Decyzja wykonawcza 2012/688/UE w sprawie harmonizacji zakresów częstotliwości 1920-1980 MHz i 2110-2170 MHz na potrzeby ziemskich systemów zapewniających usługi łączności elektronicznej w Unii

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI

z dnia 5 listopada 2012 r.

w sprawie harmonizacji zakresów częstotliwości 1 920-1 980 MHz i 2 110-2 170 MHz na potrzeby ziemskich systemów zapewniających usługi łączności elektronicznej w Unii

(notyfikowana jako dokument nr C(2012) 7697)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2012/688/UE)

(Dz.U.UE L z dnia 7 listopada 2012 r.)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając decyzję nr 676/2002/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie ram regulacyjnych dotyczących polityki spektrum radiowego we Wspólnocie Europejskiej (decyzja o spektrum radiowym) ¹ , w szczególności jej art. 4 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 14 grudnia 1998 r. Parlament Europejski i Rada przyjęły decyzję 128/1999/WE w sprawie skoordynowanego wprowadzania we Wspólnocie systemu łączności ruchomej i bezprzewodowej trzeciej generacji (UMTS) ²  (decyzję UMTS), obejmującą zakresy częstotliwości 1 900-1 980 MHz, 2 010-2 025 MHz i 2 110-2 170 MHz ("pasmo ziemskie 2 GHz"). Zgodnie z tą decyzją państwa członkowskie zobowiązane były do podjęcia wszelkich niezbędnych działań w celu umożliwienia skoordynowanego i stopniowego wprowadzenia usług UMTS na swoim terytorium najpóźniej do dnia 1 stycznia 2002 r., a w szczególności do ustanowienia systemu zatwierdzania UMTS najpóźniej do dnia 1 stycznia 2000 r. Decyzja ta straciła moc w dniu 22 stycznia 2003 r., ale harmonizacja widma nadal obowiązuje.

(2) Od tego czasu Komisja wyraziła poparcie dla bardziej elastycznego wykorzystania widma radiowego w komunikacie "Ułatwienie dostępu do widma radiowego na potrzeby usług bezprzewodowej łączności elektronicznej poprzez zwiększenie elastyczności" ³ , który dotyczy między innymi pasma ziemskiego 2 GHz i ma na celu zapobieganie zakłóceniom na rynku. Zasada neutralności technologicznej i zasada neutralności usług zostały potwierdzone przez dyrektywę 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywę ramową) ⁴ .

(3) Wyznaczenie sparowanych podzakresów 1 920- 1 980 MHz i 2 110-2 170 MHz ("sparowane pasmo ziemskie 2 GHz") na potrzeby systemów zapewniających usługi łączności elektronicznej jest ważnym krokiem uwzględniającym zarówno konwergencję łączności ruchomej i stacjonarnej oraz radiodyfuzji, jak i odzwierciedlającym innowacje techniczne. Systemy stosowane w sparowanym paśmie ziemskim 2 GHz powinny głównie zapewniać dostęp do usług szerokopasmowych dla użytkowników końcowych.

(4) Użytkownicy bezprzewodowych usług szerokopasmowych, w przypadku których sparowane pasmo ziemskie 2 GHz wykorzystuje się już obecnie w jednym państwie członkowskim, mogą również uzyskać dostęp do równoważnych usług w każdym innym państwie członkowskim. Niesparowany podzakres 1 900-1 920 MHz, mimo iż stanowi przedmiot pozwoleń radiowych wydawanych operatorom w wielu państwach członkowskich, pozostaje jednak w dużym stopniu niewykorzystany, a niesparowany podzakres 2 010-2 025 MHz stanowi przedmiot pozwoleń radiowych wydawanych operatorom tylko w kilku państwach członkowskich i nie jest wykorzystywany.

