacje zebrane w trakcie weryfikacji na miejscu producentów unijnych objętych próbą.
(94) Jak wskazano w motywach 15-20, do próby wybrano trzech producentów unijnych, reprezentujących ponad 56 % łącznej unijnej produkcji produktu podobnego.
4.3. KONSUMPCJA W UNII
(95) Komisja ustaliła poziom konsumpcji w Unii na podstawie (i) wielkości sprzedaży przemysłu Unii na rynku unijnym na podstawie informacji przekazanych przez producentów unijnych objętych próbą i na podstawie skargi w odniesieniu do pozostałych unijnych producentów (faktyczne dane skarżących i dane szacunkowe dotyczące innych producentów unijnych); (ii) całkowitej wielkości przywozu z ChRL na podstawie chińskiej bazy danych dotyczącej wywozu i informacji od objętego postępowaniem producenta eksportującego; oraz (iii) wielkości przywozu z innych państw trzecich na podstawie danych z Eurostatu.
(96) Całkowity przywóz z ChRL nie mógłby w tym przypadku zostać wiarygodnie ustalony w oparciu o dane Eurostatu. Wielkości przedstawione przez objętego postępowaniem producenta eksportującego były dla każdego roku okresu badanego znacznie wyższe niż całkowity przywóz z ChRL na podstawie danych Eurostatu. Na tej podstawie zarejestrowane przez Eurostat dane dla ChRL nie mogły być wykorzystane. Z drugiej strony wielkość zgłoszona przez objętego postępowaniem producenta eksportującego była zgodna z wielkością figurującą w chińskiej bazie danych dotyczącej wywozu.
(97) Konsumpcja w Unii kształtowała się w następujący sposób:
Tabela 1
Konsumpcja unijna (kg)
|
2011 |
2012 |
2013 |
Okres objęty dochodzeniem |
| Całkowita konsumpcja w Unii |
29 112 425 |
30 780 763 |
30 053 279 |
25 853 923 |
| Indeks |
100 |
106 |
103 |
89 |
| Źródło: Skarga, dane producentów unijnych objętych próbą i producenta eksportującego, chińska baza danych dotycząca wywozu, Eurostat. |
(98) Konsumpcja unijna zmniejszyła się w okresie badanym o 11 %. Początkowo wzrosła o 6 % w latach 2011-2012, a następnie zmalała o 3 % w 2013 r. i o 14 % w okresie objętym dochodzeniem.
4.4. PRZYWÓZ TOWARÓW PO CENACH DUMPINGOWYCH Z BIOKING
4.4.1. Wielkość objętego postępowaniem dumpingowego przywozu z Bioking i jego udział rynkowy
(99) Komisja ustaliła całkowitą wielkość przywozu towarów po cenach dumpingowych z Bioking na podstawie własnych danych.
(100) Przywóz do Unii z Bioking kształtował się następująco:
Tabela 2
Wielkość przywozu i udział w rynku
|
2011 |
2012 |
2013 |
Okres objęty dochodzeniem |
| Wskaźnik wielkości przywozu |
100 |
115 |
136 |
125 |
| Wskaźnik udziału w rynku |
100 |
108 |
132 |
141 |
| Źródło: Dane producenta eksportującego. |
(101) Wielkość przywozu po cenach dumpingowych produktu objętego postępowaniem do Unii dokonywanego przez Bioking wzrosła o 25 % w okresie badanym: w latach 2011-2013 nastąpił wzrost o 36 %, a od 2013 r. do końca okresu objętego dochodzeniem odnotowano spadek o 11 %.
(102) Wzrost wielkości przywozu spowodował ogólny znaczny wzrost udziału Bioking w rynku, który wyniósł 41 % w okresie badanym.
4.4.2. Ceny przywozu towarów po cenach dumpingowych od Bioking oraz podcięcie cenowe
(103) Komisja ustaliła średnie ceny przywozu przez Bioking na podstawie własnych danych, dzieląc łączną wartość przywozu przez łączną wielkość tego przywozu.
(104) Średnia cena przywozu towarów po cenach dumpingowych przez Bioking do Unii z państwa, którego dotyczy postępowanie, kształtowała się w następujący sposób:
Tabela 3
Ceny przywozu (EUR/kg)
|
2011 |
2012 |
2013 |
Okres objęty dochodzeniem |
|
Średnia cena importowa (Bioking) Indeks
|
100 |
124 |
143 |
135 |
| Źródło: Dane producenta eksportującego. |
(105) Średnia cena przywozu przez Bioking produktu objętego postępowaniem wzrosła w okresie badanym o 35 %: w latach 2011-2013 wzrosła o 43 %, ale od 2013 r. do okresu objętego dochodzeniem zmalała o 8 %.
(106) Komisja określiła podcięcie cenowe w okresie objętym dochodzeniem przez porównanie:
- średnich ważonych cen sprzedaży poszczególnych rodzajów produktu stosowanych przez objętych próbą producentów unijnych wobec niepowiązanych klientów na rynku unijnym, dostosowanych do poziomu cen ex-works, oraz
- odnośnych średnich cen ważonych przywozu poszczególnych rodzajów produktu, dokonywanego przez Bioking dla pierwszego niezależnego klienta na unijnym rynku, ustalonych na podstawie CIF ze stosownymi korektami uwzględniającymi cła i koszty ponoszone po przywozie.
