Konwencja o pomocy w przypadku awarii jądrowej lub zagrożenia radiologicznego. Wiedeń.1986.09.26.

KONWENCJA O POMOCY W PRZYPADKU AWARII JĄDROWEJ LUB ZAGROŻENIA RADIOLOGICZNEGO

PAŃSTWA-STRONY NINIEJSZEJ KONWENCJI,

ŚWIADOME, iż w wielu Państwach prowadzona jest działalność jądrowa,

BIORĄC POD UWAGĘ, że były i nadal są podejmowane działania o charakterze globalnym ukierunkowane na zapewnienie wysokiego poziomu bezpieczeństwa w działalności jądrowej celem zapobieżenia awariom jądrowym oraz minimalizowania skutków ewentualnych takich awarii w razie ich wystąpienia,

PRAGNĄC wzmacniać dalszą międzynarodową współpracę w zakresie bezpiecznego rozwoju i wykorzystania energii jądrowej,

PRZEKONANE o potrzebie ustanowienia ram międzynarodowych umożliwiających szybkie zapewnienie pomocy w przypadku awarii jądrowej lub zagrożenia radiologicznego celem złagodzenia ich skutków,

BIORĄC POD UWAGĘ pożytek płynący z dwustronnych i wielostronnych porozumień dotyczących pomocy wzajemnej w tym zakresie,

BIORĄC POD UWAGĘ działalność Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej w zakresie opracowywania wytycznych dotyczących wzajemnej pomocy w sytuacjach kryzysowych w związku z awarią jądrową lub zagrożeniem radiologicznym,

UZGODNIŁY, co następuje:

Artykuł  1

Postanowienia ogólne

1.
Państwa-Strony współpracują ze sobą oraz z Międzynarodową Agencją Energii Atomowej (zwaną dalej "Agencją"), zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji, celem ułatwienia szybkiej pomocy w przypadku awarii jądrowej lub zagrożenia radiologicznego dla zminimalizowania ich skutków i ochrony życia, mienia oraz środowiska przed skutkami uwolnienia się materiałów radioaktywnych.
2.
W celu ułatwienia takiej współpracy Państwa-Strony mogą zawrzeć dwustronne lub wielostronne porozumienia lub, w stosownych przypadkach, szereg takich porozumień w sprawie zapobiegania lub minimalizowania obrażeń cielesnych i zniszczeń mogących powstać wskutek awarii jądrowej lub zagrożenia radiologicznego.
3.
Państwa-Strony zwracają się do Agencji, działającej w ramach swojego statutu, o dołożenie wszelkich starań zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji dla propagowania, ułatwiania oraz wspierania współpracy między Państwami-Stronami przewidzianej niniejszą Konwencją.
Artykuł  2

Świadczenie pomocy

1.
Jeżeli Państwo-Strona potrzebuje pomocy w przypadku awarii jądrowej lub zagrożenia radiologicznego, niezależnie od tego, czy taka awaria lub zagrożenie powstało na jego terytorium, w obszarze jego jurysdykcji lub kontroli, czy też nie, może ono zwrócić się o pomoc do dowolnego innego Państwa-Strony - bezpośrednio lub za pośrednictwem Agencji - oraz do Agencji lub, w stosownych przypadkach, do innych międzynarodowych organizacji międzyrządowych (zwanych dalej "organizacjami międzynarodowymi").
2.
Państwo-Strona wnioskujące o pomoc określa zakres i rodzaj wymaganej pomocy oraz, jeśli to możliwe, przekazuje stronie udzielającej pomocy informacje niezbędne tej stronie do ustalenia zakresu, w jakim będzie ona w stanie odpowiedzieć na wniosek. W sytuacji gdy wnioskujące Państwo Strona nie jest w stanie określić zakresu i rodzaju wymaganej pomocy, wnioskujące Państwo Strona oraz strona udzielająca pomocy decydują o zakresie i rodzaju wymaganej pomocy w drodze konsultacji.
3.
Każde Państwo-Strona, do którego skierowany jest wniosek o pomoc, niezwłocznie podejmuje decyzję i powiadamia wnioskujące Państwo-Stronę - bezpośrednio lub za pośrednictwem Agencji - o tym, czy jest w stanie udzielić wymaganej pomocy, oraz o zakresie i warunkach pomocy, jaka może zostać udzielona.
4.
W granicach swoich możliwości Państwa-Strony wskazują i powiadamiają Agencję o ekspertach, sprzęcie i materiałach dostępnych w ramach pomocy dla innych Państw-Stron w przypadku awarii jądrowej lub zagrożenia radiologicznego, a także o warunkach, szczególnie finansowych, na jakich pomoc taka może zostać zapewniona.
5.
Państwo-Strona może wnioskować o pomoc związaną z leczeniem osób poszkodowanych w związku z awarią jądrową lub zagrożeniem radiologicznym lub z tymczasowym przeniesieniem takich osób na terytorium innego Państwa- Strony.
6.
Zgodnie ze swoim statutem oraz z postanowieniami niniejszej Konwencji Agencja odpowiada na wniosek o pomoc złożony przez wnioskujące Państwo-Stronę lub Państwo Członkowskie w przypadku awarii jądrowej lub zagrożenia radiologicznego poprzez:

