Rozporządzenie 973/2001 ustanawiające niektóre środki techniczne dotyczące ochrony zasobów gatunków masowo migrujących

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 973/2001

z dnia 14 maja 2001 r.

ustanawiające niektóre środki techniczne dotyczące ochrony zasobów gatunków masowo migrujących

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 37,

uwzględniając wniosek Komisji⁽¹⁾,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego⁽²⁾,

a także mając na uwadze co następuje:

(1) Wspólnota zatwierdziła w drodze decyzji 98/392/WE⁽³⁾ Konwencję Narodów Zjednoczonych o Prawie Morza, zawierającą przepisy i zasady odnoszące się do ochrony i zarządzania żywymi zasobami morza. W ramach swoich szerszych zobowiązań międzynarodowych Wspólnota bierze udział w podejmowaniu wysiłków zmierzających do ochrony zasobów rybnych na wodach międzynarodowych.

(2) Zgodnie z decyzją 86/237/EWG⁽⁴⁾, od dnia 14 listopada 1997 r. Wspólnota stała się Umawiającą się Stroną Międzynarodowej Komisji Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego, zwanej dalej "Konwencją ICCAT".

(3) Konwencja ICCAT stanowi ramy dla współpracy regionalnej w zakresie ochrony i zarządzania tuńczykiem i gatunkami tuńczykopodobnymi na Oceanie Atlantyckim i przylegających morzach, poprzez ustanowienie Międzynarodowej Komisji Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego, zwanej dalej "ICCAT", oraz przyjęcie zaleceń dotyczących ochrony i zarządzania na obszarze Konwencji, które stają się wiążące dla Umawiających się Stron.

(4) ICCAT zaleciła pewną ilość środków technicznych dla niektórych zasobów gatunków masowo migrujących w Atlantyku i Morzu Śródziemnym, określając między innymi dozwolony rozmiar i wagę ryb oraz ograniczenia połowów na niektórych obszarach i w niektórych okresach, przy wykorzystaniu określonych narzędzi połowowych oraz ograniczenia pojemności. Zalecenia te są wiążące dla Wspólnoty i dlatego powinny zastać wykonane.

(5) Niektóre środki techniczne przyjęte przez ICCAT zostały włączone do rozporządzenia Rady (WE) Nr 1626/94 z dnia 27 czerwca 1994 r. ustanawiającego niektóre środki techniczne dla zachowania zasobów połowowych na Morzu Śródziemnym⁽⁵⁾ oraz rozporządzenia Rady (WE) Nr 850/98 z dnia 30 marca 1998 r. w sprawie zachowania zasobów połowowych poprzez techniczne środki dla ochrony młodocianych stadiów organizmów morskich⁽⁶⁾. W celu zapewnienia przejrzystości środki te powinny zostać zebrane w niniejszym rozporządzeniu, a odpowiednie artykuły wyżej wymienionych rozporządzeń powinny zostać uchylone.

(6) Uwzględniając tradycyjne praktyki połowowe na niektórych obszarach, należy przyjąć przepisy szczególne dotyczące prowadzenia połowu i zatrzymywania na pokładzie niektórych gatunków tuńczyka.

(7) Wspólnota zatwierdziła w drodze decyzji 95/399/WE⁽⁷⁾ Umowę o utworzeniu Komisji ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim. Umowa ta przewiduje przydatne ramy dla bliższej współpracy międzynarodowej oraz dla racjonalnego wykorzystania tuńczyka i gatunków pokrewnych na Oceanie Indyjskim, poprzez utworzenie Komisji ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim, zwanej dalej "IOTC", oraz przyjęcie zaleceń w sprawie ochrony i zarządzania na obszarach IOTC, które są wiążące dla Umawiających się Stron.

(8) IOTC przyjęła zalecenie ustanawiające środki techniczne dla niektórych zasobów masowo migrujących w Oceanie Indyjskim. Zalecenia te są wiążące dla Wspólnoty i dlatego powinny zostać wykonane.

