Rozporządzenie 2040/2000 w sprawie dyscypliny budżetowej

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 2040/2000
z dnia 26 sierpnia 2000 r.
w sprawie dyscypliny budżetowej

RADA UNII EUROPEJSKIEJ

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 37, 279 i 308,

uwzględniając wniosek Komisji(1),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(2),

uwzględniając opinię Trybunału Obrachunkowego(3),

a także mając na uwadze co następuje:

(1) Rada Europejska na posiedzeniu w Berlinie w dniach 24 i 25 marca 1999 r. uzgodniła, że wydatki Unii muszą uwzględniać zarówno konieczność przestrzegania dyscypliny budżetowej, jak i efektywnego wydatkowania.

(2) W dniu 6 maja 1999 r. Parlament Europejski, Rada i Komisja zawarły Porozumienie Międzyinstytucjonalne w sprawie dyscypliny budżetowej oraz poprawy procedury budżetowej(4). Porozumienie to, którego wszystkie postanowienia stosuje się w pełni, podkreśla, że dyscyplina budżetowa obejmuje wszystkie wydatki i jest wiążąca dla wszystkich instytucji zaangażowanych w jej realizację. Ustanawia ono perspektywę finansową mającą na celu zapewnienie, by średnioterminowe wydatki Unii Europejskiej, podzielone według ogólnych kategorii, rozwijały się w sposób uporządkowany i w granicach środków własnych.

(3) Instytucje uzgodniły, że kosztorys wytycznych dotyczących rolnictwa pozostaje bez zmian. Jednakże mając na względzie uproszczenie, przyjmuje się najnowszą bazę referencyjną, a koncepcje statystyczne powinny być spójne z tymi, które mają być przyjęte w przyszłej decyzji Rady dotyczącej systemu środków własnych Wspólnot Europejskich.

(4) Rada Europejska postanowiła, że wytyczne dotyczące rolnictwa od chwili obecnej obejmują wydatki z tytułu zreformowanej wspólnej polityki rolnej, nowych środków wspierających rozwój obszarów wiejskich, środków weterynaryjnych oraz środków ochrony roślin, wydatki związane z instrumentem przedakcesyjnym dotyczącym rolnictwa oraz kwoty dostępne na przystąpienie.

(5) Mechanizmy amortyzacji zasobów powstałych w ciągu roku budżetowego powinny zostać zachowane.

(6) Rada Europejska na posiedzeniu w Berlinie w dniach 24 i 25 marca 1999 r., uwzględniając faktyczne poziomy wydatków oraz mając na celu stabilizację rzeczywistych wydatków związanych z rolnictwem w latach 2000-2006, uznała, że reformę wspólnej polityki rolnej można zrealizować w określonych wcześniej ramach finansowych. Zwróciła się do Komisji i do Rady o wprowadzenie dodatkowych oszczędności w celu zapewnienia, że całkowite wydatki, z wyłączeniem środków dla rozwoju obszarów wiejskich oraz dla weterynarii, w latach 2000-2006, nie przekroczą ustalonej rocznej średniej kwoty. W świetle podjętych przez nią decyzji Rada uznała, że kwoty, które będą wprowadzone w pozycji 1 perspektywy finansowej, nie przekroczą pewnych rocznych poziomów, które Parlament Europejski, Rada i Komisja zatwierdziły w drodze Porozumienia Międzyinstytucjonalnego z dnia 6 maja 1999 r.

(7) Pułapy dla podpozycji "wspólna polityka rolna" oraz "środki dla rozwoju obszarów wiejskich i środki towarzyszące" zostały określone w perspektywie finansowej, stanowiącej integralną część Porozumienia Międzyinstytucjonalnego z dnia 6 maja 1999 r.

(8) Kiedy Rada dokona zmiany prawodawstwa rolnego oraz kiedy uzna to za konieczne, Komisja, w stosownych przypadkach, zwróci uwagę Rady na fakt, że istnieje poważne ryzyko, iż wydatki powstałe w związku z zastosowaniem prawodawstwa rolnego mogą przekroczyć pułap podpozycji 1 perspektywy finansowej.

