| Doradczyni | Annick AERTS (z ramienia sprawozdawczyni generalnej, Grupa II) |
| Wniosek o wydanie opinii |
Parlament Europejski, 8.4.2025 Rada Unii Europejskiej, 24.4.2025 |
| Podstawa prawna | Art. 175 akapit trzeci i art. 294 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej |
| Sekcja odpowiedzialna | Sekcja ds. Zatrudnienia, Spraw Społecznych i Obywatelstwa |
| Data przyjęcia na sesji plenarnej | 19.6.2025 |
| Sesja plenarna nr | 597 |
| Wynik głosowania (za/przeciw/ wstrzymało się) | 125/54/9 |
1. Wnioski i zalecenia
1.1. EKES z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji Europejskiej dotyczący zmiany rozporządzenia (UE) 2021/691 1 , którego celem jest zwiększenie wsparcia dla pracownic i pracowników stojących w obliczu zbliżającego się zwolnienia z powodu restrukturyzacji. Zmiana ta odnosi się do kluczowych aspektów wyzwań związanych z rynkiem pracy i ma na celu zwiększenie skuteczności Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG) we wspieraniu zwolnionych pracowników. EKES zwraca jednak również uwagę na kilka obszarów, w których korzystne byłoby dalsze wzmocnienie, aby zapewnić kompleksową ochronę, szybkie wsparcie i równy dostęp do pomocy całemu personelowi dotkniętemu restrukturyzacją.
1.2. EKES podkreśla potrzebę wzmocnienia mechanizmów wsparcia dla pracowników zwalnianych w trakcie procesów restrukturyzacji. Obejmuje to podnoszenie i zmianę kwalifikacji, wsparcie ponownego zatrudnienia, wsparcie dochodu i inne aktywne instrumenty rynku pracy zgodne z celami EFG. Kluczowe znaczenie ma zapewnienie zwolnionym pracownicom i pracownikom dostosowanej do potrzeb i terminowej pomocy w celu ułatwienia im przejścia na nowe możliwości zatrudnienia.
1.3. EKES popiera przepisy umożliwiające pracownikom dalsze korzystanie z pomocy po rozwiązaniu stosunku pracy. Ponadto opowiada się za możliwością składania przez państwa członkowskie wniosków następczych, zapewniając pracownikom dotkniętym restrukturyzacją na dużą skalę stałe wsparcie nawet po pierwotnym rozwiązaniu stosunku zatrudnienia.
1.4. EKES podkreśla znaczenie odpowiedniego finansowania pomocy technicznej, tak aby Komisja Europejska mogła skutecznie wdrożyć zmienione rozporządzenie i nim zarządzać. Finansowanie to zwiększy zdolność do szybkiego i skutecznego dostarczania pomocy pracownikom dotkniętym kryzysem, minimalizując opóźnienia w udzielaniu wsparcia.
1.5. EKES wzywa do wzmocnienia kontroli w celu dopilnowania, by wniosek umożliwiał skuteczne ukierunkowanie wsparcia z EFG na pracowników, którzy są bezpośrednio narażeni na ryzyko utraty pracy, a nie na całą siłę roboczą. Szczególną uwagę należy również zwrócić na pracowników MŚP i podwykonawców, którzy są obecnie wykluczeni z zakresu stosowania pomimo zwiększonej podatności na zagrożenia i ograniczonego dostępu do szkoleń i wsparcia transformacji w trakcie procesów restrukturyzacji. Istotne jest, aby środki wsparcia były odpowiednio dostosowane do szczególnych potrzeb wszystkich pracownic i pracowników zagrożonych utratą pracy oraz aby zagwarantowano jakość i skuteczność pakietów wsparcia.
1.6. EKES dostrzega dysproporcje regionalne w zakresie odporności gospodarczej w UE, zwłaszcza na obszarach zależnych od konkretnych gałęzi przemysłu. Dostosowane do potrzeb wsparcie dla tych regionów ma zasadnicze znaczenie dla zapobiegania pogłębianiu się nierówności regionalnych. EKES zaleca aktywne zaangażowanie władz regionalnych i lokalnych oraz partnerów społecznych w proces decyzyjny dotyczący wdrażania środków wsparcia.