(5) Zgodnie z art. 4 ust. 2 decyzji nr 676/2002/WE, w dniu 15 czerwca 2009 r. Komisja udzieliła Europejskiej Konferencji Administracji Pocztowych i Telekomunikacyjnych (zwanej dalej "CEPT") mandatu w zakresie opracowania możliwie jak najmniej restrykcyjnych warunków technicznych dla pasm częstotliwości w kontekście polityki na rzecz dostępu bezprzewodowego do usług łączności elektronicznej (WAPECS).

(6) Na podstawie tego mandatu CEPT przygotowała raport (raport CEPT nr 39) określający najmniej restrykcyjne warunki techniczne i zawierający wytyczne dotyczące ich stosowania w odniesieniu do stacji bazowych i terminali pracujących w paśmie ziemskim 2 GHz. W sparowanym paśmie ziemskim 2 GHz te warunki techniczne są właściwe do celu zarządzania ryzykiem występowania szkodliwych zakłóceń między sąsiadującymi sieciami na poziomie krajowym i transgranicznym, bez narzucania konkretnego rodzaju technologii oraz w oparciu o zoptymalizowane parametry dotyczące najbardziej prawdopodobnego sposobu wykorzystania pasma. W niesparowanych podzakresach 1 900-1 920 MHz i 2 010-2 025 MHz ("niesparowane pasmo ziemskie 2 GHz") warunki techniczne określone w raporcie CEPT nr 39 dla funkcjonowania sieci łączności ruchomej są jednak bardziej restrykcyjne, niż przewidziano w ramach obowiązujących krajowych praw do użytkowania.

(7) Zgodnie z raportem CEPT nr 39 stosowne byłoby wprowadzenie koncepcji "Block Edge Masks" (BEM), która oznacza parametry techniczne mające zastosowanie do całego bloku częstotliwości określonego użytkownika, niezależnie od liczby kanałów zajmowanych przez wybraną przez niego technologię. Parametry te powinny stanowić część warunków zezwoleń na użytkowanie częstotliwości. Dotyczą one zarówno emisji wewnątrz bloku częstotliwości (moc nadawania w granicach bloku częstotliwościowego), jak i poza nim (emisja pozapasmowa). Stanowią one wymogi prawne służące do zarządzania ryzykiem szkodliwych zakłóceń między sąsiadującymi sieciami i obowiązują bez uszczerbku dla limitów określonych w normach dotyczących urządzeń obowiązujących na mocy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1999/5/WE z dnia 9 marca 1999 r. w sprawie urządzeń radiowych i końcowych urządzeń telekomunikacyjnych oraz wzajemnego uznawania ich zgodności ⁵  ("dyrektywa RTTE").

(8) Warunki techniczne określone w wyniku mandatu udzielonego CEPT służą również ochronie istniejących zastosowań pracujących w sąsiadujących pasmach przed szkodliwymi zakłóceniami. W tym celu należy zapewnić zgodność z obecną maską emisji widma dla UMTS poniżej 1 900 MHz, między 1 980 MHz a 2 010 MHz, między 2 025 MHz a 2 110 MHz oraz powyżej 2 170 MHz. Ze względu na fakt, iż współistnienia z innym zastosowaniem radiowym nie ujęto w raporcie CEPT nr 39 i w raporcie Komitetu ds. Łączności Elektronicznej nr 65, który jest podstawą raportu CEPT nr 39, kryteria dotyczące współużytkowania częstotliwości, umożliwiające współistnienie, można również określić, opierając się na uwarunkowaniach krajowych.

(9) Wyniki raportu CEPT nr 39 powinny mieć zastosowanie w Unii i powinny zostać wdrożone przez państwa członkowskie, z uwzględnieniem dotychczasowych praw użytkowania UMTS w paśmie ziemskim 2 GHz, a także mając na uwadze efektywne wykorzystanie widma.

