Rozporządzenie 2015/1039 zmieniające rozporządzenie (UE) nr 748/2012 w odniesieniu do prób w locie

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2015/1039
z dnia 30 czerwca 2015 r.
zmieniające rozporządzenie (UE) nr 748/2012 w odniesieniu do prób w locie
(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008 z dnia 20 lutego 2008 r. w sprawie wspólnych zasad w zakresie lotnictwa cywilnego i utworzenia Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego oraz uchylające dyrektywę Rady 91/670/EWG, rozporządzenie (WE) nr 1592/2002 i dyrektywę 2004/36/WE 1 , w szczególności jego art. 5 ust. 5 i art. 7 ust. 6,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 748/2012 2 powinno zostać zmienione w celu uregulowania, jako części warunków lotu, kwestii dotyczących kwalifikacji i doświadczenia pilotów oraz głównych inżynierów prób w locie w zależności od stopnia złożoności wykonywanych prób w locie i skomplikowania statku powietrznego, co przyczyni się do zwiększenia bezpieczeństwa i stopnia harmonizacji wymogów w zakresie kwalifikacji i doświadczenia członków załogi uczestniczącej w próbach w locie w całej Unii.

(2) W celu promowania bezpiecznego wykonywania prób w locie należy również wprowadzić wymagania w odniesieniu do organizacji projektujących i produkujących przeprowadzających próby w locie, w tym wymaganie posiadania instrukcji operacyjnej prób w locie, w której określono zasady i niezbędne procedury organizacji dotyczące prób w locie. Instrukcje te powinny obejmować zasady i procedury dotyczące składu i kwalifikacji załogi, obecności na pokładzie osób innych niż członkowie załogi, zarządzania ryzykiem i bezpieczeństwem, doboru przyrządów i wyposażenia, które muszą znajdować się na pokładzie.

(3) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2042/2003 3 zostało przekształcone w celu zapewnienia przejrzystości. Ponieważ formularz 15a EASA, określony w dodatku II do załącznika I (część 21) do rozporządzenia (UE) nr 748/2012, zawiera odniesienie do rozporządzenia (WE) nr 2042/2003, należy uaktualnić to odniesienie.

(4) Niezbędne jest zapewnienie przemysłowi lotniczemu i państwom członkowskim dostatecznej ilości czasu na dostosowanie się do tych wymogów. W związku z tym należy przewidzieć stosowne przepisy przejściowe. W przypadku niektórych zmian należy jednak przewidzieć określoną odroczoną datę rozpoczęcia stosowania, z uwagi na charakter tych zmian.

(5) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu oparte są na opinii wydanej przez Agencję zgodnie z art. 19 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 216/2008.

(6) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego, ustanowionego na mocy art. 65 rozporządzenia (WE) nr 216/2008,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Zmiana

W załączniku I (część 21) do rozporządzenia (UE) nr 748/2012 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  2

Przepisy przejściowe

1.
Państwa członkowskie, które do dnia 21 lipca 2015 r. wydawały krajowe licencje dla członków załogi uczestniczącej w próbach w locie innych niż piloci, mogą nadal wydawać takie licencje zgodnie z ich prawem krajowym do dnia 31 grudnia 2017 r. Posiadacze tych licencji mogą do wspomnianej powyżej daty nadal korzystać ze swoich przywilejów.
2.
Po dniu 31 grudnia 2017 r. wnioskujący o zezwolenie na lot lub posiadacze takiego zezwolenia mogą nadal korzystać z usług pilotów zaangażowanych w próby w locie kategorii trzeciej lub czwartej, o których mowa w dodatku XII do załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 748/2012, oraz inżynierów prób w locie, którzy przed tą datą wykonywali czynności w ramach prób w locie zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego. Korzystanie z takich usług podlega ograniczeniu do zakresu funkcji członków załogi uczestniczącej w próbach w locie określonego przed dniem 31 grudnia 2017 r.

Zakres funkcji członka załogi uczestniczącej w próbach w locie określany jest przez wnioskującego o zezwolenie na lot lub posiadacza takiego zezwolenia, który korzysta lub planuje skorzystać z usług członków takiej załogi, na podstawie doświadczenia i wyszkolenia w zakresie prób w locie posiadanego przez członków załogi uczestniczącej w próbach w locie, a także stosownej dokumentacji wnioskującego o zezwolenie na lot lub posiadacza takiego zezwolenia. Informacje o zakresie funkcji członka załogi uczestniczącej w próbach w locie są udostępniane właściwemu organowi.

