Decyzja 85/06/COL zmieniająca po raz pięćdziesiąty szósty zasady proceduralne i merytoryczne w dziedzinie pomocy państwa poprzez wprowadzenie nowego rozdziału 25.B: "Krajowa pomoc regionalna na lata 2007-2013"

DECYZJA URZĘDU NADZORU EFTA

NR 85/06/COL

z dnia 6 kwietnia 2006 r.

zmieniająca po raz pięćdziesiąty szósty zasady proceduralne i merytoryczne w dziedzinie pomocy państwa poprzez wprowadzenie nowego rozdziału 25.B: "Krajowa pomoc regionalna na lata 2007-2013"

URZĄD NADZORU EFTA⁽¹⁾,

UWZGLĘDNIAJĄC Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym⁽²⁾, w szczególności jego art. 61-63 oraz protokół 26,

UWZGLĘDNIAJĄC Porozumienie pomiędzy państwami EFTA w sprawie ustanowienia Urzędu Nadzoru i Trybunału Sprawiedliwości⁽³⁾, w szczególności jego art. 24 oraz art. 5 ust. 2 lit. b),

UWZGLĘDNIAJĄC art. 1 części 1 Protokołu 3 do Porozumienia pomiędzy państwami EFTA w sprawie ustanowienia Urzędu Nadzoru i Trybunału Sprawiedliwości,

MAJĄC NA UWADZE, że zgodnie z art. 24 Porozumienia o Nadzorze i Trybunale, Urząd nadaje moc prawną postanowieniom Porozumienia EOG dotyczącym pomocy państwa,

MAJĄC NA UWADZE, że zgodnie z art. 5 ust. 2 lit. b) Porozumienia o Nadzorze i Trybunale, Urząd wydaje zawiadomienia lub wytyczne w kwestiach objętych Porozumieniem EOG, jeśli Porozumienie to lub Porozumienie o Nadzorze i Trybunale wyraźnie tak stanowi, lub jeśli Urząd uznaje to za konieczne,

PRZYWOŁUJĄC Zasady proceduralne i merytoryczne w dziedzinie pomocy państwa⁽⁴⁾ przyjęte przez Urząd dnia 19 stycznia 1994 r.⁽⁵⁾,

MAJĄC NA UWADZE, że dnia 4 marca 2006 r. Komisja Wspólnot Europejskich (zwana dalej "Komisją WE") przyjęła wytyczne w sprawie krajowej pomocy regionalnej na lata 2007-2013⁽⁶⁾,

MAJĄC NA UWADZE, że wspomniane wytyczne mają również znaczenie dla Europejskiego Obszaru Gospodarczego,

MAJĄC NA UWADZE, że należy zagwarantować jednolite stosowanie zasad EOG dotyczących pomocy państwa na całym terenie Europejskiego Obszaru Gospodarczego,

MAJĄC NA UWADZE, że zgodnie z pkt II części "OGÓLNE", zamieszczonej na końcu załącznika XV do Porozumienia EOG, Urząd przyjmuje, po konsultacji z Komisją, akty prawne odpowiadające tym, które zostały przyjęte przez Komisję Europejską,

PO KONSULTACJI z Komisją Europejską,

ODWOŁUJĄC SIĘ do konsultacji, które Urząd odbył z państwami EFTA, wysyłając dnia 20 lutego 2006 r. pisma na ten temat do Islandii, Norwegii i Liechtensteinu,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Wytyczne w sprawie pomocy państwa zmienia się poprzez wprowadzenie nowego rozdziału 25.B: "Krajowa pomoc regionalna na lata 2007-2013". Nowy rozdział załączony jest do niniejszej decyzji.

Artykuł  2

Skreśla się istniejący rozdział 25.A: "Przegląd wytycznych w sprawie krajowej pomocy regionalnej na okres po dniu 1 stycznia 2007 r.".

Artykuł  3

Państwa EFTA zostają poinformowane pismem zawierającym egzemplarz niniejszej decyzji wraz z nowym rozdziałem 25.B.

Artykuł  4

Komisja Europejska zostaje poinformowana zgodnie z lit. d) Protokołu 27 do Porozumienia EOG, poprzez przekazanie jej egzemplarza niniejszej decyzji wraz z nowym rozdziałem 25.B.

Artykuł  5

Niniejsza decyzja, wraz z załączonym nowym rozdziałem 25.B, zostaje opublikowana w Sekcji EOG oraz w Suplemencie EOG do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej.

Artykuł  6

Jedynie tekst w języku angielskim jest autentyczny.

Sporządzono w Brukseli, dnia 6 kwietnia 2006 r.

W imieniu Urzędu Nadzoru EFTA
Bjørn T. GRYDELAND	Kurt JAEGER
Przewodniczący	Członek Kolegium

______

⁽¹⁾ Zwany dalej Urzędem.

⁽²⁾ Zwane dalej Porozumieniem EOG.

⁽³⁾ Zwane dalej Porozumieniem o Nadzorze i Trybunale.

⁽⁴⁾ Zwane dalej "wytycznymi w sprawie pomocy państwa".

⁽⁵⁾ Wytyczne dotyczące zastosowania i interpretacji art. 61 i 62 Porozumienia EOG oraz art. 1 Protokołu 3 do Porozumienia o Nadzorze i Trybunale, przyjęte i wydane przez Urząd Nadzoru EFTA dnia 19 stycznia 1994 r., opublikowane w Dz.U. L 231 z 3.9.1994, Suplement EOG nr 32 do Dziennika Urzędowego z tego samego dnia. Wspomniane wytyczne zostały ostatnio zmienione dnia 22 marca 2006 r. Zwane są dalej "wytycznymi w sprawie pomocy państwa".

⁽⁶⁾ Dz.U. C 54 z 4.3.2006, str. 13.

ZAŁĄCZNIK

"25.B. KRAJOWA POMOC REGIONALNA NA LATA 2007-2013(1)

25.B.1 Wprowadzenie

(1) Na podstawie art. 61 ust. 3 lit. a) oraz art. 61 ust. 3 lit. c) Porozumienia EOG pomoc państwa przyznana na sprzyjanie rozwojowi gospodarczemu określonych niekorzystnie położonych regionów w EOG może zostać uznana za zgodną z funkcjonowaniem Porozumienia EOG. Ten rodzaj pomocy państwa znany jest pod nazwą krajowej pomocy regionalnej. Na krajową pomoc regionalną składa się pomoc na inwestycje przyznawana dużym przedsiębiorstwom lub, w ograniczonym zakresie, pomoc operacyjna, przy czym obie formy pomocy przyznaje się konkretnym regionom w celu wyrównania różnic regionalnych. Za pomoc regionalną uznaje się również podwyższenie poziomów pomocy inwestycyjnej przyznawanej małym i średnim przedsiębiorstwom mieszczącym się w regionach w niekorzystnym położeniu ponad poziom dopuszczalny na innych obszarach.

(2) Reagując na problemy istniejące w regionach znajdujących się w niekorzystnym położeniu, krajowa pomoc regionalna promuje gospodarczą, społeczną i terytorialną spójność państw EOG oraz EOG jako całości. Ta geograficzna specyfika odróżnia pomoc regionalną od innych form pomocy horyzontalnej, takich jak pomoc w dziedzinie badań, rozwoju i innowacji, zatrudnienia, szkoleń czy ochrony środowiska, które dążą do osiągnięcia innych celów leżących we wspólnym interesie zgodnie z art. 61 ust. 3 Porozumienia EOG, jakkolwiek w regionach w niekorzystnym położeniu wskaźnik pomocy może być czasami wyższy ze względu na występujące na nich szczególne trudności⁽²⁾.

(3) Celem krajowej regionalnej pomocy inwestycyjnej jest wspomaganie rozwoju regionów znajdujących się w najbardziej niekorzystnym położeniu poprzez wspieranie inwestycji i tworzenie nowych miejsc pracy. Promuje ona rozwój i dywersyfikację działalności gospodarczej przedsiębiorstw działających w tych regionach, zwłaszcza poprzez zachęcanie firm do otwierania tam nowych zakładów.

(4) Kryteria stosowane przez Urząd Nadzoru EFTA (zwany dalej »Urzędem«) przy sprawdzaniu zgodności krajowej pomocy regionalnej z Porozumieniem EOG na podstawie art. 61 ust. 3 lit. a) oraz art. 61 ust. 3 lit. c) Porozumienia EOG zostały określone w rozdziale 25 wytycznych Urzędu w sprawie krajowej pomocy regionalnej⁽³⁾ (zwanych dalej »wytycznymi«), obejmujących lata 2000-2006⁽⁴⁾. Szczegółowe zasady dotyczące przyznawania pomocy dla dużych projektów inwestycyjnych zostały określone w wytycznych, rozdział 26.A, Wielosektorowe zasady ramowe dotyczące pomocy regionalnej dla dużych projektów inwestycyjnych⁽⁵⁾. Niemniej jednak kierunek politycznego i gospodarczego rozwoju od 1998 r., łącznie z rozszerzeniem EOG z dnia 1 maja 2004 r. oraz przewidywanym przystąpieniem Bułgarii i Rumunii, stworzyły potrzebę przeprowadzenia szeroko zakrojonego przeglądu w celu przygotowania nowych wytycznych, które obowiązywać będą w latach 2007-2013.

(5) Pomoc regionalna może być skuteczna jedynie wówczas, gdy jest stosowana oszczędnie i proporcjonalnie oraz skupia się na regionach EOG w najbardziej niekorzystnym położeniu. W szczególności dopuszczalne pułapy pomocy powinny odzwierciedlać relatywną wagę problemów mających wpływ na rozwój odnośnych regionów. Ponadto korzyści z pomocy w zakresie rozwoju mniej uprzywilejowanego regionu muszą przeważać nad wynikającym z jej zastosowania zakłóceniem konkurencji⁽⁶⁾. Waga przykładana do korzyści osiąganych dzięki pomocy może być różna w zależności od rodzaju stosowanego odstępstwa, w związku z czym w przypadku regionów w najbardziej niekorzystnym położeniu objętych przepisami art. 61 ust. 3 lit. a) dopuścić można większe zakłócenie konkurencji niż w przypadku regionów, o których mowa w art. 61 ust. 3 lit. c)⁽⁷⁾.

(6) W pewnych bardzo ograniczonych, wyraźnie określonych przypadkach ograniczenia strukturalne danego regionu mogą być na tyle poważne, że regionalna pomoc inwestycyjna w połączeniu z kompleksowym systemem pomocy horyzontalnej może okazać się niewystarczająca dla zainicjowania procesu rozwoju regionalnego. Jedynie w takich przypadkach regionalna pomoc inwestycyjna może zostać uzupełniona regionalną pomocą operacyjną.

(7) Coraz więcej wskazuje na istnienie poważnych barier w zakładaniu nowych przedsiębiorstw w EOG, które w zaostrzonej formie występują w regionach w niekorzystnym położeniu. Urząd postanowił zatem w niniejszych wytycznych wprowadzić nowy instrument pomocy mający zachęcić małe przedsiębiorstwa do podejmowania działalności gospodarczej w regionach w niekorzystnym położeniu w postaci zróżnicowanych pułapów pomocy w odniesieniu do regionów, o których mowa.

25.B.2 Zakres

(8) Niniejsze Wytyczne stosowane będą przez Urząd w odniesieniu do pomocy regionalnej przyznawanej w każdym sektorze gospodarki objętym zakresem Porozumienia EOG i kompetencjami Urzędu. Ponadto kilka innych objętych nimi sektorów podlega również postanowieniom szczególnym, uwzględniającym swoistą sytuację tych sektorów i mogącym w całości lub w części odbiegać od niniejszych wytycznych⁽⁸⁾.

W odniesieniu do hutnictwa żelaza i stali, zgodnie z dawno przyjętą praktyką Urząd uznaje pomoc regionalną dla tego sektora, według definicji podanej w załączniku I, za niezgodną z obowiązującym Porozumieniem EOG. Niezgodność ta zachodzi również w przypadku dużych indywidualnych dotacji dla małych i średnich przedsiębiorstw tego sektora w rozumieniu art. 6 rozporządzenia (WE) nr 70/2001⁽⁹⁾ lub każdego następnego rozporządzenia, które nie podlega wyłączeniu na podstawie tego samego rozporządzenia.

Ponadto z uwagi na cechy szczególne regionalnej pomocy inwestycyjnej nie przyznaje się w sektorze włókien syntetycznych zgodnie z definicją w załączniku II.

(9) Pomoc mogą otrzymać wyłącznie przedsiębiorstwa znajdujące się w trudnej sytuacji w rozumieniu rozdziału 16 wytycznych⁽¹⁰⁾ zgodnie z tym rozdziałem⁽¹¹⁾.

