Decyzja SCH/Com-ex(99)13 w sprawie ostatecznych wersji Wspólnego Podręcznika i Wspólnych Instrukcji Konsularnych

DECYZJA KOMITETU WYKONAWCZEGO
z dnia 28 kwietnia 1999 r.
w sprawie ostatecznych wersji Wspólnego Podręcznika i Wspólnych Instrukcji Konsularnych

(SCH/Com-ex (99) 13)

(Dz.U. UE L z dnia 22 września 2000 r.)

KOMITET WYKONAWCZY,

uwzględniając art. 132 Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen,

uwzględniając również art. 3, 5, 6, 7, 8, 11, 12, 17, 18 i 25 wymienionej Konwencji z jednej strony oraz jej art. 9 i 17 z drugiej strony,

a także mając na uwadze, co następuje:

w interesie wszystkich Państw Schengen leży ujednolicenie reguł wydawania wiz w ramach wspólnej polityki w zakresie przepływu osób, w celu uniknięcia możliwych negatywnych następstw w odniesieniu do wjazdu na terytorium Państw Schengen i bezpieczeństwa wewnętrznego,

kierując się dążeniem do poszerzenia obecnych pozytywnych doświadczeń w stosowaniu Wspólnych Instrukcji Konsularnych oraz w celu dalszej harmonizacji procesu wydawania wiz,

kierując się zasadą solidarności między Państwami Schengen,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

I. 1. Poprawiona wersja Wspólnych Instrukcji Konsularnych (dodatek 1 (*) i załączniki do nich, i

2. Poprawiona wersja Wspólnego Podręcznika (dodatek 2 (**) i załączniki do niego zostają niniejszym przyjęte.

Następujące zmiany zostały uwzględnione przy sporządzaniu tych wersji: zmiany do załączników 1, 2, 3, 5, 7, 9, 10, 12 i 15 do Wspólnych Instrukcji Konsularnych oraz odpowiadających załączników 5, 5A, 14B 10, 6B, 6C i 14A do Wspólnego Podręcznika.

II. Dokumenty odnoszące się do poprzednich wersji Wspólnych Instrukcji Konsularnych, Wspólnego Podręcznika oraz załączników do nich, wymienione w dodatku 3, tracą moc z dniem przyjęcia poprawionej wersji.

III. Dokument odnoszący się do reprezentacji w związku z wydawaniem wiz jest załączony do celów informacyjnych w dodatku 4 (***).

IV. Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Luksemburg, dnia 28 kwietnia 1999 r.

Przewodniczący
C. H. SCHAPPER

_______

(*) Treść załączników 5,9 i 10 jest poufna. Patrz SCH/Com-ex (98) 17.

(**) Dokument poufny. Patrz SCH/Com-ex (98) 17.

(***) Dokument SCH/II (95) 16, zmiana 19: nieopublikowany.

DODATEK  1 1

WSPÓLNE INSTRUKCJE

dla misji dyplomatycznych i urzędów konsularnych Umawiających się Stron Konwencji z Schengen

WARUNKI REGULUJĄCE WYDAWANIE WIZ JEDNOLITYCH WAŻNYCH NA TERYTORIUM WSZYSTKICH UMAWIAJĄCYCH SIĘ STRON

I. PRZEPISY OGÓLNE

1. Zakres

Następujące wspólne postanowienia oparte na postanowieniach rozdziału 3 (sekcja 1 i 2) Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r., zawartego między Rządami Państw Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec i Republiki Francuskiej o stopniowym znoszeniu kontroli na wspólnych granicach (zwanej dalej "Konwencją"), podpisaną w Schengen dnia 19 czerwca 1990 r., do której następnie przystąpiły Włochy, Hiszpania, Portugalia, Grecja i Austria, stosuje się w odniesieniu do rozpatrywania wniosków wizowych na pobyt nieprzekraczający trzech miesięcy, w tym wizy tranzytowe, obowiązujące na terytorium wszystkich Umawiających się Stron(*).

Wizy na pobyt przekraczający trzy miesiące są wizami krajowymi i uprawniają posiadacza jedynie do przebywania na terytorium danego państwa. Jednakże takie wizy umożliwiają ich posiadaczom przejazd przez terytorium innych Umawiających się Stron w celu udania się na terytorium Umawiającej się Strony, która wydałą wizę, chyba że nie spełniają oni warunków wjazdu określonych w art. 5 ust. 1 lit. a), d) i e) lub znajdują się na krajowej liście wpisów do celów odmowy wjazdu Umawiającej się Strony, przez której terytorium chcą przejechać.

2. Definicje i kategorie wiz

2.1 Wizy jednolite

Wizy jednolite są zezwoleniami lub decyzjami wydanymi w formie naklejki umieszczonej przez Umawiającą się Stronę w paszporcie, dokumencie podróży lub innym dokumencie uprawniającym posiadacza do przekroczenia granicy. Wiza jednolita uprawnia cudzoziemców podlegających obowiązkowi wizowemu do stawienia się na granicy zewnętrznej Umawiającej się Strony, która wydała wizę, lub na granicy zewnętrznej innej Umawiającej się Strony i stosownie do kategorii wizy do wnioskowania o przejazd lub pobyt, o ile inne warunki wjazdu lub przejazdu zostały spełnione. Posiadanie wizy jednolitej nie gwarantuje automatycznego prawa wjazdu.

2.1.1 Wizy lotniskowe

Wiza lotniskowa uprawnia cudzoziemców podlegających obowiązkowi posiadania takiej wizy do przebywania w trakcie międzylądowania, części przelotu lub lotów międzynarodowych, w międzynarodowej strefie tranzytowej portu lotniczego, nie uprawnia jednak do właściwego wjazdu na terytorium danego państwa. Wymóg posiadania takiego rodzaju wizy jest wyjątkiem wobec ogólnego prawa przejazdu bez wizy przez wyżej wymienione międzynarodowe obszary tranzytowe.

Obywatele państw wymienionych w załączniku 3 oraz osoby, które niekoniecznie są obywatelami tych państw, ale posiadają dokumenty podróży wydane przez ich organy, mają obowiązek posiadania tego rodzaju wizy.

Zwolnienia z obowiązku posiadania wizy lotniskowej określone są w sekcji III załącznika 3.

2.1.2. Wizy tranzytowe

Wiza ta uprawnia cudzoziemców podróżujących z jednego państwa trzeciego do innego państwa trzeciego do przejazdu przez terytorium Umawiających się Stron.

Wiza ta uprawnia posiadacza do przejazdu jedno-, dwu-, lub wyjątkowo także wielokrotnego, pod warunkiem że czas trwania każdego z nich nie przekracza pięciu dni.

2.1.3. Wizy krótkoterminowe lub wizy podróżne - wielokrotne wizy wjazdowe

Wiza ta uprawnia cudzoziemców ubiegających się o wjazd na terytorium Umawiających się Stron w celu innym niż imigracja do jednego lub wielu pobytów, których czas trwania nie przekracza trzech miesięcy w ciągu pół roku od daty pierwszego wjazdu. Zgodnie z ogólną regułą wiza ta może zostać wydana na jeden lub wiele wjazdów.

W przypadku niektórych cudzoziemców, którzy często muszą podróżować do jednego lub wielu Państw Schengen na przykład w celach służbowych, mogą zostać wydane wizy krótkoterminowe na kilka pobytów, pod warunkiem że łączny czas trwania tych pobytów nie przekracza trzech miesięcy w ciągu pół roku. Okres ważności takiej wielokrotnej wizy wjazdowej może wynosić jeden rok lub wyjątkowo ponad rok dla niektórych kategorii osób (patrz V 2, 2.1)

2.1.4. Wizy grupowe

Jest to wiza tranzytowa lub uprawniająca do pobytu nieprzekraczającego trzydziestu dni, która może zostać umieszczona w paszporcie zbiorowym - o ile przepisy prawa krajowego nie stanowią inaczej - wydawana grupie cudzoziemców utworzonej przed podjęciem decyzji odbycia podróży, której członkowie podczas wjazdu i pobytu oraz wyjazdu z terytorium Umawiających się Stron stale podróżują jako grupa.

Wizy grupowe mogą być wydawane grupie co najmniej 5 i najwyżej 50 osób. Osoba kierująca grupą posiada własny paszport i w razie potrzeby wizę indywidualną.

2.2. Wizy długoterminowe

Wizy na pobyt przekraczające trzy miesiące są narodowymi wizami wystawionymi przez jedno z Państw Członkowskich zgodnie z jego ustawodawstwem krajowym.

Jednakże takie wizy, przez okres nie dłuższy niż trzy miesiące od pierwszego dnia ważności wizy, są jednocześnie ważne jako zwykłe wizy krótkoterminowe, pod warunkiem że zostały wydane zgodnie ze wspólnymi warunkami i kryteriami przyjętymi według lub na mocy odpowiednich przepisów rozdziału 3 sekcja 1 Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen, a ich posiadacze spełniają warunki wjazdu określone w art. 5 ust. 1 lit. a), c), d) i e) Konwencji i odtworzone w części IV niniejszych instrukcji. W przeciwnym razie takie wizy umożliwiają jedynie ich posiadaczom przejazd przez terytoria innych Umawiających się Stron w celu dotarcia do terytorium Państwa Członkowskiego, które wystawiło wizę, o ile posiadacze wiz nie spełniają warunków wjazdu określonych w art. 5 ust. 1 lit. a), d) i e) Konwencji Wykonawczej do Układu z Schengen lub nie są na krajowej liście wpisów do celów odmowy wjazdu Państwa Członkowskiego, przez którego terytorium usiłują dokonać przejazdu.

2.3. Wizy o ograniczonej ważności terytorialnej

Wiza ta jest umieszczana w wyjątkowych przypadkach w paszporcie, dokumencie podróży lub innym dokumencie uprawniającym posiadacza do przekroczenia granicy i uprawnia wyłącznie do pobytu na terytorium jednego lub kilku Umawiających się Stron, pod warunkiem że wjazd i wyjazd odbywają się przez terytorium tego lub tych Umawiających się Stron (patrz V 3).

2.4. Wizy wydawane na granicy(**)

II. WŁAŚCIWA MISJA DYPLOMATYCZNA LUB URZĄD KONSULARNY

Cudzoziemiec podlegający obowiązkowi wizowemu (załącznik 1), który zamierza wjechać na terytorium Umawiającej się Strony, jest zobowiązany zwrócić się do sekcji wiz właściwej misji dyplomatycznej lub urzędu konsularnego.

1. Określenie państwa właściwego

1.1. Państwo właściwe do rozpatrzenia wniosku

Do rozpatrywania wniosków o wydanie krótkoterminowych lub tranzytowych wiz jednolitych właściwe są:

a) - Umawiająca się Strona, na której terytorium znajduje się ostateczny lub główny cel podróży. W żadnym przypadku terytorium Umawiającej się Strony, przez które przebiega tranzyt, nie może być uważane za główny cel podróży.

Misja dyplomatyczna lub urząd konsularny, do których wniosek został wniesiony, określają w zależności od przypadku, która Umawiająca się Strona jest głownym celem podróży, uwzględniając w swojej ocenie wszystkie okoliczności, w szczególności cel stojący za wizytą, trasę podróży oraz czas trwania wizyty lub wizyt. Przy sprawdzaniu tych kryteriów misja dyplomatyczna lub urząd konsularny opierają się głównie na dokumentach towarzyszących przedłożonych przez wnioskodawcę.

- Jeżeli jeden lub więcej celów podróży stanowi bezpośredni powód lub uzupełnienie innego celu podróży, misja dyplomatyczna lub urząd konsularny opiera się głównie na zasadniczym celu podróży.

- Jeżeli żaden cel podróży nie stanowi bezpośredniego powodu lub uzupełnienia innego celu podróży, misja dyplomatyczna lub urząd konsularny bierze pod uwagę głównie najdłuższy okres pobytu (a przy równych okresach pobytu, Umawiającą się Stronę, na której terytorium ma miejsce pierwszy pobyt).

b) - Umawiająca się Strona pierwszego wjazdu, jeżeli Umawiająca się Strona będąca celem podróży nie może zostać ustalona.

Umawiającą się Stroną pierwszego wjazdu jest państwo, przez którego granicę zewnętrzną wnioskodawca po kontroli jego dokumentów wjeżdża na obszar Państw Schengen.

- Jeżeli Umawiająca się Strona pierwszego wjazdu nie wymaga posiadania wizy, nie jest ona zobowiązana do wydawania wizy; może ona jednak uczynić to dobrowolnie za zgodą wnioskodawcy; w innym przypadku odpowiedzialność jest przeniesiona na pierwszą, będącą celem podróży bądź tranzytu Umawiającą się Stronę nakładającą obowiązek wizowy.

- Do rozpatrywania wniosków i wydawania wiz o ograniczonej ważności terytorialnej (ograniczonej do terytorium jednej Umawiającej się Strony lub do terytorium Państw Beneluksu) właściwa jest Umawiająca się Strona lub Strony zainteresowane.

1.2. Państwo reprezentujące państwo właściwe

a) Jeżeli państwo właściwe nie posiada misji dyplomatycznej lub urzędu konsularnego w danym państwie, wiza jednolita może zostać wydana przez misję lub urząd państwa, które reprezentuje interesy państwa właściwego. Wiza wydawana jest w imieniu reprezentowanego państwa oraz - o ile konsultacje między organami centralnymi są niezbędne - za jego uprzednią zgodą. Jeżeli jedno z państw Beneluksu posiada misję dyplomatyczną lub urząd konsularny w danym państwie, automatycznie reprezentuje ono pozostałe państwa Beneluksu, chyba że w praktyce państwo to nie może reprezentować pozostałych państw Beneluksu. W takim przypadku państwa te mogą wezwać inne państwa partnerskie do reprezentowania ich w sprawach wiz w danym państwie trzecim.

b) Nawet jeśli Państwo posiada misję dyplomatyczną lub urząd konsularny w państwie trzecim, Państwo to może zwrócić się do innego państwa posiadającego urząd konsularny w tym państwie trzecim o reprezentowanie go. Jednolita wiza wydawana jest w imieniu reprezentowanego państwa i - o ile niezbędne są konsultacje między organami centralnymi - za jego uprzednią zgodą.

c) W przypadku wydawania wiz na podstawie lit. a) i b) forma reprezentacji jest uzgadniana między państwem lub państwami reprezentowanymi a państwem reprezentującym to państwo lub te państwa i określa:

- czas trwania reprezentacji i warunki jej zakończenia,

- w przypadku wniosków lit. b), uzgodnienia dotyczące wykonywania takiej reprezentacji, włącznie z warunkami regulującymi udostępnienie pomieszczeń przez państwo reprezentujące lub udostępnienie personelu przez państwo reprezentujące i państwo reprezentowane, oraz możliwy wkład finansowy państwa reprezentowanego w kosztach wydawania wiz poniesione przez państwo reprezentujące.

d) W przypadku wydawania jednolitych wiz na podstawie lit. a) i b) reprezentacja znajduje odzwierciedlenie w tabeli reprezentacji dla wydawania jednolitych wiz określonej w załączniku 18.

e) Procedura wydawania wiz Schengen w przypadku reprezentacji na podstawie lit. a) i b), w odniesieniu do art. 30 ust. 1 lit. a) Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen, oparta jest na następujących zasadach:

- Reguły dotyczące reprezentacji stosuje się do rozpatrywania wniosków o jednolite wizy lotniskowe, wizy tranzytowe oraz wizy krótkoterminowe wydawane zgodnie z Konwencją z Schengen oraz ze Wspólnymi Instrukcjami Konsularnymi. Państwo reprezentujące jest zobowiązane stosować przepisy Wspólnych Instrukcji Konsularnych z taką samą starannością i równie szybko jak przy wydawaniu własnych wiz tego samego rodzaju i na ten sam okres ważności.

- Z wyjątkiem wyraźnych przepisów umów dwustronnych reguły dotyczące reprezentacji nie mają zastosowania do wiz wydawanych w związku z pracą zarobkową lub inną aktywnością, dla których wymagane jest wcześniejsze wydanie zezwolenia przez państwo, na którego terytorium mają one być wykonywane. Wnioskodawca musi skontaktować się z akredytowanym urzędem konsularnym państwa, w którym wykonywana ma być taka działalność.

- Państwa Schengen nie są zobowiązane do zapewnienia tego, aby były reprezentowane w każdym państwie trzecim w zakresie wydawania wiz. Mogą one postanowić, że w określonych państwach trzecich wnioski wizowe lub wnioski o wizę określonego rodzaju muszą być składane w stałym urzędzie konsularnym lub misji dyplomatycznej w kraju będącym głównym celem podróży.

- Ocena zagrożenia nielegalną imigracją podczas wnioskowania o wizę pozostaje w wyłącznej gestii misji dyplomatycznych i urzędów konsularnych.

- Państwa reprezentowane przejmują właściwość w zakresie wniosków o azyl składanych przez posiadaczy wiz, których naklejka wizowa wyraźnie wskazuje, że zostały one wydane przez państwo reprezentujące w imieniu państwa właściwego.

- W wyjątkowych przypadkach w umowach dwustronnych może zostać złożone zastrzeżenie, zgodnie z którym wnioski wizowe niektórych kategorii cudzoziemców przekazywane są przez państwo reprezentujące organom państwa reprezentowanego będącego głównym celem podróży, lub przekazywane są do stałej placówki konsularnej tego państwa. Dane kategorie cudzoziemców muszą być ustalone pisemnie (w miarę potrzeby dla każdej misji dyplomatycznej lub urzędu konsularnego). Przyjmuje się, że wydanie wizy następuje za upoważnieniem państwa reprezentowanego, zgodnie z art. 30 ust. 1 lit. a) Konwencji z Schengen.

- Umowy dwustronne mogą być zmieniane z upływem czasu na podstawie decyzji poszczególnych państw dotyczących wniosków o azyl złożonych w określonym terminie przez posiadaczy wiz wydanych w ramach reprezentacji i na podstawie innych informacji odnoszących się do wydawania wiz. Może zostać również zawarta umowa w sprawie uchylenia reguł dotyczących reprezentacji w przypadku niektórych misji dyplomatycznych i urzędów konsularnych.

- System reprezentacji ma zastosowanie wyłącznie w zakresie wydawania wiz. Cudzoziemcy, którzy nie mogą ubiegać się o wizę ze względu na to, że nie są w stanie dostarczyć wystarczających dowodów potwierdzających, że spełniają oni odpowiednie warunki, muszą zostać powiadomieni, że mogą ubiegać się o wizę w stałym urzędzie konsularnym lub misji dyplomatycznej Państwa Schengen będącego głównym celem podróży.

- Reguły dotyczące reprezentacji mogą zostać doprecyzowywane przez dalszy rozwój oprogramowania umożliwiającego misjom dyplomatycznym oraz urzędom konsularnym, które podjęły się reprezentacji, zasięgać konsultacji organów centralnych państwa reprezentowanego bez większego dodatkowego nakładu pracy.

- w ramach współpracy konsularnej na poziomie lokalnym, misje dyplomatyczne i urzędy konsularne zapewniają, by odpowiednie informacje dotyczące obowiązków wynikających z korzystania z reprezentacji na podstawie lit. a) i b) były dostępne dla osób ubiegających się o wizę.

2. Wnioski o wizę wymagające konsultacji z krajowym organem centralnym lub z organem centralnym innej Umawiającej się Strony lub innych Umawiających się Stron, zgodnie z art. 17 ust. 2

2.1. Konsultacje z krajowym organem centralnym

Misja dyplomatyczna lub urząd konsularny rozpatrujące wniosek zwracają się do organów centralnych o upoważnienie, konsultują się z nimi lub powiadamiają o decyzji, jaką planują podjąć w danej sprawie, zgodnie z ustaleniami i terminami przewidzianymi przez prawo krajowe i praktykę. Przypadki wymagające krajowej konsultacji wymienione są w załączniku 5A.

2.2. Konsultacje z organem centralnym innej Umawiającej się Strony lub innych Umawiających się Stron

Misja dyplomatyczna lub urząd konsularny, do których wniosek został wniesiony, zwracają się o upoważnienie do organu centralnego, który ze swojej strony przekazuje wniosek do właściwych organów centralnych jednej lub więcej Umawiających się Stron (patrz część V pkt 2 ppkt 2.3). Do czasu zatwierdzenia przez Komitet Wykonawczy ostatecznego wykazu przypadków wymagających wzajemnej konsultacji, zastosowanie ma wykaz dołączony do niniejszych Wspólnych Instrukcji Konsularnych (patrz załącznik 5B).

2.3. Procedura konsultacji w ramach systemu reprezentacji

a) Jeżeli wnioski wizowe składane są przez obywateli państw wymienionych w załączniku 5C w ambasadzie lub konsulacie Państwa Schengen, które reprezentuje inne Państwo Schengen, konsultuje się je z państwem reprezentowanym.

b) Informacje wymienione w odniesieniu do wniosków wizowych są takie same jak obecnie wymieniane w ramach konsultacji, zgodnie z załącznikiem 5B. Obowiązkowa rubryka jednakże jest uwzględniona w formularzu dla odniesień dotyczących terytorium państwa reprezentowanego.

c) Obecne przepisy Wspólnych Instrukcji Konsularnych stosuje się w odniesieniu do terminów, ich przedłużenia i formy odpowiedzi.

d) Konsultacje przewidziane w załączniku 5B przeprowadza państwo reprezentowane.

3. Wnioski o wizę złożone przez nierezydentów

Jeżeli wniosek wniesiony jest w państwie, które nie jest państwem stałego zamieszkania wnioskodawcy, a istnieją wątpliwości wobec intencji wnioskodawcy (w szczególności, gdy istnieje ryzyko nielegalnej imigracji), wiza jest wydawana jedynie po konsultacji z misją dyplomatyczną lub urzędem konsularnym państwa stałego zamieszkania wnioskodawcy i/lub z jego organami centralnymi.

4. Upoważnienie do wydawania wiz jednolitych

Jedynie misje dyplomatyczne lub urzędy konsularne Umawiających się Stron są upoważnione do wydawania wiz jednolitych, z wyjątkiem przypadków wymienionych w załączniku 6.

III. WSZCZĘCIE PROCEDURY ROZPATRYWANIA WNIOSKU

1. Formularz wniosku wizowego - liczba formularzy wniosków

Cudzoziemiec musi również wypełnić formularz wniosku o wydanie wizy jednolitej. Wnioski o przyznanie wizy zwykłej należy składać na ujednoliconym formularzu, którego wzór stanowi załącznik 16.

Przynajmniej jedna kopia wniosku wizowego musi zostać wypełniona w taki sposób, aby mogła zostać wykorzystana przez organy centralne podczas konsultacji. Umawiające się Strony mogą, w zakresie, w jakim wymagają tego krajowe procedury administracyjne, żądać kilku kopii wniosku.

2. Dokumenty dołączane do wniosku

Cudzoziemiec musi dołączyć do wniosku następujące dokumenty:

a) ważny dokument podróży, w którym może być umieszczona wiza (patrz załącznik 11),

b) w miarę potrzeby dokumenty potwierdzające cel i warunki zamierzonego pobytu.

