Akty Prawne
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej - Seria L
Dz.U.UE.L.2015.333.12

Protokół zmieniający do Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską ustanawiającej środki równoważne środkom ustanowionym w dyrektywie Rady 2003/48/WE w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek.

PROTOKÓŁ ZMIENIAJĄCY

do Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską ustanawiającej środki równoważne środkom ustanowionym w dyrektywie Rady 2003/48/WE w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek

UNIA EUROPEJSKA

KONFEDERACJA SZWAJCARSKA, zwana dalej "Szwajcarią",

zwane dalej "Umawiającą się Stroną" lub łącznie "Umawiającymi się Stronami",

W CELU wdrożenia standardu OECD w zakresie automatycznej wymiany informacji finansowych, zwanego dalej "globalnym standardem", w ramach współpracy uwzględniającej uzasadnione interesy obu Umawiających się Stron,

MAJĄC NA UWADZE, że Umawiające się Strony utrzymują od dawna bliskie stosunki, jeśli chodzi o wzajemną pomoc w kwestiach podatkowych, w szczególności w odniesieniu do stosowania środków równoważnych środkom ustanowionym w dyrektywie Rady 2003/48/WE w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek 1 , i pragną poprawić wypełnianie międzynarodowych obowiązków podatkowych przez dalsze rozwijanie tych stosunków,

MAJĄC NA UWADZE, że Umawiające się Strony pragną zawrzeć umowę w celu poprawy wypełniania międzynarodowych obowiązków podatkowych poprzez wzajemną automatyczną wymianę informacji, z zastrzeżeniem obowiązywania pewnego stopnia poufności i innych zabezpieczeń, w tym postanowień ograniczających wykorzystanie informacji będących przedmiotem wymiany,

MAJĄC NA UWADZE, że art. 10 Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską ustanawiającej środki równoważne środkom ustanowionym w dyrektywie Rady 2003/48/WE w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek (zwanej dalej "Umową") w brzmieniu przed zmianą wprowadzaną niniejszym protokołem zmieniającym, obecnie ograniczający wymianę informacji na wniosek do zachowań stanowiących oszustwo podatkowe i podobnych przypadków, powinien zostać dostosowany do standardu OECD dotyczącego przejrzystości podatkowej i wymiany informacji w kwestiach podatkowych,

MAJĄC NA UWADZE, że Umawiające się Strony będą stosowały swoje odpowiednie przepisy i praktyki dotyczące ochrony danych osobowych w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych, które będą przedmiotem wymiany zgodnie z Umową zmienioną niniejszym protokołem zmieniającym, i będą się wzajemnie i bez zbędnej zwłoki informowały o zmianach treści tych przepisów i praktyk,

MAJĄC NA UWADZE, że państwa członkowskie i Szwajcaria dysponują: (i) odpowiednimi zabezpieczeniami, które zapewniają zachowanie poufności informacji otrzymanych na podstawie Umowy zmienionej niniejszym protokołem zmieniającym i ich wykorzystywanie wyłącznie do celów związanych z wymiarem podatku, jego poborem lub odzyskiwaniem wierzytelności podatkowych, egzekwowaniem przepisów lub ściganiem naruszeń przepisów w tym względzie, rozpatrywaniem odwołań w zakresie podatków lub nadzorem nad tymi działaniami, jak również do wszelkich innych dopuszczalnych celów, oraz ich wykorzystywanie wyłącznie przez osoby i organy zajmujące się tymi działaniami; a także (ii) infrastrukturą umożliwiającą skuteczną współpracę w zakresie wymiany informacji (w tym procedurami zapewniającymi terminową, prawidłową, bezpieczną i poufną wymianę informacji, skuteczną i niezawodną komunikację oraz zdolnościami do szybkiego reagowania na zapytania i zgłaszane problemy dotyczące wymiany informacji lub wniosków o taką wymianę oraz do stosowania art. 4 Umowy zmienionej niniejszym protokołem zmieniającym),

MAJĄC NA UWADZE, że kategorie raportujących instytucji finansowych i rachunków raportowanych objęte Umową zmienioną niniejszym protokołem zmieniającym są określone tak, aby ograniczyć sytuacje umożliwiające podatnikom unikanie zgłoszenia dzięki przesunięciu aktywów do instytucji finansowych lub inwestowaniu w produkty finansowe nieobjęte zakresem stosowania Umowy zmienionej niniejszym protokołem zmieniającym. Niektóre instytucje finansowe i rachunki, w przypadku których istnieje niewielkie ryzyko, że zostaną wykorzystane do uchylania się od opodatkowania, powinny zostać wyłączone z zakresu stosowania Umowy. W Umowie zasadniczo nie należy określać progów, gdyż mogą być one łatwo obchodzone poprzez rozdzielenie rachunków pomiędzy różne instytucje finansowe. Informacje finansowe, które podlegają wymogowi zgłoszenia i wymiany, powinny dotyczyć nie tylko całego stosownego dochodu (odsetki, dywidendy i podobne rodzaje dochodu), ale także sald rachunku i wpływów ze sprzedaży aktywów finansowych po to, aby móc reagować w sytuacjach, gdy podatnik usiłuje ukryć kapitał, który sam w sobie stanowi dochód, lub aktywa, w przypadku których uchylono się od opodatkowania. W związku z tym przetwarzanie informacji na podstawie Umowy zmienionej niniejszym protokołem zmieniającym jest niezbędne i proporcjonalne do tego, aby umożliwić administracjom podatkowym państw członkowskich i Szwajcarii prawidłowe i jednoznaczne identyfikowanie odnośnych podatników, stosowanie i egzekwowanie ich przepisów podatkowych w sytuacjach transgranicznych, w celu oceny prawdopodobieństwa uchylania się od opodatkowania, a także uniknięcia zbędnych dalszych dochodzeń,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

W Umowie między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską ustanawiającej środki równoważne środkom ustanowionym w dyrektywie Rady 2003/48/WE w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek (zwanej dalej "Umową") wprowadza się następujące zmiany:

art. 1-22 zastępuje się artykułami w brzmieniu:

"Artykuł 1

Definicje

1. Do celów niniejszej Umowy:

a) »Unia Europejska« oznacza Unię ustanowioną Traktatem o Unii Europejskiej, obejmującą terytoria, na których obowiązuje Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, na warunkach określonych w tym traktacie;

b) »państwo członkowskie« oznacza państwo członkowskie Unii Europejskiej;

c) »Szwajcaria« oznacza terytorium Konfederacji Szwajcarskiej określone jej prawem, zgodnie z prawem międzynarodowym;

d) »właściwe organy Szwajcarii« oraz »właściwe organy państw członkowskich« oznaczają organy wymienione w załączniku III odpowiednio w lit. a) oraz w lit. b)-ac). Załącznik III stanowi integralną część niniejszej Umowy. Wykaz »właściwych organów« w załączniku III może zostać zmieniony w drodze powiadomienia drugiej Umawiającej się Strony przez Szwajcarię w przypadku organu, o którym mowa w lit. a) wykazu, oraz przez Unię Europejską w przypadku organów, o których mowa w lit. b)-ac) wykazu;

e) »instytucja finansowa z państwa członkowskiego« oznacza: (i) instytucję finansową będącą rezydentem państwa członkowskiego, z wyłączeniem oddziałów tej instytucji finansowej położonych poza tym państwem członkowskim, oraz (ii) oddział instytucji finansowej, która nie jest rezydentem w tym państwie członkowskim, jeżeli dany oddział jest położony w tym państwie członkowskim;

f) »szwajcarska instytucja finansowa« oznacza: (i) instytucję finansową będącą rezydentem Szwajcarii, z wyłączeniem oddziałów tej instytucji finansowej położonych poza Szwajcarią, oraz (ii) oddział instytucji finansowej, która nie jest rezydentem w Szwajcarii, jeżeli dany oddział jest położony w Szwajcarii;

g) »raportująca instytucja finansowa« oznacza, w zależności od kontekstu, instytucję finansową z państwa członkowskiego lub szwajcarską instytucję finansową niebędącą nieraportującą instytucją finansową;

h) »rachunek raportowany« oznacza rachunek raportowany do państwa członkowskiego lub rachunek raportowany do Szwajcarii, w zależności od kontekstu, pod warunkiem że został on uznany za taki rachunek na podstawie procedur należytej staranności zgodnych z załącznikami I i II, obowiązujących w danym państwie członkowskim lub w Szwajcarii;

i) »rachunek raportowany do państwa członkowskiego« oznacza rachunek finansowy prowadzony przez szwajcarską raportującą instytucję finansową, którego posiadaczem jest co najmniej jedna osoba z państwa członkowskiego będąca osobą raportowaną lub pasywny NFE z co najmniej jedną osobą kontrolującą będącą osobą raportowaną z państwa członkowskiego;

j) »rachunek raportowany do Szwajcarii« oznacza rachunek finansowy prowadzony przez raportującą instytucję finansową z państwa członkowskiego, którego posiadaczem jest co najmniej jedna osoba ze Szwajcarii będąca osobą raportowaną lub pasywny NFE z co najmniej jedną osobą kontrolującą będącą szwajcarską osobą raportowaną;

k) »osoba z państwa członkowskiego« oznacza osobę fizyczną lub podmiot uznane przez szwajcarską raportującą instytucję finansową za rezydentów w państwie członkowskim na podstawie procedur należytej staranności zgodnych z załącznikami I i II lub masę spadkową po osobie zmarłej, która była rezydentem państwa członkowskiego;

l) »osoba ze Szwajcarii« oznacza osobę fizyczną lub podmiot uznane przez raportującą instytucję finansową z państwa członkowskiego za rezydentów w Szwajcarii na podstawie procedur należytej staranności zgodnych z załącznikami I i II lub masę spadkową po osobie zmarłej, która była rezydentem Szwajcarii.

2. Wszelkie terminy ujęte w pojedyncze górne cudzysłowy niezdefiniowane inaczej w niniejszej Umowie mają takie samo znaczenie, jakie zostało im przypisane w tym czasie: (i) w przypadku państw członkowskich - na podstawie dyrektywy Rady 2011/16/UE w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie opodatkowania 2 lub, w stosownych przypadkach, prawa krajowego państwa członkowskiego stosującego Umowę, oraz (ii) w przypadku Szwajcarii - na podstawie jej prawa krajowego, przy czym znaczenie to jest spójne ze znaczeniem ustalonym w załącznikach I i II.

Wszelkie pojęcia niezdefiniowane inaczej w niniejszej Umowie lub w załącznikach I lub II mają, o ile z kontekstu nie wynika inaczej lub o ile właściwe organy państwa członkowskiego i właściwe organy Szwajcarii nie uzgodnią wspólnego znaczenia zgodnie z art. 7 (w ramach prawa krajowego), takie samo znaczenie, jakie zostało im przypisane w tym czasie na podstawie prawa odnośnej jurysdykcji stosującej niniejszą Umowę: (i) w przypadku państw członkowskich - na podstawie dyrektywy Rady 2011/16/UE w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie opodatkowania lub, w stosownych przypadkach, prawa krajowego danego państwa członkowskiego, oraz (ii) w przypadku Szwajcarii - na podstawie jej prawa krajowego, przy czym znaczenie przypisane na podstawie obowiązującego prawa podatkowego odnośnej jurysdykcji (państwa członkowskiego lub Szwajcarii) przeważa nad znaczeniem przypisanym temu pojęciu na podstawie innych przepisów tej jurysdykcji.

Artykuł 2

Automatyczna wymiana informacji w odniesieniu do rachunków raportowanych

1. Zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu i z zastrzeżeniem mających zastosowanie zasad sprawozdawczych i zasad należytej staranności zgodnych z załącznikami I i II, które stanowią integralną część niniejszej Umowy, właściwy organ Szwajcarii będzie co roku wymieniał z właściwymi organami każdego państwa członkowskiego, a właściwe organy każdego państwa członkowskiego będą co roku wymieniały z właściwym organem Szwajcarii, w sposób automatyczny, informacje uzyskane zgodnie z tymi zasadami i określone w ust. 2.

2. Informacjami objętymi wymianą, w przypadku państwa członkowskiego - w odniesieniu do każdego rachunku raportowanego do Szwajcarii, a w przypadku Szwajcarii - w odniesieniu do każdego rachunku raportowanego do państwa członkowskiego, są:

a) imię i nazwisko/nazwa, adres, numer identyfikacyjny podatnika (NIP) oraz data i miejsce urodzenia (w przypadku osób fizycznych) każdej osoby raportowanej, która jest posiadaczem rachunku, a w przypadku podmiotu, który jest posiadaczem rachunku i który - po zastosowaniu procedur należytej staranności zgodnych z załącznikami I i II - zostanie zidentyfikowany jako kontrolowany przez co najmniej jedną osobę kontrolującą będącą osobą raportowaną - nazwa, adres i numer NIP tego podmiotu oraz imię i nazwisko, adres, numer NIP oraz data i miejsce urodzenia każdej osoby raportowanej;

b) numer rachunku (lub jego funkcjonalny odpowiednik w przypadku braku takiego numeru);

c) nazwa i numer identyfikacyjny (o ile taki jest) raportującej instytucji finansowej;

d) saldo rachunku lub wartość (w tym, w przypadku pieniężnej umowy ubezpieczenia lub umowy renty - wartość pieniężna lub wartość wykupu) ustalona na koniec odnośnego roku kalendarzowego lub innego stosownego okresu sprawozdawczego lub - jeżeli rachunek został zamknięty w ciągu danego roku lub okresu - informacja o jego zamknięciu;

e) w przypadku rachunku powierniczego:

(i) łączna kwota brutto odsetek, łączna kwota brutto dywidend oraz łączna kwota brutto innych dochodów osiągniętych w związku z aktywami posiadanymi na rachunku, w każdym przypadku wpłaconych lub uznanych na poczet rachunku (lub w związku z tym rachunkiem) w roku kalendarzowym lub innym stosownym okresie sprawozdawczym; oraz

(ii) łączna kwota brutto przychodów ze sprzedaży lub umorzenia aktywów finansowych wpłaconych lub uznanych na poczet rachunku w roku kalendarzowym lub innym stosownym okresie sprawozdawczym, w odniesieniu do których to aktywów raportująca instytucja finansowa działała jako powiernik, broker, pełnomocnik lub innego rodzaju przedstawiciel działający na rzecz posiadacza rachunku;

f) w przypadku rachunku depozytowego - łączna kwota brutto odsetek wpłaconych lub uznanych na poczet rachunku w roku kalendarzowym lub innym stosownym okresie sprawozdawczym; oraz

g) w przypadku rachunku, który nie został opisany w lit. e) lub f) - łączna kwota brutto wpłacona lub uznana na rzecz posiadacza rachunku w przypadku rachunku w roku kalendarzowym lub innym stosownym okresie sprawozdawczym, w odniesieniu do którego to rachunku raportująca instytucja finansowa działa jako zobowiązany lub dłużnik, w tym łączna kwota jakichkolwiek kwot umorzeń dokonanych na rzecz posiadacza rachunku w roku kalendarzowym lub innym stosownym okresie sprawozdawczym.

Artykuł 3

Ramy czasowe i sposób automatycznej wymiany informacji

1. Do celów wymiany informacji, o której mowa w art. 2, kwotę i charakterystykę płatności dokonanych w odniesieniu do rachunku raportowanego określa się zgodnie z zasadami prawa podatkowego jurysdykcji (państwa członkowskiego lub Szwajcarii), która dokonuje wymiany informacji.

2. Do celów wymiany informacji, o których mowa w art. 2, informacje podlegające wymianie określają walutę, w której denominowana jest każda odnośna kwota.

3. W odniesieniu do art. 2 ust. 2 informacje podlegają wymianie w odniesieniu do pierwszego roku, który rozpoczyna się z dniem wejścia w życie protokołu zmieniającego podpisanego w dniu 27 maja 2015 r., i do wszystkich kolejnych lat, i są przekazywane w ciągu dziewięciu miesięcy po zakończeniu roku kalendarzowego, którego dotyczą.

4. Właściwe organy dokonują automatycznej wymiany informacji opisanych w art. 2 w ramach wspólnego standardu do wymiany informacji w języku XML (ang. Extensible Markup Language).

5. Właściwe organy ustalają co najmniej jedną metodę transmisji danych, w tym standardy szyfrowania.

Artykuł 4

Współpraca w zakresie wykonania i egzekwowania postanowień niniejszej Umowy

Właściwy organ państwa członkowskiego powiadomi właściwy organ Szwajcarii, a właściwy organ Szwajcarii powiadomi właściwy organ państwa członkowskiego, jeśli wymieniony w pierwszej kolejności (powiadamiający) właściwy organ ma powody, aby przypuszczać, że na skutek błędu doszło do nieprawidłowego lub niekompletnego przekazania informacji określonych w art. 2 lub raportująca instytucja finansowa nie wywiązała się z obowiązujących wymogów sprawozdawczych i procedur należytej staranności zgodnych z załącznikami I i II. Aby usunąć błędy lub przypadki niewypełnienia wymogów opisane w powiadomieniu, powiadomiony właściwy organ podejmuje wszelkie stosowne środki dostępne na mocy jego prawa krajowego.

Artykuł 5

Wymiana informacji na wniosek

1. Niezależnie od art. 2 i wszelkich innych porozumień umożliwiających wymianę informacji na wniosek między Szwajcarią a państwem członkowskim, właściwe organy Szwajcarii i właściwe organy państwa członkowskiego dokonują wymiany na wniosek takich informacji, o których przewiduje się, że będą miały znaczenie dla wykonania niniejszej Umowy lub do celów administracyjnych lub egzekwowania przepisów krajowych dotyczących wszelkiego rodzaju podatków nałożonych w imieniu Szwajcarii i państw członkowskich lub ich jednostek terytorialnych niższego szczebla lub samorządów terytorialnych, o ile opodatkowanie na podstawie takich przepisów krajowych nie jest sprzeczne z obowiązującą umową o unikaniu podwójnego opodatkowania między Szwajcarią a danym państwem członkowskim.

2. Postanowień ust. 1 niniejszego artykułu ani postanowień art. 6 nie można w żadnym przypadku interpretować jako zobowiązujących Szwajcarię lub państwo członkowskie do:

a) stosowania środków administracyjnych, które są sprzeczne z przepisami i praktyką administracyjną odpowiednio Szwajcarii lub danego państwa członkowskiego;

b) udzielania informacji, których uzyskanie nie byłoby możliwe na podstawie przepisów lub w ramach normalnej praktyki administracyjnej odpowiednio Szwajcarii lub danego państwa członkowskiego;

c) udzielania informacji, które ujawniłyby tajemnicę handlową, przedsiębiorstwa, przemysłową, kupiecką lub zawodową albo działalność handlową, lub informacji, których ujawnienie byłoby sprzeczne z porządkiem publicznym (ordre public).

3. Jeśli państwo członkowskie lub Szwajcaria zwróci się o informacje jako jurysdykcja składająca wniosek zgodnie z niniejszym artykułem, Szwajcaria lub państwo członkowskie będące jurysdykcją, do której zwrócono się o informacje, użyje dostępnych im środków służących zbieraniu informacji, aby uzyskać informacje będące przedmiotem wniosku, nawet jeśli ta jurysdykcja nie potrzebuje takich informacji do własnych celów podatkowych. Obowiązek określony w poprzednim zdaniu podlega ograniczeniom zawartym w ust. 2, lecz ograniczeń takich w żadnym przypadku nie można interpretować jako zezwalających jurysdykcji, do której zwrócono się o informacje, na odmówienie dostarczenia informacji wyłącznie dlatego, że nie ma ona wewnętrznego interesu w pozyskaniu takich informacji.

4. Postanowień ust. 2 nie można w żadnym przypadku interpretować jako zezwalających Szwajcarii lub państwu członkowskiemu na odmowę udzielenia informacji jedynie z powodu, że informacje te znajdują się w posiadaniu banku, innej instytucji finansowej, pełnomocnika lub osoby działającej w charakterze przedstawiciela lub powiernika lub dlatego, że dotyczą one interesów właścicielskich danej osoby.