(107) Porównania cen dokonano według poszczególnych rodzajów produktu w odniesieniu do transakcji na tym samym poziomie handlu, z zastosowaniem, w uzasadnionych przypadkach, odpowiednich korekt. Wynik porównania wyrażono jako odsetek obrotów producentów unijnych objętych próbą w okresie objętym dochodzeniem. Pokazywał on średni ważony margines podcięcia w wys. 10,3 % w przywozie towarów po cenach dumpingowych przez Bioking na rynek unijny.
4.5. SYTUACJA GOSPODARCZA PRZEMYSŁU UNIJNEGO
4.5.1. Uwagi ogólne
(108) Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego badanie wpływu przywozu towarów po cenach dumpingowych na przemysł unijny zawierało ocenę wszystkich wskaźników ekonomicznych oddziałujących na stan przemysłu unijnego w okresie badanym.
(109) W celu określenia szkody Komisja wprowadziła rozróżnienie między makroekonomicznymi i mikroekonomicznymi wskaźnikami szkody. Komisja oceniła wskaźniki makroekonomiczne na podstawie danych zawartych w skardze, w odpowiedziach udzielonych przez producentów unijnych objętych próbą na pytania w kwestionariuszu, na podstawie chińskiej bazy danych dotyczącej wywozu i danych Eurostatu. Dane dotyczące wskaźników makroekonomicznych odnosiły się do wszystkich producentów unijnych. Komisja oceniła wskaźniki mikroekonomiczne na podstawie danych przedstawionych w odpowiedziach na pytania zawarte w kwestionariuszu, udzielonych przez objętych próbą producentów unijnych. Dane dotyczące wskaźników mikroekonomicznych odnosiły się do wszystkich ujętych w próbie producentów unijnych. Oba zestawy danych uznano za reprezentatywne dla sytuacji gospodarczej przemysłu unijnego.
(110) Zbadane wskaźniki makroekonomiczne to: produkcja, moce produkcyjne, wykorzystanie mocy produkcyjnych, wielkość sprzedaży, udział w rynku, wzrost, zatrudnienie, wydajność, wielkość marginesu dumpingu i poprawa sytuacji po wcześniejszym dumpingu. Zbadane wskaźniki mikroekonomiczne to: średnie ceny jednostkowe, koszt jednostkowy, koszt pracy, zapasy, rentowność, przepływ pieniężny, inwestycje, zwrot z inwestycji i zdolność do pozyskiwania kapitału.
4.5.2. Wskaźniki makroekonomiczne
4.5.2.1. Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych
(111) Całkowita produkcja unijna, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych kształtowały się w badanym okresie następująco:
Tabela 4
Produkcja, zdolności produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych
|
2011 |
2012 |
2013 |
Okres objęty dochodzeniem |
| Wielkość produkcji (kg) |
27 290 291 |
25 626 300 |
22 837 500 |
22 808 454 |
| Indeks |
100 |
94 |
84 |
84 |
| Zdolności produkcyjne (kg) |
37 464 000 |
37 482 000 |
37 464 000 |
37 464 000 |
| Indeks |
100 |
100 |
100 |
100 |
| Wykorzystanie mocy produkcyjnych |
73 % |
68 % |
61 % |
61 % |
| Indeks |
100 |
94 |
84 |
84 |
| Źródło: Skarga, dane producentów unijnych objętych próbą. |
(112) W okresie badanym produkcja zmalała o 16 %: w latach 2011-2012 zmalała o 6 %, a w 2013 r. o dalsze 10 %, natomiast od 2013 r. do końca okresu objętego dochodzeniem utrzymywała się na stabilnym poziomie.
(113) Moce produkcyjne oszacowano, dzieląc łączną wielkość produkcji przez wskaźnik wykorzystania mocy produkcyjnych producentów unijnych objętych próbą. Na tej podstawie moce produkcyjne przemysłu unijnego w okresie badanym utrzymywały się na stałym poziomie.
(114) Wskaźnik wykorzystania mocy produkcyjnych producentów unijnych zmalał o 12 punktów procentowych w okresie badanym. Malejący wskaźnik wykorzystania mocy produkcyjnych odzwierciedlał negatywne skutki malejącej produkcji. W związku z powyższym istnieje prawdopodobieństwo, że w perspektywie długoterminowej przemysł unijny będzie miał trudności z pokryciem swoich kosztów stałych.
4.5.2.2. Wielkość sprzedaży i udział w rynku
(115) Wielkość sprzedaży i udział w rynku przemysłu unijnego kształtowały się w okresie badanym następująco:
Tabela 5
Wielkość przywozu i udział w rynku
|
2011 |
2012 |
2013 |
Okres objęty dochodzeniem |
| Wielkość sprzedaży Indeks |
100 |
103 |
79 |
70 |
| Udział w rynku Indeks |
100 |
97 |
76 |
79 |
| Źródło: Skarga, dane producentów unijnych objętych próbą. |
(116) Wielkość sprzedaży notowana przez przemysł unijny zmalała o 30 % w okresie badanym: w latach 2011-2012 wzrosła o 3 %, ale od 2012 r. do końca okresu objętego dochodzeniem zmalała o 33 %. Ten trend spadkowy był zgodny z malejącą konsumpcją opisaną w motywie 97, ale był o wiele bardziej dostrzegalny.
