a także mając na uwadze, co następuje:A. ZOBOWIĄZANIE I POZOSTAŁE ISTNIEJĄCE ŚRODKI
(1) W następstwie dochodzenia antydumpingowego ("dochodzenie pierwotne") Rada nałożyła, rozporządzeniem (WE) nr 1193/2008 2 , ostateczne cło antydumpingowe na przywóz kwasu cytrynowego (produkt objęty postępowaniem) objętego obecnie kodami CN 2918 14 00 i ex 2918 15 00, pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej ("ChRL"). Środki przybrały formę cła ad valorem na poziomie od 6,6 % do 42,7 %.
(2) Decyzją 2008/899/WE 3 Komisja Europejska ("Komisja") przyjęła zobowiązania cenowe złożone m.in. przez Weifang Ensign Industry Co., Ltd. (dodatkowy kod TARIC A882) ("Weifang") i TTCA Co., Ltd. (dodatkowy kod TARIC A878) ("TTCA") wraz z Chińską Izbą Handlową Importerów i Eksporterów Metali, Minerałów i Substancji Chemicznych (ang. China Chamber of Commerce of Metals, Minerals and Chemicals Importers and Exporters) ("Izba").
(3) W następstwie przeglądu wygaśnięcia oraz częściowego przeglądu okresowego ("przeglądy"), na podstawie rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/82 4 Komisja utrzymała środki oraz dokonała zmiany ich poziomu. Obowiązujące cła antydumpingowe nałożone na przywóz kwasu cytrynowego pochodzącego z ChRL wynoszą od 15,3 % do 42,7 % ("obowiązujące środki").
(4) W następstwie wspomnianych przeglądów, na podstawie decyzji wykonawczej (UE) 2015/87 5 Komisja przyjęła zobowiązania cenowe złożone między innymi przez Weifang i TTCA wraz z Izbą.
(5) Przyjęte zobowiązania Weifang i TTCA ("producenci eksportujący objęci postępowaniem") opierają się na indeksacji minimalnych cen zgodnie z publicznymi notowaniami kukurydzy w UE - głównego surowca wykorzystywanego zazwyczaj do produkcji kwasu cytrynowego.
(6) W następstwie dochodzenia w sprawie obejścia środków, na podstawie rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/32 6 Komisja rozszerzyła obowiązujące środki na przywóz kwasu cytrynowego wysyłanego z Malezji ("dochodzenie w sprawie obejścia środków").
(7) W wyniku dochodzenia w sprawie obejścia środków stwierdzono, że obowiązujące środki były obchodzone poprzez przeładunek w Malezji. W szczególności ustalenia będące wynikiem dochodzenia w sprawie obejścia środków wykazały równoczesny nagły wzrost wywozu z ChRL do Malezji oraz przywozu z Malezji do Unii. W toku przedmiotowego dochodzenia nie stwierdzono żadnej rzeczywistej produkcji kwasu cytrynowego w Malezji. W dochodzeniu w sprawie obejścia środków współpracowało sześciu chińskich producentów eksportujących (w tym Weifang i TTCA). Wywóz realizowany przez producentów eksportujących współpracujących w dochodzeniu w sprawie obejścia środków stanowił około 69 % chińskiego wywozu do Malezji w okresie od dnia 1 stycznia 2014 r. do marca 2015 r.
B. WARUNKI ZOBOWIĄZANIA, KTÓRE ZOSTAŁY NARUSZONE
(8) Producenci eksportujący objęci postępowaniem zobowiązali się między innymi do niezwłocznego powiadomienia Komisji o wszelkich zmianach w strukturze organizacyjnej ich przedsiębiorstw, które zachodzą w okresie stosowania tego zobowiązania. Zgodzili się również z tym, że uczestnictwo w systemie handlowym stwarzającym ryzyko obchodzenia środków stanowi naruszenie zobowiązania.