5. Właściwe organy określą standardowe formularze, które mają być stosowane, jak również co najmniej jedną metodę transmisji danych, w tym standardy szyfrowania.

Artykuł 6

Poufność danych osobowych i ich ochrona

1. Wszelkie informacje uzyskane przez jurysdykcję (państwo członkowskie lub Szwajcarię) na podstawie niniejszej Umowy traktuje się jako poufne i chroni się je w taki sam sposób jak informacje uzyskane na podstawie prawa krajowego tej jurysdykcji oraz, w zakresie niezbędnym do ochrony danych osobowych, zgodnie z obowiązującym prawem krajowym oraz zabezpieczeniami, które mogą być określone przez jurysdykcję dostarczającą informacje zgodnie z wymogami jej prawa krajowego.

2. W każdym przypadku informacje takie ujawnia się wyłącznie osobom lub organom (w tym sądom i organom administracyjnym lub nadzorczym) zajmującym się wymiarem podatku, jego poborem lub odzyskiwaniem wierzytelności podatkowych, egzekwowaniem przepisów lub ściganiem naruszeń przepisów w tym względzie, rozpatrywaniem odwołań w zakresie podatków tej jurysdykcji (państwa członkowskiego lub Szwajcarii) lub nadzorem nad takimi działaniami. Jedynie wyżej wymienione osoby lub organy mogą wykorzystywać te informacje i to wyłącznie do celów określonych w poprzednim zdaniu. Niezależnie od postanowień ust. 1, mogą one ujawniać te informacje w jawnym postępowaniu sądowym lub w postanowieniach sądowych dotyczących odnośnych podatków.

3. Niezależnie od poprzednich ustępów, informacje otrzymane przez jurysdykcję (państwo członkowskie lub Szwajcarię) mogą być wykorzystywane do innych celów, jeśli takie wykorzystanie informacji jest dopuszczalne na mocy przepisów jurysdykcji dostarczającej informacje (odpowiednio Szwajcarii lub państwa członkowskiego) a właściwy organ tej jurysdykcji zezwala na takie wykorzystanie. Informacje przekazane przez jurysdykcję (państwo członkowskie lub Szwajcarię) innej jurysdykcji (odpowiednio Szwajcarii lub państwu członkowskiemu) mogą być przekazywane przez tę jurysdykcję jurysdykcji trzeciej (innemu państwu członkowskiemu), pod warunkiem otrzymania uprzedniej zgody właściwego organu jurysdykcji wymienionej w pierwszej kolejności, od której pochodzą przedmiotowe informacje. Informacje dostarczone przez jedno państwo członkowskie innemu państwu członkowskiemu na mocy obowiązującego w nim prawa wdrażającego dyrektywę Rady 2011/16/UE w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie opodatkowania mogą być przekazywane Szwajcarii, pod warunkiem otrzymania uprzedniej zgody właściwego organu państwa członkowskiego, od którego pochodzą przedmiotowe informacje.

4. Każdy właściwy organ państwa członkowskiego lub Szwajcarii bezzwłocznie powiadomi inny właściwy organ, tj. odpowiednio organ Szwajcarii lub organ państwa członkowskiego o naruszeniu zasady poufności lub niezadziałaniu zabezpieczeń oraz o wszelkich nałożonych w związku z tym sankcjach i wprowadzonych środkach zaradczych.

Artykuł 7

Konsultacje i zawieszenie stosowania Umowy

1. W przypadku trudności z wdrażaniem lub interpretacją postanowień niniejszej Umowy właściwy organ Szwajcarii lub państwa członkowskiego może zwrócić się o przeprowadzenie konsultacji między właściwym organem Szwajcarii i co najmniej jednym właściwym organem z państw członkowskich, aby opracować właściwe środki, które zapewnią wykonanie niniejszej Umowy. Te właściwe organy informują natychmiast Komisję Europejską i właściwe organy innych państw członkowskich o wynikach swoich konsultacji. Na wniosek dowolnego właściwego organu Komisja Europejska może brać udział w konsultacjach w odniesieniu do kwestii związanych z interpretacją Umowy.

2. Jeśli konsultacje dotyczą istotnego naruszenia niniejszej Umowy, a procedura opisana w ust. 1 nie doprowadzi do stosownego porozumienia, właściwy organ państwa członkowskiego lub Szwajcarii może zawiesić wymianę informacji na podstawie niniejszej Umowy w stosunku do, odpowiednio, Szwajcarii lub określonego państwa członkowskiego, przez pisemne powiadomienie odpowiedniego właściwego organu. Takie zawieszenie ma natychmiastowy skutek. Do celów niniejszego ustępu istotne naruszenie obejmuje między innymi: nieprzestrzeganie postanowień niniejszej Umowy dotyczących poufności i bezpieczeństwa danych, nieprzekazanie informacji w odpowiednim terminie lub niewywiązanie się z dostarczenia właściwych informacji na mocy niniejszej Umowy przez właściwy organ państwa członkowskiego lub Szwajcarii, albo określenie statusu podmiotów lub rachunków jako nieraportujących instytucji finansowych i rachunków wyłączonych w sposób utrudniający realizację celów niniejszej Umowy.

Artykuł 8

Zmiany

1. Umawiające się Strony prowadzą wzajemne konsultacje w przypadku przyjęcia na szczeblu OECD istotnej zmiany jakiegokolwiek elementu globalnego standardu lub - jeśli Umawiające się Strony uznają to za konieczne - aby usprawnić funkcjonowanie niniejszej Umowy pod względem technicznym lub aby ocenić i uwzględnić inne zmiany na szczeblu międzynarodowym. Konsultacje przeprowadza się w ciągu jednego miesiąca od złożenia stosownego wniosku przez jedną z Umawiających się Stron lub najszybciej, jak to możliwe w pilnych przypadkach.

2. Na podstawie takiego kontaktu Umawiające się Strony mogą konsultować się wzajemnie, aby ustalić, czy konieczne są zmiany do niniejszej Umowy.

3. Do celów konsultacji, o których mowa w ust. 1 i 2, każda Umawiająca się Strona informuje drugą Umawiającą się Stronę o rozwoju sytuacji, który mógłby mieć wpływ na właściwe funkcjonowanie niniejszej Umowy. Obejmuje to również wszelkie stosowne umowy między jedną z Umawiających się Stron i państwem trzecim.

4. W wyniku konsultacji niniejsza Umowa może zostać zmieniona w drodze protokołu lub sporządzenia nowej umowy między Umawiającymi się Stronami.

5. Jeśli Umawiająca się Strona wdrożyła zmianę globalnego standardu przyjętą przez OECD i pragnie dokonać odpowiednich zmian w załączniku I lub II do niniejszej Umowy, powiadamia o tym drugą Umawiającą się Stronę. Procedura konsultacji między Umawiającymi się Stronami przeprowadzana jest w ciągu jednego miesiąca od powiadomienia. Niezależnie od ust. 4, w przypadku gdy Umawiające się Strony osiągną w ramach konsultacji porozumienie w sprawie zmiany, którą należy wprowadzić w załączniku I lub II do niniejszej Umowy, Umawiająca się Strona, która zwróciła się z wnioskiem o dokonanie zmiany, może przez okres wymagany do wprowadzenia zmiany przez przyjęcie formalnej zmiany niniejszej Umowy tymczasowo stosować zmienioną wersję załącznika I lub II do niniejszej Umowy, potwierdzoną w procedurze konsultacji, począwszy od pierwszego dnia stycznia roku następującego po zakończeniu wyżej wymienionej procedury.

Uznaje się, że Umawiająca się Strona wdrożyła zmianę globalnego standardu przyjętą przez OECD, jeżeli:

a) w przypadku państw członkowskich: zmiana została uwzględniona w dyrektywie Rady 2011/16/UE w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie opodatkowania;

b) w przypadku Szwajcarii: zmiana została uwzględniona w umowie z państwem trzecim lub włączona do prawa krajowego.

Artykuł 9

Płatności dywidend, odsetek i należności licencyjnych między spółkami

1. Bez uszczerbku dla stosowania przepisów wewnętrznych lub opierających się na umowie, a dotyczących zapobiegania oszustwom lub nadużyciom w Szwajcarii i w państwach członkowskich, dywidenda płacona spółce dominującej przez spółkę zależną nie podlega opodatkowaniu w państwie źródłowym, jeżeli:

- spółka dominująca posiada co najmniej 25 % kapitału spółki zależnej przez co najmniej dwa lata, oraz

- jedna spółka ma siedzibę do celów podatkowych w państwie członkowskim, a druga spółka ma siedzibę dla celów podatkowych w Szwajcarii, oraz

- zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartą z dowolnym państwem trzecim żadna ze spółek nie ma siedziby do celów podatkowych w tym państwie trzecim, oraz

- obie spółki podlegają podatkowi od spółek i nie są z niego zwolnione i obie mają formę spółki kapitałowej 3 .

2. Bez uszczerbku dla zastosowania przepisów wewnętrznych lub opierających się na umowie, a dotyczących zapobiegania oszustwom lub nadużyciom w Szwajcarii i w państwach członkowskich, odsetki i należności licencyjne płacone przez spółkę zależną spółce dominującej nie podlegają opodatkowaniu w państwie źródłowym, jeżeli:

- takie spółki są powiązane posiadaniem co najmniej 25 % udziałów (akcji) przez co najmniej dwa lata lub obie należą do trzeciej spółki, która bezpośrednio posiada co najmniej 25 % kapitału zarówno jednej, jak i drugiej spółki przez co najmniej dwa lata, oraz

- jedna spółka ma siedzibę dla celów podatkowych lub zakład w państwie członkowskim, a druga spółka ma siedzibę dla celów podatkowych lub zakład w Szwajcarii, oraz

- zgodnie z umową w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawartą z dowolnym państwem trzecim żadna ze spółek nie ma siedziby dla celów podatkowych w tym państwie trzecim i żaden z ich zakładów nie znajduje się w tym państwie trzecim, oraz

- wszystkie spółki podlegają podatkowi od spółek i nie są z niego zwolnione, w szczególności w odniesieniu do odsetek i opłat licencyjnych, i każda z nich ma formę spółki kapitałowej 4 .

3. Obowiązujące umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania między Szwajcarią a państwami członkowskimi, zapewniające bardziej korzystne opodatkowanie dywidend, odsetek i opłat licencyjnych, pozostają niezmienione.

Artykuł 10

Wypowiedzenie

Każda z Umawiających się Stron może wypowiedzieć niniejszą Umowę poprzez wystosowanie do drugiej Umawiającej się Strony pisemnego wypowiedzenia. Takie wypowiedzenie staje się skuteczne pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie okresu 12 miesięcy od daty wypowiedzenia. W przypadku wypowiedzenia wszystkie informacje otrzymane uprzednio na podstawie niniejszej Umowy pozostają poufne i podlegają art. 6 niniejszej Umowy.

Artykuł 11

Zasięg terytorialny

Niniejszą Umowę stosuje się, z jednej strony, do terytoriów państw członkowskich, do których stosuje się Traktat o Unii Europejskiej oraz Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i zgodnie z warunkami określonymi w tych traktatach, a z drugiej strony - do Szwajcarii.";

załączniki zastępuje się załącznikami w brzmieniu:

"ZAŁĄCZNIK I

Wspólny standard sprawozdawczości i należytej staranności w odniesieniu do informacji finansowych (wspólny standard do wymiany informacji)

SEKCJA I

OGÓLNE WYMOGI SPRAWOZDAWCZE

A. Z zastrzeżeniem części C-E, każda raportująca instytucja finansowa musi przekazywać właściwemu organowi swojej jurysdykcji (państwa członkowskiego lub Szwajcarii) następujące informacje odnoszące się do każdego rachunku raportowanego danej raportującej instytucji finansowej:

1. imię i nazwisko/nazwę, adres, jurysdykcja miejsca rezydencji (państwo członkowskie lub Szwajcaria), numer(-y) NIP oraz datę i miejsce urodzenia (w przypadku osób fizycznych) każdej osoby raportowanej, która jest posiadaczem rachunku, a w przypadku podmiotu, który jest posiadaczem rachunku i który - po zastosowaniu procedur należytej staranności zgodnych z sekcjami V, VI i VII - zostanie zidentyfikowany jako kontrolowany przez co najmniej jedną osobę kontrolującą będącą osobą raportowaną - nazwę, adres, jurysdykcję/jurysdykcje miejsca rezydencji (państwo członkowskie, Szwajcaria lub inna jurysdykcja) i numer(-y) NIP tego podmiotu oraz imię i nazwisko, adres, jurysdykcję/jurysdykcje miejsca rezydencji (państwo członkowskie lub Szwajcaria), numer(-y) NIP oraz datę i miejsce urodzenia każdej osoby raportowanej;

2. numer rachunku (lub jego funkcjonalny odpowiednik w przypadku braku takiego numeru);

3. nazwę i numer identyfikacyjny (o ile taki jest) raportującej instytucji finansowej;

4. saldo rachunku lub wartość (w tym, w przypadku pieniężnej umowy ubezpieczenia lub umowy renty - wartość pieniężną lub wartość wykupu) ustaloną na koniec odnośnego roku kalendarzowego lub innego stosownego okresu sprawozdawczego lub - jeżeli rachunek został zamknięty w ciągu danego roku lub okresu - informację o jego zamknięciu;

5. w przypadku rachunku powierniczego:

a) łączną kwotę brutto odsetek, łączną kwotę brutto dywidend oraz łączną kwotę brutto innych dochodów osiągniętych w związku z aktywami posiadanymi na rachunku, w każdym przypadku wpłaconych lub uznanych na poczet rachunku (lub w związku z tym rachunkiem) w roku kalendarzowym lub innym stosownym okresie sprawozdawczym; oraz

b) łączną kwotę brutto przychodów ze sprzedaży lub umorzenia aktywów finansowych wpłaconych lub uznanych na poczet rachunku w roku kalendarzowym lub innym stosownym okresie sprawozdawczym, w odniesieniu do których to aktywów raportująca instytucja finansowa działała jako powiernik, broker, pełnomocnik lub innego rodzaju przedstawiciel działający na rzecz posiadacza rachunku;

6. w przypadku rachunku depozytowego - łączną kwotę brutto odsetek wpłaconych lub uznanych na poczet rachunku w roku kalendarzowym lub innym stosownym okresie sprawozdawczym; oraz

7. w przypadku rachunku, który nie został opisany w części A pkt 5 lub 6 - łączną kwotę brutto wpłaconą lub uznaną na rzecz posiadacza rachunku w przypadku rachunku w roku kalendarzowym lub innym stosownym okresie sprawozdawczym, w odniesieniu do którego to rachunku raportująca instytucja finansowa działa jako zobowiązany lub dłużnik, w tym łączną kwotę jakichkolwiek kwot umorzeń dokonanych na rzecz posiadacza rachunku w roku kalendarzowym lub innym stosownym okresie sprawozdawczym.

B. Przekazywane informacje muszą określać walutę, w której denominowana jest każda kwota.

C. Niezależnie od części A pkt 1, w odniesieniu do każdego rachunku raportowanego, który jest istniejącym rachunkiem, nie jest wymagane przekazanie numeru (numerów) NIP ani daty urodzenia, jeżeli taki(-e) numer(-y) NIP lub data urodzenia nie znajdują się w dokumentacji raportującej instytucji finansowej, a gromadzenie tego rodzaju danych przez taką raportującą instytucję finansową nie jest w inny sposób wymagane na mocy przepisów krajowych lub unijnego instrumentu prawnego (w stosownych przypadkach). Jednakże raportująca instytucja finansowa ma obowiązek dołożyć racjonalnych starań, aby uzyskać numer(-y) NIP i datę urodzenia w odniesieniu do istniejących rachunków, przed końcem drugiego roku kalendarzowego następującego po roku, w którym istniejące rachunki zidentyfikowane zostały jako rachunki raportowane.

D. Niezależnie od części A pkt 1, nie jest wymagane przekazanie numeru NIP, jeżeli numer NIP nie został nadany przez odnośne państwo członkowskie, Szwajcarię ani inną jurysdykcję miejsca rezydencji.

E. Niezależnie od części A pkt 1, nie jest wymagane przekazanie miejsca urodzenia, chyba że raportująca instytucja finansowa ma tak czy inaczej obowiązek uzyskać i przekazać dane dotyczące miejsca urodzenia na mocy prawa krajowego i jest ono dostępne w danych, które można przeszukać elektronicznie, posiadanych przez daną raportującą instytucję finansową.

SEKCJA II

OGÓLNE WYMOGI NALEŻYTEJ STARANNOŚCI

A. Rachunek traktuje się jako rachunek raportowany, począwszy od dnia, w którym zostanie on zidentyfikowany jako taki na mocy procedur należytej staranności w sekcjach II-VII, a - o ile nie przewidziano inaczej - informacje odnoszące się do rachunku raportowanego muszą być przekazywane co roku w roku kalendarzowym następującym po roku, którego dane informacje dotyczą.

B. Saldo lub wartość rachunku określane są na ostatni dzień roku kalendarzowego lub innego stosownego okresu sprawozdawczego.

C. W przypadku gdy saldo lub próg wartości mają zostać określone na ostatni dzień roku kalendarzowego, stosowne saldo lub wartość muszą zostać określone na ostatni dzień okresu sprawozdawczego, który upływa z końcem lub przed końcem tego roku kalendarzowego.

D. Każde państwo członkowskie lub Szwajcaria może zezwolić raportującym instytucjom finansowym na korzystanie z dostawców usług w celu wypełnienia obowiązków sprawozdawczych i dotyczących należytej staranności nałożonych na takie raportujące instytucje finansowe, zgodnie z prawem krajowym, ale obowiązki te pozostają w zakresie odpowiedzialności raportujących instytucji finansowych.

E. Każde państwo członkowskie lub Szwajcaria może zezwolić raportującym instytucjom finansowym na stosowanie wobec istniejących rachunków procedur należytej staranności, które stosuje się do nowych rachunków, oraz wobec rachunków o niższej wartości procedur należytej staranności, które stosuje się do rachunków o wysokiej wartości. W przypadku gdy państwo członkowskie lub Szwajcaria zezwala na to, aby procedury należytej staranności stosowane wobec nowego rachunku były stosowane do istniejących rachunków, nadal mają zastosowanie zasady tak czy inaczej mające zastosowanie do istniejących rachunków.

SEKCJA III

NALEŻYTA STARANNOŚĆ WOBEC ISTNIEJĄCYCH RACHUNKÓW INDYWIDUALNYCH

Poniższe procedury mają zastosowanie do celów identyfikacji rachunków raportowanych wśród istniejących rachunków indywidualnych.

A. Rachunki niewymagające weryfikacji, identyfikacji ani raportowania. Istniejący rachunek indywidualny będący pieniężną umową ubezpieczenia lub umową renty nie wymaga weryfikacji, identyfikacji ani raportowania, pod warunkiem że prawo skutecznie uniemożliwia, aby raportująca instytucja finansowa dokonała sprzedaży takiej umowy rezydentom raportowanej jurysdykcji.

B. Rachunki o niższej wartości. Poniższe procedury mają zastosowanie do rachunków o niższej wartości.

1. Adres zamieszkania. Jeżeli raportująca instytucja finansowa ma w swojej dokumentacji aktualny adres zamieszkania indywidualnego posiadacza rachunku w oparciu o dowód w postaci dokumentu, raportująca instytucja finansowa może traktować danego indywidualnego posiadacza rachunku jako rezydenta do celów podatkowych państwa członkowskiego, Szwajcarii lub innej jurysdykcji, w której adres jest zlokalizowany, na potrzeby stwierdzenia, czy dany indywidualny posiadacz rachunku jest osobą raportowaną.