(10) Jednakże ze względu na restrykcyjne warunki techniczne dotyczące poziomów mocy nadawania w niesparowanym paśmie ziemskim 2 GHz określone w raporcie CEPT nr 39 - w celu ochrony działalności w sparowanym paśmie ziemskim 2 GHz oraz w celu zapewnienia możliwości współistnienia kilku sieci TDD - jak również ze względu na ograniczoną ogólną szerokość pasma w niesparowanym paśmie ziemskim 2 GHz, wykorzystywanie bezprzewodowych usług szerokopasmowych zgodnie z obowiązującymi pozwoleniami jest utrudnione. Sytuacja ta wymaga przeanalizowania alternatywnych środków w zakresie harmonizacji niesparowanego pasma ziemskiego 2 GHz i może pociągnąć za sobą zmiany w odniesieniu do obowiązujących pozwoleń. Aby nie uniemożliwiać wcześniejszego wprowadzania elastycznych sposobów korzystania z widma w sparowanym paśmie ziemskim 2 GHz, konieczne jest rozdzielenie środków w zakresie harmonizacji dotyczących sparowanego i niesparowanego pasma ziemskiego 2 GHz.

(11) Warunki harmonizacji technicznej należy wprowadzić tylko dla sparowanego pasma ziemskiego 2 GHz bez uszczerbku dla prawa państw członkowskich do wydawania zezwoleń na korzystanie z pasma ziemskiego 2 GHz, uwzględniając prawa do użytkowania częstotliwości przyznane pod ich jurysdykcją i zgodnie z prawem unijnym, a w szczególności z dyrektywą 2002/20/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie zezwoleń na udostępnienie sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywy o zezwoleniach) ⁶  oraz art. 9 i 9a dyrektywy 2002/21/WE.

(12) Harmonizacja na mocy niniejszej decyzji nie powinna wykluczać możliwości stosowania przez poszczególne państwa członkowskie, w uzasadnionych przypadkach i z uwzględnieniem obowiązujących praw do użytkowania częstotliwości, okresów przejściowych, które mogą obejmować uzgodnienia w sprawie współużytkowania częstotliwości radiowych, zgodnie z art. 4 ust. 5 decyzji nr 676/2002/WE.

(13) Aby zapewnić efektywne wykorzystanie sparowanego pasma ziemskiego 2 GHz w dłuższym okresie, organy administracji powinny kontynuować badania, które mogą przyczynić się do zwiększenia wydajności i opracowania nowatorskich zastosowań. Badania takie powinny zostać uwzględnione przy rozważaniu przeglądu niniejszej decyzji.

(14) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Spektrum Radiowego,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Niniejsza decyzja ma na celu harmonizację warunków udostępniania i wydajnego wykorzystywania zakresów częstotliwości 1 920-1 980 MHz i 2 110-2 170 MHz (zwanych dalej "sparowanym pasmem ziemskim 2 GHz") na potrzeby ziemskich systemów zapewniających usługi łączności elektronicznej w Unii.

Artykuł  2

1. 7  Państwa członkowskie wyznaczają i udostępniają, na zasadzie braku wyłączności, sparowane pasmo ziemskie 2 GHz na potrzeby ziemskich systemów zapewniających usługi łączności elektronicznej, zgodnie z parametrami określonymi w załączniku do niniejszej decyzji.

2. 8  Do dnia 1 stycznia 2026 r. państwa członkowskie nie muszą stosować parametrów ogólnych ustanowionych w sekcji B załącznika w odniesieniu do praw użytkowania widma - na potrzeby naziemnych sieci łączności elektronicznej - w sparowanym ziemskim paśmie częstotliwości 2 GHz istniejących w dniu, w którym niniejsza decyzja staje się skuteczna, o ile wykonywanie tych praw nie wyklucza wykorzystania tego pasma zgodnie z załącznikiem, w zależności od popytu na rynku.

3. Państwa członkowskie zapewniają, by systemy, o których mowa w ust. 1, gwarantowały właściwą ochronę systemów działających w sąsiadujących pasmach.

4. Państwa członkowskie ułatwiają zawieranie porozumień dotyczących koordynacji transgranicznej, aby umożliwić funkcjonowanie systemów wymienionych w ust. 1, przy uwzględnieniu obowiązujących procedur regulacyjnych i praw.

