Decyzja 2010/485/UE w sprawie adekwatności właściwych organów Australii i Stanów Zjednoczonych Ameryki na mocy dyrektywy 2006/43/WE Parlamentu Europejskiego i Rady

DECYZJA KOMISJI
z dnia 1 września 2010 r.
w sprawie adekwatności właściwych organów Australii i Stanów Zjednoczonych Ameryki na mocy dyrektywy 2006/43/WE Parlamentu Europejskiego i Rady

(notyfikowana jako dokument nr C(2010) 5676)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2010/485/UE)

(Dz.U.UE L z dnia 11 września 2010 r.)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę 2006/43/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie ustawowych badań rocznych sprawozdań finansowych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych, zmieniającą dyrektywy Rady 78/660/EWG i 83/349/EWG oraz uchylającą dyrektywę Rady 84/253/EWG(1), w szczególności jej art. 47 ust. 3 akapit pierwszy,

po konsultacji z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Na mocy art. 47 ust. 1 i art. 53 dyrektywy 2006/43/WE, począwszy od dnia 29 czerwca 2008 r. w przypadku inspekcji lub dochodzeń dotyczących biegłych rewidentów lub firm audytorskich właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić na przekazanie właściwym organom kraju trzeciego dokumentacji roboczej z badania lub innych dokumentów będących w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich jedynie pod warunkiem uznania adekwatności tych organów kraju trzeciego przez Komisję i istnienia opartych o zasadę wzajemności porozumień roboczych pomiędzy właściwymi organami kraju trzeciego a właściwymi organami danych państw członkowskich. Należy zatem określić, które właściwe organy krajów trzecich są uznawane za adekwatne do celów przekazywania dokumentacji roboczej z badania lub innych dokumentów będących w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich właściwym organom kraju trzeciego.

(2) Przekazanie dokumentacji roboczej z badania lub innych dokumentów będących w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich właściwym organom kraju trzeciego jest istotną kwestią dotykającą interesu publicznego związaną z pełnieniem niezależnego nadzoru publicznego. Każde tego rodzaju przekazanie przez właściwe organy państw członkowskich powinno się zatem odbywać jedynie w celach związanych z wykonywaniem uprawnień nadzoru publicznego, zewnętrznym zapewnieniem jakości oraz przeprowadzaniem dochodzeń dotyczących biegłych rewidentów i firm audytorskich przez właściwe organy danego kraju trzeciego. Państwa członkowskie powinny zagwarantować, aby dwustronne porozumienia robocze umożliwiające przekazywanie dokumentacji roboczej z badania lub innych dokumentów, będących w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich między właściwymi organami tych państw oraz właściwymi organami Australii i Stanów Zjednoczonych Ameryki, zawierały właściwe zabezpieczenia w odniesieniu do ochrony zawartych w przekazywanej dokumentacji danych osobowych, informacji objętych tajemnicą służbową oraz wrażliwych informacji handlowych dotyczących zarówno przedsiębiorstw, których sprawozdania finansowe podlegają badaniu, jak również biegłych rewidentów takich przedsiębiorstw. Osoby obecnie lub w przeszłości zatrudniane przez właściwe organy kraju trzeciego, które otrzymują te informacje, są zobowiązane do zachowania tajemnicy zawodowej.

(3) Nie naruszając art. 47 ust. 4 dyrektywy 2006/43/WE, państwa członkowskie powinny zagwarantować, aby w celach związanych z nadzorem publicznym, zapewnieniem jakości oraz przeprowadzaniem dochodzeń dotyczących biegłych rewidentów i firm audytorskich, kontakty między biegłymi rewidentami lub firmami audytorskimi z państw członkowskich a właściwymi organami Australii i Stanów Zjednoczonych Ameryki odbywały się za pośrednictwem właściwych organów danego państwa członkowskiego.