2. Elektroniczne wyszukiwanie danych. Jeżeli raportująca instytucja finansowa nie polega na aktualnym adresie zamieszkania indywidualnego posiadacza rachunku w oparciu o dowód w postaci dokumentu, zgodnie z częścią B pkt 1, raportująca instytucja finansowa musi przejrzeć posiadane przez siebie dane, które można przeszukać elektronicznie, pod kątem którychkolwiek z poniższych przesłanek i zastosować przepisy części B pkt 3-6:

a) identyfikacji posiadacza rachunku jako rezydenta raportowanej jurysdykcji;

b) aktualnego adresu korespondencyjnego lub adresu zamieszkania (w tym skrytki pocztowej) w raportowanej jurysdykcji;

c) co najmniej jednego numeru telefonicznego w raportowanej jurysdykcji i żadnego numeru telefonicznego w Szwajcarii lub w państwie członkowskim raportującej instytucji finansowej, w zależności od kontekstu;

d) stałych zleceń (innych niż w odniesieniu do rachunku depozytowego) przelewu środków na rachunek prowadzony w raportowanej jurysdykcji;

e) aktualnego, ważnego pełnomocnictwa lub upoważnienia do podpisu udzielonego osobie posiadającej adres w raportowanej jurysdykcji; lub

f) polecenia przechowywania poczty (hold mail) lub adresu do doręczeń w raportowanej jurysdykcji, jeżeli raportująca instytucja finansowa nie dysponuje w dokumentacji żadnym innym adresem posiadacza rachunku.

3. W przypadku gdy żadna z przesłanek wymienionych w części B pkt 2 nie zostanie ustalona w drodze wyszukiwania elektronicznego, kolejne działania nie są wymagane, chyba że wystąpią zmiany w okolicznościach powodujące powiązanie z tym rachunkiem jednej lub większej liczby przesłanek, lub rachunek stanie się rachunkiem o wysokiej wartości.

4. W przypadku gdy w wyszukiwaniu elektronicznym zostanie stwierdzone występowanie którejkolwiek z przesłanek wymienionych w części B pkt 2 lit. a)-e) lub jeżeli wystąpią zmiany w okolicznościach powodujące powiązanie z tym rachunkiem jednej lub większej liczby przesłanek, wówczas raportująca instytucja finansowa musi traktować posiadacza rachunku jako rezydenta do celów podatkowych każdej raportowanej jurysdykcji, w odniesieniu do której zostanie stwierdzona przesłanka, chyba że postanowi zastosować część B pkt 6, a jeden z wyjątków w tym punkcie ma zastosowanie do tego rachunku.

5. W przypadku gdy w wyszukiwaniu elektronicznym zostanie stwierdzone występowanie polecenia przechowywania poczty (hold mail) lub adresu do doręczeń, a w odniesieniu do danego posiadacza rachunku nie zostaną stwierdzone żaden inny adres ani żadna z pozostałych przesłanek wymienionych w części B pkt 2 lit. a)-e), raportująca instytucja finansowa musi - w kolejności najstosowniejszej do danych okoliczności - zastosować wyszukiwanie danych w dokumentacji papierowej opisane w części C pkt 2 bądź dążyć do uzyskania oświadczenia posiadacza rachunku lub dowodu w postaci dokumentu w celu ustalenia jednej lub większej liczby rezydencji do celów podatkowych danego posiadacza rachunku. Jeżeli w wyszukiwaniu danych w dokumentacji papierowej nie uda się ustalić przesłanki, a próba uzyskania oświadczenia lub dowodu w postaci dokumentu nie powiedzie się, raportująca instytucja finansowa musi zgłosić dany rachunek właściwemu organowi swojego państwa członkowskiego lub Szwajcarii, w zależności od kontekstu, jako rachunek nieudokumentowany.

6. Niezależnie od znalezienia przesłanek określonych w części B pkt 2, raportująca instytucja finansowa nie musi traktować posiadacza rachunku jako rezydenta raportowanej jurysdykcji, jeżeli:

a) informacje o posiadaczu rachunku zawierają aktualny adres korespondencyjny lub adres zamieszkania w raportowanej jurysdykcji, co najmniej jeden numer telefonu w raportowanej jurysdykcji (i żadnego numeru telefonu w Szwajcarii lub w państwie członkowskim raportującej instytucji finansowej, w zależności od kontekstu) lub stałe zlecenia (w odniesieniu do rachunków finansowych innych niż rachunki depozytowe) przelewu środków na rachunek prowadzony w raportowanej jurysdykcji, a raportująca instytucja finansowa uzyskała lub wcześniej sprawdziła i ma udokumentowane:

(i) oświadczenie posiadacza rachunku z jurysdykcji miejsca rezydencji (państwa członkowskiego, Szwajcarii lub innych jurysdykcji) takiego posiadacza rachunku, wśród których nie ma takiej raportowanej jurysdykcji; oraz

(ii) dowód w postaci dokumentu określający, że posiadacz rachunku nie ma statusu osoby objętej raportowaniem;

b) informacje o posiadaczu rachunku zawierają aktualne, ważne pełnomocnictwo lub upoważnienie do podpisu udzielone osobie posiadającej adres w raportowanej jurysdykcji, a raportująca instytucja finansowa uzyskała lub wcześniej sprawdziła i ma udokumentowane:

(ii) dowód w postaci dokumentu określający, że posiadacz rachunku nie ma statusu osoby objętej raportowaniem.

C. Wzmocnione procedury weryfikacyjne dla rachunków o wysokiej wartości. Poniższe wzmocnione procedury weryfikacyjne mają zastosowanie do rachunków o wysokiej wartości.

1. Elektroniczne wyszukiwanie danych. W odniesieniu do rachunków o wysokiej wartości raportująca instytucja finansowa musi przejrzeć dane, które można przeszukać elektronicznie, posiadane przez daną raportującą instytucję finansową pod kątem którejkolwiek z przesłanek opisanych w części B pkt 2.

2. Wyszukiwanie danych w dokumentacji papierowej. Jeżeli elektroniczne bazy danych raportującej instytucji finansowej zawierają pola przeznaczone na wszystkie informacje opisane w części C pkt 3 i zawierają wszystkie te informacje, wówczas dalsze wyszukiwanie danych w dokumentacji papierowej nie jest wymagane. Jeżeli elektroniczne bazy danych nie zawierają wszystkich tych informacji, wówczas w odniesieniu do rachunku o wysokiej wartości raportująca instytucja finansowa musi również zweryfikować bieżące papierowe akta klienta, a także - o ile nie są one zawarte w bieżących papierowych aktach klienta - następujące dokumenty powiązane z rachunkiem i uzyskane przez raportującą instytucję finansową w okresie ostatnich pięciu lat, pod kątem którejkolwiek z przesłanek opisanych w części B pkt 2:

a) najnowsze dowody w postaci dokumentów, zgromadzone w odniesieniu do danego rachunku;

b) najnowszą umowę otwarcia rachunku lub odpowiednią dokumentację;

c) najnowszą dokumentację uzyskaną przez raportującą instytucję finansową na mocy procedur AML/KYC (przeciwdziałanie praniu pieniędzy/zasada »znaj swojego klienta«) lub do innych celów regulacyjnych;

d) aktualnie obowiązujące pełnomocnictwo lub upoważnienie do podpisywania dokumentów; oraz

e) aktualnie obowiązujące stałe zlecenia (inne niż w odniesieniu do rachunku depozytowego) przelewu środków.

3. Wyjątki, w których uznaje się, że bazy danych dostarczyły wymaganych informacji. Raportująca instytucja finansowa nie musi przeprowadzać wyszukiwania danych w dokumentacji papierowej opisanego w części C pkt 2, o ile posiadane przez daną raportującą instytucję finansową informacje, które można przeszukać elektronicznie, zawierają następujące elementy:

a) status rezydencji posiadacza rachunku;

b) adres miejsca zamieszkania posiadacza rachunku oraz jego adres korespondencyjny, znajdujące się aktualnie w dokumentach raportującej instytucji finansowej;

c) numer(-y) telefonu posiadacza rachunku, o ile takie są, znajdujące się aktualnie w dokumentach raportującej instytucji finansowej;

d) w przypadku rachunków finansowych innych niż rachunki depozytowe - istnienie stałych zleceń przelewu środków z rachunku na inny rachunek (w tym rachunek w innym oddziale raportującej instytucji finansowej lub innej instytucji finansowej);

e) istnienie aktualnego polecenia przechowywania poczty (hold mail) lub adresu do doręczeń w odniesieniu do danego posiadacza rachunku; oraz

f) istnienie pełnomocnictwa lub upoważnienia do podpisu w odniesieniu do rachunku.

4. Uzyskiwanie faktycznych informacji od opiekuna klienta. Oprócz elektronicznego wyszukiwania danych oraz wyszukiwania danych w dokumentacji papierowej, opisanych w części C pkt 1 i 2, raportująca instytucja finansowa musi traktować jako raportowany rachunek każdy rachunek o wysokiej wartości przypisany do danego opiekuna klienta (łącznie z wszelkimi rachunkami finansowymi połączonymi z takim rachunkiem o wysokiej wartości), jeżeli opiekun klienta ma faktyczną wiedzę, że posiadacz rachunku jest osobą raportowaną.

5. Skutki ustalenia występowania przesłanek.

a) Jeżeli przy zastosowaniu wzmocnionej weryfikacji rachunków o wysokiej wartości opisanej w części C nie zostaną ustalone żadne z przesłanek wymienionych w części B pkt 2, a dany rachunek nie został zidentyfikowany jako posiadany przez osobę raportowaną zgodnie z częścią C pkt 4, dalsze działania nie są wymagane, chyba że wystąpią zmiany w okolicznościach powodujące powiązanie z tym rachunkiem jednej lub większej liczby przesłanek.

b) Jeżeli przy zastosowaniu wzmocnionej weryfikacji rachunków o wysokiej wartości opisanej w części C zostanie stwierdzone występowanie którejkolwiek z przesłanek wymienionych w części B pkt 2 lit. a)-e) lub jeżeli wystąpią następnie zmiany w okolicznościach powodujące powiązanie z tym rachunkiem jednej lub większej liczby przesłanek, raportująca instytucja finansowa musi traktować rachunek jako rachunek raportowany w odniesieniu do raportowanej jurysdykcji, względem którego zostanie stwierdzona przesłanka, chyba że postanowi zastosować część B pkt 6, a jeden z wyjątków w tym punkcie ma zastosowanie do tego rachunku.

c) Jeżeli przy zastosowaniu wzmocnionej weryfikacji rachunków o wysokiej wartości opisanej w części C zostanie stwierdzone występowanie polecenia przechowywania poczty (hold mail) lub adresu do doręczeń, a w odniesieniu do danego posiadacza rachunku nie zostaną stwierdzone żaden inny adres ani żadna z pozostałych przesłanek wymienionych w części B pkt 2 lit. a)-e), raportująca instytucja finansowa musi uzyskać oświadczenie danego posiadacza rachunku lub dowód w postaci dokumentu w celu ustalenia jednej lub większej liczby rezydencji do celów podatkowych danego posiadacza rachunku. W przypadku gdy raportująca instytucja finansowa nie może uzyskać takiego oświadczenia danego posiadacza rachunku lub dowodu w postaci dokumentu, musi zgłosić dany rachunek właściwemu organowi swojego państwa członkowskiego lub Szwajcarii, w zależności od kontekstu, jako rachunek nieudokumentowany.

6. Jeżeli istniejący rachunek indywidualny nie jest rachunkiem o wysokiej wartości na dzień 31 grudnia poprzedzający wejście w życie protokołu zmieniającego podpisanego w dniu 27 maja 2015 r., lecz staje się rachunkiem o wysokiej wartości na ostatni dzień następnego roku kalendarzowego, raportująca instytucja finansowa musi dopełnić wzmocnionych procedur weryfikacyjnych opisanych w części C w odniesieniu do takiego rachunku w ciągu roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rachunek stał się rachunkiem o wysokiej wartości. Jeżeli w oparciu o taką weryfikację dany rachunek zostanie zidentyfikowany jako rachunek raportowany, raportująca instytucja finansowa musi przekazać wymagane informacje o takim rachunku w odniesieniu do roku, w którym został on zidentyfikowany jako rachunek raportowany, i co roku w odniesieniu do lat kolejnych, chyba że dany posiadacz rachunku przestanie być osobą raportowaną.

7. W przypadku gdy raportująca instytucja finansowa zastosuje wzmocnione procedury weryfikacji opisane w części C wobec rachunków o wysokiej wartości, raportująca instytucja finansowa - z wyjątkiem procedury zapytania opiekuna klienta opisanej w części C pkt 4 - nie będzie musiała ponownie ich stosować wobec tego samego rachunku o wysokiej wartości w następnych latach, chyba że dany rachunek jest nieudokumentowany, w którym to przypadku raportująca instytucja finansowa powinna stosować te procedury ponownie co roku do czasu, gdy taki rachunek przestanie być nieudokumentowany.

8. W przypadku zmiany okoliczności dotyczących rachunku o wysokiej wartości, które powodują powiązanie z tym rachunkiem jednej lub większej liczby przesłanek opisanych w części B pkt 2, raportująca instytucja finansowa musi traktować rachunek jako rachunek raportowany w odniesieniu do każdej raportowanej jurysdykcji, względem którego zostanie stwierdzona przesłanka, chyba że postanowi zastosować część B pkt 6, a jeden z wyjątków w tym punkcie ma zastosowanie do tego rachunku.

9. Raportująca instytucja finansowa musi wprowadzić procedury w celu zapewnienia, aby opiekun klienta zidentyfikował każdą zmianę okoliczności dotyczących danego rachunku. Przykładowo, w przypadku gdy opiekun klienta zostanie powiadomiony o nowym adresie korespondencyjnym posiadacza rachunku w raportowanej jurysdykcji, raportująca instytucja finansowa zobowiązana jest traktować nowy adres jako zmianę okoliczności, a jeżeli zdecyduje się zastosować część B pkt 6, musi uzyskać odpowiednią dokumentację od posiadacza rachunku.

D. Weryfikacja istniejących rachunków indywidualnych o wysokiej wartości musi zostać zakończona w ciągu roku od wejścia w życie protokołu zmieniającego podpisanego w dniu 27 maja 2015 r. Weryfikacja istniejących rachunków indywidualnych o niższej wartości musi zostać zakończona w ciągu dwóch lat od wejścia w życie protokołu zmieniającego podpisanego w dniu 27 maja 2015 r.

E. Jakikolwiek istniejący rachunek indywidualny, który został zidentyfikowany jako rachunek raportowany na mocy niniejszej sekcji, musi być traktowany jako rachunek raportowany we wszystkich kolejnych latach, chyba że posiadacz rachunku przestanie być osobą raportowaną.

SEKCJA IV

NALEŻYTA STARANNOŚĆ WOBEC NOWYCH RACHUNKÓW INDYWIDUALNYCH

Poniższe procedury mają zastosowanie do celów identyfikacji rachunków raportowanych wśród nowych rachunków indywidualnych.

A. W odniesieniu do nowych rachunków indywidualnych, przy otwieraniu rachunku, raportująca instytucja finansowa musi uzyskać oświadczenie posiadacza rachunku, które może stanowić część dokumentacji otwarcia rachunku, pozwalające raportującej instytucji finansowej na określenie jednej lub większej liczby rezydencji posiadacza rachunku do celów podatkowych i potwierdzenie zasadności takiego oświadczenia na podstawie informacji otrzymanych przez raportującą instytucję finansową w związku z otwarciem rachunku, łącznie z wszelką dokumentacją zgromadzoną na mocy procedur AML/KYC.

B. Jeżeli oświadczenie wskazuje, że posiadacz rachunku jest rezydentem raportowanej jurysdykcji do celów podatkowych, raportująca instytucja finansowa musi traktować rachunek jako rachunek raportowany, a oświadczenie musi również zawierać numer NIP posiadacza rachunku w odniesieniu do takiej raportowanej jurysdykcji (z zastrzeżeniem sekcji I część D oraz datę urodzenia.

C. W przypadku wystąpienia zmiany okoliczności związanych z nowym rachunkiem indywidualnym, która sprawia, że raportująca instytucja finansowa dowiaduje się lub ma powody sądzić, że pierwotne oświadczenie posiadacza rachunku jest niepoprawne lub nierzetelne, raportująca instytucja finansowa nie może opierać się na pierwotnym oświadczeniu posiadacza rachunku i musi uzyskać ważne oświadczenie, które określa rezydencję (rezydencje) posiadacza rachunku do celów podatkowych.

SEKCJA V

NALEŻYTA STARANNOŚĆ WOBEC ISTNIEJĄCYCH RACHUNKÓW PODMIOTÓW

Poniższe procedury mają zastosowanie do celów identyfikacji rachunków raportowanych wśród istniejących rachunków podmiotów.

A. Rachunki podmiotów niewymagające weryfikacji, identyfikacji ani raportowania. O ile raportująca instytucja finansowa nie dokona innego wyboru, w odniesieniu do wszystkich istniejących rachunków podmiotów albo oddzielnie, w odniesieniu do każdej wyraźnie zidentyfikowanej grupy takich rachunków, istniejący rachunek podmiotów, którego łączne saldo lub wartość nie przekraczają - na dzień 31 grudnia poprzedzający wejście w życie protokołu zmieniającego podpisanego w dniu 27 maja 2015 r. - kwoty 250 000 USD lub równoważnej kwoty denominowanej w walucie krajowej każdego państwa członkowskiego lub Szwajcarii, nie musi być weryfikowany, identyfikowany ani raportowany jako rachunek raportowany do czasu aż jego łączne saldo lub wartość nie przekroczą tej kwoty na ostatni dzień któregokolwiek z kolejnych lat kalendarzowych.

B. Rachunki podmiotów będące przedmiotem weryfikacji. Istniejący rachunek podmiotów, którego łączne saldo lub wartość przekraczają - na dzień 31 grudnia poprzedzający wejście w życie protokołu zmieniającego podpisanego w dniu 27 maja 2015 r. - kwotę 250 000 USD lub równoważną kwotę denominowaną w walucie krajowej każdego państwa członkowskiego lub Szwajcarii, oraz istniejący rachunek podmiotów, który nie przekracza - na dzień 31 grudnia poprzedzający wejście w życie protokołu zmieniającego podpisanego w dniu 27 maja 2015 r. - tej kwoty, ale którego łączne saldo lub wartość przekraczają taką kwotę na ostatni dzień któregokolwiek z kolejnych lat kalendarzowych, muszą zostać poddane weryfikacji zgodnie z procedurami określonymi w części D.

C. Rachunki podmiotów, wobec których wymagane jest raportowanie. W odniesieniu do istniejących rachunków podmiotów opisanych w części B, wyłącznie rachunki, które znajdują się w posiadaniu co najmniej jednego podmiotu będącego osobą raportowaną lub w posiadaniu pasywnych NFE (podmiotów niebędących instytucjami finansowymi) kontrolowanych przez co najmniej jedną osobę kontrolującą będącą osobą raportowaną, są traktowane jako rachunki raportowane.

D. Procedury weryfikacji na potrzeby identyfikowania rachunków podmiotów, wobec których wymagane jest raportowanie. Wobec istniejących rachunków podmiotów opisanych w części B raportująca instytucja finansowa musi zastosować następujące procedury weryfikacji dla określenia, czy są one w posiadaniu co najmniej jednej osoby raportowanej lub pasywnego NFE kontrolowanych przez co najmniej jedną osobę kontrolującą będącą osobą raportowaną:

1. Ustalenie, czy podmiot jest osobą raportowaną.

a) weryfikacja informacji posiadanych do celów regulacyjnych lub do celów związanych z relacjami z klientem (łącznie z informacjami zgromadzonymi na mocy procedur AML/KYC) w celu określenia, czy informacje wskazują, że posiadacz rachunku jest rezydentem w raportowanej jurysdykcji. W tym celu informacje wskazujące na to, że posiadacz rachunku jest rezydentem w raportowanej jurysdykcji obejmują miejsce uzyskania zdolności prawnej lub rejestracji lub adres w raportowanej jurysdykcji;

b) jeżeli informacje wskazują na to, że posiadacz rachunku jest rezydentem w raportowanej jurysdykcji, raportująca instytucja finansowa musi traktować rachunek jako rachunek raportowany, chyba że uzyska od posiadacza rachunku oświadczenie lub w sposób racjonalny ustali na podstawie posiadanych informacji lub informacji dostępnych publicznie, że posiadacz rachunku nie jest osobą raportowaną.

