Decyzja EBC/2016/16 (2016/948) w sprawie realizacji programu zakupu w sektorze przedsiębiorstw

DECYZJA EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO (UE) 2016/948

z dnia 1 czerwca 2016 r.

w sprawie realizacji programu zakupu w sektorze przedsiębiorstw (EBC/2016/16)

RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności art. 127 ust. 2 tiret pierwsze,

uwzględniając Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, w szczególności drugi akapit art. 12 ust. 1 w związku z pierwszym tiret art. 3 ust. 1, a także art. 18 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Europejski Bank Centralny (EBC) oraz krajowe banki centralne państw członkowskich, których walutą jest euro, mogą dokonywać operacji na rynkach finansowych w formie transakcji bezwarunkowego kupna i sprzedaży instrumentów rynkowych.

(2) W dniu 15 października 2014 r. została przyjęta decyzja EBC/2014/40 ¹ , która ustanowiła trzeci program zakupu zabezpieczonych obligacji. W dniu 19 listopada 2014 r. została przyjęta decyzja Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2015/5 (EBC/2014/45) ² , która ustanowiła program zakupu papierów wartościowych zabezpieczonych aktywami. W dniu 4 marca 2015 r. została przyjęta decyzja Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2015/774 (EBC/2015/10) ³ , która ustanowiła program zakupu aktywów sektora publicznego na rynkach wtórnych (zwany dalej "programem PSPP") i rozszerzyła istniejące programy zakupu aktywów. Wraz z ukierunkowanymi dłuższymi operacjami refinansującymi realizowanymi zgodnie z decyzją Europejskiego Banku Centralnego EBC/2014/34 ⁴  oraz decyzją Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2016/810 (EBC/2016/10) ⁵  wskazane powyżej programy zakupu aktywów mają na celu dalsze wzmocnienie transmisji polityki pieniężnej, ułatwienie udzielania kredytu gospodarce strefy euro, łagodzenie warunków zaciągania kredytów przez gospodarstwa domowe i przedsiębiorstwa oraz przyczynienie się do powrotu stopy inflacji do poziomu poniżej, ale blisko 2 % w średnim okresie, zgodnie z podstawowym celem EBC, jakim jest utrzymanie stabilności cen.

(3) W dniu 10 marca 2016 r. Rada Prezesów zdecydowała o dalszym rozszerzeniu wskazanych powyżej programów zakupu aktywów i rozpoczęciu - w ramach wspólnej polityki pieniężnej oraz realizacji celu utrzymania stabilności cen - programu zakupów w sektorze przedsiębiorstw (zwanego dalej "programem CSPP"). Decyzja ta została podjęta w celu dalszego wzmocnienia przenoszenia zakupów aktywów przez Eurosystem na warunki finansowania gospodarki realnej oraz - w powiązaniu z pozostałymi stosowanymi niestandardowymi środkami polityki pieniężnej - w celu dalszego dostosowania polityki pieniężnej i przyczynienia się do powrotu stopy inflacji do poziomu blisko, ale poniżej 2 % w średnim okresie.

(4) Program CSPP będzie częścią programu zakupu aktywów, w ramach którego zakupy będą prowadzone do końca marca 2017 r. lub w razie konieczności dłużej, a w każdym razie do czasu, gdy Rada Prezesów zauważy stałe dostosowanie się ścieżki inflacji do zakładanego poziomu blisko, ale poniżej 2 % w średnim okresie.

(5) Program CSPP powinien obejmować szereg zabezpieczeń zapewniających proporcjonalność przewidywanych zakupów do celów programu. Zabezpieczenia te powinny także zapewniać uwzględnienie w strukturze programu CSPP powiązanych ryzyk finansowych oraz perspektywy zarządzania ryzykiem. Ponadto kwalifikowane rynkowe instrumenty dłużne emitowane przez przedsiębiorstwa publiczne powinny podlegać limitom zgodnym z limitami stosowanymi do zakupów w ramach programu PSPP.

(6) Program CSPP powinien być w pełni zgodny z obowiązkami banków centralnych Eurosystemu wynikającymi z Traktatu, w tym zakazem finansowania ze środków banku centralnego w odniesieniu do zakupów kwalifikowanych rynkowych instrumentów dłużnych emitowanych przez przedsiębiorstwa publiczne.

(7) Program CSPP powinien także kierować się zasadą otwartej gospodarki rynkowej z wolną konkurencją, z odpowiednim uwzględnieniem kwestii cenotwórczych oraz związanych z funkcjonowaniem rynku.