(117) W efekcie udział w rynku przemysłu unijnego zmalał w okresie badanym i spadek ten wyniósł ogółem 21 %. W analogicznym okresie wielkość przywozu dokonywanego przez Bioking wzrosła o 25 %, a odnośny udział w rynku o 41 %, jak opisano w motywach 101 i 102 powyżej.
4.5.2.3. Wzrost
(118) Konsumpcja unijna malała od 2012 r. do końca okresu objętego dochodzeniem. Pomimo tego spadku wielkość przywozu towarów po cenach dumpingowych przez Bioking wzrosła i spowodowała w tym okresie zwiększenie udziału w rynku. W związku z tym w okresie badanym przemysł unijny utracił ważną część swojego udziału w rynku, natomiast przywóz objęty postępowaniem spowodował znaczny wzrost udziału w rynku w porównaniu do malejącej konsumpcji na rynku unijnym. W tym samym czasie spadek produkcji przemysłu unijnego był większy niż spadek konsumpcji.
4.5.2.4. Zatrudnienie i wydajność
(119) Zatrudnienie i wydajność w okresie badanym kształtowały się następująco:
Tabela 6
Zatrudnienie i wydajność
|
2011 |
2012 |
2013 |
Okres objęty dochodzeniem |
| Liczba pracowników |
178 |
173 |
185 |
184 |
| Indeks |
100 |
97 |
104 |
104 |
| Wydajność (kg/pracownik) |
153 367 |
147 785 |
123 598 |
123 793 |
| Indeks |
100 |
96 |
81 |
81 |
| Źródło: Skarga, dane producentów unijnych objętych próbą. |
(120) Poziom zatrudnienia w przemyśle unijnym był w okresie badanym raczej stabilny: w latach 2011-2012 zmalał o 3 %, następnie wzrósł o 7 % w latach 2012-2013, a do końca okresu objętego dochodzeniem utrzymał się na stabilnym poziomie.
(121) Wydajność, mierzona jako produkcja w kilogramach na pracownika, wyraźnie zmalała z powodu spadku produkcji i raczej stabilnego zatrudnienia. Ogółem wydajność w okresie badanym spadła o 19 %.
4.5.2.5. Wielkość marginesu dumpingu i poprawa sytuacji po wcześniejszym dumpingu
(122) Ustalony w motywie 88 margines dumpingu znacznie przekraczał poziom de minimis. Wpływ wielkości rzeczywistego marginesu dumpingu na przemysł unijny był znaczny, jeśli weźmie się pod uwagę wielkość i ceny przywozu od objętego postępowaniem producenta eksportującego.
(123) W pierwotnym dochodzeniu, w którym Bioking przyznano MET, ustalono, że przedsiębiorstwo to nie stosowało dumpingu, co skutkowało zastosowaniem zerowej stawki celnej, jak wyjaśniono w motywie 1. Z powodu niestosowania przez Bioking dumpingu wyrządzającego szkodę jakakolwiek poprawa sytuacji po wcześniejszym dumpingu ma znaczenie jedynie w zakresie, w jakim odnosi się do praktyk dumpingu stosowanych przez pozostałych chińskich producentów eksportujących; środki mające zwalczać te praktyki zostały przedłużone i zmienione w drodze kilku przeglądów, jak wspomniano w motywie 3. Środki te aktualnie obowiązują, co szczegółowo opisano w motywie 3.
4.5.3. Wskaźniki mikroekonomiczne
4.5.3.1. Ceny i czynniki oddziałujące na ceny
(124) Średnia ważona jednostkowych cen sprzedaży naliczanych przez producentów unijnych objętych próbą klientom niepowiązanym w Unii kształtowała się w okresie badanym następująco:
Tabela 7
Ceny sprzedaży i koszt produkcji w Unii
|
2011 |
2012 |
2013 |
Okres objęty dochodzeniem |
|
Średnie jednostkowe ceny sprzedaży Indeks
|
100 |
149 |
175 |
119 |
| Jednostkowy koszt produkcji Indeks |
100 |
141 |
165 |
109 |
| Źródło: Dane producentów unijnych objętych próbą. |
(125) Średnie jednostkowe ceny sprzedaży producentów unijnych objętych próbą wzrosły o 75 % w latach 2011-2013, a następnie zmalały o 56 % między 2013 r. a okresem objętym dochodzeniem. Ceny dumpingowe przywozu dokonywanego przez Bioking i ceny sprzedaży przemysłu unijnego wykazywały podobne tendencje, jak to wykazano w motywie 105 powyżej.
