KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
Uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2529/2001 z dnia 19 grudnia 2001 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku mięsa baraniego i koziego(1), w szczególności jego art. 6 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Wspólnotowe kontyngenty taryfowe w odniesieniu do mięsa baraniego i koziego należy otworzyć na rok 2004 r. Cła i ilości, określone w rozporządzeniu (WE) nr 2529/2001, powinny być ustalane zgodnie z odpowiednimi umowami międzynarodowymi pozostającymi w mocy w ciągu 2004 r.
(2) Z zastrzeżeniem ratyfikacji Traktatu o Przystąpieniu Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji, Republika Czeska, Słowenia i Słowacja przystąpią do Unii Europejskiej w dniu 1 maja 2004 r. Dlatego kontyngenty przysługujące tym krajom powinny być otwarte tylko do dnia ich przystąpienia.
(3) Rozporządzenie Rady (WE) nr 312/2003 z dnia 18 lutego 2003 r. w sprawie wykonania dla Wspólnoty przepisów dotyczących taryfy celnej ustanowionych w Układzie ustanawiającym stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi z jednej strony, a Republiką Chile z drugiej strony(2), przewiduje dodatkowy dwustronny kontyngent taryfowy w wysokości 2 000 ton zwiększany co roku o 10 procent, otwierany dla produktu o kodzie 0204 od dnia 1 lutego 2003 r. Kontyngent ten należy dodać do kontyngentu w ramach GATT/WTO dla Chile i należy zarządzać obydwoma kontyngentami w taki sam sposób od dnia 1 stycznia 2004 r.
(4) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1329/2003 z dnia 21 lipca 2003 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 992/95 w odniesieniu do kontyngentów taryfowych na niektóre produkty rolne i rybołówstwa pochodzące z Norwegii(3) udziela dodatkowych dwustronnych koncesji handlowych dotyczących produktów rolnych.
(5) Niektóre kontyngenty taryfowe dla produktów na bazie mięsa baraniego i koziego zostały ustanowione dla krajów AKP w ramach Umowy z Cotonou(4).
(6) Ponieważ przywozem zarządza się w skali jednego roku kalendarzowego, w przypadku kontyngentów określonych na okres od dnia 1 lipca do dnia 30 czerwca wielkości ustalone na rok 2004 stanowią sumę połowy wielkości ustalonej na okres od dnia 1 lipca 2003 r. do dnia 30 czerwca 2004 r. i połowę wielkości przypadającą na okres od dnia 1 lipca 2004 r. do dnia 30 czerwca 2005 r.
(7) Należy ustalić wagę równoważnych tusz w celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania wspólnotowych kontyngentów taryfowych. Ponadto w związku z tym, że niektóre kontyngenty taryfowe przewidują opcję przywozu albo żywych zwierząt, albo ich mięsa, wymagane jest stosowanie współczynnika konwersji.
(8) Doświadczenie w zakresie administrowania wspólnotowymi kontyngentami taryfowymi wykazało, że niezbędna jest poprawa sposobu zarządzania tymi kontyngentami. Doświadczenie w zakresie stosowania systemu zarządzania zgodnie z zasadą kto pierwszy ten lepszy było pozytywne w odniesieniu do innych sektorów rolnych. W interesie uproszczenia procedur administracyjnych, kontyngenty dotyczące produktów na bazie mięsa baraniego i koziego pochodzącego z krajów trzecich powinny w drodze odstępstwa od rozporządzenia Komisji (WE) nr 1439/95 z dnia 26 czerwca 1995 r. ustalającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 3013/89 w odniesieniu do przywozu i wywozu produktów sektora mięsa baraniego i koziego(5) być zarządzane zgodnie z przepisami art. 16 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 2529/2001. Należy tego dokonać zgodnie z art. 308a, art. 308b i art. 308c ust. 1 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w zakresie wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny(6). W przypadku gdy przywozem zarządza sie zgodnie z tymi przepisami, pozwolenia na przywóz nie są już wymagane.