2. Ustalenie, czy podmiot jest pasywnym NFE kontrolowanym przez co najmniej jedną osobę kontrolującą będącą osobą raportowaną. W odniesieniu do posiadacza rachunku w przypadku istniejącego rachunku podmiotu (łącznie z podmiotem będącym osobą raportowaną) raportująca instytucja finansowa musi ustalić, czy posiadacz rachunku jest pasywnym NFE kontrolowanym przez co najmniej jedną osobę kontrolującą będącą osobą raportowaną. Jeżeli którakolwiek z osób kontrolujących pasywny NFE jest osobą raportowaną, rachunek musi być traktowany jako rachunek raportowany. Dokonując tych ustaleń, raportująca instytucja finansowa musi stosować się do wskazówek w części D pkt 2 lit. a)-c) w kolejności najstosowniejszej do danych okoliczności.

a) Ustalenie, czy posiadacz rachunku jest pasywnym NFE. Do celów ustalenia, czy posiadacz rachunku jest pasywnym NFE, raportująca instytucja finansowa musi uzyskać od posiadacza rachunku oświadczenie, aby określić jego status, chyba że posiada już informacje lub publicznie dostępne są informacje, na podstawie których może racjonalnie stwierdzić, że posiadacz rachunku jest aktywnym NFE lub instytucją finansową inną niż podmiot inwestujący opisany w sekcji VIII część A pkt 6 lit. b), niebędący instytucją finansową z jurysdykcji uczestniczącej.

b) Ustalenie osób kontrolujących posiadacza rachunku. Do celów ustalenia osób kontrolujących posiadacza rachunku raportująca instytucja finansowa może opierać się na informacjach zgromadzonych i przechowywanych na mocy procedur AML/KYC.

c) Ustalenie, czy osoba kontrolująca pasywny NFE jest osobą raportowaną. Do celów ustalenia, czy osoba kontrolująca pasywny NFE jest osobą raportowaną, raportująca instytucja finansowa może opierać się na:

(i) informacjach zgromadzonych i przechowywanych na mocy procedur AML/KYC w przypadku istniejącego rachunku podmiotu, który to rachunek znajduje się w posiadaniu co najmniej jednego NFE i którego łączne saldo lub wartość nie przekraczają kwoty 1 000 000 USD lub równoważnej kwoty denominowanej w walucie krajowej każdego państwa członkowskiego lub Szwajcarii; lub

(ii) oświadczeniu posiadacza rachunku lub takiej osoby kontrolującej z jurysdykcji (państwa członkowskiego, Szwajcarii lub innej jurysdykcji), w których dana osoba kontrolująca jest rezydentem do celów podatkowych.

E. Czas trwania weryfikacji oraz dodatkowe procedury mające zastosowanie do istniejących rachunków podmiotów

1. Weryfikacja istniejących rachunków podmiotów, których łączne saldo lub wartość przekraczają - na dzień 31 grudnia poprzedzający wejście w życie protokołu zmieniającego podpisanego w dniu 27 maja 2015 r. - kwotę 250 000 USD lub równoważną kwotę denominowaną w walucie krajowej każdego państwa członkowskiego lub Szwajcarii, musi zostać zakończona w ciągu dwóch lat od wejścia w życie tego protokołu.

2. Weryfikacja istniejących rachunków podmiotów, których łączne saldo lub wartość nie przekraczają - na dzień 31 grudnia poprzedzający wejście w życie protokołu zmieniającego podpisanego w dniu 27 maja 2015 r. - kwoty 250 000 USD lub równoważnej kwoty denominowanej w walucie krajowej każdego państwa członkowskiego lub Szwajcarii, ale przekraczają tę kwotę na dzień 31 grudnia któregokolwiek z kolejnych lat, musi zostać zakończona w ciągu roku kalendarzowego następującego po roku, w którym łączne saldo lub wartość przekroczyły taką kwotę.

3. W przypadku wystąpienia zmiany okoliczności związanych z istniejącym rachunkiem podmiotu, która sprawia, że raportująca instytucja finansowa dowiaduje się lub ma powody sądzić, że oświadczenie posiadacza rachunku lub inna dokumentacja związana z rachunkiem są niepoprawne lub nierzetelne, raportująca instytucja finansowa musi ponownie określić status rachunku zgodnie z procedurami określonymi w części D.

SEKCJA VI

NALEŻYTA STARANNOŚĆ WOBEC NOWYCH RACHUNKÓW PODMIOTÓW

Poniższe procedury mają zastosowanie do celów identyfikacji rachunków raportowanych wśród nowych rachunków podmiotów.

A. Procedury weryfikacji na potrzeby identyfikowania rachunków podmiotów, wobec których wymagane jest raportowanie. Wobec nowych rachunków podmiotów raportująca instytucja finansowa musi zastosować następujące procedury weryfikacji dla ustalenia, czy posiadaczem rachunku są co najmniej jedna osoba raportowana lub pasywne NFE kontrolowane przez co najmniej jedną osobę kontrolującą będącą osobą raportowaną:

1. Ustalenie, czy podmiot jest osobą raportowaną.

a) Uzyskanie oświadczenia posiadacza rachunku, które może stanowić część dokumentacji otwarcia rachunku, pozwalające raportującej instytucji finansowej na ustalenie (jednej lub większej liczby) rezydencji posiadacza rachunku do celów podatkowych i potwierdzenie zasadności takiego oświadczenia na podstawie informacji otrzymanych przez raportującą instytucję finansową w związku z otwarciem rachunku, łącznie z wszelką dokumentacją zgromadzoną na mocy procedur AML/KYC. Jeżeli dany podmiot poświadczy, że nie ma rezydencji do celów podatkowych, raportująca instytucja finansowa może opierać się adresie głównego miejsca prowadzenia działalności podmiotu w celu ustalenia rezydencji posiadacza rachunku.

b) Jeżeli oświadczenie wskazuje na to, że posiadacz rachunku jest rezydentem w raportowanej jurysdykcji, raportująca instytucja finansowa musi traktować rachunek jako rachunek raportowany, chyba że w sposób racjonalny ustali na podstawie posiadanych informacji lub informacji dostępnych publicznie, że posiadacz rachunku nie jest osobą raportowaną w odniesieniu do takiej raportowanej jurysdykcji.

2. Ustalenie, czy podmiot jest pasywnym NFE kontrolowanym przez co najmniej jedną osobę kontrolującą będącą osobą raportowaną. W odniesieniu do posiadacza rachunku w przypadku nowego rachunku podmiotu (łącznie z podmiotem będącym osobą raportowaną) raportująca instytucja finansowa musi ustalić, czy posiadacz rachunku jest pasywnym NFE kontrolowanym przez co najmniej jedną osobę kontrolującą będącą osobą raportowaną. Jeżeli którakolwiek z osób kontrolujących pasywny NFE jest osobą raportowaną, rachunek musi być traktowany jako rachunek raportowany. Dokonując tych ustaleń, raportująca instytucja finansowa musi stosować się do wskazówek w części A pkt 2 lit. a)-c) w kolejności najstosowniejszej do danych okoliczności.

a) Ustalenie, czy posiadacz rachunku jest pasywnym NFE. Do celów ustalenia, czy posiadacz rachunku jest pasywnym NFE, raportująca instytucja finansowa musi polegać na oświadczeniu posiadacza rachunku, aby określić jego status, chyba że posiada już informacje lub publicznie dostępne są informacje, na podstawie których może racjonalnie stwierdzić, że posiadacz rachunku jest aktywnym NFE lub instytucją finansową inną niż podmiot inwestujący opisany w sekcji VIII część A pkt 6 lit. b), niebędący instytucją finansową z jurysdykcji uczestniczącej.

SEKCJA VII

SZCZEGÓLNE ZASADY NALEŻYTEJ STARANNOŚCI

Poniższe dodatkowe zasady mają zastosowanie we wdrażaniu procedur należytej staranności opisanych powyżej:

A. Poleganie na oświadczeniach i dowodach w postaci dokumentów. Raportująca instytucja finansowa nie może opierać się na oświadczeniu lub dowodzie w postaci dokumentów, jeżeli wie lub ma powody sądzić, że oświadczenie lub dowód w postaci dokumentów są niepoprawne lub nierzetelne.

B. Alternatywne procedury dla rachunków finansowych będących w posiadaniu indywidualnych beneficjentów pieniężnych umów ubezpieczenia lub umów renty oraz dla grupowych pieniężnych umów ubezpieczenia lub grupowych umów renty. Raportująca instytucja finansowa może domniemywać, że indywidualny beneficjent (inny niż właściciel) pieniężnej umowy ubezpieczenia lub umowy renty, otrzymujący świadczenie z tytułu śmierci, nie jest osobą raportowaną, i może traktować taki rachunek finansowy jako inny niż rachunek raportowany, chyba że raportująca instytucja finansowa rzeczywiście wie lub ma powody, by sądzić, iż beneficjentem jest osoba raportowana. Raportująca instytucja finansowa ma powody, by sądzić, iż beneficjentem pieniężnej umowy ubezpieczenia lub umowy renty jest osoba raportowana, jeżeli informacje zgromadzone przez raportującą instytucję finansową i związane z beneficjentem zawierają przesłanki opisane w sekcji III część B. Jeżeli raportująca instytucja finansowa rzeczywiście wie lub ma powody, by sądzić, iż beneficjentem jest osoba raportowana, raportująca instytucja finansowa musi stosować się do procedur zawartych w sekcji III część B.

Państwo członkowskie lub Szwajcaria mają możliwość zezwolenia raportującym instytucjom finansowym na traktowanie rachunku finansowego, który jest udziałem członka w grupowej pieniężnej umowie ubezpieczenia lub grupowej umowie renty, jako rachunku finansowego, który nie jest rachunkiem raportowanym, do dnia, w którym określona kwota staje się należna na rzecz pracownika/posiadacza świadectwa lub beneficjenta, jeżeli dany rachunek finansowy, który jest udziałem członka w grupowej pieniężnej umowie ubezpieczenia lub grupowej umowie renty, spełnia następujące wymogi:

a) grupowa pieniężna umowa ubezpieczenia lub grupowa umowa renty są wystawione na rzecz pracodawcy i obejmują co najmniej 25 pracowników/posiadaczy świadectwa;

b) pracownicy/posiadacze świadectwa są uprawnieni do otrzymania jakiejkolwiek wartości umowy związanej z ich udziałami oraz do wyznaczenia beneficjentów świadczenia wypłacanego z tytułu śmierci pracownika; oraz

c) łączna kwota należna każdemu pracownikowi/posiadaczowi świadectwa lub beneficjentowi nie przekracza kwoty 1 000 000 USD lub równoważnej kwoty denominowanej w walucie krajowej każdego państwa członkowskiego lub Szwajcarii.

Termin »grupowa pieniężna umowa ubezpieczenia« oznacza pieniężną umowę ubezpieczenia, która (i) zapewnia ochronę ubezpieczeniową osób fizycznych, które przystąpiły do umowy za pośrednictwem pracodawcy, stowarzyszenia handlowego, związku zawodowego lub innego stowarzyszenia lub grupy; oraz (ii) przewiduje zapłatę składki od każdego członka grupy (lub członka kategorii w ramach grupy), która to składka jest określona bez względu na indywidualne cechy zdrowotne inne niż wiek, płeć i nałóg palenia danego członka (lub kategorii członków) danej grupy.

Termin »grupowa umowa renty« oznacza umowę renty, na mocy której zobowiązanymi są osoby fizyczne, które przystąpiły do umowy za pośrednictwem pracodawcy, stowarzyszenia handlowego, związku zawodowego lub innego stowarzyszenia lub grupy.

Zanim wejdzie w życie protokół zmieniający podpisany w dniu 27 maja 2015 r., państwa członkowskie informują Szwajcarię, a Szwajcaria informuje Komisję Europejską, czy skorzystały z możliwości przewidzianej w niniejszej części. Komisja Europejska może koordynować przekazanie wiadomości od państw członkowskich skierowanych do Szwajcarii oraz przekazuje wiadomości Szwajcarii do wszystkich państw członkowskich. Informacje o wszelkich dalszych zmianach dotyczących skorzystania z tej możliwości przez państwo członkowskie lub Szwajcarię są przekazywane w ten sam sposób.

C. Sumowanie salda rachunku i reguły walutowe.

1. Sumowanie rachunków indywidualnych. Do celów określania łącznego salda lub wartości rachunków finansowych posiadanych przez osobę fizyczną, raportująca instytucja finansowa jest zobowiązana sumować wszystkie rachunki finansowe prowadzone przez raportującą instytucję finansową lub podmiot powiązany, ale wyłącznie w takim zakresie, w jakim systemy komputerowe raportującej instytucji finansowej łączą ze sobą rachunki finansowe przez odniesienie do elementu danych, takiego jak numer klienta lub numer NIP, oraz w zakresie, w jakim systemy te pozwalają na sumowanie sald lub wartości rachunków. Każdemu współposiadaczowi rachunku finansowego przypisuje się całe saldo lub wartość posiadanych wspólnie rachunków finansowych do celów stosowania wymogów sumowania opisanych w niniejszym punkcie.

2. Sumowanie rachunków podmiotów. Do celów określania łącznego salda lub wartości rachunków finansowych posiadanych przez podmiot, raportująca instytucja finansowa jest zobowiązana uwzględnić wszystkie rachunki finansowe prowadzone przez raportującą instytucję finansową lub podmiot powiązany, ale wyłącznie w takim zakresie, w jakim systemy komputerowe raportującej instytucji finansowej łączą ze sobą rachunki finansowe przez odniesienie do elementu danych, takiego jak numer klienta lub numer NIP, oraz w zakresie, w jakim systemy te pozwalają na sumowanie sald lub wartości rachunków. Każdemu współposiadaczowi rachunku finansowego przypisuje się całe saldo lub wartość posiadanych wspólnie rachunków finansowych do celów stosowania wymogów sumowania opisanych w niniejszym punkcie.

3. Szczególna zasada sumowania mająca zastosowanie do opiekunów klienta. Do celów określenia łącznego salda lub wartości rachunków finansowych posiadanych przez osobę w celu ustalenia, czy rachunek finansowy jest rachunkiem o wysokiej wartości, raportująca instytucja finansowa jest również zobowiązana, w przypadku każdego rachunku finansowego, o którym opiekun klienta wie lub ma powody, by sądzić, że jest on bezpośrednio lub pośrednio posiadany, kontrolowany lub założony (oprócz rachunków powierniczych) przez tę samą osobę, do sumowania wszystkich takich rachunków.

4. Kwoty traktowane jako kwoty obejmujące równowartość w innych walutach. Wszystkie kwoty w dolarach lub kwoty denominowane w walucie krajowej każdego państwa członkowskiego lub Szwajcarii traktuje się jako obejmujące równoważne kwoty w innych walutach, zgodnie z prawem krajowym.

SEKCJA VIII

TERMINY ZDEFINIOWANE

Następujące terminy mają znaczenie określone poniżej:

A. Raportująca instytucja finansowa

1. Termin »raportująca instytucja finansowa« oznacza każdą instytucję finansową z państwa członkowskiego lub szwajcarską instytucję finansową, w zależności od kontekstu, niebędącą nieraportującą instytucją finansową.

2. Termin »instytucja finansowa z jurysdykcji uczestniczącej« oznacza (i) każdą instytucję finansową będącą rezydentem w jurysdykcji uczestniczącej, z wyłączeniem jednak wszelkich oddziałów tej instytucji finansowej zlokalizowanych poza daną jurysdykcją uczestniczącą, oraz (ii) każdy oddział instytucji finansowej, która nie jest rezydentem w jurysdykcji uczestniczącej, o ile dany oddział jest zlokalizowany w danej jurysdykcji uczestniczącej.

3. Termin »instytucja finansowa« oznacza instytucję powierniczą, instytucję depozytową, podmiot inwestujący lub określony zakład ubezpieczeń.

4. Termin »instytucja powiernicza« oznacza każdy podmiot, który - w ramach istotnej części swojej działalności gospodarczej - przechowuje aktywa finansowe na rachunek innych osób. Uważa się, że przechowywanie aktywów finansowych na rachunek innych osób stanowi istotną część działalności gospodarczej podmiotu, jeżeli jego przychody brutto przypadające na przechowywanie aktywów finansowych i na związane z tym usługi finansowe stanowią co najmniej 20 % przychodów brutto tego podmiotu w krótszym z następujących okresów: (i) okresie trzech lat, kończącym się 31 grudnia (lub ostatniego dnia roku obrachunkowego, jeżeli nie są one tożsame) poprzedzającym rok, w którym jest dokonywane ustalenie tego udziału; lub (ii) okresie istnienia tego podmiotu.

5. Termin »instytucja depozytowa« oznacza każdy podmiot, który przyjmuje depozyty w ramach prowadzonej działalności bankowej lub podobnej.

6. Termin »podmiot inwestujący« oznacza każdy podmiot:

a) który w ramach działalności gospodarczej wykonuje głównie co najmniej jedną z następujących czynności lub operacji na rzecz lub w imieniu klienta:

(i) obrót instrumentami rynku pieniężnego (czekami, wekslami, certyfikatami depozytowymi, instrumentami pochodnymi itp.); obrót walutą; obrót pochodnymi instrumentami walutowymi, instrumentami pochodnymi na stopę procentową i indeksowymi instrumentami pochodnymi; obrót zbywalnymi papierami wartościowymi; lub towarowymi kontraktami terminowymi typu future;

(ii) zarządzanie indywidualnym i zbiorowym portfelem aktywów; lub

(iii) inne formy inwestowania, administrowania lub zarządzania aktywami finansowymi lub środkami pieniężnymi w imieniu innych osób;

lub

b) którego przychody brutto przypadają głównie na inwestowanie lub reinwestowanie aktywów finansowych lub obrót tymi aktywami, jeżeli dany podmiot jest zarządzany przez inny podmiot będący instytucją depozytową, instytucją powierniczą, określonym zakładem ubezpieczeń lub podmiotem inwestującym opisanym w części A pkt 6 lit. a).

Uznaje się, że w ramach działalności gospodarczej podmiot wykonuje głównie co najmniej jedną z czynności, o których mowa w części A pkt 6 lit. a), lub że przychody brutto podmiotu przypadają głównie na inwestowanie lub reinwestowanie aktywów finansowych lub obrót tymi aktywami do celów części A pkt 6 lit. b), jeżeli przychody brutto danego podmiotu przypadające na stosowne czynności stanowią co najmniej 50 % przychodów brutto tego podmiotu w krótszym z następujących okresów: (i) okresie trzech lat, kończącym się 31 grudnia roku poprzedzającego rok, w którym jest dokonywane ustalenie tego udziału, lub (ii) okresie istnienia tego podmiotu. Termin »podmiot inwestujący« nie obejmuje podmiotu, który jest aktywnym NFE, ponieważ podmiot ten spełnia którekolwiek z kryteriów określonych w części D pkt 9 lit. d)-g).

Niniejszy punkt interpretuje się w sposób spójny ze sformułowaniem zastosowanym w definicji »instytucji finansowej« w zaleceniach Grupy Specjalnej ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy.

7. Termin »aktywa finansowe« obejmuje papier wartościowy (na przykład akcję spółki; udział w spółce osobowej lub własność rzeczywistą w spółce osobowej lub truście charakteryzujących się własnością rozproszoną lub będących w obrocie publicznym; weksel, obligację, skrypt dłużny lub inne dowody wierzytelności), udział w spółce osobowej, umowę towarową, umowę swapu (na przykład swapy stóp procentowych, swapy walutowe, swapy bazowe, górne pułapy stóp procentowych, dolne pułapy stóp procentowych, swapy towarowe, swapy akcyjne, swapy indeksowe i podobne umowy), umowę ubezpieczenia lub umowę renty, bądź jakikolwiek udział (łącznie z kontraktem terminowym typu future lub kontraktem terminowym typu forward lub opcją) w papierze wartościowym, udziale w spółce osobowej, umowie towarowej, umowie swapu, umowie ubezpieczenia lub umowie renty. Termin »aktywa finansowe« nie obejmuje niedłużnego, bezpośredniego udziału w nieruchomości.