a) udostępnienie odpowiednich zasobów przeznaczonych na ten cel;

b) szybkie przekazanie wniosku innym Państwom oraz organizacjom międzynarodowym, które, zgodnie z informacjami posiadanymi przez Agencję, mogą dysponować niezbędnymi zasobami;

c) o ile Państwo wnioskujące wystąpi z takim wnioskiem, koordynację pomocy na szczeblu międzynarodowym w przypadku, gdy pomoc taka staje się dostępna.

Artykuł  3

Kierowanie pomocą oraz jej kontrola

O ile nie postanowiono inaczej:

a) za całościowe kierowanie, kontrolę, koordynację i nadzór nad pomocą na terytorium Państwa wnioskującego odpowiedzialne jest Państwo wnioskujące. W przypadkach świadczenia pomocy z udziałem personelu strona udzielająca pomocy w porozumieniu z Państwem wnioskującym mianuje osobę odpowiedzialną, która zachowa bezpośredni nadzór operacyjny nad zapewnianym przez tę stronę personelem oraz sprzętem. Mianowana osoba powinna sprawować nadzór we współpracy z właściwymi organami Państwa wnioskującego;

b) w miarę swoich możliwości Państwo wnioskujące zapewnia lokalną infrastrukturę i obsługę dla właściwego i skutecznego zarządzania pomocą. Zapewnia ono także ochronę personelu, sprzętu i materiałów sprowadzanych w tym celu na jego terytorium przez stronę udzielającą pomocy lub w jej imieniu;

c) prawo własności do sprzętu oraz materiałów zapewnionych przez którąkolwiek ze stron na okres świadczenia pomocy pozostaje nienaruszone, a ponadto należy zapewnić ich zwrot;

d) Państwo-Strona świadczące pomoc w odpowiedzi na wniosek złożony zgodnie z artykułem 2 ustęp 5 koordynuje taką pomoc na swoim terytorium.

Artykuł  4

Właściwe organy i punkty kontaktowe

1.
Każde Państwo-Strona powiadamia Agencję oraz pozostałe Państwa-Strony, bezpośrednio lub za pośrednictwem Agencji, o swoich właściwych organach oraz punktach kontaktowych upoważnionych do składania i otrzymywania wniosków o pomoc oraz przyjmowania ofert pomocy. Punkty kontaktowe oraz centrum koordynacji w strukturach Agencji są dostępne w trybie ciągłym.
2.
Każde Państwo-Strona niezwłocznie informuje Agencję o wszelkich zmianach, które mogą wystąpić w zakresie informacji, o których mowa w ustępie 1.
3.
Agencja w sposób regularny i sprawny przekazuje Państwom-Stronom, Państwom Członkowskim oraz właściwym organizacjom międzynarodowym informacje, o których mowa w ustępach 1 i 2.
Artykuł  5