(10) Ogólną zasadą jest, że pomoc regionalna powinna być przyznawana w ramach wielosektorowego programu pomocy stanowiącego integralną część regionalnej strategii rozwoju o wyraźnie sprecyzowanych celach. Program taki umożliwiałby właściwym organom uszeregowanie projektów inwestycyjnych według korzyści, jakie przedstawiają one dla danego regionu. W wyjątkowych przypadkach, w których przewiduje się przyznanie indywidualnej pomocy ad hoc pojedynczej firmie lub pomocy ograniczonej do jednego obszaru działalności, państwo EFTA ma obowiązek wykazania, że projekt przyczynia się do osiągnięcia celów spójnej strategii rozwoju regionalnego, oraz że uwzględniając charakter i wielkość projektu, nie będzie on powodował niedopuszczalnego zakłócenia konkurencji. Jeśli pomoc przyznana w ramach programu będzie nadmiernie skoncentrowana na określonym sektorze działalności, Urząd może dokonać przeglądu programu na mocy art. 17 części II Protokołu 3 do Porozumienia o Nadzorze i Trybunale, dotyczącego funkcji i uprawnień Urzędu w dziedzinie pomocy państwa (zwanego dalej »Protokołem 3 do Porozumienia o Nadzorze i Trybunale«) oraz może zaproponować, zgodnie z art. 18 ust. 3 części II wspomnianego protokołu, likwidację programu.

(11) Państwa EFTA nie mają obowiązku zgłaszania krajowych programów pomocy regionalnej spełniających wszystkie warunki ustanowione w rozporządzeniach w sprawie wyłączeń grupowych do niektórych kategorii horyzontalnej pomocy państwa włączonych do Porozumienia EOG poprzez załącznik XV.

25.B.3 Rozgraniczenie regionów

25.B.3.1 Odsetek ludności kwalifikujący się do objęcia pomocą regionalną w latach 2007-2013

(12) W świetle wyjątkowego charakteru pomocy regionalnej Urząd uważa, że całkowity odsetek ludności kwalifikujący się do objęcia pomocą w objętych pomocą regionach państw EFTA musi być znacznie mniejszy niż odsetek ludności w regionach, które pomocy takiej nie otrzymują.

(13) Wobec szeroko rozpowszechnionych obaw dotyczących zakłóceń w wyniku przyznawania pomocy inwestycyjnej na rzecz dużych przedsiębiorstw Urząd uznaje, że zgodnie z zasadą jednolitego wdrożenia, zastosowania i interpretacji zasad EOG w sprawie pomocy państwa całkowity odsetek ludności kwalifikujący objęty zakresem wytycznych w sprawie pomocy regionalnej na lata 2007-2013 powinien zostać ograniczony w taki sposób, aby pomocą objąć najmniej uprzywilejowane regiony, a także ograniczoną liczbę regionów, które są mniej uprzywilejowane w porównaniu ze średnią krajową w danym państwie EFTA.

25.B.3.2 Odstępstwo na podstawie art. 61 ust. 3 lit. a)

(14) Artykuł 61 ust. 3 lit. a) stanowi, że pomoc przeznaczona na sprzyjanie rozwojowi gospodarczemu regionów, w których poziom życia jest nienormalnie niski, lub regionów, w których istnieje poważny stan niedostatecznego zatrudnienia, może zostać uznana za zgodną z Porozumieniem EOG. Jak orzekł Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich »posłużenie się w wyłączeniu zawartym w art. 87 ust. 3 lit. a) wyrazami 'nienormalny' oraz 'poważny' wskazuje, że dotyczy ono wyłącznie obszarów, na których sytuacja gospodarcza jest wyjątkowo niekorzystna na tle Wspólnoty jako całości«⁽¹²⁾.

(15) W związku z tym Urząd stoi na stanowisku, że określone warunki są spełnione, jeśli region sklasyfikowany jako jednostka geograficzna poziomu NUTS II⁽¹³⁾ posiada produkt krajowy brutto (PKB), mierzony według standardu siły nabywczej (SSN), mniejszy niż 75 % średniej EOG⁽¹⁴⁾. W państwach EFTA nie ma jednakże obecnie regionu poziomu NUTS II spełniającego ten warunek⁽¹⁵⁾. Dlatego też żaden z regionów w państwach EFTA nie kwalifikuje się do odstępstwa na podstawie art. 61 ust. 3 lit. a).

25.B.3.3 Odstępstwo na podstawie art. 61 ust. 3 lit. c)

(16) Europejski Trybunał Sprawiedliwości w sprawie 248/84⁽¹⁶⁾ wyraził swój pogląd co do szeregu kwestii objętych odnośnym odstępstwem w Traktacie WE oraz co do ram odniesienia dla analizy w następujący sposób: »Z drugiej strony, zakres wyłączenia zawartego w art. 87 ust. 3 lit. c) jest szerszy o tyle, że dopuszcza rozwój pewnych obszarów bez ograniczania go uwarunkowaniami ekonomicznymi określonymi w art. 87 ust. 3 lit. a), zakładając, że pomoc taka 'nie zmienia warunków wymiany handlowej w zakresie sprzecznym ze wspólnym interesem'. Przepis ten uprawnia Komisję do zatwierdzenia pomocy mającej na celu dalszy rozwój gospodarczy obszarów państw członkowskich, które są w niekorzystnym położeniu w stosunku do średniej krajowej«. Zdaniem Urzędu ma to zastosowanie także do art. 61 ust. 3 lit. c) Porozumienia EOG.

(17) Pomoc regionalna objęta odstępstwem na podstawie art. 61 ust. 3 lit. c) musi jednak stanowić część szczegółowo zdefiniowanej polityki regionalnej państwa EFTA i przestrzegać zasady koncentracji geograficznej. Jeśli jest ona przeznaczona dla regionów, które znajdują się w mniej niekorzystnym położeniu niż regiony, których dotyczy art. 61 ust. 3 lit. a), wówczas zarówno zasięg geograficzny odstępstwa, jak i dozwolona intensywność pomocy muszą być ściśle ograniczone. W takich okolicznościach zazwyczaj jedynie niewielka część terytorium państwa EFTA kwalifikuje się do przyznania wspomnianej pomocy.

(18) Tak więc, aby pozostawić władzom krajowym wystarczający margines swobody przy wyborze regionów kwalifikujących się do pomocy, bez zagrożenia skuteczności systemu kontroli tego rodzaju pomocy prowadzonej przez Urząd oraz równego traktowania wszystkich państw EFTA, wybór regionów kwalifikujących się w ramach powyższego odstępstwa przeprowadza się w dwóch etapach: po pierwsze Urząd ustala dla każdego z państw EFTA maksymalny odsetek ludności kwalifikujący się do objęcia pomocą, a po drugie dokonuje wyboru regionów kwalifikujących się do objęcia pomocą.

25.B.3.3.1 Określenie zasięgu pomocy regionalnej w kategoriach liczby ludności kraju

(19) W odnośnych wytycznych Komisja Europejska zdefiniowała metodologię, jaka ma być stosowana w celu określania zasięgu pomocy w państwach członkowskich w kategoriach liczby ludności. Metodologia ta obejmuje następujące etapy:

a) państwa członkowskie WE otrzymują najpierw przydział wynikający z zastosowania odstępstwa WE na podstawie art. 61 ust. 3 lit. a)⁽¹⁷⁾;

b) państwa członkowskie WE otrzymują automatycznie przydział środków proporcjonalny do liczby ludności regionów, które kwalifikowały się do pomocy w ramach odstępstwa WE na podstawie art. 61 ust. 3 lit. a), a które przestały spełniać warunki kwalifikacji w ramach tego artykułu ze względu na swój rozwój gospodarczy (regiony takie znane są jako regiony »rozwoju gospodarczego«⁽¹⁸⁾);

c) w celu umożliwienia dalszego wspierania regionów o niskiej gęstości zaludnienia dane państwa członkowskie WE otrzymują również przydział obliczany na podstawie liczby ludności regionów o niskiej gęstości zaludnienia, zdefiniowanych jako regiony NUTS III o gęstości zaludnienia mniejszej niż 12,5 mieszkańca na km²;

d) przydziały na podstawie lit. a)-c) są następnie dodawane i suma odejmowana jest od łącznego odsetka ludności kwalifikującego się do objęcia pomocą wynoszącego 42⁽¹⁹⁾ dla państw członkowskich WE-25. Saldo jest następnie dzielone pomiędzy państwa członkowskie WE przy użyciu klucza podziału uwzględniającego sytuację gospodarczą takich regionów (szczegółowy wzór ustalania odsetka ludności kwalifikującej się do objęcia pomocą, przypisywanego obserwowanym różnicom regionalnym, przedstawiono w załączniku IV do wytycznych Komisji);

e) ponadto stosuje się siatkę bezpieczeństwa dla zapewnienia, że żadne z państw członkowskich WE nie utraci więcej niż 50 % odsetka ludności w stosunku do ludności objętej pomocą w ramach wytycznych z 1998 r.

(20) Państwa EFTA posiadają pewne cechy charakterystyczne, które należy uwzględnić, ustalając kwalifikujący się odsetek ludności:

a) ze względu na względnie wysoki wskaźnik PKB na mieszkańca w państwach EFTA żaden z regionów nie kwalifikuje się do odstępstwa na podstawie art. 61 ust. 3 lit. a)⁽²⁰⁾;

b) wiele regionów w państwach EFTA cechuje się niską gęstością zaludnienia;

c) ponadto żaden z regionów poza regionami o niskiej gęstości zaludnienia nie kwalifikuje się na podstawie metody różnic regionalnych, opisanej w załączniku IV do wytycznych Komisji.

(21) Ze względu na wspomniane cechy charakterystyczne Urząd ustala odsetek ludności kraju kwalifikujący się do pomocy na podstawie regionów o niskiej gęstości zaludnienia zgodnie z art. 61 ust. 3 lit. c).

Norwegia posiada dziewięć regionów NUTS III o niskiej gęstości zaludnienia, w których mieszka 29,08 % ludności Norwegii. W rezultacie pułap pomocy regionalnej dla Norwegii wynosi 29,08 % ludności.

Zgodnie z systemem klasyfikacji NUTS Islandia jako taka definiowana jest jako region NUTS III (a także jako region NUTS I i NUTS II). Gęstość zaludnienia Islandii wynosi mniej niż 12,5 mieszkańca na km²⁽²¹⁾. Jak wspomniano powyżej (ust. 16 i 17), odstępstwo na podstawie art. 61 ust. 3 lit. c) uprawnia Urząd do zatwierdzania pomocy mającej na celu dalszy rozwój gospodarczy regionów w państwie EFTA, które w stosunku do średniej krajowej znajdują się w niekorzystnym położeniu. Ponadto jedynie niewielka część terytorium kraju powinna kwalifikować się w trybie normalnym do objęcia pomocą, o której mowa. W tym kontekście i z uwzględnieniem charakterystyki demograficznej Islandii Urząd ustali odsetek ludności kwalifikujący się do pomocy na podstawie regionów NUTS IV o niskiej gęstości zaludnienia⁽²²⁾. 31,6 % ludności Islandii zamieszkuje takie regiony o gęstości zaludnienia mniejszej niż 12,5 mieszkańca na km². Odsetek ludności Islandii kwalifikujący się do pomocy wynosi zatem 31,6 %.

W Liechtensteinie brak regionów o niskiej gęstości zaludnienia, w związku z czym w tym ujęciu brak też regionów kwalifikujących się do pomocy.