8. Termin »określony zakład ubezpieczeń« oznacza każdy podmiot będący zakładem ubezpieczeń (lub jednostką dominującą zakładu ubezpieczeń), który zawiera pieniężną umowę ubezpieczenia lub umowę renty, bądź jest zobowiązany do dokonywania płatności z tytułu tych umów.

B. Nieraportująca instytucja finansowa

1. Termin »nieraportująca instytucja finansowa« oznacza każdą instytucję finansową będącą:

a) podmiotem rządowym, organizacją międzynarodową lub bankiem centralnym, w sytuacjach innych niż dotyczące płatności wynikającej ze zobowiązania istniejącego w związku z komercyjną działalnością finansową w rodzaju tej prowadzonej przez określony zakład ubezpieczeń, instytucję powierniczą lub instytucję depozytową;

b) powszechnym funduszem emerytalnym; zamkniętym funduszem emerytalnym; funduszem emerytalnym podmiotu rządowego, organizacji międzynarodowej lub banku centralnego; lub kwalifikowanym wystawcą kart kredytowych;

c) innym podmiotem, który niesie ze sobą niskie ryzyko zostania wykorzystanym do uchylenia się od opodatkowania, ma zasadniczo podobne cechy jak którykolwiek z podmiotów opisanych w części B pkt 1 lit. a) i b) oraz jest zdefiniowany w prawie krajowym jako nieraportująca instytucja finansowa, i - w przypadku państw członkowskich - o którym mowa w art. 8 ust. 7a dyrektywy Rady 2011/16/UE w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie opodatkowania, i o którym jest powiadamiana Szwajcaria, a w przypadku Szwajcarii, o którym jest informowana Komisja Europejska, pod warunkiem że status takiego podmiotu jako nieraportującej instytucji finansowej nie utrudnia realizacji celów niniejszej Umowy;

d) zwolnionym przedsiębiorstwem zbiorowego inwestowania; lub

e) trustem w zakresie, w jakim powiernik trustu jest raportującą instytucją finansową i zgłasza wszystkie informacje, których zgłoszenie jest wymagane na mocy sekcji I, w odniesieniu do wszystkich rachunków raportowanych trustu.

2. Termin »podmiot rządowy« oznacza rząd państwa członkowskiego, Szwajcarii lub innej jurysdykcji, wszelkie jednostki terytorialne niższego szczebla państwa członkowskiego, Szwajcarii lub innej jurysdykcji (które - w celu uniknięcia wątpliwości - obejmują państwo, prowincje, okręgi lub gminy), lub każdą agencję lub instytucję państwa członkowskiego, Szwajcarii lub innej jurysdykcji będące w całości własnością danego państwa lub jurysdykcji lub którychkolwiek z wyżej wymienionych jednostek (każda zwana dalej »podmiotem rządowym«). Kategoria ta obejmuje integralne części, kontrolowane podmioty, a także jednostki terytorialne niższego szczebla państwa członkowskiego, Szwajcarii lub innej jurysdykcji.

a) »Integralna część« państwa członkowskiego, Szwajcarii lub innej jurysdykcji oznacza każdą osobę, organizację, agencję, urząd, fundusz, instytucję lub inny organ, niezależnie od tego, w jaki sposób zostały one określone, stanowiące organ sprawujący władzę w państwie członkowskim, Szwajcarii lub innej jurysdykcji. Dochody netto tego organu sprawującego władzę muszą być zapisywane na jej własnym rachunku lub na innych rachunkach danego państwa członkowskiego, Szwajcarii lub innej jurysdykcji, a żadna część tych dochodów nie przynosi korzyści żadnej osobie prywatnej. Integralna część nie obejmuje żadnej osoby, która sprawuje władzę, jest urzędnikiem lub zarządcą działającymi w swoim imieniu prywatnym lub osobistym.

b) »Podmiot kontrolowany« oznacza podmiot, który jest odrębny w formie od państwa członkowskiego, Szwajcarii lub innej jurysdykcji lub który w inny sposób stanowi oddzielny podmiot prawa, pod warunkiem że:

(i) podmiot ten jest w całości własnością co najmniej jednego podmiotu rządowego i jest kontrolowany przez co najmniej jeden taki podmiot, bezpośrednio lub za pośrednictwem co najmniej jednego podmiotu kontrolowanego;

(ii) dochody netto tego podmiotu są zapisywane na jego własnym rachunku lub na rachunkach co najmniej jednego podmiotu rządowego, a żadna część tych dochodów nie przynosi korzyści jakiejkolwiek osobie prywatnej; oraz

(iii) po rozwiązaniu tego podmiotu jego aktywa powierzane są co najmniej jednemu podmiotowi rządowemu.

c) Uważa się, że dochód nie przynosi korzyści osobom prywatnym, jeśli takie osoby są zakładanymi beneficjentami programu rządowego, a działania w ramach tego programu realizowane są dla dobra ogółu lub odnoszą się do zarządzania określoną sferą administracji. Niezależnie od powyższego uważa się jednak, że dochód przynosi korzyść osobom prywatnym, jeśli pochodzi on z wykorzystywania podmiotu rządowego do prowadzenia działalności komercyjnej, takiej jak bankowość komercyjna, w ramach której świadczone są usługi finansowe na rzecz osób prywatnych.

3. Termin »organizacja międzynarodowa« oznacza organizację międzynarodową lub jej agencję lub instytucję będącą w całości jej własnością. Kategoria ta obejmuje organizację międzyrządową (w tym organizację ponadnarodową): (i) w skład której wchodzą głównie rządy; (ii) która zawarła z państwem członkowskim, Szwajcarią lub inną jurysdykcją obowiązujące porozumienie w sprawie lokalizacji jej siedziby lub podobne merytorycznie porozumienie; i (iii) której dochód nie przynosi korzyści osobom prywatnym.

4. Termin »bank centralny« oznacza instytucję określoną przez prawo lub wyznaczoną przez rząd jako główna władza - inna niż rząd samego państwa członkowskiego, Szwajcarii lub innej jurysdykcji - emitująca instrumenty przeznaczone do obiegu jako waluta. Instytucja taka może obejmować podmiot odrębny od rządu danego państwa członkowskiego, Szwajcarii lub innej jurysdykcji, niezależnie od tego, czy należy w całości lub w części do tego państwa członkowskiego, Szwajcarii lub innej jurysdykcji.

5. Termin »powszechny fundusz emerytalny« oznacza fundusz utworzony w celu zapewnienia świadczeń emerytalnych, rentowych lub świadczeń z tytułu śmierci, bądź też jakiejkolwiek kombinacji tych świadczeń, na rzecz beneficjentów będących obecnymi lub byłymi pracownikami (lub osobami wskazanymi przez takich pracowników) co najmniej jednego pracodawcy, w zamian za świadczone przez nich usługi, pod warunkiem że fundusz:

a) nie ma żadnego beneficjenta, który miałby prawo do więcej niż 5 % aktywów funduszu;

b) podlega regulacjom rządowym i zapewnia coroczne przekazywanie informacji organom podatkowym; oraz

c) spełnia co najmniej jeden z następujących wymogów:

(i) jest ogólnie zwolniony z opodatkowania od dochodów z inwestycji lub opodatkowanie takich dochodów jest odroczone lub podlega stawce obniżonej, ze względu na status funduszu jako programu emerytalnego;

(ii) co najmniej 50 % całkowitych składek na rzecz funduszu (innych niż przeniesienie aktywów z innych programów opisanych w części B pkt 5-7 lub z rachunków emerytalnych i rentowych opisanych w części C pkt 17 lit. a)) pochodzi z wpłat pracodawców;

(iii) przenoszenie środków lub wypłaty z funduszu są dozwolone tylko w przypadku wystąpienia określonych zdarzeń związanych z przejściem na emeryturę, niepełnosprawnością lub śmiercią (z wyjątkiem przenoszenia środków do innych funduszy emerytalnych opisanych w części B pkt 5-7 lub do rachunków emerytalnych i rentowych opisanych w części C pkt 17 lit. a)), bądź dokonanie przeniesienia lub wypłaty środków przed wystąpieniem określonego zdarzenia skutkuje nałożeniem kar; lub

(iv) składki (inne niż określone, dozwolone wpłaty uzupełniające) wpłacane przez pracowników do funduszu są ograniczone zależnie od dochodu pracownika lub nie mogą przekroczyć rocznie kwoty 50 000 USD lub równoważnej kwoty denominowanej w walucie krajowej każdego państwa członkowskiego lub Szwajcarii, przy zastosowaniu zasad określonych w sekcji VII część C w odniesieniu do sumowania rachunków i przeliczania walut obcych.

6. Termin »zamknięty fundusz emerytalny« oznacza fundusz utworzony w celu zapewnienia świadczeń emerytalnych, rentowych lub świadczeń z tytułu śmierci na rzecz beneficjentów będących obecnymi lub byłymi pracownikami (lub na rzecz osób wskazanych przez takich pracowników) co najmniej jednego pracodawcy, w zamian za świadczone przez nich usługi, pod warunkiem że:

a) fundusz ma mniej niż 50 uczestników;

b) fundusz jest finansowany przez co najmniej jednego pracodawcę, który nie jest podmiotem inwestującym ani pasywnym NFE;

c) składki pracownika i pracodawcy na rzecz funduszu (z wyjątkiem przenoszenia aktywów z innych rachunków emerytalnych i rentowych opisanych w części C pkt 17 lit. a)) są ograniczone zależnie od, odpowiednio, wypracowanego dochodu i wysokości wynagrodzenia pracownika;

d) uczestnicy, którzy nie są rezydentami jurysdykcji (państwa członkowskiego lub Szwajcarii), w którym dany fundusz został utworzony, nie są uprawnieni do więcej niż 20 % aktywów funduszu; oraz

e) fundusz podlega regulacjom rządowym i zapewnia coroczne przekazywanie informacji organom podatkowym.

7. Termin »fundusz emerytalny podmiotu rządowego, organizacji międzynarodowej lub banku centralnego« oznacza fundusz utworzony przez podmiot rządowy, organizację międzynarodową lub bank centralny w celu zapewnienia świadczeń emerytalnych, rentowych lub świadczeń z tytułu śmierci na rzecz beneficjentów lub uczestników będących obecnymi lub byłymi pracownikami (lub na rzecz osób wskazanych przez takich pracowników), bądź niebędących obecnymi lub byłymi pracownikami, jeżeli świadczenia zapewniane takim beneficjentom lub uczestnikom są wypłacane w zamian za usługi wykonane na rzecz danego podmiotu rządowego, danej organizacji międzynarodowej lub danego banku centralnego.

8. Termin »kwalifikowany wystawca kart kredytowych« oznacza instytucję finansową spełniającą następujące wymogi:

a) instytucja finansowa jest instytucją finansową tylko dlatego, że jest wystawcą kart kredytowych akceptującym depozyty tylko wtedy, gdy klient dokonuje płatności przekraczającej saldo debetowe karty, a nadpłacona kwota nie jest natychmiast zwracana klientowi; oraz

b) począwszy od wejścia w życie protokołu zmieniającego podpisanego w dniu 27 maja 2015 r. lub przed jego wejściem w życie, instytucja finansowa wdroży politykę i procedury zapobiegające dokonaniu przez klienta nadpłaty przekraczającej kwotę 50 000 USD lub równoważną kwotę denominowaną w walucie krajowej każdego państwa członkowskiego lub Szwajcarii, albo zapewniające, aby wszelkie nadpłacone przez klienta kwoty przekraczające tę kwotę były temu klientowi zwracane w ciągu 60 dni, każdorazowo przy zastosowaniu zasad dotyczących sumowania rachunków i przeliczania walut obcych, określonych w sekcji VII część C. W tym celu pojęcie nadpłata przez klienta nie odnosi się do salda dodatniego w zakresie spornych obciążeń, obejmuje jednak salda dodatnie wynikające ze zwrotów towarów.

9. Termin »zwolnione przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania« oznacza podmiot inwestujący regulowany jako przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania, pod warunkiem że wszystkie udziały w tym przedsiębiorstwie zbiorowego inwestowania są w posiadaniu osób fizycznych lub podmiotów niebędących osobami raportowanymi, z wyjątkiem pasywnego NFE kontrolowanego przez osoby kontrolujące będące osobami raportowanymi, bądź też pod warunkiem że wszystkie te udziały są posiadane za pośrednictwem takich osób fizycznych lub podmiotów.

Wyemitowanie fizycznych akcji na okaziciela przez przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania samo w sobie nie powoduje utraty przez podmiot inwestujący, który jest regulowany jako takie przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania, statusu zwolnionego przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania, na mocy części B pkt 9, pod warunkiem że:

a) dane przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania nie wyemitowało i nie wyemituje żadnych fizycznych akcji na okaziciela po dniu 31 grudnia poprzedzającym wejście w życie protokołu zmieniającego podpisanego w dniu 27 maja 2015 r.;

b) dane przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania umorzy wszystkie takie udziały po ich wykupieniu;

c) dane przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania wykonuje wszelkie procedury należytej staranności określone w sekcjach II-VII i przekazuje wszelkie informacje podlegające wymogowi przekazania w odniesieniu do wszystkich takich udziałów, gdy udziały te są przedstawiane w celu ich umorzenia lub dokonania innej płatności; oraz

d) dane przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania posiada polityki i procedury zapewniające, aby takie udziały zostały umorzone lub poddane immobilizacji jak najszybciej, a w każdym razie w ciągu dwóch lat od wejścia w życie protokołu zmieniającego podpisanego w dniu 27 maja 2015 r.

C. Rachunek finansowy

1. Termin »rachunek finansowy« oznacza rachunek prowadzony przez instytucję finansową i obejmuje rachunek depozytowy i rachunek powierniczy, a także:

a) w przypadku podmiotu inwestującego - jakikolwiek udział w kapitale lub w wierzytelnościach danej instytucji finansowej. Niezależnie od powyższego termin »rachunek finansowy« nie obejmuje żadnego udziału w kapitale lub w wierzytelnościach podmiotu będącego podmiotem inwestującym wyłącznie, dlatego że

(i) udziela on porad inwestycyjnych klientowi i działa w jego imieniu; lub

(ii) zarządza portfelami na rzecz klienta i działa w jego imieniu do celów inwestowania aktywów finansowych zdeponowanych w imieniu klienta w instytucji finansowej innej niż taki podmiot lub do celów zarządzania lub administrowania takimi aktywami finansowymi;

b) w przypadku instytucji finansowej nieopisanej w części C pkt 1 lit. a) - jakikolwiek udział w kapitale lub w wierzytelnościach danej instytucji finansowej, jeżeli dana kategoria udziałów została utworzona w celu uniknięcia raportowania zgodnie z sekcją I; oraz

c) wszelkie pieniężne umowy ubezpieczenia i wszelkie umowy renty, zawarte lub prowadzone przez instytucję finansową, inne niż niezwiązane z inwestowaniem, nieprzenoszalne, natychmiastowo wypłacane renty dożywotnie, zawierane z osobą fizyczną, skutkujące wypłatą świadczenia emerytalnego lub rentowego, w ramach rachunku, który jest rachunkiem wyłączonym.

Termin »rachunek finansowy« nie obejmuje żadnego rachunku, który jest rachunkiem wyłączonym.

2. Termin »rachunek depozytowy« obejmuje każdy rachunek prowadzony w celach komercyjnych, rachunek bieżący, oszczędnościowo-rozliczeniowy, terminowy lub oszczędnościowy lub rachunek, potwierdzeniem którego jest certyfikat depozytowy, certyfikat oszczędnościowy, certyfikat inwestycyjny, certyfikat zadłużeniowy lub inny podobny instrument prowadzony przez instytucję finansową w ramach zwykłej działalności bankowej lub podobnej. Rachunek depozytowy obejmuje również kwotę posiadaną przez zakład ubezpieczeń na podstawie gwarantowanej umowy inwestycyjnej lub podobnej umowy zobowiązującej do wypłaty lub uznania odsetek z tytułu tych umów.

3. Termin »rachunek powierniczy« oznacza rachunek (inny niż umowa ubezpieczenia lub umowa renty), który obejmuje co najmniej jeden składnik aktywów finansowych na rzecz innej osoby.

4. Termin »udział w kapitale« oznacza, w przypadku spółki osobowej będącej instytucją finansową, udział w kapitale lub zyskach spółki. W przypadku trustu będącego instytucją finansową udział w kapitale uważa się za udział posiadany przez jakąkolwiek osobę traktowaną jako ustanawiający lub beneficjent całości lub części majątku trustu, lub jakąkolwiek inną osobę fizyczną sprawującą ostateczną i faktyczną kontrolę nad trustem. Osoba raportowana będzie traktowana jako beneficjent trustu, jeżeli taka osoba raportowana posiada prawo do otrzymywania bezpośrednio lub pośrednio (na przykład przez pełnomocnika) obowiązkowej wypłaty z trustu lub może otrzymywać, bezpośrednio lub pośrednio, wypłaty uznaniowe z trustu.

5. Termin »umowa ubezpieczenia« oznacza umowę (inną niż umowa renty), zgodnie z którą wystawca zobowiązuje się do wypłacenia określonej kwoty w przypadku zaistnienia określonego zdarzenia obejmującego śmierć, chorobę, wypadek, powstanie odpowiedzialności cywilnej lub majątkowej.

6. Termin »umowa renty« oznacza umowę, zgodnie z którą wystawca zobowiązuje się do wypłacania świadczeń pieniężnych w danym okresie, ustalonym w całości lub w części poprzez odniesienie do średniego dalszego trwania życia co najmniej jednej osoby fizycznej. Termin ten obejmuje także umowę, którą uznaje się za umowę renty zgodnie z przepisami ustawowymi, wykonawczymi lub praktyką jurysdykcji (państwa członkowskiego, Szwajcarii lub innej jurysdykcji), w których umowa została wydana, na mocy której to umowy wystawca zobowiązuje się do wypłacania świadczeń pieniężnych przez pewną liczbę lat.

7. Termin »pieniężna umowa ubezpieczenia« oznacza umowę ubezpieczenia (inną niż umowa reasekuracji zawarta pomiędzy dwoma zakładami ubezpieczeń), która ma wartość pieniężną.

8. Termin »wartość pieniężna« oznacza większą z poniższych wartości: (i) kwotę świadczenia, do uzyskania której ubezpieczający jest uprawniony w momencie wykupu lub wypowiedzenia umowy (określoną bez dokonywania potrąceń z tytułu wcześniejszej rezygnacji z umowy lub pożyczki pod zastaw polisy); (ii) kwotę, którą ubezpieczający może pożyczyć na mocy umowy lub w związku z umową. Niezależnie od powyższego termin »wartość pieniężna« nie obejmuje kwoty należnej na podstawie umowy ubezpieczenia:

a) wyłącznie z tytułu śmierci osoby objętej ubezpieczeniem na mocy umowy ubezpieczenia na życie;

b) jako świadczenie z tytułu szkody na osobie lub świadczenie chorobowe lub inne świadczenie stanowiące odszkodowanie za stratę ekonomiczną poniesioną na skutek zajścia zdarzenia objętego ubezpieczeniem;

c) jako zwrot uprzednio wpłaconych składek (z potrąceniem opłat z tytułu kosztów ubezpieczenia, bez względu na to, czy zostały one faktycznie nałożone) zgodnie z umową ubezpieczenia (inną niż inwestycyjna umowa ubezpieczenia na życie lub umowa renty), w związku z odstąpieniem od umowy lub wypowiedzeniem umowy, zmniejszeniem ryzyka ubezpieczeniowego w efektywnym okresie trwania umowy lub zwrot wynikający z błędu księgowego lub podobnego błędu odnoszącego się do składki;

d) jako premia ubezpieczeniowa dla ubezpieczającego (inna niż premia wypłacana w przypadku wypowiedzenia), pod warunkiem że premia ta dotyczy umowy ubezpieczenia, na mocy której jedyne świadczenia należne opisane są w części C pkt 8 lit. b); lub

e) jako zwrot składki zaliczkowej lub depozytu składki z tytułu umowy ubezpieczenia, zgodnie z którą składka jest płatna przynajmniej raz w roku, jeżeli kwota składki zaliczkowej lub depozytu składki nie przekracza kolejnej rocznej składki, które będzie należna z tytułu umowy.