(9) Wspólnota w drodze decyzji 1999/337/WE⁽⁸⁾ podpisała Porozumienie w sprawie międzynarodowego programu ochrony delfinów oraz w drodze decyzji 1999/386/WE⁽⁹⁾ zdecydowała o jego tymczasowym stosowaniu do czasu zatwierdzenia. Dlatego Wspólnota powinna stosować postanowienia zawarte w tym Porozumieniu.

(10) Cele Porozumienia zawierają stopniowe ograniczenie przypadkowej śmiertelności delfinów podczas połowów tuńczyka za pomocą okrężnicy we wschodniej części Oceanu Spokojnego, aby tak osiągnąć poziom zerowy poprzez ustanowienie rocznych limitów oraz długoterminową stabilność zasobów tuńczyka na obszarze objętym Porozumieniem.

(11) Część postanowień tego Porozumienia zostało włączonych do rozporządzenia (WE) nr 850/98. Przepisy takie powinny zostać włączone do niniejszego rozporządzenia.

(12) Wspólnota posiada interes w prowadzeniu połowów we wschodniej części Oceanu Spokojnego, a ponadto ubiegała się o przystąpienie do Międzyamerykańskiej Komisji ds. Tuńczyka Tropikalnego, zwanej dalej "IATTC". Do czasu przystąpienia oraz zgodnie z jej zobowiązaniami w zakresie współdziałania z innymi Stronami zaangażowanymi w zarządzanie i ochronę zasobów w tym regionie na podstawie Konwencji Narodów Zjednoczonych o Prawie Morza, środki techniczne przyjęte przez IATTC powinny być stosowane przez Wspólnotę. Dlatego takie środki powinny zostać włączone do prawa wspólnotowego.

(13) Środki niezbędne w celu wykonania niniejszego rozporządzenia powinny być przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji⁽¹⁰⁾,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Niniejsze rozporządzenie ustanawia techniczne środki ochrony mające zastosowanie do statków pływających pod banderą Państw Członkowskich, oraz wpisanych do rejestru we Wspólnocie, zwanych dalej "statkami rybackimi Wspólnoty", w zakresie prowadzenia połowu i wyładunku niektórych zasobów gatunków masowo migrujących, określonych w załączniku I.

TYTUŁ  I

DEFINICJE

Artykuł  2

Do celów niniejszego rozporządzenia, stosuje się następujące definicje wód morskich:

a) Obszar 1:

wszystkie wody Oceanu Atlantyckiego oraz mórz przyległych, objętych Konwencją ICCAT, jak to określono w jej art. 1;

b) Obszar 2:

wszystkie wody Oceanu Indyjskiego objęte Umową o utworzeniu IOTC, jak to określono w jej art. 2;

c) Obszar 3:

wszystkie wody wschodniej części Oceanu Spokojnego, jak to określono w art. 3 Porozumienia w sprawie międzynarodowego programu ochrony delfinów.

TYTUŁ  II

ŚRODKI TECHNICZNE STOSOWANE NA OBSZARZE 1

Rozdział  1

Ograniczenia wykorzystywania niektórych rodzajów statków i narzędzi połowowych

Artykuł  3

1. W okresie od dnia 1 listopada do dnia 31 stycznia na obszarze określonym w ust. 2, w odniesieniu do statków rybackich Wspólnoty zakazane jest:

– kotwiczenie przedmiotów pływających,

– poławianie pod sztucznymi przedmiotami,

– poławianie pod naturalnymi przedmiotami,

– poławianie przy wykorzystaniu statków pomocniczych,

– wrzucanie do morza sztucznych przedmiotów pływających z przytwierdzonymi bojami lub bez nich,

– instalowanie boi na pływających przedmiotach znalezionych w morzu,

– wykorzystywanie przedmiotów pływających do zwabienia ryb tak, aby zebrały się pod statkiem,

– holowanie pływających przedmiotów poza obszarem.

2. Obszar określony w ust. 1, ustala się w następujący sposób:

– południowa granica na 4° szerokości geograficznej południowej,

– północna granica na 5° szerokości geograficznej północnej,

– zachodnia granica na 20° długości geograficznej zachodniej,

– wschodnia granica na wybrzeżu Afryki.

3. Zakazane jest, aby statki rozpoczynały lub kontynuowały połowy bez obserwatora na pokładzie, na obszarze i podczas trwania okresu określonego w ust. 1 i 2.