25.B.3.3.2 Wybór regionów kwalifikujących się do pomocy

(22) Kryteria wyboru regionów przez państwa EFTA stanowiące o kwalifikowaniu się regionów do pomocy muszą być przejrzyste a zarazem wystarczająco elastyczne, aby uzasadnić przyznanie krajowej pomocy regionalnej w różnorodnych sytuacjach oraz przewidywać odpowiednie zabezpieczenia, aby przyznanie pomocy regionalnej nie zmieniało warunków wymiany handlowej i nie zakłócało konkurencji w zakresie sprzecznym ze wspólnym interesem. Urząd uważa zatem, że do wyboru przez dane państwa EFTA w celu przyznania regionalnej pomocy inwestycyjnej na podstawie odstępstwa określonego w art. 61 ust. 3 lit. c) mogą kwalifikować się następujące regiony⁽²³⁾:

a) regiony o niskiej gęstości zaludnienia: na obszary takie składają się zasadniczo regiony geograficzne poziomu NUTS-II o gęstości zaludnienia poniżej 8 mieszkańców na km² lub regiony geograficzne poziomu NUTS-III w przypadku Norwegii i regiony geograficzne NUTS-IV w przypadku Islandii⁽²⁴⁾ o gęstości zaludnienia poniżej 12,5 mieszkańca na km²⁽²⁵⁾. W doborze tych obszarów dopuszcza się jednak pewną elastyczność, z zastrzeżeniem następujących ograniczeń:

- elastyczność taka nie może oznaczać wzrostu odsetka ludności objętej pomocą,

- regiony poziomu NUTS III kwalifikujące się do elastycznego podejścia muszą posiadać gęstość zaludnienia niższą od 12,5 mieszkańca na km²,

- muszą one graniczyć z regionami poziomu NUTS III, które spełniają kryterium niskiej gęstości zaludnienia;

b) regiony tworzące strefy przygraniczne zamieszkane co najmniej przez 100.000 osób, które znajdują się w regionach poziomu NUTS-II lub regionach poziomu NUTS-III, a których PKB na mieszkańca jest niższy od średniej EOG lub w których stopa bezrobocia jest wyższa niż 115 % średniej krajowej (oba wskaźniki liczone są na podstawie średniej z ostatnich trzech lat według danych Eurostatu);

c) regiony poziomu NUTS-III o liczbie ludności nieprzekraczającej 100.000 osób, których PKB na mieszkańca jest niższy od średniej EOG lub w których stopa bezrobocia jest wyższa niż 115 % średniej krajowej (oba wskaźniki liczone są na podstawie średniej z ostatnich trzech lat według danych Eurostatu);

d) wyspy i inne regiony zdefiniowane za pomocą kryterium podobnej izolacji geograficznej⁽²⁶⁾, których PKB na mieszkańca jest niższy od średniej EOG lub w których stopa bezrobocia jest wyższa niż 115 % średniej krajowej (oba wskaźniki liczone są na podstawie średniej z ostatnich trzech lat według danych Eurostatu);

e) wyspy zamieszkane przez mniej niż 5.000 osób lub inne społeczności liczące mniej niż 5.000 mieszkańców zdefiniowane za pomocą kryterium podobnej izolacji geograficznej;

f) regiony NUTS-III lub ich części mające wspólną granicę lądową lub morską krótszą niż 30 km z państwem niebędącym krajem członkowskim Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub EFTA;

g) w należycie uzasadnionych przypadkach państwa EFTA mogą również wyznaczyć inne regiony, stanowiące strefy przygraniczne i zamieszkane co najmniej przez 50.000 osób, w których zachodzą poważne zmiany strukturalne lub które przeżywają relatywny zastój gospodarczy w stosunku do innych porównywalnych regionów. Zadaniem państw EFTA, które zechcą skorzystać z tej możliwości, będzie wykazanie przy pomocy uznanych wskaźników ekonomicznych oraz porównania z sytuacją na poziomie EOG, że przyznanie regionalnej pomocy inwestycyjnej w danym regionie jest uzasadnione.

(23) Dodatkowo, aby pozwolić państwom EFTA na większą elastyczność, tak by mogły się one zająć punktowymi różnicami regionalnymi poniżej poziomu NUTS-III, państwa EFTA mogą wyznaczyć także inne mniejsze obszary, które nie spełniają wyżej wymienionych kryteriów, jeśli zamieszkuje je co najmniej 20.000 osób⁽²⁷⁾. Państwa EFTA, które zechcą skorzystać z tej możliwości, muszą wykazać, że potrzeba wzrostu gospodarczego na zaproponowanych obszarach jest relatywnie bardziej nagląca, niż w przypadku innych obszarów w tym regionie, stosując do tego celu uznane wskaźniki gospodarcze, takie jak PKB na mieszkańca, poziom zatrudnienia lub bezrobocia, lokalna produktywność czy wskaźniki kwalifikacji. Pomoc regionalna dla MŚP na tych obszarach zatwierdzana będzie przez Urząd, stosowana będzie także odpowiednia premia dla MŚP. Jednak ze względu na potencjalne zakłócenie konkurencji wynikające z wpływu wywieranego na lepiej prosperujące sąsiadujące regiony, Urząd nie zatwierdza pomocy na inwestycje dla dużych przedsiębiorstw na tych obszarach lub pomocy na inwestycje o wydatkach kwalifikowalnych przekraczających 25 mln EUR.

(24) Przestrzeganie całkowitego zasięgu pomocy przypadającej na każde z państw EFTA powinno być zdeterminowane rzeczywistą liczbą ludności odnośnych regionów według najbardziej aktualnych dostępnych danych statystycznych.

25.B.4 Regionalna pomoc inwestycyjna

25.B.4.1 Forma i pułapy pomocy

25.B.4.1.1 Forma pomocy

(25) Regionalna pomoc inwestycyjna jest pomocą przyznawaną na realizację projektu inwestycji początkowej.

(26) »Inwestycja początkowa« oznacza inwestycję w aktywa materialne oraz aktywa niematerialne i prawne związane z:

- utworzeniem nowego zakładu,

- rozbudową istniejącego zakładu,

- dywersyfikacją produkcji zakładu poprzez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów,

- zasadniczą zmianą dotyczącą całościowego procesu produkcyjnego istniejącego zakładu.

»Aktywa materialne« oznaczają aktywa w postaci gruntów, budynków i budowli oraz instalacji/urządzeń technicznych. W przypadku nabycia zakładu pod uwagę należy brać wyłącznie koszty nabycia aktywów od stron trzecich, o ile transakcja odbyła się na warunkach rynkowych.

»Aktywa niematerialne i prawne« oznaczają aktywa związane z transferem technologii poprzez nabycie praw patentowych, licencji, wiedzy specjalistycznej lub nieopatentowanej wiedzy technicznej.

Pojęcie to nie obejmuje zatem inwestycji odtworzeniowych niespełniających żadnego z powyższych warunków⁽²⁸⁾.

(27) Nabycie aktywów związanych bezpośrednio z zakładem może być również uznane za inwestycję początkową, jeśli zakład został zamknięty lub zostałby zamknięty, gdyby nie został kupiony, przy czym zakupu dokonuje niezależny inwestor⁽²⁹⁾.

(28) Regionalna pomoc inwestycyjna obliczana jest w odniesieniu do kosztów inwestycji w aktywa materialne oraz aktywa niematerialne i prawne, związane z projektem inwestycji początkowej lub do (szacunkowych) kosztów wynagrodzenia dla miejsc pracy utworzonych (bezpośrednio) w wyniku realizacji projektu inwestycyjnego⁽³⁰⁾.

(29) Forma pomocy jest zmienna. Może ona przyjmować np. formę dotacji, niskooprocentowanej pożyczki lub obniżki oprocentowania, gwarancji państwa, zakupu pakietu udziałów/akcji lub alternatywną formę przekazania kapitału na preferencyjnych warunkach, zwolnienia z podatków lub ich obniżenia, zwolnienia z płacenia składek na ubezpieczenie społeczne lub innych obowiązkowych opłat bądź ich obniżenia, przekazania gruntów, towarów lub usług po cenach preferencyjnych.

(30) Istotne jest zagwarantowanie, aby pomoc regionalna stanowiła rzeczywistą zachętę do podejmowania inwestycji, które w przeciwnym razie nie zostałyby zrealizowane w regionach objętych pomocą. W związku z tym pomoc może zostać przyznana w ramach programów pomocy wyłącznie wtedy, gdy beneficjent przed rozpoczęciem prac nad realizacją projektu⁽³¹⁾ złożył wniosek o przyznanie pomocy, a organ odpowiedzialny za zarządzanie programem potwierdził następnie na piśmie⁽³²⁾, że projekt, z zastrzeżeniem szczegółowej weryfikacji, zasadniczo kwalifikuje się do objęcia pomocą, ponieważ spełnia kryteria określone w programie. Wszystkie programy pomocy⁽³³⁾ muszą zawierać wyraźne odniesienie do obydwu powyższych warunków. W przypadku pomocy ad hoc właściwy organ, przed rozpoczęciem prac nad realizacją projektu, musi wydać list intencyjny w sprawie przyznania pomocy, uzależniający je od zatwierdzenia środka przez Urząd. Jeśli prace rozpoczną się zanim warunki określone w niniejszym ustępie zostaną spełnione, projekt w całości nie będzie kwalifikował się do objęcia pomocą.

(31) W przypadkach, w których pomoc oblicza się na podstawie kosztów inwestycji w aktywa materialne lub aktywa niematerialne i prawne bądź kosztów nabycia w przypadku, o którym mowa w ust. 27, w celu zagwarantowania, że inwestycja jest uzasadniona gospodarczo oraz zgodna z odnośnymi pułapami pomocy, beneficjent musi wnieść wkład własny odpowiadający co najmniej 25 % kosztów kwalifikowalnych, pochodzący ze środków własnych lub z zewnętrznych źródeł finansowania, w formie wolnej od jakiegokolwiek wsparcia publicznego⁽³⁴⁾.

(32) Ponadto dla zapewnienia, aby inwestycja w sposób rzeczywisty i trwały przyczyniła się do rozwoju regionalnego, przyznanie pomocy inwestycyjnej musi zostać uzależnione, poprzez dołączenie do niej warunków lub metod jej wypłaty, od utrzymania przedmiotowej inwestycji w danym regionie przez okres co najmniej pięciu lat po jej zakończeniu⁽³⁵⁾. Poza tym, jeśli kwota pomocy została obliczona na podstawie kosztów wynagrodzenia, utworzone miejsca pracy należy obsadzić w ciągu trzech lat od zakończenia prac. Każde miejsce pracy utworzone dzięki inwestycji musi zostać utrzymane w danym regionie przez okres pięciu lat od dnia pierwszego obsadzenia stanowiska. W przypadku MŚP państwa EFTA mogą skrócić pięcioletni okres utrzymania inwestycji lub utworzonych miejsc pracy do minimum trzech lat.

(33) Wysokość pomocy definiowana jest w kategoriach intensywności w stosunku do kosztów referencyjnych. Wszystkie wartości intensywności pomocy muszą być obliczane w kategoriach ekwiwalentu dotacji brutto (EDB)⁽³⁶⁾. Intensywność pomocy wyrażona jako ekwiwalent dotacji brutto to zdyskontowana wartość pomocy wyrażona jako procent zdyskontowanej wartości kosztów kwalifikowalnych. W wypadku pomocy zgłaszanej Urzędowi indywidualnie, ekwiwalent dotacji brutto obliczany jest w dniu zgłoszenia. W innych przypadkach kwalifikowane koszty inwestycji dyskontuje się do poziomu ich wartości w dniu przyznania pomocy. Pomoc wypłacana w kilku ratach zostaje zdyskontowana do poziomu jej wartości odpowiednio w dniu zgłoszenia lub przyznania. Stopa procentowa stosowana do celów dyskontowania oraz do obliczenia kwoty pomocy w przypadku pożyczki uprzywilejowanej jest stopą referencyjną stosowaną w dniu przyznania dotacji. W przypadkach, w których pomoc przyznaje się w postaci zwolnień podatkowych lub obniżenia podatków należnych w przyszłości, raty pomocy dyskontuje się na podstawie stóp referencyjnych obowiązujących w czasie, gdy poszczególne przywileje podatkowe stają się skuteczne.

25.B.4.1.2 Pułapy pomocy (maksymalna intensywność pomocy) dla dużych przedsiębiorstw

(34) Intensywność pomocy musi być odpowiednio dostosowana do charakteru i nagromadzenia problemów regionalnych, którym ma zaradzić. Oznacza to, że dopuszczalna intensywność pomocy w regionach kwalifikujących się do wyłączenia na podstawie art. 61 ust. 3 lit. c) jest od początku niższa niż w regionach kwalifikujących się na podstawie art. 61 ust. 3 lit. a).

(35) Poszerzenie EOG doprowadziło do większego zróżnicowania zamożności wewnątrz EOG, w związku z czym zaszła potrzeba wprowadzenia bardziej rozbudowanej kategoryzacji odnośnych regionów. W celu zachowania spójności z podejściem przyjętym we Wspólnocie Europejskiej Urząd postanowił zastosować tę samą metodologię.

(36) W regionach, których dotyczy art. 61 ust. 3 lit. c) pułap pomocy regionalnej nie może przekroczyć 15 % EDB. Jest jednak obniżony do 10 % EDB dla regionów, których PKB na jednego mieszkańca przekracza 100 % średniego PKB na jednego mieszkańca dla EOG, a których stopa bezrobocia jest zarazem niższa od średniej dla EOG, mierzonej na poziomie NUTS-III (na podstawie średnich z ostatnich trzech lat według danych dostarczonych przez Eurostat)⁽³⁷⁾.

(37) Jednakże regiony o niskiej gęstości zaludnienia (odpowiadające poziomowi NUTS-III lub niższemu) oraz regiony poziomu NUTS-III lub ich części mające wspólną granicę lądową z krajem niebędącym państwem członkowskim Europejskiego Obszaru Gospodarczego ani EFTA zawsze kwalifikują się do objęcia pomocą o intensywności odpowiadającej 15 % EDB.

25.B.4.1.3 Premie dla małych i średnich przedsiębiorstw

(38) W przypadku pomocy dla małych i średnich przedsiębiorstw⁽³⁸⁾, pułapy podane w sekcji 25.B.4.1.2 mogą zostać podniesione o 20 % EDB w przypadku pomocy przyznawanej małym przedsiębiorstwom oraz o 10 % EDB w przypadku pomocy przyznawanej średnim przedsiębiorstwom⁽³⁹⁾.

25.B.4.2 Wydatki kwalifikowalne

25.B.4.2.1 Pomoc obliczana na podstawie kosztów inwestycji

(39) Wydatki na grunty, budynki i budowle oraz instalacje/urządzenia techniczne⁽⁴⁰⁾ kwalifikują się do objęcia pomocą na inwestycje początkowe.