9. Termin »istniejący rachunek« oznacza:

a) rachunek finansowy prowadzony przez raportującą instytucję finansową na dzień 31 grudnia poprzedzający wejście w życie protokołu zmieniającego podpisanego w dniu 27 maja 2015 r.;

b) państwo członkowskie lub Szwajcaria mają możliwość rozszerzenia terminu »istniejący rachunek« w taki sposób, aby oznaczał on również każdy rachunek finansowy posiadacza rachunku, bez względu na datę otwarcia takiego rachunku finansowego, jeżeli:

(i) dany posiadacz rachunku posiada również w raportującej instytucji finansowej lub w podmiocie powiązanym w tej samej jurysdykcji (państwie członkowskim lub Szwajcarii), w charakterze raportującej instytucji finansowej, rachunek finansowy będący istniejącym rachunkiem na mocy części C pkt 9 lit. a);

(ii) raportująca instytucja finansowa i, stosownie do przypadku, podmiot powiązany w tej samej jurysdykcji (państwie członkowskim lub Szwajcarii) w charakterze raportującej instytucji finansowej traktuje oba powyższe rachunki finansowe, a także wszelkie inne rachunki finansowe danego posiadacza rachunku, które są traktowane jako istniejące rachunki na mocy lit. b), jako jeden rachunek finansowy do celów spełnienia standardów w zakresie wymogów dotyczących wiedzy określonych w sekcji VII część A oraz do celów ustalenia salda lub wartości któregokolwiek z rachunków finansowych przy zastosowaniu któregokolwiek z progów rachunku;

(iii) w odniesieniu do rachunku finansowego, który podlega procedurom AML/KYC, raportująca instytucja finansowa może spełnić takie procedury AML/KYC względem danego rachunku finansowego, opierając się na procedurach AML/KYC przeprowadzonych wobec istniejącego rachunku opisanego w części C pkt 9 lit. a); oraz

(iv) otwarcie rachunku finansowego nie wymaga dostarczenia przez posiadacza rachunku nowych, dodatkowych lub zmienionych informacji o kliencie, innych niż do celów niniejszej Umowy.

Przed wejściem w życie protokołu zmieniającego podpisanego w dniu 27 maja 2015 r., państwa członkowskie informują Szwajcarię, a Szwajcaria informuje Komisję Europejską, czy skorzystały z możliwości przewidzianej w niniejszym punkcie. Komisja Europejska może koordynować przekazanie wiadomości od państw członkowskich skierowanych do Szwajcarii oraz przekazuje wiadomości Szwajcarii do wszystkich państw członkowskich. Informacje o wszelkich dalszych zmianach dotyczących skorzystania z tej możliwości przez państwo członkowskie lub Szwajcarię są przekazywane w ten sam sposób.

10. Termin »nowy rachunek« oznacza rachunek finansowy prowadzony przez raportującą instytucję finansową, otwarty w dniu wejścia w życie protokołu zmieniającego podpisanego w dniu 27 maja 2015 r. lub po tej dacie, chyba że dany rachunek traktuje się jako istniejący rachunek w rozumieniu rozszerzonej definicji istniejącego rachunku zgodnie z częścią C pkt 9.

11. Termin »istniejący rachunek indywidualny« oznacza istniejący rachunek posiadany przez co najmniej jedną osobę fizyczną.

12. Termin »nowy rachunek indywidualny« oznacza nowy rachunek posiadany przez co najmniej jedną osobę fizyczną.

13. Termin »istniejący rachunek podmiotów« oznacza istniejący rachunek posiadany przez co najmniej jeden podmiot.

14. Termin »rachunek o niższej wartości« oznacza istniejący rachunek indywidualny, którego łączne saldo lub wartość na dzień 31 grudnia poprzedzający wejście w życie protokołu zmieniającego podpisanego w dniu 27 maja 2015 r. nie przekraczają kwoty 1 000 000 USD lub równoważnej kwoty denominowanej w walucie krajowej każdego państwa członkowskiego lub Szwajcarii.

15. Termin »rachunek o wysokiej wartości« oznacza istniejący rachunek indywidualny, którego łączne saldo lub wartość przekraczają - na dzień 31 grudnia poprzedzający wejście w życie protokołu zmieniającego podpisanego w dniu 27 maja 2015 r. lub na dzień 31 grudnia któregokolwiek z kolejnych lat - kwotę 1 000 000 USD lub równoważną kwotę denominowaną w walucie krajowej każdego państwa członkowskiego lub Szwajcarii.

16. Termin »nowy rachunek podmiotów« oznacza nowy rachunek posiadany przez co najmniej jeden podmiot.

17. Termin »rachunek wyłączony« oznacza którykolwiek z poniższych rachunków:

a) rachunek emerytalny lub rentowy spełniający następujące wymogi:

(i) rachunek podlega regulacji jako osobiste konto emerytalne lub jest częścią zarejestrowanego lub regulowanego planu emerytalnego lub rentowego prowadzonego w celu zapewnienia świadczeń emerytalnych lub rentowych (w tym renty inwalidzkiej lub świadczenia z tytułu śmierci);

(ii) rachunek korzysta z ulg podatkowych (tj. wpłacane składki, które co do zasady byłyby opodatkowane, podlegają odliczeniu lub wyłączeniu z dochodu brutto posiadacza rachunku lub są opodatkowane według stawki obniżonej bądź opodatkowanie dochodu z inwestycji z danego rachunku jest odroczone lub podlega stawce obniżonej);

(iii) wymagane jest coroczne przekazywanie organom podatkowym informacji dotyczących rachunku;

(iv) wypłaty z rachunku uzależnione są od osiągnięcia określonego wieku emerytalnego, od inwalidztwa lub od śmierci, lub wypłata środków przed wystąpieniem tych określonych zdarzeń skutkuje nałożeniem kar; oraz

(v) (i) wysokość rocznych składek ograniczona jest do kwoty 50 000 USD lub równoważnej kwoty denominowanej w walucie krajowej każdego państwa członkowskiego lub Szwajcarii, lub mniej; albo (ii) określono maksymalny limit składek możliwych do wpłacenia na rachunek równy kwocie 1 000 000 USD lub równoważnej kwocie denominowanej w walucie krajowej każdego państwa członkowskiego lub Szwajcarii, lub mniej, przy zastosowaniu do każdego z tych warunków zasad określonych w sekcji VII część C w odniesieniu do sumowania rachunków i przeliczania walut obcych.

Nie można uznać, że rachunek finansowy, który w innych aspektach spełnia wymóg części C pkt 17 lit. a) ppkt (v), nie spełnia takiego wymogu tylko dlatego, że taki rachunek finansowy może otrzymywać aktywa lub środki przenoszone z co najmniej jednego rachunku finansowego spełniającego wymogi części C pkt 17 lit. a) lub b) lub z co najmniej jednego funduszu emerytalnego lub rentowego spełniającego wymogi któregokolwiek z postanowień części B pkt 5-7;

b) rachunek spełniający następujące wymogi:

(i) rachunek podlega regulacji jako instrument inwestycyjny do celów innych niż emerytury i jest regularnie przedmiotem obrotu na uznanym rynku papierów wartościowych bądź rachunek podlega regulacji jako instrument oszczędnościowy do celów innych niż emerytury;

(iii) wypłaty z rachunku uzależnione są od spełnienia określonych kryteriów odnoszących się do celu rachunku inwestycyjnego lub oszczędnościowego (na przykład zapewnienie świadczeń edukacyjnych lub medycznych), lub wypłata środków przed spełnieniem tych kryteriów skutkuje nałożeniem kar; oraz

(iv) wysokość rocznych składek ograniczona jest do kwoty 50 000 USD lub równoważnej kwoty denominowanej w walucie krajowej każdego państwa członkowskiego lub Szwajcarii, lub mniej, przy zastosowaniu zasad określonych w sekcji VII część C w odniesieniu do sumowania rachunków i przeliczania walut obcych.

Nie można uznać, że rachunek finansowy, który w innych aspektach spełnia wymóg części C pkt 17 lit. b) ppkt (iv), nie spełnia takiego wymogu tylko dlatego, że taki rachunek finansowy może otrzymywać aktywa lub środki przenoszone z co najmniej jednego rachunku finansowego spełniającego wymogi części C pkt 17 lit. a) lub b) lub z co najmniej jednego funduszu emerytalnego lub rentowego spełniającego wymogi któregokolwiek z postanowień części B pkt 5-7;

c) umowę ubezpieczenia na życie, w przypadku której okres ważności ubezpieczenia upłynie zanim osoba ubezpieczona osiągnie wiek 90 lat, pod warunkiem że dana umowa spełnia następujące wymogi:

(i) składki wpłacane okresowo, których wysokość nie ulega zmniejszeniu w trakcie trwania umowy, są płatne co najmniej raz w roku w okresie obowiązywania umowy lub do momentu, gdy ubezpieczony osiągnie wiek 90 lat, w zależności od tego, który z tych okresów jest krótszy;

(ii) w umowie nie określono wartości umowy, do której jakakolwiek osoba miałaby dostęp (w drodze wypłaty środków, zaciągnięcia pożyczki lub w inny sposób) bez wypowiedzenia umowy;

(iii) kwota (inna niż świadczenie z tytułu śmierci) wypłacana w przypadku odstąpienia od umowy lub wypowiedzenia umowy nie może przekroczyć łącznej wysokości wpłaconych składek, pomniejszonej o sumę opłat z tytułu śmiertelności, zachorowalności oraz innych kosztów (niezależnie od tego, czy zostały faktycznie nałożone) za okres lub okresy obowiązywania umowy oraz wszelkich kwot wypłaconych przed odstąpieniem od umowy lub wypowiedzeniem umowy; oraz

(iv) prawa wynikające z umowy nie zostały przeniesione na cesjonariusza w zamian za korzyść majątkową;

d) rachunek wchodzący wyłącznie w skład masy spadkowej, jeżeli dokumentacja dla tego rachunku zawiera kopię testamentu zmarłego lub akt zgonu;

e) rachunek utworzony w związku z którymkolwiek z poniższych:

(i) postanowieniem lub wyrokiem sądu;

(ii) sprzedażą, zamianą lub dzierżawą bądź najmem nieruchomości lub ruchomości, pod warunkiem że rachunek spełnia następujące wymogi:

- rachunek jest finansowany wyłącznie z zadatków, zaliczek, depozytów w wysokości odpowiedniej dla zabezpieczenia zobowiązania bezpośrednio związanego z transakcją, lub z podobnych płatności, lub jest finansowany z aktywów finansowych, które są zdeponowane na rachunku w związku ze sprzedażą, zamianą lub dzierżawą bądź najmem mienia,

- rachunek został utworzony i jest wykorzystywany wyłącznie w celu zabezpieczenia zobowiązania nabywcy do zapłaty ceny nabycia mienia, zabezpieczenia zobowiązania sprzedawcy do pokrycia wszelkich zobowiązań warunkowych lub zobowiązań wydzierżawiającego lub dzierżawcy bądź wynajmującego lub najemcy do zapłaty za wszelkie szkody dotyczące przedmiotu dzierżawy bądź najmu, jak uzgodniono w umowie dzierżawy bądź najmu,

- aktywa pozostające na rachunku, w tym uzyskane z niego dochody, zostaną wypłacone lub w inny sposób przekazane na rzecz nabywcy, sprzedawcy, wydzierżawiającego lub dzierżawcy bądź wynajmującego lub najemcy (również w celu spełnienia zobowiązań danej osoby) w momencie sprzedaży, zamiany lub wykupu mienia lub wygaśnięcia dzierżawy bądź najmu,

- rachunek nie jest rachunkiem depozytu zabezpieczającego ani podobnym rachunkiem utworzonym w związku ze sprzedażą lub zamianą składnika aktywów finansowych, oraz

- rachunek nie jest powiązany z rachunkiem opisanym w części C pkt 17 lit. f);

(iii) obowiązkiem instytucji finansowej obsługującej pożyczkę zabezpieczoną nieruchomością dotyczącym przeznaczenia części płatności wyłącznie w celu ułatwienia płatności z tytułu podatków lub ubezpieczeń związanych z nieruchomością w późniejszym terminie;

(iv) obowiązkiem instytucji finansowej dotyczącym wyłącznie ułatwienia płatności z tytułu podatków w późniejszym terminie;

f) rachunek depozytowy spełniający następujące wymogi:

(i) rachunek istnieje wyłącznie dlatego, że klient dokonuje płatności przekraczającej saldo debetowe w odniesieniu do karty kredytowej lub innego instrumentu kredytu odnawialnego, a nadpłacona kwota nie jest natychmiast zwracana klientowi; oraz

(ii) począwszy od wejścia w życie protokołu zmieniającego podpisanego w dniu 27 maja 2015 r. lub przed jego wejściem w życie, instytucja finansowa wdroży politykę i procedury zapobiegające dokonaniu przez klienta nadpłaty przekraczającej kwotę 50 000 USD lub równoważną kwotę denominowaną w walucie krajowej każdego państwa członkowskiego lub Szwajcarii albo zapewniające, aby wszelkie nadpłacone przez klienta kwoty przekraczające tę kwotę były temu klientowi zwracane w ciągu 60 dni, każdorazowo przy zastosowaniu zasad dotyczących przeliczania walut obcych, określonych w sekcji VII część C. W tym celu pojęcie »nadpłata przez klienta« nie odnosi się do salda dodatniego w zakresie spornych obciążeń, obejmuje jednak salda dodatnie wynikające ze zwrotów towarów.

g) każdy inny rachunek, który niesie ze sobą niskie ryzyko zostania wykorzystanym do uchylenia się od opodatkowania, ma zasadniczo podobne cechy jak którykolwiek z rachunków opisanych w części C pkt 17 lit. a)-f) oraz jest zdefiniowany w prawie krajowym jako rachunek wyłączony, i - w przypadku państw członkowskich - o którym mowa w art. 8 ust. 7a dyrektywy Rady 2011/16/UE w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie opodatkowania, i o którym jest informowana Szwajcaria, a w przypadku Szwajcarii, o którym jest informowana Komisja Europejska, pod warunkiem że status takiego rachunku jako rachunku wyłączonego nie utrudnia realizacji celów niniejszej Umowy.

D. Rachunek raportowany

1. Termin »rachunek raportowany« oznacza rachunek znajdujący się w posiadaniu co najmniej jednej osoby raportowanej lub pasywnego NFE kontrolowanego przez co najmniej jedną osobę kontrolującą będącą osobą raportowaną, pod warunkiem że zostanie on zidentyfikowany jako taki na mocy procedur należytej staranności opisanych w sekcjach II-VII.

2. Termin »osoba raportowana« oznacza osobę z raportowanej jurysdykcji inną niż: (i) spółka kapitałowa, której akcje są przedmiotem regularnego obrotu na co najmniej jednym uznanym rynku papierów wartościowych; (ii) jakakolwiek spółka będąca podmiotem powiązanym spółki określonej w ppkt (i); (iii) podmiot rządowy; (iv) organizacja międzynarodowa; (v) bank centralny; lub (vi) instytucja finansowa.

3. Termin »osoba z raportowanej jurysdykcji« oznacza osobę fizyczną lub podmiot będące rezydentami w raportowanej jurysdykcji na mocy prawa podatkowego takiej jurysdykcji, lub masę spadkową po osobie zmarłej, która była rezydentem raportowanej jurysdykcji. W tym celu podmiot taki jak spółka osobowa, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością lub podobne porozumienie prawne, niemające rezydencji do celów podatkowych traktuje się jako rezydenta w jurysdykcji, w której znajduje się miejsce faktycznego zarządu danego podmiotu.

4. Termin »raportowana jurysdykcja« oznacza Szwajcarię w odniesieniu do państwa członkowskiego lub państwo członkowskie w odniesieniu do Szwajcarii w kontekście obowiązku dostarczenia informacji wyszczególnionych w sekcji I.

5. Termin »jurysdykcja uczestnicząca« w odniesieniu do państwa członkowskiego lub Szwajcarii oznacza:

a) jakiekolwiek państwo członkowskie w odniesieniu do przekazywania informacji Szwajcarii, lub

b) Szwajcarię w odniesieniu do przekazywania informacji państwu członkowskiemu, lub

c) jakąkolwiek inną jurysdykcję, (i) z którą właściwe państwo członkowskie lub Szwajcaria, w zależności od kontekstu, zawarły porozumienie, na mocy którego ta inna jurysdykcja przedstawi informacje określone w sekcji I; oraz (ii) która jest określona w wykazie opublikowanym przez dane państwo członkowskie lub Szwajcarię i przekazanym Szwajcarii lub, odpowiednio, Komisji Europejskiej;

d) w odniesieniu do państw członkowskich, jakąkolwiek inną jurysdykcję, (i) z którą Unia Europejska zawarła porozumienie, na mocy którego ta inna jurysdykcja przedstawi informacje określone w sekcji I; oraz (ii) która jest określona w wykazie opublikowanym przez Komisję Europejską.

6. Termin »osoby kontrolujące« oznacza osoby fizyczne, które sprawują kontrolę nad podmiotem. W przypadku trustu termin ten oznacza ustanawiającego(-ych), powiernika(-ów), sprawującego(-ych) nadzór (o ile tacy są), beneficjenta(-ów) lub klasę(-y) beneficjentów oraz wszelkie inne osoby fizyczne sprawujące ostateczną faktyczną kontrolę nad trustem, a w przypadku porozumienia prawnego innego niż trust - termin ten oznacza osoby zajmujące równoważne lub podobne stanowiska. Termin »osoby kontrolujące« musi być interpretowany w sposób spójny z zaleceniami Grupy Specjalnej ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy.

7. Termin »NFE« oznacza jakikolwiek podmiot, który nie jest instytucją finansową.

8. Termin »pasywny NFE« oznacza jakikolwiek: (i) NFE niebędący aktywnym NFE; lub (ii) podmiot inwestujący opisany w części A pkt 6 lit. b), niebędące instytucją finansową z jurysdykcji uczestniczącej.

