Język postępowania: niemiecki(2018/C 134/17)
(Dz.U.UE C z dnia 16 kwietnia 2018 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Toni Klement (przedstawiciel: J. Weiser, Rechtsanwalt)
Druga strona postępowania: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)
Żądania wnoszącego odwołanie
Wnoszący odwołanie wnosi do Trybunału o:
Zarzuty i główne argumenty
Wnoszący odwołanie co do istoty wskazuje w odwołaniu trzy zarzuty.
W zarzucie pierwszym wnoszący odwołanie twierdzi, że uzasadnienie dotyczące stwierdzenia, iż rozpatrywany trójwymiarowy znak towarowy ma charakter odróżniający, jest nieodpowiednie. Zaskarżony wyrok nie zawiera uzasadnienia dotyczącego tego, z jakiego powodu sporny trójwymiarowy znak towarowy ma szczególnie wysoki charakter odróżniający, ponieważ jego kształt wynika wyłącznie z wymagań technicznych. I tak uzasadnienie wyroku nie jest jasne ani zrozumiałe w odniesieniu do istotnej kwestii, w związku z czym naruszono prawo.
W zarzucie drugim wnoszący odwołanie twierdzi, że wskazane w zaskarżonym wyroku uzasadnienie dotyczące charakteru odróżniającego spornego znaku towarowego, przy zastosowaniu dodanego elementu słownego "Bullerjan", jest sprzeczne i nieodpowiednie. W zaskarżonym wyroku nie wskazano żadnego uzasadnienia dotyczącego stopnia charakteru odróżniającego, jaki Sąd nadał dodanemu elementowi słownemu. Bez stwierdzenia, czy dodany element słowny ma charakter odróżniający, nie można stwierdzić, czy element ten wywiera wpływ na charakter odróżniający spornego znaku towarowego. Poza tym zaskarżony wyrok zawiera sprzeczności w tym względzie. I tak z jednej strony Sąd przyjął, że element ułatwia określenie pochodzenia handlowego towarów, lecz z drugiej strony stwierdził on, że element nie wywiera wpływu na charakter odróżniający rozpatrywanego trójwymiarowego znaku towarowego. Zdaniem wnoszącego odwołanie twierdzenia, że element słowny ułatwia określenie pochodzenia handlowego towarów i że nie wywiera to wpływu na charakter odróżniający, są wzajemnie sprzeczne.
W zarzucie trzecim wnoszący odwołanie twierdzi, że zastosowano błędne kryterium prawne w celu określenia charakteru odróżniającego rozpatrywanego trójwymiarowego znaku towarowego. Aby określić stopień charakteru odróżniającego spornego trójwymiarowego znaku towarowego, chroniony kształt należało porównać z kształtami dostępnymi w obrocie. Sąd nie oparł natomiast uzasadnienia na kształtach dostępnych w obrocie, lecz na "kształcie piekarnika w ogóle". Jednakże taki przeciętny kształt piekarnika nie istnieje.