(40) W przypadku MŚP koszty analiz przygotowawczych oraz usług doradczych związanych z inwestycją również mogą zostać uwzględnione do poziomu intensywności odpowiadającego 50 % faktycznie poniesionych kosztów.

(41) W przypadku nabycia o charakterze, o którym mowa w ust. 27, uwzględniać należy jedynie koszty zakupu aktywów⁽⁴¹⁾ od osób trzecich⁽⁴²⁾. Transakcja musi zostać przeprowadzona na warunkach rynkowych.

(42) Koszty związane z nabyciem aktywów objętych najmem/dzierżawą, innych niż grunty, budynki i budowle, uwzględnia się jedynie w przypadku, gdy najem/dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z chwilą upływu okresu najmu/dzierżawy. W odniesieniu do najmu/dzierżawy gruntów, budynków i budowli najem/dzierżawa musi trwać przez okres co najmniej pięciu lat od przewidywanego terminu zakończenia przedsięwzięcia inwestycyjnego w przypadku dużych przedsiębiorstw lub trzech lat w przypadku MŚP.

(43) Nabywane aktywa powinny być nowe, jakkolwiek zasada ta nie dotyczy MŚP oraz przejęć. W przypadku przejęć należy odjąć aktywa, na których nabycie przyznano pomoc przed przejęciem.

(44) W odniesieniu do MŚP zawsze można uwzględniać pełne koszty inwestycji w aktywa niematerialne i prawne obejmujące transfer technologii poprzez nabycie praw patentowych, licencji, wiedzy specjalistycznej lub nieopatentowanej wiedzy technicznej. W odniesieniu do dużych przedsiębiorstw koszty takie kwalifikują się do objęcia pomocą jedynie do wysokości 50 % całkowitych kwalifikowalnych wydatków inwestycyjnych dla danego projektu.

(45) We wszystkich przypadkach aktywa niematerialne i prawne kwalifikujące się do przyznania pomocy muszą spełniać warunki niezbędne dla zapewnienia, aby pozostały one związane z regionem będącym odbiorcą pomocy regionalnej, a w konsekwencji nie podlegały transferowi, z którego korzystałyby inne regiony, zwłaszcza te, które nie kwalifikują się do objęcia pomocą regionalną. Dlatego aktywa niematerialne i prawne kwalifikujące się do przyznania pomocy powinny w szczególności spełniać następujące warunki:

- muszą one być wykorzystywane wyłącznie w zakładzie otrzymującym pomoc regionalną,

- muszą być uznawane za aktywa podlegające amortyzacji,

- muszą zostać nabyte od stron trzecich na warunkach rynkowych,

- muszą zostać ujęte w aktywach firmy oraz pozostać w zakładzie otrzymującym pomoc regionalną przez okres co najmniej pięciu lat (trzech lat w przypadku MŚP).

25.B.4.2.2 Po moc oblicza na na podstawie koszt ów wynagrodzenia

(46) Jak wskazano w sekcji 25.B.4.1.1, pomoc regionalna może zostać obliczona także w odniesieniu do spodziewanych kosztów wynagrodzenia⁽⁴³⁾ wynikających z tworzenia nowych miejsc pracy dzięki projektowi inwestycji początkowej.

(47) Tworzenie nowych miejsc pracy oznacza wzrost netto liczby pracowników⁽⁴⁴⁾ w danym zakładzie w porównaniu ze średnią z poprzednich 12 miesięcy. Dlatego też od liczby miejsc pracy utworzonych w ciągu 12 miesięcy należy odjąć liczbę miejsc pracy zlikwidowanych w tym samym okresie⁽⁴⁵⁾.

(48) Kwota pomocy nie może przekroczyć określonego procentowo odsetka kosztów wynagrodzenia osoby zatrudnionej obliczonych za okres dwóch lat. Odsetek ten jest równy zatwierdzonej intensywności pomocy inwestycyjnej w danym regionie.

25.B.4.3 Pomoc dla dużych projektów inwestycyjnych

(49) Do celów niniejszych wytycznych »duży projekt inwestycyjny« oznacza »inwestycję początkową« zgodnie z definicją zawartą w niniejszych wytycznych, o wydatkach kwalifikowalnych przewyższających 50 mln EUR⁽⁴⁶⁾. Dla uniknięcia sytuacji, w której duży projekt inwestycyjny zostałby sztucznie podzielony na podprojekty, by ominąć w ten sposób przepisy niniejszych wytycznych, duży projekt inwestycyjny należy uznać za jednostkowy projekt inwestycyjny, jeśli inwestycja początkowa podjęta przez jedną lub kilka firm, na przestrzeni trzech lat, składa się z aktywów trwałych połączonych w sposób ekonomicznie niepodzielny⁽⁴⁷⁾.

(50) W celu obliczenia, czy wydatki kwalifikowalne na duże projekty inwestycyjne osiągnęły różne progi wyznaczone w niniejszych wytycznych, należy wziąć pod uwagę te wydatki kwalifikowalne, które wykazują wyższą wartość: związane z tradycyjnymi kosztami inwestycyjnymi lub z kosztami wynagrodzenia.

(51) W dwóch kolejnych wersjach Wielosektorowych zasad ramowych dotyczących pomocy regionalnej dla dużych projektów inwestycyjnych z 1998 r.⁽⁴⁸⁾ oraz z 2004 r.⁽⁴⁹⁾. Urząd, aby ograniczyć zakłócenia konkurencji, obniżył maksymalną dopuszczalną intensywność pomocy dla dużych projektów inwestycyjnych. Mając na uwadze uproszczenie i większą przejrzystość zasad, Urząd zdecydował o włączeniu przepisów Wielosektorowych zasad ramowych z 2004 r. (WZR 2004) do wytycznych w sprawie pomocy regionalnej na lata 2007-2013.

(52) WZR-2004 stracą zatem moc obowiązującą w stosunku do pomocy przyznanej lub zgłoszonej⁽⁵⁰⁾ po dniu 31 grudnia 2006 r. i zostaną zastąpione niniejszymi wytycznymi⁽⁵¹⁾.

25.B.4.3.1 Poprawa przejrzystości i monitorowania dużych projektów inwestycyjnych

(53) Państwa EFTA mają obowiązek indywidualnego zgłaszania Urzędowi każdej pomocy przyznawanej w ramach istniejących programów pomocy, jeśli pomoc proponowana ze wszystkich źródeł przekracza maksymalną dozwoloną kwotę pomocy, jaką inwestycja o wydatkach kwalifikowalnych równych 100 mln EUR może otrzymać zgodnie z proporcjami i zasadami określonymi w pkt 56⁽⁵²⁾.

Poniższa tabela zawiera zestawienie progów powodujących obowiązek zgłoszenia dla różnych regionów, uwzględniając najczęściej spotykaną intensywność pomocy na podstawie niniejszych wytycznych.

(EUR)
Intensywność pomocy	10 %	15 %	20 %	30 %	40 %	50 %
Próg powodujący obowiązek zgłoszenia	7,5 mln	11,25 mln	15,0 mln	22,5 mln	30,0 mln	37,5 mln

(54) Jeśli w ramach istniejących programów pomocy przyznaje się pomoc regionalną dla dużych projektów inwestycyjnych niepodlegających obowiązkowi zgłoszenia, państwa EFTA mają obowiązek, w ciągu 20 dni roboczych od dnia przyznania pomocy przez właściwe organy, dostarczenia Urzędowi wymaganych informacji na standardowym formularzu przedstawionym w załączniku III. Urząd udostępni informacje zbiorcze opinii publicznej za pośrednictwem swojej strony internetowej (www.eftasurv.int/fieldsofwork/fieldstateaid).

(55) Państwa EFTA muszą prowadzić szczegółową dokumentację dotyczącą pomocy przyznanej na wszystkie duże projekty inwestycyjne. Dokumentacja ta musi zawierać wszelkie informacje potrzebne do ustalenia, czy przestrzega się pułapów maksymalnej dopuszczalnej intensywności pomocy i być przechowywana przez okres dziesięciu lat od dnia przyznania pomocy.

25.B.4.3.2 Zasady oceny dużych projektów inwestycyjnych

(56) Regionalna pomoc inwestycyjna dla dużych projektów inwestycyjnych podlega skorygowanym pułapom pomocy regionalnej⁽⁵³⁾ w oparciu o następujące zasady:

Wydatki kwalifikowalne	Skorygowany pułap pomocy
Do 50 mln EUR	100 % pułapu regionalnego
Dla przedziału między 50 mln EUR a 100 mln EUR	50 % pułapu regionalnego
Dla przedziału powyżej 100 mln EUR	34 % pułapu regionalnego

Dopuszczalna kwota pomocy dla dużych projektów inwestycyjnych będzie zatem obliczana według wzoru: maksymalna kwota pomocy = R × (50 + 0,50 × B + 0,34 × C), gdzie R oznacza nieskorygowany pułap pomocy regionalnej, B - wydatki kwalifikowalne między 50 mln EUR a 100 mln EUR, a C - wydatki kwalifikowalne powyżej 100 mln EUR. Obliczeń dokonuje się na podstawie oficjalnych kursów wymiany w dniu przyznania pomocy lub, w przypadku pomocy podlegającej obowiązkowi indywidualnego zgłoszenia, w dniu tego zgłoszenia.

(57) W przypadkach, w których całkowita kwota pomocy ze wszystkich źródeł przekracza 75 % maksymalnej kwoty pomocy, jaką może otrzymać inwestycja o wydatkach kwalifikowalnych w wysokości 100 mln EUR przy zastosowaniu standardowego obowiązującego pułapu pomocy zgodnie z zatwierdzoną mapą pomocy regionalnej w odniesieniu do dużych przedsiębiorstw w dniu przyznania pomocy, oraz w przypadkach gdy:

a) beneficjent pomocy realizuje ponad 25 % sprzedaży danego(-ych) produktu(-ów) na rynku(-ach) przed rozpoczęciem inwestycji lub będzie realizował ponad 25 % po przeprowadzeniu inwestycji; lub

b) zdolności produkcyjne osiągnięte w wyniku realizacji projektu stanowią ponad 5 % rynku, co potwierdzają dane o widocznej konsumpcji⁽⁵⁴⁾ danego produktu, o ile średni roczny wskaźnik wzrostu jego widocznej konsumpcji w ciągu ostatnich pięciu lat nie przekraczał średniego rocznego wzrostu PKB w Europejskim Obszarze Gospodarczym;

Urząd zatwierdza regionalną pomoc inwestycyjną wyłącznie po szczegółowej weryfikacji następującej po wszczęciu procedury, o której mowa w art. 1 ust. 2 części I Protokołu 3 do Porozumienia o Nadzorze i Trybunale, czy pomoc jest konieczna do stworzenia zachęty dla inwestycji oraz czy korzyści wynikające ze środka pomocy są większe niż zakłócenie konkurencji i wpływ na wymianę handlową między Umawiającymi się Stronami⁽⁵⁵⁾.

(58) Dany produkt oznacza z reguły produkt, którego dotyczy projekt inwestycyjny⁽⁵⁶⁾. Jeśli projekt odnosi się do półproduktu, a znacząca część produkcji nie jest sprzedawana na rynku, dany produkt obejmować może produkty stanowiące kolejne ogniwo w procesie produkcji. Odnośny rynek produktów obejmuje dany produkt i jego substytuty uznawane za takie przez konsumentów (na podstawie cech charakterystycznych produktu, cen lub przeznaczenia) lub przez producentów (dzięki elastyczności wykorzystania linii produkcyjnych).

(59) Ciężar dowodu, że sytuacje przedstawione w ust. 57 lit. a) i b) nie mają miejsca, leży po stronie państwa EFTA⁽⁵⁷⁾. Do celów stosowania lit. a) i b) sprzedaż i widoczna konsumpcja zostaną zdefiniowane na odpowiednim poziomie klasyfikacji Prodcom⁽⁵⁸⁾, zwykle dla EOG, lub, jeśli informacje takie nie są dostępne lub istotne, na podstawie ogólnie uznanej segmentacji rynku, dla której istnieją łatwo dostępne dane statystyczne.

25.B.4.4 Zasady dotyczące kumulacji pomocy

(60) Pułapy intensywności pomocy określone w sekcjach 25.B.4.1 i 25.B.4.3 mają zastosowanie do całkowitej pomocy, jeśli:

- pomoc przyznaje się jednocześnie w ramach kilku programów regionalnych lub w połączeniu z pomocą ad hoc,

- pomoc pochodzi ze źródeł lokalnych, regionalnych, krajowych bądź EOG.

(61) Jeśli pomoc obliczona na podstawie kosztów inwestycji w aktywa materialne oraz aktywa niematerialne i prawne jest połączona z pomocą obliczoną na podstawie kosztów wynagrodzenia, należy przestrzegać pułapu intensywności ustalonego dla danego regionu⁽⁵⁹⁾.

(62) Jeśli wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą regionalną kwalifikują się w całości lub w części do objęcia pomocą przeznaczoną na inne cele, to ich część wspólna podlega najkorzystniejszemu pułapowi w ramach obowiązujących zasad.