(126) Dostępność surowca (winian wapnia), który jest produkowany z osadu winnego z drożdży i stanowi około 60 % całkowitych kosztów produkcji kwasu winowego przez przemysł unijny, różni się w zależności od jakości zbiorów winogron. Tak więc korzystne lub niekorzystne warunki klimatyczne w Unii mają wpływ na całkowitą podaż winianu wapnia, która z kolei ma wpływ na średnie roczne ceny sprzedaży. Należy zauważyć, że jeśli chodzi o zbiory winogron w Unii, lata 2012 i 2013 nie były korzystne, w następstwie czego po okresie produkcji wina wzrosły koszty surowców i ceny sprzedaży (ponieważ jest to produkt sezonowy, skutki odczuwalne są dopiero kilka miesięcy po okresie zbiorów). Natomiast okres objęty dochodzeniem był rokiem cechującym się dobrymi zbiorami winogron w Unii, w związku z czym średnie roczne ceny sprzedaży w tym okresie były niższe w porównaniu z rokiem poprzednim.
(127) Wzrost średniej jednostkowej ceny sprzedaży (o 19 % w okresie badanym) był wyraźniejszy niż wzrost kosztów produkcji w tym samym okresie (wzrost o 9 %).
4.5.3.2. Koszty pracy
(128) Średnie koszty pracy producentów unijnych objętych próbą kształtowały się w okresie badanym następująco:
Tabela 8
Średnie koszty pracy na pracownika
|
2011 |
2012 |
2013 |
Okres objęty dochodzeniem |
| Średnie koszty pracy na pracownika (EUR) |
41 048 |
41 418 |
40 542 |
40 914 |
| Indeks |
100 |
101 |
99 |
100 |
| Źródło: Dane producentów unijnych objętych próbą. |
(129) W okresie badanym średnie koszty pracy producentów unijnych na pracownika utrzymały się na stabilnym poziomie. Ogólny wzrost kosztów pracy (4,6 %) 17 oraz wskaźnika inflacji (4,7 %) 18 w Unii w analogicznym okresie nie znalazł odzwierciedlenia w średnich kosztach pracy.
4.5.3.3. Zapasy
(130) Stan zapasów objętych próbą producentów unijnych kształtował się w okresie badanym następująco:
Tabela 9
Zapasy
|
2011 |
2012 |
2013 |
Okres objęty dochodzeniem |
| Stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego (kg) |
438 640 |
285 995 |
674 065 |
633 550 |
| Indeks |
100 |
65 |
154 |
144 |
| Stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego jako wartość procentowa produkcji |
3 % |
2 % |
5 % |
5 % |
| Indeks |
100 |
68 |
181 |
169 |
| Źródło: Dane producentów unijnych objętych próbą. |
(131) Stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego wzrósł o 44 % w okresie badanym: w latach 2011-2012 odnotowano spadek o 35 %, a od 2012 r. do końca okresu objętego dochodzeniem nastąpił wyraźny wzrost.
(132) W 2011 r. poziom zapasów stanowił 3 % produkcji producentów unijnych objętych próbą, natomiast do końca okresu objętego dochodzeniem wzrósł on do 5 %.
4.5.3.4. Rentowność, przepływy pieniężne, inwestycje, zwrot z inwestycji i zdolność do pozyskiwania kapitału
(133) Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje oraz zwrot z inwestycji objętych próbą producentów unijnych kształtowały się w okresie badanym następująco:
Tabela 10
Rentowność, przepływy pieniężne, inwestycje i zwrot z inwestycji
|
2011 |
2012 |
2013 |
Okres objęty dochodzeniem |
| Rentowność sprzedaży klientom niepowiązanym w Unii (% obrotu ze sprzedaży) |
2 % |
8 % |
8 % |
10 % |
| Indeks |
100 |
310 |
327 |
430 |
| Przepływy pieniężne (w EUR) |
1 267 809 |
4 185 410 |
4 316 300 |
2 481 985 |
| Indeks |
100 |
330 |
340 |
196 |
| Inwestycje (w EUR) |
539 710 |
474 594 |
409 323 |
500 659 |
| Indeks |
100 |
88 |
76 |
93 |
| Zwrot z inwestycji |
16 % |
80 % |
72 % |
47 % |
| Indeks |
100 |
508 |
456 |
300 |
| Źródło: Dane producentów unijnych objętych próbą. |
(134) Komisja określiła rentowność producentów unijnych objętych próbą, wyrażając zysk netto przed opodatkowaniem ze sprzedaży produktu podobnego klientom niepowiązanym w Unii jako odsetek obrotów z tej sprzedaży. W okresie badanym rentowność sprzedaży produktu podobnego na rynku unijnym kierowanej do klientów niepowiązanych, prowadzonej przez producentów unijnych objętych próbą, wzrosła o 8 punktów procentowych.
(135) Dochodzenie wykazało, że rentowność przemysłu unijnego jest częściowo uzależniona od czynników zewnętrznych, takich jak warunki klimatyczne. Niemniej jednak dochodzenie wykazało również, że rentowność znacznie wzrosła w okresie badanym, osiągając 10 % podczas okresu dochodzenia, przekraczając w ten sposób zysk docelowy tego sektora wynoszący 8 %.
(136) Przepływ pieniężny netto to zdolność producentów unijnych do samofinansowania swojej działalności. W okresie badanym nastąpił wzrost przepływów pieniężnych: w latach 2011-2013 odnotowano tendencję zwyżkową, a następnie tendencję spadkową w okresie objętym dochodzeniem.
(137) Producenci unijni objęci próbą zmniejszyli inwestycje w produkcję produktu podobnego o 7 % w okresie badanym: w latach 2011-2013 inwestycje zmalały o 24 %, a następnie wzrosły o 22 % w okresie objętym dochodzeniem.