(9) Bez uszczerbku dla punktu 19 Porozumienia Międzyinstytucjonalnego z dnia 6 maja 1999 r., ponieważ nie można uwzględnić takiego przekroczenia wydatków w żadnym wniosku o wszczęcie postępowania przeglądowego pułapu dla podpozycji 1a perspektywy finansowej, konieczne jest, aby Rada miała możliwość dostosowania prawodawstwa rolnego w odpowiednim czasie w celu zapewnienia przestrzegania pułapu.

(10) Dyscyplina budżetowa wymaga, aby wszystkie proponowane i, w stosownych przypadkach, przyjęte środki prawne oraz środki wymagane, dopuszczone lub wdrożone w trakcie trwania procedury budżetowej i przy realizacji budżetu, były zgodne z kwotami określonymi w perspektywie finansowej dla wydatków na wspólną politykę rolną z wyłączeniem rozwoju obszarów wiejskich, które stanowią wydatki obowiązkowe, oraz dla wydatków na rozwój obszarów wiejskich i środków towarzyszących.

(11) Istnieje prawdopodobieństwo konieczności realizacji oszczędności w krótkim czasie w celu zapewnienia zgodności z pułapami ustanowionymi dla pozycji 1. W celu zachowania zgodności z zasadą ochrony uzasadnionego zaufania konieczne jest ostrzeżenie zainteresowanych stron, aby miały możliwość dostosowania swoich uzasadnionych oczekiwań do tych nieprzewidzianych okoliczności. Środki takie muszą być podjęte odpowiednio wcześnie i mogą wejść w życie dopiero po rozpoczęciu kolejnego roku gospodarczego w każdym z branych pod uwagę sektorów.

(12) Ponadto, wobec konieczności uwzględniania uzasadnionych oczekiwań zainteresowanych stron, odpowiednio wcześnie powinny zostać podjęte środki, które mogą okazać się konieczne i w tym celu co roku powinna być badana średnioterminowa sytuacja budżetowa w świetle wciąż poprawianych prognoz.

(13) Jeżeli z badania wynika, że istnieje poważne ryzyko, iż kwoty wprowadzone w pozycji 1 perspektywy finansowej zostaną przekroczone, Komisja podejmie odpowiednie środki naprawcze wykorzystując przysługujące jej uprawnienia w zakresie zarządzania, a w przypadku gdy nie może podjąć wystarczających środków, Komisja złoży Radzie wniosek o podjęcie innych działań, a Rada, w związku z tym, że rok gospodarczy wielu organizacji wspólnego rynku rozpoczyna się 1 lipca, podejmie działania przed tą datą. Jeżeli Komisja w dalszym ciągu uważa, że wciąż istnieje znaczne ryzyko i nie jest ona w stanie podjąć wystarczających środków wykorzystując przysługujące jej uprawnienia w zakresie zarządzania, przy pierwszej sposobności zaproponuje inne środki Radzie, która podejmie działania tak szybko, jak to możliwe.

(14) W trakcie realizacji budżetu Komisja powinna ustanowić comiesięczny system wczesnego ostrzegania i monitoringu dla każdego rozdziału uwzględniającego wydatki związane z rolnictwem tak aby, jeżeli pojawi się ryzyko przekroczenia pułapu dla podpozycji 1a, Komisja mogła jak najwcześniej podjąć odpowiednie środki wykorzystując przysługujące jej uprawnienia w zakresie zarządzania, a następnie, jeżeli środki te okażą się niewystarczające, zaproponować inne środki Radzie, która podejmie działania tak szybko, jak to możliwe.

(15) Kurs walutowy przyjęty przez Komisję przy sporządzaniu dokumentów budżetowych, które przedkłada ona Radzie, po odliczeniu wymaganego okresu pomiędzy sporządzeniem dokumentów przez Komisję a ich złożeniem, powinien oddawać możliwie najbardziej aktualne informacje.

(16) Konieczne jest, aby przepisy regulujące rezerwę pieniężną były zgodne z Porozumieniem międzyinstytucjonalnym z dnia 6 maja 1999 r. Przy stopniowym wprowadzaniu reformy wspólnej polityki rolnej wydatki będą prawdopodobnie mniej narażone na zmiany w kursie eurodolara i dzięki temu rezerwa pieniężna może być stopniowo wycofywana.

(17) Należy sporządzić rezerwę na ewentualność ograniczenia lub czasowego zawieszenia comiesięcznych zaliczek, kiedy informacje przekazane przez Państwa Członkowskie nie pozwalają Komisji na stwierdzenie, czy przeznaczenie środków jest zgodne z odpowiednimi zasadami Wspólnoty oraz kiedy świadczą one wyraźnie o niewłaściwym użyciu funduszy Wspólnoty.

