a także mając na uwadze, co następuje:(1) W swoim komunikacie "Spójna strategia unowocześniania ochrony socjalnej" z dnia 14 lipca 1999 r. Komisja przedstawiła sugestie co do udoskonalenia współpracy w dziedzinie ochrony socjalnej poprzez, między innymi, ustanowienie grupy urzędników wysokiego szczebla.
(2) W swojej rezolucji z dnia 16 lutego 2000 r. Parlament Europejski przyjął z zadowoleniem komunikat Komisji i utworzenie takiej grupy.
(3) W swoich konkluzjach z dnia 17 grudnia 1999 r. w sprawie wzmocnienia współpracy w unowocześnianiu i poprawianiu ochrony socjalnej 1 Rada poparła wniosek Komisji dotyczący stworzenia mechanizmu wzmocnionej współpracy, opracowany w celu wprowadzenia w życie tego działania przez grupę urzędników wysokiego szczebla. Rada podkreśliła, że ten rodzaj współpracy powinien obejmować wszystkie formy ochrony socjalnej i, jeśli to konieczne, pomagać państwom członkowskim w poprawianiu i wzmacnianiu ich systemów ochrony socjalnej, zgodnie z ich krajowymi priorytetami. Rada przypomniała również kompetencje państw członkowskich odnośnie do organizacji i finansowania ochrony socjalnej i zatwierdziła cztery ogólne cele w ramach generalnego wyzwania dotyczącego modernizacji systemów zabezpieczenia społecznego w rozumieniu Komisji: sprawienie, by praca była godziwie opłacana i przynosiła bezpieczny dochód; sprawienie, by emerytury były bezpieczne, a system emerytalny - zrównoważony; promowanie włączenia społecznego i zapewnienie trwałego systemu opieki zdrowotnej o wysokiej jakości. Podkreśliła ona również, że we wszystkich działaniach służących realizacji tych czterech celów należy uwzględniać kwestię równości pomiędzy kobietami i mężczyznami. Na koniec Rada uznała, że aspekty finansowe są wspólne dla wszystkich tych celów.
(4) W konkluzjach z posiedzenia Rady Europejskiej w Lizbonie, które odbyło się w dniach 23 i 24 marca 2000 r., potwierdzono znaczenie ochrony socjalnej w dalszym rozwijaniu i unowocześnianiu aktywnego i dynamicznego państwa dobrobytu w Europie i wezwano Radę do wzmocnienia współpracy między państwami członkowskimi przez wymianę doświadczeń i najlepszych praktyk, w oparciu o unowocześnione sieci informacyjne.
(5) W Nicei oraz podczas kolejnych spotkań Rada Europejska regularnie popierała pracę włożoną przez Komitet Ochrony Socjalnej w promowanie i wzmacnianie zmiany polityki unijnej w dziedzinie ochrony socjalnej i koordynację działań w tej dziedzinie.
(6) Komitet Ochrony Socjalnej utworzony decyzją Rady 2000/436/WE 2 , uchyloną i zastąpioną decyzją Rady 2004/689/WE 3 , jasno wykazał swoją przydatność, działając w charakterze organu doradczego zarówno wobec Rady, jak i Komisji, i aktywnie przyczynił się do rozwoju otwartej metody koordynacji ustanowionej podczas posiedzenia Rady Europejskiej w Lizbonie w dniach 23 i 24 marca 2000 r. Opinia Komitetu Ochrony Socjalnej "Wzmocnienie otwartej metody koordynacji w polityce społecznej w kontekście strategii »Europa 2020«", zatwierdzona przez Radę w dniu 17 czerwca 2011 r., potwierdza wagę celów i narzędzi otwartej metody koordynacji w kwestiach socjalnych. W niniejszej decyzji określić należy rolę Komitetu w ramach tej metody.
(7) W swoich konkluzjach z 27-28 czerwca 2013 r. Rada Europejska stwierdziła, że należy wzmocnić wymiar socjalny Unii Gospodarczej i Walutowej. Pierwszym krokiem powinno być lepsze monitorowanie i uwzględnienie sytuacji społecznej i sytuacji na rynku pracy w ramach Unii Gospodarczej i Walutowej, w szczególności przez zastosowanie odpowiednich wskaźników dotyczących sytuacji socjalnej i zatrudnienia w ramach europejskiego semestru. Ważne jest również zapewnienie lepszej koordynacji polityki zatrudnienia i polityki socjalnej przy pełnym poszanowaniu kompetencji krajowych.
(8) W swoich konkluzjach z 24-25 października 2013 r. Rada Europejska stwierdziła, że koordynacja polityki gospodarczej, zatrudnienia i socjalnej zostanie wzmocniona zgodnie z istniejącymi procedurami i przy pełnym poszanowaniu kompetencji krajowych. Rada Europejska wyraziła pogląd, że więcej pracy wymaga wzmocnienie współpracy między różnymi składami Rady z myślą o zapewnieniu spójności tych polityk zgodnie ze wspólnymi celami.
(9) Niniejsza decyzja powinna odzwierciedlać rozwój europejskiego semestru i rolę Komitetu w tym procesie. W szczególności rozporządzenie Rady (WE) nr 1466/97 4 przewiduje, że Komitet Ekonomiczno-Finansowy, Komitet Polityki Gospodarczej, Komitet Zatrudnienia i Komitet Ochrony Socjalnej są w razie potrzeby konsultowane w ramach europejskiego semestru. Ponadto, rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1176/2011 5 przewiduje, że szczegółowa ocena sytuacji ma, w stosownych przypadkach, uwzględniać skierowane przez Radę do państw członkowskich zalecenia lub wezwania. Przewiduje ono również, że plan działań naprawczych dla jakiegokolwiek państwa członkowskiego, wobec którego wszczęta zostanie procedura dotycząca nadmiernego zakłócenia równowagi, uwzględnia gospodarcze i społeczne skutki tych działań politycznych i jest zgodny z ogólnymi wytycznymi polityki gospodarczej i wytycznymi dotyczącymi zatrudnienia.
(10) Komitet oraz organy unijne uczestniczące w koordynacji polityki gospodarczej i społecznej, w szczególności Komitet Zatrudnienia, Komitet Ekonomiczno-Finansowy i Komitet Polityki Gospodarczej, powinny ze sobą ściśle współpracować. W odpowiednich przypadkach i gdy jest to wzajemnie uzgodnione między uczestniczącymi komitetami, współpraca Komitetu z Komitetem Zatrudnienia, Komitetem Ekonomiczno-Finansowym i Komitetem Polityki Gospodarczej może obejmować organizację wspólnych posiedzeń, w szczególności w kontekście odnośnej roli tych komitetów w europejskim semestrze.
(11) Aby umożliwić skuteczne sprawowanie mandatu określonego w Traktacie i aby zapewnić elastyczność konieczną do dostosowywania się do harmonogramu działań Komitetu, w szczególności w ramach europejskiego semestru, przepisy dotyczące zarządzania odnoszące się do funkcjonowania Komitetu należy zmienić z myślą o zapewnieniu sprawności i ciągłości funkcjonowania.
(12) Należy uchylić decyzję 2004/689/WE,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