1.7. Komitet podkreśla potrzebę włączenia podmiotów gospodarki społecznej do ekosystemu wspierania umiejętności i zatrudnienia. Aby zapewnić większe włączenie społeczne i sprawiedliwość, należy priorytetowo traktować dostosowane do potrzeb środki wsparcia dla grup szczególnie wrażliwych, takich jak pracownicy znajdujący się w niekorzystnej sytuacji, osoby z niepełnosprawnością i osoby starsze.
1.8. EKES sugeruje uwzględnienie usług wsparcia w zakresie zdrowia psychicznego jako podstawowego elementu pomocy udzielanej zwolnionym pracownikom. Dostęp do doradztwa i wsparcia psychologicznego może w znacznym stopniu pomóc pracownikom w radzeniu sobie z wyzwaniami emocjonalnymi związanymi z utratą pracy i transformacją zawodową.
1.9. Korzystne byłoby przeprowadzenie oceny skutków nowych elementów wprowadzonych we wniosku w celu zwiększenia przejrzystości i rozliczalności. Wyciąganie wniosków z doświadczeń, w szczególności poprzez ankiety wśród beneficjentów, pomoże w udoskonaleniu mechanizmów wsparcia.
1.10. EKES wzywa do ustanowienia kompleksowych ram monitorowania w celu regularnej oceny skuteczności programów wsparcia. Powinno to obejmować środki jakościowe i ilościowe służące ocenie wpływu na zwolnionych pracowników i na cały rynek pracy, przy zapewnieniu, że wsparcie będzie odpowiadało zmieniającym się potrzebom.
1.11. Istnieje potrzeba rozpoczęcia publicznych kampanii uświadamiających mających na celu informowanie pracowników i pracodawców o dostępnych mechanizmach wsparcia, w tym EFG. Kampanie te powinny podkreślać przykłady udanych działań w celu poprawy widoczności i pokazywania pozytywnego wpływu funduszu, zachęcając do składania większej liczby wniosków.
1.12. EKES podkreśla potrzebę propagowania kultury dialogu społecznego poprzez zapewnienie wczesnego i aktywnego zaangażowania przedstawicieli pracowników na wszystkich etapach procesu restrukturyzacji, przy pełnym poszanowaniu krajowych systemów stosunków pracy i zgodnie z prawodawstwem UE. Obejmuje to nie tylko etapy planowania i wdrażania, ale również opracowywanie polityk i środków mających na celu wspieranie pracownic i pracowników dotkniętych zwolnieniami. Należy zagwarantować istotne prawa do konsultacji i partycypacji, zgodnie z unijnym prawodawstwem, aby zwiększyć zaufanie i współpracę między pracodawcami a ich personelem.
2. Wstęp
2.1. Parlament Europejski zwrócił się do EKES-u o wydanie opinii w sprawie wniosku Komisji Europejskiej dotyczącego zmiany rozporządzenia (UE) 2021/691, które dotyczy wsparcia dla pracowników dotkniętych nieuchronnym zwolnieniem z pracy w przedsiębiorstwach poddawanych restrukturyzacji. Celem rozporządzenia jest wzmocnienie mechanizmów wsparcia dla pracowników, którzy są zagrożeni utratą pracy z powodu procesów restrukturyzacji, w szczególności związanych z transformacją gospodarczą spowodowaną globalizacją, zmianami technologicznymi lub zmianami w przemyśle.
2.2. Zmiana ma na celu ulepszenie ram zapewnianych przez EFG, który oferuje wkłady finansowe w środki wsparcia w formie skoordynowanego pakietu, który może obejmować świadczenia wypłacane zwolnionym pracownikom, pomagając im w powrocie na rynek pracy. Wniosek ma na celu zwiększenie skuteczności, elastyczności i inkluzywności procesu wsparcia. Wprowadzono w nim również przepisy mające na celu zaspokojenie potrzeb pracownic i pracowników po rozwiązaniu stosunku pracy oraz podkreślono znaczenie zapewnienia terminowego i odpowiedniego wsparcia w trakcie procesu restrukturyzacji.
3. Uwagi ogólne
3.1. Wzmocnienie mechanizmów wsparcia
3.1.1. Istnieje potrzeba wzmocnienia mechanizmów wsparcia dla pracowników zwalnianych w trakcie procesów restrukturyzacji. Obejmuje to podnoszenie i zmianę kwalifikacji, wsparcie ponownego zatrudnienia, wsparcie dochodu i inne aktywne instrumenty rynku pracy zgodne z celami EFG. Zapewnienie zwolnionym pracownikom dostosowanej do potrzeb i terminowej pomocy ma kluczowe znaczenie dla ułatwienia im przejścia na nowe możliwości zatrudnienia.