Artykuł  3  ⁹

Państwa członkowskie kontrolują wykorzystywanie sparowanego pasma ziemskiego 2 GHz i przedstawiają Komisji wyniki swoich obserwacji celem umożliwienia okresowego i terminowego przeglądu niniejszej decyzji.

Państwa członkowskie składają Komisji sprawozdanie z wykonania niniejszej decyzji do dnia 30 kwietnia 2021 r.

Artykuł  4

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 5 listopada 2012 r.

	W imieniu Komisji
	Neelie KROES
	Wiceprzewodniczący

ZAŁĄCZNIK ¹⁰  

PARAMETRY, O KTÓRYCH MOWA W ART. 2 UST. 1

A. DEFINICJE

Aktywne systemy antenowe (AAS) oznaczają stację bazową i system antenowy, w których amplituda lub faza między elementami anteny są dostrajane w sposób ciągły, co prowadzi do zmian charakterystyki promieniowania anteny w zależności od zmian krótkookresowych w środowisku radiowym. Nie obejmuje to długoterminowego kształtowania wiązki, takiego jak stałe elektryczne pochylenie wiązki. W przypadku stacji bazowych AAS system antenowy jest integralną częścią systemu lub wyrobu stacji bazowej.

Nieaktywne systemy antenowe (non-AAS) oznaczają stację bazową i system antenowy wyposażone w co najmniej jedno złącze antenowe, połączone z co najmniej jednym odrębnie zaprojektowanym elementem anteny pasywnej, w celu emitowania fal radiowych. Amplituda i faza sygnałów docierających do elementów anteny nie są stale dostosowywane w odpowiedzi na krótkookresowe zmiany w środowisku radiowym.

Zastępcza moc promieniowana izotropowo (EIRP) oznacza iloczyn mocy doprowadzonej do anteny oraz zysku anteny w danym kierunku w odniesieniu do anteny izotropowej (zysk bezwzględny lub izotropowy).

Całkowita moc promieniowania (TRP) stanowi miarę mocy promieniowania anteny złożonej. Jest ona równa całkowitej mocy doprowadzonej do szyku antenowego pomniejszonej o wszelkie straty w szyku antenowym. TRP oznacza całkę mocy promieniowanej we wszystkich kierunkach, jak określono we wzorze:

gdzie P(9,9) jest mocą promieniowaną przez szyk antenowy w kierunku (θ,φ) określonym wzorem:

gdzie P_Tx oznacza moc doprowadzoną (mierzoną w watach), która jest składową szyku antenowego, a g(θ,φ) oznacza zysk kierunkowy szyku antenowego na kierunku ((θ,φ).

B. PARAMETRY OGÓLNE

W ramach sparowanego pasma ziemskiego 2 GHz sposób aranżacji częstotliwości jest następujący:

1) Dupleksowym trybem pracy jest tryb dupleksu z podziałem częstotliwości (FDD). Odstęp dupleksowy wynosi 190 MHz, przy czym kanał nadawczy terminala (łącze "w górę" FDD) znajduje się w dolnej części tego zakresu, począwszy od 1 920 MHz, a skończywszy na 1 980 MHz ("zakres dolny"), a kanał nadawczy stacji bazowej (łącze "w dół" FDD) - w górnej części tego zakresu, począwszy od 2 110 MHz, a skończywszy na 2 170 MHz ("zakres górny").

2) Przydziela się bloki częstotliwości będące wielokrotnością 5 MHz ¹¹ . Dolna granica częstotliwości przydzielonego bloku w zakresie dolnym o szerokości 1 920-1 980 MHz musi się pokrywać z jego dolną granicą wynoszącą 1 920 MHz lub być od niej oddalona o wielokrotność 5 MHz. Dolna granica częstotliwości przydzielonego bloku w zakresie górnym o szerokości 2 110-2 170 MHz musi się pokrywać z jego dolną granicą wynoszącą 2 110 MHz lub być od niej oddalona o wielokrotność 5 MHz. Przydzielony blok może również mieć wielkość w przedziale 4,8-5 MHz, o ile mieści się w granicach bloku 5 MHz, jak określono powyżej.