(138) Zwrot z inwestycji to procentowy stosunek zysku do wartości księgowej netto inwestycji. W latach 2011-2012 nastąpił jego wzrost, a następnie odnotowano jego spadek od 2012 r. do końca okresu objętego dochodzeniem.
(139) Nie było oznak trudności z pozyskiwaniem kapitału przez przemysł unijny, głównie z uwagi na fakt, że większość producentów objętych próbą należy do zintegrowanych przedsiębiorstw.
4.5.4. Wnioski dotyczące szkody
(140) Wskaźniki szkody, takie jak produkcja, wielkość sprzedaży i udział w rynku wykazywały w okresie badanym tendencje spadkowe. Jednakże tendencje te nie miały negatywnego wpływu na ogólną sytuację finansową przemysłu unijnego. Przeciwnie, rentowność przemysłu unijnego wykazywała w okresie badanym stałą tendencję wzrostową, a nawet przekroczyła w okresie objętym dochodzeniem docelowy zysk. Ponadto wzrosły w okresie badanym inne wskaźniki finansowe, takie jak przepływ środków pieniężnych i zwrot z inwestycji. Przemysł unijny był również w stanie zwiększyć zatrudnienie, jakkolwiek w niewielkim stopniu.
(141) Jak wspomniano w motywie 1, w okresie badanym nakładane już były cła antydumpingowe na przywóz kwasu winowego z ChRL, z wyjątkiem przywozu dokonywanego przez Bioking. Cła te w dużej mierze chroniły przemysł unijny przed skutkami dumpingowego przywozu z ChRL i dlatego miały one wpływ na sytuację przemysłu unijnego, co zostało uwzględnione w obecnym dochodzeniu. Jednak w tym konkretnym przypadku sytuacja przemysłu unijnego najwyraźniej uległa poprawie po wcześniejszym dumpingu i, pomimo istotnego wzrostu przywozu oraz udziału w rynku objętego postępowaniem producenta eksportującego, w konsekwencji w okresie objętym dochodzeniem przemysł unijny osiągnął wysokie marże zysku. W tych okolicznościach, pomimo utraty wielkości sprzedaży i udziału w rynku przemysłu unijnego i, choć stwierdzono, że przemysł unijny w pewnym stopniu ponosił negatywne skutki przywozu dumpingowego z Bioking, dochodzenie nie wykazało, że przemysł unijny poniósł istotną szkodę w rozumieniu art. 3 rozporządzenia podstawowego. Spowodowane było to głównie faktem, że wszystkie wskaźniki finansowe wykazywały pozytywne tendencje i przemysł unijny zdołał podnieść ceny w większym stopniu, niż wzrastały jego koszty produkcji, pomimo dumpingowych cen Bioking, które podcinały ceny przemysłu unijnego.
(142) Na tej podstawie stwierdzono, że przemysł unijny nie poniósł istotnej szkody.
4.5.5. Uwagi zainteresowanych stron po ujawnieniu ustaleń
(143) Zainteresowane strony utrzymywały, że Komisja błędnie przypisała większą wagę niektórym wskaźnikom szkody (rentowności) ze szkodą dla innych, które mają jednakowe znaczenie. Twierdzono, że należało zachować szczególną staranność podczas przeprowadzania analizy szkody w sektorze, na który składają się wyłącznie MŚP, tak jak ma to miejsce w przypadku unijnego sektora kwasu winnego.
(144) Komisja dokonała analizy szkody na podstawie dostępnych informacji, w tym zweryfikowanych odpowiedzi od trzech objętych próbą przedsiębiorstw, które otrzymały odpowiednio sporządzone kwestionariusze przeznaczone dla MŚP. W tym kontekście należy zauważyć, że Komisja przeprowadziła ocenę wszystkich wskaźników gospodarczych, które wywierają wpływ na przemysł unijny, i, zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, żaden z nich nie był potraktowany jako ważniejszy od innych.
(145) Twierdzono, że wynoszący 42,8 % margines dumpingu Bioking, przewyższający stawkę cła rezydualnego w wysokości 34,9 % nałożoną na wszystkich producentów z Chin oraz indywidualne stawki cła wynoszące 13,1 % i 8,3 % stosowane w odniesieniu do dwóch innych przedsiębiorstw, należało interpretować jako powodujący istotną szkodę, zwłaszcza jeśli potwierdzone to było przez rosnące wielkości przywozu i udziały w rynku. Ponadto twierdzono, że Bioking korzystał z "nieuzasadnionego zwolnienia" z zakresu stosowania środków antydumpingowych obowiązujących obecnie na podstawie rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 626/2012.
(146) Margines dumpingu producenta eksportującego nie stanowi sam w sobie decydującego ekonomicznego wskaźnika szkody. W istocie fakt, że przywóz jest dokonywany po cenach dumpingowych, niekoniecznie oznacza, że przywóz ten powoduje szkodę dla przemysłu krajowego. Stanowi on jedynie czynnik, za pomocą którego producent eksportujący może osiągać większą penetrację rynku (wzrost udziału w rynku oraz wielkości przywozu). Komisja zauważyła ponadto, że przywóz Bioking do Unii został wyłączony z zakresu obowiązujących środków prawnie wiążącym aktem unijnym, rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 332/2012. W związku z powyższym argument ten został odrzucony.