4. 1 Państwa Członkowskie podejmą niezbędne kroki w celu wyznaczenia obserwatorów oraz zapewnienia, że zostaną oni umieszczeni na wszystkich statkach pływających pod ich banderami lub wpisanych do rejestru na ich terytorium, które zamierzają prowadzić działalność połowową na obszarze określonym w ust. 2.

5. Bez uszczerbku dla ust. 4 Państwa Członkowskie podejmą niezbędne kroki w celu zapewnienia, że właściwie wyznaczeniobserwatorzy pozostaną na statkach rybackich, na które zostali wyznaczeni, do czasu aż zostaną zastąpieni przez innych obserwatorów.

6. Kapitan statku Wspólnoty prowadzący połowy na obszarze i podczas trwania okresu określonego w ust. 1 i 2 przyjmie obserwatora i podczas jego pobytu na statku będzie z nim współpracował przy wykonywaniu jego obowiązków.

Kapitan statku wskazany do przyjęcia obserwatora na statek podejmie wszelkie należyte starania, aby ułatwić jego przybycie i odejście. Ponadto podczas pobytu obserwatora na pokładzie kapitan statku zobowiązany jest do dostarczenia należytego zakwaterowania oraz sprawnych urządzeń.

7. Praktyczne uzgodnienia dotyczące ust. 4, 5 i 6 zostaną określone w załączniku II.

8. Nie później niż do dnia 1 maja każdego roku Państwa Członkowskie prześlą Komisji wyczerpujące sprawozdanie oceniające zawartość i wnioski wynikające ze sprawozdań obserwatorów wyznaczonych na statki pływające pod ich banderami.

9. Okres wskazany w ust. 1 i w ust. 2 oraz uzgodnienia dotyczące wyznaczenia obserwatorów wymienionych w załączniku II, mogą zostać zmienione przez Komisję zgodnie z zaleceniami ICCAT, które są wiążące dla Wspólnoty, oraz zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 19 ust. 2.

Artykuł  4

1. Zakazane jest zatrzymywanie na pokładzie jakiejkolwiek ilości bonito, opastuna lub albakory, które zostały złowione przy użyciu okrężnic w wodach będących pod władzą lub jurysdykcją Portugalii, na podobszarze ICES X na północ od 36° 30’ N lub na obszarach CECAF na północ od 31° N i na wschód od 17° 30’ W oraz zakazane jest prowadzenie połowu wymienionych gatunków na danych obszarach przy użyciu tych narzędzi.

2. Zakazane jest zatrzymywanie na pokładzie tuńczyka złowionego przy użyciu pławnic na wodach będących pod władzą lub jurysdykcją Hiszpanii lub Portugalii, na podobszarach ICES VIII, IX i X lub na obszarach CECAF wokół Wysp Kanaryjskich i Madery oraz zakazane jest prowadzenie połowu wymienionych gatunków na danych obszarach przy użyciu tych narzędzi.

Artykuł  5

1. 2 Zakazane jest prowadzenie połowów tuńczyka czerwonego sieciami obstawowymi w Morzu Śródziemnym w okresie od 16 lipca do 15 sierpnia każdego roku.

2. Zakazane jest wykorzystywanie samolotów lub helikopterów w celu wspomagania połowów tuńczyka czerwonego na Morzu Śródziemnym w okresie od dnia 1-30 czerwca.

3. Zakazane jest prowadzenie połowów tuńczyka czerwonego przy pomocy sznurów haczykowych powierzchniowych ze statków o długości przekraczającej 24 m w okresie od dnia 1 czerwca do dnia 31 lipca każdego roku. Długością mającą zastosowanie jest długość określona przez ICCAT i podana w załączniku III.

4. Definicje okresów i obszarów określone w niniejszym artykule oraz długość statków podana w załączniku III mogą zostać zmienione przez Komisję zgodnie z zaleceniami ICCAT, które są wiążące dla Wspólnoty, oraz zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 19 ust. 2.

Artykuł  5a ³

1. Każdego roku Państwa Członkowskie opracowują program pobierania próbek dla oceny liczbowej złowionego tuńczyka czerwonego między innymi poprzez obserwatorów naukowych na pokładzie statków lub w gospodarstwach hodowlanych.

