a także mając na uwadze, co następuje:A. PROCEDURA
1. Wprowadzenie
(1) W dniu 14 maja 2015 r., w następstwie skargi wniesionej przez Europejskie Stowarzyszenie Hutnictwa Stali ("Eurofer" lub "skarżący"), Komisja Europejska ("Komisja") na podstawie art. 5 rozporządzenia podstawowego wszczęła dochodzenie antydumpingowe w odniesieniu do przywozu do Unii niektórych wyrobów walcowanych płaskich z żeliwa lub stali niestopowej, lub pozostałej stali stopowej, ale z wyłączeniem ze stali nierdzewnej, o każdej szerokości, walcowanych na zimno, nieplaterowanych, niepowleczonych ani niepokrytych, nieobrobionych więcej niż walcowanych na zimno ("płaskie wyroby ze stali walcowane na zimno") pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej ("ChRL") oraz Federacji Rosyjskiej ("Rosja") (łącznie zwanych dalej "państwami, których dotyczy postępowanie").
(2) Skarżący złożył wniosek o rejestrację na podstawie art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego w dniu 12 listopada 2015 r. Komisja objęła rejestracją przywóz niektórych płaskich wyrobów ze stali walcowanych na zimno pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i Federacji Rosyjskiej na mocy rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2325 2 ("rozporządzenie w sprawie rejestracji"). Na mocy art. 1 ust. 2 tego rozporządzenia wszystkie zainteresowane strony zostały wezwane do przedstawienia opinii na piśmie, dostarczenia dowodów potwierdzających zgłaszane fakty lub zwrócenia się z wnioskiem o przesłuchanie w określonym terminie. Uwagi dotyczące rejestracji otrzymano od skarżącego, od China Iron & Steel Association (CISA), Ministerstwa Rozwoju Gospodarczego Federacji Rosyjskiej, rosyjskich producentów eksportujących, importerów i użytkowników.
(3) W drodze rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2016/181 3 Komisja nałożyła tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz niektórych płaskich wyrobów ze stali walcowanych na zimno pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i Federacji Rosyjskiej.
(4) Analiza końcowa i ustalenia Komisji w odniesieniu do dumpingu, szkody, związku przyczynowego i interesu Unii zostały szczegółowo wyjaśnione w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2016/1328 4 ("rozporządzenie w sprawie ceł ostatecznych"). Niniejsze rozporządzenie dotyczy tylko kwestii rejestracji, uwag otrzymanych w związku z rejestracją oraz poboru przedmiotowego cła antydumpingowego z mocą wsteczną.
2. Procedura dotycząca mocy wstecznej po wprowadzeniu środków tymczasowych
(5) W celu zbadania, czy uzasadnione było zastosowanie cła ostatecznego z mocą wsteczną, Komisja przeanalizowała konsumpcję, ceny, przywóz i wielkość sprzedaży przed wszczęciem postępowania i po jego wszczęciu. W ramach przedmiotowej analizy Komisja również przesłała kwestionariusze do importerów lub użytkowników produktu objętego postępowaniem, dotyczące wielkości ich przywozu, cen importowych i zapasów po okresie objętym dochodzeniem, tj. od dnia 1 kwietnia 2015 r. do dnia 31 stycznia 2016 r. Otrzymano odpowiedzi od 22 importerów i użytkowników powiązanych i niepowiązanych. Ponadto do skarżącego i pięciu producentów unijnych objętych próbą przesłano kwestionariusze dotyczące sprzedaży po okresie objętym dochodzeniem, tj. od 1 kwietnia 2015 r. do 31 stycznia 2016 r. Odpowiedzi otrzymano od skarżącego i wszystkich producentów unijnych objętych próbą.
(6) W celu weryfikacji odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, o których mowa w motywie 5 powyżej, przeprowadzono wizyty weryfikacyjne na miejscu, dotyczące danych przedłożonych przez następujących przedsiębiorstw:
a) producenci unijni
- ThyssenKrupp Niemcy, Duisburg, Niemcy,
- ArcelorMittal Belgium NV, Ghent, Belgia,
- ArcelorMittal Sagunto SL, Puerto de Sagunto, Hiszpania;
b) importerzy/użytkownicy niepowiązani
- Duferco SA, Lugano, Szwajcaria,
- Marcegaglia Carbon Steel, Mantua, Wochy.
(7) W dniu 3 maja 2016 r. na wniosek Eurofer odbyło się przesłuchanie przez rzecznika praw stron w postępowaniach w sprawie handlu. Przesłuchanie odbyło się w ramach postępowania antydumpingowego dotyczącego przywozu niektórych płaskich wyrobów ze stali walcowanych na zimno pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i Federacji Rosyjskiej, a jedna z poruszonych kwestii dotyczyła poboru z mocą wsteczną ostatecznego cła antydumpingowego.
(8) Na wniosek importerów służby Komisji przeprowadziły również dwa przesłuchania dotyczące kwestii poboru cła antydumpingowego z mocą wsteczną.
(9) [Komisja poinformowała wszystkie strony o istotnych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierzała nałożyć ostateczne cło antydumpingowe na zarejestrowany przywóz płaskich wyrobów ze stali walcowanych na zimno ("ujawnienie dodatkowych ustaleń"). Wszystkim stronom wyznaczono okres, w którym mogły zgłaszać uwagi na temat ujawnienia dodatkowych ustaleń. Uwagi zgłoszone przez zainteresowane strony zostały rozpatrzone i w stosownych przypadkach uwzględnione.
(10) Po ujawnieniu dodatkowych ustaleń kilka stron przedłożyło uwagi. W dniu 15 czerwca 2016 r. jedna z grup importerów została przesłuchana przed rzecznikiem praw stron w postępowaniach w sprawie handlu. W następstwie przesłuchania jedna z zainteresowanych stron przedłożyła uwagi po przesłuchaniu.
B. NAKŁADANIE CEŁ ANTYDUMPINGOWYCH Z MOCĄ WSTECZNĄ
1. Ogólne zasady dotyczące rejestracji i nakładania ceł antydumpingowych z mocą wsteczną
(11) Zgodnie ze swoim komunikatem zatytułowanym "Stal: utrzymanie zrównoważonych miejsc pracy i wzrostu w Europie" 5 Komisja zapewni rzeczywistą pomoc dla przemysłu znacznie wcześniej przed nałożeniem środków tymczasowych. Zostanie to osiągnięte dzięki rejestracji przywozu przed wprowadzeniem środków tymczasowych. Umożliwia to Komisji zastosowanie ostatecznych ceł antydumpingowych z mocą wsteczną na trzy miesiące przed wprowadzeniem środków tymczasowych, o ile zostały spełnione odpowiednie wymogi prawne. Przedmiotowe wymogi prawne określono w art. 10 ust. 4 i art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, a zostały sformułowane na podstawie art. 10.6 i art. 10.7 Porozumienia antydumpingowego WTO.
(12) Na mocy przedmiotowych wymogów prawnych ustanowiono dwustopniowy mechanizm, który daje gwarancję, że skutki naprawcze ostatecznego cła antydumpingowego, które ma zostać wprowadzone, nie zostaną osłabione.
(13) Ponieważ jest to pierwsza sprawa, w przypadku której uznano, że spełnione zostały warunki w doniesieniu do poboru ceł antydumpingowych z mocą wsteczną, Komisja uważa, że konieczne jest szczegółowe wyjaśnienie metodologii, która doprowadziła do takiego wniosku.
(14) Pierwszy krok, którego podstawą jest koncepcja zapobiegania osłabieniu skutków naprawczych ceł, polega na rejestracji zgodnie z art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego i art. 10.7 Porozumienia antydumpingowego WTO, dzięki której, oprócz rejestracji przywozu, powiadomione zostają również zainteresowane strony, w szczególności importerzy, że cła ostateczne mogą zostać pobrane z mocą wsteczną, jeżeli spełnione zostaną warunki merytoryczne. W przypadku gdy działanie zapobiegawcze nie pozwoli utrzymać skutków naprawczych ceł ostatecznych, drugi krok polega na nałożeniu ceł antydumpingowych z mocą wsteczną na produkty, które zostały wprowadzone do konsumpcji nie wcześniej niż 90 dni przed datą zastosowania środków tymczasowych, ale nie przed wszczęciem postępowania zgodnie z art. 10 ust. 4 rozporządzenia podstawowego i art. 10.6 Porozumienia antydumpingowego WTO.
