Szwajcaria-Europejska Wspólnota Gospodarcza. Umowa w sprawie drogowego i kolejowego przewozu rzeczy. Oporto.1992.05.02.

UMOWA MIĘDZY EUROPEJSKĄ WSPÓLNOTĄ GOSPODARCZĄ A KONFEDERACJĄ SZWAJCARSKĄ W SPRAWIE DROGOWEGO I KOLEJOWEGO PRZEWOZU RZECZY

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH, zwanych dalej "Wspólnotą", z jednej strony,

FEDERALNA RADA SZWAJCARII działająca w imieniu Konfederacji Szwajcarskiej, zwanej dalej "Szwajcarią", z drugiej strony,

PRAGNĄC wspierać współpracę międzynarodową i handel międzynarodowy przez skoordynowaną europejską politykę transportową,

UZNAJĄC potrzebę trwałego rozwiązania problemów, wynikających z transalpejskiego tranzytu, w sposób zabezpieczający jakość życia miejscowej ludności, chroniący środowisko naturalne i przyczyniający się, poprzez sprawniejsze zarządzanie ruchem, do doprowadzenia utworzenia jednolitego rynku Wspólnoty Europejskiej i Europejskiego Obszaru Gospodarczego,

UZNAJĄC naturalne przeszkody dla rozwoju transalpejskiego ruchu drogowego, z których wynikają niektóre różnice w ustawodawstwie Stron o ruchu drogowym,

a także mając na uwadze, co następuje:

niezależnie od powyższego, uznaje się za słuszne stworzenie ułatwień w transporcie drogowym;

w warunkach ekonomicznych, środowiskowych, społecznych i bezpieczeństwa, transport kombinowany najlepiej odpowiada, w średnim i długim okresie, potrzebom wynikającym ze zwiększenia międzynarodowego transalpejskiego ruchu towarów;

poszczególne sposoby transportu muszą pokrywać ponoszone przez siebie koszty,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

TYTUŁ  I

CELE, ZAKRES OBOWIĄZYWANIA I DEFINICJE

Artykuł  1

Cele

Niniejsza Umowa między Wspólnotą a Szwajcarią ma na celu umocnienie współpracy między Wspólnotą a Szwajcarią w niektórych sektorach transportu, w szczególności w sektorze transalpejskiego tranzytu. W związku z tym Strony postanawiają podjąć skoordynowane działanie na rzecz upowszechnienia, w interesie zdrowia publicznego i środowiska naturalnego,korzystania z transportu kolejowego, w szczególności z transportu kombinowanego, oraz poprawić dostęp do rynku i wprowadzić ułatwienia w ruchu drogowym poprzez stosowanie właściwych środków.

Artykuł  2

Zakres obowiązywania

1.
Niniejsza Umowa stosuje się:

a) do wspólnotowego ruchu tranzytowego przez Szwajcarię,

b) do niektórych spraw dotyczących dwustronnego ruchu.

2.
Przedmiotem współpracy są w szczególności: infrastruktura transportowa, środki wsparcia niezbędne dla rozwoju transportu kolejowego i transportu kombinowanego, dostęp do rynku i stała wymiana między Stronami informacji o rozwoju ich odnośnych polityk transportu.
3.
W zakresie drogowego przewozu towarów, Umowa stosuje się do przewozów wykonywanych przez przewoźników posiadających siedzibę na terytorium jednej ze Stron.
Artykuł  3

Definicje

Do celów niniejszej Umowy stosuje się następujące definicje:

a) "wspólnotowy ruch tranzytowy" oznacza przewóz towarów w tranzycie przez terytorium Szwajcarii, w drodze do lub z Państwa Członkowskiego Wspólnoty;

b) "ruch dwustronny" oznacza przewóz towarów z terytorium jednej Strony na terytorium drugiej Strony;

c) "transport kombinowany drogowo/kolejowy" dalej zwany "transportem kombinowanym" oznacza taki przewóz rzeczy samochodami ciężarowymi lub jednostkami ładunkowymi, który odbywa się częściowo koleją, a rozpoczyna się lub kończy transportem drogowym;

d) "przewóz rzeczy" oznacza przejazdy, podejmowane przez samochody ciężarowe, z ładunkiem lub bez ładunku;

e) "samochody ciężarowe" oznaczają samochody ciężarowe, ciągniki, przyczepy i naczepy;

f) "jednostki ładunkowe" oznaczają pojemniki i wymienne skrzynie ładunkowe.

TYTUŁ  II

TRANSPORT KOLEJOWY I TRANSPORT KOMBINOWANY

Artykuł  4

Postanowienia ogólne

1.
Strony niniejszym zgodnie postanawiają przyjąć i koordynować, w granicach swoich właściwości, środki konieczne dla rozwoju i upowszechnienia transportu kolejowego i transportu kombinowanego, jako sposobów transportu o istotnym znaczeniu dla rozwiązywania problemów, spowodowanych w szczególności przewozem towarów na osi północ-południe przez Alpy szwajcarskie. Budowa niezbędnej infrastruktury i tworzenie harmonogramów przedsięwzięć infrastrukturalnych, rozwój i świadczenie usług, oraz wprowadzanie w życie środków wsparcia są przedmiotem koordynacji i są prowadzone równocześnie. Strony zobowiązują się realizować te cele uzyskując najkorzystniejszy możliwie zwrot dokonanych nakładów.
2.
Środki te są zgodne z postanowieniami trójstronnej Umowy w sprawie poprawy transalpejskiego kombinowanego kolejowodrogowego transportu towarów, podpisanej dnia 3 grudnia 1991 roku przez ministra transportu Republiki Federalnej Niemiec, szefa Federalnego Ministerstwa Transportu, Łączności i Energetyki Konfederacji Szwajcarskiej i ministra transportu Republiki Włoskiej.
Artykuł  5

Przedsięwzięcia infrastrukturalne i planowanie środków w Szwajcarii

Szczegółowe dane na temat planowanych środków zawiera załącznik 2. Środki te opierają się na następujących zasadach:

a) W krótkim i średnim okresie:

Szwajcaria zobowiązuje się stopniowo zwiększać przelotowość, w transporcie kombinowanym, transalpejskich tras Gotthard i Lötschberg, z 330.000 wysyłek w 1991 roku do 710.000 wysyłek w 1994 roku(*).