(4) W wyjątkowych okolicznościach, jeżeli jest do niezbędne do zapewnienia skutecznego nadzoru, państwa członkowskie mogą zadecydować o dopuszczeniu wspólnych inspekcji. Państwa członkowskie mogą zezwolić na podjęcie współpracy z właściwymi organami Australii i Stanów Zjednoczonych Ameryki w formie wspólnych inspekcji lub też delegowania obserwatorów bez uprawnień do prowadzenia inspekcji lub dochodzeń, którzy nie mieliby również dostępu do poufnej dokumentacji roboczej z badania lub innych dokumentów będących w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich. Współpracę tego rodzaju należy prowadzić wyłącznie na warunkach określonych w art. 47 ust. 2 dyrektywy 2006/43/WE i w niniejszej decyzji, zwłaszcza w odniesieniu do wymogu poszanowania zasad suwerenności, poufności i wzajemności. Państwa członkowskie powinny zagwarantować, aby wszelkie wspólne inspekcje prowadzone przez ich właściwe organy z udziałem właściwych organów Australii i Stanów Zjednoczonych Ameryki na terytorium państw członkowskich zgodnie z art. 47 dyrektywy 2006/43/WE odbywały się pod przewodnictwem właściwego organu danego państwa członkowskiego.

(5) Przetwarzanie danych osobowych na mocy przywołanej dyrektywy podlega przepisom dyrektywy 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych(2). Dlatego też w przypadku gdy przekazanie właściwym organom Australii lub Stanów Zjednoczonych Ameryki dokumentacji roboczej z badania lub innych dokumentów będących w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich wiąże się z ujawnieniem danych osobowych, powinno się ono zawsze odbywać zgodnie z przepisami dyrektywy 95/46/WE. Państwa członkowskie powinny zagwarantować właściwe zabezpieczenia w odniesieniu do ochrony przekazywanych danych osobowych, w szczególności za pomocą wiążących porozumień zgodnych z przepisami rozdziału IV dyrektywy 95/46/WE, zawartych pomiędzy ich właściwymi organami a właściwymi organami Australii i Stanów Zjednoczonych Ameryki, jak również zagwarantować, aby te ostatnie nie ujawniały dalej danych osobowych zawartych w przekazywanej dokumentacji roboczej z badania lub w innych przekazywanych dokumentach będących w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich bez uprzedniej zgody właściwych organów danych państw członkowskich.

(6) Ocenę adekwatności właściwych organów kraju trzeciego należy przeprowadzać w oparciu o wymogi w zakresie współpracy określone w art. 36 dyrektywy 2006/43/WE lub w oparciu o zasadniczo równoważne rezultaty funkcjonalne. Ocenę adekwatności należy przeprowadzać w szczególności w oparciu o uprawnienia wykonywane przez właściwe organy Australii i Stanów Zjednoczonych Ameryki, wdrożone przez nie zabezpieczenia przeciwko łamaniu zasad poufności i tajemnicy zawodowej oraz określoną w dotyczących ich przepisach ustawowych i wykonawczych ich zdolność do współpracy z właściwymi organami państw członkowskich.

(7) W związku z faktem, iż biegli rewidenci i firmy audytorskie spółek unijnych, które wyemitowały papiery wartościowe w Australii lub w Stanach Zjednoczonych Ameryki lub które wchodzą w skład grupy publikującej w tych krajach ustawowe skonsolidowane sprawozdania finansowe, podlegają ustawodawstwu krajowemu tych krajów, należy zdecydować, czy właściwe organy państw członkowskich mogą przekazywać dokumentację roboczą z badania lub inne dokumenty będące w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich właściwym organom tych krajów jedynie w celach związanych z wykonywaniem przez nie uprawnień nadzoru publicznego, zewnętrznym zapewnieniem jakości oraz przeprowadzaniem dochodzeń dotyczących biegłych rewidentów i firm audytorskich.

(8) Oceny adekwatności do celów art. 47 dyrektywy 2006/43/WE przeprowadzone zostały w odniesieniu do właściwych organów Australii i Stanów Zjednoczonych Ameryki. Decyzje dotyczące adekwatności tych organów należy podjąć na podstawie tych ocen.