3) Zakres dolny 1 920-1 980 MHz lub jego części można wykorzystywać jedynie do połączeń "w górę" ¹²  bez sparowanego widma w zakresie górnym 2 110-2 170 MHz.

4) Zakres górny 2 110-2 170 MHz lub jego części można wykorzystywać jedynie do połączeń "w dół" ¹³  bez sparowanego widma w zakresie dolnym 1 920-1 980 MHz.

5) Charakterystyka transmisji stacji bazowej i terminala musi być zgodna z warunkami technicznymi określonymi odpowiednio w części C i D.

C. WARUNKI TECHNICZNE W ODNIESIENIU DO STACJI BAZOWYCH - MASKA GRANIC BLOKU

Poniższe parametry techniczne w odniesieniu do stacji bazowych, określane jako maska granic bloku (ang. Block Edge Mask, BEM), stanowią istotny element warunków niezbędnych do zapewnienia możliwości współistnienia sąsiadujących ze sobą sieci wobec braku umów dwustronnych lub wielostronnych między operatorami takich sąsiadujących sieci. Można również stosować mniej rygorystyczne parametry techniczne, jeżeli zostały one uzgodnione między wszystkimi zainteresowanymi operatorami takich sieci, pod warunkiem że operatorzy ci nadal przestrzegają warunków technicznych mających zastosowanie do ochrony innych służb, zastosowań lub sieci oraz spełniają zobowiązania wynikające z koordynacji trans- granicznej.

BEM składa się z kilku elementów podanych w tabeli 1. Wartość graniczną mocy wewnątrz bloku częstotliwościowego stosuje się do bloku przydzielonego operatorowi. Wartość graniczna mocy na poziomie podstawowym, określona w celu ochrony widma wykorzystywanego przez innych operatorów, oraz wartość graniczna mocy w obszarach przejściowych, odpowiadające charakterystyce tłumienia filtra od wartości granicznej wewnątrz bloku częstotliwościowego do wartości granicznej mocy na poziomie podstawowym, stanowią elementy poza granicami bloku.

Wartości graniczne mocy przedstawiono osobno dla systemów non-AAS i AAS. W przypadku systemów non-AAS wartości graniczne mocy stosuje się do średniej EIRP. W przypadku systemów AAS wartości graniczne mocy stosuje się do średniej TRP ¹⁴ . Średnią EIRP lub średnią TRP mierzy się przez uśrednienie w określonym przedziale czasowym oraz w danej szerokości pasma pomiaru częstotliwości. W dziedzinie czasu średnie wartości EIRP lub TRP określa się poprzez uśrednienie na podstawie aktywnych części impulsów sygnałowych i odpowiadają one pojedynczej nastawie kontroli mocy. W dziedzinie częstotliwości średnie wartości EIRP lub TRP ustala się dla danej szerokości pasma pomiarowego, jak podano poniżej w tabelach 2, 3 i 4 ¹⁵ . Ogółem, i o ile nie podano inaczej, wartości graniczne mocy BEM odpowiadają łącznej mocy wypromieniowanej przez odpowiednie urządzenie bez względu na liczbę anten nadawczych, z wyjątkiem wymogów podstawowych i przejściowych dla stacji bazowych systemów non-AAS, które określa się dla każdej anteny.

Maska granic bloku (BEM)

Rysunek

Przykład elementów BEM i wartości granicznych mocy stacji bazowej

grafika

Tabela 1

Definicja elementów BEM

Element BEM	Definicja
Wewnątrz bloku	Odnosi się do bloku, dla którego wyznacza się BEM.
Poziom podstawowy	Widmo w zakresie częstotliwości łącza "w dół" FDD wykorzystywane na potrzeby usług bezprzewodowej szerokopasmowej łączności elektronicznej, z wyjątkiem bloku przydzielonego operatorowi i odpowiednich obszarów przejściowych.
Obszar przejściowy	Widmo w obrębie łącza "w dół" FDD o szerokości w zakresie od 0 do 10 MHz poniżej i od 0 do 10 MHz powyżej bloku przydzielonego operatorowi. Obszary przejściowe nie dotyczą widma poniżej 2 110 MHz ani widma powyżej 2 170 MHz.