2. Państwa Członkowskie przekazują swoje programy Stałemu Komitetowi ds. Badań i Statystyki, a Komisji ich kopię w celu przeprowadzenia oceny.

3. Każdego roku przed 1 lipca Państwa Członkowskie wysyłają Komisji sprawozdanie dotyczące informacji uzyskanych przez programy wykonane w poprzednim roku jak wskazano w ust. 1.

Artykuł  5b ⁴

1. W 2003 i 2004 r. Państwa Członkowskie zrealizują plan ograniczenia połowów młodych tuńczyków czerwonych w Morzu Śródziemnym i zapewnią ochronę tuńczyka czerwonego minimalnych rozmiarów wskazanych w art. 6.

2. Państwa Członkowskie w 2003 i 2004 r. przeprowadzają naukowy program w celu ustalenia, które połowy obejmują tuńczyka czerwonego oraz rozmiary tych połowów. Te szacunki powinny obejmować dostępne poprzednie dane.

3. Każdego roku przed 15 września Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o działaniach podjętych w ramach ust. 1 i 2 oraz o wynikach wykonania planu.

Rozdział  2

Wielkość minimalna

Artykuł  6

1. Gatunki masowo migrujące są niewymiarowe, jeśli ich wymiary są mniejsze niż minimalne wymiary określone w załączniku IV dla danego gatunku.

2. Wymiary określone w załączniku IV mogą zostać zmienione przez Komisję zgodnie z zaleceniami ICCAT, które są wiążące dla Wspólnoty, oraz zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 19 ust. 2.

Artykuł  7

1. 5 Ryby niewymiarowe gatunków masowo migrujących nie mogą być zatrzymywane na pokładzie, przeładowywane, wyładowywane, transportowane, składowane, wystawiane lub oferowane na sprzedaż, sprzedawane lub wprowadzane do obrotu. Gatunki takie są niezwłocznie wyrzucane z powrotem do morza.

Poprzedni akapit nie ma zastosowania do gatunków określonych w załączniku IV złowionych przez przypadek, których łączna liczba osobników stanowi nie więcej niż 15 % ilości wyładowanych. W przypadku tuńczyka czerwonego limit tolerancji wynosi 10 % liczby osobników wyładowanych ogólnych połowów tuńczyka lub ich wagowego ekwiwalentu procentowego.

2. Zakazane jest we Wspólnocie dopuszczanie do swobodnego obrotu lub wprowadzanie do obrotu, niewymiarowych ryb gatunków masowo migrujących pochodzących z państw trzecich.

Artykuł  8

Pomiar wymiarów ryb gatunków masowo migrujących jest przeprowadzany zgodnie z art. 18 rozporządzenia (WE) nr 850/98.

Rozdział  3

Ograniczenie liczby statków

Artykuł  9

1. Rada, stanowiąc zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 8 ust. 4 i) rozporządzenia (EWG) nr 3760/92⁽¹¹⁾, ustali liczbę i łączną nośność podaną w tonach rejestrowych brutto (BRT) statków rybackich Wspólnoty o długości przekraczającej 24 metry, przeznaczonych do połowu opastuna jako gatunku docelowego. Parametry te powinny zostać ustalone jako średnia liczba i nośność podana w tonach rejestrowych brutto statków rybackich Wspólnoty, przeznaczonych do połowu opastuna jako gatunku docelowego na obszarze 1 podczas okresu od 1991-1992 r.

2. Nie później niż do dnia 31 stycznia każdego roku Państwa Członkowskie przekażą Komisji wykaz wszystkich statków pływających pod ich banderami i wpisanych do rejestrów na ich terytoriach, zamierzających prowadzić połowy opastuna na obszarze 1 podczas danego roku.

3. Wykaz zawiera wewnętrzny numer przydzielony każdemu statkowi w rejestrze statków rybackich, zgodnie z art. 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 2090/98⁽¹²⁾.