(147) Te same zainteresowane strony podkreśliły fakt, że, podczas gdy sprzedaż przemysłu unijnego i jego udział w rynku w Unii zmniejszyły się odpowiednio o 30 % i 21 %, w tym samym okresie Bioking był w stanie zwiększyć swoją wielkość sprzedaży po cenach dumpingowych o 25 %, a udział w rynku o 41 %, co stanowi jasny dowód na zaistnienie istotnej szkody.
(148) Dochodzenie rzeczywiście wykazało wzrost wielkości i udziału w rynku przywozu dokonywanego przez Bioking. Tymczasem udział przemysłu unijnego w rynku pozostawał w okresie badanym na stosunkowo wysokim poziomie. Jednakże udział w rynku i wielkość przywozu nie są jedynymi elementami, które są analizowane w celu ustalenia, czy przemysł unijny doznał istotnej szkody, czy nie. Jak zauważono w motywie 144 powyżej, zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego Komisja dokonała oceny wszystkich wskaźników gospodarczych, które wywierają wpływ na przemysł unijny, i żaden z nich nie był potraktowany jako ważniejszy od innych. Argument ten został zatem odrzucony.
(149) Ponadto utrzymywano, że spadek wielkości produkcji (o 16 % w okresie badanym) i wykorzystania mocy produkcyjnych (o 16 % w okresie badanym) mógł mieć wpływ na rentowność i spowodować, że cały przemysł unijny stałby się w perspektywie długoterminowej nierentowny, ze względu na jego niezdolność do pokrycia kosztów stałych, co Komisja przyznaje w motywie 114. Zainteresowane strony twierdziły również, że stosując agresywną politykę cenową podcinającą ceny sprzedaży przemysłu unijnego Bioking skutecznie wzmacniał swoją pozycję lidera na rynku, wypychając przemysł unijny z kluczowych sektorów, takich jak budownictwo, dodatki do żywności czy sektor emulgatorów. Strony te twierdziły również, że ich odmowa włączenia się w agresywną konkurencję cenową z dumpingowym przywozem z Bioking, a także decyzja, aby sprzedawać produkty wyższej jakości odbiorcom skłonnym zapłacić dodatkową premię za jakość, stanowi uzasadnioną strategię obrony. Jednocześnie strony te podkreśliły, że zważywszy na nadwyżkę mocy produkcyjnych Bioking, strategia ta nie może być utrzymana w perspektywie długoterminowej, ponieważ dumpingowy przywóz z Chin będzie najprawdopodobniej coraz szybciej zalewać rynek, co będzie miało fatalne skutki nawet dla najbardziej rentownego producenta unijnego ujętego w próbie.
(150) Dochodzenie potwierdziło, że Bioking zwiększył swój udział w rynku i podciął ceny, co spowodowało spadek wielkości produkcji i wykorzystania mocy produkcyjnych przez przemysł unijny, jak również utratę istotnych klientów w niektórych sektorach przemysłowych. Jednak, jak to przyznali sami skarżący, sytuacja ta wynikała z racjonalnej decyzji przemysłu unijnego, aby postawić na wyższe marże zysku kosztem udziału w rynku. Nie może to być traktowane jako wskaźnik istotnej szkody. Argument ten został zatem odrzucony.
(151) Skarżący twierdzili również, że obliczona przez Komisję stopa rentowności sprawiła, że nie były widoczne prawdziwe tendencje, jakim podlegały rzeczywiste poziomy zysku przemysłu unijnego, jako że nie wszystkie objęte próbą przedsiębiorstwa mogły wykazać pozytywne wyniki dotyczące zysków. Wspomniane zainteresowane strony podważyły metodę stosowaną przez Komisję dla obliczenia stopy rentowności, twierdząc, że poziomy rentowności ustalone przez Komisję w celu przeprowadzenia analizy szkody były w oczywisty sposób zakłócone z powodu objęcia próbą stosunkowo dużego producenta unijnego, który był w stanie osiągnąć korzyści skali, w przeciwieństwie do objętych próbą mniejszych przedsiębiorstw.
(152) Należy odnotować, że sytuacja przemysłu unijnego jest analizowana w całości, i w związku z tym mikrowskaźniki dla objętych próbą producentów są reprezentatywne dla sytuacji ekonomicznej całego przemysłu unijnego. Skład ostatecznej próby nie był przez skarżących kwestionowany i, jak wyjaśniono w motywie 20, Komisja uważa próbę za reprezentatywną dla sytuacji przemysłu unijnego. Na spotkaniu wyjaśniającym, które odbyło się w dniu 13 stycznia 2016 r., skarżący powtórzyli swoje obawy w odniesieniu do reprezentatywności próby, nie popierając ich jednak dalszymi argumentami. W każdym razie objęci próbą producenci unijni nie mogą być badani pojedynczo, ani żadnemu przedsiębiorstwu nie można przyznać innego znaczenia, niż to ma miejsce dla innych przedsiębiorstw objętych próbą, ze względu na fakt, że cały przemysł unijny składa się z MŚP (zob. motyw 18 powyżej). Argument ten został zatem odrzucony.