(18) Instytucje uzgodniły, że rezerwa związana z pożyczkami i gwarancjami kredytowymi dla państw nieczłonkowskich i w tychże państwach musi zostać wprowadzona do budżetu w formie tymczasowych środków, tak aby można było gromadzić zasoby w Funduszu Gwarancyjnym dla działań zewnętrznych ustanowionym rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 2728/94(5) i zaspokajać wszelkie żądania gwarancji przekraczających kwotę dostępną z tytułu Funduszu.

(19) Instytucje uzgodniły, że należy wprowadzić do budżetu rezerwę w formie tymczasowych środków w celu umożliwienia szybkiej reakcji na konkretne zapotrzebowanie na pomoc nadzwyczajną w państwach nieczłonkowskich wynikające z zaistnienia nieprzewidzianych okoliczności, z pierwszeństwem dla działań humanitarnych.

(20) Instytucje uzgodniły, że warunki uruchamiania i gromadzenia funduszy będą takie same w przypadku rezerwy pieniężnej, rezerwy na gwarancje kredytowe oraz rezerwy na pomoc nadzwyczajną, zgodnie z szczegółowymi zasadami ustanowionymi przez instytucje w Porozumieniu Międzyinstytucjonalnym z dnia 6 maja 1999 r.

(21) Decyzja Rady 94/729/WE z dnia 31 października 1994 r. w sprawie dyscypliny budżetowej(6) powinna zostać dla jasności uchylona i zastąpiona niniejszym rozporządzeniem,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Dyscyplina budżetowa dotyczy wszystkich wydatków. Dyscyplinę stosuje się odpowiednio na mocy rozporządzenia finansowego, niniejszego rozporządzenia oraz Porozumienia Międzyinstytucjonalnego z dnia 6 maja 1999 r.

I.

Wydatki z Sekcji Gwarancji Funduszu EFOGR

Artykuł  2

Wytyczne dotyczące rolnictwa, które ustalają pułap wydatków na rolnictwo określony w art. 4 ust. 1 dla każdego roku budżetowego, muszą być przestrzegane w każdym roku. Dla każdego roku budżetowego Komisja przedkłada wytyczne dotyczące rolnictwa wraz ze wstępnym projektem budżetu.

Artykuł  3
1.
Wartość bazowa, na podstawie której oblicza się wytyczne dotyczące rolnictwa, wynosi 36 394 mln EUR na rok 1995, innymi słowy jest to suma odpowiadająca obliczeniu dokonanemu na poprzedniej wartości bazowej na rok 1988.
2.
Wytyczne dotyczące rolnictwa na dany rok są równe wartości bazowej określonej w ust. 1 plus kwoty odpowiadające:

a) wartości bazowej pomnożonej przez:

– 74 % stopy wzrostu PKB w okresie pomiędzy 1995 r. (rok bazowy) a danym rokiem, oraz

– deflator PKB obliczony przez Komisję dla tego samego okresu;

b) prognozom wydatków w danym roku związanych ze zbyciem cukru z krajów AKP, zwrotem pomocy żywnościowej, wpłatom dokonanym przez producentów z tytułu opłat przewidzianych wspólną organizacją rynku cukru oraz innym przychodom pochodzącym z sektora rolnego w przyszłości.

3.
Podstawa statystyczna dla PKB jest taka, jak podano w dyrektywie Rady 89/130/EWG, Euratom z dnia 13 lutego 1989 r. w sprawie harmonizacji kompilacji produktu krajowego brutto w cenach rynkowych(7).
4.
Do celów niniejszego rozporządzenia, PKB określa się jako dochód krajowy brutto (DKB) dla danego roku w cenach rynkowych, jak to zostało określone przez Komisję na podstawie ESA 95, zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 2223/96 z dnia 25 czerwca 1996r w sprawie europejskiego systemu rachunków narodowych i regionalnych we Wspólnocie(8).
Artykuł  4
1.
Wytyczne dotyczące rolnictwa obejmują sumę:

– kwot objętych Tytułami 1-4 podsekcji B1 Sekcji III budżetu zgodnie z nomenklaturą przyjętą dla budżetu na rok 2000;

– kwot przewidzianych w związku z instrumentem przedakcesyjnym dotyczącym rolnictwa w pozycji 7 perspektywy finansowej;

– kwot związanych z rolnictwem, które są dostępne na przystąpienie w rozumieniu perspektywy finansowej.

