RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej(1) (zwane dalej "rozporządzeniem podstawowym"), w szczególności jego art. 11 ust. 3,
uwzględniając wniosek przedłożony przez Komisję po konsultacji z Komitetem Doradczym,
a także mając na uwadze, co następuje:
A. POPRZEDNIA PROCEDURA
(1) W dniu 5 maja 2000 r. Komisja wszczęła postępowanie antydumpingowe(2) w sprawie przywozu niektórych żelaznych lub stalowych lin i kabli pochodzących między innymi z Turcji.
(2) Rezultatem wspomnianego postępowania było nałożenie, rozporządzeniem Rady (WE) nr 1601/2001(3), ostatecznego cła antydumpingowego w celu wyeliminowania szkodliwych skutków dumpingu.
B. WNIOSEK O PRZEPROWADZENIE PRZEGLADU TYMCZASOWEGO
(3) Z wnioskiem o przeprowadzenie częściowego przeglądu tymczasowego rozporządzenia (WE) nr 1601/2001 wystąpił Has Çelik ve Halat Sanayi Ticaret A.S. (zwany dalej "Has Çelik" lub "wnioskodawcą"), producent eksportujący niektóre żelazne lub stalowe liny i kable będące przedmiotem obowiązujących środków antydumpingowych.
(4) We wniosku, stosownie do art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, powołano się na to, iż zmieniły się okoliczności dotyczące dumpingu, na podstawie których wprowadzono środki, i zmiany te mają charakter trwały.
(5) Zgodnie z treścią wniosku wnioskodawca przeszedł zmiany strukturalne, które w sposób znaczący wpłynęły na normalną wartość. Ponadto wnioskodawca stwierdził, że porównanie normalnej ceny obliczonej w oparciu o koszty własne lub cenę krajową z cenami wywozu do Wspólnoty doprowadziłoby do obniżenia znacznie poniżej poziomu obecnych środków mających zastosowanie do przywozu od wnioskodawcy, tj. 17,8 %. W związku z powyższym, dalsze obciążenie środkami na obecnych poziomach, opartych na wcześniej określonym poziomie dumpingu, nie jest konieczne dla celów zrównoważenia dumpingu.
(6) Stwierdzając, po konsultacji z Komitetem Doradczym, że istnieją wystarczające dowody dla wszczęcia częściowego postępowania tymczasowego, Komisja opublikowała zawiadomienie (zwane dalej "zawiadomieniem o wszczęciu")(4) i wszczęła dochodzenie, którego zakres był ograniczony do zbadania dumpingu u wnioskodawcy.
C. PROCEDURA
(7) Komisja oficjalnie powiadomiła przedstawicieli państwa wywozu i wnioskodawcę o wszczęciu częściowego dochodzenia tymczasowego, jak również umożliwiła wszystkim stronom, których ta sprawa dotyczy bezpośrednio, przedstawienie swoich opinii na piśmie oraz wystąpienie z wnioskiem o wysłuchanie. Otrzymano pismo od EWRIS, Komitetu Łącznikowego Przemysłu Lin Stalowych Unii Europejskiej (który był skarżącym w postępowaniu pierwotnym).
(8) Komisja przesłała również wnioskodawcy kwestionariusz, na który wnioskodawca odpowiedział w terminie wskazanym w zawiadomieniu o wszczęciu.
(9) Komisja zgromadziła i zweryfikowała wszystkie informacje uznane za niezbędne dla celów określenia dumpingu oraz przeprowadziła wizytę weryfikacyjną w siedzibie wnioskodawcy.
(10) Dochodzenie w sprawie dumpingu objęło okres od 1 lipca 2003 r. do 29 lutego 2004 r. (zwany dalej "okresem dochodzenia").
D. PRODUKT
Produkt objęty procedurą
(11) Produktem objętym procedurą jest ten sam produkt co w dochodzeniu, które doprowadziło do nałożenia obecnych środków (zwanym dalej "poprzednim dochodzeniem"), tj. żelazne lub stalowe liny i kable, w tym liny zamknięte, z wyłączeniem lin i kabli ze stali nierdzewnej, o maksymalnym przekroju poprzecznym powyżej 3 mm, z dołączonym osprzętem lub bez (zwane "linami z drutów stalowych" lub "SWR"), pochodzące z Turcji, sklasyfikowane obecnie pod kodami CN 7312 10 82, 7312 10 84, 7312 10 86, 7312 10 88 oraz 7312 10 99.
Produkt podobny
(12) Podobnie jak w poprzednim dochodzeniu, również i to dochodzenie wykazało, że SWR produkowane w Turcji przez wnioskodawcę i sprzedawane na rynek turecki lub na wywóz do Wspólnoty mają zasadniczo takie same cechy fizyczne i zastosowanie, w związku z czym należy je uznać za produkt podobny w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.
E. DUMPING
Wartość normalna
(13) W celu określenia wartości normalnej, ustalono najpierw, czy całkowita wielkość sprzedaży przez wnioskodawcę produktu podobnego na rynku krajowym jest reprezentatywna w porównaniu z jego całkowitą wielkością sprzedaży na wywóz do Wspólnoty. Zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego uznano, iż wielkość ta jest reprezentatywna, ponieważ wielkość sprzedaży krajowej wnioskodawcy wynosi co najmniej 5% całkowitej wielkości jego sprzedaży na wywóz do Wspólnoty.