Jeżeli informacje dostarczone są wystarczające dla misji dyplomatycznych i urzędów konsularnych, aby ustalić, że wnioskodawca działa w dobrej wierze, personel odpowiedzialny z wydawanie wiz może zwolnić wnioskodawcę z obowiązku przedłożenia dokumentów potwierdzających cel i okoliczności pobytu.

3. Gwarancje pokrycia kosztów powrotu i pobytu

Cudzoziemiec musi zapewnić misję dyplomatyczną lub urząd konsularny, w których złożył wniosek, że dysponuje środkami wystarczającymi na pokrycie kosztów pobytu i powrotu.

4. Rozmowy osobiste z wnioskodawcami

Zgodnie z ogólną zasadą wnioskodawca jest wzywany na osobistą rozmowę, aby ustnie uzasadnić podstawy swojego wniosku, szczególnie gdy istnieją wątpliwości co do rzeczywistego celu podróży lub zamiaru powrotu do kraju wyjazdu.

Od wyżej wymienionych wymagań można odstąpić, w przypadkach gdy wnioskodawca jest osobą powszechnie znaną lub gdy odległość do misji dyplomatycznej lub urzędu konsularnego jest zbyt duża, pod warunkiem że nie istnieją wątpliwości co do dobrej wiary wnioskodawcy, a w przypadku dużych grup godna zaufania i ciesząca się dobrą renomą instytucja zaręcza za dobrą wiarę członków grupy.

Część VIII.5 zawiera bardziej szczegółowe zasady dotyczące wniosków wizowych przetwarzanych przez prywatne placówki administracyjne, biura podróży i organizatorów wyjazdów grupowych oraz ich przedstawicieli.

IV. PODSTAWA PRAWNA

Wizy jednolite mogą zostać wydane, jedynie gdy spełnione są warunki wjazdu określone w art. 15 i 5 Konwencji. Artykuły te brzmią, jak następuje:

Artykuł 15

W zasadzie wizy określone w art. 10 mogą być wydawane, wyłącznie jeżeli cudzoziemiec spełnia warunki wjazdu ustanowione w art. 5 ust. 1 lit. a), c), d) i e).

Artykuł 5

1. W przypadku pobytu nieprzekraczającego trzech miesięcy cudzoziemcom spełniającym następujące warunki można zezwolić na wjazd na terytoria Umawiających się Stron:

a) cudzoziemcy ci posiadają ważny dokument lub dokumenty, określone przez Komitet Wykonawczy, upoważniające ich do przekroczenia granicy;

b) cudzoziemcy ci posiadają ważną wizę, o ile jest ona wymagana;

c) cudzoziemcy ci przedstawiają, jeżeli to konieczne, dokumenty uzasadniające cel oraz warunki zamierzonego pobytu oraz posiadają wystarczające środki utrzymania, zarówno na okres zamierzonego pobytu, jak i na powrót do ich kraju pochodzenia lub na tranzyt do państwa trzeciego, w którym na pewno zostaną przyjęci, lub są w stanie nabyć takie środki legalnie;

d) cudzoziemcy ci nie są osobami, w przypadku których wprowadzono wpis do celów odmowy wjazdu;

e) cudzoziemcy ci nie są uważani za zagrożenie dla porządku publicznego, bezpieczeństwa narodowego lub stosunków międzynarodowych którejkolwiek z Umawiających się Stron.

2. Cudzoziemcowi, który nie spełnia wszystkich wyżej wymienionych warunków, odmawia się wjazdu na terytoria Umawiających się Stron, chyba że Umawiająca się Strona uzna za niezbędne odstąpienie od powyższej zasady z przyczyn humanitarnych, z uwagi na interes narodowy lub zobowiązania międzynarodowe. W takich przypadkach zezwolenie na wjazd zostanie ograniczone do terytorium zainteresowanej Umawiającej się Strony, która powiadamia o powyższym pozostałe Umawiające się Strony.

Powyższe zasady nie uniemożliwiają zastosowania szczególnych przepisów dotyczących prawa azylu lub przepisów art. 18.

Wiza o ograniczonej ważności terytorialnej może zostać wydana tylko, gdy spełnione są warunki określone w art. 11 ust. 2, art. 14 ust. 1 oraz w art. 16 w połączeniu z art. 5 ust. 2 (patrz V.3).

Artykuł 11 ust. 2

2. Ustęp 1 nie stanowi przeszkody dla Umawiającej się Strony do wydania nowej wizy, której ważność jest ograniczona do jego terytorium, w ciągu danego okresu sześciu miesięcy, o ile to konieczne.

Artykuł 14 ust. 1

1. Wiza nie może zostać umieszczona w dokumencie podróży, jeżeli nie jest on ważny w którejkolwiek z Umawiających się Stron. Jeżeli dokument podróży jest ważny jedynie w jednej lub kilku Umawiających się Stronach, umieszczana w nim wiza ogranicza się do danej Umawiającej się Strony lub danych Stron.

Artykuł 16

Jeżeli Umawiająca się Strona uznaje za niezbędne odstąpienie z jednego z powodów wymienionych w art. 5 ust. 2 od zasady ustanowionej w art. 15 poprzez wydanie wizy cudzoziemcowi, który nie spełnia warunków wjazdu określonych w art. 5 ust. 1, ważność wizy ogranicza się do terytorium powyższej Umawiającej się Strony, która powiadamia o tym także inne Umawiające się Strony.

V. ROZPATRYWANIE WNIOSKÓW I PODJĘCIE DECYZJI

Misja dyplomatyczna lub urząd konsularny sprawdzają w pierwszej kolejności przedłożone dokumenty (1) i opierają następnie na nich decyzję dotyczącą wniosku wizowego (2):

Podstawowe kryteria przy rozpatrywaniu wniosku

Główne kwestie, które należy mieć na uwadze rozpatrując wnioski to: bezpieczeństwo Umawiających się Stron, walka z nielegalną imigracją oraz inne aspekty dotyczące stosunków międzynarodowych. W zależności od państwa jedna z kwestii może przeważać nad innymi, ale na żadnym etapie nie można pominąć którejkolwiek z nich.

W zakresie, w jakim dotyczy to bezpieczeństwa, wskazane jest sprawdzenie, czy przeprowadzono wszystkie niezbędne kontrole: sprawdzenie w zbiorach danych osób zarejestrowanych w Systemie Informacyjnym Schengen ze względu na zakaz wjazdu oraz konsultacje z organami centralnymi w przypadku krajów podlegających tej procedurze.

Misja dyplomatyczna lub urząd konsularny przejmują pełną odpowiedzialność za ocenę występowania ryzyka imigracji. Celem badania wniosków jest wykrycie tych wnioskodawców, którzy usiłują wyemigrować do Państw Członkowskich i osiedlić się tam, wykorzystując cele, takie jak turystyka, podjęcie nauki, sprawy służbowe, wizyta rodzinna, jako pretekst do wyjazdu. Dlatego szczególnie czujnym należy być, kiedy ma się do czynienia z "kategoriami podwyższonego ryzyka", jak bezrobotni, osoby pozbawione stałych źródeł dochodu itp. W tym samym celu podstawowe znaczenie przypisuje się rozmowie przeprowadzonej z ubiegającym się o wizę w celu określenia celu podróży. Jeżeli istnieją wątpliwości co do autentyczności dokumentów i przedłożonych dokumentów towarzyszących, włączając w to wątpliwości co do prawdziwości treści w nich zawartych lub wiarygodności przeprowadzonej rozmowy, misja dyplomatyczna lub urząd konsularny powstrzymują się od wydania wizy.

Przeciwnie natomiast, kontrole są ograniczane, jeżeli wnioskodawca jest osobą cieszącą się zaufaniem i wymieniono tę informację w ramach współpracy konsularnej.

1. Rozpatrywanie wniosku wizowego

1.1. Sprawdzanie wniosku wizowego

- czas pobytu odpowiada celowi pobytu

- odpowiedzi na pytania z formularza są kompletne i spójne. Należy dołączyć do formularza zdjęcie wnioskodawcy i w miarę możliwości w formularzu wskazuje się główny cel podróży.

1.2. Sprawdzanie tożsamości wnioskodawcy i sprawdzanie czy wnioskodawca nie został zarejestrowany w Systemie Informacyjnym Schengen "SIS" do celów odmowy wjazdu lub czy nie stanowi innego zagrożenia (dla bezpieczeństwa), które jest podstawą odmowy wydania wizy, lub czy z punktu widzenia imigracji wnioskodawca nie stwarza ryzyka ze względu na to, że podczas wcześniejszej wizyty przekroczył zatwierdzony czas pobytu.

1.3. Sprawdzenie dokumentu podróży

- Sprawdzenie prawidłowości dokumentu: powinien być kompletny i nie powinien być ani zmieniany, ani sfałszowany czy podrobiony.

- Sprawdzenie ważności terytorialnej dokumentu podróży: powinien być ważny na wjazd na terytorium Umawiających się Stron.

- Sprawdzenie okresu ważności dokumentu podróży; okres ważności dokumentu podróży powinien przekraczać o trzy miesiące okres ważności wizy (art. 13 ust. 2 Konwencji).

- Jednakże z ważnych powodów humanitarnych, ze względu na interes narodowy lub z powodu zobowiązań międzynarodowych istnieje możliwość, w wyjątkowych przypadkach, umieszczania wiz w dokumentach podróży, których okres ważności jest krótszy od okresu określonego w poprzednim akapicie (trzy miesiące), pod warunkiem jednak, że okres ważności dokumentu podróży jest dłuższy niż okres ważności wizy oraz, że gwarancja powrotu nie jest zagrożona.

- Sprawdzenie długości poprzednich pobytów na terytorium Umawiających się Stron.

1.4. Sprawdzanie innych dokumentów zależnie do wniosku

Liczba i rodzaj wymaganych dokumentów towarzyszących zależą od ewentualnego ryzyka nielegalnej imigracji i sytuacji lokalnej (np. czy waluta jest wymienialna) i mogą być różne w zależności od kraju. W zakresie oceny dokumentów towarzyszących misje dyplomatyczne lub urzędy konsularne Umawiających się Stron mogą poczynić praktyczne ustalenia dostosowane do okoliczności lokalnych.

Dokumenty towarzyszące dotyczą celu podróży, środków transportu i powrotu oraz środków utrzymania i zakwaterowania:

- dokumenty towarzyszące dotyczące celu podróży stanowią np.:

- zaproszenie;

- wezwanie do sądu;

- zorganizowana wycieczka.

- dokumenty towarzyszące dotyczące środków transportu i powrotu stanowią np.:

- bilet powrotny;

- waluta na paliwo lub ubezpieczenie samochodu.

- dokumenty towarzyszące dotyczące środków utrzymania:

Za dowody potwierdzające posiadanie środków utrzymania można uznać: środki pieniężne w walucie wymienialnej, czeki podróżne, czeki wystawione na konto dewizowe, karty kredytowe lub każdy inny dowód potwierdzający, że wnioskodawca dysponuje dewizami.

Poziom środków utrzymania ma być proporcjonalny do czasu i celu pobytu oraz również do kosztów utrzymania w odwiedzanym Państwie lub Państwach Schengen. W tym celu organy krajowe Umawiających się Stron ustalają corocznie kwoty referencyjne wymagane dla przekroczenia granicy (patrz załącznik 7)(***). Dodatkowo, jako uzupełnienie wniosku o wizę krótkoterminową lub turystyczną, ubiegający się o wizę muszą pokazać, że są w posiadaniu odpowiedniego indywidualnego ubezpieczenia podróżnego lub grupowego w celu pokrycia wszelkich wydatków, które mogą wyniknąć w związku z repatriacją z powodów medycznych, pilnej pomocy medycznej i/lub nagłego leczenia szpitalnego.

Ubiegający się o wizę powinni zasadniczo ubezpieczyć się w ich państwie stałego miejsca zamieszkania. Jeżeli nie jest to możliwe, powinni starać się uzyskać ubezpieczenie w jakimkolwiek innym kraju. Jeżeli gospodarz wykupuje ubezpieczenie dla ubiegającego się o wizę, powinien to zrobić w swoim miejscu stałego zamieszkania.

Ubezpieczenie musi być ważne na całym terytorium Państw Członkowskich stosujących w pełni postanowienia dorobku Schengen i obejmować całkowity czas pobytu danej osoby. Minimalna kwota pokrycia wynosi 30.000 EUR.

Zasadniczo, dowód ubezpieczenia przedkłada się w momencie wydania wizy.

Misja dyplomatyczna lub placówka konsularna właściwa do zbadania wniosku o wizę może zdecydować, że wymóg ten został spełniony, gdy ustalono, że ze względu na sytuację zawodową ubiegającego się istnieje odpowiedni poziom ubezpieczenia.

Misje dyplomatyczne lub placówki konsularne, na podstawie indywidualnych przypadków, mogą uczynić wyjątek od tego wymogu dla posiadaczy paszportów dyplomatycznych, służbowych lub innych paszportów urzędowych, lub w celu ochrony interesów krajowych w dziedzinie polityki zagranicznej, polityki rozwoju lub innych obszarach kluczowych dla interesu publicznego.

Wyjątki od wymogu przedstawienia dowodu ubezpieczenia podróżnego można uczynić, także gdy w ramach współpracy konsularnej ustalono, że nabycie takiego ubezpieczenia jest niemożliwe dla obywateli niektórych państw trzecich.

Oceniając, czy ubezpieczenie jest właściwe, Państwa Członkowskie mogą zbadać, czy roszczenia wobec towarzystwa ubezpieczeniowego mogły być odzyskane w Państwie Członkowskim, Szwajcarii lub Liechtensteinie.

- dokumenty towarzyszące dotyczące zakwaterowania:

Następujące dowody, między innymi, mogą być uznane za potwierdzające zakwaterowanie:

a) rezerwacja w hotelu lub podobne rezerwacje;

b) dokumenty potwierdzające, że wnioskujący o wizę jest w posiadaniu wystawionych na jego nazwisko umowy najmu lub tytułu własności potwierdzającego posiadanie własności nieruchomości na terytorium państwa, które zamierza odwiedzić;

c) Jeżeli cudzoziemiec oświadcza, iż będzie zakwaterowany w domu osoby prywatnej lub w instytucji, misja dyplomatyczna lub urząd konsularny sprawdzają, czy cudzoziemiec rzeczywiście będzie tam zakwaterowany:

- zarówno przez kontrolę za pośrednictwem organów krajowych, jeżeli taka kontrola jest konieczna;

- albo na podstawie przedłożonego przez wnioskodawcę zaświadczenia o zakwaterowaniu, które sporządzane jest w postaci ujednoliconego formularza i które poświadczane jest przez właściwy organ Umawiającej się Strony zgodnie z prawem krajowym. Wzór tego ujednoliconego formularza może zostać przyjęty przez Komitet Wykonawczy;

- albo na podstawie przedłożonego przez wnioskodawcę urzędowego lub oficjalnego zaświadczenia o zakwaterowaniu, które ma formę określoną w przepisach prawa Umawiającej się Strony i które sprawdzane jest zgodnie z prawem krajowym.

Przedłożenie wymienionych w powyższych dwóch tiret zaświadczeń o zakwaterowaniu nie oznacza żadnego dodatkowego warunku dla wydania wizy. Dokumenty te służą do praktycznych celów potwierdzenia zakwaterowania lub posiadanie środków utrzymania, gdzie właściwe. Jeżeli jedna z Umawiających się Stron wykorzystuje taki rodzaj dokumentu, powinien on w każdym przypadku zawierać nazwisko przyjmującego i gościa lub gości oraz adres zakwaterowania i potwierdzać czas trwania i cel przyjęcia, możliwy stopień pokrewieństwa i legalność pobytu w kraju osoby przyjmującej.

Po wydaniu wizy misja dyplomatyczna lub urząd konsularny umieszcza swoją pieczęć na dokumencie i wpisuje numer wizy w celu uniknięcia ponownego użycia dokumentu.

Celem sprawdzenia w każdym przypadku jest zapobieżenie zaproszeniom nieprawdziwym/fałszywym lub zaproszeniom od cudzoziemców z państw trzecich, których status jest nielegalny lub niepewny.

Jeżeli wnioskodawca może udowodnić, że dysponuje środkami finansowymi wystarczającymi na utrzymanie i zakwaterowanie na terytorium odwiedzanego Państwa Schengen lub odwiedzanych Państw Schengen, może on zostać zwolniony z obowiązku przedstawienia dowodów dotyczących zakwaterowania, przed złożeniem wniosku o wizę jednolitą.

- Inne dokumenty wymagane w miarę potrzeby

W zależności od sytuacji mogą być wymagane inne dokumenty, na przykład:

- poświadczenie miejsca zamieszkania i stałych więzi w państwie zamieszkania;

- zezwolenie rodziców (w przypadku nieletnich);

- zaświadczenia dotyczące sytuacji społeczno - zawodowej wnioskodawcy.

Jeżeli prawo krajowe Państw Schengen wymaga potwierdzenia zaproszenia od osób prywatnych lub dla podróżujących służbowo, deklaracji pokrycia kosztów związanych z pobytem lub potwierdzenia zakwaterowania, stosuje się jednolity formularz.

1.5. Ocena "dobrej wiary" wnioskodawcy

W celu oceny dobrej wiary wnioskodawcy, misja lub urząd sprawdzają, czy osoba ta jest znana w ramach lokalnej współpracy konsularnej jako osoba "dobrej wiary"

Ponadto uwzględniane są informacje wymieniane między urzędami dyplomatycznymi i konsularnymi (patrz rozdział VIII, 3 niniejszych Instrukcji).

2. Procedura podejmowania decyzji przy rozpatrywaniu wniosków o wizę

2.1. Wybór kategorii wizy i liczby wjazdów

Wiza jednolita może być, zgodnie z art. 11:

- wizą uprawniającą do jednego lub więcej wjazdów, pod warunkiem że ani długość ciągłego pobytu, ani całkowita długość kolejnych pobytów nie przekraczają trzech miesięcy w ciągu okresu sześciu miesięcy, liczonego od daty pierwszego wjazdu;

- wizą o rocznym okresie ważności, uprawniającą do pobytu przez okres trzech miesięcy w dowolnym okresie półrocznym i do wielokrotnego wjazdu. Taka wiza może być wydana osobom, które dają niezbędne gwarancje i z którymi wiążą się szczególne interesy jednej z Umawiających się Stron. W wyjątkowych przypadkach można wydać niektórym kategoriom osób wizy o ważności ponad jeden rok do maksymalnie pięciu lat, uprawniającej do wielokrotnego wjazdu.

- wizą tranzytową, uprawniającą jej posiadacza do przejazdu przez terytoria Umawiających się Stron jednorazowo, dwukrotnie lub w wyjątkowych przypadkach wielokrotnie w drodze na terytorium państwa trzeciego, pod warunkiem że taki przejazd nie przekracza pięciu dni, a wjazd cudzoziemca na terytorium państwa trzeciego jest wcześniej zagwarantowany i normalna trasa przejazdu prowadzi przez terytorium Umawiających się Stron.

2.2. Odpowiedzialność administracyjna organu prowadzącego czynności

Przedstawiciele dyplomatyczni lub szefowie wydziału konsularnego ponoszą, zgodnie ze swoimi kompetencjami krajowymi, pełną odpowiedzialność za praktyczne uwarunkowania wydawania wiz przez ich misje lub urzędy i konsultują się wzajemnie w tych kwestiach.

Misja dyplomatyczna lub urząd konsularny podejmują decyzję na podstawie wszystkich dostępnych informacji, uwzględniając konkretne uwarunkowania każdego wniosku.

2.3 Procedura przewidziana w przypadku gdy wymagane są wcześniejsze konsultacje z organami centralnymi innych Umawiających się Stron

Do celów przeprowadzania konsultacji z organami centralnymi Umawiające się Strony podjęły decyzję o utworzeniu systemu.

W przypadku awarii systemu technicznego można, do celów konsultacji, przejściowo i stosownie do sytuacji posłużyć się następującymi środkami:

- ograniczenia konsultacji do przypadków niezbędnych;

- skorzystanie z lokalnej sieci ambasad i konsulatów zainteresowanych państw celem sterowania konsultacji;

- skorzystanie z sieci ambasad Umawiających się Stron znajdujących się a) w kraju przeprowadzającym konsultacje, b) kraju wezwanym;

- wykorzystanie konwencjonalnych systemów komunikacji między kontaktującymi się komórkami: faks, telefon itd.;

- wzmożenie czujności w celu zabezpieczenia wspólnych interesów.

W przypadku gdy wnioskodawcy należą do kategorii wymienionych w załączniku 5B, podlegających konsultacji z władzą centralną - Ministerstwem Spraw Zagranicznych lub innym organem - (art. 17 ust. 2 Konwencji) - zwykłe wizy i wizy długoterminowe ważne jednocześnie jako wizy krótkoterminowe wydaje się zgodnie z procedurą przedstawioną w zarysie poniżej.

Misja dyplomatyczna lub urząd konsularny, w których osoba z jednej z tych kategorii składa wniosek, w pierwszej kolejności sprawdza, przez zapytanie w Systemie Informacyjnym Schengen, czy wnioskodawca nie został zarejestrowany do celów odmowy wjazdu.

Następnie stosuje procedurę opisaną poniżej:

a) Procedura

Procedura opisana w lit. b) nie ma zastosowania jeżeli wnioskodawca został zarejestrowany w Systemie Informacyjnym Schengen do celów odmowy wjazdu.

b) Przesyłanie wniosków krajowemu organowi centralnemu

Misja dyplomatyczna lub urząd konsularny, w których osoba, w stosunku do której istnieje obowiązek konsultacji, złożyła wniosek, przesyła go niezwłocznie do organu centralnego swojego państwa.

- Jeżeli organ centralny odrzuca wniosek, w odniesieniu do którego właściwa jest Umawiająca się Strona, do której złożono wniosek, nie jest konieczne prowadzenie lub kontynuowanie procedury konsultacji z organami centralnymi Umawiających się Stron, które wnioskowały o konsultacje.

- W przypadku rozpatrywania wniosku przez reprezentującego państwo właściwe, organ centralny Umawiającej się Strony, do której złożono wniosek, przesyła go organom centralnym państwa właściwego. Jeżeli organ centralny państwa reprezentowanego lub, w przypadku gdy jest to przewidziane w umowie o reprezentacji, organ centralny państwa reprezentującego podejmuje decyzję o odrzuceniu wniosku o wydanie wizy, nie jest konieczne prowadzenie lub kontynuowanie procedury konsultacji z organami centralnymi Umawiających się Stron, które wnioskowały o konsultacje.

c) Informacje przesyłane organowi centralnemu

Jako część konsultacji z organami centralnymi, misja dyplomatyczna lub urząd konsularny, do których złożono wniosek, przesyłają następujące informacje do organu centralnego własnego państwa:

1. Misja dyplomatyczna lub urząd konsularny, w którym złożono wniosek o wydanie wizy.

2. Nazwisko i imię (imiona), data i miejsce urodzenia, i - o ile są znane - nazwiska rodziców wnioskodawcy.

3. Obywatelstwo wnioskodawcy (wnioskodawców) i - o ile są znane - wcześniejsze obywatelstwa.

4. Rodzaj i numer przedłożonego dokumentu lub dokumentów podróży oraz data ich wydania i okres ważności.

5. Czas trwania i cel podróży.

6. Przewidywane terminy podróży.

7. Miejsce zamieszkania, zawód, pracodawca składającego wniosek o wydanie wizy.

8. Odniesienia do Państw Członkowskich, w szczególności dotyczące wcześniejszych wniosków o wizy i wcześniejszych pobytów na terytorium Państw Sygnatariuszy.