3.1.2. EKES popiera przepisy umożliwiające pracownikom dalsze korzystanie z pomocy po rozwiązaniu stosunku pracy. Ponadto opowiada się za możliwością składania przez państwa członkowskie wniosków następczych, zapewniając personelowi dotkniętemu restrukturyzacją na dużą skalę stałe wsparcie nawet po pierwotnym rozwiązaniu stosunku zatrudnienia.
3.1.3. Komitet podkreśla potrzebę włączenia podmiotów gospodarki społecznej do ekosystemu wspierania umiejętności i zatrudnienia. Opowiada się również za środkami wsparcia dostosowanymi do potrzeb słabszych grup społecznych, takich jak pracownicy znajdujący się w niekorzystnej sytuacji, pracownicy z niepełnosprawnością i pracownicy w starszym wieku, przy zapewnieniu, że zmiany poprawią włączenie społeczne i sprawiedliwość.
3.1.4. EKES podkreśla znaczenie zapewnienia, że Komisja Europejska będzie miała odpowiednie finansowanie pomocy technicznej, tak aby mogła skutecznie wdrożyć zmienione rozporządzenie i nim zarządzać. Zwiększyłoby to zdolność do szybkiego i skutecznego dostarczania pomocy pracownikom dotkniętym kryzysem, minimalizując opóźnienia w udzielaniu wsparcia.
3.2. Poprawa monitorowania i oceny
3.2.1. EKES zwraca uwagę, że regiony w UE borykają się z różnym poziomem odporności gospodarczej. Regiony w dużym stopniu zależne od konkretnych gałęzi przemysłu, takich jak wydobycie węgla czy przemysł wytwórczy, są szczególnie narażone na przenoszenie miejsc pracy. Dostosowane do potrzeb wsparcie dla tych regionów ma zasadnicze znaczenie dla zapewnienia, aby restrukturyzacja nie pogłębiała nierówności regionalnych. Władze regionalne i lokalne wraz z partnerami społecznymi powinny być aktywnie zaangażowane w proces decyzyjny dotyczący wdrażania środków wsparcia. Ich spostrzeżenia na temat warunków i potrzeb lokalnego rynku pracy mogą zwiększyć skuteczność proponowanych środków. EKES proponuje ustanowienie ram monitorowania i oceny skuteczności programów wsparcia na szczeblu regionalnym. Pomoże to zapewnić dostosowanie środków na podstawie danych w czasie rzeczywistym i informacji zwrotnych od dotkniętych społeczności.
3.2.2. Zdaniem Komitetu warto byłoby zapoznać się z wnioskami wyciągniętymi z trwającej oceny śródokresowej. Ustalenia te mogłyby wnieść konstruktywny wkład w debatę na temat nowych wniosków i potencjalnie poprawić obecne rozporządzenie. Szczególnie interesujące są postępy w monitorowaniu celów poszczególnych przypadków, zwłaszcza w następstwie wprowadzenia badań ankietowych wśród beneficjentów w poprzednim wniosku Komisji dotyczącym EFG po 2020 r. Komitet chciałby wyciągnąć wnioski z tego doświadczenia.
3.2.3. Obecnie nie ma jasnego obrazu przyczyn nierównego wykorzystania EFG w poszczególnych państwach członkowskich, w szczególności powodów, dla których niektóre z nich niedostatecznie wykorzystują fundusz lub w ogóle nie ubiegają się o środki. Wzmocnienie wsparcia i wytycznych dla tych krajów oraz wymiana z nimi najlepszych praktyk mogłyby poprawić jakość wniosków i opracowanie dostosowanych do potrzeb środków. Komitet wzywa rządy państw członkowskich, by we współpracy z Komisją i w porozumieniu z partnerami społecznymi zwiększyły krajowe zdolności administracyjne w celu ułatwienia składania wniosków o wsparcie z EFG i zapewnienia skutecznego wsparcia zwolnionym pracownikom.
