Akty Prawne
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej - Seria L
Dz.U.UE.L.2013.297.1

Rozporządzenie 1071/2013 dotyczące bilansu sektora monetarnych instytucji finansowych (wersja przekształcona)

ROZPORZĄDZENIE EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO (UE) NR 1071/2013

z dnia 24 września 2013 r.

dotyczące bilansu sektora monetarnych instytucji finansowych (wersja przekształcona)

(EBC/2013/33)

(Dz.U.UE L z dnia 7 listopada 2013 r.)

RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,

uwzględniając Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, w szczególności art. 5,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2533/98 z dnia 23 listopada 1998 r. dotyczące zbierania informacji statystycznych przez Europejski Bank Centralny 1 , w szczególności art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 4,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2531/98 z dnia 23 listopada 1998 r. dotyczące stosowania stop rezerw obowiązkowych przez Europejski Bank Centralny 2 , w szczególności art. 6 ust. 4,

uwzględniając opinię Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Europejskiego Banku Centralnego (WE) nr 25/2009 z dnia 19 grudnia 2008 r. dotyczące bilansu skonsolidowanego sektora monetarnych instytucji finansowych (EBC/2008/32) 3 zostało w znacznym stopniu zmienione. Ponieważ konieczna jest kolejna nowelizacja tego rozporządzenia, zwłaszcza w świetle rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 549/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie europejskiego systemu rachunków narodowych i regionalnych w Unii Europejskiej 4 , powinno ono zostać przekształcone z uwagi na wymogi przejrzystości.

(2) W celu realizacji swoich zadań Europejski System Banków Centralnych (ESBC) wymaga sporządzenia skonsolidowanego bilansu sektora monetarnych instytucji finansowych (MIF). Jego głównym celem jest dostarczenie Europejskiemu Bankowi Centralnemu (EBC) pełnego statystycznego obrazu rozwoju zjawisk monetarnych w państwach członkowskich, których walutą jest euro (dalej zwanych "państwami członkowski strefy euro"), traktowanych jako jeden obszar gospodarczy. Statystyka ta obejmuje zagregowane aktywa i pasywa w postaci stanów i transakcji; są one zbierane w sposób regularny od całego i jednorodnego sektora MIF oraz od populacji sprawozdawczej. Dane statystyczne o wymaganym stopniu szczegółowości są również niezbędne do zapewnienia nieprzerwanej użyteczności analitycznej agregatów monetarnych strefy euro i czynników ich kreacji.

(3) Na mocy Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz na warunkach ustanowionych w Statucie Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego (zwanego dalej "Statutem ESBC") EBC jest zobowiązany do wydawania rozporządzeń w zakresie niezbędnym do realizacji zadań ESBC, określonych w Statucie ESBC, a w niektórych przypadkach wynikających z przepisów określonych przez Radę zgodnie z postanowieniami art. 129 ust. 4 Traktatu.

(4) Artykuł 5 ust. 1 Statutu ESBC zobowiązuje EBC do zbierania, z pomocą krajowych banków centralnych (KBC), od właściwych władz krajowych lub bezpośrednio od podmiotów gospodarczych, informacji statystycznych, które są niezbędne do realizacji zadań ESBC. Artykuł 5 ust. 2 Statutu ESBC stanowi, że KBC wykonują, w miarę możliwości, zadania określone w art. 5 ust. 1.

(5) Artykuł 3 rozporządzenia (WE) nr 2533/98 zobowiązuje EBC do określenia rzeczywistej populacji sprawozdawczej mieszczącej się w granicach referencyjnej populacji sprawozdawczej i uprawnia go do pełnego lub częściowego zwolnienia określonych kategorii podmiotów sprawozdających z wypełniania wymogów sprawozdawczości statystycznej. Artykuł 6 ust. 4 umożliwia EBC przyjmowanie rozporządzeń określających warunki wykonywania uprawnienia do weryfikowania lub obowiązkowego zbierania informacji statystycznych.

(6) Artykuł 4 rozporządzenia (WE) nr 2533/98 zobowiązuje państwa członkowskie do wprowadzenia odpowiedniej organizacji w dziedzinie statystyki oraz pełnej współpracy z ESBC w celu zapewnienia realizacji obowiązków wynikających z art. 5 Statutu ESBC.

(7) Zbieranie przez KBC od rzeczywistej populacji sprawozdawczej informacji statystycznych niezbędnych do wypełnienia wymogów statystycznych EBC może być częścią szerszych ram sprawozdawczości ustanowionych przez KBC samodzielnie na podstawie prawa Unii, prawa krajowego lub utrwalonych praktyk i służących również innym celom statystycznym, pod warunkiem że nie jest zagrożone wypełnienie wymogów statystycznych EBC. Może to również doprowadzić do zmniejszenia obciążeń sprawozdawczych. Dla zachowania przejrzystości w tych przypadkach zasadne jest informowanie podmiotów sprawozdających o tym, że dane zbierane są dla innych celów statystycznych. W określonych przypadkach EBC może uznać informacje zebrane dla innych celów statystycznych za wystarczające do realizacji swoich wymogów.

(8) Wymogi statystyczne są najbardziej szczegółowe w przypadku, gdy partnerzy transakcji są częścią sektora posiadającego pieniądz. Dane szczegółowe wymagane są dla: a) depozytów w podziale na podsektory i terminy, a następnie w podziale walutowym na potrzeby pogłębionej analizy zmian komponentów walutowych szerokiego pieniądza M3 oraz dla usprawnienia analizy substytucyjności między komponentami M3 w walutach obcych a komponentami w euro; b) kredytów i pożyczek w podziale na podsektory, terminy pierwotne, cel, termin przeszacowania stopy procentowej i waluty, ze względu na znaczenie tych informacji dla analizy zjawisk monetarnych; c) pozycji wobec pozostałych MIF w zakresie niezbędnym dla saldowania wzajemnych zobowiązań i należności MIF lub wyliczania podstawy rezerwy obowiązkowej; d) pozycji wobec rezydentów spoza strefy euro (zagranicy) dla "depozytów z terminem pierwotnym powyżej dwóch lat", "depozytów z terminem wypowiedzenia powyżej dwóch lat" oraz "operacji z przyrzeczeniem odkupu" w celu wyliczenia podstawy rezerwy obowiązkowej, w stosunku do której stosowany jest dodatni współczynnik; e) pozycji wobec zagranicy dla depozytów ogółem w celu wyliczenia pozycji zagranicznych; f) depozytów oraz kredytów i pożyczek z terminem pierwotnym do jednego roku/powyżej jednego roku wobec zagranicy dla celów bilansu płatniczego i rachunków finansowych.

(9) Na potrzeby zbierania informacji statystycznych dotyczących portfeli papierów wartościowych MIF, zgodnie z rozporządzeniem Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 1011/2012 z dnia 17 października 2012 r. w sprawie statystyki inwestycji w papiery wartościowe (EBC/2012/24) 5 , KBC przekazują z częstotliwością kwartalną dane zgodnie z metodą "papier po papierze". KBC mogą połączyć realizację wymogów sprawozdawczych określonych na mocy niniejszego rozporządzenia oraz rozporządzenia (UE) nr 1011/2012 (EBC/2012/24), w przypadku gdy może się to przyczynić do zmniejszenia obciążeń sprawozdawczych instytucji kredytowych. KBC mogą zezwolić funduszom rynku pieniężnego (FRP) na przekazywanie informacji statystycznych zgodnie z rozporządzeniem Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 1073/2013 z dnia 18 października 2013 r. w sprawie statystyki aktywów i zobowiązań funduszy inwestycyjnych (EBC/2013/38) 6 , co pozwoli na zmniejszenie obciążenia sprawozdawczego jednostek zarządzających funduszami.

(10) Transakcje finansowe wyliczane są przez EBC jako różnica stanów na ostatni dzień kolejnych miesięcy sprawozdawczych, skorygowana o zmiany wynikające z działania czynników nietransakcyjnych. Wymogi kierowane do podmiotów sprawozdających nie obejmują zmian kursowych, wyliczanych przez EBC, lub przez KBC w porozumieniu z EBC, ze stanów przekazywanych "waluta po walucie" przez podmioty sprawozdające, oraz korekt z tytułu reklasyfikacji, zbieranych samodzielnie przez KBC na podstawie różnych dostępnych źródeł informacji.

(11) Artykuł 5 rozporządzenia (WE) nr 2531/98 uprawnia EBC do wydawania rozporządzeń lub decyzji zwalniających instytucje z wymogu utrzymywania rezerwy obowiązkowej, określenia przesłanek dla wyłączenia lub odliczenia od podstawy rezerwy zobowiązań wobec innych instytucji oraz do ustalenia zróżnicowanego współczynnika rezerwy dla poszczególnych pozycji pasywów. Na mocy art. 6 rozporządzenia (WE) nr 2531/98 EBC ma prawo zbierania informacji niezbędnych do stosowania wymogów w zakresie utrzymywania rezerwy obowiązkowej oraz prawo do weryfikowania dokładności i jakości informacji, które instytucje przekazują w celu wykazania zgodności z wymogami w zakresie rezerwy obowiązkowej. W celu zmniejszenia obciążeń sprawozdawczych wskazane jest, aby informacje statystyczne dotyczące bilansu miesięcznego były wykorzystywane do regularnego wyliczania podstawy rezerwy dla instytucji kredytowych podlegających obowiązkowi utrzymywania rezerwy obowiązkowej EBC, zgodnie z rozporządzeniem Europejskiego Banku Centralnego (WE) nr 1745/2003 z dnia 12 września 2003 r. dotyczącym stosowania rezerw obowiązkowych (EBC/2003/9) 7 .

(12) Konieczne jest określenie szczegółowych procedur stosowanych w przypadku połączenia instytucji kredytowych w celu wyjaśnienia obowiązków tych instytucji w odniesieniu do wymogu utrzymywania rezerwy obowiązkowej.

(13) EBC wymaga przekazywania informacji dotyczących działalności sekurytyzacyjnej MIF na potrzeby analizy sytuacji kredytowej w strefie euro. Informacje takie są również uzupełnieniem danych przekazywanych na mocy rozporządzenia Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 1075/2013 z dnia 18 października 2013 r. dotyczącego danych statystycznych w zakresie aktywów i pasywów podmiotów sekurytyzacyjnych (EBC/2013/40) 8 .

(14) Pomimo tego, że rozporządzenia przyjmowane przez EBC na mocy art. 34 ust. 1 Statutu ESBC nie przyznają praw i nie nakładają obowiązków na państwa członkowskie, których walutą nie jest euro (dalej zwane "państwami członkowskimi spoza strefy euro"), art. 5 Statutu ESBC stosuje się zarówno do państw członkowskich strefy euro, jak i państw członkowskich spoza strefy euro. Motyw 17 rozporządzenia (WE) nr 2533/98 powołuje się na to, że art. 5 Statutu ESBC, łącznie z art. 4 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej, zobowiązuje państwa członkowskie spoza strefy euro do zaprojektowania i wdrożenia na poziomie krajowym wszelkich środków uznanych przez nie za właściwe w celu zbierania informacji statystycznych niezbędnych do wypełniania wymogów ESBC w zakresie sprawozdawczości statystycznej oraz zapewnienia terminowych przygotowań w dziedzinie statystyki do uzyskania statusu państw członkowskich strefy euro.

(15) Zastosowanie powinny mieć wymogi ochrony i wykorzystania poufnych informacji statystycznych, określone w art. 8 rozporządzenia (WE) nr 2533/98.

(16) Art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2533/98 przyznaje EBC prawo do nakładania sankcji na podmioty sprawozdające, które nie stosują się do wymogów sprawozdawczości statystycznej określonych rozporządzeniami lub decyzjami EBC,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Definicje

Użyte w niniejszym rozporządzeniu określenia oznaczają:

(ii)

instytucje przyjmujące depozyty, z wyjątkiem instytucji kredytowych, którymi są:

pozostałe instytucje finansowe, których podstawową działalnością jest pośrednictwo finansowe i zajmują się one przyjmowaniem depozytów lub bliskich substytutów depozytów od jednostek instytucjonalnych, a zatem nie tylko od MIF (stopień substytucyjności instrumentów wyemitowanych przez pozostałe MIF i depozytów złożonych w instytucjach kredytowych determinuje ich zaliczenie do sektora MIF); oraz we własnym imieniu, przynajmniej w znaczeniu ekonomicznym, udzielają kredytów i pożyczek lub dokonują inwestycji w papiery wartościowe, albo

instytucje pieniądza elektronicznego, których podstawową działalnością jest pośrednictwo finansowe polegające na emitowaniu pieniądza elektronicznego; albo

Artykuł 2

Identyfikacja FRP

Za FRP uznaje się przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania spełniające wszystkie poniższe kryteria:

inwestują w instrumenty rynku pieniężnego, które spełniają kryteria instrumentów rynku pieniężnego określone w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) 11 , lub depozyty przyjmowane przez instytucje kredytowe, albo gwarantują dokonywanie oceny płynności i wyceny portfela, w który inwestują, na ekwiwalentnych zasadach;

zapewniają, aby instrumenty rynku pieniężnego, w które inwestują, były instrumentami wysokiej jakości, zgodnie z ustaleniami jednostki zarządzającej funduszami. Jakość instrumentu rynku pieniężnego oceniana jest między innymi na podstawie poniższych kryteriów:

nie zajmują bezpośrednio lub pośrednio pozycji w udziałach kapitałowych lub towarach, w tym poprzez instrument pochodne, i wykorzystują instrumenty pochodne wyłącznie zgodnie ze strategią inwestycyjną rynku pieniężnego. Instrumenty pochodne powodujące powstanie ekspozycji w walutach obcych mogą być wykorzystywane jedynie do zabezpieczenia pozycji. Inwestycje w papiery wartościowe w walucie innej niż bazowa są dopuszczalne, pod warunkiem że pozycja walutowa zostanie w pełni zabezpieczona;

Artykuł 3

Rzeczywista populacja sprawozdawcza

Dla celów zbierania informacji statystycznych dotyczących statusu rezydenta posiadaczy udziałów/jednostek uczestnictwa w FRP, zgodnie z postanowieniami załącznika I część 2 pkt 5.7, do rzeczywistej populacji sprawozdawczej zalicza się również pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego, z wyjątkiem instytucji ubezpieczeniowych i funduszy emerytalno-rentowych ("PIPF"), z zastrzeżeniem wyłączeń określonych w art. 9 ust. 2 lit. c). Na potrzeby niniejszego rozporządzenia KBC mogą sporządzić i prowadzić listę PIPF będących częścią rzeczywistej populacji sprawozdawczej, zgodnie z zasadami określonymi w załączniku I część 2 pkt 5.7.

Artykuł 4

Lista MIF dla celów statystycznych

Artykuł 5

Wymogi sprawozdawczości statystycznej

Rzeczywista populacja sprawozdawcza przekazuje KBC państwa członkowskiego, w którym MIF jest rezydentem: a) stany bilansowe na koniec miesiąca z częstotliwością miesięczną oraz b) zagregowane korekty z tytułu zmiany wyceny z częstotliwością miesięczną. Zagregowane korekty z tytułu zmiany wyceny dotyczą odpisów z tytułu całkowitej lub częściowej utraty wartości kredytów i pożyczek oraz aktualizacji wyceny papierów wartościowych. Dane szczegółowe dotyczące niektórych pozycji bilansowych przekazywane są z częstotliwością kwartalną lub roczną. KBC mogą zbierać dane kwartalne z częstotliwością miesięczną, jeśli ułatwi to proces produkcji danych. Wymagane informacje statystyczne zostały określone w załączniku I.

Artykuł 6

Dodatkowe wymogi sprawozdawczości statystycznej dotyczące sekurytyzacji lub przeniesienia kredytów i pożyczek

MIF przekazują:

stan na koniec okresu i transakcje finansowe, z wyjątkiem zbycia i nabycia kredytów i pożyczek, w danym okresie w odniesieniu do zsekurytyzowanych i wyksięgowanych kredytów i pożyczek, dla których MIF jest administratorem sekurytyzacji, na koniec okresu, zgodnie z załącznikiem I część 5 sekcja 3. KBC mogą określić taki wymóg sprawozdawczy w odniesieniu do wszystkich kredytów i pożyczek wyksięgowanych i obsługiwanych przez MIF, które zostały zsekurytyzowane lub przeniesione w inny sposób;

Artykuł 7

Terminy przekazywania danych

Artykuł 8

Standardy rachunkowości na potrzeby sprawozdawczości statystycznej

Artykuł 9

Wyłączenia

Małym MIF mogą być przyznawane wyłączenia, zgodnie z poniższymi zasadami:

KBC mogą przyznawać wyłączenia małym FRP, zgodnie z poniższymi zasadami:

KBC mogą zwolnić FRP z wymogów sprawozdawczości statystycznej określonych w art. 5 ust. 1, pod warunkiem przekazywania przez FRP danych bilansowych zgodnie z art. 5 rozporządzenia (UE) nr 1073/2013 (EBC/2013/38), z zastrzeżeniem poniższych wymogów:

KBC mogą również przyznawać wyłączenia FRP w odniesieniu do następujących wymogów sprawozdawczości statystycznej:

KBC mogą przyznawać wyłączenia w odniesieniu do wymogów sprawozdawczości statystycznej dotyczących struktury geograficznej posiadaczy udziałów/jednostek uczestnictwa w FRP:

MIF mogą być przyznawane wyłączenia w odniesieniu do przekazywania korekt z tytułu zmiany wyceny, zgodnie z poniższymi zasadami:

KBC mogą udzielać wyłączeń w zakresie częstotliwości i terminów przekazywania korekt z tytułu zmiany wyceny papierów wartościowych oraz wymagać przekazywania tych danych z częstotliwością kwartalną, w tych samych terminach, w jakich przekazywane są kwartalne dane dotyczące stanów, z zastrzeżeniem następujących wymogów:

KBC mogą udzielać wyłączeń w zakresie przekazywania korekt z tytułu zmiany wyceny papierów wartościowych, jak również mogą całkowicie zwolnić z takiego obowiązku instytucje kredytowe przekazujące stany miesięczne papierów wartościowych metodą "papier po papierze", z zastrzeżeniem poniższych wymogów:

MIF mogą być przyznawane wyłączenia w odniesieniu do sprawozdawczości statystycznej dotyczącej kredytów i pożyczek zbywanych w procesie sekurytyzacji.

MIF stosujące międzynarodowy standard rachunkowości 39 (MSR 39), międzynarodowy standard sprawozdawczości finansowej 9 (MSSF 9) lub podobne krajowe standardy rachunkowości mogą uzyskać od właściwego KBC zwolnienie z obowiązku przekazywania stanów, wymaganych na podstawie załącznika I część 2 i 3, wszelkich kredytów i pożyczek zbywanych w procesie sekurytyzacji zgodnie z praktykami krajowymi, o ile praktyki te są stosowane przez wszystkie MIF będące rezydentami.

MIF mogą być przyznawane wyłączenia w odniesieniu do niektórych kwartalnych pozycji z państwami członkowskimi spoza strefy euro.

W przypadku gdy dane zebrane na wyższym poziomie agregacji wskazują, że pozycje z partnerami będącymi rezydentami któregokolwiek państwa członkowskiego spoza strefy euro lub pozycje w walucie państwa członkowskiego spoza strefy euro nie mają istotnego znaczenia, KBC może odstąpić od nakładania wymogu sprawozdawczego w odniesieniu do takich pozycji. KBC powiadamia podlegające mu podmioty sprawozdające o każdej takiej decyzji.

Artykuł 10

Wymogi minimum i krajowa organizacja sprawozdawczości

Artykuł 11

Połączenia, podziały i przekształcenia

W przypadku połączenia, podziału lub innego rodzaju przekształcenia mogącego wpłynąć na realizację obowiązków statystycznych, podmiot sprawozdający uczestniczący w tym procesie informuje właściwy KBC - po ogłoszeniu zamiaru przeprowadzenia takiej operacji i z rozsądnym wyprzedzeniem przed jej przeprowadzeniem - o planowanych procedurach mających na celu spełnienie wymogów sprawozdawczości statystycznej określonych w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 12

Wykorzystanie przekazanych informacji dla celów rezerwy obowiązkowej

Aby ułatwić EBC oraz instytucjom kredytowym zarządzanie płynnością, wymogi w zakresie rezerwy obowiązkowej należy potwierdzać najpóźniej pierwszego dnia okresu utrzymywania rezerwy; jednak w wyjątkowych przypadkach może zaistnieć potrzeba złożenia przez instytucje kredytowe korekt do podstawy rezerwy lub wymogu utrzymywania rezerwy, które zostały uprzednio potwierdzone. Procedury dotyczące potwierdzania lub uznawania wymogu utrzymywania rezerwy nie naruszają obowiązku podmiotów sprawozdających dotyczącego przekazywania w każdym przypadku prawidłowych informacji statystycznych oraz niezwłocznego korygowania niepoprawnych informacji statystycznych, które podmioty te już przekazały.