Szwajcaria zobowiązuje się zmodernizować, do końca 1994 roku(*), trasę tranzytową Lötschberg - Simplon w taki sposób, by powstała możliwość przewozu zespołem samochodów ciężarowych o wysokości narożnej 4 m. Modernizacja będzie prowadzona równolegle z odpowiednimi pracami na terytorium Wspólnoty, przewidzianymi w artykule 6.

Równolegle z tymi pracami, Szwajcaria zobowiązuje się poprawić połączenia kolejowe z trasami tranzytowymi, w celu przyspieszenia ruchu i dalszego zwiększenia przelotowości.

b) W długim okresie:

Szwajcaria zobowiązuje się do dalszej modernizacji transalpejskich tras tranzytowych, w tym:

– linii kolejowej Arth - Goldau - Lugano, łącznie z podstawowym tunelem pod przełęczą Św. Gottharda (o długości około 50 km; okres realizacji tego przedsięwzięcia szacuje się na 12-15 lat),

– podstawowej linii kolejowej między regionem Frutigen a doliną Rodanu, łącznie z podstawowym tunelem Lötschberg (o długości około 30 km; czas realizacji tego przedsięwzięcia szacuje się na 7-10 lat).

Artykuł  6

Przedsięwzięcia infrastrukturalne i planowanie środków we Wspólnocie

Zgodnie z oświadczeniem w załączniku 3 i z intencjami Państw Członkowskich, Wspólnota zobowiązuje się do przyjęcia następujących środków:

– stworzenie nowych i modernizacja istniejących terminali, w szczególności w Niemczech, północnych Włoszech i w rejonie Rotterdamu,

– zwiększenie wysokości skrajni na liniach kolejowych w północnych Włoszech, w sposób umożliwiający wolny od przeszkód przewóz towarów transportem kombinowanym, towarzyszący i nietowarzyszący. W szczególności, należy powiększyć, przed końcem 1994 roku(*), tunele na linii Iselle - Domodossola, aby umożliwić przewóz zespołem samochodów ciężarowych o wysokości narożnej 4 m,

– należy zwiększyć przelotowość niektórych odcinków linii kolejowych w Niemczech, w szczególności na linii Mannheim - Bazylea, oraz w północnych Włoszech.

Szczegółowe dane tych planów zawiera załącznik 4.

Artykuł  7

Środki wsparcia

1.
W celu upowszechniania transportu kolejowego i transportu kombinowanego, Strony zobowiązują się przyznać priorytet następującym celom i podjąć uzgodnione działanie w kierunku wprowadzenia w życie odpowiednich środków:

1.1. zachęcać użytkowników i nadawców przesyłek do korzystania z transportu kombinowanego, w szczególności przez doprowadzenie do jego konkurencyjności z transportem drogowym;

1.2. zachęcać do korzystania z transportu kombinowanego na całej trasie przewozu i na długich trasach i promować korzystanie z wymiennych skrzyń ładunkowych, pojemników i, generalnie, z nowoczesnych technologii transportu nietowarzyszącego;

1.3. ujednolicić wymagania w zakresie masy, wymiarów i cech technicznych urządzeń transportu kombinowanego, w szczególności w celu zapewnienia zgodności z wymaganiami wysokości skrajni;

1.4. ułatwiać dostęp do najbliższych odpowiednio wyposażonych terminali, w szczególności poprzez odstępowanie, na zasadzie wzajemności, od wymogów w zakresie dopuszczania ruchu do i z terminali transportu kombinowanego, bez uszczerbku dla postanowień artykułu 10 i załącznika 6 do niniejszej Umowy;

1.5. ustanowienie zasad odpowiedzialności z tytułu usług transportu kombinowanego, porównywalnych z zasadami mającymi zastosowanie do innych sposobów transportu;

1.6. zapobieganie dyskryminacji przewoźników ze względu na przynależność państwową, w szczególności w dziedzinie organizacji i marketingu transportu kombinowanego.

2.
Strony zobowiązują się nakłonić spółki kolejowe, w konkretny sposób w granicach swej właściwości, do:

2.1. zestawiania kompletnych pociągów;

2.2. poprawy wiarygodności dostaw i skracania czasu dostawy w sektorze transportu kombinowanego, w szczególności przez:

2.2.1. skracanie czasu oczekiwania, w szczególności na granicach;

2.2.2. zwiększenie częstotliwości usług;

2.2.3. podnoszenie wydajności;

2.2.4. ograniczenie formalności administracyjnych;

2.3. podejmowanie niezbędnych skoordynowanych środków w celu zamawiania i wprowadzania do użytku nowych urządzeń, niezbędnych ze względu na natężenie ruchu;

2.4. wspieranie działań w kierunku rozszerzenia oferty o dodatkowe usługi (np. pakowanie, naprawy, składowanie w chłodni, etc.) w obrębie terminali;

2.5. gwarantowanie czasu przewozu;

2.6. zapewnianie nowych połączeń kolejowych tam, gdzie jest to ekonomicznie uzasadnione.