(15) Każdy z tych dwóch kroków można podjąć tylko wówczas, gdy spełnione są warunki określone w art. 10 ust. 4 rozporządzenia podstawowego i art. 10.6 Porozumienia antydumpingowego WTO.
(16) Komisja uważa, że należy określić sposób, w jaki rozumie ona i stosuje warunki "dalszy znaczny wzrost przywozu" oraz "możliwość znacznego osłabienia skutków ostatecznego cła antydumpingowego" określone w art. 10 ust. 4 lit. d) rozporządzenia podstawowego, przy podejmowaniu decyzji dotyczącej nałożenia z mocą wsteczną ceł antydumpingowych.
(17) Drugi z dwóch warunków alternatywnych określonych w art. 10 ust. 4 lit. c) rozporządzenia podstawowego zawsze zostanie spełniony w momencie publikacji zawiadomienia o wszczęciu postępowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. W związku z tym przedstawienie dodatkowych wyjaśnień na temat art. 10 ust. 4 lit. c) rozporządzenia podstawowego nie jest konieczne.
(18) Art. 10 ust. 4 lit. d) rozporządzenia podstawowego stanowi:
"poza rozmiarem przywozu, który spowodował szkodę, w okresie objętym postępowaniem przywóz nadal znacznie rośnie, co przy uwzględnieniu momentu, w którym ma on miejsce, jego wielkości i innych okoliczności może znacznie osłabić skutki ostatecznego cła antydumpingowego, które ma zostać wprowadzone".
(19) Komisja interpretuje art. 10 ust. 4 lit. d) rozporządzenia podstawowego jako określający dwa warunki, które muszą być spełnione, aby umożliwić Komisji nałożenie ostatecznego cła antydumpingowego z mocą wsteczną (oprócz warunków określonych w art. 10 ust. 4 lit. c) rozporządzenia podstawowego i w formule wprowadzającej art. 10 ust. 4 w związku z art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego). Warunki te są następujące:
a) poza rozmiarem przywozu, który spowodował szkodę, w okresie objętym postępowaniem przywóz nadal znacznie rośnie; oraz
b) przy uwzględnieniu momentu, w którym ma on miejsce, jego wielkości i innych okoliczności może znacznie osłabić skutki ostatecznego cła antydumpingowego, które ma zostać wprowadzone.
1.1. Dalszy znaczny wzrost przywozu
(20) Aby można było dokonać jakichkolwiek ustaleń dotyczących faktu, czy ma miejsce dalszy znaczny wzrost przywozu, konieczne jest porównanie danych 6 . W tym względzie należy określić, które okresy należy porównać.
1.1.1. Porównywane okresy
(21) Z jednej strony w rozporządzeniu podstawowym odwołano się do rozmiaru przywozu w okresie objętym postępowaniem. Z drugiej strony słowa "nadal" i "poza" wskazują, że rozmiar przywozu, w okresie objętym postępowaniem należy porównać z rozmiarem przywozu po okresie objętym postępowaniem.
(22) Jednocześnie okres, który należy porównać z okresem objętym dochodzeniem, nie może rozpocząć się, zanim nie zostanie spełniony jeden z dwóch warunków alternatywnych określonych w art. 10 ust. 4 lit. c) rozporządzenia podstawowego. Jeżeli importerzy dowiadują się o prawdopodobieństwie istnienia dumpingu z chwilą opublikowania zawiadomienia o wszczęciu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, moment ten należy uznać za początek drugiego okresu
(23) Celem ogólnej analizy jest ocena, czy spełnione zostały warunki zastosowania cła przed datą zastosowania środków tymczasowych. W związku z tym ten drugi okres powinien zakończyć się nałożeniem środków tymczasowych, przy czym w tym momencie rejestracja przywozu 7 przestaje obowiązywać.
(24) Statystyki dotyczące przywozu są udostępniane tylko co miesiąc. W związku z tym Komisja wykorzysta w odniesieniu do drugiego okresu dane pochodzące z całego miesiąca kalendarzowego, który nastąpił po opublikowaniu zawiadomienia o wszczęciu postępowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, w wyniku którego importerzy dowiedzieli się dumpingu. Jeżeli podstawa tej wiedzy jest inna, na przykład fakt, że produkt w przeszłości stanowił przedmiot dumpingu w dłuższym okresie, wykorzystane zostaną dane z miesiąca po wydarzeniu, które uświadomiło istnienie dumpingu, ale najwcześniej z pierwszego pełnego miesiąca po okresie objętym postępowaniem. Jeżeli chodzi o punkt końcowy, Komisja ustaliła dwie wartości: jedną obejmującą miesiąc, w którym rozpoczęto stosowanie środków tymczasowych, a drugą z wyłączeniem tego miesiąca.
(25) Komisja zazwyczaj ustala średni miesięczny rozmiar przywozu w odniesieniu do całego okresu objętego postępowaniem, który z reguły trwa 12 miesięcy, oraz średni miesięczny rozmiar przywozu od momentu uświadomienia dumpingu do momentu zastosowania środków tymczasowych. Początkowy i końcowy punkt w odniesieniu do drugiej średniej są ustalane w sposób wyjaśniony w poprzednim ustępie.
(26) Ponadto Komisja określa również zmiany w przywozie w ujęciu bezwzględnym, ich wpływ na zmiany zapasów produktu i na udział w rynku oraz na konsumpcję produktu w badanym okresie.
1.1.2. Rozmiar wzrostu, który należy zakwalifikować jako znaczny
(27) Decyzję dotyczącą tej kwestii należy podjąć na podstawie analizy poszczególnych przypadków. Oprócz porównania miesięcznych średnich ważonych, Komisja uwzględni również wszystkie inne istotne okoliczności. Są to w szczególności: zmiany łącznej konsumpcji produktu objętego postępowaniem w Unii, zmiany w zakresie zapasów oraz zmiany udziału w rynku. W związku z tym analizę należy przeprowadzić dwukrotnie, tj. w ujęciu bezwzględnym i względnym. Porównanie dwóch powyższych miesięcznych średnich stanowi zatem istotny, ale nie rozstrzygający argument przy ocenie, czy dalszy wzrost przywozu jest "znaczny".
1.1.3. Przesłanki leżące u podstaw tego podejścia
(28) Przywóz, który dopływa do Unii przed rejestracją nie może w żadnym przypadku być przedmiotem ceł antydumpingowych. Ma on jednak znaczenie dla oceny, czy przywóz, który napłynął do Unii po rejestracji może osłabić skutki naprawcze ceł, z następujących powodów: Skutki naprawcze ceł (tj. wzrost ceny produktów przywożonych spowodowany podwyższeniem ceny albo cłem) nigdy nie są natychmiastowe między innymi ze względu na istnienie zapasów, ale mają miejsce dopiero po sprzedaży zapasów. Dalszy znaczny wzrost przywozu przed rejestracją powinien w normalnych warunkach prowadzić do znacznego zwiększenia zapasów. Oznacza to, że skutki naprawcze ceł zostają jeszcze bardziej opóźnione w porównaniu z sytuacją normalnego poziomu zapasów. Dalszy przywóz w okresie między rejestracją a wprowadzeniem środków tymczasowych, który nakłada się na zwiększone zapasy, które znacznie przekraczają normalny poziom, będzie skutkował dalszym opóźnieniem skutków naprawczych.
1.2. Przedmiotowy wzrost przywozu może poważnie osłabić skutki naprawcze ceł.
(29) Drugi krok polega na określeniu, czy wzrost może znacznie osłabić skutki naprawcze ostatecznego cła, które ma zostać wprowadzone. Zastosowanie słowa"może" wskazuje, że jest to analiza wybiegająca w przyszłość. Będzie to zawsze analiza dotycząca poszczególnych przypadków, której wynik będzie zależał od konkretnych okoliczności każdego indywidualnego przypadku, w którym wydano nakaz rejestracji przywozu w związku z nałożeniem ceł z mocą wsteczną.