(8) Zgodnie z zasadami obowiązującymi w przypadku pozostałych części programu zakupu aktywów spłaty kapitału z tytułu nabytych w ramach programu CSPP kwalifikowanych rynkowych instrumentów dłużnych powinny być reinwestowane w dacie zapadalności bazowych papierów wartościowych tak długo jak to konieczne, przyczyniając się tym samym do stworzenia korzystnych warunków płynnościowych i odpowiedniego nastawienia polityki pieniężnej.

(9) Bezwarunkowe zakupy kwalifikowanych rynkowych instrumentów dłużnych przez Eurosystem w ramach programu CSPP powinny zostać wdrożone zgodnie z niniejszą decyzją, w sposób zdecentralizowany i koordynowany przez EBC, zapewniając tym samym jednolitość polityki pieniężnej Eurosystemu,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Wprowadzenie i zakres transakcji bezwarunkowego zakupu obligacji przedsiębiorstw

Niniejszym wprowadza się program zakupów w sektorze przedsiębiorstw (program CSPP). W ramach programu CSPP wskazane banki centralne Eurosystemu mogą nabywać od kwalifikowanych kontrahentów kwalifikowane obligacje przedsiębiorstw na rynku pierwotnym i wtórnym, natomiast obligacje przedsiębiorstw sektora publicznego w rozumieniu definicji zawartej w art. 3 ust. 1 mogą być nabywane wyłącznie na rynkach wtórnych, pod szczególnymi warunkami.

Artykuł  2

Kryteria kwalifikacji obligacji przedsiębiorstw

Aby kwalifikować się do bezwarunkowych zakupów w ramach programu CSPP, rynkowe instrumenty dłużne muszą spełniać kryteria kwalifikacji aktywów rynkowych na potrzeby operacji kredytowych Eurosystemu zgodnie z częścią czwartą wytycznych Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2015/510 (EBC/2014/60) ⁶ , z zastrzeżeniem następujących dodatkowych wymogów.

1. Emitent rynkowych instrumentów dłużnych:

a) ma siedzibę w państwie członkowskim, którego walutą jest euro;

b) nie jest instytucją kredytową w rozumieniu art. 2 pkt 14) wytycznych (UE) 2015/510 (EBC/2014/60);

c) nie ma jednostki dominującej w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 15) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 ⁷ , która także jest instytucją kredytową w rozumieniu art. 2 pkt 14) wytycznych (UE) 2015/510 (EBC/2014/60);

d) nie ma spółki odminującej podlegającej nadzorowi bankowemu poza strefą euro;

e) nie jest nadzorowanym podmiotem w rozumieniu art. 2 pkt 20) rozporządzenia Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 468/2014 (EBC/2014/17) ⁸  lub członkiem nadzorowanej grupy w rozumieniu art. 2 pkt 21) lit. b) rozporządzenia (UE) nr 468/2014 (EBC/2014/17) - w każdym z tych przypadków ujętym na liście publikowanej przez EBC na jego stronie internetowej zgodnie z art. 49 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 468/2014 (EBC/2014/17), a także nie jest jednostką zależną w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 takiego nadzorowanego podmiotu lub nadzorowanej grupy;

f) nie jest firmą inwestycyjną w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE ⁹ ;

g) nie wyemitował papieru wartościowego zabezpieczonego aktywami w rozumieniu art. 2 pkt 3 wytycznych (UE) 2015/510 (EBC/2014/60);

h) nie wyemitował instrumentu typu multi cédula w rozumieniu art. 2 pkt 62 wytycznych (UE) 2015/510 (EBC/2014/60);

i) nie wyemitował strukturyzowanych zabezpieczonych obligacji w rozumieniu art. 2 pkt 88 wytycznych (UE) 2015/510 (EBC/2014/60);

j) 10  nie jest podmiotem prywatnym lub publicznym: (i) którego głównym celem jest stopniowe zbywanie swoich aktywów i wygaszenie prowadzonej działalności; lub (ii) który zajmuje się zarządzaniem aktywami lub ich zbywaniem i został utworzony w celu wspierania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji podmiotów sektora finansowego ¹¹ , w tym podmioty zarządzające aktywami powstałe w wyniku działań restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w formie zastosowania instrumentu wydzielenia aktywów zgodnie z art. 26 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 ¹²  lub przepisów krajowych stanowiących implementację art. 42 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE ¹³ ;

k) 14  (skreślona);

l) nie jest kwalifikowanym emitentem na potrzeby programu PSPP.