(14) Dla każdego typu sprzedawanego przez wnioskodawcę na rynku krajowym i uznanego za porównywalny do typów sprzedawanych na wywóz do Wspólnoty zbadano, czy sprzedaż krajowa była wystarczająco reprezentatywna dla celów art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Uznano, iż ma to miejsce w przypadku gdy całkowita wielkość sprzedaży krajowej danego typu w okresie dochodzenia stanowiła 5% lub więcej całkowitej wielkości sprzedaży tego samego typu na wywóz do Wspólnoty. Dla większości typów wywożonych do Wspólnoty w okresie dochodzenia nie stwierdzono porównywalnego, reprezentatywnego typu sprzedawanego na rynek wewnętrzny.
(15) W odniesieniu do produktów spełniających wymóg 5 %, przeprowadzono analizę dotyczącą tego, czy sprzedaż krajowa każdego porównywalnego typu mogłaby być uważana za dokonaną w zwykłym obrocie handlowym, poprzez określenie odsetka sprzedaży omawianego typu niezależnym klientom, nieprzynoszącej straty. We wszystkich przypadkach nieprzynosząca straty sprzedaż danego typu stanowiła ponad 80 % całkowitej sprzedaży krajowej wspomnianego typu i w związku z tym, normalna cena oparta była na średniej ważonej całej sprzedaży dokonanej w okresie dochodzenia.
(16) W odniesieniu do typów produktów wywożonych do Wspólnoty, w przypadku gdy nie stwierdzono porównywalnych typów sprzedawanych na rynku krajowym, normalna wartość była ustalana w oparciu o koszty poniesione przez wnioskodawcę przy produkcji wywożonych typów produktu będącego przedmiotem procedury, rozsądną kwotę sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zyski, zgodnie z art. 2 ust. 3 i 6 rozporządzenia podstawowego. Koszty ogólne i administracyjne zostały oparte na sprzedaży krajowej przez wnioskodawcę produktu podobnego. Margines zysku został oparty na sprzedaży krajowej produktu podobnego przez wnioskodawcę, dokonywaną w normalnym obrocie handlowym.
Cena wywozowa
(17) Ponieważ całkowita sprzedaż na wywóz produktu objętego procedurą odbywała się bezpośrednio do niezależnych klientów we Wspólnocie, cenę wywozową określono, zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego, na podstawie cen zapłaconych lub należnych.
Porównanie
(18) Porównanie między normalną wartością a ceną wywozową przeprowadzono na podstawie loco-fabryka i na tym samym poziomie sprzedaży. W celu zapewnienia rzetelności porównania wzięto pod uwagę, stosownie do art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego, różnice w czynnikach, które, jak podnoszono i dowiedziono, wpływają na ceny i porównywalność cen, tj. koszty transportu, ubezpieczenia, przeładunku, załadunku oraz koszty dodatkowe, koszty kredytów i wartość marży.
Margines dumpingu
(19) Zgodnie z art. 2 ust. 11 rozporządzenia podstawowego dokonano porównania między średnią, ważoną normalną wartością a średnią ceną wywozową netto ex-works dla porównywalnego typu produktu.
(20) Powyższe porównanie wykazało brak występowania dumpingu.
F. TRWAŁY CHARAKTER ZMIANY OKOLICZNOŚCI
(21) Zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, zbadano również, czy zmianę okoliczności można uznać za trwałą.
(22) W tym zakresie dochodzenie wykazało, iż wnioskodawca przeszedł zmiany strukturalne, które w sposób znaczący wpływają na strukturę produkcyjną i organizacyjną, przyczyniając się do większej wydajności produkcyjnej, co doprowadziło do spadku kosztów produkcji i tym samym do obniżenia normalnej wartości w porównaniu z poprzednim dochodzeniem (od 1 kwietnia 1999 r. do 31 marca 2000 r.). W tym samym okresie wzrosły ceny wywozowe i nic nie wskazywało na to, aby wzrost ten był tymczasowy.
(23) Stwierdzono zatem, iż zmiana okoliczności, w szczególności wzrost cen wywozu do Wspólnoty, oraz znaczne obniżenie kosztów produkcji mają charakter trwały.
G. ŚRODKI ANTYDUMPINGOWE
(24) Mając na uwadze brak występowania dumpingu, za właściwe uznaje się zniesienie środków w zakresie, w jakim dotyczą one wnioskodawcy.
(25) Zainteresowane strony poinformowano o faktach i rozważaniach, na podstawie których zamierzano zalecić dalszą zmianę rozporządzenia Rady (WE) nr 1601/2001 i umożliwiono im przedstawienie swoich uwag.
(26) Następnie EWRIS przesłał ogólne uwagi odnoszące się głównie do rosnących cen surowców po okresie dochodzenia. EWRIS nie poddał w wątpliwość ustaleń dotyczących dumpingu opisanych powyżej, niemniej wyraził obawę o możliwość wystąpienia ponownego dumpingu ze strony wnioskodawcy w przyszłości.
(27) W odniesieniu do cen surowców zauważa się, iż ceny surowców mogły wzrosnąć po okresie dochodzenia, lecz nie mogło być to uwzględnione przy obliczaniu dumpingu dla wnioskodawcy. W tym przypadku głównym surowcem jest walcówka, podstawowy produkt ze stali, będący towarem, którego ceny zazwyczaj zmieniają się w krótkim czasie. W związku z powyższym nie można traktować wszelkich wzrostów ceny tego surowca za zmiany o charakterze trwałym, co mogłoby podać w wątpliwość powyższe ustalenia.
(28) Wreszcie należy zauważyć, że z uwagi na fakt, iż uchylenie środków dotyczy wyłącznie wnioskodawcy, a nie Turcji w całości, wnioskodawca nadal podlega postępowaniu i może być ponownie poddany dochodzeniu w jakimkolwiek przeglądzie przeprowadzonym w stosunku do Turcji zgodnie z art. 11 ust. 6 rozporządzenia podstawowego,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