(30) Analiza ta powinna między innymi uwzględniać wpływ przywozu, który dotarł do Unii w okresie między rejestracją a wprowadzeniem środków tymczasowych. W przypadku gdy nie miał miejsca żaden przywóz lub był on nieznaczny, rejestracja wystarczy, aby zapobiec dalszej szkodzie dla przemysłu unijnego. Zazwyczaj nie ma zatem powodu, aby stosować drugi krok, czyli nakładanie cła z mocą wsteczną.
(31) Oceniając, czy przywóz, który dotarł do Unii w okresie między rejestracją a wprowadzeniem środków tymczasowych, może znacząco osłabić skutki naprawcze ceł, Komisja przeanalizuje w szczególności następujące czynniki:
a) wielkość przedmiotowego przywozu;
a) moment, w którym przedmiotowy przywóz ma miejsce;
c) ceny przedmiotowego przywozu;
d) wszelkie inne istotne okoliczności: Komisja przeanalizuje między innymi następujące inne okoliczności:
(i) zapasy produktu przywożonego przed rejestracją;
(ii) trend cenowy produktu przywożonego od momentu dowiedzenia się o dumpingu do momentu zastosowania środków tymczasowych;
(iii) zmiany w strukturze handlu świadczące o próbach obejścia rejestracji.
1.3. Kumulacja
(32) W przypadku postępowania dotyczącego większej niż jedno liczby państw, których dotyczy postępowanie, to czy przywóz z tych państw zostanie skumulowany w celu przeprowadzenia analizy opisanej w powyżej w pkt 1.1 i 1.2, zależy od tego, czy Komisja podjęła decyzję o skumulowaniu tego przywozu w stanowiącym jej podstawę dochodzeniu antydumpingowym.
2. Zastosowanie w przedmiotowej sprawie
(33) Rejestracja dotyczy przywozu, który miał miejsce w okresie od dnia 12 grudnia 2015 r. do daty nałożenia tymczasowych środków antydumpingowych, tj. dnia 12 lutego 2016 r. W tym okresie przywóz z państw, których dotyczy postępowanie, wyniósł około 165 000 ton.
(34) Jak wskazano powyżej w motywie 5, informacje zostały przedłożone przez skarżącego, wszystkich producentów unijnych objętych próbą i 22 importerów lub użytkowników niepowiązanych i powiązanych. Ich przywóz stanowił 46 % całego przywozu z państw, których dotyczy postępowanie w okresie, w odniesieniu do którego zgromadzono dane, a mianowicie od kwietnia 2015 r. do stycznia 2016 r.
(35) W celu określenia, czy uzasadniony był pobór ceł z mocą wsteczną, Komisja oceniła kryteria ustanowione w art. 10 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.
(36) Przedstawione uwagi dotyczyły rejestracji przywozu, a także możliwości zastosowania z mocą wsteczną środków antydumpingowych, co zostało przeanalizowane poniżej.
2.1. Historia dumpingu lub wiedza o istnieniu dumpingu lub szkody spowodowane przez importera
(37) Zgodnie z art. 10 ust. 4 lit. c) rozporządzenia podstawowego, musi zachodzić sytuacja, w której dany produkt "w przeszłości stanowił przedmiot dumpingu w dłuższym okresie lub importer był świadomy albo powinien być świadomy dumpingu w zakresie jego rozmiarów i szkody, domniemanej bądź stwierdzonej". W przedmiotowej sprawie Komisja uważa, ze importerzy byli świadomi lub powinni być świadomi dumpingu, jeżeli chodzi o jego rozmiary i szkodę domniemaną bądź stwierdzona od daty wszczęcia postępowania z powodów wyjaśnionych w motywie 17 i następnych.
(38) Jeden importer stwierdził, że dowód prima facie dumpingu w skardze nie był wystarczający, aby wykazać, że importerzy wiedzieli lub powinni wiedzieć o dumpingu w zakresie jego rozmiarów i szkody, domniemanej bądź stwierdzonej. W szczególności przedmiotowa strona zauważyła, że po pierwsze skarga nie stanowi sama w sobie ostatecznego dowodu świadczącego o tym, że dumping faktycznie miał miejsce. Po drugie, zakładając że dowód zawarty w skardze jest wystarczający, aby stwierdzić, że importerzy powinni byli wiedzieć o dumpingu, nałożenie ceł z mocą wsteczną byłoby możliwe w każdym postępowaniu. Ponadto strona stwierdziła, że skarga Eurofer, zgodnie z którą importerzy nie mogli ignorować istnienia dumpingu w świetle wyjątkowo niskich cen przywozu z Chin i Rosji, wprowadza w błąd, ponieważ rzekomo niskie ceny nie stanowią same w sobie dowodu, że przywóz miał miejsce po cenach dumpingowych.
(39) Inna zainteresowana strona zauważyła, że Eurofer nie przedstawił doniesień prasowych lub innych ogólnodostępnych informacji, do których dostęp mają unijni importerzy płaskich wyrobów ze stali walcowanych na zimno, które dotyczyłyby dumpingu stosowanego przez chińskich producentów niektórych produktów z zakresu płaskich wyrobów ze stali walcowanych na zimno. Przedmiotowa strona podkreśliła, że przedstawione artykuły prasowe dotyczyły stali ogólnie, a nie konkretnie płaskich wyrobów ze stali walcowanych na zimno. Ponadto indyjskie i amerykańskie doniesienia prasowe przedstawione przez Eurofer nie miały znaczenia w odniesieniu do wiedzy wśród importerów w Unii.
(40) Po pierwsze, należy podkreślić, że świadomość importerów, o której mowa w art. 10 ust. 4 lit. c) rozporządzenia podstawowego, odnosi się do rozmiarów dumpingu i szkody domniemanej bądź stwierdzonej (podkreślenie dodane). Komisja uważa, że importerzy wiedzieli lub powinni byli wiedzieć o rozmiarach dumpingu i domniemanej szkodzie na podstawie obiektywnych czynników, nie tylko na podstawie jawnej wersji skargi, lecz również na podstawie zawiadomienia o wszczęciu tego postępowania - oba dokumenty były dostępne dla wszystkich znanych zainteresowanych stron, w tym importerów, użytkowników i ich reprezentatywnych stowarzyszeń, oraz strony te zostały o nich poinformowane. Ponadto zainteresowane strony miały pełny dostęp do jawnej wersji wniosku Euroferu dotyczącego rejestracji, który tak naprawdę ogłoszono już w samej skardze. Dochodzenie wszczęto, ponieważ uznano, że z dowodu prima facie w skardze w wystarczający sposób wynika, że przywóz z państw, których dotyczy postępowanie będzie prawdopodobnie odbywał się na rynku unijnym po cenach dumpingowych. Ten dowód prima facie obejmował okres od października 2013 r. do września 2014 r., tj. dłuższy okres. Ponadto tymczasowo stwierdzono, a także ostatecznie potwierdzono, że dumping ustalono także w odniesieniu do okresu objętego dochodzeniem, a mianowicie od kwietnia 2014 r. do marca 2015 r. W związku z tym potwierdziło się, że importerzy wiedzieli lub powinni byli wiedzieć o dumpingu i domniemanej szkodzie od dnia opublikowania zawiadomienia o wszczęciu postępowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
(41) Należy także zauważyć, że nałożenie cła antydumpingowego z mocą wsteczną jest dozwolone tylko w przypadku przywozu, który podlegał rejestracji, i tylko w przypadku spełnienia kryteriów określonych w art. 10 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. W związku z tym błędne jest twierdzenie, że nałożenie ceł z mocą wsteczną jest możliwe "w każdym dochodzeniu". W odniesieniu do domniemanego braku znaczenia doniesień prasowych przedstawionych przez Eurofer Komisja przyznaje, że artykuły te nie dotyczyły konkretnie płaskich wyrobów ze stali walcowanych na zimno, ale stanowiły wiarygodną wskazówkę dotyczącą zachowań cenowych eksportujących producentów stali w państwach, których dotyczy postępowanie. Ponadto doniesienia prasowe należy rozważać w świetle innych obiektywnych faktów ustalonych w powyższych motywach.
(42) W związku z tym argumenty dotyczące kwestii świadomości importerów zostają odrzucone.