C. WARUNKI ZOBOWIĄZANIA PRZEWIDUJĄCE JEGO WYCOFANIE PRZEZ KOMISJĘ W PRZYPADKU BRAKU NARUSZENIA
(9) W zobowiązaniu stwierdzono także, że Komisja może wycofać jego przyjęcie w dowolnym momencie jego stosowania, jeśli monitorowanie i egzekwowanie zobowiązania okazuje się niewykonalne.
D. MONITOROWANIE PRODUCENTÓW EKSPORTUJĄCYCH OBJĘTYCH POSTĘPOWANIEM
(10) W trakcie monitorowania wypełniania zobowiązania Komisja zweryfikowała informacje przedłożone przez producentów eksportujących objętych postępowaniem, które były istotne pod kątem zobowiązania. Komisja przeprowadziła również wizyty weryfikujące w pomieszczeniach tych producentów. W nawiązaniu do ustaleń z dochodzenia w sprawie obejścia środków, o którym mowa w motywie 7, Komisja zweryfikowała transakcje wywozu do Malezji oraz przeanalizowała ogólne ryzyko obchodzenia środków. Ustalenia przedstawiono w motywach 11-20 poniżej.
E. PRZYCZYNY WYCOFANIA PRZYJĘCIA ZOBOWIĄZANIA
(11) TTCA nie zgłosiło zmian w strukturze przedsiębiorstwa. Zmiany te miały miejsce już w 2012 r., jednak informacje na ich temat zostały przekazane dopiero na początku wizyty weryfikacyjnej w grudniu 2015 r.
(12) Komisja oceniła ten fakt i doszła do wniosku, że przedsiębiorstwo TTCA naruszyło swój obowiązek poinformowania.
(13) Wywóz do Malezji dokonywany przez producentów eksportujących objętych postępowaniem stanowił ponad 70 % wywozu zgłoszonego przez wszystkich producentów współpracujących w toku dochodzenia w sprawie obejścia środków. Obaj producenci eksportujący zgłosili dokonanie znacznego wywozu kwasu cytrynowego do dystrybutorów/sprzedawców w Malezji. Podczas wizyt weryfikacyjnych producenci eksportujący objęci postępowaniem nie byli w stanie przedstawić dowodów dotyczących ostatecznego miejsca przeznaczenia tego wywozu; oba przedsiębiorstwa twierdziły, że nie śledziły przeznaczenia swoich produktów po ich sprzedaży do państwa trzeciego. W następstwie wizyt weryfikacyjnych Komisja pozostawiła obu producentom eksportującym wystarczająco dużo czasu na przedstawienie dowodów w sprawie ostatecznego przeznaczenia.
(14) Przedłożone dokumenty były jednak niewystarczające do ustalenia ostatecznego przeznaczenia całego wywozu do Malezji.
(15) Komisja powołuje się na wyniki dochodzenia w sprawie obejścia środków, o których mowa w motywie 7, w szczególności brak rzeczywistej produkcji w Malezji oraz równoczesny nagły wzrost wywozu z ChRL do Malezji i przywozu z Malezji do Unii. Zważywszy, że większość wywozu z Malezji została dokonana przez producentów eksportujących objętych postępowaniem, Komisja uznała, że obydwaj brali udział w systemie handlowym stwarzającym ryzyko obchodzenia środków.
(16) Ponadto dostępne dane statystyczne dotyczące obu wymienionych producentów eksportujących wykazały, że ich wywóz do sprzedawców/dystrybutorów z Malezji znacznie się zmniejszył po wszczęciu dochodzenia w sprawie obejścia środków.
(17) Komisja przeanalizowała przedmiotową zmianę w strukturze handlu. Komisja stwierdziła, że nie przedstawiono żadnego powodu takiej zmiany w strukturze handlu, który byłby inny niż wszczęcie dochodzenia w sprawie obejścia środków; tym samym potwierdzono istnienie ryzyka obchodzenia środków.