Artykuł  8

Wyznaczanie cen

1.
Wyznaczanie cen transportu kolejowego pozostaje prerogatywą właściwych organów lub instytucji każdej ze Stron. Strony zapewniają konkurencyjne warunki cenowe transportu kombinowanego wobec odnośnych warunków w transporcie drogowym.
2.
Strony zapewniają, że środki podjęte przez Stronę lub przez właściwy organ działający na jej terytorium nie osłabią rynkowego efektu pomocy przyznanej przez drugą Stronę.
3.
W celu popierania transalpejskiego transportu kombinowanego, Strony mogą zezwolić na pomoc w zakresie infrastruktury i stacjonarnych lub ruchomych urządzeń przeładunkowych, pomoc w zakresie taboru kolejowego wykorzystywanego tylko w transporcie kombinowanym i pomoc w zakresie niepokrytych kosztów operacyjnych.
Artykuł  9

Sytuacje kryzysowe

W przypadku poważnego zakłócenia tranzytowego ruchu kolejowego, na przykład wskutek klęski żywiołowej, właściwe organy Stron podejmują, w ramach swej właściwości, wszelkie możliwe uzgodnione działania w celu utrzymania płynności ruchu. Obowiązuje przyznawanie pierwszeństwa ładunkom sensytywnym, takim jak łatwo psująca się żywność.

TYTUŁ  III

TRANSPORT DROGOWY

A. ASPEKTY TECHNICZNE I PODATKOWE
Artykuł  10

Ułatwianie transportu drogowego

1.
Strony zobowiązują się dążyć do ułatwienia przewozu towarów transportem drogowym, przestrzegając obowiązującego w Szwajcarii limitu dopuszczalnej rzeczywistej masy całkowitej pojazdu 28 ton i zakazu ruchu pojazdów w porze nocnej i w niedziele, z zastrzeżeniem wyłączenia, określonego w załączniku 6.
2.
W tym celu władze Szwajcarii podejmują następujące działania, poczynając od zniesienia przez Radę Federalną opłaty za przekroczenie ograniczenia masy, nakładanej w obszarach przygranicznych od dnia 6 lutego 1990 roku:

– ukończenie i poprawa stanu sieci dróg krajowych,

– zwiększenie tolerancji masy pojazdu z 2 do 5 %,

– poszerzenie strefy granicznej Ticino dla dostępu z autostrady,

– zniesienie niektórych ograniczeń dotyczących przewozu zwierząt transportem drogowym,

– zwiększenie dopuszczalnej długości pojazdów przegubowych z 16 do 16,5 m,

– zwiększenie dopuszczalnej długości pociągów drogowych z 18 do 18,35 m,

– zwiększenie ograniczenia łącznej masy trzyosiowych pojazdów z jedną napędzaną osią z 19 do 22 ton,

– zwiększenie ograniczenia szerokości pojazdów drogowych z 2,30 do 2,50 m, a dla samochodów - chłodni do 2,60 m.

3.
Bez uszczerbku dla ustępów 1 i 2 niniejszego artykułu i postanowień Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym w przypadku wejścia w życie tego ostatniego między Wspólnotą a Szwajcarią, Szwajcaria dopuszcza do ruchu pojazdy drogowe, zarejestrowane w Państwach Członkowskich Wspólnoty i odpowiadające warunkom technicznym w zakresie wymiarów i nacisku na napędzaną oś, ustanowionym prawodawstwem Wspólnoty, według stanu prawnego na dzień wejścia w życie niniejszej Umowy(1).
Artykuł  11

Ochrona środowiska naturalnego

1.
W celu poprawy ochrony środowiska naturalnego, Strony zamierzają w szczególności wprowadzić ostrzejsze normy redukcji emisji gazów, cząstek stałych zawieszonych w gazie i hałasu z samochodów ciężarowych.
2.
Opracowując normy emisji, Strony dokonują okresowych i częstych wzajemnych konsultacji.
3.
W odniesieniu do norm emisji, pojazdy ciężarowe zarejestrowane w jednej ze Stron są dopuszczone do ruchu na terytorium obydwu Stron, z zastrzeżeniem postanowień załącznika 6 (II) punkt 3.
Artykuł  12

Opodatkowanie

1.
Strony zobowiązują się dążyć do stopniowego wprowadzenia możliwie najbardziej skoordynowanych form podatku drogowego. Celem tych działań jest doprowadzenie, w pierwszej fazie, do tego, by pojazdy pokrywały koszty infrastruktury transportowej, a w drugiej fazie - by pokrywały także koszty zewnętrzne, w szczególności koszty korzystania ze środowiska naturalnego.
2.
Przy opracowywaniu sposobów podejścia do tej kwestii, Strony regularnie konsultują się wzajemnie. Strony uwzględniają, w miarę możności, zasadę terytorialności oraz szczególne koszty występujące w regionach alpejskich.
3.
W miarę potrzeby Strony podejmują rokowania zmierzające do osiągnięcia porozumienia w sprawie podatków drogowych. Podstawowym celem porozumienia jest, w ramach celów określonych w ustępie 1, zapewnienie swobodnego przepływu ruchu granicznego, zmniejszenie różnic między systemami podatków drogowych obowiązującymi na terytorium każdej ze Stron i wyeliminowanie zniekształceń konkurencji, zarówno w ramach jednego sposobu transportu jak i między różnymi sposobami transportu, wynikających z takich różnic.

B. DOSTĘP DO RYNKU

Artykuł  13

Dostęp do rynku

Strony zgłaszają zamiar udostępnienia sobie wzajemnie rynku transportu w ramach Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub, w razie potrzeby, na warunkach, które mają zostać określone w Umowie dwustronnej(2).

TYTUŁ  IV

UŁATWIENIE PRZEKRACZANIA GRANICY I UPROSZCZENIE FORMALNOŚCI

Artykuł  14
1.
Strony zobowiązują się dążyć do uproszczenia formalności, w szczególności formalności celnych, obowiązujących podczas transportu.
2.
Środki te podejmowane są zgodnie z Umową między Wspólnotą Europejską a Szwajcarią w sprawie ułatwienia ruchu przez granicę, która weszła w życie z dniem 1 lipca 1991 roku.