(43) W odpowiedzi na ujawnienie tych ustaleń niektórzy importerzy stwierdzili, że kwestię świadomości istnienia dumpingu i szkody należało postrzegać w kontekście stosowania mocy wstecznej jako "wyjątkowego środka" i że nakłada to wysokie standardy na organ prowadzący dochodzenie lub że podejście zaproponowane w przypadku "świadomości importerów" w odniesieniu do art. 10 ust. 4 lit. c) rozporządzenia podstawowego jest zbyt szerokie. Stwierdzili w związku z tym, że zawiadomienie o wszczęciu postępowania nie wystarczy, aby uświadomić importerów w przedmiocie istnieniu dumpingu i szkody ani o jego rozmiarze. Jednak zarówno w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania, o którym szeroko informowano w prasie branżowej przemysłu stalowego, jak i w jawnej wersji skargi, którą wysłano do znanych importerów lub użytkowników i udostępniono wszystkim zainteresowanym stronom od pierwszego dnia dochodzenia, wskazano wyraźnie (i z dużą szczegółowością) stosowaną metodologię i źródło wykorzystanych informacji oraz określono wysokie poziomy dumpingu i szkody zarówno w przypadku ChRL, jak i Rosji. O rozmiarach dumpingu poinformowano w ten sposób w postaci odsetka ceny importowej CIF. Ponadto Komisja w motywach 5-11 rozporządzenia w sprawie rejestracji przypomniała wszystkim zainteresowanym stronom, że ma wystarczające dowody na dumping, jeżeli chodzi o rozmiary dumpingu i szkodę domniemaną lub stwierdzoną. Komisja stwierdza zatem, że importerzy byli świadomi lub powinni być świadomi istnienia dumpingu i szkody stwierdzonej lub domniemanej. Fakt, że nie wszystkie dochodzenia skutkowały podjęciem środków antydumpingowych, nie oznacza, iż importerzy nie mieli dostępu do dowodu prima facie na istnienie dumpingu i szkody. Komisja jest zatem przekonana, że spełniono niezbędne normy związane z tą kwestią.
(44) Rosyjscy producenci eksportujący oraz jeden importer twierdzili, że ustalenie Komisji zgodnie z art. 10 ust. 4 lit. c) rozporządzenia podstawowego z pewnością nie spełnia wymogów określonych w art. 10 ust. 6 lit. i) Porozumienia antydumpingowego WTO, zgodnie z którym importer powinien mieć świadomość praktyk dumpingowych eksportera i tego, że taki dumping powoduje szkodę. Ponadto twierdzono, że przy zastosowaniu wykładni Komisji warunek "świadomości" zostaje spełniony przy każdej okazji, kiedy publikuje się zawiadomienie o wszczęciu postępowania, co jest nie do przyjęcia. Dalej twierdzono, że ocena dumpingu to złożony proces, który wiąże się z uzyskaniem dostępu do tajemnic handlowych, których nie można ujawnić.
(45) Po pierwsze, należy zauważyć, że każdy członek WTO ma prawo ustanowić własne procedury i praktyki antydumpingowe, tak aby odpowiadały one okolicznościom na jego terytorium, o ile nie narusza to norm WTO. Komisja stwierdza, że stosuje bardzo wysokie standardy wszczęcia dochodzenia i, jak wspomniano w motywie 43 powyżej, dumping i szkoda zostały bardzo szczegółowo zbadane w oparciu o dostępne dowody, a wyniki tego badania udostępniono zainteresowanym stronom. Przedmiotowe dane obejmują stosowane przez przedsiębiorstwo ceny krajowe i eksportowe, które importerzy mogli z łatwością porównać z cenami, po których kupowali od państw, których dotyczy postępowanie, aby ustalić, czy w przypadku takich cen zastosowano dumping i w jakim zakresie. Należy również zauważyć, że - jak wskazano w motywie 5 - niektóre z odpowiedzi otrzymano od importerów powiązanych, którzy mieli dostęp do odpowiednich informacji w odniesieniu do cen krajowych i eksportowych. Należy również zauważyć, że zgodnie z przepisami WTO importerzy nie muszą być w stanie przeprowadzić szczegółowych wyliczeń dotyczących dumpingu, lecz powinni mieć świadomość rozmiarów takiego dumpingu. Co więcej, udostępniono również analizę różnych wskaźników szkody wraz ze szczegółowymi wyliczeniami w zakresie podcięcia cenowego i zaniżania cen, w której to analizie wskazano, że taki przywóz towarów po cenach dumpingowych skutkowałby szkodą.
(46) Jeden z importerów stwierdził również, że jego dostawcy zapewnili go o tym, iż nie brali udziału w praktykach dumpingowych, nie uzasadniając tego jednak. Z tego względu argument ten należy odrzucić.
(47) Rosyjscy producenci eksportujący zakwestionowali ustalenia w sprawie dumpingu i wskazali, że importerzy dowiedzieli się o zastosowaniu art. 18 rozporządzenia podstawowego i rozmiarach dumpingu dopiero w dniu 12 lutego 2016 r. W tym kontekście należy zauważyć, że wyżej wspomniane informacje dotyczące dokumentacji, a mianowicie zawiadomienia o wszczęciu postępowania i jawnej wersji skargi, które przesłano lub udostępniono importerom, wyraźnie wskazywały na rozmiary dumpingu i na to, że nałożenie środków tymczasowych jedynie potwierdzało takie informacje. Powyższe twierdzenie należy zatem odrzucić.
(48) Komisja potwierdza zatem w tym konkretnym przypadku, że importerzy w sposób oczywisty dysponowali dowodami na to, że chińscy i rosyjscy eksporterzy stosowali dumping wyrządzający szkodę.
2.2. Prawdopodobieństwo znacznego osłabienia skutków naprawczych ostatecznego cła antydumpingowego przez dalszy znaczny wzrost przywozu
(49) Zgodnie z art. 10 ust. 4 lit. d) rozporządzenia podstawowego musi wystąpić kryterium, że "przywóz nadal znacznie rośnie" "poza rozmiarem przywozu, który spowodował szkodę, w okresie objętym postępowaniem".
2.2.1. Dalszy znaczny wzrost przywozu
(50) Według danych Eurostatu 8 (które w chwili oceny były dostępne do marca 2016 r. włącznie) średnia miesięczna wielkość przywozu z rozważanych krajów w okresie objętym postępowaniem wynosiła 118 912 ton. Średnia miesięczna wielkość przywozu z państw, których dotyczy postępowanie, w okresie rozpoczynającym się w pierwszym pełnym miesiącu po opublikowaniu zawiadomienia o wszczęciu postępowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i kończącym się w ostatnim pełnym miesiącu poprzedzającym wprowadzenie środków tymczasowych (czerwiec 2015 r. - styczeń 2016 r.) wynosiła 162 457 ton, tj. była o 37 % wyższa niż w okresie objętym dochodzeniem. W tym samym okresie całkowita wielkość przywozu wynosiła 1 299 658 tony, w tym 721 386 ton z ChRL i 578 272 ton z Rosji. W wyniku porównania średniej miesięcznej wielkości przywozu oddzielnie z ChRL i Rosji uzyskuje się wzrost średnich miesięcznych wielkości przywozu z ChRL i Rosji odpowiednio o 48 % i 25 %.
(51) Przyjmując okres od pierwszego pełnego miesiąca po wszczęciu postępowania i włącznie z miesiącem, w którym zostały nałożone środki tymczasowe (tj. od czerwca 2015 r. do lutego 2016 r.), otrzymujemy średnią miesięczną wielkość przywozu 150 673 ton, czyli o 27 % wyższą niż średnia miesięczna w okresie objętym dochodzeniem. Jeżeli chodzi o miesięczne wielkości przywozu z ChRL i Rosji, ich wzrost wynosi odpowiednio 34 % i 19 %.
(52) Przywóz 22 importerów lub użytkowników, którzy przedstawili informacje dotyczące przywozu w okresie następującym po wszczęciu postępowania (od czerwca 2015 r. do stycznia 2016 r.), stanowił 46 % całego przywozu z państw, których dotyczy postępowanie. Tym samym uzyskane informacje wykazały, w odniesieniu do tych współpracujących importerów lub użytkowników w ujęciu ogólnym, wzrost zapasów produktu objętego postępowaniem o 22 % na koniec 2015 r. w stosunku do końca 2014 r. Ustalenie to nie tylko potwierdza ustalenie dotyczące znacznego wzrostu przywozu na podstawie statystyk, ale także wskazuje na gromadzenie zapasów.