2. 15  W przypadku rynkowych instrumentów dłużnych o pierwotnym terminie wykupu nie dłuższym niż 365/366 dni minimalny okres pozostający do wykupu w momencie zakupu przez odpowiedni bank centralny Eurosystemu wynosi 28 dni.

W przypadku rynkowych instrumentów dłużnych o pierwotnym terminie wykupu wynoszącym co najmniej 367 dni minimalny okres pozostający do wykupu w momencie zakupu przez odpowiedni bank centralny Eurosystemu wynosi 6 miesięcy a maksymalny okres pozostający do wykupu w momencie zakupu przez odpowiedni bank centralny Eurosystemu wynosi 30 lat i 364 dni.

3. Na zasadzie odstępstwa od art. 59 ust. 5 wytycznych (UE) 2015/510 (EBC/2014/60) przy ocenie spełniania wymogów jakości kredytowej rynkowych instrumentów dłużnych bierze się pod uwagę wyłącznie informacje w zakresie oceny kredytowej przekazywane przez zewnętrzne instytucje oceny kredytowej zaakceptowane zgodnie z ramowymi zasadami oceny kredytowej w Eurosystemie.

4. Rynkowy instrument dłużny jest denominowany w euro.

5. 16  Dopuszcza się zakupy nominalnych obligacji przedsiębiorstw o ujemnej stopie zwrotu do wykupu (lub najniższej możliwej stopie zwrotu (yield to worst)), która jest równa lub wyższa od stopy depozytu w banku centralnym. W niezbędnym zakresie dopuszcza się zakupy nominalnych obligacji przedsiębiorstw o ujemnej stopie zwrotu do wykupu (lub najniższej możliwej stopie zwrotu (yield to worst)), która jest poniżej stopy depozytu w banku centralnym.

Artykuł  3

Ograniczenia dokonywania zakupów obligacji przedsiębiorstw sektora publicznego

1. Na potrzeby niniejszej decyzji termin "obligacje przedsiębiorstw sektora publicznego" oznacza obligacje przedsiębiorstw spełniające wymogi określone w art. 2 oraz wyemitowane przez przedsiębiorstwo publiczne w rozumieniu art. 8 rozporządzenia Rady (WE) nr 3603/93 ¹⁷ .

2. Aby umożliwić ustalenie ceny rynkowej kwalifikowanych obligacji przedsiębiorstw sektora publicznego, nie dopuszcza się zakupów nowo wyemitowanych lub finansowanych obligacji przedsiębiorstw sektora publicznego, a także obligacji przedsiębiorstw sektora publicznego wyemitowanych przez ten sam podmiot lub te same podmioty w ramach grupy emitenta z terminem zapadalności bliskim w czasie (niedługo przed lub niedługo po) terminowi zapadalności rynkowych instrumentów dłużnych, które mają zostać wyemitowane lub sfinansowane, przez okres określony przez Radę Prezesów.

Artykuł  4

Limity zakupu

1. W ramach programu CSPP stosuje się limit udziału emisji oparty na międzynarodowym numerze identyfikacyjnym papierów wartościowych (ISIN), po konsolidacji zasobów we wszystkich portfoliach banków centralnych Eurosystemu. Limit udziału emisji wynosi 70 % dla numeru ISIN w odniesieniu do wszystkich obligacji przedsiębiorstw innych niż obligacje przedsiębiorstw sektora publicznego.

W szczególnych przypadkach może być stosowany niższy limit udziału emisji, w tym w odniesieniu do obligacji przedsiębiorstw sektora publicznego lub z uwagi na względy zarządzania ryzykiem. Obligacje przedsiębiorstw sektora publicznego traktuje się w sposób spójny z ich traktowaniem w ramach programu PSPP.

2. Eurosystem przeprowadza na bieżąco ocenę ryzyka kredytowego i analizę due dilligence kwalifikowanych obligacji przedsiębiorstw.

3. Eurosystem określa dodatkowe limity zakupów dla grup emitentów w oparciu o przydział odniesienia odnoszący się do kapitalizacji rynkowej grupy emitenta, tak aby zapewnić zróżnicowany przydział zakupów różnym emitentom i grupom emitentów.