TYTUŁ  V

POSTANOWIENIA OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł  15

Niedyskryminacja

Strony nie wprowadzają środków dyskryminujących ani w dziedzinach objętych niniejszą Umową, ani w odniesieniu do ruchu przez terytoria Państw Członkowskich Wspólnoty.

Artykuł  16

Środki jednostronne

Strony powstrzymują się przed podejmowaniem jednostronnych środków, dyskryminujących ruch tranzytowy dopuszczonych na mocy Umowy.

Artykuł  17

Dodatkowe środki

W przypadku gdy Strona uzna, opierając się na doświadczeniach ze stosowania niniejszej Umowy, że przyjęcie innych środków, objętych zakresem niniejszej Umowy, byłoby w interesie skoordynowanej europejskiej polityki transportowej, w szczególności, że byłoby pomocne w rozwiązywaniu problemu tranzytu transalpejskiego, Strona ta przedstawi drugiej Stronie właściwe propozycje.

Artykuł  18

Wspólny Komitet

1.
Tworzy się Wspólny Komitet pod nazwą "Komitet Wspólnota/Szwajcaria do spraw transportu śródlądowego", którego zadania obejmują:

– zapewnienie właściwego wprowadzenia w życie niniejszej Umowy,

– zapewnienie właściwej koordynacji rozwoju i tworzenia infrastruktury transportu kombinowanego, usług i środków wsparcia,

– prowadzenie regularnej wymiany informacji na temat ogólnych kwestii polityki w zakresie lądowego transportu towarów i ocenę postępu wprowadzania w życie niniejszej Umowy,

– dokonywanie, w okresach trzyletnich, przeglądów Umowy pod kątem postępu jej wprowadzenia w życie i rozwoju sytuacji,

w szczególności w następujących dziedzinach:

– oddziaływania ruchu drogowego na środowisko naturalne i jakość życia,

– obciążanie kosztami infrastruktury i kosztami zewnętrznymi,

– wydajności transportu kombinowanego i przelotowości sieci drogowej.

W miarę potrzeb Wspólny Komitet przedkłada Stronom odpowiednie sugestie.

2.
Spory między Stronami dotyczące wykładni lub stosowania niniejszej Umowy poddaje się pod rozstrzygnięcie Wspólnemu Komitetowi, który dąży do osiągnięcia rozwiązania możliwego do przyjęcia przez obie Strony.
3.
Wspólny Komitet składa się z przedstawicieli Wspólnoty i przedstawicieli Szwajcarii.
4.
Wspólny Komitet tworzy i przyjmuje swój regulamin wewnętrzny.
Artykuł  19

Działalność Komitetu

1.
Strony kolejno przewodniczą posiedzeniom Wspólnego Komitetu, według porządku ustalonego w regulaminie wewnętrznymWspólnego Komitetu.
2.
Przewodniczący zwołuje posiedzenie Wspólnego Komitetu, co najmniej raz w roku, w celu dokonania oceny ogólnego funkcjonowania Umowy.

Ponadto Wspólny Komitet zbiera się w każdym przypadku, gdy wymagają tego szczególne okoliczności, na wniosek każdej ze Stron, zgodnie z warunkami ustanowionymi w regulaminie.

3.
Wspólny Komitet może podjąć decyzje o powołaniu grupy roboczej, w celu uzyskania pomocy w wypełnianiu swoich funkcji.
Artykuł  20

Czas trwania Umowy

Niniejszą Umowę zawiera się na okres 12 lat.

Artykuł  21

Wejście w życie

Niniejsza Umowa podlega ratyfikacji lub zatwierdzeniu zgodnie z procedurami wewnętrznymi Stron. Wchodzi w życie z dniem wzajemnej notyfikacji przez Strony zakończenia wymaganej procedury prawnej.

Artykuł  22

Załączniki

Załączniki 1-8 stanowią integralną część niniejszej Umowy.

Artykuł  23

Języki

Niniejsza Umowa zostaje sporządzona w dwóch egzemplarzach w językach duńskim, niderlandzkim, angielskim, francuskim, niemieckim, greckim, włoskim, portugalskim i hiszpańskim, przy czym wszystkie teksty są na równi autentyczne.

Hecho en Oporto, el dos de mayo de mil novecientos noventa y dos.

Udfærdiget i Porto, den anden maj nitten hundrede og tooghalvfems.

Geschehen zu Porto am zweiten Mai neunzehnhundertzweiundneunzig.

Έγινε στο Πόρτο, στις δύο Μαΐου χίλια εννιακόσια ενενήντα δύο.

Done at Oporto on the second day of May in the year one thousand nine hundred and ninety-two.

Fait à Porto, le deux mai mil neuf cent quatre - vingt - douze.

Fatto a Porto, addì due maggio millenovecentonovantadue.

Gedaan te Oporto, de tweede mei negentienhonderd tweeënnegentig.

Feito no Porto, em dois de Maio de mil novecentos e noventa e dois.

Por el Consejo de las Comunidades Europeas

For Rådet for De Europæiske Fællesskaber

Für den Rat der Europäischen Gemeinschaften

Για το Συμβούλιο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

For the Council of the European Communities

Pour le Conseil des Communautés européennes

Per il Consiglio delle Comunità Europee

Voor de Raad van de Europese Gemeenschappen

Pelo Conselho das Comunidades Europeias

(podpis pominięto)

Für die Regierung der Schweizerischen Eidgenossenschaft

Por el Gobierno de la Confederación Suiza

For regeringen for Schweiz

Για την κυβέρνηση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας

For the Government of the Swiss Confederation

Pour le gouvernement de la Confédération suisse

Per il governo della Confederazione svizzera

Voor de Regering van de Zwitserse Bondsstaat

Pelo Governo da Confederação Suíça

(podpis pominięto)

______

(*) Lub 1995 roku, zależnie od postępu prac.