(63) Jeśli państwo EFTA postanowi, że pomoc państwa w ramach jednego programu może zostać połączona z pomocą w ramach innych programów, dla każdego z tych programów musi określić sposób zapewnienia zgodności z wyżej wymienionymi warunkami.

(64) Regionalnej pomocy inwestycyjnej, w odniesieniu do tych samych wydatków kwalifikowalnych, nie należy kumulować z pomocą przyznaną zgodnie z zasadą de minimis w celu obejścia maksymalnej intensywności pomocy określonej w niniejszych wytycznych.

25.B.5 Pomoc operacyjna⁽⁶⁰⁾

(65) Pomoc regionalna mająca na celu zmniejszenie bieżących wydatków przedsiębiorstwa (pomoc operacyjna) jest zasadniczo zabroniona. Jednak w wyjątkowych przypadkach pomoc taka może zostać przyznana w regionach kwalifikujących się do objęcia pomocą w ramach odstępstwa na podstawie art. 61 ust. 3 lit. a) pod warunkiem, że (i) jest ona uzasadniona z uwagi na jej wkład w rozwój regionalny i jej charakter oraz (ii) jej poziom jest proporcjonalny do utrudnień, które ma złagodzić⁽⁶¹⁾. Państwa EFTA muszą wykazać istnienie powyższych utrudnień oraz ocenić ich znaczenie. Ponadto istnieje możliwość zatwierdzenia określonych szczególnych form pomocy operacyjnej w regionach o niskiej gęstości zaludnienia oraz w najsłabiej zaludnionych regionach.

(66) Pomoc operacyjna powinna być w zasadzie przyznawana jedynie w odniesieniu do wstępnie określonych wydatków lub kosztów kwalifikowalnych⁽⁶²⁾ oraz ograniczona do pewnej części tych kosztów.

(67) Ze względu na szczególny charakter działalności finansowej i działalności w ramach jednej grupy przedsiębiorstw, według definicji w sekcji J (kod 65, 66 i 67) oraz działalności w ramach jednej grupy przedsiębiorstw objętej zakresem zakres sekcji K (kod 74) europejskiej klasyfikacji NACE, istnieje niewielkie prawdopodobieństwo, aby pomoc operacyjna przyznana na tę działalność wspierała rozwój regionalny, natomiast bardzo duże niebezpieczeństwo, że doprowadzi ona do zakłócenia konkurencji, zgodnie z rozdziałem 17.B wytycznych⁽⁶³⁾. Dlatego też w ramach niniejszych wytycznych Urząd nie zatwierdza żadnej pomocy operacyjnej na rzecz sektora usług finansowych lub działalności w ramach grupy przedsiębiorstw, o ile pomoc taka nie zostanie przyznana w ramach ogólnych programów otwartych dla wszystkich sektorów i służących zrekompensowaniu dodatkowych kosztów transportu i zatrudnienia. Wyłączona jest również możliwość przyznawania pomocy operacyjnej na promowanie eksportu.

(68) Ponieważ celem pomocy operacyjnej jest przeciwdziałanie opóźnieniom i zastojom w rozwoju regionalnym, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w pkt 69 i 70, pomoc taka powinna mieć zawsze charakter przejściowy i z upływem czasu ulegać ograniczeniu, aż do stopniowego wycofania w chwili, gdy odnośne regiony osiągną poziom rzeczywistej konwergencji z zamożniejszymi obszarami EOG⁽⁶⁴⁾.

(69) Na zasadzie odstępstwa od poprzedniego ustępu pomoc operacyjna, która nie jest zarazem stopniowo obniżana i czasowo ograniczona, może zostać zatwierdzona w najsłabiej zaludnionych regionach, o ile ma ona zapobiegać postępującemu wyludnieniu tych regionów lub je ograniczać⁽⁶⁵⁾. Najsłabiej zaludnione regiony to regiony lub części regionów na poziomie NUTS-II w przypadku Norwegii oraz NUTS-IV w przypadku Islandii⁽⁶⁶⁾, o gęstości zaludnienia wynoszącej 8 osób na km² lub niższej, a także mniejsze obszary przyległe i sąsiadujące, które spełniają to samo kryterium gęstości zaludnienia.

(70) Ponadto w regionach o niskiej gęstości zaludnienia pomoc, która nie jest jednocześnie stopniowo obniżana i czasowo ograniczona, a jest przeznaczona częściowo na rekompensatę dodatkowych kosztów transportu może zostać zatwierdzona na następujących warunkach:

- pomoc może mieć na celu jedynie rekompensatę dodatkowych kosztów transportu, z uwzględnieniem innych programów wspierania transportu. Kwota pomocy może być obliczana na podstawie reprezentatywnej, należy jednakże unikać nadmiernej rekompensaty,

- pomoc może zostać przyznana wyłącznie w odniesieniu do dodatkowych kosztów transportu towarów produkowanych w regionach o niskiej gęstości zaludnienia w granicach danego kraju. Nie może ona stanowić pomocy na rzecz eksportu. Nie można przyznawać żadnej pomocy na transport bądź przesył produktów przedsiębiorstw nieposiadających alternatywnej lokalizacji (produkty przemysłu wydobywczego, elektrowni wodnych itd.),

- pomoc musi się poddawać wcześniejszej obiektywnej kwantyfikacji na podstawie współczynnika pomocy przypadającej na jeden tonokilometr, ponadto co roku należy sporządzać sprawozdanie, które między innymi wykaże, w jaki sposób funkcjonuje taki współczynnik lub współczynniki,

- szacunki dotyczące dodatkowych kosztów muszą dotyczyć najbardziej ekonomicznej formy transportu oraz najkrótszej trasy między miejscem produkcji bądź przetwarzania towarów a placówkami handlowymi przy wykorzystaniu takiej formy transportu; uwzględnić należy również zewnętrzne koszty środowiskowe.

(71) We wszystkich przypadkach konieczność oraz poziom pomocy operacyjnej muszą być regularnie analizowane dla zapewnienia jej długoterminowego dostosowania do potrzeb danego regionu. Urząd zatwierdza zatem programy pomocy operacyjnej jedynie na okres obowiązywania niniejszych wytycznych.

(72) Na potrzeby weryfikacji skutków, jakie programy pomocy operacyjnej wywierają na wymianę handlową i konkurencję, państwa EFTA mają co roku dostarczać oddzielne sprawozdanie dla każdego regionu poziomu NUTS-II⁽⁶⁷⁾, który korzysta z pomocy operacyjnej, zawierające podział całkowitych wydatków lub oszacowanie utraconych dochodów dla każdego programu pomocy operacyjnej zatwierdzonego w danym regionie, a także wymieniające dziesięciu największych beneficjentów pomocy operacyjnej w danym regionie⁽⁶⁸⁾, z podaniem sektora(ów) działalności beneficjentów oraz kwot pomocy otrzymanych przez każdego z nich.

25.B.6 Pomoc dla nowo założonych małych przedsiębiorstw

(73) Jakkolwiek nowo założone małe przedsiębiorstwa napotykają trudności w całym EOG, wydaje się, że rozwój gospodarczy w regionach objętych pomocą jest utrudniony z uwagi na stosunkowo niski poziom przedsiębiorczości, a w szczególności jeszcze niższy średni wskaźnik liczby nowo zakładanych firm. Wydaje się zatem, że konieczne jest wprowadzenie nowej formy pomocy, którą przyznawanoby w uzupełnieniu do regionalnej pomocy inwestycyjnej w celu zapewnienia zachęty do wspierania zakładania nowych firm i początkowego etapu rozwoju małych przedsiębiorstw na obszarach objętych pomocą.

(74) W celu zapewnienia jej skutecznego ukierunkowania wielkość tego rodzaju pomocy powinna być dostosowana do poziomu trudności, jakie napotyka dany region. Ponadto dla uniknięcia niedopuszczalnego ryzyka zakłócenia konkurencji, w tym ryzyka wypychania z rynku istniejących przedsiębiorstw, pomoc ta, przynajmniej w początkowym okresie, powinna być ściśle ograniczona do małych przedsiębiorstw, ograniczona pod względem kwoty, a z czasem ulegać obniżeniu.

(75) Urząd zatwierdza odpowiednio programy pomocy, które przewidują pomoc w łącznej wysokości 1 mln EUR na przedsiębiorstwo⁽⁶⁹⁾ w przypadku małych przedsiębiorstw prowadzących działalność gospodarczą w regionach kwalifikujących się do odstępstwa na podstawie art. 61 ust. 3 lit. c). Kwoty rocznej pomocy przyznanej nowo założonym małym przedsiębiorstwom nie mogą przekroczyć 33 % wyżej wymienionych całkowitych kwot pomocy na jedno przedsiębiorstwo.

(76) Wydatki kwalifikowalne obejmują koszty usług prawniczych, doradztwa oraz koszty administracyjne bezpośrednio związane z utworzeniem przedsiębiorstwa, jak również niżej wymienione koszty, o ile zostaną faktycznie poniesione w ciągu pierwszych pięciu lat od założenia przedsiębiorstwa⁽⁷⁰⁾:

- odsetki z zewnętrznych źródeł finansowania oraz dywidenda z kapitału własnego zainwestowanego według stopy nieprzekraczającej stopy referencyjnej,

- opłaty z tytułu najmu obiektów/urządzeń produkcyjnych,

- koszty zużycia energii, wody, ogrzewania, a także podatki (z wyjątkiem podatku VAT i podatku dochodowego od osób prawnych) oraz opłaty administracyjne,

- amortyzacja, opłaty z tytułu najmu/dzierżawy obiektów/urządzeń produkcyjnych oraz koszty wynagrodzenia, w tym obowiązkowe składki na ubezpieczenie społeczne, także kwalifikują się, jeśli inwestycje bazowe, tworzenie miejsc pracy i rekrutacja nie otrzymały wsparcia w postaci innych form pomocy.

(77) Intensywność pomocy nie może przekraczać 25 % wydatków kwalifikowalnych poniesionych w ciągu pierwszych trzech lat od założenia przedsiębiorstwa oraz 15 % w ciągu dwóch kolejnych lat.

(78) Wyżej wymieniona intensywność pomocy ulega zwiększeniu o 5 % w regionach o gęstości zaludnienia poniżej 12,5 osoby na km² i na małych wyspach zamieszkanych przez mniej niż 5.000 osób, a także w innych społecznościach o takiej wielkości dotkniętych podobną izolacją.

(79) Państwo EFTA wdraża system niezbędny dla zagwarantowania, że nie zostaną przekroczone górne pułapy dopuszczalnej kwoty pomocy oraz odpowiedniej intensywności pomocy w stosunku do danych kosztów kwalifikowalnych. W szczególności pomocy przewidzianej w niniejszym rozdziale nie należy kumulować z innymi formami pomocy ze środków publicznych (w tym z pomocą przyznaną zgodnie z zasadą de minimis) w celu obejścia maksymalnej ustalonej intensywności lub kwot pomocy.

(80) Przyznawanie pomocy wyłącznie nowo założonym małym przedsiębiorstwom może spowodować niepożądany skutek w odniesieniu do istniejących małych przedsiębiorstw, polegający na zachęcaniu ich do zamknięcia, a następnie założenia na nowo w celu otrzymania tego rodzaju pomocy. Państwa EFTA powinny być świadome tego zagrożenia oraz opracować programy pomocy w sposób pozwalający uniknąć tego problemu, przykładowo ograniczając możliwość ubiegania się o pomoc przez właścicieli ostatnio zamkniętych firm.

25.B.7 Mapy pomocy regionalnej oraz oświadczenie o zgodności pomocy

(81) Regiony państwa EFTA kwalifikujące się do objęcia pomocą regionalną na podstawie odstępstw oraz pułapy intensywności pomocy przeznaczonej na inwestycje początkowe⁽⁷¹⁾, które zostały zatwierdzone dla każdego regionu, tworzą wspólnie mapę pomocy regionalnej tego państwa. Mapa pomocy regionalnej definiuje również regiony kwalifikujące się do przyznania pomocy dla przedsiębiorstw. Mapy pomocy regionalnej nie obejmują programów pomocy operacyjnej, które są oceniane osobno dla każdego przypadku na podstawie zgłoszenia dokonanego przez dane państwo EFTA zgodnie z art. 1 ust. części I Protokołu 3 do Porozumienia o Nadzorze i Trybunale.

(82) Europejski Trybunał Sprawiedliwości orzekł, że »decyzje«, w których Komisja Europejska zatwierdza mapy pomocy regionalnej dla każdego z państw członkowskich WE, powinny być uważane za integralną część wytycznych w sprawie pomocy regionalnej, mającą moc obowiązująca jedynie pod warunkiem zatwierdzenia przez państwa członkowskie WE⁽⁷²⁾. Zdaniem Urzędu odnosi się to także do decyzji Urzędu.

(83) Ponadto należy przypomnieć, że mapy pomocy regionalnej określają także zakres wszelkich wyłączeń grupowych wyłączających pomoc regionalną z obowiązku zgłoszenia przewidzianego w art. 1 ust. części I Protokołu 3 do Porozumienia o Nadzorze i Trybunale, zarówno dla pomocy przyznawanej na podstawie rozporządzenia (WE) nr 70/2001⁽⁷³⁾, jak i na podstawie ewentualnego przyszłego wyłączenia w stosunku do innych form pomocy regionalnej.