9. Granica, którą wnioskodawca ma zamiar przekroczyć, aby wjechać na terytorium Schengen.

10. Inne nazwiska (nazwisko rodowe, gdzie jest to właściwe, nazwisko po zawarciu związku małżeńskiego, w celu uzupełnienia możliwości ustalenia tożsamości zgodnie z wymogami prawa krajowego Umawiających się Stron oraz zgodnie z prawem krajowym państwa, którego obywatelem jest wnioskodawca).

11. Wszelkie inne informacje uważane za niezbędne przez misję dyplomatyczną lub urząd konsularny, dotyczące na przykład małżonka lub dzieci towarzyszących wnioskodawcy oraz wiz otrzymanych wcześniej przez wnioskodawcę i wniosków o wydanie wiz związanych z tym samym celem podróży.

Informacje te należy pobierać z formularza wniosku w takiej kolejności, w jakiej tam figurują.

Rubryki te stanowią podstawę informacji przesyłanych do konsultacji między organami centralnymi. Umawiająca się Strona przeprowadzająca konsultacje z zasady odpowiedzialna jest za sposób, w jaki przekazuje informacje. Oczywiste jest, że data i czas przekazania informacji oraz ich otrzymania przez odbierające je organy centralne powinny być wyraźnie zaznaczone.

d) Przesyłanie wniosków między organami centralnymi

Organ centralny państwa, którego misja lub urząd otrzymały wniosek wizowy, prowadzi konsultacje, po kolei z organem lub organami centralnymi Umawiającej się Strony lub Stron, które o nie wnioskowały. Organy wyznaczone przez Umawiające się Strony są w tym celu uważane za organy centralne.

Po wykonaniu niezbędnych sprawdzeń organy te przekazują swoją ogólną ocenę wniosku wizowego organowi centralnemu, który wnioskował o konsultacje.

e) Termin udzielenia odpowiedzi: przedłużenie

Termin, który konsultowane organy centralne mają na udzielenie odpowiedzi organowi wnioskującemu o konsultacje wynosi maksymalnie siedem dni kalendarzowych. Termin ten liczony jest od momentu przesłania wniosku o konsultację przez organ centralny, który ma je przeprowadzać.

Jeżeli w ciągu tych siedmiu dni jeden z konsultowanych organów centralnych zwróci się o przedłużenie terminu, termin ten może zostać przedłużony o kolejne siedem dni.

W wyjątkowych przypadkach konsultowany organ centralny może przedstawić umotywowany wniosek o przedłużenie terminu o więcej niż siedem dni.

Konsultowany organ centralny zapewnia, że w pilnych przypadkach prześle odpowiedź tak szybko, jak jest to możliwe.

Brak odpowiedzi w pierwszym terminie lub odpowiednio po upływie przedłużonego terminu traktowany jest jako zezwolenie i oznacza, że w zakresie, w jakim dotyczy to danej Umawiającej się Strony lub Stron, nie ma podstaw do odmowy wydania wizy.

f) Decyzja oparta na wyniku konsultacji

Po upłynięciu początkowego lub przedłużonego terminu organy centralne Umawiającej się Strony, do której złożono wniosek, mogą upoważnić misję dyplomatyczną lub urząd konsularny do wydania wizy jednolitej.

Jeżeli ze strony organów centralnych nie ma kategorycznej decyzji, misja dyplomatyczna lub urząd konsularny, do którego złożono wniosek, może wydać wizę po upływie 14 dni od przekazania wniosku przez organ centralny prowadzący konsultacje. Obowiązkiem każdego organu centralnego jest powiadamianie własnych misji dyplomatycznych lub urzędów konsularnych o początku terminu konsultacji.

W przypadkach gdy organ centralny otrzymuje wniosek o wyjątkowe przedłużenie terminu, powiadamia o tym misję dyplomatyczną lub urząd konsularny, do którego złożono wniosek: nie mogą one podjąć decyzji w sprawie wniosku zanim nie otrzymają jasnych instrukcji od organu centralnego.

g) Przekazanie dokumentów szczególnych

W wyjątkowych przypadkach, ambasada, w której złożono wniosek wizowy, może, na wniosek urzędu konsularnego państwa konsultowanego, przekazać zgodnie z art. 17 Konwencji z Schengen formularz wniosku wizowego (z miejscem na fotografię).

Procedura ta znajduje zastosowanie jedynie w miejscach, w których istnieją misje dyplomatyczne lub urzędy konsularne państwa konsultującego i państwa konsultowanego, i jedynie w odniesieniu do obywateli państw wymienionych w załączniku 5B.

Odpowiedź na konsultacje lub na wniosek o przedłużenie terminu konsultacji nie może być w żadnym wypadku podjęta na szczeblu lokalnym, z wyjątkiem konsultacji na szczeblu lokalnym zgodnie z aktualnie obowiązującymi przepisami załącznika 5B Wspólnych Instrukcji Konsularnych; wymiana informacji między organami centralnymi odbywa się zawsze z wykorzystaniem sieci konsultacji.

2.4. Odmowa rozpatrzenia wniosku, odmowa wydania wizy

Procedura i środki odwoławcze, w przypadku gdy misja dyplomatyczna lub urząd konsularny Umawiającej się Strony odmawiają rozpatrzenia wniosku lub wydania wizy, regulowane są przez prawo krajowe tej Umawiającej się Strony.

Jeżeli następuje odmowa wydania wizy, a prawo krajowe przewiduje uzasadnienie takiej odmowy, musi ono mieć postać następującego tekstu:

"Zgodnie z art. 15 w związku z art. 5 Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen z dnia 19 czerwca 1990 r. Pana(-i) wniosek o wizę został odrzucony, ponieważ nie spełnia Pan(-i) warunków przewidzianych w art. 5 ust. 1 lit. a), c), d), e) (odpowiednie zakreślić), który określa ... (zacytować odpowiednie warunki)."

Jeżeli jest to niezbędne, treść ta może zostać uzupełniona o informacje bardziej szczegółowe lub zawierać inne informacje, zgodnie z wymaganiami przewidzianymi w tym zakresie przez prawo krajowe Państw Schengen.

Jeżeli ambasada lub urząd konsularny reprezentujące inne Państwo Schengen są zmuszone do zaprzestania rozpatrywania wniosku wizowego, wnioskodawca zostaje o tym niezwłocznie powiadomiony i poinformowany o możliwości zwrócenia się do najbliższej misji dyplomatycznej lub urzędu konsularnego państwa właściwego do rozpatrzenia wniosku.

3. Wiza o ograniczonej ważności terytorialnej

Wiza o ważności ograniczonej do terytorium jednej lub kilku Umawiających się Stron może zostać wydana:

1. Jeżeli misja dyplomatyczna lub urząd konsularny uznają za konieczne odstąpienie od zasady określonej w art. 15 Konwencji (art. 16) na podstawie przewidzianej w art. 5 ust. 2 (przyczyny humanitarne, interes narodowy, zobowiązania międzynarodowe);

2. W przypadku określonym w art. 14 Konwencji:

"1. Wiza nie może zostać umieszczona w dokumencie podróży, jeżeli nie jest on ważny w którejkolwiek z Umawiających się Stron. Jeżeli dokument podróży jest ważny jedynie w jednej lub kilku Umawiających się Stronach, umieszczana w nim wiza ogranicza się do danej Umawiającej się Strony lub danych Stron.

2. Jeżeli dokument podróży nie jest uznawany za ważny przez jedną lub kilka Umawiających się Stron, w miejsce wizy może zostać wydane zezwolenie".

3. W przypadku gdy ze względu na wyjątkową pilność sprawy (ze względów humanitarnych, z powodu interesu narodowego lub na podstawie zobowiązań międzynarodowych) misja bądź urząd nie skonsultowały się z organami centralnymi lub procedura ta dała podstawy do wniesienia zarzutów;

4. Jeżeli zachodzi absolutna potrzeba, aby misja dyplomatyczna lub urząd konsularny ponownie wydały wnioskodawcy wizę w ciągu tego samego półrocza, na które wnioskodawca otrzymał już wizę o trzymiesięcznym okresie ważności.

W przypadkach wymienionych w scenariuszu 1, 3 i 4 ważność wizy jest ograniczona do terytorium jednej Umawiającej się Strony, terytorium państw Beneluksu lub terytorium dwóch państw Beneluksu. W przypadku wymienionym w scenariuszu 2 ważność może zostać ograniczona do terytorium jednej lub kilku Umawiających się Stron, terytorium państw Beneluksu lub terytorium dwóch państw Beneluksu.

O wydaniu takiej wizy należy powiadomić misje dyplomatyczne lub urzędy konsularne innych Umawiających się Stron.

VI. WYPEŁNIANIE NAKLEJKI WIZOWEJ

Załączniki 8 oraz 13 zawierają: 8 - opis zabezpieczeń naklejki; 13 - wypełnione wzory naklejek wizowych.

1. Miejsce wpisów wspólnych (sekcja 8)

1.1 Rubryka "WAŻNA W"

Ta rubryka wskazuje terytorium, na którym posiadacz wizy jest uprawniony do podróżowania.

Niniejsza pozycja może zostać zakończona wyłącznie w jeden z następujących sposobów:

a) Państwa Schengen;

b) Państwo Schengen lub Państwa Schengen, do których terytoriów wiza jest ograniczona (w takim przypadku używa się następujących skrótów: F - Francja, D - Niemcy, E - Hiszpania, GR - Grecja, P - Portugalia, I - Włochy, L - Luksemburg, N - Niderlandy i B - Belgia);

c) Beneluks;

d) Państwo Schengen (stosując skróty według lit. b)), które wydało obywatelowi wizę długoterminową + Państw Schengen.

- Jeżeli naklejka wizowa jest używana do wydania wizy jednolitej zgodnie z art. 10 i 11 Konwencji lub do wydania wizy, której ważność nie jest ograniczona do terytorium Umawiającej się Strony, która wizę wydała, w rubryce "ważna w", w języku Umawiającej się Strony, która wizę wydała, wpisuje się "Państwa Schengen".

- Jeżeli naklejka wizowa jest używana do wydania wizy, która wjazd, pobyt oraz wyjazd ogranicza do jednego terytorium, rubryka ta jest wypełniana w języku narodowym, zpodaniem nazwy Umawiającej się Strony, do której terytorium ogranicza się prawo wjazdu, pobytu i wyjazdu posiadacza wizy.

- Gdy korzysta się z nalepki w celu wydania wizy obywatelskiej długoterminowej ważnej jednocześnie jako wiza zwykła krótkoterminowa na maksymalny okres trzech miesięcy od pierwszego dnia ważności wizy, niniejszą pozycję wypełnia się w Państwie Członkowskim, które wydało obywatelską wizę długoterminową, po której nastąpiła wiza "Państw Schengen.

- W przypadkach przewidzianych w art. 14 Konwencji, ograniczona ważność terytorialna może obejmować terytoria kilku Państw Członkowskich; w tym przypadku, zgodnie z kodami Państw Członkowskich, które mają być wprowadzone zgodnie z niniejszym nagłówkiem, dostępne są następujące warianty:

a) wprowadzenie kodów dla danych Państw Członkowskich;

b) wprowadzenie słów "państwa Schengen" w języku wydającego Państwa Członkowskiego, po którym następuje znak minus umieszczony w cudzysłowie wraz z kodami Państw Członkowskich, na terenie których wiza nie jest ważna.

- Ograniczona ważność terytorialna nie może mieć zastosowania do terytorium mniejszego Umawiająca się Strona.

1.2. Rubryka "OD ... DO"

Rubryka ta określa czas, w którym posiadacz wizy może kontynuować wizytę, na którą wydano wizę.

Data, od której zezwala się posiadaczowi wizy na wjazd na terytorium jej obowiązywania, wpisywana jest w następujący sposób, po słowie "OD":

- dwie cyfry na oznaczenie dnia; dni oznaczone jedną cyfrą poprzedza się zerem;

- myślnik;

- dwie cyfry na oznaczenie miesiąca; miesiące oznaczane jedną cyfrą poprzedza się zerem;

- myślnik;

- rok oznaczany jest dwiema ostatnimi cyframi danego roku;

- na przykład: 15-04-94 = 15 kwietnia 1994 r.

Ostatni dzień, w którym posiadacz wizy może kontynuować wizytę określoną przez wizę, wpisywany jest po słowie "DO". Posiadacz wizy musi opuścić terytorium jej obowiązywania do północy tego dnia.

Datę tą określa się w taki sam sposób, jak pierwszy dzień ważności wizy.

1.3. Rubryka "LICZBA WJAZDÓW"

Rubryka ta określa, ile razy posiadacz wizy może wjechać na terytorium jej obowiązywania. Innymi słowy oznacza ilość pobytów, na które można podzielić cały okres ważności wizy, patrz 1.4.

Liczba wjazdów może wynosić jeden, dwa lub więcej. Liczbę tę podaje się po prawej stronie tekstu, wpisując "01", "02" lub skrót "MULT", jeżeli wiza zezwala na więcej niż dwa wjazdy.

W przypadku wizy tranzytowej można udzielić zezwolenia tylko na jeden lub dwa wjazdy (oznaczane cyframi "01" lub "02"). Na więcej niż dwa wjazdy ("MULT") można zezwolić tylko w wyjątkowych przypadkach.

Wiza traci ważność, gdy całkowita ilość wyjazdów posiadacza wizy odpowiada ilości wyjazdów określonych w wizie, nawet jeżeli posiadacz wizy nie wykorzystał maksymalnej ilości dni, na którą wydano wizę.

1.4. Rubryka "CZAS POBYTU ... DNI"

Rubryka ta określa ilość dni, jaką posiadacz wizy może pozostać na terytorium jej obowiązywania(****). Pobyt może być ciągły lub podzielony, w zależności od ilości dni, na jakie wydano wizę, na kilka pobytów zawierających się w okresach określonych w ppkt. 1.2, mając na uwadze dozwoloną ilość wjazdów określoną w ppkt. 1.3.

Między wyrazami "CZAS POBYTU" oraz "DNI" podaje się ilość dni, w czasie których zezwala się na pobyt, oznaczając ją dwiema cyframi, przy czym jeżeli ilość dni jest mniejsza niż 10, jako pierwszą cyfrę wpisuje się zero.

Najdłuższy pobyt określony w tej rubryce wynosi 90 dni w ciągu dowolnego półrocza.

1.5. Rubryka "WYDANA W ... DNIA ..."

Rubryka ta określa w języku Umawiającej się Strony wydającej wizę nazwę miasta, w którym znajduje się misja dyplomatyczna lub urząd konsularny. Nazwę tę wpisuje się między wyrazami "W" oraz "DNIA"; datę wydania wpisuje się po wyrazie "DNIA".

Datę wydania wpisuje się w ten sam sposób, jak określono w ppkt. 1.2.

Organ, który wydał wizę może zostać określony przy pomocy odcisku stempla umieszczonego w sekcji 4.

1.6. Rubryka "NUMER PASZPORTU"

Rubryka ta określa numer paszportu, w którym umieszcza się naklejkę wizową. Po numerze tym podaje się informację o dzieciach i małżonku, jeżeli wpisani są oni do paszportu i towarzyszą jego posiadaczowi (litera X dla oznaczenia dzieci, poprzedzona cyfrą odpowiadającą ilości dzieci (na przykład 3X = troje dzieci) i litera "Y" na oznaczenie małżonka).

W przypadku gdy z powodu nieuznania dokumentów podróżnych posiadacza jednolity wzór formularzy jest stosowany do wizy, placówka dyplomatyczna lub konsulat wydający wizę może podjąć decyzję o zastosowaniu tego samego formularza do rozszerzenia ważności wizy na współmałżonka jej posiadacza i towarzyszące posiadaczowi osoby nieletnie, zależne od posiadacza, na formularzu wydanym posiadaczowi lub może wydać oddzielny formularz posiadaczowi, jego współmałżonkowi i każdej osobie zależnej od niego, poprzez załączenie odpowiedniej wizy do każdego formularza oddzielnie.

Numer paszportu to numer serii wydrukowany lub perforowany na wszystkich lub prawie wszystkich stronach paszportu.

Numer wpisany w tej rubryce w przypadku wizy, która ma być dołączona do jednolitego wzoru formularza, nie jest numerem paszportu, ale tym samym numerem typograficznym, jaki podany jest w formularzu, złożonym z sześciu cyfr, które mogą być uzupełnione o literę lub litery przypisane Państwu Członkowskiemu lub grupie Państw Członkowskich, które wydały wizę.

1.7. Rubryka "KATEGORIA WIZY"

W celu usprawnienia działania organów kontrolujących w rubryce tej, określając kategorię wizy, używa się liter A, B, C i D, zgodnie z poniższym:

A: wiza tranzytowa lotnicza

B: wiza tranzytowa

C: wiza krótkoterminowa

D: wiza krajowa długoterminowa

D + C: wiza obywatelska długoterminowa ważna jednocześnie jako wiza krótkoterminowa

W odniesieniu do wiz o ograniczonej ważności terytorialnej oraz wiz zbiorowych litery A, B lub C stosuje się w zależności od rodzaju.

1.8. Rubryka "Nazwisko i imię"

Pierwsze słowo w rubryce "nazwisko", po którym następuje pierwsze słowo w rubryce "imię" paszportu posiadacza wizy lub dokumentu podróżnego, musi zostać wpisane w tej kolejności. Placówki dyplomatyczne lub konsulaty sprawdzają, czy dane dotyczące nazwiska i imienia podane w paszporcie lub dokumencie podróżnym, które mają zostać wpisane w tej rubryce oraz w sekcji przeznaczonej do skanowania elektronicznego, są identyczne z nazwiskiem i imieniem podanymi we wniosku wizowym.

2. Sekcja wpisów krajowych ("UWAGI") (sekcja 9)

W odróżnieniu od sekcji 8 (wspólne i obowiązkowe wpisy) rubryka ta jest zastrzeżona dla wszelkich uwag dotyczących przepisów krajowych. Chociaż Umawiające się Strony mogą załączać wszelkie uwagi, które uważają za istotne, są one zobowiązane zawiadomić o nich swoich partnerów, aby mogły być one wzięte pod uwagę (patrz załącznik 9).

3. Sekcja przeznaczona na zdjęcie

Kolorowe zdjęcie posiadacza wizy zostaje umieszczone w miejscu przeznaczonym do tego celu, tak jak to zostało przedstawione w załączniku 8. Następujące zasady są stosowane, jeśli chodzi o przygotowanie zdjęcia do umieszczenia w wizie.

Rozmiar głowy od podbródka do czubka głowy powinien zajmować 70-80 % pionowego wymiaru powierzchni zdjęcia.

Minimalna rozdzielczość wynosi:

- 300 pikseli na cal (ppi), bez kompresji, do skanowania,

- 720 punktów na cal (dpi) do drukowania zdjęć w kolorze.

W przypadku braku zdjęcia należy obowiązkowo wpisać tekst "ważne bez zdjęcia" w tej samej sekcji w dwóch lub trzech językach (w języku Państwa Członkowskiego wydającego wizę oraz w języku angielskim i francuskim). Tekst ten zasadniczo zostaje wprowadzony przy użyciu drukarki oraz, w wyjątkowych sytuacjach, przy użyciu specjalnej pieczęci, w którym to przypadku pieczęć obejmuje również część sekcji przeznaczonej na rotograwiurę, której prawa lub lewa strona ogranicza pole przeznaczone na dołączenie zdjęcia.

4. Miejsce odczytu elektronicznego (sekcja 5)

Zarówno format naklejki wizowej, jak i sekcja odczytu elektronicznego zostały na wniosek Państw Schengen zaakceptowane przez ICAO. Sekcja ta składa się z dwóch wierszy po 36 znaków każdy (OCR B-10 cpi). W załączniku 10 znajdują się instrukcje dotyczące zapisu tej sekcji.

5. Inne aspekty odnoszące się do wydawania wiz

5.1. Podpisanie wizy

Jeżeli przepisy prawa lub praktyka Umawiającej się Strony wymagają podpisu odręcznego, naklejka wizowa, po umieszczeniu w paszporcie, jest podpisywana przez upoważnionego do tego urzędnika.

Podpis jest umieszczany po prawej stronie rubryki "UWAGI"; część podpisu powinna wykraczać na stronę paszportu czy dokumentu podróży, ale nie może sięgać sekcji odczytu elektronicznego.

5.2. Unieważnienie już wypełnionej naklejki wizowej

Na naklejce wizowej nie wolno dokonywać żadnych zmian. Jeżeli przy wypełnianiu wizy zostanie popełniony błąd, naklejkę należy unieważnić.

- Jeżeli pomyłka zostaje wykryta przed umieszczeniem naklejki w paszporcie, zostaje ona zniszczona lub przecięta na pół po przekątnej.

- Jeżeli pomyłka zostaje wykryta po umieszczeniu naklejki w paszporcie, zostaje ona na czerwono przekreślona na krzyż i umieszczana jest nowa naklejka.

5.3. Umieszczenie naklejki wizowej w paszporcie

Naklejkę wizową wypełnia się przed umieszczeniem jej w paszporcie. Ostemplowanie oraz złożenie podpisu następuje po umieszczeniu naklejki w paszporcie lub dokumencie podróży.

Jeżeli naklejka wizowa została wypełniona prawidłowo, umieszcza się ją na pierwszej stronie paszportu wolnej od wpisów bądź stempli innych niż stempel identyfikacyjny wniosku. Paszporty, w których nie ma miejsca na umieszczenie naklejki, które straciły ważność lub przy użyciu których w okresie ważności wizy nie jest możliwy wyjazd cudzoziemca lub jego powrót do kraju pochodzenia ani też jego wjazd na terytorium państwa trzeciego, nie są przyjmowane (patrz art. 13 Konwencji).

5.4. Paszporty i dokumenty podróży, w których mogą być umieszczane wizy jednolite

Kryteria decydujące o tym, jakie dokumenty podróży mogą być wizowane zgodnie z postanowieniami art. 17 ust. 3 lit. a) Konwencji, są wymienione w załączniku 11.

Zgodnie z art. 14 wiza nie może zostać umieszczona w dokumencie podróży, jeżeli nie jest on ważny w którejkolwiek z Umawiających się Stron. Jeżeli dokument podróży jest ważny jedynie w jednej lub kilku Umawiających się Stronach, umieszczana w nim wiza ogranicza się do danej Umawiającej się Strony lub danych Stron.

Jeżeli dokumenty podróżne nie zostaną uznane za ważne przez jedno lub więcej Państw Członkowskich, wiza ważna jest tylko na ograniczonym obszarze. Placówki dyplomatyczne lub konsulaty Państwa Członkowskiego muszą stosować jednolity wzór formularza, do którego dołącza się wizę wydaną posiadaczom dokumentu podróżnego nieuznanego przez Państwo Członkowskie wydające formularz. Taka wiza jest ważna tylko na ograniczonym obszarze.