(1) Patrz także załącznik 7 w odniesieniu do sposobu podejścia do ciężaru i rozmiarów.

(2) Patrz załącznik 8.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  1

OŚWIADCZENIE DELEGACJI SZWAJCARSKIEJ W SPRAWIE ZAKRESU OBOWIĄZYWANIA ARTYKUŁU 3 LITERY d)

Konfederacja Szwajcarska potwierdza, z zastrzeżeniem stosowania zasady wzajemności, że ruch pustych pojazdów Wspólnoty na terytorium Szwajcarii nie podlega ograniczeniom innym, niż wynikające z ogólnego zakazu ruchu pojazdów w porze nocnej i w niedziele oraz z ograniczenia masy pojazdu do 28 ton.

ZAŁĄCZNIK  2

PRZEDSIĘWZIĘCIA INFRASTRUKTURALNE I ŚRODKI PLANOWANE W SZWAJCARII

A. OGÓLNE

Polityka Szwajcarii w dziedzinie tranzytu towarów opiera się na następujących dwóch filarach:

Drogi

Ukończona sieć drogowa obsługująca ruch północ-południe oraz zasady ruchu, ustanowione zgodnie z Międzynarodowa konwencją o ruchu drogowym z dnia 8 listopada 1968 roku.

Kolej

Rozbudowa, w krótkim, średnim i długim okresie, infrastruktury kolejowej, w szczególności w celu rozwijania drogowo - kolejowego transportu kombinowanego.

Z uwagi na środowisko naturalne, a także ze względu na ograniczoną przelotowość sieci drogowej, przewidywany znaczny wzrost tonażu tranzytu nie może obciążyć sieci drogowej. Podwojeniu wielkości tranzytu między północą a południem Europy, spodziewanemu do 2020 roku lub 2030 roku, można sprostać jedynie przez radykalne zwiększenie przelotowości kolei i potencjału usług kolejowych.

B. PROGRAM PRACY

Strony uzgadniają podjęcie następujących środków:

1. Postęp w krótkim okresie

Stopniowy wzrost podaży wynikający ze zwiększonej przelotowości: Liczba wysyłek (w tys.) przechodzących przez Gotthard i Lötschberg/Simplon

GOTTHARD

UCT Pojemniki UT TT Razem Gotthard
1 2 1 + 2 4 1 + 2 + 4
1994(*) 340 160 500 30 530
1993 203 110 313 67 380
1992 173 110 283 57 340
1991 165 110 275 55 330

LÖTSCHBERG/SIMPLON

UCT Pojemniki UT TT Razem Lötschberg/Simplon
6 7 6 + 7 9 6 + 7 + 9
1994(*) 0 80 80 100 180
1993 0 50 50 0 50
1992 0 0 0 0 0
1991 0 0 0 0 0

Łączna liczba wysyłek

– 1994(*) 710 000

– 1993 430.000

– 1992 340.000

– 1991 330.000

______

(*) Lub w 1995 roku, zależnie od postępu prac.

Objaśnienie skrótów:

TT: Samochody ciężarowe przewożone koleją

UCT: Transport kombinowany nietowarzyszący

UT: UCT + pojemniki

Warunkiem osiągnięcia powyższej przelotowości w 1994 roku(*) jest podjęcie decyzji w sprawie rozpoczęcia niezbędnych prac nie później niż w pierwszej połowie 1991 roku.

2. Podstawowe działania, jakie należy podjąć do 1994 roku(*)

Zwiększenie przelotowości wymaga utworzenia korytarza transportowego dla transportu "piggy-back", obejmującego dwie trasy: przez przełęcz Św. Gottharda i przez Lötschberg - Simplon. Celem jest trzykrotne zwiększenie przelotowości trasy przez przełęcz Św. Gottharda dla transportu kombinowanego (z wyłączeniem pojemników) i poprawa (tam, gdzie sytuacja tego wymaga) trasy Lötschberg - Simplon, co umożliwi przewóz trzykrotnie większej ilości towarów niż w 1988 roku.

2.1. Do 1994 roku(*) planowane przez rząd Szwajcarii rozwiązania w zakresie tranzytu umożliwią przewóz przez Szwajcarię 470.000 wysyłek, lub 10 milionów ton towarów, albo - uwzględniając transport przy użyciu pojemników - 710.000 wysyłek, lub 14 milionów ton.

2.2. W kategoriach operacyjnych, te rozwiązania obejmują:

Św. Gotthard

– Oddanie do użytku 44 długich zestawów pociągów, zdolnych przewieźć 370.000 wysyłek rocznie.

– Powyższe wyliczenia podaży opierają się na założeniu przewozów mieszanych, złożonych z przewozów nietowarzyszących i transport systemem "ciężarówka na wagonie". Założono pełne wykorzystane mocy przez 250 dni roboczych w roku.

– System "ciężarówki na wagonie" pozwala na transport samochodów ciężarowych o wysokości narożnej 3,80 m. W odniesieniu do ruchu nietowarzyszącego, dopuszczalna wysokość naczepy wynosi 4 m.

Lötschberg/Simplon

– Oddanie do użytku 14 pociągów do przewozu samochodów ciężarowych, o łącznej ładowności 100.000 wysyłek rocznie przy założeniu pełnego wykorzystania mocy przez 250 dni roboczych w roku.

– Korytarz kolejowy umożliwi transport w systemie "ciężarówka na wagonie" samochodów ciężarowych lub pociągów drogowych o maksymalnej wysokości narożnej 4 m.

– Władze Szwajcarii odnotowują, że władze Włoch zobowiązały się do poprawy infrastruktury przewozów w systemie "ciężarówka na wagonie" na trasie między Iselle a włoską granicą, w szczególności przez zapewnienie wysokości skrajni odpowiadającej potrzebom samochodów ciężarowych lub pociągów drogowych o wysokości narożnej 4 m.