3.3. Podnoszenie świadomości i ocena
3.3.1. EKES popiera wysiłki na rzecz podnoszenia świadomości na wszystkich szczeblach i wśród wszystkich zainteresowanych stron, w tym pracowników, partnerów społecznych i rządów krajowych. Podnoszenie świadomości ma zasadnicze znaczenie dla zapewnienia równego dostępu do funduszu we wszystkich państwach członkowskich i zwiększenia jego widoczności wśród pracowników, a tym samym promowania jego skutecznego wykorzystania i zwiększania jego wpływu.
3.3.2. Biorąc pod uwagę wprowadzenie nowego rodzaju beneficjentów ("pracowników stojących w obliczu nieuchronnego zwolnienia") oraz nową procedurę mobilizacji w proponowanych zmianach, EKES zaleca przeprowadzenie kompleksowej oceny skutków, aby ocenić te nowe elementy. Uznaje, że oceny skutków zazwyczaj poprzedzają wnioski ustawodawcze, jednak ważne jest, aby decyzje dotyczące tych nowych przepisów opierały się na dokładnym zrozumieniu ich potencjalnego wpływu na wszystkie zainteresowane strony. Taka ocena pomogłaby w opracowaniu skutecznych polityk związanych z nowymi procedurami, zwiększyłaby przejrzystość i rozliczalność oraz przyczyniłaby się do ograniczenia ryzyka.
3.3.3. Jak stwierdzono we wcześniejszych opiniach 2 , zwracamy się do Komisji o rozważenie zwiększenia przedmiotowego finansowania. W związku z tym warto byłoby uwzględnić w ocenie przegląd wykorzystania funduszu od 2007 r. w celu wyjaśnienia powodów zwiększenia finansowania, a także analizę liczby wniosków odrzucanych co roku. Zwiększona niepewność ekonomiczna może potencjalnie prowadzić do większej liczby wniosków. Z obecnego budżetu można sfinansować tylko kilka wniosków rocznie. Na ostatnie sprawy przeznaczono już znaczną część rocznego budżetu. Ponieważ EFG w założeniu jest funduszem kryzysowym, trzeba też zadbać o to, by procedury decyzyjne dotyczące takiego zwiększenia środków przebiegały jak najszybciej.
3.3.4. Wszystkie przedsiębiorstwa otrzymujące pomoc powinny być zobowiązane do przedłożenia kompleksowych planów transformacji obejmujących zobowiązania prawne związane z transformacją klimatyczną i cyfrową, ocenę przewidywanego wpływu na zatrudnienie w różnych kategoriach pracowników, analizę umiejętności pracowników dotkniętych kryzysem, kwestie związane z bezpieczeństwem i higieną pracy, strategie łagodzenia zmiany klimatu, takie jak podnoszenie kwalifikacji, przekwalifikowanie i podział miejsc pracy, a także wdrożenie mechanizmów wycofania w celu zapewnienia rozliczalności w zakresie wykorzystania funduszy i przestrzegania tych planów.
3.4. Potrzeba kompleksowej i spójnej strategii przewidywania zmian i zarządzania nimi na poziomie przedsiębiorstwa
3.4.1. Biorąc pod uwagę rosnącą presję na przedsiębiorstwa wynikającą z rozwoju cyfrowego, środowiskowego i geopolitycznego, przewidywanie, wczesna interwencja i skoordynowane wsparcie mają zasadnicze znaczenie dla zapewnienia odporności gospodarczej, sprawiedliwości społecznej i ciągłości zatrudnienia. W tym kontekście istnieje szereg unijnych instrumentów finansowania mających na celu wspieranie przedsiębiorstw i ich zagrożonych pracowników, a EFG ma do odegrania szczególną rolę.
3.4.2. Celem proponowanych środków jest wspieranie społecznie odpowiedzialnego zarządzania procesami restrukturyzacji przez przedsiębiorstwa. Na rynku wewnętrznym UE społecznie odpowiedzialna restrukturyzacja jest nierozerwalnie związana ze skutecznym dialogiem społecznym i aktywnym zaangażowaniem pracowników, które są podstawowymi zasadami Europejskiego filaru praw socjalnych. Istnieje już szereg instrumentów prawnych, takich jak dyrektywa 98/59/WE 3 w sprawie zwolnień grupowych, aby zapewnić wdrożenie tych zasad przed restrukturyzacją, w jej trakcie i po jej zakończeniu. Wczesne przewidywanie jest również istotnym elementem w dążeniu do złagodzenia społecznych skutków restrukturyzacji.
