Macedonia-Wspólnota Europejska. Umowa o współpracy. Luksemburg.1997.04.29.

UMOWA O WSPÓŁPRACY
między Wspólnotą Europejską a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA,

dalej zwana "Wspólnotą",

z jednej strony, i

BYŁA JUGOSŁOWIAŃSKA REPUBLIKA MACEDONII,

z drugiej strony,

ZDECYDOWANE pogłębić współpracę gospodarczą między Wspólnotą a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii;

ZDECYDOWANE wpierać rozwój i zróżnicowanie współpracy gospodarczej, finansowej i handlowej w celu sprzyjania lepszej równowadze, jak również poprawieniu struktury ich handlu oraz rozszerzeniu jego rozmiaru oraz zwiększeniu dobrobytu ich ludności;

ZDECYDOWANE zagwarantować pewniejsze podstawy współpracy, zgodnie z ich zobowiązaniami międzynarodowymi;

ZDECYDOWANE przyczynić się do wzmocnienia stabilności regionalnej oraz do otwarcia i ustanowienia stosunków współpracy między krajami Europy Południowo-Wschodniej, mając na uwadze szczególną sytuację Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii;

ŚWIADOME, że Umowa przejściowa z dnia 13 września 1995 roku przyczynia się do regionalnej stabilności i sprzyja współpracy między Grecją a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii;

ŚWIADOME, że Była Jugosłowiańska Republika Macedonii podjęła inicjatywę prowadzącą do przyjęcia przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych rezolucji nr 48/84B w dniu 16 grudnia 1993 roku w sprawie rozwoju dobrosąsiedzkich stosunków między państwami bałkańskimi;

ŚWIADOME konieczności wprowadzenia harmonijnych stosunków gospodarczych i handlowych między Wspólnotą a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii;

ŚWIADOME znaczenia nadania pełnej mocy obowiązywania wszystkich postanowień i zasad procesu Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE), w szczególności tych zawartych w Akcie Końcowym z Helsinek oraz dokumentów końcowych z konferencji w Madrycie, Wiedniu i Kopenhadze, a także Paryskiej Karty Nowej Europy, w szczególności w odniesieniu do zasad państwa prawa, demokracji i praw człowieka, jak również dokumentów z konferencji w Bonn w sprawie współpracy gospodarczej;

ŚWIADOME, że przestrzeganie zasad demokratycznych i podstawowych praw człowieka ustanowionych w Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka stanowi podstawę dla polityki wewnętrznej i międzynarodowej Wspólnoty i Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii oraz stanowi istotny element niniejszej Umowy;

ŚWIADOME, że to samo stosuje się do zasad gospodarki rynkowej, określonych w dokumencie z konferencji z Bonn w sprawie współpracy gospodarczej;

UZNAJĄC znaczenie rozwoju społecznego, który powinien iść w parze z rozwojem gospodarczym;

UZNAJĄC znaczenie gwarancji praw grup etnicznych i narodowych oraz mniejszości, zgodnie ze zobowiązaniami podjętymi w ramach Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE);

ŚWIADOME znaczenia wzmocnienia instytucji demokratycznych i wsparcia procesu reform gospodarczych w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii, mając na uwadze ogólną sytuację w regionie oraz szczególne trudności gospodarcze Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii;

PRAGNĄC ustanowienia prawidłowego dialogu politycznego we wszystkich dwustronnych i międzynarodowych kwestiach, będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, kładąc szczególny nacisk na stworzenie warunków ułatwiających stopniowe zbliżanie Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii do Wspólnoty oraz sprzyjanie współpracy i stworzenie dobrosąsiedzkich stosunków w regionie;

ŚWIADOME, że gotowość Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii do wprowadzenia współpracy i stosunków z pozostałymi krajami regionu stanowi istotny czynnik w rozwoju stosunków i współpracy między Wspólnotą a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii;

ŚWIADOME, że niniejsza Umowa stanowi pierwszy etap w stosunkach umownych między Wspólnotą a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii oraz że Umawiające się Strony pragną wzmocnić stosunki umowne możliwie jak najszybciej, mając w pełni na uwadze aspiracje Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii do rozwijania bliskich stosunków z Unią Europejską,

POSTANOWIŁY zawrzeć niniejszą Umowę i wyznaczyły w tym celu jako swoich Pełnomocników:

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA:

BYŁA JUGOSŁOWIAŃSKA REPUBLIKA MACEDONII:

KTÓRZY, po wymianie swych pełnomocnictw uznanych za należyte i sporządzone we właściwej formie,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

Artykuł  1

Celem niniejszej Umowy między Wspólnotą a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii jest wpieranie wszechstronnej współpracy między Umawiającymi się Stronami w celu przyczyniania się do rozwoju gospodarczego Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, w szczególności rozwoju gospodarki rynkowej, oraz pogłębiania stosunków między Umawiającymi się Stronami. Pomoc i współpraca ze strony Wspólnoty dla Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii przyczynia się do stworzenia dobrosąsiedzkich stosunków i do rozwoju handlu i współpracy regionalnej. W tym celu zostaną przyjęte i wprowadzone w życie postanowienia i środki w dziedzinie współpracy gospodarczej, technicznej i finansowej oraz w handlu.

Gotowość Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii do wprowadzenia wszechstronnych i dobrosąsiedzkich stosunków z pozostałymi krajami w regionie, w tym wspieranie współpracy gospodarczej i handlu, stanowi istotny czynnik w rozwoju współpracy i stosunków między Wspólnotą a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, co przewidziano w niniejszej Umowie.

Przestrzeganie zasad demokratycznych i praw człowieka, ustanowionych w Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, Akcie Końcowym z Helsinek oraz Paryskiej Karcie Nowej Europy stanowi podstawę dla polityki wewnętrznej i międzynarodowej Wspólnoty i Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii oraz stanowi istotny element niniejszej Umowy.

To samo stosuje się do zasad gospodarki rynkowej, określonych w dokumencie z konferencji w Bonn w sprawie współpracy gospodarczej.

Umawiające się Strony uznają znaczenie rozwoju społecznego, który powinien iść w parze z rozwojem gospodarczym. W tym kontekście Umawiające się Strony zwracają szczególną uwagę na przestrzeganie podstawowych praw społecznych.

TYTUŁ  I

WSPÓŁPRACA GOSPODARCZA, TECHNICZNA I FINANSOWA

Artykuł  2

Wspólnota oraz Była Jugosłowiańska Republika Macedonii współpracują w celu przyczynienia się do rozwoju Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, dokładając dodatkowych starań do tych poczynionych już przez Byłą Jugosłowiańską Republikę Macedonii i wzmocnienia związków gospodarczych istniejących między Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii a Wspólnotą na jak najszerszych podstawach i dla obopólnych korzyści Umawiających się Stron. Szczególną uwagę należy zwrócić na działania i na współpracę mającą międzyregionalne i transeuropejskie znaczenie.

Artykuł  3

W celu realizacji współpracy, określonej w artykule 2, należy w szczególności wziąć pod uwagę cele i priorytety rozwoju Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii.

Artykuł  4
1.
Celem współpracy w dziedzinie przemysłu między Wspólnotą a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii jest wspieranie, w szczególności:

– udziału Wspólnoty w wysiłkach podjętych przez Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, zmierzających do modernizacji i restrukturyzacji swojego przemysłu w celu ułatwienia przejścia do gospodarki rynkowej i rozwoju współpracy gospodarczej z pozostałymi krajami regionu,

– badań rynkowych i promocji handlu przez obie Umawiające się Strony na swoich rynkach, jak też i na rynkach państw trzecich,

– transferu i rozwoju technologii oraz know-how w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii,

– rozwoju współpracy przy produkcji długoterminowej między podmiotami gospodarczymi Umawiających się Stron, pozwalającej na ustanowienie bardziej stabilnych i zrównoważonych związków między gospodarkami,

– wysiłków w poszukiwaniu właściwych sposobów i środków w celu wyeliminowania wszelkich barier w handlu, mogących utrudniać dostęp do ich rynków,

– oferowania towarów i usług w formie przetargu,

– organizacji kontaktów i spotkań między twórcami polityki przemysłowej, organizatorami i podmiotami gospodarczymi w celu zachęcenia do ustanawiania w dziedzinie przemysłu nowych stosunków, zgodnie z celami niniejszej Umowy,

– wymiany dostępnych informacji dotyczących perspektyw i prognoz krótko- i średnioterminowych, odnoszących się do produkcji, konsumpcji i handlu.

2.
Umawiające się Strony wpierają rozwój i wzmocnienie rzemiosła, małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) i ich organizacji w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii, jak również współpracę między rzemiosłem i małymi i średnimi przedsiębiorstwami Wspólnoty i Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii.

W tym celu wpierają wymianę informacji oraz transfer technologii, a także współpracę między przedsiębiorstwami, w szczególności poprzez ustanowienie stosownych związków z podmiotami gospodarczymi ze Wspólnoty (takimi jak BRE, BC-Net, sieć Euro Info) i bezpośrednich kontaktów handlowych między przedsiębiorstwami (takich jak wydarzenia Interprise i/lub udział w Europartenariacie).

3.
Zgodnie z zasadami gospodarki rynkowej i Traktatu Karty Energetycznej celem współpracy w dziedzinie energetyki między Wspólnotą a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii jest w szczególności wspieranie ułatwiania przesyłu energii, rozważanie możliwości połączenia sieci energetycznych oraz udziału podmiotów gospodarczych Umawiających się Stron w programach badań, produkcji i przetwarzania zasobów energetycznych Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii oraz wszystkich innych projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania.
4.
Umawiające się Strony współpracują w celu wspierania rozwoju norm w sektorze górniczym i modernizacji istniejących instalacji.
Artykuł  5

Umawiające się Strony współpracują w dziedzinie badań i rozwoju technologicznego zgodnie z istniejącymi instrumentami.

Artykuł  6
1.
Głównym celem współpracy w dziedzinie rolnictwa między Wspólnotą a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii jest:

– wpieranie współpracy naukowej i technicznej w zakresie projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, także w państwach trzecich,

– w szczególności wspieranie wzajemnie korzystnych projektów inwestycji i w związku z tym wspieranie wysiłków w celu osiągnięcia komplementarności.

2.
W tym celu Wspólnota i Była Jugosłowiańska Republika Macedonii:

– nasilają wymianę informacji dotyczących orientacji ich polityk rolnych, włączając prognozy krótko- i średnioterminowe w zakresie produkcji, konsumpcji i handlu,

– ułatwiają i wspierają badanie praktycznych programów współpracy, będących przedmiotem zainteresowania obu Umawiających się Stron,

– wspierają polepszenie i rozszerzenie kontaktów między podmiotami gospodarczymi.

Artykuł  7
1.
W dziedzinie transportu Wspólnota i Była Jugosłowiańska Republika Macedonii zbadają możliwości:

– poprawy i rozwoju, w szczególności w celu osiągnięcia komplementarności, międzynarodowych usług transportu, włączając transport kombinowany, uwzględniając kontekst regionalny, oraz

– realizacji specjalnych programów w tej dziedzinie, będących przedmiotem wspólnego zainteresowania.

2.
Współpraca ma także na celu sprzyjanie udoskonalaniu i rozwojowi infrastruktury dla obopólnych korzyści Umawiających się Stron.

W tym celu Wspólnota i Była Jugosłowiańska Republika Macedonii wymienią informacje na temat projektów budowy dróg przelotowych, będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, oraz wspierają współpracę zmierzającą do ich realizacji.

3.
Ponadto Wspólnota i Była Jugosłowiańska Republika Macedonii dokonują wymiany poglądów i informacji na temat rozwoju ich polityk transportowych.
Artykuł  8

Wspólnota i Była Jugosłowiańska Republika Macedonii wspierają wymianę informacji na temat turystyki, jak również udział we wspólnych badaniach na temat możliwości rozwoju tego sektora w sposób zrównoważony i trwały oraz pobudzają kontakty między ich właściwymi organami i stowarzyszeniami branży turystycznej w celu zwiększenia ruchu turystycznego.

Artykuł  9

W celu poprawy stanu zdrowia, jakości i trybu życia, środowiska i warunków życia obydwu Umawiających się Stron, gromadząc wiedzę techniczną w zakresie kwestii dotyczących środowiska, jak również popierając współpracę w zakresie problemów dotyczących środowiska, Wspólnota i Była Jugosłowiańska Republika Macedonii dokonują wymiany informacji na temat rozwoju ich poszczególnych polityk, kładąc szczególny nacisk na trwały rozwój i popierają wspólną realizację określonych programów.

Artykuł  10
1.
W ramach współpracy finansowej Wspólnota i Była Jugosłowiańska Republika Macedonii dokonują wymiany informacji i podejmują wspólne analizy dotyczące ich średnioterminowych polityk gospodarczych, kierunków ich bilansu płatniczego i polityk, które na ten bilans wpływają, jak również ewolucji rynków kapitałowych w centrach europejskich, w celu wspierania działalności podmiotów gospodarczych.

W ramach Rady Współpracy, ustanowionej w artykule 33, dokonują wymiany informacji na temat warunków ogólnych mogących wpływać na przepływ kapitału przeznaczonego na finansowanie projektów inwestycyjnych w różnych sektorach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania.

2.
Umawiające się Strony uzgadniają konieczność poczynienia wszelkich wysiłków i współpracowania w celu przeciwdziałania użyciu ich systemów finansowych do prania pieniędzy pochodzących z ogólnie pojętej działalności przestępczej, w szczególności z handlu narkotykami.
3.
Wspólnota uczestniczy w finansowaniu projektów inwestycyjnych, będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, które uwzględniają cele niniejszej Umowy na warunkach wskazanych w protokole 3.
4.
Pomoc finansowa będzie dostępna w ramach programu Phare zgodnie ze zmienionym rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3906/89, na kilkuletniej podstawie orientacyjnej, włącznie z projektami popierającymi współpracę regionalną lub inne formy współpracy.
Artykuł  11
1.
W granicach swoich kompetencji Umawiające się Strony dokładają starań, aby wspierać i zachęcać do współpracy w następujących dziedzinach:

– prowadzenie i świadczenie usług, w tym usług finansowych,

– płatności i przepływ kapitału,

– informacja,

– rozwój zasobów ludzkich, edukacja i szkolenie, sprawy społeczne i zdrowie publiczne,

– statystyka i należności celne,

– telekomunikacja,

– ujednolicenie i certyfikacja,

– promocja i ochrona inwestycji,

– zamówienia publiczne.

2.
Była Jugosłowiańska Republika Macedonii dąży do zapewnienia, aby jej ustawodawstwo stopniowo stawało się zgodne z prawodawstwem wspólnotowym. Wspólnota udzieli jej w tym celu właściwej pomocy technicznej.
3.
Organy administracyjne Umawiających się Stron udzielają sobie wzajemnej pomocy w sprawach celnych, zgodnie z postanowieniami protokołu 2.
Artykuł  12
1.
Rada Współpracy okresowo ustala wytyczne w zakresie współpracy dla osiągnięcia celów ustalonych w niniejszej Umowie.
2.
Rada Współpracy jest odpowiedzialna za szukanie sposobów i środków umożliwiających wprowadzenie współpracy w dziedzinach określonych w niniejszej Umowie.

TYTUŁ  II 1

HANDEL

Artykuł  13 2
1.
W dziedzinie handlu celem niniejszej Umowy jest wspieranie handlu między Umawiającymi się Stronami, uwzględniając właściwe poziomy rozwoju oraz potrzebę zapewnienia większej równowagi w zakresie handlu w celu poprawienia warunków dostępu produktów z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii do rynku wspólnotowego.
2.
Wspólnota udziela pomocy technicznej, mając na uwadze przewidywane przystąpienie Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii do Światowej Organizacji Handlu (WTO).
Artykuł  14 3

Z zastrzeżeniem szczególnych postanowień ustanowionych lub przewidzianych w odniesieniu do niektórych produktów w niniejszym tytule lub w protokole 2, produkty pochodzące z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, inne niż te wymienione w załączniku II do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską oraz w załączniku A do niniejszej Umowy, są przywożone do Wspólnoty bez ograniczeń ilościowych ani środków o równoważnym skutku, należności celnych i opłat o równoważnym skutku.

Artykuł  15 4
1.
Przywóz do Wspólnoty produktów pochodzących z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, wymienionych w załączniku C, zostaje objęty określonymi pułapami rocznymi, które dla roku wejścia w życie niniejszej Umowy są określone dla każdego produktu.
2.
Przywóz do Wspólnoty produktów wymienionych w załącznikach D i E zostaje objęty kontyngentami taryfowymi, pułapami lub ilościami referencyjnymi ustalanymi corocznie, które dla roku wejścia w życie niniejszej Umowy są określone dla każdego produktu.
3.
Jeśli pułap ustalony dla przywozu produktu został osiągnięty, ogólnie stosowane należności celne względem państw trzecich mogą być ponownie wprowadzone dla przywozu odnośnego produktu do końca roku kalendarzowego.
4.
Jeśli kontyngent ustalony dla przywozu produktu został osiągnięty, ogólnie stosowane należności celne względem państw trzecich mogą być ponownie wprowadzone dla przywozu tego produktu do końca roku kalendarzowego.
5.
Jeśli przywóz produktu podlegającego ilości referencyjnej wykracza poza tę ilość, Wspólnota może podjąć decyzję, zgodnie z odpowiednią procedurą wspólnotową, o objęciu go pułapem równym ilości referencyjnej, mając na uwadze roczny bilans wspólnotowy w handlu tym produktem.
6.
Jeśli przez dwa kolejne lata przywóz produktu wymienionego w załączniku C jest mniejszy niż 80 % ustalonej ilości, Wspólnota może zawiesić odnośny pułap.
7.
Licząc od drugiego roku następującego po wejściu w życie Umowy pułapy ustalone w załączniku C zostaną podwyższone w każdym roku o 5 %, z zastrzeżeniem, że Wspólnota będzie mogła przedłużyć na okres jednego roku pułap lub pułapy ustalone na rok poprzedni.
8.
Dodatkowe porozumienia handlowe niektórymi wyrobami żelaznymi i stalowymi ustanowione są w protokole 1.
9.
Do czasu zawarcia oddzielnej umowy określającej szczególne porozumienia handlowe system mający zastosowanie do handlu wyrobami włókienniczymi (działy 50-63 Nomenklatury Scalonej) jest jednym określonym przez rozporządzenie Rady (WE) nr 517/94.
10.
Dodatkowe porozumienia handlowe mające zastosowanie do produktów winiarskich zostaną określone w oddzielnej umowie dotyczącej win i alkoholi.
Artykuł  16 5

Przywóz do Wspólnoty produktów wymienionych w załączniku B podlega uzgodnieniom taryfowym i regułom wskazanym dla każdego z nich we wspomnianym załączniku.

Artykuł  17 6
1.
Dla niektórych produktów, które uważa za wrażliwe, Wspólnota zastrzega sobie prawo zwrócenia się do Rady Współpracy w celu określenia takich specjalnych warunków dostępu do swojego rynku, które okazałyby się konieczne.

Rada Współpracy ustala wspomniane warunki w okresie nieprzekraczającym trzech miesięcy, licząc od daty notyfikacji. W przypadku braku decyzji Rady Współpracy w tym terminie Wspólnota może podjąć niezbędne środki. Jednakże środki te są tego samego rodzaju co środki przewidziane w artykule 15.

2.
W celu wykonania ustępu 1 Umawiające się Strony utrzymają okresową wymianę informacji w Radzie Współpracy przed określeniem, jeśli właściwe, specjalnych warunków dostępu danych produktów do rynków każdej z Umawiających się Stron. Umawiające się Strony dokonują w szczególności wymiany informacji dotyczących przepływów handlowych oraz średnio- i długoterminowych prognoz dotyczących produkcji i wywozu.
3.
Rada Współpracy okresowo bada środki podjęte na mocy ustępu 1 w celu stwierdzenia ich zgodności z celami niniejszej Umowy.
Artykuł  18 7

Produktom, określonym w niniejszej Umowie, pochodzącym z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii nie można przyznać bardziej korzystnego traktowania w przywozie do Wspólnoty od tego, które Państwa Członkowskie przyznają sobie nawzajem.

Artykuł  19 8
1.
W dziedzinie handlu Była Jugosłowiańska Republiki Macedonii przyznaje Wspólnocie traktowanie nie mniej korzystne niż klauzula największego uprzywilejowania. Jednakże w celu wspierania wymiany regionalnej Była Jugosłowiańska Republiki Macedonii będzie mogła w okresie przejściowym, wygasającym pięć lat po wejściu w życie niniejszej Umowy, przyznać traktowanie preferencyjne w przywozie towarów pochodzących z innych państw Byłej Jugosławii i innych krajów sąsiednich. Rada Współpracy może podjąć decyzję o przedłużeniu tego okresu.
2.
Bez uszczerbku dla artykułu 20 ustęp 2, Była Jugosłowiańska Republika Macedonii powstrzyma się, od dnia wejścia w życie niniejszej Umowy, od nakładania przy przywozie do Wspólnoty nowych należności celnych i opłat mających równoważny skutek lub nowych ograniczeń ilościowych lub środków o równoważnym skutku.
Artykuł  20 9
1.
Umawiające się Strony poinformują się nawzajem, z chwilą podpisania niniejszej Umowy, o postanowieniach odnoszących się do porozumień handlowych, które stosują.
2.
Z zastrzeżeniem artykułu 19 ustęp 1, Była Jugosłowiańska Republiki Macedonii może wprowadzić do swoich porozumień handlowych ze Wspólnotą nowe należności celne i opłaty mające równoważny skutek lub nowe ograniczenia ilościowe i środki o skutku równoważnym, a także podnieść należności celne i opłaty lub ograniczenia ilościowe i środki o skutku równoważnym, stosowane do produktów pochodzących ze Wspólnoty lub przeznaczonych dla Wspólnoty, w zakresie, w jakim środki te są konieczne dla nowo powstających sektorów przemysłu i restrukturyzacji w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii. Zgodnie z celami niniejszej Umowy środki wybrane przez Byłą Jugosłowiańską Republikę Macedonii są tymi, które w najmniejszym stopniu naruszają interesy handlowe i gospodarcze Wspólnoty.
3.
Była Jugosłowiańska Republika Macedonii powiadomi Wspólnotę o przewidywanych środkach w celu umożliwienia, przed ich wprowadzeniem, przeprowadzenia dyskusji na ten temat.
4.
Rada Współpracy okresowo bada środki podejmowane przez Byłą Jugosłowiańską Republikę Macedonii na mocy ustępu 2.
Artykuł  21 10

Pojęcie "produkty pochodzące" do celów wykonania tytułu II i odnoszące się do niej metody współpracy administracyjnej są ustanowione w protokole 2.

Artykuł  22 11

W przypadku zmian nomenklatury taryfy celnej Umawiających się Stron mających wpływ na produkty określone w niniejszej Umowie Rada Współpracy może przyjąć nomenklaturę taryfy tych produktów tak, aby była ona zgodna z tymi zmianami, zapewniając utrzymanie rzeczywistych korzyści wynikających z niniejszej Umowy.

Artykuł  23 12

Umawiające się Strony powstrzymają się od nakładania jakichkolwiek podatków wewnętrznych, powodujących bezpośrednio lub pośrednio dyskryminację między produktami jednej Umawiającej się Strony, a podobnymi produktami pochodzącymi z terytorium innej Umawiającej się Strony.

Produkty wywożone na terytorium jednej z Umawiających się Stron nie mogą korzystać ze zwrotu wewnętrznych podatków pośrednich, w wielkościach przekraczających podatki pośrednie nakładane na nie.

Artykuł  24 13

Umawiające się Strony zobowiązują się do zezwolenia, w swobodnie wymienialnej walucie, na płatności na rachunku bieżącym bilansu płatniczego, między osobami zamieszkałymi we Wspólnocie i Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, które są związane z przepływami towarów, dokonanymi zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy.

Artykuł  25 14

Była Jugosłowiańska Republika Macedonii podejmuje środki gwarantujące skuteczną i właściwą ochronę własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej, włączając skuteczne środki egzekucji tych praw, na poziomie podobnym do tego, jaki istnieje we Wspólnocie, oraz przystąpi do konwencji międzynarodowych dotyczących własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej.

Artykuł  26 15

Niniejsza Umowa nie stanowi przeszkody w stosowaniu zakazów lub ograniczeń przywozowych, wywozowych lub tranzytowych, uzasadnionych względami moralności publicznej, porządku publicznego lub bezpieczeństwa publicznego; ochrony zdrowia i życia ludzi, zwierząt i roślin, ochrony narodowych dóbr kultury o wartości artystycznej, historycznej lub archeologicznej lub ochrony własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej. Takie zakazy lub ograniczenia nie mogą jednakże stanowić środka arbitralnej dyskryminacji lub ukrytych ograniczeń w handlu między Umawiającymi się Stronami.

Artykuł  27 16
1.
Jeśli jedna z Umawiających się Stron stwierdzi, iż w handlu z drugą Umawiającą się Stroną występuje dumping, może na podstawie artykułu VI Układu Ogólnego w sprawie Taryf Celnych i Handlu (GATT 1994) oraz Porozumienia w sprawie wykonania artykułu VI GATT 1994 podjąć właściwe środki przeciwdziałania tego rodzaju praktyce, zgodnie z procedurami ustanowionymi w artykule 30.
2.
W przypadku środków podjętych przeciwko subsydiom Umawiające się Strony zobowiązują się do przestrzegania postanowień Umowy w sprawie subsydiów i wyrównawczych należności celnych, załączonej do Porozumienia WTO.
Artykuł  28 17

W przypadku gdy przywóz danego produktu na terytorium jednej z Umawiających się Stron zostaje powiększony w sposób i na warunkach, które powodują lub mogą powodować szkodę dla producentów krajowych produktów tego samego rodzaju lub produktów bezpośrednio konkurencyjnych, zainteresowana Umawiająca się Strona może podjąć konieczne środki ochronne na warunkach i zgodnie z procedurami ustanowionymi w artykule 30.

Artykuł  29 18

Jeśli jedna z Umawiających się Stron poddaje przywóz produktów mogących powodować występowanie trudności, określonych w artykule 28, procedurze administracyjnej mającej na celu szybkie dostarczenie informacji na temat tendencji w przepływach handlowych, powiadamia o tym drugą Umawiająca się Stronę.

Artykuł  30 19
1.
W odniesieniu do artykułu 27 ustęp 1 Rada Współpracy musi zostać powiadomiona o przypadku dumpingu, gdy tylko władze Umawiającej się Strony dokonującej przywozu rozpoczęły dochodzenie. Jeśli dumping odbywa się w dalszym ciągu lub jeśli nie znaleziono żadnego innego zadowalającego rozwiązania przez 30 dni następujących po notyfikacji sprawy Radzie Współpracy, Umawiająca się Strona dokonująca przywozu może przyjąć właściwe środki.
2.
W przypadkach określonych w artykule 28 przed podjęciem środków w nich przewidzianych lub w przypadkach, do których stosuje się ustęp 3, dana Umawiająca się Strona przekaże Radzie Współpracy wszystkie istotne informacje wymagane do dokładnego zbadania sytuacji w celu znalezienia rozwiązania możliwego do przyjęcia przez Umawiające się Strony. Konsultacje odbywają się w Radzie Współpracy przed podjęciem przez zainteresowaną Umawiającą się Stronę właściwych środków, jeśli druga Umawiająca się Strona o to poprosi.
3.
W przypadku gdy w wyjątkowych okolicznościach niezbędne jest natychmiastowe podjęcie działań uniemożliwiających uprzednie przeprowadzenie badania sytuacji, Umawiająca się Strona może w sytuacjach określonych w artykułach 27 i 28 niezwłocznie zastosować takie środki ostrożności, jakie są bezwzględnie niezbędne do zaradzenia sytuacji.
4.
Przy doborze środków należy przyznać pierwszeństwo tym, które w najmniejszym stopniu zakłócają funkcjonowanie Umowy. Środki takie muszą być bezwzględnie niezbędne, aby zaradzić trudnościom, które się pojawiły.

Podjęcie środków ochronnych zostanie niezwłocznie notyfikowane Radzie Współpracy, która odbędzie okresowe konsultacje w ich sprawie, w szczególności w związku z ich zniesieniem tak szybko, jak pozwolą na to okoliczności.

Artykuł  31 20

W przypadku nagłego i poważnego pogorszenia się sytuacji braku równowagi handlowej, mogącego zakłócić sprawne funkcjonowanie niniejszej Umowy Umawiające się Strony przystąpią do specjalnych konsultacji w ramach Rady Współpracy, aby zbadać trudności, które się pojawiły, w celu utrzymania sprawnego funkcjonowania niniejszej Umowy.

Artykuł  32 21

W przypadku gdy jedno lub większa liczba Państw Członkowskich Wspólnoty lub Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii znajdują się w szczególnie trudnej sytuacji lub zagrożone są szczególnie trudną sytuacją w zakresie bilansu płatniczego, zainteresowana Umawiająca się Strona może podjąć niezbędne środki ochronne. Przy wyborze środków pierwszeństwo daje się tym, które najmniej zakłócają funkcjonowanie niniejszej Umowy. Druga Umawiająca się Strona zostaje o nich niezwłocznie powiadomiona oraz podlegają one okresowym konsultacjom w Radzie Współpracy, mającym na celu w szczególności zniesienie tych środków tak szybko, jak tylko pozwolą na to okoliczności.

TYTUŁ  III

POSTANOWIENIA OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł  33
1.
Ustanawia się Radę Współpracy. Rada Współpracy ma prawo podejmowania decyzji w przypadkach przewidzianych w niniejszej Umowie dla realizacji celów ustalonych w niniejszej Umowie.

Podjęte decyzje wiążą Umawiające się Strony, które przyjmują środki niezbędne do ich wykonania.

2.
Rada Współpracy może także formułować rezolucje, zalecenia lub opinie, jakie uzna za stosowne dla realizacji wspólnych celów i sprawnego funkcjonowania niniejszej Umowy.
3.
Rada Współpracy uchwala swój regulamin wewnętrzny.
Artykuł  34
1.
Rada Współpracy składa się, z jednej strony, z przedstawicieli Wspólnoty oraz, z drugiej strony, z przedstawicieli Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii.

Europejski Bank Inwestycyjny uczestniczy w pracach Rady Współpracy w kwestiach podlegających jego kompetencjom.

2.
Członkowie Rady Współpracy mogą być reprezentowani w sposób ustanowiony w regulaminie.
3.
Rada Współpracy działa na mocy wspólnej Umowy zawartej między Wspólnotą z jednej strony a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii z drugiej strony.
Artykuł  35
1.
Urząd Przewodniczącego Rady Współpracy sprawowany jest przemiennie przez każdą z Umawiających się Stron zgodnie z trybem, który zostanie określony w regulaminie wewnętrznym.
2.
Posiedzenia Rady Współpracy zwołuje raz w roku jej przewodniczący.

Rada Współpracy zbiera się za każdym razem, kiedy szczególna konieczność tego wymaga, na wniosek jednej z Umawiających się Stron, na warunkach, które zostaną ustanowione w jej regulaminie wewnętrznym.

Artykuł  36
1.
Rada Współpracy może podjąć decyzję w sprawie ustanowienia grup roboczych, wspomagających Radę w wykonywaniu jej obowiązków.
2.
W swoim regulaminie wewnętrznym Rada Współpracy ustala skład i obowiązki takich grup roboczych oraz sposób ich funkcjonowania.
Artykuł  37

W przypadku gdy w trakcie wymiany informacji przewidzianych w niniejszej Umowie pojawiają się lub mogą pojawić się problemy w ogólnym funkcjonowaniu niniejszej Umowy w szczególności w dziedzinie handlu, Umawiające się Strony przystępują do konsultacji w ramach Rady Współpracy w celu uniknięcia, o ile jest to możliwe, wystąpienia zakłóceń na rynku.

Artykuł  38

Każda z Umawiających się Stron dostarcza, na wniosek drugiej Umawiającej się Strony, wszelkich istotnych informacji dotyczących zawartych umów zawierających postanowienia taryfowe lub handlowe, jak również zmian, które wprowadza do swojej taryfy celnej lub do zewnętrznych porozumień handlowych.

W przypadku gdy te zmiany lub te umowy mają bezpośredni i szczególny wpływ na funkcjonowanie niniejszej Umowy, powinny odbyć się odpowiednie konsultacje w Radzie Współpracy na wniosek drugiej Umawiającej się Strony, uwzględniające interesy Umawiających się Stron.

Artykuł  39

Gdy Wspólnota zawiera Układ o Stowarzyszeniu lub Umowę o Współpracy mające bezpośredni i szczególny wpływ na funkcjonowanie Umowy, w ramach Rady Współpracy prowadzi się odpowiednie konsultacje, aby Wspólnota mogła wziąć pod uwagę interesy Umawiających się Stron, określone w niniejszej Umowie.

W przypadku przystąpienia do Wspólnoty państwa trzeciego, w ramach Rady Współpracy prowadzi się odpowiednie konsultacje tak, aby można było wziąć pod uwagę interesy Umawiających się Stron, określone w niniejszej Umowie.

Artykuł  40
1.
Umawiające się Strony podejmują środki o charakterze ogólnym lub szczególnym wymagane do wypełnienia swoich zobowiązań wynikających z niniejszej Umowy. Zapewniają one, aby osiągnięte zostały cele określone w niniejszej Umowie.
2.
Jeśli jedna z Umawiających się Stron uzna, że druga Umawiająca się Strona nie spełniła zobowiązania nałożonego na nią w ramach Umowy, może podjąć właściwe środki. Przedtem przedstawia ona, z wyjątkiem szczególnie pilnych przypadków, Radzie Współpracy wszystkie istotne informacje potrzebne do dokładnego zbadania sytuacji w celu znalezienia rozwiązania możliwego do przyjęcia dla każdej z Umawiających się Stron.
3.
Przy wyborze środków pierwszeństwo daje się tym, które najmniej zakłócają funkcjonowanie niniejszej Umowy. Środki te powinny zostać niezwłocznie notyfikowane Radzie Współpracy i powinny być przedmiotem konsultacji w Radzie, na wniosek drugiej Umawiającej się Strony.
Artykuł  41
1.
Wszelkie spory dotyczące interpretacji niniejszej Umowy, które wynikły między Umawiającymi się Stronami, mogą zostać przedstawione Radzie Współpracy.
2.
Jeśli Rada Współpracy nie doprowadzi do rozstrzygnięcia sporu na swoim najbliższym posiedzeniu, każda ze Stron może powiadomić drugą Stronę o wyznaczeniu arbitra; wówczas druga Strona musi wyznaczyć drugiego arbitra w terminie dwóch miesięcy.

Rada Współpracy wyznacza trzeciego arbitra.

Decyzje arbitrów są podejmowane większością głosów.

Każda Umawiająca się Strona sporu musi podjąć środki konieczne do wykonania decyzji arbitrów.

Artykuł  42

W dziedzinach podlegających niniejszej Umowie:

– uzgodnienia stosowane przez Byłą Jugosłowiańską Republikę Macedonii w stosunku do Wspólnoty nie mogą prowadzić do powstania jakiejkolwiek dyskryminacji między Państwami Członkowskimi, ich obywatelami, osobami fizycznymi lub prawnymi,

– uzgodnienia stosowane przez Wspólnotę w stosunku do Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii nie mogą prowadzić do powstania jakiejkolwiek dyskryminacji między obywatelami, osobami fizycznymi lub prawnymi.

Artykuł  43

Załączniki A, B, C, D, E oraz protokoły 1, 2 i 3 stanowią integralną część niniejszej Umowy.

Artykuł  44

Niniejsza Umowa zawarta jest na czas nieokreślony.

Każda z Umawiających się Stron może wypowiedzieć niniejszą Umowę, notyfikując to drugiej Umawiającej się Stronie.

Niniejsza Umowa przestaje obowiązywać sześć miesięcy po dacie takiej notyfikacji.

Artykuł  45

Umawiające się Strony zbadają, w stosownym czasie i jeśli warunki zostaną spełnione, możliwość wzmocnienia stosunków umownych, mając na uwadze aspiracje Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii do rozwijania bliskich stosunków w celu stowarzyszenia ze Wspólnotą Europejską.

Artykuł  46

Niniejsza Umowa stosuje się do terytoriów, na których Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską ma zastosowanie, i na warunkach ustanowionych w tym Traktacie, z jednej strony, i do terytorium Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, z drugiej strony.

Artykuł  47

Niniejsza Umowa sporządzona została w dwóch egzemplarzach w każdym z języków urzędowych Umawiających się Stron, a każdy z tych tekstów jest na równi autentyczny.

Artykuł  48

Sekretarz generalny Rady Unii Europejskiej jest depozytariuszem niniejszej Umowy.

Artykuł  49

Niniejsza Umowa podlega zatwierdzeniu przez Umawiające się Strony zgodnie z ich procedurami wewnętrznymi.

Niniejsza Umowa wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po notyfikacji zakończenia procedury określonej w akapicie pierwszym.

ZAŁĄCZNIKI

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  A

dotyczący produktów określonych w artykule 14

ZAŁĄCZNIK  B

dotyczący uzgodnień taryfowych i reguł mających zastosowanie do niektórych towarów uzyskanych w wyniku przetworzenia produktów rolnych, określonych w artykule 16

ZAŁĄCZNIK  C

dotyczący rocznych pułapów, określonych w artykule 15 ustęp 1

ZAŁĄCZNIK  D

Produkty określone w artykule 15 ustęp 2

ZAŁĄCZNIK  E

Produkty określone w artykule 15 ustęp 2

PRZYWÓZ DO WSPÓLNOTY NASTĘPUJĄCYCH PRODUKTÓW PODDANY JEST 80 % OBNIŻENIU NALEŻNOŚCI CELNYCH

Nie naruszając reguł interpretacji Nomenklatury Scalonej, terminologia stosowana do opisu produktów ma jedynie wartość indykatywną, natomiast system preferencyjny został określony, w kontekście niniejszego załącznika, przy wykorzystaniu kodów CN. W przypadku gdy są wskazane kody CN, system preferencyjny zostanie określony przy zastosowaniu kodu CN i odpowiedniego opisu łącznie.

Kod CN Wyszczególnienie Ilość

(w tonach)

Postanowienia szczególne
0102 Bydło żywe: 1.650

(waga tuszy)

Kontyngent taryfowy
0102 90 - Pozostałe:
- - Gatunki domowe:
- - - O masie powyżej 300 kg:
- - - - Jałówki (bydło płci

żeńskiej, które nigdy nie

miało cielaka):

ex 0102 90 51 - - - - - Rzeźne:
- - - - - - Niemające jeszcze

żadnego stałego

uzębienia i których

masa jest co najmniej

równa 320 kg, ale nie

większa niż 470 kg(1)

ex 0102 90 59 - - - - - Pozostałe:
- - - - - - Niemające jeszcze

żadnego stałego zęba i

których masa jest, co

najmniej równa 320 kg,

ale nie większa niż 470

kg(1)

- - - - Pozostałe:
ex 0102 90 71 - - - - - Rzeźne:
- - - - - - Byki i woły niemające

jeszcze żadnego stałego

uzębienia i których

masa jest, co najmniej

równa 350 kg, ale nie

większa niż 500 kg(1)

ex 0102 90 79 - - - - - Pozostałe:
- - - - - - Byki i woły niemające

jeszcze żadnego stałego

uzębienia i których

masa jest, co najmniej

równa 350 kg, ale nie

większa od 500 kg(1)

0201 Wołowina świeża lub chłodzona:
ex 0201 10 00 - Tusze i półtusze
- - Tusze o wadze, co najmniej 180

kg, ale nie większej niż 300 kg

i półtusze o wadze co najmniej

90 kg, ale nie większej niż

150 kg, z niskim stopniem

skostnienia chrząstek (w

szczególności tkanki chrzęstnej

spojenia łonowego i kręgów),

których mięso jest koloru

jasnoróżowego i których

tłuszcz, o niezwykle dobrej

strukturze, jest koloru od

białego do jasnożółtego(1)

0201 20 - Pozostałe kawałki mięsa z kośćmi:
ex 0201 20 20 - - Ćwierćtusze "kompensowane"
- - - Ćwierćtusze "kompensowane" o

masie co najmniej 90 kg, ale

nie większej niż 150 kg, o

niskim stopniu skostnienia

chrząstek (w szczególności

tkanki chrzęstnej spojenia

łonowego i kręgów), których

mięso jest koloru

jasnoróżowego i których

tłuszcz, o niezwykle dobrej

strukturze, jest koloru od

białego do jasnożółtego(1)

ex 0201 20 30 - - Ćwierćtusze tylne

nierozdzielone lub rozdzielone:

- - - Ćwierćtusze tylne rozdzielone

o wadze co najmniej 45 kg,

ale nie większej niż 75 kg, o

niskim stopniu skostnienia

chrząstek (w szczególności

tkanki chrzęstnej kręgów),

których mięso jest koloru

jasno różowego i których

tłuszcz, o niezwykle dobrej

strukturze, jest koloru od

białego do jasnożółtego(1)

ex 0201 20 50 - - Ćwierćtusze tylne

nierozdzielone lub rozdzielone:

- - - Ćwierćtusze tylne rozdzielone

o wadze co najmniej 45 kg,

ale nie większej niż 75 kg,

(co najmniej 38 kg, ale nie

więcej niż 68 kg w przypadku

kawałków nazywanych

"Pistola"), o niskim stopniu

skostnienia chrząstek (w

szczególności tkanki

chrzęstnej spojenia

łonowego), których mięso jest

koloru jasnoróżowego i

których tłuszcz, o niezwykle

dobrej strukturze, jest

koloru od białego do

jasnożółtego(1)

(1) Objęcie tą podpozycją podlega warunkom ustanowionym w odpowiednich

postanowieniach wspólnotowych.

PROTOKÓŁ  1

w sprawie dodatkowych zasad handlu dotyczących niektórych wyrobów żelaznych i stalowych

Artykuł  1

Niniejszy protokół stosuje się do wyrobów wymienionych w działach 72 i 73 Wspólnej Taryfy Celnej(1) pod następującymi pozycjami: 7204, 7208-7212, 7303-7306. Stosuje się także do innych gotowych wyrobów stalowych, które mogłyby w przyszłości pochodzić z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii.

Artykuł  2
1.
Przywóz do Wspólnoty wyrobów pochodzących z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, wymienionych w załączniku I do niniejszego protokołu, podlega rocznym plafonom taryfowym, ustalonym na rok wejścia w życie Umowy, wskazanym dla każdego wyrobu.
2.
Począwszy od drugiego roku następującego po wejściu w życie Umowy, wysokości plafonów taryfowych wskazane w załączniku I są corocznie powiększane o 5 %, chyba że Wspólnota przedłuży na rok plafon lub plafony z roku poprzedniego.
Artykuł  3
1.
Licząc od wejścia w życie Umowy, Była Jugosłowiańska Republika Macedonii zniesie ograniczenia ilościowe, należności celne oraz opłaty przy wywozie do Wspólnoty oraz środki o równoważnym skutku, z wyjątkiem tych, które są stosowane do odpadów i złomu żelaznego z pełnej pozycji 7204 Nomenklatury Scalonej, które będą stopniowo zmniejszane, aż do ich zniesienia najpóźniej z końcem drugiego roku następującego po wejściu w życie Umowy.
2.
Była Jugosłowiańska Republika Macedonii będzie stopniowo liberalizować ograniczenia wywozowe odpadów i złomu żelaznego. Dlatego zezwoli na wywóz tych wyrobów do Wspólnoty w następujących limitach ilościowych: 20.000 ton podczas pierwszego roku po wejściu w życie Umowy i 35.000 podczas drugiego roku po wejściu w życie Umowy.
3.
Władze Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii notyfikują Wspólnocie, w terminie trzech miesięcy następujących po wejściu w życie Umowy, środki wewnętrzne przyjęte w celu pełnego wprowadzenia w życie tej stopniowej liberalizacji i raz na pół roku przesyłać będą Wspólnocie szczegóły dotyczące wydanych pozwoleń na wywóz i dokonanego wywozu. Grupa Kontaktowa okresowo zbada stopniową liberalizację ograniczeń wywozowych i, gdy sytuacja tego wymaga, wyda zalecenia Radzie Współpracy.
Artykuł  4

W przypadku gdy przywóz danego wyrobu na terytorium jednej z Umawiających się Stron powiększy się w ilościach i na takich warunkach, że powoduje on lub może powodować szkody dla producentów krajowych podobnych wyrobów lub bezpośrednio konkurencyjnych lub też poważne zakłócenia na rynkach wyrobów stalowych Umawiającej się Strony, Umawiające się Strony niezwłocznie podejmą konsultacje w celu znalezienia właściwego rozwiązania, zanim zainteresowana Umawiająca się Strona przyjmie właściwe środki. Przy doborze środków należy przyznać pierwszeństwo tym, które w najmniejszym stopniu zakłócają funkcjonowanie Umowy.

Artykuł  5
1.
Umawiające się Strony uznają potrzebę wprowadzenia procedury administracyjnej umożliwiającej szybkie dostarczanie informacji, dotyczącej tendencji w przepływach handlowych w odniesieniu do wyrobów stalowych pochodzących z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii w celu podwyższenia przejrzystości i uniknięcia ewentualnych nadużyć w handlu.
2.
Umawiające się Strony uzgadniają zatem wprowadzenie systemu podwójnej kontroli, bez ograniczeń ilościowych, przy przywozie do Wspólnoty wyrobów stalowych pochodzących z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, wymianę informacji statystycznych na temat wywozu i dokumentów nadzoru oraz niezwłocznie podejmują konsultacje dotyczące jakiegokolwiek problemu wynikającego z działania wspomnianego systemu.
3.
Szczegóły systemu podwójnej kontroli zawarte są w załączniku II do niniejszego protokołu. System będzie okresowo poddawany przeglądowi, aby sprawdzić konieczność jego dalszego stosowania. Załącznik będzie zatem mógł być zmieniony bądź też system podwójnej kontroli będzie mógł być zniesiony decyzją Rady Współpracy.
Artykuł  6

Umawiające się Strony zobowiązują się do ścisłej współpracy odnośnie do spraw dotyczących przemysłu stalowego, w szczególności w dziedzinach wymienionych w artykule 4 Umowy. W tym kontekście uzgadniają zapewnienie przejrzystości poprzez okresową wymianę informacji na temat ich polityki w takich dziedzinach, jak konkurencja, pomoc publiczna i restrukturyzacja.

Artykuł  7

Strony uzgadniają, że jednym ze specjalnych organów ustanowionych przez Radę Współpracy jest Grupa Kontaktowa odpowiedzialna za wykonanie niniejszego protokołu.

______

(1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1734/96 z dnia 9 września 1996 roku, zmieniające załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 238 z 19.9.1996, str. 1).

ZAŁĄCZNIK  I

ZAŁĄCZNIK  II

dotyczący wprowadzenia systemu podwójnej kontroli przy wywozie do Wspólnot Europejskich niektórych wyrobów stalowych EWWiS i WE, pochodzących z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii

Artykuł  1
1.
Od daty wejścia w życie Umowy o współpracy między Wspólnotą Europejską a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii (dalej zwane odpowiednio "Umową" i "Wspólnotą"), przywóz do Wspólnoty wyrobów pochodzących z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, które są wymienione w dodatku I, podlega przedstawieniu dokumentu nadzoru zgodnie z wzorem pokazanym w załączniku II, wydanego przez organy we Wspólnocie.
2.
Klasyfikacja wyrobów objętych protokołem oparta jest na wspólnotowej nomenklaturze celnej i statystycznej Wspólnoty (zwanej dalej "Nomenklaturą Scaloną" lub, w formie skrótowej, "CN"). Pochodzenie tych wyrobów objętych niniejszym protokołem ustala się zgodnie z zasadami obowiązującymi we Wspólnocie.
3.
Właściwe organy Wspólnoty poinformują Byłą Jugosłowiańską Republikę Macedonii o każdej zmianie Nomenklatury Scalonej (CN) dotyczącej wyrobów podlegających systemowi podwójnej kontroli, przed datą ich wejścia w życie we Wspólnocie.
4.
Przywóz do Wspólnoty wyrobów żelaznych i stalowych pochodzących z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, które są wymienione w dodatku I, jest uzależniony ponadto od wydania dokumentu wywozowego przez właściwe organy Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii. Aby uniknąć problemów na koniec roku, przedstawienie przez importera oryginału dokumentu wywozowego musi być dokonane nie później niż dnia 31 marca roku następującego po roku, w którym zostały wysłane towary objęte dokumentem.
5.
Dokument wywozowy nie będzie wymagany dla towarów już wysłanych przed datą wejścia w życie Umowy, pod warunkiem że miejsce przeznaczenia tych wyrobów nie zostało zmienione z miejsca przeznaczenia niewspólnotowego i że wyroby, które mogą być przywożone w ramach wcześniejszego systemu kontroli stosowanego w 1996 roku tylko pod warunkiem przedstawienia dokumentu nadzoru, taki dokument rzeczywiście posiadają.
6.
Wysyłkę uznaje się za dokonaną w dniu załadunku na środek transportu służący do wywozu.
7.
Dokument wywozowy odpowiada wzorowi przedstawionemu w dodatku III. Dokument ten jest ważny w odniesieniu do wywozu na cały obszar celny Wspólnoty.
8.
Była Jugosłowiańska Republika Macedonii notyfikuje Komisji Wspólnot Europejskich nazwy i adresy właściwych organów rządowych Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii uprawnionych do wydawania i do weryfikowania dokumentów wywozowych wraz ze wzorami pieczęci i podpisów, jakimi posługują się te organy. Była Jugosłowiańska Republika Macedonii notyfikuje także Komisji każdą zmianę, jaka pojawiła się w tych dokumentach.
9.
Niektóre postanowienia techniczne odnoszące się do wprowadzenia w życie systemu podwójnej kontroli są ustanowione w dodatku IV.
Artykuł  2
1.
Była Jugosłowiańska Republika Macedonii zobowiązuje się do dostarczenia Wspólnocie dokładnych informacji statystycznych na temat dokumentów wywozowych wydanych przez organy Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii na podstawie artykułu 1. Informacje takie przekazywane są Wspólnocie do końca miesiąca następującego po miesiącu, do którego dane statystyczne się odnoszą.
2.
Wspólnota zobowiązuje się do dostarczenia organom Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii dokładnych informacji statystycznych na temat dokumentów nadzoru wydanych przez Państwa Członkowskie w odniesieniu do wyrobów wymienionych w dodatku I. Informacje takie przekazywane są organom Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii do końca miesiąca następującego po miesiącu, do którego dane statystyczne się odnoszą.
Artykuł  3

W razie konieczności, na żądanie jednej ze Stron, odbywają się konsultacje w sprawie problemów wynikających z funkcjonowania systemu podwójnej kontroli. Konsultacje takie odbywają się niezwłocznie. Wszelkie konsultacje odbywające się na mocy niniejszego artykułu obie Strony prowadzą w duchu współpracy i pragnienia osiągnięcia wzajemnego porozumienia.

Artykuł  4

Wszelkie uwagi w sprawie niniejszego załącznika kieruje się:

– w odniesieniu do Wspólnoty, do Komisji Wspólnot Europejskich (DG I/D/2 i DG III/C/2),

– w odniesieniu do Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, do jej misji przy Wspólnotach Europejskich, do Ministerstwa Spraw Zagranicznych i Ministerstwa Gospodarki.

DODATEK  I

BYŁA JUGOSŁOWIAŃSKA REPUBLIKA MACEDONII

WYKAZ WYROBÓW PODLEGAJĄCYCH PODWÓJNEJ KONTROLI

Cała pozycja CN 7208 Cała pozycja CN 7303

Cała pozycja CN 7209 Cała pozycja CN 7304

Cała pozycja CN 7210 Cała pozycja CN 7305

Cała pozycja CN 7211 Cała pozycja CN 7306

Cała pozycja CN 7212

DODATEK  II

DODATEK  III

DODATEK  IV

BYŁA JUGOSŁOWIAŃSKA REPUBLIKA MACEDONII

Załącznik techniczny dotyczący systemu podwójnej kontroli

1. Dokumenty wywozowe mają wymiar 210 × 297 mm. Stosowany papier musi być biały, formatu nadającego się do pisania, nie zawiera ścieru drzewnego i waży nie mniej niż 25 g/m2. Sporządza się je w języku angielskim. Jeżeli są wypełniane ręcznie, wpisów należy dokonywać atramentem i pismem drukowanym. Dokumenty te mogą zawierać dodatkowe kopie należycie oznaczone jako takie. Jeżeli dokumenty sporządzono w kilku kopiach, jedynie wierzchnia kopia jest oryginałem. Kopie tą oznacza się wyraźnie jako "oryginał", a pozostałe kopie jako "kopie". Jedynie oryginał jest przyjmowany przez właściwe organy Wspólnoty jako ważny do celów kontroli wywozu do Wspólnoty zgodnie z postanowieniami dotyczącymi systemu podwójnej kontroli.

2. Każdy dokument opatrzony jest standardowym numerem seryjnym, wydrukowanym lub nie, dzięki któremu można go zidentyfikować. Numer ten składa się z następujących elementów:

– liczby dwucyfrowej identyfikującej kraj wywozu: 96,

– liczby dwucyfrowej identyfikującej Państwo Członkowskie, w którym ma nastąpić odprawa celna:

01 = Francja

02 = Belgia i Luksemburg

03 = Niderlandy

04 = Niemcy

05 = Włochy

06 = Zjednoczone Królestwo

07 = Irlandia

08 = Dania

09 = Grecja

10 = Portugalia

11 = Hiszpania

30 = Szwecja

32 = Finlandia

38 = Austria

– liczby jednocyfrowej identyfikującej rok, odpowiadający ostatniej cyfrze w odpowiednim roku, np.: 7 dla 1997 roku,

– liczby dwucyfrowej 01-99, identyfikującej konkretny urząd wydający w kraju wywozu,

– liczby pięciocyfrowej biegnącej kolejno od 00001 do 99999, przypisanej do Państwa Członkowskiego odprawy celnej.

3. Dokumenty wywozowe są ważne przez cztery miesiące od daty ich wydania. Dokumenty wywozowe mogą być odnawiane lub przedłużane.

4. Ponieważ importer, ubiegając się o dokument przywozowy, powinien przedstawić oryginalny dokument wywozowy, dokumenty wywozowe powinny być, w miarę możliwości, wydawane w odniesieniu do pojedynczych transakcji handlowych, a nie umów globalnych.

5. Była Jugosłowiańska Republika Macedonii nie musi zamieszczać informacji cenowych na dokumencie wywozowym, jeżeli istnieje rzeczywista potrzeba ochrony tajemnicy handlowej. W takich przypadkach wpis w polu 9 dokumentu wywozowego powinien wskazywać powody nieujawniania informacji cenowej oraz zawierać stwierdzenie, że jest ona dostępna dla właściwych organów Wspólnot Europejskich na żądanie.

6. Dokumenty wywozowe mogą być wydane po wysyłce wyrobów, do których się odnoszą. W takich przypadkach muszą zawierać adnotację "wydane z datą wsteczną".

7. W przypadku kradzieży, utraty lub zniszczenia dokumentu wywozowego eksporter może zwrócić się do właściwego organu rządowego, który wydał dokument, o sporządzenie duplikatu na podstawie dokumentów wywozowych znajdujących się w jego posiadaniu. Wystawiony w ten sposób duplikat każdego takiego dokumentu opatruje się adnotacją "duplikat". Duplikat nosi datę oryginalnego dokumentu wywozowego.

8. Właściwe organy wspólnotowe zostają niezwłocznie poinformowane o wycofaniu lub zmianie dokumentu wywozowego już wydanego i, gdzie stosowne, o podstawie takiego działania.

PROTOKÓŁ  2

dotyczący definicji pojęcia "produkty pochodzące" i metod współpracy administracyjnej

TYTUŁ  I

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł  1

Definicje

Do celów niniejszego protokołu:

a) "wytwarzanie" oznacza każdy rodzaj obróbki lub przetwarzania, włącznie z montażem i operacjami szczególnymi;

b) "materiał" oznacza każdy składnik, surowiec, komponent lub część itp., użyte do wytworzenia produktu;

c) "produkt" oznacza wytwarzany produkt, nawet jeśli jest on przeznaczony do użycia w innym procesie wytwarzania;

d) "towary" oznaczają zarówno materiały, jak i produkty;

e) "wartość celna" oznacza wartość określoną zgodnie z Porozumieniem w sprawie wykonania artykułu VII Układu Ogólnego w sprawie Taryf Celnych i Handlu z 1994 roku (Porozumienie WTO w sprawie ustalania wartości celnej);

f) "cena ex-works" oznacza cenę zapłaconą za produkt ex-works producentowi we Wspólnocie lub w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii, który dokonuje ostatniej obróbki lub przetworzenia, pod warunkiem że cena ta zawiera wartość wszystkich użytych materiałów z wyłączeniem wszystkich podatków wewnętrznych, które są lub mogą być zwrócone w chwili wywozu produktu;

g) "wartość materiałów" oznacza wartość celną w chwili przywozu użytych materiałów niepochodzących lub, jeśli nie jest znana i nie może zostać ustalona, pierwszą możliwą do ustalenia cenę zapłaconą za materiały we Wspólnocie lub w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii;

h) "wartość materiałów pochodzących" oznacza wartość takich materiałów, jak zdefiniowano w literze g) stosowanej mutatis mutandis;

i) "wartość dodana" oznacza cenę ex-works pomniejszoną o wartość celną każdego z użytych produktów, które nie pochodzą z kraju, w którym te produkty zostały uzyskane;

j) "działy" i "pozycje" oznaczają działy i pozycje (kody czterocyfrowe) stosowane w nomenklaturze, która tworzy Zharmonizowany System Oznaczania i Kodowania Towarów, zwany w niniejszym protokole "Zharmonizowanym Systemem" lub "HS";

k) "klasyfikowany" odnosi się do klasyfikacji produktu lub materiału do poszczególnej pozycji;

l) "przesyłka" oznacza produkty, które są albo wysyłane równocześnie od jednego eksportera do jednego odbiorcy albo objęte jednolitym dokumentem przewozowym obejmującym ich przesłanie od eksportera do odbiorcy albo, w przypadku braku takich dokumentów, jednolitą fakturą;

m) "terytoria" obejmują wody terytorialne.

TYTUŁ  II

DEFINICJA POJĘCIA "PRODUKTY POCHODZĄCE"

Artykuł  2

Wymogi ogólne

1.
Do celów wykonania Umowy następujące produkty uważa się za pochodzące ze Wspólnoty:

a) produkty całkowicie uzyskane we Wspólnocie w rozumieniu artykułu 4 niniejszego protokołu;

b) produkty uzyskane we Wspólnocie zawierające materiały, które nie zostały w pełni tam uzyskane, pod warunkiem że takie materiały zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu we Wspólnocie w rozumieniu artykułu 5 niniejszego protokołu;

2.
Do celów wykonania Umowy następujące produkty uważa się za pochodzące z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii:

a) produkty całkowicie uzyskane w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii w rozumieniu artykułu 4 niniejszego protokołu;

b) produkty uzyskane w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii zawierające materiały, które nie zostały tam całkowicie uzyskane, pod warunkiem że takie materiały zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii w rozumieniu artykułu 5 niniejszego protokołu.

Artykuł  3

Dwustronna kumulacja pochodzenia

1.
Materiały pochodzące ze Wspólnoty są uważane za materiały pochodzące z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, jeżeli są włączone do produktu tam uzyskanego. Nie jest konieczne poddanie takich materiałów wystarczającej obróbce lub przetworzeniu, pod warunkiem że zostały one poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającemu poza zakres, określony w artykule 6 ustęp 1 niniejszego protokołu.
2.
Materiały pochodzące z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii są uważane za materiały pochodzące ze Wspólnoty, jeżeli są włączone do produktu tam uzyskanego. Nie jest konieczne poddanie takich materiałów wystarczającej obróbce lub przetworzeniu, pod warunkiem że zostały one poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającemu poza zakres, określony w artykule 6 ustęp 1 niniejszego protokołu.
Artykuł  4

Produkty całkowicie uzyskane

1.
Następujące produkty są uważane za całkowicie uzyskane we Wspólnocie lub w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii:

a) produkty mineralne wydobyte z ich ziemi lub z ich dna morskiego;

b) produkty roślinne tam zebrane;

c) żywe zwierzęta tam urodzone i wyhodowane;

d) produkty pochodzące od żywych zwierząt, które zostały tam wyhodowane;

e) produkty uzyskane przez polowanie lub połowy tam przeprowadzone;

f) produkty rybołówstwa morskiego i inne produkty wydobyte z morza poza wodami terytorialnymi Wspólnoty lub Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii przez ich statki;

g) produkty wytworzone na pokładzie ich statków przetwórni wyłącznie z produktów określonych w literze f);

h) używane artykuły tam zebrane, nadające się tylko do odzysku surowców, włączając w to używane opony nadające się tylko do bieżnikowania lub do wykorzystania jako odpady;

i) odpady i złom powstający w wyniku działalności wytwórczej tam przeprowadzonej;

j) produkty wydobyte z ziemi dna morskiego lub spod ziemi dna morskiego poza ich wodami terytorialnymi, pod warunkiem że posiadają wyłączne prawa do eksploatacji tego dna lub ziemi pod dnem;

k) towary wytworzone tam wyłącznie z produktów wymienionych w literach a)-j).

2.
Określenia "ich statki" i "ich statki przetwórnie" w ustępie 1 litera f) i g) odnosi się tylko do statków i statków przetwórni:

a) które są wpisane do rejestru lub zarejestrowane w Państwie Członkowskim WE lub w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii;

b) które pływają pod banderą Państwa Członkowskiego WE lub Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii;

c) które w części wynoszącej przynajmniej 50 % są własnością obywateli Państw Członkowskich WE lub Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii lub spółki z siedzibą zarządu mieszczącą się w jednym z tych państw, której dyrektorem lub dyrektorami, przewodniczącym zarządu lub rady nadzorczej i większością członków tych zarządów są obywatele Państw Członkowskich WE lub Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii i w których, ponadto, w przypadku spółek osobowych lub spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, przynajmniej połowa kapitału należy do tych państw lub do podmiotów publicznych lub do obywateli wspomnianych państw;

d) w których kapitan i oficerowie są obywatelami Państw Członkowskich WE lub Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii; oraz

e) w których przynajmniej 75 % załogi jest obywatelami Państw Członkowskich WE lub Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii.

Artykuł  5

Produkty poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu

1.
Do celów artykułu 2, produkty, które nie są całkowicie uzyskane, są uważane za poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu wtedy, gdy spełnione są warunki określone w wykazie w załączniku II.

Powyższe warunki wskazują, w odniesieniu do wszystkich produktów objętych niniejszą Umową, obróbkę lub przetworzenie, które muszą zostać wykonane na materiałach niepochodzących, użytych przy wytwarzaniu, i są stosowane wyłącznie w odniesieniu do tych materiałów. Odpowiednio, jeśli produkt, który uzyskał status produktu pochodzącego poprzez spełnienie warunków określonych w wykazie, jest użyty do wytworzenia innego produktu, warunki odnoszące się do produktu, do którego wytworzenia został użyty, nie odnoszą się do niego i nie bierze się pod uwagę materiałów niepochodzących, które mogły zostać użyte w procesie jego wytwarzania.

2.
Niezależnie od postanowień ustępu 1, materiały niepochodzące, które zgodnie z warunkami określonymi w wykazie nie powinny być użyte do wytworzenia produktu, mogą zostać użyte pod warunkiem, że:

a) ich łączna wartość nie przekracza 10 % ceny ex-works produktu;

b) żaden z udziałów procentowych określony w wykazie jako wartość maksymalna materiałów niepochodzących nie został przekroczony przy zastosowaniu postanowień niniejszego ustępu.

Niniejszego ustępu nie stosuje się do produktów objętych rozdziałami 50-63 Zharmonizowanego Systemu.

3.
Ustępy 1 i 2 stosuje się z wyjątkiem przewidzianym w artykule 6.
Artykuł  6

Niewystarczająca obróbka lub przetworzenie

1.
Bez uszczerbku dla ustępu 2, następujące operacje są uważane za niewystarczającą obróbkę lub przetworzenie dla nadania statusu produktów pochodzących, niezależnie od tego, czy spełnione zostały wymogi określone w artykule 5:

a) operacje mające na celu zapewnienie zachowania produktów w dobrym stanie podczas transportu i składowania (wietrzenie, rozkładanie, suszenie, chłodzenie, umieszczanie w roztworze soli, ditlenku siarki lub w innych roztworach wodnych, usuwanie uszkodzonych części i podobne operacje);

b) proste operacje polegające na usuwaniu kurzu, przesiewaniu lub sortowaniu, segregowaniu, dobieraniu (włącznie z kompletowaniem zestawów artykułów), myciu, malowaniu, rozcinaniu;

c) i) zmiany opakowania oraz rozdzielanie i łączenie paczek;

ii) zwykłe umieszczanie w butelkach, kolbach, workach, skrzynkach, pudełkach, umocowanie na kartach lub planszach itp.; oraz wszystkie inne proste operacje związane z pakowaniem;

d) umieszczanie znaków, etykiet i innych podobnych odróżniających oznakowań na produktach lub ich opakowaniach;

e) proste mieszanie produktów, również różnych rodzajów, gdzie jeden lub więcej składników mieszaniny nie spełnia warunków ustalonych w niniejszym protokole, umożliwiających uznanie ich za pochodzące ze Wspólnoty lub z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii;

f) prosty montaż części dla otrzymania kompletnego produktu;

g) połączenie dwóch lub więcej operacji określonych w literach a)-f);

h) ubój zwierząt.

2.
Wszystkie operacje przeprowadzane bądź we Wspólnocie, bądź w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii na danym produkcie są rozważane łącznie do celów określenia, czy przetworzenie lub obróbka, jakiej został poddany dany produkt, są uważane za niewystarczające w rozumieniu ustępu 1.
Artykuł  7

Jednostka kwalifikacyjna

1.
Jednostką kwalifikacyjną do celów zastosowania postanowień niniejszego protokołu jest poszczególny produkt, który jest uważany za jednostkę podstawową przy określaniu klasyfikacji przy wykorzystaniu nomenklatury Zharmonizowanego Systemu.

Odpowiednio, jak następuje:

a) w przypadku gdy produkt składający się z grupy lub zbioru artykułów jest sklasyfikowany w kategoriach Zharmonizowanego Systemu w ramach jednej pozycji, jego całość stanowi jednostkę kwalifikacyjną;

b) jeśli przesyłka składa się z kilku identycznych produktów klasyfikowanych w tej samej pozycji Zharmonizowanego Systemu, to każdy produkt musi być traktowany indywidualnie przy zastosowaniu postanowień niniejszego protokołu.

2.
W przypadku gdy na mocy ogólnej reguły 5 Zharmonizowanego Systemu opakowanie jest dołączone do produktu do celów klasyfikacji, może zostać ono również włączone do celów określenia pochodzenia.
Artykuł  8

Akcesoria, części zapasowe i narzędzia

Akcesoria, części zapasowe i narzędzia wysyłane z częścią wyposażenia, maszyną, aparatem lub pojazdem, które są częścią typowego wyposażenia i są wliczone w ich cenę lub nie są oddzielnie fakturowane, są uważane za tworzące całość z częścią wyposażenia, maszyną, aparatem lub pojazdem, o których mowa.

Artykuł  9

Zestawy

Zestawy, określone w ogólnej regule nr 3 Zharmonizowanego Systemu, są uważane za pochodzące, jeżeli wszystkie składniki produktu są produktami pochodzącymi. Niemniej jednak, jeżeli zestaw składa się z produktów pochodzących i niepochodzących, to będzie on jako całość uważany za pochodzący, pod warunkiem że wartość produktów niepochodzących nie przekracza 15 % ceny ex-works zestawu.

Artykuł  10

Składniki neutralne

W celu określenia, czy produkt jest pochodzący, nie jest konieczne określenie pochodzenia następujących składników, które mogły zostać użyte w jego wytworzeniu:

a) energia elektryczna i paliwo;

b) zakład i wyposażenie;

c) maszyny i narzędzia;

d) towary, które nie wchodzą i które nie są planowane do wejścia w końcowy skład produktu.

TYTUŁ  III

WYMOGI TERYTORIALNE

Artykuł  11

Zasada terytorialności

1.
Warunki ustalone w tytule II dotyczące nabywania statusu pochodzenia muszą być nieprzerwanie spełniane we Wspólnocie lub w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii.
2.
Jeśli towary pochodzące, wywożone ze Wspólnoty lub z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii do innego kraju, powrócą, muszą być uważane za niepochodzące, chyba że organom celnym zostanie wykazane, że:

a) towary powracające są tymi samymi towarami, które zostały wywiezione; oraz

b) nie została na nich dokonana żadna operacja wykraczająca poza te konieczne dla utrzymania ich w dobrym stanie w tamtym kraju lub gdy dokonywano wywozu.

Artykuł  12

Transport bezpośredni

1.
Preferencyjne traktowanie przewidziane w Umowie dotyczy tylko produktów spełniających wymogi niniejszego protokołu, które są przewożone bezpośrednio między Wspólnotą a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii. Jednakże produkty tworzące jedną przesyłkę mogą być przewożone przez inne terytoria, gdzie mogą być przeładowywane lub czasowo składowane, pod warunkiem że pozostają pod nadzorem organów celnych kraju tranzytu lub składowania i że nie zostaną one poddane innym operacjom niż wyładunek, ponowny załadunek lub jakiejkolwiek operacji wymaganej dla utrzymania ich w dobrym stanie.

Produkty pochodzące mogą być transportowane rurociągiem przez terytorium inne niż terytorium Wspólnoty lub Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii.

2.
Dowód, że warunki, ustanowione w ustępie 1 zostały spełnione, dostarczany jest poprzez okazanie właściwym organom celnym kraju przywozu:

a) jednolitego dokumentu przewozowego, obejmującego przejazd z kraju wywozu przez kraj tranzytu; lub

b) świadectwa wydanego przez organy celne kraju tranzytu:

i) podającego dokładny opis produktów;

ii) wskazującego datę rozładunku i ponownego załadunku produktów, oraz, o ile ma to zastosowanie, nazwy statków lub inne użyte środki transportu; oraz

iii) poświadczającego warunki pozostawania produktów w kraju tranzytu; lub

c) w razie ich braku, jakichkolwiek dokumentów poświadczających.

Artykuł  13

Wystawy

1.
Produkty pochodzące, wysyłane w celu wystawienia w innym kraju i sprzedane po wystawie w celu przywiezienia do Wspólnoty lub Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, korzystają przy przywozie z postanowień Umowy, pod warunkiem wykazania przed organami celnymi:

a) że eksporter wysłał te produkty ze Wspólnoty lub z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii do kraju, w którym wystawa się odbyła i tam je wystawił;

b) że produkty zostały sprzedane lub zbyte w inny sposób przez tego eksportera na rzecz osoby we Wspólnocie lub w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii;

c) że produkty zostały wysłane podczas wystawy lub bezpośrednio po niej w stanie, w jakim zostały wysłane na wystawę; oraz

d) że produkty nie były, od momentu ich wysyłki na wystawę, używane do celów innych niż prezentacja na wystawie.

2.
Dowód pochodzenia musi zostać wydany lub sporządzony zgodnie z postanowieniami tytułu V i należy go przedstawić w normalnym trybie właściwym organom celnym kraju przywozu. Musi na nim być podana nazwa i adres wystawy. Jeżeli zaistnieje taka konieczność, może być wymagana dodatkowa dokumentacja potwierdzająca warunki, na podstawie których produkty były wystawione.
3.
Ustęp 1 stosuje się do wszelkich handlowych, przemysłowych, rolnych czy rzemieślniczych wystaw, targów lub podobnych publicznych pokazów, które nie są zorganizowane do celów prywatnych w sklepach czy lokalach, w których prowadzona jest działalność gospodarcza, z zamiarem sprzedaży produktów zagranicznych, i podczas których produkty pozostają pod kontrolą celną.

TYTUŁ  IV

ZWROT LUB ZWOLNIENIE

Artykuł  14

Zakaz zwrotu lub zwolnienia z należności celnych

1.
Materiały niepochodzące wykorzystane przy wytwarzaniu produktów pochodzących ze Wspólnoty lub z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, dla których dowód pochodzenia jest wydawany lub sporządzany zgodnie z postanowieniami tytułu V, nie podlegają we Wspólnocie lub w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii jakimkolwiek zwrotom lub zwolnieniom z należności celnych.
2.
Zakaz, przewidziany w ustępie 1, stosuje się do wszelkich ustaleń w zakresie zwrotów, umorzeń czy zwolnień warunkowych z płatności, częściowych lub całkowitych, należności celnych lub opłat o skutku równoważnym, stosowanych we Wspólnocie lub w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii w odniesieniu do materiałów użytych przy wytwarzaniu, jeśli taki zwrot, umorzenie lub zwolnienie warunkowe z płatności jest stosowane w sposób bezpośredni lub pośredni, gdy produkty uzyskane ze wspomnianych materiałów są wywożone, a nie w przypadku gdy są one pozostawiane do użytku krajowego.
3.
Eksporter produktów objętych dowodem pochodzenia jest zobowiązany w każdym momencie do przedłożenia, na wniosek organów celnych, wszystkich odpowiednich dokumentów potwierdzających, że nie uzyskał żadnego zwrotu w odniesieniu do materiałów niepochodzących wykorzystanych przy wytworzeniu danych produktów oraz że faktycznie uregulował wszystkie należności celne lub inne opłaty o równoważnym skutku stosowane w odniesieniu do takich materiałów.
4.
Postanowienia ustępów 1-3 stosuje się również do opakowań w rozumieniu artykułu 7 ustęp 2, akcesoriów, części zapasowych i narzędzi w rozumieniu artykułu 8 oraz zestawów w rozumieniu artykułu 9, gdy takie przedmioty są niepochodzące.
5.
Postanowienia ustępów 1-4 stosuje się wyłącznie do materiałów, które są z rodzaju, do którego stosuje się Umowę. Ponadto nie stanowią one przeszkody dla stosowania systemu refundacji wywozowych w odniesieniu do produktów rolnych, który jest stosowany do wywozu zgodnie z postanowieniami Umowy.
6.
Nie naruszając ustępu 1, Była Jugosłowiańska Republika Macedonii może zastosować ustalenia w zakresie zwrotu lub zwolnienia z należności celnych lub opłat o równoważnym skutku, odnoszących się do materiałów użytych przy wytwarzaniu produktów pochodzących, z zastrzeżeniem następujących postanowień:

a) w odniesieniu do produktów objętych rozdziałami 25-49 i 64-97 Zharmonizowanego Systemu utrzymuje się stawka opłat celnych w wysokości 5 % lub inna niższa stawka obowiązująca w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii;

b) w odniesieniu do produktów objętych rozdziałami 50-63 Zharmonizowanego Systemu utrzymuje się stawka opłat celnych w wysokości 10 % lub inna niższa stawka obowiązująca w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii.

Postanowienia niniejszego ustępu stosuje się do dnia 31 grudnia 1998 roku i mogą zostać zmienione za wspólnym porozumieniem.

TYTUŁ  V

DOWÓD POCHODZENIA

Artykuł  15

Wymogi ogólne

1.
Produkty pochodzące ze Wspólnoty korzystają z postanowień Umowy w przywozie do Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, podobnie jak produkty pochodzące z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii w przywozie do Wspólnoty, po przedłożeniu:

a) świadectwa przewozowego EUR1, którego wzór znajduje się w załączniku III; lub

b) w przypadkach, określonych w artykule 20 ustęp 1 deklaracji, której tekst zamieszczony jest w załączniku IV, sporządzonej przez eksportera na fakturze, specyfikacji wysyłkowej lub jakimkolwiek innym dokumencie handlowym, opisującym dane produkty w sposób wystarczająco szczegółowy, aby można je było zidentyfikować (zwanej dalej "deklaracją na fakturze").

2.
Nie naruszając ustępu 1, produkty pochodzące w rozumieniu niniejszego protokołu, w przypadkach określonych w artykule 25, korzystają z Umowy bez konieczności przedkładania jakiegokolwiek z wymienionych wyżej dokumentów.
Artykuł  16

Procedura wydawania świadectwa przewozowego EUR1

1.
Świadectwo przewozowe EUR1 wydawane jest przez organy celne kraju wywozu na pisemny wniosek sporządzony przez eksportera lub na jego odpowiedzialność przez jego upoważnionego przedstawiciela.
2.
W tym celu eksporter lub jego upoważniony przedstawiciel wypełnia świadectwo przewozowe EUR1 oraz formularz wniosku, których wzory znajdują się w załączniku III. Formularze te wypełnia się w jednym z języków, w których sporządzona została Umowa, oraz zgodnie z postanowieniami prawa krajowego kraju wywozu. Formularze wypełniane ręcznie są wypisane atramentem i drukowanymi literami. Opis produktów musi być podany w polu do tego przeznaczonym, bez pozostawienia żadnych wolnych wierszy. Jeżeli pole nie jest wypełnione w całości, pod ostatnim wierszem opisu musi być narysowana linia pozioma, a niewykorzystane miejsce należy przekreślić.
3.
Eksporter ubiegający się o wydanie świadectwa przewozowego EUR1 jest przygotowany do przedłożenia w każdym momencie, na wniosek organów celnych kraju wywozu, w którym wydawane jest świadectwo przewozowe EUR1, wszystkich odpowiednich dokumentów potwierdzających pochodzenie danych produktów, jak również spełnienie innych wymogów niniejszego protokołu.
4.
Świadectwo przewozowe EUR1 jest wydawane przez organy celne Państwa Członkowskiego WE lub Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, jeżeli dane produkty mogą być uważane za produkty pochodzące ze Wspólnoty lub Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii i spełniają pozostałe wymogi niniejszego protokołu.
5.
Organy celne wydające podejmują wszelkie niezbędne działania w celu zweryfikowania statusu pochodzenia produktów i wypełnienia innych wymogów niniejszego protokołu. W tym celu mają one prawo zażądać przedstawienia wszelkich dowodów i przeprowadzić kontrolę ksiąg rachunkowych eksportera lub dokonywać innych czynności kontrolnych, jakie uznają za odpowiednie. Organy celne wydające zapewniają także, aby formularze, określone w ustępie 2, były należycie wypełniane. W szczególności sprawdzają, czy pole przeznaczone na opis produktów zostało wypełnione w taki sposób, żeby wykluczyć jakąkolwiek możliwość wprowadzania oszukańczych uzupełnień.
6.
Data wydania świadectwa przewozowego EUR1 jest wskazana w polu 11 świadectwa.
7.
Świadectwo przewozowe EUR1 wydawane jest przez organy celne i, od chwili faktycznego dokonania wywozu lub jego zapewnienia, udostępniane eksporterowi.
Artykuł  17

Świadectwo przewozowe EUR1 wydane z mocą wsteczną

1.
Nie naruszając artykułu 16 ustęp 7, świadectwo przewozowe EUR1 może, w drodze wyjątku, zostać wydane po dokonaniu wywozu produktów, których dotyczy, jeżeli:

a) nie zostało wydane w chwili wywozu z powodu błędów lub nieumyślnych pominięć lub specjalnych okoliczności; lub

b) organy celne zostały w sposób wystarczający zapewnione, że świadectwo przewozowe EUR1 zostało wydane, ale nie zostało z przyczyn technicznych przyjęte przy przywozie.

2.
W celu wykonania ustępu 1 eksporter musi we wniosku podać miejsce i datę wywozu produktów, do których odnosi się świadectwo przewozowe EUR1, oraz podać powody złożenia wniosku.
3.
Organy celne mogą wydać świadectwo przewozowe EUR1 z mocą wsteczną jedynie po sprawdzeniu, że informacje podane we wniosku eksportera są zgodne z informacjami znajdującymi się w odpowiednich dokumentach.
4.
Świadectwa przewozowe EUR1 wydawane z mocą wsteczną muszą być opatrzone jednym z następujących wyrażeń:

"NACHTRÄGLICH AUSGESTELLT", "DÉLIVRÉ A POSTERIORI", "RILASCIATO A POSTERIORI", "AFGEGEVEN A POSTERIORI", "ISSUED RETROSPECTIVELY", "UDSTEDT EFTERFØLGENDE", "ΕΚΔΟΘΕΝ ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ", "EXPEDIDO A POSTERIORI", "EMITIDO A POSTERIORI", "ANNETTU JÄLKIKÄTEEN", "UTFÄRDAT I EFTERHAND", "СЕ ИЗДАВА РЕТРОСПЕКТИВНО".

5.
Potwierdzenie, określone w ustępie 4, umieszcza się w polu "Uwagi" świadectwa przewozowego EUR1.
Artykuł  18

Wydawanie duplikatu świadectwa przewozowego EUR1

1.
W przypadku kradzieży, zgubienia lub zniszczenia świadectwa przewozowego EUR1 eksporter może wystąpić na piśmie do organów celnych, które je wydały, o wydanie duplikatu w oparciu o dokumenty wywozowe znajdujące się w ich posiadaniu.
2.
Duplikat wystawiony w ten sposób musi być potwierdzony jednym z następujących wyrazów:

"DUPLIKAT", "DUPLICATA", "DUPLICATO", "DUPLICAAT", "DUPLICATE", "ΑΝΤΙΓΠΑΦΟ", "DUPLICADO", "SEGUNDA VIA", "KAKSOISKAPPALE", "ДУПЛИКАТ".

3.
Potwierdzenie, określone w ustępie 2 umieszcza się w polu "Uwagi" duplikatu świadectwa przewozowego EUR1.
4.
Duplikat, który musi zawierać datę wydania oryginalnego świadectwa przewozowego EUR1, jest ważny od tej daty.
Artykuł  19

Wydawanie świadectw przewozowych EUR1 na podstawie dowodu pochodzenia wydanego lub sporządzonego uprzednio

Jeżeli produkty pochodzące znajdują się pod kontrolą jednego z urzędów celnych we Wspólnocie lub w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii, oryginalny dowód pochodzenia może zostać zastąpiony, do celów wysłania tych produktów lub niektórych z nich do innego miejsca we Wspólnocie lub w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii, jednym lub większą liczbą świadectw przewozowych EUR1. Zastępcze świadectwa przewozowe EUR1 wydawane są przez urząd celny, pod kontrolą którego znajdują się produkty.

Artykuł  20

Warunki sporządzania deklaracji na fakturze

1.
Deklaracja na fakturze, określona w artykule 15 ustęp 1 litera b), może zostać sporządzona:

a) przez upoważnionego eksportera, w rozumieniu artykułu 21, lub

b) przez każdego eksportera dla każdej przesyłki składającej się z jednej lub z większej liczby paczek zawierających produkty pochodzące, których całkowita wartość nie przekracza 6.000 ECU.

2.
Deklaracja na fakturze może zostać sporządzona w przypadku, gdy dane produkty mogą być uważane za produkty pochodzące ze Wspólnoty lub z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii i spełniają pozostałe wymogi niniejszego protokołu.
3.
Eksporter sporządzający deklarację na fakturze jest gotowy do przedłożenia w każdym czasie, na żądanie organów celnych kraju wywozu, wszystkich odpowiednich dokumentów potwierdzających status pochodzenia danych produktów oraz spełnienie pozostałych wymogów niniejszego protokołu.
4.
Eksporter sporządza deklarację na fakturze w formie pisma maszynowego, stempla bądź nadruku na fakturze, specyfikacji wysyłkowej lub innym dokumencie handlowym. Deklaracja, której tekst zamieszczony jest w załączniku IV, musi zostać sporządzona w jednej z wersji językowych określonych w Załączniku oraz zgodnie z postanowieniami prawa kraju wywozu. Jeśli deklaracja jest pisana ręcznie, jest napisana atramentem i drukowanymi literami.
5.
Deklaracje na fakturze są opatrzone własnoręcznym oryginalnym podpisem eksportera. Jednakże upoważniony w rozumieniu artykułu 21 eksporter nie jest zobowiązany do podpisywania takich deklaracji, o ile przedstawi organom celnym kraju wywozu pisemne zobowiązanie, że przyjmuje pełną odpowiedzialność za każdą deklarację na fakturze, tak jak gdyby była przez niego podpisana własnoręcznie.
6.
Deklaracja na fakturze może zostać sporządzona przez eksportera, gdy produkty, których dotyczy, są wywożone lub po dokonaniu ich wywozu, pod warunkiem że zostanie ona przedstawiona w kraju przywozu nie później niż w ciągu dwóch lat od przywozu produktów, których dotyczy.
Artykuł  21

Upoważniony eksporter

1.
Organy celne kraju wywozu mogą upoważnić eksportera, który dokonuje częstych wysyłek produktów na mocy niniejszej Umowy, aby sporządzał deklaracje na fakturze niezależnie od wartości danych produktów. Eksporter ubiegający się o takie upoważnienie musi udzielić organom celnym wszelkich gwarancji niezbędnych do zweryfikowania pochodzenia produktów, jak również spełnić pozostałe wymogi niniejszego protokołu.
2.
Organy celne mogą uzależnić nadanie statusu upoważnionego eksportera od spełnienia wszelkich warunków, które uznają za właściwe.
3.
Organy celne przyznają upoważnionemu eksporterowi numer upoważnienia celnego, który jest umieszczany na deklaracji na fakturze.
4.
Organy celne monitorują sposób korzystania z upoważnienia przez upoważnionego eksportera.
5.
Organy celne mogą cofnąć upoważnienie w każdym momencie. Dokonują tego, gdy upoważniony eksporter przestaje udzielać gwarancji określonych w ustępie 1, nie spełnia warunków określonych w ustępie 2 lub w jakikolwiek inny sposób niewłaściwie używa upoważnienia.
Artykuł  22

Ważność dowodu pochodzenia

1.
Dowód pochodzenia jest ważny przez cztery miesiące od daty wydania w kraju wywozu i musi być przedłożony we wspomnianym okresie organom celnym kraju przywozu.
2.
Dowody pochodzenia, które są przedkładane organom celnym kraju przywozu po upływie terminu przedstawienia, określonego w ustępie 1, mogą zostać przyjęte do celów stosowania preferencyjnego traktowania, jeżeli nieprzedłożenie dokumentów przed końcowym terminem spowodowane jest zaistnieniem wyjątkowych okoliczności.
3.
W innych przypadkach spóźnionego przedstawienia organy celne kraju przywozu mogą przyjąć dowody pochodzenia, jeżeli produkt został im przedłożony przed upływem wspomnianego końcowego terminu.
Artykuł  23

Przedkładanie dowodu pochodzenia

Dowody pochodzenia przedkłada się organom celnym kraju przywozu zgodnie z procedurami stosowanymi w tym kraju. Wspomniane organy mogą wymagać tłumaczenia dowodu pochodzenia, a także wymagać, aby do zgłoszenia przywozowego zostało dołączone oświadczenie importera, że produkty spełniają warunki wymagane dla wykonania Umowy.

Artykuł  24

Przywóz partiami

W przypadku gdy na żądanie importera i na warunkach ustanowionych przez organy celne kraju przywozu produkty w stanie rozmontowanym lub niezmontowanym w rozumieniu ogólnej reguły nr 2 litera a) Zharmonizowanego Systemu objęte sekcjami XVI i XVII lub pozycjami 7308 i 9406 Zharmonizowanego Systemu są przywożone partiami, jeden dowód pochodzenia dla takich produktów jest przedstawiany organom celnym w momencie dokonywania przywozu pierwszej partii.

Artykuł  25

Zwolnienie z dowodu pochodzenia

1.
Produkty wysłane jako małe paczki od osób prywatnych do osób prywatnych lub stanowiące część osobistego bagażu podróżnych przyjmuje się za produkty pochodzące bez wymogu przedkładania dowodu pochodzenia, pod warunkiem że takie produkty nie są przywożone w celach handlowych i zostały zgłoszone jako spełniające wymogi niniejszego protokołu oraz w przypadku gdy nie ma wątpliwości co do wiarygodności takiego zgłoszenia. W przypadku produktów wysłanych pocztą takie zgłoszenie może być dokonane na zgłoszeniu celnym C2/CP3 lub na kartce papieru dołączonej do tego dokumentu.
2.
Przywóz, który jest okazjonalny i dotyczy wyłącznie produktów przeznaczonych do osobistego użytku ich odbiorców albo podróżnych lub ich rodzin, nie jest uważany za przywóz w celach handlowych, jeśli rodzaj i ilość produktów nie wskazuje na przeznaczenie handlowe.
3.
Ponadto całkowita wartość takich produktów nie przekracza 500 ECU w przypadku małych paczek i 1.200 ECU w przypadku produktów stanowiących część bagażu osobistego podróżnych.
Artykuł  26

Dokumenty uzupełniające

Dokumenty, określone w artykule 16 ustęp 3 i artykule 20 ustęp 3, stosowane do celów zapewnienia, że produkty zawarte w świadectwie przewozowym EUR1 lub na deklaracji na fakturze mogą być uważane za produkty pochodzące ze Wspólnoty lub z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii i spełniają pozostałe wymogi niniejszego protokołu, mogą składać się między innymi z:

a) bezpośredniego dowodu procesów przeprowadzonych przez eksportera lub dostawcę w celu uzyskania danych towarów, znajdującego się na przykład w jego księgach rachunkowych lub wewnętrznej księgowości;

b) dokumentów potwierdzających pochodzenie użytych materiałów, wydanych lub sporządzonych we Wspólnocie lub w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii, gdzie takie dokumenty są stosowane zgodnie z prawem krajowym;

c) dokumentów potwierdzających dokonanie obróbki lub przetworzenia materiałów we Wspólnocie lub w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii, wydanych lub sporządzonych we Wspólnocie lub w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii, gdzie takie dokumenty są stosowane zgodnie z prawem krajowym;

d) świadectw przewozowych EUR1 lub deklaracji na fakturze potwierdzających pochodzenie użytych materiałów, wydanych lub sporządzonych zgodnie z niniejszym protokołem we Wspólnocie lub w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii;

Artykuł  27

Przechowywanie dowodu pochodzenia i dokumentów uzupełniających

1.
Eksporter ubiegający się o wydanie świadectwa przewozowego EUR1 przechowuje dokumenty, określone w artykule 16 ustęp 3, przez okres co najmniej trzech lat.
2.
Eksporter sporządzający deklarację na fakturze przechowuje kopię tej deklaracji na fakturze, jak również dokumenty określone w artykule 20 ustęp 3, przez okres co najmniej trzech lat.
3.
Organy celne kraju wywozu, które wydały świadectwo przewozowe EUR1, przechowują formularz wniosku, określony w artykule 16 ustęp 2, przez okres co najmniej trzech lat.
4.
Organy celne kraju przywozu przechowują przedłożone im świadectwa przewozowe EUR1 i deklaracje na fakturze przez okres co najmniej trzech lat.
Artykuł  28

Niezgodności i błędy formalne

1.
Stwierdzenie drobnych niezgodności między oświadczeniami złożonymi w dowodzie pochodzenia a oświadczeniami złożonymi w dokumentach przedłożonych urzędowi celnemu w celu dopełnienia formalności przy przywozie produktów nie unieważnia tym samym dowodu pochodzenia, jeżeli zostanie w pełni dowiedzione, że dokument ten odpowiada przedłożonym produktom.
2.
Oczywiste błędy formalne, takie jak błędy maszynowe w dowodzie pochodzenia, nie powinny powodować odrzucenia dokumentu, jeżeli rodzaj tych błędów nie stwarza wątpliwości co do poprawności oświadczeń złożonych w tym dokumencie.
Artykuł  29

Kwoty wyrażone w ecu

1.
Kwoty w walucie krajowej kraju wywozu stanowiące równowartość kwot wyrażonych w ecu są ustalane przez kraj wywozu i podawane do wiadomości kraju przywozu za pośrednictwem Komisji Wspólnot Europejskich.
2.
Jeżeli kwoty te są wyższe od odpowiednich kwot ustalonych przez kraj przywozu, ten ostatni kraj akceptuje je w przypadku, gdy produkty zostały zafakturowane w walucie kraju wywozu. Jeżeli produkty są fakturowane w walucie innego Państwa Członkowskiego WE, kraj przywozu uznaje kwotę podaną przez dany kraj.
3.
Kwoty podawane w jakiejkolwiek walucie krajowej są równoważne kwotom wyrażonym w ecu w takiej walucie krajowej, w pierwszym dniu roboczym października 1996 roku.
4.
Kwoty wyrażone w ecu i ich równowartość w walutach krajowych Państw Członkowskich WE i Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii podlegają, na wniosek Wspólnoty lub Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, przeglądom Rady Współpracy. Podczas takiego przeglądu Rada Współpracy zapewnia, że nie nastąpi obniżenie kwot wyrażonych w żadnej z walut krajowych i ponadto rozważy potrzebę zachowania wielkości odnośnych limitów w realnych okresach. W tym celu może podjąć decyzję o zmianie kwot wyrażonych w ecu.

TYTUŁ  VI

UZGODNIENIA DOTYCZĄCE WSPÓŁPRACY ADMINISTRACYJNEJ

Artykuł  30

Wzajemna pomoc

1.
Organy celne Państw Członkowskich WE i Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii udostępniają sobie wzajemnie za pośrednictwem Komisji Wspólnot Europejskich wzory odcisków pieczęci używanych w ich urzędach celnych przy wydawaniu świadectw przewozowych EUR1 oraz adresy organów celnych odpowiedzialnych za weryfikację tych świadectw i deklaracji na fakturze.
2.
W celu zapewnienia prawidłowego stosowania niniejszego protokołu Wspólnota i Była Republika Jugosłowiańska Macedonii udzielają sobie wzajemnej pomocy, za pośrednictwem właściwych administracji celnych, przy kontroli autentyczności świadectw przewozowych EUR1 lub deklaracji na fakturze i prawidłowości informacji podanych w tych dokumentach.
Artykuł  31

Weryfikacja dowodów pochodzenia

1.
Dalsze weryfikacje dowodów pochodzenia dokonywane są wyrywkowo lub za każdym razem, gdy organy celne kraju przywozu mają uzasadnione wątpliwości odnośnie do autentyczności tych dokumentów, statusu pochodzenia danych produktów lub wypełnienia innych wymogów niniejszego protokołu.
2.
W celu wykonania postanowień ustępu 1 organy celne kraju przywozu zwracają świadectwo przewozowe EUR1 oraz fakturę, jeżeli została przedłożona, deklarację na fakturze lub kopię tych dokumentów organom celnym kraju wywozu, podając, w stosownych przypadkach, powody uzasadniające przeprowadzenie takiej weryfikacji. Wszelkie uzyskane dokumenty i informacje sugerujące, że informacje podane w dowodzie pochodzenia są nieprawdziwe przekazuje się wraz z wnioskiem o weryfikację.
3.
Weryfikacja jest przeprowadzana przez organy celne kraju wywozu. W tym celu mają one prawo zażądać przedstawienia wszelkich dowodów oraz przeprowadzić kontrolę ksiąg rachunkowych eksportera lub każdą innego rodzaju kontrolę, którą uznają za odpowiednią.
4.
Jeżeli organy celne kraju przywozu podejmą decyzję o zawieszeniu traktowania preferencyjnego w odniesieniu do danych produktów, w oczekiwaniu na wyniki weryfikacji, zaproponują one importerowi zwolnienie produktów, z zastrzeżeniem podjęcia środków ostrożności, które uznają za niezbędne.
5.
Organy celne występujące z wnioskiem o dokonanie weryfikacji są powiadamiane o wynikach weryfikacji tak szybko, jak jest to możliwe. Wyniki te muszą wyraźnie wskazywać, czy dokumenty są autentyczne oraz czy dane produkty mogą zostać uznane za produkty pochodzące ze Wspólnoty lub z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii i czy spełniają pozostałe wymogi niniejszego protokołu.
6.
Jeśli w przypadkach uzasadnionej wątpliwości brak jest odpowiedzi w ciągu 10 miesięcy od dnia złożenia wniosku o weryfikację lub jeśli odpowiedź nie zawiera wystarczających informacji do ustalenia autentyczności weryfikowanych dokumentów lub rzeczywistego pochodzenia produktów, organy celne wnioskujące o weryfikację odmawiają zastosowania preferencji, z wyjątkiem szczególnych okoliczności.
Artykuł  32

Rozstrzyganie sporów

W przypadku pojawienia się sporu dotyczącego procedur weryfikacji, określonych w artykule 31, który nie może być rozstrzygnięty między organami celnymi wnioskującymi o weryfikację a organami celnymi odpowiedzialnymi za przeprowadzenie takiej weryfikacji lub w przypadku gdy wyniknie kwestia dotycząca interpretacji niniejszego protokołu, spór taki jest przedkładany Radzie Współpracy.

We wszystkich przypadkach rozstrzyganie sporów między importerem a organami celnymi kraju przywozu podlega ustawodawstwu wspomnianego kraju.

Artykuł  33

Kary

Kary nakładane są na każdą osobę, która sporządza lub przyczynia się do sporządzenia dokumentu, który zawiera nieprawdziwe informacje, w celu uzyskania preferencyjnego traktowania produktu.

Artykuł  34

Wolne obszary celne

1.
Wspólnota i Była Republika Jugosłowiańska Macedonia podejmą wszelkie niezbędne kroki w celu zapewnienia, że produkty będące przedmiotem obrotu na podstawie dowodu pochodzenia, z wykorzystaniem podczas transportu wolnego obszaru celnego znajdującego się na ich terytorium, nie zostały zastąpione innymi towarami lub nie zostały poddane innym zabiegom niż normalne operacje mające na celu zapobieganie ich zepsuciu.
2.
W drodze odstępstwa od postanowień zawartych w ustępie 1, gdy produkty pochodzące ze Wspólnoty lub z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii są przywożone do wolnego obszaru celnego na podstawie dowodu pochodzenia i poddawane obróbce lub przetworzeniu, stosowne organy wydają nowe świadectwo przewozowe EUR1 na wniosek eksportera, jeżeli taka obróbka lub przetworzenie jest zgodne z postanowieniami niniejszego protokołu.

TYTUŁ  VII

CEUTA I MELILLA

Artykuł  35

Stosowanie protokołu

1.
Użyty w artykule 2 termin "Wspólnota" nie obejmuje Ceuty i Melilli.
2.
Produkty pochodzące z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii przywożone do Ceuty i Melili korzystają pod każdym względem z takiej samej procedury celnej jak ta, która ma zastosowanie do produktów pochodzących z obszaru celnego Wspólnoty stosownie do protokołu 2 Aktu Przystąpienia Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalskiej do Wspólnot Europejskich. Była Republika Jugosłowiańska Macedonii przyznaje w odniesieniu do przywozu produktów objętych Umową i pochodzących z Ceuty i Melilli taką samą procedurę celną, jaka została przyznana produktom przywożonym i pochodzącym ze Wspólnoty.
3.
W celu stosowania ustępu 2 w odniesieniu do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli niniejszy protokół stosuje się mutatis mutandis, z zastrzeżeniem specjalnych warunków określonych w artykule 36.
Artykuł  36

Warunki specjalne

1.
Pod warunkiem że zostały przewiezione bezpośrednio, zgodnie z postanowieniami artykułu 12, następujące produkty uważane są za:

1) pochodzące z Ceuty i Melilli:

a) produkty całkowicie uzyskane w Ceucie i Melili;

b) produkty uzyskane w Ceucie i Melilli, do których wytworzenia użyto produktów innych niż wymienione w literze a), pod warunkiem że:

i) wspomniane produkty zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu artykułu 5 niniejszego protokołu; lub że

ii) produkty te pochodzą, w rozumieniu niniejszego protokołu, z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii lub ze Wspólnoty, pod warunkiem że zostały poddane obróbce lub przetworzeniu, które wykraczają poza niewystarczającą obróbkę lub przetworzenie określone w artykule 6 ustęp 1;

2) pochodzące z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii:

a) produkty całkowicie uzyskane w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii;

b) produkty uzyskane w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii, do których wytworzenia użyto produktów innych niż wymienione w literze a), pod warunkiem że:

i) wspomniane produkty zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu artykułu 5 niniejszego protokołu; lub że

ii) produkty te pochodzą w rozumieniu niniejszego protokołu z Ceuty i Melilli lub ze Wspólnoty, pod warunkiem że poddane zostały obróbce lub przetworzeniu, które wykraczają poza niewystarczającą obróbkę lub przetworzenie, określone w artykule 6 ustęp 1.

2.
Ceuta i Melilla uważane są za jedno terytorium.
3.
Eksporter lub jego upoważniony przedstawiciel umieszcza w polu 2 świadectw przewozowych EUR1 lub deklaracji na fakturze "Była Jugosłowiańska Republika Macedonii". Ponadto, w przypadku produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, zaznacza się to w polu 4 świadectw przewozowych EUR1 lub na deklaracjach na fakturze.
4.
Hiszpańskie organy celne są odpowiedzialne za stosowanie niniejszego protokołu w Ceucie i Melilli.

TYTUŁ  VIII

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł  37

Zmiany do protokołu

Rada Współpracy może podjąć decyzję o zmianie postanowień niniejszego protokołu.

ZAŁĄCZNIK  I

UWAGI WPROWADZAJĄCE DO WYKAZU ZAWARTEGO W ZAŁĄCZNIKU II

Uwaga 1:

Wykaz ustala warunki wymagane dla wszystkich produktów, aby były uważane za poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu artykuł 5 protokołu.

Uwaga 2:

2.1. Pierwsze dwie kolumny w wykazie opisują uzyskany produkt. Pierwsza kolumna podaje numer pozycji lub numer działu używany w Systemie Zharmonizowanym, a druga kolumna podaje stosowany w tym systemie opis towarów w odniesieniu do danej pozycji lub działu. Dla każdego zapisu w pierwszych dwóch kolumnach podana jest reguła w kolumnach 3 lub 4. W przypadku gdy zapis w pierwszej kolumnie jest poprzedzony przez "ex", oznacza to, że reguły z kolumny 3 lub 4 stosuje się tylko do części tej pozycji, którą opisuje się w kolumnie 2.

2.2. Gdy w kolumnie 1 zgrupowano kilka numerów pozycji lub gdy podano numer działu, a opis produktów w kolumnie 2 jest podany w sposób ogólny, to odpowiadająca reguła w kolumnie 3 lub 4 odnosi się do wszystkich produktów, które w Zharmonizowanym Systemie są sklasyfikowane w pozycjach tego działu lub w jakiejkolwiek z pozycji zgrupowanej w kolumnie 1.

2.3. Jeżeli w wykazie podane są różne reguły mające zastosowanie do różnych produktów z tej samej pozycji, w każdym tiret zawarty jest opis odnoszący się do części pozycji, do której odnoszą się odpowiadające reguły z kolumny 3 lub 4.

2.4. W przypadku gdy zapisowi w pierwszych dwóch kolumnach odpowiada reguła wymieniona zarówno w kolumnie 3 jak i 4, eksporter może wybrać alternatywnie albo stosowanie reguły określonej w kolumnie 3, albo reguły określonej w kolumnie 4. Jeśli żadna reguła pochodzenia nie jest podana w kolumnie 4, stosuje się regułę określoną w kolumnie 3.

Uwaga 3:

3.1. Postanowienia artykułu 5 protokołu dotyczące produktów, które uzyskały status pochodzenia i zostały następnie użyte do wytworzenia innych produktów, stosuje się niezależnie od tego, czy status ten został uzyskany w fabryce, w której użyto tych produktów, czy w innej fabryce we Wspólnocie lub Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii.

Przykład:

Silnik z pozycji 8407, dla którego reguła stanowi, że wartość materiałów niepochodzących, które mogą wchodzić w jego skład, nie może przekraczać 40 % ceny ex-works produktu, wytwarzany jest z "innej stali stopowej z grubsza ukształtowanej przez kucie" z pozycji ex 7224.

Jeżeli ta odkuwka została wykonana we Wspólnocie z niepochodzącej wlewki, to odkuwka nabyła już status pochodzenia w oparciu o regułę dotyczącą pozycji ex 7224 w wykazie. Może ona potem być zaliczona jako pochodząca przy obliczaniu wartości silnika niezależnie od tego, czy został on wyprodukowany w tej samej fabryce, czy też w innej fabryce we Wspólnocie. Wartość niepochodzącej wlewki nie jest więc brana pod uwagę przy sumowaniu wartości wykorzystanych materiałów niepochodzących.

3.2. Reguła podana w wykazie określa minimalny wymagany stopień obróbki lub przetworzenia, a dokonanie dalszej obróbki lub przetworzenia także powoduje nadanie statusu produktu pochodzącego; przeciwnie, dokonanie obróbki lub przetworzenia w mniejszym rozmiarze nie daje statusu produktu pochodzącego. A zatem jeśli reguła stanowi, że materiały niepochodzące mogą być używane na pewnym etapie wytwarzania, to użycie takich materiałów na wcześniejszym etapie wytwarzania jest dozwolone, a użycie takich materiałów na późniejszym etapie nie jest dozwolone.

3.3. Bez uszczerbku dla uwagi 3.2, w przypadku gdy reguła stanowi, że mogą być użyte "materiały z dowolnej pozycji", to materiały objęte tą samą pozycją co produkt mogą być również użyte, jednak z uwzględnieniem specyficznych ograniczeń, które również mogą być zawarte w regule. Jednakże wyrażenie "wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, włącznie z innymi materiałami z pozycji..." oznacza, że mogą być użyte tylko materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji, co produkt opisany inaczej niż produkt podany w kolumnie 2 wykazu.

3.4 Jeżeli podana w wykazie reguła określa, że produkt może zostać wytworzony z większej ilości materiałów, oznacza to, że można użyć jednego lub większej liczby materiałów. Nie jest wymagane, aby wszystkie były użyte.

Przykład:

Reguła stosowana do tkanin z pozycji 5208-5212 określa, że mogą być użyte włókna naturalne i że, spośród innych materiałów, można także wykorzystywać materiały chemiczne. Nie oznacza to, że muszą być używane obydwa; można użyć jednego z nich lub obu.

3.5. W przypadku gdy reguła w wykazie określa, że produkt musi być wytwarzany z określonego materiału, warunek ten oczywiście nie wyklucza stosowania innych materiałów, które z uwagi na właściwe im cechy nie mogą spełnić tej reguły. (Patrz również uwaga 6.2 poniżej odnosząca się do wyrobów włókienniczych).

Przykład:

Reguła dotycząca przetworów spożywczych z pozycji 1904, która wyraźnie wyklucza użycie zbóż i ich pochodnych, nie zabrania użycia soli mineralnych, chemikaliów i innych dodatków, które nie są produkowane ze zbóż.

Jednakże reguły tej nie stosuje się do produktów, które chociaż nie mogą być wytwarzane z określonych materiałów wymienionych w wykazie, to mogą być wytwarzane z tego samego rodzaju materiałów znajdujących się na wcześniejszym etapie wytworzenia.

Przykład:

W przypadku artykułu odzieżowego z ex działu 62 wykonanego z materiałów nietkanych, jeżeli dla tej klasy artykułów dozwolone jest używanie tylko niepochodzącej przędzy, nie jest możliwe użycie jako materiału wyjściowego tkaniny nietkanej, nawet jeżeli tkaniny ze względu na swoją naturę nie mogą być wykonane z przędzy. W takich wypadkach materiał wyjściowy występowałby na ogół na etapie przed zastosowaniem przędzy, to jest na etapie włókna.

3.6. Jeżeli przedstawiona w wykazie reguła przewiduje dwie maksymalne wartości procentowe materiałów niepochodzących, które mogą zostać wykorzystane, wartości tych nie można sumować. Innymi słowy, maksymalna wartość wszystkich użytych niepochodzących materiałów nie może nigdy przekroczyć największego podanego procentu. Ponadto poszczególne procenty nie mogą zostać przekroczone w odniesieniu do poszczególnych materiałów, do których mają zastosowanie.

Uwaga 4:

4.1. Określenie "włókna naturalne" jest użyte w wykazie w odniesieniu do włókien innych niż włókna sztuczne i syntetyczne. Jest ograniczone do etapów poprzedzających przędzenie, włącznie z odpadami, oraz, chyba że określono inaczej, obejmuje włókna zgrzeblone, czesane lub w inny sposób przetworzone, ale nieprzędzone.

4.2. Określenie "włókna naturalne" obejmuje włosie końskie z pozycji 0503, jedwab z pozycji 5002 i 5003, jak również włókna wełniane, cienką lub grubą sierść zwierzęcą z pozycji 5101-5105, włókna bawełniane z pozycji 5201-5203 i pozostałe włókna pochodzenia roślinnego z pozycji 5301-5305.

4.3. Określenia "pulpa włókiennicza", "materiały chemiczne" i "materiały papiernicze" są stosowane w wykazie do opisywania materiałów nieobjętych działami 50-63, które mogą być używane do wytwarzania włókien sztucznych, syntetycznych, papierniczych lub przędz.

4.4 Określenie "włókna cięte" używane w wykazie w odniesieniu do kabli syntetycznych lub sztucznych, włókien ciętych lub odpadów z pozycji 5501-5507.

Uwaga 5:

5.1. W przypadku stosowania niniejszej uwagi w odniesieniu do danego produktu, który ujęty jest w wykazie, warunki podane w kolumnie 3 nie mogą być stosowane do żadnych podstawowych materiałów włókienniczych użytych do wytworzenia tego produktu, które stanowią razem 10 % lub mniej całkowitej masy wszystkich użytych podstawowych materiałów włókienniczych (patrz również uwagi 5.3 i 5.4 poniżej).

5.2. Jednakże tolerancja, wymieniona w uwadze 5.1, może być stosowana tylko do produktów mieszanych, które zostały wykonane z dwóch lub większej ilości podstawowych materiałów włókienniczych.

Podstawowymi materiałami włókienniczymi są:

– jedwab,

– wełna,

– gruba sierść zwierzęca,

– cienka sierść zwierzęca,

– włosie końskie,

– bawełna,

– materiały służące do produkcji papieru i papier,

– len,

– konopie,

– juta i inne włókna łykowe,

– sizal i inne włókna przędne z gatunku Agava,

– włókno kokosowe, manila, ramia i inne roślinne włókna przędne,

– syntetyczne włókna cięte,

– sztuczne włókna cięte,

– syntetyczne włókna cięte z polipropylenu,

– syntetyczne włókna cięte z poliestru,

– syntetyczne włókna cięte z poliamidu,

– syntetyczne włókna cięte z poliakrylonitrylu,

– syntetyczne włókna cięte z polimidu,

– syntetyczne włókna cięte z politetrafluoroetylenu,

– syntetyczne włókna cięte z polifenylenu sulfonowego,

– syntetyczne włókna cięte z polichlorku winylu,

– pozostałe syntetyczne włókna cięte,

– sztuczne włókna cięte z wiskozy,

– pozostałe sztuczne włókna cięte,

– przędza z poliuretanu uzupełniona elastycznymi segmentami z polieteru skręconego lub nie,

– przędza z poliuretanu uzupełniona elastycznymi segmentami z poliestru skręconego lub nie,

– produkty objęte pozycją 5605 (przędza metalizowana) zawierające pasmo składające się z rdzenia wykonanego z folii aluminiowej lub rdzenia wykonanego z warstewki tworzywa sztucznego powlekanego proszkiem aluminiowym lub nie, o szerokości nieprzekraczającej 5 mm, umieszczone i przyklejone za pomocą przezroczystego lub kolorowego spoiwa między dwie warstewki tworzywa sztucznego,

– pozostałe produkty z pozycji 5605.

Przykład:

Przędza z pozycji 5205 wykonana z włókien bawełnianych z pozycji 5203 i z syntetycznych włókien ciętych z pozycji 5506 jest przędzą mieszaną. Dlatego też niepochodzące syntetyczne włókna cięte, które nie spełniają zasad pochodzenia (czego wymaga wytwarzanie z materiałów chemicznych lub z pulpy włókienniczej), mogą być używane do 10 % masy przędzy.

Przykład:

Tkanina wełniana z pozycji 5112, wykonana z przędzy wełnianej z pozycji 5107 i syntetycznej przędzy z włókien ciętych z pozycji 5509, jest tkaniną mieszaną. Dlatego przędza syntetyczna, która nie odpowiada zasadom pochodzenia (czego wymaga wytwarzanie z materiałów chemicznych lub z pulpy włókienniczej), lub przędza wełniana, która nie odpowiada zasadom pochodzenia (czego wymaga wytwarzanie z włókien naturalnych, niezgrzeblonych lub nieczesanych lub inaczej przygotowanych do przędzenia), lub kombinacja tych dwóch może być użyta do 10 % masy tkaniny.

Przykład:

Tkanina włókiennicza pluszowa z pozycji 5802 wykonana z przędzy bawełnianej z pozycji 5205 i tkaniny bawełnianej z pozycji 5210 jest produktem mieszanym tylko wtedy, gdy sama tkanina bawełniana jest tkaniną mieszaną sporządzoną z przędzy objętej dwiema oddzielnymi pozycjami lub jeżeli użyte przędze bawełniane same są mieszaninami.

Przykład:

Jeżeli dana tkanina włókiennicza pluszowa została wykonana z bawełnianej przędzy objętej pozycją 5205 i z syntetycznej tkaniny z pozycji 5407, to oczywiście użyte przędze są dwoma odrębnymi podstawowymi materiałami włókienniczymi i zgodnie z tym pluszowa tkanina włókiennicza jest produktem mieszanym.

Przykład:

Dywan pętelkowy wykonany zarówno z przędzy sztucznej, jak i z przędzy bawełnianej i z jutowym podłożem jest produktem mieszanym, ponieważ są użyte trzy podstawowe materiały włókiennicze. Zatem wszystkie niepochodzące materiały, które są dodawane w późniejszym etapie wytwarzania, niż przewiduje to reguła, mogą być użyte pod warunkiem, że ich łączna masa nie przekroczy 10 % masy materiałów włókienniczych wchodzących w skład dywanu. A więc zarówno podkład jutowy, jak i/lub sztuczne przędze mogą być przywożone na tym etapie wytwarzania, pod warunkiem że spełnione są warunki dotyczące masy.

5.3. W przypadku produktów zawierających "przędzę z poliuretanu uzupełnioną elastycznymi segmentami z polieteru, nawet skręconego" tolerancja dla przędzy wynosi 20 %.

5.4. W przypadku produktów zawierających "pasmo składające się z rdzenia wykonanego z folii aluminiowej lub rdzenia wykonanego z warstewki tworzywa sztucznego powlekanego lub niepowlekanego proszkiem aluminiowym, o szerokości nieprzekraczającej 5 mm, umieszczonego i przyklejonego między dwie warstewki tworzywa sztucznego" tolerancja w odniesieniu do pasma wynosi 30 %.

Uwaga 6:

6.1. W przypadku wyrobów włókienniczych oznaczonych w wykazie przypisem odnoszącym się do niniejszej uwagi i materiałów włókienniczych, z wyjątkiem podszewek i fizelin, które nie spełniają reguły podanej w wykazie w kolumnie 3 dotyczącej konfekcjonowania omawianych produktów, mogą być użyte, pod warunkiem że są sklasyfikowane w innej pozycji niż produkt oraz że ich wartość nie przekroczy 8 % ceny ex-works produktu.

6.2. Bez uszczerbku dla uwagi 6.3, materiały, które nie są sklasyfikowane w działach 50-63, mogą być swobodnie użyte do wytwarzania wyrobów włókienniczych niezależnie od tego, czy zawierają elementy włókiennicze.

Przykład:

Jeżeli reguła podana w wykazie mówi, że dla określonego wyrobu włókienniczego, takiego jak spodnie, musi być używana przędza, nie ogranicza to stosowania elementów metalowych, takich jak guziki, ponieważ nie mogą one zostać zaklasyfikowane w działach 50-63. Z tej samej przyczyny nie ogranicza to stosowania suwaków, chociaż suwaki zwykle zawierają element włókienniczy.

6.3. Gdy stosuje się normę procentową, wartość materiałów, które nie są sklasyfikowane w działach 50-63, musi być brana pod uwagę przy obliczaniu wartości włączonych materiałów niepochodzących.

Uwaga 7:

7.1. "Procesami specyficznymi", w rozumieniu pozycji ex 2707, 2713-2715, ex 2901, ex 2902 i ex 3403, są:

a) destylacja próżniowa;

b) redestylacja przez bardzo dokładny proces frakcjonowania(1);

c) krakowanie;

d) reformowanie;

e) ekstrakcja przy użyciu selektywnych rozpuszczalników;

f) proces składający się ze wszystkich następujących operacji: traktowanie stężonym kwasem siarkowym, oleum lub bezwodnikiem siarkowym, neutralizacja środkami alkalicznymi, odbarwienie i oczyszczenie naturalnymi ziemiami aktywnymi, ziemiami aktywowanymi, aktywowanym węglem drzewnym lub boksytem;

g) polimeryzacja;

h) alkilowanie;

i) izomeryzacja.

7.2. "Procesami specyficznymi", w rozumieniu pozycji 2710, 2711 i 2712, są:

a) destylacja próżniowa;

b) redestylacja przez bardzo dokładny proces frakcjonowania(2);

c) krakowanie;

d) reformowanie;

e) ekstrakcja przy użyciu selektywnych rozpuszczalników;

f) proces składający się ze wszystkich następujących operacji: traktowanie stężonym kwasem siarkowym, oleum lub bezwodnikiem siarkowym, neutralizacja środkami alkalicznymi, odbarwienie i oczyszczenie naturalnymi ziemiami aktywnymi, ziemiami aktywowanymi, aktywowanym węglem drzewnym lub boksytem;

g) polimeryzacja;

h) alkilowanie;

ij) izomeryzacja;

k) odsiarczanie wodorem, wyłącznie w odniesieniu do olejów ciężkich z ciężkich z pozycji ex 2710, prowadzące do redukcji co najmniej 85 % zawartości siarki w przetwarzanych produktach (metoda ASTM D 1266-59 T);

l) odparafinowywanie z zastosowaniem innego procesu niż filtrowanie, wyłącznie w odniesieniu do produktów z pozycji 2710;

m) tylko względem olejów ciężkich objętych pozycją ex 2710, traktowanie wodorem przy ciśnieniu większym niż 20 barów i temperaturze większej niż 250 °C przy użyciu katalizatora, innego niż dla efektu odsiarczania, gdy wodór stanowi czynnik aktywny w reakcji chemicznej. Dalsze traktowanie wodorem olejów smarujących objętych pozycją ex 2710 (np. wykańczanie metodą wodorową lub odbarwianie), szczególnie w celu ulepszenia koloru lub stabilności, nie będzie jednak uważane za proces specyficzny;

n) destylacja atmosferyczna, wyłącznie w odniesieniu do olejów opałowych z pozycji ex 2710, pod warunkiem że mniej niż 30 % objętości tych produktów zostanie oddestylowane, włącznie ze stratami, przy 300 °C metodą ASTM D 86;

o) obróbka za pomocą elektrycznych wyładowań snopiastych wysokiej częstotliwości, wyłącznie w odniesieniu do olejów ciężkich innych niż oleje gazowe i oleje opałowe z pozycji ex 2710.

7.3. Do celów pozycji ex 2707, 2713-2715, ex 2901, ex 2902 i ex 3403 proste operacje, takie jak czyszczenie, dekantacja, odsalanie, oddzielanie od wody, filtracja, barwienie, znakowanie, uzyskiwanie danej zawartości siarki poprzez wymieszanie produktów o różnej zawartości siarki, wszelkiego rodzaju kombinacje tych operacji lub podobnych operacji, które nie nadają pochodzenia.

______

(1) Patrz uzupełniająca uwaga wyjaśniająca 4 lit. b) do działu 27 Nomenklatury Scalonej

(2) Patrz: dodatkowa notka wyjaśniająca 4 lit b) do rozdziału 27 Nomenklatury Scalonej.

ZAŁĄCZNIK  II

WYKAZ PROCESÓW OBRÓBKI LUB PRZETWARZANIA, KTÓRYCH PRZEPROWADZENIA WYMAGA SIĘ WOBEC MATERIAŁÓW NIEPOCHODZĄCYCH, ABY PRODUKTY Z NICH WYTWORZONE MOGŁY UZYSKAĆ STATUS POCHODZENIA

ZAŁĄCZNIK  III

ŚWIADECTWO PRZEWOZOWE EUR.1 I WNIOSEK O WYDANIE ŚWIADECTWA PRZEWOZOWEGO EUR.1

Instrukcje drukarskie

1. Każde świadectwo ma wymiary 210 × 297 mm; dozwolona jest tolerancja wynosząca do minus 5 mm lub plus 8 mm długości. Stosowany papier musi być biały, formatu nadającego się do pisania, nie zawiera ścieru drzewnego i waży nie mniej niż 25 g/m2. Ma on wydrukowany w tle zielony wzór giloszujący, powodujący, że każde sfałszowanie metodą mechaniczną lub chemiczną stanie się widoczne.

2. Właściwe organy Państw Członkowskich Wspólnoty i Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii mogą zastrzec sobie prawo do drukowania formularzy we własnym zakresie lub powierzyć je upoważnionym drukarniom. W tym ostatnim przypadku każdy formularz musi zawierać odniesienie do tego upoważnienia. Na każdym formularzu musi znajdować się nazwa i adres drukarni lub jej znak identyfikacyjny. Znajduje się na nim także numer seryjny drukowany lub nie, za pomocą którego może być zidentyfikowany.

ŚWIADECTWO PRZEWOZOWE

grafika

UWAGI

1. Świadectwa nie mogą zawierać wymazań lub wyrazów wpisanych nad innymi wyrazami. Wszystkie zmiany muszą być dokonane przez skreślenie nieprawidłowych danych i dodanie wszelkich koniecznych poprawek. Każda taka zmiana musi być parafowana przez osobę, która wypełnia świadectwo, i potwierdzona przez organy celne kraju lub terytorium wydające.

2. Między pozycjami wpisanymi do świadectwa nie może być odstępów i każda pozycja musi być poprzedzona numerem. Bezpośrednio pod ostatnią pozycją musi być narysowana linia pozioma. Każde niewykorzystane miejsce musi być zakreślone w taki sposób, aby uniemożliwić późniejsze uzupełnienia.

3. Towary muszą być opisane zgodnie z praktyką handlową i w sposób wystarczająco szczegółowy, aby umożliwić ich zidentyfikowanie.

WNIOSEK O WYDANIE ŚWIADECTWA PRZEWOZOWEGO

grafika

DEKLARACJA EKSPORTERA

Ja, niżej podpisany eksporter towarów opisanych na odwrocie,

OŚWIADCZAM, że towary spełniają warunki wymagane dla

wydania załączonego świadectwa;

WYSZCZEGÓLNIAM poniżej okoliczności, które umożliwiły

spełnienie powyższych warunków przez towary:

............................................

............................................

............................................

............................................

PRZEDKŁADAM następujące dokumenty uzupełniające(1):

............................................

............................................

............................................

............................................

ZOBOWIĄZUJĘ SIĘ do przedłożenia, na żądanie właściwych

organów, każdego dokumentu uzupełniającego,

jakiego te organy zażądają do celów wydania

załączonego świadectwa, i zobowiązuję się,

jeśli to będzie konieczne, do wyrażenia zgody

na każdą kontrolę moich ksiąg rachunkowych i

na każde sprawdzenie procesów wytwarzania

wymienionych towarów, przeprowadzone przez

wspomniane organy;

WNIOSKUJĘ o wydanie załączonego świadectwa na te towary.

..........................

(miejsce i data)

..........................

(podpis)

______

(1) Na przykład: dokumenty przywozowe, świadectwa przewozowe, deklaracje producenta itp. dotyczące produktów użytych do produkcji towarów powrotnie wywiezionych w stanie niezmienionym.

ZAŁĄCZNIK  IV

DEKLARACJA NA FAKTURZE

Deklaracja na fakturze, której tekst jest podany poniżej, musi byc sporządzona zgodnie z przypisami. Przypisy jednakże nie muszą być kopiowane.

Wersja angielska

The exporter of the products covered by this document (customs authorization No...(1)) declares that, except where otherwise clearly indicated, these products are of....... preferential origin(2).

Wersja hiszpańska

El exportador de los productos incluidos en el presente documento (autorización aduanera no ...(1)) declara que, salvo indicación en sentido contrario, estos productos gozan de un origen preferencial .......(2).

Wersja duńska

Eksportøren af varer, der er omfattet af nærværende dokument (toldmyndighedernes tilladelse nr...(1)), erklærer, at varerne, medmindre andet tydeligt er angivet, har præferenceoprindelse i .......(2).

Wersja niemiecka

Der Ausführer (Ermächtigter Ausführer; Bewilligungs-Nr...(1)) der Waren, auf die sich dieses Handelspapier bezieht, erklärt, daß diese Waren, soweit nicht anderes angegeben, präferenzbegünstigte ....... -Ursprungswaren sind(2).

Wersja grecka

O εξαγωγέας των προϊόντων που καλύπτονται από το πρόνέ γγραφο (άδεια τελωνείου αριθ.......(1)) δηλώνει ότι, εκτός εάν δηλώνεται σαφώς άλλως, τα προϊόντα αυτά είναι προτιμηοιακής καταγωγής(2).

Wersja francuska

L'exportateur des produits couverts par le présent document (autorisation douanière no ...(1)) déclare que, sauf indication claire du contraire, ces produits ont l'origine préférentielle.......(2)

Wersja włoska

L'esportatore delle merci conemplate nel presente documento (autorizzazione doganale n...(1)) dichiara che, salvo indicazione contraria, le merci sono di originale preferenziale .......(2)

Wersja niderlandzka

De exporteur van de goederen waarop dit document van toepassing is (douanevergunning nr. ...(1)), verklaart dat, behoudens uitdrukkelijke andersluidende vermelding, deze goederen van preferentiële .... oorsprong zijn.....(2).

Wersja portugalska

O abaixo assinado, exportador dos produtos cobertos pelo presente documento (autorização aduaneira no ...(1)), declara que, salvo expressamente indicado em contrário, estes produtos são de origem preferencial .......(2).

Wersja fińska

Tässä asiakirjassa mainittujen tuotteiden viejä (tullin lupan:o...(1)) ilmoittaa että nämä tuotteet ovat, ellei toisin ole selvästi merkitty, etuuskohteluun oikeutettuja ....... alkuperätuotteita(2).

Wersja szwedzka

Exportören av de varor som omfattas av detta dokument (tullmyndighetens tillstånd nr...(1)) försäkrar att dessa varor, om inte annat tydligt markerats, har förmånsberättigande ....... ursprung(2).

Wersja Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii

Извозникот на производите што ти покрива овоj документ (царинска дозвола бр. ...(1)) изjавува дека, освен ако тоа не е jасно поинаку пазначено, овие производи имаат префереицкjално потекло(2)

...........................................................(3)

(miejsce i data)

...........................................................(4)

(podpis eksportera; dodatkowo czytelnie nazwisko osoby

podpisującej deklarację)

______

(1) Jeśli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera w rozumieniu artykułu 22 protokołu, numer upoważnienia upoważnionego eksportera musi być umieszczony w tym miejscu. Jeśli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, wyrazy w nawiasach są opuszczane lub miejsce pozostawia się niewypełnione.

(2) Należy wskazać pochodzenie produktów. W przypadku gdy deklaracja na fakturze dotyczy, w całości lub w części, produktów pochodzących z Ceuty i Melilli w rozumieniu artykułu 37 protokołu, eksporter jest zobowiązany do ich wyraźnego oznaczenia w dokumencie, w którym znajduje się deklaracja, umieszczając w tym celu symbol "CM".

(3) Te oznaczenia mogą być opuszczone, jeśli informacja jest zawarta w samym dokumencie.

(4) Patrz: artykuł 21 ustęp 5 protokołu. W przypadkach gdy nie jest wymagany podpis eksportera, zwolnienie z podpisu powoduje również zwolnienie z podpisu osoby podpisującej.

PROTOKÓŁ  3

w sprawie współpracy finansowej

UMAWIAJĄCE SIĘ STRONY,

PODTRZYMUJĄC swoje postanowienie ustanowienia współpracy, która przyczynia się do rozwoju gospodarczego Byłej Jugosłowiańskiej Republ iki Macedonii i wspiera wzmocnienie stosunków między Wspólnotą a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii,

W TROSCE o rozwój w tym celu współpracy finansowej przewidzianej w Umowie o współpracy między Wspólnotą Europejską a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

Artykuł  1

W ramach współpracy finansowej przewidzianej w Umowie o współpracy między Wspólnotą Europejską a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii Wspólnota uczestniczy, zgodnie z warunkami określonymi w niniejszym protokole, w finansowaniu projektów, które mają przyczynić się do rozwoju gospodarczego Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, w szczególności projektów stanowiących przedmiot wspólnego zainteresowania Wspólnoty i Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii. Udział ten uzależniony jest od całkowitego spełnienia przez Byłą Jugosłowiańską Republikę Macedonii swoich zobowiązań finansowych pozostających do spłaty w Europejskim Banku Inwestycyjnym i względem Wspólnoty.

Artykuł  2

Do celów określonych w artykule 1 Wspólnota wnioskuje w Europejskim Banku Inwestycyjnym, zwanym dalej "Bankiem", o pozostawienie do dyspozycji Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii kwoty w wysokości 150 milionów ECU. Kwota ta może zostać przyznana, do dnia 31 grudnia 2000 roku, w formie pożyczek ze środków własnych Banku zgodnie z zasadami, warunkami i procedurami ustanowionymi w jego statucie.

Fundusze te mogą być połączone ze środkami z budżetu Wspólnoty na warunkach ustanowionych w Załączniku.

Artykuł  3
1.
Całkowita kwota przewidziana w artykule 2 zostanie użyta przy częściowym finansowaniu określonych projektów inwestycyjnych przedstawionych Bankowi, za zgodą Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, przez instytucje publiczne lub prywatne albo przez przedsiębiorstwa mające swoją siedzibę w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii, albo przez jakąkolwiek instytucję z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii.
2.
Pożyczki określone w artykule 2 używane są, o ile jest to możliwe, do finansowania projektów w zakresie infrastruktury i, w ramach pierwszeństwa, infrastruktury transportowej.
3.
a) Projekty należy kwalifikować pod względem wyboru i przyznanych pożyczek zgodnie ze szczegółowymi zasadami, warunkami i procedurami przewidzianymi przez statut Banku.

b) Pożyczki poddane są warunkom w zakresie ich czasu trwania ustanowionym na podstawie charakterystyki gospodarczej i finansowej projektów, dla których są one przeznaczone, także biorąc pod uwagę warunki, które dominują na rynkach kapitałowych, na których Bank uzyskuje swoje środki.

c) Stopa procentowa dla każdej umowy pożyczki ustalana jest zgodnie z praktykami Banku, z zastrzeżeniem postanowień ustanowionych w Załączniku.

Artykuł  4
1.
Kwoty, które zostaną przyznane w każdym roku, są rozdzielone jak najbardziej równomiernie na okres stosowania niniejszego protokołu. Jednakże podczas początkowego okresu może być przyznana proporcjonalnie wyższa kwota.
2.
Przyznanie rat jest zależne od sprawdzenia przez Wspólnotę zdolności Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii do absorpcji pożyczek i postępów poczynionych w zakresie reformy gospodarczej.
3.
Jeśli na koniec okresu, określonego w artykule 2, nie wszystkie fundusze zostały przyznane, okres ten zostaje automatycznie przedłużony o sześć miesięcy. W tym przypadku użycie tych funduszy odbywa się na takich samych warunkach, jak przewidziane w niniejszym protokole.
Artykuł  5

Pożyczki przyznane przez Bank na realizację projektów mogą przybrać formę współfinansowania, w którym znaczny udział miałyby w szczególności banki Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, instytucje kredytowe Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, Państwa Członkowskie lub państwa trzecie, bądź międzynarodowe instytucje finansowe.

Artykuł  6

Przedsiębiorstwa zarejestrowane zgodnie z ustawodawstwem Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, z udziałem lub bez udziału zagranicznego, mają dostęp na równych warunkach do finansowania przewidzianego w ramach współpracy finansowej.

Artykuł  7

Wykonanie, zarządzanie i obsługa projektów finansowanych w ramach współpracy finansowej między Wspólnotą a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii podlega odpowiedzialności beneficjentów, określonych w artykule 3 ustęp 1.

Bank upewnia się, że jego pożyczki są wykorzystywane zgodnie z zatwierdzonymi przydziałami i odbywa się w jak najlepszych warunkach gospodarczych.

Artykuł  8

Udział w procedurach przetargowych i w innych procedurach udzielania zamówień, które mogą być finansowane, jest otwarty na równych warunkach dla wszystkich osób fizycznych i prawnych wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską i dla wszystkich osób fizycznych i prawnych Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii. Takie osoby prawne, utworzone zgodnie z ustawodawstwem Państwa Członkowskiego Wspólnoty lub Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, muszą posiadać swoje zarejestrowane siedziby, swoje siedziby zarządu oraz główne zakłady na terytoriach, gdzie Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską ma zastosowanie, lub w Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii; jednakże w przypadkach, kiedy w Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii mają tylko swoją zarejestrowaną siedzibę, działalność tych osób prawnych musi być efektywnie i w sposób ciągły związana z gospodarką wspomnianych terytoriów lub z gospodarką Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii.

Artykuł  9

Była Jugosłowiańska Republika Macedonii stosuje przy udzielaniu zamówień na realizację projektów finansowanych w ramach współpracy finansowej regulacje fiskalne i celne nie mniej korzystne niż te, które stosuje się do najbardziej uprzywilejowanego w zakresie rozwoju państwa lub najbardziej uprzywilejowanej organizacji międzynarodowej.

Artykuł  10

Była Jugosłowiańska Republika Macedonii podejmuje środki niezbędne do zapewnienia, aby odsetki i wszystkie inne płatności należne Bankowi z tytułu pożyczek przyznanych w ramach współpracy finansowej były zwolnione od jakiegokolwiek podatku lub opłaty wyrównawczej nałożonej przez krajowe lub lokalne władze.

Artykuł  11

Zapewnienie gwarancji przez Byłą Jugosłowiańską Republikę Macedonii lub innych wystarczających gwarancji jest wymagane przez Bank jako warunek przyznania pożyczki beneficjentom innym niż Była Jugosłowiańska Republika Macedonii.

Artykuł  12

Przez cały okres trwania pożyczek przyznawanych na mocy niniejszego protokołu Była Jugosłowiańska Republika Macedonii zobowiązuje się do udostępnienia dłużnikom obciążonym tymi pożyczkami lub gwarantom tych pożyczek dewiz niezbędnych do wypłaty odsetek, prowizji i innych opłat, jak też do spłaty kwoty głównej.

Artykuł  13

Wyniki współpracy finansowej mogą zostać zbadane przez Radę Współpracy.

Artykuł  14

Rok przed wygaśnięciem niniejszego protokołu Umawiające się Strony zbadają, jakich ustaleń należy dokonać w zakresie współpracy finansowej podczas ewentualnego dalszego okresu.

Artykuł  15

Załącznik stanowi integralną część niniejszego protokołu.

ZAŁĄCZNIK

dotyczący artykułu 2

1. Wspólnota może przyznać ze swoich środków budżetowych, z zastrzeżeniem warunków określonych poniżej, sumę 20 milionów ECU w formie dotacji, w celu udzielenia subsydiowanego oprocentowania w wysokości dwóch punktów procentowych na pożyczki z Banku przeznaczonych na projekty infrastruktury, którymi zainteresowana jest Wspólnota i Była Jugosłowiańska Republika Macedonii.

2. W zakresie, w jakim te dotacje dotyczą projektów infrastruktury transportowej, są uzależnione od zawarcia wzajemnie korzystnej umowy między Wspólnotą a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii w sektorze transportu.

Należy zauważyć, że pożyczki Banku wykorzystane na finansowanie innych projektów infrastruktury transportowej niż te, które są wymienione poniżej, nie kwalifikują się do subsydiowanego oprocentowania:

Drogi

– autostrada biegnąca z północy na południowy-wschód (E-75), łącząca Federalną Republikę Jugosławii (Serbia-Czarnogóra) z Republiką Grecką, w szczególności odcinki biegnące z Kumanova do Tabanovce na granicy Federalnej Republiki Jugosławii (9 km) i z Gradsko do Gevgelija na granicy Republiki Greckiej (73 km),

– droga główna (M-5), łącząca Kriva Krusha z Medzitlija na granicy Republiki Greckiej (93 km), poprzez Titov Veles, Prilep i Bitola (remont i budowa),

– odcinek autostrady (E-65) łączącej Skopje z Tetovo (36 km) wraz z obwodnicą Skopje (25 km).

Kolej/transport kombinowany

– linia kolejowa biegnąca z północy na południowy-wschód, łącząca Federalną Republikę Jugosławii (Serbia-Czarnogóra) z Republiką Grecką (poprzez Titov Veles), w szczególności terminale multimodalne w Tabanovce, Miravci i Gevgeliji,

– terminale multimodalne w Bitola (na bocznej linii kolejowej N/S łączącej Titov Veles z Kremenicą na granicy Republiki Greckiej),

– linia kolejowa łącząca Kumanovo z Beljakovce (30 km, remont) i Beljakovce z Deve Bair (54 km, budowa) na granicy Republiką Bułgarii z multimodalnym terminalem Deve Bair i tunelem granicznym połączonych nową linią (2 km) z istniejącą linią w Gjueshevo z Republiką Bułgarii.

3. Przyznanie tej dotacji ma charakter wyjątkowy i nie ustanawia precedensu w zakresie współpracy finansowej między Wspólnotą a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii.

WYKAZ DEKLARACJI

Pełnomocnicy:

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA,

z jednej strony, oraz

BYŁA JUGOSŁOWIAŃSKA REPUBLIKA MACEDONII,

z drugiej strony,

w chwili podpisania, w drodze wymiany listów, Umowy o współpracy między Wspólnotą Europejską a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, przyjęły następujące deklaracje:

1. Wspólna deklaracja dotycząca artykułu 15 Umowy;

2. Wspólna deklaracja wyjaśniająca dotycząca artykułu 40 Umowy;

3. List intencyjny Umawiających się Stron w sprawie porozumień handlowych między Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii a innymi krajami Europy Południowo-Wschodniej;

4. List intencyjny Umawiających się Stron dotyczący odrębnych umów w sprawie wina i wyrobów spirytusowych oraz wyrobów włókienniczych;

5. List intencyjny Umawiających się Stron w sprawie przyszłej współpracy w dziedzinie pracy, i wzięły pod uwagę:

– oświadczenia Wspólnoty Europejskiej i Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii w sprawie zawarcia umów o readmisji;

i przyjęły, odnośnie do protokołu 2 w sprawie definicji pojęcia "produkty pochodzące" i metod współpracy administracyjnej, następujące deklaracje:

1. Wspólna deklaracja dotycząca Księstwa Andory;

2. Wspólna deklaracja dotycząca Republiki San Marino,

i przyjęły, odnośnie do protokołu 3 w sprawie współpracy finansowej, następujące deklaracje:

1. Wspólna deklaracja dotycząca artykułu 4 protokołu 3 w sprawie współpracy finansowej;

2. Deklaracja Wspólnoty dotycząca artykułu 8 protokołu 3 w sprawie współpracy finansowej;

3. Deklaracja Wspólnoty w sprawie pożyczek EBI.

Deklaracje wymienione powyżej zostają załączone do niniejszego wykazu.

Wspólna deklaracja dotycząca artykułu 15 Umowy

Umawiające się Strony uzgadniają, że w pierwszym roku kalendarzowym, jeśli Umowa wejdzie w życie po dniu 1 stycznia, koncesje przyznane w granicach rocznych pułapów, kontyngentów lub ilości referencyjnych zostaną dostosowane pro rata.

Wspólna deklaracja wyjaśniająca dotycząca artykułu 40 Umowy

a) Do celów wyjaśnienia i praktycznego zastosowania niniejszej Umowy Umawiające się Strony są zgodne, że przypadki o szczególnej pilności, określone w artykule 40 Umowy, oznaczają przypadki materialnego naruszenia Umowy przez jedną z Umawiających się Stron. Materialne naruszenie Umowy polega na:

– nieprzyjęciu Umowy nieusankcjonowanym przez ogólne zasady prawa międzynarodowego,

– pogwałceniu istotnych elementów Umowy ustanowionych w artykule 1 ustępy 3 i 4.

b) Umawiające się Strony uzgadniają, że przez "właściwe środki", określone w artykule 40, należy rozumieć środki podjęte zgodnie z prawem międzynarodowym. Jeśli jedna ze Stron podejmie środek w przypadku szczególnej pilności zgodnie z artykułem 40, druga Strona może wykorzystać procedurę roztrzygania sporów.

List intencyjny Umawiających się Stron w sprawie porozumień handlowych między Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii a innymi krajami Europy Południowo-Wschodniej

1. Wspólnota i Była Jugosłowiańska Republika Macedonii uważają za istotne, żeby współpraca gospodarcza i handlowa między krajami Europy Południowo-Wschodniej została nawiązana jak najszybciej.

2. Wspólnota jest przygotowana do przyznania kumulacji pochodzenia niektórym państwom w regionie, które wznowiły normalną współpracę gospodarczą i handlową, gdy tylko współpraca administracyjna niezbędna do sprawnego działania kumulacji została nawiązana.

3. Biorąc to pod uwagę, Była Jugosłowiańska Republika Macedonii oświadcza, że jest przygotowana do przystąpienia, możliwie jak najszybciej, do negocjacji w celu nawiązania współpracy z innymi krajami regionu.

List intencyjny Umawiających się Stron dotyczący odrębnych umów w sprawie wina i wyrobów spirytusowych oraz wyrobów włókienniczych

Wspólnota i Była Jugosłowiańska Republika Macedonii uzgadniają, że odrębne umowy w sprawie wina i wyrobów spirytusowych oraz wyrobów włókienniczych możliwie jak najszybciej będą negocjowane, tak aby mogły wejść w życie w tym samym czasie co Umowa o współpracy. Podczas tych negocjacji Umawiające się Strony uwzględnią warunki preferencyjne wynikające z Umowy o współpracy.

List intencyjny Umawiających się Stron w sprawie przyszłej współpracy w dziedzinie pracy

Wspólnota i Była Jugosłowiańska Republika Macedonii wyrażają chęć włączenia postanowień dotyczących niedyskryminacji ich obywateli legalnie zatrudnionych na ich odpowiednich terytoriach, w kontekście możliwej przyszłej umowy.

Oświadczenia Wspólnoty Europejskiej i Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii w sprawie zawarcia umów o readmisji

Wspólnota Europejska przypomina o znaczeniu, jakie przywiązują Państwa Członkowskie do efektywnej współpracy z państwami trzecimi, żeby ułatwić przyjmowanie na ich terytoria obywateli tych państw znajdujących się nielegalnie na terytorium danego Państwa Członkowskiego.

Była Jugosłowiańska Republika Macedonii zobowiązuje się do zawarcia umów o readmisji z Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej, które o to zabiegają.

Wspólna deklaracja dotycząca Księstwa Andory

1. Produkty pochodzące z Księstwa Andory, objete działami 25-97 Zharmonizowanego Systemu, są akceptowane przez Byłą Jugosłowiańską Republikę Macedonii jako produkty pochodzące ze Wspólnoty w rozumieniu niniejszej Umowy.

2. Protokół 2 stosuje się mutatis mutandis do celów określenia statusu pochodzenia wymienionych wyżej produktów.

Wspólna deklaracja dotycząca Republiki San Marino

1. Produkty pochodzące z Republiki San Marino są akceptowane przez Byłą Jugosłowiańską Republikę Macedonii jako produkty pochodzące ze Wspólnoty w rozumieniu niniejszej Umowy.

2. Protokół 2 stosuje się mutatis mutandis do celów określenia statusu pochodzenia wymienionych wyżej produktów.

Wspólna deklaracja dotycząca artykułu 4 protokołu 3 w sprawie współpracy finansowej

Rozumie się, że stosowanie artykułu 4 uzależnione jest od przedłożenia w Banku przez Byłą Jugosłowiańską Republikę Macedonii projektów, które są wzajemnie akceptowane.

Deklaracja Wspólnoty dotycząca artykułu 8 protokołu 3 w sprawie współpracy finansowej

Postanowienia protokołu 3 w sprawie współpracy finansowej pozostają bez uszczerbku dla ogólnej kwestii pochodzenia towarów i usług kwalifikujących się do finansowania przez Bank z jego własnych środków i nie naruszają w tym względzie wykonywania przez organy Banku ich kompetencji, zgodnie ze statutem Banku.

Deklaracja Wspólnoty dotycząca pożyczek EBI

Wspólnota zauważa, że pożyczki EBI, w tym te w kontekście protokołu 3 w sprawie współpracy finansowej między Wspólnotą a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, uzależnione są od ich zgodności z ograniczeniami nałożonymi przez Fundusz Gwarancji Pożyczek w odniesieniu do działań poza Unią Europejską i przez wnioski Rady Ecofin z listopada 1995 roku dotyczące pożyczek przyznanych przez EBI państwom trzecim.
1 Z dniem 1 grudnia 2000 r. stosowanie tytułu II nin. umowy zostało zawieszone przez Wymianę listów między Wspólnotą Europejska a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii dotyczącą zawieszenia Tytułu II w sprawie handlu i postanowień związanych z handlem Umowy o współpracy (Dz.U.UE.L.00.309.30).
2 Z dniem 1 czerwca 2001 r. stosowanie art. 13 nin. umowy zostało zawieszone przez art. 50 Umowy przejściowej w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.01.124.2).
3 Z dniem 1 czerwca 2001 r. stosowanie art. 14 nin. umowy zostało zawieszone przez art. 50 Umowy przejściowej w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.01.124.2).
4 Z dniem 1 czerwca 2001 r. stosowanie art. 15 nin. umowy zostało zawieszone przez art. 50 Umowy przejściowej w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.01.124.2).
5 Z dniem 1 czerwca 2001 r. stosowanie art. 16 nin. umowy zostało zawieszone przez art. 50 Umowy przejściowej w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.01.124.2).
6 Z dniem 1 czerwca 2001 r. stosowanie art. 17 nin. umowy zostało zawieszone przez art. 50 Umowy przejściowej w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.01.124.2).
7 Z dniem 1 czerwca 2001 r. stosowanie art. 18 nin. umowy zostało zawieszone przez art. 50 Umowy przejściowej w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.01.124.2).
8 Z dniem 1 czerwca 2001 r. stosowanie art. 19 nin. umowy zostało zawieszone przez art. 50 Umowy przejściowej w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.01.124.2).
9 Z dniem 1 czerwca 2001 r. stosowanie art. 20 nin. umowy zostało zawieszone przez art. 50 Umowy przejściowej w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.01.124.2).
10 Z dniem 1 czerwca 2001 r. stosowanie art. 21 nin. umowy zostało zawieszone przez art. 50 Umowy przejściowej w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.01.124.2).
11 Z dniem 1 czerwca 2001 r. stosowanie art. 22 nin. umowy zostało zawieszone przez art. 50 Umowy przejściowej w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.01.124.2).
12 Z dniem 1 czerwca 2001 r. stosowanie art. 23 nin. umowy zostało zawieszone przez art. 50 Umowy przejściowej w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.01.124.2).
13 Z dniem 1 czerwca 2001 r. stosowanie art. 24 nin. umowy zostało zawieszone przez art. 50 Umowy przejściowej w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.01.124.2).
14 Z dniem 1 czerwca 2001 r. stosowanie art. 25 nin. umowy zostało zawieszone przez art. 50 Umowy przejściowej w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.01.124.2).
15 Z dniem 1 czerwca 2001 r. stosowanie art. 26 nin. umowy zostało zawieszone przez art. 50 Umowy przejściowej w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.01.124.2).
16 Z dniem 1 czerwca 2001 r. stosowanie art. 27 nin. umowy zostało zawieszone przez art. 50 Umowy przejściowej w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.01.124.2).
17 Z dniem 1 czerwca 2001 r. stosowanie art. 28 nin. umowy zostało zawieszone przez art. 50 Umowy przejściowej w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.01.124.2).
18 Z dniem 1 czerwca 2001 r. stosowanie art. 29 nin. umowy zostało zawieszone przez art. 50 Umowy przejściowej w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.01.124.2).
19 Z dniem 1 czerwca 2001 r. stosowanie art. 30 nin. umowy zostało zawieszone przez art. 50 Umowy przejściowej w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.01.124.2).
20 Z dniem 1 czerwca 2001 r. stosowanie art. 31 nin. umowy zostało zawieszone przez art. 50 Umowy przejściowej w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.01.124.2).
21 Z dniem 1 czerwca 2001 r. stosowanie art. 32 nin. umowy zostało zawieszone przez art. 50 Umowy przejściowej w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, z drugiej strony (Dz.U.UE.L.01.124.2).

Zmiany w prawie

Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024