(9) Australijska Komisja ds. Papierów Wartościowych i Inwestycji (Australian Securities and Investments Commission) jest organem właściwym w zakresie nadzoru publicznego, zewnętrznego zapewnienia jakości oraz dochodzeń dotyczących biegłych rewidentów i firm audytorskich. Stosuje ona odpowiednie zabezpieczenia zabraniające ujawniania informacji poufnych przez jej obecnych lub byłych pracowników jakimkolwiek organom lub osobom trzecim oraz przewidujące sankcje za takie postępowanie. Wykorzystywałaby ona przekazaną dokumentację roboczą z badania lub inne dokumenty będące w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich jedynie do celów związanych z nadzorem publicznym, zewnętrznym zapewnieniem jakości oraz przeprowadzaniem dochodzeń dotyczących biegłych rewidentów i firm audytorskich. Na mocy australijskich przepisów ustawowych i wykonawczych może ona przekazywać właściwym organom wszystkich państw członkowskich dokumentację roboczą z badania lub inne dokumenty będące w posiadaniu australijskich biegłych rewidentów lub firm audytorskich. Na tej podstawie należy uznać Australijską Komisję ds. Papierów Wartościowych i Inwestycji za organ adekwatny w myśl art. 47 ust. 1 dyrektywy 2006/43/WE.

(10) Komisja Papierów Wartościowych i Giełd Stanów Zjednoczonych Ameryki (Securities and Exchange Commission of the United States of America) jest organem właściwym w zakresie dochodzeń dotyczących biegłych rewidentów i firm audytorskich; zakresem niniejszej decyzji należy objąć jedynie uprawnienia Komisji Papierów Wartościowych i Giełd Stanów Zjednoczonych Ameryki w zakresie dochodzeń dotyczących biegłych rewidentów i firm audytorskich. Komisja Papierów Wartościowych i Giełd Stanów Zjednoczonych Ameryki stosuje odpowiednie zabezpieczenia zabraniające ujawniania informacji poufnych przez jej obecnych lub byłych pracowników jakimkolwiek organom lub osobom trzecim oraz przewidujące sankcje za takie postępowanie. Wykorzystywałaby ona przekazaną dokumentację roboczą z badania lub inne dokumenty będące w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich jedynie do celów związanych z przeprowadzaniem dochodzeń dotyczących biegłych rewidentów i firm audytorskich. Na mocy przepisów ustawowych i wykonawczych Stanów Zjednoczonych Ameryki Komisja Papierów Wartościowych i Giełd może przekazywać właściwym organom wszystkich państw członkowskich dokumentację roboczą z badania lub inne dokumenty będące w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich ze Stanów Zjednoczonych, dotyczące dochodzeń, które może ona przeprowadzać w odniesieniu do tych biegłych rewidentów i firm audytorskich. Na tej podstawie należy uznać Komisję Papierów Wartościowych i Giełd Stanów Zjednoczonych Ameryki za organ adekwatny w myśl art. 47 ust. 1 dyrektywy 2006/43/WE.

(11) Rada ds. Nadzoru nad Rachunkowością Spółek Publicznych Stanów Zjednoczonych Ameryki (Public Company Accounting Oversight Board of the United States of America) jest organem właściwym w zakresie nadzoru publicznego, zewnętrznego zapewnienia jakości oraz dochodzeń dotyczących biegłych rewidentów i firm audytorskich. Stosuje ona odpowiednie zabezpieczenia zabraniające ujawniania informacji poufnych przez jej obecnych lub byłych pracowników jakimkolwiek organom lub osobom trzecim oraz przewidujące sankcje za takie postępowanie. Wykorzystywałaby ona przekazaną dokumentację roboczą z badania lub inne dokumenty będące w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich jedynie do celów związanych z nadzorem publicznym, zewnętrznym zapewnieniem jakości oraz przeprowadzaniem dochodzeń dotyczących biegłych rewidentów i firm audytorskich. Na mocy przepisów ustawowych i wykonawczych Stanów Zjednoczonych Ameryki może ona zapewniać właściwym organom wszystkich państw członkowskich bezpośredni dostęp do dokumentacji roboczej z badania lub innych dokumentów będących w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich ze Stanów Zjednoczonych, ale zgodnie z tymi przepisami nie może ona przekazywać tego rodzaju dokumentów właściwym organom państw członkowskich.