Funkcje Agencji

Zgodnie z artykułem 1 ustęp 3 i bez uszczerbku dla pozostałych postanowień niniejszej Konwencji Państwa-Strony zwracają się do Agencji o:

a) zbieranie i rozpowszechnianie wśród Państw-Stron oraz Państw Członkowskich informacji dotyczących:

i) ekspertów, sprzętu i materiałów, które mogą zostać udostępnione w przypadku awarii jądrowych lub zagrożeń radiologicznych;

ii) metod, technik i dostępnych wyników badań dotyczących reagowania na awarie jądrowe lub zagrożenia radiologiczne;

b) udzielanie Państwu-Stronie lub Państwu Członkowskiemu pomocy w odpowiedzi na odpowiedni wniosek dotyczący następujących zagadnień lub innych odnośnych kwestii:

i) przygotowywanie zarówno planów awaryjnych na wypadek awarii jądrowych i zagrożeń radiologicznych, jak i stosownego ustawodawstwa;

ii) opracowywanie stosownych programów szkoleniowych dla personelu biorącego udział w działaniach związanych z awariami jądrowymi i zagrożeniami radiologicznymi;

iii) przekazywanie wniosków o pomoc oraz odpowiednich informacji w przypadku awarii jądrowej lub zagrożenia radiologicznego;

iv) opracowywanie odpowiednich programów, procedur i standardów monitoringu radiacyjnego;

v) prowadzenie dochodzeń odnośnie do możliwości utworzenia stosownych systemów monitoringu radiacyjnego;

c) udostępnianie Państwu-Stronie lub Państwu Członkowskiemu wnioskującemu o pomoc w przypadku awarii jądrowej lub zagrożenia radiologicznego odpowiednich zasobów przyznanych w celu przeprowadzenia wstępnej oceny awarii lub zagrożenia;

d) oferowanie swoich dobrych usług Państwom-Stronom i Państwom Członkowskim w przypadku awarii jądrowej lub zagrożenia radiologicznego;

e) nawiązywanie i podtrzymywanie kontaktów z odpowiednimi organizacjami międzynarodowymi w celu pozyskiwania i wymiany odnośnych informacji oraz danych, a także udostępnianie wykazu takich organizacji Państwom-Stronom oraz wyżej wymienionym organizacjom.

Artykuł  6

Poufność i oświadczenia publiczne

1.
Państwo wnioskujące oraz strona udzielająca pomocy przestrzegają tajności wszelkich poufnych informacji udostępnianych im w związku z udzielaniem pomocy w przypadku awarii jądrowej lub zagrożenia radiologicznego. Informacje takie będą wykorzystywane wyłącznie w celach związanych z uzgodnioną pomocą.
2.
Strona udzielająca pomocy podejmują wszelkie dostępne kroki w celu porozumienia się z Państwem wnioskującym przed dokonaniem publicznego ujawnienia informacji na temat pomocy udzielanej w związku z awarią jądrową lub zagrożeniem radiologicznym.
Artykuł  7

Zwrot kosztów

1.
Strona udzielająca pomocy może oferować pomoc bez obciążania kosztami Państwa wnioskującego. Rozważając możliwość zaoferowania pomocy w takim trybie, strona udzielająca pomocy uwzględnia:

a) charakter awarii jądrowej lub zagrożenia radiologicznego;

b) miejsce wystąpienia awarii jądrowej lub zagrożenia radiologicznego;

c) potrzeby krajów rozwijających się;

d) szczególne potrzeby krajów nieposiadających instalacji jądrowych;

e) wszelkie inne istotne czynniki.

2.
W przypadku gdy pomoc udzielana jest na zasadzie całkowitego lub częściowego zwrotu kosztów, Państwo wnioskujące zwraca stronie udzielającej pomocy koszty poniesione z tytułu usług świadczonych przez działające w jej imieniu osoby lub organizacje oraz wszystkie koszty związane z pomocą w zakresie, w jakim nie są one bezpośrednio pokrywane przez Państwo wnioskujące. O ile nie uzgodniono inaczej, zwrot następuje w miarę możliwości jak najszybciej po złożeniu przez stronę udzielającą pomocy wniosku o zwrot kosztów do Państwa wnioskującego, a w zakresie kosztów niebędących kosztami miejscowymi dopuszcza się swobodny transfer.
3.
Bez uszczerbku dla postanowień ustępu 2, strona udzielająca pomocy może w dowolnym momencie zrzec się zwrotu całości lub części kosztów lub wyrazić zgodę na jego odroczenie. Rozważając możliwość zrzeczenia się lub odroczenia zwrotu kosztów, strony udzielające pomocy winny w należytym stopniu uwzględnić potrzeby krajów rozwijających się.
Artykuł  8