3.4.3. EFG pozostaje instrumentem nadzwyczajnym. W obecnych wnioskach proponuje się jednak rozszerzenie jego zakresu w celu uwzględnienia przypadków restrukturyzacji mających miejsce w perspektywie średnioterminowej. Europejski Fundusz Społeczny Plus (EFS+) koncentruje się na wsparciu długoterminowym. Fundusz na rzecz Sprawiedliwej Transformacji (FST) ma na celu złagodzenie społeczno-gospodarczych skutków odchodzenia od paliw kopalnych oraz zmniejszenie dysproporcji regionalnych.
3.4.4. EKES wzywa do większej spójności i dostosowania tych funduszy do a innych mechanizmów wsparcia. Należy ustanowić jasne przepisy, aby zapobiec powielaniu działań, zapewnić komplementarność oraz promować wspólne planowanie i wdrażanie. Biorąc pod uwagę obecny klimat niepewności gospodarczej, niezbędna jest kompleksowa ocena adekwatności wszystkich dostępnych źródeł finansowania. W ocenie tej należy rozważyć, czy istniejące ramy finansowe są wystarczające, aby zaradzić skali i charakterowi zakłóceń na rynku pracy. Kluczowe znaczenie ma koordynacja między organami krajowymi i unijnymi, a także solidne ramy kontroli i oceny. We wniosku należy również uznać znaczenie dostosowania do innych polityk UE, takich jak polityka handlowa, przemysłowa i społeczna, w celu zapewnienia spójnego podejścia do wyzwań na rynku pracy i kwestii związanych z przenoszeniem miejsc pracy.
3.4.5. W obecnym wniosku Komisji Europejskiej stwierdza się, że przedsiębiorstwa przechodzące restrukturyzację często dysponują ograniczonymi zasobami na wsparcie pracowników, których to dotyczy. Założenie to wymaga jednak dalszej analizy, w szczególności w odniesieniu do środków dostępnych w przedsiębiorstwach oraz potencjalnego ryzyka, że środki współfinansowane z EFG w rzeczywistości nie będą skierowane do pracowników narażonych na bezpośrednie ryzyko zwolnień, lecz raczej do pozostałych pracowników przedsiębiorstwa. Konieczna jest również dalsza kontrola w odniesieniu do potencjalnego ryzyka nieodpowiedniego zarządzania przedsiębiorstwem, które mogłoby przyczynić się do konieczności restrukturyzacji. Zaangażowanie przedstawicieli pracownic i pracowników w określanie potrzeb szkoleniowych i współprojektowanie kursów może być dobrym warunkiem wstępnym zapewnienia skutecznej kontroli. We wniosku można by również podkreślić znaczenie zaangażowania zainteresowanych pracowników w planowanie i wdrażanie środków wsparcia, przy zapewnieniu, że ich głos będzie słyszalny i ich szczególne potrzeby będą zaspokajane. Przejrzystość w odniesieniu do sytuacji gospodarczej i finansowej przedsiębiorstwa oraz wystarczające możliwości rozmowy z zagrożonymi pracownikami pomogą przedstawicielom w odgrywaniu tej roli.
3.4.6. Kolejnym elementem wymagającym dalszej kontroli jest wielkość przedsiębiorstw kwalifikujących się do wsparcia. Proponowany próg dla wniosków o wsparcie z EFG wymaga, aby co najmniej 200 pracownic i pracowników było zagrożonych zwolnieniem. Małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP), które zapewniają około 80 % zatrudnienia w UE, nie wchodzą w zakres stosowania i często znajdują się w najtrudniejszej sytuacji w okresie transformacji. Jak pokazuje Międzynarodowe Badanie Kompetencji Osób Dorosłych (PIAAC) OECD, które mierzy umiejętności poznawcze i umiejętności w miejscu pracy poszczególnych osób, pracownicy MŚP w mniejszym stopniu uczestniczą w formalnych i nieformalnych szkoleniach związanych z pracą niż pracownicy w dużych przedsiębiorstwach, przy czym średnia różnica wynosi 15 punktów procentowych w poszczególnych państwach. Ponadto pracownicy podwykonawców przedsiębiorstwa restrukturyzacyjnego, których dotyczy zbliżające się zwolnienie z pracy, nie kwalifikują się do pakietów przewidzianych w ramach funduszu. Oba rodzaje przedsiębiorstw mogą nie mieć zdolności administracyjnych i finansowych do odpowiedzialnego zarządzania takimi przemianami.