(53) Obie analizy wskazuję, że po wszczęciu postępowania faktycznie odnotowano znaczny wzrost wielkości przywozu.
(54) Kilku rosyjskich producentów eksportujących podważyło stwierdzenie, że wzrost przywozu był znaczny, powołując się na "wiodących komentatorów i praktyków", którzy utrzymują, że wzrost wielkości przywozu musi być naprawdę ogromny. W tym kontekście najpierw należy zauważyć, że w literaturze, na którą się powołano, nie ustanowiono prawa twardego i że nie wskazano żadnych szczegółowych wytycznych, co należy uznać za ogromny lub znaczny wzrost, który i tak określa się w odniesieniu do poszczególnych przypadków.
(55) Na tej podstawie Komisja przyjmuje, że wzrost przywozu można uznać za znaczny i że to twierdzenie zostaje niniejszym odrzucone.
(56) Kilku rosyjskich producentów eksportujących i jeden importer stwierdzili, że Komisja, w swojej ocenie wniosku Eurofer dotyczącego rejestracji, nie uwzględniła odpowiednio przejściowego wpływu unijnych środków ograniczających na handel z Rosją. W tym względzie w momencie rejestracji produkt objęty postępowaniem nie podlegał żadnym "środkom ograniczającym"; nie stosowano ich także w okresie objętym dochodzeniem ani po tym okresie, aż do nałożenia środków tymczasowych w dniu 12 lutego 2016 r. Argument ten zostaje więc odrzucony.
(57) Rosyjscy producenci eksportujący powrócili do tej kwestii w swoich uwagach dotyczących ujawnionych ustaleń, twierdząc, że chociaż na produkt objęty postępowaniem nie nałożono żadnych "sankcji", w stosunku do tego produktu wystąpił efekt domina ze względu na ogólną niechęć unijnych konsumentów do kupowania towarów z Rosji. Ten argument nie został uzasadniony. Ponadto oczywiste jest, że na rozwój przywozu produktu objętego postępowaniem po okresie objętym dochodzeniem wpływ miały kwestie związane z przedmiotowym postępowaniem, a nie domniemane "efekty domina" wynikające z sankcji nałożonych na inne produkty. Towary objęte sankcjami zostały wyraźnie określone, a zatem nie można stwierdzić, że sankcje miały jakikolwiek znaczący wpływ na duże wahania zmian wolumenu, jakie odnotowano po okresie objętym dochodzeniem.
(58) Ponadto ci sami rosyjscy producenci eksportujący, a także władze rosyjskie twierdzą, że przy ocenie dalszego znacznego wzrostu przywozu argumenty Eurofer opierały się na porównaniach przypadkowo wybranych okresów. Inna zainteresowana strona twierdziła, że ze względu na niezwykłą zmienność wielkości przywozu płaskich wyrobów ze stali walcowanych na zimno z miesiąca na miesiąc wybór danego okresu w porównaniu z innym może doprowadzić do radykalnie różnych wyników. Innymi słowy, dane we wniosku Eurofer nie odzwierciedlały istnienia sytuacji, w której "przywóz [...] znacznie rośnie".
(59) Okresy uwzględnione w skardze w celu porównania, które prowadziły do rejestracji, obejmowały znaczne okresy zarówno po zakończeniu okresu objętego dochodzeniem, jak i pokrywające się z okresem objętym dochodzeniem. Ponadto różne zainteresowane strony proponowały wykorzystanie na potrzeby analizy porównawczej dalszego znacznego wzrostu przywozu inne okresy i wszystkie z nich prowadziły do tego samego wniosku (tj. dalszego znacznego wzrostu przywozu w porównaniu z wielkością przywozu w okresie objętym dochodzeniem). Argument ten zostaje zatem odrzucony.
(60) Kilku rosyjskich producentów eksportujących twierdziło, że nie notowano dalszego znacznego wzrostu przywozu, przedstawiając dane za styczeń 2016 r., luty 2016 r. i marzec 2016 r. w zakresie, w którym ich to dotyczyło. Dla Komisji nie jest jasne, dlaczego we wniosku przedstawiono dane dotyczące tylko niektórych rosyjskich producentów eksportujących, a nie przywozu z Rosji jako całości.
(61) Prawdą jest, że niższe miesięczne wielkości przywozu w danych statystycznych, o których była mowa w motywie 50 powyżej, odnotowano w styczniu, lutym i marcu 2016 r., tj. po rejestracji przywozu, i że - częściowo w lutym i marcu - weszły w życie środki tymczasowe. W związku z tym należy podkreślić następujące kwestie. Po pierwsze, jak wskazano w motywie 9 rozporządzenia w sprawie rejestracji, Komisja przeanalizowała wniosek dotyczący rejestracji na podstawie analizy okresu do września 2015 r. włącznie. Z analizy tej wynika, że nawet po wszczęciu postępowania odnotowano, między innymi i prima facie, znaczny wzrost poziomu przywozu, który znacznie osłabiłby skutki naprawcze cła antydumpingowego (motyw 5 rozporządzenia w sprawie rejestracji). Znaczny wzrost, na podstawie którego zarejestrowano przywóz, dotyczy więc tylko częściowo tego samego przywozu, na podstawie którego Komisja ustala, czy należy nałożyć cło z mocą wsteczną. Przypomina się, że ten drugi okres jest okresem liczonym od pierwszego pełnego miesiąca następującego po wszczęciu postępowania, tj. czerwca 2015 r., do ostatniego pełnego miesiąca przed zastosowaniem środków tymczasowych włącznie, tj. stycznia 2016 r., lub miesiąca, w którym nałożono środki tymczasowe włącznie, tj. lutego 2016 r. Ponadto w tym znacznie dłuższym okresu również występuje dalszy znaczny wzrost przywozu w porównaniu z okresem objętym dochodzeniem. Fakt, że wielkość przywozu z państw, których dotyczy postępowanie, była stosunkowo niewielka w styczniu, lutym i marcu 2016 r., nie zmienia tego wniosku.
(62) Po drugie, bez wątpienia największą wielkość przywozu z państw, których dotyczy postępowanie, odnotowano w październiku 2015 r., tj. po upłynięciu badanego okresu dotyczącego rejestracji, a bardzo duże wielkości w porównaniu z okresem objętym dochodzeniem odnotowywano jeszcze w listopadzie 2015 r. Stosunkowo umiarkowany poziom przywozu po rejestracji, na który zwrócił uwagę producent eksportujący, należy więc oceniać w odniesieniu do wspomnianego okresu szczytowego tuż przed rejestracją, co można uzasadnić jedynie zbliżającym się terminem rejestracji. Prawdopodobnie gdyby nie zażądano i nie dokonano żadnej rejestracji, odnotowana całkowita wielkość byłaby tego samego rzędu wielkości, ale średni miesięczny wzrost byłby bardziej spójny i nie byłby tak gwałtowny, jak odnotowano w październiku i listopadzie 2015 r. W trakcie analizy spełnienia warunków określonych w art. 10 ust. 4 lit. d) Komisja nie może pominąć silnego wzrostu przywozu w tym okresie, następującym po okresie analizy w odniesieniu do rejestracji przywozu, lecz przed samą rejestracją.
(63) Jedna z zainteresowanych stron stwierdziła, że chociaż porównanie danych przywozu w okresach od maja 2014 r. do września 2014 r. i od maja 2015 r. do września 2015 r. rzeczywiście wskazuje na wyraźny wzrost przywozu, Eurofer nie uwzględnił cyklicznego charakteru przywozu produktu objętego postępowaniem oraz wzrostu konsumpcji w Unii. Argumentu tego nie poparto żadnymi znaczącymi dowodami. Należy stwierdzić, że produkt objęty postępowaniem podlega w pewnym zakresie koniunkturze gospodarczej, która może być zmienna. Nie oznacza to jednak, że przywóz płaskich wyrobów ze stali walcowanych na zimno podlega cyklicznym wahaniom. Argument ten odrzucono.