Artykuł  4a  ¹⁸

Uwzględnienie w przydziale referencyjnym kwestii związanych ze zmianą klimatu

1. W przydziale, o którym mowa w art. 4 ust. 3, uwzględnia się kwestie związane ze zmianą klimatu, w szczególności w celu zarządzania ekspozycją Eurosystemu na ryzyko finansowe związane z klimatem, zgodnie z metodologią zatwierdzoną przez Radę Prezesów, w tym jej elementami określonymi w załączniku.

2. Rada Prezesów może, jeżeli uzna to za konieczne, dokonać przeglądu metodologii, o której mowa w ust. 1, w szczególności w celu uwzględnienia ryzyka finansowego związanego z klimatem oraz rozwoju możliwości oceny ryzyka.

Artykuł  5

Banki centralne Eurosystemu dokonujące zakupów

Banki centralne Eurosystemu dokonujące zakupów obligacji przedsiębiorstw w ramach programu CSPP określa lista publikowana na stronie internetowej EBC. Eurosystem stosuje schemat specjalizacji dla przydziału obligacji przedsiębiorstw podlegających zakupowi w ramach programu CSPP oparty na państwie siedziby emitenta. Rada Prezesów zezwoli na odstępstwa ad hoc od schematu specjalizacji w przypadku, gdy obiektywne przesłanki mogłyby uniemożliwić działanie zgodne ze schematem lub gdy takie odstępstwa są uzasadnione interesem osiągnięcia ogólnych celów polityki pieniężnej programu CSPP. W szczególności, każdy wskazany bank centralny Eurosystemu nabywa jedynie kwalifikowane obligacje przedsiębiorstw wyemitowane przez emitentów z siedzibą w określonych państwach członkowskich strefy euro. Geograficzny przydział państw siedziby emitentów kwalifikowanych obligacji przedsiębiorstw do poszczególnych banków centralnych Eurosystemu określa lista publikowana na stronie internetowej EBC.

Artykuł  6

Kwalifikowani kontrahenci

Kwalifikowanymi kontrahentami na potrzeby programu CSPP, zarówno w odniesieniu do transakcji bezwarunkowych, jak i transakcji pożyczania papierów wartościowych obejmujących obligacje przedsiębiorstw należące do portfeli Eurosystemu w ramach programu CSPP, są:

a) podmioty spełniające kryteria kwalifikacji kontrahentów uczestniczących w operacjach polityki pieniężnej Eurosystemu, o których mowa w art. 55 wytycznych (UE) 2015/510 (EBC/2014/60); oraz

b) inni kontrahenci wykorzystywani przez banki centralne Eurosystemu do inwestowania portfeli inwestycyjnych denominowanych w euro.

Artykuł  7

Transakcje pożyczek papierów wartościowych

Mając na uwadze zapewnienie efektywności programu CSPP, banki centralne Eurosystemu dokonujące zakupów obligacji przedsiębiorstw w ramach programu CSPP udostępniają papiery wartościowe nabyte w ramach tego programu na potrzeby udzielania pożyczek, w tym transakcji repo.

Artykuł  8

Postanowienia końcowe

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem 6 czerwca 2016 r.

Sporządzono w Wiedniu dnia 1 czerwca 2016 r.

	Mario DRAGHI
	Prezes EBC

ZAŁĄCZNIK ¹⁹  

METODOLOGIA OCENY PUNTKOWEJ W ZAKRESIE ODDZIAŁYWANIA NA KLIMAT I PODEJŚCIE OPARTE NA "PRZECHYLENIU" WSKAŹNIKA RFERENCYJNEGO

1. METODOLOGIA OCENY PUNTKOWEJ W ZAKRESIE ODDZIAŁYWANIA NA KLIMAT

W odniesieniu do każdego emitenta oblicza się ocenę punktową jego oddziaływania na klimat ("ocena punktowa oddziaływania na klimat") w oparciu o trzy wskaźniki: wskaźnik ujawniania informacji, wskaźnik retrospektywny i wskaźnik perspektywiczny, zgodnie ze wzorem określonym przez Radę Prezesów. Ocena punktowa oddziaływania na klimat przyjmuje wartość od zera do pięciu i koncentruje się na ryzyku finansowym związanym z klimatem oszacowanym na podstawie a) jakości ujawnianych przez emitenta informacji, b) intensywności ostatnich emisji emitenta^{(20 )} oraz c) celów emitenta związanych z klimatem. Im wyższy wynik, tym lepsza ocena oddziaływania na klimat.