Jakiekolwiek rozszerzenie lub każda inna zmiana zakresu funkcji członków załogi uczestniczącej w próbach w locie, określonego przez wnioskującego o zezwolenie na lot lub posiadacza takiego zezwolenia, który korzysta lub planuje skorzystać z usług członków takiej załogi, muszą być zgodne z wymaganiami określonymi w dodatku XII do załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 748/2012.

3.
Do dnia 31 grudnia 2015 r. właściwe organy mogą nadal wydawać poświadczenia przeglądu zdatności do lotu (formularz 15a EASA) zgodne ze wzorem w dodatku II do załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 748/2012 obowiązującego przed dniem 21 lipca 2015 r. Poświadczenia wydane przed dniem 1 stycznia 2016 r. zachowują ważność do momentu ich zmiany, zawieszenia lub cofnięcia.
Artykuł  3

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 21 lipca 2015 r.

Jednakże:

a)
pkt 2 i 3 załącznika stosuje się od dnia 1 stycznia 2016 r.; w zakresie odniesień do dodatku XII do załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 748/2012 stosuje się lit. b);
b)
pkt 6 załącznika w odniesieniu do pkt D dodatku XII stosuje się od dnia 1 stycznia 2018 r., bez uszczerbku dla wymagań wynikających z przepisów załącznika I (część FCL) do rozporządzenia Komisji (UE) nr 1178/2011 4 .

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 30 czerwca 2015 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK

W załączniku I (część 21) do rozporządzenia Komisji (UE) nr 748/2012 wprowadza się następujące zmiany:

1) w spisie treści dodaje się pozycję w brzmieniu:

"Dodatek XII - Kategorie prób w locie i odnośne kwalifikacje załogi uczestniczącej w próbach w locie 85";

2) w pkt 21.A.143 lit. a) dodaje się ppkt 13 w brzmieniu:

"13. jeżeli mają być przeprowadzane próby w locie, instrukcję operacyjną prób w locie określającą zasady i procedury organizacji odnoszące się do prób w locie. Instrukcja operacyjna prób w locie zawiera:

(i) opis procesów organizacji w odniesieniu do prób w locie, w tym udział organizacji przeprowadzającej próby w locie w procesie wydawania zezwoleń na lot;

(ii) zasady dobierania członków załogi, w tym skład, kwalifikacje, okres ważności licencji oraz ograniczenia dotyczące czasu lotu, zgodnie z dodatkiem XII do niniejszego załącznika I (część 21), w stosownych przypadkach;

(iii) procedury dotyczące obecności na pokładzie podczas lotu osób innych niż członkowie załogi oraz procedury dotyczące szkolenia w zakresie prób w locie, w stosownych przypadkach;

(iv) zasady zarządzania ryzykiem i bezpieczeństwem oraz związane z nimi metodologie;

(v) procedury dotyczące doboru przyrządów i wyposażenia, które muszą znajdować się na pokładzie;

(vi) wykaz dokumentów, które należy sporządzić w przypadku przeprowadzania próby w locie.";

3) pkt 21.A.243 lit. a) otrzymuje brzmienie:

"a) Organizacja projektująca dostarcza Agencji podręcznik opisujący bezpośrednio lub poprzez odniesienia: organizację, odnośne procedury oraz projektowane wyroby lub zmiany w projektowanych wyrobach. Jeżeli mają być przeprowadzane próby w locie, należy dostarczyć instrukcję operacyjną prób w locie określającą zasady i procedury organizacji odnoszące się do prób w locie. Instrukcja operacyjna prób w locie zawiera:

(i) opis procesów organizacji w odniesieniu do prób w locie, w tym udział organizacji przeprowadzającej próby w locie w procesie wydawania zezwoleń na lot;

(ii) zasady dobierania członków załogi, w tym skład, kwalifikacje, okres ważności licencji oraz ograniczenia dotyczące czasu lotu, zgodnie z dodatkiem XII do niniejszego załącznika I (część 21), w stosownych przypadkach;

(iii) procedury dotyczące obecności na pokładzie podczas lotu osób innych niż członkowie załogi oraz procedury dotyczące szkolenia w zakresie prób w locie, w stosownych przypadkach;

(iv) zasady zarządzania ryzykiem i bezpieczeństwem oraz związane z nimi metodologie;

(v) procedury dotyczące doboru przyrządów i wyposażenia, które muszą znajdować się na pokładzie;

(vi) wykaz dokumentów, które należy sporządzić w przypadku przeprowadzania próby w locie.";

4) pkt 21.A.708 lit. b) ppkt 2 otrzymuje brzmienie:

"2. warunki lub ograniczenia odnoszące się do załogi mającej pilotować statek powietrzny, w uzupełnieniu do warunków i ograniczeń określonych w dodatku XII do niniejszego załącznika I (część 21);";