(84) Na podstawie niniejszych wytycznych mapa pomocy regionalnej, w zależności od sytuacji społeczno-gospodarczej państwa EFTA, obejmie regiony wyznaczone przez państwa EFTA do zakwalifikowania do pomocy regionalnej zgodnie z art. 61 ust. 3 lit. c), nieprzekraczające pułapu kwalifikującego się odsetka ludności określonego zgodnie z sekcją 25.B.3.3.1.

(85) Państwa EFTA, o ile przestrzegają warunków ustalonych w niniejszych wytycznych, same są odpowiedzialne za podejmowanie decyzji o przyznaniu regionalnej pomocy inwestycyjnej oraz jej wysokości. W najwcześniejszym możliwym terminie po opublikowaniu niniejszych wytycznych każde z państw EFTA powinno odpowiednio zgłosić Urzędowi, zgodnie z art. 1 ust. 3 części I Protokołu 3 do Porozumienia o Nadzorze i Trybunale, jedną mapę pomocy regionalnej obejmującą całe terytorium danego państwa.

(86) Urząd rozpatruje zgłoszenia zgodnie z procedurą określoną w art. 1 ust. 3 części I Protokołu 3 do Porozumienia o Nadzorze i Trybunale. Po ich rozpatrzeniu publikuje zatwierdzone mapy pomocy regionalnej w Sekcji EOG i w Suplemencie EOG do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej. Mapy te stają się skuteczne dnia 1 stycznia 2007 r. lub w dniu ich zatwierdzenia przez Urząd, o ile nastąpi później, i stanowią integralną część niniejszych wytycznych.

(87) Zgłoszenie powinno wyraźnie określać regiony proponowane jako kwalifikujące się do objęcia pomocą na podstawie art. 61 ust. 3 lit. c) oraz intensywność pomocy przewidywaną dla dużych przedsiębiorstw, uwzględniając korekty pułapu pomocy regionalnej dla dużych projektów inwestycyjnych.

(88) W celu uzasadnienia wyznaczenia regionów, o których mowa w art. 61 ust. 3 lit. c), innych niż regiony rozwoju gospodarczego, regiony o niskiej gęstości zaludnienia i regiony przygraniczne przedstawione zostają szczegółowe informacje uzupełniające, w tym szczegółowe określenie odnośnych regionów, dane dotyczące ludności, informacje o PKB i poziomie bezrobocia w odnośnych regionach oraz inne istotne informacje.

(89) W celu zapewnienia ciągłości, która ma istotne znaczenie dla długoterminowego rozwoju regionalnego, wykaz regionów zgłoszonych przez państwa EFTA powinien w zasadzie obowiązywać przez cały okres obejmujący lata 2007-2013. Może on jednak zostać poddany przeglądowi sródokresowemu w 2010 r.⁽⁷⁴⁾. Każde państwo EFTA, które chciałoby zmienić wykaz regionów kwalifikujących się do objęcia pomocą na podstawie art. 61 ust. 3 lit c) lub mające zastosowanie poziomy intensywności pomocy zgłasza to Urzędowi najpóźniej do dnia 1 kwietnia 2010 r. W tym kontekście żadna ze zmian dotyczących regionów nie może przekroczyć 50 % całkowitego zasięgu pomocy przyznanej państwu EFTA na podstawie art. 61 ust. 3 lit c). Regiony, które przestają kwalifikować się do objęcia pomocą regionalną w wyniku przeglądu śródokresowego, nie kwalifikują się do żadnej pomocy przejściowej. Ponadto państwa EFTA mogą w każdej chwili przedłożyć Urzędowi wniosek o uzupełnienie wykazu o kolejne regiony, aż do osiągnięcia odpowiedniego kwalifikującego się odsetka ludności.

25.B.8 Wejście w życie, wdrożenie, przejrzystość i przegląd

(90) Urząd zamierza stosować niniejsze wytyczne w stosunku do wszelkiej pomocy regionalnej, która zostanie przyznana po dniu 31 grudnia 2006 r. Pomoc regionalna, która została już przyznana lub która zostanie przyznana przed 2007 r. będzie podlegać ocenie zgodnie z wytycznymi w sprawie krajowej pomocy regionalnej z 1999 r.

(91) Z uwagi na fakt, że zgłoszenia programów pomocy regionalnej lub pomocy ad hoc, która zostanie przyznana po dniu 31 grudnia 2006 r., muszą być zgodne z mapą pomocy regionalnej, nie mogą one w trybie normalnym zostać uznane za kompletne do czasu przyjęcia mapy pomocy regionalnej dla danego państwa EFTA zgodnie z ustaleniami przedstawionymi w sekcji 25.B.7. W związku z tym Komisja nie będzie w trybie normalnym rozpatrywać zgłoszeń programów pomocy regionalnej, które mają być realizowane po dniu 31 grudnia 2006 r., ani pomocy ad hoc, która zostanie przyznana po tym terminie, do czasu przyjęcia mapy pomocy regionalnej dla danego państwa EFTA⁽⁷⁵⁾. To samo stosuje się programów pomocy dla nowo założonych małych przedsiębiorstw, których dotyczy sekcja 25.B.6 niniejszych wytycznych.

(92) Urząd uważa, że wdrożenie niniejszych wytycznych doprowadzi do istotnych zmian w zasadach dotyczących pomocy regionalnej we wszystkich państwach EFTA. Ponadto wydaje się, że konieczne jest przeprowadzenie przeglądu w celu sprawdzenia, czy wszystkie programy pomocy regionalnej, w tym także programy pomocy inwestycyjnej i programy pomocy operacyjnej są nadal uzasadnione i skuteczne. W związku z powyższym Urząd proponuje państwom EFTA następujące odpowiednie środki, zgodnie z art. 1 ust. 1 części I Protokołu 3 do Porozumienia o Nadzorze i Trybunale:

- bez uszczerbku dla przepisów art. 10 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 70/2001 w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw, zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 364/2004 włączonym do Porozumienia EOG poprzez załącznik XV pkt 1f) decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 131/2004 z dnia 24.9.2004 (Dz.U. L 64 z 10.3.2005, str. 67 i Suplement EOG nr 12, str. 42) oraz art. 11 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2204/2002 w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa w zakresie zatrudnienia, włączonego do Porozumienia EOG poprzez załącznik XV pkt 1g) decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 83/2003 z dnia 20.6.2003 (Dz.U. L 257, str. 39 z 9.10.2003, Suplement nr 51, str. 250), państwa EFTA ograniczają czas stosowania wszystkich obowiązujących programów pomocy regionalnej do pomocy, która zostanie przyznana do dnia 31 grudnia 2006 r. włącznie,

- jeśli programy pomocy na ochronę środowiska dopuszczają przyznanie regionalnej pomocy inwestycyjnej na inwestycje ekologiczne zgodnie z przypisem 31 rozdziału 15 wytycznych⁽⁷⁶⁾, państwa EFTA zmieniają odnośne programy, aby zapewnić możliwość przyznania pomocy po dniu 31 grudnia 2006 r. jedynie wtedy, gdy jest zgodna z mapą pomocy regionalnej obowiązującą w dniu przyznania pomocy,

- państwa EFTA w miarę potrzeb zmieniają inne obowiązujące programy pomocy, aby zapewnić możliwość przyznawania premii regionalnych, takich jak premie przyznawane na pomoc szkoleniową, pomoc na badania i rozwój czy pomoc na ochronę środowiska po dniu 31 grudnia 2006 r. tylko w regionach kwalifikujących się do objęcia pomocą na podstawie art. 61 ust. 3 lit. c) zgodnie z mapą pomocy regionalnej przyjętą przez Urząd i obowiązującą w dniu przyznania pomocy.

Urząd zwróci się do państw EFTA o potwierdzenie ich zgody na te propozycje w ciągu jednego miesiąca.

(93) Ponadto Urząd uważa, że konieczne jest podjęcie dalszych środków dla poprawy przejrzystości pomocy regionalnej. Niezbędne wydaje się być zwłaszcza zapewnienie państwom EFTA, podmiotom gospodarczym, zainteresowanym stronom oraz samemu Urzędowi łatwego dostępu do pełnego tekstu wszystkich programów pomocy regionalnej obowiązujących w państwach EFTA. Urząd uważa, że cel ten można łatwo osiągnąć poprzez utworzenie wzajemnie powiązanych stron internetowych. W związku z tym rozpatrując programy pomocy regionalnej, Urząd będzie regularnie zabiegać o zobowiązanie się państwa EFTA do opublikowania w Internecie pełnego tekstu ostatecznej wersji programu pomocy oraz podania Urzędowi adresu internetowego publikacji. Projekty, w przypadku których wydatki poniesiono przed dniem publikacji programu, nie będą kwalifikowały się do objęcia pomocą regionalną.

(94) Urząd może w każdej chwili podjąć decyzję o przeglądzie lub zmianie niniejszych wytycznych, jeśli okaże się to konieczne z przyczyn związanych z polityką konkurencji bądź też w celu uwzględnienia innych dziedzin polityki EOG i zobowiązań międzynarodowych.

ZAŁĄCZNIK I

Definicja hutnictwa żelaza i stali

Hutnictwo żelaza i stali, do celów niniejszych wytycznych, obejmuje przedsiębiorstwa zajmujące się wytwarzaniem niżej wymienionych produktów:

Produkt	Kod Nomenklatury Scalonej(*)
Surówka	7201
Żelazostopy	7202 11 20, 7202 11 80, 7202 99 11
Wyroby zawierające żelazo, otrzymywane przez bezpośrednie odtlenianie rudy żelaza i pozostałych gąbczastych wyrobów zawierających żelazo	7203
Żeliwo i stal niestopowa	7206
Półprodukty z żeliwa lub	7207 11 11; 7207 11 14; 7207 11 16; 7207 12 10; 7207 19 11; 7207 19 14; 7207 19 16;
stali niestopowej	7207 19 31; 7207 20 11; 7207 20 15; 7207 20 17; 7207 20 32; 7207 20 51; 7207 20 55; 7207 20 57; 7207 20 71
Wyroby walcowane płaskie z żeliwa lub stali niestopowej	7208 10 00; 7208 25 00; 7208 26 00; 7208 27 00; 7208 36 00; 7208 37; 7208 38; 7208 39; 7208 40; 7208 51; 7208 52; 7208 53; 7208 54; 7208 90 10; 7209 15 00; 7209 16; 7209 17; 7209 18; 7209 25 00; 7209 26; 7209 27; 7209 28; 7209 90 10; 7210 11 10; 7210 12 11; 7210 12 19; 7210 20 10; 7210 30 10; 7210 41 10; 7210 49 10; 7210 50 10; 7210 61 10; 7210 69 10; 7210 70 31; 7210 70 39; 7210 90 31; 7210 90 33; 7210 90 38; 7211 13 00; 7211 14; 7211 19; 7211 23 10; 7211 23 51; 7211 29 20; 7211 90 11; 7212 10 10; 7212 10 91; 7212 20 11; 7212 30 11; 7212 40 10; 7212 40 91; 7212 50 31; 7212 50 51; 7212 60 11; 7212 60 91
Sztaby i pręty, walcowane na gorąco, w nieregularnych kręgach z żeliwa lub stali niestopowej	7213 10 00; 7213 20 00; 7213 91; 7213 99
Pozostałe sztaby i pręty z żeliwa lub stali niestopowej	7214 20 00; 7214 30 00; 7214 91; 7214 99; 7215 90 10
Kątowniki, kształtowniki i profile z żeliwa lub stali niestopowej	7216 10 00; 7216 21 00; 7216 22 00; 7216 31; 7216 32; 7216 33; 7216 40; 7216 50; 7216 99 10
Stal nierdzewna	7218 10 00; 7218 91 11; 7218 91 19; 7218 99 11; 7218 99 20
Wyroby walcowane płaskie ze stali nierdzewnej	7219 11 00; 7219 12; 7219 13; 7219 14; 7219 21; 7219 22; 7219 23 00; 7219 24 00; 7219 31 00; 7219 32; 7219 33; 7219 34; 7219 35; 7219 90 10; 7220 11 00; 7220 12 00; 7220 20 10; 7220 90 11; 7220 90 31
Sztaby i pręty ze stali nierdzewnej	7221 00; 7222 11; 7222 19; 7222 30 10; 7222 40 10; 7222 40 30
Wyroby walcowane płaskie z pozostałej stali stopowej	7225 11 00; 7225 19; 7225 20 20; 7225 30 00; 7225 40; 7225 50 00; 7225 91 10; 7225 92 10; 7225 99 10; 7226 11 10; 7226 19 10; 7226 19 30; 7226 20 20; 7226 91; 7226 92 10; 7226 93 20; 7226 94 20; 7226 99 20
Sztaby i pręty z pozostałej stali stopowej	7224 10 00; 7224 90 01; 7224 90 05; 7224 90 08; 7224 90 15; 7224 90 31; 7224 90 39; 7227 10 00; 7227 20 00; 7227 90; 7228 10 10; 7228 10 30; 7228 20 11; 7228 20 19; 7228 20 30; 7228 30 20; 7228 30 41; 7228 30 49; 7228 30 61; 7228 30 69; 7228 30 70; 7228 30 89; 7228 60 10; 7228 70 10; 7228 70 31; 7228 80
Kształtowniki grodzicowe	7301 10 00
Szyny i podkłady kolejowe	7302 10 31; 7302 10 39; 7302 10 90; 7302 20 00; 7302 40 10; 7302 10 20
Rury, przewody rurowe i profile drążone, bez szwu	7303; 7304
Spawane rury i przewody rurowe, których zewnętrzna średnica przekracza 406,4 mm, z żeliwa lub stali	7305
(*) Dz.U. L 279 z 23.10.2001, str. 1.