2.3. W związku z powyższym plany, dotyczące transportu kombinowanego, obejmują terminale zlokalizowane poza Szwajcarią, w miejscach o strategicznym znaczeniu dla transportu (Ren - Ruhra, Ren - Men, Stuttgart, Bolonia, Mediolan - Novara, Turyn, Genua, Florencja i Rzym).

W tym układzie, wjazd i wyjazd z terytorium Szwajcarii odbywa się przez następujące przejścia graniczne:

– na północy: Bazylea, Schaffhausen i Rielasingen,

– na południu: Domodollola, Luino i Chiasso.

3. Przewidywane trendy po 1994 roku(*)

Po ukończeniu szwajcarskiego przedsięwzięcia "RAIL 2000" po 1994 roku(*) powstaną dodatkowe możliwości transportu (do 700.000 wysyłek rocznie), pod warunkiem pełnego wykorzystania przelotowości dwutorowej linii Lötschberg. Wzrost przelotowości przyczynia się do osiągnięcia poziomu podaży według podanych wyżej założeń, przy czym można go będzie dostosować do rzeczywistej stopy wzrostu rynku transportu kombinowanego.

C. NOWA LINIA KOLEJOWA PRZEZ ALPY SZWAJCARSKIE

1. Projekty

Szwajcaria zobowiązuje się do dokonania następujących inwestycji:

– budowa nowej linii łączącej Arth - Goldau i Lugano, z podstawowym tunelem pod przełęczą Św. Gottharda (około 50 km długości) i tunelem pod Monte Ceneri (13 km),

– wydrążenie podstawowego tunelu pod Lötschberg (około 30 km).

Łącznie, te dwa szlaki tworzą trzon zmodernizowanej szwajcarskiej sieci kolejowej. Prace będą trwały, odpowiednio, 7-10 lat dla inwestycji Lötschberg i 12-15 lat dla inwestycji przełęcz Św. Gottharda. Pierwsze odcinki nowej sieci tranzytu zostaną otwarte dla ruchu do 2005 roku.

2. Przelotowość

Istniejące linie kolejowe północ - południe są w stanie przewieźć 25-30 milionów ton ładunków (wagonami kolejowymi i transportem kombinowanym), w czasie tranzytu wynoszącym nieco ponad pięć godzin. Nowa infrastruktura zwiększy potencjał do 67 milionów ton i skróci czas przejazdu do nieco ponad trzech godzin. Będzie także w stanie obsługiwać cięższe i dłuższe pociągi.

Odnośnie do transportu kombinowanego, planowane usprawnienia pozwolą (zależnie od warunków rynkowych) na oddanie do użytku 260 pociągów zdolnych przewieźć 43 miliony ton ładunków.

ZAŁĄCZNIK  3

OŚWIADCZENIE DELEGACJI WSPÓLNOTY W SPRAWIE ZAKRESU ZOBOWIĄZANIA WYMIENIONEGO W ARTYKULE 6

1. Warunkiem realizacji przedsięwzięć infrastrukturalnych we Wspólnocie jest przyjęcie przez zainteresowane Państwa Członkowskie zobowiązania wspierania prac przewidzianych do wykonania na ich terytorium.

2. Artykuł 6 stosuje się jak następuje:

– w Komitecie do spraw Infrastruktury Transportu, Komisja przedstawia i bada, wspólnie z zainteresowanymi Państwami Członkowskimi, środki, jakie należy podjąć (patrz: decyzja Rady 78/174/EWG, Dz.U. L 54 z 25.2.1978, str. 16),

– sama Wspólnota, jako zainteresowana rozwiązaniem problemu transalpejskiego tranzytu przez Szwajcarię, zobowiązuje się wspierać wprowadzanie w życie tych środków przez udostępnianie na te cele środków będących w jej dyspozycji, w szczególności w kontekście wspólnej polityki wspierania infrastruktury transportowej (patrz rozporządzenie Rady (EWG) nr 3359/90, Dz.U. L 326 z 24.11.1990, str. 1).

ZAŁĄCZNIK  4

PRZEDSIĘWZIĘCIA INFRASTRUKTURALNE I ŚRODKI PLANOWANE WE WSPÓLNOCIE

A. OGÓLNE

1. Generalnie, Strony postanawiają, zarówno w odniesieniu do konwencjonalnego transportu kolejowego jak i transportu kombinowanego, poprawić infrastrukturę w zakresie koniecznym dla usunięcia wąskich gardeł na liniach kolejowych Wspólnoty, zapewniających połączenie ze szwajcarską siecią kolejową. Realizacja tych przedsięwzięć powinna odbywać się w ramach skoordynowanej polityki infrastruktury tranzytowej i działań zapewniających długoterminową zdolność funkcjonowania, spójność i długofalową ciągłość połączonych tras ruchu.

2. Z tego punktu widzenia, w celu umożliwienia kolejom zaspokojenie przewidywanego gwałtownego wzrostu popytu i uwzględniając prace już wykonane w pewnych rejonach przez bezpośrednio zainteresowane Państwa Członkowskie Wspólnoty, Wspólnota musi, w konsultacji ze Szwajcarią, podjąć skoordynowane kroki w kierunku:

– ustalenia priorytetów i sporządzenia harmonogramu inwestycji w infrastrukturę, terminale, zakup taboru kolejowego, wprowadzanie usług itp.,

– opracowania wspólnych nadzorowanych planów w dziedzinie infrastruktury, zgodnie z przyjętymi priorytetami,

– przyjęcia niezbędnych środków finansowych.

B. PROGRAM PRACY

3. Niektóre wspólnotowe przedsięwzięcia w zakresie infrastruktury zostały już uznane za konieczne przez zainteresowane kraje i muszą być realizowane zgodnie z harmonogramem uzgodnionym między Stronami. W zakres takich prac wchodzą przedsięwzięcia, wymienione w punktach 4 i 5.