5) dodatek II otrzymuje brzmienie:

"Dodatek II

Poświadczenie przeglądu zdatności do lotu - formularz 15a EASA

grafika

6) dodaje się dodatek XII w brzmieniu:

"Dodatek XII

Kategorie prób w locie i odnośne kwalifikacje załogi uczestniczącej w próbach w locie

A. Zagadnienia ogólne

W niniejszym dodatku określono kwalifikacje, które musi posiadać załoga lotnicza uczestnicząca w przeprowadzaniu prób w locie statków powietrznych certyfikowanych lub mających uzyskać certyfikat zgodnie z CS-23 w przypadku statków powietrznych o maksymalnej masie startowej (MTOM) wynoszącej co najmniej 2 000 kg, CS-25, Cs-27, CS-29 lub równoważnymi przepisami w zakresie zdatności do lotu.

B. Definicje

1. »inżynier prób w locie« oznacza każdego inżyniera uczestniczącego, na ziemi lub w powietrzu, w operacjach prób w locie;

2. »główny inżynier prób w locie« oznacza inżyniera prób w locie wyznaczonego do pełnienia obowiązków na pokładzie statku powietrznego w celu wykonywania prób w locie lub wspierania pilota w obsłudze statku powietrznego i jego systemów podczas wykonywania prób w locie;

3. »próby w locie« oznaczają:

3.1. loty wykonywane na potrzeby etapu opracowywania nowego projektu (statku powietrznego, układów napędowych, części i akcesoriów);

3.2. loty wykonywane w celu wykazania spełnienia podstawy certyfikacji lub zgodności z projektem typu;

3.3. loty wykonywane w celu poddania eksperymentom nowych koncepcji projektowych, wymagających niekonwencjonalnych manewrów lub profili, w przypadku których mogłoby dojść do wykroczenia poza zatwierdzoną obwiednię warunków lotu danego statku powietrznego;

3.4. loty szkoleniowe w ramach szkolenia w zakresie prób w locie.

C. Kategorie prób w locie

1. Zagadnienia ogólne

Poniższe opisy odnoszą się do lotów przeprowadzanych przez organizacje projektujące i produkujące zgodnie z załącznikiem I (część 21).

2. Zakres

W przypadku wykorzystywania w próbie więcej niż jednego statku powietrznego dokonuje się oceny każdego poszczególnego lotu statku powietrznego zgodnie z przepisami niniejszego dodatku w celu ustalenia, czy stanowi on próbę w locie i, w stosownych przypadkach, jaka jest kategoria tej próby.

Zakresem niniejszego dodatku objęte są wyłącznie loty, o których mowa w pkt 6 lit. B ppkt 3.

3. Kategorie prób w locie

Próby w locie dzielą się na następujące cztery kategorie:

3.1. Kategoria pierwsza (1)

a) pierwszy lot (pierwsze loty) nowego typu statku powietrznego lub statku powietrznego, którego właściwości lotne lub właściwości pilotażowe mogły zostać znacząco zmodyfikowane;

b) loty, w przypadku których można przewidzieć, że podczas ich wykonywania mogą zostać stwierdzone właściwości lotne znacznie różniące się od tych, które są już znane;

c) loty wykonywane w celu zbadania nowatorskich lub niekonwencjonalnych cech projektu statku powietrznego lub technik;

d) loty wykonywane w celu określenia lub rozszerzenia obwiedni warunków lotu;

e) loty wykonywane w celu określenia wymaganych osiągów, właściwości lotnych i właściwości pilotażowych, w przypadku osiągnięcia wartości granicznych obwiedni warunków lotu;

f) loty szkoleniowe w ramach szkolenia w zakresie prób w locie kategorii 1.

3.2. Kategoria druga (2)

a) loty niezaklasyfikowane do kategorii 1, wykonywane statkiem powietrznym, dla którego nie został jeszcze wydany certyfikat typu;

b) loty statkiem powietrznym, dla którego wydano już certyfikat typu, niezaklasyfikowane do kategorii 1 i wykonywane po wprowadzeniu w tym statku modyfikacji, która nie została jeszcze zatwierdzona, oraz:

(i) które wymagają dokonania oceny ogólnego zachowania statku powietrznego; lub

(ii) które wymagają dokonania oceny podstawowych procedur załogi, w przypadku korzystania z nowego lub zmodyfikowanego systemu lub potrzeby wprowadzenia takiego systemu; lub

(iii) podczas których wymagane jest celowe wykroczenie poza ograniczenia aktualnej zatwierdzonej obwiedni warunków użytkowania, przy utrzymaniu się jednak w granicach badanej obwiedni warunków lotu;

c) loty szkoleniowe w ramach szkolenia w zakresie prób w locie kategorii 2.