(64) Należy również dodać, że jeżeli chodzi o tendencje w zakresie konsumpcji w Unii, jak wyjaśniono w motywach 103-106 rozporządzenia tymczasowego, nastąpił nieznaczny wzrost o 4 % konsumpcji własnej, chociaż konsumpcja na wolnym rynku spadła o 9 %. Ponieważ przywóz produktu objętego postępowaniem podlega zasadom konkurencji na wolnym rynku, Komisja nie może zrozumieć tego argumentu.
(65) China Iron & Steel Association (CISA) również nie zgadza się z wyborem okresów przez Eurofer. CISA stwierdziła, że od chwili potwierdzenia zamówienia do chwili faktycznego przywozu wyrobów ze stali z ChRL musi minąć co najmniej 4-5 miesięcy. W związku z tym przywóz produktu objętego postępowaniem, który nastąpił w okresie od maja do września 2015 r., w rzeczywistości ma związek z umowami zawartymi przed wszczęciem postępowania.
(66) Zgodnie z rozporządzeniem podstawowym poza wielkością przywozu, który spowodował szkodę, w okresie objętym dochodzeniem przywóz nadal znacznie rośnie. W związku z tym ocena tej kwestii opiera się na reprezentatywnym okresie od momentu wszczęcia postępowania i zastosowania środków tymczasowych do okresu objętego dochodzeniem. Kolejnym argumentem na poparcie stwierdzenia, że w okresie od maja do września 2015 r. odnotowano dalszy znaczny wzrost przywozu, jest stanowisko przedstawione przez CISA, zgodnie z którym mimo opóźnienia czasowego w związku z obowiązującymi umowami, we wspomnianym okresie nadal odnotowywano dalszy znaczny wzrost przywozu. Argument ten zostaje zatem odrzucony.
(67) Niektóre z zainteresowanych stron zauważyły również, że płaskie wyroby ze stali walcowane na zimno nie są produktem składowanym, ale wytwarza się je stosownie do składanych zamówień.
(68) Produkt objęty postępowaniem rzeczywiście nie podlega zwykle długiemu składowaniu ze względu na jego cechy charakterystyczne. Przykładowo, niektóre warunki pogodowe mogą mieć szkodliwy wpływ na jakość produktu. Komisja nie otrzymała jednak dowodów przemawiające przeciwko ustaleniu, że w tym przypadku faktycznie miało miejsce składowanie produktu po wszczęciu postępowania. Należy podkreślić, że składowanie często nie jest powszechną praktyką i ma miejsce wtedy, gdy na rynku występują szczególne okoliczności lub oczekiwania, np. w zakresie przyszłych cen danego produktu. Fakt, że produkt zwykle nie jest składowany, nie oznacza, że nie można go składować, jeżeli w grę wchodzą wspomniane okoliczności i oczekiwania. Na podstawie danych przedstawionych przez importerów lub użytkowników niepowiązanych i powiązanych po zastosowaniu środków tymczasowych stwierdzono, że zapasy na koniec 2015 r. były o 22 % wyższe niż na koniec 2014 r. Ze względu na brak dowodów przemawiających przeciwko ustaleniu, że dalszy znaczny wzrost przywozu może wskazywać na składowanie, argument ten zostaje odrzucony.
(69) W swojej odpowiedzi na ujawnienie ustaleń zainteresowane strony podkreśliły, że produkt objęty postępowaniem nie jest zazwyczaj produktem składowanym, lecz jest nabywany stosownie do zamówienia. Po pierwsze, płaskie wyroby ze stali walcowane na zimno nie są produkowane wyłącznie na potrzeby zamówień i nawet w przypadku tych rodzajów, które produkuje się głównie na potrzeby zamówień, nie powstrzymuje to importerów lub użytkowników oczekujących przyszłych wzrostów cen przed nabywaniem większych ilości do celów składowania. Co więcej, wszczęcie przedmiotowego dochodzenia miało wpływ na postępowanie w zakresie przywozu, przez co, zgodnie z dowodami, nastąpił znaczny wzrost składowania w standardowych poziomach zwykłego przywozu. Należy również przypomnieć, że przywóz 22 importerów lub użytkowników, którzy przedstawili informacje dotyczące przywozu w okresie następującym po wszczęciu postępowania, stanowił 46 % całego przywozu z państw, których dotyczy postępowanie. Biorąc pod uwagę fakt, że importerzy lub użytkownicy odpowiadający za ponad połowę przywozu nie przedłożyli Komisji informacji, o jakie się do nich zwrócono, i uwzględniając wysoką wielkość przywozu do Unii w miesiącach następujących po wszczęciu postępowania, Komisja może na podstawie przekonujących dowodów wyciągnąć wniosek, że znaczna część składowania faktycznie miała miejsce i że uzyskane i wykorzystane informacje wynikały raczej z zachowawczego oszacowania poziomów składowania.
(70) W związku z powyższym Komisja stwierdza, że przed rozpoczęciem okresu objętego dochodzeniem miał miejsce znaczny wzrost przywozu.
(71) W swojej odpowiedzi na ujawnione ustalenia strony stwierdziły, że powszechnie stosowaną praktyką Komisji było porównanie przywozu w okresie objętym dochodzeniem z przywozem w okresie rejestracji, co oznaczałoby, że nie doszło do żadne wzrostu przywozu. Te same praktyki wskazywały na to, że Komisja nie podała powodów rzekomej zmiany praktyk.
(72) Po pierwsze, Komisja zauważa, że nie jest związana przeszłymi praktykami (gdyby takie praktyki istniały, co nie miało miejsca, zob. następny motyw), lecz wyłącznie obiektywnymi normami Traktatów i prawa wtórnego. W każdym razie Komisja może w dowolnym momencie, przykładowo biorąc pod uwagę szczególne okoliczności zaistniałe podczas dochodzenia, uszczegółowić lub rozwinąć swoja analizę stosownie do tych okoliczności, pod warunkiem że poda wystarczające powody swoich działań. Komisja przedstawiła w ogólnym dokumencie ujawniającym ustalenia - w kompleksowy sposób - gospodarcze, prawne i polityczne powody, które stanowią podstawę przyjętego przez nią podejścia w niniejszej sprawie (zob. motywy 11-32 powyżej).
(73) Po drugie, w każdym razie importer mógł tylko wskazać dwie poprzednie sprawy (sprawę paneli słonecznych i wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno) jako rzekome dowody takich praktyk, a w żadnej z tych spraw nie nałożono ceł z mocą wsteczną. W tych okolicznościach nie można zatem uznać tej praktyki za powszechnie stosowaną. Ponadto wbrew temu, co twierdziły te zainteresowane strony, w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2015/1429 9 , Komisja przeanalizowała okresy po wszczęciu dochodzenia, oceniając, czy cło antydumpingowe powinno zostać nałożone z mocą wsteczną. Co więcej, całości okoliczności w tych sprawach nie można porównać z okolicznościami w niniejszej sprawie. Przykładowo - chociaż poziom przywozu w okresie rejestracji był niższy od średniej miesięcznej niż w poprzedzającym okresie po wszczęciu dochodzenia, poziom w ujęciu bezwzględnym był nadal bardzo wysoki w przedmiotowej sprawie. Mając na uwadze, że jest to pierwszy przypadek, w którym Komisja stwierdza, iż w świetle okoliczności faktycznych przedmiotowej sprawy cła powinny zostać nałożone z mocą wsteczną, w przedmiotowym dochodzeniu ściśle przestrzegano zasad określonych w motywach 11-32. W związku z tym Komisja nie tylko przeanalizowała poziom przywozu w okresie rejestracji, lecz również uwzględniła przywóz w okresie między wszczęciem postępowania a rejestracją. Jest to zgodne z art. 10 ust. 4 lit. d) rozporządzenia podstawowego, który, jak wyjaśniono powyżej w motywach 21-25, upoważnia Komisję do przeanalizowania okresu następującego po okresie objętym dochodzeniem, który liczy się w praktyce od chwili wszczęcia dochodzenia aż do momentu końca obowiązywania rejestracji. Okres analizy ustanowiony w ten sposób jest w pełni zgodny z prawem, umożliwia dokonanie kompletnej oceny wzrostu przywozu i jego późniejszego wpływu oraz oceny jego zdolności do osłabienia skutków naprawczych środków.