4. Na podstawie informacji dostarczonych przez Państwa Członkowskie zgodnie z ust. 2 i 3, Rada stanowiąc zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 8 ust. 4 ii) rozporządzenia (EWG) nr 3760/92, może rozdzielić między Państwa Członkowskie liczbę statków rybackich oraz łączną nośność podaną w tonach rejestrowych brutto, określoną zgodnie z ust. 1.

5. 6 (skreślony).

6.  ⁷ (skreślony).

Artykuł  10

1. Rada, stanowiąc zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 8 ust. 4 i) rozporządzenia (EWG) nr 3760/92, ustali liczbę statków rybackich Wspólnoty prowadzących połowy albakory jako gatunku docelowego na Północnym Atlantyku. Powinna zostać ustalona średnia liczba statków rybackich Wspólnoty, przeznaczonych do połowu albakory jako gatunku docelowego na Północnym Atlantyku, w okresie od 1993-1995 r.

2. Najpóźniej do dnia 31 stycznia każdego roku Państwa Członkowskie przekażą Komisji wykaz wszystkich statków pływających pod ich banderami i wpisanych do rejestrów na ich terytoriach, zamierzających prowadzić połowy albakory jako gatunku docelowego na Północnym Atlantyku na obszarze 1 podczas danego roku.

3. Wykaz zawiera wewnętrzny numer przydzielony każdemu statkowi w rejestrze statków rybackich, zgodnie z art. 5 rozporządzenia (WE) Nr 2090/98.

4. Na podstawie informacji przesłanych zgodnie z ust. 2 i 3 przez Państwa Członkowskie Rada, stanowiąc zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 8 ust. 4 ii) rozporządzenia (EWG) nr 3760/92, może rozdzielić między Państwa Członkowskie liczbę statków ustalonych zgodnie z ust. 1.

5. 8 Każdego roku przed 15 maja każde Państwo Członkowskie przekazuje Komisji wykaz statków pływających pod własnymi banderami dla poławiania albakory na Północnym Atlantyku. Komisja przekazuje te dane Sekretariatowi ICCAT przed 31 maja każdego roku.

Rozdział  4

Inne środki

Artykuł  11

Państwa Członkowskie mogą zachęcać do wykorzystywania ochronnych linek płoszących na krętlikach, aby żywe marliny błękitne oraz marliny białe mogły być łatwo uwolnione.

Artykuł  12

Bez względu na art. 31 rozporządzenia (WE) Nr 850/98 w Skagerrak i Kattegat można używać prądu elektrycznego i harpunów do połowu tuńczyka i żarłacza olbrzymiego (Cetorhinus maximus).

Artykuł 12a ⁹  

1. Państwa Członkowskie dokładają wszelkich starań, by popierać wypuszczanie żywych rekinów, zwłaszcza młodych, złowionych przez przypadek.

2. Państwa Członkowskie zachęcają do redukowania odrzutów rekinów.

TYTUŁ  III

ŚRODKI TECHNICZNE STOSOWANE NA OBSZARZE 2

Artykuł  13

1. Przed dniem 15 czerwca każde Państwo Członkowskie prześle Komisji wykaz statków o długości przekraczającej 24 metry, pływających pod ich banderami, które prowadziły połowy opastuna, tuńczyka żółtopłetwego oraz bonito podczas poprzedniego roku na obszarze 2. Komisja prześle te informacje do sekretariatu ICCAT przed dniem 30 czerwca każdego roku.

2. Wykaz określony w ust. 1 zawiera następujące informacje:

– nazwę statku, numer rejestrowy,

– poprzednią banderę - tam, gdzie ma to zastosowanie,

– międzynarodowy sygnał wywoławczy - tam, gdzie ma to zastosowanie,

– rodzaj statku, jego długość oraz liczbę ton rejestrowych brutto,

– nazwę (nazwisko) i adres właściciela statku, użytkownika lub czarterującego.

TYTUŁ  IV

ŚRODKI TECHNICZNE STOSOWANE NA OBSZARZE 3

Artykuł  14

1. Tylko statki rybackie Wspólnoty prowadzące połowy na warunkach określonych w Porozumieniu w sprawie międzynarodowego programu ochrony delfinów, które miały przydzielone DML, są uprawnione podczas połowu tuńczyka żółtopłetwego na obszarze 3 do otaczania ławic lub grup delfinów za pomocą okrężnic.