Artykuł 13

Weryfikacja i obowiązkowe zbieranie danych

Uprawnienie do weryfikowania lub zbierania danych, które podmioty sprawozdające przekazują zgodnie z wymogami sprawozdawczości statystycznej określonymi w niniejszym rozporządzeniu, jest wykonywane przez KBC bez uszczerbku dla uprawnień EBC w tym zakresie. Uprawnienie to KBC wykonują w szczególności wówczas, gdy instytucja zaliczona do rzeczywistej populacji sprawozdawczej nie przestrzega określonych w załączniku IV wymogów minimum w zakresie przekazywania, dokładności, zgodności metodologicznej i wprowadzania korekt.

Artykuł 14

Pierwsze sprawozdanie

Pierwsze sprawozdanie zgodne z postanowieniami niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do pozycji określonych w załączniku I część 3 tabele 3 i 4 dla państw członkowskich spoza strefy euro, dotyczy danych za pierwszy kwartał po dacie przystąpienia do Unii. Jeżeli właściwy KBC podejmie decyzję o niewymaganiu przekazywania nieistotnych danych za pierwszy kwartał po dacie przystąpienia państwa członkowskiego lub państw członkowskich do Unii, wówczas obowiązek składania sprawozdań rozpoczyna się 12 miesięcy po poinformowaniu podmiotów sprawozdających przez KBC o wymogu przekazywania takich danych.

Niniejsze rozporządzenie obowiązuje w całości i jest bezpośrednio stosowane w państwach członkowskich zgodnie z Traktatami.

Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 24 września 2013 r.

	W imieniu Rady Prezesów EBC
	Mario DRAGHI
	Prezes EBC

ZAŁĄCZNIK I

15 MONETARNE INSTYTUCJE FINANSOWE I WYMOGI SPRAWOZDAWCZOŚCI STATYSTYCZNEJ

Wprowadzenie

System statystyczny państw członkowskich, których walutą jest euro (zwanych dalej "państwami członkowskimi strefy euro"), obejmujący bilans sektora monetarnych instytucji finansowych (MIF), składa się z dwóch poniższych elementów:

a) listy MIF dla celów statystycznych (w sprawie identyfikacji niektórych MIF zob. część 1); oraz

b) wykazu informacji statystycznych przekazywanych przez te MIF z częstotliwością miesięczną, kwartalną i roczną (zob. część 2, 3, 4, 5, 6 i 7).

W celu uzyskania pełnych informacji o bilansach MIF konieczne jest nałożenie pewnych wymogów sprawozdawczości statystycznej na fundusze inwestycyjne niebędące funduszami rynku pieniężnego (FI) oraz pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego, z wyjątkiem instytucji ubezpieczeniowych i funduszy emerytalno-rentowych (zwane dalej "PIPF"), w kontekście działalności finansowej dotyczącej udziałów/jednostek uczestnictwa w funduszach rynku pieniężnego (FRP). Te informacje statystyczne zbierane są przez krajowe banki centralne (KBC) od MIF oraz od FI i PIPF w zakresie określonym w części 2 oraz zgodnie z krajowymi rozwiązaniami opartymi na zharmonizowanych definicjach i klasyfikacjach określonych w art. 1 i załączniku II.

Pieniądz obejmuje banknoty i monety w obiegu oraz inne zobowiązania monetarne MIF (depozyty i inne instrumenty finansowe będące bliskimi substytutami depozytów). Czynniki kreacji pieniądza obejmują wszystkie pozostałe pozycje w bilansie MIF. EBC sporządza również dane o transakcjach finansowych wyliczone ze stanów oraz z innych danych, w tym korekt z tytułu zmiany wyceny, przekazywanych przez MIF (zob. część 5).

Podsumowanie informacji statystycznych wymaganych przez EBC znajduje się w części 8.

CZĘŚĆ 1

Identyfikacja niektórych MIF

SEKCJA 1

Identyfikacja niektórych MIF w oparciu o zasady substytucyjności depozytów

1.1. Instytucje finansowe niebędące instytucjami kredytowymi, które emitują instrumenty finansowe będące bliskimi substytutami depozytów, są uznawane za MIF, pod warunkiem że spełniają kryteria definicji MIF pod pozostałymi względami. Klasyfikacja ta oparta jest o kryteria substytucyjności depozytów (tj. czy zobowiązania uznawane są za depozyty), które są ustalane na podstawie płynności tych instrumentów, w połączeniu z ich właściwościami w zakresie przenaszalności, wymienialności, pewności i zbywalności, oraz z uwzględnieniem, w miarę potrzeb, okresu ich emisji.

Kryteria substytucyjności depozytów stosowane są również w celu ustalenia, czy zobowiązania należy uznać za depozyty, chyba że istnieje odrębna kategoria dla takich zobowiązań.

1.2. Dla celów określenia substytucyjności depozytów oraz uznania zobowiązań za depozyty:

a) przenaszalność oznacza możliwość uruchomienia środków ulokowanych w danym instrumencie finansowym przez wykorzystanie form rozliczeń takich jak czeki, polecenia przelewu, polecenia zapłaty lub podobne;

b) wymienialność dotyczy możliwości i kosztu zamiany instrumentów finansowych na gotówkę lub depozyty rozliczeniowe; utratę korzyści podatkowych w wyniku takiego przekształcenia można uznać za rodzaj sankcji ograniczającej stopień płynności;

c) pewność oznacza posiadanie z wyprzedzeniem dokładnej wiedzy na temat wartości kapitałowej instrumentu finansowego wyrażonej w walucie krajowej;

d) papiery wartościowe notowane i będące przedmiotem stałego obrotu na rynku zorganizowanym uważa się za zbywalne. W przypadku udziałów/jednostek uczestnictwa otwartych przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania nie można mówić o rynku w zwykłym tego słowa znaczeniu. Niemniej jednak inwestorzy znają dzienne notowania udziałów/jednostek uczestnictwa i mogą wycofać swoje środki po tej cenie.

SEKCJA 2

Kryteria identyfikacji FRP

Na potrzeby art. 2:

a) za instrument rynku pieniężnego uznaje się instrument o wysokiej jakości kredytowej, jeżeli każda uznana agencja ratingowa oceniająca taki instrument przyznała mu jeden z dwóch najwyższych istniejących ratingów dla kredytu krótkoterminowego albo, jeśli instrument nie posiada ratingu, to ekwiwalentem jest ocena jakości przyznana przez towarzystwo funduszy w procesie ratingu wewnętrznego. W przypadku gdy uznana agencja ratingowa dzieli swój najwyższy krótkoterminowy rating na dwie kategorie, wówczas te dwie oceny należy uznać za jedną i tym samym najwyższą dostępną oceną;

b) fundusz rynku pieniężnego może, jako wyjątek od wymogu określonego w pkt a), posiadać instrumenty wyemitowane przez państwo klasy co najmniej inwestycyjnej, gdzie "instrumenty wyemitowane przez państwo" oznaczają instrumenty rynku pieniężnego wyemitowane lub gwarantowane przez władze centralne, regionalne lub lokalne albo bank centralny państwa członkowskiego, EBC, Unię albo Europejski Bank Inwestycyjny;

c) przy obliczaniu średniego ważonego terminu do wykupu dla papierów wartościowych, w tym strukturyzowanych instrumentów finansowych, wyliczenie terminu opiera się na długości terminu pozostającego do prawnego wykupu instrumentu. Jednakże jeśli instrument finansowy ma wbudowaną opcję sprzedaży, to zamiast terminu pozostałego do wykupu można użyć daty realizacji opcji sprzedaży, ale tylko wówczas, gdy spełnione zostaną wszystkie poniższe warunki:

(i) opcja sprzedaży może być zrealizowana przez towarzystwo funduszy inwestycyjnych w dacie wykonania;

(ii) cena wykonania opcji sprzedaży jest bliska oczekiwanej wartości instrumentu w następnej dacie wykonania;

(iii) strategia inwestycyjna FRP zakłada, że istnieje duże prawdopodobieństwo, iż opcja zostanie zrealizowana w następnej dacie wykonania;

d) przy obliczaniu średniego ważonego terminu do wykupu i średniego ważonego terminu pierwotnego należy uwzględnić wpływ finansowych instrumentów pochodnych, depozytów oraz technik efektywnego zarządzania portfelem;

e) "średni ważony termin pierwotny" oznacza ważoną miarę długości życia wszystkich papierów wartościowych w portfelu funduszu, odzwierciedlającą względny portfel każdego instrumentu, przy założeniu, że termin instrumentu o zmiennym oprocentowaniu oznacza czas pozostający do kolejnej zmiany stopy procentowej na oprocentowanie rynku pieniężnego, a nie czas pozostający do wypłaty kapitału z tytułu papieru wartościowego. W praktyce średni ważony termin do wykupu stosowany jest do pomiaru wrażliwości FRP na zmieniające się oprocentowanie rynku pieniężnego;

f) "średni ważony termin do wykupu" oznacza średni ważony termin pozostający do wykupu każdego papieru wartościowego w portfelu funduszu, co oznacza termin pozostający do wypłaty całości kapitału bez względu na odsetki i bez dyskontowania. W przeciwieństwie do średniego ważonego terminu pierwotnego, wyliczenie średniego ważonego terminu do wykupu dla papierów wartościowych o zmiennym oprocentowaniu oraz strukturyzowanych instrumentów finansowych nie pozwala na wykorzystanie terminów zmiany stopy procentowej, i wykorzystuje jedynie ostateczny wskazany termin zapadalności papieru wartościowego. Średni ważony termin do wykupu stosowany jest do pomiaru ryzyka kredytowego, jako że im dłuższy jest termin zwrotu kapitału, tym wyższe ryzyko kredytowe. Średni ważony termin do wykupu wykorzystywany jest również do pomiaru ryzyka płynności;

g) "instrumenty rynku pieniężnego" oznaczają instrumenty, które są zwykle przedmiotem obrotu na rynku pieniężnym, są płynne oraz których wartość może być dokładnie ustalona w dowolnym czasie;

h) "towarzystwo funduszy inwestycyjnych" oznacza spółkę, której podstawowa działalność polega na zarządzaniu portfelem FRP.

CZĘŚĆ 2

Dane bilansowe (stany miesięczne)

W celu sporządzania agregatów monetarnych strefy euro i czynników ich kreacji, EBC wymaga zgodnie z tabelą 1 następujących danych:

1. Kategorie instrumentów

a) Pasywa

Wymagane kategorie instrumentów to: pieniądz gotówkowy w obiegu, depozyty, wyemitowane udziały/jednostki uczestnictwa w FRP, wyemitowane dłużne papiery wartościowe, kapitał i rezerwy oraz pozostałe pasywa. W celu odróżnienia zobowiązań monetarnych od niemonetarnych, depozyty są dodatkowo podzielone na depozyty bieżące, terminowe, z terminem wypowiedzenia oraz operacje z przyrzeczeniem odkupu. Definicje znajdują się w załączniku II.

b) Aktywa

Wymagane kategorie instrumentów to: gotówka w kasie, kredyty i pożyczki, dłużne papiery wartościowe, udziały kapitałowe, udziały/jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych, aktywa trwałe oraz pozostałe aktywa. Definicje znajdują się w załączniku II.

2. Podział według terminów pierwotnych

W przypadkach gdy instrumenty finansowe nie są w pełni porównywalne między rynkami, przedziały terminów pierwotnych stanowią substytut informacji szczegółowych o instrumencie.

a) Pasywa

Granice przedziałów terminów pierwotnych lub terminów wypowiedzenia wynoszą: dla depozytów terminowych - jeden rok i dwa lata od dnia zawarcia umowy; dla depozytów z terminem wypowiedzenia - trzy miesiące i dwa lata. Operacje z przyrzeczeniem odkupu nie są dzielone według terminów, ponieważ są one zazwyczaj instrumentami krótkoterminowymi (z terminem zwykle krótszym niż trzy miesiące od dnia zawarcia umowy). Dłużne papiery wartościowe wyemitowane przez MIF wykazuje się w podziale na jednoroczne i dwuletnie. Nie wymaga się podziału terminowego udziałów/jednostek uczestnictwa emitowanych przez FRP.

b) Aktywa

Granice przedziałów terminowych wynoszą: dla kredytów i pożyczek MIF udzielonych rezydentom (innym niż MIF) strefy euro wykazywanych w podziale według podsektorów, oraz dla kredytów i pożyczek MIF udzielonych gospodarstwom domowym w podziale według przeznaczenia - jeden rok i pięć lat; dla portfela dłużnych papierów wartościowych wyemitowanych przez inne MIF będące rezydentami strefy euro - jeden rok i dwa lata, aby umożliwić wyliczenie salda wzajemnych zobowiązań MIF z tytułu tych instrumentów na potrzeby agregatów monetarnych.

3. Podział według przeznaczenia oraz osobna identyfikacja kredytów i pożyczek dla przedsiębiorców indywidualnych

Kredyty i pożyczki dla gospodarstw domowych i instytucji niekomercyjnych działających na rzecz gospodarstw domowych podlegają podziałowi szczegółowemu według przeznaczenia (kredyty i pożyczki na cele konsumpcyjne, na nieruchomości mieszkaniowe, pozostałe kredyty i pożyczki). W kategorii "pozostałe kredyty i pożyczki" osobno wykazuje się kredyty i pożyczki dla przedsiębiorców indywidualnych (zob. definicje kategorii instrumentów w załączniku II część 2 oraz definicje sektorów w załączniku II część 3). KBC mogą znieść wymóg osobnego wykazywania kredytów i pożyczek dla przedsiębiorców indywidualnych, jeśli takie kredyty i pożyczki stanowią mniej niż 5 % wszystkich kredytów i pożyczek udzielonych gospodarstwom domowym danego państwa członkowskiego strefy euro.

4. Struktura walutowa

Dla pozycji bilansu, które mogą być wykorzystane do sporządzania agregatów monetarnych, należy osobno wykazywać pozycje w euro, aby umożliwić EBC wyliczenie agregatów monetarnych wyrażonych we wszystkich walutach łącznie lub jedynie w euro.

5. Podział według sektorów oraz struktura geograficzna partnerów operacji

5.1. Do wyliczenia agregatów monetarnych strefy euro i czynników ich kreacji niezbędne jest zidentyfikowanie partnerów operacji będących rezydentami strefy euro, którzy tworzą sektor posiadający pieniądz. W tym celu, zgodnie ze znowelizowanym europejskim systemem rachunków (dalej zwanym "ESA 2010"), wprowadzonym na mocy rozporządzenia (UE) nr 549/2013 (zob. załącznik II część 3), partnerzy operacji z sektorów innych niż MIF wykazywani są w podziale na: sektor instytucji rządowych i samorządowych (S.13), przy czym depozyty ogółem wykazuje się odrębnie dla instytucji rządowych na szczeblu centralnym (S.1311), oraz pozostałe sektory będące rezydentami. W celu wyliczenia miesięcznych agregatów monetarnych i czynników ich kreacji w podziale według sektorów, pozostałe sektory będące rezydentami dzieli się dalej na następujące podsektory: fundusze inwestycyjne niebędące FRP (S.124), pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego, z wyjątkiem instytucji ubezpieczeniowych i funduszy emerytalno-rentowych + pomocnicze instytucje finansowe + instytucje finansowe typu captive i udzielające pożyczek (S.125 + S.126 + S.127), instytucje ubezpieczeniowe (S.128), fundusze emerytalno-rentowe (S.129), przedsiębiorstwa niefinansowe (S.11) oraz gospodarstwa domowe + instytucje niekomercyjne działające na rzecz gospodarstw domowych (S.14 + S.15). Dodatkowo w ramach połączonych sektorów (S.125 + S.126 + S.127) rozróżnia się partnerów operacji będących podmiotami sekurytyzacyjnymi oraz partnerów centralnych (CCP). W sprawie przedsiębiorców indywidualnych - zob. sekcja 3. Na potrzeby systemu rezerwy obowiązkowej EBC depozyty ogółem oraz "depozyty z terminem pierwotnym powyżej dwóch lat", "depozyty z terminem wypowiedzenia powyżej dwóch lat" oraz "operacje z przyrzeczeniem odkupu" wykazuje się dodatkowo w podziale na instytucje kredytowe, pozostałe MIF oraz instytucje rządowe na szczeblu centralnym.

5.2. W celu pogłębienia analizy polityki kredytowania i finansowania w sektorze bankowym oraz lepszego monitorowania działalności międzybankowej, depozyty ogółem oraz kredyty i pożyczki ogółem wykazuje się dodatkowo w podziale na banki centralne (S.121) i instytucje przyjmujące depozyty, z wyjątkiem banku centralnego (S.122) oraz banki i instytucje niebankowe z zagranicy.

5.3. W celu umożliwienia identyfikacji wzajemnych powiązań pomiędzy instytucjami kredytowymi należącymi do tej samej grupy kapitałowej (krajowymi i będącymi rezydentami innych państw członkowskich strefy euro) operacje z podmiotami w tej samej grupie kapitałowej wykazuje się dodatkowo w podziale na kredyty i pożyczki oraz depozyty (pozycje i transakcje) pomiędzy instytucjami przyjmującymi depozyty, z wyjątkiem banku centralnego (S.122).

5.4. W celu umożliwienia pogłębionej analizy wzajemnych powiązań pomiędzy państwem i bankami, portfel dłużnych papierów wartościowych z terminem pierwotnym do jednego roku, w podziale walutowym, wykazuje się dodatkowo dla sektora instytucji rządowych i samorządowych (S.13).

5.5. Niektóre depozyty/kredyty i pożyczki wynikające z operacji z przyrzeczeniem odkupu lub podobnych operacji przeprowadzanych z pozostałymi instytucjami pośrednictwa finansowego (S.125) + pomocniczymi instytucjami finansowymi (S.126) + instytucjami finansowymi typu i udzielającymi pożyczek (S.127) mogą dotyczyć transakcji z partnerami centralnymi. Partner centralny to jednostka, która zgodnie z przepisami prawa pośredniczy między partnerami transakcji w przypadku umów podlegających obrotowi na rynkach finansowych, stając się kupującym dla każdego sprzedającego i sprzedającym dla każdego kupującego. Ponieważ takie transakcje są często substytutami transakcji dwustronnych między MIF, w kategorii "operacje z przyrzeczeniem odkupu" wykazuje się dodatkowo transakcje zawarte z tymi partnerami. Podobnie w kategorii aktywów "kredyty i pożyczki" dodatkowo wykazuje się operacje z przyrzeczeniem odkupu zawarte z tymi partnerami.

5.6. Osobno wykazuje się krajowych partnerów transakcji oraz innych, niż krajowi partnerów transakcji ze strefy euro we wszystkich podziałach statystycznych. Identyfikacji sektorowej lub instytucjonalnej partnerów transakcji będących rezydentami strefy euro dokonuje się na podstawie list prowadzonych przez EBC dla celów statystycznych oraz instrukcji EBC pt. "Monetary, financial institutions and markets statistics sector manual: Guidance for the statistical classification of customers", pozostającej w najszerszym możliwie zakresie w zgodzie z zasadami klasyfikacji określonymi w ESA 2010. Nie jest wymagana struktura geograficzna partnerów transakcji spoza strefy euro.

5.7. Udziały/jednostki uczestnictwa w FRP wyemitowane przez MIF będące rezydentami państw członkowskich strefy euro wykazywane są przez podmioty sprawozdające co najmniej w podziale na: sprzedane instytucjom krajowym/ innym, niż krajowe instytucjom strefy euro/instytucjom z zagranicy, aby umożliwić identyfikację portfela rezydentów spoza strefy euro. KBC mogą również pozyskiwać niezbędne informacje statystyczne z danych zebranych na mocy rozporządzenia (UE) nr 1011/2012 (EBC/2012/24), w zakresie, w jakim dane takie są dostępne w terminach zgodnych z art. 7 niniejszego rozporządzenia oraz zgodne z wymogami minimum określonymi w załączniku IV.

a) W przypadku udziałów/jednostek uczestnictwa w FRP, dla których, zgodnie z przepisami krajowymi, prowadzony jest rejestr posiadaczy, zawierający również dane o jego siedzibie, emitujące FRP lub osoby prawnie je reprezentujące przekazują takie dane w podziale geograficznym z częstotliwością miesięczną.

b) W przypadku udziałów/jednostek uczestnictwa w FRP, dla których, zgodnie z przepisami krajowymi, nie jest prowadzony rejestr posiadaczy, zawierający również dane o jego siedzibie lub jest prowadzony rejestr, ale nie zawiera on informacji o siedzibie posiadaczy, podmioty sprawozdające przekazują dane w podziale geograficznym zgodnie z rozwiązaniem przyjętym przez właściwy KBC w porozumieniu z EBC. Wymóg ten oznacza wybór jednej lub połączenie kilku poniższych opcji, które należy przyjąć z uwzględnieniem organizacji właściwych rynków oraz krajowych rozwiązań prawnych w danym państwie członkowskim. Wymóg ten będzie okresowo monitorowany przez KBC.