(153) Twierdzono również, że Komisja powinna była odnotować spadek rentowności po zakończeniu okresu objętego dochodzeniem przeglądowym w ostatnim przeglądzie wygaśnięcia. W latach 2010 i 2011 miał miejsce gwałtowny spadek rentowności, który nie został uwzględniony. Ponadto podkreślono, że to właśnie w 2011 r. Bioking wzmocnił swoją obecność na rynku, zwiększając wielkość przywozu o około 33 %.
(154) Przypomina się, że do celów analizy tendencji istotnych dla oceny szkody, Komisja zazwyczaj analizuje okres trzech lat poprzedzających okres objęty dochodzeniem. Okres ten ustala się na początku dochodzenia i jest on wykorzystywany do gromadzenia danych ekonomicznych, które poddawane są weryfikacji. W niniejszym przypadku, jak wyjaśniono w motywie 28, okres wybrany przez Komisję do celów analizy tendencji istotnych dla oceny szkody rozpoczyna się dnia 1 stycznia 2011 r. i kończy dnia 30 września 2014 r., przy czym okres ten nie był kwestionowany przez skarżących w którymkolwiek momencie dochodzenia. Dlatego też 2010 r. wykracza poza zakres czasowy niniejszego dochodzenia, a wybiórcze użycie tego roku do jakichkolwiek wskaźników szkody wybranych przez skarżących byłoby dyskryminacyjne i nieobiektywne. W każdym razie w dochodzeniu nie udało się ustalić wyraźnego związku między tendencjami, jakim podlegały marże rentowności przemysłu unijnego, a tendencjami w odniesieniu do udziału w rynku przedsiębiorstwa Bioking w okresie badanym. Ponadto Komisja zauważa, że przedsiębiorstwa objęte próbą nie ponosiły kosztów restrukturyzacji. Argument ten został zatem odrzucony.
(155) Argumentowano, że zagrożone są przyszłe możliwości inwestycyjne przemysłu unijnego, ponieważ zmniejszająca się produkcja i wykorzystanie mocy produkcyjnych przełożą się na sytuację, w której przemysł unijny w perspektywie długoterminowej nie będzie w stanie pokryć swoich kosztów stałych. Dlatego też obecne poziomy rentowności na pewno się załamią.
(156) Dochodzenie wykazało, że przemysł unijny w okresie badanym dokonywał inwestycji. Nawet jeżeli poziom inwestycji obniżył się w okresie badanym o 7 %, należy to rozpatrywać w powiązaniu z procesem produkcji kwasu winowego, który jest raczej prosty i niekoniecznie wymaga znacznych inwestycji w badania i rozwój. Argument ten został zatem odrzucony.
(157) Twierdzono również, że wzrost przepływu środków pieniężnych należało przeanalizować, począwszy od 2010, a nie 2011 r., ponieważ w tym ostatnim przepływy pieniężne były na bardzo niskim poziomie. Zdaniem zainteresowanych stron, gdyby Komisja przyjęła 2010 r. jako punkt wyjścia, należałoby zauważyć, że przemysł unijny dysponował nadwyżką w przepływie środków pieniężnych w wysokości 6,8 mln EUR. Ponadto twierdzono, że przepływ środków pieniężnych uległ znacznemu spadkowi pomiędzy 2013 r. i okresem objętym dochodzeniem (o 43 % w krótkim okresie czasu). Komisja powinna także dokładniej zbadać zakłócający skutek związany z najsilniejszym przedsiębiorstwem objętym próbą, zwłaszcza w świetle faktu, że dla dwóch przedsiębiorstw objętych próbą przepływy pieniężne pozostawały między 2012 r. a okresem objętym dochodzeniem na krytycznym poziomie.
(158) Jak wyjaśniono powyżej w motywie 154, sytuacja przemysłu unijnego jest zwykle oceniana w okresie trzech lat poprzedzających okres objęty dochodzeniem, a 2010 r. nie wchodzi w zakres czasowy tego dochodzenia. Dochodzenie wykazało, że marże zysku osiągniętego przez przemysł unijny były w okresie badanym wystarczające do generowania przepływów pieniężnych. Przepływy pieniężne osiągnęły najwyższy poziom w latach 2012 i 2013 i ogólnie znacznie wzrosły w okresie badanym. Argument ten został zatem odrzucony.
(159) Twierdzono, że tendencja przepływu środków pieniężnych i zwrotu z inwestycji odbiegała od tendencji dotyczącej rentowności, wskazując na znaczenie wielkości sprzedaży przy ocenie rentowności i dobrego stanu danej branży. Twierdzono, że Komisja niesłusznie stwierdziła, że wszystkie wskaźniki finansowe wykazywały pozytywne tendencje, podczas gdy poziom inwestycji wykazał gwałtowny spadek między 2011 a 2013 r. (o 24 %) i ogólny spadek o 7 % w okresie badanym.
(160) Rentowność, przepływy pieniężne i zwrot z inwestycji są różnymi wskaźnikami ekonomicznymi i niekoniecznie wykazują te same tendencje. W każdym razie, nawet jeśli te trzy wskaźniki wykazywały różne tendencje, wszystkie one ogólnie wzrosły znacznie w okresie badanym, co jest wyraźnym wskaźnikiem braku szkody poniesionej przez przemysł unijny w okresie objętym dochodzeniem.