2.
Każdego roku Tytuły 1 i 2 podsekcji B1 budżetu zawierają środki niezbędne dla finansowania wszystkich kosztów związanych z umorzeniem zapasów utworzonych w ciągu roku budżetowego.
Artykuł  5
1.
Wszystkie środki legislacyjne proponowane przez Komisję lub przyjęte przez Radę lub przez Komisję z tytułu wspólnej polityki rolnej odpowiadają kwotom ustanowionym w perspektywie finansowej w podpozycji dla wydatków na wspólną politykę rolną (podpozycja 1a) oraz w podpozycji dla rozwoju obszarów wiejskich i środków towarzyszących (podpozycja 1b).
2.
W trakcie trwania procedury budżetowej oraz w chwili realizacji budżetu, środki na wydatki związane z wspólną polityką rolną muszą mieścić się w kwocie ustalonej dla podpozycji 1a, a środki związane z rozwojem obszarów wiejskich oraz środki towarzyszące muszą mieścić się w kwocie określonej dla podpozycji 1b.
3.
Parlament Europejski, Rada i Komisja wykorzystują swoje odpowiednie uprawnienia w taki sposób, aby dostosować się do tych rocznych pułapów wydatków w trakcie trwania każdej procedury budżetowej oraz w chwili realizacji budżetu na dany rok.
4.
W celu zapewnienia, aby kwoty określone dla podpozycji 1a zostały dotrzymane, Rada, działając zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 37 Traktatu, może podjąć w odpowiednim czasie decyzję o dostosowaniu poziomu odpowiednich środków wsparcia od początku następnego roku gospodarczego w każdym z sektorów, których to dotyczy.
Artykuł  6
1.
Komisja ocenia średnioterminową sytuację budżetową, kiedy określony zostanie wstępny projekt budżetu na każdy rok. Przedkłada ona Parlamentowi Europejskiemu oraz Radzie swoją prognozę według produktu na lata finansowe n-1 oraz n + 1 wraz ze wstępnym projektem budżetu na rok budżetowy n. Jednocześnie przedstawia ona analizę różnic pomiędzy początkowymi prognozami a faktycznymi wydatkami na lata finansowe n-2 i n-3 oraz środki podjęte w celu poprawy jakości prognoz.
2.
Jeżeli w momencie ustanowienia wstępnego projektu budżetu na rok budżetowy n okaże się, że kwoty dla podpozycji 1a lub 1b perspektywy finansowej na rok budżetowy n mogą zostać przekroczone, Komisja podejmuje odpowiednie środki naprawcze wykorzystując przysługujące jej uprawnienia w zakresie zarządzania.
3.
Jeżeli nie jest możliwe podjęcie wystarczających środków, Komisja składa Radzie propozycję podjęcia innych środków, o ile to stosowne w chwili określania poziomów środków naprawczych w celu zapewnienia, że kwoty, o których mowa w art. 5 ust. 2 są przestrzegane. Rada podejmuje decyzję dotyczącą koniecznych środków zgodnie z procedurą i na mocy warunków ustanowionych w art. 5 ust. 4 do dnia 1 lipca roku budżetowego n-1. Parlament Europejski przedstawia w odpowiednim czasie swoją opinię Radzie w celu zwrócenia uwagi i podjęcia działań w wyznaczonym terminie.
4.
Jeżeli Komisja w dalszym ciągu uważa, że istnieje ryzyko, iż kwoty podpozycji 1a i 1b perspektywy finansowej na lata finansowe n lub n + 1 zostaną przekroczone i jeżeli nie może ona podjąć wystarczających środków naprawczych wykorzystując przysługujące jej uprawnienia w zakresie zarządzania, składa ona Radzie wniosek o podjęcie innych środków w celu zapewnienia, że kwoty określone w art. 5 ust. 2 są przestrzegane. Rada podejmuje decyzję w sprawie środków niezbędnych na rok budżetowy n zgodnie z procedurą oraz na mocy warunków ustanowionych w art. 5 ust. 4 w ciągu dwóch miesięcy od otrzymania wniosku Komisji. Parlament Europejski przedstawia w odpowiednim czasie swoją opinię Radzie w celu zwrócenia uwagi i podjęcia działań w wyznaczonym terminie.
Artykuł  7
1.
Dla zapewnienia, że pułapy dla podpozycji 1a i 1b perspektywy finansowej nie zostaną przekroczone Komisja wprowadza comiesięczny system wczesnego ostrzegania i monitorowania dla każdego rozdziału uwzględniającego wydatki tego rodzaju, o których mowa w Tytułach 1-4 podsekcji B1 budżetu.
2.
W tym celu przed rozpoczęciem każdego roku budżetowego Komisja określa profil comiesięcznych wydatków dla każdego rozdziału budżetu w oparciu, w odpowiednim przypadku, o średnie miesięczne wydatki z trzech poprzednich lat.
3.
W celu monitorowania wydatków w rozumieniu Tytułu 4 podsekcji B1 Komisja przeprowadza również kontrolę dla zapewnienia zgodności z kwotą, o której mowa w art. 5 ust. 2, tak jak to określono w rozporządzeniu Komisji (WE) Nr 1750/1999 z dnia 23 lipca 1999 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1257/1999 w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich z Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR).(9)
4.
Zestawienia wydatków przedkładane Komisji co miesiąc przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 3 ust. 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 296/96(10) są przesyłane przez Komisję Parlamentowi Europejskiemu i Radzie dla celów informacyjnych.

Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, zwykle w ciągu 30 dni od otrzymania informacji, miesięczne sprawozdania dotyczące stosunku wydatków faktycznie poniesionych do zakładanych, łącznie z oszacowaniem przewidywanej realizacji dla roku budżetowego.

5.
Jeżeli z badania wynika, że istnieje ryzyko przekroczenia pułapu podpozycji 1a dla roku n, Komisja podejmuje stosowne środki naprawcze wykorzystując przysługujące jej uprawnienia w zakresie zarządzania. Jeżeli środki te okażą się niewystarczające, Komisja występuje z wnioskiem do Rady o podjęcie innych środków w celu zapewnienia, że kwoty określone w art. 5 ust. 2 są przestrzegane. Rada podejmuje decyzje o koniecznych środkach zgodnie z procedurą oraz na mocy warunków określonych w art. 5 ust. 4 w ciągu dwóch miesięcy od otrzymania wniosku Komisji. Parlament Europejski przedkłada na czas swoją opinię Radzie w celu zwrócenia uwagi i podjęcia działań w wyznaczonym terminie.
Artykuł  8
1.
Przyjmując wstępny projekt budżetu lub pismo korygujące wstępny projekt budżetu dotyczący wydatków na rolnictwo, Komisja przyjmuje, w celu sporządzenia szacunkowego budżetu dla Tytułów 1-3 podsekcji B1, średni kurs rynkowy eurodolara za okres trzech ostatnich miesięcy zakończony co najmniej 20 dni przed przyjęciem przez Komisję dokumentu budżetowego.
2.
Przyjmując wstępny projekt uzupełniający lub korygujący budżet lub też pismo korygujące tenże budżet, w stopniu, w jakim dokumenty te dotyczą środków w rozumieniu Tytułów 1-3 podsekcji B1 budżetu, Komisja przyjmuje:

– rzeczywiste notowania kursu rynkowego EUR do dolara w okresie od 1 sierpnia poprzedniego roku budżetowego do końca okresu ostatnich trzech miesięcy zakończonego co najmniej 20 dni przed przyjęciem przez Komisję dokumentu budżetowego oraz ostatni kurs z dnia 31 lipca bieżącego roku budżetowego;

– jako prognozę na pozostałą część roku, średni kurs zanotowany w ciągu ostatnich trzech miesięcy zakończonych co najmniej 20 dni przed przyjęciem przez Komisję dokumentu budżetowego.