(i) Emitujące FRP:

Emitujące FRP lub osoby prawnie je reprezentujące przekazują dane o wyemitowanych udziałach/jednostkach uczestnictwa w podziale geograficznym według siedziby posiadacza. Takie informacje mogą pochodzić od agenta sprzedającego udziały/jednostki uczestnictwa lub od innego podmiotu uczestniczącego w emisji, odkupie lub transferze udziałów/jednostek uczestnictwa.

(ii) MIF i PIPF jako powiernicy udziałów/jednostek uczestnictwa:

Jako podmioty sprawozdające, MIF i PIPF pełniący funkcję powierników udziałów/jednostek uczestnictwa w FRP przekazują, w podziale geograficznym, dane o posiadaczach udziałów/jednostek uczestnictwa wyemitowanych przez krajowe FRP i przechowywanych w imieniu posiadacza lub innego pośrednika również działającego jako powiernik. Ta opcja ma zastosowanie, jeżeli: (i) powiernik rozróżnia udziały/jednostki uczestnictwa w FRP przechowywane w imieniu posiadaczy od tych przechowywanych w imieniu innych powierników oraz (ii) większość udziałów/jednostek uczestnictwa w FRP przechowywana jest przez powierników będących rezydentami, którzy zaliczani są do instytucji pośrednictwa finansowego (MIF lub PIPF).

(iii) MIF i PIPF jako podmioty sprawozdające w zakresie transakcji pomiędzy rezydentami i nierezydentami dotyczących udziałów/jednostek uczestnictwa wyemitowanych przez FRP będące rezydentami:

Jako podmioty sprawozdające MIF i PIPF pełniące funkcję podmiotów sprawozdających w zakresie transakcji pomiędzy rezydentami i nierezydentami dotyczących udziałów/jednostek uczestnictwa wyemitowanych przez FRP będące rezydentami przekazują dane o posiadaczach jednostek uczestnictwa FRP w podziale geograficznym. Dotyczy to udziałów/jednostek uczestnictwa, którymi MIF i PIPF obracają w imieniu posiadacza lub innego pośrednika również uczestniczącego w transakcji. Opcja ta stosowana jest w przypadku gdy: (i) zakres sprawozdania jest wyczerpujący, tj. obejmuje większość transakcji przeprowadzonych przez podmioty sprawozdające; (ii) przekazane dane o transakcjach kupna i sprzedaży przeprowadzonych z rezydentami spoza strefy euro są rzetelne; (iii) różnice między wartością emisji a wartością umorzenia (wyłączając prowizje) tych samych udziałów/jednostek uczestnictwa są minimalne oraz (iv) liczba udziałów/jednostek uczestnictwa w krajowych FRP w posiadaniu rezydentów spoza strefy euro jest mała.

(iv) Jeżeli opcje (i)-(ii) nie mają zastosowania, wówczas podmioty sprawozdające, w tym MIF i PIPF, przekazują właściwe dane w oparciu o dostępne informacje.

grafika

CZĘŚĆ 3

Dane bilansowe (stany kwartalne)

W celu dokonania bardziej szczegółowej analizy zjawisk pieniężnych oraz dla innych celów statystycznych EBC określa następujące wymogi w odniesieniu do kluczowych pozycji bilansu:

1. Podział według podsektorów, terminów pierwotnych oraz zabezpieczenia hipotecznego kredytów i pożyczek dla instytucji innych niż MIF będących rezydentami strefy euro (zob. tabela 2).

Jest to wymagane na potrzeby monitorowania pełnej struktury sektorowej i terminowej łącznego finansowania (kredyty i pożyczki oraz papiery wartościowe) przez MIF sektora posiadającego pieniądz. Dla przedsiębiorstw niefinansowych i gospodarstw domowych wymagane są dodatkowo pozycje "w tym", identyfikujące kredyty zabezpieczone hipoteką.

W odniesieniu do kredytów i pożyczek w euro z terminem pierwotnym powyżej jednego roku i powyżej dwóch lat, udzielonych przedsiębiorstwom niefinansowym i gospodarstwom domowym, wymagane są dodatkowo pozycje "w tym" identyfikujące terminy zapadalności i terminy przeszacowania stopy procentowej (zob. tabela 2). Termin przeszacowania stopy procentowej oznacza przewidzianą w obowiązującej umowie kredytowej zmianę oprocentowania kredytu/pożyczki. Kredyty i pożyczki, dla których oprocentowanie zmieni się, to m.in. kredyty i pożyczki, których oprocentowanie jest okresowo aktualizowane wraz ze zmianami indeksu (np. Euribor), kredyty i pożyczki, których oprocentowanie podlega bieżącej aktualizacji (oprocentowanie zmienne) oraz kredyty i pożyczki, dla których decyzja o aktualizacji oprocentowania jest podejmowana przez MIF.

2. Podział zobowiązań MIF z tytułu depozytów wobec sektora instytucji rządowych i samorządowych (z wyjątkiem instytucji rządowych na szczeblu centralnym) państw członkowskich strefy euro na podsektory (zob. tabela 2).

Jest to wymóg uzupełniający do sprawozdawczości miesięcznej.

3. Podział sektorowy pozycji z partnerami spoza strefy euro (zob. tabela 2).

W przypadku gdy nie można zastosować ESA 2010, klasyfikacja sektorowa zgodna jest z systemem rachunków narodowych (dalej zwanym "SNA 2008").

4. Wykazywanie pozycji bilansowych "instrumenty pochodne", "odsetki od kredytów i pożyczek" oraz "odsetki od depozytów" w ramach pozostałych aktywów i pozostałych pasywów (zob. tabela 2).

Podział ten wymagany jest dla zwiększenia spójności pomiędzy statystykami.

5. Struktura geograficzna, w tym pozycje względem Europejskiego Banku Inwestycyjnego i europejskiego mechanizmu stabilności (zob. tabela 3).

Podział ten wymagany jest dla bardziej szczegółowej analizy zjawisk pieniężnych, a także dla realizacji wymogów przejściowych i kontroli jakości danych.

6. Podział sektorowy transakcji depozytowych oraz kredytowych zawartych z partnerami z innych państw członkowskich strefy euro (zob. tabela 3).

Podział ten wymagany jest do oceny pozycji sektorów MIF poszczególnych państw członkowskich strefy euro względem pozostałych państw członkowskich strefy euro.

7. Struktura walutowa (zob. tabela 4).

Podział ten niezbędny jest do wyliczenia transakcji dla agregatów monetarnych i czynników ich kreacji, skorygowanych o zmiany kursowe, w przypadku gdy agregaty te zawierają wszystkie waluty łącznie.

grafika

CZĘŚĆ 4

Przekazywanie korekt z tytułu zmiany wyceny dla wyliczania transakcji

W celu wyliczenia transakcji dla agregatów monetarnych strefy euro i czynników ich kreacji EBC wymaga przekazywania korekt z tytułu zmian wyceny dotyczących odpisów z tytułu całkowitej/częściowej utraty wartości kredytów i pożyczek oraz zmian wyceny papierów wartościowych:

1. Odpisy z tytułu całkowitej/częściowej utraty wartości kredytów i pożyczek

Przekazywane korekty z tytułu całkowitej/częściowej utraty wartości kredytów i pożyczek pozwalają EBC na zestawienie transakcji finansowych ze stanów przekazanych za dwa następujące po sobie okresy sprawozdawcze. Korekty odzwierciedlają zmiany w stanach kredytów i pożyczek, przekazywanych zgodnie z częścią 2 i 3, które wynikają z zastosowania odpisów z tytułu utraty ich wartości, w tym odpisu całej pozostającej do spłaty kwoty kredytu/ pożyczki. Korekty powinny również odzwierciedlać zmiany w rezerwach celowych, jeżeli dany KBC wykazuje stany bilansowe w ujęciu netto. Korekty z tytułu całkowitej/częściowej utraty wartości kredytów i pożyczek obejmują również odpisy dokonane w przypadku sprzedaży kredytu lub przeniesienia kredytu na rzecz strony trzeciej, jeśli możliwa jest identyfikacja takich operacji.

Wymogi minimum w zakresie przekazywania korekt z tytułu całkowitej/częściowej utraty wartości kredytów i pożyczek określone są w tabeli 1A.

2. Zmiana wyceny papierów wartościowych

Korekty z tytułu zmiany wyceny papierów wartościowych odnoszą się do zmian wyceny papierów wartościowych wynikających ze zmian cen, po których księguje się papiery wartościowe lub przeprowadza transakcje w papierach wartościowych. Korekty z tytułu zmiany wyceny papierów wartościowych obejmują występujące w określonym czasie zmiany wartości stanów bilansowych na koniec okresu spowodowane zmianami wartości referencyjne, według której papiery wartościowe zostały zaksięgowane, tj. potencjalne zyski/straty. Mogą one obejmować również zmiany wyceny powstające w wyniku transakcji w papierach wartościowych, tj. zrealizowane zyski/straty.

Wymogi minimum dotyczące zmiany wyceny papierów wartościowych określone są w tabeli 1A.

Dla pasywnej strony bilansu nie określa się wymogów sprawozdawczych minimum. Jeżeli jednak praktyki w zakresie wyceny stosowane przez podmioty sprawozdające w odniesieniu do wyemitowanych dłużnych papierów wartościowych powodują zmiany stanów na koniec okresu, wówczas KBC mogą zbierać dane dotyczące takich zmian. Takie dane przekazywane są jako "pozostałe korekty z tytułu zmiany wyceny".

grafika

CZĘŚĆ 5

Wymogi sprawozdawczości statystycznej dotyczące sekurytyzacji i innych form przeniesienia kredytów i pożyczek

1. Wymogi ogólne

Dane przekazywane są zgodnie z art. 8 ust. 2, tam gdzie to właściwe z uwzględnieniem postanowień art. 8 ust. 4. Wszystkie dane przekazuje się w podziale według siedziby i podsektora dłużnika, zgodnie z tytułami kolumn w tabeli 5. Kredyty i pożyczki zbywane w fazie przygotowania portfela do sekurytyzacji są traktowane jako zsekurytyzowane.

2. Wymogi przekazywania danych dotyczących sekurytyzacji i innych form przeniesienia kredytów i pożyczek w ujęciu netto

2.1. Na potrzeby art. 6 lit. a) MIF wyliczają pozycje z tabeli 5 część 1 i 2, jako transakcje netto z tytułu sekurytyzacji lub innych form zbycia kredytów i pożyczek w danym okresie pomniejszone o kredyty i pożyczki nabyte w tym okresie. Powyższe wyliczenie nie obejmuje kredytów i pożyczek przeniesionych na lub nabytych od innego krajowego MIF, kredytów i pożyczek, których przeniesienie wynika z połączenia, przejęcia lub podziału z udziałem podmiotu sprawozdającego i innego krajowego MIF. Wyliczenie obejmuje kredyty i pożyczki przeniesione na lub nabyte od MIF niebędących rezydentami.

2.2. Pozycje określone w pkt 3.1 wykazywane są w tabeli 5 część 1 i 2 w następujący sposób:

a) transakcje zbycia i nabycia mające wpływ na stany kredytów i pożyczek przekazywane są zgodnie z załącznikiem I część 2 i 3, tj. transakcje zbycia skutkujące wyksięgowaniem oraz transakcje nabycia skutkujące zaksięgowaniem lub powtórnym zaksięgowaniem kredytu/pożyczki, wykazywane są w części 1; oraz

b) transakcje zbycia i nabycia niemające wpływu na stany kredytów i pożyczek przekazywane są zgodnie z załącznikiem I część 2 i 3, tj. transakcje zbycia nieskutkujące wyksięgowaniem oraz transakcje nabycia nieskutkujące zaksięgowaniem lub powtórnym zaksięgowaniem, wykazywane są w części 2.

2.3. Pozycje w tabeli 5 część 1 podlegają dalszemu podziałowi z częstotliwością miesięczną ze względu na partnerów transakcji przeniesienia kredytów i pożyczek, w tym podmioty sekurytyzacyjne będące rezydentami strefy euro oraz pozostałych partnerów transakcji. Bardziej szczegółowe podziały według terminów pierwotnych i przeznaczenia kredytu/pożyczki wymagane są z częstotliwością kwartalną dla niektórych pozycji określonych w tabeli 5b).

3. Wymogi przekazywania administrowanych kredytów zsekurytyzowanych i wyksięgowanych

3.1. MIF przekazują następujące dane o kredytach i pożyczkach zsekurytyzowanych i wyksięgowanych, dla których MIF jest administratorem, zgodnie z tabelą 5 część 3:

a) stany na koniec okresu; oraz

b) transakcje finansowe nieobejmujące zbycia i nabycia kredytów i pożyczek w danym okresie, tj. zmianę stanów wynikającą ze spłat kapitału kredytu/pożyczki przez kredytobiorców.

3.2. W odniesieniu do pkt 3.1b) KBC mogą w zamian wymagać od MIF przekazywania transakcji netto z tytułu zbycia i nabycia kredytów i pożyczek, dla których MIF jest administratorem, aby umożliwić wyliczenie przez KBC transakcji finansowych, o których mowa w pkt 3.1b).

3.3. KBC mogą zwolnić podmioty sprawozdające z wymogów określonych w pkt 3.1b) w przypadku gdy transakcje netto zbierane w tabeli 5 część 1.1 spełniają cel określony w pkt 3.2, tj. gdy zgodnie z praktyką krajową MIF jest administratorem zsekurytyzowanych i wyksięgowanych kredytów i pożyczek. KBC zapewnią zgodność tych transakcji netto z celem wyliczania transakcji finansowych nie obejmujących zbycia i nabycia kredytów i pożyczek, określonym w pkt 3.1b). KBC mogą poprosić MIF o przekazywanie dodatkowych informacji w celu dokonania niezbędnych korekt.

3.4. KBC mogą rozszerzyć wymogi sprawozdawczości statystycznej, określone w niniejszym punkcie, na wszystkie wyksięgowane kredyty i pożyczki administrowane przez MIF, które zostały zsekurytyzowane lub przeniesione w inny sposób. W takim przypadku KBC powiadomią MIF o wymogach sprawozdawczości statystycznej wynikających z tabeli 5 część 3.

4. Wymogi przekazywania stanów kredytów i pożyczek administrowanych w procesie sekurytyzacji

4.1. MIF przekazują kwartalne dane o wszystkich kredytach i pożyczkach administrowanych w procesie sekurytyzacji zgodnie z tabelą 5 część 4 bez względu na to, czy administrowane kredyty i pożyczki lub właściwe im uprawnienia administratora są wykazywane w bilansie podmiotu sprawozdającego.

4.2. W przypadku kredytów i pożyczek administrowanych dla podmiotu sekurytyzacyjnego będącego rezydentem innego państwa członkowskiego strefy euro MIF przekazują dalsze szczegółowe podziały, agregując administrowane kredyty i pożyczki osobno dla każdego państwa członkowskiego, w którym podmiot sekurytyzacyjny jest rezydentem.

4.3. KBC mogą zbierać dane określone w art. 6 lit. b), lub ich część, według metody "podmiot (sekurytyzacyjny) po podmiocie" od MIF będących rezydentami i administratorami sekurytyzowanych kredytów i pożyczek. Jeżeli KBC uzna, że dane określone w pkt 4.4 i podziały określone w pkt 4.2 mogą być zbierane według metody "podmiot (sekurytyzacyjny) po podmiocie", KBC powiadamia MIF czy i w jakim zakresie sprawozdawczość, o której mowa w pkt 4.1 i 4.2, będzie wymagana.

5. Wymogi sprawozdawczości statystycznej dla MIF stosujących MSR 39, MSSF 9 lub podobne krajowe standardy rachunkowości

5.1. MIF stosujące MSR 39, MSSF 9 lub podobne krajowe standardy rachunkowości przekazują stany na koniec miesiąca dla kredytów i pożyczek zbytych w procesie sekurytyzacji, które nie podlegają wyksięgowaniu, zgodnie z tabelą 5 część 5.

5.2. MIF, którym przysługuje wyłączenie na mocy art. 9 ust. 6, przekazują stany na koniec kwartału dla kredytów i pożyczek zbytych w procesie sekurytyzacji, które podlegają wyksięgowaniu, ale są nadal wykazywane w sprawozdaniach finansowych, zgodnie z tabelą 5 część 5.

grafika

CZĘŚĆ 6

Sprawozdawczość uproszczona dla małych instytucji kredytowych

Instytucje kredytowe, którym przysługują wyłączenia określone w art. 9 ust. 1 lit. d), mogą zostać zwolnione z poniższych wymogów sprawozdawczych:

1. Struktura walutowa określona w części 2 sekcja 4.

2. Odrębne wykazywanie:

a) pozycji z partnerami centralnymi, określonych w części 2 pkt 5.3;

b) kredytów konsorcjalnych określonych w części 2 tabela 1;

c) dłużnych papierów wartościowych z gwarancją kapitału poniżej 100 % z terminem pierwotnym do dwóch lat określonych w części 2 tabela 1.

3. Podział według sektorów określony w części 3 pkt 3.

4. Struktura geograficzna określona w części 3 pkt 4.

5. Struktura walutowa określona w części 3 pkt 5.

Dodatkowo te instytucje kredytowe mogą wypełniać wymogi sprawozdawczości statystycznej, określone w częściach 2, 5 i 6, przekazując dane z częstotliwością kwartalną, w terminach sprawozdawczości kwartalnej określonych w art. 7 ust. 3.