(12) Komisja Papierów Wartościowych i Giełd Stanów Zjednoczonych Ameryki może jednak udostępniać właściwym organom wszystkich państw członkowskich sprawozdania z inspekcji sporządzane przez Radę ds. Nadzoru nad Rachunkowością Spółek Publicznych Stanów Zjednoczonych Ameryki w odniesieniu do biegłych rewidentów lub firm audytorskich ze Stanów Zjednoczonych, jak również, po uprzednim złożeniu przez te organy odpowiedniego wniosku wraz z uzasadnieniem, dokumentację roboczą z badania lub inne dokumenty będące w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich ze Stanów Zjednoczonych, związane z tego rodzaju inspekcjami. W związku z tym współpraca między właściwymi organami państw członkowskich i Radą ds. Nadzoru nad Rachunkowością Spółek Publicznych Stanów Zjednoczonych Ameryki w zakresie inspekcji dotyczących biegłych rewidentów i firm audytorskich prowadzi do rezultatów zasadniczo równoważnych rezultatom, jakie są osiągane w przypadku bezpośredniej wymiany dokumentacji roboczej z badania lub innych dokumentów będących w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich, o której mowa w art. 36 dyrektywy 2006/43/WE. Na tej podstawie należy uznać Radę ds. Nadzoru nad Rachunkowością Spółek Publicznych Stanów Zjednoczonych Ameryki za organ adekwatny w myśl art. 47 ust. 1 dyrektywy 2006/43/WE.

(13) Przekazanie dokumentacji roboczej z badania lub innych dokumentów będących w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich powinno obejmować udostępnienie lub przekazanie dokumentacji roboczej z badania lub innych dokumentów będących w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich organom uznanych za adekwatne na mocy niniejszej decyzji, po uprzednim uzyskaniu zgody właściwych organów państw członkowskich, oraz udostępnienie lub przekazanie tego rodzaju dokumentacji takim organom przez właściwe organy państw członkowskich. W związku z tym w przypadku inspekcji lub dochodzeń biegłym rewidentom i firmom audytorskim nie należy zezwalać na udostępnianie lub przekazywanie dokumentacji roboczej z badania lub innych dokumentów będących w ich posiadaniu takim organom na warunkach innych niż określone w niniejszej decyzji i w art. 47 dyrektywy 2006/43/WE, na przykład na podstawie zgody biegłego rewidenta, firmy audytorskiej lub przedsiębiorstwa będącego ich klientem.

(14) Niniejsza decyzja nie powinna stanowić uszczerbku dla umów współpracy, o których mowa w art. 25 ust. 4 dyrektywy 2004/109/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 2004 r. w sprawie harmonizacji wymogów dotyczących przejrzystości informacji o emitentach, których papiery wartościowe dopuszczane są do obrotu na rynku regulowanym oraz zmieniającej dyrektywę 2001/34/WE(3).

(15) Ponieważ niniejszą decyzję przyjmuje się w kontekście okresu przejściowego przyznanego biegłym rewidentom i firmom audytorskim z niektórych krajów trzecich decyzją Komisji 2008/627/WE z dnia 29 lipca 2008 r. dotyczącą okresu przejściowego w odniesieniu do działalności w zakresie rewizji finansowej biegłych rewidentów i jednostek audytorskich z niektórych krajów trzecich(4), niniejsza decyzja nie powinna wykluczać żadnych ostatecznych decyzji Komisji w sprawie równoważności podejmowanych na mocy art. 46 dyrektywy 2006/43/WE.