5.5. Pieczęć placówki dyplomatycznej lub konsulatu wydającego wizę

Pieczęć placówki dyplomatycznej lub konsulatu wydającego wizę zostaje umieszczona w sekcji "Uwagi", przy zachowaniu szczególnej dbałości o czytelność danych oraz powinna wykraczać poza obręb naklejki na stronie paszportu lub dokumentu podróżnego. Wyłącznie w przypadkach gdy konieczne jest usunięcie danych wpisanych w sekcji przeznaczonej do skanowania elektronicznego, pieczęć może zostać umieszczona w tej sekcji, aby uniemożliwić jej wykorzystanie. Rozmiar i treść pieczęci oraz rodzaj stosowanego atramentu określone są przez przepisy prawa krajowego Państwa Członkowskiego.

Aby zapobiec ponownemu zastosowaniu naklejki wizowej dołączonej do jednolitego wzoru formularza, pieczęć konsulatu wydającego jest umieszczana po prawej stronie, przy takim rozmieszczeniu naklejki i formularza, aby nie utrudniać odczytania nazw rubryk ani danych w nie wpisanych oraz aby nie zająć pól przeznaczonych do skanowania elektronicznego, jeżeli są one wypełnione.

VII. ADMINISTRACYJNE ZARZĄDZANIE I ORGANIZACJA

1. Organizacja sekcji wiz

Każda z Umawiających się Strona jest odpowiedzialna za organizację swojej sekcji wiz.

Szefowie misji lub urzędów zapewniają, aby sekcja odpowiedzialna za wydawanie wiz była zorganizowana w taki sposób, by zagwarantować uniknięcie wszelkiego niedbalstwa, które mogłoby sprzyjać kradzieży lub fałszerstwu.

- Personel odpowiedzialny za wydawanie wiz nie może być narażony na żadne lokalne naciski.

- W celu uniknięcia powstania "przyzwyczajeń", które mogłyby osłabić czujność, urzędnicy odpowiedzialni pracują w systemie rotacyjnym.

- Przechowując i stosując naklejki wizowe, stosuje się środki bezpieczeństwa podobne do tych, które są stosowane do innych dokumentów wymagających ochrony.

2. Przechowywanie

Każda z Umawiających się Stron jest odpowiedzialna za przechowywanie wniosków wizowych i zdjęć wnioskodawców, w przypadkach gdy wizy poddawane są konsultacji centralnej.

Wnioski wizowe są przechowywane przynajmniej rok, jeżeli wiza została wydana, i przynajmniej pięć lat, gdy odmówiono wydania wizy.

W celu ułatwienia odnalezienia wniosków numer akt i archiwum jest określany podczas konsultacji i odpowiedzi na nie.

3. Rejestr wiz

Każda z Umawiających się Stron rejestruje wizy, które zostały wydane, zgodnie z praktyką krajową. Naklejki wizowe są rejestrowane w taki sam sposób.

4. Naliczane opłaty odpowiadające kosztom administracyjnym przetwarzania wniosków wizowych

Pobierane opłaty, odpowiadające kosztom administracyjnym przetwarzania wniosków wizowych, wymienione są w załączniku 12.

Jednakże żadne opłaty nie są pobierane z tytułu kosztów administracyjnych poniesionych na wnioski wizowe składane przez obywateli państw trzecich, będących członkami rodziny obywatela Unii lub obywatela państwa będącego stroną Porozumienia EOG, realizującego swoje prawa do swobodnego przepływu.

VIII. WSPÓŁPRACA KONSULARNA NA POZIOMIE LOKALNYM

1. Zarys współpracy konsularnej na poziomie lokalnym

Generalnie, współpraca konsularna na miejscu skupia się na ocenie ryzyka imigracji. Jest ona skierowana przede wszystkim na ustalenie wspólnych kryteriów rozpatrywania wniosków, wymianę informacji o użyciu sfałszowanych dokumentów oraz możliwych trasach nielegalnej imigracji, a także o odmowie wydania wizy w sytuacji, gdy wnioski są bezpodstawne lub dane w nich zawarte są niezgodne z prawdą. Współpraca ta powinna również umożliwiać wymianę informacji o dobrej wierze wnioskodawców oraz opracowanie wspólnych informacji przeznaczonych do przekazania do wiadomości publicznej i dotyczących warunków wymaganych dla przyznania wizy Schengen.

Przy współpracy konsularnej na poziomie lokalnym uwzględnia się również lokalne struktury administracyjne, społeczne i gospodarcze.

Misje dyplomatyczne i urzędy konsularne odbywają posiedzenia z częstotliwością uzależnioną od sytuacji i na płaszczyźnie, którą uznają za stosowną. Z treści posiedzeń składają sprawozdanie swoim organom centralnym. Na wniosek Prezydencji przedkładają one półroczne sprawozdanie.

2. Unikanie wniosków wielokrotnych lub wniosków złożonych bezpośrednio po odrzuceniu

Wymiana informacji między misjami dyplomatycznymi i urzędami konsularnymi oraz identyfikacja wniosków przy pomocy stempli oraz innych środków ma na celu zapobieganie składaniu przez tę samą osobę wielu lub kolejnych wniosków wizowych, zarówno podczas rozpatrywania wniosku lub po odrzuceniu wniosku przez tę samą misję dyplomatyczną lub urząd konsularny bądź przez różne misje lub urzędy.

Bez uszczerbku dla konsultacji, które mogą być prowadzone między misjami dyplomatycznymi i urzędami konsularnymi, oraz dla wymiany informacji, którą mogą one prowadzić, misje lub urzędy, w których złożono wniosek, umieszczają w paszporcie każdego wnioskodawcy stempel z napisem: "Wniosek wizowy z dnia....w...". Dla pierwszej informacji przewiduje się sześć znaków, po dwa na oznaczenie dnia, miesiąca i roku; po wyrazie "w" należy wymienić daną misję dyplomatyczną lub urząd konsularny. W uzupełnieniu należy podać kod kategorii wizowej, o którą złożono wniosek.

Stemplowanie paszportów dyplomatycznych i służbowych pozostaje sprawą uznania właściwej misji lub urzędu, które zajmują się wnioskiem wizowym.

Stempel może również zostać umieszczony w przypadku złożenia wniosku o wydanie wizy długoterminowej.

Jeżeli Państwo Schengen reprezentowane jest przez inne Państwo Schengen, po kodzie kategorii wizy, o której przyznanie złożono wniosek, umieszcza się adnotację "R", a następnie kod reprezentowanego państwa.

Przy wydawaniu wizy, naklejkę wizową należy umieścić - o ile to możliwe - na górze stempla identyfikacyjnego.

W wyjątkowych przypadkach, jeżeli umieszczenie stempla okazuje się niewykonalne, misja dyplomatyczna lub urząd konsularny Prezydencji powiadamia właściwą grupę Schengen i przedstawia do jej akceptacji zastosowanie środków zastępczych, np. wymianę fotokopii paszportów lub wykazów odrzuconych wiz z podaniem podstaw odrzucenia.

Szefowie misji dyplomatycznych lub urzędów konsularnych przyjmują na szczeblu lokalnym, z inicjatywy Prezydencji, dodatkowe lub zastępcze środki zabezpieczające, jeżeli są one konieczne.

3. Ocena "dobrej wiary" wnioskodawcy

W celu ułatwienia oceny dobrej wiary wnioskodawców misje dyplomatyczne i urzędy konsularne mogą, zgodnie z prawem krajowym, przeprowadzać wymianę informacji na podstawie uzgodnień przyjętych na szczeblu lokalnym, jako część współpracy, zgodnie z pkt. 1 niniejszego rozdziału.

Informacje takie mogą być przekazywane okazjonalnie: osoby, którym odmówiono wydania wizy, ponieważ wykorzystywali kradzione, zgubione lub sfałszowane dokumenty lub nie wyjechali w terminie oznaczonym na wcześniej przyznanej wizie bez podania powodów lub istnieje zagrożenie dla bezpieczeństwa, w szczególności, jeżeli istnieje podejrzenie próby nielegalnej imigracji na terytorium Umawiających się Stron.

Wspólnie opracowywane i wymieniane informacje ustanawiają środek pomocniczy w ocenie wniosków wizowych. Nie mogą one jednakże zastępować sprawdzenia wniosku wizowego ani też sprawdzenia w Systemie Informacyjnym Schengen lub konsultacji z organami centralnymi.

4. Wymiana danych statystycznych

4.1 Wymiana danych statystycznych dotyczących wystawionych oraz formalnie odrzuconych wiz krótkoterminowych, wiz tranzytowych lub wiz lotniskowych odbywa się kwartalnie.

4.2 Bez uszczerbku dla zobowiązań określonych w art. 16 Konwencji, które zostały jasno sformułowane w załączniku 14 Wspólnych Instrukcji Konsularnych i na podstawie których Państwa Schengen w ciągu 72 godzin muszą przekazać dane potrzebne do wystawienia wizy o ograniczonej ważności terytorialnej, misje dyplomatyczne i urzędy konsularne państw Schengen są zobowiązane, aby co miesiąc wymieniać dane statystyczne dotyczące przyznanych w poprzednim miesiącu wiz o ograniczonej ważności terytorialnej i przesyłać je do swoich krajowych organów centralnych.

5. Wnioski wizowe przetwarzane przez prywatne placówki administracyjne, biura podróży i organizatorów wyjazdów grupowych

Podstawową zasadą przy rozpatrywaniu wniosków wizowych jest możliwość przeprowadzenia indywidualnej rozmowy. Jednakże może to zostać pominięte, pod warunkiem że, w przypadku gdy nie ma uzasadnionych wątpliwości co do dobrych intencji osoby składającej wniosek, celu podróży lub rzeczywistego zamiaru powrotu do kraju pochodzenia osoby składającej wniosek, organizator wyjazdów grupowych cieszący się pozytywną opinią i w pełni wypłacalny dostarczy do placówek dyplomatycznych i konsularnych niezbędne dokumenty i poświadczenia, o wystarczającej wiarygodności, stwierdzające dobre zamiary osoby składającej wniosek, cel podróży oraz rzeczywisty zamiar powrotu osoby składającej wniosek (patrz pkt III.4).

Częstą i użyteczną praktyką, w szczególności w krajach o dużej powierzchni, jest działanie prywatnych placówek administracyjnych, biur podróży oraz organizatorów wyjazdów grupowych oraz ich przedstawicieli jako upoważnionych pośredników osób składających wnioski. Wspomniani pośrednicy handlowi nie stanowią jednolitej grupy, jako że stopień ich zaangażowania w sprawy klientów powierzających im przetwarzanie wniosku wizowego jest różny; z uwagi na to poziom wypłacalności i wiarygodności wymagany z ich strony jest z reguły wprost proporcjonalny do stopnia ich zaangażowania w całość organizacji podróży, zakwaterowania, ubezpieczenia zdrowotnego i podróżnego oraz odpowiedzialności za powrót klienta do kraju pochodzenia.

5.1. Rodzaje pośredników

a) Najprostszym rodzajem pośrednika są prywatne placówki administracyjne, w przypadku których pomoc oferowana klientowi polega wyłącznie na dostarczeniu w imieniu klienta dokumentów tożsamości i innych dokumentów towarzyszących.

b) Drugi rodzaj podmiotu handlowego to agencje przewozowe lub lokalne biura podróży, w niektórych przypadkach powiązane z przewoźnikami lotniczymi, bez względu na to, czy są to przewoźnicy państwowi, czy też nie, organizujące przewozy planowe lub czarterowe. Ich pomoc oferowana klientowi polega na dostarczeniu dokumentów towarzyszących, jak również, jeżeli sytuacja tego wymaga, obejmuje sprzedaż biletów i rezerwację hoteli.

c) Trzeci rodzaj pośrednika to organizatorzy wyjazdów, będący osobami fizycznymi lub prawnymi, organizujący regularnie wyjazdy grupowe (przygotowanie dokumentów podróżnych, przewóz, zakwaterowanie, inne usługi turystyczne niezwiązane z tymi elementami, ubezpieczenia zdrowotne i podróżne, transfery wewnętrzne itd.), którzy sprzedają tego rodzaju wyjazdy grupowe lub oferują ich sprzedaż bezpośrednio lub za pośrednictwem przedstawicieli lub biur podróży, mających podpisane umowy z organizatorem wyjazdów.

Dla organizatora wyjazdów i biura sprzedającego wycieczkę osoba składająca wniosek wizowy jest wyłącznie klientem kupującym wycieczkę, a oferta przetwarzania wniosku wizowego jest jedynie częścią umowy. Ten trzeci, złożony rodzaj usługi pośrednika składa się z kilku etapów i aspektów, które mogą podlegać obiektywnemu monitorowaniu: dokumentacji handlowej, kierowania, rzeczywistego zakończenia i celu podróży, zakwaterowania oraz planowego wjazdu i wyjazdu grup.

5.2. Harmonizacja współpracy z prywatnymi placówkami administracyjnymi, biurami podróży, organizatorami wyjazdów i ich detalistami

a) Wszystkie placówki dyplomatyczne i konsularne mieszczące się w tym samym mieście powinny dążyć do osiągnięcia zharmonizowanego zastosowania na szczeblu lokalnym wytycznych określonych poniżej, opartych na rodzaju roli pośrednika realizowanej przez podmioty, których to dotyczy. Mimo że decyzja o podjęciu współpracy z tymi podmiotami należy do placówki dyplomatycznej lub konsulatu, muszą one zachować prawo do wycofania akredytacji w każdym momencie, jeżeli doświadczenie i interesy wspólnej polityki wizowej tak nakazują. Jeżeli placówka dyplomatyczna lub konsulat podejmują decyzję o współpracy z takim podmiotem, muszą one stosować obowiązujące zasady i procedury, określone w niniejszej sekcji.

- Konsulaty Państw Członkowskich zachowują szczególną ostrożność i współpracują ściśle ze sobą przy ocenie i przyznawaniu, wyjątkowo, akredytacji prywatnym placówkom administracyjnym. Przetwarzanie wniosków wizowych złożonych przez nie podlega skrupulatnej analizie, w każdym przypadku dokładnej kontroli podlegają wszystkie dokumenty towarzyszące posiadacza wizy i dokumenty związane z licencją i wpisem do rejestru handlowego takiej prywatnej placówki.

- Przy ocenie wniosków wizowych wniesionych przez agencje przewozowe lub lokalne biura podróży należy zwracać szczególną uwagę na sytuację osoby składającej wniosek oraz indywidualnie kontrolować dokumenty towarzyszące. Konsulaty ściśle współpracują w celu wzmocnienia odpowiednich procedur wykrywania nieprawidłowości w agencjach oraz u przewoźników, w celu wspomagania tych procedur wiadomości o nieprawidłowościach, których dopuściła się agencja, są przekazywane w ramach lokalnej i regionalnej współpracy konsularnej.

- Kryteria rządzące akredytacją biur podróży (organizatorów wyjazdów i przedstawicieli) biorą pod uwagę, między innymi: aktualną licencję, rejestr handlowy, statut spółki, umowy z bankami, z których usług korzystają, aktualne umowy z odbiorcami usług turystycznych Wspólnoty, które muszą obejmować wszystkie elementy wyjazdu zorganizowanego (zakwaterowanie i usługi związane z organizacją pobytu), umowy z liniami lotniczymi, które muszą obejmować zagwarantowaną i ustaloną na określone daty podróż do miejsca przeznaczenia i z powrotem, jak również wymagane ubezpieczenia zdrowotne i podróżne. Wnioski wizowe wniesione przez te agencje podróży muszą być poddane szczegółowej kontroli.

b) W kontekście lokalnej współpracy konsularnej placówki dyplomatyczne i konsularne dążą również do harmonizacji obowiązujących praktyk i procedur, jak również kryteriów monitorowania sprawnego funkcjonowania prywatnych placówek administracyjnych, biur podróży i organizatorów wyjazdów (bezpośrednich organizatorów wyjazdów i detalistów). Takie monitorowanie musi przynajmniej obejmować kontrole dokumentacji akredytacyjnej w każdym momencie, kontrole polegające na przeprowadzaniu rozmów bezpośrednich lub telefonicznych z osobami składającymi wnioski, sprawdzenie wyjazdów i miejsc zakwaterowania, oraz, zawsze, gdy to możliwe, weryfikację dokumentów związanych z powrotem grup do kraju.

c) Konieczne jest wprowadzenie skutecznej wymiany istotnych informacji na temat działalności prowadzonej przez prywatne placówki administracyjne, biura podróży i organizatorów wyjazdów (bezpośredni organizatorzy wyjazdów i przedstawiciele): w szczególności poprzez zawiadamianie o wykrytych nieprawidłowościach, regularne wymiany związane z wnioskami wizowymi rozpatrzonymi odmownie, komunikaty w sprawie wykrytych form nadużyć związanych z dokumentami podróżnymi oraz niezrealizowanych wyjazdów planowych. Współpraca z prywatnymi placówkami administracyjnymi, biurami podróży i organizatorami wyjazdów (bezpośredni organizatorzy wyjazdów i przedstawiciele) jest omawiana w czasie regularnych posiedzeń organizowanych w ramach wspólnej współpracy konsularnej.

d) Na szczeblu lokalnej współpracy konsularnej miejsce ma wymiana wykazów prywatnych placówek administracyjnych, biur podróży i organizatorów wyjazdów (bezpośredni organizatorzy wyjazdów i przedstawiciele), którym została przyznana akredytacja przez każdą z placówek dyplomatycznych lub każdy z konsulatów lub też którym akredytacja została cofnięta, wraz z uzasadnieniem decyzji o cofnięciu akredytacji.

e) Prywatne placówki administracyjne, biura podróży i organizatorzy wyjazdów (bezpośredni organizatorzy wyjazdów i przedstawiciele) muszą przedstawić placówkom dyplomatycznym i konsulatom, przy których są akredytowane, nazwiska jednego lub dwóch pracowników, upoważnionych do pośredniczenia przy składaniu wniosków wizowych.

_______

(*) Zgodnie z art. 138 Konwencji, wymienione regulacje stosuje się jedynie do europejskich terytoriów Republiki Francuskiej oraz Królestwa Niderlandów.

(**) W wyjątkowych przypadkach wizy krótkoterminowe lub tranzytowe mogą być wydawane na granicy, na warunkach określonych w części II pkt 5 Wspólnego Podręcznika "Kontrole na granicach zewnętrznych".

(***) Wysokość tych kwot referencyjnych jest określana zgodnie z ustaleniami zawartymi w części I Wspólnego Podręcznika w sprawie granic zewnętrznych.

(****) W przypadku wizy tranzytowej liczba dni podanych w tym polu nie może przekraczać pięciu.

ZAŁĄCZNIK  1 2

I. Wspólna lista państw trzecich, których obywatele podlegają obowiązkowi wizowemu nałożonemu rozporządzeniem (WE) nr 539/2001.

II. Wspólna lista państw trzecich, których obywatele są zwolnieni z obowiązku wizowego rozporządzeniem (WE) nr 539/2001.

III. (skreślony).

Poniższe wykazy odzwierciedlają decyzje przyjęte przez Komitet Wykonawczy Schengen do dnia 1 maja 1999 r. Informacje o wszelkich zmianach dokonanych po dniu 1 maja 1999 r. można uzyskać we właściwych służbach Komisji lub Sekretariatu Generalnego Rady.

I. Wspólna lista państw trzecich, których obywatele podlegają obowiązkowi wizowemu nałożonemu rozporządzeniem (WE) nr 539/2001

1. PAŃSTWA
Afganistan Liban
Albania Liberia
Algieria Libia
Angola Madagaskar
Antigua i Barbuda Malawi
Arabia Saudyjska Malediwy
Armenia Mariany Północne
Azerbejdżan Maroko
Bahama Mauretania
Bahrain Mauritius
Bangladesz Mikronezja
Barbados Mołdawia
Belize Mongolia
Benin Mozambik
Bhutan Namibia
Białoruś Nauru
Birma/Myanmar Nepal
Bośnia i Hercegowina Niger
Botswana Nigeria
Burkina Faso Oman
Burundi Pakistan
Chiny Palau
Czad Papua Nowa Gwinea
Była Republika Jugosławii - Macedonia Peru
Demokratyczna Republika Dominikańska
Dominikana Republika Konga
Dżibuti Republika Południowej Afryki
Egipt Republika Środkowoafrykańska
Erytrea Republika Zielonego Przylądka
Etiopia Rosja
Federalna Republika Jugosławii (Serbia-Montenegro) Rwanda

Saint Kitts i Nevis

Fidżi Saint Lucia
Filipiny Saint Vicent i Grenadyny
Gabon Samoa Zachodnie
Gambia Senegal
Ghana Seszele
Grenada Sierra Leone
Gruzja Somalia
Gujana Sri Lanka
Gwinea Sudan
Gwinea Równikowa Surinam
Gwinea-Bissau Syria
Haiti Szwajcaria
Indie Tadżykistan
Indonezja Tajlandia
Irak Tanzania
Iran Togo
Jamajka Tonga
Jemen Trinidad i Tobago
Jordania Tunezja
Kambodża Turcja
Kamerun Turkmenistan
Katar Tuvalu
Kazachstan Uganda
Kenia Ukraina
Kirgistan Uzbekistan
Kiribati Vanuatu
Kolumbia Wietnam
Komory Wybrzeże Kości Słoniowej
Kongo Wyspy Marshalla
Korea Północna Wyspy Salomona
Kuba Wyspy Świętego Tomasza i Książęca
Kuwejt Zambia
Laos Zimbabwe
Lesoto Zjednoczone Emiraty Arabskie
2. PODMIOTY ORAZ WŁADZE TERYTORIALNE, KTÓRE NIE SĄ UZNAWANE JAKO PAŃSTWA PRZEZ PRZYNAJMNIEJ JEDNO PAŃSTWO CZŁONKOWSKIE
Autonomia Palestyńska
Tajwan
Timor Wschodni

II. Wspólna lista państw trzecich, których obywatele są zwolnieni z obowiązku wizowego rozporządzeniem (WE) nr 539/2001.

1. PAŃSTWA
Andora Malezja
Argentyna Meksyk
Australia Monako
Boliwia Nikaragua
Brazylia Nowa Zelandia
Brunei Panama
Chile Paragwaj
Chorwacja Salwador
Ekwador San Marino
Gwatemala Singapur
Honduras Stany Zjednoczone Ameryki Północnej
Izrael Szwajcaria
Japonia Urugwaj
Kanada Watykan
Korea Południowa Wenezuela
Kostaryka
2. SPECJALNE REGIONY ADMINISTRACYJNE CHIŃSKIEJ REPUBLIKI LUDOWEJ
Hongkong SAR(1)
Makao SAR(2)
(1) Zwolnienie z wymogu uzyskania wizy stosuje się tylko do posiadaczy

paszportu "Honk Kong Special Administrative Region".

(2) Zwolnienie z wymogu uzyskania wizy stosuje się tylko do posiadaczy

paszportu "Região Administrativa Especial de Macau".

III. (skreślony).

ZAŁĄCZNIK  2 3

Przepisy regulujące przepływ posiadaczy paszportów dyplomatycznych, urzędowych i służbowych oraz listów żelaznych, które niektóre międzynarodowe organizacje międzyrządowe wydają swoim urzędnikom

I Przepisy regulujące przepływ osób na granicach zewnętrznych

1. Przepływ posiadaczy paszportów dyplomatycznych, urzędowych lub służbowych nie jest regulowany wspólnym wykazem wymagań wizowych. Umawiające się Państwa zobowiązują się jednakże do powiadamiania swoich partnerów o zamierzonych zmianach przepisów regulujących ruch posiadaczy takich paszportów i do uwzględniania interesów swoich partnerów.

2. W dążeniu do zharmonizowania w sposób szczególnie elastyczny przepisów mających zastosowanie do posiadaczy tego rodzaju paszportów, do Wspólnych Instrukcji Konsularnych załączony zostaje do celów informacyjnych wykaz państw, których obywatele posiadający wyżej wymienione rodzaje paszportów nie podlegają obowiązkowi wizowemu, chociaż posiadacze paszportów zwykłych podlegają temu obowiązkowi. W razie potrzeby załączony zostaje także wykaz z przypadkami odwrotnymi. Komitet Wykonawczy ponosi odpowiedzialność za uaktualnianie tych wykazów.

3. Przepisy regulujące przepływ określony w tym dokumencie nie mają zastosowania do posiadaczy paszportów zwykłych wykonujących funkcje publiczne, ani do posiadaczy paszportów urzędowych, służbowych, specjalnych itp. wydanych przez państwa trzecie, których zwyczaje przy wydawaniu paszportów nie odpowiadają praktyce międzynarodowej i praktyce stosowanej przez państwa Schengen. W tym celu, Komitet Wykonawczy stanowiąc na wniosek grupy ekspertów, może sporządzić wykaz paszportów innych niż paszporty zwykłe, których Państwa Schengen nie będą traktowały preferencyjnie.

4. Zgodnie z postanowieniami art. 18 Konwencji wykonawczej, osoby, którym wydana jest wiza, aby mogły dostać się na terytorium Państwa Schengen w celu akredytacji, mogą, co najmniej przejechać przez terytorium innych państw, aby dotrzeć na terytorium Państwa Członkowskiego, które wydało wizę.

5. Osoby już akredytowane przez przedstawicieli dyplomatycznych bądź konsularnych oraz członkowie ich rodzin, którzy posiadają dowód tożsamości wydany przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych, mogą przekroczyć granicę zewnętrzną obszaru Schengen przedkładając ten dokument i w razie potrzeby swój dokument podróży.

6. Zasadniczo posiadacze paszportów dyplomatycznych, urzędowych lub służbowych nawet, jeżeli podlegają obowiązkowi wizowemu, jeżeli taki istnieje, są zwolnieni z obowiązku wykazania się posiadaniem wystarczających środków utrzymania. Jeżeli jednak podróżują w celach prywatnych, to w razie potrzeby mogą zostać poproszeni o przedłożenie takich samych dokumentów towarzyszących, jakich wymaga się od posiadaczy paszportów zwyczajnych ubiegających się o wizę.

7. W przypadku wniosków o wizy do paszportów dyplomatycznych, urzędowych lub służbowych należy przedłożyć notę werbalną Ministerstwa Spraw Zagranicznych lub przedstawicielstwa dyplomatycznego (gdy wniosek wizowy składany jest w państwie trzecim), jeżeli wnioskodawca jest w trakcie pełnienia obowiązków służbowych. Jeżeli podróż odbywa się w celach prywatnych, taka nota werbalna może również być wymagana.

8.1 W przypadku wniosków wizowych posiadaczy paszportów dyplomatycznych, urzędowych lub służbowych przeprowadzana jest konsultacja z organami centralnymi innych Umawiających się Stron. Konsultacja nie jest przeprowadzana z państwem, którego obywatele podlegają konsultacji a które zawarło z umowę o zniesieniu obowiązku wizowego dla posiadaczy paszportów dyplomatycznych i/lub służbowych (w przypadkach określonych w załączniku 5 do Wspólnych Instrukcji Konsularnych). Jeżeli jedno z Umawiających się Państw zgłasza zastrzeżenia, Państwo Schengen odpowiedzialne za rozpatrzenie wniosku wizowego może wystawić wizę o ograniczonej ważności terytorialnej.

8.2 Państwa Schengen zobowiązują się zawierać w przyszłości tylko w uzgodnieniu z pozostałymi Państwami Członkowskimi, porozumienia o zniesieniu obowiązku wizowego dla posiadaczy paszportów dyplomatycznych, urzędowych lub służbowych z państwami trzecimi, wobec obywateli, od których inne państwo Schengen wymaga uprzedniej konsultacji w przypadku wydania wizy.

8.3 W zakresie, w jakim dotyczy to wydania wizy dla akredytowanego cudzoziemca objętego zakazem wjazdu, a zastosowanie ma procedura konsultacji, jest ona przeprowadzana zgodnie z postanowieniami art. 25 Konwencji wykonawczej.

9. Jeżeli Umawiające się Państwo korzysta z odstępstw określonych w art. 5 ust. 2 Konwencji wykonawczej pozwalających na wjazd posiadaczy paszportów dyplomatycznych, urzędowych lub służbowych pozwolenie na wjazd ograniczone jest do terytorium zainteresowanego państwa, które powinno powiadomić o powyższym pozostałe Państwa Członkowskie.

II. Przepisy regulujące przepływ na granicach wewnętrznych

Zasadniczo zastosowanie mają ustalenia oparte na mocy art. 19 i dalszych Konwencji wykonawczej, z wyjątkiem wydawania wiz o ograniczonej ważności terytorialnej.

Posiadacze paszportów dyplomatycznych, urzędowych lub służbowych mogą (jeżeli nie podlegają obowiązkowi wizowemu) poruszać się swobodnie na terytorium Umawiających się Stron przez trzy miesiące od daty wjazdu, lub w okresie ważności wystawionej wizy.

Osoby akredytowane przez placówki dyplomatyczne lub konsularne oraz członkowie ich rodzin, posiadacze dowodu wydanego przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych mogą, przedkładając ten dowód i w razie potrzeby swój dokument podróży, poruszać się swobodnie na terytorium Umawiających się Stron przez okres do trzech miesięcy.

III Opisane w niniejszym dokumencie przepisy regulujące przepływ osób mają zastosowanie także w odniesieniu do listów żelaznych wydanych swoim urzędnikom przez międzyrządowe organizacje międzynarodowe, których członkami są wszystkie państwa Schengen. Urzędnicy ci, zgodnie z Traktatami ustanawiającymi te organizacje, wyłączeni są z rejestracji w urzędzie imigracyjnym oraz zwolnieni obowiązku posiadania zezwolenia na pobyt (patrz strona 47 Wspólnego Podręcznika).

Przepisy regulujące przepływ posiadaczy paszportów dyplomatycznych, urzędowych i służbowych

Tablica A

Kraje, których obywatele NIE są objęci obowiązkiem wizowym w jednym lub kilku państwach Schengen gdy posiadają oni paszport dyplomatyczny, urzędowy lub służbowy, lecz którzy są objęci tym obowiązkiem gdy posiadają zwykłe paszporty

grafika

Tablica B

Kraje, których obywatele są objęci obowiązkiem wizowym w jednym lub kilku państwach Schengen gdy posiadają oni paszport dyplomatyczny, urzędowy lub służbowy, lecz których obywatele NIE są objęci tym obowiązkiem gdy posiadają zwykłe paszporty

BNL DK D EE EL E F I A P SK FIN S ISL N
Australia X X(*)
Chile X
Izrael X
Meksyk X
Stany Zjednoczone Ameryki X X(*) X(*)
(*) przy podróżach służbowych

ZAŁĄCZNIK  3 4

Wykaz państw, których obywatele podlegają obowiązkowi posiadania wizy lotniskowej, w przypadku gdy posiadacze dokumentów podróży wydanych przez te państwa podlegają również temu obowiązkowi wizowemu(*)

Państwa Schengen zobowiązują się nie zmieniać części I załącznika 3 Wspólnych Instrukcji Konsularnych bez uprzedniej zgody pozostałych Państw Członkowskich.

Jeżeli Państwo Członkowskie zamierza zmienić część III niniejszego załącznika, zobowiązane jest powiadomić o tym swoich partnerów i uwzględnić ich interesy.

CZĘŚĆ I

Wspólny wykaz państw, których obywatele podlegają obowiązkowi posiadania wizy lotniskowej (ATV) we wszystkich Państwach Schengen, przy czym obowiązek posiadania wizy dotyczy również osób posiadających dokumenty podróży wystawione przez te państwa(1)(2)

AFGANISTAN

BANGLADESZ

ETIOPIA(8)

ERYTREA(4)

GHANA(6)

IRAK

IRAN(5)

KONGO (Demokratyczna Republika)(3)

NIGERIA(7)

PAKISTAN

SOMALIA

SRI LANKA

Osoby te nie podlegają obowiązkowi wizowemu, jeżeli posiadają zezwolenie na pobyt w jednym z Państw Członkowskich EOG, wymienionych w części III(A) niniejszego załącznika lub jedno z wymienionych poniżej zezwoleń na pobyt w Andorze, Japonii, Kanadzie, Monako, San Marino, Szwajcarii lub Stanach Zjednoczonych, które gwarantuje nieograniczone prawo powrotu określone w części III(B).

Wykaz zezwoleń na pobyt uzupełniany jest na mocy wzajemnych porozumień w ramach podgrupy ds. wiz Grupy Roboczej II i podlega regularnej kontroli. W przypadku pojawienia się problemów Państwa Schengen mogą zawiesić działanie tych środków do czasu rozwiązania ich w drodze wzajemnych porozumień. Umawiające się Państwa mogą wykluczyć niektóre zezwolenia na pobyt z wykazu wymienionego w części III.

W sprawie zwolnień z obowiązku posiadania wizy lotniskowej przez posiadaczy paszportów dyplomatycznych, służbowych lub urzędowych decyzje podejmuje indywidualnie każde Państwo Członkowskie.

Zwolnienia z obowiązku posiadania wizy lotniskowej mają również zastosowanie do tranzytów lotniskowych obywateli państw trzecich, którzy posiadają wizę ważną w państwie członkowskim lub w państwie będącym stroną Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym z dnia 2 maja 1992 r., w Japonii, Kanadzie lub Stanach Zjednoczonych Ameryki i którzy podróżują do innego państwa trzeciego. Nie mają one zastosowania do tranzytów lotniskowych obywateli państw trzecich, którzy powracają z innego państwa trzeciego po upływie ważności takiej wizy.

______

(*) Do wydania wiz lotniskowych (ATV) nie jest wymagane konsultowanie organów centralnych.

(1) We wszystkich Państwach Schengen

Następujące osoby są zwolnione z obowiązku posiadania wizy lotniskowej (ATV):

- członkowie załóg lotniczych, będący obywatelami Umawiających się Stron Konwencji z Chicago.

(2) Dla krajów Beneluksu, Republiki Czeskiej, Estonii, Hiszpanii, Francji, Węgier, Słowacji

Następujące osoby są zwolnione z wymagań ATV (lotniskowe wizy tranzytowe):

- posiadacze paszportów dyplomatycznych i służbowych"

Dla Słowenii

Następujące osoby są zwolnione z wymagań ATV:

- posiadacze paszportów dyplomatycznych i służbowych

- członkowie załogi statków powietrznych będące obywatelami państwa strony Konwencji z Chicago ICAO.

(3) Dla Niemiec i Cypru

Następujące osoby są zwolnione z wymagań ATV:

- posiadacze paszportów dyplomatycznych i służbowych.

Dla Polski

Następujące osoby są zwolnione z wymagań ATV:

- posiadacze paszportów dyplomatycznych.

(4) W odniesieniu do Włoch:

Następujące osoby są zwolnione z obowiązku posiadania lotniskowej wizy tranzytowej:

- obywatele posiadający ważną wizę wydaną przez państwo członkowskie UE lub obowiązującą w jednym z państw stron Umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym z dnia 2 maja 1992 r., Japonii, Kanadzie, Stanach Zjednoczonych Ameryki lub Szwajcarii, lub gdy powracają z tych państw po wykorzystaniu wizy.

(5) Dla Bułgarii, Niemiec i Cypru:

Następujące osoby są zwolnione z obowiązku posiadania wizy lotniskowej (ATV):

- posiadacze paszportów dyplomatycznych i służbowych.

Dla Polski:

Następujące osoby są zwolnione z obowiązku posiadania wizy lotniskowej (ATV):

- posiadacze paszportów dyplomatycznych.

(6) W odniesieniu do krajów Beneluksu, Francji, Hiszpanii, Niemiec i Włoch

Następujące osoby są zwolnione z obowiązku posiadania wizy lotniskowej:

obywatele posiadający wizę ważną w państwie członkowskim UE lub w państwie będącym stroną Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym z dnia 2 maja 1992 r., w Japonii, Kanadzie, Stanach Zjednoczonych Ameryki lub Szwajcarii, lub powracający z tych państw po wykorzystaniu takiej wizy.

(7) W odniesieniu do krajów Beneluksu, Francji, Hiszpanii, Niemiec i Włoch

Następujące osoby są zwolnione z obowiązku posiadania wizy lotniskowej:

obywatele posiadający wizę ważną w państwie członkowskim UE lub w państwie będącym stroną Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym z dnia 2 maja 1992 r., w Japonii, Kanadzie, Stanach Zjednoczonych Ameryki lub Szwajcarii, lub powracający z tych państw po wykorzystaniu takiej wizy.

(8) W odniesieniu do Niemiec i Niderlandów

Następujące osoby są zwolnione z obowiązku posiadania wizy lotniskowej:

Obywatele, którzy posiadają wizę ważną w państwie członkowskim lub w państwie będącym stroną Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym z dnia 2 maja 1992 r., w Japonii, Kanadzie lub Stanach Zjednoczonych Ameryki lub którzy powracają z tych państw po wykorzystaniu takiej wizy.

CZĘŚĆ II

Wspólna lista państw trzecich, których obywatele podlegają obowiązkowi lotniskowej wizy tranzytowej jedynie w niektórych państwach Schengen; osoby posiadające dokumenty podróży wydane w tych państwach trzecich również podlegają tym wymogom.

grafika

CZĘŚĆ III

A. Wykaz zezwoleń na pobyt w państwach EOG, których posiadacze są zwolnieni z obowiązku posiadania wizy lotniskowej:

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO:

– Leave to remain in the United Kingdom for an indefinite period (zezwolenie na pobyt w Zjednoczonym Królestwie na czas nieokreślony. Dokument ten jest wystarczający, gdy jego posiadacz przebywał poza granicami kraju nie dłużej niż 2 lata)

– Certificate of entitlement to the right of abode (zaświadczenie o przyznaniu prawa do osiedlenia się)

IRLANDIA:

– Residence permit w połączeniu z re-entry visa (zezwolenie na pobyt wraz z wizą powrotną)

LIECHTENSTEIN:

Livret pour étranger B (zezwolenie na pobyt, wystarczające w okresie ważności przez 1 rok)(*)

Livret pour étranger C (zezwolenie na pobyt, wystarczające w okresie ważności przez 5 lub10 lat)

B. Wykaz zezwoleń na pobyt z nieograniczonym prawem powrotu, których posiadacze po przedłożeniu dokumentu zwolnieni są z obowiązku posiadania wizy lotniskowej:

ANDORA:

Tarjeta provisional de estancia y de trabajo (tymczasowe zezwolenie na pobyt i pracę) (białe). Wydawane pracownikom sezonowym; okres ważności zależy od okresu zatrudnienia, lecz nie może przekraczać 6 miesięcy. Zezwolenie nie jest odnawialne(*)

Tarjeta de estancia y de trabajo (zezwolenie na pobyt i pracę) (białe). Zezwolenie wydawane na okres 6 miesięcy i może być przedłużone o jeden rok(*)

Tarjeta de estancia (zezwolenie na pobyt) (białe). Zezwolenie wydawane na okres 6 miesięcy i może być przedłużone o jeden rok(*)

Tarjeta temporal de residencia (tymczasowe zezwolenie na pobyt) (różowe). Zezwolenie wydawane na okres 1 roku i może być wznawiane dwukrotnie, za każdym razem o kolejny rok(*)

Tarjeta ordinaria de residencia (zwykłe zezwolenie na pobyt) (żółte). Zezwolenie wydawane na okres 3 lat i może być wznowione na następne 3 lata(*)

Tarjeta privilegiada de residencia (uprzywilejowane zezwolenie na pobyt) (zielone). Zezwolenie wydawane na okres 5 lat, może być wznawiane, za każdym razem o ten sam okres.

Autorización de residencia (zezwolenie na pobyt) (zielone). Zezwolenie wydawane na okres 1 roku, może być wznawiane, za każdym razem na następne 3 lata(*)

Autorización temporal de residencia y de trabajo (tymczasowe zezwolenie na pobyt i pracę) (różowe). Zezwolenie wydawane na okres 2 lat, może być wznowione na następne 2 lata(*)

Autorización ordinaria de residencia y de trabajo (zwykłe zezwolenie na pobyt i pracę) (żółte). Zezwolenie wydawane na okres 5 lat

Autorización privilegiada de residencia y de trabajo (uprzywilejowane zezwolenie na pobyt i pracę) (zielone).

Zezwolenie wydawane na okres 10 lat, może być wznawiane, za każdym razem na następne 10 lat.

KANADA:

– Returning resident permit (zezwolenie na powrót w celu pobytu, wkładka do paszportu)

SZWAJCARIA:

Livret pour étranger B (zezwolenie na pobyt, wystarczające w okresie ważności przez 1 rok)(*)

Livret pour étranger C (zezwolenie na pobyt, wystarczające w okresie ważności przez 5 lub10 lat)

MONAKO:

– Carte de séjour de résident temporaire de Monaco (tymczasowe zezwolenie na pobyt)(*)

– Carte de séjour de résident ordinaire de Monaco (zwykłe zezwolenie na pobyt)

Carte de séjour de résident privilégié (uprzywilejowane zezwolenie na pobyt)

Carte de séjour de conjoint de ressortissant monégasque (zezwolenie na pobyt dla małżonki/a osoby narodowości monegaskiej)

JAPONIA:

– Re-entry permit to Japan (zezwolenie na powrót do Japonii)(*)

SAN MARINO:

Permesso di soggiorno ordinario (validità illimitata) (zwykłe zezwolenie na pobyt, okres ważności nieograniczony)

Permesso di soggiorno continuativo speciale (validita illimitata) (specjalne zezwolenie ciągłe na pobyt, okres ważności nieograniczony)

Carta d'identita de San Marino (validita illimitata) (dowód osobisty San Marino, okres ważności nieograniczony)

STANY ZJEDNOCZONE AMERYKI:

– Form I-551 permanent resident card (zezwolenie na pobyt stały, ważne na 2(*) do10 lat)

– Form I-551 Alien registration receipt card (ważna na 2(*) do 10 lat)

– Form I-551 Alien registration receipt card (okres ważności nieograniczony)

– Form I-327 Reentry document (zezwolenie na powrót, ważne na 2 lata - wydawane posiadaczom I-551)(*)

– Resident alien card (zezwolenie na pobyt cudzoziemca, ważne na 2(*) lub 10 lat albo na okres ważności nieograniczony. Dokument ten jest wystarczający, gdy jego posiadacz przebywał poza USA nie dłużej niż 1 rok.)

– Permit to re-enter (zezwolenie na powrót, ważne na 2 lata. Dokument ten jest wystarczający, gdy jego posiadacz przebywał poza USA nie dłużej niż 2 lata.)(*)

– Valid temporary residence stamp w ważnym paszporcie (ważny przez 1 rok od daty wydania)(*)

______

(*) To zezwolenie na pobyt nie zwalnia posiadaczy od obowiązku posiadania wizy lotniskowej wymaganej w Niemczech

ZAŁĄCZNIK  4

Wykaz dokumentów uprawniających do wjazdu bez wizy

BELGIA

– Carte d'identité d'étranger

Identiteitskaart voor vreemdelingen

Personalausweis für Ausländer

(Dowód tożsamości dla obcokrajowców)

– Certificat d'inscription au registre des étrangers

Bewijs van inschrijving in het vreemdelingenregister

Bescheinigung der Eintragung im Ausländerregister

(Potwierdzenie wpisu do rejestru cudzoziemców)

– Specjalne zezwolenia na pobyt wydawane przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych:

– Carte d'identité diplomatique

Diplomatieke identiteitskaart

Diplomatischer Personalausweis

(Karta dyplomatyczna)

– Carte d'identité consulaire

Consular identiteitskaart

Konsularer Personalausweis

(Karta konsularna)

– Carte d'identité spéciale - couleur bleue

Bijzondere identiteitskaart - blauw

Besonderer Personalausweis - blau

(Legitymacja specjalna - niebieska)

– Carte d'identité spéciale - couleur rouge

Bijzondere identiteitskaart - rood

Besonderer Personalausweis - rot

(Legitymacja specjalna - czerwona)

– Certificat d'identité pour les enfants âgés de moins de cinq ans des étrangers privilégiés titulaires d'une carte d'identité diplomatique, d'une carte d'identité consulaire, d'une carte d'identité spéciale - couleur bleue ou d'une carte d'identité - couleur rouge

Identiteitsbewijs voor kinderen, die de leeftijd van vijf jaar nog niet hebben bereikt, van een bevoorrecht vreemdeling dewelke houder is van een diplomatieke identiteitskaart, consulaire identiteitskaart, bijzondere identiteitskaart - blauw of bijzondere identiteitskaart - rood

Identitätsnachweis für Kinder unter fünf Jahren, von privilegierten Ausländern, die Inhaber eines diplomatischen Personalausweises sind, eines konsularen Personalausweises, eines besonderen Personalausweises - rot oder eines besonderen Personalausweises - blau

(Dowód tożsamości dzieci w wieku poniżej 5 lat cudzoziemców, którzy są posiadaczami karty dyplomatycznej, konsularnej, niebieskiej legitymacji specjalnej lub czerwonej legitymacji specjalnej).

– Certificat d'identité avec photographie délivré par une administration communale belge à un enfant de moins de douze years

Door een Belgisch gemeentebestuur aan een kind beneden de 12 jaar afgegeven identiteitsbewijs met foto

Von einer belgischen Gemeindeverwaltung einem Kind unter dem 12. Lebensjahr ausgestellter Personalausweis mit Lichtbild

Zaświadczenie tożsamości z fotografią wydawane przez gminy belgijskie dla dzieci w wieku poniżej lat 12

– Lista osób biorących udział w wycieczkach szkolnych na terenie unii europejskiej;

NIEMCY

– Aufenthaltserlaubnis für die Bundesrepublik Deutschland

(Zezwolenie na pobyt w Republice Federalnej Niemiec)

– Aufenthaltserlaubnis für Angehörige eines Mitgliedstaates der EG

(Zezwolenie na pobyt dla obywateli UE)

– Aufenthaltsberechtigung für die Bundesrepublik Deutschland

(Zezwolenie na pobyt w Republice Federalnej Niemiec)

– Aufenthaltsbewilligung für die Bundesrepublik Deutschland

(Uprawnienie do pobytu w Republice Federalnej Niemiec)

– Aufenthaltsbefugnis für die Bundesrepublik Deutschland

(Zezwolenie na pobyt w Republice Federalnej Niemiec)

Zezwolenia te upoważniają do wjazdu bez wizy tylko wówczas, jeżeli umieszczone zostały w paszporcie lub w połączeniu z paszportem jako zezwolenie zastępujące wizę. Nie uprawniają do wjazdu bez wizy, jeżeli wydane zostały w dokumencie zastępującym krajowy dokument tożsamości

Dokument dotyczący odroczenia deportacji "Aussetzung der Abschiebung (Duldung)" oraz tymczasowe zezwolenie na pobyt dla osób ubiegających się o azyl "Aufenthaltsgestattung für Asylbewerber" również nie uprawniają do wjazdu bez wizy.

– Specjalne zezwolenie na pobyt wydawane przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych:

– Diplomatenausweis

Legitymacja dyplomatyczna (czerwona)

– Ausweis für bevorrechtigte Personen

Legitymacja VIP (niebieska)

– Ausweis Legitymacja (żółta)

– Personalausweis

Dowód osobisty (zielony)

– Zezwolenia na pobyt wydawane przez kraje związkowe:

– Ausweis für Mitglieder des Konsularkorps

Legitymacja dla członków korpusu konsularnego (biała)

– Ausweis

Legitymacja (szara)

– Ausweis für Mitglieder des Konsularkorps

Legitymacja dla członków korpusu konsularnego (biała z zielonymi paskami)

– Ausweis

Legitymacja (żółta)

– Ausweis

Legitymacja (zielona)

– Lista osób biorących udział w wycieczkach szkolnych na terenie Unii Europejskiej;

GRECJA

– Αδεια παραμονής αλλοδαπού για εργασία

(Zezwolenie na pracę)

– Αδεια παραμονής μελών οικογενείας αλλοδαπού

(Zezwolenie na pobyt wydawane w ramach łączenia rodzin)

– Αδεια παραμονής αλλοδαπού για σπουδές

(Zezwolenie na pobyt związane z nauką)

– Αδεια παραμονής αλλοδαπού (χρώμα λευκό)

(Zezwolenie na pobyt dla cudzoziemców z państw trzecich) (białe)

(Dokument wydawany cudzoziemcom w związkach małżeńskich z obywatelami Grecji; okres ważności wynosi jeden rok i może być przedłużany na okres trwania związku małżeńskiego.)

– Δελτίο ταυτότητας αλλοδαπού (χρώμα πράσινο)

Dowód tożsamości cudzoziemca (zielony)

(Wydawany wyłącznie cudzoziemcom greckiego pochodzenia; okres ważności dwa do pięciu lat.)

– Ειδικό Δελτίο Ταυτότητας Ομογενούς (χρώμα μπέζ)

(Specjalny dowód tożsamości dla osób pochodzenia greckiego) (beżowa)

(Wydawany obywatelom albańskim pochodzenia greckiego; okres ważności wynosi trzy lata. Taki dowód tożsamości wydawana jest również małżonkom i potomkom osób pochodzenia greckiego, niezależnie od ich narodowości, o ile związki rodzinne potwierdzone są oficjalnym dokumentem.)

– Lista osób biorących udział w wycieczkach szkolnych na terenie Unii Europejskiej.

HISZPANIA

Posiadaczom ważnych zezwoleń na powrót zezwala się na wjazd bez wizy.

Zezwolenia na pobyt uprawniające cudzoziemców, którzy ze względu na narodowość normalnie podlegaliby obowiązkowi wizowemu, do wjazdu na terytorium Hiszpanii bez wizy:

– Permiso de Residencia Inicial

(Tymczasowe zezwolenie na pobyt)

– Permiso de Residencia Ordinario

(Zwykłe zezwolenie na pobyt)

– Permiso de Residencia Especial

(Specjalne zezwolenie na pobyt)

– Tarjeta de Estudiante

(Legitymacja studencka)

– Permiso de Residencia tipo A

(Zezwolenie na pobyt kategorii A)

– Permiso de residencia tipo b

(Zezwolenie na pobyt kategorii b)

– Permiso de Trabajo y de Residencia tipo B

(Zezwolenie na pracę i pobyt kategorii B)

– Permiso de Trabajo y de Residencia tipo C

(Zezwolenie na pracę i pobyt kategorii C)

– Permiso de Trabajo y de Residencia tipo d

(Zezwolenie na pracę i pobyt kategorii d)

– Permiso de Trabajo y de Residencia tipo D

(Zezwolenie na pracę i pobyt kategorii D)

– Permiso de Trabajo y de Residencia tipo E

(Zezwolenie na pracę i pobyt kategorii E)

– Permisa de Trabajo fronterizo tipo F

(Zezwolenie na pracę w obszarze przygranicznym kategorii F)

– Permisa de Trabajo y Residencia tipo P

(Zezwolenie na pracę i pobyt kategorii P)

– Permisa de Trabajo y Residencia tipo Ex

(Zezwolenie na pracę i pobyt kategorii Ex)

– Tarjeta de Reconocimiento de la excepción a la necesidad de obtener Permiso de Trabajo y Permiso de Residencia (art. 16 Ley 7/85)

(Legitymacja potwierdzająca zwolnienie z obowiązku posiadania zezwolenia na pobyt i na pracę (at. 16 Ustawa 7/85)

– Permiso de Residencia para Refugiados

(Zezwolenie na pobyt dla uchodźców)

– Lista de personas que participan en un viaje excolar dentro de la Unión Europea

(Lista osób biorących udział w wycieczkach szkolnych na terenie Unii Europejskiej)

– Tarjeta de Familiar Residente Comunitario

(Legitymacja dla krewnych osób zamieszkujących we Wspólnocie)

– Tarjeta temporal de Familiar de Residente Comunitario

(Tymczasowa legitymacja dla krewnych osób zamieszkujących we Wspólnocie)

Posiadaczom następujących ważnych kart akredytacyjnych wydanych Ministerstwo Spraw Zagranicznych zezwala się na wjazd bez wizy:

– Tarjeta especial (legitymacja specjalna, czerwona) z napisem na okładce " Cuerpo Diplomático. Embajador. Documento de Identidad" (Korpus dyplomatyczny. Ambasador. Dokument tożsamości), wystawiana dla akredytowanych ambasadorów

– Tarjeta especial (legitymacja specjalna, czerwona) z napisem na okładce " Cuerpo Diplomático. Documento de Identidad" (Korpus dyplomatyczny. Dokument tożsamości), wystawiana dla personelu akredytowanego w przedstawicielstwie posiadającym status dyplomatyczny. Legitymacje dla małżonków i dzieci oznaczane są literą F

– Tarjeta especial (legitymacja specjalna, żółta) z napisem na okładce " Misiones Diplomáticas. Personal Administrativo y Técnico. Documento de Identidad" (Przedstawicielstwa dyplomatyczne. Personel administracyjny i techniczny. Dowód tożsamości.), wystawiana dla urzędników administracyjnych w akredytowanych przedstawicielstwach dyplomatycznych. Legitymacje dla małżonków i dzieci oznaczane są literą F

– Tarjeta especial (legitymacja specjalna, czerwona) z napisem na okładce " Tarjeta Diplomática de Identidad" (Dyplomatyczny dowód tożsamości), wystawiany dla personelu posiadającego status dyplomatyczny przy Przedstawicielstwie Ligi Państw Arabskich oraz dla personelu akredytowanego przy Generalnym Przedstawicielstwie Palestyńskim. Legitymacje dla małżonków i dzieci oznaczane są literą F

– Tarjeta especial (legitymacja specjalna, czerwona) z napisem na okładce " Organismos Internacionales. Estatuto Diplomático. Documento de Identidad" (Organizacje Międzynarodowe. Status dyplomatyczny. Dokument tożsamości), wystawiana dla personelu posiadającego status dyplomatyczny, akredytowanego przy organizacjach międzynarodowych. Legitymacje dla małżonków i dzieci oznaczane są literą F

– Tarjeta especial (legitymacja specjalna, niebieska) z napisem na okładce " Organismos Internacionales. Personal Administrativo y Técnico. Documento de Identidad" (Organizacje Międzynarodowe. Personel administracyjny i techniczny. Dokument tożsamości), wystawiana dla urzędników administracyjnych, akredytowanych przy organizacjach międzynarodowych. Legitymacje dla małżonków i dzieci oznaczane są literą F

– Tarjeta especial (legitymacja specjalna, zielona) z napisem na okładce " Funcionario Consular de Carrera. Documento de Identidad" (Zawodowy urzędnik konsularny. Dokument tożsamości), wystawiana dla urzędników konsularnych akredytowanych w Hiszpanii. Legitymacje dla małżonków i dzieci oznaczane są literą F

– Tarjeta especial (legitymacja specjalna, zielona) z napisem na okładce " Empleado Consular. Emitido a ... Documento de Identidad" (Urzędnik konsularny. Wystawiona dla... Dokument tożsamości), wystawiana dla administracyjnych urzędników konsularnych akredytowanych w Hiszpanii. Legitymacje dla małżonków i dzieci oznaczane są literą F

– Tarjeta especial (legitymacja specjalna, szara) z napisem " Personal de Servicio. Missiones Diplomáticas, Oficinas Consulares y Organismos Internacionales. Emitido a ... Documento de Identidad" (Personel służbowy. Przedstawicielstwa dyplomatyczne, konsulaty i organizacje międzynarodowe. Wystawiona dla... Dokument tożsamości), wystawiana dla personelu technicznego przedstawicielstw dyplomatycznych, konsularnych i organizacji międzynarodowych oraz dla personelu dyplomatycznego i konsularnego (urzędnicy specjalni).

Legitymacje dla małżonków i dzieci oznaczane są literą F

FRANCJA

1. Pełnoletni cudzoziemcy powinni posiadać następujące dokumenty:

– Carte de séjour temporaire comportant une mention particulière qui varie selon le motif du séjour autorisé

(Tymczasowe zezwolenie na pobyt zawierające szczegółowe dane dotyczące przyczyn pobytu, na który wydane zostało zezwolenie)

– Carte de résident

(Karta rezydenta)

– Certificat de résidence d'Algérien comportant une mention particulière qui varie selon le motif du séjour autorisé (1 an, 10 ans)

(Potwierdzenie pobytu dla Algierczyków, z odpowiednimi oznaczeniami, zależnie od przyczyn pobytu, na który wydane zostało zezwolenie (1 rok, 10 lat)

– Certificat de résidence d'Algérien portant la mention "membre d'un organisme officiel") (2 ans)

(Potwierdzenie pobytu dla Algierczyków, zawierające informację "członek oficjalnej organizacji" (2 lata)

– Carte de séjour des Communautés européennes (1 an, 5 ans, 10 ans)

(Zezwolenie na pobyt Wspólnot Europejskich (1 rok, 5 lat, 10 lat)

– Carte de séjour de l'Espace Economique Européen

(Zezwolenie na pobyt Europejskiego Obszaru Gospodarczego)

– Cartes officielles valant de titre de séjour, délivrées par le Ministère des Affaires Etrangères

(Oficjalne zezwolenia o takim samym statusie jak zezwolenia na pobyt wydawane przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych

a) Cartes diplomatiques (karty dyplomatyczne):

– Carte portant la mention "corps diplomatique" délivrée aux chefs de mission diplomatique (couleur blanche)

(Karta z adnotacją "corps diplomatique", wydawana szefom misji dyplomatycznych) (biała)

– Carte portant la mention "corps diplomatique" délivrée au personnel des représentations diplomatiques accréditées en France (couleur orange)

(Karta z adnotacją "corps diplomatique", wydawana personelowi przedstawicielstw dyplomatycznych akredytowanych we Francji) (pomarańczowa)

– Carte portant la mention "organisations internationales" et en deuxième page "assimilé à un chef de mission diplomatique" (couleur blanche)

(Karta z adnotacją "organisations internationales" i na drugiej stronie "zrównany statusem z szefem misji dyplomatycznej") (biała)

– Carte portant la mention "organisations internationales" et en deuxième page "assimilé à un membre de mission diplomatique" (couleur bleue)

(Karta z adnotacją "organisations internationales" i na drugiej stronie "zrównany statusem z członkiem misji dyplomatycznej") (niebieska)

b) Cartes spéciales (karty specjalne):

– Carte spéciale portant la mention "carte consulaire" délivrée aux fonctionnaires des postes consulaires (couleur verte)

(Karta specjalna z adnotacją "carte consulaire", wystawiana urzędnikom placówek konsularnych (zielona)

– Carte spéciale portant la mention "organisations internationales" délivrée aux fonctionnaires internationaux des organisations situées en France (couleur verte)

(Karta specjalna z adnotacją "organisations internationales", wydawana urzędnikom organizacji międzynarodowych z siedzibą we Francji (zielona)

– Carte spéciale portant la mention "carte spéciale" délivrée au personnel administratif et technique, de nationalité étrangère, des missions diplomatiques et consulaires et des organisations internationales (couleur beige)

(Karta specjalna z adnotacją "carte speciale", wydawana zagranicznemu personelowi administracyjnemu i technicznemu przedstawicielstw dyplomatycznych i konsularnych oraz organizacji międzynarodowych) (beżowa)

– Carte spéciale portant la mention "carte spéciale" délivrée au personnel de service, de nationalité étrangère, des missions diplomatiques et des postes consulaires et des organisations internationales (couleur grise)

(Karta specjalna z adnotacją "carte speciale", wydawana zagranicznemu personelowi przedstawicielstw dyplomatycznych i konsularnych oraz organizacji międzynarodowych (szara)

– Carte spéciale portant la mention "carte spéciale" délivrée au personnel privé, de nationalité étrangère, au service des agents diplomatiques ou assimilés, des fonctionnaires consulaires et des fonctionnaires internationaux (couleur grise)

(Karta specjalna z adnotacją "carte speciale", wydawana zagranicznemu personelowi przedstawicielstw dyplomatycznych i konsularnych oraz organizacji międzynarodowych (szara)

– Carte spéciale portant la mention "carte spéciale" délivrée au personnel étranger en mission officielle et de statut particulier (couleur bleu-gris)

(Karta specjalna z adnotacją "carte speciale", wydawana zagranicznemu personelowi w misji oficjalnej i o specjalnym statusie (niebieskoszara)

2. Nieletni cudzoziemcy muszą posiadać następujące dokumenty:

– Document de circulation pour étrangers mineurs

(Dokument podróży dla nieletnich cudzoziemców)

– Visa de retour (sans condition de nationalité et sans présentation du titre de séjour, auquel ne sont pas soumis les enfants mineurs)

(Wiza powrotna) (nieletni cudzoziemcy niepodlegający przepisom krajowym lub zwolnieni z obowiązku przedstawiania zezwolenia na pobyt)

– Passeport diplomatique/de service/ordinaire des enfants mineurs des titulaires d'une carte spéciale du Ministère des Affaires étrangères revêtu d'un visa de circulation

(Paszport dyplomatyczny, służbowy lub zwykły dla nieletnich dzieci posiadaczy karty specjalnej Ministerstwa Spraw Zagranicznych, zaopatrzonej w specjalną wizę dla podróżujących w interesach)

3. Lista osób biorących udział w wycieczkach szkolnych na terenie Unii Europejskiej.

Uwaga 1: Należy podkreślić, że poświadczenie złożenia pierwszego wniosku o zezwolenie na pobyt nie jest ważne. Natomiast w przypadku wniosku o przedłużenie lub zmianę zezwolenia na pobyt poświadczenie złożenia takiego wniosku jest uznawane, o ile zostanie przedłożone wraz ze starym zezwoleniem.

Uwaga 2: Zaświadczenia o służbie ("attestations de fonctions"), wydawane przez protokół Ministerstwa Spraw Zagranicznych, nie są równoważne zezwoleniu na pobyt. Posiadacze tych dokumentów muszą również posiadać jedno ze zwykłych zezwoleń na pobyt przewidzianych prawem (pkt 1-6 wykazu).

WŁOCHY

– Carta di soggiorno (validità illimitata)

Zezwolenie na pobyt (ważność nieograniczona)

– Permesso di soggiorno con esclusione delle sottoelencate tipologie:

Zezwolenie na pobyt, z wyjątkiem:

1. Permesso di soggiorno provvisorio per richiesta asilo politico ai sensi della Convenzione di Dublino

(Tymczasowe zezwolenia na pobyt dla ubiegających się o azyl polityczny zgodnie z Konwencją Dublińską)

2. Permesso di soggiorno per cure mediche

(Zezwolenia na pobyt do celów leczniczych)

3. Permesso di soggiorno per motivi di giustizia

(Zezwolenia na pobyt do celów sądowych)

– Carta d'identità M.A.E. - Corpo diplomatico

(Dowód tożsamości wydany przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych) (korpus dyplomatyczny)

– Carta d'identità - Organizzazioni internazionali e Missioni Estere Speciali

(Dowód tożsamości) (organizacje międzynarodowe oraz misje specjalne za granicą)

– Carta d'identità - Rappresentanze Diplomatiche

(Dowód tożsamości) (misje dyplomatyczne)

– Carta d'identità - Corpo Consolare

(Dowód tożsamości) (korpus konsularny)

– Carta d'identità - Uffici Consolari

(Dowód tożsamości) (biura konsularne)

– Carta d'identità - Rappresentanze Diplomatiche (personale amministrativo e tecnico)

(Dowód tożsamości) (misje dyplomatyczne - personel administracyjny i techniczny)

– Carta d'identità - Rappresentanze Diplomatiche e Consolari (personale di servizio)

(Dowód tożsamości) (misje dyplomatyczne i przedstawicielstwa konsularne - obsługa)

– Lista osób biorących udział w wycieczkach szkolnych na terenie Unii Europejskiej.

LUKSEMBURG

– Carte d'identité d'étranger

(Dowód tożsamości cudzoziemca)

– Autorisation de séjour provisoire apposée dans le passeport national

(Tymczasowe zezwolenie na pobyt, umieszczone w paszporcie)

– Carte diplomatique délivrée par le Ministère des Affaires étrangères

(Legitymacja dyplomatyczna wydana przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych)

– Titre de légitimation délivré par le Ministère des Affaires Etrangères au personnel administratif et technique des Ambassades

(Zaświadczanie wydane przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych dla personelu administracyjnego i technicznego ambasad)

– Titre de légitimation délivré par le Ministère de la Justice au personnel des institutions et organisations internationales établies au Luxembourg

(Zaświadczenie wydane przez Ministerstwo Sprawiedliwości dla pracowników organizacji i instytucji międzynarodowych z siedzibą w Luksemburgu)

– Lista osób biorących udział w wycieczkach szkolnych na terenie Unii Europejskiej.

NIDERLANDY

– Dokumenty o następującym oznaczeniu:

– Vergunning tot vestiging (Wzór "A")

(Zezwolenie na osiedlenie się)

– Toelating als vluchteling (Wzór "B")

(Dokument przyjęcia uchodźcy)

– Verblijf voor onbepaalde duur (Wzór "C")

(Zezwolenie na pobyt na czas nieokreślony)

– Vergunning tot verblijf (Wzór "D")

(Zezwolenie na pobyt)

– Voorwaardelijke vergunning tot verblijf (Muster "D" met aantekening)"voorwaardelijk"

(Warunkowe zezwolenie na pobyt z adnotacją "warunkowe")

– Verblijfskaart van een onderdaan van een Lid-Staat der EEG (Wzór "E")

(Zezwolenie na pobyt dla obywateli WE)

– Vergunning tot verblijf (in de vorm van een stempel in het paspoort)

(Zezwolenie na pobyt, w formie pieczątki w paszporcie)

– Vreemdelingendocument możliwe kody literowe "A", "B", "C", "D", "E", "F1", "F2" lub "F3"

(Dokument cudzoziemca)

– Legitimatiebewijs voor leden van diplomatieke of consulaire posten

(Dowód tożsamości personelu placówek dyplomatycznych i konsularnych)

– Legitimatiebewijs voor ambtenaren met een bijzondere status

(Dowód tożsamości urzędników o specjalnym statusie)

– Legitimatiebewijs voor ambtenaren van internationale organisaties

(Dowód tożsamości urzędników organizacji międzynarodowych)

– Identiteitskaart voor leden van internationale organisaties waarvan de zetel in Nederland is gevestigd

(Dowód tożsamości członków organizacji międzynarodowych, których siedziba znajduje się w Niderlandach)

– Visum voor terugkeer

(Wizy powrotne)

– Lista osób biorących udział w wycieczkach szkolnych na terenie Unii Europejskiej.

Uwagi do tiret pierwszego i drugiego

Wymienione zezwolenia na pobyt nie są wystawiane od dnia 1 marca 1994 r. (wzór "D" oraz pieczątka w paszporcie od dnia 1 czerwca 1994 r.). Dokumenty znajdujące się w obiegu zachowują ważność najpóźniej do dnia 1 stycznia 1997 r.

Uwagi do tiret trzeciego

Wydawanie dokumentów dla cudzoziemców odbywa się od dnia 1 marca 1994 r. Dokumenty te, w formie "karty kredytowej" będą stopniowo zastępowały zezwolenia na pobyt wymienione w tiret pierwszym i drugim. Zachowany zostanie natomiast kod literowy dla odpowiednich kategorii.

Dokument dla cudzoziemców oznaczony kodem literowym "E" wydawany będzie zarówno obywatelom WE, jak i Umawiających się Stron Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym.

Warunkowe zezwolenie na pobyt określone jest kodem "F1", "F2" lub "F3".

Uwagi do tiret siódmego

W poniższym wykazie wymienione są organizacje międzynarodowe, których pracownicy (włącznie z członkami rodzin) używają dokumentów, które nie są wystawiane przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych.

1. Europejska Organizacja Przestrzeni Kosmicznej (ESA)

2. Europejski Urząd Patentowy (EPO)

3. International Tea Promotion Association (ITPA)

4. International Service for national agricultural research - (ISNAR)

5. Technical Centre for agricultural and rural co-operation - (ACP)

6. United Nations University for New Technologies - (UNU-INTECH)

7. African Management Services Company (AMSCO SA)

AUSTRIA

– Aufenthaltstitel in Form der Vignette entsprechend der Gemeinsamen Maßnahme der Europäischen Union vom 16. Dezember 1996 zur einheitlichen Gestaltung der Auftenthaltstitel

(Zezwolenie na pobyt w formie naklejki zgodnej ze Wspólnymi Działaniami Unii Europejskiej z dnia 16 grudnia 1996 r. w sprawie jednolitego wzoru zezwolenia na pobyt)

Od dnia 1 stycznia 1998 r. zezwolenia na pobyt będą wydawane i przedłużane wyłącznie w tej postaci. Jako "Rodzaj zezwolenia" wpisuje się obecnie:

Niederlassungsbewilligung (zezwolenie na osiedlenie się), Aufenthaltserlaubnis (zezwolenie na pobyt), Befr. Aufenthaltsrecht (tymczasowe zezwolenie na pobyt).

– Vor dem 1. Jänner 1998 erteilte Aufenthaltstitel im Rahmen der - auch "unbefristet" eingetragenen - Gültigkeitsdauer:

zezwolenia na pobyt wydane przed dniem 1 stycznia 1998 w ramach okresu ważności, bezterminowy okres ważności:

"Wiedereinreise - Sichtvermerk" oder "Einreise - Sichtvermerk"; wurden bis 31.12.1992 von Inlandsbehörden, aber auch von Vertretungsbehörden in Form eines Stempels ausgestellt;

(Wiza powrotna lub wiza wjazdowa; wystawiane do dnia 31 grudnia 1992 r. przez organy austriackie, jak również przez organy przedstawicielskie w formie pieczęci)

"Gewöhnlicher Sichtvermerk"; wurde vom 1.1.1993 bis 31.12.1997 in Form einer Vignette - ab 1.9.1996 entsprechend der VO[EG] 1683/95 - ausgestellt;

(Wiza zwykła, wystawiana od dnia 1.1.1993 r. do 31.12.1997 r. w formie naklejki - od 1.9.1996 r. zgodnie z rozporządzeniem (WE) 1683/95)

"Aufenthaltsbewilligung"; wurde vom 1.1.1993 bis 31.12.1997 in Form einer speziellen Vignette ausgestellt; (Zezwolenie na pobyt, wystawiane od dnia 1 stycznia 1993 r. do 31 grudnia 1997 r. w formie specjalnej naklejki)

– Konventionsreisepaß, ausgestellt ab 1. Januar 1993

(Dokument podróży wydawany od dnia 1 stycznia 1993 r.)

– Legitimationskarten für Träger von Privilegien und Immunitäten in den Farben rot, gelb und blau, ausgestellt vom Bundesministerium für auswärtige Angelegenheiten

(Legitymacje dla osób uprzywilejowanych oraz posiadaczy immunitetów w kolorach czerwonym, żółtym i niebieskim, wydawane przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych)

– Lista osób biorących udział w wycieczkach szkolnych na terenie Unii Europejskiej.

Następujące dokumenty nie są uznawane za zezwolenia na pobyt i tym samym nie upoważniają ich posiadaczy do wjazdu na teren Austrii bez wizy:

– Lichtbildausweis für Fremde gemäß § 85 Fremdengesetz 1997

(Legitymacja dla cudzoziemców ze zdjęciem zgodnie z § 85 Ustawy o cudzoziemcach z 1997 r.)

– Durchsetzungsaufschub und Abschiebungsaufschub nach Aufenthaltsverbot oder Ausweisung

(Odroczenie wykonania lub odroczenie deportacji po wydaniu decyzji o zakazie pobytu lub o deportacji)

– Bewilligung zur Wiedereinreise trotz bestehenden Aufenthaltsverbotes, in Form eines Visums erteilt, jedoch als eine solche Bewilligung gekennzeichnet

(Zezwolenie na powrót mimo istniejącego zakazu pobytu, wydawane w formie wizy z oznaczeniem takiego właśnie zezwolenia)

– Vorläufige Aufenthaltsberechtigung gemäß § 19 Asylgesetz 1997 bzw. § 7 AsylG 1991

(Zezwolenie na pobyt czasowy, zgodnie z § 19 Ustawy o azylu z 1997 r. lub z § 7 Ustawy o azylu z 1991 r.)

– Befristete Aufenthaltsberechtigung gemäß § 15 Asylgesetz 1997 bzw. § 8 AsylG 1991 als Duldung des Aufenthaltes trotz abgelehnten Asylantrags

(Tymczasowe zezwolenie na pobyt, zgodne § 15 Ustawy o azylu z 1997 r., lub z § 8 Ustawy o azylu z 1991 r., tolerujące pobyt mimo odrzucenia podania o azyl)

PORTUGALIA

– Cartão de Identidade (emitido pelo Ministério dos Negócios Estrangeiros)

(Dowód tożsamości wydany przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych)

Corpo Consular, Chefe de Missão

(Członkowie korpusu konsularnego, kierownik misji)

– Cartão de Identidade (emitido pelo Ministério dos Negócios Estrangeiros)

(Dowód tożsamości wydany przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych)

Corpo Consular, Funcionário de Missão

(Członkowie korpusu konsularnego, kierownik misji)

– Cartão de Identidade (emitido pelo Ministério dos Negócios Estrangeiros)

(Dowód tożsamości wydany przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych)

Pessoal Auxiliar de Missão Estrangeira

(Personel pomocniczy misji zagranicznych)

– Cartão de Identidade (emitido pelo Ministério dos Negócios Estrangeiros)

(Dowód tożsamości wydany przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych)

Funcionário Administrativo de Missão Estrangeira

(Personel administracyjny misji zagranicznych)

– Cartão de Identidade (emitido pelo Ministério dos Negócios Estrangeiros)

(Dowód tożsamości wydany przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych)

Corpo Diplomático, Chefe de Missão

(Korpus dyplomatyczny, kierownik misji)

– Cartão de Identidade (emitido pelo Ministério dos Negócios Estrangeiros)

(Dowód tożsamości wydany przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych)

Corpo Diplomático, Funcionário de Missão

(Korpus dyplomatyczny, urzędnicy misji)

– Título de Residência (1 Ano)

(Zezwolenie na pobyt - jeden rok)

– Título de Residência Anual (1 Ano)

(Roczne zezwolenie na pobyt - jeden rok)

– Título de Residência Anual (cor de laranja)

(Roczne zezwolenie na pobyt - pomarańczowe)

– Título de Residência Temporário (5 Anos)

(Tymczasowe zezwolenie na pobyt- pięć lat)

– Título de Residência Vitalício

(Dożywotnia zezwolenie na pobyt)

– Cartão de Residência de Nacional de um Estado Membro da Comunidade Europeia

(Zezwolenie na pobyt dla obywateli Państw Członkowskich WE)

– Cartão de Residência Temporário

(Tymczasowe zezwolenie na pobyt)

– Cartão de Residência

(Zezwolenie na pobyt)

– Autorização de Residência Provisória

(Zezwolenie na pobyt czasowy)

– Título de Identidade de Refugiado

(Dokument tożsamości uchodźcy)

POUFNE

ZAŁĄCZNIK  5

ZAŁĄCZNIK  6 5

Lista konsulów honorowych, którzy w przypadkach wyjątkowych są tymczasowo upoważnieni do wydawania wiz

Zgodnie z decyzją podjętą przez ministrów i sekretarzy stanu na posiedzeniu w dniu 15 grudnia 1992 r. wszystkie Państwa Schengen uznały, że następujący konsule honorowi będą upoważnieni do wydawania wiz jednolitych w następujących okresach:

Obecny konsul honorowy Niderlandów

– w Nassau (Bahamy) do momentu utworzenia przedstawicielstwa jednego z Państw Członkowskich,

– (skreślone).

ZAŁĄCZNIK  7 6

(uchylony)

ZAŁĄCZNIK  8 7

Jednolity wzór naklejki wizowej oraz informacje dotyczące ich specyfikacji technicznej oraz zabezpieczeń

Cechy techniczne i znaki zabezpieczające wzoru naklejek wizowych są zawarte lub przyjęte na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 1683/95 z dnia 29 maja 1995 r. ustanawiające jednolity formularz wizowy(1), w brzmieniu nadanym przez rozporządzenie (WE) nr 334/2002(2).
..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Opublikowany oryginalnie w tym miejscu tekst rozporządzenia Rady (WE) nr 1683/95 z dnia 29 maja 1995 r. ustanawiającego jednolity formularz wizowy jest prezentowany w programie "Prawo Europejskie" pod identyfikatorem Dz.U.UE.L.95.164.1.

..................................................

______

(1) Dz.U. L 164 z 14.7.1995, str. 1.

(2) Dz.U. L 53 z 23.2.2002, str. 7.

POUFNE

ZAŁĄCZNIK  9

POUFNE

ZAŁĄCZNIK  10

ZAŁĄCZNIK  11

Kryteria dotyczące dokumentów podróży, w których mogą być umieszczane wizy

Wymienione poniżej dokumenty podróży są uznawane za ważne do celów art. 17 ust. 3 lit. a) Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen, o ile spełniają warunki określone na mocy art. 13 i 14, a także w wystarczający sposób dokumentują tożsamość właściciela, w przypadkach zaś, do których odnoszą się lit. a) i b) i dalsze, również jego przynależność państwową lub obywatelstwo.

a) Dokumenty podróży, które zostały wydane zgodnie z ogólnie przyjętymi przepisami prawnymi w państwach lub obszarach uznawanych przez wszystkie Państwa Członkowskie.

b) Paszporty lub dokumenty podróży, z których wynika, że cudzoziemiec podejmie podróż powrotną; to samo odnosi się również do dokumentów wystawionych przez państwa lub obszary, które nie zostały uznane przez wszystkie Państwa Członkowskie, o ile Komitet Wykonawczy uznaje wymienione dokumenty za ważne dla umieszczenia wizy jednolitej (również na oddzielnym blankiecie) wspólnej wizy, przy czym należy jednogłośnie przyjąć następujące wykazy:

– wykaz wymienionych paszportów lub dokumentów podróży,

– wykaz nieuznawanych państw lub obszarów, w których wystawiane są te dokumenty.

Ewentualne sporządzenie takich wykazów, które nastąpi wyłącznie w celu realizacji Konwencji z Schengen, nie uchybia kwestii uznania państw lub obszarów nieuznawanych przez Państwa Członkowskie.

c) Dokumenty podróży dla uchodźców, które zostały wystawione zgodnie z Umową o statusie prawnym uchodźców z 1951 r.

d) Dokumenty podróży dla bezpaństwowców, które zostały wystawione zgodnie z Umową o statusie prawnym bezpaństwowców z 1954 r.(1)

______

(1) Portugalia i Austria, mimo że nie są Umawiającymi się Stronami niniejszej Konwencji, uznają, że dokumenty podróży wydane zgodnie z niniejszą Konwencją mogą posiadać wizę jednolitą wydaną przez Państwa Schengen.

ZAŁĄCZNIK  12 8

Pobierane opłaty odpowiadające kosztom administracyjnym rozpatrywania wniosków wizowych:

Rodzaj wizy Pobierane opłaty (w EUR)
Wiza lotniskowa (Kategoria A) 60
Wiza tranzytowa (Kategoria B) 60
Wiza pobytowa krótkoterminowa (1 do 90 dni) (Kategoria C) 60
Wiza o ograniczonej ważności terytorialnej (Kategorie B i C) 60
Wiza wydawana na granicy (Kategorie B i C) 60 Ta wiza może być wydawana bez opłat
Wiza grupowa (Kategorie A, B i C) 60 + 1 na osobę
Krajowa wiza długoterminowa (Kategoria D) Kwota jest ustalana przez państwa członkowskie, które mogą podjąć decyzję o wydawaniu tej wizy bez opłat
Krajowa wiza długoterminowa ważna jednocześnie jako wiza pobytowa krótkoterminowa (Kategorie D i C) Kwota jest ustalana przez państwa członkowskie, które mogą podjąć decyzję o wydawaniu tej wizy bez opłat
Opłaty te są pobierane w euro, dolarach amerykańskich lub w walucie krajowej państwa trzeciego, gdzie składany jest wniosek.

Zasady:

I. Opłaty te są uiszczane w walucie wymienialnej lub walucie krajowej według obowiązującego oficjalnego kursu wymiany.

II.1. W indywidualnych przypadkach można zwolnić z opłaty lub obniżyć jej wysokość zgodnie z prawem krajowym, jeżeli służy to propagowaniu interesów kulturalnych, jak również interesów w dziedzinie polityki zagranicznej, polityki rozwoju lub innych dziedzinach ważnych z punktu widzenia interesu publicznego lub z przyczyn humanitarnych.

II.2. Zwalnia się z opłaty osoby składające wnioski wizowe, które należą do jednej z następujących kategorii:

– dzieci poniżej 6 roku życia,

– uczniowie, studenci, uczestnicy studiów doktoranckich i towarzyszący im nauczyciele, którzy podróżują w celu podjęcia studiów lub udziału w szkoleniach, oraz

– naukowcy z państw trzecich podróżujący w ramach Wspólnoty w celu prowadzenia badań naukowych, jak przewidziano w zaleceniu 2005/761/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 września 2005 r. w celu ułatwienia wydawania przez państwa członkowskie jednolitych wiz krótkoterminowych dla naukowców z państw trzecich podróżujących w ramach Wspólnoty w celu prowadzenia badań naukowych(1).

II.3. Zwolnienie z opłaty lub obniżenie jej wysokości dla obywateli państwa trzeciego może również wynikać z umowy o ułatwieniach wizowych zawartej między Wspólnotą Europejską i danym państwem trzecim zgodnie z ogólnym podejściem Wspólnoty do umów o ułatwieniach wizowych.

II.4. Do dnia 1 stycznia 2008 r. niniejsza decyzja nie wpływa na wysokość opłat wizowych pobieranych od obywateli państw trzecich, w stosunku do których Rada udzieliła Komisji upoważnienia do prowadzenia negocjacji w sprawie umów o ułatwieniach wizowych przed dniem 1 stycznia 2007 r.

III. Wizy grupowe wydawane są zgodnie z prawem krajowym maksymalnie na okres 30 dni.

______

(1) Dz.U. L 289 z 3.11.2005, str. 23.

ZAŁĄCZNIK  13 9

Wytyczne dotyczące wypełniania naklejki wizowej

Uwaga: zgodnie z ogólnie przyjętą zasadą wizy mogą być wydawane najwyżej na trzy miesiące wcześniej przed ich pierwszym użyciem.

WIZY LOTNISKOWE (WIZY ATV)

Należy zauważyć, że obowiązkowi posiadania wizy lotniskowej podlegają jedynie obywatele niektórych państw "wrażliwych" (patrz: załącznik 3). Posiadacze wiz ATV nie mogą opuścić międzynarodowej strefy portu lotniczego, przez który podróżują tranzytem.

Przykład 1

WIZA LOTNISKOWA JEDNOKROTNEGO WJAZDU

grafika

– Kategoria wizy: na wizach ATV umieszcza się kod identyfikacyjny A

– Wiza ATV jednokrotnego wjazdu uprawnia do przekroczenia granicy tylko jednego państwa (w tym przypadku Francji)

– Okres ważności wizy liczy się od daty wyjazdu (np. 01.02.00); okres ten ustala się przez doliczenie dodatkowych siedmiu dni, w przypadku gdy posiadacz wizy opóźnia termin wyjazdu

– Wiza ATV nie uprawnia do pobytu, rubrykę "pobyt" należy wykreślić, używając znaków XXX

Przykład 2(a)

WIZA ATV DWUKROTNEGO WJAZDU (POWROTNA) (ważna tylko w jednym kraju)

grafika

– Powrotna wiza ATV uprawnia do tranzytu lotniskowego zarówno w przypadku wyjazdu, jak i powrotu

– Okres ważności wizy oblicza się w sposób następujący: data podróży powrotnej + siedem dni (w podanym przykładzie: data powrotu 15.02.00)

– Jeżeli przewidziany jest jedynie tranzyt lotniskowy, nazwę danego kraju należy wpisać w rubryce "ważna w" (patrz: przykład 2a). Jeżeli tranzyt odbywa się wyjątkowo przez dwa różne Państwa Schengen podczas wyjazdu i powrotu, wizę należy oznaczyć wpisem "Państwa Schengen" (patrz: przykład 2b)

Przykład 2(b)

WIZA ATV DWUKROTNEGO WJAZDU (ważna w kilku krajach)

grafika

W rubryce "ważna w" należy umieścić wpis "Państwa Schengen", aby umożliwić tranzyt przez dwa lotniska położone w dwóch różnych krajach

Przykład 3

WIZA ATV WIELOKROTNEGO WJAZDU (powinna być wydawana jedynie w wyjątkowych przypadkach)

grafika

– W przypadku wizy ATV wielokrotnego wjazdu (umożliwiającej kilkukrotny tranzyt) okres ważności wizy oblicza się w sposób następujący: data pierwszego wyjazdu + trzy miesiące

– W odniesieniu do wpisów w rubryce "ważna w" stosuje się tę samą zasadę co w przypadku wizy ATV dwukrotnego wjazdu

WIZY TRANZYTOWE

Przykład 4

WIZY TRANZYTOWE JEDNOKROTNEGO WJAZDU

grafika

– Kategoria wizy: na wizie tranzytowej umieszczony jest kod identyfikacyjny B. Zaleca się dodanie wyrazu "TRANZYT"

– Okres ważności wizy oblicza się od daty wyjazdu (np. 01.02.00). Okres ten ustala się w sposób następujący: data wyjazdu + (maksymalnie pięć dni) + siedem dni (dodatkowy okres, o który przedłuża się ważność wizy, w przypadku gdy jej posiadacz opóźnia wyjazd)

– Czas trwania tranzytu nie może przekroczyć pięciu dni

Przykład 5

WIZY TRANZYTOWE DWUKROTNEGO WJAZDU

grafika

– Okres ważności: jeżeli daty różnych podróży tranzytowych nie są znane, co zwykle ma miejsce, okres ważności wizy oblicza się w sposób następujący: data wyjazdu + sześć miesięcy

– Czas trwania tranzytu nie może przekroczyć pięciu dni

Przykład 6

WIZY TRANZYTOWE WIELOKROTNEGO WJAZDU

grafika

– Okres ważności wizy oblicza się tak samo jak w przypadku wiz tranzytowych dwukrotnego wjazdu (patrz: przykład 5)

– Okres pobytu nie może przekroczyć pięciu dni w tranzycie

WIZY KRÓTKOTERMINOWE

Przykład 7

WIZY KRÓTKOTERMINOWE JEDNOKROTNEGO WJAZDU

grafika

– Kategoria wizy: na wizie krótkoterminowej umieszczony jest kod identyfikacyjny C

– Okres ważności wizy oblicza się w sposób następujący: od daty wyjazdu (np. 01.02.00). Okres ten ustala się, jak następuje: data wyjazdu + długość pobytu + dodatkowy okres 15 dni

– Długość pobytu nie może przekroczyć 90 dni w dowolnym okresie sześciu miesięcy (30 dni w podanym tu przykładzie)

Przykład 8

WIZA KRÓTKOTERMINOWA WIELOKROTNEGO WJAZDU

grafika

– Okres ważności wizy oblicza się od daty wyjazdu + maksymalnie sześć miesięcy na podstawie dostarczonych dowodów w postaci dokumentów.

– Długość pobytu nie może przekroczyć 90 dni w dowolnym okresie sześciu miesięcy (tak jak w podanym tu przykładzie, ale okres pobytu może też być krótszy). Łączną długość pobytu stanowi suma okresów wszystkich kolejnych pobytów. W tym przypadku także należy przedstawić dowody w postaci dokumentów

Przykład 9

WIZA PODRÓŻNA KRÓTKOTERMINOWA

grafika

– Chodzi o krótkoterminową wizę wielokrotnego wjazdu o okresie ważności mogącym wynosić do pięciu lat. W podanym przykładzie okres ważności wynosi trzy lata

W podanym przykładzie okres ważności wynosi trzy lata

– W odniesieniu do długości pobytu zastosowanie ma ta sama reguła co w przykładzie 8 (maksymalnie 90 dni)

WIZY O OGRANICZONEJ WAŻNOŚCI TERYTORIALNEJ (WIZY LTV)

Wiza LTV może być wizą na krótki pobyt lub wizą tranzytową.

Ograniczenie ważności może mieć zastosowanie do jednego państwa lub kilku państw.

Przykład 10

WIZY KRÓTKOTERMINOWE LTV, Z WAŻNOŚCIĄ OGRANICZONĄ DO JEDNEGO PAŃSTWA

grafika

– W tym przykładzie ważność terytorialna została ograniczona tylko do jednego państwa, tj. Francji

– Na wizie LTV umieszczony jest kod identyfikacyjny C (tak jak w przykładzie 7)

PRZYKŁAD 11

WIZY KRÓTKOTERMINOWE LTV, WAŻNOŚĆ OGRANICZONA DO KILKU PAŃSTW

W tym przypadku pozycję "WAŻNA DLA" wypełnia się:

– bądź kodem państw, na które wiza jest ważna (Belgia: B; Dania: DK, Niemcy: D, Grecja: GR, Hiszpania: E, Francja: F, Włochy: I, Luksemburg: L, Niderlandy: NL, Austria: A, Portugalia: P, Finlandia: FIN, Szwecja: S, Islandia: IS, Norwegia: N. W przypadku krajów Beneluksu: BNL, Konfederacja Szwajcarska: CH). W podanym przykładzie ważność terytorialna jest ograniczona do Francji i Hiszpanii,

grafika

– bądź słowami "państwa Schengen", po których następuje znak minus umieszczony w cudzysłowie wraz z kodami Państw Członkowskich, na terytorium, których wiza nie jest ważna. W podanym przykładzie wiza jest ważna na terytorium wszystkich Państw Członkowskich stosujących dorobek Schengen z wyjątkiem Francji i Hiszpanii.

grafika

Przykład 12

WIZY TRANZYTOWE LTV, Z WAŻNOŚCIĄ OGRANICZONĄ DO JEDNEGO PAŃSTWA

grafika

– Na wizie tranzytowej w rubryce oznaczającej kategorię wizy umieszczony został kod identyfikacyjny B

– W podanym przykładzie ważność terytorialna wizy została ograniczona do terytorium Francji

OSOBY TOWARZYSZĄCE

Przykład 13

grafika

– W tym przypadku jedno lub więcej dzieci oraz w wyjątkowych okolicznościach małżonek podróżują na podstawie jednego paszportu

– Jeżeli wiza obejmuje jedno lub więcej dzieci podróżujących na podstawie dokumentu podróży, w rubryce "numer paszportu" po numerze paszportu dodaje się "+ nX", wskazując liczbę dzieci, a w przypadku małżonka podróżującego na podstawie tego samego paszportu dodaje się "+ Y". W podanym tu przykładzie (jednokrotny wjazd, wiza krótkoterminowa, długość pobytu 30 dni) wiza wydana została dla posiadacza paszportu, jego trojga dzieci i żony.

WIZA WYDANA PRZEZ PRZEDSTAWICIELSTWO

Przykład 14

grafika

Powyższa wiza została wydana przez urząd konsularny Państwa Schengen reprezentujący inne Państwo Schengen.

W tym przypadku w rubryce "Uwagi" należy wpisać literę "R", a następnie kod państwa, w którego imieniu wiza została wydana.

Stosowane kody państw:

Belgia: B

Niemcy: D

Grecja: GR

Hiszpania: E

Francja: F

Włochy: I

Luksemburg: L

Niderlandy: NL

Austria: A

Portugalia: P

Dania: DK

Finlandia: FIN

Szwecja: S

Islandia: IS

Norwegia: N

Konfederacja Szwajcarska: CH

W powyższym przykładzie Ambasada Belgii w Brazzaville wydała wizę w imieniu Hiszpanii.

PRZYKŁAD 15

– W tym przypadku pozycję "WAŻNA DLA" wypełnia się kodem kraju, który wydał wizę stałego pobytu + wyrazami "Państwa Schengen".

– Za pomocą niniejszego przykładu przedstawia się wizę obywatelską długoterminową wydaną przez Francję i ważną jednocześnie jako zwykła wiza krótkoterminowa.

– Wiza długoterminowa ważna jednocześnie jako wiza krótkoterminowa ma kod identyfikacyjny D + C.

STRESZCZENIE

"WAŻNA W" "KATEGORIA" "LICZBA WJAZDÓW" "OD" ... "DO" "MAKSYMALNY CZAS POBYTU" (w dniach)
Wizy lotniskowe (ATV) FRANCJA

(przykładowo)

lub

PAŃSTWA SCHENGEN

A 01 Data wyjazdu Data wyjazdu + siedem dni XXX
02 Data wyjazdu Data powrotu + siedem dni
WIELOKROTNY(1) Data pierwszego wyjazdu Data pierwszego wyjazdu + liczba przyznanych miesięcy (maksymalnie trzy miesiące)
Wizy tranzytowe PAŃSTWA SCHENGEN

lub

FRANCJA

(przykładowo)

Β 01 Data wyjazdu Data wyjazdu + czas pobytu + siedem dni XXX

lub

1-5

02 Data pierwszego wyjazdu Data pierwszego wyjazdu + liczba przyznanych miesięcy (maksymalnie sześć miesięcy)
WIELOKROTNY(1) Data pierwszego wyjazdu
Wizy krótkoterminowe PAŃSTWA SCHENGEN

lub

FRANCJA

(przykładowo)

C 01 Data wyjazdu Data wyjazdu + czas pobytu + 15 dni 1-90
WIELOKROTNY(2) Data pierwszego wyjazdu Data pierwszego wyjazdu + liczba przyznanych miesięcy (maksymalnie pięć lat)
(1) WIELOKROTNY oznacza kilka podróży, tj. więcej niż dwa wjazdy.

(2) WIELOKROTNY oznacza kilka podróży, tj. więcej niż jeden wjazd.

ZAŁĄCZNIK  14

Zasady i procedury regulujące informacje przesyłane przez Umawiające się Strony podczas wydawania wizo ograniczonej ważności terytorialnej, podczas unieważniania, uchylania lub ograniczania okresu ważności wiz jednolitych oraz w przypadku wydawania krajowych zezwoleń na pobyt

1. INFORMACJE PRZEKAZYWANE PODCZAS WYDAWANIA WIZ O OGRANICZONEJ WAŻNOŚCI TERYTORIALNEJ

1.1. Warunki ogólne

W celu udzielenia zezwolenia na wjazd na terytorium Umawiających się Stron Schengen obywatele państwa trzeciego powinni generalnie spełniać warunki określone w art. 5 ust. 1 Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen.

Jeżeli obywatel państwa trzeciego nie spełnia tych warunków, następuje odmowa wjazdu lub wydania wizy, chyba że Umawiająca się Strona uznaje za konieczne odstąpienie od tej zasady ze względów humanitarnych, z uwagi na interes państwowy lub z powodu zobowiązań międzynarodowych. W takich przypadkach zainteresowana Umawiająca się Strona może wydać jedynie wizę o ograniczonej ważności terytorialnej (LTV) i zobowiązana jest powiadomić inne Umawiające się Strony (art. 5 ust. 2 i 16 Konwencji z Schengen).

Wydawanie krótkoterminowych wiz LTV jest zgodne z Konwencją z Schengen i Wspólnymi Instrukcjami Konsularnymi w sprawie wydawania wiz (SCH/II-Visa (93) 11, 6 zm., 4 spr., rozdział V pkt 3) i ogólnie podlega następującym warunkom:

a) wizy LTV wydawane są na zasadzie wyjątku. Warunki, na których wydaje się ten rodzaj wizy, należy starannie zbadać w każdym poszczególnym przypadku;

b) nie oznacza to, że Umawiające się Strony Schengen będą wykorzystywać i nadużywać możliwości wydawania wiz LTV; nie byłoby to zgodne z zasadami i celami Schengen. Biorąc pod uwagę, że liczba wydawanych wiz LTV najprawdopodobniej będzie niewielka, nie ma konieczności określania automatycznego trybu postępowania w przypadku powiadamiania pozostałych Umawiających się Stron.

1.2. Zasady postępowania

Określając zasady postępowania regulujące przekazywanie przez Umawiające się Strony informacji w przypadku wydawania wiz LTV, należy dokonać rozróżnienia między wizami wydawanymi przez przedstawicielstwa dyplomatycznie i konsularne a wizami wydawanymi przez organy graniczne. Stosuje się następujące zasady postępowania.

1.2.1. Wydawanie wiz przez przedstawicielstwa dyplomatyczne i konsularne

Na ogół zasady ustanowione dla ustaleń przejściowych dotyczących konsultacji z organami centralnymi (art. 17 ust. 2 Konwencji z Schengen stosuje się mutatis mutandis do procedury przekazywania informacji stosowanej przez inne Umawiające się Strony (patrz Dok. SCH/II-Visa (94)7). W przypadku stosowania innych zasad stosujące je Umawiające się Strony powiadamiają o tym. Zwykle informacje przekazuje się w ciągu 72 godzin.

1.2.2. Wydawanie wiz przez organy graniczne

W tym przypadku informacje przesyła się w ciągu 72 godzin organom centralnym pozostałych Umawiających się Stron.

1.2.3. Umawiające się Strony określają, które punkty kontaktowe powinny otrzymać te informacje.

1.2.4. Ustalając automatyczną procedurę umożliwiającą konsultacje między organami centralnymi (art. 17 ust. 2 Konwencji z Schengen), zawiera się w niej przepis zapewniający, że inne Umawiające się Strony są powiadamiane o wydaniu wizy LTV, w przypadku gdy została ona wydana w wyniku sprzeciwu do wydania wizy Schengen ze strony co najmniej jednej Umawiającej się Strony, w ramach konsultacji. W przypadku gdy wiza LTV została wydana w innych okolicznościach, nie można stosować tej procedury do przekazywania informacji między państwami.

1.2.5. Następujące informacje przesyłane są Umawiającym się Stronom:

nazwisko, imię i data urodzenia posiadacza wizy

obywatelstwo posiadacza wizy

data i miejsce wydania wizy LTV

powody wydania wizy o ograniczonej ważności terytorialnej:

- względy humanitarne

- interes państwowy

- zobowiązania międzynarodowe

- dokument podróży, który nie jest ważny we wszystkich Umawiających się Stronach

- drugie wydanie wizy w ciągu okresu sześciu miesięcy

- w sytuacji wyjątkowej, nie przeprowadzono konsultacji z organami centralnymi

- organy centralne Umawiającej się Strony zgłosiły sprzeciw podczas konsultacji

2. ANULOWANIE, UCHYLENIE I OGRANICZENIE OKRESU WAŻNOŚCI WIZY JEDNOLITEJ

Zgodnie z zasadami przyjętymi przez Komitet Wykonawczy podczas anulowania, uchylenia i ograniczenia okresu ważności wizy jednolitej (SCH/Com-ex (93)24), następujące informacje należy przesłać pozostałym Umawiającym się Stronom.

2.1. Anulowanie wiz

Celem anulowania wizy Schengen jest zapobieżenie wjazdowi określonych osób na terytorium Umawiających się Stron, w przypadku gdy po wydaniu wizy okazuje się, że osoby te nie spełniają warunków wymaganych do wydania wizy.

Umawiające się Strony, które anulują wizę wydaną przez inną Umawiającą się Stronę, z zasady w ciągu 72 godzin powiadamiają o tym organy centralne państwa, które wizę wydało.

Powiadomienie zawiera następujące informacje:

nazwisko, imię i data urodzenia posiadacza wizy

obywatelstwo posiadacza wizy

typ i numer dokumentu podróży

numer naklejki wizowej

kategoria wizy

data i miejsce wydania wizy

data i powody anulowania

2.2. Uchylenie wiz

Uchylenie wizy pozwala na anulowanie pozostałego okresu ważności wizy, nawet po wjeździe na określone terytorium.

Umawiająca się Strona, która uchyla wizę jednolitą, z zasady w ciągu 72 godzin powiadamia o tym fakcie

Umawiającą się Stronę, która wystawiła wizę. Zawiadomienie to zawiera te same informacje, które zostały podane w ppkt. 2.1.

2.3. Ograniczenie okresu ważności wizy

W przypadku ograniczenia przez Państwo Schengen okresu ważności wizy wydanej przez inną Umawiającą się Stronę z zasady w ciągu 72 godzin powiadamia ono o tym organy centralne tej Umawiającej się Strony.

Powiadomienie to zawiera te same informacje, które zostały podane w ppkt. 2.1.

2.4. Procedura

Informacje przesyłane Umawiającej się Stronie, która wydała wizę podczas anulowania, uchylenia lub ograniczenia okresu ważności wizy, zwykle przesyła się organom centralnym wyznaczonym przez tę Umawiającą się Stronę.

3. INFORMACJE DOTYCZĄCE KRAJOWYCH ZEZWOLEŃ NA POBYT (ART. 25)

Art. 5 ust. 1 określa, że w sytuacji gdy Umawiająca się Strona rozpatruje wydanie zezwolenia na pobyt cudzoziemcowi, w odniesieniu do którego został wprowadzony wpis do celów odmowy wjazdu, Strona ta zasięga uprzednio opinii Umawiającej się Strony, która wprowadziła taki wpis, oraz bierze pod uwagę jej interesy; zezwolenie na pobyt wydaje się jedynie z ważnych powodów, w szczególności z przyczyn humanitarnych lub z uwagi na zobowiązania międzynarodowe.

Art. 25 ust. 1 akapit drugi stanowi, że Umawiająca się Strona wprowadzająca wpis wycofuje go, lecz może wprowadzić danego cudzoziemca na krajową listę wpisów do celów odmowy wjazdu.

Zastosowanie wyżej wspomnianych przepisów angażuje dwa poziomy przekazywania informacji między Umawiającą się Stroną, która zamierza wydać zezwolenie na pobyt, a Umawiającą się Stroną, która wprowadziła wpis do celów odmowy wjazdu:

- wcześniejsza konsultacja z Umawiającą się Stroną, która wprowadziła wpis do celów odmowy wjazdu, w celu uwzględnienia jej interesów oraz

- udzielenie informacji o wydaniu zezwolenia na pobyt, aby Umawiająca się Strona, która wprowadziła wpis do celów odmowy wjazdu, mogła go wycofać.

Zgodnie z postanowieniami art. 25 ust. 2 Konwencji z Schengen Umawiająca się Strona wprowadzająca wpis do celów odmowy wjazdu musi również przeprowadzić konsultacje, jeżeli a posteriori, tj. po wydaniu zezwolenia na pobyt, okazuje się, że posiadacz takiego zezwolenia został wpisany na listę do celów odmowy wjazdu.

Uwzględniając zasady leżące u podstaw Konwencji z Schengen, wydanie zezwolenia na pobyt obywatelom państwa trzeciego, wobec których jedna z Umawiających się Stron dokonała wpisu do celów odmowy wjazdu, może nastąpić jedynie w wyjątkowych okolicznościach.

W odniesieniu do konsultacji określonych w art. 25 Konwencji działanie to w dużym stopniu zależy od funkcjonowania Systemu Informacyjnego Schengen (SIS). Należy zbadać, czy informacje te można przesłać w ramach procedury Sirene, której wprowadzenie przewiduje się w najbliższej przyszłości.

Reguły postępowania określone w niniejszej nocie wymagają ponownego zbadania pod kątem ich praktycznego zastosowania, najpóźniej po upływie12 miesięcy od daty wejścia w życie Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen.

ZAŁĄCZNIK  15

Wzór sporządzonego przez Umawiające się Strony jednolitego formularza potwierdzającego zaproszenie, zakwaterowanie oraz pokrycie kosztów związanych z pobytem

ZAŁĄCZNIK  16 10

ZAŁĄCZNIK  18 11

Tabela reprezentacji w sprawie wydawania jednolitych wiz

ZAŁĄCZNIK  2 12

(uchylony)

ZAŁĄCZNIK  3

Następujące decyzje Komitetu Wykonawczego i Grupy Centralnej tracą moc:

a) Decyzje Komitetu Wykonawczego

SCH/Com-ex (93)4 Rev. 2 corr. z dnia 14 grudnia 1993 r.

SCH/Com-ex (93)5 Rev. z dnia 14 grudnia 1993 r.

SCH/Com-ex (94)5 z dnia 27 czerwca 1994 r.

SCH/Com-ex (94)6 z dnia 27 czerwca 1994 r.

SCH/Com-ex (94)7 z dnia 27 czerwca 1994 r.

SCH/Com-ex (94)12 z dnia 27 czerwca 1994 r.

SCH/Com-ex (94)20 Rev. z dnia 21 listopada 1994 r.

SCH/Com-ex (94)23 Rev. z dnia 22 grudnia 1994 r.

SCH/Com-ex (94)24 Rev. z dnia 22 grudnia 1994 r.

SCH/Com-ex (95)1 z dnia 28 kwietnia 1995 r.

SCH/Com-ex (95)4 z dnia 28 kwietnia 1995 r.

SCH/Com-ex (95)15 Rev. 2 z dnia 29 czerwca 1995 r.

SCH/Com-ex (95)22 Rev. z dnia 20 grudnia 1995 r.

SCH/Com-ex (96)14 Rev. z dnia 27 czerwca 1996 r.

SCH/Com-ex (96)24 z dnia 19 grudnia 1996 r.

SCH/Com-ex (97)13 z dnia 24 czerwca 1997 r.

SCH/Com-ex (97)21 z dnia 7 października 1997 r.

SCH/Com-ex (97)36 z dnia 15 grudnia 1997 r.

SCH/Com-ex (97)41 z dnia 15 grudnia 1997 r.

SCH/Com-ex (98)13 z dnia 21 kwietnia 1998 r.

SCH/Com-ex (98)36 z dnia 16 września 1998 r.

SCH/Com-ex (98)38 corr. z dnia 16 września 1998 r.

SCH/Com-ex (98)54 z dnia 16 grudnia 1998 r.

SCH/Com-ex (98)55 z dnia 16 grudnia 1998 r.

b) Decyzje Grupy Centralnej

SCH/C (96)16 z dnia 12 marca 1996 r.

SCH/C (96)32 z dnia 26 kwietnia 1996 r.

SCH/C (96)40 z dnia 28 maja 1996 r.

SCH/C (96)41 z dnia 23 maja 1996 r.

SCH/C (96)96 z dnia 11 maja 1996 r.

SCH/SG (97)9 z dnia 17 stycznia 1997 r.

SCH/C (97)95 z dnia 7 lipca 1997 r.

SCH/SG (97)79 z dnia 7 października 1997 r.

SCH/Pers (98)9 Rev. z dnia 30 marca 1998 r.

SCH/SG (98)25 Rev. 2 z dnia 31 marca 1998 r.

SCH/C (98)135 z dnia 15 grudnia 1998 r.

1 Dodatek 1:

-zmieniony przez art. 1 ust. 1 decyzji Rady nr 2001/329/WE z dnia 24 kwietnia 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.116.32) zmieniającej nin. decyzję z dniem 27 kwietnia 2001 r.

- zmieniony przez art. 2 rozporządzenia Rady nr 1091/2001 z dnia 28 maja 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.150.4) zmieniającego nin. decyzję z dniem 7 czerwca 2001 r.

- zmieniony przez art. 1 i 2 decyzji Rady nr 2001/420/WE z dnia 28 maja 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.150.47) zmieniającej nin. decyzję z dniem 15 czerwca 2001 r.

- zmieniony przez art. 1 i 2 decyzji Rady nr 2002/585/WE z dnia 12 lipca 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.187.44) zmieniającej nin. decyzję z dniem 16 lipca 2002 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji Rady nr 2002/586/WE z dnia 12 lipca 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.187.48) zmieniającej nin. decyzję z dniem 16 lipca 2002 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji Rady nr 2002/354/WE z dnia 25 kwietnia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.123.50) zmieniającej nin. decyzję z dniem 1 stycznia 2003 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji Rady nr 2004/14/WE z dnia 22 grudnia 2003 r. (Dz.U.UE.L.04.5.74) zmieniającej nin. decyzję z dniem 9 stycznia 2004 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji Rady nr 2004/15/WE z dnia 22 grudnia 2003 r. (Dz.U.UE.L.04.5.76) zmieniającej nin. decyzję z dniem 9 stycznia 2004 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji Rady nr 2004/17/WE z dnia 22 grudnia 2003 r. (Dz.U.UE.L.04.5.79) zmieniającej nin. decyzję z dniem 1 czerwca 2004 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji Rady nr 2002/44/WE z dnia 20 grudnia 2001 r. (Dz.U.UE.L.02.20.5) zmieniającej nin. decyzję z dniem 1 lipca 2004 r.

2 Załącznik 1:

-zmieniony przez art. 7 ust. 2 rozporządzenia Rady nr 539/2001 z dnia 15 marca 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.81.1) zmieniającego nin. decyzję z dniem 10 kwietnia 2001 r.

- zmieniony przez art. 20 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.03.236.33) z dniem 1 maja 2004 r.

- zmieniony przez art. 1 ust. 2 tiret szóste rozporządzenia Rady nr 1791/2006 z dnia 20 listopada 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.363.1) zmieniającego nin. decyzję z dniem 1 stycznia 2007 r.

3 Załącznik 2:

-zmieniony przez art. 1 decyzji Rady nr 2003/585/WE z dnia 28 czerwca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.198.13) zmieniającej nin. decyzję z dniem 1 września 2003 r.

- zmieniony przez art. 20 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.03.236.33) z dniem 1 maja 2004 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji Rady nr 2006/684/WE z dnia 5 października 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.280.29) zmieniającej nin. decyzję z dniem 1 listopada 2006 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 1 ust. 2 tiret szóste rozporządzenia Rady nr 1791/2006 z dnia 20 listopada 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.363.1) zmieniającego nin. decyzję z dniem 1 stycznia 2007 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

4 Załącznik 3:

-zmieniony przez art. 1 ust. 2 decyzji Rady nr 2001/329/WE z dnia 24 kwietnia 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.116.32) zmieniającej nin. decyzję z dniem 27 kwietnia 2001 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji Rady nr 2003/586/WE z dnia 28 lipca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.198.15) zmieniającej nin. decyzję z dniem 1 września 2003 r.

- zmieniony przez art. 20 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.03.236.33) z dniem 1 maja 2004 r.

- zmieniony przez art. 1 ust. 2 tiret szóste rozporządzenia Rady nr 1791/2006 z dnia 20 listopada 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.363.1) zmieniającego nin. decyzję z dniem 1 stycznia 2007 r. Zmianyw zakresie, o którym mowa wzałączniku,rozdziale 11, części B, pkt2,lit. f) rozporządzenia zmieniającego, nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Rady nr 1791/2006 z dnia 20 listopada 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.363.1) zmieniającego nin. decyzję z dniem 1 stycznia 2007 r.E.L.06.105.1) z dniem 13 października 2006 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji Rady nr 2008/374/WE z dnia 29 kwietnia 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.129.46) zmieniającej nin. decyzję z dniem 1 maja 2008 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji Rady nr 2008/859/WE z dnia 4 listopada 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.303.11) zmieniającej nin. decyzję z dniem 5 listopada 2008 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji Rady nr 2008/859/WE z dnia 4 listopada 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.303.11) zmieniającej nin. decyzję z dniem 5 listopada 2008 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji Rady nr 2009/1015/UE z dnia 22 grudnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.348.51) zmieniającej nin. decyzję z dniem 18 stycznia 2010 r.

5 Załącznik 6 zmieniony przez art. 1 ust. 3 decyzji Rady nr 2001/329/WE z dnia 24 kwietnia 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.116.32) zmieniającej nin. decyzję z dniem 27 kwietnia 2001 r.
6 Załącznik 7 uchylony przez art. 39 ust. 2 lit. c) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 562/2006 z dnia 15 marca 2006 r. ustanawiającego wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) (Dz.U.UE.L.06.105.1) z dniem 13 października 2006 r.

Z dniem 1 stycznia 2007 rzałącznik 7 został zmieniony przez art. 1 ust. 2 tiret szóste rozporządzenia Rady nr 1791/2006 z dnia 20 listopada 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.363.1) zmieniającego nin. decyzję. Zmiany nie zostały naniesione na tekst ze względu na swą bezprzedmiotowość.

7 Załącznik 8:

-zmieniony przez art. 2 rozporządzenia Rady nr 334/2002 z dnia 18 lutego 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.53.7) zmieniającego nin. decyzję z dniem 15 marca 2002 r.

- zmieniony przez art. 20 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.03.236.33) z dniem 1 maja 2004 r.Zmiany nie zostały naniesione na tekst ze względu na swą bezprzedmiotowość.

- zmieniony przez art. 1 ust. 2 tiret szóste rozporządzenia Rady nr 1791/2006 z dnia 20 listopada 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.363.1) zmieniającego nin. decyzję z dniem 1 stycznia 2007 r.Zmiany nie zostały naniesione na tekst ze względu na swą bezprzedmiotowość.

8 Załącznik 12:

-zmieniony przez art. 2 decyzji Rady nr 2002/44/WE z dnia 20 grudnia 2001 r. (Dz.U.UE.L.02.20.5) zmieniającej nin. decyzję z dniem 1 lipca 2004 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji Rady nr 2003/454/WE z dnia 13 czerwca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.152.82) zmieniającej nin. decyzję z dniem 1 lipca 2005 r.

- zmieniony przez art. 1 i 2 decyzji Rady nr 2006/440/WE z dnia 1 czerwca 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.175.77) zmieniającej nin. decyzję z dniem 1 stycznia 2007 r.

9 Załącznik 13:

-zmieniony przez art. 1 ust. 4 i 5 decyzji Rady nr 2001/329/WE z dnia 24 kwietnia 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.116.32) zmieniającej nin. decyzję z dniem 27 kwietnia 2001 r.

- zmieniony przez art. 3 decyzji Rady nr 2001/420/WE z dnia 28 maja 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.150.47) zmieniającej nin. decyzję z dniem 15 czerwca 2001 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji Rady nr 2008/905/WE z dnia 27 listopada 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.327.19) zmieniającej nin. decyzję z dniem 12 grudnia 2008 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji Rady nr 2008/972/WE z dnia 18 grudnia 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.345.88) zmieniającej nin. decyzję z dniem 23 grudnia 2008 r.

10 Załącznik 16 dodany przez art. 2 decyzji Rady nr 2002/354/WE z dnia 25 kwietnia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.123.50) zmieniającej nin. decyzję z dniem 1 stycznia 2003 r.
11 Załącznik 18 dodany przez art. 2 decyzji Rady nr 2004/15/WE z dnia 22 grudnia 2003 r. (Dz.U.UE.L.04.5.76) zmieniającej nin. decyzję z dniem 9 stycznia 2004 r.
12 Załącznik 2 uchylony przez art. 39 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 562/2006 z dnia 15 marca 2006 r. ustanawiającego wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) (Dz.U.UE.L.06.105.1) z dniem 13 października 2006 r.

Z dniem 1 stycznia 2007 r. załącznik 2 zostałzmieniony przez art. 1 i 2 decyzji Rady nr 2006/440/WE z dnia 1 czerwca 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.175.77) zmieniającej nin. decyzję. Zmiany nie zostały naniesione na tekst ze względu na swą bezprzedmiotowość.

Zmiany w prawie

Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.UE.L.2000.239.317

Rodzaj: Decyzja
Tytuł: Decyzja SCH/Com-ex(99)13 w sprawie ostatecznych wersji Wspólnego Podręcznika i Wspólnych Instrukcji Konsularnych
Data aktu: 28/04/1999
Data ogłoszenia: 22/09/2000
Data wejścia w życie: 21/12/2007, 30/03/2008, 01/05/2004, 28/04/1999