(18) Komisja poddała również ocenie brak możliwości śledzenia wywozu realizowanego przez obu producentów eksportujących do innych państw trzecich. Komisja uznała, że istnieje ryzyko obchodzenia środków, podobnie jak w przypadku Malezji, szczególnie biorąc pod uwagę fakt, iż producenci eksportujący przyznali, że nie śledzą ostatecznego przeznaczenia wywożonych przez nich produktów.
(19) Komisja oceniła wszystkie ustalenia i stwierdziła, że zarówno TTCA, jak i Weifang brali udział w systemie handlowym stwarzającym ryzyko obchodzenia środków. W związku z tym doszło do naruszenia zobowiązania.
(20) Ponadto, biorąc pod uwagę wyniki dochodzenia w sprawie obejścia środków, Komisja uznała, że tendencje w handlu i brak możliwości śledzenia transakcji wywozowych sprawiły, iż monitorowanie wykonywania zobowiązania TTCA i Weifang było niewykonalne, ponieważ nie było możliwe upewnienie się, że produkty sprzedawane do krajów trzecich przez producentów eksportujących objętych postępowaniem nie zostaną wprowadzone do swobodnego obrotu w Unii.
F. WNIOSKI
(21) Ustalenie naruszeń zobowiązania oraz braku możliwości monitorowania jego wykonania w odniesieniu do TTCA i Weifang uzasadniają wycofanie przyjęcia zobowiązania dla tych dwóch producentów eksportujących objętych postępowaniem na mocy art. 8 ust. 7 i 9 rozporządzenia podstawowego oraz zgodnie z warunkami zobowiązania.
G. OŚWIADCZENIA PISEMNE I PRZESŁUCHANIA
(22) Zgodnie z art. 8 ust. 9 rozporządzenia podstawowego zainteresowane strony otrzymały możliwość wzięcia udziału w przesłuchaniu oraz przedstawienia swoich opinii.
(23) Izba handlowa oraz przedsiębiorstwa TTCA i Weifang ponowiły propozycję planu działania służącą udoskonaleniu wdrożenia zobowiązania, przedstawioną po zakończeniu wizyt weryfikacyjnych, o których mowa w motywie 10 powyżej. Plan ten przewidywał dodatkowy mechanizm monitorowania, w ramach którego wszystkie przedsiębiorstwa objęte zobowiązaniem regularnie dostarczałyby Komisji rozszerzone sprawozdania dotyczące sprzedaży do państw trzecich, a Izba handlowa stosowałaby środki wczesnego ostrzegania zapobiegające przeładunkom. Taki nowy mechanizm sprawiłby jednak, że monitorowanie stałoby się w praktyce niemożliwe. W każdym wypadku proponowany mechanizm dotyczy przyszłego wdrażania zobowiązania i nie naprawia poprzednich naruszeń i niezgodności.
(24) Przedsiębiorstwa TTCA i Weifang w swoich pisemnych uwagach zakwestionowały bezpośredni związek między zmianą ilości wywożonych do Malezji, a przeładunkami, ponieważ zmiana wywożonych ilości odzwierciedla ich zdaniem jedynie zmiany czynników zewnętrznych, tj. spadek popytu na rynku. Przedsiębiorstwa te twierdziły, że wniosek Komisji dotyczący zmiany w strukturze handlu nie jest poparty dowodami i stanowi jedynie domniemanie. Jak wspomniano w motywie 7 w wyniku dochodzenia w sprawie obejścia środków stwierdzono, że obowiązujące środki były obchodzone poprzez przeładunek w Malezji. W toku dochodzenia w sprawie obejścia środków wykazano, że po wprowadzeniu środków w odniesieniu do produktu objętego postępowaniem (w grudniu 2008 r.) zaszła istotna zmiana w strukturze handlu obejmującego wywóz z ChRL i Malezji do Unii, i że zmiana ta nie miała innego wystarczającego powodu lub ekonomicznego uzasadnienia niż wprowadzenie środków. Na podstawie danych statystycznych i danych dostarczonych przez przedsiębiorstwa ustalono (o czym wspomniano w motywie 15), że większość wywozu do Malezji była dokonywana przez producentów eksportujących objętych postępowaniem w okresie 2011-2015. W związku z powyższym nie można przyjąć argumentów TTCA i Weifang.