3.4.7. EKES wzywa Komisję do zachowania ostrożności w odniesieniu do ograniczonych zasobów dostępnych w ramach EFG oraz do dalszego badania z myślą o ustanowieniu silniejszych zabezpieczeń i konkretnych kryteriów w celu zapewnienia priorytetowego traktowania funduszy dla pracowników znajdujących się w trudnej sytuacji i skutecznego dotarcia do nich. Powinno to obejmować jaśniejsze definicje kwalifikowalności przedsiębiorstw do otrzymania wsparcia. Plany sprawiedliwej transformacji powinny być obowiązkowe dla wszystkich przedsiębiorstw otrzymujących pomoc, w szczególności w sektorach przechodzących transformację cyfrową i ekologiczną. Plany takie powinny obejmować elementy, w tym zobowiązania prawne związane z transformacją klimatyczną i cyfrową, przewidywany wpływ na zatrudnienie w różnych kategoriach pracowników, oceny umiejętności pracowników dotkniętych skutkami transformacji oraz strategie łagodzenia zmiany kwalifikacji, takie jak podnoszenie i zmiana kwalifikacji, zmiana miejsca pracy i podział pracy. Pierwszeństwo należy przyznać pakietom szkoleniowym, które są oferowane w godzinach pracy bez utraty dochodów, aby zdecydowanie zachęcić do uczestnictwa.
3.4.8. Biorąc pod uwagę tempo transformacji cyfrowej, EKES opowiada się za bardziej ukierunkowanymi szkoleniami w zakresie umiejętności cyfrowych i technologicznych, tak aby pracownicy byli przygotowani na zmieniający się rynek pracy. Emocjonalne i psychologiczne skutki zwolnień z pracy są znaczące, ale często pomijane 4 . Wniosek powinien również zawierać przepisy dotyczące usług w zakresie zdrowia psychicznego i doradztwa w celu wsparcia pracowników w okresie przejściowym.
3.4.9. EKES ponownie podkreśla znaczenie priorytetowego traktowania wsparcia dla grup znajdujących się w niekorzystnej sytuacji podczas zmian na rynku pracy, w tym młodszych i starszych pracowników, osób z niepełnospraw- nościami, osób zagrożonych ubóstwem, pracowników o niskich kwalifikacjach i osób z niepewnymi formami zatrudnienia. Należy wzmocnić mechanizmy monitorowania, aby zapewnić skuteczne ukierunkowanie zasobów EFG na te grupy i osiągnięcie wymiernych rezultatów. Aby zapewnić wsparcie pracownicom i pracownikom znajdującym się w najtrudniejszej sytuacji, potrzebne są wzmocnione mechanizmy koordynacji i jaśniejsze kryteria kwalifikowalności.
3.4.10. Celem omawianego wniosku jest zachęcenie przedsiębiorstw do zarządzania restrukturyzacją w sposób społecznie odpowiedzialny. Można to zapewnić jedynie poprzez ścisłą współpracę z przedstawicielami pracowników i instytucjami publicznymi od etapu projektowania po wdrożenie, przy pełnym poszanowaniu krajowych systemów stosunków pracy. Dla przedstawicieli pracowników oznacza to zdecydowany i konstruktywny dialog społeczny na wczesnym etapie z gwarantowanymi prawami do informacji, konsultacji i uczestnictwa, zgodnie z prawodawstwem unijnym. Wymaga to zgodności zarówno z duchem, jak i literą dyrektywy UE 2002/14/WE 5 , dyrektywy 2009/38/WE 6 i dyrektywy 98/59/WE.
3.4.11. W związku z tym zarówno przedsiębiorstwo, jak i przedstawiciele pracowników powinni potwierdzić we wniosku zgodność z procedurami stosowanymi przez daną firmę w zakresie konsultacji z beneficjentami objętymi pomocą lub ich przedstawicielami.
3.4.12. Aby promować proaktywne i społecznie odpowiedzialne podejście do przewidywania zmian i zarządzania nimi, konieczne jest zapewnienie spójnego stosowania istniejących silnych ram prawnych oraz większej spójności w wykorzystywaniu funduszy UE. Dostosowanie to ma kluczowe znaczenie dla osiągnięcia skutecznych i trwałych wyników, które wspierają odporną gospodarkę i ciągłość zatrudnienia. Spójne podejście pomaga również zmniejszyć zapotrzebowanie na nadzwyczajne interwencje finansowe, umożliwiając lepszą gotowość i długoterminowe planowanie.