9. Termin »aktywny NFE« oznacza jakikolwiek NFE spełniający którekolwiek z następujących kryteriów:

a) mniej niż 50 % dochodu brutto NFE za poprzedni rok kalendarzowy lub inny odpowiedni okres sprawozdawczy jest dochodem pasywnym, a mniej niż 50 % aktywów posiadanych przez NFE w trakcie poprzedniego roku kalendarzowego lub innego odpowiedniego okresu sprawozdawczego stanowią aktywa, które przynoszą dochód pasywny lub są posiadane dla osiągania dochodu pasywnego;

b) akcje danego NFE są przedmiotem regularnego obrotu na uznanym rynku papierów wartościowych lub dany NFE jest podmiotem powiązanym podmiotu, którego akcje są przedmiotem regularnego obrotu na uznanym rynku papierów wartościowych;

c) NFE jest podmiotem rządowym, organizacją międzynarodową, bankiem centralnym lub podmiotem będącym w całości własnością co najmniej jednego ze wspomnianych podmiotów;

d) zasadniczo wszystkie czynności NFE obejmują posiadanie (w całości lub w części) wyemitowanych akcji co najmniej jednej jednostki zależnej, bądź zapewnienia finansowania i świadczenia usług takim jednostkom, które prowadzą działalność w branżach lub sektorach innych niż działalność instytucji finansowej, z wyjątkiem sytuacji, gdy dany podmiot nie kwalifikuje się do tego statusu, jeżeli sam działa jako (lub sam przedstawia się jako) fundusz inwestycyjny, taki jak fundusz private equity, fundusz venture capital, fundusz typu leveraged buyout (LBO) lub jakikolwiek inny instrument inwestycyjny, którego celem jest nabycie lub finansowanie spółek, a następnie posiadanie udziałów w tych spółkach jako aktywów trwałych do celów inwestycji;

e) NFE nie prowadzi jeszcze działalności gospodarczej i nie prowadził wcześniej takiej działalności, jednakże inwestuje kapitał w aktywa z zamiarem prowadzenia działalności innej niż działalność instytucji finansowej, pod warunkiem że dany NFE nie kwalifikuje się do tego wyjątku po okresie 24 miesięcy po dniu początkowego utworzenia tego NFE;

f) NFE nie był instytucją finansową przez ubiegłe pięć lat oraz jest w trakcie procesu likwidacji aktywów lub reorganizacji z zamiarem kontynuowania lub wznowienia działań w dziedzinie innej niż działalność instytucji finansowej;

g) NFE zajmuje się głównie transakcjami finansowymi lub zabezpieczającymi z podmiotami powiązanymi, które nie są instytucjami finansowymi, lub na rzecz tych podmiotów, oraz nie zapewnia finansowania ani nie świadczy usług zabezpieczających na rzecz jakiegokolwiek podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym, pod warunkiem że grupa wszelkich takich powiązanych podmiotów prowadzi przede wszystkim działalność inną niż działalność instytucji finansowej; lub

h) NFE spełnia wszystkie następujące kryteria:

(i) został utworzony i działa w jurysdykcji swojego miejsca rezydencji (państwie członkowskim, Szwajcarii lub innej jurysdykcji) wyłącznie dla celów religijnych, charytatywnych, naukowych, artystycznych, kulturalnych, sportowych lub edukacyjnych; lub został utworzony i działa w jurysdykcji swojego miejsca rezydencji (państwie członkowskim, Szwajcarii lub innej jurysdykcji) i jest organizacją zawodową, organizacją przedsiębiorców, izbą handlową, organizacją pracy, organizacją rolniczą lub ogrodniczą, organizacją obywatelską lub organizacją prowadzoną wyłącznie w celu wspierania opieki społecznej;

(ii) jest zwolniony z podatku dochodowego w jurysdykcji swojego miejsca rezydencji (państwie członkowskim, Szwajcarii lub innej jurysdykcji);

(iii) nie posiada udziałowców ani członków, którzy są właścicielami lub beneficjentami jego dochodu lub aktywów;

(iv) mające zastosowanie przepisy jurysdykcji miejsca rezydencji tego NFE (państwa członkowskiego, Szwajcarii lub innej jurysdykcji) lub jego dokumenty założycielskie nie pozwalają na jakikolwiek podział ani jakiekolwiek zastosowanie jego dochodu lub aktywów na rzecz osoby prywatnej lub podmiotu niebędącego podmiotem charytatywnym, z wyjątkiem celów zgodnych z prowadzoną przez NFE działalnością charytatywną, ani na podział jako zapłatę rozsądnego wynagrodzenia za wykonane usługi lub zapłatę odzwierciedlającą uczciwą wartość rynkową nabytego przez ten podmiot majątku; oraz

(v) mające zastosowanie przepisy jurysdykcji miejsca rezydencji tego NFE (państwa członkowskiego, Szwajcarii lub innej jurysdykcji) lub jego dokumenty założycielskie wymagają, aby w przypadku likwidacji lub rozwiązania tego NFE wszystkie jego aktywa zostały przekazane podmiotowi rządowemu lub innej organizacji non-profit, lub przypadły w udziale rządowi jurysdykcji miejsca rezydencji danego NFE (państwa członkowskiego, Szwajcarii lub innej jurysdykcji) lub jakimkolwiek jednostkom terytorialnym niższego szczebla danej jurysdykcji.

E. Różne

1. Termin »posiadacz rachunku« oznacza osobę wymienioną lub zidentyfikowaną jako posiadacz rachunku finansowego przez instytucję finansową, która prowadzi ten rachunek. Osoba, inna niż instytucja finansowa, posiadająca rachunek finansowy w imieniu lub na rzecz innej osoby jako przedstawiciel, powiernik, pełnomocnik, osoba upoważniona do podpisywania dokumentów, doradca inwestycyjny lub pośrednik, nie jest traktowana do celów niniejszego załącznika jako posiadająca rachunek, natomiast uważa się, że posiadającą rachunek jest ta inna osoba. W przypadku pieniężnych umów ubezpieczenia lub umów renty za posiadacza rachunku uznaje się każdą osobę uprawnioną do otrzymania wartości pieniężnej lub do dokonania zmiany beneficjenta umowy. Jeżeli brak jest osoby upoważnionej do otrzymania wartości pieniężnej lub do dokonania zmiany beneficjenta, za posiadacza rachunku uważa się każdą osobę z nazwiska wskazaną w umowie jako właściciel oraz każdą osobę, której przysługuje prawo do otrzymania płatności na warunkach tej umowy. W momencie zapadalności pieniężnej umowy ubezpieczenia lub umowy renty każda osoba uprawniona do otrzymania płatności z tytułu umowy uważana jest za posiadacza rachunku.

2. Termin »procedury AML/KYC« oznacza procedury należytej staranności wobec klienta stosowane przez raportującą instytucję finansową na mocy wymogów w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy lub podobnych wymogów, którym podlega taka raportująca instytucja finansowa.

3. Termin »podmiot« oznacza osobę prawną lub porozumienie prawne, takie jak spółka, spółka osobowa, trust lub fundacja.

4. Podmiot jest »podmiotem powiązanym« innego podmiotu, jeżeli jeden z podmiotów kontroluje drugi podmiot lub obydwa podmioty pozostają pod wspólną kontrolą. W tym celu kontrola obejmuje bezpośrednią lub pośrednią własność ponad 50 % głosów i wartości w danym podmiocie. Państwo członkowskie lub Szwajcaria mają możliwość zdefiniowania podmiotu jako »podmiotu powiązanego« innego podmiotu, jeżeli a) jeden z podmiotów kontroluje drugi podmiot; b) obydwa podmioty pozostają pod wspólną kontrolą; lub c) obydwa podmioty są podmiotami inwestującymi opisanymi w części A pkt 6 lit. b), są wspólnie zarządzane, a takie zarządzanie spełnia obowiązki dotyczące należytej staranności nałożone na takie podmioty inwestujące. W tym celu kontrola obejmuje bezpośrednią lub pośrednią własność ponad 50 % głosów i wartości w danym podmiocie.

Zanim wejdzie w życie protokół zmieniający podpisany w dniu 27 maja 2015 r., państwa członkowskie informują Szwajcarię, a Szwajcaria informuje Komisję Europejską, czy skorzystały z możliwości przewidzianej w niniejszym punkcie. Komisja Europejska może koordynować przekazanie wiadomości od państw członkowskich skierowanych do Szwajcarii oraz przekazuje wiadomości Szwajcarii do wszystkich państw członkowskich. Informacje o wszelkich dalszych zmianach dotyczących skorzystania z tej możliwości przez państwo członkowskie lub Szwajcarię są przekazywane w ten sam sposób.

5. Termin »NIP« oznacza numer identyfikacyjny podatnika (lub jego funkcjonalny odpowiednik w przypadku braku takiego numeru).

6. Termin »dowód w postaci dokumentu« obejmuje którykolwiek z poniższych elementów:

a) certyfikat rezydencji wystawiony przez upoważniony organ rządowy (na przykład rząd lub jego agencję lub jednostkę samorządu) jurysdykcji (państwa członkowskiego, Szwajcarii lub innej jurysdykcji) będącej - według odbiorcy płatności - miejscem jego rezydencji;

b) w przypadku osoby fizycznej - każdy ważny dowód tożsamości wystawiony przez upoważniony organ rządowy (na przykład rząd lub jego agencję lub jednostkę samorządu), który wskazuje tożsamość osoby fizycznej i jest zwykle używany do celów identyfikacji;

c) w przypadku podmiotu - każda urzędowa dokumentacja wystawiona przez upoważniony organ rządowy (na przykład rząd lub jego agencję lub jednostkę samorządu), która zawiera nazwę podmiotu oraz adres głównego miejsca prowadzenia działalności w jurysdykcji (państwie członkowskim, Szwajcarii lub w innej jurysdykcji) będącej - według tego podmiotu - miejscem jego rezydencji, albo wskazuje jurysdykcję (państwo członkowskie, Szwajcarię lub inną jurysdykcję), w której podmiot ten został zarejestrowany lub utworzony;

d) każde zbadane sprawozdanie finansowe, raport kredytowy wystawiony przez osobę trzecią, wniosek o ogłoszenie upadłości oraz sprawozdanie organu nadzoru nad rynkiem papierów wartościowych.

W odniesieniu do istniejących rachunków podmiotów każde państwo członkowskie lub Szwajcaria mają możliwość zezwolenia raportującym instytucjom finansowym na użycie jako dowodu w postaci dokumentu każdej klasyfikacji znajdującej się w dokumentacji danej raportującej instytucji finansowej w odniesieniu do danego posiadacza rachunku, która to klasyfikacja została określona na podstawie znormalizowanego systemu kodowania działalności gospodarczej, która została zarejestrowana przez daną raportującą instytucję finansową zgodnie z jej normalną praktyką biznesową do celów procedur AML/KYC lub do innych celów regulacyjnych (innych niż cele podatkowe) i która została wdrożona przez daną raportującą instytucję finansową przed datą wykorzystaną do zaklasyfikowania danego rachunku finansowego jako rachunku istniejącego, pod warunkiem że danej raportującej instytucji finansowej nic nie wiadomo o tym, by taka klasyfikacja była niepoprawna lub nierzetelna, oraz że ta raportująca instytucja finansowa nie ma powodów, by sądzić, że przedmiotowa klasyfikacja jest niepoprawna lub nierzetelna. Termin »znormalizowany system kodowania działalności gospodarczej« oznacza system kodujący używany do klasyfikowania przedsiębiorstw według rodzaju działalności do celów innych niż cele podatkowe.

Zanim wejdzie w życie protokół zmieniający podpisany w dniu 27 maja 2015 r., państwa członkowskie informują Szwajcarię, a Szwajcaria informuje Komisję Europejską, czy skorzystały z możliwości przewidzianej w niniejszym punkcie. Komisja Europejska może koordynować przekazanie wiadomości od państw członkowskich skierowanych do Szwajcarii oraz przekazuje wiadomości Szwajcarii do wszystkich państw członkowskich. Informacje o wszelkich dalszych zmianach dotyczących skorzystania z tej możliwości przez państwo członkowskie lub Szwajcarię są przekazywane w ten sam sposób.

SEKCJA IX

SKUTECZNE WYKONANIE

Każde państwo członkowskie i Szwajcaria muszą wprowadzić zasady i procedury administracyjne w celu zapewnienia skutecznego wykonywania i przestrzegania opisanych powyżej procedur sprawozdawczych i procedur należytej staranności, w tym:

1. zasady uniemożliwiające instytucjom finansowym, osobom lub pośrednikom przyjmowanie praktyk służących obchodzeniu procedur sprawozdawczych i procedur należytej staranności;

2. zasady zobowiązujące raportujące instytucje finansowe do prowadzenia rejestrów podjętych przez nie kroków oraz wszelkich dowodów, które posłużyły za podstawę wykonania procedur sprawozdawczych i procedur należytej staranności, i odpowiednich środków w celu uzyskania tych rejestrów;

3. procedury administracyjne służące sprawdzeniu, czy raportujące instytucje finansowe przestrzegają procedur sprawozdawczych i procedur należytej staranności; procedury administracyjne służące podjęciu dalszych działań wraz z raportującą instytucją finansową w przypadku zgłoszenia rachunków nieudokumentowanych;

4. procedury administracyjne w celu zapewnienia, aby podmioty i rachunki określone w prawie krajowym jako nieraportujące instytucje finansowe i rachunki wyłączone nadal cechowały się niskim ryzykiem wykorzystania ich do uchylenia się od opodatkowania; oraz

5. skuteczne przepisy dotyczące egzekwowania w odpowiedzi na nieprzestrzeganie obowiązków.

ZAŁĄCZNIK II

Dodatkowe zasady dotyczące przekazywania informacji i zasady należytej staranności w odniesieniu do informacji finansowych

1. Zmiana okoliczności

Zmiana okoliczności obejmuje każdą zmianę, która skutkuje dodaniem informacji odnoszących się do statusu osoby lub która w inny sposób koliduje ze statusem danej osoby. Ponadto zmiana okoliczności obejmuje wszelkie zmiany lub dodanie informacji odnoszące się do rachunku danego posiadacza rachunku (łącznie z dodaniem, zastąpieniem lub inną zmianą dotyczącą posiadacza rachunku) bądź wszelkie zmiany lub dodanie informacji odnoszące się do rachunku powiązanego z takim rachunkiem (z zastosowaniem zasad dotyczących sumowania rachunków opisanych w załączniku I sekcja VII część C pkt 1-3), jeżeli taka zmiana lub dodanie informacji wpływają na status posiadacza rachunku.

Jeżeli raportująca instytucja finansowa zastosowała kryterium adresu zamieszkania, opisane w załączniku I sekcja III część B pkt 1, i następuje zmiana okoliczności, która sprawia, że raportująca instytucja finansowa dowiaduje się lub ma powody sądzić, że pierwotne dowody w postaci dokumentów (lub inna równoważna dokumentacja) są niepoprawne lub nierzetelne, dana raportująca instytucja finansowa musi - na późniejszy z następujących dni: ostatni dzień odnośnego roku kalendarzowego lub innego stosownego okresu sprawozdawczego, bądź w terminie 90 dni kalendarzowych od powiadomienia o takiej zmianie okoliczności lub jej odkryciu - uzyskać oświadczenie i nowy dowód w postaci dokumentu w celu ustalenia jednej lub większej liczby rezydencji do celów podatkowych danego posiadacza rachunku. Jeżeli raportująca instytucja finansowa nie jest w stanie uzyskać oświadczenia i nowego dowodu w postaci dokumentu przed upływem takiego terminu, musi ona zastosować procedurę elektronicznego wyszukiwania danych opisaną w załączniku I sekcja III część B pkt 2-6.

2. Oświadczenie w odniesieniu do nowych rachunków podmiotów

W odniesieniu do nowych rachunków podmiotów, do celów ustalenia, czy osoba kontrolująca pasywny NFE jest osobą raportowaną, raportująca instytucja finansowa może opierać się wyłącznie na oświadczeniu posiadacza rachunku albo takiej osoby kontrolującej.

3. Rezydencja instytucji finansowej

Instytucja finansowa jest rezydentem w państwie członkowskim, Szwajcarii lub innej jurysdykcji uczestniczącej, jeżeli jest ona objęta jurysdykcją takiego państwa członkowskiego, Szwajcarii lub innej jurysdykcji uczestniczącej (tj. jurysdykcja uczestnicząca jest w stanie wyegzekwować od danej instytucji finansowej, aby przekazywała odnośne informacje). Ogólnie rzecz biorąc, w przypadku gdy instytucja finansowa jest rezydentem do celów podatkowych w państwie członkowskim, Szwajcarii lub innej jurysdykcji uczestniczącej jest ona objęta jurysdykcją takiego państwa członkowskiego, Szwajcarii lub innej jurysdykcji uczestniczącej, a co za tym idzie, jest instytucją finansową z państwa członkowskiego, szwajcarską instytucją finansową lub instytucją finansową z innej jurysdykcji uczestniczącej. W przypadku trustu będącego instytucją finansową (bez względu na to, czy jest on rezydentem do celów podatkowych w państwie członkowskim, Szwajcarii lub innej jurysdykcji uczestniczącej), uważa się, że dany trust jest objęty jurysdykcją państwa członkowskiego, Szwajcarii lub innej jurysdykcji uczestniczącej, jeżeli co najmniej jeden z jego powierników jest rezydentem w takim państwie członkowskim, Szwajcarii lub innej jurysdykcji uczestniczącej, z wyjątkiem sytuacji, gdy trust przekazuje wszystkie informacje, których zgłoszenie jest wymagane na mocy niniejszej Umowy lub innej umowy wdrażającej globalny standard w odniesieniu do rachunków raportowanych prowadzonych przez trust, do innej jurysdykcji uczestniczącej (państwa członkowskiego, Szwajcarii lub innej jurysdykcji uczestniczącej), ponieważ jest rezydentem do celów podatkowych w tej drugiej jurysdykcji uczestniczącej. Jednakże w przypadku gdy instytucja finansowa (inna niż trust) nie ma rezydencji do celów podatkowych (na przykład z uwagi na to, że jest traktowana jako przejrzysta fiskalnie, lub jest zlokalizowana w jurysdykcji, w której nie ma podatku dochodowego), uważa się, że instytucja taka jest objęta jurysdykcją państwa członkowskiego, Szwajcarii lub innej jurysdykcji uczestniczącej, a co za tym idzie, jest instytucją finansową z państwa członkowskiego, szwajcarską instytucją finansową lub instytucją finansową z innej jurysdykcji uczestniczącej, jeżeli:

a) jest zarejestrowana na mocy przepisów państwa członkowskiego, Szwajcarii lub innej jurysdykcji uczestniczącej;

b) posiada swoje miejsce zarządu (w tym faktyczny zarząd) w państwie członkowskim, Szwajcarii lub innej jurysdykcji uczestniczącej; lub

c) podlega nadzorowi finansowemu w państwie członkowskim, Szwajcarii lub innej jurysdykcji uczestniczącej.

W przypadku gdy instytucja finansowa (inna niż trust) jest rezydentem w co najmniej dwóch jurysdykcjach uczestniczących (państwie członkowskim, Szwajcarii lub innej jurysdykcji uczestniczącej), taka instytucja finansowa będzie podlegać obowiązkom sprawozdawczym i obowiązkom dotyczącym należytej staranności jurysdykcji uczestniczącej, w której prowadzi rachunek finansowy bądź rachunki finansowe.

4. Prowadzony rachunek

Ogólnie rzecz biorąc, rachunek byłby uważany za prowadzony przez instytucję finansową w następujących przypadkach:

a) w przypadku rachunku powierniczego - przez instytucję finansową, która przechowuje aktywa na rachunku (łącznie z instytucją finansową, która posiada aktywa we własnym imieniu, ale na rzecz posiadacza rachunku w takiej instytucji);

b) w przypadku rachunku depozytowego - przez instytucję finansową, która jest zobowiązana do dokonywania płatności w odniesieniu do danego rachunku (z wyłączeniem przedstawiciela instytucji finansowej, bez względu na to, czy taki przedstawiciel jest instytucją finansową);

c) w przypadku udziału w kapitale lub w wierzytelnościach instytucji finansowej stanowiącego rachunek finansowy - przez taką instytucję finansową;

d) w przypadku pieniężnej umowy ubezpieczenia lub umowy renty - przez instytucję finansową, która jest zobowiązana do dokonywania płatności w odniesieniu do danej umowy.

5. Trusty będące pasywnymi NFE

Podmiot taki jak spółka osobowa, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością lub podobne porozumienie prawne niemające rezydencji do celów podatkowych, zgodnie z załącznikiem I sekcja VIII część D pkt 3, traktuje się jako rezydenta w jurysdykcji, w której znajduje się miejsce jego faktycznego zarządu. W tym celu osobę prawną lub porozumienie prawne uważa się za podobne do spółki osobowej i spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, gdy osoba ta lub porozumienie nie są traktowane jako jednostka podlegająca opodatkowaniu w raportowanej jurysdykcji na mocy przepisów podatkowych takiej raportowanej jurysdykcji. Jednakże aby uniknąć podwójnego raportowania (z uwagi na szeroki zakres terminu »osoby kontrolujące« w przypadku trustów), trustu będącego pasywnym NFE nie można uznać za podobne porozumienie prawne.