(16) Celem niniejszej decyzji jest ułatwienie skutecznej współpracy pomiędzy właściwymi organami państw członkowskich a właściwymi organami Australii i Stanów Zjednoczonych Ameryki, aby umożliwić im wykonywanie ich funkcji w zakresie nadzoru publicznego, zewnętrznego zapewnienia jakości oraz przeprowadzania dochodzeń, a jednocześnie chronić prawa podmiotów, których to dotyczy. Państwa członkowskie powinny powiadomić Komisję o zawartych z tymi organami porozumieniach roboczych, aby umożliwić jej dokonanie oceny, czy współpraca odbywa się zgodnie z art. 47 dyrektywy 2006/43/WE.

(17) Ostatecznym celem współpracy z Australią i Stanami Zjednoczonymi Ameryki w zakresie nadzoru nad audytem jest osiągnięcie sytuacji wzajemnego zaufania do swoich systemów nadzoru, w której tylko w wyjątkowych przypadkach konieczne będzie przekazywanie dokumentacji roboczej z badania lub innych dokumentów będących w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich. Wzajemne zaufanie ma być oparte na równoważności systemów nadzoru nad audytem w Unii i w tych krajach.

(18) Rada ds. Nadzoru nad Rachunkowością Spółek Publicznych Stanów Zjednoczonych Ameryki pragnie kontynuować ocenę systemów nadzoru nad audytem w państwach członkowskich, zanim podejmie decyzję o uznawaniu wyników nadzoru sprawowanego przez właściwe organy tych państw. Z tego względu mechanizm współpracy między właściwymi organami państw członkowskich a Radą ds. Nadzoru nad Rachunkowością Spółek Publicznych Stanów Zjednoczonych Ameryki oraz Komisją Papierów Wartościowych i Giełd Stanów Zjednoczonych Ameryki należy poddać przeglądowi zmierzającemu do oceny postępów poczynionych w kierunku osiągnięcia wzajemnego zaufania do swoich systemów nadzoru. Z powyższych względów z dniem 31 lipca 2013 r. niniejsza decyzja powinna utracić moc w odniesieniu do Rady ds. Nadzoru nad Rachunkowością Spółek Publicznych Stanów Zjednoczonych Ameryki oraz Komisji Papierów Wartościowych i Giełd Stanów Zjednoczonych Ameryki.

(19) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ustanowionego na mocy art. 48 ust. 1 dyrektywy 2006/43/WE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Za adekwatne w myśl art. 47 ust. 1 dyrektywy 2006/43/WE uznaje się następujące właściwe organy krajów trzecich:

1) Australijska Komisja ds. Papierów Wartościowych i Inwestycji (Australian Securities and Investments Commission);

2) Rada ds. Nadzoru nad Rachunkowością Spółek Publicznych Stanów Zjednoczonych Ameryki (Public Company Accounting Oversight Board of the United States of America);

3) Komisja Papierów Wartościowych i Giełd Stanów Zjednoczonych Ameryki (Securities and Exchange Commission of the United States of America).