3.3. Kategoria trzecia (3)

Loty, podczas których nie jest wymagane wykraczanie poza ograniczenia określone w certyfikacie typu lub instrukcji użytkowania w locie statku powietrznego, wykonywane w celu wydania oświadczenia o zgodności dla nowo zbudowanych statków powietrznych.

3.4. Kategoria czwarta (4)

Loty niezaklasyfikowane do kategorii 1 lub 2, wykonywane statkiem powietrznym, dla którego wydano już certyfikat typu, w przypadku wprowadzenia zmiany projektu, która nie została jeszcze zatwierdzona.

D. Kwalifikacje i doświadczenie pilotów i głównych inżynierów prób w locie

1. Zagadnienia ogólne

Piloci i główni inżynierowie prób w locie posiadają kwalifikacje i doświadczenie określone w poniższej tabeli.

Kategorie prób w locie
Statek powietrzny 1 2 3 4
Samoloty transportu lokalnego CS-23 lub statki powietrzne CS-23 o projektowej prędkości nurkowania (Md) wyższej niż 0,6 lub pułapie maksymalnym wyższym niż 7 260 m (25 000 stóp), statki powietrzne zgodne z CS-25, CS-27, CS-29 lub równoważnymi przepisami w zakresie zdatności do lotu Poziom kwalifikacji 1 Poziom kwalifikacji 2 Poziom kwalifikacji 3 Poziom kwalifikacji 4
Inne CS-23 z MTOM równej 2 000 kg lub większej Poziom kwalifikacji 2 Poziom kwalifikacji 2 Poziom kwalifikacji 3 Poziom kwalifikacji 4

1.1. Poziom kwalifikacji 1:

1.1.1. Piloci spełniają wymagania określone w załączniku I (część FCL) do rozporządzenia (UE) nr 1178/2011 5 .

1.1.2. Główny inżynier prób w locie:

a) pomyślnie ukończył szkolenie prowadzące do uzyskania poziomu kwalifikacji 1; oraz

b) posiada co najmniej 100 godzin doświadczenia w lotach, w tym w ramach szkolenia w zakresie prób w locie.

1.2. Poziom kwalifikacji 2:

1.2.1. Piloci spełniają wymagania określone w załączniku I (część FCL) do rozporządzenia (UE) nr 1178/2011.

1.2.2. Główny inżynier prób w locie:

a) pomyślnie ukończył szkolenie prowadzące do uzyskania poziomu kwalifikacji 1 lub 2; oraz

b) posiada co najmniej 50 godzin doświadczenia w lotach, w tym w ramach szkolenia w zakresie prób w locie.

Szkolenia głównych inżynierów prób w locie prowadzące do uzyskania kwalifikacji poziomu 1 lub 2 obejmują przynajmniej następujące przedmioty:

(i) osiągi;

(ii) stateczność i sterowanie/właściwości pilotażowe;

(iii) systemy;

(iv) zarządzanie próbami; oraz

(v) zarządzanie ryzykiem/bezpieczeństwem.

1.3. Poziom kwalifikacji 3:

1.3.1. Pilot (piloci) posiada(-ją) ważną licencję odpowiednią dla kategorii statku powietrznego, który jest przedmiotem próby, wydaną zgodnie z przepisami części FCL, a także posiadają przynajmniej licencję pilota zawodowego (CPL). Dodatkowo pilot dowódca:

a) posiada uprawnienie pilota doświadczalnego; lub

b) posiada co najmniej 1 000 godzin doświadczenia w lotach jako pilot dowódca na statku powietrznym o podobnym stopniu skomplikowania i właściwościach; oraz

c) w odniesieniu do każdej klasy lub typu statku powietrznego, uczestniczył we wszystkich lotach, które stanowią część programu prowadzącego do wydania indywidualnych świadectw zdatności do lotu co najmniej pięciu statków powietrznych.

1.3.2. Główny inżynier prób w locie:

a) posiada kwalifikacje poziomu 1 lub 2; lub

b) posiada znaczne doświadczenie w lotach istotne dla wykonywania przedmiotowego zadania; oraz

c) uczestniczył we wszystkich lotach, które stanowią część programu prowadzącego do wydania indywidualnych świadectw zdatności do lotu co najmniej pięciu statków powietrznych.