2. "DML" oznacza limit śmiertelności delfinów określony w art. 5 Porozumienia w sprawie międzynarodowego programu ochrony delfinów.

Artykuł  15

1. Przed dniem 15 września każde Państwo Członkowskie prześle Komisji:

– wykaz statków pływających pod ich banderami z nośnością większą niż 363 ton metrycznych (400 ton netto), które miały przydzielone DML na całey nadchodzący rok;

– wykaz statków pływających pod ich banderami, które prawdopodobnie będą poławiały na obszarze w trakcie nadchodzącego roku;

– wykaz statków pływających pod ich banderami, które wnioskowały o DML dla pierwszej lub drugiej połowy nadchodzącego roku;

– dla każdego statku wnioskującego o DML certyfikat stanowiący, że statek posiadał właściwe do ochrony delfinów narzędzia połowowe i wyposażenie oraz że jego kapitan ukończył zatwierdzony kurs szkoleniowy w zakresie ratowania i wypuszczania delfinów.

2. Państwa Członkowskie zapewnią, aby wnioski o DML były zgodne z warunkami ustanowionymi w Porozumieniu w sprawie międzynarodowego programu ochrony delfinów oraz ze środkami ochronnymi przyjętymi przez IATTC.

3. Komisja zbada wykazy oraz upewni się, że są one zgodne z przepisami Porozumienia w sprawie międzynarodowego programu ochrony delfinów i środkami ochronnymi przyjętymi przez IATTC, oraz prześle je dyrektorowi IATTC.

W przypadku gdy badanie wykaże, że wniosek nie spełnia warunków określonych w niniejszym ustępie, Komisja niezwłocznie poinformuje zainteresowane Państwo Członkowskie o niemożności przesłania całości lub części wniosku dyrektorowi IATTC, z podaniem powodów.

4. Komisja prześle każdemu Państwu Członkowskiemu łączną liczbę DML, która ma być rozdzielona między statki pływające pod ich banderami.

5. Do dnia 15 stycznia każdego roku każde Państwo Członkowskie prześle Komisji podział DML dokonany między statki pływające pod jego banderą.

6. Do dnia 1 lutego każdego roku Komisja prześle dyrektorowi IATTC wykaz i podział DML dokonany między statki rybackie Wspólnoty.

Artykuł  16

1. Zakazane jest wykorzystanie statków pomocniczych do wspomagania statków prowadzących połowy za pomocą urządzeń powodujących koncentrację ryb.

2. Zakazane są przeładunki na morzu.

TYTUŁ  V

PRZEPISY MAJĄCE OGÓLNE ZASTOSOWANIE

Artykuł  17

1. Zakazane jest otaczanie ławic lub grup ssaków morskich za pomocą okrężnic, z wyjątkiem statków określonych w art. 14.

2. Niezależnie od rodzaju wód ust. 1 stosuje się do każdego statku pływającego pod banderą Państwa Członkowskiego lub wpisanego do rejestru w Państwie Członkowskim.

TYTUŁ  VI

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł  18

Niezbędne środki w celu wykonania art. 3 ust. 9, art. 5 ust. 4 i art. 6 ust. 2 zostaną przyjęte zgodnie z procedurą regulacyjną określoną w art. 19 ust. 2.

Artykuł  19

1. Komisja jest wspomagana przez Komitet powołany na mocy art. 17 rozporządzenia (EWG) nr 3760/92.

2. W przypadku dokonania odniesienia do niniejszego ustępu zastosowanie mają art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Okres przewidziany w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

3. Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł  20

1. Skreśla się art. 24, 33 i 41 rozporządzenia (WE) nr 850/98 oraz zapisy w załączniku XII odnoszące się do tuńczyka czerwonego i włócznika.

2. Skreśla się art. 3a i 5a rozporządzenia (WE) nr 1626/94 zapisy w załączniku IV odnoszące się do tuńczyka czerwonego i włócznika, a także załącznik V.

3. Odniesienia do wyżej wskazanych rozporządzeń, artykułów, załączników są interpretowane jako odniesienia do niniejszego rozporządzenia oraz są odczytywane zgodnie z tabelą korelacji w załączniku V.