Przywileje, immunitety oraz udogodnienia

1.
Państwo wnioskujące zapewnia personelowi strony udzielającej pomocy oraz personelowi działającemu w jej imieniu wszelkie niezbędne przywileje, immunitety oraz udogodnienia przy wykonywaniu zadań związanych z udzielaniem pomocy.
2.
Państwo wnioskujące zapewnia następujące przywileje oraz immunitety personelowi strony udzielającej pomocy lub personelowi działającemu w jej imieniu, który został w należytym trybie zgłoszony do Państwa wnioskującego oraz zatwierdzony przez to Państwo:

a) immunitet chroniący przed aresztowaniem, zatrzymaniem i postępowaniem sądowym, w tym w sprawach karnych, cywilnych i administracyjnych pozostających w jurysdykcji Państwa wnioskującego, w związku z działaniami lub zaniedbaniami w trakcie wykonywania obowiązków;

b) zwolnienie od podatków, ceł i innych opłat z wyjątkiem tych, które są w zwykłym trybie wliczane w cenę towarów lub w opłaty za świadczone usługi w odniesieniu do wykonywania przez ten personel zadań związanych z udzielaniem pomocy.

3.
Państwo wnioskujące:

a) zapewnia stronie udzielającej pomocy zwolnienie od podatków, ceł i innych opłat od sprzętu i mienia sprowadzanego na terytorium Państwa wnioskującego przez stronę udzielającą pomocy w celach związanych z udzielaniem pomocy;

b) zapewnia ochronę przed konfiskatą, zajęciem i zarekwirowaniem takiego sprzętu oraz mienia.

4.
Państwo wnioskujące zapewnia zwrot takiego sprzętu i mienia. Na wniosek strony udzielającej pomocy Państwo wnioskujące zapewnia w miarę swoich możliwości niezbędne odkażenie odzyskiwalnego sprzętu użytkowanego w ramach udzielania pomocy przed dokonaniem jego zwrotu.
5.
Państwo wnioskujące ułatwia wjazd, pobyt oraz wyjazd ze swojego terytorium dla personelu zgłoszonego zgodnie z ustępem 2 oraz sprzętu i mienia wykorzystywanego przy udzielaniu pomocy.
6.
Żadne postanowienia niniejszego artykułu nie wymagają od Państwa wnioskującego zapewnienia swoim obywatelom lub osobom posiadającym prawo stałego pobytu na jego terytorium przywilejów i immunitetów określonych w poprzednich ustępach.
7.
Bez uszczerbku dla przywilejów i immunitetów wszyscy beneficjenci takich przywilejów i immunitetów przysługujących na mocy niniejszego artykułu mają obowiązek przestrzegać praw i przepisów Państwa wnioskującego. Wymaga się od nich także nieingerowania w sprawy wewnętrzne Państwa wnioskującego.
8.
Żadne postanowienia niniejszego artykułu nie naruszają praw ani obowiązków w odniesieniu do przywilejów oraz immunitetów przyznanych na mocy innych umów międzynarodowych bądź zasad międzynarodowego prawa zwyczajowego.
9.
Podpisując, ratyfikując, przyjmując, zatwierdzając niniejszą Konwencję lub przystępując do niej, Państwo może oświadczyć, iż nie uważa się za związane postanowieniami ustępów 2 i 3 w całości lub w części.
10.
Państwo-Strona, które złożyło oświadczenie zgodnie z ustępem 9, może w dowolnym momencie wycofać je poprzez powiadomienie o tym depozytariusza.
Artykuł  9

Tranzyt personelu, sprzętu i mienia

Na wniosek Państwa wnioskującego lub strony udzielającej pomocy każde Państwo-Strona dąży do ułatwienia tranzytu przez swoje terytorium w kierunku do oraz z Państwa wnioskującego dla zgłoszonego w należytym trybie personelu, sprzętu oraz mienia wykorzystywanego w udzielaniu pomocy.