(25) TTCA i Weifang nie poczuwają się do odpowiedzialności za śledzenie przeznaczenia swoich produktów sprzedawanych niepowiązanym przedsiębiorstwom handlowym w państwach trzecich. TTCA i Weifang same przyznały, że sprzedaż niezależnym przedsiębiorstwom handlowym w państwach trzecich powoduje, że śledzenie przeznaczenia odsprzedaży jest niewykonalne ze względu na charakter towarów i właściwości rynku. Okoliczności te potwierdzają wysokie ryzyko obejścia środków poprzez przeładunek, co sprawia, że zobowiązanie jest w praktyce niewykonalne.
(26) Przedsiębiorstwo TTCA twierdzi, że nie informując Komisji o niektórych zmianach w swojej strukturze organizacyjnej, dopuściło się zaniedbania, a nie umyślnego naruszenia zobowiązania. Przedsiębiorstwo to twierdzi również, że dwukrotnie powiadomiło Komisję o zmianach: podczas przeglądu wygaśnięcia, a także w trakcie dochodzenia w sprawie obejścia środków. Według TTCA zmiany te nie miały negatywnego wpływu na wykonanie zobowiązania. Komisja nie może przyjąć tych argumentów, ponieważ przedsiębiorstwo to nie wywiązało się z wyraźnego obowiązku sprawozdawczego określonego w zobowiązaniu, a mianowicie obowiązku natychmiastowego informowania Komisji Europejskiej o wszelkich zmianach w swojej strukturze organizacyjnej, jako że zmiany takie mogą spowodować konieczność modyfikacji niektórych aspektów zobowiązania lub jego monitorowania, jeśli Komisja uzna to za konieczne. Takie zmiany muszą być zgłaszane bezpośrednio oraz w kontekście działań w zakresie monitorowania, zwłaszcza biorąc pod uwagę stały kontakt pomiędzy przedsiębiorstwami objętymi zobowiązaniem, a właściwymi służbami Komisji.
(27) Ponadto Izba handlowa wraz TTCA i Weifang odniosły się do interesu Unii związanego z utrzymaniem zobowiązania. Izba handlowa, TTCA i Weifang twierdzą, że wycofanie zobowiązania skutkowałoby nasileniem zmienności cenowej, co byłoby niekorzystne dla użytkowników kwasu cytrynowego. Komisja nie może przyjąć tego argumentu. Zmienność cenowa może stanowić element rynku każdego produktu, ale jako taka nie stanowi elementu, który mógłby zaważyć na ocenie dopuszczalności lub naruszenia zobowiązań.
(28) Żaden z argumentów przedstawionych przez Izbę handlową i producentów eksportujących objętych postępowaniem nie jest zatem w stanie zmienić wniosku Komisji, zgodnie z którym zobowiązanie zostało naruszone, a jego monitorowanie stało się niemożliwe.
H. WYCOFANIE PRZYJĘCIA ZOBOWIĄZANIA I NAŁOŻENIE OSTATECZNYCH CEŁ
(29) W związku z powyższym, zgodnie z art. 8 ust. 9 rozporządzenia podstawowego oraz zgodnie z odpowiednimi klauzulami zobowiązania, które upoważniają Komisję do jednostronnego wycofania zobowiązania, Komisja uznała, że przyjęcie zobowiązania złożonego przez Weifang i TTCA powinno zostać wycofane, a decyzja wykonawcza (UE) 2015/87 powinna zostać zmieniona. W związku z tym do przywozu produktu objętego postępowaniem, wytwarzanego przez przedsiębiorstwa Weifang Ensign Industry Co., Ltd. (dodatkowy kod TARIC A882) i TTCA Co., Ltd. (dodatkowy kod TARIC A878), powinno mieć zastosowanie ostateczne cło antydumpingowe nałożone na mocy art. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/82,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