Bruksela, dnia 19 czerwca 2025 r.
Komitet Stały Rady Ministrów wprowadził bardzo istotne zmiany do projektu ustawy przygotowanego przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej – poinformował minister Maciej Berek w czwartek wieczorem, w programie „Pytanie dnia” na antenie TVP Info. Jak poinformował, projekt nowelizacji ustawy o PIP powinien trafić do Sejmu w grudniu 2025 roku, aby prace nad nim w Parlamencie trwały w I kwartale 2026 r.
05.12.2025
4 grudnia Komitet Stały Rady Ministrów przyjął projekt zmian w ustawie o PIP - przekazało w czwartek MRPiPS. Nie wiadomo jednak, jaki jest jego ostateczny kształt. Jeszcze w środę Ministerstwo Zdrowia informowało Komitet, że zgadza się na propozycję, by skutki rozstrzygnięć PIP i ich zakres działał na przyszłość, a skutkiem polecenia inspektora pracy nie było ustalenie istnienia stosunku pracy między stronami umowy B2B, ale ustalenie zgodności jej z prawem. Zdaniem prawników, to byłaby kontrrewolucja w stosunku do projektu resortu pracy.
05.12.2025
Przygotowany przez ministerstwo pracy projekt zmian w ustawie o PIP, przyznający inspektorom pracy uprawnienie do przekształcania umów cywilnoprawnych i B2B w umowy o pracę, łamie konstytucję i szkodzi polskiej gospodarce – ogłosili posłowie PSL na zorganizowanej w czwartek w Sejmie konferencji prasowej. I zażądali zdjęcia tego projektu z dzisiejszego porządku posiedzenia Komitetu Stałego Rady Ministrów.
04.12.2025
Prezydent Karol Nawrocki podpisał we wtorek ustawę z 7 listopada 2025 r. o zmianie ustawy o ochronie zwierząt. Jej celem jest wprowadzenie zakazu chowu i hodowli zwierząt futerkowych w celach komercyjnych, z wyjątkiem królika, w szczególności w celu pozyskania z nich futer lub innych części zwierząt. Zawetowana została jednak ustawa zakazująca trzymania psów na łańcuchach. Prezydent ma w tym zakresie złożyć własny projekt.
02.12.2025
Resort pracy nie podjął nawet próby oszacowania, jak reklasyfikacja umów cywilnoprawnych i B2B na umowy o pracę wpłynie na obciążenie sądów pracy i długość postępowań sądowych. Tymczasem eksperci wyliczyli, że w wariancie skrajnym, zakładającym 150 tys. nowych spraw rocznie, skala powstałych zaległości rośnie do ponad 31 miesięcy dodatkowej pracy lub koniecznego zwiększenia zasobów sądów o 259 proc. Sprawa jest o tyle ważna, że na podobnym etapie prac są dwa projekty ustaw, które – jak twierdzą prawnicy – mogą zwiększyć obciążenie sądów.
25.11.2025
Rada Ministrów przyjęła projekt nowelizacji ustawy o Funduszu Medycznym - poinformował w środę rzecznik rządu Adam Szłapka. Przygotowana przez resort zdrowia propozycja zakłada, że Narodowy Fundusz Zdrowia będzie mógł w 2025 r. otrzymać dodatkowo około 3,6 mld zł z Funduszu Medycznego. MZ chce również, by programy inwestycyjne dla projektów strategicznych były zatwierdzane przez ministra zdrowia, a nie jak dotychczas, ustanawiane przez Radę Ministrów. Zamierza też umożliwić dofinansowanie programów polityki zdrowotnej realizowanych przez gminy w całości ze środków Funduszu Medycznego.
19.11.2025| Identyfikator: | Dz.U.UE.C.2025.4217 |
| Rodzaj: | Opinia |
| Tytuł: | Opinia Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego - Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (UE) 2021/691 w odniesieniu do wsparcia pracowników stojących w obliczu nieuchronnego zwolnienia w przedsiębiorstwach będących w trakcie restrukturyzacji |
| Data aktu: | 20/08/2025 |
| Data ogłoszenia: | 20/08/2025 |