1.1. Wskaźnik ujawniania informacji

Wskaźnik ujawniania informacji dotyczy oceny jakości informacji ujawnianych przez emitentów w odniesieniu do ich emisji gazów cieplarnianych z zakresów 1 i 2, o których mowa w protokole dotyczącym emisji gazów cieplarnianych^{(21 )}, zgodnie ze wzorem określonym przez Radę Prezesów. Wskaźnik ujawniania informacji premiuje emitentów ujawniających informacje wysokiej jakości. Emitenci otrzymują lepszą ocenę punktową w ramach tego wskaźnika, jeżeli ujawniane przez nich informacje zostały zweryfikowane przez osobę trzecią. Emitenci otrzymują najniższą ocenę punktową, jeżeli nie ujawniają danych o własnych emisjach.

1.2. Wskaźnik retrospektywny

Wskaźnik retrospektywny dotyczy oceny poziomu emisji gazów cieplarnianych emitentów w przeszłości, zarówno pod względem intensywności emisji, jak i tempa dekarbonizacji. Wskaźnik ten uwzględnia poziomy intensywności emisji przez emitentów gazów cieplarnianych z zakresów 1 i 2 oraz średnie wartości emisji gazów cieplarnianych z zakresu 3 dla danego sektora. Stanowi on połączenie podejścia wewnątrzsektorowego ("best-in-class") z podejściem międzysektorowym ("best-in-universe"), zgodnie z metodologią określoną przez Radę Prezesów. Podejście wewnątrz- sektorowe zakłada porównanie poszczególnych przedsiębiorstw z innymi przedsiębiorstwami w ramach tego samego sektora przemysłu. Zgodnie z podejściem międzysektorowym porównuje się przedsiębiorstwa ze wszystkich sektorów, zarówno pod względem intensywności ich emisji w danym momencie, jak i tempa dekarbonizacji.

1.3. Wskaźnik perspektywiczny

W ramach wskaźnika perspektywicznego ocenia się oczekiwaną zmianę intensywności emisji gazów cieplarnianych emitentów. Czynniki prowadzące do uzyskania wyższej oceny w ramach tego wskaźnika obejmują poziom ambicji i wiarygodność określonych przez emitentów celów w zakresie redukcji intensywności emisji gazów cieplarnianych (w szczególności, jeśli cel ten jest naukowo uzasadniony i został zatwierdzony przez osobę trzecią) oraz dążenie emitentów do osiągnięcia własnych celów w zakresie redukcji emisji gazów cieplarnianych, oceniane zgodnie z metodologią określoną przez Radę Prezesów.

2. Podejście oparte na "przechyleniu" wskaźnika referencyjnego

Przy zakupach obligacji przedsiębiorstw premiuje się emitentów o wyższej ocenie punktowej w zakresie oddziaływania na klimat, zgodnie ze wzorem określonym przez Radę Prezesów. "Przechylenie" oznacza, że ważony kapitalizacją rynkową udział aktywów we wskaźniku referencyjnym dla zakupów w sektorze przedsiębiorstw Eurosystemu zostanie zwiększony w przypadku emitentów o wyższej ocenie punktowej w zakresie oddziaływania na klimat w porównaniu z emitentami, dla których ta ocena jest niższa. Aby zapewnić, że zakupy są dokonywane zgodnie z "przechylonym" wskaźnikiem referencyjnym, wskaźnik ten włącza się do limitów grup emitentów.

1 Decyzja Europejskiego Banku Centralnego EBC/2014/40 z dnia 15 października 2014 r. w sprawie realizacji trzeciego programu zakupu zabezpieczonych obligacji (Dz.U. L 335 z 22.11.2014, s. 22).

2 Decyzja Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2015/5 z dnia 19 listopada 2014 r. w sprawie realizacji programu zakupu papierów wartościowych zabezpieczonych aktywami (EBC/2014/45) (Dz.U. L 1 z 6.1.2015, s. 4).

3 Decyzja Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2015/774 z dnia 4 marca 2015 r. w sprawie programu zakupu aktywów sektora publicznego na rynkach wtórnych (EBC/2015/10) (Dz.U. L 121 z 14.5.2015, s. 20).

4 Decyzja Europejskiego Banku Centralnego EBC/2014/34 z dnia 29 lipca 2014 r. w sprawie środków dotyczących ukierunkowanych dłuższych operacji refinansujących (Dz.U. L 258 z 29.8.2014, s. 11).

5 Decyzja Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2016/810 z dnia 28 kwietnia 2016 r. w sprawie drugiej serii ukierunkowanych dłuższych operacji refinansujących (EBC/2016/10) (Dz.U. L 132 z 21.5.2016, s. 107).