CZĘŚĆ 7

Podsumowanie

Przegląd podziałów na potrzeby zagregowanego bilansu sektora MIF 16

KATEGORIE INSTRUMENTÓW I TERMINÓW
POZYCJE BILANSU
AKTYWA	PASYWA
1. Gotówka w kasie	8. Gotówka w obiegu
2. Kredyty i pożyczki	9. Depozyty
do 1 roku⁽²⁾	do 1 roku⁽⁴⁾
powyżej 1 roku do 5 lat⁽²⁾	powyżej 1 roku⁽⁴⁾
powyżej 5 lat⁽²⁾	w tym: operacje z podmiotami w tej samej grupie kapitałowej
w tym: operacje z podmiotami w tej samej grupie kapitałowej	w tym: depozyty bieżące rozliczeniowe
w tym: kredyty konsorcjalne	w tym: do 2 lat
w tym: operacje z przyrzeczeniem odkupu	w tym: kredyty konsorcjalne
w tym: kredyty odnawialne i w rachunku bieżącym (w euro)	9.1. Depozyty bieżące
w tym: kredyty nieoprocentowane z tytułu karty kredytowej (w euro)	w tym: depozyty bieżące rozliczeniowe
	9.2. Depozyty terminowe
w tym: kredyty oprocentowane z tytułu karty kredytowej (w euro)	do 1 roku
	powyżej 1 roku do 2 lat
w tym: kredyty z zabezpieczeniem hipotecznym⁽⁷⁾	powyżej 2 lat
Kredyty i pożyczki z terminem pierwotnym powyżej 1 roku (w euro)	9.3. Depozyty z terminem wypowiedzenia
w tym: kredyty i pożyczki z terminem zapadalności poniżej 1	do 3 miesięcy
w tym: kredyty i pożyczki z terminem zapadalności powyżej 1	powyżej 3 miesięcy
roku i terminem przeszacowania stopy procentowej w ciągu następnych 12 miesięcy	w tym: powyżej 2 lat⁽⁵⁾
	9.4. Operacje z przyrzeczeniem odkupu
Kredyty i pożyczki z terminem pierwotnym powyżej 2 lat (w euro)	10. Udziały/jednostki uczestnictwa w FRP
w tym: kredyty i pożyczki z terminem zapadalności poniżej 2 lat	11. Emisja dłużnych papierów wartościowych
w tym: kredyty i pożyczki z terminem zapadalności powyżej 2 lat	powyżej 1 roku do 2 lat
i terminem przeszacowania stopy procentowej w ciągu następnych 24 miesięcy	w tym: do 2 lat z gwarancją kapitału poniżej 100 % powyżej 2 lat
3. Dłużne papiery wartościowe	12. Kapitał i rezerwy
do 1 roku⁽³⁾	13. Pozostałe pasywa
powyżej 1 roku do 2 lat⁽³⁾	w tym: finansowe instrumenty pochodne
powyżej 2 lat⁽³⁾	w tym: odsetki od depozytów
4. Udziały kapitałowe
5. Udziały/jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych
udziały/jednostki uczestnictwa w FRP
udziały/jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych niebędących FRP
6. Aktywa niefinansowe (w tym aktywa trwałe)
7. Pozostałe aktywa
w tym: finansowe instrumenty pochodne
w tym: odsetki od kredytów i pożyczek
PARTNERZY TRANSAKCJI I PRZEZNACZENIE KREDYTÓW I POŻYCZEK
AKTYWA	PASYWA
A. Instytucje krajowe	A. Instytucje krajowe
MIF	MIF
w tym: banki centralne	w tym: banki centralne
w tym: instytucje przyjmujące depozyty, z wyjątkiem banku centralnego	w tym: instytucje przyjmujące depozyty, z wyjątkiem banku centralnego
Instytucje niemonetarne	w tym: instytucje kredytowe
Sektor instytucji rządowych i samorządowych	Instytucje niemonetarne
instytucje rządowe na szczeblu centralnym	Sektor instytucji rządowych i samorządowych
instytucje rządowe i samorządowe na szczeblu regionalnym	Instytucje rządowe na szczeblu centralnym
instytucje samorządowe na szczeblu lokalnym	Pozostałe instytucje rządowe i samorządowe
fundusze zabezpieczenia społecznego	instytucje rządowe i samorządowe na szczeblu regionalnym
Pozostałe sektory⁽⁶⁾	instytucje samorządowe na szczeblu lokalnym
fundusze inwestycyjne niebędące FRP (S.124)	fundusze zabezpieczenia społecznego
pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego, pomocnicze instytucje finansowe i instytucje finansowe typu captive i udzielające pożyczek (S.125 + S.126 + S.127)⁽⁶⁾	Pozostałe sektory⁽⁶⁾
	fundusze inwestycyjne niebędące FRP (S.124)
	pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego, pomocnicze instytucje finansowe i instytucje finansowe typu captive i udzielające pożyczek (S.125 + S.126 + S.127)⁽⁶⁾
w tym: partnerzy centralni⁽⁷⁾
w tym: podmioty sekurytyzacyjne⁽⁷⁾
instytucje ubezpieczeniowe (S.128)
fundusze emerytalno-rentowe (S.129)⁽⁶⁾	w tym: partnerzy centralni⁽⁷⁾
przedsiębiorstwa niefinansowe (S.11)⁽⁶⁾	w tym: podmioty sekurytyzacyjne⁽⁷⁾
gospodarstwa domowe i instytucje niekomercyjne działające na rzecz gospodarstw domowych (S.14 + S.15)⁽⁶⁾	instytucje ubezpieczeniowe (S.128)
	fundusze emerytalno-rentowe (S.129)⁽⁶⁾
kredyty i pożyczki na cele konsumpcyjne⁽⁷⁾	przedsiębiorstwa niefinansowe (S.11)⁽⁶⁾
kredyty i pożyczki na nieruchomości mieszkaniowe⁽⁷⁾	gospodarstwa domowe i instytucje niekomercyjne działające na rzecz gospodarstw domowych (S.14 + S.15)⁽⁶⁾
pozostałe kredyty i pożyczki⁽⁷⁾	B. Inne niż krajowe instytucje będące rezydentami strefy euro
w tym: przedsiębiorcy indywidualni⁽⁷⁾	MIF
B. Inne niż krajowe instytucje będące rezydentami strefy euro	w tym: banki centralne
MIF	w tym: instytucje przyjmujące depozyty, z wyjątkiem banku centralnego
w tym: banki centralne	w tym: instytucje kredytowe
w tym: instytucje przyjmujące depozyty, z wyjątkiem banku centralnego	Instytucje niemonetarne
	Sektor instytucji rządowych i samorządowych
Instytucje niemonetarne	Instytucje rządowe na szczeblu centralnym pozostałe instytucje rządowe i samorządowe
Sektor instytucji rządowych i samorządowych
instytucje rządowe na szczeblu centralnym	instytucje rządowe i samorządowe na szczeblu regionalnym
instytucje rządowe i samorządowe na szczeblu regionalnym	instytucje samorządowe na szczeblu lokalnym
instytucje samorządowe na szczeblu lokalnym	fundusze zabezpieczenia społecznego
fundusze zabezpieczenia społecznego	Pozostałe sektory⁽⁶⁾
Pozostałe sektory⁽⁶⁾	fundusze inwestycyjne niebędące FRP (S.124)
fundusze inwestycyjne niebędące FRP (S.124)	pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego, pomocnicze instytucje finansowe i instytucje finansowe typu captive i udzielające pożyczek (S.125 + S.126 + S.127)⁽⁶⁾
pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego, pomocnicze instytucje finansowe i instytucje finansowe typu captive i udzielające pożyczek (S.125 + S.126 + S.127)⁽⁶⁾	w tym: partnerzy centralni⁽⁷⁾
	w tym: podmioty sekurytyzacyjne⁽⁷⁾
	instytucje ubezpieczeniowe (S.128)
w tym: partnerzy centralni⁽⁷⁾	fundusze emerytalno-rentowe (S.129)⁽⁶⁾
w tym: podmioty sekurytyzacyjne⁽⁷⁾	przedsiębiorstwa niefinansowe (S.11)⁽⁶⁾
instytucje ubezpieczeniowe (S.128)	gospodarstwa domowe i instytucje niekomercyjne działające na rzecz gospodarstw domowych (S.14 + S.15)⁽⁶⁾
fundusze emerytalno-rentowe (S.129)⁽⁶⁾	C. Zagranica
przedsiębiorstwa niefinansowe (S.11)⁽⁶⁾	Banki
gospodarstwa domowe i instytucje niekomercyjne działające na rzecz gospodarstw domowych (S.14 + S.15)⁽⁶⁾	Instytucje niebankowe
	Sektor instytucji rządowych i samorządowych
kredyty i pożyczki na cele konsumpcyjne⁽⁷⁾	Pozostałe sektory
kredyty i pożyczki na nieruchomości mieszkaniowe⁽⁷⁾	D. Ogółem
pozostałe kredyty i pożyczki⁽²⁰⁾
w tym: przedsiębiorcy indywidualni⁽⁷⁾
C. Zagranica
Banki
Instytucje niebankowe
Sektor instytucji rządowych i samorządowych
Pozostałe sektory
D. Ogółem
WALUTY
e euro x waluty obce - waluty inne niż euro, tj. waluty pozostałych państw członkowskich, USD, JPY, CHF, pozostałe waluty⁽⁸⁾.
⁽⁸⁾ Miesięczny podział według terminów pierwotnych dotyczy wyłącznie kredytów i pożyczek dla głównych sektorów krajowych, z wyjątkiem MIF i sektora instytucji rządowych i samorządowych państw członkowskich strefy euro. Właściwe podziały według terminów pierwotnych dla kredytów i pożyczek udzielonych sektorowi instytucji rządowych i samorządowych, z wyjątkiem instytucji rządowych na szczeblu centralnym, państw członkowskich strefy euro wykazuje się z częstotliwością kwartalną. ⁽³⁾ Miesięczny podział według terminów pierwotnych dotyczy wyłącznie portfeli papierów wartościowych wyemitowanych przez MIF będące rezydentami strefy euro. Kwartalne dane dotyczące portfeli papierów wartościowych wyemitowanych przez instytucje niemonetarne będące rezydentami strefy euro wykazywane są w podziale "do jednego roku" i "powyżej jednego roku". ⁽⁴⁾ Tylko pozycje z zagranicą. ⁽⁵⁾ Przekazywanie danych dla pozycji "depozyty z terminem wypowiedzenia powyżej dwóch lat" jest dobrowolne do odwołania. ⁽⁶⁾ Miesięczny podział według podsektorów jest wymagany dla kredytów i pożyczek oraz depozytów. ⁽⁷⁾ Dla kredytów i pożyczek szczegółowy podział według przeznaczenia dotyczy podsektora S.14 + S.15. Dodatkowo, dla ograniczonej liczby instrumentów, dalsze podziały wymagane są dla niektórych podsektorów: "w tym: partnerzy centralni" oraz "w tym: podmioty sekurytyzacyjne" dla podsektora S.125; "w tym: przedsiębiorcy indywidualni" dla kredytów i pożyczek udzielonych instytucjom podsektora S.14; "w tym: z zabezpieczeniem hipotecznym" dla kredytów i pożyczek udzielonych instytucjom podsektora S.11 oraz S.14 + S.15 (wyłącznie wymogi kwartalne). ⁽⁸⁾ Podział kwartalny według waluty poszczególnych państw członkowskich wymagany jest tylko dla wybranych pozycji.

ZAŁĄCZNIK II

ZASADY KONSOLIDACJI I DEFINICJE

CZĘŚĆ 1

Konsolidacja dla celów statystycznych w ramach tego samego państwa członkowskiego

1. W każdym państwie członkowskim, którego walutą jest euro (dalej zwanym "państwem członkowskim strefy euro"), populacja sprawozdawcza obejmuje MIF umieszczone na liście MIF prowadzonej dla celów statystycznych oraz będące rezydentami na terytorium państw członkowskich strefy euro 17 . Są to:

a) instytucje zarejestrowane i mające siedzibę na tym terytorium, w tym również jednostki zależne 18 spółek dominujących mających siedzibę poza tym terytorium; oraz

b) oddziały instytucji, których centrale znajdują się poza tym terytorium.

Instytucje zlokalizowane w centrach finansowych znajdujących się w "rajach podatkowych" traktuje się ze statystycznego punktu widzenia jako rezydentów terytoriów, na których te centra się znajdują.

2. Dla celów statystycznych MIF konsolidują działalność wszystkich swoich jednostek (instytucji zarejestrowanych lub centrali lub oddziałów) z siedzibą na terytorium tego samego państwa członkowskiego. Dla celów statystycznych nie zezwala się na konsolidację wykraczającą poza granice krajowe.

a) Jeżeli spółka dominująca i jej jednostki zależne są MIF będącymi rezydentami tego samego państwa członkowskiego, wówczas spółka dominująca może konsolidować sprawozdania statystyczne własne i tych jednostek zależnych, przy czym operacje instytucji kredytowych i pozostałych MIF nie podlegają konsolidacji.

b) Jeżeli instytucja posiada oddziały na terytorium innych państw członkowskich strefy euro, wówczas instytucja zarejestrowana lub centrala zlokalizowana na terytorium określonego państwa członkowskiego strefy euro traktuje pozycje wobec wszystkich tych oddziałów jak pozycje wobec rezydentów innych państw członkowskich strefy euro. Natomiast oddział z siedzibą w określonym państwie członkowskim strefy euro traktuje pozycje wobec instytucji zarejestrowanej lub centrali albo innych oddziałów tej samej instytucji będących rezydentami innych państw członkowskich strefy euro jak pozycje wobec rezydentów innych państw członkowskich strefy euro.

c) Jeżeli instytucja posiada oddziały poza terytorium państw członkowskich strefy euro, wówczas instytucja zarejestrowana lub centrala zlokalizowana na terytorium określonego państwa członkowskiego strefy euro traktuje pozycje wobec wszystkich tych oddziałów jak pozycje wobec rezydentów zagranicy. Natomiast oddział z siedzibą w określonym państwie członkowskim strefy euro traktuje pozycje wobec instytucji zarejestrowanej lub centrali albo innych oddziałów tej samej instytucji niebędących rezydentami państw członkowskich strefy euro jak pozycje wobec rezydentów zagranicy.

CZĘŚĆ 2

Definicje kategorii instrumentów

1. Poniższa tabela przedstawia szczegółowy typowy opis kategorii instrumentów, które krajowe banki centralne (KBC) przekładają na kategorie stosowane na szczeblu krajowym zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. Tabela nie jest listą pojedynczych instrumentów finansowych, a opisy nie są wyczerpujące. Definicje odnoszą się do ESA 2010.

2. Termin pierwotny, tj. termin określony w chwili emisji, oznacza ustalony okres życia instrumentu finansowego, przed upływem którego nie może on być wykupiony (np. dłużne papiery wartościowe) lub może być wykupiony jedynie z zastrzeżeniem poniesienia określonej kary (np. niektóre rodzaje depozytów). Termin wypowiedzenia oznacza okres pomiędzy złożeniem przez posiadacza zawiadomienia o zamiarze wykupienia instrumentu a dniem otrzymania przez niego zezwolenia na zamianę instrumentu na gotówkę bez ponoszenia kary. Instrumenty finansowe klasyfikuje się do kategorii "z terminem wypowiedzenia" jedynie wtedy, gdy dla instrumentu nie uzgodniono określonego terminu.

3. Zobowiązania finansowe można podzielić w zależności od tego, czy są one zbywalne, czy niezbywalne. Zobowiązanie jest zbywalne, gdy jego własność może być bezzwłocznie przeniesiona z jednej jednostki na inną poprzez dostawę lub indos lub kompensatę (jak w przypadku finansowych instrumentów pochodnych). Podczas gdy każdy instrument finansowy może być potencjalnie przedmiotem obrotu, to instrumenty zbywalne przeznaczone są do obrotu na zorganizowanych giełdach albo rynkach pozagiełdowych, chociaż istnienie rzeczywistego obrotu nie jest warunkiem zbywalności.