(74) W swojej odpowiedzi na ujawnienie ustaleń rosyjscy producenci eksportujący i Ministerstwo Rozwoju Gospodarczego Federacji Rosyjskiej podważyli podejście Komisji polegające na łącznej ocenie (obejmującej zarówno chiński, jak i rosyjski przywóz) w celu spełnienia wymogów z art. 10 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. W rozporządzeniu podstawowym nie ustanowiono jednak zakazu łącznej wykładni art. 10 ust. 4, a warunki łączności wyraźnie mają zastosowanie w tej sprawie. Ponadto w stosowanych przypadkach dokonano odrębnej analizy rosyjskiego i chińskiego przywozu, co doprowadziło również do wniosku, że nastąpił dalszy znaczny wzrostu przywozu (zob. motyw 50 powyżej), i analizy te nie wykazały, że potrzebne było zastosowanie innego podejścia w stosunku do Federacji Rosyjskiej. W związku z tym argument ten został odrzucony.
2.2.2. Osłabienie skutków naprawczych ostatecznego cła antydumpingowego
2.2.2.1. Wielkości i udziały w rynku
(75) Aby ocenić wpływ znacznego wzrostu przywozu na skutki naprawcze ostatecznego cła antydumpingowego, do Eurofer i pięciu objętych próbą producentów unijnych wysłano kwestionariusze dotyczące sprzedaży po okresie objętym dochodzeniem. Zwrócono się o dane liczbowe z okresu po okresie dochodzenia, tj. od kwietnia 2015 r. do stycznia 2016 r. (okres rozsyłania kwestionariusza na potrzeby danych po zakończeniu okresu dochodzenia).
(76) Uzyskane w ten sposób informacje wskazują, że konsumpcja w Unii na wolnym rynku wzrosła w tym okresie o 14 %, natomiast wielkość sprzedaży odnotowana przez producentów unijnych pozostawała na stałym poziomie, wykazując niewielki wzrost wynoszący 3 %. W związku z tym udział w rynku przemysłu unijnego spadł o dalsze 7 punktów procentowych (z 71 % do 64 %). Jest to wyraźna oznaka dalszej szkody dla przemysłu unijnego.
(77) Jeżeli chodzi o wielkości, należy wyraźnie zaznaczyć, że przywóz w okresie rejestracji został ujęty w ocenie "dalszego wzrostu przywozu" i chociaż przywóz w okresie rejestracji w ujęciu odrębnym obniżył się w porównaniu z poziomami przed rejestracją, nadal osiągał znaczne wielkości.
(78) Kilka stron twierdziło, że to obniżenie przywozu w okresie rejestracji stanowiło dowód na to, że rejestracja odniosła pożądane skutki. Znaczny poziom przywozu w okresie rejestracji (około 165 000 ton) wyraźnie wskazuje jednak, że importerów ani użytkowników rejestracja nie zniechęciła i, jak wyjaśniono poniżej, nałożenie ceł z mocą wsteczną jest konieczne, aby nie osłabić skutków naprawczych środków.
2.2.2.2. Ceny i podcięcie cenowe
(79) Porównując na podstawie danych Eurostatu średnie miesięczne ceny importowe, stwierdzono, że w ciągu 11 miesięcy po zakończeniu okresu objętego dochodzeniem średnie miesięczne ceny importowe przywozu z ChRL i z Rosji spadły odpowiednio o 13 i 12 % w porównaniu do średnich miesięcznych cen importowych z okresu objętego dochodzeniem.
(80) Prawdą jest, że w tym samym okresie spadły również ceny surowców. Przeprowadzona analiza wskazuje jednak, że spadek cen surowców znajduje odbicie w spadku cen sprzedaży nie większym niż 4 %. Fakt, że te znacznie niższe ceny importowe osłabiają skutki naprawcze cła antydumpingowego, jest ilustrowany przez ogólne porównanie średniej ceny importowej z państw, których dotyczy postępowanie, z średnią ceną sprzedaży przemysłu unijnego w okresie objętym dochodzeniem i okresie po zakończeniu dochodzenia. Z tego porównania wynika, że w okresie objętym dochodzeniem podcięcie cenowe wynosiło 7 %, natomiast po zakończeniu tego okresu wzrosło ono do 14 %.
(81) Ponadto ceny importowe w okresie rejestracji dalej spadały w stopniu większym niż ceny producentów unijnych. Średnia cena importowa w tym okresie 10 wynosiła 408 EUR w przypadku Chin (19 % poniżej średniej ceny importowej w okresie objętym dochodzeniem i 6 % poniżej średniej ceny importowej w okresie od wszczęcia dochodzenia do rejestracji 11 ) oraz 371 EUR w przypadku Rosji (24 % poniżej średniej ceny importowej w okresie objętym dochodzeniem i 15 % poniżej średniej ceny importowej w okresie od wszczęcia dochodzenia do rejestracji). W odniesieniu do obydwu państw łącznie średnia cena importowa w okresie rejestracji wyniosła 386 EUR (22 % poniżej średniej ceny importowej w okresie objętym dochodzeniem i 11 % poniżej średniej ceny importowej w okresie od wszczęcia postępowania do rejestracji). W rezultacie podcięcie cenowe w okresie rejestracji dalej wzrosło średnio prawie do 20 %.
(82) W związku z powyższym Komisja stwierdza, że dalszy znaczny wzrost przywozu przy uwzględnieniu momentu, w którym ma on miejsce, jego wielkości, a także dalszego spadku jego średnich cen może poważnie osłabić skutki naprawcze ostatecznego cła antydumpingowego.
2.2.2.3. Składowanie
(83) Jak wskazano w motywie 52, Komisja uzyskała dowody na to, że produkt był składowany po wszczęciu postępowania. Ponieważ jest prawdopodobne, że składowane produkty ostatecznie trafią na rynek unijny, Komisja uważa, że to składowanie również wskazuje na to, że przywóz dokonywany nawet po zarejestrowaniu produktu osłabi skutki naprawcze ceł.
(84) Niektóre zainteresowane strony podważyły argument dotyczący składowania, twierdząc, że ustalenia dotyczącego składowania nie poparto dowodami. Oczywiste jest jednak, że przywóz po okresie objęty dochodzeniem znacznie wzrósł w porównaniu z poziomami przed wszczęciem postępowania i że współpracujący importerzy lub użytkownicy zgłosili wzrost zapasów. Ponadto cechą charakterystyczną rynku wyrobów walcowanych na zimno jest przywóz zarówno po stronie handlowców, jak i użytkowników końcowych. Pomimo że ceny spadały w miesiącach następujących po wszczęciu przedmiotowego dochodzenia, handlowcy i użytkownicy mieli motywację, aby zwiększać swoje miesięczne średnie poziomy przywozu i poziomy zapasów, co też czynili. W związku z tym oczywiste jest, że składowanie miało miejsce.
(85) Jedna z grup importerów twierdziła, że przedstawiła dowody na to, iż poziom jej zapasów wykazywał tendencję spadkową i że celem jej zakupów w okresie następującym po wszczęciu dochodzenia nie było składowanie. Ta sama zainteresowana strona twierdziła, że okresy wykorzystane do porównania poziomów zapasów nie były odpowiednie, ponieważ zapasy pod koniec 2014 r. osiągnęły wyjątkowo niski poziom ze względu na niechęć banków do finansowania zapasów. Ponadto strona ta stwierdziła, że Komisja nie wykazała, iż towary objęte postępowaniem wciąż stanowiły część zapasów, i strona ta zaznaczyła, że zgodnie z jej oczekiwaniami materiał nabyty w okresie rejestracji miał zostać sprzedany przed nałożeniem środków tymczasowych. W tym kontekście należy po pierwsze zauważyć, że ocena dotycząca poziomu zapasów może wykazać indywidualne różnice między przedsiębiorstwami przywożącymi produkt objęty postępowaniem. Ocena Komisji nie ogranicza się jednak do poszczególnych przedsiębiorstw, a informacje dotyczące dokumentacji, w tym na temat tej grupy importerów, wskazują, że wzrost wyniósł 22 %. Po drugie, należy zauważyć, że nie przytoczono dowodów na poparcie tego twierdzenia, jeżeli chodzi o banki lub wielkości zapasów. Gdyby twierdzenie dotyczące dostępu do finansowania było jednak prawdziwe, Komisja zastanawia się, w jaki sposób importerzy mogliby finansować znaczny wzrost przywozu, który miał miejsce po wszczęciu dochodzenia, nie mając dostępu do finansowania. W związku z powyższym twierdzenia te należy odrzucić.