Artykuł  10

Roszczenia i rekompensaty

1.
Państwa-Strony podejmują bliską współpracę w celu ułatwienia rozstrzygnięć postępowania sądowego oraz zaspokajania roszczeń przewidzianych w niniejszym artykule.
2.
O ile nie uzgodniono inaczej, w odniesieniu do zgonu lub obrażeń cielesnych osób, zniszczenia lub utraty mienia bądź zniszczenia środowiska spowodowanego na terytorium danego Państwa wnioskującego lub na innym terenie podlegającym jego jurysdykcji lub kontroli w trakcie świadczenia wnioskowanej pomocy Państwo wnioskujące:

a) nie wszczyna postępowania sądowego przeciwko stronie udzielającej pomocy ani osobom czy innym podmiotom prawnym działającym w jej imieniu;

b) przyjmuje na siebie odpowiedzialność za postępowanie sądowe oraz roszczenia zgłoszone przez strony trzecie przeciwko stronie udzielającej pomocy lub przeciwko osobom czy innym podmiotom prawnym działającym w jej imieniu;

c) zwalnia od odpowiedzialności stronę udzielającą pomocy lub osoby czy inne podmioty prawne działające w jej imieniu w zakresie postępowania sądowego oraz roszczeń wskazanych w literze b);

d) zapewnia rekompensatę stronie udzielającej pomocy lub osobom czy innym podmiotom prawnym działającym w jej imieniu z tytułu:

i) zgonu lub obrażeń cielesnych personelu strony udzielającej pomocy lub osób działających w jej imieniu;

ii) utraty lub uszkodzenia sprzętu trwałego użytku lub materiałów związanych z taką pomocą;

z wyjątkiem przypadków świadomego działania osób, które spowodowały zgon, obrażenia cielesne osób, utratę lub uszkodzenie mienia.

3.
Niniejszy artykuł nie wyklucza rekompensaty ani odszkodowania dostępnego na mocy stosownej umowy międzynarodowej lub prawa krajowego dowolnego Państwa.
4.
Żadne postanowienia niniejszego artykułu nie wymagają od Państwa wnioskującego stosowania ustępu 2 w całości lub w części do swoich obywateli lub do osób posiadających prawo stałego pobytu na jego terytorium.
5.
Podpisując, ratyfikując, przyjmując, zatwierdzając niniejszą Konwencję lub przystępując do niej, Państwo może oświadczyć:

a) iż nie uważa się za związane postanowieniami ustępu 2 w całości lub w części;

b) iż nie będzie stosować postanowień ustępu 2 w całości lub w części w przypadkach rażącego zaniedbania ze strony osób, które spowodowały zgon, obrażenia cielesne, utratę lub uszkodzenie.

6.
Państwo Strona, które złożyło oświadczenie przewidziane w ustępie 5, może w dowolnym momencie wycofać je poprzez powiadomienie o tym depozytariusza.
Artykuł  11

Zaprzestanie pomocy

Wnioskujące Państwo lub strona udzielająca pomocy może w dowolnym momencie, po odbyciu odpowiednich konsultacji oraz za pisemnym powiadomieniem, złożyć wniosek o zaprzestanie pomocy otrzymywanej lub udzielanej na mocy niniejszej Konwencji. Po złożeniu takiego wniosku strony podejmują wzajemne konsultacje celem poczynienia przygotowań do zakończenia pomocy we właściwym trybie.

Artykuł  12

Stosunek do innych umów międzynarodowych

Niniejsza Konwencja nie narusza wzajemnych praw i obowiązków Państw-Stron w ramach istniejących umów międzynarodowych, które dotyczą kwestii poruszanych w niniejszej Konwencji ani w ramach przyszłych umów międzynarodowych zawieranych zgodnie z przedmiotem i celem niniejszej Konwencji.