Tabela

Kategorie instrumentów

KATEGORIE AKTYWÓW

Kategoria	Opis najważniejszych cech
1. Gotówka w kasie	Środki w banknotach i monetach wyrażonych w euro i walutach obcych znajdujące się w obiegu, powszechnie używane do dokonywania płatności
2. Kredyty i pożyczki z terminem pierwotnym do jednego roku włącznie/powyżej jednego roku do pięciu lat włącznie/powyżej pięciu lat	Aktywa finansowe tworzone, gdy wierzyciele pożyczają fundusze dłużnikom, niepotwierdzone w formie dokumentów lub potwierdzone niezbywalnymi dokumentami. Pozycja ta obejmuje również aktywa w formie depozytów złożonych przez podmioty sprawozdające. KBC mogą wymagać dla tej kategorii również pełnego podziału sektorowego.
	1. Kategoria ta obejmuje:
	a) kredyty i pożyczki udzielone gospodarstwom domowym i instytucjom niekomercyjnym działającym na rzecz gospodarstw domowych w podziale na:
	(i) kredyty i pożyczki na cele konsumpcyjne (kredyty i pożyczki udzielane głównie na użytek własny w zakresie konsumpcji towarów i usług). Kategoria ta obejmuje kredyty i pożyczki na cele konsumpcyjne udzielone przedsiębiorcom indywidualnym, jeżeli sprawozdająca MIF posiada informacje, że takie kredyty i pożyczki są wykorzystywane przede wszystkim na własne cele konsumpcyjne;
	(ii) kredyty i pożyczki na nieruchomości mieszkaniowe (kredyty i pożyczki udzielone na inwestycje w nieruchomości mieszkaniowe na własny użytek lub na wynajem, w tym na budowę i remonty). Pozycja obejmuje kredyty i pożyczki z zabezpieczeniem na nieruchomości mieszkaniowej, wykorzystywane na zakup nieruchomości mieszkaniowej oraz inne kredyty i pożyczki na nieruchomości mieszkaniowe udzielone za poręczeniem lub zabezpieczone na innych aktywach. Kategoria ta obejmuje kredyty i pożyczki na nieruchomości mieszkaniowe udzielone przedsiębiorcom indywidualnym w przypadku, gdy sprawozdająca MIF nie posiada informacji, że nieruchomość jest wykorzystywana przede wszystkim do celów prowadzonej działalności gospodarczej; wówczas takie kredyty i pożyczki wykazywane są w kategorii "pozostałe kredyty i pożyczki, w tym: przedsiębiorcy indywidualni";
	(iii) pozostałe kredyty i pożyczki (kredyty i pożyczki udzielone na cele inne niż konsumpcja i zakup nieruchomości mieszkaniowej, takie jak prowadzenie działalności gospodarczej, konsolidacja zadłużenia, edukacja itp.). Kategoria ta może obejmować kredyty i pożyczki na cele konsumpcyjne udzielone przedsiębiorcom indywidualnym (zob. załącznik II część 3), jeżeli takie kredyty i pożyczki nie są wykazywane w kategorii "kredyty i pożyczki na cele konsumpcyjne". Jeżeli nie mają zastosowania warunki dla przekazywania sprawozdawczości uproszczonej, przekazywana jest pozycja "w tym" identyfikująca kredyty i pożyczki udzielone przedsiębiorcom indywidualnym (zob. załącznik II część 3);
	b) kredyty i pożyczki z tytułu karty kredytowej
	Na potrzeby niniejszego rozporządzenia kategoria ta obejmuje kredyty i pożyczki udzielone gospodarstwom domowym lub przedsiębiorstwom niefinansowym na kartach debetowych, tj. kartach z opcją kredytu nieoprocentowanego zgodnie z poniższą definicją, lub na kartach kredytowych, tj. kartach z opcją kredytu nieoprocentowanego i oprocentowanego. Obciążenie karty kredytowej jest zapisywane na koncie przypisanym do karty kredytowej i tym samym nie jest wykazywane na rachunku bieżącym. Kredyt nieoprocentowany oznacza kredyt udzielony przy oprocentowaniu wynoszącym 0 % na okres między transakcjami zapłaty kartą kredytową przeprowadzonymi w trakcie trwania cyklu rozliczeniowego a datą wymagalności zadłużenia zaciągniętego w danym cyklu rozliczeniowym. Kredyt oprocentowany oznacza kredyt udzielony po upływie terminu poprzednich cykli rozliczeniowych, tj. zadłużenie na rachunku karty kredytowej nie zostało spłacone w pierwszym wymaganym terminie. Oprocentowanie lub stawki odsetkowe dla takiego kredytu są zazwyczaj wyższe niż 0 %. Zachodzi konieczność ustalenia minimalnych rat miesięcznych, co pozwala na przynajmniej częściową spłatę udzielonego kredytu. Partnerem transakcji dla tych form kredytu/pożyczki jest jednostka zobowiązana do ostatecznej spłaty kwot należnych wynikających z umowy, która jest tożsama z posiadaczem karty w przypadku kart prywatnych, ale nie w przypadku kart firmowych;
	c) kredyty i pożyczki odnawialne i w rachunku bieżącym
	Kredyty i pożyczki odnawialne oznaczają kredyty i pożyczki posiadające następujące właściwości: (i) kredytobiorca może bez uprzedniego powiadamiania kredytodawcy wykorzystać lub wypłacić środki do wysokości uprzednio ustalonego limitu; (ii) wysokość dostępnego kredytu może się zwiększać lub zmniejszać w miarę zaciągania i spłacania kredytu; (iii) kredyt może być wykorzystany wielokrotnie; (iv) nie ma obowiązku regularnej spłaty środków.
	Kredyty i pożyczki odnawialne obejmują kwoty otrzymane z linii kredytowej i dotychczas niespłacone (stany). Linia kredytowa jest umową między kredytodawcą a kredytobiorcą, pozwalającą kredytobiorcy na pobieranie zaliczek w trakcie ustalonego okresu do określonej wysokości oraz spłatę tych zaliczek według jego uznania przed upływem ustalonego terminu. Środki dostępne z linii kredytowej, które nie zostały wypłacone lub zostały już spłacone, nie są wykazywane w żadnej z kategorii pozycji bilansowych. Kredyty i pożyczki w rachunku bieżącym to salda debetowe w rachunku bieżącym. Kredyty i pożyczki z tytułu kart kredytowych nie są zaliczane do kredytów i pożyczek odnawialnych ani do kredytów i pożyczek w rachunku bieżącym. Wykazywana jest cała kwota należna od kredytobiorcy bez względu na to, czy mieści się ona w limicie wartości lub maksymalnego okresu kredytowania ustalonych z wyprzedzeniem przez kredytodawcę i kredytobiorcę, czy też wykracza poza ten limit;
	d) kredyty konsorcjalne (umowy kredytowe, w których występuje kilka instytucji w roli kredytodawców)
	Kredyty konsorcjalne obejmują tylko te przypadki, w których z umowy kredytowej wynika, ze kredyt został udzielony przez kilku kredytodawców. Na potrzeby statystyki za kredyty konsorcjalne uważa się wyłącznie kwoty faktyczne udostępnione przez kredytodawców (zamiast całych linii kredytowych). Kredyt konsorcjalny jest zazwyczaj organizowany i koordynowany przez jedną instytucję (często zwaną "bankiem wiodącym"), ale faktycznie jest udzielany przez różnych członków konsorcjum. Członkowie konsorcjum, w tym bank wiodący, wykazują, po stronie aktywnej bilansu, swój udział w kredycie udzielonym kredytobiorcy, a nie bankowi wiodącemu;
	e) depozyty, zgodnie z definicją kategorii pasywów 9;
	f) leasing finansowy na rzecz stron trzecich
	Leasing finansowy jest umową, na mocy której prawny właściciel towaru trwałego użytku (dalej zwany "leasingodawcą") przekazuje ten towar stronie trzeciej (dalej zwanej "leasingobiorcą") na większość okresu jego ekonomicznej użyteczności lub na cały ten okres, w zamian za płatności ratalne pokrywające koszt danego towaru plus naliczone odsetki. Z założenia leasingobiorca czerpie wszelkie korzyści wynikające z użytkowania danego towaru oraz ponosi koszty i ryzyko wynikające z jego własności. Dla celów statystycznych leasing finansowy wykazywany jest jako kredyt udzielony leasingobiorcy przez leasingodawcę umożliwiający leasingobiorcy nabycie towaru trwałego użytku. Aktywa (towary trwałego użytku) przekazane leasingobiorcy nie są ujmowane w bilansie;
	g) kredyty i pożyczki zagrożone, które nie zostały jeszcze spłacone lub spisane w ciężar rezerw
	Suma kredytów i pożyczek, których spłata jest przeterminowana lub które w jakikolwiek inny sposób zostały uznane za zagrożone w całości lub części, zgodnie z definicją niewykonania zobowiązania przez dłużnika określoną w art. 178 rozporządzenia (UE) nr 575/2013;
	h) niezbywalne papiery wartościowe
	Dłużne papiery wartościowe, które nie są zbywalne i nie mogą być przedmiotem obrotu na rynkach wtórnych;
	i) kredyty i pożyczki w obrocie
	Kredyty i pożyczki, które de facto stały się zbywalne, wykazuje się w pozycji "kredyty i pożyczki", pod warunkiem że nie istnieje żadne potwierdzenie, iż są one przedmiotem obrotu na rynkach wtórnych. W przeciwnym razie powinny one być klasyfikowane jako dłużne papiery wartościowe (kategoria 3);
	j) zadłużenie podporządkowane w formie depozytów lub kredytów
	Instrumenty zadłużenia podporządkowanego stanowią drugorzędną należność od emitenta, która może być zrealizowana dopiero po zaspokojeniu wszystkich roszczeń wyższej rangi (np. depozytów/kredytów). Posiadają one pewne właściwości udziałów kapitałowych. Na potrzeby statystyki zadłużenie podporządkowane wykazuje się, zgodnie z właściwościami danego instrumentu finansowego, jako "kredyty i pożyczki" lub jako "dłużne papiery wartościowe". Jeżeli na potrzeby statystyki wszelkie formy zadłużenia podporządkowanego w posiadaniu MIF są wyrażone jedną liczbą, wówczas należy ją wykazać w pozycji "dłużne papiery wartościowe", ponieważ zadłużenie podporządkowane przyjmuje głównie formę papierów wartościowych, rzadziej kredytów;
	k) należności z tytułu operacji z przyrzeczeniem odkupu lub pożyczania papierów wartościowych pod zastaw gotówki
	Zapis przeciwstawny do gotówki wypłaconej w zamian za papiery wartościowe nabyte przez podmioty sprawozdające po określonej cenie przy zobowiązaniu do odsprzedaży tych samych lub podobnych papierów wartościowych po określonej cenie i w wyznaczonym terminie w przyszłości lub pożyczanie papierów wartościowych pod zastaw gotówki (zob. kategoria pasywów 9.4).
	Na potrzeby niniejszych wymogów sprawozdawczych pozycja "kredyty z zabezpieczeniem hipotecznym" wydzielona z pozycji "kredyty i pożyczki" obejmuje wartość kredytów i pożyczek ogółem, które zostały zabezpieczone zgodnie z art. 199 ust. 2-4 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 i dla których współczynnik wartości kredytu do wartości zabezpieczenia jest równy 1 lub mniejszy od 1. Jeżeli te zasady nie są stosowane przez podmiot sprawozdający, określenie, które kredyty i pożyczki zostaną zaliczone do tej pozycji, jest uzależnione od metody stosowanej przy wypełnianiu wymogów kapitałowych.
	2. Poniższa pozycja nie jest wykazywana w kategorii "kredyty i pożyczki":
	Kredyty udzielone na zasadzie powiernictwa
	Kredyty udzielone na zasadzie powiernictwa oznaczają kredyty udzielone w imieniu jednej strony (dalej zwanej "powiernikiem") na rzecz strony trzeciej (dalej zwanej "beneficjentem"). Na potrzeby statystyczne kredytów powierniczych nie wykazuje się w bilansie powiernika, jeżeli to beneficjent ponosi ryzyko i korzyści wynikające z prawa własności aktywów. Ryzyko i korzyści wynikające z prawa własności pozostają po stronie beneficjenta, jeżeli: a) beneficjent ponosi ryzyko kredytowe (tj. powiernik jest odpowiedzialny jedynie za administrowanie kredytem); lub b) inwestycja dokonana przez beneficjenta jest zabezpieczona przed ryzykiem straty, na wypadek gdyby przedsiębiorstwo powiernika znalazło się w stanie likwidacji (tj. kredyt powierniczy nie jest częścią aktywów powiernika, które podlegają podziałowi w przypadku upadłości).
3. Dłużne papiery wartościowe	Dłużne papiery wartościowe, które są zbywalnymi instrumentami finansowymi, służącymi jako dowód zaciągnięcia długu, są zwykle przedmiotem obrotu na rynkach wtórnych lub mogą być rozliczane na rynku i nie dają posiadaczowi żadnych praw własności w stosunku do instytucji emitującej.
	Pozycja ta obejmuje:
	a) papiery wartościowe dające ich posiadaczowi bezwarunkowe prawo do stałego lub umownie ustalonego dochodu w postaci płatności kuponowych lub określonej stałej kwoty w określonym terminie lub terminach albo począwszy od daty wskazanej w momencie emisji;
	b) kredyty i pożyczki, które stały się zbywalne na zorganizowanym rynku, tj. kredyty i pożyczki w obrocie, pod warunkiem że istnieje potwierdzenie, iż są one przedmiotem obrotu na rynkach wtórnych, w tym istnienie twórców rynku (market makers) oraz częstych notowań aktywa finansowego, np. w formie widełek cen kupna i sprzedaży (bid-offer spreads). W przeciwnym razie powinny one być klasyfikowane jako "kredyty i pożyczki" (zob. również "kredyty i pożyczki w obrocie" w kategorii 2i);
	c) zadłużenie podporządkowane w formie dłużnych papierów wartościowych (zob. również "zadłużenie podporządkowane w formie depozytów lub kredytów" w kategorii 2j).
	Papiery wartościowe pożyczane w ramach operacji pożyczania papierów wartościowych lub sprzedane w ramach operacji z przyrzeczeniem odkupu pozostają w bilansie pierwotnego właściciela (i nie należy ich wykazywać w bilansie tymczasowego nabywcy) w sytuacji, w której transakcja odwrotna została wyraźnie przyrzeczona (a nie jest tylko możliwą do zrealizowania opcją). Jeżeli tymczasowy nabywca sprzedaje otrzymane papiery wartościowe, sprzedaż taka musi być wykazana jako transakcja bezpośrednia w papierach wartościowych w bilansie tymczasowego nabywcy ze znakiem ujemnym w portfelu papierów wartościowych.
3a/3b/3c Dłużne papiery wartościowe z terminem pierwotnym do jednego roku włącznie/powyżej jednego roku do dwóch lat włącznie/powyżej dwóch lat	Pozycje te obejmują:
	a) zbywalne dłużne papiery wartościowe z terminem pierwotnym do jednego roku włącznie/powyżej jednego roku do dwóch lat włącznie/powyżej dwóch lat;
	b) kredyty i pożyczki, które stały się zbywalne na zorganizowanym rynku, tj. kredyty i pożyczki w obrocie klasyfikowane jako dłużne papiery wartościowe, z terminem pierwotnym do jednego roku włącznie/powyżej jednego roku do dwóch lat włącznie/ powyżej dwóch lat;
	c) zadłużenie podporządkowane w formie dłużnych papierów wartościowych z terminem pierwotnym do jednego roku włącznie/powyżej jednego roku do dwóch lat włącznie/powyżej dwóch lat
4. Udziały kapitałowe	Udziały kapitałowe reprezentują prawa własności w przedsiębiorstwach lub jednostkach typu przedsiębiorstwo; stanowią one należności z tytułu rezydualnej wartości przedsiębiorstwa po zaspokojeniu należności wszystkich wierzycieli.
4. Udziały kapitałowe	Pozycja ta obejmuje notowane i nienotowane akcje i pozostałe udziały kapitałowe.
5. Udziały/jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych	Udziały/jednostki uczestnictwa wyemitowane przez fundusze inwestycyjne będące przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania, w których inwestorzy gromadzą środki na inwestycje w aktywa finansowe lub niefinansowe.
	Pozycja ta obejmuje udziały/jednostki uczestnictwa wyemitowane przez FRP zgodnie z art. 2 niniejszego rozporządzenia oraz udziały/jednostki uczestnictwa wyemitowane przez fundusze inwestycyjne niebędące FRP (zgodnie z definicją zawartą w art. 1 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1073/2013] (ECB/2013/38).
6. Aktywa niefinansowe (w tym aktywa trwałe)	Aktywa rzeczowe oraz wartości niematerialne i prawne inne niż aktywa finansowe. Pozycja ta obejmuje budynki mieszkalne, inne budynki i struktury, maszyny i sprzęt, kosztowności oraz produkty własności intelektualnej, takie jak oprogramowanie komputerowe i bazy danych.
7. Pozostałe aktywa	Pozycja "pozostałe aktywa" jest pozycją rezydualną po stronie aktywnej bilansu, definiowaną jako "aktywa nieuwzględnione w innych pozycjach". KBC mogą wymagać odrębnego przekazywania określonych pozycji zaliczanych do tej kategorii. Pozostałe aktywa mogą obejmować:
	a) finansowe instrumenty pochodne o dodatniej wartości rynkowej w ujęciu brutto
	Na potrzeby statystycznych uwzględnia się tutaj wykazywane w bilansie finansowe instrumenty pochodne i wykazuje jako odrębną pozycję "w tym" w podziale według sektorów (MIF/instytucje niemonetarne) oraz struktury geograficznej (instytucje krajowe/inne niż krajowe instytucje strefy euro/zagranica);
	b) należności brutto z tytułu pozycji rozliczeniowych
	Pozycje rozliczeniowe to salda aktywów wykazane w bilansie MIF, które nie są przypisane do klientów, ale które jednak dotyczą środków klientów, np. środki przeznaczone na inwestycje, przelewy lub rozliczenia;
	c) należności brutto z tytułu pozycji przejściowych
	Pozycje przejściowe to środki, zazwyczaj będące własnością klientów, które są w trakcie przekazywania pomiędzy MIF. Pozycja ta obejmuje czeki i inne formy płatności przesłane innej MIF do zrealizowania;
	d) odsetki należne od kredytów i pożyczek
	Zgodnie z ogólną zasadą rachunkowości memoriałowej odsetki należne od kredytów i pożyczek należy wykazywać w bilansie w miarę ich narastania, tj. na bazie memoriałowej, a nie w momencie ich otrzymania, tj. na bazie kasowej. Odsetki należne od kredytów i pożyczek są wykazywane w ujęciu brutto w pozycji "pozostałe aktywa". Odsetki należne nie są zaliczane do kredytów i pożyczek, których dotyczą, i są wykazywane odrębnie jako pozycja "w tym";
	e) odsetki od dłużnych papierów wartościowych;
	f) dywidendy do otrzymania;
	g) należności niezwiązane z podstawową działalnością MIF;
	h) zapis przeciwstawny dla monet bitych przez państwo (tylko w bilansach KBC).
	"Pozostałe aktywa" nie obejmują instrumentów finansowych przyjmujących formę aktywów finansowych (ujętych w innych pozycjach bilansu), niektórych instrumentów finansowych nieposiadających formy aktywów finansowych, takich jak gwarancje, zobowiązania, kredyty administrowane i powiernicze (księgowane pozabilansowo), oraz aktywów niefinansowych (wykazywanych w kategorii 6).