ZAŁĄCZNIK II

Definicja przemysłu włókien syntetycznych

Do celów niniejszych wytycznych przemysł włókien syntetycznych definiuje się jako:

- ekstruzję/teksturyzację wszystkich głównych rodzajów włókien oraz przędzy na bazie poliestru, poliamidu, akrylu lub polipropylenu, niezależnie od ich zastosowania końcowego, lub

- polimeryzację (w tym polikondensację), gdy stanowi ona integralny element ekstruzji na poziomie wykorzystywanych urządzeń, lub

- każdy dodatkowy proces związany z jednoczesną instalacją mocy produkcyjnych do ekstruzji/teksturyzacji przez przyszłego beneficjenta lub przez inne przedsiębiorstwo z grupy, do której należy beneficjent, który to proces, w ramach odnośnych specyficznych działań przemysłowych, jest zintegrowany z mocą produkcyjną na poziomie użytkowanych urządzeń.

ZAŁĄCZNIK III

Formularz informacji zbiorczej dotyczący pomocy dla dużych projektów inwestycyjnych, o której mowa w pkt 54

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

grafika

______

⁽¹⁾ Rozdział 25.B odpowiada komunikatowi Komisji - Wytyczne w sprawie krajowej pomocy regionalnej na lata 2007-2013, Dz.U. C 54 z 4.3.2006, str. 13.

⁽²⁾ Dodatki regionalne do pomocy przyznawanej w takich celach nie są zatem uważane za pomoc regionalną.

⁽³⁾ Wytyczne Urzędu dostępne są pod adresem: http://www.eftasurv.int/fieldsofwork/fieldstateaid/guidelines/

⁽⁴⁾ Punkt 7 sekcji 25.4 rozdziału 25, Krajowa pomoc regionalna w wersji z 1999 r. został zmieniony rozdziałem 16 - Pomoc w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw, odpowiadającym wytycznym wspólnotowym dotyczącym pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw (Dz.U. C 288 z 9.10.1999, str. 2).

⁽⁵⁾ Odpowiadający komunikatowi Komisji - Wielosektorowe zasady ramowe dotyczące pomocy regionalnej dla dużych projektów inwestycyjnych, Dz.U. C 70 z 19.3.2002, str. 8, zmieniony w Dz.U. C 263 z 1.11.2003, str. 3.

⁽⁶⁾ Patrz: wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie 730/79, Philip Morris, Rec. [1980], str. 2671, pkt 17 oraz w sprawie C-169/95, Hiszpania przeciw Komisji, Rec. [1997], str. I-135, pkt 20.

⁽⁷⁾ Patrz: orzeczenie Europejskiego Sądu Pierwszej Instancji w sprawie T-380/94 AIUFFASS i AKT, Rec. [1996], str. II-2169, pkt 54.

⁽⁸⁾ Sektory objęte postanowieniami szczególnymi, oprócz wyżej wymienionych sektorów, to: transport i przemysł stoczniowy.

⁽⁹⁾ Rozporządzenie (WE) nr 70/2001 w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw, zmienione rozporządzeniem (WE) nr 364/2004, włączonym do Porozumienia EOG poprzez załącznik XV pkt 1f), decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 131/2004 z 24.9.2004 (Dz.U. L 64 z 10.3.2005, str. 67 i Suplement EOG nr 12, str. 42).

⁽¹⁰⁾ Wytyczne Urzędu dostępne są pod adresem: http://www.eftasurv.int/fieldsofwork/fieldstateaid/guidelines/

⁽¹¹⁾ Obowiązkowi indywidualnego zgłoszenia Urzędowi podlega zwłaszcza pomoc przyznana dużym i średnim przedsiębiorstwom w toku restrukturyzacji, nawet jeśli stanowi ona część zatwierdzonego programu pomocy.

⁽¹²⁾ Sprawa 248/84, Niemcy przeciw Komisji, Rec. [1987], str. 4013, pkt 19.

⁽¹³⁾ Zgodnie z definicją zawartą w »Regionach statystycznych krajów EFTA oraz krajów kandydujących«, wydanie z 2001 r., Komisja Wspólnot Europejskich i Urząd Statystyczny Wspólnot Europejskich.

⁽¹⁴⁾ Przyjmuje się, że wskaźnik PKB może syntetycznie odzwierciedlać oba wspomniane zjawiska. Niniejsze i kolejne odniesienia do PKB na mieszkańca oznaczają PKB mierzony w kategoriach SSN. Wskaźniki PKB na mieszkańca dla każdego regionu oraz średnia EOG, które mają być wykorzystane w analizie, ustalane są przez Urząd Statystyczny Wspólnot Europejskich.

⁽¹⁵⁾ Jeżeli sytuacja ta ulegnie zmianie, Urząd przyjmie nowe wytyczne, uwzględniające taką modyfikację.

⁽¹⁶⁾ Przypis 12, jak wyżej.

⁽¹⁷⁾ Określając odsetek populacji kwalifikujący się do objęcia pomocą regionalną na podstawie odpowiedniego odstępstwa w art. 61 ust. 3 lit. a), Komisja Europejska działa w dwóch etapach: po pierwsze określa kwalifikujący się odsetek ludności stosując kryterium bazujące na wskaźniku PKB 75 % na mieszkańca, opisane w ust. 15. Po drugie, bierze pod uwagę regiony »efektu statystycznego«, tzn. regiony, w których PKB na mieszkańca przekracza 75 % średniej WE-25 jedynie ze względu na statystyczny efekt rozszerzenia WE. Są to regiony na poziomie NUTS II o PKB na mieszkańca wyższym niż 75 % średniej WE-25, ale niższym niż 75 % średniej WE-15. W odnośnych wytycznych Komisja Europejska uznaje, że regiony takie powinny nadal kwalifikować się do odstępstwa WE odpowiadającego art. 61 ust. 3 lit. a) na zasadzie tymczasowości do 31 grudnia 2010 r.

⁽¹⁸⁾ Regiony takie należy odróżniać od regionów »efektu statystycznego« (patrz: przypis 17 powyżej). Są to regiony, których wskaźnik PKB na mieszkańca wynosił mniej niż 75 % w ujęciu WE-15 i które, na skutek swojego rozwoju gospodarczego, nie spełniają już tego warunku w odniesieniu do WE-15.

⁽¹⁹⁾ Komisja Europejska ustaliła limit dla łącznego odsetka ludności kwalifikującego się do objęcia pomocą na poziomie 42 % obecnej WE- 25 (ze względu na mechanizm korekty zapewniający, aby żadne z państw członkowskich WE-15 nie straciło więcej niż 50 % odsetka ludności na podstawie aktualnych map pomocy regionalnej, przy czym w praktyce pułap ustalony jest na poziomie 43,1 %).

⁽²⁰⁾ Należy to rozumieć w ten sposób, że żaden z regionów w państwach EFTA (i) nie spełnia kryterium wskaźnika PKB 75 % na mieszkańca, opisanego w pkt 15 oraz (ii) nie kwalifikuje się też jako region »efektu statystycznego« ani region »wzrostu gospodarczego«.

⁽²¹⁾ W rzeczywistości jest to 2,9 mieszkańca na km².

⁽²²⁾ Według aktualnej klasyfikacji NUTS Islandia stanowi jako taka jeden region NUTS III. W przypadku zmiany tej klasyfikacji na skutek wprowadzenia więcej niż jednego regionu NUTS III, kwalifikujący się odsetek ludności kraju oceniony zostanie na podstawie poziomu NUTS III.

⁽²³⁾ Uwzględniając niewielki rozmiar państwa, w przypadku Islandii wystarczy, aby w wyznaczonych regionach PKB na mieszkańca był niższy od średniej EFTA lub aby stopa bezrobocia była wyższa niż 115 % średniej krajowej, a liczba zamieszkującej je ludności nie była niższa niż 10.000.

⁽²⁴⁾ W reszcie tekstu niniejszych wytycznych regiony NUTS III w przypadku Islandii powinny być rozumiane odpowiednio jako regiony NUTS IV. W razie zmiany klasyfikacji statystycznej Islandii opisanej w przypisie 22 tekst należy rozumieć odpowiednio jako mówiący o regionach NUTS III.

⁽²⁵⁾ W celu uniknięcia podwójnego policzenia, kryterium to należy stosować na podstawie rezydualnej, po uwzględnieniu względnej zamożności danych regionów.

⁽²⁶⁾ Przykładowo półwyspy i regiony górskie.

⁽²⁷⁾ Wspomniana minimalna granica może zostać obniżona w przypadku wysp i innych regionów zdefiniowanych za pomocą kryterium podobnej izolacji geograficznej.

⁽²⁸⁾ Inwestycja odtworzeniowa może jednak kwalifikować się jako pomoc operacyjna pod pewnymi warunkami określonymi w sekcji 25.B.5.

⁽²⁹⁾ Zatem samego nabycia udziałów/akcji osobowości prawnej przedsiębiorstwa nie można zakwalifikować jako inwestycji początkowej.

⁽³⁰⁾ Miejsca pracy uznaje się za stworzone bezpośrednio w wyniku realizacji projektu inwestycyjnego, jeśli związane są z działalnością, której dotyczy inwestycja, i stworzone zostały w ciągu trzech lat od jej zakończenia, w tym także miejsca pracy stworzone w związku ze wzrostem stopnia wykorzystania zdolności stworzonych w wyniku inwestycji.

⁽³¹⁾ »Rozpoczęcie prac« oznacza podjęcie prac budowlanych lub pierwszego definitywnego zobowiązania do zamówienia urządzeń, z wyłączeniem wstępnych studiów wykonalności.

⁽³²⁾ W przypadku pomocy podlegającej obowiązkowi indywidualnego zgłoszenia i zatwierdzenia przez Urząd, potwierdzenie faktu kwalifikowania się do pomocy musi zostać uzależnione od decyzji Urzędu zatwierdzającej pomoc.

⁽³³⁾ Jedynym wyjątkiem od powyższej zasady jest przypadek zatwierdzonych programów pomocy podatkowej, w ramach których zwolnienia z podatków lub ich obniżki są przyznawane na wydatki kwalifikowalne automatycznie, w sposób wolny od uznaniowości ze strony władz.

⁽³⁴⁾ Nie ma to przykładowo miejsca w wypadku subsydiowanych pożyczek, pożyczek ze środków publicznych na kapitał własny lub zaangażowania kapitałowego państwa, które nie spełniają kryterium prywatnego inwestora, gwarancji państwa zawierających elementy pomocy, jak również wsparcia ze strony państwa przyznanego w kontekście zasady de minimis.

⁽³⁵⁾ Zasada ta nie wyklucza wymiany przestarzałych instalacji lub sprzętu w ciągu wspomnianych pięciu lat w związku z szybkim rozwojem technologicznym, pod warunkiem że działalność gospodarcza zostanie utrzymana w danym regionie przez minimalny wymagany okres.

⁽³⁶⁾ Urząd przestaje stosować dotychczasową praktykę przeliczania pomocy regionalnej zgłaszanej przez państwa EFTA na ekwiwalenty dotacji netto w celu uwzględnienia orzeczenia Europejskiego Sądu Pierwszej Instancji z dnia 15 czerwca 2000 r. w sprawie T-298/97, Alzetta. W sprawie tej Europejski Sąd Pierwszej Instancji orzekł, co następuje: »Oceniając zgodność pomocy z postanowieniami traktatu, Komisja, w ramach ustanowionego traktatem systemu kontroli pomocy państwa, nie jest upoważniona do uwzględniania obciążeń podatkowych dotyczących kwoty przyznanej pomocy finansowej. Obciążeń takich nie nakłada się na samą pomoc, lecz dopiero na późniejszym etapie i mają one zastosowanie do przedmiotowej pomocy podobnie, jak do każdego osiągniętego dochodu. Nie mogą być one zatem właściwe przy ocenie szczególnego wpływu pomocy na wymianę handlową i konkurencję, a w szczególności przy szacowaniu korzyści odniesionych przez odbiorcę takiej pomocy przez porównanie z konkurencyjnymi przedsiębiorstwami, które nie otrzymały pomocy, a których dochód również podlega opodatkowaniu«. Ponadto Urząd uważa, że stosowanie EDB, z którego korzysta się także przy obliczaniu intensywności innych rodzajów pomocy państwa, przyczyni się do uproszczenia i większej przejrzystości systemu kontroli pomocy państwa, a także uwzględni rosnący odsetek pomocy państwa przyznawanej w formie zwolnień podatkowych.