6. Adres głównego miejsca prowadzenia działalności podmiotu

Jednym z wymogów opisanych w załączniku I sekcja VIII część E pkt 6 lit. c) jest wymóg, aby - w przypadku podmiotu - urzędowa dokumentacja zawierała adres głównego miejsca prowadzenia działalności podmiotu w państwie członkowskim, Szwajcarii lub innej jurysdykcji będącej - według tego podmiotu - miejscem jego rezydencji, albo wskazywała państwo członkowskie, Szwajcarię lub inną jurysdykcję, w którym lub w której podmiot ten został zarejestrowany lub utworzony. Adresem głównego miejsca prowadzenia działalności podmiotu jest, ogólnie rzecz ujmując, miejsce, w którym znajduje się miejsce jego faktycznego zarządu. Adres instytucji finansowej, w której podmiot ma rachunek, skrytka pocztowa lub adres wykorzystywany wyłącznie do celów korespondencji nie są adresem głównego miejsca prowadzenia działalności podmiotu, chyba że taki adres jest jedynym adresem wykorzystywanym przez dany podmiot i pojawia się jako adres zarejestrowany w dokumentach organizacyjnych podmiotu. Co więcej, adres przekazany z zastrzeżeniem instrukcji przechowywania wszelkiej korespondencji przychodzącej na ten adres, nie jest adresem głównego miejsca prowadzenia działalności danego podmiotu.

ZAŁĄCZNIK III

Wykaz właściwych organów umawiających się stron

Do celów niniejszej Umowy właściwe organy to:

a) w Szwajcarii, Le chef du Département fédéral des finances ou son représentant autorisé/Der Vorsteher oder die Vorsteherin des Eidgenössischen Finanzdepartements oder die zu seiner oder ihrer Vertretung bevollmächtigte Person/Il capo del Dipartimento federale delle finanze o la persona autorizzata a rappresentarlo,

b) w Królestwie Belgii: De Minister van Financiën/Le Ministre des Finances lub upoważniony przedstawiciel,

c) w Republice Bułgarii: Изпълнителният директор на Националната агенция за приходите lub upoważniony przedstawiciel,

d) w Republice Czeskiej: Ministr financí lub upoważniony przedstawiciel,

e) w Królestwie Danii: Skatteministeren, lub upoważniony przedstawiciel,

f) w Republice Federalnej Niemiec: Der Bundesminister der Finanzen lub upoważniony przedstawiciel,

g) w Republice Estońskiej: Rahandusminister lub upoważniony przedstawiciel,

h) w Republice Greckiej: Ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών lub upoważniony przedstawiciel,

i) w Królestwie Hiszpanii: El Ministro de Economía y Hacienda lub upoważniony przedstawiciel,

j) w Republice Francuskiej: Le Ministre chargé du budget lub upoważniony przedstawiciel,

k) w Republice Chorwacji: Ministar financija lub upoważniony przedstawiciel,

l) w Irlandii: The Revenue Commissioners, lub ich upoważniony przedstawiciel,

m) w Republice Włoskiej: Il Capo del Dipartimento per le Politiche Fiscali lub upoważniony przedstawiciel,

n) w Republice Cypryjskiej: Υπουργός Οικονομικών, lub upoważniony przedstawiciel,

o) w Republice Łotewskiej: Finanšu ministrs lub upoważniony przedstawiciel,

p) w Republice Litewskiej: Finansų ministras lub upoważniony przedstawiciel,

q) w Wielkim Księstwie Luksemburga: Le Ministre des Finances lub upoważniony przedstawiciel,

r) na Węgrzech: A Pénzügyminiszter lub upoważniony przedstawiciel,

s) w Republice Malty: Il-Ministru responsabbli għall-Finanzi lub upoważniony przedstawiciel,

t) w Królestwie Niderlandów: De Minister van Financiën lub upoważniony przedstawiciel,

u) w Republice Austrii: Der Bundesminister für Finanzen lub upoważniony przedstawiciel,

v) w Rzeczypospolitej Polskiej: Minister Finansów lub upoważniony przedstawiciel,

w) w Republice Portugalskiej: O Ministro das Finanças lub upoważniony przedstawiciel,

x) w Rumunii: Preș edintele Agenț iei Naț ionale de Administrare Fiscală lub upoważniony przedstawiciel,

y) w Republice Słowenii: Minister za financií lub upoważniony przedstawiciel,

z) w Republice Słowackiej: Minister finance lub upoważniony przedstawiciel,

aa) w Republice Finlandii: Valtiovarainministeriö/Finansministeriet lub upoważniony przedstawiciel,

ab) w Królestwie Szwecji: Chefen för Finansdepartementet lub upoważniony przedstawiciel,

ac) w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej i na terytoriach europejskich, za których stosunki zewnętrzne odpowiedzialne jest Zjednoczone Królestwo: the Commissioners of Inland Revenue lub ich upoważniony przedstawiciel i właściwy organ w Gibraltarze, który Zjednoczone Królestwo wyznaczy zgodnie z uzgodnionymi porozumieniami odnoszącymi się do władz Gibraltaru w kontekście instrumentów UE i WE oraz związanych z nimi traktatów, notyfikowanymi państwom członkowskim i instytucjom Unii Europejskiej w dniu 19 kwietnia 2000 r., których kopia jest notyfikowana Szwajcarii przez Sekretarza Generalnego Rady Unii Europejskiej i które stosuje się do niniejszej Umowy.".

Artykuł 2

Wejście w życie i obowiązywanie

W odniesieniu do wymiany informacji na wniosek wymianę informacji określoną w niniejszym protokole zmieniającym stosuje się do wniosków złożonych w dniu wejścia w życie protokołu lub po tej dacie, które dotyczą lat obrotowych rozpoczynających się w pierwszym dniu stycznia roku, w którym wejdzie w życie niniejszy protokół zmieniający lub po tej dacie. Art. 10 Umowy w brzmieniu przed wprowadzeniem zmiany na podstawie niniejszego protokołu zmieniającego nadal obowiązuje, chyba że zastosowanie ma art. 5 Umowy zmienionej niniejszym protokołem zmieniającym.

Szwajcaria przygotowuje ostateczne rozliczenie na koniec okresu stosowania Umowy w brzmieniu przed wprowadzeniem zmian niniejszym protokołem zmieniającym, dokonuje ostatecznej płatności na rzecz państw członkowskich i przekazuje informacje otrzymane od podmiotów wypłacających mających siedzibę w Szwajcarii, zgodnie z art. 2 Umowy w brzmieniu przed wprowadzeniem zmian niniejszym protokołem zmieniającym, w odniesieniu do ostatniego roku obowiązywania Umowy w brzmieniu przed wprowadzeniem zmian niniejszym protokołem zmieniającym lub, w stosownych przypadkach, jakiegokolwiek poprzedniego roku.

Artykuł 3

Do Umowy dołącza się protokół w następującym brzmieniu:

"Protokół do Umowy między Unią Europejską i Konfederacją Szwajcarską w sprawie automatycznej wymiany informacji finansowych w celu poprawy wypełniania międzynarodowych obowiązków podatkowych.

Przy okazji podpisania niniejszego protokołu zmieniającego między Unią Europejską a Konfederacją Szwajcarską należycie upoważnieni niżej podpisani uzgodnili następujące postanowienia, które stanowią integralną część Umowy zmienionej niniejszym protokołem zmieniającym:

1. Uznaje się, że o wymianę informacji na podstawie art. 5 niniejszej Umowy wnosi się dopiero wówczas, gdy państwo składające wniosek (państwo członkowskie lub Szwajcaria) wykorzystało już wszystkie zwykłe źródła informacji dostępne w ramach wewnętrznych procedur podatkowych.

2. Uznaje się, że przy składaniu wniosku o informacje na podstawie art. 5 niniejszej Umowy właściwy organ państwa składającego wniosek (państwa członkowskiego lub Szwajcarii) udziela następujących informacji właściwemu organowi państwa, do którego zwrócono się o wymianę informacji (odpowiednio Szwajcarii lub państwa członkowskiego):

(i) tożsamość osoby będącej przedmiotem sprawdzania lub dochodzenia;

(ii) okres, za który są wymagane informacje;

(iii) zestawienie potrzebnych informacji, w tym ich charakter i formę, w której państwo wnioskujące pragnie otrzymywać informacje od państwa proszonego;

(iv) cel podatkowy, dla którego potrzebna jest informacja;

(v) o ile są znane, nazwisko i adres osoby, która - jak się uważa - posiada żądane informacje.

3. Uznaje się, że odniesienie do standardu »przewidywalnego związku« ma na celu zapewnienie wymiany informacji na podstawie art. 5 niniejszej Umowy w możliwie największym zakresie, a jednocześnie wyjaśnienie, że państwa członkowskie i Szwajcaria nie mają prawa prowadzić poszukiwań informacji o charakterze rozpoznawczym ani zwracać się o informacje, które nie są związane ze sprawami podatkowymi danego podatnika. W ust. 2 zawarto wprawdzie istotne wymogi proceduralne mające zapobiec prowadzeniu poszukiwań informacji o charakterze rozpoznawczym, jego podpunktów (i)-(v) nie należy jednak interpretować w sposób utrudniający skuteczną wymianę informacji. Standard »przewidywalnego związku« można wypełnić zarówno w sprawach dotyczących jednego podatnika (określonego imiennie lub w inny sposób), jak i sprawach dotyczących kilku podatników (określonych imiennie lub w inny sposób).

4. Uznaje się, że niniejsza Umowa nie obejmuje spontanicznej wymiany informacji.

5. Uznaje się, że w przypadku wymiany informacji na podstawie art. 5 niniejszej Umowy nadal obowiązują przepisy w zakresie postępowania administracyjnego dotyczące praw podatnika mające zastosowanie w państwie, do którego zwrócono się o informacje (państwie członkowskim lub Szwajcarii). Ponadto uznaje się, że przepisy te mają na celu zapewnienie podatnikowi sprawiedliwego postępowania, a nie uniemożliwienie albo nieuzasadnione opóźnienie procesu wymiany informacji.".

NA DOWÓD CZEGO niżej podpisani pełnomocnicy złożyli swoje podpisy pod niniejszą Umową.

Съставено в Брюксел на двадесет и седми май две хиляди и петнадесета година.

Hecho en Bruselas, el veintisiete de mayo de dos mil quince.

V Bruselu dne dvacátého sedmého května dva tisíce patnáct.

Udfærdiget i Bruxelles den syvogtyvende maj to tusind og femten.

Geschehen zu Brüssel am siebenundzwanzigsten Mai zweitausendfünfzehn.

Kahe tuhande viieteistkümnenda aasta maikuu kahekümne seitsmendal päeval Brüsselis.

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις είκοσι εφτά Μαΐου δύο χιλιάδες δεκαπέντε.

Done at Brussels on the twenty-seventh day of May in the year two thousand and fifteen.

Fait à Bruxelles, le vingt-sept mai deux mille quinze.

Sastavljeno u Bruxellesu dvadeset sedmog svibnja dvije tisuće petnaeste.

Fatto a Bruxelles, addì ventisette maggio duemilaquindici.

Briselē, divi tūkstoši piecpadsmitā gada divdesmit septītajā maijā.

Priimta du tūkstančiai penkioliktų metų gegužės dvidešimt septintą dieną Briuselyje.

Kelt Brüsszelben, a kétezer-tizenötödik év május havának huszonhetedik napján.

Magħmul fi Brussell, fis-sebgħa u għoxrin jum ta’ Mejju tas-sena elfejn u ħmistax.

Gedaan te Brussel, de zevenentwintigste mei tweeduizend vijftien.

Sporządzono w Brukseli dnia dwudziestego siódmego maja roku dwa tysiące piętnastego.

Feito em Bruxelas, em vinte e sete de maio de dois mil e quinze.

Întocmit la Bruxelles la douăzeci ș i ș apte mai două mii cincisprezece.

V Bruseli dvadsiateho siedmeho mája dvetisícpätnásť.

V Bruslju, dne sedemindvajsetega maja leta dva tisoč petnajst.

Tehty Brysselissä kahdentenakymmenentenäseitsemäntenä päivänä toukokuuta vuonna kaksituhattaviisitoista.

Som skedde i Bryssel den tjugosjunde maj tjugohundrafemton.

За Европейския съюз

Рог la Unión Europea

Za Evropskou unii

For Den Europæiske Union

Für die Europäische Union

Euroopa Liidu nimel

Για την Ευρωπαϊκή Ένωση

For the European Union

Pour l'Union européenne

Za Europsku uniju

Per l'Unione europea

Eiropas Savienības vārdā -

Europos Sąjungos vardu

Az Európai Unió részéről

Għall-Unjoni Ewropea

Voor de Europese Unie

W imieniu Unii Europejskiej

Pela União Europeia

Pentru Uniunea Europeană

Za Európsku úniu

Za Evropsko unijo

Euroopan unionin puolesta

För Europeiska unionen

(podpisy pominięto)

За Конфедерация Швейцария

Por la Confederación Suiza

Za Švýcarskou konfederaci

For Det Schweiziske Forbund

Für die Schweizerische Eidgenossenschaft

Šveitsi Konföderatsiooni nimel

Για την Ελβετική Συνομοσπονδία

For the Swiss Confederation

Pour la Confédération suisse

Za Švicarsku Konfederaciju

Per la Confederazione svizzera

Šveices Konfederācijas vārdā -

Šveicarijos Konfederacijos vardu

A Svájci Államszövetség részéről

Għall-Konfederazzjoni Żvizzera

Voor de Zwitserse Bondsstaat

W imieniu Konfederacji Szwajcarskiej

Pela Confederação Suíça

Pentru Confederaț ia Elveț iană

Za Švajčiarsku konfederáciu

Za Švicarsko konfederacijo

Sveitsin valaliiton puolesta

För Schweiziska edsförbundet

(podpis pominięto)

DEKLARACJE UMAWIAJĄCYCH SIĘ STRON:

WSPÓLNA DEKLARACJA UMAWIAJĄCYCH SIĘ STRON W SPRAWIE UMOWY I ZAŁĄCZNIKÓW

Umawiające się Strony zgadzają się, że - w odniesieniu do realizacji Umowy i załączników - komentarze do opracowanego przez OECD modelu umowy między właściwymi organami i do wspólnego standardu do wymiany informacji powinny być źródłem przykładów lub interpretacji w celu zapewnienia spójności stosowania.

WSPÓLNA DEKLARACJA UMAWIAJĄCYCH SIĘ STRON W SPRAWIE ART. 5 UMOWY

Umawiające się Strony zgadzają się, że - w odniesieniu do wdrożenia art. 5 dotyczącego wymiany informacji na wniosek - źródłem interpretacji powinien być komentarz do art. 26 Modelowej konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku.

WSPÓLNA DEKLARACJA UMAWIAJĄCYCH SIĘ STRON W SPRAWIE SEKCJI III CZĘŚĆ A ZAŁĄCZNIKA I DO UMOWY

Umawiające się Strony zgadzają się, że zbadają praktyczne znaczenie załącznika I sekcja III część A, która stanowi, że istniejące pieniężne umowy ubezpieczenia i umowy renty nie wymagają weryfikacji, identyfikacji ani raportowania, pod warunkiem że prawo skutecznie uniemożliwia raportującej instytucji finansowej sprzedaż takiej umowy rezydentom raportowanej jurysdykcji.

Umawiające się Strony stosują wspólną interpretację, zgodnie z którą na podstawie załącznika I sekcja III część A obowiązujące przepisy skutecznie uniemożliwiają raportującej instytucji finansowej sprzedaż pieniężnych umów ubezpieczenia i umów renty rezydentom raportowanej jurysdykcji jedynie w przypadkach, gdy prawo Unii Europejskiej i prawo krajowe państw członkowskich lub Szwajcarii mające zastosowanie do raportującej instytucji finansowej będącej rezydentem w jurysdykcji uczestniczącej (państwie członkowskim lub Szwajcarii) nie tylko skutecznie uniemożliwia prawnie tej raportującej instytucji finansowej sprzedaż pieniężnych umów ubezpieczenia lub umów renty w raportowanej jurysdykcji (odpowiednio, Szwajcarii lub państwie członkowskim), lecz również uniemożliwia prawnie tej raportującej instytucji finansowej sprzedaż pieniężnych umów ubezpieczenia lub umów renty rezydentom tej raportowanej jurysdykcji we wszelkich innych okolicznościach.

W tym kontekście każde państwo członkowskie poinformuje Komisję Europejską, która z kolei powiadomi Szwajcarię w przypadku, gdy przepisy prawne uniemożliwiają raportującym instytucjom finansowym w Szwajcarii sprzedaż takich umów, niezależnie od miejsca ich zawarcia, jego rezydentom na podstawie obowiązującego prawa Unii Europejskiej i prawa krajowego tego państwa członkowskiego. Podobnie Szwajcaria poinformuje Komisję Europejską, która z kolei powiadomi państwa członkowskie, w przypadku gdy przepisy prawne uniemożliwiają raportującym instytucjom finansowym z co najmniej jednego państwa członkowskiego sprzedaż takich umów, niezależnie od miejsca ich zawarcia, rezydentom Szwajcarii na podstawie prawa szwajcarskiego. Powiadomień tych dokonuje się przed wejściem w życie protokołu zmieniającego, uwzględniając przewidywaną sytuację prawną w chwili wejścia w życie protokołu. W przypadku braku takiego powiadomienia zostanie uznane, że prawo raportowanej jurysdykcji nie uniemożliwia skutecznie - w co najmniej jednej sytuacji - raportującym instytucjom finansowym sprzedaży pieniężnych umów ubezpieczenia i umów renty rezydentom tej raportowanej jurysdykcji. Jeżeli prawo jurysdykcji raportowanej instytucji finansowej również nie uniemożliwia skutecznie raportowanym instytucjom finansowym sprzedaży pieniężnych umów ubezpieczenia lub umów renty rezydentom tej raportowanej jurysdykcji, część III pkt A załącznika I nie ma zastosowania do właściwych raportujących instytucji finansowych i umów.

1 Dz.U. L 157 z 26.6.2003, s. 38.

2 Dz.U. L 64 z 11.3.2011, s. 1.

3 W odniesieniu do Szwajcarii termin »spółka kapitałowa« obejmuje:

- société anonyme/Aktiengesellschaft/società anonima,

- société à responsabilité limitée/Gesellschaft mit beschränkter Haftung/società a responsabilità limitata,

- société en commandite par actions/Kommanditaktiengesellschaft/società in accomandita per azioni.

4 W odniesieniu do Szwajcarii termin »spółka kapitałowa« obejmuje:

- société anonyme/Aktiengesellschaft/società anonima,

- société à responsabilité limitée/Gesellschaft mit beschränkter Haftung/società a responsabilità limitata,

- société en commandite par actions/Kommanditaktiengesellschaft/società in accomandita per azioni.

Zmiany w prawie

Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024

Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024

Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024

Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024

Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024

Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024

Identyfikator:	Dz.U.UE.L.2015.333.12
Rodzaj:	Umowa międzynarodowa
Tytuł:	Protokół zmieniający do Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską ustanawiającej środki równoważne środkom ustanowionym w dyrektywie Rady 2003/48/WE w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek.
Data aktu:	19/12/2015
Data ogłoszenia:	19/12/2015
Data wejścia w życie:	01/01/1970

Protokół zmieniający do Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską ustanawiającej środki równoważne środkom ustanowionym w dyrektywie Rady 2003/48/WE w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek.

PROTOKÓŁ ZMIENIAJĄCY do Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską ustanawiającej środki równoważne środkom ustanowionym w dyrektywie Rady 2003/48/WE w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek

Zmiany w prawie

Dz.U.UE.L.2015.333.12

PROTOKÓŁ ZMIENIAJĄCY

do Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską ustanawiającej środki równoważne środkom ustanowionym w dyrektywie Rady 2003/48/WE w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek