a także mając na uwadze, co następuje:1. PROCEDURA
1.1. Obowiązujące środki
(1) W następstwie dochodzenia ("dochodzenie pierwotne") Rada nałożyła, rozporządzeniem (WE) nr 954/2006(2), ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych rur i przewodów bez szwu, z żelaza lub ze stali, pochodzących z Chorwacji, Rosji i Ukrainy. Środki przyjęły formę cła antydumpingowego ad valorem wynoszącego od 12,3 % do 25,7 % nałożonego na przywóz pochodzący od indywidualnie wskazanych producentów eksportujących na Ukrainie, ze stawką cła rezydualnego w wysokości 25,7 % nałożoną na przywóz od wszystkich innych przedsiębiorstw na Ukrainie. Ostateczne cło antydumpingowe dotyczące eksportera objętego obecnym dochodzeniem przeglądowym - CJSC Nikopolsky Seamless Tubes Plant Niko Tube oraz OJSC Nizhnedneprovsky Tube Rolling Plant, zwanych obecnie LLC Interpipe Niko Tube oraz OJSC Interpipe Nizhnedneprovsky Tube Rolling Plant ("wnioskodawca" lub "Interpipe"), wynosiło 25,1 %.
(2) W następstwie wniosku Interpipe o unieważnienie rozporządzenia (WE) nr 954/2006, w dniu 10 marca 2009 r. Sąd Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich unieważnił art. 1 tego rozporządzenia w zakresie, w jakim cło antydumpingowe ustalone dla Interpipe przekraczało cło, które byłoby stosowane, gdyby nie dokonano korekty ceny eksportowej z tytułu prowizji w przypadkach sprzedaży dokonywanej za pośrednictwem powiązanego przedsiębiorstwa handlowego Sepco SA(3). W dniu 16 lutego 2012 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej utrzymał wyrok Sądu Pierwszej Instancji(4).
(3) W konsekwencji tych wyroków Rada zmieniła, rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 540/2012(5), rozporządzenie (WE) nr 954/2006, aby skorygować cło antydumpingowe dotyczące Interpipe, w zakresie w jakim zostało ono błędnie ustalone. W związku z powyższym cło antydumpingowe stosowane obecnie wobec Interpipe wynosi 17,7 %.
(4) W następstwie przeglądu wygaśnięcia Rada utrzymała, rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 585/2012(6), środki wprowadzone rozporządzeniem (WE) nr 954/2006 wobec przywozu rur i przewodów bez szwu, z żelaza lub ze stali, pochodzących z Rosji i Ukrainy ("dochodzenie w ramach przeglądu wygaśnięcia").
(5) A zatem obowiązującymi środkami są środki wprowadzone rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 585/2012, tj. od 24,1 % do 35,8 % dla przywozu z Rosji oraz od 12,3 % do 25,7 % dla przywozu z Ukrainy, a Interpipe objęty jest cłem antydumpingowym wynoszącym 17,7 %.
1.2. Wniosek o dokonanie częściowego przeglądu okresowego
(6) W dniu 29 lipca 2011 r. Komisja ogłosiła w zawiadomieniu opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej ("zawiadomienie o wszczęciu")(7) wszczęcie częściowego przeglądu okresowego, zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, środków antydumpingowych stosowanych względem przywozu niektórych rur i przewodów bez szwu, z żelaza lub ze stali, pochodzących z Ukrainy.
(7) Przegląd ten, którego zakres ograniczony jest do zbadania dumpingu, został wszczęty po złożeniu uzasadnionego wniosku przez Interpipe. Interpipe przedstawił we wniosku dowody prima facie świadczące o tym, iż utrzymywanie środków na dotychczasowym poziomie nie jest już konieczne do zrównoważenia skutków dumpingu wyrządzającego szkodę.
1.3. Dochodzenie
(8) Dochodzenie w sprawie poziomu dumpingu obejmowało okres od dnia 1 kwietnia 2010 r. do dnia 31 marca 2011 r. ("okres objęty dochodzeniem przeglądowym" lub "ODP").
(9) Komisja oficjalnie powiadomiła wnioskodawcę, władze państwa wywozu oraz przemysł unijny o wszczęciu częściowego przeglądu okresowego. Zainteresowanym stronom umożliwiono przedstawienie opinii na piśmie oraz złożenie wniosku o przesłuchanie w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu.
(10) W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla dochodzenia, Komisja przesłała kwestionariusz do wnioskodawcy, który udzielił odpowiedzi w wyznaczonym terminie.
(11) Komisja zgromadziła i zweryfikowała wszelkie informacje uznane za niezbędne do celów określenia poziomu dumpingu. Wizyty weryfikacyjne przeprowadzono na terenie wnioskodawcy i jego powiązanych przedsiębiorstw handlowych - LLC Interpipe Ukraine oraz Interpipe Europe SA.
2. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY
2.1. Produkt objęty postępowaniem
(12) Produkt objęty postępowaniem jest taki sam jak produkt zdefiniowany w rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 585/2012, którym wprowadzono obecnie obowiązujące środki, tzn. są to rury i przewody bez szwu (seamless pipes and tubes - SPT) z żelaza lub ze stali o okrągłym przekroju poprzecznym, o średnicy zewnętrznej nieprzekraczającej 406,4 mm, w których wartość ekwiwalentu węgla (Carbon Equivalent Value - CEV) nie przekracza 0,86 zgodnie ze wzorem oraz analizą chemiczną Międzynarodowego Instytutu Spawalnictwa(8), pochodzące z Ukrainy, obecnie objęte kodami CN 7304 11 00, ex 7304 19 10, ex 7304 19 30, ex 7304 22 00, ex 7304 23 00, ex 7304 24 00, ex 7304 29 10, ex 7304 29 30, ex 7304 31 80, ex 7304 39 58, ex 7304 39 92, ex 7304 39 93, ex 7304 51 89, ex 7304 59 92 oraz ex 7304 59 93 ("produkt objęty postępowaniem").
2.2. Produkt podobny
(13) Zgodnie z tym co wskazano w dochodzeniu pierwotnym oraz w dochodzeniu w ramach przeglądu wygaśnięcia, również w toku obecnego dochodzenia potwierdzono, że produkt produkowany na Ukrainie i wywożony do Unii, produkt produkowany i sprzedawany na rynku krajowym Ukrainy oraz produkt produkowany i sprzedawany w Unii przez producentów unijnych mają takie same podstawowe cechy fizyczne i techniczne oraz końcowe zastosowania. Produkty te uznaje się zatem za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.
3. DUMPING
3.1. Uwagi wstępne
(14) Interpipe dysponuje pełnymi prawami własności i kontroli w odniesieniu do dwóch producentów eksportujących LLC Interpipe Niko Tube (Niko Tube) i OJSC Interpipe Nizhnedneprovsky Tube Rolling Plant (Interpipe NTRP). Zgodnie ze standardowymi praktykami instytucji Unii jeden wspólny margines dumpingu został obliczony dla tych dwóch producentów eksportujących. Wielkość dumpingu została najpierw obliczona osobno dla każdego producenta eksportującego, a następnie ustalono jedną średnią ważoną stawkę dumpingu dla obu przedsiębiorstw.
(15) Metodyka ta różniła się od metodyki zastosowanej w dochodzeniu pierwotnym, gdzie obliczenia wspólnego marginesu dumpingu dokonano przez połączenie wszystkich danych dotyczących produkcji, rentowności oraz sprzedaży w Unii dokonywanej przez dwie jednostki produkcyjne. Zmiana okoliczności, która uzasadnia modyfikację metodyki, wynika ze zmian w strukturze organizacyjnej grupy umożliwiających identyfikację właściwego przedsiębiorstwa produkcyjnego w odniesieniu do sprzedaży i produkcji, czego nie można było dokonać w dochodzeniu pierwotnym.
(16) Ponadto w toku dochodzenia pierwotnego dokonano korekty, na podstawie art. 2 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, dotyczącej kosztów energii ponoszonych przez Interpipe, aby właściwie odzwierciedlić koszty związane z produkcją i sprzedażą elektryczności i gazu na Ukrainie. Ta korekta została uznana za niezbędną, ponieważ ówczesne ukraińskie ceny gazu i elektryczności były znacznie niższe od średnich cen płaconych w Unii i nie odzwierciedlały cen na rynkach międzynarodowych. Korekta została dokonana na podstawie średnich cen odnotowanych w Rumunii, która była wtedy objęta dochodzeniem.
(17) Jednak w przeciwieństwie do ustaleń w dochodzeniu pierwotnym, uznaje się, że do celów obecnego przeglądu okresowego korekta dotycząca energii nie jest konieczna. W dochodzeniu wykazano, że średnie ukraińskie ceny energii stale rosły od czasu dochodzenia pierwotnego, a tempo tego wzrostu znacznie przewyższało tempo wzrostu średnich cen w Unii Europejskiej - w konsekwencji różnice między tymi cenami stopniowo zanikały. Znaczne różnice cen energii, które stwierdzono podczas dochodzenia pierwotnego i które uzasadniały korektę, nie występują obecnie.
(18) W związku z tym, w niniejszym przeglądzie okresowym nie uznaje się za konieczne dokonanie korekty dotyczącej energii.
3.2. Przywóz dumpingowy w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym
3.2.1. Wartość normalna
(19) Zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego w pierwszej kolejności zbadano, czy całkowita wielkość sprzedaży produktu podobnego dokonywana przez każdego producenta eksportującego na rynku krajowym na rzecz klientów niezależnych była reprezentatywna w porównaniu z całkowitą wielkością jego sprzedaży eksportowej do Unii, tzn. czy całkowita wielkość takiej sprzedaży wynosiła przynajmniej 5 % całkowitej wielkości sprzedaży eksportowej produktu objętego postępowaniem do Unii. W wyniku badania ustalono, że sprzedaż krajowa była reprezentatywna dla obu producentów eksportujących.
(20) Zbadano następnie, czy każdy typ produktu podobnego sprzedawany przez producentów eksportujących na ich rynku krajowym był wystarczająco reprezentatywny do celów art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Sprzedaż krajowa danego typu produktu uznawana była za wystarczająco reprezentatywną, jeśli całkowita wielkość sprzedaży danego typu produktu na rzecz klientów niezależnych dokonana na rynku krajowym przez wnioskodawcę w ODP wynosiła co najmniej 5 % całkowitej wielkości sprzedaży porównywalnego typu produktu wywożonego do Unii.
(21) Zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia podstawowego zbadano następnie, czy sprzedaż krajowa każdego typu produktu, który był sprzedawany w ilościach reprezentatywnych, mogła być uznana za sprzedaż dokonaną w zwykłym obrocie handlowym. Badanie to przeprowadzono poprzez ustalenie odsetka krajowej sprzedaży z zyskiem każdego wywożonego typu produktu objętego postępowaniem na rzecz niezależnych klientów na rynku krajowym w ODP.
(22) W odniesieniu do tych typów produktu, w przypadku których ponad 80 % wielkości sprzedaży danego typu produktu na rynku krajowym dokonano powyżej kosztów, i dla których średnia ważona cena sprzedaży była równa jednostkowemu kosztowi produkcji lub od niego wyższa, wartość normalną dla każdego typu produktu obliczono jako średnią ważoną rzeczywistych cen krajowych całej sprzedaży rozpatrywanego typu, bez względu na to, czy była to sprzedaż z zyskiem.
(23) W przypadkach gdy wielkość sprzedaży danego typu produktu z zyskiem stanowiła 80 % lub mniej całkowitej wielkości sprzedaży danego typu, lub gdy średnia ważona ceny danego typu była niższa niż jednostkowy koszt produkcji, wartość normalna oparta była na rzeczywistej cenie krajowej, obliczonej jako średnia ważona ceny wyłącznie w krajowej sprzedaży z zyskiem dla danego typu w ODP.
(24) Wartość normalna dla niereprezentatywnych typów (tj. tych, których sprzedaż na rynku krajowym stanowiła mniej niż 5 % sprzedaży eksportowej do Unii lub które nie były w ogóle sprzedawane na rynku krajowym) została obliczona na podstawie kosztu wytworzenia przypadającego na typ produktu, powiększonego o koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz o zyski. W przypadku istniejącej sprzedaży krajowej wykorzystano zysk z transakcji dokonywanych w zwykłym obrocie handlowym na rynku krajowym w podziale na typy produktu objętego postępowaniem. W przypadku braku sprzedaży krajowej zastosowano średni zysk ze sprzedaży. Ta zmiana metodyki wynikała z tego, że po dochodzeniu pierwotnym, panel WTO i Organ Rozstrzygania Sporów WTO przyjęły sprawozdanie w sprawie "WE - Łosoś (Norwegia)"(9), w którym stwierdzono, że nie można zignorować rzeczywistej marży zysku ustalonej dla transakcji w zwykłym obrocie handlowym dotyczących tych typów produktu, dla których należy skonstruować wartość normalną.
(25) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń, dwóch eksportujących producentów stwierdziło, że koszty związane z przestojami w pracy sprzętu nie powinny być ujęte w ich łącznych kosztach produkcji produktu objętego postępowaniem w ODP oraz utrzymywali, że takie ujęcie stanowiło naruszenie art. 2 ust. 5 rozporządzenia podstawowego oraz było sprzeczne z zasadami rachunkowości ustalonymi w międzynarodowych standardach rachunkowości (IAS) oraz w szczególności IAS 2. W odniesieniu do art. 2 ust. 5 rozporządzenia podstawowego należy odnotować, że zgodnie z tym artykułem, jeżeli zostanie stwierdzone, że koszty związane z produkcją produktu objętego postępowaniem nie są w sposób uzasadniony odzwierciedlone w zapisach księgowych zainteresowanej strony, koszty te są dostosowywane. Fakt, że przedsiębiorstwo nie wykorzystywało w pełni swoich mocy produkcyjnych, spowodował jednak poniesienie kosztów. Koszty takie zostały zaksięgowane jako koszt na rachunku zysków i strat dwóch przedsiębiorstw eksportujących oraz mogły być bezpośrednio powiązane z produktem podobnym. Ponadto odesłanie do IAS 2 zostało uznane za bezzasadne, ponieważ celem IAS 2 jest uregulowanie sposobu księgowania zapasów, a nie określanie tego, co powinno być uznawane za koszt produkcji. Wobec tego wniosek został odrzucony.
(26) Wymienieni powyżej producenci eksportujący stwierdzili również, że niektóre wydatki finansowe wynikające z pożyczek, które były wliczone do kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych, powinny zostać wyłączone. Twierdzili oni, że te pożyczki zostały zaciągnięte, aby zaspokoić potrzeby związane z płynnością i krótkoterminowym finansowaniem przedsiębiorstwa i nie były powiązane z produkcją produktu objętego postępowaniem. Podczas wizyty weryfikacyjnej faktycznie ustalono, że wydatki związane z odsetkami były głównie powiązane z finansowaniem kapitału obrotowego. W związku z powyższym koszty odsetek rozłożono na wszystkie produkty. Producenci eksportujący nie mogli wykazać, że wydatki związane z odsetkami były przeznaczone na cele inne niż finansowanie kapitału obrotowego. Dwóch producentów eksportujących nie mogło przedstawić żadnych dalszych dowodów uzasadniających ich wniosek, a zatem został on odrzucony.
3.2.2. Cena eksportowa
(27) Cały wywóz produktu objętego postępowaniem do Unii realizowany przez dwóch producentów eksportujących był dokonywany bezpośrednio na rzecz niezależnych klientów w Unii za pośrednictwem powiązanego przedsiębiorstwa handlowego zlokalizowanego w Szwajcarii. Cenę eksportową określono zatem na podstawie faktycznie zapłaconych lub należnych cen eksportowych, zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego.
3.2.3. Porównanie
(28) Należy przypomnieć, że w dochodzeniu pierwotnym dokonano korekty ceny eksportowej na podstawie art. 2 ust. 10 lit. i) rozporządzenia podstawowego, w przypadku gdy sprzedaż była realizowana za pośrednictwem powiązanych przedsiębiorstw handlowych. Jednak w niniejszym przeglądzie okresowym nie wprowadzono takiej korekty zgodnie z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości, o którym mowa w motywie 2, w którym stwierdzono, że korekta nie była uzasadniona.
(29) Porównanie wartości normalnej z ceną eksportową dwóch producentów eksportujących zostało dokonane na podstawie ceny exworks. Aby zapewnić rzetelne porównanie wartości normalnej z ceną eksportową, wzięto pod uwagę, w formie korekt, różnice wpływające na ceny i porównywalność cen zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. Na tej podstawie wprowadzono korekty dotyczące kosztów transportu, rabatów i bonifikat oraz kosztów prowizji i kredytu.
3.2.4. Margines dumpingu
(30) Zgodnie z art. 2 ust. 11 i 12 rozporządzenia podstawowego średnia ważona wartość normalna została porównana ze średnią ważoną ceną eksportową każdego typu produktu na podstawie ceny exworks osobno dla każdego z dwóch przedsiębiorstw eksportujących. Jak wskazano w motywie 14 ustalono jeden wspólny margines dumpingu dla Interpipe poprzez obliczenie jednej ważonej średniej stawki dumpingu dla obu producentów eksportujących w ramach Interpipe.
(31) Na tej podstawie margines dumpingu, wyrażony jako wartość procentowa ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem, wynosi 13,8 %.
4. TRWAŁY CHARAKTER ZMIENIONYCH OKOLICZNOŚCI
(32) We wniosku o częściowy przegląd okresowy wnioskodawca stwierdził, że zmiany w strukturze organizacyjnej i organizacji produkcji, a także restrukturyzacja organizacji sprzedaży na rynku krajowym i eksportowym, wywarły wpływ na jego strukturę kosztów i w związku z tym istniejący poziom cła antydumpingowego nie jest już konieczny, aby zrównoważyć skutki dumpingu wyrządzającego szkodę.
(33) Zbadano zatem, czy zmienione okoliczności, które doprowadziły do wszczęcia przeglądu okresowego oraz ustaleń wynikających z niego, mogą być w uzasadniony sposób uznane za trwałe.
(34) W toku dochodzenia wskazano, że głównym czynnikiem prowadzącym do ustalenia niższego marginesu dumpingu w dochodzeniu przeglądowym są zmiany w strukturze organizacyjnej obejmujące połączenie dwóch przedsiębiorstw produkcyjnych oraz restrukturyzację organizacji sprzedaży, która została usprawniona. Zmiany te, które wywarły wpływ na strukturę kosztów wnioskodawcy w zakresie produkcji i sprzedaży produktu objętego postępowaniem, mają strukturalny charakter, a zatem najprawdopodobniej utrzymają się w przewidywalnej przyszłości. Ponadto nie odnotowano znaczącej zmienności cen wnioskodawcy.
(35) Dlatego też stwierdzono, że zmiana okoliczności ma trwały charakter, a stosowanie obowiązujących środków na obecnym poziomie nie jest już uzasadnione,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
