a także mając na uwadze, co następuje:(1) Odroczenie zapłaty nadzwyczajnych składek ex post, o którym mowa w art. 104 dyrektywy 2014/59/UE, powinno zostać przyznane przez organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji na wniosek instytucji w celu ułatwienia dokonania przez organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oceny, czy instytucja ta spełnia warunki odroczenia określone w art. 104 ust. 3 dyrektywy 2014/59/UE. Dana instytucja powinna dostarczyć wszelkie informacje, które organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji uzna za niezbędne w celu dokonania takiej oceny. Organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powinien uwzględnić wszelkie informacje dostępne właściwym organom krajowym, aby uniknąć jakiegokolwiek powielania wymogów dotyczących powiadamiania.
(2) Oceniając wpływ zapłaty nadzwyczajnych składek ex post na wypłacalność i płynność instytucji, organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powinien dokonać analizy wpływu przedmiotowej zapłaty na pozycję kapitałową i poziom płynności instytucji. W przedmiotowej analizie należy uwzględnić w bilansie instytucji stratę równą kwocie przypadającej do zapłaty w momencie, gdy staje się ona wymagalna, oraz opracować prognozę współczynników kapitałowych instytucji po tej stracie dla odpowiednich ram czasowych. Ponadto należy w niej również uwzględnić wypływy środków pieniężnych równe kwocie przypadającej do zapłaty w momencie, gdy staje się ona wymagalna, oraz dokonać oceny ryzyka płynności.
(3) Zgodnie z wymogiem określonym w planach naprawy oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucje i organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powinny być w stanie określić i zapewnić ciągłość funkcji krytycznych instytucji lub grup.
(4) Ciągłość funkcji krytycznych instytucji objętej restrukturyzacją i uporządkowaną likwidacją stanowi jeden z głównych celów restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. Zapewnienie ciągłości funkcji krytycznych na celu zabezpieczenie stabilności finansowej i gospodarki realnej, a zatem odgrywa kluczową rolę w procesie planowania naprawy oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. Funkcje krytyczne mogą obejmować przyjmowanie depozytów, usługi udzielania pożyczek i kredytów, usługi płatnicze, rozliczeniowe, powiernicze i usługi rozrachunku, działania związane z finansowaniem na rynkach międzybankowych oraz działania na rynkach kapitałowych i w ramach inwestycji kapitałowych.
(5) Funkcje krytyczne instytucji lub grupy przedstawia się w jej planie naprawy. Organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powinien dokonać oceny planu naprawy, który powinien tworzyć podstawę dla planu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. Organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powinien przeprowadzić własną ocenę funkcji krytycznych podczas ustalania planu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz powinien wskazać, w jaki sposób można prawnie i gospodarczo oddzielić funkcje krytyczne i główne linie biznesowe od innych funkcji, tak aby zapewnić ich ciągłość z chwilą upadłości instytucji.
(6) Oceniając możliwość przeprowadzenia skutecznej restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji, organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powinny wziąć pod uwagę, czy wybrana strategia zapewnia ciągłość funkcji krytycznych oraz czy prawo do rozwiązania problemu przeszkód w przeprowadzeniu skutecznej restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji lub do usunięcia tychże przeszkód wiąże się z funkcjami krytycznymi. Podobnie w scenariuszu przewidującym umorzenie lub konwersję długu zobowiązania mogą podlegać wyłączeniu z zakresu umorzenia lub konwersji długu, jeżeli wyłączenie to jest absolutnie niezbędne i proporcjonalne do osiągnięcia ciągłości funkcji krytycznych. Funkcje krytyczne mają również znaczenie dla funkcjonowania instrumentu instytucji pomostowej, ponieważ instytucja pomostowa powinna podtrzymywać funkcje krytyczne.