(9) W celu uniknięcia jakiejkolwiek dyskryminacji państw eksportujących i zważywszy, że w ostatnich dwóch latach równoważne kontyngenty taryfowe zostały szybko wyczerpane, kontyngenty taryfowe w ramach niniejszego rozporządzenia nie powinny być początkowo uważane za bliskie wykorzystania w rozumieniu art. 308c rozporządzenia (EWG) nr 2454/93 przy zastosowaniu zarządzania zgodnie z zasadą kto pierwszy, ten lepszy. Dlatego organy celne powinny odstąpić od wymagania zabezpieczenia w odniesieniu do towarów początkowo przywożonych w ramach niniejszych kontyngentów zgodnie z art. 308c ust. l i art. 248 ust. 4 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93. Z uwagi na specyfikę przechodzenia z jednego systemu zarządzania do drugiego nie stosuje się art. 308c ust. 2 i 3 tego rozporządzenia.
(10) Wdrożenie zasady kto pierwszy ten lepszy wymaga wykonania pewnej dodatkowej pracy przygotowawczej w przypadku Australii i Nowej Zelandii z uwagi na duże wielkości kontyngentów oraz ich tradycyjne wykorzystanie. Z tego względu zasadę kto pierwszy ten lepszy należy stosować tylko w odniesieniu do przywozu z tych dwóch państw od dnia 1 maja 2004 r., a pozwolenia na przywóz należy utrzymać do dnia 30 kwietnia 2004 r. zgodnie z zasadami ustanowionymi w rozporządzeniu (WE) nr 1439/95. Wskutek tego należy przyjąć przepisy w odniesieniu do dostępnych wielkości w ramach każdego z tych dwóch systemów zarządzania.
(11) Należy wyjaśnić, jaki rodzaj dowodu potwierdzającego pochodzenie produktów trzeba przedstawić aby skorzystać z kontyngentów taryfowych według zasady kto pierwszy ten lepszy.
(12) Przy zgłaszaniu organom celnym produktów na bazie mięsa baraniego w celu przywozu trudno jest im ustalić czy produkty pochodzą z owiec domowych, czy owiec innego pochodzenia, co jest podstawą do określenia stosowania różnych stawek celnych. W związku z tym stosownym jest zapewnienie, aby dowód pochodzenia zawierał takie wyjaśnienie.
(13) Zgodnie z art. 3 dyrektywy Rady 72/462/EWG z dnia 12 grudnia 1972 r. w sprawie problemów zdrowotnych i inspekcji weterynaryjnej przy przywozie z państw trzecich bydła, trzody chlewnej i świeżego mięsa(7), i dyrektywą Rady 91/496/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. ustanawiającą zasady regulujące organizację kontroli wterynaryjnej zwierząt wprowadzanych do Wspólnoty z państw trzecich i zmieniająca dyrektywy 89/662/EWG, 90/425/EWG i 90/675/EWG(8), przywóz może być dopuszczony tylko w przypadku produktów spełniających wymagania obowiązujących obecnie w państwach Wspólnoty zasad weterynaryjnych i certyfikacji.
(14) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Owiec i Kóz,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.Sporządzono w Brukseli, dnia 23 grudnia 2003 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Franz FISCHLER |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 341z 22.12.2001, str. 3. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1782/2003 (Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 1).
(2) Dz.U. L 46 z 20.2.2003, str. 1.
(3) Dz.U. L 187 z 26.7.2003, str. 1.
(4) DZ.U. L 317 z 15.12.2000, str. 3.
(5) Dz.U. L 143 z 27.6.1995, str. 7. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 272/2001 (Dz.U. L 41 z 10.2.2001, str. 3).
(6) Dz.U. L 253 z 11.10.1993, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1335/2003 (Dz.U. L 187 z 26.7.2003, str. 16).
(7) Dz.U. L 302 z 31.12.1972, str. 28. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem Rady (WE) nr 807/2003 (Dz.U. L 122 z 16.5.2003, str. 36).
(8) Dz.U. L 268 z 24.9.1991, str. 56. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 96/43/WE (Dz.U. L 162 z 1.7.1996, str. 1).