Artykuł  21

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 14 maja 2001 r.

	W imieniu Rady
	L. REKKE
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 337 E z 28.11.2000, str. 78.

⁽²⁾ Opinia wydana dnia 28 lutego 2001 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

⁽³⁾ Dz.U. L 179 z 23.6.1998, str. 1.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 162 z 18.6.1986, str. 33.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 171 z 6.7.1994, str. 1.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 125 z 27.4.1998, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 812/2000 (Dz.U. L 100 z 20.4.2000, str. 3).

⁽⁷⁾ Dz.U. L 236 z 5.10.1995, str. 24.

⁽⁸⁾ Dz.U. L 132 z 27.5.1999, str. 1.

⁽⁹⁾ Dz.U. L 147 z 12.6.1999, str. 23.

⁽¹⁰⁾ Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

⁽¹¹⁾ Dz.U. L 389 z 31.12.1992, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1181/91 (Dz.U. L 164 z 9.6.1998, str. 1).

⁽¹²⁾ Dz.U. L 266 z 1.10.1998, str. 27.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

Wykaz gatunków określonych w niniejszym rozporządzeniu

– Albakora: Thunnus alalunga

– Tuńczyk czerwony: Thunnus thynnus

– Opastun: Thunnus obesus

– Bonito: Katsuwonus pelamis

– Pelamida: Sarda sarda

– Tuńczyk żółtopłetwy: Thunnus albacares

– Tuńczyk czarnopłetwy: Thunnus atlanticus

– Tunek: Euthynnus spp.

– Tuńczyk południowy: Thunnus maccoyii

– Tazar: Auxis spp.

– Prażmowate: Bramidae

– Marliny: Tetrapturus spp.; Makaira spp.

– Żaglice: Istiophorus spp.

– Włócznik: Xiphias gladius

– Makrelosz, Saira: Scomberesox spp.; Cololabis spp.

– Delfin; delfin pospolity: Coryphaena hippurus; Coryphaena equiselis

– Rekiny: Hexanchus griseus; Cetorhinus maximus; Alopiidae Rhincodon typus; Carcharhinidae; Sphyrnidae; Isuridae; Lamnidae

– Walenie (wieloryby i morświny): Physeteridae; Belaenopteridae; Balenidae; Eschrichtiidae; Monodontidae; Ziphiidae; Delphinidae.

ZAŁĄCZNIK  II

Praktyczne uzgodnienia określone w art. 3 ust. 7

1. WYZNACZANIE OBSERWATORÓW

a) W celu wypełnienia swoich zobowiązań dotyczących zapewnienia obserwatorów, Państwa Członkowskie wyznaczą, bez uszczerbku dla przepisów art. 3 ust. 4, odpowiednio wykwalifikowany i doświadczony personel. W celu wykonywania swoich zadań wybrany personel musi mieć następujące kwalifikacje:

– wystarczające doświadczenie w rozpoznawaniu gatunków ryb i narzędzi połowowych;

– umiejętności w zakresie żeglugi morskiej;

– wystarczającą wiedzę z zakresu środków ochronnych ICCAT;

– umiejętność wypełniania podstawowych zadań naukowych, na przykład pobierania próbek w miarę potrzeby oraz związanego z tym sporządzania dokładnych obserwacji i zapisów;

– wystarczającą znajomość języka Państwa Członkowskiego bandery statku podlegającego obserwacji.

b) Państwa Członkowskie muszą podjąć właściwe środki mające na celu zapewnienie, że obserwatorzy zostali przekazani na pokład statku rybackiego w uzgodnionym czasie i miejscu oraz ułatwić ich odejście po zakończeniu okresu obserwacji.

2. ZADANIA OBSERWATORÓW

Podstawowym zadaniem obserwatorów jest monitorowanie zgodności z zakazem określonym w art. 1. W szczególności wyznaczeni obserwatorzy będą:

a) monitorować działalność połowową danych statków i odnotowywać ją w sprawozdaniu,

b) przesyłać do właściwych władz zainteresowanych Państw Członkowskich w przeciągu 20 dni następujących po zakończeniu okresu obserwacji sprawozdanie zawierające podsumowanie dotyczące głównych zebranych przez obserwatora informacji, w tym danych biologicznych.