Artykuł  2
1.
Na mocy art. 53 dyrektywy 2006/43/WE, począwszy od dnia 29 czerwca 2008 r., w przypadku inspekcji lub dochodzeń dotyczących biegłych rewidentów i firm audytorskich każde przekazanie dokumentacji roboczej z badania lub innych dokumentów będących w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich jest uwarunkowane uprzednią zgodą właściwego organu danego państwa członkowskiego lub jest dokonywane przez właściwy organ danego państwa członkowskiego.
2.
Przekazanie dokumentacji roboczej z badania lub innych dokumentów będących w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich nie służy żadnym innym celom oprócz nadzoru publicznego, zewnętrznego zapewnienia jakości lub przeprowadzania dochodzeń dotyczących biegłych rewidentów i firm audytorskich.
3.
W przypadku gdy dokumentacja robocza z badania lub inne dokumenty będące w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich znajdują się w wyłącznym posiadaniu biegłego rewidenta lub firmy audytorskiej zarejestrowanych w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie rejestracji biegłego rewidenta grupy, a właściwy organ państwa członkowskiego rejestracji biegłego rewidenta grupy otrzymał wniosek o przekazanie od któregokolwiek z organów, o których mowa w art. 1, tego rodzaju dokumentacja lub dokumenty są przekazywane właściwemu organowi danego kraju trzeciego wyłącznie pod warunkiem udzielenia wyraźnej zgody na przekazanie przez właściwy organ tego pierwszego państwa członkowskiego.
4.
Państwa członkowskie gwarantują, że dwustronne porozumienia robocze umożliwiające przekazywanie dokumentacji roboczej z badania lub innych dokumentów będących w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich między właściwymi organami tych państw oraz właściwymi organami Australii i Stanów Zjednoczonych Ameryki zawierają właściwe zabezpieczenia w odniesieniu do ochrony zawartych w przekazywanej dokumentacji danych osobowych, informacji objętych tajemnicą służbową oraz wrażliwych informacji handlowych dotyczących zarówno przedsiębiorstw, których sprawozdania finansowe podlegają badaniu, jak również biegłych rewidentów takich przedsiębiorstw.
5.
Nie naruszając przepisów art. 47 ust. 4 dyrektywy 2006/43/WE, państwa członkowskie gwarantują, że - dla celów nadzoru publicznego, zapewniania jakości oraz przeprowadzania dochodzeń dotyczących biegłych rewidentów i firm audytorskich - dwustronne porozumienia robocze umożliwiające wzajemne przekazywanie dokumentacji roboczej z badania lub innych dokumentów będących w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich między właściwymi organami tych państw oraz właściwymi organami Australii i Stanów Zjednoczonych Ameryki stanowią, że kontakty między biegłymi rewidentami lub firmami audytorskimi z państw członkowskich a właściwymi organami Australii i Stanów Zjednoczonych Ameryki odbywają się za pośrednictwem właściwych organów danego państwa członkowskiego.
6.
Jedynie w przypadkach, gdy to niezbędne, państwa członkowskie dopuszczają wspólne inspekcje. Państwa członkowskie gwarantują, że wszelkie wspólne inspekcje prowadzone przez ich właściwe organy z udziałem właściwych organów Australii i Stanów Zjednoczonych Ameryki na terytorium państw członkowskich zgodnie z art. 47 dyrektywy 2006/43/WE odbywają się - co do zasady - pod przewodnictwem właściwego organu danego państwa członkowskiego.
7.
Państwa członkowskie gwarantują, że wszelkie dwustronne porozumienia robocze między właściwymi organami państw członkowskich a właściwymi organami Australii i Stanów Zjednoczonych Ameryki spełniają warunki współpracy określone w niniejszej decyzji.
Artykuł  3

W odniesieniu do właściwych organów wymienionych w art. 1 pkt 2 i 3 niniejsza decyzja traci moc z dniem 31 lipca 2013 r.

Artykuł  4

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 1 września 2010 r.

W imieniu Komisji
Michel BARNIER
Członek Komisji

______

(1) Dz.U. L 157 z 9.6.2006, s. 87.

(2) Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31.

(3) Dz.U. L 390 z 31.12.2004, s. 38.

(4) Dz.U. L 202 z 31.7.2008, s. 70.

Zmiany w prawie

Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 30.04.2024
Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.UE.L.2010.240.6

Rodzaj: Decyzja
Tytuł: Decyzja 2010/485/UE w sprawie adekwatności właściwych organów Australii i Stanów Zjednoczonych Ameryki na mocy dyrektywy 2006/43/WE Parlamentu Europejskiego i Rady
Data aktu: 01/09/2010
Data ogłoszenia: 11/09/2010
Data wejścia w życie: 01/01/1970