1.4. Poziom kwalifikacji 4:

1.4.1. Pilot (piloci) posiada(-ją) ważną licencję odpowiednią dla kategorii statku powietrznego, który jest przedmiotem próby, wydaną zgodnie z przepisami części FCL, a także posiadają przynajmniej licencję pilota zawodowego (CPL). Pilot dowódca posiada uprawnienie pilota doświadczalnego lub co najmniej 1 000 godzin doświadczenia w lotach jako pilot dowódca na statku powietrznym o podobnym stopniu skomplikowania i właściwościach.

1.4.2. Wymagania dotyczące kwalifikacji i doświadczenia głównych inżynierów prób w locie określa się w instrukcji operacyjnej prób w locie.

2. Główni inżynierowie prób w locie

Główni inżynierowie prób w locie otrzymują od organizacji, która ich zatrudnia, upoważnienie określające zakres ich funkcji w organizacji. Upoważnienie to zawiera następujące informacje:

a) imię i nazwisko;

b) datę urodzenia;

c) doświadczenie oraz szkolenia;

d) stanowisko w organizacji;

e) zakres upoważnienia;

f) datę pierwszego wydania upoważnienia;

g) datę wygaśnięcia upoważnienia, w stosownych przypadkach; oraz

h) numer identyfikacyjny upoważnienia.

Główni inżynierowie prób wyznaczani są do wykonywania czynności w ramach konkretnego lotu, wyłącznie jeżeli są fizycznie i psychicznie zdolni do bezpiecznej realizacji powierzonych im zadań i obowiązków.

Organizacja udostępnia posiadaczom upoważnień wszystkie stosowne dokumenty związane z tymi upoważnieniami.

E. Kwalifikacje i doświadczenie pozostałych inżynierów prób w locie

Pozostali inżynierowie prób w locie znajdujący się na pokładzie statku powietrznego muszą posiadać doświadczenie i wyszkolenie współmierne do przydzielonych im jako członkom załogi zadań oraz zgodne z instrukcją operacyjną prób w locie, w stosownych przypadkach.

Organizacja udostępnia inżynierowi prób w locie, którego to dotyczy, wszelkie stosowne dokumenty związane z czynnościami, które ma on wykonywać w ramach lotu."

1 Dz.U. L 79 z 19.3.2008, s. 1.
2 Rozporządzenie Komisji (UE) nr 748/2012 z dnia 3 sierpnia 2012 r. ustanawiające przepisy wykonawcze dotyczące certyfikacji statków powietrznych i związanych z nimi wyrobów, części i akcesoriów w zakresie zdatności do lotu i ochrony środowiska oraz dotyczące certyfikacji organizacji projektujących i produkujących (Dz.U. L 224 z 21.8.2012, s. 1).
3 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2042/2003 z dnia 20 listopada 2003 r. w sprawie ciągłej zdatności do lotu statków powietrznych oraz wyrobów lotniczych, części i wyposażenia, a także w sprawie zezwoleń udzielanych instytucjom i personelowi zaangażowanym w takie zadania (Dz.U. L 315 z 28.11.2003, s. 1).
4 Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1178/2011 z dnia 3 listopada 2011 r. ustanawiające wymagania techniczne i procedury administracyjne odnoszące się do załóg w lotnictwie cywilnym zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008 (Dz.U. L 311 z 25.11.2011, s. 1).
5 Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1178/2011 z dnia 3 listopada 2011 r. ustanawiające wymagania techniczne i procedury administracyjne odnoszące się do załóg w lotnictwie cywilnym zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008 (Dz.U. L 311 z 25.11.2011, s. 1).

Zmiany w prawie

Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024
Jak zgłosić zamiar głosowania korespondencyjnego w wyborach samorządowych

Nie wszyscy wyborcy będą mogli udać się osobiście 7 kwietnia, aby oddać głos w obwodowych komisjach wyborczych. Dla nich ustawodawca wprowadził instytucję głosowania korespondencyjnego jako jednej z tzw. alternatywnych procedur głosowania. Przypominamy zasady, terminy i procedurę tego udogodnienia dla wyborców z niepełnosprawnością, seniorów i osób w obowiązkowej kwarantannie.

Artur Pytel 09.03.2024
Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 21.02.2024
Standardy ochrony dzieci. Placówki medyczne mają pół roku

Lekarz czy pielęgniarka nie będą mogli się tłumaczyć, że nie wiedzieli komu zgłosić podejrzenie przemocy wobec dziecka. Placówki medyczne obowiązkowo muszą opracować standardy postępowania w takich sytuacjach. Przepisy, które je do tego obligują wchodzą właśnie w życie, choć dają jeszcze pół roku na przygotowania. Brak standardów będzie zagrożony grzywną. Kar nie przewidziano natomiast za ich nieprzestrzeganie.

Katarzyna Nocuń 14.02.2024