(7) Funkcje krytyczne należy określić w dwuetapowej procedurze: po pierwsze, instytucje dokonują samooceny podczas ustanawiania swoich planów naprawy. Po drugie, organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji dokonują krytycznego przeglądu planów naprawy indywidualnych instytucji, aby zapewnić zgodność i spójność podejść stosowanych przez banki. Ponieważ organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji czerpią korzyści z kompleksowego oglądu sytuacji wskazującego, które funkcje są niezbędne do utrzymania stabilności finansowej postrzeganej w ujęciu całościowym, powinny one podjąć ostateczną decyzję dotyczącą określenia funkcji krytycznych do celów związanych z planowaniem oraz przeprowadzeniem restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji.
(8) Usługami mającymi krytyczne znaczenie powinny być podstawowe operacje, działania i usługi wykonywane dla jednej jednostki gospodarczej lub jednego podmiotu prawnego (usługi dedykowane) lub dla ich większej liczby (usługi dzielone) w ramach grupy, które są potrzebne do zagwarantowania jednej funkcji krytycznej lub większej ich liczby. Usługi mające krytyczne znaczenie może wykonywać jeden podmiot lub większa liczba podmiotów (jako oddzielny podmiot prawny lub jako jednostka wewnętrzna) w ramach grupy (usługa wewnętrzna) lub ich wykonanie może zostać zlecone zewnętrznemu dostawcy (usługa zewnętrzna). Usługę należy uznać za mającą krytyczne znaczenie, jeżeli jej zaburzenie może stanowić poważną przeszkodę dla wykonywania funkcji krytycznych lub może całkowicie uniemożliwić ich wykonanie, jako że są one nieodłącznie powiązane z funkcjami krytycznymi, które instytucja wykonuje na rzecz osób trzecich. Ich określenie następuje w wyniku określenia funkcji krytycznych.
(9) Instytucje i organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powinny również określić usługi mające krytyczne znaczenie w planach naprawy oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. W zakresie, w jakim usługi mające krytyczne znaczenie są zlecane osobom trzecim, organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powinien mieć możliwość ograniczenia swojej oceny w zakresie niezbędnym do sprawdzenia, czy instytucja wdrożyła odpowiedni plan ciągłości działania.
(10) Określenie usługi jako mającej krytyczne znaczenie powinno umożliwić instytucjom zapewnienie ciągłej dostępności takich usług poprzez świadczenie ich za pośrednictwem podmiotów lub jednostek, które pozostaną odporne w przypadku upadłości, lub poprzez wprowadzenie odpowiednich uzgodnień, w przypadku usług świadczonych przez dostawcę zewnętrznego.
(11) Podstawowa różnica między funkcją krytyczną a główną linią biznesową polega na wpływie odpowiednich działań. O ile funkcje krytyczne należy oceniać z perspektywy ich znaczenia dla funkcjonowania gospodarki realnej i rynków finansowych, a zatem dla stabilności finansowej postrzeganej w ujęciu całościowym, o tyle główne linie biznesowe należy oceniać na podstawie ich znaczenia dla samej instytucji, np. stopnia, w jakim przyczyniają się one do generowania przychodów i zysków instytucji.
(12) W zakresie, w jakim plan naprawy powinien zawierać szczegółowy opis procesów mających na celu określenie wartości i zbywalności głównych linii biznesowych, operacji i aktywów instytucji, również plan restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji powinien zawierać schemat operacji krytycznych i głównych linii biznesowych oraz wskazanie, w jaki sposób można prawnie i gospodarczo oddzielić funkcje krytyczne i główne linie biznesowe od innych funkcji, tak aby zapewnić ich ciągłość z chwilą upadłości instytucji. W restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji ciągłość funkcji krytycznych i głównych linii biznesowych może uzasadniać wyłączenie pewnych zobowiązań ze stosowania narzędzia umorzenia lub konwersji długu, a także może uzasadniać jego przeniesienie na instytucję pomostową.
(13) Chociaż główne linie biznesowe często wiąże się z tym, jak bardzo przyczyniają się one do generowania wyników finansowych instytucji, w ramach tego podejścia nie można uwzględniać całkowicie wszystkich linii biznesowych, ponieważ instytucja może świadczyć usługę, która nie jest opłacalna w sposób bezpośredni (lub która może wręcz generować straty), jednak generuje istotną wartość koncesji, a w związku z tym jest ważna dla działalności gospodarczej postrzeganej w ujęciu całościowym,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: