RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 43,
uwzględniając wniosek Komisji(1),
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(2),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(3)
a także mając na uwadze, co następuje:
dyrektywa Rady 86/362/EWG z dnia 24 lipca 1986 r. w sprawie ustalenia maksymalnych poziomów pozostałości pestycydu w i na zbożach(4) oraz dyrektywa Rady 86/363/EWG z dnia 24 lipca 1986 r. w sprawie ustalenia poziomów maksymalnych pozostałości pestycydu w i na środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego(5), oraz dyrektywa Rady 90/642/EWG z dnia 27 listopada 1990 r w sprawie ustalenia maksymalnych poziomów pozostałości pestycydu w i na niektórych produktach pochodzenia roślinnego, w tym także owocach i warzywach(6), ustaliły wspólny reżim obowiązujących w całej Wspólnocie poziomów stężeń pozostałości pestycydu;
reżim ten stwarza podstawę prawną do stopniowego przeniesienia poziomów maksymalnych obowiązujących zgodnie z dyrektywą Rady 76/895/EWG z dnia 23 listopada 1976 r. dotyczącej ustalenia maksymalnych poziomów pozostałości pestycydu w i na owocach i warzywach(7) do dyrektywy Rady 90/642/EWG po rozpatrzeniu aspektów technicznych; takiego przeniesienia dokonano już dla niektórych poziomów i jest ono obecnie przygotowywane dla pozostałych;
dyrektywa Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotycząca wprowadzania na rynek środków ochrony roślin(8) przewiduje mechanizm łączący wydawanie zezwolenia na stosowanie środka ochrony roślin zawierającego substancję czynną wymienioną w załączniku I do tej dyrektywy z zobowiązaniem Państwa Członkowskiego do ustalenia tymczasowych poziomów maksymalnych pozostałości takiej substancji w poddawanych jej działaniu zbożach; ten mechanizm przewiduje mandat dla Komisji w celu ustalenia, na podstawie tymczasowych maksymalnych poziomów stężenia ustanowionych przez Państwo Członkowskie, tymczasowych maksymalnych poziomów stężenia, które będą stosowane we Wspólnocie; ze względu na potrzebę zachowania jasności te tymczasowe maksymalne poziomy stężeń pozostałości ustalone zgodnie z tym mechanizmem zostaną włączone do załączników do dyrektyw 86/362/EWG, 86/363/EWG oraz 90/642/EWG;
należy ustalić zasady dotyczące maksymalnych poziomów pozostałości, które są dopuszczalne w suszonych i/lub przetwarzanych pojedynczych produktach rolnych oraz w wieloskładnikowych środkach spożywczych w celu zapewnienia właściwej ochrony zdrowia ludzkiego oraz prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego, w odniesieniu do tych produktów;
Państwa Członkowskie umożliwią ustalenie maksymalnych poziomów pozostałości dla produktów pochodzących z innych Państw Członkowskich, aby jak najlepiej zapobiec powstawaniu problemów w handlu, spowodowanych brakiem harmonizacji tych poziomów dla określonych kombinacji pozostałości/produktów;
konieczne jest zastosowanie procedury pojednawczej w przypadkach, w których pojawią się bariery w handlu wewnątrzwspólnotowym spowodowane brakiem uzgodnionych maksymalnych poziomów pozostałości dla niektórych kombinacji pozostałości/produktów;
skuteczne monitorowanie pozostałości pestycydu powinno być systematycznie organizowane zarówno na etapie krajowym i wspólnotowym w celu zapewnienia zgodności z ustalonymi poziomami stężeń i w celu przyczynienia się do osiągnięcia wyższego stopnia zaufania konsumentów dla ochrony zdrowia ludzi;
zapewnienie wykonywania testów potwierdzających zgodność z ustalonymi poziomami maksymalnych pozostałości ma zasadnicze znaczenie dla zapewnienia dobrej ochrony konsumenta; testy te powinny w jak największym stopniu obejmować wszystkie produkty roślinne, do których odnoszą się dyrektywy; jednakże należy w jak najlepszy sposób wykorzystać dostępne źródła i z tej przyczyny może okazać się niepotrzebne wykonanie badań przetworzonych, suszonych lub wieloskładnikowych środków spożywczych lub też produktów pośrednich na etapie ich przetwarzania, jeśli zostały wykonane odpowiednie badania surowców;
konieczna jest aktualizacja niektórych przepisów dyrektyw 76/895/EWG, 86/362/EWG oraz 86/363/EWG w celu dostosowania ich do odpowiednich przepisów dyrektywy 90/642/EWG, aby zapewnić spójność w wykonywaniu wszystkich przepisów dotyczących maksymalnych poziomów pozostałości;
wprowadzanie zmian w załącznikach, wynikających z rozwoju wiedzy i postępu technicznego, odbywać się będzie z wykorzystaniem tymczasowych maksymalnych poziomów pozostałości oraz oszacowaniem stopnia rozcieńczenia lub stężenia wynikających z procesów suszenia lub przetwarzania; procedura decyzyjna Komitetu Regulacyjnego wydaje się właściwa dla przyjęcia takich środków dla zapewnienia skutecznego i płynnego działania środków wykonawczych zgodnych z dyrektywami 76/895/EWG, 86/362/EWG, 86/363/EWG, 90/642/EWG oraz 91/414/EWG oraz innymi odpowiednimi dyrektywami;
odpowiednia ochrona zdrowia ludzi i właściwe funkcjonowanie rynku wewnętrznego wymagają, by zmiany wprowadzane w załącznikach były szybko stosowane przez wszystkie Państwa Członkowskie,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Luksemburgu, dnia 25 czerwca 1997 r.
|
W imieniu Rady |
|
J. VAN AARTSEN |
|
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 201 z 5.8.1995, str. 8 oraz Dz.U. C 103 z 2.4.1997, str. 20.
(2) Dz.U. C 320 z 28.10.1996, str. 96.
(3) Dz.U. C 82 z 19.3.1996, str. 1.
(4) Dz.U. L 221 z 7.8.1986, str. 37. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 96/33/WE (Dz.U. L 144 z 18.6.1996, str. 35).
(5) Dz.U. L 221 z 7.8.1986, str. 43. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 96/33/WE (Dz.U. L 144 z 18.6.1996, str. 35).
(6) Dz.U. L 350 z 14.12.1990, str. 71. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 96/32/WE (Dz.U. L 144 z 18.6.1996, str.12).
(7) Dz.U. L 340 z 9.12.1976, str. 26. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 96/32/WE (Dz.U. L 144 z 18.6.1996, str. 12).
(8) Dz.U. L 230 z 19.8.1991, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 96/32/WE (Dz.U. L 144 z 18.6.1996, str. 12).