4. Odnośnie do modernizacji istniejących i tworzenia nowych terminali, Wspólnota przywiązuje szczególne znaczenie do podjęcia działań:

a) w Niemczech:

w następujących regionach:

– Hamburg - Lubeka,

– Ruhra,

– Mannheim/Frankfurt,

tam, gdzie przelotowość istniejących terminali uznaje się za niedostateczną.

Konieczne jest także usprawnienie obiektów transportu kombinowanego w Rielasingen/Singen i Freiburg - im - Breisgau.

b) We Włoszech:

Konieczne jest usprawnienie obiektów na obszarach przemysłowych, w szczególności wokół Mediolanu, Bolonii i Turynu. Należy utworzyć lub zmodernizować następujące terminale:

– Mediolan Rogoredo i Mediolan Segrate (ruch nietowarzyszący),

– Mediolan Greco Pirelli (zwiększenie przelotowości i poprawa jakości obiektów),

– terminal w rejonie Turynu i terminale dalej na południe, w okolicach Bolonii, Florencji i Rzymu,

– Busto Arzisio, główny terminal dla przewozów towarzyszących i nietowarzyszących w rejonie Mediolanu, obsługujący ruch ze Szwajcarii: wymagana rozbudowa obiektów,

– otwarcie terminalu Mediolan Segrate w 1992 roku: ponadto oddanie do eksploatacji, w niedalekiej przyszłości, multimodalnego centrum obsługującego stację Bologna Interporto i multimodalnego centrum Turyn Orbassano (inwestycja w toku),

– centra rozładunku i przeładunku Novara i Vercelli (dla systemu "ciężarówka na wagonie"): przewidziane zwiększenie przelotowości,

– w krótkim okresie, należy podejmować działania zachęcające do tworzenia małych lokalnych terminali na obszarach przygranicznych (np. w Novara), w celu odciążenia głównych ośrodków rozładunku/przeładunku.

c) w Niderlandach:

Budowa centrum obsługi kolei w Rotterdamie.

5. Przedsięwzięcia konieczne ze względu na wysokość skrajni i przelotowość linii kolejowych:

a) w Niemczech:

– zwiększenie przelotowości niektórych odcinków linii łączącej Mannheim i Bazyleę (Karlsruhe - Bazylea);

b) we Włoszech:

– wprowadzenie wysokości skrajni B (3,80 m) na linii Chiasso - Mediolan i skrajni B+ (4 m) na linii Domodossola - Turyn.

ZAŁĄCZNIK  5

OŚWIADCZENIE DELEGACJI WSPÓLNOTY W SPRAWIE ARTYKUŁU 8 UMOWY

Delegacja Wspólnoty oświadcza, że pomoc Państw Członkowskich Wspólnoty podlega postanowieniom Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności artykułom 77, 92 i 93.

ZAŁĄCZNIK  6

WYŁĄCZENIA SPOD ZAKAZU RUCHU POJAZDÓW W PORZE NOCNEJ I W NIEDZIELE I SPOD LIMITU 28 TON

Wyłączenia wyszczególnione poniżej są zgodne z Federalna Ustawą o ruchu drogowym z dnia 19 grudnia 1958 roku.

I. Wyłączenie spod zakazu ruchu w porze nocnej i w niedziele

Planuje się następujące wyłączenia spod zakazu ruchu pojazdów w porze nocnej i w niedziele:

a) Bez specjalnego zezwolenia

– przejazdy w celu udzielenia pilnej pomocy w związku z katastrofą,

– przejazdy w celu udzielenia pilnej pomocy w związku z wypadkiem, w szczególności w transporcie publicznym i ruchu lotniczym.

b) Za specjalnym zezwoleniem

w celu przewozu towarów których charakter uzasadnia transport w porze nocnej, oraz, z wiarygodnych przyczyn, przewóz w niedziele:

– łatwo psujących się produktów rolnych (na przykład owoców jagodowych, niektórych owoców i warzyw, kwiatów, lub świeżo wyciśniętych soków owocowych) od dnia 1 kwietnia do dnia 31 października,

– świń i kurcząt na ubój,

– świeżego mleka i łatwo psujących się przetworów mlecznych,

– wyposażenia cyrku, instrumentów muzycznych należących do orkiestry, rekwizytów teatralnych itp.,

– codziennej prasy zawierającej materiały od redakcji, oraz przesyłek pocztowych, których przewóz odbywa się zgodnie z postanowieniami o wykonywaniu działalności w zakresie usług prawnych.

W interesie złagodzenia procedur zatwierdzania, dopuszcza się wydawanie zezwoleń, ważnych przez okres do dwunastu miesięcy, na nieograniczona liczbę kursów o tym samych charakterze.

II. Wyłączenia spod limitu 28 ton

1. W odniesieniu do przejazdów, rozpoczynających się za granicą a kończących się w szwajcarskiej strefie granicznej(*) (i vice versa), dopuszcza się, na zasadzie wyjątku, bezpłatne wyłączenia przewozu dowolnych towarów o rzeczywistej masie całkowitej do 40 ton, oraz 40 stopowych pojemników spełniających warunki ISO, przewożonych transportem kombinowanym, o rzeczywistej masie całkowitej 44 ton. Z uwagi na układ drogi niektóre punkty celne stosują niższe limity.

2. W odniesieniu do przejazdów rozpoczynających się za granicą i kończących się poza szwajcarską strefą graniczną(*) (i vice versa), oraz w odniesieniu do tranzytu przez Szwajcarię, dopuszcza się łączną masą powyżej 28 ton:

a) w przypadku przewozu niepodzielnych towarów, gdy spełnienie obowiązujących wymogów jest niemożliwe pomimo użycia odpowiedniego pojazdu;

b) w przypadku przemieszczania lub użytkowania specjalnych pojazdów, w szczególności pojazdów roboczych, które, ze względu na przeznaczenie, nie spełniają postanowień dotyczących masy;

c) w przypadku awaryjnego transportu uszkodzonych lub niesprawnych pojazdów;

d) w odniesieniu do przewozu prowiantu dla samolotów;

e) w odniesieniu do przewozu drogowego w początkowej i końcowej fazie transportu kombinowanego, zazwyczaj w promieniu 10 km od terminalu.