KATEGORIE PASYWÓW

Kategoria	Opis najważniejszych cech
8. Gotówka w obiegu	Kategoria pasywów "gotówka w obiegu" obejmuje banknoty i monety w obiegu emitowane lub autoryzowane przez instytucje monetarne. Kategoria ta obejmuje banknoty emitowane przez EBC i KBC. Monety w obiegu nie są zobowiązaniem MIF państw członkowskich strefy euro, ale zobowiązaniem instytucji rządowych na szczeblu centralnym. Monety są jednak składnikiem agregatów monetarnych, więc wykazuje się je w kategorii "gotówka w obiegu". Zapis przeciwstawny dla tego zobowiązania znajduje się w pozycji "pozostałe aktywa".
9. Depozyty	Kwoty (udziały, depozyty lub inne), należne wierzycielom od podmiotów sprawozdających, których cechy zgodne są z cechami wskazanymi w załączniku I część 1 pkt 1, z wyłączeniem kwot wynikających z emisji zbywalnych papierów wartościowych lub udziałów/jednostek uczestnictwa w FRP. Na potrzeby sprawozdawczości kategoria ta podzielona została na depozyty bieżące, depozyty terminowe, depozyty z terminem wypowiedzenia oraz operacje z przyrzeczeniem odkupu
	a) depozyty oraz kredyty i pożyczki
	"Depozyty" obejmują również "kredyty i pożyczki" będące zobowiązaniami MIF. Z metodologicznego punktu widzenia kredyty i pożyczki stanowią kwoty otrzymane przez MIF, które nie mają formy "depozytów". ESA 2010 rozróżnia "kredyty i pożyczki" i "depozyty" na podstawie identyfikacji inicjatora operacji, tj. jeżeli jest nim kredytobiorca, wówczas operacja jest kredytem, a jeżeli jest nim kredytodawca, wówczas operacja jest depozytem. W systemie sprawozdawczym "kredyty i pożyczki" nie są wykazywane jako odrębna kategoria pasywnej strony bilansu. Salda uznane za "kredyty i pożyczki" klasyfikowane są do pozycji "depozyty", chyba że są one instrumentami zbywalnymi. Jest to zgodne z powyższą definicją "depozytów". Kredyty i pożyczki udzielone MIF i zaliczone do "depozytów" wykazuje się w podziale zgodnym z wymogami systemu sprawozdawczego, tj. według sektorów, instrumentów, walut oraz terminów. Kredyty konsorcjalne otrzymane przez podmioty sprawozdające są również zaliczane do niniejszej kategorii.
	b) niezbywalne instrumenty dłużne
	Niezbywalne instrumenty dłużne emitowane przez podmioty sprawozdające zazwyczaj klasyfikowane są jako "depozyty". Niezbywalne instrumenty emitowane przez podmioty sprawozdające, które następnie stały się zbywalne i mogą być przedmiotem obrotu na rynkach wtórnych, należy przenieść do kategorii "dłużne papiery wartościowe".
	c) depozyty zabezpieczające
	Depozyty zabezpieczające złożone w ramach kontraktów na instrumenty pochodne należy klasyfikować jako "depozyty", jeżeli stanowią one zabezpieczenie gotówkowe złożone w MIF oraz pozostają własnością deponenta i podlegają zwrotowi na rzecz deponenta po zamknięciu kontraktu. W zasadzie depozyty zabezpieczające otrzymane przez podmiot sprawozdający powinny być klasyfikowane jako "depozyty" jedynie w zakresie, w jakim MIF otrzymuje środki, które są łatwo dostępne dla akcji kredytowej. Jeżeli część depozytu zabezpieczającego otrzymanego przez MIF musi zostać przekazana innemu uczestnikowi rynku instrumentów pochodnych (np. izbie rozliczeniowej), w kategorii "depozyty" należy w zasadzie wykazać jedynie część pozostałą do dyspozycji MIF. Złożoność obecnej praktyki rynkowej może powodować trudności w identyfikacji depozytów zabezpieczających realnie podlegających zwrotowi, ponieważ różne rodzaje zabezpieczeń umieszcza się na tym samym rachunku bez ich identyfikacji, lub w identyfikacji tych depozytów zabezpieczających, które zapewniają MIF środki do akcji kredytowej. W takich przypadkach dopuszcza się wykazywanie depozytów zabezpieczających w pozycji "pozostałe pasywa" lub "depozyty";
	d) środki wydzielone
	Zgodnie z praktyką krajową "środki wydzielone" związane np. z umowami leasingowymi, zalicza się do depozytów i wykazuje w kategorii "depozyty terminowe" lub "depozyty z terminem wypowiedzenia" w zależności od terminów/postanowień określonych w umowie bazowej.
	e) akcje wyemitowane przez MIF
	Akcje wyemitowane przez MIF klasyfikowane są jako depozyty, a nie jako kapitał i rezerwy, gdy: (i) zachodzi ekonomiczna zależność dłużnikwierzyciel między emitującym MIF a podmiotem posiadającym akcje, niezależnie od praw własności do tych akcji; oraz (ii) akcje mogą zostać zamienione na gotówkę lub umorzone bez znaczących ograniczeń lub kar. Wymóg uprzedniego wypowiedzenia nie jest uznawany za znaczące ograniczenie. Ponadto akcje takie powinny spełniać następujące warunki:
	- właściwe przepisy krajowe nie przyznają emitującej MIF bezwarunkowego prawa odmowy umorzenia jej akcji,
	- akcje mają "pewną wartość", tj. w zwykłych okolicznościach zostaną one wykupione po wartości nominalnej w przypadku umorzenia,
	- w przypadku niewypłacalności MIF posiadacze akcji nie mają prawnego obowiązku pokrycia zobowiązań przekraczających nominalną wartość akcji (tj. partycypacji udziałowców w kapitale zakładowym) ani też nie ponoszą żadnych innych dodatkowych obciążających zobowiązań. Podporządkowanie praw z akcji prawom wynikającym z jakiegokolwiek innego instrumentu wyemitowanego przez MIF nie jest uznawane za dodatkowe obciążające zobowiązanie.
	Klasyfikacja akcji w ramach kategorii "depozyty" według terminów wypowiedzenia odbywa się na podstawie terminów wypowiedzenia związanych z zamianą akcji na gotówkę. Te terminy wypowiedzenia są również używane dla określenia wysokości rezerwy obowiązkowej, zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1745/2003 (EBC/2003/9). Wszelkie akcje oznaczone, dotyczące kredytów i pożyczek udzielonych przez MIF, powinny być klasyfikowane jako depozyty z takimi samymi terminami pierwotnymi jak kredyty i pożyczki, z którymi są powiązane, tj. jako "depozyty terminowe" lub "depozyty z terminem wypowiedzenia", zgodnie z postanowieniami właściwej umowy kredytowej.
	Jeżeli akcje tego typu wyemitowane przez MIF i zaklasyfikowane jako depozyty, a nie kapitał i rezerwy, znajdują się w posiadaniu MIF, wówczas są one klasyfikowane jako kredyty i pożyczki po stronie aktywnej bilansu MIF będącej posiadaczem;
	f) zobowiązania z tytułu sekurytyzacji
	Zapis przeciwstawny dla kredytów i pożyczek lub innych aktywów zbytych w procesie sekurytyzacji, ale nadal wykazywanych w bilansie statystycznym.
	Poniższa pozycja nie jest uznawana za depozyt:
	Środki (depozyty) otrzymane na zasadzie powiernictwa nie są wykazywane w bilansie statystycznym MIF (zob. "kredyty udzielone na zasadzie powiernictwa" w kategorii 2)
9.1. Depozyty bieżące	Depozyty, która mogą być zamienione na gotówkę lub wykorzystane do regulowania płatności za pomocą czeku, polecenia przelewu, polecenia zapłaty lub w podobny sposób bez znaczącej zwłoki, ograniczeń czy kar. Pozycja ta obejmuje:
	a) salda (oprocentowane lub nieoprocentowane), które mogą być niezwłocznie zamienione na gotówkę, na żądanie lub do końca następnego dnia roboczego po zgłoszeniu żądania, bez znaczących kar lub ograniczeń, ale które nie są rozliczeniowe;
	b) salda (oprocentowane lub nieoprocentowane) będące kwotami przedpłaconymi w kontekście pieniądza elektronicznego "opartego na urządzeniu technicznym" lub "opartego na oprogramowaniu", np. karty przedpłacone;
	c) kredyty i pożyczki, których termin spłaty przypada na koniec następnego dnia roboczego po ich udzieleniu.
9.1a. Depozyty bieżące rozliczeniowe	Depozyty rozliczeniowe to te depozyty w kategorii "depozyty bieżące", które są bezpośrednio wykorzystywane na żądanie do regulowania płatności na rzecz innych podmiotów gospodarczych za pomocą powszechnie stosowanych środków płatniczych, takich jak polecenie przelewu i polecenie zapłaty, również za pośrednictwem karty kredytowej lub debetowej, transakcji pieniądza elektronicznego, czeków lub podobnych środków, bez znaczącej zwłoki, ograniczeń lub kar. Depozyty rozliczeniowe nie obejmują depozytów, które służą wyłącznie do podejmowania gotówki lub środków, które mogą zostać wypłacone lub przeniesione za pośrednictwem innego rachunku tego samego posiadacza.
9.2. Depozyty terminowe	Depozyty nierozliczeniowe, które nie mogą być zamienione na gotówkę przed upływem uzgodnionego terminu lub które mogą być zamienione na gotówkę przed upływem tego uzgodnionego terminu jedynie pod warunkiem że posiadacz zapłaci określoną karę. Pozycja ta zawiera także administracyjnie regulowane depozyty oszczędnościowe, w przypadku gdy kryterium terminu nie ma znaczenia; należy je klasyfikować w przedziale terminowym "powyżej dwóch lat". Produkty finansowe z możliwością rolowania muszą być klasyfikowane zgodnie z najkrótszym terminem. Mimo że depozyty terminowe mogą być wycofane przed terminem po uprzednim powiadomieniu lub mogą być wypłacone na żądanie z zastrzeżeniem pewnych kar, nie uznaje się tych właściwości za istotne na potrzeby klasyfikacji.
9.2a/9.2b/9.2c Depozyty z terminem pierwotnym do jednego roku włącznie/powyżej jednego roku do dwóch lat włącznie/powyżej dwóch lat	Pozycje te obejmują dla każdego przedziału terminowego:
	a) salda z terminem pierwotnym do jednego roku włącznie/powyżej jednego roku do dwóch lat włącznie/powyżej dwóch lat, które nie są rozliczeniowe i nie mogą zostać zamienione na gotówkę przed upływem tego terminu;
	b) salda z terminem pierwotnym do jednego roku włącznie/powyżej jednego roku do dwóch lat włącznie/powyżej dwóch lat, które nie są rozliczeniowe, ale mogą być wycofane przed upływem tego terminu po uprzednim powiadomieniu; w przypadku wypowiedzenia salda takie należy klasyfikować odpowiednio do kategorii 9.3a lub 9.3b;
	c) salda z terminem pierwotnym do jednego roku włącznie/powyżej jednego roku do dwóch lat włącznie/powyżej dwóch lat, które nie są rozliczeniowe, ale mogą być wycofane na żądanie z zastrzeżeniem określonych kar;
	d) płatności zabezpieczające w ramach kontraktów na instrumenty pochodne, które zostaną zamknięte w terminie do jednego roku włącznie/powyżej jednego roku do dwóch lat włącznie/powyżej dwóch lat, stanowiące zabezpieczenie gotówkowe złożone dla zabezpieczenia przed ryzykiem kredytowym, lecz pozostające we własności deponenta i podlegające zwrotowi na rzecz deponenta po zamknięciu kontraktu;
	e) kredyty i pożyczki, potwierdzone dokumentami niezbywalnymi lub niepotwierdzone dokumentami, z terminem pierwotnym do jednego roku włącznie/powyżej jednego roku do dwóch lat włącznie/powyżej dwóch lat;
	f) niezbywalne dłużne papiery wartościowe wyemitowane przez MIF z terminem pierwotnym do jednego roku włącznie/powyżej jednego roku do dwóch lat włącznie/ powyżej dwóch lat;
	g) zadłużenie podporządkowane wyemitowane przez MIF w formie depozytów lub kredytów i pożyczek z terminem pierwotnym do jednego roku włącznie/powyżej jednego roku do dwóch lat włącznie/powyżej dwóch lat;
	h) zobowiązania z tytułu sekurytyzacji
	Zapis przeciwstawny dla kredytów i pożyczek lub innych aktywów zbytych w procesie sekurytyzacji, ale nadal wykazywanych w bilansie statystycznym. Umownie zobowiązania te przypisywane są do przedziału terminowego "powyżej dwóch lat".
	Dodatkowo do kategorii "depozyty z terminem pierwotnym powyżej dwóch lat" zalicza się:
	Salda (bez względu na termin), których oprocentowanie lub warunki określane są w prawie krajowym i które są przeznaczone na cele specjalne, np. finansowanie nieruchomości mieszkaniowych, realizowane po upływie dwóch lat, nawet jeśli z technicznego punktu widzenia są one wypłacane na żądanie.
9.3. Depozyty z terminem wypowiedzenia	Depozyty nierozliczeniowe bez uzgodnionego terminu, które nie mogą być zamienione na gotówkę bez uprzedniego wypowiedzenia, i przed upływem którego zamiana na gotówkę nie jest możliwa lub jest możliwa jedynie z zastrzeżeniem określonej kary. Obejmują one depozyty, które mimo że zgodnie z prawem mogą być wypłacone na żądanie, to podlegają karom i ograniczeniom zgodnie z praktyką krajową (klasyfikowane w przedziale terminowym "do trzech miesięcy włącznie"), oraz rachunki inwestycyjne bez okresu wypowiedzenia lub uzgodnionego terminu, z ograniczoną możliwością podejmowania środków (klasyfikowane w przedziale terminowym "powyżej trzech miesięcy").
9.3a/9.3b Depozyty z terminem wypowiedzenia do trzech miesięcy włącznie/powyżej trzech miesięcy, w tym: powyżej dwóch lat	Pozycje te obejmują:
	a) salda bez określonego terminu, które mogą być wycofane jedynie za uprzednim wypowiedzeniem z terminem do trzech miesięcy włącznie/powyżej trzech miesięcy, w tym: powyżej dwóch lat; jeżeli wycofanie jest możliwe przed upływem tego terminu wypowiedzenia (lub nawet na żądanie), wiąże się ono z koniecznością zapłaty kary; oraz
	b) salda z określonym terminem, które nie są rozliczeniowe, ale które mogą być wycofane przed upływem tego terminu za wypowiedzeniem złożonym z terminem do trzech miesięcy włącznie/powyżej trzech miesięcy, w tym: powyżej dwóch lat.
	Dodatkowo depozyty z terminem wypowiedzenia do trzech miesięcy włącznie obejmują nierozliczeniowe depozyty oszczędnościowe na żądanie oraz inne rodzaje depozytów detalicznych, które, mimo że zgodnie z prawem mogą być wypłacone na żądanie, to wypłata taka wiąże się ze znaczącymi karami.
	Dodatkowo depozyty z terminem wypowiedzenia powyżej trzech miesięcy, w tym: powyżej dwóch lat (tam gdzie to właściwe), obejmują rachunki inwestycyjne bez terminu wypowiedzenia lub bez ustalonego terminu, z ograniczoną możliwością podejmowania środków.
9.4. Operacje z przyrzeczeniem odkupu	Zapis przeciwstawny do gotówki otrzymanej w zamian za papiery wartościowe sprzedane przez podmioty sprawozdające po określonej cenie przy zobowiązaniu do odkupu tych samych lub podobnych papierów wartościowych po określonej cenie i w wyznaczonym terminie w przyszłości. Kwoty otrzymane przez podmioty sprawozdające w zamian za papiery wartościowe przeniesione na stronę trzecią, tj. tymczasowego nabywcę, wykazywane są w pozycji "operacje z przyrzeczeniem odkupu", jeżeli transakcja odwrotna została wyraźnie przyrzeczona, a nie jest tylko możliwą do zrealizowania opcją. Oznacza to, że podmioty sprawozdające ponoszą wszelkie ryzyka i zachowują wszelkie korzyści wynikające z posiadania papierów wartościowych stanowiących podstawę tej operacji.
	Do niniejszej kategorii zaliczane są poniższe warianty operacji z przyrzeczeniem odkupu:
	a) kwoty otrzymane w zamian za papiery wartościowe tymczasowo przeniesione na stronę trzecią w formie pożyczki papierów wartościowych pod zastaw gotówki; oraz
	b) kwoty otrzymane w zamian za papiery wartościowe tymczasowo przeniesione na stronę trzecią w formie operacji sale/buy-back.
	Papiery wartościowe będące podstawą operacji z przyrzeczeniem odkupu wykazywane są zgodnie z zasadami określonymi w kategorii 3 aktywów "dłużne papiery wartościowe". Operacje wiążące się z tymczasowym przeniesieniem złota pod zastaw gotówki są również wykazywane w tej kategorii.
10. Udziały/jednostki uczestnictwa w FRP	Udziały lub jednostki uczestnictwa wyemitowane przez FRP. Zob. definicja w załączniku I część 1 sekcja 2.
11. Emisja dłużnych papierów wartościowych	Papiery wartościowe, niebędące udziałami kapitałowymi, wyemitowane przez podmioty sprawozdające, zwykle zbywalne i będące przedmiotem obrotu na rynkach wtórnych lub rozliczane na rynku, które nie dają posiadaczowi praw własności w stosunku do instytucji emitującej. Kategoria ta obejmuje:
	a) papiery wartościowe dające posiadaczowi bezwarunkowe prawo do stałego lub umownie ustalonego dochodu w formie płatności kuponowych lub określonej stałej kwoty w określonym terminie (lub terminach) lub począwszy od daty wskazanej w momencie emisji;
	b) niezbywalne instrumenty wyemitowane przez podmioty sprawozdające, które następnie stały się zbywalne, należy przenieść do kategorii "dłużne papiery wartościowe" (zob. również kategoria 9);
	c) w statystyce monetarnej i finansowej zadłużenie podporządkowane wyemitowane przez MIF traktowane jest tak samo jak inne zobowiązania MIF. Dlatego zadłużenie podporządkowane wyemitowane w formie papierów wartościowych klasyfikuje się jako "emisję dłużnych papierów wartościowych", podczas gdy zadłużenie podporządkowane wyemitowane przez MIF w formie depozytów lub kredytów i pożyczek klasyfikuje się jako "depozyty". W przypadku gdy całość zadłużenia podporządkowanego wyemitowanego przez MIF jest wyrażona jedną kwotą, należy ją wykazać w pozycji "emisja dłużnych papierów wartościowych", ponieważ zadłużenie podporządkowane przyjmuje głównie formę papierów wartościowych, rzadziej kredytów. Zadłużenia podporządkowanego nie należy klasyfikować w pozycji pasywów "kapitał i rezerwy";
	d) instrumenty hybrydowe. Instrumenty zbywalne będące kombinacją instrumentów dłużnych i pochodnych, w tym:
	(i) zbywalne instrumenty dłużne z wbudowanymi instrumentami pochodnymi;
	(ii) instrumenty zbywalne, dla których wartość umorzenia lub kupon są powiązane ze zmianami aktywa bazowego, ceny aktywa lub innych wskaźników referencyjnych w trakcie życia instrumentu.
11a/11b/11c Emisja dłużnych papierów wartościowych z terminem pierwotnym do jednego roku włącznie/powyżej jednego roku do dwóch lat włącznie/powyżej dwóch lat	Pozycje te obejmują dla każdego przedziału terminowego:
	a) zbywalne dłużne papiery wartościowe wyemitowane przez MIF z terminem pierwotnym do jednego roku włącznie/powyżej jednego roku do dwóch lat włącznie/powyżej dwóch lat; oraz
	b) zadłużenie podporządkowane wyemitowane przez MIF w formie dłużnych papierów wartościowych z terminem pierwotnym do jednego roku włącznie/powyżej jednego roku do dwóch lat włącznie/powyżej dwóch lat.
11d W tym: dłużne papiery wartościowe z terminem pierwotnym do dwóch lat włącznie i z gwarancją kapitału poniżej 100 %	Instrumenty hybrydowe wyemitowane przez MIF z terminem pierwotnym do dwóch lat włącznie, dla których określona w umowie wartość wykupu w terminie zapadalności wyrażona w walucie emisji może być niższa niż kwota pierwotnie zainwestowana z uwagi na to, że łączą one cechy instrumentu dłużnego i pochodnego.
12. Kapitał i rezerwy	Na potrzeby systemu sprawozdawczego kategoria ta obejmuje środki pochodzące z emisji kapitału własnego przez podmioty sprawozdające na rzecz udziałowców lub innych właścicieli, nadające posiadaczom prawa własności w MIF, a ogólnie dające im uprawnienie do udziału w jego zyskach i w funduszach własnych w przypadku likwidacji. Pozycja ta obejmuje również zyski (lub straty) w wysokości wykazanej w rachunku zysków i strat, środki pochodzące z dochodu niepodzielonego pomiędzy udziałowców lub środki zarezerwowane przez podmioty sprawozdające na możliwe przyszłe płatności i zobowiązania. Kategoria ta obejmuje w szczególności:
	a) kapitał własny, w tym premia emisyjna;
	b) zyski (lub straty) w wysokości wykazanej w rachunku zysków i strat;
	c) przychody i wydatki przypisane bezpośrednio do kapitału;
	d) przychody nie rozdzielone między udziałowców;
	e) rezerwy celowe i ogólne na utratę wartości kredytów i pożyczek, papierów wartościowych oraz innych rodzajów aktywów, np. odpisy na utratę wartości kredytów i pożyczek (mogą być wykazywane zgodnie z zasadami rachunkowości).
13. Pozostałe pasywa	Pozycja "pozostałe pasywa" jest pozycją rezydualną po pasywnej stronie bilansu, określaną jako "pasywa nieuwzględnione w innych pozycjach". KBC mogą wymagać odrębnego przekazywania określonych pozycji zaliczanych do tej kategorii. Pozostałe pasywa mogą obejmować:
	a) finansowe instrumenty pochodne o ujemnej wartości rynkowej w ujęciu brutto
	Na potrzeby statystycznych uwzględnia się tutaj wykazywane w bilansie finansowe instrumenty pochodne i wykazuje jako odrębną pozycję "w tym" w podziale według sektorów (MIF/instytucje niemonetarne) oraz struktury geograficznej (instytucje krajowe/inne, niż krajowe instytucje strefy euro/zagranica);
	b) zobowiązania brutto z tytułu pozycji rozliczeniowych
	Pozycje rozliczeniowe to salda wykazane w bilansie MIF, które nie są przypisane do klientów, ale które jednak dotyczą środków klientów, np. środki przeznaczone na inwestycje, przelewy lub rozliczenia;
	c) zobowiązania brutto z tytułu pozycji przejściowych
	Pozycje przejściowe to środki, zazwyczaj będące własnością klientów, które są w trakcie przekazywania pomiędzy MIF. Pozycja ta obejmuje przelewy, którymi obciążono rachunki klientów oraz inne pozycje, z tytułu których podmiot sprawozdający nie dokonał jeszcze płatności;
	d) odsetki do zapłacenia od depozytów
	Zgodnie z ogólną zasadą rachunkowości memoriałowej, odsetki do zapłacenia od depozytów należy wykazywać w bilansie w miarę ich narastania, tj. na bazie memoriałowej, a nie w chwili kiedy są faktycznie płacone, tj. na bazie kasowej. Odsetki do zapłacenia od depozytów są wykazywane w ujęciu brutto w pozycji "pozostałe pasywa". Narosłe odsetki nie są zaliczane do depozytów, których dotyczą, i są wykazywane odrębnie jako pozycja "w tym";
	e) odsetki od wyemitowanych dłużnych papierów wartościowych;
	f) dywidendy do zapłacenia;
	kwoty do zapłacenia niezwiązane z podstawową działalnością MIF, np. kwoty należne dostawcom, podatki, wynagrodzenia, składki na ubezpieczenie społeczne;
	g) rezerwy na zobowiązania wobec stron trzecich, np. emerytury i dywidendy;
	h) płatności zabezpieczające złożone w ramach kontraktów na instrumenty pochodne
	Płatności zabezpieczające złożone w ramach kontraktów na instrumenty pochodne są zazwyczaj klasyfikowane jako "depozyty" (zob. kategoria 9). Złożoność obecnej praktyki rynkowej może powodować trudności w identyfikacji płatności zabezpieczających realnie podlegających zwrotowi, ponieważ różne rodzaje zabezpieczeń umieszcza się na tym samym rachunku bez ich identyfikacji, lub w identyfikacji tych depozytów zabezpieczających, które zapewniają MIF środki do akcji kredytowej. W takich przypadkach dopuszcza się wykazywanie depozytów zabezpieczających w pozycji "pozostałe pasywa" lub "depozyty";
	i) kwoty netto do zapłacenia z tytułu przyszłych rozliczeń transakcji na papierach wartościowych lub operacji walutowych
	"Pozostałe pasywa" mogą nie obejmować prawie wszystkich instrumentów finansowych przyjmujących formę zobowiązań finansowych (ujętych w innych pozycjach bilansu), instrumentów finansowych nieposiadających formy zobowiązań finansowych, takich jak gwarancje, zobowiązania, kredyty administrowane i powiernicze (księgowane pozabilansowo) oraz zobowiązań niefinansowych, takich jak pozycje kapitałowe ze strony pasywnej (wykazywanych w kategorii "kapitał i rezerwy").

CZĘŚĆ 3

Definicje sektorów

Standard klasyfikacji sektorowej określa ESA 2010. Poniższa tabela zawiera szczegółowy standard opisowy sektorów, który KBC przenoszą na kategorie krajowe zgodnie w niniejszym rozporządzeniem. Partnerów transakcji z siedzibą w strefie euro identyfikuje się według sektora zgodnie z listami prowadzonymi przez Europejski Bank Centralny (EBC) dla celów statystycznych oraz wskazówkami EBC dotyczącymi statystycznej klasyfikacji partnerów transakcji zawartych w instrukcji pt. "Monetary financial institutions and markets statistics sector manual: Guidance for the statistical classification of customers". Instytucje kredytowe mające siedzibę poza strefą euro nazywane są "bankami", a nie MIF. Podobnie termin "instytucje niemonetarne" odnosi się jedynie do państw członkowskich. W odniesieniu do państw członkowskich, których walutą nie jest euro, stosowany jest termin "instytucje niebankowe".