(161) Zainteresowane strony podkreśliły fakt, że stwierdzenie, iż sytuacja przemysłu unijnego uległa poprawie po wcześniejszym dumpingu, jest sprzeczne z ustaleniami z ostatniego przeglądu wygaśnięcia, w których Komisja twierdziła, że przemysł unijny nadal był podatny na zagrożenia. Twierdzono, że większość wskaźników wykorzystanych w przeglądzie wygaśnięcia do wykazania niestabilnej sytuacji przemysłu unijnego uległa w okresie badanym dalszemu pogorszeniu. Zainteresowane strony zakwestionowały również podejście Komisji oparte na założeniu, że każda poprawa sytuacji po wcześniejszym dumpingu ma jedynie znaczenie w zakresie, w jakim odnosi się do praktyk dumpingu stosowanych przez pozostałych chińskich producentów eksportujących; środki mające zwalczać te praktyki zostały przedłużone i zmienione w drodze kilku przeglądów. Twierdzono, że w rozporządzeniu podstawowym brak było podstawy prawnej, która umożliwiłaby Komisji stosowanie takich rozróżnień.
(162) Fakt, że sytuacja przemysłu unijnego uznana została w poprzednim przeglądzie wygaśnięcia za wciąż podatną na zagrożenia, nie ma wpływu na wnioski z obecnego dochodzenia. Rzeczywiście, jak potwierdzono w dochodzeniu, sytuacja finansowa przemysłu unijnego w okresie badanym nadal ulegała poprawie, co doprowadziło do wysokiego poziomu rentowności w latach 2012 i 2013 oraz w okresie objętym dochodzeniem. Ponadto Komisja potwierdza podejście opisane w motywie 123 w odniesieniu do analizy poprawy sytuacji po wcześniejszym dumpingu. Argument ten został zatem odrzucony. W każdym razie czynnik ten nie miałby wpływu na ogólne wnioski Komisji dotyczące braku istotnej szkody w kontekście specyficznych okoliczności niniejszej sprawy.
(163) W odniesieniu do poziomów zatrudnienia przemysłu unijnego, zainteresowane strony zwróciły się do Komisji o ponowne sprawdzenie danych dotyczących zatrudnienia. Ponadto te same zainteresowane strony skrytykowały Komisję za to, iż nie uznała, że zwolnienia z pracy miały już miejsce przed okresem badanym.
(164) Komisja potwierdza podane w motywie 119 dane dotyczące zatrudnienia, które zostały sprawdzone w trakcie dochodzenia. Jeśli chodzi o fakt, że zwolnienia z pracy miały miejsce przed okresem badanym, należy zauważyć, że nie jest to objęte zakresem czasowym obecnego dochodzenia. Argument ten został zatem odrzucony.
(165) Wreszcie zainteresowane strony wyraziły również swoje zaniepokojenie znaczącą nadwyżką mocy produkcyjnych Bioking, wskazując na fakt, że zupełne nieuwzględnianie unijnego zapotrzebowania może jedynie prowadzić do całkowitej destrukcji w krótkim terminie unijnego sektora produkcji kwasu winowego, bez względu na jego stopę rentowności. Na spotkaniu wyjaśniającym, które odbyło się w dniu 13 stycznia 2016 r., zainteresowane strony powtórzyły swoje twierdzenie, że informacje dotyczące okresu po zakończeniu dochodzenia były istotne dla prawidłowej oceny sytuacji przemysłu unijnego, szczególnie w odniesieniu do jego rentowności.
(166) Zgodnie z informacjami zgromadzonymi i zweryfikowanymi w trakcie dochodzenia nie można było ustalić, czy moce produkcyjne Bioking zwiększą się w bliskiej przyszłości ani czy nowe zakłady w budowie zastąpią działające obecnie starsze. Otrzymane od skarżących informacje zawarte w ich uwagach do dokumentu zawierającego ujawnienie ogólnych ustaleń nie zawierają w tej sprawie konkretnych dowodów. Ponadto, jak to wspomniano w motywie 85, rozwój sytuacji w okresie po zakończeniu dochodzenia nie jest normalnie brany pod uwagę, i, w każdym razie, na tym etapie dochodzenia nie może już być zweryfikowany. Argument ten został zatem odrzucony.
5. ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY
(167) Jako że stwierdzono, iż przemysł unijny nie poniósł istotnej szkody, badanie związku przyczynowego nie było konieczne.
6. INTERES UNII
(168) Jako że stwierdzono, iż przemysł unijny nie poniósł istotnej szkody, badanie interesu Unii nie było konieczne.
7. ZAKOŃCZENIE POSTĘPOWANIA
(169) W świetle wniosków wyciągniętych w odniesieniu do braku istotnej szkody poniesionej przez przemysł unijny, zgodnie z art. 9 rozporządzenia podstawowego, postępowanie powinno zostać zakończone bez nakładania środków.
(170) Wszystkie zainteresowane strony zostały poinformowane o ostatecznych ustaleniach i o zamiarze zakończenia dochodzenia i miały możliwość przedstawienia uwag.
(171) Komitet ustanowiony na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia podstawowego nie wydał opinii,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
