RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100a,
uwzględniając wniosek Komisji(1),
we współpracy z Parlamentem Europejskim(2),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(3),
a także mając na uwadze, co następuje:
rozbieżności między przepisami ustawowymi, wykonawczymi i administracyjnymi dotyczącymi klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych oraz dotyczącymi zgłoszenia nowych substancji w Państwach Członkowskich mogą stanowić przeszkodę w handlu między Państwami Członkowskimi i stwarzać nierówne warunki konkurencji; rozbieżności te mają bezpośredni wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego i nie gwarantują takiego samego poziomu ochrony zdrowia publicznego i środowiska;
środki dla zbliżania przepisów Państw Członkowskich, mające na celu ustanowienie i funkcjonowanie rynku wewnętrznego, mają za podstawę wysoki poziom ochrony, o tyle o ile dotyczą zdrowia, bezpieczeństwa i ochrony zdrowia człowieka i środowiska.
w celu ochrony człowieka i środowiska przed potencjalnymi zagrożeniami, wynikającymi z wprowadzania do obrotu nowych substancji, konieczne jest ustanowienie właściwych środków, w szczególności zmiana i zaostrzenie przepisów dyrektywy 67/548/EWG(4), ostatnio zmienionej dyrektywą Rady 90/517/EWG(5);
każda nowa substancja wprowadzana do obrotu powinna być zgłoszona właściwym organom poprzez złożenie zgłoszenia zawierającego określone informacje; w przypadku gdy ilość substancji wprowadzanych do obrotu jest mniejsza niż jedna tona na rok na producenta, wymagania dotyczące zgłoszenia mogą być mniejsze; tam, gdzie ilość substancji wprowadzanych do obrotu przekracza niektóre wartości graniczne, należy przeprowadzić dodatkowe badania;
konieczne jest ustanowienie środków mających na celu wprowadzenie takiej procedury, zgodnie z którą zgłoszenie dokonane w jednym Państwie Członkowskim jest ważne w odniesieniu do całej Wspólnoty; w przypadku substancji produkowanych poza Wspólnotą może być korzystne, aby producent wyznaczył wyłącznego przedstawiciela we Wspólnocie zajmującego się sprawami związanymi ze zgłoszeniem;
w celu określenia przewidywanych skutków dla człowieka i dla środowiska należałoby w przypadku każdej nowej substancji zgłoszonej oceniać zagrożenia przez nią stwarzane, a także należy ustanowić jednolite zasady oceny ryzyka;
duże znaczenie ma uważne śledzenie zmian w wykorzystywaniu wprowadzanych do obrotu nowych substancji i konieczne jest zatem ustanowienie systemu umożliwiającego zarejestrowanie wszystkich nowych substancji;
Komisja, na podstawie art. 13 ust. 1 dyrektywy 67/548/EWG(6), sporządziła, zgodnie z wytycznymi ustanowionymi w decyzji Komisji 81/437/EWG, spis substancji obecnych na rynku Wspólnoty według stanu na dzień 18 września 1981 r. (EINECS); spis ten został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich(7);
właściwym jest zmniejszenie do minimum ilości zwierząt wykorzystywanych do celów doświadczalnych zgodnie z dyrektywą Rady 86/609/EWG z dnia 24 listopada 1986 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich dotyczących ochrony zwierząt wykorzystywanych do celów doświadczalnych i innych celów naukowych(8); należy podjąć wszelkie właściwe środki, aby uniknąć powielania badań na zwierzętach;
dyrektywa Rady 87/18/EWG z dnia 18 grudnia 1986 r. w sprawie harmonizacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do stosowania zasad dobrej praktyki laboratoryjnej i weryfikacji jej stosowania na potrzeby badań substancji chemicznych(9), określa zasady dobrej praktyki laboratoryjnej we Wspólnocie, które muszą być przestrzegane podczas prowadzenia badań z użyciem substancji chemicznych;
w celu wspierania ochrony środowiska i większego bezpieczeństwa oraz ochrony zdrowia w miejscu pracy, pożądane jest, aby karty charakterystyki bezpieczeństwa były udostępniane profesjonalnym użytkownikom;
należy przyjąć przepisy na poziomie wspólnotowym w sprawie klasyfikacji i etykietowania substancji w celu lepszej ochrony ludności, w szczególności pracowników, którzy tych substancji używają;
w celu zapewnienia odpowiedniego poziomu ochrony człowieka i środowiska, konieczne jest wprowadzenie działań dotyczących pakowania i tymczasowego etykietowania substancji niebezpiecznych nie umieszczonych w załączniku I do dyrektywy 67/548/EWG; z tego samego powodu należy wprowadzić obowiązek ustalania znaków ostrzegających przed niebezpieczeństwem;
w art. 2 dyrektywy 67/548/EWG określono substancje jako toksyczne, szkodliwe, żrące lub drażniące na podstawie ogólnych kryteriów; doświadczenie wykazało, konieczność ulepszania klasyfikacji; wydaje się konieczne podanie precyzyjnych kryteriów klasyfikacji; w art. 3 niniejszej dyrektywy przewidziano ocenę zagrożenia dla środowiska, podając, które właściwości substancji powinny podlegać ocenie i za pomocą jakich parametrów ustalono etapowy program badań;
pożądane jest dodanie nowego powszechnego znaku ostrzegającego przed niebezpieczeństwem, "niebezpieczny dla środowiska", który ma być umieszczany na opakowaniu;
należy zagwarantować poufność pewnych informacji dotyczących tajemnicy osobistej lub handlowej;
na określonych warunkach należy zezwolić Państwom Członkowskim na podjęcie środków ochronnych;
należy przyznać Komisji uprawnienia konieczne do dostosowania do postępu technicznego wszystkich załączników do dyrektywy 67/548/EWG,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Luksemburgu, dnia 30 kwietnia 1992 r.
|
W imieniu Rady |
|
José da SILVA PENEDA |
|
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 33 z 13.2.1990, str. 3.
(2) Dz.U. C 284 z 12.11.1990, str. 85, oraz Dz.U. C 13 z 20.1.1992, str. 82.
(3) Dz.U. C 332 z 31.12.1990, str. 9.
(4) Dz.U. 196 z 16.8.1967, str. 1.
(5) Dz.U. L 287 z 19.10.1990, str. 37.
(6) Dz.U. L 167 z 24.6.1981, str. 31.
(7) Dz.U. C 146 z 15.6.1990, str. 1.
(8) Dz.U. L 358 z 18.12.1986, str. 1.
(9) Dz.U. L 15 z 17.1.1987, str. 29.
(*) Dyrektywy 73/173/EWG oraz 77/728/EWG tracą moc z dniem 8 czerwca 1991 r. z dniem wykonania dyrektywy 88/379/EWG.
ZAŁĄCZNIKI