6 Wytyczne Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2015/510 z dnia 19 grudnia 2014 r. w sprawie implementacji ram prawnych polityki pieniężnej Eurosystemu (Wytyczne w sprawie dokumentacji ogólnej) (EBC/2014/60) (Dz.U. L 91 z 2.4.2015, s. 3).

7 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1).

8 Rozporządzenie Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 468/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. ustanawiające ramy współpracy pomiędzy Europejskim Bankiem Centralnym a właściwymi organami krajowymi oraz wyznaczonymi organami krajowymi w ramach Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego (rozporządzenie ramowe w sprawie Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego) (EBC/2014/17) (Dz.U. L 141 z 14.5.2014, s. 1).

9 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniająca dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 349).

10 Art. 2 ust. 1 lit. j) zmieniona przez art. 1 pkt 1 decyzji nr EBC/2017/13 ((UE) 2017/1359) z dnia 18 maja 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.190.20) zmieniającej nin. decyzję z dniem 21 lipca 2017 r.

11 Lista podmiotów zajmujących się zarządzaniem aktywami lub ich zbywaniem w kontekście programu zakupu w sektorze przedsiębiorstw jest publikowana na stronie internetowej EBC pod adresem www.ecb.europa.eu.

12 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 z dnia 15 lipca 2014 r. ustanawiające jednolite zasady i jednolitą procedurę restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i niektórych firm inwestycyjnych w ramach jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 (Dz.U. L 225 z 30.7.2014, s. 1).

13 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiająca ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniająca dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/UE oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 190).

14 Art. 2 ust. 1 lit. k) skreślona przez art. 1 pkt 2 decyzji nr EBC/2017/13 ((UE) 2017/1359) z dnia 18 maja 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.190.20) zmieniającej nin. decyzję z dniem 21 lipca 2017 r.

15 Art. 2 ust. 2 zmieniony przez art. 1 decyzji nr EBC/2020/18 (441/2020) z dnia 24 marca 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.91.5) zmieniającej nin. decyzję z dniem 26 marca 2020 r.

16 Art. 2 ust. 5 zmieniony przez art. 1 decyzji nr EBC/2017/4 ((UE) 2017/103) z dnia 11 stycznia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.16.57) zmieniającej nin. decyzję z dniem 13 stycznia 2017 r.

17 Rozporządzenie Rady (WE) nr 3603/93 z dnia 13 grudnia 1993 r. określające definicje w celu zastosowania zakazów określonych w art. 104 i 104b ust. 1 Traktatu (Dz.U. L 332 z 31.12.1993, s. 1).

18 Art. 4a:

- dodany przez art. 1 decyzji nr EBC/2022/29 (2022/1613) z dnia 9 września 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.241.13) zmieniającej nin. decyzję z dniem 26 września 2022 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 decyzji nr EBC/2023/38 (2024/190) z dnia 15 grudnia 2023 r. (Dz.U.UE.L.2024.190) zmieniającej nin. decyzję z dniem 25 stycznia 2024 r.

19 Załącznik dodany przez art. 1 pkt 2 decyzji nr EBC/2023/38 (2024/190) z dnia 15 grudnia 2023 r. (Dz.U.UE.L.2024.190) zmieniającej nin. decyzję z dniem 25 stycznia 2024 r.

20 Intensywność emisji emitenta definiuje się jako wielkość emisji gazów cieplarnianych tego emitenta (w tCO2) podzieloną przez jego przychody (w mln EUR).

21 Protokół dotyczący emisji gazów cieplarnianych rozróżnia bezpośrednie emisje gazów cieplarnianych spółek ze źródeł własnych lub kontrolowanych (zakres 1), pośrednie emisje z zakupionej lub uzyskanej energii elektrycznej, pary, ogrzewania lub chłodzenia (zakres 2) oraz pozostałe emisje pośrednie, w tym w szczególności emisje występujące w łańcuchu wartości przedsiębiorstwa, na wcześniejszym lub późniejszym etapie łańcucha (zakres 3); zob. strona internetowa Greenhouse Gas Protocol pod adresem ghgprotocol.org.".

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2016.157.28
• Rodzaj: Decyzja
• Tytuł: Decyzja EBC/2016/16 (2016/948) w sprawie realizacji programu zakupu w sektorze przedsiębiorstw
• Data aktu: 01/06/2016
• Data ogłoszenia: 15/06/2016
• Data wejścia w życie: 06/06/2016