Artykuł  13

Rozstrzyganie sporów

1.
W przypadku powstania sporu między Państwami-Stronami bądź między Państwem Stroną a Agencją w zakresie interpretacji lub stosowania niniejszej Konwencji strony sporu podejmują konsultacje celem rozstrzygnięcia sporu na drodze negocjacji lub przy pomocy innych pokojowych środków rozstrzygania sporów możliwych do przyjęcia przez strony.
2.
Jeżeli tego rodzaju spór między Państwami-Stronami nie może zostać rozstrzygnięty w ciągu jednego roku od wystosowania wniosku o podjęcie konsultacji zgodnie z ust. 1, zostanie on, na wniosek dowolnej strony takiego sporu, zgłoszony do postępowania arbitrażowego lub poddany pod rozstrzygnięcie Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości. Jeżeli w przypadku zgłoszenia sporu do postępowania arbitrażowego strony sporu nie są w stanie w ciągu sześciu miesięcy od daty wniosku osiągnąć porozumienia w sprawie organizacji arbitrażu, strona może zwrócić się do Prezesa Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości lub Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych o powołanie jednego lub kilku arbitrów. W przypadku złożenia w tym samym czasie wniosków przez strony sporu pierwszeństwo ma wniosek złożony do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych.
3.
Podpisując, ratyfikując, przyjmując, zatwierdzając niniejszą Konwencję lub przystępując do niej, Państwo może oświadczyć, iż nie uważa się za związane jedną lub obiema procedurami rozstrzygania sporów przewidzianymi w ustępie 2. Pozostałe Państwa Strony nie będą związane procedurą rozstrzygania sporów przewidzianą w ustępie 2 w odniesieniu do Państwa- Strony, dla którego takie oświadczenie pozostaje w mocy.
4.
Państwo-Strona, które złożyło oświadczenie zgodnie z ustępem 3, może w dowolnym momencie wycofać je poprzez powiadomienie o tym depozytariusza.
Artykuł  14

Wejście w życie

1.
Niniejsza Konwencja jest otwarta do podpisu przez wszystkie Państwa oraz Namibię, reprezentowaną przez Radę ONZ ds. Namibii, w siedzibie Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej w Wiedniu oraz w siedzibie Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku, odpowiednio od dnia 26 września 1986 roku i 6 października 1986 roku do momentu jej wejścia w życie lub przez okres dwunastu miesięcy, w zależności od tego, który z tych okresów jest dłuższy.
2.
Państwo oraz Namibia, reprezentowana przez Radę ONZ ds. Namibii, może wyrazić zgodę na związanie się niniejszą Konwencją przez złożenie podpisu bądź też przez złożenie dokumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia po podpisaniu z zastrzeżeniem ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, bądź też przez złożenie dokumentu przystąpienia. Dokumenty ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia zostają złożone u depozytariusza.
3.
Niniejsza Konwencja wchodzi w życie trzydzieści dni od momentu wyrażenia przez trzy Państwa zgody na związanie się jej postanowieniami.
4.
Dla każdego Państwa wyrażającego zgodę na związanie się Konwencją po jej wejściu w życie niniejsza Konwencja nabiera mocy wiążącej dla danego Państwa trzydzieści dni od dnia wyrażenia zgody.
5.
a) Zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu do niniejszej Konwencji mogą przystępować organizacje międzynarodowe oraz organizacje integracji regionalnej powołane przez suwerenne państwa i posiadające kompetencje w zakresie negocjowania, zawierania i stosowania umów międzynarodowych w sprawach objętych niniejszą Konwencją.

b) W sprawach wchodzących w zakres ich kompetencji organizacje takie we własnym imieniu wykonują prawa i wypełniają obowiązki, które niniejsza Konwencja określa dla Państw-Stron.

c) Składając dokument przystąpienia, organizacja przekazuje depozytariuszowi deklarację wskazującą zakres swoich kompetencji w odniesieniu do spraw objętych niniejszą Konwencją.

d) Organizacja nie posiada dodatkowego prawa głosu ponad prawa głosu przysługujące jej Państwom Członkowskim.

Artykuł  15

Tymczasowe stosowanie

W momencie podpisania lub w okresie przed wejściem niniejszej Konwencji w życie dla danego Państwa może ono oświadczyć, iż będzie stosować się do niniejszej Konwencji tymczasowo.

Artykuł  16

Poprawki

1.
Państwo-Strona może proponować poprawki do niniejszej Konwencji. Proponowaną poprawkę przedkłada się depozytariuszowi, który niezwłocznie rozsyła ją do wszystkich pozostałych Państw-Stron.
2.
Jeżeli większość Państw-Stron zwróci się do depozytariusza z wnioskiem o zwołanie konferencji celem rozpatrzenia proponowanych poprawek, depozytariusz zaprasza wszystkie Państwa-Strony do udziału w takiej konferencji, która rozpoczyna się nie wcześniej niż trzydzieści dni po wystosowaniu zaproszeń. Każda poprawka przyjęta na konferencji większością dwóch trzecich wszystkich Państw-Stron zostaje przyjęta w formie protokołu, który będzie otwarty do podpisu w Wiedniu oraz Nowym Jorku dla wszystkich Państw-Stron.
3.
Protokół wchodzi w życie trzydzieści dni od momentu wyrażenia przez trzy Państwa zgody na związanie się jego postanowieniami. Dla każdego Państwa wyrażającego zgodę na związanie się protokołem po jego wejściu w życie protokół nabiera mocy wiążącej dla danego Państwa trzydzieści dni od dnia wyrażenia zgody.
Artykuł  17