3. STOSUNKI Z KAPITANAMI STATKÓW RYBACKICH

a) Kapitan musi zostać w sposób wystarczający powiadomiony o dacie i miejscu, w którym obserwator ma zostać przekazany, oraz o prawdopodobnym czasie trwania okresu obserwacji.

b) Kapitan statku może żądać kopii sprawozdania obserwatora.

ZAŁĄCZNIK  III

Długość statków (art. 5 ust. 4)

Definicja ICCAT długości statków:

– dla każdego statku rybackiego zbudowanego po dniu 18 lipca 1982 r. 96 % całkowitej długości kadłuba, mierzonej w płaszczyźnie wodnicy na wysokości równej 85 % najmniejszej wysokości bocznej, mierzonej od górnej krawędzi stępki lub długość mierzona w płaszczyźnie tej wodnicy, od przedniej krawędzi dziobnicy do osi trzonu sterowego, jeżeli długość ta jest większa. Na statkach z przegłębieniem konstrukcyjnym długość tę mierzy się w płaszczyźnie równoległej do wodnicy konstrukcyjnej;

– dla każdego statku rybackiego zbudowanego przed dniem 18 czerwca 1982 r. długość zarejestrowana, wpisana do krajowych rejestrów lub innych rejestrów statków.

ZAŁĄCZNIK  IV

WIELKOŚĆ MINIMALNA

(art. 6 ust. 1)

Gatunek	Wielkość minimalna
Włócznik (Xiphias gladius)(1)	25 kg lub 125 cm (krótsza szczęka)
Tuńczyk czerwony (Thunnus thynnus)	6,4 kg lub 70 cm
Tuńczyk żółtopłetwy (Thunnus albacares)	3,2 kg
Opastun (Thunnus obesus)	3,2 kg
(1) Tę minimalną wielkość stosuje się tylko do Oceanu Atlantyckiego

ZAŁĄCZNIK  V

TABELA KORELACJI

(art. 20 ust. 3)

Rozporządzenie (WE) nr 850/98	Niniejsze rozporządzenie
artykuł 24	artykuł 4
artykuł 33 ust. 1	artykuł 17
artykuł 33 ust. 2	artykuł 2
artykuł 33 ust. 3	artykuł 14 ust. 1
artykuł 41	artykuł 12
Załącznik XII odnoszący się do tuńczyka czerwonego i włócznika	Załącznik IV
Rozporządzenie (WE) nr 1626/94	Niniejsze rozporządzenie
artykuł 3 a	artykuł 5
artykuł 5 a	artykuł 5
Załącznik IV odnoszący się do tuńczyka czerwonego	Załącznik IV
Załącznik V	Załącznik III

1 Art. 3 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 831/2004 z dnia 26 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.127.33) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 maja 2004 r.

2 Art. 5 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 831/2004 z dnia 26 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.127.33) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 maja 2004 r.

3 Art. 5a dodany przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 831/2004 z dnia 26 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.127.33) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 maja 2004 r.

4 Art. 5b dodany przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 831/2004 z dnia 26 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.127.33) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 maja 2004 r.

5 Art. 7 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 831/2004 z dnia 26 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.127.33) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 maja 2004 r.

6 Art. 9 ust. 5 skreślony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 831/2004 z dnia 26 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.127.33) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 maja 2004 r.

7 Art. 9 ust. 6 skreślony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 831/2004 z dnia 26 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.127.33) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 maja 2004 r.

8 Art. 10 ust. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 6 rozporządzenia nr 831/2004 z dnia 26 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.127.33) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 maja 2004 r.

9 Art. 12a dodany przez art. 1 pkt 7 rozporządzenia nr 831/2004 z dnia 26 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.127.33) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 maja 2004 r.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2001.137.1
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Rozporządzenie 973/2001 ustanawiające niektóre środki techniczne dotyczące ochrony zasobów gatunków masowo migrujących
• Data aktu: 14/05/2001
• Data ogłoszenia: 19/05/2001
• Data wejścia w życie: 01/05/2004, 26/05/2001