Artykuł  9
1.
Suma 500 mln EUR zostanie wprowadzona do rezerwy w budżecie ogólnym Unii Europejskiej, określanym jako "rezerwa pieniężna", jako rezerwa na pokrycie skutków wahań rynkowego kursu eurodolara w stosunku do kursu przyjętego w budżecie zgodnie z treścią art. 10.
2.
Rezerwa pieniężna ulega obniżeniu do 250 mln EUR na rok budżetowy 2002. Rezerwa pieniężna zostaje zniesiona wraz z początkiem roku budżetowego 2003.
3.
Środki te nie są ujęte w wytycznych dotyczących rolnictwa i nie będą ujęte w podpozycji 1a perspektywy finansowej.
Artykuł  10

Najpóźniej do końca października każdego roku Komisja przedstawia władzy budżetowej sprawozdanie dotyczące wpływu wahań średniego kursu eurodolara na wydatki uwzględnione w Tytułach 1-3 podsekcji B1 budżetu.

Artykuł  11
1.
Oszczędności lub dodatkowe koszty wynikające z wahań kursu eurodolara traktuje się w sposób symetryczny. Kiedy dolar umacnia się w stosunku do EUR w porównaniu z kursem przyjętym w budżecie, oszczędności w Sekcji Gwarancji w wysokości do 500 mln EUR w latach 2000 i 2001 oraz 250 mln EUR w roku 2002 zostaną przelane do rezerwy pieniężnej. Kiedy zagrażają dodatkowe koszty budżetowe spowodowane osłabieniem się dolara w stosunku do EUR w porównaniu z kursrm przyjętym w budżecie, z rezerwy pieniężnej zwalnia się środki i przelewa je do tych pozycji Sekcji Gwarancji Funduszu EFOGR, które zostały dotknięte osłabieniem się dolara. W koniecznych przypadkach wnioski w sprawie dokonania przelewów zostaną zgłoszone w tym samym terminie, co sprawozdanie określone w art. 10.
2.
Przewiduje się neutralny margines w wysokości 200 mln EUR. Oszczędności lub koszty dodatkowe niższe od tej kwoty, wynikające z wahań kursowych, o których mowa w ust. 1, nie stanowią podstawy dokonania przelewów do lub z rezerwy pieniężnej. Oszczędności lub koszty dodatkowe powyżej tej kwoty zostają wpłacone na lub pokryte z rezerwy pieniężnej. Neutralny margines obniża się do 100 mln EUR od roku 2002.
Artykuł  12
1.
Fundusze są zwalniane z rezerwy jedynie wówczas, kiedy koszty dodatkowe nie mogą być pokryte ze środków budżetowych przeznaczonych na pokrycie wydatków określonych w podpozycji 1a perspektywy finansowej w danym roku.
2.
Zgodnie z decyzją Rady 94/728/WE, Euratom z dnia 31 października 1994 r. w sprawie systemu środków własnych Wspólnot Europejskich(11) oraz postanowieniami przyjętymi na jej podstawie, zmobilizowane zostaną konieczne środki własne w celu finansowania odpowiednich wydatków.
3.
Wszelkie oszczędności z Sekcji Gwarancji Funduszu EFOGR, które zostały przelane do rezerwy pieniężnej zgodnie z art. 11 ust. 1 i które pozostają w rezerwie pieniężnej pod koniec roku budżetowego, zwalnia się i wprowadza w pozycji przychodów w budżecie na nadchodzący rok w formie pisma korygującego wstępny projekt budżetu na następny rok.
Artykuł  13

Artykuły 9-12 stosuje się jedynie do roku finansowego 2002 włącznie.

Artykuł  14
1.
Komisja wypłaca comiesięczne zaliczki z Sekcji Gwarancji Funduszu EFOGR na podstawie informacji dotyczących wydatków z każdego rozdziału, dostarczonych przez Państwa Członkowskie.
2.
Jeżeli zadeklarowane wydatki lub informacje przekazane przez Państwo Członkowskie nie pozwalają Komisji na ustalenie, czy przeznaczenie środków jest zgodne z odpowiednimi zasadami Wspólnoty, Komisja żąda od Państwa Członkowskiego przedstawienia dalszych informacji w ustalonym przez siebie terminie zależnym od wagi problemu, który zwykle nie może być krótszy niż 30 dni.
3.
W przypadku otrzymania odpowiedzi, którą Komisja uzna za niewystarczającą lub która wyraźnie świadczy o nieprzestrzeganiu zasad i niewłaściwym wykorzystaniu funduszy Wspólnoty, Komisja może ograniczyć lub tymczasowo zawiesić comiesięczne zaliczki dla danego Państwa Członkowskiego.
4.
Takie ograniczenia i zawieszenia nie mają wpływu na stosowanie decyzji, które zostaną podjęte w związku z rozliczeniem kont.
5.
Przed podjęciem decyzji Komisja powiadamia zainteresowane Państwo Członkowskie. Państwo Członkowskie przedstawia swoje stanowisko w terminie dwóch tygodni. Decyzja Komisji wraz z jej uzasadnieniem zostaje podjęta po konsultacji z Komitetem EFOGR, przy zachowaniu zasady proporcjonalności.