Tabela

Definicje sektorów

Sektor	Definicja
MIF	Zob. art. 1
Sektor instytucji rządowych i samorządowych	Sektor instytucji rządowych i samorządowych (S.13) składa się z jednostek instytucjonalnych będących producentami nierynkowymi, których produkcja globalna przeznaczona jest na spożycie indywidualne i ogólnospołeczne, finansowanych z obowiązkowych płatności dokonywanych przez jednostki należące do pozostałych sektorów, a także z jednostek instytucjonalnych, których podstawową działalnością jest redystrybucja dochodu i bogactwa narodowego (ESA 2010, par. 2.111-2.113)
Instytucje rządowe na szczeblu centralnym	Podsektor ten (S.1311) obejmuje wszystkie ministerstwa i inne instytucje centralne, których kompetencje obejmują zwykle całe terytorium ekonomiczne, z wyjątkiem zarządzania funduszami zabezpieczenia społecznego (ESA 2010, par. 2.114)
Instytucje rządowe i samorządowe na szczeblu regionalnym	Podsektor ten (S.1312) obejmuje te rodzaje administracji publicznej, które są odrębnymi jednostkami instytucjonalnymi, spełniającymi pewne funkcje instytucji rządowych i samorządowych, z wyjątkiem zarządzania funduszami zabezpieczenia społecznego, na poziomie poniżej szczebla centralnego, a powyżej jednostek instytucjonalnych istniejących na szczeblu lokalnym (ESA 2010, par. 2.115)
Instytucje samorządowe na szczeblu lokalnym	Podsektor ten (S.1313) obejmuje te rodzaje administracji publicznej, których kompetencje rozciągają się tylko na lokalne części terytorium ekonomicznego, z wyjątkiem lokalnych oddziałów funduszy zabezpieczenia społecznego (ESA 2010, par. 2.116)
Fundusze zabezpieczenia społecznego	Podsektor funduszy zabezpieczenia społecznego (S.1314) obejmuje centralne, regionalne i lokalne jednostki instytucjonalne, których podstawową działalnością jest zabezpieczenie świadczeń społecznych i które spełniają oba z wymienionych poniżej kryteriów: a) z mocy prawa lub na podstawie odpowiednich regulacji, określone grupy ludności są zobowiązane do uczestnictwa w systemie lub do opłaty składek; oraz b) sektor instytucji rządowych i samorządowych jest odpowiedzialny za zarządzanie instytucją w odniesieniu do rozliczania lub zatwierdzania składek i świadczeń, niezależnie od jego roli jako ciała nadzorującego lub pracodawcy (ESA 2010, par. 2.117)
Fundusze inwestycyjne niebędące FRP	FI określone w rozporządzeniu (UE) nr [1073] (EBC/2013/38). Podsektor ten składa się z wszystkich systemów zbiorowego inwestowania, z wyjątkiem FRP, które inwestują w aktywa finansowe lub niefinansowe, pod warunkiem że celem jest inwestowanie kapitału zebranego od ludności
Pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego, z wyjątkiem instytucji ubezpieczeniowych i funduszy emerytalno-rentowych + pomocnicze instytucje finansowe + instytucje finansowe typu captive i udzielające pożyczek	Pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego, z wyjątkiem instytucji ubezpieczeniowych i funduszy emerytalno-rentowych (S.125) obejmują wszystkie finansowe instytucje i jednostki typu przedsiębiorstwo, których podstawową działalnością jest pośrednictwo finansowe realizowane poprzez zaciąganie zobowiązań w formach innych niż gotówka, depozyty (lub bliskie substytuty depozytów), udziały/jednostki uczestnictwa funduszy inwestycyjnych, bądź związanych z ubezpieczeniami, emeryturami i rentami oraz standaryzowanymi programami gwarancyjnymi od jednostek instytucjonalnych (ESA 2010, par. 2.86-2.94) Podsektor pomocniczych instytucji finansowych (S.126) obejmuje wszystkie finansowe instytucje i jednostki typu przedsiębiorstwo, których podstawowa działalność jest ściśle związana z pośrednictwem finansowym, ale same nie są instytucjami pośrednictwa finansowego. Podsektor ten obejmuje również centrale, których wszystkie lub większość jednostek zależnych są przedsiębiorstwami niefinansowymi (ESA 2010, par. 2.95-2.97) Podsektor instytucji finansowych typu captive i udzielających pożyczek (S.127) składa się ze wszystkich finansowych instytucji i jednostek typu przedsiębiorstwo, których działalność nie polega ani na pośrednictwie finansowym, ani na pomocniczych usługach finansowych, a większość ich aktywów i zobowiązań nie jest przedmiotem transakcji na otwartych rynkach. Podsektor ten obejmuje spółki holdingowe, które mają pakiety kontrolne grupy jednostek zależnych, a ich główną działalnością jest posiadanie tej grupy bez świadczenia innych usług na rzecz przedsiębiorstw, w których posiadają udziały, tzn. jednostki te nie administrują innymi jednostkami ani nimi nie zarządzają (ESA 2010, par. 2.98-2.99)
Instytucje ubezpieczeniowe	Podsektor instytucji ubezpieczeniowych (S. 128) obejmuje wszystkie finansowe instytucje i jednostki typu przedsiębiorstwo, których podstawową działalnością jest pośrednictwo finansowe jako konsekwencja gromadzenia funduszy dla ochrony przed ryzykiem przede wszystkim w formie ubezpieczenia bezpośredniego lub reasekuracji (ESA 2010, par. 2.100-2.104)
Fundusze emerytalno-rentowe	Podsektor funduszy emerytalno-rentowych (S. 129) obejmuje wszystkie finansowe instytucje i jednostki typu przedsiębiorstwo, których podstawową działalnością jest pośrednictwo finansowe jako konsekwencja gromadzenia funduszy dla ochrony przed ryzykiem społecznym i dla zaspokojenia potrzeb osób ubezpieczonych (ubezpieczenia społeczne). Fundusze emerytalno-rentowe w formie systemów ubezpieczeń społecznych zapewniają dochody po zakończeniu aktywności zawodowej, a często także świadczenia z tytułu śmierci i niepełnosprawności (ESA 2010, par. 2.105-2.110)
Przedsiębiorstwa niefinansowe	Sektor przedsiębiorstw niefinansowych (S.11) obejmuje samodzielne jednostki instytucjonalne posiadające osobowość prawną i będące producentami rynkowymi, których podstawową działalnością jest produkcja wyrobów i usług niefinansowych. Do sektora przedsiębiorstw niefinansowych należą także niefinansowe jednostki typu przedsiębiorstwo (ESA 2010, par. 2.45-2.54)
Gospodarstwa domowe + instytucje niekomercyjne działające na rzecz gospodarstw domowych	Sektor gospodarstw domowych (S.14) składa się z osób lub grup osób będących konsumentami oraz przedsiębiorcami produkującymi rynkowe wyroby oraz usługi niefinansowe i finansowe (producenci rynkowi), pod warunkiem że produkcja wyrobów i usług nie odbywa się w ramach odrębnych podmiotów traktowanych jako jednostki typu przedsiębiorstwo. Sektor ten obejmuje również osoby lub grupy osób, które są producentami wyrobów i usług niefinansowych przeznaczonych wyłącznie na własne cele finalne (ESA 2010, par. 2.118-2.128) Sektor instytucji niekomercyjnych działających na rzecz gospodarstw domowych (S.15) obejmuje odrębne instytucje niekomercyjne posiadające osobowość prawną, działające na rzecz gospodarstw domowych i będące prywatnymi producentami nierynkowymi. Ich podstawowe przychody pochodzą z dobrowolnych wpłat pieniężnych lub wkładów w naturze od gospodarstw domowych jako konsumentów, z płatności dokonywanych przez sektor instytucji rządowych i samorządowych oraz z dochodów z tytułu własności (ESA 2010, par. 2.129-2.130)
Przedsiębiorcy indywidualni (podkategoria "gospodarstw domowych")	Przedsiębiorcy indywidualni nie posiadający odrębnego statusu prawnego, inni niż utworzeni jako jednostki typu przedsiębiorstwo, będący producentami rynkowymi (ESA 2010, par. 2.119d)

ZAŁĄCZNIK III

STOSOWANIE WYMOGÓW W ZAKRESIE REZERWY OBOWIĄZKOWEJ ORAZ POWIĄZANE PRZEPISY SZCZEGÓLNE

CZĘŚĆ 1

Wymogi w zakresie rezerwy obowiązkowej w stosunku do instytucji kredytowych - zasady ogólne

1. Komórki w tabeli 1 załącznika I oznaczone "*" wykorzystywane są do naliczania podstawy rezerwy. W przypadku dłużnych papierów wartościowych instytucje kredytowe albo przedstawiają dowody na faktyczną kwotę zobowiązań wyłączonych z podstawy naliczania rezerwy, albo stosują standardowe odliczenia w wysokości określonej stawki procentowej, określone przez Europejski Bank Centralny (EBC). Komórki wyróżnione wzorem są wypełniane jedynie przez instytucje kredytowe podlegające obowiązkowi utrzymywania rezerwy.

2. Kolumna "w tym: instytucje kredytowe podlegające obowiązkowi utrzymywania rezerwy, EBC i krajowe banki centralne (KBC)" nie obejmuje zobowiązań podmiotów sprawozdających wobec instytucji wymienionych jako zwolnione z obowiązku utrzymywania rezerwy EBC, tj. instytucji zwolnionych z przyczyn innych niż prowadzenie działań reorganizacyjnych. Instytucje tymczasowo zwolnione z obowiązku utrzymywania rezerwy ze względu na prowadzenie działań reorganizacyjnych traktuje się jako instytucje podlegające obowiązkowi utrzymywania rezerwy, a w związku z tym zobowiązania wobec tych instytucji wykazywane są w kolumnie "w tym instytucje kredytowe podlegające obowiązkowi utrzymywania rezerwy, EBC i KBC". W kolumnie tej mieszczą się również zobowiązania wobec instytucji, które nie są zobowiązane do utrzymywania rezerwy w Europejskim Systemie Banków Centralnych w związku ze stosowaniem odliczeń ryczałtowych.

3. Instytucje przekazujące pełną sprawozdawczość mogą również wykazywać pozycje wobec "MIF innych niż instytucje kredytowe podlegające obowiązkowi utrzymywania rezerwy, EBC i KBC" zamiast wobec "MIF" i "instytucji kredytowych podlegających obowiązkowi utrzymywania rezerwy, EBC i KBC", pod warunkiem że nie prowadzi to do utraty danych szczegółowych oraz że pozostanie to bez wpływu na pozycje w komórkach niewyróżnionych wzorem. Ponadto w zależności od krajowych systemów zbierania danych oraz z zastrzeżeniem pełnej zgodności z definicjami i zasadami klasyfikacji na potrzeby bilansu MIF określonymi w niniejszym rozporządzeniu instytucje kredytowe podlegające obowiązkowi utrzymywania rezerwy mogą alternatywnie przekazywać dane niezbędne do wyliczenia podstawy rezerwy, z wyjątkiem danych dotyczących instrumentów zbywalnych, zgodnie z poniższą tabelą, pod warunkiem że pozostanie to bez wpływu na pozycje w komórkach niewyróżnionych wzorem w tabeli 1 załącznika I.

4. Instytucje zwolnione z pełnego obowiązku sprawozdawczego muszą jako minimum przekazywać dane kwartalne niezbędne do wyliczenia podstawy rezerwy zgodnie z poniższą tabelą.

5. W celu przekazywania danych zgodnie z poniższą tabelą należy zapewnić ścisłą zgodność z tabelą 1 załącznika I.

Tabela

Dane wymagane dla rezerwy obowiązkowej

grafika

CZĘŚĆ 2

Przepisy szczególne

SEKCJA 1

Sprawozdawczość statystyczna na bazie zagregowanej instytucji kredytowych podlegających obowiązkowi utrzymywania rezerwy EBC jako grupy

1.1. Z zastrzeżeniem wypełnienia warunków określonych w art. 11 rozporządzenia (WE) nr 1745/2003 (EBC/2003/9) Zarząd EBC może zezwolić instytucjom kredytowym objętym wymogiem utrzymywania rezerwy na przekazywanie zagregowanej sprawozdawczości statystycznej jako grupie działającej na terytorium danego państwa członkowskiego. Na liście MIF prowadzonej przez EBC wszystkie instytucje grupy wymienione są oddzielnie.

1.2. Jeżeli instytucje kredytowe otrzymały pozwolenie na utrzymywanie rezerwy obowiązkowej przez pośrednika na mocy art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1745/2003 (EBC/2003/9) i nie przysługuje im możliwość składania sprawozdawczości grupowej, określonej w niniejszej sekcji, właściwy KBC może zezwolić pośrednikowi na przekazywanie zagregowanej sprawozdawczości statystycznej (innej niż w przypadku podstawy rezerwy) w imieniu instytucji kredytowych. Na liście MIF prowadzonej przez EBC wszystkie instytucje grupy wymienione są oddzielnie.

1.3. Jeżeli grupa instytucji kredytowych składa się wyłącznie z instytucji zwolnionych z pełnego obowiązku sprawozdawczego, wówczas wymaga się od niej przekazywania jedynie uproszczonej sprawozdawczości określonej dla tych instytucji. W przeciwnym razie grupę jako całość obejmują wymogi określone dla podmiotów przekazujących pełną sprawozdawczość.

SEKCJA 2

Rezerwa obowiązkowa w przypadku połączenia z udziałem instytucji kredytowych

2.1. Na potrzeby niniejszego załącznika określenia "połączenie", "instytucje łączące się" i "instytucja przejmująca" mają znaczenie określone w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 1745/2003 (EBC/2003/9).

2.2. Dla okresu utrzymywania rezerwy, w którym następuje połączenie, naliczana jest rezerwa dla instytucji przejmującej i wymóg ten jest realizowany w sposób określony w art. 13 rozporządzenia (WE) nr 1745/2003 (EBC/2003/9).

2.3. Dla następnych okresów utrzymywania rezerwy rezerwa dla instytucji przejmującej wyliczana jest w oparciu o podstawę rezerwy oraz informacje statystyczne wykazywane zgodnie z zasadami określonymi w poniższej tabeli. W przeciwnym razie stosuje się zwykłe zasady przekazywania sprawozdawczości statystycznej i naliczania rezerwy obowiązkowej, określone w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 1745/2003 (EBC/2003/9).

2.4. Bez uszczerbku dla zobowiązań wymienionych w poprzednich punktach właściwy KBC może zezwolić instytucji przejmującej na realizację jej zobowiązań w zakresie przekazywania informacji statystycznych w ramach procedur tymczasowych, na przykład przekazywanie oddzielnych formularzy dla każdej z łączących się instytucji w ciągu kilku okresów po połączeniu. Okres obowiązywania takiego zwolnienia ze standardowych wymogów sprawozdawczych powinien być jak najbardziej ograniczony i nie przekroczyć sześciu miesięcy po przeprowadzeniu połączenia. Zwolnienie takie pozostaje bez wpływu na zobowiązanie instytucji przejmującej do wypełnienia jej obowiązków sprawozdawczych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem oraz, w stosownych przypadkach, jej zobowiązanie do przyjęcia obowiązków sprawozdawczych łączących się instytucji zgodnie z niniejszym załącznikiem.

Tabela

Wymogi szczególne dotyczące naliczania rezerwy obowiązkowej dla instytucji kredytowych uczestniczących w połączeniu⁽¹⁾

Wariant	Rodzaj połączenia	Przyjęte zobowiązania
1	Połączenie, w ramach którego podmiot przekazujący pełną sprawozdawczość (instytucja przejmująca) przejmuje jeden lub więcej podmiotów przekazujących pełną sprawozdawczość (instytucje łączące się), które wchodzi w życie po wyznaczonym przez właściwy KBC terminie przekazywania miesięcznych informacji statystycznych dotyczących poprzedniego miesiąca.	Dla okresu utrzymywania rezerwy następującego po połączeniu podstawa rezerwy instytucji przejmującej jest naliczana w oparciu o zagregowane podstawy rezerwy instytucji przejmującej i instytucji łączących się. Agregacji podlegają te podstawy rezerwy, które obowiązywałyby w danym okresie utrzymywania rezerwy, gdyby nie doszło do połączenia. Przyznaje się tylko jedno odliczenie ryczałtowe.
2	Połączenie, w ramach którego podmiot przekazujący pełną sprawozdawczość (instytucja przejmująca) przejmuje jedną lub więcej instytucji zwolnionych z pełnego obowiązku sprawozdawczego oraz ewentualnie jeden lub więcej podmiotów przekazujących pełną sprawozdawczość (instytucje łączące się), które wchodzi w życie po wyznaczonym przez właściwy KBC terminie przekazywania informacji statystycznych dotyczących poprzedniego kwartału.	Dla okresu utrzymywania rezerwy następującego po połączeniu podstawa rezerwy instytucji przejmującej jest naliczana w oparciu o zagregowane podstawy rezerwy instytucji przejmującej i instytucji łączących się. Agreguje się te podstawy rezerwy, które obowiązywałyby w danym okresie utrzymywania rezerwy, gdyby nie doszło do połączenia. Przyznaje się tylko jedno odliczenie ryczałtowe.
3	Połączenie, w ramach którego podmiot przekazujący pełną sprawozdawczość (instytucja przejmująca) przejmuje jeden lub więcej podmiotów przekazujących pełną sprawozdawczość (instytucje łączące się), które wchodzi w życie między końcem miesiąca a wyznaczonym przez właściwy KBC terminem przekazywania miesięcznych informacji statystycznych dotyczących poprzedniego miesiąca.	Dla okresu utrzymywania rezerwy następującego po połączeniu podstawa rezerwy instytucji przejmującej jest naliczana w oparciu o zagregowane podstawy rezerwy instytucji przejmującej i instytucji łączących się. Agreguje się te podstawy rezerwy, które obowiązywałyby w danym okresie utrzymywania rezerwy, gdyby nie doszło do połączenia. Przyznaje się tylko jedno odliczenie ryczałtowe. Dodatkowo instytucja przejmująca przyjmuje na siebie obowiązki sprawozdawcze instytucji łączących się w zakresie informacji statystycznych dotyczących miesiąca poprzedzającego połączenie.
4	Połączenie, w ramach którego podmiot przekazujący pełną sprawozdawczość (instytucja przejmująca) przejmuje jedną lub więcej instytucji zwolnionych z pełnego obowiązku sprawozdawczego, jak również jeden lub więcej podmiotów przekazujących pełną sprawozdawczość (instytucje łączące się), które wchodzi w życie między końcem kwartału a wyznaczonym przez właściwy KBC terminem przekazywania informacji statystycznych dotyczących poprzedniego kwartału.	Dla okresu utrzymywania rezerwy następującego po połączeniu podstawa rezerwy instytucji przejmującej jest naliczana w oparciu o zagregowane podstawy rezerwy instytucji przejmującej i instytucji łączących się. Agreguje się te podstawy rezerwy, które obowiązywałyby w danym okresie utrzymywania rezerwy, gdyby nie doszło do połączenia. Przyznaje się tylko jedno odliczenie ryczałtowe. Dodatkowo instytucja przejmująca przyjmuje na siebie obowiązki sprawozdawcze instytucji łączących się w zakresie informacji statystycznych dotyczących miesiąca lub kwartału poprzedzającego połączenie, w zależności od rodzaju instytucji.
5	Połączenie, w ramach którego instytucja zwolniona z pełnego obowiązku sprawozdawczego (instytucja przejmująca) przejmuje jedną lub więcej instytucji zwolnionych z pełnego obowiązku sprawozdawczego oraz, ewentualnie, jeden lub więcej podmiotów przekazujących pełną sprawozdawczość (instytucje łączące się), które wchodzi w życie po wyznaczonym przez właściwy KBC terminie dla przekazywania informacji statystycznych dotyczących poprzedniego miesiąca.	Obowiązująca procedura jest analogiczna do wariantu 1 powyżej.
6	Połączenie, w ramach którego instytucja zwolniona z pełnego obowiązku sprawozdawczego (instytucja przejmująca) przejmuje jedną lub więcej instytucji zwolnionych z pełnego obowiązku sprawozdawczego (instytucje łączące się), które wchodzi w życie po wyznaczonym przez właściwy KBC terminie dla przekazywania informacji statystycznych dotyczących poprzedniego kwartału.	W okresie między okresem utrzymywania rezerwy obowiązkowej przypadającym po dokonaniu połączenia a pierwszym sprawozdaniem kwartalnym przekazanym przez instytucję przejmującą po połączeniu zgodnie z ograniczonym wymogiem sprawozdawczości statystycznej obowiązującym instytucje zwolnione z pełnego obowiązku sprawozdawczego na podstawie załącznika III do niniejszego rozporządzenia, rezerwa obowiązkowa naliczana jest poprzez agregację podstaw rezerwy instytucji przejmującej i instytucji łączących się. Agreguje się te podstawy rezerwy, które obowiązywałyby w danym okresie utrzymywania rezerwy, gdyby nie doszło do połączenia. Przyznaje się tylko jedno odliczenie ryczałtowe.
7	Połączenie, w ramach którego instytucja zwolniona z pełnego obowiązku sprawozdawczego (instytucja przejmująca) przejmuje jedną lub więcej instytucji zwolnionych z pełnego obowiązku sprawozdawczego (instytucje łączące się), które wchodzi w życie po wyznaczonym przez właściwy KBC terminie dla przekazywania informacji statystycznych dotyczących poprzedniego kwartału i w rezultacie której instytucja zwolniona z pełnego obowiązku sprawozdawczego staje się podmiotem przekazującym pełną sprawozdawczość.	Obowiązująca procedura jest analogiczna do wariantu 2 powyżej.
8	Połączenie, w ramach którego instytucja zwolniona z pełnego obowiązku sprawozdawczego (instytucja przejmująca) przejmuje jedną lub więcej instytucji zwolnionych z pełnego obowiązku sprawozdawczego (instytucje łączące się), które wchodzi w życie między końcem kwartału a wyznaczonym przez właściwy KBC terminem przekazywania informacji statystycznych dotyczących poprzedniego kwartału.	W okresie między okresem utrzymywania rezerwy obowiązkowej przypadającym po dokonaniu połączenia a pierwszym sprawozdaniem kwartalnym przekazanym przez instytucję przejmującą po połączeniu, zgodnie z ograniczonym wymogiem sprawozdawczości statystycznej obowiązującym instytucje zwolnione z pełnego obowiązku sprawozdawczego na podstawie załącznika III do niniejszego rozporządzenia, rezerwa obowiązkowa naliczana jest poprzez agregację podstaw rezerwy instytucji przejmującej i instytucji łączących się. Agreguje się te podstawy rezerwy, które obowiązywałyby w danym okresie utrzymywania rezerwy, gdyby nie doszło do połączenia. Przyznaje się tylko jedno odliczenie ryczałtowe. Dodatkowo instytucja przejmująca przyjmuje na siebie obowiązki sprawozdawcze instytucji łączących się w zakresie informacji statystycznych dotyczących kwartału poprzedzającego połączenie.
9	Połączenie, w ramach którego instytucja zwolniona z pełnego obowiązku sprawozdawczego (instytucja przejmująca) przejmuje jedną lub więcej instytucji zwolnionych z pełnego obowiązku sprawozdawczego (instytucje łączące się), które wchodzi w życie między końcem miesiąca a wyznaczonym przez właściwy KBC terminem przekazywania miesięcznych informacji statystycznych dotyczących poprzedniego miesiąca.	Obowiązująca procedura jest analogiczna do wariantu 3 powyżej.
10	Połączenie, w ramach którego instytucja zwolniona z pełnego obowiązku sprawozdawczego (instytucja przejmująca) przejmuje jedną lub więcej instytucji zwolnionych z pełnego obowiązku sprawozdawczego (instytucje łączące się), które wchodzi w życie po wyznaczonym przez właściwy KBC terminie dla przekazywania informacji statystycznych dotyczących poprzedniego kwartału i w rezultacie której instytucja zwolniona z pełnego obowiązku sprawozdawczego staje się podmiotem przekazującym pełną sprawozdawczość.	Obowiązująca procedura jest analogiczna do wariantu 4 powyżej.
11	Połączenie, w ramach którego podmiot przekazujący pełną sprawozdawczość (instytucja przejmująca) utworzona jest z podmiotów przekazujących pełną sprawozdawczość (instytucje łączące się), które wchodzi w życie między końcem miesiąca a wyznaczonym przez właściwy KBC terminem przekazywania miesięcznych informacji statystycznych dotyczących poprzedniego miesiąca.	Dla okresu utrzymywania rezerwy następującego po połączeniu podstawa rezerwy instytucji przejmującej jest naliczana w oparciu o zagregowane podstawy rezerwy instytucji łączących się. Agreguje się te podstawy rezerwy, które obowiązywałyby w danym okresie utrzymywania rezerwy, gdyby nie doszło do połączenia. Przyznaje się tylko jedno odliczenie ryczałtowe. Instytucja przejmująca przyjmuje na siebie obowiązek sprawozdawczy instytucji łączących się w zakresie informacji statystycznych dotyczących miesiąca poprzedzającego połączenie.
12	Połączenie, w ramach którego podmiot przekazujący pełną sprawozdawczość (instytucja przejmująca) przejmuje jedną lub więcej instytucji zwolnionych z pełnego obowiązku sprawozdawczego, jak również, ewentualnie, jeden lub więcej podmiotów przekazujących pełną sprawozdawczość (instytucje łączące się), które wchodzi w życie między końcem kwartału a wyznaczonym przez właściwy KBC terminem przekazywania informacji statystycznych dotyczących poprzedniego kwartału.	Dla okresu utrzymywania rezerwy następującego po połączeniu podstawa rezerwy instytucji przejmującej jest naliczana w oparciu o zagregowane podstawy rezerwy instytucji łączących się. Agreguje się te podstawy rezerwy, które obowiązywałyby w danym okresie utrzymywania rezerwy, gdyby nie doszło do połączenia. Przyznaje się tylko jedno odliczenie ryczałtowe. Instytucja przejmująca przyjmuje na siebie obowiązki sprawozdawcze instytucji łączących się w zakresie informacji statystycznych dotyczących miesiąca lub kwartału poprzedzającego połączenie, w zależności od instytucji.
13	Połączenie, w ramach którego instytucja zwolniona z pełnego obowiązku sprawozdawczego (instytucja przejmująca) utworzona jest z jednej lub więcej instytucji zwolnionych z pełnego obowiązku sprawozdawczego (instytucje łączące się), które wchodzi w życie między końcem kwartału a wyznaczonym przez właściwy KBC terminem przekazywania miesięcznych informacji statystycznych dotyczących poprzedniego kwartału.	W okresie między okresem utrzymywania rezerwy obowiązkowej przypadającym po dokonaniu połączenia a pierwszym sprawozdaniem kwartalnym przekazanym przez instytucję przejmującą po połączeniu zgodnie z ograniczonym wymogiem sprawozdawczości statystycznej obowiązującym instytucje zwolnione z pełnego obowiązku sprawozdawczego na podstawie załącznika III do niniejszego rozporządzenia rezerwa obowiązkowa naliczana jest poprzez agregację podstaw rezerwy instytucji łączących się. Agreguje się te podstawy rezerwy, które obowiązywałyby w danym okresie utrzymywania rezerwy, gdyby nie doszło do połączenia. Przyznaje się tylko jedno odliczenie ryczałtowe. Instytucja przejmująca przyjmuje na siebie obowiązki sprawozdawcze instytucji łączących się w zakresie danych dotyczących kwartału poprzedzającego połączenie.
⁽¹⁾ Niniejsza tabela przedstawia szczegóły bardziej skomplikowanych procedur stosowanych w konkretnych przypadkach. W przypadkach nieprzedstawionych w tabeli stosuje się standardowe zasady sprawozdawczości statystycznej oraz naliczania rezerwy obowiązkowej określonych w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 1745/2003 (EBC/2003/9).