3. W tranzycie przez terytorium Szwajcarii na trasie Bazylea - Chiasso, zarejestrowane we Wspólnocie pojazdy drogowe o masie powyżej 28 ton mogą uzyskać zezwolenie na przejazd, o ile przewożą szybko psujące się artykuły żywnościowe lub inne pilne przesyłki (np. realizowane w ramach systemu "dostawa dokładnie na czas") i pod warunkiem że ich wymiary są zgodne z określonymi w artykule 10 niniejszej Umowy, w sytuacji pełnego wyczerpania przelotowości transportu kombinowanego. Zasadniczo, liczbę zezwoleń na korzystanie ze szwajcarskich dróg przez pojazdy o masie powyżej 28 ton ustala się na 50 zezwoleń dziennie w każdym kierunku. Maksymalny roczny limit wynosi 15.000 zezwoleń dla każdego kierunku.

O zezwolenia mogą się ubiegać jedynie pojazdy drogowe, spełniające najbardziej aktualne wspólnotowe normy zanieczyszczenia (w zakresie emisji gazów i cząstek stałych zawieszonych w gazie). Uznaje się, że o zezwolenia mogą się także ubiegać pojazdy z datą pierwszej rejestracji nie wcześniejszą niż dwa lata przed datą złożenia wniosku o wyłączenie spod ograniczenia.

4. Wyłączeń udziela się na zasadzie indywidualnej, stosując najprostszą możliwą procedurę. Zasady stosowania udzielanych przez Szwajcarię wyłączeń (wyszczególnionych w ustępie 3) zostaną ustalone w porozumieniu administracyjnym, dotyczącym w szczególności:

– stworzenia w Bernie centrum administracyjnego, odpowiedzialnego za zarządzanie systemem. Centrum będzie połączone z kontaktową jednostką we Wspólnocie,

– sposobu ustalania momentu, w którym przelotowość transportu kombinowanego uznaje się za wyczerpaną,

– środki łączności, jakie należy ustanowić między użytkownikami, terminalami i centrum administracyjnym.

______

(*) Definicja strefy granicznej Szwajcarii jest zawarta w instrukcjach Federalnego Ministerstwa Policji i Sprawiedliwości. Generalnie, jest to obszar w promieniu 10 km od posterunku celnego.

ZAŁĄCZNIK  7

WSPÓLNA DEKLARACJA STRON W SPRAWIE TRAKTOWANIA MASY I WYMIARÓW POJAZDU

W odniesieniu do masy i wymiarów, Strony zobowiązują się do zachowania status quo w oparciu o zasadę traktowania narodowego bez uszczerbku dla wyłączeń dokonanych w załączniku 6 i artykule 10 ustęp 3.

ZAŁĄCZNIK  8

WYMIANA LISTÓW W SPRAWIE DOSTĘPU DO RYNKU

List delegacji Szwajcarskiej

Berno, .........

Do dyrektora Generalnego

Szanowny Panie,

W nawiązaniu do Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Konfederacją Szwajcarską, podpisanej dzisiaj, mam zaszczyt potwierdzić, że Szwajcaria uważa kwestię dostępu do rynku za zasadniczy element swych stosunków ze Wspólnotą w dziedzinie transportu. Odnotowałem Pańską propozycję ujęcia tej kwestii w Porozumieniu o Europejskim Obszarze Gospodarczym. Moja delegacja przychyla się do tej propozycji z zastrzeżeniem, że w razie gdyby nie doszło do zawarcia rzeczonej Umowy, Wspólnota i Szwajcaria niezwłocznie rozpoczną negocjacje w celu udzielenia sobie, na zasadzie wzajemności, dostępu do rynków transportu na warunkach, które zostaną uzgodnione.

Byłbym zobowiązany za potwierdzenie, że zgadza się Pan z treścią niniejszego listu.

Proszę przyjąć, Szanowny Panie, wyrazy mojego najwyższego poważania.

List delegacji Wspólnoty

Bruksela, .........

Wasza Ekscelencjo,

W nawiązaniu do Umowy w sprawie drogowego i kolejowego transportu towarów, podpisanej w dniu dzisiejszym między Wspólnotą a Szwajcarią, mam zaszczyt potwierdzić otrzymanie Pańskiego listu w sprawie dostępu do rynku, następującej treści:

"W nawiązaniu do Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Konfederacją Szwajcarską, podpisanej dzisiaj, mam zaszczyt potwierdzić, że Szwajcaria uważa kwestię dostępu do rynku za zasadniczy element swych stosunków ze Wspólnotą w dziedzinie transportu. Odnotowałem Pańską propozycję ujęcia tej kwestii w Porozumieniu o Europejskim Obszarze Gospodarczym. Moja delegacja przychyla się do tej propozycji z zastrzeżeniem, że w razie gdyby nie doszło do zawarcia rzeczonej Umowy, Wspólnota i Szwajcaria niezwłocznie rozpoczną negocjacje w celu udzielenia sobie, na zasadzie wzajemności, dostępu do rynków transportu na warunkach, które zostaną uzgodnione.

Byłbym zobowiązany za potwierdzenie, że zgadza się Pan z treścią niniejszego listu."

Mam zaszczyt potwierdzić, że zgadzam się z treścią Pańskiego listu.

Proszę przyjąć, Szanowny Panie, wyrazy mojego najwyższego poważania.

Zmiany w prawie

Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024