⁽³⁷⁾ W drodze wyjątku można zatwierdzić wyższą intensywność pomocy dla regionu poziomu NUTS-III lub niższego, graniczącego z regionem kwalifikującym się do pomocy na podstawie art. 61 ust. 3 lit. a), jeśli jest to konieczne do zapewnienia, aby rozbieżność między tymi dwoma regionami nie przekraczała 20 punktów procentowych.

⁽³⁸⁾ Załącznik I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 364/2004 z dnia 25 lutego 2004 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 70/2001, Dz.U. L 63 z 28.2.2004, str. 22, włączonego do Porozumienia EOG poprzez załącznik XV pkt 1f) decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 131/2004 z 24.9.2004 (Dz.U. L 64 z 10.3.2005, str. 67 i Suplement EOG nr 12, str. 42), lub każdego następnego rozporządzenia.

⁽³⁹⁾ Premii tych nie stosuje się do pomocy przyznawanej w sektorze transportu.

⁽⁴⁰⁾ Wydatki na zakup środków transportu (majątku ruchomego) w sektorze transportu nie kwalifikują się do pomocy na inwestycje początkowe.

⁽⁴¹⁾ Jeśli nabyciu towarzyszy inna inwestycja początkowa, wydatki związane z tą ostatnią powinny powiększyć koszty zakupu.

⁽⁴²⁾ W wyjątkowych przypadkach można je obliczyć w inny sposób poprzez odniesienie do (szacunkowych) kosztów wynagrodzenia dla miejsc pracy zapewnionych lub nowo utworzonych w związku z nabyciem. Przypadki te muszą być indywidualnie zgłoszone Urzędowi.

⁽⁴³⁾ Koszty wynagrodzenia oznaczają wszelkie koszty, jakie beneficjent pomocy faktycznie ponosi z tytułu przedmiotowego zatrudnienia, na które składają się wynagrodzenie brutto przed opodatkowaniem oraz obowiązkowe składki na ubezpieczenie społeczne.

⁽⁴⁴⁾ »Liczba pracowników« oznacza liczbę rocznych jednostek roboczych (RJR), czyli liczbę osób zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy w ciągu jednego roku, przy czym liczba osób zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy i wykonujących prace sezonowe stanowi ułamkowe części RJR.

⁽⁴⁵⁾ Definicja ta obowiązuje zarówno istniejące, jak i nowe zakłady.

⁽⁴⁶⁾ Kwotę 50 mln EUR należy obliczyć według cen i kursów wymiany w dniu przyznania pomocy lub, w przypadku dużych projektów inwestycyjnych wymagających indywidualnego zgłoszenia, według cen i kursów wymiany w dniu tego zgłoszenia.

⁽⁴⁷⁾ W ramach oceny czy inwestycja początkowa jest ekonomicznie niepodzielna, Urząd weźmie pod uwagę powiązania techniczne, funkcjonalne i strategiczne oraz bezpośrednią bliskość geograficzną. Niepodzielność ekonomiczna będzie oceniania niezależnie od prawa własności. Oznacza to, że dla ustalenia, czy duży projekt inwestycyjny stanowi jednostkowy projekt inwestycyjny, zastosowana zostanie ta sama procedura oceny niezależnie od tego, czy projekt jest realizowany przez jedno przedsiębiorstwo, kilka przedsiębiorstw dzielących się kosztami inwestycji, czy kilka przedsiębiorstw ponoszących koszty odrębnych inwestycji w ramach tego samego projektu inwestycyjnego (np. w przypadku spółki stanowiącej wspólne przedsiębiorstwo (ang. joint venture)).

⁽⁴⁸⁾ Dodane w rozdziale 26.A Wielosektorowe zasady ramowe dotyczące pomocy regionalnej dla dużych projektów inwestycyjnych, odpowiadającym komunikatowi Komisji - Wielosektorowe zasady ramowe dotyczące pomocy regionalnej dla dużych projektów inwestycyjnych (Dz.U. C 107 z 7.4.1998, str. 7) usuniętym decyzją Urzędu nr 371/04/COL z dnia 15 grudnia 2004 r.

⁽⁴⁹⁾ Dodane w rozdziale 26.A.

⁽⁵⁰⁾ Projekty inwestycyjne podlegające obowiązkowi indywidualnego zgłoszenia oceniane będą zgodnie z zasadami obowiązującymi w dniu zgłoszenia

⁽⁵¹⁾ W związku z szerokim ogólnym zakresem niniejszych wytycznych Urząd uznał opracowanie wykazu sektorów, w których występują poważne problemy strukturalne, za niewykonalne z technicznego punktu widzenia.

⁽⁵²⁾ Pomoc indywidualna ad hoc zawsze podlega obowiązkowi zgłoszenia Urzędowi. Z uwagi na jej wyraźny wpływ na warunki wymiany handlowej i konkurencję, w przypadku pomocy indywidualnej ad hoc dla dużych indywidualnych projektów inwestycyjnych istnieje konieczność dokładnego uzasadnienia jej związku z rozwojem regionalnym.

⁽⁵³⁾ Punktem wyjścia dla obliczenia skorygowanych pułapów pomocy jest zawsze maksymalna intensywność pomocy dopuszczalna w przypadku pomocy dla dużych przedsiębiorstw zgodnie z przepisami sekcji 25.B.4.1.2. Dużym projektom inwestycyjnym nie można udzielać premii dla MŚP.

⁽⁵⁴⁾ Widoczna konsumpcja danego produktu to produkcja powiększona o import i pomniejszona o eksport.

⁽⁵⁵⁾ Urząd może we właściwym czasie opracować kolejne wytyczne w sprawie kryteriów, jakie będzie brał pod uwagę w trakcie oceny.

⁽⁵⁶⁾ W przypadku, gdy projekt inwestycyjny obejmuje produkcję kilku różnych produktów, wymagane jest uwzględnienie każdego z nich.

⁽⁵⁷⁾ Jeśli państwo EFTA wykaże, że beneficjent pomocy tworzy rynek nowego produktu, nie ma potrzeby przeprowadzania testów przewidzianych w pkt 57 lit. a) i b), a pomoc zostanie zatwierdzona zgodnie ze skalą w pkt 56.

⁽⁵⁸⁾ Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3924/91 z dnia 19 grudnia 1991 r. w sprawie ustanowienia wspólnotowego badania produkcji przemysłowej (Dz.U. L 374 z 31.12.1991, str. 1). Rozporządzenie to zostało włączone do Porozumienia EOG (załącznik XXI) decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 7/94.

⁽⁵⁹⁾ Warunek ten uważa się za spełniony, jeśli suma pomocy dla inwestycji początkowej, wyrażonej jako odsetek inwestycji, oraz pomocy przeznaczonej na tworzenie nowych miejsc pracy, wyrażonej jako odsetek kosztów wynagrodzenia, nie przekracza najkorzystniejszej kwoty wynikającej z zastosowania pułapu ustalonego dla danego regionu zgodnie z kryteriami określonymi w sekcji 25.B.4.1 lub pułapu określonego stosownie do kryteriów wskazanych w sekcji 25.B.4.3.

⁽⁶⁰⁾ Podobnie jak w przypadku innych form pomocy regionalnej, przyznanie pomocy operacyjnej podlega zawsze szczegółowym zasadom, które mogą mieć zastosowanie w określonych sektorach.

⁽⁶¹⁾ Pomoc operacyjna przyjmuje w szczególności formę zwolnień podatkowych lub obniżenia wysokości składek na ubezpieczenie społeczne, które nie są powiązane z kwalifikowalnymi kosztami inwestycji.

⁽⁶²⁾ Przykładowo inwestycji odtworzeniowych, kosztów transportu, kosztów pracy.

⁽⁶³⁾ Wytyczne Urzędu dostępne są pod adresem: http://www.eftasurv.int/fieldsofwork/fieldstateaid/guidelines/

⁽⁶⁴⁾ Powyższej zasady degresywności należy przestrzegać również przy zgłaszaniu nowych programów pomocy operacyjnej, mających zastąpić istniejące programy. Dopuszcza się jednak elastyczność w odniesieniu do stosowania tej zasady w przypadku programów pomocy operacyjnej mających na celu eliminację ograniczeń geograficznych określonych obszarów znajdujących się w regionach, których dotyczy art. 61 ust. 3 lit. a).

⁽⁶⁵⁾ Zadaniem państwa EFTA jest wykazanie, że zaproponowana pomoc jest niezbędna i stosowna w celu zapobiegania postępującemu wyludnieniu tych regionów lub jego ograniczenia.

⁽⁶⁶⁾ W razie zmiany klasyfikacji NUTS Islandii, patrz: przypis 22, odnośny poziom NUTS należy odpowiednio zmienić.

⁽⁶⁷⁾ W przypadku Islandii odpowiedni poziom NUTS.

⁽⁶⁸⁾ Pod względem kwoty otrzymanej pomocy.

⁽⁶⁹⁾ Do objęcia pomocą kwalifikują się małe przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 załącznika I do rozporządzenia Komisji Europejskiej (WE) nr 364/2004 włączonego do Porozumienia EOG poprzez załącznik XV pkt 1f) decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 131/2004 z dnia 24.9.2004 (Dz.U. L 64 z 10.3.2005, str. 67 i Suplement EOG nr 12, str. 42) lub każdego następnego rozporządzenia, które są autonomiczne w rozumieniu art. 3 załącznika do rozporządzenia Komisji nr 364/2004 i od ich założenia upłynęło mniej niż pięć lat.

⁽⁷⁰⁾ Wydatki kwalifikowalne nie obejmują podatku VAT oraz bezpośrednich podatków dochodowych od osób prawnych/fizycznych.

⁽⁷¹⁾ Skorygowane zgodnie z pkt 56 w przypadku pomocy na duże projekty inwestycyjne podlegającej obowiązkowi indywidualnego zgłoszenia.

⁽⁷²⁾ Orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2002 r. w sprawie C-242/00, Niemcy przeciw Komisji.

⁽⁷³⁾ Rozporządzenie Komisji (WE) nr 70/2001 w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw, zmienione rozporządzeniem (WE) nr 364/2004, włączonym do Porozumienia EOG poprzez załącznik XV pkt 1f), decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 131/2004 z 24.9.2004 (Dz.U. L 64 z 10.3.2005, str. 67 i Suplement EOG nr 12, str. 42), zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 70/2001 i rozszerzającym jego zakres w celu włączenia pomocy dla badań i rozwoju (Dz.U. L 63 z 28.2.2004, str. 22).

⁽⁷⁴⁾ Przepisy dotyczące przeglądu śródokresowego nie powinny uniemożliwić zmiany kwalifikującego się odsetka ludności Islandii przed 2010 r., jeżeli przed tym terminem klasyfikacja NUTS w tym kraju zostanie zmieniona zgodnie z przypisem 22 powyżej.

⁽⁷⁵⁾ Urząd informuje państwa EFTA, że w celu maksymalnego ograniczenia obciążeń wynikających z obowiązku zgłaszania pomocy Komisja Europejska zasygnalizowała, że zamierza skorzystać z przysługujących jej uprawnień do wyłączenia z obowiązku zgłoszenia na podstawie art. 88 ust. 3 Traktatu wszystkich przejrzystych programów regionalnej pomocy inwestycyjnej zgodnych z krajową mapą pomocy regionalnej zatwierdzoną dla danego państwa członkowskiego. W takim systemie pomoc indywidualna ad hoc oraz programy pomocy operacyjnej nie będą podlegały wyłączeniu z obowiązku zgłoszenia. Ponadto aktualne wymogi dotyczące dostarczania informacji i indywidualnego zgłaszania w przypadku dużych projektów pomocy indywidualnej będą nadal mieć zastosowanie, także w przypadku pomocy przyznanej w ramach programów objętych wyłączeniem. Niemniej jednak do chwili formalnego przyjęcia przez Komisję Europejską takiego rozporządzenia i jego włączenia do Porozumienia EOG, te typy projektów pomocy inwestycyjnej podlegają ogólnym wymogom dotyczącym zgłaszania, określonym w art. 1 ust. 3 części I i w art. 2 części 2 Protokołu 3 do Porozumienia i Nadzorze i Trybunale.

⁽⁷⁶⁾ Wytyczne Urzędu dostępne są pod adresem: http://www.eftasurv.int/fieldsofwork/fieldstateaid/guidelines/

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2008.54.1
• Rodzaj: Decyzja
• Tytuł: Decyzja 85/06/COL zmieniająca po raz pięćdziesiąty szósty zasady proceduralne i merytoryczne w dziedzinie pomocy państwa poprzez wprowadzenie nowego rozdziału 25.B: "Krajowa pomoc regionalna na lata 2007-2013"
• Data aktu: 06/04/2006
• Data ogłoszenia: 28/02/2008
• Data wejścia w życie: 06/04/2006