ZAŁĄCZNIK IV

WYMOGI MINIMUM OBOWIĄZUJĄCE RZECZYWISTĄ POPULACJĘ SPRAWOZDAWCZĄ

W celu realizacji wymogów statystycznych Europejskiego Banku Centralnego (EBC) podmioty sprawozdające zobowiązane są do przestrzegania następujących wymogów minimum.

1. Wymogi minimum w zakresie przekazywania danych:

a) sprawozdania powinny być przekazywane w terminach wyznaczonych przez właściwy KBC;

b) postać i format sprawozdań statystycznych powinny być zgodne z wymaganiami technicznymi ustalonymi przez właściwy KBC;

c) podmiot sprawozdający przekazuje właściwemu KBC dane osoby (osób) do kontaktu;

d) należy przestrzegać specyfikacji technicznych w zakresie sposobu przekazywania danych do właściwego KBC.

2. Wymogi minimum w zakresie dokładności:

a) przekazane informacje statystyczne muszą być poprawne: wszystkie warunki liniowe powinny być spełnione (np. aktywa i pasywa muszą się bilansować, składowe muszą się sumować na kwoty ogółem), a dane muszą być spójne we wszystkich sprawozdaniach przekazywanych z różną częstotliwością;

b) podmioty sprawozdające powinny być w stanie dostarczyć informacji na temat zmiany sytuacji wynikającej z dostarczonych danych;

c) informacje statystyczne muszą być pełne i nie mogą zawierać luk ciągłych i strukturalnych; istniejące luki powinny być potwierdzone, wyjaśnione właściwemu KBC oraz, tam gdzie ma to zastosowanie, możliwie szybko uzupełnione;

d) przy technicznym przesyłaniu danych podmioty sprawozdające powinny stosować wymiary, zasady zaokrąglania i jednostki miary określone przez właściwy KBC.

3. Wymogi minimum w zakresie zgodności metodologicznej:

a) informacje statystyczne muszą być zgodne z definicjami i klasyfikacjami zawartymi w niniejszym rozporządzeniu;

b) w przypadku rozbieżności w stosunku do tych definicji i klasyfikacji podmioty sprawozdające regularnie monitorują i mierzą różnice pomiędzy miarami stosowanymi a miarami zawartymi w niniejszym rozporządzeniu;

c) podmioty sprawozdające powinny być w stanie wyjaśnić różnice pomiędzy dostarczonymi danymi a danymi za poprzednie okresy.

4. Wymogi minimum w zakresie wprowadzania korekt:

Należy przestrzegać zasad i procedur w zakresie trybu wprowadzania korekt określonych przez EBC i właściwy KBC. Do korekt innych niż korekty standardowe należy dołączać noty wyjaśniające.

ZAŁĄCZNIK VI

TABELA KORELACJI

Rozporządzenie (WE) nr 25/2009 (EBC/2008/32)	Niniejsze rozporządzenie
Artykuł 1a	Artykuł 2
Artykuł 2	Artykuł 3
Artykuł 3	Artykuł 4
Artykuł 4	Artykuł 5
Artykuł 5	Artykuł 6
Artykuł 6	Artykuł 7
Artykuł 7	Artykuł 8
Artykuł 8	Artykuł 9
Artykuł 9	Artykuł 10
Artykuł 10	Artykuł 11
Artykuł 11	Artykuł 12
Artykuł 12	Artykuł 13
Artykuł 13	Artykuł 14
Artykuł 14	Artykuł 15
Artykuł 15	Artykuł 16
Załącznik I, część 2, sekcja 5.2a	Załącznik I, część 2, sekcja 5.3
Załącznik I, część 2, sekcja 5.2b	Załącznik I, część 2, sekcja 5.4
Załącznik I, część 2, sekcja 5.3	Załącznik I, część 2, sekcja 5.5
Załącznik I, część 2, sekcja 5.4	Załącznik I, część 2, sekcja 5.6
Załącznik I, część 2, sekcja 5.5	Załącznik I, część 2, sekcja 5.7
-	Załącznik I, część 3, sekcja 4
Załącznik I, część 3, sekcja 4	Załącznik I, część 3, sekcja 5
Załącznik I, część 3, sekcja 5	Załącznik I, część 3, sekcja 6
Załącznik I, część 3, sekcja 6	Załącznik I, część 3, sekcja 7
Załącznik I, część 4	-
Załącznik I, część 5	Załącznik I, część 4
Załącznik I, część 6	Załącznik I, część 7
Załącznik I, część 8	Załącznik I, część 5
Załącznik I, część 6	Załącznik I, część 7

1 Dz.U. L 318 z 27.11.1998, s. 8.

2 Dz.U. L 318 z 27.11.1998, s. 1.

3 Dz.U. L 15 z 20.1.2009, s. 14.

4 Dz.U. L 174 z 26.6.2013, s. 1.

5 Dz.U. L 305 z 1.11.2012, s. 6.

6 Dz.U. L 297 z 7.11.2013, s. 73.

7 Dz.U. L 250 z 2.10.2003, s. 10.

8 Dz.U. L 297 z 7.11.2013, s. 107.

9 Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1.

10 Dz.U. L 267 z 10.10.2009, s. 7.

11 Dz.U. L 302 z 17.11.2009, s. 32.

12 Dz.U. L 226 z 28.8.2010, s. 48.

13 Dz.U. L 372 z 31.12.1986, s. 1.

14 Art. 12 ust. 2 zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr EBC/2014/51 (1375/2014) z dnia 10 grudnia 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.366.77) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 grudnia 2014 r.

15 Załącznik I zmieniony przez sprostowanie z dnia 29 listopada 2013 r. (Dz.U.UE.L.2013.319.23). Zmiany częściowo nie zostały naniesione na tekst.

16 Podziały dla danych miesięcznych wyróżnione są wytłuszczonym drukiem, dla danych kwartalnych nie posiadają wyróżnienia.

17 W tabelach niniejszego załącznika EBC jest klasyfikowany jako MIF będąca rezydentem kraju, w którym EBC jest fizycznie zlokalizowany.

18 Jednostki zależne stanowią oddzielne, posiadające osobowość prawną podmioty, w których inny podmiot posiada udział większościowy lub pełny, podczas gdy oddziałami są podmioty nieposiadające osobowości prawnej (bez odrębnej podmiotowości prawnej) będące w całości własnością jednostki dominującej.

Zmiany w prawie

Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024

Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024

Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024

Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024

Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024

Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024

Identyfikator:	Dz.U.UE.L.2013.297.1
Rodzaj:	Rozporządzenie
Tytuł:	Rozporządzenie 1071/2013 dotyczące bilansu sektora monetarnych instytucji finansowych (wersja przekształcona)
Data aktu:	24/09/2013
Data ogłoszenia:	07/11/2013
Data wejścia w życie:	27/11/2013, 01/01/2015

Rozporządzenie 1071/2013 dotyczące bilansu sektora monetarnych instytucji finansowych (wersja przekształcona)

ROZPORZĄDZENIE EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO (UE) NR 1071/2013

z dnia 24 września 2013 r.

dotyczące bilansu sektora monetarnych instytucji finansowych (wersja przekształcona)

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK I

15 MONETARNE INSTYTUCJE FINANSOWE I WYMOGI SPRAWOZDAWCZOŚCI STATYSTYCZNEJ

CZĘŚĆ 1

Identyfikacja niektórych MIF

SEKCJA 1

Identyfikacja niektórych MIF w oparciu o zasady substytucyjności depozytów

SEKCJA 2

Kryteria identyfikacji FRP

CZĘŚĆ 2

Dane bilansowe (stany miesięczne)

CZĘŚĆ 3

Dane bilansowe (stany kwartalne)

CZĘŚĆ 4

Przekazywanie korekt z tytułu zmiany wyceny dla wyliczania transakcji

CZĘŚĆ 5

Wymogi sprawozdawczości statystycznej dotyczące sekurytyzacji i innych form przeniesienia kredytów i pożyczek

CZĘŚĆ 6

Sprawozdawczość uproszczona dla małych instytucji kredytowych

CZĘŚĆ 7

Podsumowanie

ZAŁĄCZNIK II

ZASADY KONSOLIDACJI I DEFINICJE

CZĘŚĆ 1

Konsolidacja dla celów statystycznych w ramach tego samego państwa członkowskiego

CZĘŚĆ 2

Definicje kategorii instrumentów

CZĘŚĆ 3

Definicje sektorów

ZAŁĄCZNIK III

STOSOWANIE WYMOGÓW W ZAKRESIE REZERWY OBOWIĄZKOWEJ ORAZ POWIĄZANE PRZEPISY SZCZEGÓLNE

CZĘŚĆ 1

Wymogi w zakresie rezerwy obowiązkowej w stosunku do instytucji kredytowych - zasady ogólne

CZĘŚĆ 2

Przepisy szczególne

SEKCJA 1

Sprawozdawczość statystyczna na bazie zagregowanej instytucji kredytowych podlegających obowiązkowi utrzymywania rezerwy EBC jako grupy

SEKCJA 2

Rezerwa obowiązkowa w przypadku połączenia z udziałem instytucji kredytowych

ZAŁĄCZNIK IV

WYMOGI MINIMUM OBOWIĄZUJĄCE RZECZYWISTĄ POPULACJĘ SPRAWOZDAWCZĄ

ZAŁĄCZNIK V

ROZPORZĄDZENIA UCHYLONE I ICH KOLEJNE NOWELIZACJE

ZAŁĄCZNIK VI

TABELA KORELACJI

Zmiany w prawie

Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Dz.U.UE.L.2013.297.1

Rozporządzenie 1071/2013 dotyczące bilansu sektora monetarnych instytucji finansowych (wersja przekształcona)

ROZPORZĄDZENIE EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO (UE) NR 1071/2013 z dnia 24 września 2013 r. dotyczące bilansu sektora monetarnych instytucji finansowych (wersja przekształcona)

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK I 15 MONETARNE INSTYTUCJE FINANSOWE I WYMOGI SPRAWOZDAWCZOŚCI STATYSTYCZNEJ

CZĘŚĆ 1 Identyfikacja niektórych MIF

SEKCJA 1 Identyfikacja niektórych MIF w oparciu o zasady substytucyjności depozytów

SEKCJA 2 Kryteria identyfikacji FRP

CZĘŚĆ 2 Dane bilansowe (stany miesięczne)

CZĘŚĆ 3 Dane bilansowe (stany kwartalne)

CZĘŚĆ 4 Przekazywanie korekt z tytułu zmiany wyceny dla wyliczania transakcji

CZĘŚĆ 5 Wymogi sprawozdawczości statystycznej dotyczące sekurytyzacji i innych form przeniesienia kredytów i pożyczek

CZĘŚĆ 6 Sprawozdawczość uproszczona dla małych instytucji kredytowych

CZĘŚĆ 7 Podsumowanie

ZAŁĄCZNIK II ZASADY KONSOLIDACJI I DEFINICJE

CZĘŚĆ 1 Konsolidacja dla celów statystycznych w ramach tego samego państwa członkowskiego

CZĘŚĆ 2 Definicje kategorii instrumentów

CZĘŚĆ 3 Definicje sektorów

ZAŁĄCZNIK III STOSOWANIE WYMOGÓW W ZAKRESIE REZERWY OBOWIĄZKOWEJ ORAZ POWIĄZANE PRZEPISY SZCZEGÓLNE

CZĘŚĆ 1 Wymogi w zakresie rezerwy obowiązkowej w stosunku do instytucji kredytowych - zasady ogólne

CZĘŚĆ 2 Przepisy szczególne

SEKCJA 1 Sprawozdawczość statystyczna na bazie zagregowanej instytucji kredytowych podlegających obowiązkowi utrzymywania rezerwy EBC jako grupy

SEKCJA 2 Rezerwa obowiązkowa w przypadku połączenia z udziałem instytucji kredytowych

ZAŁĄCZNIK IV WYMOGI MINIMUM OBOWIĄZUJĄCE RZECZYWISTĄ POPULACJĘ SPRAWOZDAWCZĄ

ZAŁĄCZNIK V ROZPORZĄDZENIA UCHYLONE I ICH KOLEJNE NOWELIZACJE

ZAŁĄCZNIK VI TABELA KORELACJI

Zmiany w prawie

Dz.U.UE.L.2013.297.1

ROZPORZĄDZENIE EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO (UE) NR 1071/2013

z dnia 24 września 2013 r.

dotyczące bilansu sektora monetarnych instytucji finansowych (wersja przekształcona)

ZAŁĄCZNIK I

15 MONETARNE INSTYTUCJE FINANSOWE I WYMOGI SPRAWOZDAWCZOŚCI STATYSTYCZNEJ

CZĘŚĆ 1

Identyfikacja niektórych MIF

SEKCJA 1

Identyfikacja niektórych MIF w oparciu o zasady substytucyjności depozytów

SEKCJA 2

Kryteria identyfikacji FRP

CZĘŚĆ 2

Dane bilansowe (stany miesięczne)

CZĘŚĆ 3

Dane bilansowe (stany kwartalne)

CZĘŚĆ 4

Przekazywanie korekt z tytułu zmiany wyceny dla wyliczania transakcji

CZĘŚĆ 5

Wymogi sprawozdawczości statystycznej dotyczące sekurytyzacji i innych form przeniesienia kredytów i pożyczek

CZĘŚĆ 6

Sprawozdawczość uproszczona dla małych instytucji kredytowych

CZĘŚĆ 7

Podsumowanie

ZAŁĄCZNIK II

ZASADY KONSOLIDACJI I DEFINICJE

CZĘŚĆ 1

Konsolidacja dla celów statystycznych w ramach tego samego państwa członkowskiego

CZĘŚĆ 2

Definicje kategorii instrumentów

CZĘŚĆ 3

Definicje sektorów

ZAŁĄCZNIK III

STOSOWANIE WYMOGÓW W ZAKRESIE REZERWY OBOWIĄZKOWEJ ORAZ POWIĄZANE PRZEPISY SZCZEGÓLNE

CZĘŚĆ 1

Wymogi w zakresie rezerwy obowiązkowej w stosunku do instytucji kredytowych - zasady ogólne

CZĘŚĆ 2

Przepisy szczególne

SEKCJA 1

Sprawozdawczość statystyczna na bazie zagregowanej instytucji kredytowych podlegających obowiązkowi utrzymywania rezerwy EBC jako grupy

SEKCJA 2

Rezerwa obowiązkowa w przypadku połączenia z udziałem instytucji kredytowych

ZAŁĄCZNIK IV

WYMOGI MINIMUM OBOWIĄZUJĄCE RZECZYWISTĄ POPULACJĘ SPRAWOZDAWCZĄ

ZAŁĄCZNIK V

ROZPORZĄDZENIA UCHYLONE I ICH KOLEJNE NOWELIZACJE

ZAŁĄCZNIK VI

TABELA KORELACJI