Wypowiedzenie

1.
Państwo-Strona może wypowiedzieć niniejszą Konwencję poprzez złożenie pisemnego powiadomienia u depozytariusza.
2.
Wypowiedzenie nabiera mocy w terminie jednego roku od dnia otrzymania powiadomienia przez depozytariusza.
Artykuł  18

Depozytariusz

1.
Depozytariuszem niniejszej Konwencji jest dyrektor generalny Agencji.
2.
Dyrektor generalny Agencji niezwłocznie informuje Państwa-Strony oraz wszystkie pozostałe Państwa o:

a) każdym podpisaniu niniejszej Konwencji lub dowolnego protokołu poprawek;

b) każdym złożeniu dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia dotyczącego niniejszej Konwencji lub dowolnego protokołu poprawek;

c) oświadczeniu lub wycofaniu oświadczenia zgodnie z postanowieniami artykułów 8, 10 i 13;

d) oświadczeniu o tymczasowym stosowaniu niniejszej Konwencji zgodnie z artykułem 15;

e) wejściu w życie niniejszej Konwencji oraz dowolnej poprawki do niniejszej Konwencji;

f) o wypowiedzeniu złożonym na mocy artykułu 17.

Artykuł  19

Teksty autentyczne i uwierzytelnione kopie

Oryginał niniejszej Konwencji, którego teksty w języku angielskim, arabskim, chińskim, francuskim, hiszpańskim i rosyjskim są jednakowo autentyczne, zostanie złożony dyrektorowi generalnemu Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej, który przekaże uwierzytelnione kopie Państwom-Stronom oraz wszystkim pozostałym Państwom.

W DOWÓD CZEGO niżej podpisani, należycie upoważnieni, podpisali niniejszą Konwencję, otwartą do podpisu zgodnie z postanowieniami artykułu 14 ustęp 1.

PRZYJĘTO na posiedzeniu Konferencji Generalnej Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej na sesji specjalnej w Wiedniu dnia dwudziestego szóstego września tysiąc dziewięćset osiemdziesiątego szóstego roku.

Deklaracja, o której mowa w artykule 14 ustęp 5 litera c) Konwencji o pomocy w przypadku awarii jądrowej lub zagrożenia radiologicznego

Wspólnota posiada kompetencje, dzielone z Państwami Członkowskimi, w dziedzinie pomocy w przypadku zagrożenia radiologicznego w zakresie określonym artykułem 2 litera b) oraz właściwymi przepisami tytułu II, rozdziału 3 zatytułowanego "Ochrona zdrowia i bezpieczeństwo" Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej.

Zmiany w prawie

Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024
Jak zgłosić zamiar głosowania korespondencyjnego w wyborach samorządowych

Nie wszyscy wyborcy będą mogli udać się osobiście 7 kwietnia, aby oddać głos w obwodowych komisjach wyborczych. Dla nich ustawodawca wprowadził instytucję głosowania korespondencyjnego jako jednej z tzw. alternatywnych procedur głosowania. Przypominamy zasady, terminy i procedurę tego udogodnienia dla wyborców z niepełnosprawnością, seniorów i osób w obowiązkowej kwarantannie.

Artur Pytel 09.03.2024
Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 21.02.2024
Standardy ochrony dzieci. Placówki medyczne mają pół roku

Lekarz czy pielęgniarka nie będą mogli się tłumaczyć, że nie wiedzieli komu zgłosić podejrzenie przemocy wobec dziecka. Placówki medyczne obowiązkowo muszą opracować standardy postępowania w takich sytuacjach. Przepisy, które je do tego obligują wchodzą właśnie w życie, choć dają jeszcze pół roku na przygotowania. Brak standardów będzie zagrożony grzywną. Kar nie przewidziano natomiast za ich nieprzestrzeganie.

Katarzyna Nocuń 14.02.2024