Tabela 2

Wartości graniczne mocy wewnątrz bloku częstotliwościowego dla stacji bazowych non-AAS oraz stacji bazowych AAS

Element BEM	Zakres częstotliwości	Wartość graniczna EIRP dla stacji bazowych non-AAS	Wartość graniczna TRP dla stacji bazowych AAS
Wewnątrz bloku	Blok przydzielony operatorowi	Nieobowiązkowa. W przypadku ustalenia górnej granicy przez państwo członkowskie można stosować wartość 65 dBm/ (5 MHz) na antenę.	Nieobowiązkowa. W przypadku ustalenia górnej granicy przez państwo członkowskie można stosować wartość 57 dBm/(5 MHz) na komórkę (1).
(1) W wielosektorowej stacji bazowej wartość graniczną mocy promieniowanej dla stacji bazowych AAS stosuje się do każdego z poszczególnych sektorów.

Objaśnienia do tabeli 2:

Odpowiednią wartość graniczną TRP wewnątrz bloku określa się zgodnie z wytycznymi podanymi w sekcjach F.2 i F.3 załącznika F do specyfikacji technicznej ETSI TS 138 104 (V15.6.0), w oparciu o zysk anteny wynoszący 17 dBi i wszystkie osiem elementów anteny tworzących wiązkę (współczynnik korygujący 9 dB):

65 dBm/(5 MHz) - 17 dBi + 9 dB = 57 dBm/(5 MHz).

Tabela 3

Wartości graniczne mocy na poziomie podstawowym poza granicami bloku częstotliwościowego dla stacji bazowych non-AAS oraz stacji bazowych AAS

Element BEM	Zakres częstotliwości w obrębie łącza »w dół« FDD	Średnia wartość graniczna EIRP na antenę dla stacji bazowych non-AAS (1)	Średnia wartość graniczna TRP na komórkę dla stacji bazowych AAS (2)	Szerokość pasma pomiarowego
Poziom podstawowy	Częstotliwości oddalone o więcej niż 10 MHz od dolnej lub górnej granicy bloku	9 dBm	1 dBm	5 MHz
(1) Poziom BEM dla stacji bazowych non-AAS określa się dla każdej anteny i ma on zastosowanie do konfiguracji stacji bazowej obejmującej do czterech anten dla każdego sektora.
(2) W wielosektorowej stacji bazowej wartość graniczną mocy promieniowanej dla stacji bazowych AAS stosuje się do każdego z poszczególnych sektorów.

Tabela 4

Wartości graniczne mocy w obszarach przejściowych poza granicami bloku częstotliwościowego dla stacji bazowych non-AAS oraz stacji bazowych AAS

Element BEM	Zakres częstotliwości w obrębie łącza »w dół« FDD	Średnia wartość graniczna EIRP na antenę dla stacji bazowych non-AAS (1)	Średnia wartość graniczna TRP na komórkę dla stacji bazowych AAS (2)	Szerokość pasma pomiarowego
Obszar przejściowy	-10 do -5 MHz od dolnej granicy bloku	11 dBm	3 dBm	5 MHz
	-5 do 0 MHz od dolnej granicy bloku	16,3 dBm	8 dBm	5 MHz
	0 do +5 MHz od górnej granicy bloku	16,3 dBm	8 dBm	5 MHz
	+5 do +10 MHz od górnej granicy bloku	11 dBm	3 dBm	5 MHz
(1) (1) Poziom BEM dla stacji bazowych non-AAS określa się dla każdej anteny i ma on zastosowanie do konfiguracji stacji bazowej obejmującej do czterech anten dla każdego sektora.
(2) (2) W wielosektorowej stacji bazowej wartość graniczną mocy promieniowanej dla stacji bazowych AAS stosuje się do każdego z poszczególnych sektorów.