2.2.2.4. Wnioski
(86) W związku z powyższym Komisja stwierdza, że znaczny wzrost przywozu, jaki nastąpił po zakończeniu okresu objętego dochodzeniem, znacznie osłabił skutki naprawcze ostatecznego cła antydumpingowego.
2.3. Inne uwagi
(87) Kilku rosyjskich producentów eksportujących stwierdziło, że art. 10 ust. 4 rozporządzenia podstawowego nie oznacza wsparcia dla przeprowadzenia łącznej oceny, jeżeli chodzi o warunki określone w art. 10 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. Stwierdzili następnie, że ich zdaniem nie spełniono warunków nałożenia ceł antydumpingowych z mocą wsteczną w odniesieniu do przywozu z Rosji płaskich wyrobów ze stali walcowanych na zimno. Jeżeli w art. 10 ust. 4 rozporządzenia podstawowego nie byłoby odniesienia do oceny łącznej, Komisja nie dysponowałaby podstawą prawną, aby zastosować z mocą wsteczną ostateczne cło antydumpingowe na towary przywożone z Rosji. W tym kontekście odwołano się również do podstawowej zasady niedyskryminacji.
(88) Należy ponownie podkreślić, że Komisja nie zgadza się z argumentem, że nie zostały spełnione warunki określone w art. 10 ust. 4. Jeśli chodzi o niniejszą sprawę, to należy podkreślić, że zarówno w łącznej, jak i indywidualnej ocenie państw, których dotyczy postępowanie, warunki określone w art. 10 ust. 4 zostały spełnione w odniesieniu do obu krajów. Argument ten zostaje zatem odrzucony.
(89) Różne zainteresowane strony stwierdziły, że w związku z rejestracją importerzy lub użytkownicy znaleźli się w sytuacji niepewności prawa i że miało to szkodliwy wpływ na działalność gospodarczą importerów i użytkowników. Ponadto twierdzili, że nałożenie z mocą wsteczną ceł antydumpingowych na zarejestrowany przywóz jeszcze bardziej nasili szkodliwe skutki dla importerów lub użytkowników unijnych, którzy z uzasadnionych przyczyn polegali na swoich dostawcach, zakładając, że nie uczestniczą oni w praktykach dumpingowych. Twierdzono również, że środki z mocą wsteczną uderzą w importerów lub użytkowników w zakresie przywozu na podstawie umów, które zawarto przed wszczęciem postępowania.
(90) W tym względzie Komisja w pierwszej kolejności zauważa, że prawo organu prowadzącego dochodzenie do rejestrowania przywozu, jeżeli spełnione zostały określone kryteria, jest przewidziane w rozporządzeniu podstawowym, na mocy którego wszczęto niniejsze postępowanie, i że organ ten przystępuje do rejestracji jedynie w wyjątkowych przypadkach, ponieważ ściśle interpretuje warunki prawne przewidziane w art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego. Jak już wyjaśniono, Komisja uważa, że w niniejszym przypadku wyraźnie spełniono warunki rejestracji. Po drugie, rejestracja miała miejsce faktycznie dopiero siedem miesięcy po wszczęciu przedmiotowego postępowania. W związku z tym dotyczy przywozu, którego dokonano z pełną świadomością toczącego się dochodzenia antydumpingowego, a tym samym możliwości nałożenia ceł antydumpingowych. Ponadto Komisja podkreśla, że rozporządzenie podstawowe, a także porozumienie antydumpingowe WTO umożliwiają ewentualne stosowanie z mocą wsteczną środków antydumpingowych, jeżeli zostały spełnione pewne warunki.
(91) W świetle powyższego Komisja nie kwestionuje, iż rejestracja przywozu sama w sobie może spowodować, że importerzy lub użytkownicy, których dotyczy niniejsza sprawa, znajdą się w sytuacji niepewności prawa, ponieważ nie prowadzi ona automatycznie do jakiegokolwiek poboru ceł ostatecznych z mocą wsteczną. Komisja nie kwestionuje również, że jeżeli ostatecznie pobrane zostaną cła od zarejestrowanego przywozu z mocą wsteczną, może to negatywnie wpłynąć na strony, które przywoziły przedmiotowe towary w trakcie dwumiesięcznego okresu rejestracji, który zakończył się nałożeniem ceł tymczasowych. Komisja przypomina jednak, że celem rejestracji jest uniknięcie osłabienia skutków naprawczych ceł, jakie mogłoby nastąpić, np. w wyniku znaczącego przywozu po pojawieniu się znacznego wzrostu przywozu i wielkości składowania, jaki miał już miejsce już przed rejestracją. W przypadkach, w których rejestracja nie przynosi skutku, ponieważ podmioty gospodarcze ignorują ostrzeżenie w formie rejestracji, należy wdrożyć cła z mocą wsteczną w celu zapewnienia, by skutki naprawcze ceł nie uległy dalszemu opóźnieniu w wyniku przywozu, jaki ma miejsce po rejestracji. Prawdopodobnie w odniesieniu do przedmiotowej sprawy, chociaż szereg importerów lub użytkowników, świadomych wyraźnego ostrzeżenia, że cła mogą zostać nałożone z mocą wsteczną, zaprzestało przywozu, inni postanowili podjąć to ryzyko. Komisja jest zatem przekonana, że nie naruszyła zasady pewności prawa.
(92) Co więcej, jeżeli po rejestracji dumping nie ma już miejsca, importerzy mogą zażądać zwrotu zapłaconych ceł.
2.4. Wnioski dotyczące nakładania ceł z mocą wsteczną
(93) Na mocy art. 10 ust. 4 rozporządzenia podstawowego cła antydumpingowe mogą zostać nałożone z mocą wsteczną, jeżeli przywóz został zarejestrowany zgodnie z art. 14 ust. 5, a Komisja umożliwiła zainteresowanym importerom przedstawienie uwag na temat tego, czy spełniono kryteria określone w art. 10 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.
(94) Po przeanalizowaniu przedstawionych uwag Komisja stwierdza, że importerzy lub użytkownicy wiedzieli lub powinni byli wiedzieć o domniemanym dumpingu i domniemanej szkodzie od momentu opublikowania zawiadomienia o wszczęciu postępowania z dnia 14 maja 2015 r. Poza przywozem, który spowodował szkodę w okresie objętym dochodzeniem, po wszczęciu postępowania nastąpił dalszy znaczny wzrost wielkości przywozu produktu objętego postępowaniem po cenach jeszcze niższych niż ceny z okresu objętego dochodzeniem. Te duże i tanie ilości produktu objętego postępowaniem miały dalszy negatywny wpływ na ceny i udział przemysłu unijnego w rynku unijnym. Ponieważ wielkość przywozu w połączeniu z opisaną powyżej polityką cenową i zmianami udziału w rynku ma duże znaczenie i nakłada się na znacznie zwiększone zapasy, przywóz dokonany po rejestracji może znacznie osłabić skutki naprawcze ostatecznego cła antydumpingowego.
(95) Na tej podstawie Komisja stwierdza, że spełniono warunki określone w art. 10 ust. 4 rozporządzenia podstawowego w zakresie nałożenia ostatecznego cła antydumpingowego z mocą wsteczną. Należy zatem nałożyć ostateczne cło antydumpingowe na produkty objęte postępowaniem, które na mocy rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2325 zostały poddane rejestracji.
(96) Zgodnie z art. 10 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, wysokość cła, które ma być pobrane z mocą wsteczną powinna zostać ustalona na poziomie cła tymczasowego nałożonego na mocy rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/181, w zakresie, w jakim jest ona poniżej poziomu ceł ostatecznych nałożonych na mocy rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/1328.
(97) Komitet ustanowiony w art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1036 nie przekazał swojej opinii,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