II.

Rezerwy na działania zewnętrzne

1.

Rezerwa na pożyczki i gwarancje kredytowe

Artykuł  15
1.
Każdego roku do ogólnego budżetu Unii Europejskiej zostaje wprowadzona rezerwa przeznaczona na pokrycie:

a) wymogów Funduszu Gwarancyjnego na działania zewnętrzne;

b) w koniecznych przypadkach, uruchomionych gwarancji przewyższających środki dostępne w Funduszu, tak aby daną kwotą można było obciążyć budżet.

2.
Wysokość tej rezerwy jest taka sama jak w perspektywie finansowej będącej częścią Porozumienia Międzyinstytucjonalnego z dnia 6 maja 1999 r. Umowy dotyczące wykorzystywania tej rezerwy są takie same, jak ustanowione w Porozumieniu Międzyinstytucjonalnym.

2.

Rezerwa na pomoc nadzwyczajną

Artykuł  16
1.
Rezerwa na pomoc nadzwyczajną dla państw nieczłonkowskich jest co roku wprowadzana do budżetu ogólnego Unii Europejskiej w pozycji rezerw. Celem tej rezerwy jest umożliwienie szybkiej reakcji na konkretne zapotrzebowanie na pomoc nadzwyczajną w państwach nieczłonkowskich wynikające z zaistnienia nieprzewidzianych okoliczności, z pierwszeństwem dla działań humanitarnych.
2.
Wysokość tej rezerwy jest taka sama jak rezerwy przyjętej w perspektywie finansowej zawartej w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 6 maja 1999 r. Szczegółowe zasady wykorzystywania tej rezerwy są takie same jak ustanowione we wspomnianym Porozumieniu Międzyinstytucjonalnym.

3.

Postanowienia wspólne

Artykuł  17

Rezerwa może być wykorzystana w formie przelewu do odpowiednich pozycji budżetu zgodnie z postanowieniami rozporządzenia finansowego.

Artykuł  18

Środki własne konieczne do sfinansowania rezerw nie są ściągane z Państw Członkowskich do chwili wykorzystania rezerw zgodnie z art. 17. Konieczne środki własne zostają udostępnione Komisji w trybie określonym w rozporządzeniu Rady (EWG, Euratom) nr 1150/2000 z dnia 22 maja 2000 r. wykonującym decyzję 94/728/WE, Euratom w sprawie systemu środków własnych Wspólnoty(12).

III.

Postanowienia końcowe

Artykuł  19

Niniejszym uchyla się decyzję 94/729/WE.

Artykuł  20

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dniu jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 października 2000 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 26 września 2000 r.

W imieniu Rady
C. TASCA
Przewodniczący

______

(1) Dz.U. C 21 E z 25.1.2000, str. 37.

(2) Dz.U. C 189 z 7.7.2000, str. 80.

(3) Dz.U. C 334 z 23.11.1999, str. 1

(4) Dz.U. C 172 z 18.6.1999, str. 1

(5) Dz.U. L 293 z 12.11.1994, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 1149/1999 (Dz.U. L 139 z 2.6.1999, str. 1).

(6) Dz.U. L 293 z 12.11.1994, str. 14.

(7) Dz.U. L 49 z 21.2.1989, str. 26.

(8) Dz.U. L 310 z 30.11.1996, str. 1

(9) Dz.U. L 214 z 13.8.1999, str. 31

(10)Rozporządzenie Komisji (WE) nr 296/96 z dnia 16 lutego 1996 r. w sprawie danych przekazywanych przez Państwa Członkowskie oraz miesięcznego księgowania wydatków finansowanych przez Sekcję Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR) i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 2776/88. Dz.U. L z 17.2.1996, str. 5

(11) Dz.U. L 293 z 12.11.1994, str. 9

(12) Dz.U. L 130 z 31.5.2000, str. 1

Zmiany w prawie

Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024