Objaśnienia do tabel 3 i 4:

Zgodnie z normalizacją mocy doprowadzonej w wyniku emisji niepożądanych (TRP) dla stacji bazowych AAS określoną w sekcjach F.2 i F.3 załącznika F do specyfikacji technicznej ETSI TS 138 104 (V15.6.0) wartości graniczne TRP poza blokiem ustala się jako wartość, która odpowiada wszystkim ośmiu elementom anteny tworzącym wiązkę, co powoduje różnicę 8 dB między systemami AAS a non-AAS, tak jak ma to miejsce wewnątrz bloku.

D. WARUNKI TECHNICZNE DLA TERMINALI

Tabela 5

Wartość graniczna mocy BEM terminala wewnątrz bloku częstotliwościowego

Maksymalna średnia moc wewnątrz bloku częstotliwościowego (1)

24 dBm

(1) Tę wartość graniczną mocy określa się jako EIRP dla terminali, które mają być stacjonarne lub zainstalowane, oraz jako TRP dla terminali, które mają być ruchome lub nomadyczne. EIRP i TRP są równoważne dla anten izotropowych. Uznaje się, że wartość ta podlega tolerancji określonej w normach zharmonizowanych, aby uwzględnić działanie w ekstremalnych warunkach środowiskowych i różnice produkcyjne pomiędzy egzemplarzami.

Objaśnienia do tabeli 5:

Państwa członkowskie mogą zwiększyć tę wartość graniczną w przypadku szczególnych zastosowań, np. w odniesieniu do terminali stacjonarnych na obszarach wiejskich, pod warunkiem że nie narusza to ochrony innych służb, sieci i zastosowań oraz że spełnione pozostają zobowiązania transgraniczne.

1 Dz.U. L 108 z 24.4.2002, s. 1.

2 Dz.U. L 17 z 22.1.1999, s. 1.

3 COM(2007) 50.

4 Dz.U. L 108 z 24.4.2002, s. 33.

5 Dz.U. L 91 z 7.4.1999, s. 10.

6 Dz.U. L 108 z 24.4.2002, s. 21.

7 Art. 2 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 1 decyzji nr 667/2020 z dnia 6 maja 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.156.6) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.

8 Art. 2 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 1 decyzji nr 667/2020 z dnia 6 maja 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.156.6) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.

9 Art. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 2 decyzji nr 667/2020 z dnia 6 maja 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.156.6) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.

10 Załącznik zmieniony przez art. 1 pkt 3 decyzji nr 667/2020 z dnia 6 maja 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.156.6) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.

11 Ponieważ odstęp sąsiedniokanałowy UMTS wynosi 200 kHz, częstotliwość środkowa przydzielonego bloku wykorzystywanego do celów UMTS może być przesunięta o 100 kHz od środka bloku w ramach sposobu aranżacji częstotliwości.

12 Takich jak uzupełniające łącze »w górę« (SUL).

13 Takich jak uzupełniające łącze »w dół« (SDL).

14 TRP stanowi miarę faktycznej mocy promieniowania anteny. EIRP i TRP są równoważne dla anten izotropowych.

15 Rzeczywista szerokość pasma aparatury pomiarowej wykorzystywanej do celów kontroli zgodności może być mniejsza niż szerokość pasma podana w tych tabelach.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2012.307.84
• Rodzaj: Decyzja
• Tytuł: Decyzja wykonawcza 2012/688/UE w sprawie harmonizacji zakresów częstotliwości 1920-1980 MHz i 2110-2170 MHz na potrzeby ziemskich systemów zapewniających usługi łączności elektronicznej w Unii
• Data aktu: 05/11/2012
• Data ogłoszenia: 07/11/2012
• Data wejścia w życie: 01/01/1970